VRIJDAG 8 JANUARI 1932
DERDE BLAD PAG, 9
HET NIEUWE JAAR
ERNSTIGE WOORDEN EN
WAARSCHUWINGEN
■WAT ZAL 1932 AAN DUITSCHLAND
ENENGuN
(Van onzen Duitschen correspondent.)
Onvergetelijke indrukken.
Twee staatshoofden spraken tusschen
Kei-struis en Nieuwjaar tot hun volk. Beide
toespraken maakten een onveqngetedijkcn ïii
druk op iederen luisteraar. Onze Koning-mi
uitte haar gedachten van medeleven. met
haar volk in den vorm van een ernstigen
maar toch blijmoedigen Kerstgroet, en zij
vatte haar waarschuwende woorden samen
in den oproep: „Waagt het met Immaaiuel!"
Voor ons, die ver van huis zitten, was het
een ongekend genot naar die klare stem
der Koningin te mogen luisteren.
Op de Nieuwjaarsreceptie, welke ieder
jaar bij Hr. Ms. gezant, graaf Van Limburg
Stirum, plaats vindt, was deze welgeslaag
de rad'io-voordraoht het algemeene gesprek-
Hhema en men kom waarnemen, dat de Ne
derlamdsohe kolonie tie Berlijn haar volle
aandacht aan diit historisch moment heeft
geschonken.
Enkele dagen later trad de hoogbejaarde
president der Duitse he republiek, generaal-
veldmaarschalk Van Hindenburg, aan het
radio-toestel, om kort voor heit einde vai.
een veelbewogen jaar enkele woorden tot
zijn volk te richten. In tegensteMiimg tot
allerlei beweringen moet er op gewezen wor
den, dat deze toespraak waarnaar ook
stellig velen onzer lezers in Nederland ge
luisterd zullen hebben niet onder med*
werking van Dr. Meissner of wien dan ook
maar geheel zelfstandig dcor Hinden
burg werd opgesteld. Als hoogste burger
van den staat droeg hij dus geheel allee*
de verantwoording voor zijn Nieuwjaars
groet Met sonore stem sprak Hindenburg,
die voor velen reeds tijdens zijn leven een
legendarische figuur is geworden, over de
offervaardigheid van het Duitsche volk. Hij
sprak als een vader tot zijn kinderen, her
innerde aan Tannenbeng, waar hij zelf zeven
tien jaar geleden ook voor kritieke vraag
stukken kwam te staan en verlangde van
allen het vertrouwen, dat hem toen werd
geschonken. De ernst van cmzen tijd were
niet onderschat, maar als een hoopvol licht
in den nevel van zorgen en teleurstel!ingen
werkten op ons Hindemburg's woorden: „God
iheeft Duitschland al vaker uit diepen
nood gered. Hij zaJ ons ook nu niiet ver
laten!"
De woorden, die de Duitsche Rijksipresi-
dent op den laatsten dag van het oude jaar
tot zijn volk en op den eersten dag van het
mieruwe jaar tot het corps diplomatique ge
sproken heeft op de gebruikelijke Nieuw
jaarsreceptie in de Wilhelmstrasse vormen
met elkaar
een ernstige waarschuwing
aan de verantwoordelijke kringen der gan-
sche wereld. Duitschland, het centrum van
de algemeene crisis, heeft het recht en de
plicht de wereld voor oogen te stellen, hoe
het er in werkelijkheid uitziet: Duitsch
land heeft het zijne gedaan in iedere
Nieuwjaarstoespraak werd hierop door
Hindenburg de nadruk gelegd nu is hei
zaak der anderen het logisch verstand aan
liet woord te laten komen. Üp de oonferen-
tie tot heistel, v\eike niet in Den Haag, maar
in Lausanne gehouden zal worden, is hier
toe een scliooine gelegenheidl Hindenburg s
giedaciiteniwisseluig met den pauselijken nun
tius Orsenigj vormde hiertoe een program:
er moet ïuu eindelijk een radicale oplossing
inzake het herstel en de schadevergoedungun
worden gevonden. Uok in de ontwapening
moet men nieuwe wegen inslaan. Duitsch
land s noodgedwongen exempel moet door
de anderen gevolg-u worden.
In diplomatieke kringen wordt er over
gesproken, dait Rijkskanselier Dr. Bmning
m zijn kwaliteit ais waarnemend minister
van buiicnianklsche zaken niet aanwezig
was bij de ontvangst oer vreemde daploana-
len. Men begrijpt weliswaar, dat diens druk
ke werkzaamheden een kort verlof weneohe-
lijk maakten, maar nam niettemin aansloot
aan zijn afwezigheid. Bovendien wee6 men
er op, dat ook staatssecretaris Von Bülow
niet aanwezig was, diie dau tenminste den
rijkskanselier had kunnen vertegenwoordi
gen.
Up den namiddag van Nieuwjaarsdag
sloeg ik de da-uk te in de Wilhelmstrasse n
oogeiiiblik gade. Staatssecretaris ür. Meiss
ner stond met de Halloren, beigwerkers in
middeleeuvvsche kleedij, dae volgens de tra
ditie het staatsopperhoofd den len Januari
een geschenk komen aanbieden voor tiet
raam, terwijl beneden de eene auto na de
andiere het voorplein binnengleed. De eere-
wacht presenteerde bij iederen buitcnland-
schen gezant het geweer. Ik vroeg mij af:
hoe weet de tamboer, dat er een buitcn-
landsche gezant kooit aangereden? Vroeger
stond er meestal achter het venster een be
ambte uit Buitenlandse he Zaken, die de
auto-nummers der gezanten op een lijstje
voor zich had liggen en telkens hun aan
komst met een serviette doorgaf. Thans
heeft men een meer moderne diplomatieke
verkeersregeling bedacht: boven den ingang
van het paleis zijn kleurige electrisclie
lampjes: geel licht beteekent: presenteert
het geweer! Rood licht: trommelen! Een coJ
lega, die ook even den gang van zaken
volgde, vestigde er mijn aandacht op, dat
zulk een onderscheiding uitsluitend den
buiteinlandschen gasten te beurt valt Den
vertegenwoordiger van den kleinsten staat
der wereld wordit dus meor eer toegewezen
dan Duitschlands eigen kanselier! Trou
wens, Dr. Brüning werd vertegenwoordigd
door den Rijkspostminister Schatzl en niet
hem waren voor de Rijksregeering versche
nen Treviranus, Warmbold, Joel en enkele
staatssecretarissen. Het vorige jaar waien
acht buitengewoon gevolmachtigde en 43 ge-
woine gezaniten in de Wilhelmstrasse ver
schenen. Dit jaar was hun aantal geringer,
daar Eruadoa- en Paraguay geen gezant
meer hebben en bovendien enkele diploma
ten met kerstverlof Berlijn hadden verlaten.
Nog een waarschuwing.
Van de vele wenschen en voorspellingen,
welke wij ten opzichte van het nieuwe jaar
moesten slikken, valt een waarschuwend
woord van den Rijksweerminister Groener,
die tijdelijk ook binnenlandsche zaken be
hartigt, bijzonder op. Groener verklaarde:
„Duitschlands toekomst ligt in onze han
den. De verandering, welke wij verwachten,
DE HERSTEL-CONFERENTIE TE LAUSANNE
BOVEN: Het conferentie-gebouw te Lausanne, waar de samenkomsten van de Herstelr
conferentie zullen gehouden worden. ONDERde zaal, waarin de groote vergaderingen
zullen plaats vinden.
DE KINDERVERLAMMING
TE VENRAAY
Er zouden te Venraay 12 gevallen van
kinderverlamming zijn geconstateerd. De ge
vallen staan, naar de „L. K." thans mede
deelt, onder controle van dr. Peljak uit Nij
megen. Zoo noodig worden ze geïsoleerd in
het Canisius Ziekenhuis te Nijmegen. Het
gevaar schijnt thans geweken. Twee kin
deren zijn aan de gevolgen overleden. Vei
ligheidshalve zijn de bewaarscholen nog
voor een maand gesloten.
EEN TOREN INGEWAAID.
LAAG WATER IN DE ZUIDERZEE
Men meldt ons uit Schellingwoude d.d.
7 Januari:
In den afgeloopen nacht stond het water
der Zuiderzee zeer laag met het gevolg, dat
in de Oranjesluizen niet geschut werd in den
tijd tusschen 9 en 12 uur. De laagste water
stand werd om 10 uur genoteerd, nl. 1.57 M
beneden A.P.
Verschillende stoomboot lijn en ondervonden
nog al vertraging. Na 12 uur vannacht kon
met schutten weer een aanvang worden ge
maakt.
Radio Nieuws.
baar. De hulp van de Delftsche politiebran-d
weer werd ingeroepen, doch hoewel deze
spoedig ter plaatse verscheen, Kon zij niet
genoeg bij 't terrein van den brand komen
Een kleinere spuit uit Rijswijk heeft hier
na het blusschingswerk verricht Er heeft
groot gevaar bestaan voor een reeks i
grenzende woningen, doch mede doordat de
wind vrij gunstig was konden deze worden
behouden. Vermoedelijk is de brand door
kwaadwilligen gesticht. De schade bedraagt
ongeveer f 10.000.
VERDRONKEN.
Door d<-n zwnren s,; »rc in den nacht van
Woensdag op Donderdag is de zware houten
hulptoren naast den betonnen watertoren in
de Meije (gem. Bodegraven), die een hoogte
had van 65 Meter, omvergewaaid en in dui
zend stukken over de omliggende landerijen
verspreid. De houten bekisting van de kap
van den toren is echter blijven hangen, zoo
dat het noodig zal zijn een nieuwe toren te
bouwen om deze te verwijderen. De schade
voor den aannemer loopt ver over de dui
zend gulden.
Bij Rheumatiek, Jicht en Ischias
fijn in de gewrichten en ledematen werken
ogaltabletten snel en zeker. Onschadelijk
voor maag, hart en nieren. Duizenden, die
door pijnen geplaagd werden, verkregen door
Togal weer het genot van een goede gezond
heid! Neemt in Uw eigen belang een proef
maar sta er op, dat U Togai krijgt! In alle
Apoth. en Drog. reeds vanaf 80 ets. verkrijgb.
5. Nu was 't mijn beurt om te lachen,:
jongensl Want doordat hij langs het natte
hek was gerold; stonden al de ijzeren tra
lies netjes op z'n paaschbeste jasje afgedrukt,
zoodat hij het mooiste gestreepte jasje aan
had, dat je ooit gezien hebt „Hallo. Kees.
vraag aan je moeder of je daar 'n broek ook
van krijgt!" spotte ik.
6. Maar nu kwam Kees woedend terug en
wilde vechten. Nu daar houd Ik heelemaïal
niet van, maar als ze tegen me beginnen
ben ik niet mis. Ik pakte hem dus bij z'n
jnspanden en duwde hem weer op het hek.
Al stompende en spartelende rolde hij daar
nu nog eens overheen, maar nu in dwarse
richting
(Wordt Maandag vervolgd)
zal niet door het een of ander wonder to»
stand komen. De groote beslissingen, welke
dit jaar over Duitschlands toekomst worden
gevat hangen voor een goed deel af van
het feit of het Duitsche volk zich overgeeft j
aan illusies, of cfat het zijn zin voor het j
noodzakelijke en bereikbare belimidt! Voor
twee i Hu si es wil ik bij voorbaat waarschu- J
wen: er bestaat geen patent-op lossing, weJ-
ke ons uit den oogcnblikkelijken nood kaai
bevrijden. Geen regeering van welke
zijde dan ook kan den burger zijn zor
gen om 't dagelij'ksch leven afnemen. Er be
staat ook geen oplossing vaai de buitenland- j
sche moeilijkheden, welke niet gebaseerd
is op Duitschlands eigen kracht Wie hulp
DE ONLUSTEN IN INDIE
Het paleis van den vice-koning te New-Delhi, middelpunt van de Engelsche macht in Indië
Nou mag ik je iets vertellen
Dat je veel plezier zal doen;
Rusland dat van tegenwoordig)
Is een land van rood fatsoen;
Alle nette roode bladen
Bliezen hun papiertrompet:
't Mag er nog een beetje schraal zijn,
Toch, het wordt er goed; ja, vet;
Wie niet werkt krijgt ook geen eten;
Werkloosheid bestaat daar niet;
't Is althans: het wordt er prachtig
Was het proletarenlied.
Denk nou niet, dat proletaren
Allen zulke suffers zijn
Dat ze dat gebral beamen;
Roode eenheid is maar schijn.
Eén tenminste was er wijzer,
Daar durf ik voor in te staan;
Die is tegen de gewoonte
.fNiet te denken" ingegaan,
En hij schreef aan de redactie
Van zijn lijfelijke krant:
Is 't voor óns, voor werkeloozen,
Daar iets, in Luilekkerland
En toen kwam het te gebeuren
Dat het antwoord heeft geluid:
Wie het „Europeesch" gewend is
Houdt het er beslist niet uit.
Laat ons ons met vreugd verheugen
Over deze. korrel goud,
Dat men zich bij zooveel leugens
Tot één waarheid heeft verstout.
(Nadruk verboden.) LEO LENS
ERNSTIGE AUTO-ONGELUKKEN
Te Amsterdam reed 's avonds op den
Haarlemmerweg een politieagent die buiten
dienst was, per fiets langs dien weg naar
huis. Vermoedelijk door den wind en den
regen hoorde hij niet. dat een auto achter
hem naderde, toen hij den weg overstak.
Hij werd gegrepen en bleef bewusteloos
liggen. In het Wilhelminagasthuis, waar
heen vervoerd werd, constateerde men her
senschudding.
Te Tilburg werd een courantenbezorger
in de Stationsstraat aangereden door een
auto, waardoor hij oen der wielen over het
rechterbeen kreeg, terwijl zijn fiets geheel
werd vernield. Per auto is de man naar
zijn woning vervoerd, waar de G.G.D. hem
hulp verleende. Het been bleek totaal ver
splinterd.
ONGELUK OF MISDAAD?
In de Kromme Mijdrecht is drijvende ge
vonden het lijk van een naar schatting 40-
jarig manspersoon, waarschijnlijk een zwer
ver. Men heeft sporen van misdrijf op het
lichaam gevonden.
DOOR DEN TREIN VERMORZELD
Op den onbewaakten overweg bij Deurne
(N.Br.) is de heer H. de Corte, door den
sneltrein uit Helmond overreden. Het lijk
was onherkenbaar verminkt De armen
waren afgerukt en het hoofd was verplet
terd. Het slachtoffer was ruim 60 jaar oud
en laat een weduwe na. De oorzaak moet
gezocht werden in doofheid, tengevolge
waarvan hem reeds eerder ongevallen zijn
overkomen.
NIEUWE AVONTUREN VAN PIEPNEUS EN BIBBERSNOET
ROFFELRUM EN.
DAT IS LEF
GROENER
en redding van het buitenland verwacht,
drie hangt evenzeer met zijn hart aan illu
sies als hij, drie gelooft, dat men het Duit
sche volk kan uitschakelen!
Ten opzichte van de nationaal-socialisti-
sche beweging zeide Groener: Millioenen
Duitsahers verwachten van het nieuwe jaai
de vervulling hunner wenschen, welke zij
verhrinden met het begrip van „het derde
rijk". Het is hun, die dit doel nastreven,
niet gelukt, aan hun flroom van p Jitieke
vernieuwing een tastbare gedaante te ge
ven. Wie opbouwend in het lot der Duitsche
geschiedenis wil ingrijpen, die mag zich niet
aan romantische droomen overgeven! De
weg, dien het Duitsche volk in het nriemve
jaar gaat, mag geen weg van illusies zijn.
Alle daden moeten verbonden zijn mest de
autoriteit van den staat Bnven de wen
schen en doeleinden der partijen staat het
absolute begrip Staat".
Wegens storing van den electrischen
stroom van de P.IJ.E.M. zaten de bewoners
van Baarn. Soestdijk en omgeving Woens
dagavond onverwacht in het donker. De
storing begon omstreeks kwart over negen
en duurde 20 minuten.
KINDERVERLAMMING
Deed er zich eenigen tijd geleden een
enkel geval van kinderverlamming met
doodlijken afloop voor, thans zijn te Ven-
ray, volgens de Tel., niet minder dan twaalf
gevallen van kinderverlamming geconsta-
DOOR EEN RUKWIND GEGREPEN EN
VERDRONKEN.
Het 8 jarig zoontje van den kleermaker
G. te Heino (Ov wilde zijn vader halen,
die li: f n bcurmar op bezoek was. Vermoe
delijk is het l.*id door ten rukwind gegre
pen en m de Nieuwe Wetering geduwd, al
thans du va ivr vend een van zijn klompjes
op den weg.
Gemengd Nieuws.
DE STANFRIES IV
BRANDSTICHTING?
Woensdagavond Is een felle brand uitge
broken in een groote tuindersschuur van
den tuinder P. van Diepen nabij Delft,
onder Rijswijk De brand die sterk in om
vang toenam, was ver in den omtrek zicht-
HET WRAK GEVONDEN
Naar wij vernemen is gistermiddag door
de reddingsboot van Harlingen ten westen
van Gaast aan Zee (dicht bij Breezand) het
wrak van de „Stanfries IV" gevonden. De
mast van de „Stanfries" stak nog slechts een
halve meter boven water uit. Van de opva
renden is niets vernomen.
De Harlinger loodsboot Vlietstroom, die is
uitgevaren om een baken te zetten op de
plaats waar de kapitein van de reddingsboot
Jhr. den Tex het wrak van de Stanfries IV
heeft aangetroffen, is gistermiddag onverrich
terzake teruggekeerd, daar men niets heeft
kunnen vinden. Hedenochtend vroeg zal de
Vliestroom, opnieuw naar de opgegeven
plaats gaan.
VROUW LEVEND VERBRAND
De 35-jarige mej. van O., die vorige week
in haar woning aan den Oudshoornschen
weg te Alphen aan den Rijn in brand ge
raakte en in zorgwekkenden toestand naar
het Academisch Ziekenhuis te Leiden moest
worden overgebracht, is aldaar aan de be
komen brandwonden overleden.
WAARSCHUWINGEN
In het Alg. Politieblad raadt de burge
meester van Ouder-Amstel aan eerst bij hem
inlichtingen in te winnen, alvorens zaken
te doen met een tweetal reizigers, genaamd
J. de Leeuw en B. de Leeuw, die per auto
de dorpen bezoeken en boekjes of ander re
clamemateriaal aan winkeliers en andere za
kenlieden verkoopen.
Het Centraal Archief en Inlichtingenbu
reau inzake Maatschappelijk hulpbetoon voor
Nederland te Amsterdam (Vondelstraat 19)
waarschuwt tegen het steunen van Het Natio
naai Reddingsleger (dat geen bona fide in
stelling van weldadigheid is); ontraadt ern
stig steun aan de Stichting „De Heilsbriga-
de" te 's Gravenhage (omdat haar tehuis in
het geheel niet bestaat); aan „Maranatha,
stichting voor zendingsarbeid en maatschap
pelijk werk te 's Gravenhage (maatschap
pelijk werk van minimalen omvang en offi
cieren verdienen geen vertrouwen) aan De
Haagsche Stadszending „Emanuel" (leider
ongunstig beoordeeld); aan de Nederlandsch
Vrij Evangelische (waarschijnlijk slechts een
gefingeerde) vereeniging en aan De
vrije Evangelisatie „Filadelphia" te Amers
foort (giften worden gebruikt voor levens
onderhoud van een der evangelisten); en
waarschuwt tegen „Remalia, Hervormd-
Katholiek Leger des Heils", te Utrecht
Te Amsterdam werd in de Corn. Schuyt-
straat een dame haar actentasch, inhouden
de een blauwe damestasch met f33 en
snuisterijen, ontrukt door een persoon, die
op een rijwiel gezeten, haar achterop reed.
De politie zoekt naar den dader.
IN DEN STORM
Door WJER.NY
XLI
Meestal liep zoo'n bezoek met een sisser
af; de zoekenden hadden dan elders iets
gevonden, dat hen beter aanstond. Soms
echter vielen er slachtoffers, werden tiental
len gezinnen „opgerold", moesten zij óf een
gedeelte afstaan óf naar een ander gedeelte
verhuizen, om zoodoende door vele manipu
laties een deel van het huis vrij te maken.
Sooms werden de nieuwelingen eenvoudig
ingekwartierd bij de bewoners.
Men kan nu wel zeggen, evenals ik dat in
het begin ook deed: „waarom maken die
mcnschcn zoo'n drukte, in dezen grooten
tijd: wat komt het er op aan, of ze een
beetje meer of minder ruimte hebben! Laat
ze liever naar buiten kiiken. rondzien in
het leven, daardoor vergeten ze het kleine,
den huiselijkcn kommer. Dat was de wijze,
waarop ik vrocgT over dergelijke kleinig
heden had geoordeeld, een overblijfsel uit
mijn communistische jaren. Alras merkte
ik evenwel, dat deze beoordeel in g van uit de
hoogte, oppervlakkig en onjuist was. Wan
neer mon dichterbij kwam, bleek het geen
kleinigheid, als er een paar lawaaïgo jonge
communisten kwamen inwonen, die
avonds en 's nachts door geschreeuw,
gezang en gestamp van pretmakende kame
raden alle huislijke kalmte voorgoed ver
joegen. Het is voor de huisvrouw verschrik
kelijk to moeten schoonmaken en dweilen,
wanneer de nieuwe bewoner met zijn mod
derschuiten is binnengekomen, daar deze
zich van huislijke zindelijkheid niets aan
trekt Het is voor velen erger dan een ramp,
wanneer do invvonenden de kinderen op
autoriteiten toon vragen:
„Zijn jullie geen pioniers?"1) Dat hebben
de kinderen al vaak genoeg te hooren ge
kregen op school, thuis hadden ze tenmin
ste gelegenheid gehad er over te discus
sieeren. Nu was ook dit ten einde, want
de ouders weten dat hun redeneering door
„buurman" zal worden gehoord en becriti-
seerd. Zij weten dat uitingen tegen de
Sowjet-regeering ook zelfs tegen eigen kinde
ren strafbaar zijn. De meesten hebben tegen
die „pioniers"-organisaties op zich zelf geen
J bezwaren. Deze laten de kinderen aan sport
I doen, vergaderen en voeden de kinderen op
I in den communlstischen geest. Maar van
I „pioniers" worden de kinderen later „kam-
I somaltsen" en daartegen is het, dat de
ruders hun kinderen willen beschermen. De
sfeer onder die jeugdige communisten in
l den overgangstijd is voor velen een ver-
j sclirikking. Meisjes moeten met jongens ge-
leefd hebben, doen ze dat niet dan hebben
ze „burgerlijke vooroordeelen". Op dezo ma
nier intrepreteert het jonge geslacht de on
begrepen Marxistische oppervlakkigheden,
die ze hooren krijgen.
Neen. deze huiselijke wederwaardigheden
zijn niet heelemaal „kleinigheden", velen
worden daardoor opgejaagd tot gekwordens
toe. Rust ke,nt men niet in de woonblokken
der steden, steeds loeren onverwachte ge
varen en verrassingen, die maken dat ieder
zelfs bij het onschuldigste woord of ge
baar zich onwillekeurig en haast instink-
tief afvraagt, of daaraan soms gevaar is
verbonden. De psyche van groote groepen
is daardoor gewijzigd; de menschen zijn
I door en door onoprecht geworden in hun
j uitingen en hun gedachten. Zij hebben de
gewoonte aangenomen om slechts datgene
uit te spreken, waarvan zij vermoeden dat
I het hen geen onaangenaamheden kan bo-
zorgen. Daardoor zijn algemeene kwesties
verboden terrein voor gesprekken geworden.
Men mijdt ze liever, om niet voortdurend
j dingen te moeten beweren, waar men niets
van meent Een van de oorzaken zijn de
woningtoestanden, waardoor de zoo eng op
elkaar gedrongen menschen, noodgedwon
gen met de intimiteiten van eikaars gezin
op de hoogte komen. Het gewone gesprok
wordt dan achterklap cn lasterpraat over
elkaar« doen en la ton. besprekingen over
hetgeen gegoten on gedronken wordt, over
j de ruzies in de diverse gezinnen en de vele
I combinaties tusschen de mannen en vrou
wen, waartoe het natuurlijker wijze komt
l Met dat al kan men de toestanden wel ver
klaren, maar toch kon ik een gevoel van
walging niet onderdrukken als ik de ge
sprekken aanhoorde in de overvolle keuken,
waar de vrouwen ieder op eigen primus
hun eten bereidden. Ik woonde in Mos
kou bij Vitja, daar zij ruimte genoeg had,
nu haar man er niet meer was. De huizen
waren nog erger overvuld dan In de pe
riode, toen ik met mijn man in de hoofdstad
had gewoond. De elementen, die er bij wa
ren gekomen, maakten over het algemeen
het gebruik van een fornuis gezamenlijk
gestookt, onmogelijk, zoodat ieder zich met
zijn primitieve ..primus" het nationale kook-
apparaat der revolutie, behielp.
Als een smartelijk verlies voolide ik de af
wezigheid von belangstelling voor de alge
meene zaak bij de massa. Waar do leiding
van het geheele maatschappelijke, ja zelis
van het gedachtenleven, bij de partij be
rustte en hei de overigen slechts toege
staan was na te praten, hetgeen van hoven
werd verkondigd, kon er vanzelfsprekend
geen actieve belangstelling bestaan Maar
toch vroeg ik me dikwijls af en sprak er
met mijn vriendin over of wij die vrees
lijke revolutie-ellende voor nie s verdragen
i hadden; of het resultaat daarvan moest
j zijn: een volk zondpr asniralies. dat in mas-
j sa nie's anders verlangde dan m zijn hoek
met rust gelaten te worden, da' bereid was
pich dharin te schikken en op eiken aan
drang van de leiding met een onwillig
I sti lzwijgend tegenstreven antwoordde. Al
lies, wait onder de menschen yroeger als
ideaal had bestaan, scheen de revolutie ver
nietigd te hetbben. Het geloof aan verbete
ring in de toekomst was verdwenen.
De massa reageerde op alle vurige op
wekkingen en beloften mot meesmuiiprnteti
maar zwijgenden spot, terwijl de grondge
dachrie was: „Wij kennen die belof en, Ivui
ben ze zoo vaak en In zoo verschillende
vormen reeds gehoord, zonder dat ooit io s
in vervulling ging. Belooft wat ge wil'
maar vravigt van ons niets. Laat ons vertier
leven op de manier, zooals wij ons bestaan
aan de nieuwe veranderingen hebben aan
gepast I"
Het was geen opwekkend beeld, dat mi|n
volk bood in de dagen, waarin wij thans
leefden. Vitja was een uitzondering, r.ij
werkte met liefde, maar toch was ook het
heilige vuur van vroeger in haar gedoopt
Haar belangstelling had zich beperkt "nl
haar eigen werk in de uitgeverij. Wat daar
buiten lag het algemeene was de taal
en het monopolie der rpgeerende kringen.
Het had gren zin zich daarmee te bemoeien
hoogstens kon men danrdoor de verdenkii'g
der G POp. op rich 'aden. Na'u :-!ijk kon
den wij helden vrijuit praten, maar nl» wij
od het terrein k" 'mep van den nlgem r
nen toepend baelde Vitja de schouders np
en verklaarde reeds lang de poging te heb-
ben opgegeven om In dit opzicht iets te
verlangen.
„Kijk eens Tanja, voor jou i6 dat vreemd;
jij hebt aj die Jaren geleefd In de kringen,
waar men ten minste meende oeinigon in
vloed te kunnen uitoefenen op den gang
der zaken. Wij echter hebbon leeren in
zien, dat he cfoor onze regeering georga
niseerde slelsel zijn eigen wetten heeft cn
het zou even dwaas zijn zich daartegen te
verzetten als tegen de na uurwettnn Wij
hebben het nieuwe aanvaard, volkomen op
recht, als iets onvermijdelijks en wij hopen,
dot het zich op den duur tot iets moois «tl
ontwikkelen, maar venter kunnen wij er
nies aan doen. Het moet zich eerst een ste-
vigen grondslag verwerven, alvorens de
mogelijkheid bestaat, dat mensrhenlmnden
het gaan verfraaien en vervolmaken. Nu
is het nog zoo een kruidje-roer-me-niet.dat
men ook met de beste bedoelingen gevaat
loopt, het geheele s elsel in e knar te doen
storten, wanneer men verbeteringen wil
aanbrengen. Vandaar dat het commando
geldt: handen aft Wij zien l>elangste!len<l
toe, hoe de communisten zich inspannen
om het stelsel levensvathnnr te maken en
ik voor mij ben er diep van overtuigt dat
de tijd nog lang niet gekonvm is om on ze
Idealen te verwerkelijken Afwachten en
zien. wat het leven ons brenzt, dat is nu
de Ixwlschap".
Met Vit ia was het tenminste nog mogelijk
hierover e spreken relfs haer 'Ijdrlljk \*r-
zet hnd een hreedere basis. Van sndenM»
kree» men echter op vragen of opmerkin
gen van dien aard schuwe blikken of ge.
meenplaat6en ten antwoord.
(Wordt vervolgd).
