DINSDAG 15 DECEMBER 1931
TWEEDE BLAD PAG. 5
De 3 pCt. korting
Op de uitkeeringen van het Rijk aan
Gemeenten en Provinciën
Men schrijft ons van deskundige zijde;
Nu de rijksambtenaren een korting op
hun salaris krijgen van 5 pCt. met een ze
kere degressie, hetgeen neerkomt op een ge
middelde korting van 3 pCt., kan de billijk
heid niet ontkend worden, dat de provin
ciale en gemeente-ambtenaren een zelfde
korting op hun salaris zullen ondervinden.
Gelijke monniken, gelijke kappen.
Een wet,.welke pertinent voorscurijft aan
de provinciën en de gemeenten, de tracte-
menten met een seker percentage te vermin
deren, zou de autonomie van provincie en
gemeente aantasten, vandaar dat de Regee
ring een voorstel indiende, hetwelk de ge
meenten vrijliet al of niet de salarissen te
verlagen maar alleen een indirecte drang
Uitoefende om tot die verlaging te komen
en wel door op de uitkeering van het Kijk
aan Provincie en Gemeente een bedrag van
3 pet van de totale salarislast dier Pro
vincie of Gemeente te korten. Wat betreft
de gemeenten wordt deze korting toegepast
op de uitkeering uit het gemeentefonds.
Destijds zijn ten opzichte van de wet van
1929 op de financieele verhouding o.m. de
volgende bezwaren genoemd;
a. De eene gemeente betaalt mee vooreen
andere gemeente, zonder medezeg
gingschap.
b. Het Rijk keert een twintig millioen
meer uit aan de gemeenten, zonder
mede zeggingschap.
c Het Rijk garandeert voor 5 jaar een
vaste uitkeering aan de gemeenten per in
woner zonder medezeggings cha p.
De uitkeering voor 5 jaar vast te .stellen
had de strekking, dat 't natuurlijke accres
van de opbrengst van de fondsbelasting
een spaarpotje werd voor de gemeenten en
dat de gemeenten het natuurlijk accres der
uitgaven zouden opvangen door bezuini-
ging(!U), omdat zij anders tot verhooging
der opcenten op de fondsbelasting zouden
moeten overgaan.
Deze door Minister De Geer met veel
succes toegepaste tactiek op de rijksfinan
ciën, werd daardoor voor de gemeenten
omgezet in een wet. Naast het maximum
van 80 opcenten, één der grootste verdien
sten vah de wet van '29.
Nu is er plotseling een dalende conjunc
tuur gekomen, het verwachte spaarpotje
wordt een suppleeren door het Rijk, het
geen nooit de bedoeling is geweest, waar
door de gemeenten op den oud'en voet
zouden kunnen blijven voortleven, terwijl
het Rijk sterk moet bezuinigen. Het getij
verloopt. Minister De Geer wil de Holland-
sche bakens verzetten, nu het de tijd is en
niet, zooals is geschied met de Engelsche
bakens, welke eenige jaren telaat verzet
't Gemeentefonds zou voor 1932 eenzelfde
tekort opleveren als de korting op de sala
rissen van de Rijksambtenaren bedroeg, n.l.
een 7millioen. Een korting op de Rijks
ambtenaren, om den gemeenteambtenaren
hun tractement te laten behouden bij een
gedaald indexcijfer. Op deze wijze is de
onbillijkheid het scherpst naar voren ge
komen.
Het wetsvoorstel van 27 October 1931
tracht deze uit de wet van 29 voortvloeien
de ongelijkheid te herstellen.
Het buitengewoon moeilijke voor de Regee
ring was om op zeer korten term ij n
een wetsvoorstel tot stand te brengen, het
welk zonder aantasting van de autonomie
van provincie en gemeente, de rijksuit
gaven verminderde en de Rijksambtenaren
niet achterstelde bij de provinciale en ge
meenteambtenaren.
De vraag kan gesteld worden: Voldoet t
wetsontwerp aan deze vereischten zonder
tot grove onbillijkheden aanleiding te
geven, of is het doel op andere wijze beter
te bereiken, zoo ja, op welke wijze.
a. Op zeer korten termijn moet het wets
voorstel tot stand komen.
De hier te lande gebruikelijke wijze zou
geweest zijn, eerst een Staatscommissie in
het leven roepen, die zou moeten onder
zoeken of de salarissen van de provinciale
en gemeente-ambtenaren hooger of lager
waren dan bij het Rijk.
Met deze wijze van handelen zou twee
j'aar gemoeid zijn geweest. Die weg kon
dus niet gevolgd worden en dientengevolge
moest de Regeering komen met de fictie
dat het salarispeil van rijks-, provinciale-
en, gemeenteambtenaren gelijk was.
Het tegenbewijs wordt thans aan de ge
meentebesturen overgelaten, wat betreft "t
aantoonen, dat de salarissen lager zijn dan
bij het Rijk en derhalve niet voor inkorting
vatbaar.
Het bewijs, dat er salarissen zijn van ge
meenteambtenaren, die aanzienlijk hooger
zijn dan bij het Rijk, wat natuurlijk nage
noeg ieder gemeentebestuur betwist, valt
buiten het kader van dit wetsontwerp. Het
kon wel eens gebeuren, dat Mr. Van Door-
ninck, gezeten op het rijksrijwiel, de ge
meentelijke automobiel niet kon bijhouden.
Als men te hard rijdt, wordt het rijbewijs
afgenomen. Dat kon er in de toekomst voor
sommige gemeenten ook wel eens van
komen, al was het rijbewijs voorzien van
een stempel van Gedep. Staten. Tot op
heden is het alleen nog maar voor sommige
gemeenten, welke om kasgeld verlegen
zijn: Niet parkeeren voor de Nederlandsche
Bank, doorrijden tot de Kneuterdijk.
b. De autonomie mocht niet worden aan
getast.
Voorop kan gesteld worden het beginsel,
dat de I-Ioogere Overheid steeds het
uitzonderlijk recht heeft, haar eigen wetten
te veranderen, waarbij zij verordeningen
vaststelt aangaande de Lagere Over
heid.
De provinciën en de gemeenten behoeven
de korting niet over te brengen op haar
personeel, zij kunnen ook op andere wijze
bezuinigen of hun belastingen verhoogen.
Een groote verdienste van het wetsvoor
stel is, dat het een zeer bezuinigende strek
king heeft, want wanneer een gemeente,
welke meer dan 40 opcenten op de fonds
belasting heft, de korting op haar perso
neel toepast, kan zij van de rijkskorting
worden ontheven, alzoo 2x3pet. is 6 pet.
voordeel vopr die gemeente.
Stel, dat de korting in een gemeente van
een 30.000 zielen oplevert f30.000. Wanneer
zij nu de korting toepast, meer dan 40 op
centen heft en overigens valt onder de uit
zondering van al. 2, van art. I der wet, dan
krijgt zij een overschot van f 30.000. Past
zij de korting niet toe, dan krijgt zij een
tekort op de begrooting van f 30.000, geven
de alzoo een verschil van 2xf30.000 is
f 60.000.
De vraag kan gesteld worden of dit stel
sel niet voor uitbreiding vatbaar is en toe
gepast kan worden, door het stellen van
normen, op het totaal der uitgaven van
iedere gemeente.
Op grond van het wegnemen van de on
gelijkheid met de salarissen van de Rijks
ambtenaren, de niet aantasting van de
provinciale en gemeentelijke autonomie en
den tot bezuiniging strekkenden tendens,
zouden we kunnen komen tot de conclusie
dat het principe van 't wetsontwerp juist is.
Tot onbillijkheden geeft het wetsontwerp
echter aanleiding. Mogelijk kunnen deze
onbillijkheden worden weggenomen.
Hierover in een volgend artikel.
BINNENLAND.
STEUN AAN DE VLASTEELT
COMMISSIE MET REGELING BELAST
ƒ960.000 uitgetrokken
In een derde nota van wijziging op de be-
grooting van binnenlandsehe zaken en land
bouw is f 960.000 uitgetrokken voor steun aan
de vlasteelt. Daaromtrent wordt nog gezegd:
De minister stelt zich voor de uitvoering
van de steunregeling te doen geschieden naar
een bepaald schema, waarin o.a. het volgende
vastgesteld is:
Een centrale commissie wordt onder toe-
zioh der regeering met de uitvoering van
deze steunregeling belast volgens algemeene
regelen en nadere instructiën, door den mi
nister van binnenlandsehe zaken en land
bouw vastgesteld.
De steunverleening geschiedt aan een ver-
eeniging van telers ten bc/.oeve van erkende
telers, welke hun door de vereeniging toege
wezen deel der voornoemde oppervlakte uit
zaaien en de voorwaarden door den minister
en de centrale commissie gesteld, naleven.
De plaatselijke commissie maakt een ont
werp teeltplan op in overleg met de plaatse
lijke gegadigden op grond van alle haar ten
dienste staande gegevens over den uitzaai in
de drie voorgaande jaren, zoo billijk moge
lijk den uitzaai verdeelende onder de ge
gadigde telers en binnen de grenzen, voor
den kring door de centrale commissie ge
steld.
Steunuitkeering aan telers, die tevens
vlasser zijn, vereïscht de bijzondere goed
keuring der centrale commissie. Onder goed
keuring van den minister kan hiervoor een
bijzondere regeling gemaakt worden.
De steun voor het repelen wordt uitbe
taald aan den teler na het repelen of na
verkoop van een erkenden vlasser.
De steun voor de verdere verwerking
wordt uitgekeerd na de afwerking: a. aan
den teler, die zglf zijn vlas tot lint ver
werkt; b. aan den teler, die zijn vlas in
looncontract door een vlasser doet verwer
ken; c. aan den vlasser, die het vlas koopt
van een teler.
Voor het repelen wordt uitgekeerd in to
taal f 50 per uitgezaaide H.A. aan de telers-
vereeniging. Voor de verdere bewerking
wordt uitgekeerd aan de telersvereeniging
een premie van f 110 per H.A. van den tota
len uitzaai.
De centrüle commissie bestaat uit 7 leden,
waarvan 2 aangewezen door de telersver
eeniging, 2 aangewezen door de vlasser .ver
eeniging, 2 door den minister van binnen
landsehe zaken en landbouw en 1 door den
minister van financiën. Uit deze leden wor
den voorzitter en secretaris door den minis
ter van binnenlandsehe zaken en landbouw
benoemd.
DE AMSTERDAMSCHE PALEIS-
KWESTIE
EEN PALEIS-RAADHUIS-CQMMISSIE
De burgemeester -van Amsterdam de heer
W. de Vilugt, heeft gisteren een commis
sie geïnstalleerd voor onderzoek inzake de
Pel eis-Ra a dihu is-k w eeti e.
Zooals bekend is de taak dezer commissie
te onderzoeken, of het Paleis op den Dam
voor een of meer gemeentelijke doeleinden
bruikbaar is te maken.
De installatie-rede van den burgemeester
werd door dir. F. M. Wibaut, als voorzit
ter der onderzoek-commissie., beantwoord.
DE GROOTE STAKING IN TWENTE
DE NOODTOESTAND IN HET
VEEHOUDERSBEDRIJF
OM STEUN VERZOCHT
Het Kon. Ned. Landbouw-Comité, de Chr.
Boeren- en Tuindersbond in Nederland en
de Ivath. Ned. Boeren- en Tuinderspond
hebben aan den minister van Binnenland
sehe Zaken een schrijven, betreffende steun
maatregelen ten behoeve van het veehou-
dersbedrijf gezonden.
ITet is van algeipeene bekendheid, aldus
luidt het in het adres, dat de geldelijk^ uit
komsten van het veehoudersbedrijf den laat-
sten tijd op onrustbarende wijze zijn tcrug-
geloopen, zoodat zonder eenige overdrijving
kan worden gezegd, dat ook deze tak van
het landbouwbedrijf door de crisis zwaar
wordt geteisterd. Zelfs wordt de toestand
nog bijna met den dag slechter, zoodat het
ten hoogste tijd wordt, dat middelen worden
toegepast om een ontreddering te voorkomen
De oorzaken van de crisis in onze veehou
derij het welk een exportbedrijf is, zijn voor
al gelegen in het steeds moeilijker worden
van het internationaal ruilverkeer.
Onzerzijds moeten maatregelen werden
getroffen om aan den toestand het hoofd te
bieden. Tot overmaat van ramp blijkt onze
nog steeds koopkrachtige markt een sterke
aantrekkingskracht uit te oefenen op aller
lei producten, die door andere landen wor-
den geweerd.
Betrekt dit dan bovendien artikelen, waar
van ons eigen land reeds een overschot be
zit, dan is zulks voor onze eigen producen
ten i.e. de veehouders, niets minder dan
noodlottig.
Onze landbouwbevolking in het algemeen
en inzonderheid voorzoo veel zij de zandge
bieden van ons vaderland bewoont, gehecht
als zii is aan het voorvaderlijk bedrijf en
traditie, zal niet spoedig tot een ander over
gaan. Men zij echter zeer voorzichtig met
daarop te veel te bouwen, ook in dit opzicht
wijzigt zich de mentaliteit der boerenbe
volking.
De kans is groot, dat bij een herhaling
van de zeer moeilijke omstandigheden tij
dens vroegere crises, een groote trek naar de
stad zal ontstaan, zoodra in handel en in
dustrie eenige opleving komt.
Laat men de crisis ongehinderd doorwer
ken dan zou de aandrang om het platte
land te verlaten vermoedelijk niet meer zijn
te stuiten waardoor aan onze toekomstige
volkskracht een onherstelbare slag zoude
worden toegebracht.
Moge ook onze regeering op het voorbeeld
van andere landen^ die ons in dit opzicht
reeds voorgingen, haar taak in deze begrij
pen en spoedig tot daden overgaan. In ver
band hiermede brengen adr. ter aanvulling
van het reeds eerder verschenen urgentie
programma de navolgende
tijdelijke maatregelen lot steun
aan het veehoudersbedrijf onder de aan
dacht der regeering.
I. Verbetering van den afzet in het bui
tenland. a. De handelspolitieke bevoegd
heden der regeering dienen uitgebreid te
worden en dienen te worden aangewend
om .onzen export gaande te honden.
b. Voorzoover het buitenland ertoe over
gaat den invoer van onze exportproducten
aan 'n con tingen teering of soortgelijke be
perking te onderwerpen, dient de export van
de betreffende producten uit ons land onder
cpntrqle gesteld te worden van een lichaam,
dat over. uitgebreide bevoegdheden moet be
schikken. Een dergelijk lichaam moet zoo
veel mogelijk met medewerking der organi
saties van belanghebbenden tot stand wor
den gebracht, doch dient een semi-officieel
karakter te dragen. Voorzoovér het land
bouwproducten betreft dient daarbij op den
voorgrond te worden gesteld, dat de land
bouwers in de eerste plaats de belangheb
benden zijn, zoodat de landbouworganisa
ties in het bijzonder bij de samenstelling
van dergelijke lichamen betrokken dienen
te worden. Daarnaast dient ook de medewer
king te worden ingeroepen van de organisa
ties dergenen, die den export regelen. (Ex-
portvereenigingen, particuliere exporteurs).
c. Bevordering van den afzet onzer zui
velproducten. Ten behoeve van den afzet on
zer zuivelproducten in het buitenland zal
een reclamefonds moeten worden gevormd.
II. Verbetering van den afzet in het bin
nenland. a. Een tijdelijk invoerverbod of
ingrijpende invoerbeperking voor producten
die plotseling op onze markt geworpen wor
den doordat andere landen die onder nor
male omstandigheden deze producten opna
men. plotseling de grenzen sluiten of wel
den invoer ernstig belemmeren.
b. Een fiscaal recht op gebruiksartikelen
van agrarische herkomst en op agrarische
grondstoffen, die tot'verbruiksartikellen ver
werkt worden.
c. Voorschriften Inzake het verbruik van
inheemsche landbouwproducten door alle
overheidsorganen en instellingen die afhan
kelijk zijn van de overheid, d. Het ken
baar maken van het buitenlandsch vleesch
als zoodanig aan de verbruikers, dient een
wettelijk voorschrift te worden, e. Ter be
vordering van de binnenlandsehe boter-
consumptie legge de regeering aan fabri
cage van margarine eenige beletselen in
den weg.
De verschillende maatregelen, om welke is
verzocht, zijn van een uitvoerige toelich
ting
DE RAMP VAN DE ..OOIEVAAR'
EVERT VAN DIJK GEÏNTERVIEWD.
MEDAN, 14 Dec. (Anete). De Deli-Courant
had een interview met den piloot var
Raaf, Van Dijk, over de ramp van de
Ooievaar. De heer Van Dijik verwerpt de
theorie els zou het openstaande in ilk de oor
zaak van de ramp geweest zijn.
Deze oorzaak kan slechts gelegen zijn in
de weigering van een der drie motoren op
het kritieke moment waarop van den grond
moet wordien losgekomen, terwijl een vlieg
tuig als „de Ooievaar" met een lading van
5100 kilogram na zeetienhonderd meter over
het veld getaxied te hebben, bij weigering
van een deir motoren niet los kan komen,
hetgeen met een lading van -1750 kilogran
nog mogelijk zou zijn geweest De Ooievaar
had een zware lading, dioch van overbeilas
ting is geen sprake, daar een ladine van
5250 kilogram geoorloofd was. De omstan
digheden wijzen uit, dat de snelheid van de
Ooievaar ongeveer 120 kilometer bedroeg,
hetgeen de vliegsnalhedd is, terwijl weige
ring van een motor op 't kritieke oogenblik,
waarop het vliegtuig van den grond moet
loskomen, ingrijpen uitsluit.
De meening van den heer Van Dijk is,
dat wijlen Wiersma volstrekt onschuldig it
Deze had geen andere keuze dan te trachten
alsnog dos te komen, hetgeen even moet z:jn
gelukt, daar het vliegtuig over een vier me
ter breede sloot werd gebracht Hét neerstor
ten was echter onafwendbaar, daar de in-
vaishoek te groot was. De motoren van de
Ooievaar zullen voor onderzoek naar Ba
tavia worden overgebracht
DE GROOTE STAKING IN TWENTE
De Duitsche arbeiders, die thans te Enschedé aan 'f werk zijn, gaan 's middags 12 uur
schaften. Maar ook dan zijn ze niet te zien: door middel van groote stukken linnen is 't
terrein aan 'f oog van de buitenwereld onttrokken.
TIJDELIJK INVOERRECHT IN
NEDERL. INDIE
BEDREIGING VAN ONZE
INDUSTRIE
BRIEF VAN HET VERBOND VAN
NED. WERKGEVERS
Het Veihond van Nederlandsche Werk
gevers heeft dén volgendien brief aan de
Tweede Kamer gezonden:
Toen een jaar geleden bij uwe Kamer het
wetsvoorstel tot tijdelijke (heffing van tien
opcenten op de Indische invoerrechten aan
hangig was, heeft ons Verbond uwe Kamer
verzocht, dat voorstel niet aan te meanen, en
wel op de volgende gronden:
de export van de Nederlandsche industrie
zou er een nieuwen terugslag van onder
vinden;
de als „tijdelijk" voorgestelde heffing kon
zoo gemakkelijk bestendigd worden.
Tot ons leedwezen moeten wij thans ech
ter constateeren, dat beide voorspellingen
Zijn uitgekomen. En niet alleen, dat de op
centen bestendigd worden, zij zullen zelfs
nog wordén verdubbeld. Hier wreekt zich
nu 't bedenkelijke systeem van heffing van
opcenten op de invoerrechten als sluitpost
van de Indische begrooting.
Het nadeel, dat onze export-industrie van
de tegenwoordige opoénten-heffing onder-
ivindt, dreigt dus het volgend jaaT nog te
ivorden vergroot.
j! Dat onze uitvoer naar Indië reeds st.eTk
)<n beteekenis i6 afgenomen, moge blijken
hit het volgende staatje, waarin achter de
absolute cijfers zijn vermeld de percentages
van onzen totalen uitvoer:
Uitvoer van Nederland
naar Nederlandse h-I n d i
(zonder gouden en zilveren munt en munt
1930 Jan-iSept. '30 Jan-Sept '31
waarde
1000 fl. 136.279 7.93 112.135 8.5 72.296 7.2
lil
1000 kg. 236.543 1.42 186.824 1.5 137.622 1.1
Uit deze cijfers spreekt duidelijk niet
alleen de absolute achteruitgang in waarde
en dn gewicht ven onzen uitvoer naar Indiö
vooral bij vergelijking van de eerste
negen maanden van 1930 en 1931 doch
ook, dat de reHatieve beteeknis van Indiië
hls afzetgebied voor ons land danig
minderd is. Terwijil Indié toob in de eerste
drie kwarta/Len van verleden jaar nog 8."
procent van onze uitvoerwaarde afnam, i
,dit percentage in 1931 gedaald tot 7.2.
Dit is een zeer bedenkelijk verschijnsel.
Het is ons zeer wel bekend, dat Indië door
.zijn groote afhankelijkheid van de cultures
waarin juist de prijsvel zeer sterk is ge
weest veel aan koopkracht heeft inge
boet. Doch de verleden jaar met 10 pet, ver
hoogde invoerrechten hebben het hunne
daartoe ongetwijfeld bijgedragen en wij zijn
er van overtuigd, dat de koopkracht der
Indische bevolking in verband met de prij6
verhoogende tendenz, die van verdubbeling
der opcenten uitgaat, nog meer zal af
nemen. In het bijzonder onze katoenindus
trie, waar toch het aantal werkloozen ail
voortdurend toeneemt, zal daar opnieuw
onder komen te lijden. De metaalindustrie
'6 hoofdzakelijk afhankelijk van bestellin
gen der cultuurmaatschappijen en van het
Gouvernement. Beide afnemers beperken
thans hun aanknopen tot bet uiterste mini
mum en het spreekt vanzelf, dat naarmate
de metaalwaren door hooger invoerrechten
duurder werden, nog minder zal worden
besteld. De benarde toestand, waarin onze
metaalindustrie, evenals trouwens vele
andere bedrijven, verkeert, moge daarom,
een waarschuwing zijn dezen industrieën
geen nieuwe belemmeringen in den weg te
leggen.
Het aantal invoerbeperkingen in het bui
tenland i6 al tot een onrustbarende hoogte
gestegen. Ook uwe Kamer beeft zich meer
malen beziggehouden met de vraag, op
welke wijze in dien noodtoestand zou zijn
to voorzien. Hier beeft uwe Kamer nu zelve
het middel in handen een dreigende tariefc
verhooging te voorkomen.
Ons verbond veroorlooft zich daarom uw
hooge vergadering ernstig te verzo-eken
aan het desbetreffende wetsvoorstel uwe
goedkeuring te onthouden.
BEZUINIGING
DE KRUISER „SUMATRA"
BATAVIA, 14 Dec. (Aneta). De terugzen
ding van den kruiser Sumatra naar Neder
land, zooals die wordt voorgesteld, dus in
clusief inkrimping van het Europeesch per
soneel, beteekent een bezuiniging van l1/,
millioen gulden.
DE STRIJD IN DE TEXTIEL
INDUSTRIE
PER WEEK EEN TON UITKEERING
Uit Enschedé wordt aan het Vad. gemeld:
Bij het Twentsche textielconflict zijn twee
fabrikantenvereeni gingen betrokken, de
Enschedesche en de TwentschGeldersche.
Bij de eerste ligt vrijwel alles stil.
Bij de TwentschGeldersche is de toe
stand anders. Daar staken slechts ongeveer
2000 van de 5 a 6000 arbeiders.
Dit verschil in het textielgebied heeft di
verse oorzaken. De vakbonden hebben zich
daarginds, zij het schoorvoetend, neergelegd
zelfs bij de loonsverlaging van 10 pCt., aan
gezien zij meenen, dat anders verscheidene
fabrieken het bijltje er bij neer zouden moe
ten leggen. De toestand in de industrie is
daar echter niet beter dan hier, maar omdat
men hier den laatsten tijd-nog niet is over
gegaan „short time" te laten werken, het
geen op veel fabrieken buiten Enschede wel
het geval was, heeft men daaruit geconclu
deerd, dat de loonsverlaging te Enschede
niet door economische omstandigheden
motiveerd was. De verkorte werkweek heeft
bovendien nog een tweede gevolg gehad. De
arbeiders, die tengevolge daarvan slechts
enkels dagen werkten, kregen voor de rest
werkloozensteun uitgekeerd. Allicht zouden
de vakbonden, in geval van een staking, be
halve het gederfde loon ook een deel van
den werkloozensteun als uitkeering hebben
moeten uitbetalen, en daartoe is men niet
bereid.
Dientengevolge Rebben de leiders aï het
mogelijke gedaan, om de menschen aan het
werk te krijgen, ondanks een even groote
verlaging van het loon als te Enschede
aangekondigd. Zij hebben zelfs op vergade
ringen verklaard, inzage te hebben gehad
van de boeken en daaruit kennis te hebben
geput omtrent de economische noodzakelijk
heid van de loonsverlaging. In Enschede,
waar de socialistische arbeidere over het al
gemeen, al is ook hier de aard van het volk
rustig en allerminst revolutionair, vrij links
georienteerd zijn, heeft men de staking niet
kunnen voorkomen, wilde men de organisa
tie zelf niet in gevaar brengen. De Een
dracht schijnt toch in de laatste dagen al
een belangrijk aantal leden te zijn kwijt ge
raakt. Men is op het oogenblik druk bezig
met inschrijven van de stakers. Het juiste
aantal is nog niet bekeïid, maar volgens de
opgave van de zijde van De Eendracht be
loopt 't bedrag, dat aan uitkeeringen betaald
moet worden, per week niet minder dan
t 100.000. Zonder steun van het N.V.V. kan
de staking dan ook niet lang duren. Met
dezen steun, althans financieel, houden bei
de partijen rekening. De werkgevers meenen
reden te hebben te meenen, dat aan den
moreelen steun van 't N.V.V. wel een en
ander zal ontbreken. De staking zal zonder
financieele hulp al daarom niet lang duren,
omdat de vakbonden wel sterke weerstands-
kassen hebben, maar de ongunst des tijds
hen evenmin als alle andere kapitalisten
heeft gespaard.
Tenslotte is het merkwaardig zoo deel
de men van werkgeverszijde mede te be
merken hoe het gebrek aan karakter bij
de leiders van den modernen bond
ook den arbeiders niet verborgen is geble
ven. Toen De Eendracht teruggekomen op
de tevoren afgelegde verklaringen, de vorige
week plotseling omzwaaide en afkondigde,
dat de stakers, die tegen het advies van het
hoofdbestuur in den arbeid hadden neerge
legd, tóch gesteund zouden worden, heeft
dit op de leden, die aah het werk waren ge
bleven, slechts weinig invloed gehad. „Wij
hadden gedacht", zoo zeide men „dat den
volgenden dag de staking een groote uitbrei
ding zou hebben ondergaan, maar dat ls
niet het geval geweest". Het is in dit ver
band nog in het geheel niet zoo zeker, dat
de leiders hun wegvloeiend gezag hebben
weten terug te winnen. Zij hebben in den
jongsten tijd veel van hun invloed verloren.
Het is hun geluk, dat de landelijke federa
ties, het N.A.S. en de andere syndicalisti
sche en semi- of heel communistische orga
nisaties niet over de middelen beschikken,
om een staking van dezen omvang en ver-
moedelijken duur te financieren. Anders
maakten de uiterste linksche organisaties ln
Twente op het oogenblik een goede kans.
ROFFEL-RIJMEN.
ZILVEREN ZORG
Pa staat voor z?n Zilvren Bruiloft;
Daar zit pa erg over in;
Niet om geldelijke reden
Of vanwege z'n gezin:
Pa mag zeggen dat-ie 't best heeft,
En ook moeder maakt het goed;
Het gezin, 't is al-met-alles:
Koek-en-ei, en: melk-en-bloed.
Maar, waar pa zwaar over piekert,
Wat hem nachten kost van pijn
Dat is dit: dat, veertien dagen!.
Hij het feestvarken zal zijn!
Pa, die zelf zoo graag mag spreken
Als een ander jubileert.
Pa, die anderer festijnen
Feestlijk ceremonieert,
Pa, die machtig declameeren
En improviseeren kan,
Ziet geen kans, die de lawine
Van be-nvensching keeren kan;
Pa, die steeds het vrije woord heeft.
Met de vastheid van de bank,
Zal zich nu moeten beperken
Tot een staamlend woord van dank
Pa zal dan eens ondervinden
Hoe verguld je je gevoelt,
Als je met een mond vol tanden
Midden in de groen-te stoelt!
Als ze 't al met bloemen zeiden
Ach, dan zou het nog wel gaan,
Maar die opgeprikte speechen,
Daar ziet pa erg tegenaan.
(Nadruk verboden.) LEO LENS
CHR. DEMOCRATISCHE UNIE
Nadat op den avond van 11 December een
wijd'ingsure was gehouden ter herdenking
van ihet vijfjarig bestaan van bovengenoem
de Unie, in welke wijdingsure was gespro
ken door Ds. J. Faiber, van Schoonoord, Ds.
J. J. Buskes, van Oosterend en Ds. P. Ste-
genga Azn., van .Amsterdam, vond in het
gebouw van de Chr. Nat. Werkmansbond te
Amsterdam, Zaterdagmorgen en -middag de
Buitengewone Algemeene Vergadering plaats
In een kort inleidend woord schetste de
Voorzitter de heer R. van der Brug de om
standigheden van dezen tijd, waarin de
C. D. U, haar eerste lustrum viert; een tijd al
Moedera.... weest op Uvj
Voor Engelsche
De BngdBObe ziekte bedreigt ook rrx kind. Zorgt
dat het gewapend ls en zorgt btJUJdfl, want de
Engelsche ziekte ls er vóór ge er aan denkt.
„Dohylral"-tabletten bevatten Vitamine-D, het
eenige afdoende middel tegen Engelsche ziekte.
Dr. W. P. Enklaar, kinderarts «e Amsterdam,
schrijft ons:
„Dohyfral" beschouw lk als een krachtig en
„onschadelijk voorbehoedmiddel en genees-
„mlddel tegen Rachitis".
Een halve tablet per dag ls voldoende om uw
kind tegen Rachitis te beschermen. Phllipe-Van
Houten's ,JOohyfral"-tabletten ƒ1.50 per buisje van
10 stuks, voldoende voor 3 weken; per buisje
van 20 stuks 2.75.
N.V. Pbsrmaceutlsche Producten Mij.
PHILIPS—VAN HOUTEN
Amsterdam
lerminst geschikt om te feesten maar toch
wel om te danken Hem, die de C. D. U. droeg
en leidde, kracht gaf om te getuigen, juist nü
Vervolgens werd overgegaan tot behande
ling van een Ontwerp-Program.
Uit d'e ingekomen amendementen en voor
stellen bleek dat genoemd Ontwerp-Program
niet beantwoordde aan het algemeen gevoe
len. Besloten werd daarom niet af te dalen
tot bijzonderheden en later te komen met een
herzien ontwerp-proram.
Onder algemeene instemming besloot het
congres reeds nü over te gaan tot bekend
making van een Beginselverklaring. Na
breedvoerige bespreking werd d«e volgende
Beginselverklaring met algemeene stemmen
aangenomen:
„De C. D. U. wil zijn de organisatie van
ihen, die, belijden, dat God de Schepper
is van hemel en aarde en in Jezus Chris
tus en door den Heiligen Geest de Ver
losser van de door Hem geschapen, maai*
van Hem afgevallen wereld;
dat de Bijbel den weg wijst niet alleen
in het persoonlijke, maar ook in het we
reldleven;
dat God de menschen niet als op zich
zelf staande individuen, maar in gemeen
schap en mede-verantwoordelijk voor el
kander in deze wereld geplaatst heeft, lien
bindend door Zijn woord':
„Gij zult liefhebben den Heere Uw God
met geheel Uw hart en met geheel Uw
ziel en met geheel Uw verstand."
en „Gij zult uw naaste liefhebben als
uzelven" (Math. 22 3739).
zich echter bevindend in een wereld,
het individualistisch beginsel ieder voor
zich echter bevindend in 'n wereld waar
in 't individualistisch beginsel „ieder voor
zich" in onverzoenlijken strijd is met dit
woord van God!, dat „allen voor allen"
stelt;
zich verbinden in deze wereld door
woord en daad te getuigen van wat zij in
de concrete situatie van dezen tijd zien
als de eischen van God ten opzichte van
de maatschappelijke, internationale en
koloniale vraagstukken en te streven naar
een radicale hervorming van het werelds
leven in de richting van de verwezenlij
king dezer eischen."
Het congres nam op voorstel van het
Hoofdbestuur met aller instemming de vol
gende motie aan:
„De C.D.U. met leedwezen en veront
waardiging kennis genomen hebbende
van d'e samenstelling der delegatie naar
de ontwapeningsconferentie te Genève in
Februari 1932, betuigt adhaesie aan de
ter zake aangenomen motie van de afd.
Hoogeveen der Nooi meer Oorlog Fede
ratie".
Te ruim 5 uur werd het congres beöin-
d'igd met het zingen van Ps. 68 10 „Ge
loofd zij God met diepst ontzag".