WOENSDAG 28 OCTOBER 1931 DERDE BLAD PAG. 9 Van onzen Duitschen correspondent VERSPECULEERDE MILLIOENEN Het bierbedrijf van Schultheiss Bierbrouwer, blijf bier brouwen Een bierdrinkend volk Tot de weinige bedrijven, die ondanks den nood der tijden nog goed blijven gaan,.moe ten de veie Ïjiiiiscue bierbrouwerijen ge- renend worden, het bier is in alle Duitsche landen tot volksdrank verbeven en bet gerstenat speelt in het dagelijksch leven een vooraanstaande rol in ane lagen der bevol king. Naast Beieren moet Pruisen in dezen toonaangevend genoemd worden. Wij ken nen Münchèner Hofbrüu, Paulaner Briiu; Franziskaner Briiu Koersen van 1327 en thans. Onder normale omstandigheden kan men gewoonlijk uit de beurskoersen opmaken, line bet met de een of andere onderneming siaat. Maar de beurs is sedert geruime» tijd gesloten en in alle stilte vindt het vrij ver keer in aandeden tusscben de banken en makelaars zijn loop. De laatste dagen viel liet hierbij op, dat de aandeden van bel Schulthciss-Patzenhoferbedrijf telkens tegen lagere koers ten verkoop werden aange boden. Deze aandeden hadden in 1927 den prachtkoers van 5i0 bereikt. In vrije handel gingen ze thans beneden den laatsten ambtelijken koers van 83 Is het dan ver wonderlijk, dat de publieke attentie steed» meer op het bierbedrijf dezer firma gevestig». word en dat allerlei geruchten de ronde Volgens oud gebruik hebben de restaura teurs, die hun b»er van Patzenlicfer betrek ken, een conto bij het concern, men hier van een brouwerij-spaarkas kunnen spreken. Het is opgevallen, dat velen van hen de laatste weken hun kapitaaltje kwa men afhalen. Dat gaf te denken. Men noam de mij een totaalbedrag van ruim G milliocu Hierdoor werd het concern godwon felijke Be.crsche biersoorten, maar kunnen j «en- anderzijds een hoogst noodzakelijk, hiermee in eenen adem Berliner Kindl en aanvullmg te veroveren en men wendde zich daartoe tot verschillende banken. In d.' eerste plaats betrok men de DarmstiiJtei Scliultheiss-Patzenlioier noemen. Voor li terwij ze zwelgende Beiersclie bevolking wordt liet bier wat slapper gebrouwen om de stemming in de druk bezoente bierkelders niet al te vechtlustig te maken uc stram me Pruis daarentegen geeft de voorkeur aan de sterker gebrouwen soort,'drinkt dan ook echter een paar liter rounder por avond. Wanneer zijn beurs dit toelaat, dan drinkt hij graag zijn zorgen voor liet dageJijksohe leven weg in een der vele voornaam inge richte Be.ersche bierlokalen te Berlijn en geniet van de welverzorgde Beiersche keu ken. De minder middelde burger begeeft zich naar een der talloozc restaurants van Berliner Kindl, Aschinger of Schultheiss- Patzenhofer. Voor den verwenden liefhebber valt in Berlijn ook Pilsener Urquell en Dortmunder Union te genieten, maar niet ieders maag is tegen de sterkte van dit schuimend sap op gewassen. Wie het Duitsclie volk wat meer van nabij wil l.-cren kennen, die doet het best, zich in een bierlokaal binnen te wa- DE LANDBOUWCRISIS Prae-advies voor de Vereen, voor de Staathuishoudkunde en de Statistiek Praeadvies van Prol. Dr. Ir. G. Mindcrhoud. De adviseur begint met duidelijk te ma ken. dat de landbouw-productie in menig opzicht verschilt van de industrieele. Bo demgesteldheid en klimaat spelen een gnio- le rol. al kunnen wetenschap en techniek hier ook invloed ui oefenen. Voorts is het productieproces in den landbouw traag ter wijl bovendien de verhouding tusschen kapitaal en brutoopbrengst heel anders is a s bij de industrie. Bij de industrie kan men rekenen dat de bruto opbrengst en ka pitaal dat in het bedrijf is gestoken gelijk zijn. Bij den landbouw is de Iruto opurengsi hoogstens 18 pet van het kapitaal. St-.p zetten van het landbouwbedrijf is niet mo gelijk. öv> i,ulu„u.a.v Ook is de landbouw in ons land het'meest und Nutionalbank, de veelgenoemde Danat J onbeschutte Jjedrijf^ en kunnen de kosten oorts de Cammerz- und Privatbanlc gen. Eerder dan waai ook kor.it hij met zijn omgeving in contact, kan hij zich in haat .l, ,i ue Kuersuanug uer ruitciuiun-iuciieii wj ,L ,Wan,0 |fj,! sterk geworden, dat hiermede een verlies van den genoemden omvang gepaard ging. de netelige zaak. Dok bij de Dresdener Bank liep ecu aanvrage binnen. Men rekende met een crediot van 10 millioen mark, om de oogenblikkelijke moeilijkheden te over .vin nen. Bij deze cre.Uietonderhandelingen kwam men echter tot de verrassende ontdekking, dat de directeur generaal Ludwig Katzen- ellcnbogen gewaagde speculaties met de aar deelen van het concern heeft ondernomen, waardoor een kapitaalverlies van 23 millioen mark ontstond! Hij liet geruime» tij i eig aandeelen, dus Scliulheiss-Patzenhofer ac tiën op de beurs door twee bankondernemin gen opkoopen. Onjuiste opvattingen van prestige schijnen hier den doorslag gegeven te hebben. Men wilde den koers steunen, maar bleef zelf met een dik aandcelenpaket zitten. In opdracht van het concern werd een post met de nominale waarde van 15 millioen mark opgekocht. Bij de toen gel dende koersen eisclite deze aankoop een kapitaal van 38 millioen mark. Inmiddels is de koersdaling der Patzenhoferactien zou eigenaardigheid hem begrijpelijk, welke hi.' aanvankelijk voor onverklaarbaar hield Niet slechts in liet maatschappelijk, ook in het politieke leven speelt het bier een rol van beteekenis. Zoekt gij voeling met den rijksdag of den landdag, dan wandelt ge het restaurant binnen en laat u aan een der dicht bezette tafels aan den gezochte voor atellen. Bij een stevig glas bier .krijgt ge eerder iets te hooren dan bij een wandeli.?, ^uigs uer/ pub'.ieken weg. Hecht ge er waar de aan, met do voormannen eener politieke Sroep nader kennis te maken, laat u dan ln un casino op het etensuur binnenleiden en ge kunt naai hartelust aan het gesprek van oen dag deelnemen. Geeft ge bovendien ge heel vryv/i-lig een rondje dan kunt ge er zeker van zijn, dat alle door u gestelde vragen prompt beantwoord worden. Het bier maakt mededeelzaam. Zonderlinge geruchten. Ik werd dit ten zooveelste male gewaar, toen ik op nadere informatie uitging om trent de zonderlinge geruchten, welke over het bierbidrijf van Schultheiss de laatste dagen in Berlijn de ronde doen. Ik hoorde over verspe^uleerde millioenen fluisteren en men noemde mij zelfs de kapitale som van 25 millioen mark als verlies. Maar al te vaak heb ik de laatste jaren gomerkt, dat in ieder gerucht een korreltje waarheid zit. Ook de opzienbarende geruchten omtrent Schult- heid-Patzenhofer blijken een ernstigen ach tergrond te hebben. Schultheiss gaat met alle andere brouwerijen gebukt onder de gevolgen der toenemende werkloosheid, meer nog onder de dwaze bierprijspolitiek, welke voortdurend op verhooging gebaseerd was. Het stijgen van den bierprijs per liter heeft natuurlijk een achteruitgang in het verbruik met zich meegebracht maar zelfs een achteruitgang van 23 in het verbruik zou de situatie der groote bierconcerns nog weinig schade berokkenen. De winsten in zulke ondernemingen zijn enorm en hoog stens zouden de aandeelen wat minder rente opbrengen. Bij Schultheiss-Patzenhofer schijnen ech ter zoogenaamde financieele transacties in liezen een groote rol te spelen. In tegen stelling tot de andere brouwerijen is men tiidens de inflatie zijn arbeidsveld gaan uit breiden. De Ostwerke-groep van den veel genoemden Katzenellcnbogen slaagde erin, haar belangen bij het cement-, spiritus- en molenbcdrijf saam te koppelen met do Ber Iiinsche brouwerij, begon met een belangen gemeenschap en besloot mot een concern. Gaat het. de landbouw goed, dan is zulk een gistbedrijf niet te versmaden en wordt er flink gebouwd, dan komt dit het cement- bedriif ten goede. Maar het landhouwhedrijf laat veel te wenschen over en dus kreeg de brouwerij onder deze combinatie te lijden. Daar ieder bedrijf onder vermindering van waarde te lijden heeft, moest ook het con cern van Schu'ithe'ss-Patzenhofe r merken, dat het zijn expansie-kracht overschat heeft. Officieel wil het hier uit miisplaatste eer zucht niets van weten, maar juist deze terughoudendheid maakt de zaak des pikanter. Een rapport Voordat de banken hun steun toezegden, verlangde de directeur generaal der D-D- Bank. von Stauss, een nauwkeurig rapport omtrent den stand van zaken. Hierdoor kwamen de mislukte speculaties van Kat- zenellenbogen pas aan 't licht De verbazing van von Stauss doet in dezen eenigszins zonderling aan. Het verdrag n.et het ban- kenconsortium werd indertijd door de Ost werke afgesloten. Tot den raad van toezicht dezer onderneming behoort ook von Stauss. Hij had in dezen raad van toezicht een primus inter pares, Kommerzienrat So- dernheim, die gelijktijdig directeur-generaal bij Schultheiss was. Zoo al niet in de krin gen van zijn eigen bank dan had hij toch minstens in dezen raad van toezicht r- -1- rlen gang van zaken kun nen ervaren. Of zou von Stauss door het i.ut inj kortelings met Adolf Hitler dejeuneerde, den kluts kwijt geraakt zijn? De schuld wordt geheel en al Katzenellen bogen op de schouders geschoven en deze schijnt reeds zijn ontslag ingediend te heb ben. Maar ook von Stauss en do andere bankdirecteuren zullen bij de komende n'- gemeene vergadering menigen bitteren pil te slikken krijgen. Hete lasten niet zoo ga mak kei ijk op den consu ment afgewenteld worden. In den landbouw is het arbeids'oon veel lager dan Dij industrie en handel, dit is een internationaal verschijnsel. Bij dit alles komt nog, dat de vraag naaf landbouwproducten in 't algemeen minder elastisch is dan bij de industrie Landtouwcrises in de vorige eenw. Omstreeks 1820 leed de landbouw door een zeer ernstige crisis. Tot steun van den landbouw werden de invoerrechten op gra nen oen paar maal verhoogd. Na 1833 trad verbetering in en de jaren omstreeks 1850 waren voor den landbouw bui.ongewoon gunstig. Deze bloeitijd had een ongunstige invloed. Ilij werkte verslappend Tegen 18S0 kenterde het getij Een lang durige prijsdaling trad in, gevolg van bui tenlandsche concurrentie. Door invoerrech ten wilde de Overheid niet helpen, zij be paalde zich tot voorlichting en onderwijs. De kunstmest deed zijn intrede. Maar voor al de ontwikkeling van de industrie deed vooral veeteelt en tuinbouw bloeien. Na 1595 trad geleidelijk herstel in. De landbouw van 1900—1920. In deze periode kreeg onze landbouw hoe langer hoe meer het karakter van verede- lirgsbcdrijf. Hij s'.ond op een technisch hoog peil, de welvaart was bevredigend De too stand der landarbeiders liet echter te wen schen over. De oorlogsjaren gaven veel moeilijkheden, doch de financieele resulta ten waren goed, soms zelfs ongekend eun stig. De koop- en pachtprijzen stegen in die mate, dat men met I czorgdheid afvroeg wal de gevolgen zouden zijn als de prijzen der Patzenhofer schijnt naar mij verzekerd werd door reserve-fondsen gedekt te worden. Het bedrijf wordt dus niet in zijn grondvesten geraak* Men weet. dat het bier- »edrijf ook in onzen henarden tijd -vooralsnr goed blijft gaan, ook al wordt er door menigen burger een „Mass" minder genut tigd en is de afzet niet meer zoo groot als een jaar geleden. In het voorjaar werd nog 15 dividend uitgekeerd, maar dat zal voor dc tweede helft van dit jaar wel niet geschieden. In ieder geval wordt ook in dezen de oude spreuk bewaarheid: schoen maker, blijf bij je leest! Anders gezegd: bierbrouwer, blijf Lier brouwen en brand je kapitaalverlies bij Schultheiss- vingers niet aan beursspeculaties! Iprodukten eens flink zouden dalen. De oorlogsjaren deden de beteekenis van don landbouw in het licht treden, de Over heid trad meermalen dwingend op. De periode 1920'30. Na het sluiten van de vrede duurde het nog eenigen tijd voor prijsdaling intrad. Be ginnende bij 1921 trad een zoo sterke val m, dat we tot 1817 moeten terugkeeren om iets dergelijks waar te nemen. L •ngzamerhand trad deze daling in over de geheele linie. Toch bleven de koop- en huurprijzen nog hoog. De prijzen der belangrijkste akkerbouw- produkten waren begin 1931 gedaald tot op de helft van de periode 1924'29 en tot GO A 70 pet. van de voor-oorlogsche prijzen. De veeteeltprodukten hioldon zich beter op peil. De tuinbouw maakte het gedurende deze periode nog goed. De slechte toestand van den landbouw na 1920 was interna.ionaal. Ook de Volken bond hield er zich mee bezig. Oorzaken van de crisis. De huidige crisis is een zeer ingewikkeld verschijnsel. Enkele hoofdoorzaken noemt de adviseur Het horstel van cie gaafheid van den gulden heeft den landbouwprodu centen ernstig nadeel berokkend. Als eigen lijke oorzaak van de landbouwcrisis de al gemeene crisis te noemen durft Prof. M. niet. De Ovcrhe' Lsmaatregelcn, in tal van landen genomen, hebben een zeer groote» invloed gehad. Do p rod uc'. ie vermeerdering, gevolg van plantenveredeling, rationnliseering in het be drijf, kunstmest, cultuurtechniek, heeft in vloed van blijvende aard, de wisselvallig heden der natuur zijn factoren van tijde- lijken aard De invoerrechten der importlanden. (ie uitvoer van exportlanden, waarondpr Rus land een groote rol gaat spelen, zijn mede oorzaken van dn crisis. De gevolgen van de crisis zullen zijn verarming der landbouwers, ver laging der pacht- en koopprijzen. Tevens dreigt gevaar van loonsverlaging voor de landarbeiders. Dn plattelandssteden zulle» de schadelijke invloed ondervinden van de verminderde koopkracht der landbouwers. Duurt de toestand nog een jaar voort dan zal meep dan een derde deel der natie onder de crisis lijden- Maatregelen van verweer. Door verlaging der productiekosten alleen is geen oplossing te verkrijgen. Dc prijzen moeten omhoog. De Overheidssteun voor suikerbieten pn oardappelm»elindu='trie hiri oen niet voldoende. De Tarwewet werkt beter. Thans is a'lereerst noodig, dat er mna'regelen tegen dumping komen. Voor onze exportproducten is, om zelf piet tot dumnfng te komen, alleen rrediet-verleening ecoor'oofd. Geforceerde bed rij fs verandert na kan de markt van producten, die nog goed zijn .bederven Enkele invoerrechten, dis een zuiver fiseaal karakter kunnen dragen, en verhooging van nrcijns kunnen op hun plaats rijn Maar zelfs met de beste wil zal de Overheid een sterke verarming van het p'attoland en den ondergang van vele pro DE OORLOG IN DE LUCHT IN DE TOEKOMST Gemengd Nieuws, Riidi en Arno, de zoontjes van den bur gemeester van een Dui'sch stadje, hadden al zooveel van dynamietaanslagen gehoord, dat zij Lcrioten er ook een in elkander te Daartoe nemen zij papa's nieuwen hoo- gen hoed, vullen hom met krullen en asm, mengen die gevaarlijke massa aan met nat te klei en pakken alle3 zorgvuldig in kran ten. „Ja maar wat zullen wij in de lucht laten springen?" „Nou, na.uurlijk de school", antwoordt Rudi grimmig. Een paar minuten later hebben zij de bom door het openstaande kelderraampje van :1e school geschoven en, volkomen beheerseht door hun verbeeldingskracht, wachten zij op eenigen afrtand op de ontploffing. Plotseling verschijnt de meester op het tooneol. Hij opent de kelderdeur en is op he* punt naar beneden te gaan. Een rilling loopt de jongens door de leden. Wanneer de meester in den keider is en de bom juist ontploft, dan ziet 't er slecht voer hem uit. „Meester!" schreeuwt Rudi, „meestor, ga toch niet in den kelder er is een dyna mietbom ln!" Als door een adder gebeten, vliegt dc meester achteruit „Hoe weet jij dat, jonegen?" Rudi weet niet wat te antwoorden, mnir Arno's rustclooze fantasie komt hem hier nrachtig te hulp. „Een groote man heeft hem erin gegooid, meester, met een langen baard... ja... en... hij lachte en hij had een dikken stok in zijn hand". „Blijf hier. en zorg dat niemand in den kelder komt", roept de meester. Dan vliegt hij naar den burgemeester. „Fen dynamietaanslag een dynamiet- aanslagl" Met bevende hand zoekt de burgervader naar zijn hced; hij kan hem echter niet vinden. Eindelijk grijpt hij zijn stok en ioopt bloothoofds de straat op. Intusschen heeft dc helft der inwoners zich op de plaats des onheils vereenigd. 'n een halvcn cirkel staan zij op een eerbiedi gen afstand rondom de school. „Muller, ga eens in dien kelder en haal die dynamietbom eruit", beveelt de burge meester den veldwachter. „Ik ben voor de derde men! getrouwd en heb zes kleine kin leren van mijn twee vo rige vrouwen", antwoordt klappertandend de man van het zwaard. De burgemeester begrijpt dat. Plotseling krijgt hij een prachtig denk beeld. „De brandweer". Er gaat een half uur voorbij. Tntusscher. wordt er naar de naburige stad getelegra feerd om den landraad. Ratelend komende brandspui'en aan. „Ecn-twee-een-twèe!" Een dikke straal suist den kelder binnen en 't duurt wel tien minuten eer er weer wat bijzonders gebeurt Het water stijgt tot aan het kelderraam. Een dappere brand weerman waagt het te naderen met een l vischnet aan een langen stok. Hij vischt achtereenvolgens een oude pan toffel. eenige appels, een paar stukken spek, en een afgedankt kleeding.rtuk van de mees- tersvrouw op. Elk stuk wordt met geheime anest en schuwen eerbied bekeken. Eindelijk komt er iets te voorschijn, in kranten gewikkeld, vormeloos en afzichte lijk. „Ha dat is het!" „Breng het naar de apotheek! Houd hel toch goed in de hoog.e. Muller, want als het valt, ontploft het. De apotheker zal het chemisch onderzoeken". Op den drempel der apotheek protesteert de apothekersvrouw krachtig ertegen, dat j de dynamietbom in haar huis wordt ge bracht. „Mijn Theodoor is niet thuis'" roept zij uit. „En daar kijkt hij door het gordijn!" ant woordt de veldwachter. Een rijluig, vergezeld van vier gendar mes te paard ratelt in vliegende vaart de straat door; het is mijnheer de landraad. Op zijn bevel wordt het corpus delicti naar het marktplein gebracht. Dc apothe ker, de provisor en de leerling staan er om „Maak het papier los, Anton", beveelt de apotheker met een van angst bevende stem. Maar Anton, de leerling, begint te schreeu wen als een mager varken en is er niet toe te bewegen de dynamietbom aan te rakun. Nu treedt de provisor naar voren. „Ernst!" klinkt een angstkreet, „Ernstl doe het niet!" De dochter van den ajootheker heeft haaa stille liefde verraden door dien uitroep. Een oogenblik is haar vader in twee strijd. dan zegt hij: „Mijnheer de provisor, als gij het doet, zal uw wensch vervu.n worden. Wanneer gij het levend er af brengt, geef ik u de hand van mijn dochter". De jongeling begint aarzelend de omhul sels van de helsche machine af te nemen en iedereen dringt angstig een paar schre den terug. Stuk voor stuk trekt hij de kren ten van 't geheimzinnig voorwerp. En de klerk, die met den landraad is meegekomen, schrijft de namen der kranten zorgvul dig op. Nu komt er iets zwarts. Ademlooze spanning. „Hooge zijden hoed", dicteert de jongeling „Krullen, asch en klei". Dien avond ging 't er in het stadje zeer feestelijk toe. Men had werkelijk een gev"»ei, alsof men aan een groot gevaar was out- Alleen Rudi en Arno waren over den uit- s'ag niet bijzonder tevreden. Van bevoegde zijde wordt ons medegedeeld, dat zij ver scheiden dagen slechts met veel pijn op de schoolbanken konden zitten. Papa's stok was hiervan de oorzaak maar zoo l*ts wordt vóór de bruiloft wel beter, zegt men wel eens; en in dit geval behoeven zij niet eens aan ftun eigen bruiloft te denken. Reeds den volgenden dag hebben de apo theker en de provisor op het stadhuis do papieren gebracht, die van een bruid en bruidegom verlangd worden. Bovenstaande foto, genomen van een vliegtuig, dat over een luchtschip voer, doet zien, welke middelen gebezigd zullen worden om naast snelle beweging zich in een strijd te in de lucht onzichtbaar te maken voor vijandelijke vliegtuigen. Een rookgordijn moet als I een mistbank het luchtschip aan de aandacht der tegenstanders onttrekken. VROUW IN VLAMMEN Te Niemver-Amstel was een vrouw bezig het haar te krullen met een gloeiende fri seortang. Het ijzer raakte een kam van cel Tulnid en onmiddellijk stond het haar ian de vrouw in vlammen. Ook haar kleeding werd aangetast Hoewel spoedig alles was gecoofd, liep de vrouw toch zulke ernstige wonden in het gelaat en aan den hals op, dat ze in het ziekenhuis moest worden op genomen. DOOR EEN WILD PAARD GEWOND T« M""e,v«nv1 *tn- cadnor M„ die rer fie's reed, onder een hem tegenkomend scherujagerspaard, dat wild was geworden. M. wer I i'i zo g vek- kenden t estand opgenomen en naar het Ziekenhuis te Groningen overgebracht. Zijn toestand is hoogst ernstig. DOOR WILDE KOEIEN GEWOND Te Colmschate (Ov.) reed een motorrijder op een koppel koeien in. De wild geworden dieren trapten drie van de vijf drijvers zoo danig, dat de mannen in een Ziekenhuis moes ten worden opgenomen POKKEN IN FRIESLAND Te Beetsterzwaag (Fr.) is een geval van pokken waargenomen. CONSULT PER RADIO In den nacht van Vrijdag op Zaterdag ving de rijksradio-telcfconticnst een bericht op van een schipper, die mat zijn trawler „De Wielingen", nabij dc Engelsche kust zat De man h*"' een vo d aan zijn be-n gekregen, en wilde een dokter consulleeren ."aueruaginorgi'ii om 9 uur te u men li in volgons de „Msh." met een dokter van het Roode Kruiszickenhuis te Dc-n Haag in draadlooze verbinding gebracht De ge ees- heer stelde zijn vragen en vertelde den zee- man, hoe hij zijn jiecn voorioopig had te verzorgen. INBRAKEN Te Zaandam is 's nachts op vier plaatsen ingebroken. In drie gevallen wordt niets vermist, doch bij de vierde inbraak, ge pleegd in de autogenische laschinr'chti g van Booy in de Oostzijde, zijn vier snijbran ders gestolen. Te Asscndelft (N.H.) wisten twee gomas- kerden een bejaard echtpaar te dwingen geld af te geven. Te Amsterdam hebben inbrekers zich door middel van ojïensTuiting toegang verschaft tot een perceel aan de 1ste Oosterparkstraat waarin een winkel in dameshoeden is ge- vestigd. Er werden pl.m. i 400.— aan ge'd, twee gouden horloges en een paar gouden ringen vermist KAPITEIN KLAKKEBOS OP DE LEEUWENJACHT Hl 113. Maar gelukkig, daar kwam redding! Twee slimme motordienders hadden 'n groot stuk paarden ef gekocht en tuf ten voorbij de „plaats des onheils", terwijl het stuk vleesch achter den motor over de straat sleepte. Het middel hielp prachtig; begeerig snuivend en brieschend holden de vier leeuwen achter den motor aan Maar waarheen? 114. In dien tusschentijd maakte Johnny, de gorilla, in gezelschap van den luipaard een rondreisje door de stad. Daar hij nog al op zijn gemak gesteld was was hij op een der giraffen geklommen, en hij had een gevoel, alsof hij Napoloen zelf was. De heele stad was als uitgestorven; de dap pere stedelingen zaten allemaal in huis te beven als een rietje. (Wordt Vrijdag vervolgd.) FEUILLETON DE CITADEL VAN ANTWERPEN Verhaal van een Oud-Strijder Naverteld door R. BüON (12 Drie minuten later zijn zij reeds aan het vijlen. Beurt voor beurt verpoozen zij elk in der, want het is ten arbeid, waarbij hen weldra het zweet van het gelaat gutst Inmiddels is het aan dón zolderbewoner gelukt een opening in het dak te maken. Dezen arbeid viel betrekkelijk gemakkelijk, te verrichten, daar de kalk tusschen de voegen was losgeraakt en er gemakkelijk was uit te nemen. Verstandig was het van hem gehandeld, dat hij een plek had uitge kozen juist achter den schoorsteen. Indien de ontvluchting gedurende dezen nacht nog met gelukken mocht, dan behoefden zij slechts de pannen weer op hun plaats te leggen en er de lceee stukken kalk tus- 6chen te voegen, om te verhinderen, dat deze opening aan den cipier in het oog viel Van beneden werd geroepen, dat de ar beid aan het deurslot de voltooiing naderde De flankeur legde zijn gelaat voor dp ope ning. teneinde met zijn kameraden te kun nen spreken. Teen een lichtstraal op zijn gelaat viel, proestten de soldaten in een luid gelach uit. Zijn zwart gelaat en zijn niet minder zwarte handen, die door de opening zichtbaar werden, waren de oor zaak hunner vroolijkheid. F.r mocht echter niet getalmd, want ieder oogenblik was kostbaar. „Ga nu mar beneden en traoht het slot vast te houden, telkens a's wij vijlen draait dan het slot rond. Loop zoo voorzichtig mo gelijk en plaats je hier voor de deur. Slaapt de cipier?" „Als een os." antwoordde de flankeur op do door Peters gerichte vraag. „Goed, begeef je <lan als een neger zoo zacht naar beneden," zei Peters, wat op nieuw allen in lachen dead losbarsten. Behoedzaam, a's een kat sluipende, daal de de flankeur de trappen af. In de gang eekomen dacht het hem niet kwaad om eerst eens naar het vertrek va.n den cipier te sluipen, ten einde te onderzoeken of deze nog sliep. Deze tocht redde hen allen. Hoe stil en behoedzaam de flankeur ook te werk was gegaan, toch scheen de cipier iets te heb ben gehoord. Jui6t opende hij de deur, om eens in de gang te kijken, toen hij verbaasd staarde in het gelaat van den niet minder verrasten flankeur, die zic-h aanstonds op hem wierp, hom knevelde en een prop in dpn mond duwde. Liever hadden de gevangenen dit niot eednan. doch nu zij door de om6tandighn den er toe werden gedwongen, spaarde het hen aan do andere zijde weer veel werk uit. daar zij zich nu van de sleutelbos, die de cipier bij zich droeg, meester konden ma- „Nu vlug en niet getalmd!" riep Peters, toen de flankeur de celdeur had geopend en hen haastig de plaats gehad hebbende worsteling had mepgedppld „Wij moeten de rollen verdeelen," riep Vermeulen, „een onzer moet een laken met slroo gevuld naau boven dragen, om er bui ten op te kunnen slapen en om er ons in J kunnen vinden? Kom mee, anders neem ik to kunnen verbergen." j dat alles ven je af" „Wij moeten de vijlen ook mede nemen,") De flankeur scheen nu geheel verza.lisd) riep weer een onder, „laten zij ons nergens te z jn en voegde zich bij zijn makkers, uia in, dan kunnen wij in een of ander leeg- hem met ongeduld verbeidden, staand huis inbreken." Peters wilde de deur van dc provisie-; „Zijn er ook nog wapens?" riep een derde j kamer sluiten, opdat er geen tweede binnen „En zullen jullie nou allen alsjeblieft de j zou kunnen dringen, die men misschien mond dicht houden?" riep Peters boven 1 herhaalde malen aanzijn plicht herinneren allen uit, „en liever handelen dan pratenlmoest, maar hij kon toch de verzoeking i Jij Vermeulen," liet hij er dadelijk op vol-jniet weerstaan om de overige rijstebrij haas 'gen, jij bent de kleinste, rol de lakens op] tie naar binnen te smokkelen, en knoop die 6tevig aan elkander. Ga eri Al deze bewegingen verrichtte hij echter ar boven, naar onzen kameraad die het dak open heeft gemaakt" „Waar zt die nu weer?" Hij was nergens te vinden. Eerst toen Pe ters hem voor de derde maal bij zijn naam riep, werd uit een der vertrekken een ant woord gehoord, dat in de gang nauwelijks was te verstaan. „Kom dadelijk," riep Peters nogmaals. ,en maak de dakopening gereed. Ma, gauw, want het wachten is op jou." Weer volgde een antwoord, dat niemand verstond nat was voor Peters te veel. Driftig liiD hij naar de deur toe van het vertrek, in de flankeur was birniengeloooen t dr flankeur met een groote r in een oogenblik tijde. Nadat hij de deu der provisiekast had geopend en eenige van de daarin verborgen eetwaren bij zio'n had gestoken, voegde ook hij zica weer bij zijn kameraden Alle werkzaamheden voor de bevrijding waren van te voren dqor Peters vastgesteld, en de uitvoerders reeds aangewezen Vnrmeulcn was reeds met zijn opgerolde, lakens naar boven gegaan on had het «ons! uiteinde daarvan om de balken vast gesla-j gen. Weer anderen droegen opgerolde dp-r kon op het hoofd, terwijl de overigen zich I belastten met het dragen van groote Hun-1 w;iiu i dels stroo. die men zich met touwen om d-» Daar j schouders hond. koude I Peters voorzag zich inderhaast van een iriistehrij voor zich, zoo dapner te eten dar; musket en eenige patronon, die in het hem het zweet op het aangezicht oarolde.I wachtvertrek van den cipier werden eevon- i)P7.e \p-rtooning, gevoegd bij de zwartheid j den en pianiste zich bij de dakojooning. van zlin ge'aat en zijn handen, leverde zulk- Man vanr man trad door de dakopening pen komisch tafereel, dat Peters, hoewel hij ln de goot. liep daar langs tot hij aan Inwendig boos was, in een luiden lach, kruin van den hoogen muur wis genaderd schoo* I on lief zich vervolgens langs het laken naa- „Nn. da; is alles mooi cn goed maar nu beneden glii-'en. is het drinrend noodig, dat je he'-pt. line! Het kinester stond tegen de bultenwa'len j drommel heb je zoo gauw de provisiekamerj Jer 6tad, zoodat de vluchtelingen, eer zij net vlakke veld hadden bereiat, geen groo ts wande'ing behoefdon te aken. Eindelijk hadden allen Jen platten grond bereikt Peters stelde zich in gezelschap van zijn vriend Vermeulen in de voorste gelederen- er was ditmaal geen beve' van een 'ówit- serschen korporaal noodig geweest om hem hiertoe te bewegen. Waarheen nu? Deze vraag, die zich als vanzelf nan de vluchtelingen opdrong, was niet zoo gemak kelijk te beantwoorden. In e.k geval acht ten zij het noodig een terrain uit te zoeken, dat genoeg schuilplaats ainbood. Na langdurige beraadslagingen, al voort- loopende gevoerd, kwamen z4j overeen bij d«g in de bosschcn te kampeer»u en slechts! bij nicht voort te loopen. Op open plekken! in het b06ch zouden zij dan h.in stroo neer werpen en zich daar ter ruste leggen. Dei dekens, waarin het stroo wer1 'er-oord zouden natuurlijk als dekking legen dej koud» worden gebezigd. Stevig marcheerde de troep verder. Vóór' het aanbreken van den dag wil !e men ce- n»el uit het gezicht der stad verdwenen ■rijn en tevens diende men de hossch-.ui eer- j der to bereiken. Niettegenstaande de koude zich terdege' lipt cc oelen. werd de tocht onver-»id i «oortrezet. De zwakston liepen nl dadelijk hijgen en te hoesten, doch geen hunmr! «■iid» «enige rust namen HM bewustzijn.I 'hars de vrijheid te hebben h»rkreg^n.j sterkte hen in hun pogingen om aan de vervolgers tp ontsnappen De Verheid, dal nis hij het aanbreken van den d-ti de'out «nnmrr.g zou worden ontdekt, ben dadebik »en groot aantal gendarmes :or opsporing] zouden worden nagezonden, spaarde hen aan thans alles te doen wat in hun ver mogen was. In en om de stad was alles rustig. In dd boerderijen, die zij passeerden, waren de lichten brandende, doch de bawono's in rust. slechts het geblaf van een enkela waak hond. die door het ongewone gerucht waa verschrikt, verbrak de stilte. „Die verwenschte keffers." riep Peters, Jk wilde maar. dat ik ean middeltje wist om hen het stilzwijgen op te leggen Dat kunnen onze verraders nog wordan, bat maar eens op." "•-en der soldaten, die in de achterhoede marcheerde, riep plotseling: „Zie eens, ik k° oof waarlijk, dat ze ons al od de hielen Allen keken om en werden werk-j'ljk op v«rron afstand achter hon, eenige licht.:r. gewaar. Het was precies, alsof er enkele mannen niet lantaarn in de hond heen en wedp.r lienen. Al'e soldaten bleven staan en wenJ-'er» het oog in «1e richting van de stad. Met scherpen blik probeerden zij de duisternis te doorboren. Xu eens verdwenen de lichten, om «enige ooaenbükken later weer in volle h«vd»r'itid te schitteren. „Het is precies .alsof zij ons al naderen." zeide een «Ier vreesaohtigstcn. .7.e eens. daar ziin zil weer allen tegelifk," en met zijn vingers wees hij de richting aan waar de lantaarns zichha.ar waren. ..Woef! woef!" klonk het one«%ns in hun r.ftbijheid. F.en groote waakhond was b' ij te baar van zijn ketting losgebroken -n hief nu. in de nah ud der soldaten gekomen, een luid gehuil aan. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 9