H AN DWERKEN
Over de meisjesopvoeding
ïfer dkV/pa/nW)
Er zijn van die dingen, dde, hoewel mij
er nog niet presies schriftelijke vragen over
zijn gedaan uit onzen lezeressenk ring, toch
zoozeer van algemeen belang zijn, en zoo
zeker in het brandpunt van bijna ieder on
zer aandacht staan, dat ik overtuigd ben,
met een behandeling van de kwestie velen
te gerieven en een massa vragen te voorko
men. De praktijk heeft me dan ook al vaak
doen zien, dat ik me niet vergiste.
Zooiets is het nu met de kwestie waar
over in ons blad, de heer Wirtz is er over
„begonnen" (afgezien natuurlijk dat we hier
in onze rubriek vroeger reeds meermalen
tarover schreven en ook vele andere bladen
er telkens over bezig zijn, maar we spreken
hier nu in het bijzonder over de laatste
polemiek in ons blad over dat onderwerp)
en daarop is toen nogal wat heen-en-weer
fiar^hrijf gevolgd.
Maar al is dat nu ltegonnen en (hopen
we) alweer afgespeeld ook, buiten onze
rubriek om, een bespreking van de zaak
waar het om gaat is wellicht nergens beter
op zijn plaats dan hier. Immers, al vaak
is het voorgekomen, dat lezeressen ons schre
yen, met veel belangstelling ons geschrijf
ovier de meisjesopvoeding te hebben gevolgd
en dat zij daarbij vroegen, er nog geregeld
op te willen terugkomen en telkens weer
over dat onderwerp te handelen. En zoo is
het ook al een paar maal gebeurd, dat zij
daarbij uitknipsels uit andere bladen in
sloten en mij vroegen daar in o n s blad
mijn meening eens over te zeggen. Hoe zeer
ik nu ook die daad op zichzelf waardeer,
het is altijd prettig, op de hoogte te blijven
en men kan altijd dingen beter dubbel zien
[(of krijgen) dan heelemaal niet, zoo heb ik
tóch, zoo goed als nooit, aan dat verzoek
meenen te moeten voldoen.
Waarom niet?
Laat ik dat nu we toch toevallig hier eens
op komen meteen trachten te verklaren.
In het algemeen heb ik ertegen hier
!een bespreking te plaatsen tegenover
een artikel in een ander blad, omdat
ik me dan verplicht voel ook plaats te
geven aan een eventueel verweer, en
dan zit je opeens middenin een geharrewar,
waar ik, tenminste voor ónze rubriek, niet
,van houd omdat men er meestal zoo onge
lukkig weinig mee opschiet en het een groot
deel der lezeressen ook al he|el gauw gruwe
lijk verveelt.
Maar nu de onderhavige kwestie, ons
gaat het om de zaak zelf en niet om het
debat dat trouwens is afgeloopen, zullen
we toch eerst even in het kort releveeren,
terwille van lezeressen die zich het geschrijf
niet meer herinneren en daar nu spijt van
hebben. Eerlijk gezegd, herinner ik me
zelf ook alleen de hoofdzaken. Maai; daar
gaat het dan ook om.
De heer Wirtz is begonnen over een tekort
in de moderne of laten we liever* de
ieigenaardige beteékenis van dit woord zeg
gen: de tegenwoordige want ook de Chr.
paedagogen valt hij aan) meisjesopvoeding,
en constateert het feit, dat het het aan
brengen, en aanleeren der huishoudelijke
kundigheden eigenlijk maar op nul staat,
zoekt dan naar de oorzaken en naar de
schuldigen, vechtende op de manier van:
èrgens staan de boosdoeners, en als ik nu
iederéén raak en alleen maar zorg, niemand
over te slaan, dan kan ik er zeker van zijn,
en passant ook de schuldigen te hebben ge
troffen, die dan trouwens zichzelf wel verra
den zullen door 't hardst van 'allemaal „au'
te schreeuweneen gemakkelijke en mis
schien ook wel doeltreffende, in ieder geval
zeer veel door schrijvers gevolgde manier,
maar die een hoop onnoodige en voor een
deel ook Wel onverdiende gramschap en bit
terheid te voorschijn roept
Immers de ten onrechte geslagenen kun
nen meestal niet inzien, dat het den vech
ter er slechta om te doen was, een wonde-
plek te laten zien, een tekort aan te duiden
en zoo mogelijk ook aan te vullen, en dat
hij in zijn ijver daarbij niet uitkeek of hij
soms een onschuldige kwetste, neen, dat
zien ze niet want ze voelen alleen maar de
tikken die ze kregen, gaan die behandelen
als een zaak apart, daarbij uitgaande van
het absoluut onjuiste standpunt dat
de strijder speciaal hen heeft willen raken,
aan hen, zooals men het wel uit drukt, het
land heeft
Zoo kreeg, in de hitte van den stormloop,
de meisjes vereen, van den heer Wirtz mee
een veeg uit de pan.
Deze laten dat niet op zich zitten, en gaan
Jean zich aftrappen, evenzeer in het wilde-
weg zonder eenig systeem, verdedigen niet
hur- werk of bestaansrecht, maar slaan al
leen de onverdiende klappen terug, stooten
éveneens in de hitte van het gevecht wel
eens misworden dan, juist op die m i s-
slagen dadelijk gegrepen door den eersten
.vechter, die daar ernstig en met bewij
zen op doorgaat!En zoo wordt
tenslotte de eigenlijke zaak, waar het oor
spronkelijk om ging, geheel verdoezeld en
gaat verloren in het gedrang, zooJat de een
voudige lezer die het geharrewar maar vaag
yolgt n kon, tenslotte niet eens meer weet
tot begrijpt waar hei alles eigenlijk om gaat.
k M3ö goed op.let, zal m/akSD, dat het met
algemeene debatten, vooral in kranten en
bladen, bijna altijd zoo gaat. Dat is dan ook
de oorzaak -.lat ze meestal zoo onvruchtbaar
blijven, en de reden waarom ik ze uit onze
eigen rubriek liefst zoo veel mogelijk weer.
Want vele menschen, en nu hebben daar-
an ongelukkig genoeg juist vrouwc-n spe
ciaal den naam, hoewel er massa's man
nen worden gevonden die in dit opzicht
erger „oude wijven' zijn dan de flinke vrou
wen van onyvn tijdhebben hel aller
ongelukkigst gebïtk, zaken, waarbij zij per-
soonlijk eenigszins betrokken zijn, uitslui
tend en alleen maar van het eigen stand
punt af te kunnen bekijken, en niet van het
algemeene, neg veel minder van hol tegen
overgestelde. En deze eigenaardigheids, beter
gezegd eigengeaardheid, is het die debatten
meestal vruchteloos doen blijven, en dit wel
't ergst invrouwenbladen, hoewel
enfin die uitzondering heb ik al
En mijn lezeressen weten, hoop ik, nu
onderdehand wel hoe ik dit alles bedoel,
geen „gepreek" zonder dat men mag tegen
spreken, neen, iedere lezeres mag steeds
haar stem hier laten hooren ali zij wil, al
leen doen we het niet op de manier van „in
gezondens".
Maar laten we nu eens ln een paar ver
volgartikelen trachten de kwestie: meisjes
opvoeding tot de gezinstaak (waarom ter
wereld preekt niemand ooit over vaderop-
voeding, zijn die allemaal zoo knap „aange
boren") ook in school en (of) vereeniging.
Daarbij hopen we dan uit te gaan van de
volgende vragen: Voedt de school op voor
de gezinstaak? Kén de school h'et doen en
(of) moét zij het doen? Doet de vereen, het?
Kan die het doen en (of) moet zij?
En als het antwoord op al die vragen
ontkennend luiden mocht dan: Kan het
meisje wel worden opgevoed tot de gezins
taak? Moet het wel? En zoo ja: wie moet
het doen en op welke manier of manieren
is het mogelijk?
(Wordt voortgezet).
KASTRANDEN
Nog haast elk voorjaar gebeurt het me,
dat een of meer lezeressen, meestal veel te
laat, doch ,gnet haast" en „anders hoéft het
niet meer" me komen vragen naar patro
nen voor kastranden, liefst eens iets anders
dan anders. GewoonMjk echter komen zulk
soort vragen meestal zoo laat in den tijd,
dat het voor de anderen eigenlijk, geen zin
heeft, het webkje dan hieir nog te gaan be
handelen. Men zegge dus nu niet: 't is me
nogal een tijd voor kastranden, komt U zoo
zeer achter den schoonmaak aan enz. enz
want ik bedoel ten eerste met deze keurige
maar natuurlijk wel wat bewerkelijke ran
den geen schoonmaakwerkje, veeleer is het
iets voor a.s. bruidjes of voor hen, die zulke
gelukkigen een zelfgehandwerkt cadeautje
toedenken. Trouwens: men heeft in den
tijd van groote schoonmaak het njinst ge
legenheid voor zulke opknapwerkjes, die
veeleer bij de kleine schoonmaak de herfst
„uithaal" tot hun recht kunnen komen.
En zoo beschouwd hoop ik dus ditmaal
weer eens m'n ongeduldige vraagsters vóór
te zijn. Alleen dus voor menschen, die nog
wel eens een beetje tijd over hebben of...
kunnon maken, is het volgende handwerkje
bedoeld, dat aardige, werkelijk fraaie ran
den laat zien, die men intusschen odk als
patroon bewaren kan en gebruiken voor
vele andere doeleinden, oa.. voor tafelklee-
den, voor gordijnen, kussens, boekomslagen
enz. Ja, ik zag onlangs zelfs ergens een kap
stokkleed van warmbruine Noorsche stof
met een in kleurige zij opgewerkte kruis-
steekrand en het stond fceusch zeer aardig
Nu kieze men de kleuren steeds naar om t
geving en kan dan voor zooiets heel goed j
een van de drie hier gegeven randpatronen
gebruiken, wanneer men zoonoodig de j
kruisjes over wat meer draden werkt. I
Op de voorbeelden wij houden ons nu
voor de beschrijving maar aan de hier afge i
beelde modellen, die we vonden in het'
fraaie Beyersboek „Kruissteek H 12", uit-|
gave van G. van Weiss Zeist en Amster
dam werd gewerkt met perlgaren op
Aidastof en werden de randen resp. 10,12 en J
9 c.M. breed.
Het 'eerste voorbeeld, dat 10 c.M. breed
werd, kan men zoowel eenkleurig werken
als in twee, bijv. de vierkante zwarte blok
ken en de dikke kruisen in een afstekende
kleur. De schulpen werden hier gefeston
neerd, maar men kan ze ook omzoome
met een picotje ifwerken.
De tweede rar heeft zeer diep ing(
den punten en wordt smal omgezoomd. Hier
zal het aardig zijn, om met drie kleuren
te borduren.
De derde, die welicht zich het. meest zal
leenen voor ook andere werkstukken, werd
9 c.M. breed en lijkt me weer het meest ge
schikt om in twee kleuren te worden uitge
voerd. Ze zal heel goed voldoen voor tafel-
kleeden e.a. Ook kan men van dit motief,
door er precies zooeen in omgekeerden stand
bovenop te plaatsen, heel gemakkelijk ook
een middenpatroon of althans vlakvulling
maken.
Nu hoop ik van harte dat onze lezeressen
op deze variaties willen letten, en trachten
te onthouden, opdat me weer niet over
paar weken door iemand die zich toe
vallig voor kastranden niet interesseert,
wordt gevraagd naar patr. van kruissteek-
randen voor kleedjes, „omdat ik die in een
heel jaar niet gegeven heb"
VACANT1EWERKJE VOOR
GROOTERE KINDEREN
Een leuk werkje voor regenachtige va-
Ieder die wel eens iets gedaan heeft aan
dtoozenplakwerk of kartonarbeid, weet wel,
wat marmerpapier is.
Dit nu koopt men in bepaalde kleuren
en vaste, wel wat erg gelijkmatige patronen
Maar veel mooier en grilliger kan men het
zelf maken. Men téekent en schildert dan
zonder ook maar iets van teekenen of schil
deren te kunnen.
Het werk gaat als volgt: Neem een platte
of tenminste wijde bak (bijv. een fotoschaal)
Koop wat kleine blikjes ripolinverf in ver
schillende kleuren en dan is er nog noodig:
terpentijn en wat vellen wit kastpapier.
Begin nu met de tafel te bedekken met
een oud tafelkleed of dik met kranten, dit
met het oog op morspartijen.
In verschillende potjes of oude kleine
kopjes worden nu kleine beetjes van de
verf gegoten en sterk verdund met terpen
tijn omdat de ripolin veel te dik zou zijn
voor het doel. In ieder potje zet men nu
een dun houtje en roert daar de verdunde
verf mee door. De platte schaal wordt bijna
tot den rand gevuld met water en dan
laat men op het water door middel van de
houtjes wat verf druppelen uit de
schillende potjes.
Neem nu een vel papier en leg dat voor
zichtig boven op het wateroppervlak van
de schaal, zoo noodig drukt ge het met de
vingers goed glad, zoodat het overal het
gekleurde water raakt-
Als ge daarna het papier opneemt zult
ge verbaasd staan over het resultaat:
mooier marmerpapier dan ge ooit hebt ge
kocht Laat deze vellen nu door en door
drogen en dan zijn ze voor het gebruik ge
reed als ge eens kartonmodellen te beplak
ken hebt Wie van schitterend effect houdt
kan op de nog natte vellen een weinig zil
ver- of goudpoeder sfrooien, en zal zidh
dan nog meer verbazen.
HANDWERKJES VOOR TEGEN
DEN WINTER
Een gebreid kruip-(slob-)broékje.
Niet alleen of allereerst „voor de straat'
moest men die heerlijk-warm en gesloten
kleeding gebruiken, maar ook en juist in
huis, waar dde heele kleintjes nog het groot
ste deel van den dag zaer „laag-bij-den-
grond (in letterlijke zin) leven. Zij hebben
dan meer dan iemand anders iets noodig
dat hun buikje en onderdanen extra warm
houdt, en behoedt voor de vele tocht die
juist het meest vlak langs den' grond trekt.
Gebruikt men er sterke, donkere wol voor,
dan is het ook een voordeelige dracht, daar
het de betere pakjes spaart of oude eronder
laat afdragen. Men zou, om goedkoop en
toch sterk uit te wezen, het broekje zelfs
kunnen maken van de kleurecht-geverfde
breikatoen die men tegenwoordig zoo aardig
koopen kan en die zich zoo vaak en
makkelijk wasschen laat
Wat hier nu volgt is een model dat werd
gebreid, uit mantelwol en met (twee) naal
den van nr. 3, wie andere werkdraad ge
bruikt zou dus, om toch bij het gegev
stekenaantal te kunnen blijv^J, d'e dikte
van de wol of katoen kunnen nemen naar
naalden van nr. 3.
In elk geval is het aan te bevelen na h'et
opzetten van het aantal steken even na te
gaan of het zoo zal uitkomen met de ver-
eischte maat, dan kan men dat altijd nc
wijzigen naar behoefte.
56 steken opzetten en 10 toeren (naalden)
2 r.-2 a. breien. Dan 24 toeren heen en terug
recht breien; 25ste toer 6 st r. omkeeren
6 r. terugbreien, dan weer de naald heen
en terug recht overbreien. Den volgenden
toer 12 st. r. omkeeren 12 st terug-
breien, naald heen en terug recht overbreien.
Ditzelfde herhaalt men 4 maal, dus tot men
tenslotte bij de 24ste steek heeft omgekeerd
en heefi en terug overgebreid. Nu 32 toeren
gewoon recht breien; dan 10 st. wegmindé-
ren door samenbreien (2e en 3e st v. d.
hoek) zóó, dat men om den anderen toer
dan aan den héén-, dan aan den teruggaan-
den toer mindert Van de 46 overgebleven
steken breit men nu 20 toeren 2 r.-2 a.; daar
na 18 toeren gewoon recht, dan mindert men
10 steken weg, door samenbreien bij eiken
been- en teruggaanden toer. Met de 36 over
gebleven steken breit men nu 24 toeren 2 r.-
2 a. Voor den voet neemt men hiervan de 12
middelste steken op en breit hiermede
loeren verder. Nu neemt men alle steken
onderaan het been, opzij van den voet en
vooraan den voet op één naald en breit recht
12 toeren. Daarna kant men heel losjes af.
Voor 't kruis breit men een vierkant lapj
waarvoor 20 st. worden opgezet. Voor de
helmzeeltjes zet men 10 st. op en past zoo
mogelijk even de lengte, er hierbij aan den
kende dat 't zeer sterk rekt. Losjes (voor 't
meerekken) naait men de naden aan elkaar.
De helmzeeltjes worden stevig bevestigd,
van achteren gekruist voor 't afglijden.
BABY-WANTJES
Benoodigd materiaal:
28 gram 3 draads vestwol, 1 el smal lint,
1 paar breinaalden No. 10.
Aan den pols beginnen met 43 steken op
te zetten.
Ie toer: 3 r, 1 a, vanaf herhalen tot
het eind van den toer.
2e toer, recht
Deze twee toeren 24 maal herhalen.
Volgende toer: 2 r, omslaan, 2 te zamen,
vanaf herhalen tot het eind van den toer.
De laatste 3 steken recht breien. De volgen
de 34 toeren recht heen en terug breien.
Volgende toer: 4 r, 2 tez., 6 r, 2 tez.,
vanaf herhalen eindigende met 5 recht
Volgende toer, recht
Volgende toer, 4 r., 2 tez., 5 r, 2 tez.;
vanaf herhalen eindigende met 4 recht
Volgende toer, recht
Volgende toer, 3 recht, 2 tez., vanaf her
halen tot het eind van den toer.
Volgende toer, recht
Volgende toer, 3 r. 2 tez., 2 r, 2 tez.;
vanaf herhalen tot het einde van den toer.
Volgende toer, recht.
Nu den draad afbreken en door de over
blijvende steken rijpen; dan aantrekken en
stevig afhechten. Den zijkant van het wantji
netjes dicht naaien en door de gaatjes aan
den pols smal lintje rijgen.
GEREZEN VRAGEN
OVER HET WATER DRINKEN AAN
TAFEL DOOR KINDEREN
Wat ik daarvan viiid van het
water-aan-tafel voor gezinnen
met kinderen.
Vele jaren geleden, ik was zelf nog maar
héél jong, logeerde ik eens ergens, waar ik
en dag dat het middagmaal eens wat
erg zout was, durfde vragen: „ik mag zeker
wel even een glas water", en het meteen
inschonk uit het waterstel dat achter me
op het buffet stond.
Of het nu op het zelfde oogenblik gebeur
de of aan 't eind van den maaltijd, dat
weet ik niet meer, maar zóó dat de kleintjes,
er waren een paar kleuters van onder de
vijf, het konden hooren zei me de vader
(natuurlijk was het een dominé, alleen jon
ge dominé's doen zoo, indien niet school
meesters), met een heel ernstig gezicht:
hoor eens, je zou me een groot plezier doen,
als je niet meer (het was slechts dlie eene
keer gebeurd) aan tafel om water vraagt,
want als de kinderen dat hooren of zien,
willen ze natuurlijk ook drinken, en dan
kunnen we het hün niet weigeren.
Niet? en als je dan picca-iilly gebruikt,
of wijn aan tafel drinkt, wat ze toch dik
wijls genoeg moeten aanzien.
Dan begrijpen ze het wel, daar zijn ze al
aan gewend, dat er dingen zijn voor groote
menschen, die kinderen nog niet gebruiken
mogen, maar water, dat kun je ze niet
goedschiks weigeren. En ik weet, dat het
niet goed is, aan tafel water te drinken,
alle doktere raden het af.
Daar was niet veel tegen in te brengen.
Ja, als je dat wéét, dan leg ik me er na
tuurlijk bij neer, maar in stilte hoop ik dan
van harte, dat Mietjte wat minder scheutig
zal zijn met het zout.
Dit is een doodgewoon geval, dat weet ik
wel. Maar...,,i wat merk ik niet lang
daarna?
Het drinken aan tafel is in het huis een
algemeene gewoonte geworden, eiken dag
staat de waterkraft of de syphon op tafel
en 's Zondags, als er wijn is, drinken de
kinderen altijd spuit.
Wat was het geval?
Een dokter, die intusschen een goede huis
vriend van het gezin geworden was, had
verklaard: bij mij gaat er eiken middag eea
flinke kan water op tafel en als die onder
het eten leeg komt, hen ik tevreden.
Van een ander gezin herinner ik dat de
kinderen, allen gezond er van jongsaf aan
gewend werden en dit ook nog tot lang
na den L. S.-leeftijd, moesten volhouden om
tijdens het middagmaal een flinke beker
melk te gebruiken. Ook dat was op medisch
advies. De kinderen, ook al lijkt zoo op 't
oog de combinatie middagmaal-met-melk
wel vreemd, moesten er eenvoudig toe ge
drild worden.
Maar nu weten aan den anderen kant
zeker de meeste onzer lezeressen wel, dat
heel wat dokters, ook waar het volwassenen
geldt, en niet het minst tegenwoordig ter-
wille van „de slanke lijn", het drinken
tijdens het middagmaal meenen te moeten
afkeuren.
Men ziet er wel' uit, hoe voorzichtig men
met de z,g. dokteradviezen of wat daar
wel eens voor doorgaat moet zijn.
Veelal zal het advies dan ook een per
soonlijke kwestie moeten zijn, maar daar
we hier geen persoonlijke, en nog minder
medische adviezen kunnen geven, hoog
stens wat algemeene gezondheidsleer in toe
passing brengen, en de vraagsters toch ook
niet bedoelen een doktersvisite aan de vraag
te besteden, zullen we de zaak. zoo eenvou
dig maar ook zoo algemeen mogelijk bekij
ken. En dan moet men me wat voorzichtig
heid anders heusch m'n zwak niet
maar vergeven, want wie schrijft in een
krant, en vooral in de vrouwenrubriek, die
weet maar al te goed, hoe men daar aan al
le kanten gereed staat, om hij het minste
slippertje toe te happen en te zeggen: „kip,
ik héb jel".
En, dit is glad terrein!
Maar ik geloof toch, met een gerust hart
te mogen raden, afgezien van het meerde;
werk, dat de vaak vettige glazen bij den
afwasch geven, en de grootere morskansen
op het tafellaken enz. ook dóór, waar niet
zuinig hoeft te worden gekeken op wat
werk, het waterdrinken bij het middagmaal
voor gezonde kinderen in het algemeen
moet worden afgeraden.
De voornaamste reden is wel, dat men,
het eenmaal gewend, meestal te overvloedig
gaat doen. En drinkt men slechts heel wei
nig, dan kan men het leeren missen. Prac-
tisch is het, met het oog daarop, de groen
ten nooit te droog te geven, zoo geheel „uit
gewasemd" als velen het graag doen, laat
er liever een weinig van het kooksel op.
Ook moet men zorgen, de spijzen, vooral
het vleesoh, en eventueel de soep-vooraf,
niet al te hartig te maken, de toespijs late
men liefst bestaan uit fruit, of een dunne
Ma, of, als het pudding is, dan met een
vruchtenvla. Vruchtensap heeft ook wel
veel water, maai' tevens helpt het de spijs
vertering en gewoonlijk zal men het vragen
om water voorkomen door deze voorzorgen.
Waarom het drinken ven veel water tij
dens het eten dan verkeerd is?
Ten eerste kan het de gezondheid in het
algemeen schaden, omdat de maagsappen,
die schiftend en ontledend op de spijzen in
werken, er te zeer door verdund worden
dus krachteloos of althans minder kracht
dadig gemaakt worden. Daarbij komt dan
nog, dat kinderen door het drimken-bij-eten,
als men niet erg oplet zoo licht er aan
gaan wennen, slordig en wild te ten,
d.w.z. het voedsel te gauw door te slikken
zonder het voldoende te kauwen, dus het
a.h.w. door te spoelen met slokken water.
Dit heeft, behalve het nadeel van slechte
spijsvertering (door te weinig gebruik van
speeksel) ook nog tegen, dat het heel leelijk
staat, en dus slechte tafelmanieren in de
hand werkt. Met het oog daarop verdient
het ook aanbeveling, bij het boterham-eten
niet na elke hap een slokje melk te laten
drinken, doch voor en na elke boterham.
Maar ook hierin make men uitzondering
voor de gevallen van gebrek aan eetlust
bijv.
Al meenen we nu door deze twee dingen
al genoegzaam te hebben aangetoond dat in
het algemeen voor gezonde kinderen het ge
regeld water aan tafel drinken moet worden
afgeraden, zoo willen we daarbij toch altiju
gaarne eenige ruimte laten voor uitzonde
ringen, bijv. als een kind (of oudere) tijde
lijk door slecht of ziek gebit minder goed
kan kauwen, als het door keelpijn or andei
oorzaak moeilijk slikt, of als het middag
maal eens wat erg zout uitvalt, zoodat ge als
volwassenen zelf ook dorst voelt opkomen.
In die gevallen bedenke men steeds, dat het
kinderen geldt, en men daarvan niet
steeds evenveel zelfbeheersching kan ver
gen als van ouderen. Juist ouders die als
regel strenge gewoonten aanleeren. kunnen
zich te eerder soms eens de weelde veroor
loven ervan af te wijken*
HUISHOUDING EN KEUKEN
RECEPTEN
Paddestoelpudding
1 Liter melk: 1 et; wat cacaopoeder: 1 dU.
sterk koffle-extract; 80 gram maizena: 160 gr.
suiker: 1 ons paddestoelschuirapjes. wat zout
Bereiding: De melk aan den kook brengen.
Ket el flink kloppen met de suiker; maizena er
door roeren en aanmengen met het koffie-ex-
tract, zout er aan toevoegen. Voorzichtig een
deel van de kokende melk er bU gieten, alles
terugdoen in de pan en onder goed roeren la
ten doorkoken. Een groote en een kleine vorm,
die boven op elkaar passen (heel geschikt zijn
ook 2 nestschalen) met koud water omspoelen
en de pudding er in koud laten worden.
Op een platten schotel eerst de groote. daarop
de kleine pudding keeren. (Met 't oog op het af
glijden er wat poederchocolade tusschen
itroolen.) Nu heel luchtig over de puddingen
:acao stuiven en de paddestoeltjes er in groe
ien tegenop plaatsen. Met smalle reepjes su-
:ade er hier en daar ingestoken, kan men gras
sprietjes voorstellen,
Tomaten-inmaakt
Tomaten, die ln 't zout bewaard worden, kun-
ïen, zoo ala ze uit den pekel komen, worden
gebruikt, voornamelijk voor een „gevulde to
maten-schotel". Want deze vrucht verliest in'
3n peke'. zóóveel aan vocht, dat het zout be-
elckelijk weinig aan den smaak verandert. De
pekel wordt n.l. door dit toevloeien van tomaten
'it steeds slapper. Dit verschijnsel en de
lte die men heeft om de tomaten onder te
houden (een te zeer bezwaarde plank zou de
•ruchten stuk drukken) zün dan ook wel de
wee bezwaren, die aan het pe)celen van torna»
en verbonden zijn. Oorzaken, die soms schimme
en ten gevolge hebben. Wie geen risico v/il loei
pen. de geconserveerde tomaten te zien beder-
ltan ze als puree bewaren. De vruchten
en met weinig water tot moes gekookt
(desgewenscht ln combinatie mot laurierblad en
kruidnagels) gezeefd, zoo noodig nog eens Inge
kookt en in zuivere flesschen gedaan, die daar
na worden dichtgelakt. Natuurlijk is de pure»
alleen te gebruiken voor soepen en sauzen.
PALINGRECERTEN
uten. Boter en bloem door elkaar roeren,
.ter toevoegen, waariu de pal.ng kookte}
luten roerende laten doorkoken, vevvol-
r de gebakte kervel, en de stukken paling
bijdoen.
Paling met ei er saus.
Neem 1 paling van cirpa kg. Aan schuin»
ooten snijden van 8 c.M. en deze 16 minutoi?
i water uittrekken. Op het vuur zetten met
kokend wateT met1 zout, een scheut azün ln dei
pan doen, en een paar dozijn witte peperkorrels.
Ongeveer 8 minuten gaar laten keften. Met een
Irrwpaan de paling uit het kooknat halen.
Giet
uitlekkei
overhet
vuurtje 5
bindt, er aan
warm houden i
bijvoegen. De pan op
schotel doen,
eiden? Neeral
ed dooreen, er een
totdat dc Inhoud zich,
bijvoegen,
gebruikt wordt.
1 stukje foelie.
boter en del
Paling ln "bruine saus
1 kg paling, L bouillon of water. 1 dl,
madeira, 1 eetlepel soja, 1 uitje, 1 stukje fo-"-
eenige peperkorrels, 40 gr. boter. 30 gr. bli
zout, lepel fijngehakte peterselie.
Het fijngesnipperde uitje met de boter ei
bloem onder voortdurend roeren bruin laten
worden, daarbij langzaam den bouillon of het
water voegen met de fijngehakte peterselie,
eenige peperkorrels, een stukje foelie en zoa
noodig wat zout. Deze saus roerende even doos-
laten kaken en daarin de in stukken gesnedott
goed schoongemaakte paling ongeveer uur
zachtjes laten stoven. Doe dan de paling oB
een verwarmenden schotel, voeg bli de saus den
wijn en de soja, bind ze zoo noodig met een
weinig aangemengde maïzena en giet ze doofl
een zeefje over de visch.
RAUW-KÖST RECEPTEN
'Sla van wortelen en witte kool
(i personen).
1 wortel van 200 tot 250 gr.; 200 gr. witte kool
i eetlepels slaolie; 4 theelepels citroensap; 1
theelepel Maggi's Aj-oma; 1 theelepel honing
(niet bepaald noodig); 1 theelepel door elkaar
gehakte peterselie, prei (of ui) en dragon. de«
gowenscht ook 1 fijngehakt knoflookpuntjo.
Hasp den geschrapten wortel fün; verdeel de
kool met behulp van een komkommerschaafje
in dunne snippers. Roer voor het sausje de olie
met het citroensap, de Maggi's Aroma, de ge
hakte krulden en misschien ook den honing
door elkaar; meng de saus door de wortelen en
de kool. het zij in twee afzonderlijke pTtletjes
die naast elkaar op den schotel komer te lig
gen. hetzij als een door elkaar geroerd geheel.
Leg om een aardiger kleurenbeeld te krijgen
rondom de kool- en wortelsla nog een rand
frlssche kropsla-blaadjes, overgoten niet een
'Sla van "bloemkool, tomaten,
en andijvie.
plm 200 gr. bloemkool: 4 middelmatig groote
stevige tomaten, het gele binnenste gedeelte
van 2 struiken andijvie, eenige lepels mayon
naise: 1 eetlepel door elkaar gehakte reterse-
lio. selderij en prei.
Rasp de gewasschen bloemkool (te b> ginnen
bU liet bioemgedeelte); snijd de gewassHen to
maten met een scherp mes in dunne plakjes:
snipper de andijvie wasch ze en sla ze goed
droog uit.
Vermeng nu of alle drie de groenten afzon
derlijk, of alles door elkaar geroerd n ot zoo
veel mayonnaise als noodig 1
hangende
krulden
1"Mayonnaise voor raw
kost" schotels.
T eierdooier; 2%" d.L. slaolie; 1 eetlepel g
zeefd citroensap: 1 theelepel Maggi's Aroma.
Klop dén eierdooier met het citroensap en
Maggi's Aroma goed door elkaar; schonk
onder voortdurend flink kloppen in een fi
.altje langzamerhand de olie bij, tot de sa'
dllcke glanzende massa vo. mt.
RRACTISCHE WENKEN
Een lekkende blo nvaas,
kan man rapareeren op de volgende manier.
Neem een stukje schoenmakerswas en bewerk
het met de vingers, tot het zacht gewoiden la
Smeer het dan op de lekkende plek. Hot zal
Jarenlang dienst blijven doen om het water
tegen te houden_ Zet de vaas echter nooit op
een kachel, of er dicht b(j in de buurt, want
alfl de was weer zacht wordt, zal zö loslaten.
Schoonmaken van olieverf
schilderijen.
De schilderijen worden afgenomen met een
eenigszins vochtig zeer zacht sponsje. Hierbij
mag men vooral niet te veel water gebruiken
omdat dit anders in de scherfjes van de verf
zou kunnen dringen. Men moet hierbij echter
zeer voorzichtig te werk gaan.
Lezen in den trein
>p reis, neme liefst tijdschriften en bladen i
vaa-rln heel veel plaatjes voorkomen welko r
bekijken kan zondei
Geel geworden linnengoed.
Linnengoed, dat door verkeerd of niet vol
doende wasschen geel is geworden, kan men
weer helder krijgen door het één nacht tc laten
staan in warm water waarin pijpaarde. Het
linnengoed wordt den volgenden dag dan op dQ
gewone wijze gewasschen.
Schrijven in den trein
gaat gemakkelijker dan velen wel denken. Zie
naar den kassier in de restauratiewagen of be
denk hoe ge zonder statief tijdopnamen kunt
nemen door uw fototoestel tegen het lichaam
te houden, houd den elleboog stijf tegen het
lichaam gedrukt even boven de heupen. Daar
door kunt ge tamelijk vast schrijven en uw
tijd in den trein gebruiken voor het schrijven
van korte briefjes en ansichten, het maken van
