BINNENLAND.
\£m\4ncl aa<
Wils.
Uit West-Indië.
Radio Nieuws.
ZATERDAG 20 JUNI 1931
DERDE BLAD PAG. 9
PROT. CHR. RECLASSEERINGS
VEREENIGING
TWEEDE JAARVERGADERING
TE DEN HAAG
Opening.
Gi- ter hield bovengenoemde Verecniging
q Djn Haag haar tweede jaarvergadering
Na opening op gebruikelijke wijze hield
j voorzitter, Prof. D r. H. Dooye-
ec rd, van Amsterdam, een openingsrede,
r ls veel reden tot dankbaarheid bij het
eru: :ien op het afgeloopen jaar. Onder
leei mag dankbaar worden opgemerkt toe-
ïemt ide samenwerking met zustervereeni-
-ingi n, met eerbiediging van ieders prm
ipie--1 uitgangspunt. Wat betreft de tech-
iek der reclasseering is samenwerking mo-
elijlt on gewenscht. Spr. wijst in dit ver
and op de gedachte, door Mr. Muller naai
oren gebracht, welke de samenwerking j
an particuliere instellingen, door middel
Ier reclasseeringsraden zou willen centra-
iseeren. Spr. is echter van meening, dat het
liet gewenscht is, de controle der Regeering
e doen uitoefenen door de reclasseerings-
aden, die niet anders zijn dan lichamen
er gemeenschappelijke vertegenwoordiging
)eze kant moet het met de samenwerking
er particuliere instellingen niet uit. Deze
amenwerking moet blijven gebaseerd op de
lasis van vrijwilligheid en wederzijdsch ver
rouwen.
Spr.wijst dan op verschillende wetten en
epalingen der Regeering in het afgeloopen
aar. Dankbaar maakt hij melding van de
nvoering der persoonsformulieren, April
930, én van het belangrijke feit dat tus
chen den Minister en 'verschillende instel
ingen, waaronder deze overeenstem-
ïing werd bereikt over de grondslagen en
'oorwaarden van de medewerking aan do
ïitvoering der psychopathenwet, het moei-
ijke werk van de reclasseering van psy-
hopathen.
Sprekend over de taak der psychiatrie bij
le reclasseering merkt Spr. op dat wij, hoe-
vel de criminaliteit niet beschouwend als
ausaal te verklaren natuurverschijnsel,
och alle middelen moeten aangrijpen om
iet rechte licht te werpen op de persoonlijk-
leid, waarbij in de moderne psychiatrie ten-
lenzen vallen waar te nemen, die ons veels-
»ns sympathiek kunnen zijn.
We zullen verder moe.en medewerken aan
ie bevordering van de samenwerking van
justitie en reclasseering en aan de ontwik
keling der strafrechtspraak in meer gespe
cialiseerde richting op de basis van groo-
lere psychologische scholing dergenen die
Het de rechtspraak zijn belast. Ook is noo-
Jing nauwer contact tusschen rechter en
reclasseering bij het opmaken van de voor
vaarden voor voorwaardelijke veroordeeling
Komend tot de meer interne aangelegen-
lieden waarschuwt Spr, er o.a. met ernst
tagen, de samenwerking van voorlichtings
rapporten te doen geschieden door betaalde
Sersonen. Voorts moet worden aangedron-
en op handhaving of herstel van zelfstan-
ige vertegenwoordiging bij de reclassee-
ingsraden. Hiertoe is vooral voor de klei
nere organisaties samenwerking noodig.
Bpr. eindigde zijn rede met Gods zegen
kf te bidden over de moeilijke arbeid der
pereeniging.
1 Verhinderd waren o.a. de vergadering te
bezoeken de Minister van Justitie en de
Afgevaardigde van het C N. V.
Jaarverslagen.
De jaarverslagen van secretaris en pen-
fiingineester verden goedgekeurd. Uit het
jaarverslag van den secretaris bleek dat net
aantal afdeelingen steeg van 8 tot 15. De be
langstelling voor den arbeid der vereeniging
is stijgende. Het bestuur had een samonspre-
ting met het genootschap tot zedelijke ver
betering van gevangenen, waardoor de ver
standhouding tusschen beide organisaties
teer verbeterde. De pogingen tot uitgave van
een orgaan zijn in een vergevorderd stadi
um. De Ned. Chr. Geheelonth. Vereen, blijft
ook na samenspreking nog steeds ten on
rechte van meening dat aansluiting bij de
vereeniging haar zelfstandigheid zou
schaden.
i In de commissie 1931 tot nazien van de
boeken werden benoemd Ds. Meynen van
Dordrecht en Mr. de Jager.
De penningmeester, de heer J. P. Thier-
pe, herinnerde er aan dat de nieuwe begroo
ting een tekort aanwijst van 26 2700 gul
den, waarom hij voorstelt het afdracht-per
centage van de contributie over 1931 van de
Afdeelingen aan het hoofdbestuur, te verhoo-
gen van 25 tot 40 pet.
Hierover werd breedvoerig gediscussieerd,
jwaarna dit voorstel werd aangenomen zon
der hoofdelijke stemming.
Verkiezingen.
Bij acclamatie werd tot penningmeester
K aangewezen de heer J. P. Thierry, die
reeds in de tusschentijdsche vacature als
Zoodanig was opgetreden. De heeren Jhr.
Mr. J. M. M. van Asch van Wijck te
Den Haag en Mr. J. F. van B e ec k Ca 1-
koen te Leeuwarden werden als lid van
ho°fdhes,uur herkozen. Op voorstel van
L"®het hoofdbestuur werd besloten tot uitbrei
ding mét twee bestuursleden van Hervorm-
de gezindte. Als zoodanig werden aangewa
NIEUWE BRANDWEER-KAZERNE
tinte illustraties uitgeeft, als de Katholieke
Illustratie, Groot Rotterdam, enz. Daarnaast
enkele katholieke dagbladen
SANATORIUM ..SONNEVANCK"
EEN EIGEN ORGAAN.
Behalve dat van de pas vernieuwde en
aangevulde bibliotheek dankbaar gebruik
gemaakt wordt voor ontspanning, hebben de
patiënten van „Sonnevanck" ook ontspan
ning gezocht en gevonden door „zelfwerk-
zatmheid".
Ona werd toegezonden een keurig gecyclos
tvleerd exemplaar van „De Nieuwe Sonne-
vancker", maandblad van en voor patiënten,
oud-patiënten en personeel van genoemde
stichting.
Behalve een meditatie vindt men er voorts
on allerlei wijze het sanatorium-leven getee-
kend. Zelfs de populaire figuur van „Ouwe
Peet" ontbreekt niet.
Oud-patiënten, die op „Sonnevanck" hun
genezing mochten vinden, zullen wel doer,
hen, die thans hun voormalig lot deelen, te
steunen in hun zoeken naar gewenschte ont
spanning. Zij doen dit door een abonnement
to nemen voor slechts vijf-en-zestig cent per
half jaar. En zichzelf verschaffen zij daar
door enkele prettige oogenblikken.
Inlichtingen op „Sonnevanck" te vragen
aan de administratie „De Nieuwe Sonne-
vancker' H 2-
zen Mevr. Mr. Schutte-Struick van
Haarlem (in plaats van Mr. E. O. J. Baron
van Wassenaar van Catwijck te Den Haag,
die aanvankelijk was voorgesteld, maai
meende zich niet beschikbaar te kunnen
stellen) en M r. G. C. von W e i 1 e r te Den
I-Iaae, die echter zich over aanvaarding
wilde beraden.
Na rondvraag werd gepauzeerd tot twee
Spreker wijst erop, dat de rapporteering
van zeer veel gewicht is. In de eerste plaats
voor den persoon zelf, daar het mede van
ons rapport afhangt: vooreerst of hij al of
niet voorwaardelijk veroordeeld wordt. Ten
tweede, en dit is van niet minder gewicht,
of de maatregelen, door ons voorgesteld, in
het belang zijn zijner sociale en geestelijke
reclasseering.
In de tweede plaats is de rapporteering
van gewicht voor de Maatschappij.
Wanneor door ons verkeerd rapport een
verkeerd vonnis valt, kan dit ook voor de
Maatschappij tot enorme schade zijn
In de derde plaats is goede rapportcering
van beteekenis voor de reclasseering in het
algemeen, daar wij tegenover de rechter
lijke autoriteiten een naam hebben hoog te
houden, terwijl wij door verkeerde rappor
teering ook vaak de zaak voor anderen be
derven.
Door de rechterlijke colleges worden niet
alle rapporten van even groote waarde ge
acht. Laat deze vereoniging dus zorgen de
beste rapporten in te 6turen.
Spreker wijst er verder op dat het van
gewicht is onder de oogen te zien of de rap
porteering van een geval op den weg der
vereeniging ligt. Daarna wijst spreker erop
dat het 't beste is, wanneer In iedere af-
deeling een klein keur-corps gevormd wordt
aan wie de rapporteering volkomen Is toe
vertrouwd.
Hierbij is voorzeker groote takt en voor
zichtigheid geboden, opdat het winnen van
informaties door ons geen schadelijke ge
volgen kan hebben. Een bezoek door ons
aan een patroon, die nergens vanaf weet,
zou den delinquent zijn betrekking kunnen
kosten.
Wat betreft de opstelling van het rapport
raden wij aan beperking, versobering.
Is nu het rapport klaar en heeft men
zich een beeld van den man gevormd, zoo
moeit mede in verband met hot misdrijf een
soort conclusie worden getrokken. Men ver
mij de zich op den stoel van den rechter te
plaatsen.
".Vat de bijzondere voorwaarde betreft, is
het niet verkeerd hieromtrent een advies te
geven. Voorop staat natuurlijk dat delin
quent zich heeft te gedragen naar de voor
schriften, door de instelling te geven. Ver
der kan men echter die bepalingen voor
stellen, die min of meer met het misdrijf
samenhangen, bv. verbod van cafébezoek of
gebruik van alcoholische dranken, verbod
bioscoopbezoek of bezoek van wedrennen
enz enz.
Daarna refereerde de heer S. L. Veen-
stra, Administrateur aan het Departement
van Justitie, afd. reclasseering, over de taak
eener reclasseeringsinstelling bij de uitvoe
ring van de Psychopathenwetten.
Spr. wil geen uitvoerige uiteenzetting
geven van de Psychopathenwet, maar staat
nader stil bij de beschikbaarstelling. Psycho
pathen hebben wel in 't bijzonder wanneer
ze na veroordeeling terugkeeren in de maat
schappij, noodig dat hun de hand bovon het
hoofd wordt gehouden. Ook uw vereeniging
stelde zich beschikbaar voor bijzonder toe-
richt over het vcrleenen van steun bij de
reclasseering van voorwaardelijk in vrijheid
gestelde psychopathen. De _vraag is nu hoe
dit moet geschieden.
De Minister ontslaat niet voor het geval
van reclasseering volledig is voorbereid. Het
geval komt dus geheel en al bij de ver
eeniging. De afdceling verleent dan slechts
steun voor het aanwijzen van de person^
die het dageiijksch psychiatrisch toezicht
op de reclassont zullen uitoefenen. Laat men
dan met vertrouwen de arbeid der overheid
tegemoet komen en niet elk geval eerst cri-
tisch nog weer geheel willen nagaan; want
z.g.n. onmogelijke gevallen zullen niet wor
den voorgelegd.
Verder kan de vereeniging vooral helpen
bij de uitoefening der pychopathenwet door
mee te werken aan de voorwaardelijke in
vrijheidstelling.
Vooral de practijk zal moeten aangeven
hoe de verecniging haar steun zal kunnen
verleenen. Het eigenlijke van de reclassee-
ringsarbeid is niet nauwkeurig in woorden
uit te drukken.
Spr. dringt ten slotte bij het begin van
deze psvhopathenreclassecring aan op wel
willende samenwerking in het geloof dat
ook bij deze reclassenten nog gezegende re
sultaten zijn te bereiken.
Aan de
bespreking
die op deze referaten volgde werd deelgeno
men door mevr. S c h u 11 e-St r ui c k van
Haarlem, Mr. Meyering van Groningen.
Mr. de Vries van Den Haag. Ds. van
der Hoff van Veenhuizen, de heer J. H.
Hermans Jr. van Amsterdam, ambtenaar,
Ds. Barger van Hoorn, de heer Smit van
Delft, wachtmeester vanBuuren van Leeu
warden. Ds. Hagen van Delft. De vragen
en opmerkingen werden door de beide refe
renten beantwoord.
Besloten werd de volgende jaarvergade
ring te Utrecht te houden, vooral om de
centrale ligging, wat naar men hoopt de op
komst, die ditmaal niet groot was, zal be
vorderen.
Nadat Ds. T. J. Hagen, van Delft, was
voorgegaan in dankgebed, werd de vergade
ring beëindigd.
UIT HET SOCIALE LEVEN
ONDER GE BOSGHNEGERS VAN SUR1N AME
..DE TIJD"
Reeds werd gemeld, dat de verkoop van
De Tij d aan de Maasbode niet door
gaat.
Toen men op het punt stond, het contract
met De Maasbode te teek enen, grepen
enkele aandeelhouders in. Zij eischten een
nieuwe vergadering, omdat het genomen
besluit in strijd was met de statuten. Men
kon de uitgave van D e T ij'd niet staken,
tenzij eerst de statuten gewijzigd werden.
In deze nieuwe aandeelhoudersvergade
ring werd het in de vorige vergadering ge
nomen besluit ongedaan gemaakt. De com
missarissen traden af en nieuwe commissa
rissen werden gekozen.
Althans voorloopig. Er was n.l., aldus
meldt het Centrum, onderwijl onderhan
deld met de N.V. De Spaarnestad te Haar
lem. Deze bleek bereid, de meerderheid der
aandeelen over te nemen en dan de exploi
tatie van De Tij d, maar zonder ochtend
blad, voort te zetten. Zoodra deze overdracht
tot stand is gekomen, zullen er nieuwe
commissarissen gekozen worden. De N.V
De Tijd wordt dus een dochter-maatschappii
van De Spaarnestad, die de zeggenscnap
krijgt niet alleen over De Tijd, maar ook
over De Amstelbode en de drukkerij
Het Kasteel van Aemstel.
Het ligt in de bedoeling van De Amstel
bode, die haar ochtendblad behoudt en
thans in hoofdzaak is het plaatselijk katho
liek dagblad van Amsterdam, te maken een
groot katholiek Volksdagblad, met ochtend
en avondeditie, voor geheel Nederland.
De Spaarnestad is de bekende Haarlem-
sche katholieke uitgeversfirma, welke o.a.
meerdere katholieke, maar ook neutraal ge-
HET CONFLICT IN DE STOELEN-
INDUSTRIE BEËINDIGD.
In de conferentie van den Rijksbemidde
laar Prof. Mr. Aalberse met purtijen betrok
ken bij het conflict in de stoelcnindustrie te
Oirechot, heeft Mr. Aalberse het voorstel ge
daan het geschilpunt aan arbitrage te on-
dorwerpen. Dit voorstel werd door beide par
tijen aanvaard, zoodat hiermede het conflict
is beëindigd. De werkgevers deden de toe
zegging uiterlijk 1 September a.s. het oude
personeel weder in dienst te zullen hebben.
GESCHIL IN HET LANDBOUWBEDRIJF
OP ZUID BEVELAND.
In het loongeschil in het ftndbouwbedrijf
op Zuid-Beveland heeft de Rijksbemidde
laar Prof. Mr. P. J. Aalberse het voorstel
gedaan het geschilpunt aan arbitrage te
onderwerpen. Dit voorstel is aangenomen
door de arbeidersorganisatie en de afdeelin
gen Ovezande en Kwadendamme van de i.
kath. Land- en Tuinbouwbond (werkgevers)
doch verworpen door de afdeelingen 's-Hee-
renhoek, Lewedorp en Heinkenszand van
dien bond.
De Rijksbemiddelaar van het 4e district
Prof. M. Aalberse heeft partijen betrokken
bij de staking in de stoelenindusti ie te Oir-
schot welke slaking reeds 3 maanden duurt,
opgeroepen tot een nieuwe conferentie op
Vrijdag 19 Juni te 's-Gravenhage in het ge
bouw der Tweede Kamer, 's ochtends 11 uur
Bovengenoemde Bond hoopt Dinsdag 7, Woene-
dag 8 en Donderdag 9 Juli zijn algemoene ver
gadering te Dun teren te houden In het confe
rentie-oord van den Zendingsstudieraad.
Te half S hoopt de voorzitter de vergadering
te openen. Woensdag wordt de bijeenkomst
voortgezet van 9 tot 12 uur eD Donderdag even
lid tot het t.b.c.-fonds „Draagt Elkanders Dos
ten" toe te treden en d6 contributie hiervoor ad
10 cent per lid en per Jaar ten laate van de kas
van het Bondsondersteunlngsfonds te brengen.
Het reglement ondersteuningsfonds wen9Cht
het hoofdbestuur met eenlge bepalingen aan te
vullen. Ook heeft het eenlge voorstellen ten op
zichte van de vertegenwoordiging van perso-
neele leden op de algemeene vergadering.
NED. CHR. LAND ARBEIDERSBOND.
Dr Melville J. Herkovits, professor in de legrafeeren op zeer groote afstanden hoor-
Anthropologic ami de uimersi.eil te Chicago baar zou zijn, liouut ue proicseor voor «.er-
heeft niet zijn vrouw verscheidene weken dreven. .Naar zijn meeding kunnen do in-
doorgebracht onder de negers van het oer- boorilngen zicli alleen o|, verte alstandeü
woud van Suriname, waarin lot nog toe «iet be,.uip der Hommels v nsluaiiüaar ma-
slechts zeer weinig blanken tijn doorga-hen. indien op bepaarue alstandeü ..relav»
drongen. Hij heelt van de gelegenheid ge-- vinden, d. w z. dat ue iauumenee.
kruik gemaakt om de taal en de gebruiken Ktsna xau u 1 uo«r 1 ander overga..u-
van dezen eigenaardigen volksstam te ba men worden. Up een alstand tan M nunu*
etudeeren. ten kon men de trommel van het ceiie dorp
De Boschnegers zijn afstammelingen van 111 het andere alleen nog maar vernemen,
vroegere Afrikaansihe slaven. „U ij kvva - "'"e wind het geiuid o> erbracht,
men tot deze gevolgtrekking," too schrijft de De. hegraten,see, eu,on,een iijn bij de
geleerde, „omdat de Amerikaansche neget Boschr.egers bijzonder omslachug en duren
en die der W est-Indische eilanden van de- ,a™1 -higen. gedurende welke
zelfde plaats in Afrika atkomstig is, als de hJk, m het sterlhuis gehouden wordt,
vroegere slaven van Nederlandsch Guyana, p™ tut vior dagen voor de teraurdebeslel-
Daar de Bmchnegers nog vrij nauwkeurig llnS da "oode dagelijks ondervraagd,
de plaatsen in Afrika kennen, waarvan nun I aaasaande dengene die hem gedood heelt,
voorzaten kwamen, winnen wij daardoor 'n T»e' ®anl,le» dragen den zerk op hun
nieuw gezichtspunt met betrekking tol den I ht»«d en m hel rond stuan andere dorps-
oorsprong van de Amerikaansche negers." ''eden. die zekere personen noemen san
Dr Herkovits heeft de eersle phonogra- >«e gevraagd wordt of ze schuldig zijn. De
fische opnamen van de eigenaardige tr en- ''ragde bewegen zich nu eens voor- lan
meltaal dezer wilden medegebracht, waar- achterwaarts .opdat de gees van den
onder ook de opnamen vau ongeveer 3Ü0 °ode ban uiten, bomlijds dragen zij
religieuze en arbeidsliederen. Bij de opnam. de« 'erk naa' k»\ buia vau een durpsbe.
der „ironimeltaal" sprak de trommelaar in 1 dfr en e k vaor schuldig en
de eerste plaats de boodschap, die hij zen-1 2waie boete betalen of wordt uit
deu wou. in de phunogiaal, en gaf zoouoen- dorP verdreven. De zerkdragers bevin-
de een verklaring van de teekens. den zich 'a "aa' geestvervoering.
Van de trommels bedienen de liuschnegers 1 De «ee!l van dc" d ®de hun hdn "a-
zich om elkaar mededeelingcn te doen en ™eg,nSen aan ..In een dorp, waarin wij
om hun goden aan te roepen. Wordt een ene opinelden. terw ijl zulk een begrafenis
god met trommelslagen aangebeden, dan plaat8 J0""' ïerJ?lde da
moet dat gebeuren door een persoen, die leerlle- »ï'vam Een, d™g" recht op m,j af
van zijn geest vervuld is, anders wordt de en ging dan weet terug. Dat moest bedui-
god louring. den, dat de geest van den gestorvene, een
Toen de Amerikaan op zekeren dag met
DE TOEKOMST VAN SURINAME
De opening van de Koloniale Staten.
Aan de rede van den gouverneur van Suri
name, uitgesproken bij de opening van do
gewone zitting der Koloniale Staten, ie het
volgende ontleend:
De veretoring van het evenwicht ln de
wereldhuishouding, die den pijnlijken overgang
doormaakt naar een lagor niveau van prijzen
en loonen, vindt ook haar weerslag in de ver
houdingen hier te lande. Het sterkst Is die
weerslag vanzelfsprekend voor die bedrijven,
welke geheel voor de wereldmarkt producoeren,
met name koffie en suiker. De klelnlondbouw!
veel minder aangewezen op afzet buitenslands,
wordt er In zeer geringe mate door getroffen.
Toch waren voor 1930 do cijfers van Invoer
uitvoer en opbrengst van 's Dandsmlddelen iets
hooger dan voor 1929, ook de eerste drie maan
den van 1931 waren niet teleurstellend. De mid
delen brachten In het lo kwartaal van 1931
slechts 1 pet. minder op dan ln heit lo kwartaal
zijn vrouw in zulk een „godshuis" werd ga-
leid, gebood de priester, dat de ongeveer
2V2 meter hooge trommel moest geslagen
worden om den „slangengod" op te roepen
Terstond verscheen er een vrouw, die den
geest van dien god had en die in stamelen
de woorden een boodschap van den god
verkondigde. Zij begon te dansen en te zin
gen en toen dansten en zongen ook de
anderen, die den geest ontvangen hadden.
„Wij zagen met betrekking tot deze op
roeping der goden vele onverklaarbare din
gen," berichtte Dr. Herkoviis, „zoo b.v. een
knaap, die onder bescherming van een god,
mei zijn naakte knieën over een weg van
puntige keien kroop, zonder de geringste
verwonding te toonen."
De mededeeiingen over de „trommeltele-
grafie", die uit Afrika afkomstig zijn, en
volgens welke berichten deze wijze van te-
aanzienlijk man, mij verwelkomd had."
Mevrouw Herkovits was de eerste blanke
vrouw, die ooit zoo ver in de oerwouden
van Guyana was doorgedrongen. Zij ver«
wekte opzien onder de vrouwen van den
stam. Zij beschouwden met bijzondere be
langstelling haar blond haar en haar zach
te, blanke handen.
Het doen en laten der blanke vrouw
scheen den negerinnen buitengewoon merk
waardig toe. Z k) sprak Herkovits eens met
drie mannen, toen zijn vrouw hem onder
brak om zijn aandacht op iets te vestigen.
De negervrouwen waren toen zeer verbaasd
en zeiden haar, dat zij zeer verkeerd deed
haar man in de rede te vallen, terwijl hij
zich in een „kroetoe" (bijeenkomst van
menschen) bevond; hadden zij zulks gedaan,
dan zouden zij- door hun mannen zeer ze
ker gestraft zijn.
Gratis
Bij zonnebrand, doorzitten, stukloopen enz.
is Purol zeer verzachtend en genezend. Allen
die dezer dagen in Apotheek of Drogisterij
een doos of tube Purol koopen, ontvangen
daarbij zoolang de voorraad strekt, gratis een
boekje over huidverzorging en huidgenezing.
In nauw verband met de ontwikkeling
n kleln-landbouw die zoowel h
vaJltatief blijft vooruitgaan,
tere vcrdeellng der bevolking
platteland.
Mag alzoo mot dankbaarheid vastgesteld
worden, dat Inzonderheid door deze drie facto
ren Suriname de Jongste economische schokken
beter kon verdragen dan vroeger het geval ge
weest zou zijn, zonder invloed bleef de wereld
crisis niet en zonder zorgen Is ook de toekomst
niet.
Ook ten behoeve van de koffie- en suiker
cultuur zijn, naaat de reods voor de koffie ge-
nffen steunregeling, maatregelen ln verbi
"Thcden ln overwegi
schijnt voorshands 1
tneeskundlge belasting
De financiën.
Tenslotte geeft de beschouwing van den eco-
tomlschen en financJoelen toestand in verband
et de wereldhuiehoudlng
iet mogelijk bleek de begroo-
Uer stijging der Rijksbijdrage aan Suriname, en
de beV0|j<ln4.i
bedrijven, die het meest
ln moeilijkheden verkeeren.
Aan salarisverlaging voor ambtenaren behoef
de hier gelukkig nog niet gedacht te worden,
hoewel verlaging dor in 1925 vastgestelde sala-
.ïiddelen sedert 1925 niet r.
entwlntlg tot vijftig procent en gezlo
loonsverlaging bij particuliere bedrijven.
In nauw verband met de..
stand staat de regeling der Immigratie.
deze ten docJ heeft de plantages
gezondere basis zal komen
blijvende kostprijsverlaging zal bereiken, het
geen niet het minst te danken zal zijn aan dt
mot succes bekroonde pogingen tot bevordering
van de vrije immigratie vun den tegenwoordl-
gen agent-generaal Noordhoek Hegt.
ZONDAG 21 JUNI
HUIZEN, 1876 M. (160 Kilocycles) N.C.R.V.
9.50 VJI. Kerkdienst vanuit de Geref. Kerk
te 's-Gravenhage-Oost. Voorganger: Ds. D.
RINGNADDA, Geref. Predikant oldaax. Orga-
21. 9 Voorafspraak. 10 Zingen: Psalm 77 7
Psalm 68 5. 16 Zegen. 17 Orgelspel.
6.00 N.M. Ke-rkdilenst vanuit de Ned. Herv.
Kerk te Strljen. Voorganger: Ds. D J. S. CHOU
SAZ, Ned. Herv. Predikant aldaar. Tekst: Hau
delingen 8 39b: ..Met Blljdsohap".
1 Orgelspel. 2 Votum. 3 Zegen. 4 Zingen:
Psalm <5 1 en 4. 5 Geloofsbelijdenis. 6 Zin-
^cr:..-^von'3zane 7 Psalm 134) 7
Schriftlezing; Handelingen 8 2640. 8 Gebed
9 Zingen: Psalm 86 E, 10 Eerste gc-deelte der
predikatie. 11 Zingen: Gezang 62 2. 13
Tweede gedeelte der predikatie. 13 Dankgebed.
14 Zingen: Psalm 138 3. 15 Zegen. 16 Orgel-
M Doyi
•;?ïT'en van van Jan Maclaren. ll.JÖ
12.00 Gramofoonpl.aten-half uurtje. 12.0012.15
Politieberichten. 12.1512.30 Gramofoonmuxiek
12.30 Tijdsein. 12.30—1.45 Orgelconcert vanuit
de Herst. Evong. Duth. Kerk" aan don Klove
niersburgwal. te Amsterdam, te geven door
den orgelist dier kerk. den heer Jnn Zwart.
1.15—3.15 Symphonic-Concert. 3.153.45 Our-
s.u^kni„pp-en e" stofversieren. d. h. lnst. EN.3.
yorï- van dcn zender.
Tijdsein. 4.005.00 Ziekenuurtje.
Concert. 6.30—7.00 Verteluurtje voor Jongeren,
bpr de heer J. v. Neerden. 7.00 Tijdsein. 7.00
—7.30 Spreker: De heer F. d. Mos. 7.30—7.45
Politieberichten. 7.458.15 Gramofoonmuxiek.
8.15—10.15 Concert. 10.15—10.26 Vaz Dias 10.25
11.30 Gramofoonplatenconcert
HIDVERSUM. AVRO. S.00 Tijdsein. 8.01—10.00
Gramofoofmuzlek. 10.01—10.15 Morgenwijding.
10.1510.40 Oude Plsnomusiek. 10.4018 00
Orgelconcert. 12.00 Tijdsein. 12.01—2 00 Kwar
tot o.l. v. JDIck Groenevold 2.00—2.30 Rucht-
Bfifi iN.S.F. v. h. verzorgen v. d. zen-
3.00—4.30 Concert
5o Reg. Inf. 4.30
jfiDa Jos
8.15 Gramofoonmuilèk. 8.15—10.00* Om r o enor -
kost. 10.0010.10 Vaz Dtas. 10.1011.00 Omroep
orkest. 11.0012.00 Gramofoonmuziok. 12.00
Sluiting.
2.30—3.00 Kat
DESTERVANHALALAT
Een verhaal uit den tijd der Babylonische
ballingschap
(11
Tavat zag echter weinig vaai deze pracht
Bn rijkdom. Meestentijds zat zij weenend in
een hoek van een divan of wel zij staarde
biet omfloersde blikken vertwijfelend door
(de hooge vensters naar buiten.
Lislima, haar slavin, trachtte in den be-
Iginne haar meesteres zooveel mogelijk te
troosten; maar ten laatste zweeg zij stil,
—jop een middel peinzende, om Tana de ge-
(wenschte hulp te kunnen verleenen.
I Plotseling scheen zij op een goed idee te
zijn gekomen; want blij glimlachend sprak
pij: „Zoudt ge mij willen veroorloven voor
ienkele dagen het bidruti te verlaten?"
J „Ook gij Lislima? Ik zou dus uitsluitend
londer vijandige wezens verkeeren, omgang
hebben met personen, die mij wantrouwen?
{Waarheen zoudt gij willen gaan?"
„Naar mijn vader. Hij woont ongeveer
vee dagreizen van hier. Als hij geen mid-
jdel weet te bedenken, om u te redden, is
'.emand daartoe in staat!"
„Ga, Lislima, hoe zwaar het mij ook valt,
te moeten missen! Maar zal men u laten
[vertrekken?"
„Dat denk ik wel. Het zal geen argwaan
wekken, wanneer ik verlof vraag een bood
schap voor u naar uw ouders te Sippara te
|mogen brengen."
Een kleine wagen, met twee ezels bespan
nen. bracht nog vóór zonsopgang de slavin
jjuiten de stad, Slech4e enkele personen wa
ren op straat te zien. Het rijtuig was reeds
ver van de stad verwijderd toen de zon ach
ter een palmboschje opsteeg en de muren
der stad met een verblindend licht bestraal
de.
De tweede dag was meer dan half ver
streken en nog had Lislima haar doel niet
bereikt. Eindelijk werd boven de golvende
korenvelden een min of meer bergachtige
streek zichtbaar.
„Daar moet vader wonen. Ik heb dikwijls
tusschen die beide heuvels gespeeld, toen ik,
nu drie lange jaren geleden, voor de laatste
maal thuis was".
Het begon reeds donker te worden, toen
men de heuvels bereikte. Maar op Lislima's
verlangen dreef de voerman de beide ver
moeide dieren nogmaals tot spoed aan. De
weg werd voortdurend eenzamer. De drijver
moest zich geheel op Lislima's aanwijzin
gen verlaten, daar hij bij deze duisternis
geen weg wist.
Eindelijk duidde een lichtstraal een nabij-
zijnde woning aan. 't Was een vervallen hut,
uit gedroogde leemtegels opgebouwd, zooals
bijna alle woningen van den minderen
stand. De lichtstraal kwam uit een open
staand vertrek.
Lislima steeg uit en liep naar de hut. Haar
oogen, aan de duisternis gewend, werden
pijnlijk aangedaan, toen zij de deur bereikte.
Op het oogenhlik. dat zij wilde binnengaan,
trad een robuste man in hot deurgat. Hij
moest do reizigster op hetzelfde oogenblik
herkend hebben; want verwonderd, maar te
vens verheugd sprak hij: „Gij, Lislima?
Daar moet stelligs iets van belang geschied
1 zijn, dat gij do hut uws vaders opzoekt!"
„Het is een aangelegenheid, waarin wij
uw liuln noodjake'qk behoeven,"
„Ga zitten, Lislima!"
„Vader, daar buiten is de wagen! Breng
de dieren onder dak en laat den voerman
ergens uitrusten!"
De vader deed alzoo. Nadat mensch en
dier verzorgd waren, kwam hij weder bin
nen.
„Ziezoo, Lislima vartel maar eens wat u
deert"
Langen tijd spraken vader en dochter.
Toen stond de eerste op en zeide: „Morgen
ga ik mee. Eet nu, wat ik u aan spijs en
drank kan aanbieden en tracht dan rustig
te slapen! Ge zult vermoeid zijnl"
Tavats gelaat helderde op, toen de slavin
terugkeerde en verhaalde, dat haar vader
tegelijk met haar in Babyion aangekomen
was.
„Al kon hij ook niets anders do«n, dan is
het toch mogelijk, dat hij als bode u en
Achiramu tijdingen bezorgt. En Achiramu
zal komen, stellig, reken er op."
HOOFDSTUK VIII.
GEZOCHT EN GEVONDEN.
Bij een der reusachtige poorten der stad
was een jonge man in bestoven, versleten
I kleorcn, bezig een kameel en twee ezels te
voederen. Naast hem stond een meisje, even
eens gekleed en met een sluier voor hot ge
laat. De Jood, althans naar de wollen klee
ding te oordeelcn, had eindelijk elk dier zijn
rantsoen toegediend en maakte aanstalten
om de bagage weder op te zadelen.
Nog was hij daarmee niet gereed, toen
Reseha hem verwonderd vroeg: „Is dit hier
de ingang tot een heidensche tempel?"
„Neen, lieve zuster, deze poort brengt ons
in de stad."
„Heerlijk! Prachtig!" zei Respha. Als deze
stad aan de buitenzijde zoo mooi is, hoe
schoon zal zij dan inwendig niet zijnl"
„Ja, ze moet buitengewoon prachtig we
zen!"
„Ach, als wij maar wisten, waarheen we
ons moeten begeven, Gaddis! Ik word be
paald angstig. Waren we maar in ons kleine
Bethlehem gebleven!"
„Dwaas meisje! Alles komt terecht! Heb
moed en volg mij!"
Zij reden door de poort langs verschil
lende hoven tot een brug, waaronder het
water van een breed kanaal stroomde, en
bereikten toen een dergelijke poqrt, waarna
zij de stad binnentrokken. Babylon was
groot De stad besloeg een ruimte"van meer
dan vier vierkante mijlen, grooter dan een
cVer toenmalige steden, grooter zelfs dan het
tegenwoordige Londen.
Een hooge. sterke muur, omringde meer
dere kleinere steden, vroeger van elkander
gescheiden, als Kalanna, Borsippa met de
aangrenzende gebouwen, samen de reuzen-
stad Babi! of Babyion vormende. De mach
tige energie van Nebukadnezar had haar
te\ens tot de schoonste stad der oude wereld
verheven.
Zeker, duizenden jaren brachten een ver
schrikkelijke verandering teweeg.. Heden is
de stad slechts een geweldige puinhoop,
welke de woeste streek bedekt. En alsof men
den vreemdeling wilde doen gelooven, dat de
Nemesis der geschiedenis besloten had, den
eonen steen niet op den andoren 4e laten,
halen de Arabieren dag in daj uit karvrach
ten tegeis uil de bi'<otg '«gde muren. Z 'Is
steden als Ktesiphon en Seleucla werden
reeds uit het bouwmateriaal, welke deze ver
vallen grootheid leverde, opgericht
De straat welke de vreemdelingen volg
den, liep recht door naar de Noord-Oostelijke
poort van den koningsburg, de Istarpoort
Rechts en links waren paleizen van de voor
naamste bewoners der stad.
„Respha, dit Babylon is toch een paradijs",
begon Gaddis na eenig stilzwijgen. „Mosol-
lam heeft niet te veel gezegd, toen hij de
heerlijkheid van de groote stad aan den
Euphraat schilderde."
„Lieve broeder, ik ben zoo bang. Ik heb
een gevoel alsof deze kolossale muren zul
len omvallen en ons bodekkenl"
„Ik begrijp niet, dat ge zoo onverschillig
blijft bij ui deze pracht," zei Gaddis op knor-
rtgen toon. „Spijt het u dan, dat wij hier
heen trekken?"
„Och Gaddis! wij hebben al zoo veel ge
leden op deze lange reis! En ik vrees, dat
we het einde nog niet gezien hebben."
„Heb toch geen vrees, Respha! De Heere
zal ons beschermen."
„Maar waar mooten wij dan het huis ven
Abinoëm, oftzen oom vinden!"
„Wellicht voert de Heere ons een van Zijn
Volk tegemoet. Er wonen vele kinderen Ju-
da's in deze heidensche stad."
Gaddis sprak menigeen aan; niemand
scheen hem echter te verstaan on ook ver-
stond hij de lieden niet. welke eenig ant-
woord gaven.
Nu begon hij ook don moed te verliezen,
maar paste wel op zijn zuster zulks niet te
laten merken, opdat haar angst niet ver-
moe.'derde. Zij liepen door een breedo straat,
aan welker linkerzijde nog dtijd de hooge
muren van den burg te zien waren.
Gaddis naderde een plein, vanwaar een
oprit naar de Istarpoort voerde.
Terwijl de vreemdeling verwonderd bleef
staan om de poort te bezien, hoordo hij plot
seling achter zich iemand in zijn landtaal
spreken. Haastig keerde hij zich om en zag
drie jongelieden, allen even voornaam ge
kleed. Een rijk versierde rok, welke tot dc
knieën reikte, omsloot het bovenlijf en werd
in de vereischtc plooi gehouden door een
gordel van roodgeverfd leder. De hooge
schoenen waren eveneens rood gekleurd.
Een sierlijke muts dekte het hoofd.
Zij wilden voorhijloopen; maar Gaddis,
verheugd, landgenooten aan te treffen, riep
hem toe: „Halt! Gaddis, do zoon van Joarib,
is een vreemdeling hier. Ik hoor aan uw
spraak, dat gij Joden rijt. Ik bid u, zegt mij,
of gij niet het huis weet van een anderen
Jood. Abinoëm de koopman. Wij zoeken en
vinden hem niet!"
Bij het hooren van den naam Abinoëm
scheen de oudste der jongelingen onaange
naam getroffen. Deze. een flinke jonge man,
niet buitengewoon schoon, maar met een ge
laat. waaruit edelmoedigheid en dapperheid
sprak, zag den vreomdeling koel aan.
„Abinoëm? Als hel de Abinoëm is, die de
groote bazars aan den stroom bezit, dien
kennen wij wel. Wat verlangt gij?"
„Ik ben do zoon zijns broeders
„Nu. zie dan maar, dat ge hem vindt Zul
ke Joden als Abinoëm mag ik niet."
(Wordt vorvoted.)
