[-[et Communisme in de Practijk OVERTOLLIG HAAR! VRIJDAG 22 MEI 1931 (Nadruk verboden Objectieve mededeelingen en critische beschouwingen KENTERING OP KOMST? jppf,vraag steilt men aidh on wiiiletoeonriig' na kenjuisnaime van het etand- puinrt, dat de volkscommissaris van boriten- laindedhe zaken, Litwiimof, beeft uiteengezet jin een memorie aan de ©oonoaruiecibe contfe- rentile. Het uitgangspunt en de gedadbten- geng ervan verschuilt hemelsbreed van dat gene, dat in de binnienllandedbe uitingen der govj et-iregee-ring naar voren wordt gebrartht. Voor bdnnenllandedb gebruik wondt ge- eohernud met de term vijaniden, waarmede dan alles wondt behiteflid dat buiten de eov- j et-grenzen ligt, wordt de groei en de voor uitgang dei- ecuvjet-uoide verkondigd, terwijl biet kapitalisme aan zijin tegeneteliLingen ten gromde zou gaan. Litwimof tapt uit een heel amdiea- vaatje. Hij erkent, dat bet voor de bovjet-unie van belang ie, dat wedvaart tieeredht in bet buitenland, opdat men daar de sovjet-producten tegen toornende prijzen kan koopen. Hij erkent daarmee de dwaas heid van de gewone eov jet-voorstelling en, en rekent er blijkbaar op, dat de regeeiüngfiig©- voilimadhtigden, voor wie zijn memorandum bestemd ie, de in bet Russisch gestelde nor- gnale uitingen van zijn regeering niet lezen en dedhalve niet gewaar worden, hoezeer deze regeering handelt in tegerustefliling met betgeen haar minister van buiteniLandsdhe zaken als haar inziöhten verkondigt. Intusecben ver klaart LitW'Lnof, dat kapi telneten en sovjetieten dik aar noodiig hebben en herhaalt hij zijn pledhitrige veaMaring, dat deze twee steleels best naast elkaar kunnen bestaan, eoonomiscih'e betreMclnigen kunnen onderhouden en wil in dit laatste opzicht blijkbaar eeniige meerdere medewerking bereiken. Tegelijkertijd komt er een officieus tele gram uit Ameaika., waarin de regeering der Vereenigde Staten doet doorschemeren dat eij bereid zou zijn tot economische samen werking met de sovjet-unie, indien deze cphoudt haar producten uit te voeren tegen prijzen, die als dumpingprijzen moeten wor den beschouwd. Geen sprake van, zegt Litwluof, wij dum pen niet, wij zijn nu eenmaal zou goed koop, aileen uit pure mensdhlievendheicL, in het belang der verbruikers en van degenen, die onze goederen in veredhAllendie landen invoeren. Maarhoewel! de sovjet-vertegenwoor diger op de tairweoonferenöe te Rome heeft verklaard, dat zijn regeering er met aan dacht., de uitbreidingen der ta/rweoultiuur volgens het vijfjarige plan te verminderen, deelt L/itwlnof nu in zeer rustige termen mede, dat Sow jet-Rusland bereid is deed te nemen aan de komende conferentie te Londen, waar de verdeeling der overschot ten van den tarw-eooget 1931'32 ter sprake eal komen. Dus heeilemaad afkeerig is men niet van overeenkomsten tot het verkrijgen van betere prijzen. Brengt men deze tweeslachtigheid in ver band met de nieuwe binne nlaudsche maat regelen, waarin schoorvoetend en met tegen Kin. een weinig wordt toegegeven aan de principes van handel, terwijl daarnaast eveneens geruchten oirouleeren over bet Vrijlaten van een deel der talrijke InteHec- tueelen, -die onder bet Stalin-regiem gevan gen zijn gezet of zijn verbannen, dan zou dit, allies wijzen op een kentering in de stern aning der sovjet-leiders, die beginnen in te zien, dat hun halsstarrig aandringen op in dustriaiisatie en grootlandibouwbedrijf, eilt op te bouwen udt edgen middelen en door be «velen van boogeihanid, ten slotte op een mislukking moet uitlloopen. Ongetwijfeld zijn er velen in de sowjet- unie, die zoo denken, tot diep in de gele deren der communistische partij. Wij heb ben 'echter niet den indruk, dat de Stalin- groep door die stemming aan het wankelen zou zijn geraakt. Naar onze meening is hier meer sprake van tweeslachtigheid tengevol ge der verschillende stroomingen. In Litwi- nofs vooratellen is niet de Stalin-groep aan het woord, maar anderen, die reeds zooveel macht hebben, dat zij den volkscommissaris van buitenlandsohe zaken dwingen in hun geest op te treden. Al deze en dergelijke feiten wijzen erop, dat achter de coulissen in Moskou een. ver bitterde strijd wordt uitgevochten om macht en invloed. Op het oogenblik is de Stailiin-groap bezig aan iuivloed in te boeten, dat blijkt voldoende uit de bovenvermelde schuchtere pogingen om met de Westersche landen tot een meer principieele toenode- ring te komen. Of men in die richting zal doorgaan hangt ervan af, welk resultaat die strijd zal opleveren. Tot de beslissing ge vallen is kunnen ons allerlei verrassingen wachten, een heen en weer wankelen van de sowjet-politiek. BESTAAT ER SOWJET-DUMPING? De sowj et-regeering geeft een beslist ont kennend antwoord op bovenstaande vraag. Ter gelegenheid van de Mei-feesten in Mos kou heeft Kalinin een vergadering van bui tenlandsohe communisten toegesproken, en daarin met een onschuldig gezicht ver klaard: Wij verkoopen naar het buitenland evenveel als wij vanuit het buitenland in voeren. Vergrooting van onzen uitvoer be- teekent dus, dat wij ook meer in het buiten land betrekken. Beziet men echter dit onschuldige spel letje van naderbij dan komen er toch wel andere feiten aan het licht. De sowj et-regee ring verkoopt op het oogenblik, of zij heeft den vorigen winter verkocht, steenkool naar Noord-Amerikaansche havens. De sowjet- kool wordt daar goedkooper aangeboden dan de Amerikaansche, en wel tegen 6 dollar per ton, terwijl de eigen kool meer dan 7 dollar per ton kost. De zeevracht van de Zwarte Zee-havens naar Amerika bedraagt 2.50 dollar per ton, het inladen in de zeeschepen is zeer duur, daar de meeste Zwarte Zee havens slechts gebrekkig van kranen zijn voorzien. De sowjet-regeering krijgt dus voor haar steenkool niet meer dan 3 dollar per ton franco uitvoeihaven. De beambten van de kolentrust in Charkof krijgen kool, niet van zulke goede kwaliteit als voor export bestemd is, tegen kostprijs, en betalen daar voor franco station Charkof 24 roebel per ton, terwijl zij voor het transport door de stad naar hun woning, dat door particu lieren geschiedt, nogmaals 25 roebel per ton moeten betalen. Kool, die derhalve de regee ring 24 roebel kost, of tegen den goudkoers bijna 13 dollar per ton, verkoopt zij tegen 3 dollar per ton. Wanneer dit geen dumping Is beteekent het, dart de waarde van den sowjet-roebel lager is dan één vierde van de nominale waarde. sowjets tegen contant geld verkoopen, en op crediet inkoopen, maar de Italianen hebben den eisch gesteld, dat zij ook crediet krij gen, en de regeering van Mussolini heeft zich tegenover de sowjet-regeering garant verklaard voor de firma's, die sowjet-pro- ducten in Italië invoeren. Men zit in Moekou nu in een moeilijk par ket Eensdeels wenscht men Italië in geen enkel opzicht te ontstemmen, anderdeels kqn men echter niet verkoopen op crediet, daar men het buitenlandsche geld veel te zeer noodig heeft om de buitenlandsche in koopen te kunnen betalen. En staat men eenmaal aan Italië zulke credieten toe d'an volgen natuurlijk de andere landen, die sowjet-prodücten koopen. terstond. Op deze wijza doet de wereldcrisis zich ook gelden voor de sowjet-unie. Niet alleen krijgt zij veel minder geld voor haar pro ducten dan waarop zij had gerekend, maar nu komen de kapitalisten zelfs om crediet aankloppen bij 'hen. Waarom ook niet, waar volgens hun eigen gepoch de sowjet-unie het eenige land is, waar geen werkloosheid be staart, en de ontwikkeling zoo reusachtig snel gaat? Een correspondentie uit Moskou In de Roel doet mededeelingen over de jongste credlet-transactie tusschen de sowjet-regee ring en de Italiaansche. Zooals bekend, heeft de sowjet-regeering beloofd voor een bedrag van 350 millioen lire in Italië te koopen, op crediet, dat door de Italiaansche regeering wordt gegarandeerd, terwijl Italië ©veneens Ivoor ongeveer hetzelfde bedrag sowjet-pro- ducten zou koopen. Natuurlijk willen de DE COOL1DGE-DAM De 270 meter lange stuwdam, die het water-arme Arizona in het Zuiden der Vereen. Staten van een regelmatige watertoevoer moet voorzien, is gereedgekomen. De bouw kostte 23 millioen dollar. Radio Nieuws. Zaterdag 23 Met 1031 HUIZEN (1875 M.) K.R.O. 8—9.15 Morgtsncon eert: 10—11.30 Gram.-muziek; 11.3012 Gods dienstig- halfuurtje; 12 Tijdsein; 12.01—12.15 Politieberichten; 12.15—1.45 Lunch-concert; 1.45 1.50 Berichten Postdulvenhoudeisbond; 1.60 2.15 Grarm-muzlek; 2.15—2.30 Verzorging zen der; 2.30—3 Vragenhalfuurtje voor Jeugdigen; 3—4.30 Kinderuurtje; 4.30—5 Zwemcursus; 5—6 Gram.-muziek; 6 Tijdsein; 6.016.15 Nieuwsbe richten in het Esperanto; 6.156.35 Journalis tiek Weekoverzicht; 6.35—7 Lozing; 7—7.30 Le- VARA. 10.15 Uitzending voor de arbeid' de continu-bedrljven, opluistering van muziek, zang en voordracht; 12 Tijdsein; 12.01 Concert L45 Onderbreking verzorging zender; 2 Lezing 2.15 Lezing; 2.40 Gram.-muziek; 2.46 Paedago- giech concert; 4.15 Vraag-halfuurtje; 4.45 Cur- speranto; 5.05 Lezing; 5.35 Concert; 6.30 C 6.45 Muziek en voordracht; 8.45 Be- imededeelingen; 8.55 Wekelijkse'! Nieuws; fltzending Feestavond; 9.50 Concert!; 10.50 Persberichten Vaz Dias; 11 Concert; 11.10 Ver- olg Feestavond; 11.25 Conoert. Gemengd Nieuws. ERNSTIGE AUTOBOTSING. Drie gewonden. Mén meldtt ons uiit Ede: Donderdagmiddag te half 5 reed de heer v. d. S., uit Ede, meft zijn zoo goed als nieuwe 6 cylinder Studebaker-auto in de richting Apeldoorn, toen ter hoogte van .Roekei uit tegenovergestelde richting de heer v. d. G., van de Stoomververij uit Apeldoorn, geheel links om den draai kwam. Een botsing was onvermijdelijk, hoewel de heer S. dit nog trachtte te voorkomen door zijn stuur ge heel links om te gooien. De heer de J., diens echtgenoote en ntohitje bekwamen ernstige inwendige kneuzingen en werden perRoode Kruiisauto van de legerplaats Harakamo naar Apeldoorn vervoerd. De heer v. d. S. bekwam geen verwonding. De Studebaker was van voren ernstig beschadigd, doch is verzekerd. De Renault, welke per kraan wa gen naar de Edesche Autogarage werd ge sleept, zat verschrikkelijk in elkander. Dr. Beumer, uit Otterloo, verleende geneeskun dige hulp. De politie doet onderzoek. DOODELIJK ARBEIDSONGEVAL Men meldtt ons uiit Vlaardingen: Gister middag ongeveer vier uur heeft in de Vul- caanhaven een ernstig ongeval plaats ge had. Bij het inklaren van het stoomschip „Maasburg" van de Halcyonlyn was de 43- jarige C. van der Lust wonende P. K. Dros- saartstraat alhier bezig een staaldraad in de fltoomwindh in te scheren. Het schijnt, aat zijn jas gegrepen werd door de draad. Hl] kwam rte vallen, zoodart hij de stoom van de winch niet meer kon afzetten en met de staaldraad mee door de winch werd rond gedraaid. Vreeselijk verminkt kon hij ten slotte bevrijd worden. De onmiddellijk ont boden geneesheer kon slechts den .dood constarteeren. Het slachtoffer is niet ge huwd. GESNAPT Men meldt ons uirt Apeldoorn: Doör 3e politie te Apeldoorn is gearresteerd zekere Sp.. wiens aanhouding door de Dultsche politie was verzocht, wijl hij nog eenlgo jaren gevangenisstraf had rte ondergaan wegens gepleegden diefstal. Spr. had hier een verhuurkantoor voor dienstmeisjes ge vestigd, dait echter onlangs is gesloten. Sp. is naar Zutphen overgebracht om vandaar uit der Duitsche politie te worden uitge leverd. EEN VEEDIEF. Te Sneek werd door de politie aangehou den eem 23-jarig© inwoner van de gemeente Haskerland, die 's nachts een koe uit de weide had ontvreemd en dieze op de markt te Sneek had verkocht. DIPHTHERrnS-EPnJEMTE. Momenteel heerscht te Arnhem vrij ernstige maite de diphtheritis. Het aantal gevallen dat door den Genees kundigen Dienst wordt behandeld bedraagt 70. In den tijd, toen Duitschland nog ver deeld was in een groot aantal kleine staat jes was het vorstendom Ratburghausen een der gelukkigste van 't groote rijk. De vorst er van had bosschen om in ttö jagen, een praohtig paleis en vlak bij het park van zijn buitenverblijf .een zeer visch- rijke rivier. Hij hield dol veel vaji visschen met den hengel, had veel met muziek op, maar' bov©n alles beminde hij zijn dochter Amalia. Dat was een meisje van acht jaar, blond met groote blauwe oogen. Amalia behoefde slechts te spreken en men deed wat zij ZIJN OOGEN DOOR RHEUMATIEK AANGETAST MERKWAARDIG GEVAL TE AMSTERDAM Pijn weg Bril overbodig Er is bijna geen deel van het menschelijk lichaam, dat vroeger of later niet eens door rheumatiek aangetast wordt. Soms nestelt htót zich in de knie-gewrichten en maakt iemand kreupel; in andere gevallen maakt het de handen onbruikbaar door opzwelling en stijfheid. Een inwoner van Amsterdam schrijft ons, hoe zijn oogen door rheumatiek werden aangetast Ook vertelt hij welk mid del hij hiertegen gebruikte. Lees slechts zijn brief: .,Ln Egypte deed ik malaria op. Na hier voor een kuur te hebben doorgemaakt kreeg ik vreeselijke rheumatiek; mijn oogen wer den slecht. Na korten tijd Kruschen Salts ge bruikt te hebben verminderden de pijnen en werden mijn oogen beter. En thans na een jaar is de rheumatiek geheel verdwenen en ik kan weer lezen zond'er bril. Kruschen Salts is een „reuzemiddel" en ik zou er niet meer buiten kunnen". W. de B., Amsterdam. Wat heeft Kruschen Salts voor dezen man gedaan? Niets anders dan lever, pieren en ingewanden aansporen tot normale, gezonde werking. Hierdoor werden de urinezuur- kristallen, die zich in de gewrichten en weefsels nestelden, opgelost en tezamen met andere schadelijke en giftige stoffen op normale "wijze uit het lichaam verdreven. En wanneer de oorzaak der pijnen wegge nomen wordt, spreekt het van zelf, dat die kwellende pijnen ook verdwijnen voor goed. Kruschen Salts geneest niet alleen, maai- het voorkomt de vorming der vlijm scherpe urinezuur-kristallen, de oorzaak van aille nheumatiak-ellende. Bovendien veert het Uw lichaam die bestanddeelen toe, die on misbaar zijn voor een goede gezondheid. Gebruik regelmatig iederen morgen een halven theelepel Kruschen Salts op een glas warm water of in een kop thee en binnen zeer korten tijd zult U de weldadige uitwer king ondervinden. Kruschen Salts is niet te evenaren, het verdrijft hiet kleinste spoor van rheumatiek. Kruschen Salts Is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten k 0.90 en J 1.60 per flacon. (Adv.) EEN LOFFELIJK VOORBEELD. Tijdens de openingsrede van den burge meester van Den Bosch, den heer van Lan- sohot, tier gelegenheid vajn de opening der nieuwe veehallen aldaar, stonden in de groote receptiezaal duizenden met mutsen en vlaggen feestelijk getooid© schoolkinde ren, die de genoodigden met het Wilhelmus hadden ontvangen. De kindieren, die niet het geduld hadden om de rede van den bur gemeester in groote stilte aan te hooren, deden zich zoodanig gelden, dat die heer van Lansohot hun met een loyaal gebaar ver zocht, maar eierst hun liedjes te zingen. Met een daverend élan werd aan dit verzoek ge volg gegeven, waarna het jonge volkje on der de tonen van vroolijke marschen af marcheerde, blijde, thans ontslagen te zijn van het aanhooren van redevoeringen. De burgemeester had inmiddels zijn offi cieels speech in zijn zak gestoken en hij im proviseerde verder een dankbetuiging aan zijn adviseurs. DAMES! vooral lezen I Zenuwen! Zenuwen! Wegens het Overtollig Haar geen Zenuwen noodig, wij verwijde ren Uw Overtollig Haar waar het zich ook bevindt, met garantie van nooit meer terugkomen, en met het verdwijnen van Uw Overtollig Haar verdwijnen ook uw Zenuwen. Weg met Scheermes, Zalfjes en poeder, onze ontharing is bereik baar voor iedere bears. Ook verwijderen wij puisten, wratten, lltteekens, rimpels, verslapte aangezichtsspieren, enz. Vele referentiën van behandelde dames en H.H. Doctoren. Telefoon 331841 Catalogus No. 36 gratis en franco. Academie Scientifique de Beaute^. 156, Laan van Meerdervoort 156, Den Haag Directrice: Mevr. Louise C. Gimber, GedipL Schoonheidsspecialiste 72 Onze beroemde Schoonheidsmiddelen „Llnda" worden gekocht door onze groote Operette- en Tooneelsterrer o.a. Mimi Geynes enz. De prinses hield er een eigenaardige liefhebberij op na: zich zoo te kleeden, dat ze heel anders leek, dap zij in werkelijk heid was. Onder tdiie costumes was er een, dat zij het liefste droeg: de kleeding van Elzasser boerin. Als zij dat droeg, dan hoorde men iedereen uitroepen: Wat staat die kleeding de prinses goed! Op een warmen lentedag stond Amalia vroeg op. Zij scheld© en na eenige oogein- blikken kwam een kamenier toeloopeh, aan welke zij verzocht, haar spoedig aan te kleeden en haar op de wandeling te ver gezellen, omdat haar gouvernante nog sliep. En weldra liep zij te midden vap de weiden en akkers. Toen zij een hut voorbijging, hoorde ze m ezel balken. Zij bleef stilstaan en laohte om die zonderlinge muziek. Deezel was aan een boom vastgebonden. Zonder twijfel riep hij iemand, die hem liet wach ten, want hij was volgeladen en gereed naar de markt tö vertrekken. Amalia liep snel de hut binnen. Daar zag zij op een bed een zieke man; i een wieg een klein kind en op den grond lag een vrouw uitgestrekt, die een klein meisje van tien. jaar tevergeefs probeerde? op te richten. „De prinses!" riepen gelijktijdig de man, de vrouw en het meisje. De arme vrouw verontschuldigde zich, dat zij niet opstond; zij was pas gevallen, toen zij iets van de kast had willen krijgen en zij vreesd© wel, dat zij haar been gebroken had. Wat een ongeluk! net op 't oogenblik, dat Martin opgeladen was ©n waarop zij met hem naar de markt zou vertrekken. Nu wa ren haar vruchten ^raar eieren, haar groen ten, haar boter, kortom alles weg! Niemand van de huisgenooten kop ze gaan verkoo pen, wijl de man ziek was en Greta ver plicht was op het huis te passen en haar vader en haar kleine broertjes te verzorgen. „Wees nu maar niet bedroefd," zei Amalia. „Ik zal u een dokter zenden en ik kom te rug. G© moet vooral Martin niet afladen". Binnen vijf minuten was zij op het kas teel, snelde naar de vertrekken van den dokter van haar vadter om hem te verzoe- met haar mee te gaan, opdat hij h©t been van de arme vrouw zou zetten. Terwijl de dokter zijn instrumenten in pakte en zich klaar maakte, om haar te volgen, verdwuen zij een oogenblik. Toen de dokter zijn voet op de trede van het rij tuig zette, stond hij heel verwonderd te kijken! In het rijtuig zat op de zachte kus sens achterin een aardig boerinnetje, dat hem toelachte. Een uurtje later was heel de markt van Ratburghausen in rep en roer. „Weet je 't al", zei een koopvrouw, „de arme Liesbet Haas heeft haar been gebro ken!" „Dat Is ongelukkig!" was het antwoord. „Zij heeft om haar gezin te onderhouden niet anders dan de winst op haar boter en haar groenten. Haar zieke map kan niets I .erdienen. Hoe zal ze daar nu mee aan, als ze niet op de markt kan komen? Maar 't is vreemd; ik heb toch zooeven een ezel hooren balken en ik zou wel durven hebben wedden, dat het de stem van Mar tin was. Hè,- kijk daar eeps, op d© trap van de kerk, dat aardige Elzasser boerinnetje, ken je haar? „Ik' Neen. Toch! Och, hoe is 't moge lijk! Dart zou kras zijn. Maar tooh!" „Wat toch?" „De prinses in eigen persoon", „Onmogelijk". Ik zeg je dat ze het is. Frans, de koks jongen heeft mij eensin het kasteel ge bracht, en toen heb ik ons knap prinsesje in datzelfde costuum gezien!" „Ik moet eens gaan kijken! toe! jongen, is eens even op mijn gevogelte". En de koopvrouw liet aan de hoede van Frits haar ©enden en kippen en haastte zich naar de plaats, waar de prinses Ama lia met haar koopwaar stond. 't Was werkelijk de prinses. Zij wist heel „.ad, dat haar vader, als zij het hem vroeg, haar het geld zou geven, dat de boter, de en de andere koopwaren kostten, zij wilde liever het geld zelf verdie nen. Daarom bevond Amalia zich bij een der pilaren, waar zij op een kussen zat, met de groenten en de vruchten links en rechts van haar en het bakje met boter voor zich. Met haar heldere stem bood zij haar waren te koop aan: „Koopt, heeren, koopt, dames, koopt mijn mooie eieren, mijn wortels, mijn kropsla, mijn nieuwe aardappelen. Versche eieren en boter. Koopt heeren en dames". Weldra had zich een kring gevormd om de kleine Elzasser boerin, men keek haar nieuwsgierig aan, maar de huismoeders en de keukenmeiden uit de start durfden waar lijk niet bij de dochter van hun vorst af dingen op den prijs van een kool of van een raap. Amalia verkocht niets; zij werd er bedroefd van en stond op 't punt in tra nen uit te barsten, toen een hoveling, die van de gril van het prinsesje gehoord had, naderde en haar vroeg, wat een krop sala de kostte. ,,'n Dubheitje, mijnheer de baron", ant woordde het prinsesje met een van vreug de stralend gezicht. „Koopt toch. heeren en dames!" ..'n Dubbeltje", vroeg die baron, ,,'n Dub beltje voor de krop salade en een daalder voor de armen, dia de beminnelijke koop vrouw wil hel pen r Hij legde zijn gift voor Amalia neer, die in d© wolken was van blijdschap. De baron werd gevolgd door een graaf, die twee daalders voor een bosje prei gaf. Vervolgens kwam nog een baron, toen een minister en weldra ontmoette men aller wegen in de straten van Ratburghausen raadsheeren, officieren, gravinnen en baro nessen, die kool, rapen, eieren, en boter droegen, alles gekocht bij het prinsesje. Weldra waren Martin us' manden leeg. Amalia dankte glimlachend en verheugde zich over het groote bedrag, dat zij ontvan gen had. Liesbet was ten hoogste verwonderd over al het geld, dat haar boter en haar groen ten hadden opgebracht Zij kon een ver pleegster nemen om haar te verzorgen. De vorst van Ratburghausen lachte sma kelijk, toen hij den inval van Amalia ver nam. Het speet hem alleen maar, dat hij niet tijdig genoeg gewaarschuwd was om zelf ook van het aardige Elzasser boerin netje te kunnen koopen. NIEUWE AVONTUREN VAN MIJNHEER PIMPELMANS De val, door hem op straat gemaakt, Had Pimpelmans niet best gesmaakt; Hij kreeg het spit, en da's geen pret; Hij werd dik in de zalf geoet, En toen in kussens ingepakt, Totdat de pijn wat iwas gezakt 100. Zoo, ln zijn leuningstoel gevlijd, Had hij voor mopp'ren al den tijd. „Nooit koop ik meer een motorfiets!" Riep hij. „Een auto? Ook al niets! WAT DE TORENKLOKKEN ONS VERTELLEN n->' Een voorname eigenschap van de toren klokken is haar duurzaamheid, waar door ze zooveel eeuwen lang kunnen in stand blijven zonder merkbaar in schoon heid en helderheid van klank te verminde ren. Dit is te danken aan de klokspijs, waar uit ze gegoten zijn, die bestaat uit 4 deelcn koper en 1 deel tin. Dit mengsel is do eeuwen door proefhoudend geblolcen en heeft geen verandering in de samenstelling ondergaan. Men heeft wel beweerd, dat de klokspijs, waaruit klokken van bijzonder heldoren klank gegoten zijn, ook zilver be vatten, dat door geloovige parochianen in den oven geworpen was als een offer aan de kerk, maar al is dit laatste wel eens ge beurd, zoo werd de klank van de klok er eer slechter dan beter door. Dat zooveel klokken te gronde gegaan zijn ïs dan ook niet te wijten aan mindere duur zaamheid, maar aan gewelddadige oorza ken. Vele hebben haar bestaan moeten ein digen doordat de toren, waarin ze hingen, rloor brand werd aangetast, waardoor de klokken smolten of in stukken vielen. Hoe- Veel torenbranden, waarvan de klokken het slachtoffer werden, hebben er niet plaats gehad men denke slechts aan de in de laatste jaren voorgekomen torenbranden te I- stond in- ons blad vair 19 Meiv Zutfen en te Leiden, die ons nog versch in het geheugen liggen. Enkele van die ge vallen mogen hief vermeld wordèn. Den 27en November 1429 ontstond er door onvoorzichtigheid van den torenwachter brand in den toren van de St Stevenskerk te N ij m e g e n, dien men in 1284 was be gonnen te bouwen. De spits brandde af en zeven klokken smolten. Eén van deze, waar van de schoone klank geen weerga had, was zóó groot, dat twaalf personen, aan een ronde tafel binneniboords gezeten, daarin konden plaatsnemen. Een nieuwe ramp trof den herbouwden toren toen hij in 1566 door den bliksem getroffen werd, ten ge volge -waarvan het houten bovengedeelte verbrandde. Drie jaar later was de nieuw© spits gereed, maar ook hiermee was men niet gelukkig, want toen in 1590 de Staat- sche troepen onder Maurits de stad beleger den, werd deze spits stukgeschoten. Geluk kig was men zoo voorzichtig geweest om van te voren de klokken en het klokkenspel uit den toren te verwijderen, zoodat deze geen schade leden. Een nieuwe spits werd in 1604 en '05 op den toren geplaatst, de zelfde, die we nu nog aanschouwen. Ook al door het inslaan van den bliksem ontstond er brand in den grooten toren op het kruis van de St. Janslcerk in Den Bosch. Dit gebeurde op den 25en Juli 1584 des avonds om elf uur. Velen zagon in deze ramp een wraak des Hemels van wege 'he*. Te D'um Laudamus, dat men eenige dagen te voren in deze kerk gezon gen had uit blijdschap over den maar al te goed gelukten moordaanslag op het kost bare leven van den Vader des Vaderlands. Het koperen beeld van St. Jan, den patroon der kerk, stortte neder; r.let lang daarna volgde de groot© klok clit voorbeeld en viel met een vreeselijk geweld dwars door zolde ringen en gewelven heen, tot ze in de kerk terecht kwam. Toen dan ook spoedig daar op de toren zelf naar beneden viel en op het Zuider transsept neerstortte, werden ook alle andere klokken vernield en was de verwoesting volkomen. Naderhand werd de toren weer opge bouwd e gaf de Graaf van Mansfelt aan de stads-regeering eenige klokken ten ge schenke om die in den herbouwden toren op te hangen. In de XVlIde eeuw werden hieraan r.og meer klokken toegevoegd. In 1671 sloeg de bliksem in den Aa-toren te Groningen, die in 15-16 van een groote klok benevens van een klokkenspel en uurwerk was voorzien. In denzelfden nacht werd ook de Groningsche Martinito ren door het hemelvuur getroffen, maar de daardoor ontstane brand werd spoedig door aanwending var. melk en natte koe huiden gebluscht. Met den Aa-toren was men niet zoo gelukkig, w'ant de brand in dit gebouw nam zoozeer in hevigheid toe, dat do klokken smolten, terwijl het gloeiende, vloeibare, metaal den toegang door de toch al nauwe trapgaten versperde, zoodat aan blusschen niet te denken viel. Negen en dertig jaar later, n.l. den 12en April 1710 het was op eon Zondag stortte de inmid dels nieuw opgebouwde toren in wel een bewijs van de geringe deugdelijkheid van het werk, want het was stil weer. Trouwens met de soliditeit van dezen toren was het van het begin af niet in den haak geweest, want toen hij in 1674 weer was opgebouwd, werd het werk zóó slecht bevonden, dat de stads-regeering den bouwmeester, Abram de Cock op de Poelepoort gevangen zette en het werk op zijn kosten liet verbeteren. Gelukkig had de ramp plaats na de gods dienstoefening, anders zou het aantal men- schenlevens, die te betreuren zouden ge weest zijn ,niet gering zijn geweest Toch kwamen er ook nu nog twee meisjes bij om het leven. Minder erg was het hoe wel toch ook. janxmer dat bij die gelegen heid weer de klokken vernield werden. Maar di© waren weer te vervangen, en dit geschiedde dan ook in 1714, in welk jaar te Enkhuizen nieuwe klokken voor dezen on gelukstoren werden gegoten. Was de Martinitoren er dus in 1671 moed afgekomen, bij vorige gelegenheden was ook hij door brand en andere ongevallen geteisterd. In 1465 toch was hij door het in slaan van den bliksem in brand gevlogen, in 1468 was de herstelde toren ingestort en vervangen door een 120 meter hoogen to ren, den hoogsten, die in ons land ooit is gebouwd. Maar ook dezen liet het noodlot geen rust Het geuberde toch op Vrijdag den löen Maart 1577, dat de inwoners van Groningen in den feestroes, waarin zij ver keerden over het vertrek van de Waalsche ontbranden en zoo onvoorzichtig, ja roeke loos te werk gingen om ook op den toren zeiven vuurwerk aan te steken en daarme de zoo slordig om te springen, dit de bo venverdiepingen van he't schoone bouwwerk in brand geraakten en met het wijdvermaar de klokkenspel jammerlijk vernield wer den. Eerst in 1627 was de toren weer opge bouwd, maar nu slechts tot e-.n hoogte yan 95 meter toch nog een aanzienlijke hoog te! en ook dit bouwwerk is later nog herhaalde malen door brand geteisterd ge worden. Hoe de St. Janskerk te Gouda den 12en Januari 1552 door brand vernield werd en de klokken daarbij te gronde gingen heb ik vroeger in dit blad uitvoerig verhaald. En zoo zou ik kunnen voortgaan en een heele reeks torenbranden kunnen vermelden, die den ondergang der klokken ten gevolge hadden van den Stadhuistoren te Leiden in 1573, den Oudekerkstoren te Delft in 1536, den St. Jacobstoren te 's-Gravenhage in 1593, den Abdijtoren te Middelburg in 1712, van de torens te Breda Amerafoort, Vlissin- gen, Hoorn, Hulst, Purmerend en zooveel meer. Dikwijls bleef de steenon vierkante romp staan en werd alleen het bovenge deelte, waarin de klokken hingen, vernield. En zoo ziet men dan dat tal van middel- eeuwsche torens in ons land een spits of één of meer bovenverdiepingen hebben, die wat den stijl betreft geheel afwijken van dien van het overig© van den toren, en er zijn maar weinig torens, die aan dit noodlot zijn ontkomen. Een andere oorzaak van het verdwijnen van do torenklokken is gelegen in den Oorlog. Bij het belegeren van steden toch is menige toren latgeschot r i werden de klokken, die er in hingen, vernield. Toch is dit in ons land niet veel voorgekomen, in België weet men daar meer van mee te praten. België is altijd geweest het hoekje waar de slagen vielen, van daar de naam „het Slagveld van Europa", waarmede dit land dikwijls wordt aangeduid. JVc behoe- en ons den Wereldoorlog maar t© herin neren en voor den geest te roepen wat in Leuven, Dendermonde, Ieperen, Nleuw- poort, Diximuiden, Atrecht is geschied om de juistheid daarvan in te zien. Het gevolg is, dat Zuid-Nederlahd, dat eertijds veel meer dan honderd klokkenspellen bezat, er thans geen vijftig meer heeft. In dit opzicht is Noord-Nederland vêel ge lukkiger geweest, waar slechts weinig to rens door den vijand zijn vernietigd, cn het aantal slachtoffers onder de torenklokken betrekkelijk gering is. Dat men te N ij m e- gen in 1590 dit gevaar zag aankomen en bij tijds de klokken uit don toren haalde, heb ik reeds vermeld. Toch zijn er wel eeni ge gevallen aan te wijzen, waarin het niet zoo goed met de klokken afliep. Toen Grave in 1674 in handen van de Franschen gevallen was on door het Staat- sche leger onder be vol van Rabenhaupt word belegerd, ls de toren met de klokken die er in hingen, verwoest. Hetzelfde ls ge beurd in 1747 te Bergen op Zoom bij hot beleg door do Franschen. Maar al wer den de torens ook nlot plat geschoten, zoo waren dc klokken toch niet veilig voor 's- vijan' vsrntol- i hebzuoht. To Aranjuer in Spanje hing tot voor een goede honderd jaren eon klokkenspel, dat waarschijnlijk in 1585 na don val van Antwerpen door de Spanjaarden uit die stad was wegge voerd. En toen in 1543 Boxtel door de benden van Maarten van Rossum werd ge plunderd, werden naar de overlevering meldt de klokken uit den toren geroofd cn naar Heusden overgebracht. E. D. J. DE JONGH Jx.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 9