czÜ/*a?... geef! winst op grondstoffen
VSm\4n<J
WOENSDAG 20 MEI 1931 DERDE BLAD PAG. 9
BRIEVEN UIT DE HOOFDSTAD
NAAR MOSKOUSCHE ZEDEN
De Amsterdameoh'e ooanmuraieten hebben
het niet bijster gemakkelijk. Ze deel en dat
ongemak met hunne Nedenlamcteiahe makken»
in bet adgemeen.
Immer» zij missen in de eerste plaats de
bannelingen, diie kr Rusland den nnm-
bue van het martetloanschap droegen en
reeds daardoor op een groot deed van het
volk invloed konden uitoefenen.
Hier worden ze, zooad met in watten ge
legd, dan tooh in het algemeen buitenge
woon voor-komend behandeld en hebben ze
alle vrijheden, die ieder beschaafd menecli
ook heeft en liefst nog enkele meer, die zij
zich, met zekere vrijmoedigheid toeëigenen
en diie men im hen schijnt te dulden.
Zij missen ook een leider, die profeet kan
wezen, en waarlijk de groote of de kleine
massa voorgaan. Zeker-, zij hebben in hunne
gelederen wel enkele intellectueel-en, zij hei
ben wel iemand, die in eik geval iets van
Ie eigenschappen van een leider bezit, maar
dezen juist hebben zij achteruit gezet, gefol
terd, vernederd, zoodat zijn politieke repu
tatie daaronder op een allerellendigste ma-
Wij stemmen toe dat ook deze man enkele
gebreken had die nu juist in een leider dub
bel opvallen, dat hij was doctrinair, beerech-
zuchtig en een gebrek aan organiiseerend ta
lent. toonde, maar zelfs met zijn groote fou
ten was hij nog altijd verreweg de betere,
van hen die thans, in naam, de lakens uit
dealen.
En wat niet de geringste moeilijkheid is,
ons volk is niet idealistisch, het is nuchter,
ma terialdetisdh en weiiniig vatbaar voor de
utopistische beschouwingen die men dikwijls
van de lippen der communieten hoort. Boven
dien houden wij tooh van constructief werk
in dé vertegenwoordigende lichamen, cn
voelen weinig voor het. gedaas en de onmo
gelijke eisohen van den een of anderen ze
loot.
Voor de Gemeenteraadsverkiezingen staat
het er d'an ook voor hen niet zoo bijster goed
voor, indien althans de cijfers van de jong
ste statenverkiezing eenige betrouwbare aan
wijzing geven.
De heer Alex Liseer, de vroegere frère-
compagnon van Wijnkoop, heeft elders gang
maar Canossa-Moekou niet meegemaakt en
is dus ook niet, na door de spitsroeden te zijn
gejaagd, in genade aangenomen. Maar hij
schijnt toch, om wat reden is onbekend, in
den Raad te zullen blijven, en heeft ook
een banier opgeworpen, waaromheen de ver-
stroorde benden van den „ouden" Wijnkoop
zich kunnen verzamelen. Niemand rekent er
op, dat een zoo groot aantal volgelingen ie
te verwachten dat de heer Li6ser als een
ware Alexander, weer het Prinsenhof zal
binnenstappen.
Maar niet. onmogelijk is, dat de oude Wijn
koopmanen „plus royaliste que le rol" juist
oorzaak worden dat Wijnkoop zelf niet terug
komt, wijl men vóór bom heeft geplaatst een
nieuwe politieke ster, die overigens in de
Amsterdamsdhe wereld totaal onbekend ie.
Want dat is wel het pijnlijkste. Niet dat
men hem achter den nieuwen leider See-
gere plaatst, ook afl is deze intellectueel verre
zijn mindere, niet dat hij eventueel op Mevr.
van Zelrnvan den Berg zou moeten volgen,
zij was trouw gebleven, toen Wijnkoop af
viel, maar dat hij vaillen moet voor een to
taal onbekende, een nieuweling, een „baar"
die de populaire Mevr. van Zelm moet ver
vangen.
Moskou is machtig, Moskou regeert in
Amsterdam, zij het' dan gelukkig niet de
stad, maar wel de communistische partij. En
liet regeert ais in Rusland, met het scherpe
zwaard. En het weet te straffen, naar ons
oordeel, meer dam te leiidien.
Geen onmiddellijk gevaar dreigt onze stad
van de communisten. Maar toch zouden wij
verkeerd doen, met hunne actie te onder
schatten.
Och wij lachen er om dat men zoo klein-
3>urgei<lijk doet en een bazar houdt om de
koeten voor de verkiezing te bestrijden. Dat
moest tooh bij hen, die zidh gaarne het strij
dende proletariaat noemen, niet noodig zijn.
Dat is eigenlijk voor een politieke partij
even ridicuul als dat de honden van den
poppendokter reclame maken voor den Vrij
heidsbond.
En wij schudden het. hoofd, behalve dat
wij afkeuren het optreden van zfi- fasoisten,
die zeken- zwarte hemden dragen, maar ove
rigens niets dan kwajongens zijn en die den
boel probeeren op stelten te zetten. Zoo be
strijdt men niet een politieke richting, hoe
verderfelijk die ook moge zijn.
Maar wij vergeten niet, dat naar Moskou -
eche zeden, aan deze bazar ook verbon-den
was een anti-godsdienstige tentoonstelling
den- prol etarische vrij denk era.
Hier ligt tenslotte het.gevaar van het com
munisme. Niet in hun politiek programma,
niet in hun optreden in de publieke colleges,
niet in het Russische experiment dat nie
mand aamlloikt.
Maar in het bestrijden en het ondermijnen
van den Godsdienst, in den feilen ha>at tegen
God en Zijn Christus, in het merkteeken van
den anbicbikst dat deze beweging draagt.
Want, ieder voelt, hier is de partij van de
oomeequentie», hier is het verzet tot het uiter
ste, hier is de richting die tenslotte door
ALG. NED. CHRISTELIJKE
AMBTENAARSBOND
ALG. VERGADERING TE DEN HAAG
Na opening van de eerste samenkomst gis
termiddag in „De Twee Steden", verleende
de voorzitter, de heer A. van Driel, het woord
aan den heer C. Guy t, vnorz der Haagsche
Commissie van ontvangst.
Deze herinnerde er aan, dat op 18 April
1919 de Bond vergaderde in een zaaltje van
het Zuid-Hollandsch Koffiehuis. Met thans
is er wel een groot verschil. In 1919 werd
groote schoonmaak in den Bond gehouden.
Sindsdien is de Bond krachtig gegroeid. God
heeft groote dingen gedaan; o.a. steeg hit
ledental van 900 tot bijna 4000.
Voor de organisaties komen moeilijke da
gen met het oog op de economische om
standigheden. Er zij een krachtig aaneen
gesloten leven, opdat we als christenen ook
dan mogen handelen.
Met de beste wenschen voor het welslagen
van de Bondsvergadering besloot spr.
De voorzitter dankte voor 't gesprokene en
hield vervolgens de openingsrede, waarvan
we reeds gisteren verslag gaven. Van de
aanwezige 57 afdeelingen namen deel aan de
bespreking van het beleid
van het hoofdbestuur, de afdeelingen Am
sterdam, Rotterdam, Hilver
sum, Leiden, A1 p h n a. d. R ii n. G ro -
nin gen. Eindhoven. Loosduinen
en M e de m b 1 i k.
Over het algemeen werd het beleid van
het Hoofdbestuur zeer gewaardeerd
Sympathie werd betuigd met de fusieplan
nen met de zusterorganisaties, en men drone
aan op de aanstelling van de derde vrij
gestelde, die sommigen zouden willen zien
benoemd speciaal met het oog op de ver-
plegenden.
De voorzitter de gemaakte opmer
kingen beantwoordende, sprak nogmaals
uit, dat het bestuur inzake de fusieplannen
diligent is, maar waarschuwde voor forme
ren. Voorts drong hij er o.m. op aan, dat de
afdeelingen zich bij overleg plegen zooveel
mogelijk zelf redden, en pas tenslotte des
noods de hulp van het Hoofdbestuur in
roepen.
Verder gaan de plannen in de rich tine
van uitbreiding, ook wat betreft het aanstel
len van een derde vrijgestelde; voor defini
tieve voorstellen dienaangaande moeten ech
ter eerst de fusieplannen in een verder sta
dium zijn.
De secretaris deelde o.m. mee, dat de
houding van het bestuur va» de Chr. ver-
eeniging tot verzorging van krankzinnigen
nog onveranderd is; hij zegt daarmee echter
niets van de meening van de leden van ge
noemd bestuur hoofd voor hoofd; men staro
zich dan ook niet blind op de officieele ver
houding; al is deze niet geheel naar wensen,
zoo is plaatselijk meestal nog wel iets te bp-
reiken.
Het jaarverslag en H'et financieel verslag
werden onder dank goedgekeurd.
Om 5 uur volgde de
in de Receptiezaal aan de Javastraat.
De Burgemeester sprak op hartelijke wijze
'waardeerende woorden aan het adres van
•den Bond, welke door den bondsvoorzitter op
waardige wijze werden beantwoord.
Half zeven vereenigden de aanwezigen
zich aan den gemeenschappelijken maaltijd
De tafelpresident, de heer C. Guyt, vond
in het feit dat men ditmaal in de Hofstad
vergadert, gereede aanleiding, allereerst een
dronk uit te brengen op Hare Majesteit de
Koningin, waarop spontaan staande het
Wilhelmus werd aangeheven.
De Bondsvoorzitter bracht na een
geestige toespraak een dronk uit op den aan
wezigen Wethouder van financiën van den
Haag, hot Tweede Kamerlid Mr. J. A. de
j W i 1 d e, (mede zat aan het Haagsche Raads-
1 lid I. v. d. Loo); antwoordde met er op to
wijzen dat ook de ambtenaarsstand tot het
recht vervullen van haar plaats noodig heeft
de bezieling de-s geloofs; hij hief het glas
op het heil van den bond Verder sproken
niets zddh zeil laten weeithouden.
Dat moet ons voiltk zien. Niet opdat het die
bazai» vernietigt maar opdat het onder de
schare weer predikt bet Evangelie, Verlos
sing van de slavernij der zonde, wede met
God en bet aangezicht van den Zoon Zijner
lajefde.
Daar is, ail veilt voor veeil te danken, bij
ons een tekort,. God geve dat wij dit manco
zien en bedijden. Dan ie er weer hope voor
ons volk en voor onze stad.
AREND VAN AMSTEL.
nog de heer Meisner van Amsterdam, de
heer J. J. L. S c h m a 1, de heer van E r k
Amsterdam en de heer do B ruy n van
Bussum.
De beide vergaderingen van gisteren en
heden werden op zeer aangename wijze
afgewisseld door een
Feestavond
welke de Haagsche afdeeling zoo vriende
lijk was aan te bieden. De heer C. Guyt
die de leiding had, richtte een bijzonder
woord van welkom aan Mr. J. A. de Wilde,,
die weer aanwezig was. Nadal gemeenschap
pclijk was gezongen Psalm 33 2 en ll
bracht mevr. Kaat—Verbeek voortreffelijk
op de piano begeleid door den heer Kaat,
op meesterlijke wijze ten gehoore een „Aria
aus Josua", van Handel en „Caro mio ben''
van Tommaso Giordani.
De heer Alb. Vogel wist daarna de ge
heele zaal intens te boeien door met schit
terend beheerschte declamatie voor te dra
gen een fragment uit Bilderdijks Afscheid
aan Holland, en „Belsazar", van Prof. G.
Gonggrijp. Mevrouw KaatVerbeek heeft
verder de aanwezigen nog een avond van
hoogstaand genot bezorgd door haar uitne
mende weergave van Ant Averkamp's
„Vroege Vlinders", en „Zwaluwen" en van
„De Nachtegaal" van Henri Zagwijn, om
haar programma te eindigen met het leutige
„als het zonneke slapen gaat" van Arnold
Spoel. De heer Alb. Vogel droeg behalve het
bovengenoemde nog voor „Het Wonderkind"
van Tsjekow en „Een Jachtverhaal" van
Thomas Mann.
In de pauze's werden ververschingen aan
geboden en vierde de gezelligheid hoogtij
tegen de achtergrond van de muziek van
hét huisorkest.
Na een slotwoord van den voorzitter werd
de zeer geslaagde avond beëindigd met ge
meenschappelijk zingen van Gez. 180 6.
De Haagsche afdeeling had moeilijk op
betere wijze haar eer als gastvrouw kunnen
ophouden, dan door het organiseeren van
dezen avond.
In de vergadering van hedenmorgen hield
de heer L. H. Kurpershoek een inlei
ding over:
1. Onder salarisvraagstuk worde hier
verstaan:
a. de verhouding tusschen salarispeil van
het overheidspersoneel en de inkomens der
arbeiders in particuliere diensten en be
drijven, zulks in verband met de eo
mische omstandigheden van dezen tijd;
b. de meer interne kwestie van hat
systeem der salarisregeling;
2. Onze Bond neemt geen uitzonderings
positie in, maar erkent het verband en de
eenheid der Chr. vakbeweging. Daarom ver
werpt hij algemeene loon- en salarisverla
ging als middel tot oplossing van de huidige
economische crisis.
3. In het vooroorlogsche tijdperk en in de
jaren, onmiddellijk na den wereldoorlog
waren de inkomens van het overheidsper
soneel spreekwoordelijk laag, mede tenge
volge van het. vooral onder de ambtenaren;
geringe organisati«besef. Hiermede' w
rekening gehouden bij het gebruik var
dexcijfers ter vergelijking van de positie
de ambtenaren in het verleden en in het
heden.
4. de geschiedenis leert dat verbete
ring in de positie van het overheidsper
soneel eerst werd verkregen na langduri-
gen strijd en uitvoerige beraadslagingen in
de beslissende college's, terwijl andersom de
meeste verslechtingen zijn aangebracht bin
nen korten termijn, zonder behoorlijk ge
pleegd overleg met de organisaties. Hieruit
volgt dat het overheidspersoneel, en met
name den ambtenaren, gedurende langen tijd
voordeelen zijn onthouden en herhaaldelijk
nadeden zijn toegebracht.
5. Hoewel erkend moet -worden dat in de
bezoldigingsrogelingen, mede door den in
vloed der organisaties, meer samenhang en
systeem is gekomen, moet nochtans worden,
staande gehouden dat in 't algemeen deze
regelingen gebrekkig zijn en de onderlinge
verhoudingen in het ambtenarencorps zich
daarin niet op juiste wijze afspiegelen. Mede
daarom is een algemeene verlaging van sa
larisnormen in procentenvorm in de meeste
gevallen onbillijk en dus te verwerpen.
6. Tot wijziging van den rechtstoestand
en de salat'eering van het overheidsperso
neel worde niet overgegaan dan in reëel en
goed georganiseerd overleg met de daarvoor
in aanmerking komende organisaties. Ver
antwoordelijkheid voor zulk overleg is door
de Christelijke organisaties nooit afge
wezen.
7. Het behoort tot de plicht van een vak
organisatie, waakzaam te zijn voor de wer
kelijke belangen van de leden. Onze Bond
zal ook in dezen tijd die plicht vervullen
met inachtneming van alle omstandigheden
HET DRAMA
TE 'S-GRAVENZANDE
De 14-jarige kindermoordenares M. F. uit
-Gravenzande, die de beide kinderen van
den heer Valstar aldaar met azijnextract
heeft vergiftigd, is op last van de Haagsche
Rechtbank gevangen gehouden <-n voorloo-
doorgiuigsihuis aldaar onderge
bracht.
Azijnextract is vergift.
Naar aanleiding van 't gebeurde te 's-Gra-
venzande, waar een kindermeisje van 14 jaar
door het. verstrekken van azijn-extract aan
twee kinderen, den dood van het eene kind
en zwaar lichamelijk letsel van het andere
kind, welk letsel misschien nog den dood
tengevolge zal hebben, heeft veroorzaakt,
wordt er van bevoegde zijde op gewezen, dat
:.g. azijn-extract niets te maken heeft
met azijn. Het is een chemisch preparaat uit
carbid, hetwelk in alle kruidenierswinkels te
verkrijgen is in betrekkelijk elke hoeveel
heid, teneinde er een surrogaat van azijn
tn te vervaardigen.
Daartoe wordt het met water aangemengd
Gemengd Nieuws.
tot i
-ring
het
dan goedkooper dan azijn.
Azijn-extract is echter een zwaar vergift,
dat bij onvermengd gebruik, ook door vol
wassenen, een zoodanige inwendige verbran
ding -veroorzaakt, dat die meestal den dood
tengevolge heeft.
De prijs van werkelijke azi,n echter i:
thans betrekkelijk zoo gering, dat het wel
zeer te verwonderen is, niet alleen dat het
artikel azijn-extract bij eiken kruidenier te
verkrijgen, maar dit gevaarlijke artikel ook
nog in verschillende gezinnen onvermengd
wal Wils
3aaci
STOKVISCH-ORDERS
De Bond van Nederlandsche Azijnfabrikan-
ten heeft herhaaldelijk aangedrongen op een
regeeringsmaatregel om den verkoop van
dit artikel te regelen, evenals den verkoop
van andere vergiften, en uit het geval te
's-Gravenzande blijkt wederom hoe ge-
wenscht dit zou zijn.
VERDRONKEN.
Te Almelo is een 3-jarig kind uit een woon
wagen in het Overijsselsche kanaal geraakt
en verdronken
DOOR HET HEMELVUUR.
Te Doetinchem werd een lajidbouwschuur
door den bliksem getroffen. Alles ging in
vlammen op.
AUTO-ONGEVAL.
De groote vrachtauto, bestuurd door den
eigenaar, den 49-jarigen E. Palthe uit Banne,
gemeente Vries, is, toen naar Banne terug
werd gereden, op den Peizerweg door onbe
kende oorzaak over den kop geslagen en
deerlijk gehavend in de sloot terecht geko
men. Na veel moeite kon men den bestuur
de:* bevrijden. Hij bleek slechts lichte verwon
dingen te hebben opgeloopen. De schade aan
de auto cn de goederen is zeer aanzienlijk.
Uit de dagedijksohe orcLems van het rapport
bij hetde Reg. Infanterie blijkt, da.t
Zondag 24 Maart 1850 (Palmzondag) werd
meegedeeld, dat op Goeden Vrijdag de marn-
echappen stokvisoh zouden eten.
Deze zaak weid van zóóveel belang ge
acht, dat in verband hiermede bijna edken
dag aan-vu/Mencte orders vereöhenen.
In de „Ned. Krijgsman" van 29 April j.l.
wordt dé volgende niet onverdienstelijke
„toelichting" op deze stokvisah-orders ge-
r „Aanstaande Vrijdag, Goede Vrijdag, zoo
wordt bij deze reeds voorloopig gelast, dat
de voedtimg der manschappen op dien dag
op gelijke wijze zaJ worden geregeld ais in
het gepasseerde jaar, waarvoor de heeren
leden der Voedings-commiissie zullen zor
gen".
Dit ie het eerste, eillereerete begin. De
zaak ie van te veel belang, van te veel om
vang, om da-ar met een zoogenaamde fran-
sche slag overheen te loopen. Om dus de
etokvisoh-voedingsvoorbereidiings-maatrege-
-len in behoorlijke orde te kunnen doen af-
-loopen, is het. niet te vroeg om vijf dagen
ven te voren te beginnen.
Merkt wel het begin van d-eze order, drie
op Zondag als een éclarireur vooruitgescho
ven wordt!
„Aanstaande Vrijdag Goede Vrijdag
zijnde", |oe eenvoudig, hoe klaar!het
is een beknopt overzicht van het gdheel;
het doet u denken aan het begin van de
LKLiade: „Lk zing den toom van Achilles",
of van de Henriadie: „Je ohante ce héros,
qui règma sur la France". Wareneer het eene
•gewoonte was, de orders van het rapport in
I poëzy uit te vaardigen, zou deze zeker be
gonnen zijn: „Ik zing den Goeden Vrijdag
zijne voorbereidende dwaasheden".
„Wordt bij deze reeds voorloopig gelast'.
„Bij deze": een geoonsaoreerde term:
eede", dat woordje „reeds zou ons doen
denken, dat men het wel wat vroeg vond,
om op Zondag al voor den Vrijdagsdhen pot
te zorgen; 't wordt nu „reeds" gelast; het
woordje „reeds staat daar midden in te
lachen als een parodie op de geheele order,
maar op dat vergift volgt dadelijk een te
gengift 't wondt reeds „voorloopig" gelast.;
de order is dfue maai- provisioneel, bij tijds
gezorgd, met voorbehoud om later alles de
finitief te regelen.
Het wordt dus voorloopig gelast, dat de
voeding zal. worden geregeld als in het ver-
loopen jaar.
Verleden jaar stokvisoh, dit jaar ook stok
vlech: wat is eenvoudiger? Maar neen! Dit
jaar zijn er nog -vijf degen tusschenbeide en
die zullen ten nutte gemaakt wonden. Het
zal dit jaar een „Goede" Vrijdag zijn, waar
bij de achttienhonderd negen en veertig an
dere maar arme stumpers, „slechte" Vrij
dagen zullen zijn. Voor dat alles za! nu
zorgen wie? Eene commissie! Welk eene
schoons harmonie in dat geheele tafereel.
Het wordt niet aan een enkel lid van dat
college opgedragen Neen! De geheel*
armee eet stokvisoh, de geheele Voe
dingecommissie zal ze dus bezorgen. Er
voor één mens ah ware ook deze verant
woordelijkheid te groot, want zoolang' de
visoh niet in de keteltjes is,- hangt 'het
zwaard van Damocles boven het hoofd der
oommissie; zij is tot dat oogenbldlk in
De nieuwe Ritsema-stof-
zulger met roteerende bor
stel-constructie
Buitengewoon doordacht
Buitengewoon voordeelig ln
prijs I
Zuiver Nederlandsch
fabrikaat
Uw verouderden of defecten stofzuiger kannen
wij desgewenscht repareeren. Ook willen wij Uw
oude machine van U koopen, indien U zich
één der moderne Rit te ma's gaat aanschaffen.
loopend doodsgevaar. Art. 71 van het Cri
mineel Wetboek zegt het duidelijk „Elk en
kgeiilijk van welke benaming ook, aan
wacn de verzorging van ui-vree of andere
noodwendigheden voor de armée is opge
dragen, drie niet intijds de vereischte aan
vrage daartoe zal hebben gedaan, of zal
hebben veizüiimd dse noodrige maatregelen
tot dot einde in -het werk t-e stellen, zoodat
daardoor bij de anmée of eenrig gedeelte
van dezelve gebrek in het benoodigde ont
staat, zal met den dood of andere zins naar
omstandigheden gestraft worden."
Maanda 25 Maart Niets. Doodsch-e stil
te. Het Commando is gesproken en alles
werkt en woelt in geweldige wis el werking
door elkander. De Kapitein van polritie, acht
luitenants van de week, menagemeesters,
visohbandelaans, sergeanten en korporaals
dei- weekinkoopers, de chef van de keuken,
de kolk, de bijkok, en boven allen, de Hee
ren leden dei- Voedingscomm iseiecn dat
alles te midden van een plechtstatige stilte,
Het hoofdkwartier zwijgt, en ziet toe.
Maandag geen stokvrisdhbevelen.
Dinsdag 26 Maart. „De leden der Voe-
dringB-commiesie worden verzocht om te
willlen zorgen, dat de aardappelen op Vrij
dag a-s. vam een goede kwaliteit en gelijk
soortig zijn en zal hierop bij de ontvangst
op Donderdag wel worden gelet"
Wat is visoh zonder aardappelen? Niets!
Ik eet liever geen visch, dan viech zonder
aardappelen. De geheele armee is van dit
gevoelen, en dus zullen de leden der Voe
dings-commissie zorgen, let wel op de
juistheid der uitdrukkingen: nriet dat de
aardappelen gekocht zullen worden, dat
was Zondag reeds gelast; alles zou zijn als
gepasseerde jaar, dus.maar: „de aaa-d-
appeflen zullen zijn van een goede kwali
teit en gelijksooitig." Als men nu iemand
was, drie aanmerkingen wilde maken, zou
men hier kunnen zeggen, dat de Heeren -
leden der Voeddngs-oommiesie wel kunnen
zorgen, dat allleen ven de goede aardappe
len gekocht wordt, maar dat men de beste
intentie nriet van hen vergen kan, da-t.
alle aardappelen op de wereld op Goede
Vrijdag ven een goede kwaliteit en gelijk
soortig worden; iedereen weet wel, dat de
Heeren leden der Voedings-commissie daar
toe niet. capabel zijn, en dat dus hier in de
order, „sous-en ten/du" (verondersteld) is,
dat zij alleen voor de in te koopen aard
appelen behoeven te zorgen, dat ze goed
z{jn; dat hier dus een rethorische figuur
wordt gebruikt, algemeen bekend onder den
naam van Ellipsis of uitlating". Dat de
aardappelen van gelijke soort moeten zijn.
dat spreekt van zeüive, om de harmonie ven
het geheel niet te verbreken. Ik laat nog
daar, wanneer er eiWtrial visschen: stok
visoh, baai», snoek, zalm, kabeljauw, eas
terns, forellen ene. in de menage kwamen,
maar één soort van vrisdh, één soort van
aardappelen; vraagt men nu, waarom men
nu, waarom nu juist op Goeden Vrijdag de
aardappelen van een goede kwaliteit moe
ten zijn, of dat dan op andere dagen ook
niet moet wezen, dan noem ik dat eene
boosaardige opmerking, en daarbij onge
grond, want ja, wamt enfin de aan
merking is ongegrond, omdat zij ongegrond
is; wie een betere uitlegging weet, wordt
verzocht die franc» in. te zenden.
NIEUWE AVONTUREN VAN MIJNHEER PIMPELMANS
97. Heer Pimpelmans, zeer in zijn sas,
Besloot, toen Teun vertrokken was,
Maar daad'lijk eens een rit te maken
„Geloof, me, vrouw, ik zal 'era raken!
Je zult er nog verstomd van staan,
Zooals die motorfiets zal gaan!".
)8. Eerst toetert hij met veel kabaal;
Hij denkt: „dan zden ze 't allemaal!''.
Toet! Toet! Krak-knak! Met groot
misbaar
Valt heel de motor uit elkaar!
Hij was toch blijkbaar niet zoo goed
Gerepareerd als het wel ipoet!
(Slot volgt Vrijdag).
BRIEVEN UIT EEN HARD LAND MET EEN
HARTELIJKE BEVOLKING
VIII
VROEG VERVOER EN STILLE
INSCHEPING-
In geen geval willen wij herhaling van
de plechtigheid gelijk van zes weken gele
den bij de begrafenis zóó hadden wij gezegd.
Alle publiek vertoon vermijden! Dat was
de zoo unaniem mogelijk getroffen overeen
komst tusschen ons en de Fraserburghsche
autoriteiten.
Hoe laat wilt gij vervoeren en, inladen?
vroeg men ons.
Liefst om 5 uur 's morgens, hoogstens
om half zes aanvangen, antwoordden wij.
Alles moet afgeloopen zijn als de drukte in
de straten en op de kaden recht begint. Na
tuurlijk zal een enkele ons wel opmerken,
maar gedrang rondom ons willen wij bij
het. inschepen niet hebben.
Wij waren dezen keer iets eerder op onzen
post dan de Schotten.
Na een oogenblik van wachten, verricht
ten de mannen van Fait en Watt hun een
voudig, maar niet zoo gemakkelijk werk-
Toch duurde alles nog weer iets langer
dan wij hadden vermoed.
't Was ruim 6 uur, terwijl de kille mor
gendampen nog hingen over het natte gras
en de wegen, drabhjg door het vocht van
den vorigen dag nog klibberden aan onze
voeten, tóen wij afscheid namen van den
opzichter vah het kérkhof, het bewijs, dat
de opgraving volgens wettelijke permissie
geschied was, in ontvangst namen en on»
met de bemanning van de „Victoria" buiten
VII stond in ons blad van 12 Mei.
de kerkhofpoort voegden achter de groote
lijkauto's.
In tragen tred, ieder in eigen gepeins
verdiept, ging het door Fraserburgh, waar
een enkele visscher of werkman eerbiedig
starend ons liet passeeren met een blik,
alsof hij zeggen wilde: ook een droeve last
met een verborgen geschiedenis dien gij
daar meeneemt, een poel van smart, al
heet dan ook de kolk, waar zij zijn opge
haald: de „Sweet pool"! ,,'t zachte plekje
ln een luttel half uurtje was de weg af
gelegd.
Voorzichtig, mede onder toezicht van den
havenmeester, werd verder alles verricht
De auto werd met den achterkant zoo
dicht mogelijk tegen de beschoeiing van
de haven gezet; toen sloegen de mannen
van de „Victoria" de luiken, die nauw slo
ten, open; voor ons in de diepte lag de
rouwkamer in het ruim van den trawler,
zóó gevoelig en vredig afgezet met een
zwarte bekleeding, door een eenvoudig wit
randje gebroken, dat de Scnotten, die lang
zamerhand kwamen toeloopen, een kleine-
uiting van tevredenheid voor het werk der
V.E-M. niet konden onderdrukken.
Ieder beijverde zich, het tragische werk
zoo stil en regelmatig mogelijk te laten ver-
loopen.
Een voor een daalden de kisten heel
zacht naar den bodem van het schip; de
lier knarste dan even onwelluidend; han
den werden uitgestoken, om aanraking met
de hoeken en zijwanden te verhoeden; be
neden vingen weer even zorgvuldig waken
de Zeelieden elke beweging, die naar afwij
king zweemde, op.
Zoo volgde de een op den ander; een
enkele tusschenpoos werd gemaakt, omdat
de bijzetting zóó- moest geschieden, dat ook
bij het rollen van h'et schip geen verwikken
van den somberen, maar teederen last be
hoefde gevreesd te worden.
Langzaam en zeker naderde ook dit werk
zijn einde.
De laatste tocht der dooden. nc
Eerst langzaam, doch steeds in toene
mend tempo groeide echter ook de belang
stelling der bevolking.
Onmogelijk bleek het om in den morgen
totaal onopgemerkt alles te verrichten-
Mr. Mac. Donald, de zeemansevangelist
uit Aberdeen woonde alles bij; diep in den
avond was hij daartoe overgekomen en
had dien nacht in ons hotel gelogeerd.
Tot liet laatste uur wilde hij ons begelei
den en blijk geven van zijn innige belang
stelling in ons wee en ons werk.
Hem hebben wij, toen hij nog eenmaal
toeschoot, om zijn goede wenschen voor de
zeereis te betuigen, ook het laatst mogen
groeten.
Slechts enkele kleine afscheidsbezigheden
wachtten ons na de inlading nog.
De burgemeester had het druk met eigen
zaken, maar liet weten, dat hij ons gaarne
nog eenmaal wilde groeten-
Wij kwamen als vreemdelingen en
scheidden als vrienden, zoo betuigde hij
ons, waarmede wij van harte onder innigo
dankbetuigingen instemden.
Nog een enkel uur en alles was voorbij.
Alleen een onvergetelijk oogenblik wacht
te ons aangrijpend door eenvoud.
De „Victoria" nu in zich bergende, wat
eerst in do moordende .golven achter do
rotsen had geslingerd, en daarna door den
Schotschen bodem zachter dan de ziedende
zee was opgenomen, gestadig met de don
kere slappe vlaggen halfstok gehesehen,
beeld van bekommering en zeemansrouw,
werd losgemaakt; de stoom werd me* dich
ter golvingen do lucht ingedrongen, de zi;
kanten van het schip weken van de kade;
het stompen der machine, die beneden met
handle's werd bewerkt, bleek steeds moer
effect, te bezittenHet schip wrong zirh
in bochten door de niet zoo wyde haven in
allerlei richting draaiende
Op de brug klonken korte commando's
van schipper Gerrit Smit.
Vaart was er nog niet in den trawler te
krijgen.
Doch des te dieper trof onder het zachte
zwenken en voortschuiven van de boot de
blik der menigte, die nu langs de kade ons
liet passeeren en meewarig de moeizame
beweging volgde. Geen woord weerklonk.
Geen oog richtte zich naar elders; allen
waren bezig met de uitvaart van dit drib
vende doodenhuis.
Geen hoofd bleef gedekt
Volk van Fraserburgh, nog betuig ik mijn
respect voor u in dezen brief. Ik ken slechts
enkelen uwer bij name; alleen heb ik bij t
uitvaren opgemerkt en met bijzonderen eer
bied gegroet schipper William Smith, die
niet heel wat meer moeite dan wij zijn werk
aan de slachtoffers had gedaan; maar wi?
gij ook zijt, vaders of moeders, zonen of
dochteren, hoog of laag, uw houding tegen
over de Hollanders, die mij huiswaarts
voerden, getuigde tot het laatste oogenblik
van een teederheid, een meeleven des har
ten, dat het door geen onzer, die vanaf d«
boot getuige waren, ooit zal worden ver
geten.
Als een eenzame zag ik nog dicht hij den
havenmond een man bezig hoog in bet
want van een drifter.
Toen ons schip, met vrij breeden water
spiegel tusschen ons. voorhij gleed, staakte
hij zijn arbeid, ontblootte evengoed zijn
hoofd, alsof hij in 't midden der schare had
gestaan.
Alle Hollanders, toen zij elkander pas
seerden op het dek, betuigden: welk een uit
vaart was dat! Zoo had de eerbied op ons
aller gemoed gewerkt. Mij kropte het hoog
in de ked en schemerde hot o\en voor het
oog. Zw ijgend ging ik naar b.-neden d >ot-
den nauwen ingang, omdat lk gevoelde,
eenige voorzichtigheid verder to moeten in
acht nemen. Van hoofddeksel wilde ik wis
selen, toen hij den haveuuitgang de „Victo
ria" de vaart versnelde.
Al wierp de zon flauwe stralen door do
wazige ruimte, voor een landrot, vooral
een dominee, is or gauw wind genoeg op
59 gr. N.B.
HE IDA. J
