BINNENLAND. \^m\4ncl Leger en Vloot. TWEE ENTHOUSIASTEN DINSDAG 5 MEI 1931 VIERDE BLAD PAG. ARBEIDSZORG VOOR ONVOL WAARDIGE ARBEIDSKRACHTEN ADVIES DER STAATSCOMMISSIE In het maandblad A.V.O. gewijd aan de arbeidszorg voor onvolwaardige arbeids krachten wordt het advies gepubliceerd, dat de staatscommissie inzake onvolwaar dige arbeidskrachten aan den minister van arbeid, handel en nijverheid heeft uitge bracht inzake ongevallenverzekering voor onvolwaardige arbeidskrachten, werkzaam in speciale inrichtingen. De grootst mogelijke meerderheid der commissie is, gehoord deskundigen, tot de slotsom gekomen, dat ten aanzien van in richtingen, instellingen, enz, welke verple ging en verzorging van onvolwaardige ar beidskrachten beoogen, bij een afzonderlijke wettelijke regeling, de verplichting tot ver kering tegen geldelijke gevolgen van be drijfsongevallen behoort, te worden inge voerd. De rechtsgrond voor het opleggen van die verplichting bestaat naar de meening dier meerderheid hierin, dat de aan bedoelde inrichtingen toevertrouwde onvolwaardigen als regel aan arbeid worden gezet, welke waar het gevaar voor ongevallen betreft, geheel overeenkomt met den arbeid in be drijven, welke krachtens de Ongevallenwet 1921 en de Land- eri Tuinbouwongevallen- wet 1922 verzekeringsplichtig zijn; boven dien behooren die onvolwaardigen gewoon lijk tot dezelfde economische groep van personen, die krachtens bedoelde wetten verzekerd zijn. En van de bestaande moge lijkheid tot vrijwillige verzekering is slechts bij uitzondering gebruik gemaakt, zoodat de ervaring leert, dat zij niet af doende is als middel tot leniging van de gevolgen van ongevallen. Op dezen grond is een deel van de leden der commissie, dat de voorkeur zou geven aan vrijwillige ver zekering, tot de overtuiging gekomen, dat de verplichting tot verzekering behoort te worden ingevoerd. De kleinst mogelijke minderheid der commissie is van oordeel, dat de rechts grond voor een verplichte verzekering ont breekt, omdat bij de verzorging, enz van de onvolwaardigen in die inrichtingen de thera pie op den voorgrond staat en moet blijven staan, en de door de verpleegden, enz. ver richte arbeid uitsluitend een uitvloeisel is en moet blijven van de door den medicus .voorgeschreven therapie. De door de commissie gedachte wettelijke regeling zou moeten uitgaan van de ge dachte, dat bij ongeval van een onvolwaar dige, die arbeid verricht ten behoeve van de voor hem zorgende inrichting, elk ge val op zichzelf wordt bekeken, in verband met de werkelijke oogenblikkelijke of la ter intredende financieele schade voor hem c. q. voor zijn nagelaten betrekkingen en nietde behoefte aan andere dan door de inrichting verstrekte geneeskundige hulp. De eventueele te vergoeden schade moet in verband met 't werkelijk geleden nadeel overeenkomen met wat de bestaande onge vallenwetten bij bedrijfsongeval vergoeden Om aanspraak te kunnen maken op ver goeding zal vóór alles moeten vaststaan, dat het ongeval verband houdt met het verrichten van krachtens de wet (b.v. bij algemeene maatregel van bestuur) aan te duiden werkzaamheden, welke werkzaam heden zouden moeten overeenkomen met die, welke verzekeringsplicht, hetzij in het zij buiten het bedrijf, scheppen krachtens pen der bestaande ongevallenwetten. Uit het jaarverslag van de A.V.O. dat in hetzelfde orgaan gepubliceerd wordt, blijkt dat het aantal leden op 31 Dec. 1929 503 be droeg tegen 137 een jaar te voren. Op 31 December 1930 was dit aantal gestegen tot 1021. Bij het opmaken van het verslag, op 17 April j.l. was het aantal 1231. De economische toestand begunstigde het werk der vereeniging niet. Niet alleen valt het onvolwaardigen in een tijd van malaise zooveel te moeilijker een plaats te vinden, maar ook neemt hun aantal onder den in vloed van de ongunstige conjunctuui on rustbarend toe. VOOR NED.-INDIE OPLEIDING VOOR LANDMETER „Het Qbrieteflijk Comité voor Lndië" ves tigt er de aandacht op, dat dit jaar eendge personen kunnen worden aangewezen voor d<e etudiie ter verkrijging van het diploma tvan landimeter, Nedierlamdsdh-Ind/iscbe. rich ting, ten eiinid» in 1935 te worden uitgezon den ter benoeming tot landmeter 3e klasse bij den Kadaetraden diienst in Inidöë. De etudiie moet geheel voor eigen rekening worden gevolgd aan den Land meterecureus, verbonden aan de Landbouw boogeschool te Wageningen. In aanmerking komen zij, die in het be zit zijn va.n of dit jaar zuilen verkrijgen heit einddiploma H.B.S. m. 5-j. c. of Gym nasium, met dien vemtande dat uit de bij het eindexamen behaalde cijfers van vol doende kennis zal moeten blijken. Gegadigden moeten op 1 Januari 1932 bun 18de levensjaar zijn ingetreden en mo gen op döen datum den vollen ouderdom van 23 jaar nog met hebben bereikt Verdere inlichtingen worden gaarne ver strekt door het Informatiebureau van bo vengenoemd Comité, adres: den heer J. J. Kraan, Looeduinsohe kade 111, Den Haag. HET VLIEGVELD WEST-SCHOUWEN GISTEREN OFFICIEEL GEOPEND GROOTE BELANGSTELLING Gister was het voor het eiland Schouwen, voor de gemeente Haamstede, en ook voor de Hollandsche aviatiek een dag van veel beteeke- nis. Het vliegveld West-Schouwen, aangelegd op terreinen van de N.V. Nieuw-Haamstede, kon thans officieel in gebruik worden gesteld. Een der K.L.M.-vliegtuigen was gezonden naar het vliegveld VUssingen en steeg aldaar op met den Commissaris der Koningin, jhr. mr. J. W. Quarles van Ufford, het lid der Eer ste Kamer. mr. A. A. de Veer, de leden van Ged. Staten van Zeeland, de heeren mr. R. M. v. Dusseldorp en mr. J. M. H. Stieger, den bur gemeester van Vlissingen, den heer C. A. van Woelderen, en den vice-voorzitter van de Ka mer van Koophandel en Fabrieken voor de Zeeuwsehe eilanden, om evenals enkele van elders gekomen vliegtuigen tusschen kwart voor elf en kwart over elf op het nieuwe vlieg veld te dalen. Onder de genoodigden waren verder o.a. de heeren A. v. d. Weijde, lid van Ged. Staten, de burgemeesters van Rotterdam, Goes en Zierik- zee en van de overige gemeenten op Schouwen en Duiveland, de directeur van de Fordfabrie ken te Rotterdam, de ondervoorzitter van de Kamer van Koophandel te Rotterdam, afdee- ling groot bedrqf; de directeur van de R.T.M.; de hoofdingenieur van den Prov. Waterstaat; generaal Duymaer van Twist; de -'nspecteur van de luchtvaart afdeeling van het departe ment van Waterstaat; de commandanten van de militaire en maririeme luchlza-irt te Soes terberg en Den Helder, de voorzitter der Rot- terdamsche Aeroclub en nog vele andere per sonen. Na aankomst te Haamstede hebben allen gaarne gebruik gemaakt om niet alleen het vliegveld, maar ook het overige deel van de bezittingen van de N.V. Nieuw Haamstede te bezichtigen, die toonen hoe met noesten arbeid bok van geestgronden kan worden geprofiteerd voor het scheppen van arbeidsgelegenheid. Na de koffiemaaltijd had de officieele ont vangst plaats op het gemeentehuis te Haam stede, waar de burgemeester, de heer jhr. L. van Citters, namens gemeentebestutur en in gezetenen, allen welkom heette en in het kort de beteekenis van dezen dag uiteenzette. Bij de volgende ontvangst op de terreinen van de N.V. Nieuw-Haamstede, was het de heer Brouwer, secretaris van den Raad van Commissarissen, die er op wees, dat in Augus tus de heeren Dussel en Resselaar voor het eerst op deze terreinen kwamen. Hier werd de heer Van Toledo hun gids en raadsman en dit alles leidde tot aankoop van ongeveer 416 H.A. terrein. In Maart 1930 werd met de werk zaamheden begonnen. De N.V. heeft aan te too nen, dat de grond goed is en zij durft nu tuin ders en kweekers uit te noodigen zich hier te vestigen. Vele bezwaren waren te overwinnen en een der voornaamste was de kwestie van vervoer. Voor vervoer van tuinbouwproducten heeft de N.V. een ideale regeling kunnen tref fen met de R.T.M. Voor het vervoer der Fijne re producten hebben de onderhandelingen met de K.L.M. tot overeenstemming geleid. De heer J. J. Cock, voorzitter van het Lucht vaartcomité, herinnerde eraan, dat ongeveer 7 jaren geleden de gedachte opkwam of het mo gelijk was een verbinding door de lucht te ver krijgen met Rotterdam. De K.L.M. voelde dade lijk voor die plannen en steeds is er een aange name samenwerking gebleven. Spr. bracht gaarne zijn hulde aan allen, die min of meer tot het welslagen van de luchtvaartplannen hebben medegewerkt. Rede Commissaris der Koningin. Hierna werd het woord gevoerd door de Com missaris der Koningin in Zeeland. Na gewezen te hebben op de beteekenis van het vliegwezen zegt spr., dat ook het Provinciaal Bestuur van Zeeland de ontwikeling van de luchtvaart met aandacht volgt. Reeds voor eenige jaren heeft men kunnen lezen, dat zich een combinatie had gevormd, welke zich ten doel stelde om een complex gronden van ongeveer 400 H.A., gele gen onder de gemeenten Haamstede en Renes- se, tot culture te brengen. Met de cultiveering van een groote opper vlakte is bereids te vorigen jare een aanvang gemaakt en thans zijn wij hier samengekomen voor de officieele opening van het vliegveld. Schouwen en Duiveland is altijd een eiland geweest, hetwelk van elders moeilijk te berei ken was. Langdurige reizen zijn daarvoor noo- dig en het is duidelijk, dat juist in onze tegen- woordigen tijd snelle middelen van communica tie de eerste voorwaarden zijn voor een krach tige ontwikkeling van een landstreek. Naar het mij voorkomt, zal het groove be lang van een vliegdienst voor dit eiland in de eerste jaren wel gelegen zijn in be' goederen vervoer en speciaal in het transport van tuin bouwproducten en bloemen. Vooral het lucht verkeer van aardbeien en bloemen kan een goede toekomst hebben. Beide producten zijn thans reeds voor Schouwen en Duiveland van beteekenis en het laat zich aanzien, dat ook door de vestiging in deze gemeente van de tuinbouwschool en van het tuinbouwproefveld die cultuur in deze streek meer en meer in gang zal vinden. Aanvankelijk is er sprake geweest van de inrichting van een dienst uitsluitend naar Rot terdam en terug, maar blijkens ontvangen me- dedeelingen van de K.L.M. is in de laatste maanden het denkbeeld naar voren gekomen PRO REGE JAARVERGADERING AFD. ZUID-HOLLAND Zaterdagmiddag kwam de Zuid-Holl. afd. der Nat. Ver. „Pro Rege" in het Militair Tehuis aan de Heemskerckstraat te Den Haag, in Jaarvergadering bijeen, waar de heer J. Schouten, Lid der 2e Kamer zou refe- reeren over: „Oorlog en Vrede". De vergadering stond onder presidium van Ds. Jac. van Nes van 's-Gravenhage, voorzitter der Z.-Hollandsche afd. De vergadering werd geopend met ge meenschappelijke zang van Psalm 99 1 en Schriftlezing van Psalm 24. Na voorgegaan te zijn in gebed hield Ds. van Nes een toespraak tot de talrijke aan wezigen, waarin hij wees op de groote be teekenis van den naam der vereeniging „Pro Rege". Het lied dat wij zingen van onzen grooten Koning, is van meer interna tionale beteekenis, aldus spr., dan het roode lied, dat wij gisteren konden beluisteren. Ook in onze weermacht is het van groot belang dat de eer van onzen Koning worde grootgemaakt. Daarna werd terstond aan den heer J. Schouten het woord gegeven voor zijn rede: „Oorlog en Vrede". Spr. begon met op te merken dat hij niet in den breede zijn reeds eerder gehouden referaat „Oorlog en Vrede" zal behandelen, doch meer enkele opmerkingen zal maken over: De anti-militaristische stroomingen van dezen tijd. Allereerst moeten wij ons afvragen: „wat wordt met anti-militairisme bedoeld". Is alle anti-militairisme een wenschen dat leger en vloot zullen verdwijnen? Het juiste formulieren der dingen is zeer moeilijk, hetgeen spr. aantoonde met te be handelen wat militairisme is. Dit is een overheersching van het burgerlijke gezag, dioor het militaire gezag. Een militarisme in d i e n zin, wordt naar spr.'s meening niet in Nederland aange troffen. Er is ook veel antimilitairisme dat niets te maken heeft met onze militaire weer macht In dit verband noemde spr. de com munisten. Zij keeren zich tegen alle weer macht. Het gezag willen zij weg hebben, de weermacht die het gezag steunt, moet dus verdwijnen, opdat daardoor het gezag zoo veel mogelijk verzwakt wordt. Maar hebben de communisten zelve da macht in handen, dan roepen ze een weermacht in het leven, ter verdediging van hun gezag. Principieele anti-militairisten zijn dus de communisten niet! Ten aanzien van de S.D.A.P. merkte spr. op, dat deze niet ver van de communisten afstaat. Toch zijn er in de Sociaal Democra tie veel vooraanstaande leiders, die niet de weermacht principieel veroordeelen. De Socialistische partij in ons land spreekt ook niet uit, tegen een weermacht te zijn. Dat kan zij niet om historische redenen en niet om principieele redenen. In het religieus socialisme is er meer plaats voor principieele tegenstand tegen alia weermacht Het humanisme, hoewel zeer moeilijk te definieeren en samengesteld uit vreemdsoor tige bestanddeelen keert zich ook tegen de weermacht. Daarin werken aesthetische ele menten en gevoels-elementen. Schoonheid, besohaving en cultuur naar humanitaire ge dachte drijven de meest uiteenloopende men- schen naar het anti-militairisme. Al wat wreed is, wat ruw is, niet schoon is, zal, als de cultuurmensch volmaakt is, verdwijnen. Tenslotte besprak de referent de groepen van Christenen die tegen de weermacht zijn. De Christen-anarchisfen, Christen-socialisten en Christcn-sactaristen zijn ook alle anti- militairisten. Uitvoerig behandelde de heer Schouten om een luchtverbinding RotterdamHaamste deVlissingen in het leven te roepen. Reeds sedert meerdere jaren zjja er op het eiland Walcheren plannen in voorbereiding voor een dienst VlissingenRotterdam. Door een com binatie van beide projecten zullen beide eilan den z\jn gediend. Intusschen, zooals bekend, dit jaar zal er nog geen regelmatige vliegdienst worden uitgeoefend, zoodat nog ernstig onder zocht zal kunnen worden, welke route de voor keur verdient, en op welke wqze de finan cieele zijde van het vraagstuk zal kunnen wor den opgelost. De opening van dit vliegveld biedt dus voor dit eiland tal van nieuwe vooruitzichten. Spr. eindigt met het uitspreken van den wensch, dat de opening van het vliegveld „West-Schouwen" landbouw en tuinbouw, han del en nijverheid, vreemdelingenverkeer enz. tot grootere ontwikkeling zal brengen en ln het algemeen zal bijdragen tot den bloei en de welvaart van het eiland Schouwen en Duive land. Nog verschillende andere aanwezigen gaven in welgekozen bewoordingen blijk van hun groote belangstelling in de opening van het vliegveld. O.a. de burgemeester van Vlissingen, de heer C. A. van Woelderen, voerde het woord om het groote belang van een dienst Vlissin genHaamstedeRotterdam aan te toonen. de argumenten die door hen gebruikt wor den om zich tegen de weermacht te k'jeren, en bepaalde zich toen tot de groep der Christen-sectaristen. die op grond van Chris telijke belijdenis zich anti-militairist noemen. Naar spr.'s oordeel hebben die Christ, groe pen nooit zuiver onderscheiden. Het volgen van een bepaalde strooming die tot anti militairisme leidde, is niet samengegaan met een onderzoek of die strooming wel voortkwam uit juiste gronden. Een averecht- sohe Schriftbeschouwing, het niet meer on voorwaardelijk buigen voor Gods Woord, en het volgen van eigen inzicht brac-ht hen tot anti-militairisme. Spr. noemde de verwar ring op dit gebied een der grootste oorzaken We hebben dit vraagstuk te bezien op den grondslag van het recht. God gaf het recht, opdat de mensoh na de zondeval nog leven kon. Daarom schonk Hij de Overheid om dat recht te handhaven De meest principieele vraag in dezen tijd is: zal er een Overheid zijn? En dit is nu bij de anti-militairisten zeer opmerkelijk, zij spreken niet over een Over heid. Spr. stelde de vraag: Is het waar dat de Overheid het recht heeft te handhaven in binnen- en buitenland? Onvoorwaardelijk is het antwoord: ja! Zou het ontkend worden, dan werd het leven een chaos. De revolutionaire opvatting inzake het recht wil geen overheid met gezag bekleed Dat is de groote strijd tusschen revolutio naire- en Christelijke Democratie. Tenslotte steldie spr. dit vraagstuk in het licht van de openbaring van Gods Zoon. De tegenstelling tusschen recht en liefde, door de anti-militairisten gemaakt is geheel mis. Gods liefde tot de wereld was zoo groot, dat Hij Zijn Zoon Jezus Christus zond. Maar aan het Goddelijk recht moest de volle 100 pCt. worden voldaan. In Jezus Christus is aan Gods recht ten volle genoeg gedaan. Alle beroep der anti-militairisten op het geschil recht en liefde is zeer oppervlakkig. De Bergrede wordt gevolgd door Romei nen 13. Ieder die een juiste Schriftbeschou wing mist, en moeilijkheden heeft met deze twee Schriftgedeelten, moet biddend zoeken, naar de oplossing. De Bergrede openbaart de wet voor het Koninkrijk Gods in een leven, waarin door Gods gemeene genade, rechtorde heerschL Na deze met groote belangstelling gevolgde rede volgde discussie. De gestelde vragen werden door den heer Schouten breedvoerig beantwoord. Ds. van Nes sprak daarna een woord van dank tot den spreker, voor zijn leerzaam referaat en uitvoerige beantwoording, waar bij hij enkele opmerkingen maakte over het gezag van de Heilige Schrift, waarvoor we ons hebben te buigen ook bij de bestudee ring van dit vraagstuk. Daarna ging de vergadering over tot de behandeling van de huishoudelijke zaken. De aftredende bestuursleden: Mej. W. Lo6 en de heeren W. Hogeweg en W. C. F. Soheps, allen van den Haag werden herko zen. In de vacature Ds. L. J. C. Crousaz werd gekozen Ds. J. Venema van Loosduinen. Nadat de secretaris, de heer E. Jansen van den Haag, de notulen der vorige jaar vergadering had gelezen, bracht hij het jaar verslag uit, dat getuigde van een rustig ver loop van het vereenigingsjaar. Verschillende afd. nemen - chter te weinig actief deel aan den arbeid, daarentegen kon gelukkig ook van veel arbeid van andere afd. worden gewaagd. Ds. Crousaz ging als voorzitter in het afgeloopen jaar heen, voor wien Ds. Jac. van Nes in de plaats kwam. Aan het financieel verslag ontleenen we dat de toestand gunstig genoemd mag wor den. Er is een batig saldo van 66.83. Aan contributie werd ontvangen 339.S9y2. Na eenige bespreking werden beida ver belast met het nazien van de boeken van den Penningmeester bracht een goedkeurend rapport uit. De Secretaris-Penningmeester, de heer E. Jansen, ontving de dank der vergadering en werd voor zijn financieel beheer gede- charcheerd. Bij acclamatie werd Ds. Jac. van Nes aan gewezen tot voorzitter der afd. Z.-Holland. Bij de bespreking der propaganda werd medegedeeld dat het Hoofdbestuur deze krachtig ter hand zal nemen. In de gehouden rondvraag werd er op aangedrongen dat het Hoofdbestuur bij eventueele vacatures zich in verbinding stelt met de provinciale ver banden, en in overleg met de desbetreffende provincie candidaten stelt Na een kort slotwoord van Ds. Jac. van Nes werd de vergadering gesloten op de ge bruikelijke wijze. BOND VAN CHR. GEREF. J.V. OOSTELIJKE AFDEELING. Hemelvaartsdag a.s. zal te Enschedé in de Chr. Geref. Kerk de jaarvergadering van bo vengenoemde afdeeling gehouden worden. In de middagvergadering, die te twee uur aanvangt zullen verschillende huishoude lijke zaken behandeld worden, waarna de heer J. Koomans van Enschedé zal referee- ren over het onderwerp „Christendom en Cultuur". In de avondvergadering zal Prof. F. Lengkeek van Apeldoorn spreken over het onderwerp „Wereldoverwinnaars". wat Wils DE MENSCHENETERS VAN TSAVO" Dit was de spannende titel van het boek, waarin kolonel J. H. Patterson, een en an der uit zijn veel bewocen leven vertelde. En die titel was niet overdreven. Patterson vertrok in 1898 naar O. Afrika om hier aan den bouw van een spoorweg brug over Tsavo, 130 mijlen van de kust, te werken, en daarna de spoorlijn nog onge veer dertig mijlen verder in het binnenland te verlengen. Een groote schare koelies volgde hem, en spoedig klonk het kloppen der hamers en het gepiep der boren door de anders zoo stille woestijn. Maar al heel gauw werden ze door twee gevreesde bezoekers gestoord, die 's nachts in het kwartier slopen. Het waren twee leeuwen, die onverbidde lijk hun offers haalden. Eerst verdwenen er plotseling menschen ongemerkt van hun legerstede, waarop ze sliepen; niemand wist waarheen. Toen verspreidde zich het gerucht, dat het leeuwen waren, en einde lijk zag men de oneewenschte kasten on verwacht in de tenten sluipen. Tn den beginne waren ze nog een beetje schuw en lieten ze zich door schreeuwen en schieten verjagen, maar spoedig werden ze brutaler en nu hielpen brandende vuren niet meer, evenmin als het prikkeldraad, dat rondom het kwartier gespannen was Een der beesten sprong in de tent, waar in de zieken lagen, verwondde twee en sleepte een derde mee weg. Een ziekenop passer ward bij het waterhalen gegrepen. Zoodra de leeuw hem uit de tent zag ko men, sprong hij op hem toe. en na een kor ten hevigen strijd verstomden de angst kreten van den ongelukkigen man. Het beest nam hem daarna in den bek als een groote kat een muis. Ooggetuigen beschreven het naderen en den aanval der plotseling te voorschijn ko mende monsters, die hun prooi in de ten ten tusschen hun kameraden weghaalden. Patterson volgde de sporen der leeuwen. Op de plaats, waar de man opgegeten was, vond hij nog afgekloven beenderen. Oogenschijnlijk hadden twee leeuwen hier met elkaar om het bezit van het lichaam gevochten. En nacht op nacht dezelfde fol terende angst, het vreesachtige luisteren ln de diepe stilte en dan plotseling gedempt gebrom, angstkreten, veel lawaai en het hartverscheurende jammeren en kermen van het gegrepen slachtoffer. Langer dan een week stond Patterson eiken nacht tevergeefsch op de beesten te loeren, zonder ze evenwel onder schot te krijgen. De inboorlingen weigerden te helpen en nog iets uit te voeren. Een verlammende vrees had zich van allen meester gemaakt en met het werk moest opgehouden worden De plaats, waar men had gebivakkeerd, scheen gevloekt, werd meer en meer ge meden en lag daar thans stil en veriaten. Patterson wachtte nu alleen de beesten op; als lokaas had hij een dooden ezel in zijn nabijheid gelegd. Uren verliepen in nachte lijke eenzaamheid; plotseling hoorde hij ge brom het dier had hem ontdekt. De jager werd opgewonden. „In plaats van naderbij te komen, sloop de leeuw wel twee uren lang om mij heen, steeds dich terbij komende," aldus Patterson. „Ik had mij in een kreupelboschje verscholen, nau welijks twaalf voet hoog, en ik begon nu over mijn dwaasheid berouw te gevoelen. De pliats, die ik gekozen had, was al to gevaarlijk. Hoe gemakkelijk kon niet het dier een der dunne palen breken, of met een krachtigen sprong van den grond naar mij omhoog springen. Elk oogenhlik dacht ik, dat hij naderde. Maar toen er heelemaal niets kwam. toen ik het geritsel en het snuiven tamelijk veraf hoorde, geraakte ik in een zenuwachtige spanning en kon ik mij zelf nauwelijks beheerschen. Plotseling, tegen middernacht, kreeg ik van achteren een stoot in den nek en vloog onthutst voorover, zoodat ik bijna uit mijn schuil plaats was te voorschijn gekomen. Enkele seconden was ik als 't ware van schrik ver lamd, doch toen ik weer tot bezinning kwam, begreep ik, dat een uil, die mij waarschijnlijk voor een boomtak had gehnu den, me dien vreeselijken schrik op den hals had gejaagd. Op het geruisch, dat ik door dit geval had veroorzaakt, volgde een onheilspellend onderdrukt gebrom. Nu hield ik me zoo stil mogelijk, ofschoon ik een overrompeling vreesde, en na een kor ten tijd hoorde ik den leeuw langzaam op mij afkomen. Ik kon nauwelijks in het dichte kreupelhout het lichaam zien, maag het dier wilde mij aanvallen, en daaroat schoot ik, voor het nog dichterbij kwam Bijna onmiddellijk na het knallen van *t schot volgde een verschrikkelijk gebrul; daarna hoorde ik, hoe het heest zich wen telde en vervolgens voortsleepte. Ik kon niet meer zien; heit bevond zich zeker tusschen het dichte kreupelhout, en ik luisterde ln spanning in die richting. Eerst drong een onafgebroken zacht ge steun tot mij door, dat langzamerhand over ging in een zwaar hijgen, en eindelijk go- heel ophield. Nu wist ik, dait een der men- scheneters, die ons zoo lang hadden ge kweld, onze rust niet meer zou komen ver storen. Den volgenden morgen werd hef beest gevonden; zooals het daar lag, scheen het nog te leven en gereed voor den sprong., De kogel was door den linkerschouder iri het hart gedrongen. Het dier was negen voet acht duim lang. Men moet bewondering hebben voor men schen. die onder zulke omstandigheden hun op zichzelf reeds moeilijken arbeid hadden te verrichten. N. C. O. O. V. Openbare Prop a ganda-Verg adering feit, zö ~doet~en gedaan olterltJk macht»vertoon en door demonstratie haar doel, het verspreiden der Christelijke beginselen, bereiken. ZtJ tracht ln allen eenvdud, doch ln Godes kracht, te be vorderen. dat lh do weermacht plaats zö voor Jezus Christus. Daarnaast wil zö ln den weg van overleg verbetering zien te brengen ln de sociale noo. 'den van haar leden ln het bijzonder en van 't onderofflcleren.korps ln het algemeen. Ons volk, vooral ons Christenvolk, heeft er recht op te weten, dat ztn zonen, wanneer zö hun plicht Jegens Koningin en Vaderland moe ten vervullen, terwijl zö op een leeftüd zön en onder omstandigheden verkoeren, waarin de gevaren voor hun ziel veel grooter zön dan anders, ln het beleven van hun beginsel steun kunnen vinden bü de N.C.O.O.V. Daarom meent zö ook recht te hebben op den moreelen en zoo noodlg ook den flnan- cieelen steun van ons Christenvolk. Levende ln een töd, waarin de leuze der eenzijdige ontwapening ln ons land sterk wordt gepropageerd, het ongeloof toeneemt, de geva ren voor revolutie grooter worden, do „dap pere ongehoorzaamheid", door Alberda ln de Tweede Kamer der Staten-Generaal toegezegd wordt, door hem in een Kerstvergadering te Amsterdam werd aanbevolen, waarin eenige Neutrale Personeels.voreeniglngen bü Land. en Zeemacht scherper dan ooit te voren, stelling nemen tegen Regeeringsmaatregolen, meonen wU. dat het noodzakelük ie. ons volk degelök te doen voorlichten. Daartoe zal de N.C.O.O.V. op den avond, voorafgaande aan de Jaarlöksche algemeene vergadering, op 6 Mei dus. ln het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te den Haag, een groote openbare propaganda-avond houden, nderwerpen zullen worden „Eenzüdige ontwapening ona Christelijk volksdeel i □oodzaak van „Chrlstelöke organisatie" de bohandeltng van deze onderwerpen >or ona bereid gevonden resp. de heeren 2. v. D k, oud-Mlnlster van Oorlog en in, afgewisseld door s&ng UIT HET SOCIALE LEVEN HET AANTAL KANTOORBEDIENDEN IN ONS LAND Naar schatting telt ons land honderdvöfeo twintigduizend kantoorbedienden, waarvan er vüfen twintigduizend georganiseerd NED. CHR BOUW ARBEIDERSBOND Ter algemeene vergadering van bovenga, noemden bond komen o.a. voorstellen ten sprake betreffende 't hulsboudelök reglement het afdeellngs-reglement, het werkloosheids- reglement. Het centraal bestuur stelt voor. eea nieuw reglement voor de ultkeering bü ziekte samen te stellen. Verder zön er eenige diverse voorstellen, o.a. Inzake de verkiezing van Bondsraadsleden. L-j 14 weken het.. geduurd. Is Zaterdag opgeheven. Ook deze patroon heeft evenals de heeren van Kekem erl van Gent voor eenige weken reeds deden, de loonsverlaging gedeelteltk Ingetrokken. Het maakloon der Engelsche manden xgn- Bakke, dat van 16 op 14 cent was verlaagd teruggebracht op 14*4 cL Het werk i« hervat. WERELDCONGRES VOOR SYSTEMATISCH SOCIAAL-ECONOMISCHEN OPBOUW Ken wereldcongres betreffende Industrieel^ verhoudingen met 't onderwerp: Systematische Sociaal-Economische opbouw de noodzaken lilkheid van systematische aanpassing dor pro ductie-capaciteit aan do levensstandaard, zal te Amsterdam van 23 Aug. 's avonds tot 29. Aug. 1931 's ochtends plaats vinden. Het programma omvat verschillende sociaal economische onderwerpen door sprekers uit Dultschlond. Oostonrük, Frankrijk en Amerika Het Congres, dat het eerste ln zijn soort la U bijeengeroepen op Initiatief van den Raad van de I.R.I., bestaande uit vier leden van leder land en welke personen Insluit, behoo- rende tot de drie groepen van bedrijfsleiding arbeid en sociale wetenschappon. Voorzitter van het Congres zal zön do president van do I.R.I.. de heer C. H. van der Leeuw, deelge. noot ln de fa. de Erven de Wed. van Nello tq FEUILLETON Naar het Engelsch van EVELYN EVERETT-GREEN Door J. VAN ZUYLEN (45 Lucy had in de laatste dagen heel wat tijd doorgebracht met de jonge meesteres van Highferrars en ze was van haar gaan hou den op de wijze zooals jonge meisjes houden van iemand die veel ouder is. Het scheen alsof Beatrice nauwelijks wist wanneer ze voor het eerst het gezelschap van haar jonge vriendin noodig had gehad. Erica's oom was pas de vorige avond van Highferrars vertrokken, cn Lucy had ge dacht dat men misschien Louise gevraagd had er te blijven tijdens de afwezigheid van Sir Raphaël; maar het kwam zoo uit, dat Jill Johnstone op Lowferrars bij haar zou blijven, terwijl Beatrice alleen achterbleef in het groote leege huis. Lucy had in de laatste tijd wel gelegen heid gehad Beatrice te leeren kennen en door haar scherpe onzelfzuchtige 'iefde was haar waarnemingsvermogen verscherpt Er was die morgen iets in de blik van Beatrice, toen ze haar in de kerk zag zitten, dat haar had ontroerd en het meisje had met haar te idoen. Lucy was nog maar dertien jaar, een leeftijd waarop sommige meisjes nog maar kinderen zijn; maar haar aard en opvoeding hadden in haar een bedachtzaamheid ont wikkeld, die hoven haar jaien ging, en ze kon de gedachte niet kwijt raken, dat er met juffrouw Cholmondeley iets niet in orde was en tegelijk met de gedaohte daar aan, kwam het hartstochtelijk verlangen om haar te helpen. „Moeder," fluister die ze, toen ze in die val lende schemering van den Novemberavond uiit de kerk kwamen, „mag Lk naar High- ferrams gaan, naar juffrouw Qholmond? Ze moet het erg eenzaam hebben, noi juffrouw Grey weg is." „Heel goed, kind, öHs je dat graag wilt; maar blijf aillleen als ze het goed vindt, want het ie gauw donker." „Nee moe-der, maar als ze me vraagt can te blijven?" „Dan mag je wel een poosje blijven, want dan zaïl ze wed zorgen dat iemand je veilig thuis brengt" „Ja daar zaïl ze wed om denken, dat doet ze altijd." En weg was Lucy, blij dat ze zoo- veol vrij kreeg. Juffrouw Cholmon-d was boven, in haar zitkamer, word er gezegd. Ze had hoofdpijn en had niets gegeten. Van dat ze uit de keuk gekomen was, was ze er a.l niet van daan geweest en de huishoudster, dne wat achteraf stond, scheen blij te zijn, dat Lucy kwam, „Ja, ga maar naar boven kind om te kij ken hoe het met haar i6 Er mankeert haar anders noodt iets. Ik zal gauw wat sterke thee brengen, en zie dan eens of je ze niet zoover kunt krijgen, dat ze wat gebruikt. Zoolang alls ze Tuier g er veest is, heeft ze nog nooit, over piin geklaagd. Ik weet niet hoe ik het heb." Lucy meende, dat het gemakkelijk te ver klaren was door ad de vermoeienis en op winding van de vorige week en heit heen gaan van haar vriendin. Ze haastte zich naar de bekende kamer en stapte kalm naar binnen zonder eerst te kloppen. Ze hoopte Beatrice in slaap te vinden en wil de haar om nog zooveel niet, daarin 6toren. Het was donker in de kamer toen zij binnenging, want het werd bulten ad sche merig en de in den haard opgestapelde houtblokken vlamden niet, maar brandden 6lechts met een flauwe roode gloed. Bea trice lag achterover in een gemakkelijken stoel, met haar rug naar het raam. Het ge laat was nauwelijks zichtbaar, zoodat Lucy niet wist of ze s'lkip of niet; maar ze had nog maar een paar stappen gedaan, toen een bekende stem klonk: „Wel, kleine meid?" Lucy sprong naar voren en gimg achter de 6toel staan, waarna ze haar koele han den op het h-eete voorhoofd legde en dat op lieftallige wijze ku6te. „Ik wou naar u toe. Ik dacht dat u het zoo eenzaam moe6t hebben zonder juffrouw Grey; en toen ik u néet im de kerk zag, was i»k bang, dat u ziek was. Hebt u erge hoofd pijn?" „Nogal erg, maar het is al minder ge worden- Kunnen ze je thuis missen, Lucy?" „Ja, eil6 u me noodig hebt" „Ik geloof van wel." Beo trice ging over eind zitten en drukte haar hand tegen haar hoofd. „16 het nog Zondag?" Is het pas vanmorgen geweest, dat ik in de kerk ben geweest?" „Ja, dacht u dat het larger geleden was?" „Ja het schijnt wel een menschen Leeftijd geleden te zijn," antwevrdde Beatrice op vermoeiden toon, en ze zonk terug in haar vorige houding. Lucy zag en hoorde dat ze vreeselijk moe was, en in een oogopslag zag ze bij een lichtst raad die op het gelaat viel, dat ze gehuiild had tot ze niet meer kon. Ze was een verstandig meisje en daarom zed ze niets meer, maar deed het een en ander in de kamer, liet de blinden neer en trok de gordijnen dacht ze maakte alles gezelddg, voordat een dienstbode er zich mee hoefde te bemoeien. Toen de thee werd bin nengebracht, nam ze dne zelf aan, een lamp wilde ze niet hebben, maar ze haalde Bea trice over om wat te eten en te drinken, met meer succes dan ze aanvankelijk had durven hopen. Toen ze maar eenst begon te eten, ging het verder vanzelf, want Beatrice was uit geput door het lamge vasten en de emotie, en had werkelijk voedsel noodig. Lucy was danig in haar sohiiik en zou zichzelf ver geten hebben, ails ze er niet aan herinnerd was, dat ze zelf ook wat moest gebruiken. Toen ze eilles had opgeruimd en opge veegd en het vuur weer had opgepord, had ze de voldoening te gevoelen, dat ze haar gastvrouw goed had gedaan, en haar hart sprong op van vreugde toen Beatrice op haar oude manier haar bedankte en prees. „En nu, m'n kind. ga hier eens zitten en laten we eens samen praten. Ik heb ie heele dag verlangd om iemand bij me te hebben. Missohiien kan iik met jou net zoo goed als met een ander praten." Lucy begreep de laatste woorden niet heelemaal, maar ze ging op een laag stoel tje zitten naast haar vriendin, terwijl ze haar hand vasthield en haar ho fd tegen haar knie liet leunen. F.r was een oogen- bl'iik stiilte en toen sprak Beatrice. „Vanmorgen kon ilk niet luisteren naar je vaders preek; m'n hoofd duizelde. Kun jij me er iets van vertellen, Lucy?" „Ik zal het probeeren, maar ik geloof niet dat ik dear erg knap in ben. Het was een mooie preek; de tekst was „komt tot Mij." „Ja. dat heb ik gehoord. Maar mn de rest weet ik niet veel meer. Hoe m eten we tot Hem komen, Lucy?" Het meisje was een weinig verwonderd over deze vraag. „Om naar J ezus toe te gaan? Wel, over Zijn eigen weg." „Wat is die weg dan?" „Vader noemt het wed eens de weg van het kruis. Ik gedoof, dat dat het duidelijk maakt" „Waarom?" „U weet dat onze zondien ons van Hem afhouden. Als dat het niet was, dan zouden we ons nooit ver van Hem gevoelen, en Hem terug moeten vinden. Dus moet de weg van het kruis wel de juiste weg zijn.' „Kun je me ook zeggen, waarom. Lucy'. k mag je graag hooren spreken op de ma nier zooa-ls je vader tegen Je spreekt Toen ik een jong meisje was, had ik niemand die het me zoo duidelijk kon vertellen Ver tel me nu alles, zooals je vader het jou vertelt en zooals hij het ons vandaag zeker heeft verteld; maar ik kou onmogelijk luisteren." „O ja, hij heeft er de menschen alles van verteld. Ik geloof, dat het zoo ongeveer is, als het iu de Christenreize staat Die kon langen tijd niet van z'n last afkomen, zelfs niet toen hij probeerde op den rechten weg te wandelen. Het gaat ons vaak net zoo; we verlangen om goed te doen. maar op een of andere manier gaat het verkeerd." I „Juist; maar wat is nu de rechte weg." „Vader zegt. dat er veel menschen zijn die ven zichzelf denken, dat ze Christenen zijn, en die dat ook wel op een bepaalde manier zijn, en die toch nooit gelukkig zijn omdat ze hun eigen zwakheid ncoit leeren. Ze leven netjes en fatsoenlijk en dat schijnt hun voldoende te zijn. Ze gaan heelemaal nilet gebukt onder hun zonden, en ze gaan nooit tot Jezus om die la6t te laten weg nemen. Vader zegt dat hun oogen het best geopend woeien als ze de een of andere groote moeilijkheid ondervinden. Als ze vee moeid en belast zijn, don komen ze tot Hem en ze merken dan pas dat ze ver weg zijn- Vindt u dat «iet erg droevig? Maar het is nooit te laat om tot Jeczue te gaan. Hij is aJtijd berend hen tegemoet te komen en hun last weg te nomen. Vader zegt, dat oprecht berouw ons brengt aan den voet van het kruis; daarna doet Jezus de rest wel." „Maar wèt doet Hij dein?" vroeg Beatrice op zachten toon, na jen pauze dóe ze moei lijk scheen te kunnen beëindigen. „Wel, hij wascht onze zondsn af ln Zijn bloed. U weet toch wel wat er m de psalm staat: „Waech mij en ik zaïl witter ziju dan sneeuw." Dat loet Hij en Hij maakt ons tot Zijn kinderen. Ale we het Hem vragen, zendt Hij zijn heiiljge Geest in onze harten ?n maakt die wit en houdt re rein en heilig Ik geloof n-iot, dat lk dat zoo goed be«rljp, ails wat er gezegd wordt over liet wnsschcn en rein maken; maar moedor zegt, dat ik het wed beter begrijpen za.I als ik ouder word. Ze leert ons lederen dng te bidden: ..Heere. laat Uw HeiWige Geest me leoren en leiden." en ik geloof d«t dot helpt. Tk weet het wel zeker," Wordt vcrvolgdX

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 11