^^^..kevordert economisch beheer
erhaal VarA^daaq
:derlandsch fabrikaat-demonstratie
in 1932 te arnhem
GROOTSCHE PLANNEN
IN VOORBEREIDING
S3T FINANTIEELEN STEUN
VAN DE REGEERING
on-zen Amnheimschen correspondent).
s dezer dagen aan de pvibliciteit prijs
ven: bet grootsche plain tot origani&atie
een NedemlamdSioh Faforilkaat-deanon-
,ie op h;et fraaie landgoed Zijpen-claal te
ï-ern in den zomer van 1932.
ongetwijfeld zal men belangstellend
iets ma/dcns te vernemen omtrent deze
nen, die, wanneer ze uitgevoerd ver
zuilen laddie? tot een voor staid en land
belangrijk evenement, dat bedrie-
voort.ee.kenen niet in succes de be
Indische tentoonstelling van 1928 zal
waar de opzet grootsoher is.
we hebben ons daarom gewend tot
aan wiens stuwkracht en volhardend
de totstandkoming van de I. T. A.
te danken ;s geweest,
it feit alleen dat de energieke organisa-
van de Indische tentoonstelling thans
ïrom de man is onder wiens leiding
plannen in voorbereiding en straks in
jering zijn, wekt vertrouwen en waar-
t welhaast succes.
het onderhoud dat wij met mr. J.
;es hadden, legde hij er allereerst den
uk op, dat, al is zijn plan definitief, het
toch nog niet zeker is, waar zich
nog belemmerende factoren en on-
omstandigheden kunnen voordoen,
t neemt echter niet weg dat een en
reeds in een behoorlijk gevorderd sta-
van voorbereiding verkeert.
Idee voor het houden van een derge-
demonstratie aldus mr. Huges is
lij opgekomen in September-October vo-
aar toen, precies als nu ook nog altijd
val is, van alle mogelijke kanten, het ge
vernomen werd: wij hebben het recht
van het Nederlandsche volk te vragen,
dan tot nu toe het geval was, aandacht
henken aan het Nederlandsche product.
nu meen ik dat, wat betreft de plaats
deze demonstratie, Zijpendaal de aange-
is om in den volgenden zomer een
aantal menschen naar deze demon
ie te trekken, temeerdit landgoed be-
e zijn centrale ligging op zichzelf reeds
aantrekkelijks biedt om vele Nederlan-
derwaarts te doen gaan.
.1 een goed resultaat'in dezen te ver-
;en, vervolgde rar. Huges, moeten naar
overtuiging drie krachten sa-menwer-
de regeering, de Nederlandsche fabri-
en en Arnhem met haar omstreken Velp
'osterbeek.
regeering dient de onderneming te fi
omdat 't hief Wél zeer zichtbaar
algemeen Nederlandsch belang geldt
aangaat de Nederlandsche fabrikan-
zij kunnen langs dezen weg den strijd
met sleur en onverschilligheid bij
publiek, als gevolg waarvan
orders, die uit hoofde vajn prijs en
volstrekt niet aan het buitenland
ieven te worden gegeven, hun niet ont-
i en alzoo aan eigen fabrikaat te stade
t zal moeten geschieden niet zoozeer in
lonstellingsvorm, maar veelmeer zal op
mdaal ter plaatse en in demonstratieven
moeten worden aangetoond de waarde
die Nederlandsche producten in verband
den prijs zoodat de bezoekers gedwongen
lem om, na dat alles daar te hebben
naar huis tegaan met een
beeld omtrent het gewicht en de
van de Nederlandsche producten,
steunend: zij nadien aanleiding kun-
vinden om het buitenlandsoh product
te gaan.
n aanzien van de deelname van Arnhem
en Oosterbeek, welke drie plaatsen al-
s, een geheel vormen, van deze zijde
ort men zorg te dragen dat tijdens de
onstratie-maanden (medio Juni tot m'a-
\ugustus 1932) een extra toevloed van
mdelingen verzekerd is.
t is mogelijk indien door deze drie
tsen in samenwerking een plan wordt
en uitgevoerd, dat er op is in-
om door zomerontspanning in den
van op hoog peil 'staande feesten den
van Nederland ambitie bij te bren-
om, al was 't ook alleen maar daarvoor,
weekend in deze streken door te bren-
Door vooraanstaande personen,
is 't plan zeer sympathiek ont
vangen.
iorts deelde mr. Huges ons op een des-
ïffende vraag mede dat zijn plan door
vooraanstaande vertegenwoor-
rs van de drie meergenoemde groepen
sympathiek is ontvangen.
Da Minister van Arbeid, Handel en Nij
verheid heeft toegezegd dit plan principieel
te zullen steunen.
Wat de finantieele steun der regeering be
treft, hieromtrent deelde mr. Huges ons nog
mede, dat deze zoo moet zijn, diat de fabri
kanten gratis beschikking krijgen over het
volledig geoutilleerde terrein van Zijpendaal
met gehouwen, licht, sanitair enz. An
ders: Zijpendaal met het geld der regeering
afgebouwd, wordt in z'n geheel den Neder-
lanidschen fabrikanten aangeboden. De kos
ten voor de fabrikanten begonnen dus pas
met den aanvang van hun eigen actie.
Het is de bedoeling dat de fabrikanten
hun demonstraties coollectief zullen
houden, opdat men groepsgewijs samenwer
kend,den gemeenschappelijken vijand de
sleur kan bestrijden.
Last not least legd© mr. Huges er den na
druk op dat deze Demonstratie niet zal be
doelen: een depreciatie van het buitenland-
sche product, doch uitsluitend een bevorde
ring van de appreciatie van het eigen, Ne
derlandsche product
Zoo zal dan Gelres hoofdstad slagen de
plannen van mr. Huges in den zomer
van 1932 een demonstratie binnen haar
veste herbergen, waarvan de nationale en
locale beteekemis wel van zeer groot belang
geacht moet worden.
Dit blijkt allereerst wel wanneer men met
aandacht kennis genomen heeft van boven
staande uiteenzetting, die mr. Huges zoo wel
willend was ons te geven.
't Is van harte te hopen en we zijn on
getwijfeld aller tolk dat deze plannen ten
uitvoer gebracht zullen worden en eventuee-
le voetangels en klemmen spoedig uit den
weg geruimd zullen zijn.
Want 't staat immers wel vast, dat met
deze demonstratie ons land met name dan
ons eigen fabrikaat een grooten dienst be
wezen wordt.
Wat ten goede komt aan alle lagen onzer
maatschappij. Deze moeilijke tijd immers
roept om steun en bevordering van de Ne-
dierlandsche industrie. Een demonstratie als
deze kan dit noodzakelijk streven in belang
rijke mate versterken. En daarom is zij alles
zins gerechtvaardigd we bedoelen deze
demonstratie meer nog: geboden:
Niemand zal 't willen ontkennen, dat er
met man en macht naar gestreefd dient te
worden dat de werkloosheid zooveel moge
lijk beperkt blijft. Dit streven nu kan mede
volvoerd worden door eigen industrie te be-
voordeelen, temeer waar thans de prijzen
van inheemsche voortbrengselen niet hooger
zijn en de kwaliteit niet minder is dan
in het buitenland.
De Voorzitter van de Geld. Industrieele
Club de heer F. J. ten Kate heeft er voor
eenige dagen in zijn jaarrede op ge
wezen dat hut eenige opoffering van tijd
kost om uit te zoeken of een artikel dat
hier te lande vervaardigd wordt en of prijs
en kwaliteit ooncurreerend zijn, naar aan
leiding waarvan hij er de aandacht op ves
tigde dat daarbij hulp is to vinden bij de
Vereeniging Nederlandsch Fabrikaat, die
zich ten doel stelt voorlichting te geven, waar
het geld* de Nederlandsche industrie te eteu-
Wij zouden er op willen wijzen dat het
den industrieelen in deze donkere tijden als
een moreele eisoh gesteld kan worden,
dat zi; zich deze opoffering zoo 't al een
opoffering moge zijn getroosten.
Wijzen de statistieken niet uit dat onze
bevolking jaarlijks met meer dan honderd
duizend zielen toeneemt, waarvan meer dah
de helft hun bestaan moeten vinden in de
industrie; dat per jaar bijna 75 millioen
gulden uitgegeven moet worden voor de le
niging der gevolgen van armoede; dat dui
zenden artikelen uit het buitenland worden
betrokken, die even goed en even goedkoop
in ons land worden vervaardigd?
Alzoo heeft elke gulden, onnoodig voor
een niet-Nederlandsch fabrikaat uitgegeven,
tengevolge toenemende werkloosheid en
dus toenemende verarming en toenemende
belastingdruk.
Ziedaar.
Nogmaals: deze Nederlandsch Fabrikaat-
demonstratie zal blijken te zijn een evene
ment van nationale beteekenis dus aller
steun en sympathie waardig
Terugkeer van de I.T.A.-dagen
in optima forma.
Het locale belang van dit gebeuren? We
kunnen er kort over zijn, wanneer we ons
slechts in herinnering brengen de Indische
tentoonstelling van 1928.
Wederom belooft Gelre's hoofdstedelijke
veste indien de plannen voor deze de
monstratie verwezenlijkt worden in den
zomer van 1932 het centrum te worden
voor een belangstelling uit alle oorden des
lands, die duizenden bezoekers naar hier zal
brengen. Neen 't zullen er tien- en honderd
duizenden worden!
Immers: de I. T. A. bracht bijna een mil
lioen bezoekers naar Arnhem. En deze de
monstratie zal van een nog grooteren om
vang worden.
Verwacht mag dus worden dat de I. T. A.
dagen terug zullen keeren en dan wel in
optima forma!
Radio Nieuws.
ZONDAG S MEI
HUIZEN (1875 M.). N.C.R.V. 8.30—9.30 Morgen
-ijding, te hou-dei
der-volle beteeker
Da. J. Wlllemse, Ned. Herv Pred.. alda
spel. 2 Votum en Zegen. 3 Zingen: Psalm 118 :1
en 11. 4 Lezing van de Apostolischo Geloofsbelij-
128. 5 Gebed. 6 Voor-
Psalm lé 5. 13 Zegen. 14 Orgelspel.
MAANDAG 4 MEI
HUIZEN (1875 M.). N.C.R.V. 8.— Tijdsein. 8—
8.15 Schril tiering. 8.159.30 Concert. 10.30 Tijd
sein. 10.3011 Korte Ziekendienst, te lelden door
.Harten van Goud'1, door Jan Maclaren. 11.30
2 Gramofoonmuzlek. 12—12.15 Politieberichten.
12.15—12.30 Gramofoonmuzlek. 12.30 Tijdsein.
den orgelist dier kerk.
12.30—1.45 Orgelw
*h. Ke -
her Jam Zwart 1.45—2 Gramofoonmuzlk. 2.—
Tijdsein. 22.35 Uitzending voor Scholen. Spre-
- van Andel
J-werp: „D<
2.353.15 Beantwoording
en kamerplanten, door den ht
Bussum. 3.15—3.-15 Cursus Knl.
ren, te geven door het Instituut Ë.N.S.A.I.D., Tol-
steegsingel 54. te Utrecht 3.45—4 Verzorging
der. 4.—Tijdsein. 4 Zieken uurtje, te lelden
ih, Geref. Pred.
deel-te der toespraak. 8 Gebed. 9 Zingen. 6Tijd
sein. 56.30 Concert te geven dooi- het N.C.R.V.
IClein-Orkest o. 1. v. Piot van den Hurk. 6.30—
6.45 Gramofoonmuzlek. 6.457.15 Spreker: de
heer A. P. Oosterhof, te Leeuwarden. Onderwerp:
"-erderljbouw en voorkoming van brandge
ur". 7.157.30 Spreker: de heer H. Amelink,
De Bilt, Secr. van het Chr. Nat. Vakverbond.
7.308.Gramofoonmuzlek. 8.Tijdsein. 8
8.30 Spreker: Da J C Koningsberger, Ned. Herv.
Pred. te Ams-terdam. Onderwerp: „Geloof en
persoonlijkheid". 8.30 Kerkooncert vanuit te
Ned. Herv. Kerk Westzijdekerk), te Zaandam.
igel. Na afloop Persberichten
uziek.
HILVERSUM (298.8 M.). V.A.R.A. 8.Tijd
sein. 8.01 Gramofoonmuzlek. V.P.R.O. 10.Mor
genwijding. V.A.R.A 10.15 Voordracht. 10.30
Voor de aieken. 11.30 Gramofoonmuzlek. 12.
Tijdsein. 12.01 Concert 1.45 Verzorging zender.
215 VoorIeznn.gr. 3.— Concert. 3.30 De Vegeta
rische keuken. 4.— Concert. 4.30 Wie voor kin
deren verhalen schrijven. 5.15 Concert. 6.25 Vi-
Fotografie-Cu,rsus. 8.Cause-
T!?;*8'?? Muzlek- 9.15 Voordracht. 9.45 Concert
10.15 Persberichten. 10.25 Concert 11Gra
mofoonmuzlek. 12.— Tijdsein en sluiting
Gemengd Nieuws,
AUTO-ONGELUKKEN
Eén doode.
Op den Maastrichtschenweg onder Echt,
werd een vrachtauto van den heer Verheij-
den te Kerkrade van achter aangereden door
een uit de richting Roermond komende an
dere vrachtauto van Hoenscheid. De eerste
wagen botste tegen een aan den kant van
den weg staande boom en werd zwaar be
schadigd. Een inzittende knecht, de 18-jarige
v. d. Heyden, werd op slag gedood. De chauf
feur en de vrouw van Hoenscheid kregen
verwondingen.
De auto, die de aanrijding had veroorzaakt
is doorgereden. De marachaussee uit Echt
stelt een onderzoek in.
Een zwaargewonde.
Vrijdagavond om tien uur heeft op het
gevaarlijke kruispunt Hilversummerweg—
Nieuwe Rijksweg bij Laren (N.-H.) een ern
stig auto-ongeval plaats gehad. Een two-
seater bestuurd door den garagehouder
Keyer reed op den Hilversumschen weg in
de richting van Laren. Toen hij genoemd
kruispunt was genaderd kwam uit de rich
ting Amersfoort een vrachtauto, bestuurd
door den heer Koningsdaaluit Zaandam,
aanrijden, waarvoor de heer K. had moeten
stoppen.
Hij reed echter zonder vaart verminderen
door met het gevolg dat hij tegen den vracht
wagen aanbotste en dat zijn eigen wagen
totaal verbrijzeld werd. Eenige personen die
het ongeluk zagen gebeuren, droegen den
heer Keyer, die het bewustzijn had verloren,
uit de overblijfselen weg. Het slachtoffer,
dat met de borstkas tegen het stuur bekneld
zat, en eenige ernstige hoofdwonden had
opgeloopen, werd in deerniswekkenden toe
stand naar het St. Jansziekenhuis vervoerd.
HET HOOFD VERBRIJZELD.
Te Utrecht is op den Amsterdamschen
Straatweg op den hoek van de Marnixlaan,
een ongeveer 6-jarig jongentje, dat bij hel
spelen den weg overstak, door een autobus
overreden. Het linkervoorwiel ging het kind,
dat op slag dood was, over het hoofd.
E I c h wat W 115J
bij den kuiper
Onze tijd is de tijd van organisatie.
'n Menschenkind, dat van niet één ver
eeniging, club of kring lid is, zou men ge
neigd zijn als een bezienswaardigheid te
gaan beschouwen.
Er ontbreekt ons maar een organisatie
van niat-georganiseerden. Maar die komt
ook nog wel!
Het doel on het nut en het voordeel van
organisatie heeft men reeds op duizend
manieren trachten aan te toonen. Zoo lang
zamerhand wordt dat alles oude afgereden
cliché's, waarnaar niemand meer kijkt,
omdat ieder dit liedje wel kent.
Daarom werden we werkelijk geboeid
door 't origineele, frissche schetsje, dat we
in „De Slagerscourant" aantroffen en hiei
ouder later volgen.
In een kuiperswerkplaats lagen reeds ge
ruimen tijd twaalf veertien planden.
Ze waren alle even lang, maar de breedte
verschilde nog al iets.
Meermalen hadden deze planken reedt
een andere plaats gekregen en ook lagen ze
soms in den weg en werden dan wat opzij
geschopt
Die planken waren erg ontevreden mc
hun lot Wat was er al veel met hen ge
beurd eer ze zoover gekomen waren-
Eerst leefden ze in de vrije natuur. Zij
waren van jong oud geworden en menigen
storm hadden ze gekend en dat alles had
hen groot en sterk gemaakt.
Ze waren toen nog niet gescheiden zooals
nu, maar één en warm bedekt met schors
en meenden, dat dat hun eindbestemming
was. Maar wat was er veel gebeurd. Geva!
len, in het water geworpen, waai ze lang
hadden gelegen, toen weer opgetrokken, de
schors verwijderd en toen met een zaag be
werkt. Dat alles was geduldig verdragen,
want ze wilden wel dienstbaar zijn. Velen
van hun zusters hadden reeds een nutt'gr
bestemming, maar zij lagen daar nutteloos,
misschien werden ze wel verbrand. Op
zekeren dag kwam echter de kuiper, zette
zijn bril op en begon ze te bekijken één
voor één en knikte goedkeurend-
Wat zou er nu met hen gebeuren?
Ze werden medegenomen naar de schaaf
bank en daar op een gevoelige wijze be
handeld. Aan alle kanten moesten ze ge
schaafd, van de zijkanten moesten vooral
van boven en beneden heele krullen worden
weggeschaafd. Toch verdroegen ze ulles zeer
gewillig, want ze hadden vertrouwen in
hun gebrilden baas, die zoo zacht met ziin
hand over ze heen streek, ze zeiden niets
maar begonnen allen te glimmen van
vreugde.
Nu werden ze met het ondereinde tegen
elkander geplaatst en kwamen tol de ont
dekking dat de gchaaf van hun meester ze
zoo had bewerkt, dat de eerste en laatste
plank weer aan elkander raakte. Ze had
den van louter plezier wel een rondedans
willen maken, maar dat mocht niet, ze
moesten zioh zeer stil houden en om elkan
der niet kwijt te raken werd er een stevige
band omgelegd.
Hoe steviger die band werd gelegd, hor
verder ze van boven uit elkander gingen
Maar onze baas kuiper wist wel raad hij
oou die planken wel leeren 't hoofd buigen.
Hij maakte een vuur in de half afgewet k
te kuip en hoewel het aanvankelijk nipts
scheen te baten, toch hield hij vol,-totdat
de stijve trotsche planken vanzelf het
hoofd begonnen te buigen, zoolang tot de
kuiper kans zag ook aan de bovenkant een
band aan te brengen. En toen ging zijn ha
mer langen tijd op en neer. Ja, hel ging cr
gevoelig naar toe, de banden werden er h e
langer hoe verder omgedreven, langzaam
maar zeker, met een regelmaat als het tik
ken der klok.
En als hij eindelijk ophield stond daar
een vat of kuip of ton, één geheel uit ver
schillende deelen saamgestel d maar nu
sierlijk, hecht en sterk, zeer doelmatig voer
't gebruik.
Hoe is nu zoo'n vat tot stand gekomen?
Ten eerste uit losse planken.
Ten tweede uit planken, die alle wat krul
len moeten laten.
Ten derde uit naar elkander toebuigende
planken.
Ten vierde door het gebruik van hamer
en vuur.
Ten vijfde door een krachtig verband.
Ten zesde door een vasten wil.
Het zal wel niet meer noodig rijn op te
nierken, dat we met bovenstaande bedoel
den een voorbeeld te geven van de samen
stelling van een verband of verbond.
Voor dat een verbond gesloten wordt,
staat en leeft en werkt ieder op eigen ge
legenheid, ongeschaafd en ongebogen. Maar
juist dat los zijn van eikander brengt mode
dat men zich aan elkander stoot en soms
ernstig bezeert en de verwondingen worden
vaak aan beide zijden toegebracht.
Om echter in één verband met elkander
te leven en te werken, zal er zeker geschaafd
moeten worden, de hoekige kanten moeten
weg; heele/krullen soms, meerdere krullen
vaak.
De krtu van afgunst, rssst.
De krul van zelfzucht, rssst
De kruJ van eigenzinnigheid, rssst.
De KaiDskrul ..Ben ik mijns broeders hoe
der?" rssst, rssst.
De krul van: vul zelf maar in, er zijn er
nog velen.
Wat de zaak echter moeilijk maakt is: dat
men dat zware, moeizame, pijnlijke weik
zelf moet doen.
En dan dat naar elkaar toebuigen.
Neen! geen buiging maken, om dan wear
trotsch het hoofd op te richten en weer z'n
eigen weg te gaan. Maar huigen tot men
den ander raakt, ook zijn behoeften gevoelt;
op hem aansluit zoodat ge steun ontvangt,
maar ook geeft.
Dat gaat maar niet zoo van zelf.
Dat kunt u begrijpen!
Hamer en vuur komen daarbij te pas
Zinnebeelden van geweld en vernieling.
Maar ook van kracht en loutering.
En.... daar behoeft men niet zelf voor té
zorgen.
Dat doen anderen; meer dan een; waar
door het vuur brandende wordt gehoudeii,
totdat, totdat men van zelf wel buigen moet
en.... dit is het mooie, aanraking krijgt niet
anderen en steun vindt en biedt.
Gelukkig dat er dan ook verstandige werk
meesters zijn, die, wanneer het zoover is,
een krachtige band weten te leggen, dia
saamhecht wat op elkander is aangewezen.
Een band wordt gelegd, die hoe langer
hoe vaster wordt aangedreven; zeker, met
vaste hand, maar toch zonder geweld, want
een goede kuiper gebruikt geen enkele spj*
ker om zijn werkstuk in elkander te zetten.
Het is alleen de kunstenaarshand en de
vaste wil van den werkmeester, die de
ongelijke deelen, want het hindert niet dat
de eene duig wat breeder is dan de andere,
zoo weet te bewerken en te buigen, dat ze
geschikt worden, in het verband te worden
opgenomen en één sterk en sierlijk geheel
vormen.
Maar dan is ook de taak der deelen, iedei*
op z'n plaats te blijven, want als er eert
deel uit z'n verband springt, dan... dan is
net verband verbroken en het geheel onnut
geworden.
Het woord verband komt te zeer met het
woord verbond overeen, dat niet iedereen
de bedoeling zal vatten.
Als ieder voor zich zelf de toepassing
maakt en zich afvraagt, of hij de ju.ste
plaats inneemt en de juiste taak vervult, die
als lid van het verbond van hem verwacht
wordt, dan kan het aanleiding zijn, de
schaaf nog eens ter hand te nemen of zich
nog iets te buigen. Naar we hopen, zonder
dat het vuur noodzakelijk is.
Voor het Groot Nationaal Zang- en Mu
ziekconcours te Aalsmeer, hetwelk zal wor
den gehouden op 3 OJuni, 1 en 2 Juli a.sv
bestaat veel belangstelling.
Een 65-tal vereenigingen met pl.m. 3300
deelnemers(sters) schreef voor dit concours
in. Alle rubrieken, als: Harmonie- en Fan
faregezelschappen, Gemengd-, Mannen-, Da
mes- en Kinderkoren, Dubbel Mannen- en
Gemengde Dubbele kwartetten, zullen op
het Aalsmeersche concours vertegenwoor
digd zijn en dan wel van de lagere tot de
superieure afdeeling.
GEDENKTEEKEN PROF. LORENTZ.
Waarschijnlijk in tegenwoordigheid van
H. M. de Koningin zal begin September het
monument van prof. Lorentz in Sonsbeek
onthuld worden.
POGING TOT OPLICHTING
Bij den voorzitter van het Herv. School
bestuur te Teraar vervoegde zich een onbe
kend persoon met een kwitantie van 70
wegens geleverde school behoeften. Hij gaf
voor gezonden te zijn door het Hoofd .der
school. De heer H. was zelf niet thuis, en
hem werd verzocht nog maar eens terug te
kom?»y wat hij tot nu toe heeft verzuimd.
FEUILLETON
TWEE ENTHOUSIASTEN
Naar het Engelsch van
EVELYN EVERETT—GREEN
Door J. VAN ZUYLEN
garf nriiet cran die bewomide-
vam die een of amidere toevallige
maar fret verging die arme
man, d/ie baar sedert ze op Higfrfer-
verBcfrenen was altijd had bewonderd
vam, vond totaal betooverd was, ge-
amders Arme Duncan. Z'n leven wa6
tijd heel anders geworden, en hij
in fre laatste maanden meer gehoopt,
iet met beviing en wanhopige vrees, dan
ui die jaren vam zijn kallme bestaan die
raam waren vooraf gegaan. Maar sedert
was -die hoop in z'rn hand langzaam toe-
omen.
et bekend worden van de verloving van
en Erica had z'n ergste vrees veir-
vcn, en de opvallende gunst die de mees-
is van Hiighferrars hem die laatste tijd
had hem op het toppunt van z'n
gebracht. Hij had eir geen notie van
kon het ook? dat de gunsten van
het gevolg waren van een ruste-
3 verlangen om met iemand te praten,
peen vermoeden had van wat haar be
rde. De gedachte kwam niet bij hem op,
de gesp reiken oveir die kom ende brui-
die hij dikwijls met haai Oo<had -ad,
slechts diiiendien om miiet te moeten praten
met freon, wiens stem de zoetste muaiek in
haar ooren plecht te zijn, maai" wiens komst
ze nu met beving tegemoet zag. Duncan
was haar alleen trouwe hond, die haar op
haar weniken gehoorzaamde, zonder er bij
na te denken, en die niet het minste begrip
had van het drama, dat zich onder z'n
oogen afepeeilidie. Ze had niet die minste be
doeling om hem kwaad te dioen; ze dacht
dat ze hem eng gelukkig maakte. Maar er
is een Nemesis, die op onze onachtzaam
heid met de gevoelens vain anderen volgt
Dat zou Beatrice spoedig merken. Men kan
nilet met vuur spelen en verwachten er zon
der brandwonden af te komen.
Reeds meermallen bad ze dien avond met
Duncan gesproken; ze kon doen en zeggen
wat ze wou; het was hem alles goed. Een
hond zou eerder z'n meester een terecht
wijzing hebben toegediend, dan dat een
woord 'van orjtiek over Duncan's lippen
kwam. Maar ze zou bemerken, dat zij niet
geheel en aQ de aard van haar trouwe slaaf
en proefdier had begrepen. Hij kon gevaar-
hjik worden, als er net hem gespeeld werd.
Aan het eind 'van die partij, leidde hij
haar naar een dier zijkamers. De menschen
gingen maar de buffetten, én hij begreep
best, dat ze nu niet gestoord zouden wor
den. Ze was niet in staat op te merken,
vva.ar hij heenging of wat ze deden; ze ver
keerde 'in rustelooze spanning, welke plaats
was haar om het even. Hij stond tegenover
ha-ar im het hel diere lioht Om hen heen
heerschte een warme sfeer, maai' z'n ge
zicht was bleek en hij ademde zwaar. Het
was die crisis in zijn leven, daan- was hij
van doordrongen.
zei hij, ,ólk héb je Idief,'1
„Erg vriendelijk van je. Ja, Duncan, ik
geloof dat je altijd vain me gehouden hebt
Zullen we wat gaan gebruiken. Dat is ie
b ete marnier, om je toewijding te laten blij
ken. Ik ben uitgehongerd."
Maar hij tnaid haar in dein weg en vatte
haar hand,
„Beatrice," riep hij uit, „zoo zal je me
miet behandelen. Je zult geen grapje maken
van wat voor mij leven of dood beteekent
Ik heb je lief; ik heb je altijd lef gehad.
Maar ilk heb er niet altijd op gehoopt, nog
eens de belooning te zu/len vinden. Jij hebt
me ten slotte doen hopen en nu laah je
me uiit!"
Zij begreep ten dlotte de tragische ernst
van die woorden. Ze legde de band aan
haar voorhoofd en keek hem als uit een
droom ontwakend aarn.
„VVat bedoel je? Wat heb ik gedaan?"
„Je hebt me gunsten bewezen en mie op-
gezooht. Het scheen alsof je graag in mijn
nabijheid was, je hebt me boven anderen
uitverkoren om je van dllenst te zijn. Je
hebt me toegelachen en het liefdevuur in
mijn borst aangewakkerd, dat ik bezig was
te diooven. Nu keer je me den rug toe en
'lacht me uit. Wa,t is je bedoeling? Als je
inliet van rve houden kunt, waarom heb je
me dam laten hopen?"
Zijm woorden sneden haar door de ziel,
wamt ze zag dat ze in haar blinde zelfzucht
een einder hetzelfde lijden had aangedaan,
dat zij had te ondergaan. Kwam er dan
geen eind aam de pijn van deze vernede
ring? Het sdheen wel alsof ze een verrader
lijke helling afgleed zonder vastigheid, zon
der hulp en zonder hoop. Het drong tot
haar dioor met de scherpte van een abnor
maal verfijnde gevoeligheid. Ze zag de wem-
hoop op zijn gezicht even duidelijk als ze
da hopeloosheid zag van haar eigen zaak.
Ze stonden elkaar sprakeloos en hulpeloos
aan te staren.
„Ik ben de ongelukkigste vrouw ter we
reld," barnette Beatrice uit, op een toon
waarvan de hartstochtelijke wanhoop haar
zelf verbaasde. „Duncan, jij bent ongeluk
kig, maar ik ben het ook. Ik geloof dat het
lijden het lot is van alle ongelukkige ster-
iveldngen. Wat geeft het feitelijk ook? Laat
ons eten en drinken, want morgen sterven
Ze keerde zich om, en verliet hem zonder
nog een woord te spreken; hij had een ge
voel alsof de bliksem voor z'n voeten was
ingeslagen.
HOOFDSTUK XVII
Een storm
„Verblijd u, o jongeling, in uw jeugd; en
laat uw hart zich vermaken im de dagen
uwer jongelingschap, en wandel im de we
gen uws harten, en in die aanschouwing
uwer oogen; maar weet, dat God om al de
ze dingen, u zal dioen komen voor het ge
richt
„Zoo doe dam de toornigheid wijken van
uw hart, en doe het kwade weg van uw
vleeech, want die jeugd, en de jonkheid is
ijdelheid.
„En gedenk aan uw Schepper in de da
gen uwr jongelingschap, eer dat de kwa
de dagen komen, en de jaren naderen van
welke gij zeggen zult: Ik heb geen lust in
dezelve.
„Eer dan het zilveren koord ontketend
wordt, en de gulden schaal in stukken ge--
stooten wordt, en de kruik aan de spring
ader gebroken wordt, en het rad aan den
bornput in stukken gestooten wordt;
„En dat het stof wederom tot aarde keert,
als het geweest is, en de geest weder tot
God keert, die hem gegeven heeft
„IJdelheid der .ijdelheden, zegt de predi
ker; het is ai ijdelheid!"
„Va.n adiles, wat gehoord is, is het einde
van de zaak: Vrees God, en houd zijn ge
boden, want dit betaamt alle menschen.
„Want God zal -ieder werk in bet gericht
brengen, m-et ai vva-t verborgen is, hetzij
goed-, of hetzij kwaad."
Deze woorden hoorde Beatrice, toen ze
alleen zat in d-e groots kerkbank, des Zon
dags na d-e bruiloft, luisterend naar de hel
dere st-em van De. Keith. Gewoonlijk was
ze er niet eng bij met haar gedachten, wan
neer de dienst op die gewone wijze voort
gang had-, en van wat er tot nog toe ge
sproken was, was niiiet veel tot haar door
gedrongen. Doch deze woorden trokken
plotseling haar aandacht Ze luisterde ge
spannen, en de woorden griften zich in haar
beninmerimg.
Tot op dit oogenbldk had ze met beslist
heid a-ld-e gedachten teruggedrongen; tot
Zaterdagavond had ze zelfs gasten gehad
en ze had geen tijd om na te denken; maar
nu kreeg haar gevoel de overhand, als een
sterk getiji dat de dijken heeft doorgebro
ken en dat alles voor zich uit zal etuwen.
De voorbijgegane jaren sohen-en voor haar
geestesoog op te doemen, en haar te vragen
om te worden geoordeeld volgens de stan
daard van d-e Prediker.
„Hetzij goed, hetzij kwaad."
Hoe waren haar deden geweest?
Uiterbik was allies im ordp geweest
vriendelijk en edelmoedig was ze geweest,
bezield van een verlangen om de lijden len
bij te staan en hen die het verdienden te
helpen. Was dat niet genoeg?
„Wamt God zal ieder werk in het gericht
brengen, met al wat verborgen is, hetzij
goed, hetzij kwaad."
Hoe zouden al haar schoonschijnende
wenken een dergelijk onderzoek doorstaan?.
Beatri-oe drukte haar handen tegen el*
kaar, maar zij kon de stem vam het gewe
ten niet meen- tot zwijgen brengen. Gedu
rende dagen en maanden en jaren was er
een eluieir over haar hart geweest; ze wild©
er niet im zien, en haid geen begeerte o-m
te zien wat er geschreven stond. Deze 6duder
was nu weggevallen en het scheen of ze
een nieuw licht zag schijnen over het ver
leden, het heden en d-e toekomst: maar het
was een vreemdsoortig licht, dat te ontzet
tender scheen, omdat het zoo onbarmhartig
helder was.
Op den voorgrond stond duidelijk de beel
tenis vam het gouden kalf, waarvoor zij on
bewust had gebogen, en die beeltenis was
zijzelf. Om zich te vermaken had zij deze zor-
gelooize jeugdjaren geleefd, anderen een ge
noegen doende, omdat dat het gemakke
lijkst en het aangenaamst voor haarzelf
wae en het haar geen oogenbl-ilk van zelf
opoffering kostte. Op het oogenbllk, dat
haar weg een weinig moeilijk werd, en ze
geen uitweg wist, had ze haar leven im
eigen ham 1 genomen, en zioh vam de oude
paden laten afdrijven, om een nieuw loven
te berinnen, waarin ze alles op haar eigen
wijze kon doen en haar bestemming zelf
maken.
(Wordt vervolgd.)]
