Het Communisme in de Practijk
VïrA4ncjaa<
WOENSDAG 22 APRIL 1931 DERDE BLAD PAG. 9
(Nadruk verboden
Objectieve mededeeiingen en critische beschouwingen
VROUWENARBEID EN DE
VREESELLJKE KINDERKAMPEN
Volgens de beslissing van het uitvoerend
comité der sowjets zullen dit jaar 1.570.000
vrouwen in de productie betrokken moeten
worden boven het aantul, dat reeds fabrieks
of bureau-arbeid verricht. De uitvoering van
deze beslissing stuit op groote moeilijkheden
naar een onderzoek van het volkscommissa
riaat van inspectie heeft uitgewezen, tien der
hoofdzaken hierbij is de afwezigheid en on
voldoende werking van kinderbewaarplaat
sen. waarheen werkende moeders hun kroost
moeten brengen gedurende de werkuren. In
Moskou waren deze instellingen slechts be
schikbaar voor ongeveer 10 procent der kin
deren, in Leningrad voor ongeveer 6 procent.
Niettegenstaande het onvoldoende aantal
wordt van deze kindertehuizen slechts matig
gebruik gemaakt Slechts '75 procent en m
Moskou zelfs slechts 60 procent der plaatsen
is hezet De hoofdoorzaken liggen hierin, dat
de kinderbewaarplaatsen ver van de fabrie
ken verwijderd liggen en van de woonwij
ken. eoidemiën. enz. Wat dit enz. in het
verslag beteekent mogen we raden. Een mis
stand is ook het feit. dat de bewaarplaatsen
de kinderen slechts opnemen gedurende dp
werkuren van de vrouw.
Moeders, die in de eerste ploeg moeten wer
ken. welke om 6 uur 's morgens begint (zoo
als men weet wordt in zeer veie fabrieken
's nachts doorgewerkt, ook door vrouwen),
moeten ai om S uur opstaan om hun kinde
ren nog voor het begin van het werk aan dr
bewaarplaats af te leveren. De kinderen krij
gen geen voeding voor den geheelen dag, ton
dat de vrouwen, na thuiskomst van de fa
briek. nog voor het avondeten der kinderen
moeten zorgen en dus niet bevrijd zijn van
'keukenwerk, zelfs al eten ze zelf in de gaar
keukens.
Er zijn geen vaste normen voor voeding in
de kinderbewaarplaatsen. Het menu wordt
dagelijks vastgesteld afhankelijk van de voe
dingsmiddelen, die voorradig zijn en zonder
ook maar eenigszins rekening te houden met
de phvsiologische voorwaarden voor goede
voeding.
De verschillende fabrieksorganisaties, ook
de vakorganisaties laten zich aan deze zaak
niets gelegen liggen. Alle toonen volmaakte
onverschilligheid, ook de moeders zelf
Hierna komt een rij papieren beslissingen
F.r moeten betere levensmiddelen worden ver
strekt aan 'e kinderhuizen, beter sanitair
toezicht m> er komen, er moeten meer in
•tellingen worden gesticht bij- de fabrieken,
vooral daar, waar vele nieuwe arbeidsters
noodig zijn. En na zoo een'lijst papieren
wenschcn te hebben opgesteld, meent het re
geert ngscol loge zijn plicht te hebben gedaan
cn gaat weer tot één volgend onderwerp
Zoo een droog, ófjifieej verslag kan toch
soms wel een aardig kijkje geven op de toe
standen, die in dezen heilstaat der arbeiders
heerschen.
gebracht of gevangen gezet als saboteurs en
con tra-revolutionairen.
Naast de officieele oplossing bestaan er
echter nog niet officieele, die echter meer ef
fect sorteeren. Prijs verhooging, belastingver-
hooging, sterkere rantsoeneering. De arbei
ders zijn nu eenmaal eigenaars der fabrie
ken in de sowjet-unie, en moeten, als alle
eigenaars ter wereld, de verliezen ten slotte
uit hun eigen zak betalen. En de sow jet-
I regeering weet den weg naar die zakken uit
stekend te vinden.
HOEVEELHEID EN HOEDANIGHEID
De gowjet-propjiganda schermt met ver
bluffende cijfers. Vergrooting der productie,
oen begrooting van vele milliarden, dat slaat
iu. En niemand ontkent, dat op het gebied
der hoeveelheid ginds krasse dingen tot
stand komen. Een andere vraag is echter, of
dia milliarden nuttig besteed worden en hun
rente opbrengen. Dat wil de sowjet-regeering
graag genoeg, maar in dit opzicht helpen
geen plancijfers, daar gaat de wanorde en
.verkwisting haar gang.
Men had voor 1931 de volgende plancijfers
opgesteld: De productiviteit moet met 28 pro
cent toenemen, het arbeidsloon slechts met
B procent. Blijft dus een aardig winstje over.
op papier tenminste. Bovendien moest er in
verhouding tot het product aan grondstoffen
12 procent minder en aan brandstoffen 15
procent minder worden gebruikt dan in 1930.
De resultaten spreken een andere taal. In
het eerste kwartaal zijn de loonen reeds mei
4,5 procent gestegen wegens de verhooging
der prijzen, terwijl in de metaalindustrie b.v.
bet verbruik aan brandstoffen en grondstof
fen per eenheid tan productie belangrijk is
toegenomen, doordat beide van slechter kwa
liteit bleken te zijn. En in de textielindustrie
heeft men het op verschillende fabrieken zoo
ver gebracht dat een kwart van de totale
productie afgekeurd moest worden als totaal
ondeugdelijk, waartoe men in de sowjet-unie
heusch zoo licht niet overgaat.
Het zijn alles gebreken der organisatie,
klaagt de schrijver in Izwestia, waaraan wij
deze gegevens ontleenen. De machines wor
den niet voldoende gebruikt, er is geen vol
doende toezicht
De oplossing is de frase van Stalin, dat de
inassa de techniek moet beheerech*n. Maar
dat leert de massa niet uit een paar verga
deringen of krantenartikeltjes! En zij, die
werkelijk aan dezen eisch voldeden, zijn om
WAT BETEEKENT RIJKOF'S
TERUGKEER?
Wij maakten reeds melding van het feit,
dat de vroegere voorzitter van den raad van
volkscommissarissen der sowjet-unie, Rykof.
die in ongenade was gevallen wegens zijn
rechtsche neigingen, en naar het heette ver
bannen zou worden, plotseling weer be
noemd is tot volkscommissaris van post en
telegrafie. Vanzelfsprekend geschieden zulke
ontslagen en benoemingen in het land der
„arbeidersdemocratie" zonder dat eenig ver
legen woord igend lichaam zich erin mengt,
uitsluitend door besluiten van den kleinen
kring der werkelijke machthebbers. Men
weet dientengevolge van de werkelijke oor
zaken nooit meer dan de hooge heeren wen
schen los te laten.
Het merkwaardige is nu, dat de herbenoe
ming van Rykof zonder eenig begeleidend
commentaar is geschied. Een besluit van
•wee regeltjes van het uitvoerend comité der
Rowjets meldde de aanstelling, en verder
deed de sowjet-pers het rwijgen eraan toe.
In de buitenlandsche pers veronderstelde
men, dat Rykof zich had onderworpen, maar
zekerheid bestond daaromtrent niet
Thans deelt de Roel mede uit betrouwbare
bron tc hebben vernomen, dat de herbenoe
ming van Rykof niet het gevolg is geweesl
van een onderwerping zijnerzijds, doch nis
een concessie van Stalin aan de rechtsche
strooming moet worden beschouwd. Deze
strooming zou zoozeer in kracht toenemen
dat bestrijding en .uitroeiing onmogelijk is
en Stalin heeft daarom getracht tot een ac-
coord te komen. De rechtschen stelden als
eisch de herbenoeming van Rykof, waaraan
is voldaan.
Indien dit bericht juist is zou zulks wel
dra moeten blijken uit het optreden van Ry
kof naar buiten en uit een veranderde hou
ding jegens de rechtsche strooming. De naas
te toekomst zal daarover nieuws brengen, of
anders moet het bericht als een loos gerucht
terzijde worden gelegd.
DE STEMMING IN DE
COMMUNISTISCHE PARTIJ
Molotof heeft een rede gehouden tot de eer
ste groep keurtroepen, bestaande uit partij
leden-technici, die vanuit Moskou naar de
voornaamste industrie centra gezonden zijn.
Hij liet zich daarin op de volgende wijze uit
over de stemming in de partij.
De strijd om de socialistische opbouw van
ons land. op grond van het vijfjarenplan,
wordt steeds scherper door de afwijkingen
binnen de partij van de generale lijn. Wij
hebben de rechtsche elementen, die gevaar
lijkste vijanden van de revolutie, uit de partij
leiding verwijderd. Maar de lagere besturen
bestaan bijna geheel uit opportunisten en
hun meeloopera, die de massa tegen ons op
zetten. Daartegen zuilen wij ten krachtigste
optreden.
Het hoofddoel van uw zending zal zijn, be
halve het doorvoeren der algemeene partij
lijn ter plaatse, een krachtige bestrijding van
de geheime partij-ondergravers.
DE BUITENLANDSCHE LEDEN
VAN DEN MOSKOUSCHEN SOVJET
In den Moskouschen sowjet zijn circa 40
buitenlanders gekozen bij de laatste verkie
zingen, d. w. z. door de communistische par
tij aangewezen. Met zit echter met deze le
den, die de taai niet verstaan, eenigszins in
zijn maag. Typeerend voor de organisatie is
wel, dat men in de administratieve afdeeling
niet precies wist hoeveel buitenlandsche
aowjet-leden er eigenlijk waren.
Thans is er een conferentie gehouden van
die buitenlandsche uitverkorenen, waar be
sloten is, dat ieder van hen een tolk tot zijn
beschikking krijgt, terwijl er systematisch
werk van zal wordon gemaakt hun Russisch
«e leeren. Bovendien zal de organisatie af
deeling van den Moskouschen sowjet hun
werk systematisch leiden.
Toch beweerde de voorzitter na afloop der
zitting, dat zij. buitenlanders, even goed
meesters waren van Muskou als de Russi
sche arbeiders. Tenminsteals zij zich
netjes door de organisatie afdeeling laten
leiden.
DE „PALEMBANG" IN STORMWEER
Het Ned-errla-mteohe etoomex-h-ip „Palera
ba<ng", dat dezer dagen van Batavia, via
Boston. te New-York aankwam heeft, nadat
het de Middelhui Ische Zee had verlaten
tonnen water over het dek gekregen, waai
door het aan de b->egplaten en aan de uit
rusting schade opliep.
Wij kregen va.n een dor opvarenden een
paar foto'6 ter reproductie, die een imdruk
geven van het ontzettend watergeweld, dat
het stoomschip had te trotoeeren. D« een*
foto geeft het moment weer. dat de oceaan
een hevigen aanval doet op „de bak". De
geurwtok werd hierdoor verbogen. De an
dere kiek ia een schitterende moment
opname van een overkomende zee bakboort
midscheeps: een aanval op de wouimz van
ten eersten machiniBt
De gmntschheid vm den kokenden oceaan
komt op foto's als «leze wel uit Het zaJ ze
ker niet meegevallen zijn om ond-w deze
omstandigheden zulke goedgeslaagde opna
men te maken.
REIZENDE TRACTOREN
DOCH HET PAARD VOOR DE PLOEQ
Tusschen de mooi gekleurde berichten
over den goeden gang van zaken in de col
lectieve landbouwbedrijven stuit enen van
tijd tot tijd op iets, dat huelemaal uit den
toon valt en de vraag doet rijzen, of de alge
meene resultaten wel zoo mooi kunueu zijn
als hei wordl voorgesteld.
Er blijkt eenig* maanden geleder, een be
slissing te zijn genomen tot henerdeding
der tractors, en wel zoodanig, dat elk. -rno-
torstation slechts een of twee soojtcn trac
tors zou hebben, op zichzelf laluui'ijk een
goed besluit. Maar even duidelijk is het, dat
men de uitvoering ervan over een uitge
strekt gebied heel makkelijk tot een chaos
kan maken.
Dat schijnt nu wel te zijn geschied Uit da
berichten volgt namelijk, dat men met het
ruilen der tractoren gewacht heeft tot de
voorjaarscampagne, zoodat thans, nu de ma
chines noodig zijn, zij veelal ergens op een
spoorwegwagen staan en zich op de reis be
vinden tusschen twee kolchozen. Komen ze
eindelijk aan, dan blijken onderdeelen te onl
breken, of de tractors zijn heelemaal on
bruikbaar, en in het gunstigste geval heeft
men ze zonder aanhangwerktuigen gestuurd,
zoodat een kolchoz beschikt over een Kurd-
son tractor, maar over ploegen en eggen, die
daarop niet passen. Dan blijven de tractors
stilstaan en worden de paarden maar voor
de ploeg gespannen. Met opjachten van men-
schen en dieren wordt de hoeveelheid dan
nog wel ongeveer bereikt, maar vraag uiet
naar de kosten!
VERMINDERING VAN DEN INVOER
UIT AMERIKA
De invoer in de sowjet-unie vanuit de Ver
eenigde Staten is in de tweede helft van 1930
belangrijk achteruitgegaan en wel tot 35 nul-
lioen dollar tegen 60 millloen in de eerste
helft van dat jaar. De oorzaak moet worden
gezocht in het feit, dat de Amerikanen geen
voldoende erudiet geven bij de sowjet-iukno
pen. Nu men in Duitschland beter is ge
slaagd zal het inkoopen in Amerika allicht
nog meer beperkt worden,
Gemengd Nieuws.
DE qLINQUENDA" UIT DE SLUIS
GESLEEPT.
Te Hansweert heeft men 100 ton grint ge
lost uit de in de WesterBluis gezonken licb
ter „Limquende", waardoor het schip drtj
vende is gemaakt. Om clroa vier uur 'smid
dag» is het schip uit de sluis gesleept «n
op de slikken buiten de haven gezet, waar
het verder zal worden gelost Daarna aal
het ter reparatie naar een werf worden ge
bracht
Door een duiker zm-1 een onderzoek woe
den imgeeteld of de eluis beschadig! ie.
2 CoQstnictfe-oetails. die U
alléén bij de allerkostbaazzte
machines zult aantreffen,
"n Ritsema type R.R. btedt U
thans deze voordeelen voor
een uiterst voordeeltgen prijs.
Zul va Nederlandscb fabri
kaat
Elch wal. W 115 _11
UIT 'T LEVEN VAN DEN OUDEN FRITS
Vergissen is menschelijk, en op z'n tijd be
wijst ieder, dat ook dit menschelijke hem
niet vreemd is.
Van Frederik de Groote vond 'k een kleine
vergissing vernield.
Hij zou te Bielefeld een parade bijwonen
Maar inplaats van elf uur. zooals bepaald
was, verscheen „de oude Frits" om tien uur
op 't terrein.
De koning was woest en von Pfuel, de be
\elvoerder over 't garnizoen, kreeg de voile
luag. „Waarom komt ge zoo laat?" beet hem
de koning toe. „Ge hebt u volgende week te
Potsdam te melden!"
De arme Pfuel, hoewel hij in zijn recht
was, durfde niets zeggen. De inspectie liep
zeer ongunstig af, en de vorst reisde venier.
Tot kalmte gekomen, kreeg de koning «Ie
overtuiging, dat de schuld aan hem lag; cn
nu berouwde hem de onheusche behande
ling, welke liij een braaf officier had aange
daan.
Op den bepaalden dag kwam von Pfuel te
Potsdam aan en liet zich bij den koning aan
melden. Hij was niet weinig verwonderd,
toen hij in piaats van een onaangename ont
vangst, slechts bevel kreeg om bij den ko
ning te komen eten.
Hij trof aldaar een groot aantal geleerden
en veldoversten aan, en daar Frederik op
zijn ouden dag gaarne ove- zijn zegepralen
sprak, was het niet te verwonderen, dat aan
tafel liet gesprek ging over den Silezischeu
oorlog.
Onder het spreken vroeg de koning: „Is er
onder de hier aanwezige officieren één, die
aan al mijn krijgstochten heeft deel ge no
men, van de eerste af tot de laatste toe?"
De heer von Pfuel was de eenige aan tafel,
die bevestigend kon antwoorden.
„Waart gij bij Mollwitx?" vroeg de koning
vriendelijk.
„Ja! Sire, als vaandeldrager."
„Vertel mij, wat gij alzoo hebt door
leefd!" zei de koning, nog vriendelijker.
Het hart van von Pfuel was veel lichter
geworden. En hij vertelde naar waarheid
met groote bescheidenheid, al wat hij door
leefd had; en de koning vatte voor den
trouwen man zulk een genegenheid op. dat
hij bij liet afscheid tot hem zeide: „Gij blijft
tc Potsdam en hebt van nu af dagelijks
vrijen toegang."
Recht gelukkig verliet von Pfuel het ko
ninklijk paleis, dankbaar, dat do toekomst
voor hem en zijn huisgezin weder zonnig
was geworden.
Sedert dien tijd was de vriendschapsband
tusschen den koning en dezen officier steeds
vaster, en weldra mocht von Pfüèl dagelijks
iu het kabinet des koning* komen, en dat
wel onaangemeld.
Op een morgen wilde von Pfuel weder tot
den koning gaan; reeds had hij de deur een
weinig geo|>cnd, maar plotseling trok hij
zich stil terug.
Waarom? De oude koning lag voor een
stoel op zijn knieën en bad. Kort daarop
hoorde von Pfuel gedruisch in de kamer.
De koning Was opgestaan, en von Pfuel
trad binnen.
Vriendelijk, zooals gewoonlijk, ontving
hem de koning en vroeg, na eenige woorden
gewisseld te hebben: „Pfuel, waart gij er zoo
even reeds?"
Ja, Sire."
„Ilebt gij gezien, wat ik gedaan heb?"
„Ja, mei dankbare vreugde."
„Zool" antwoordde de koning, „bidt gij
ook? en waarom zijt gij verheugd geweest?"
„Met uw verlof, Sire," antwoordde von
Pfuel, „ik heb van mijn jeugd af gebeden,
zooals ik dat in mijn ouderlijk huis gewoon
ben geweest, en ik heb mij verheugd te zien,
dat mijn koning voor God ook zjjn knieën
weet te buigen."
„Nu," zoo ging de koning voort, „hebt gij
dat vroeger niet gedacht?"
„Met uw verlof, Sire," hernam von Pfuel,
„ik kan met het gebed veel, dat ik vroeger
van uwe majesteit gehoord heb, niet rijmen."
„O!" antwoordde de koning haastig, „gij
denkt hier aan mijn spotternijen, en gij hebt
recht, die deugden niet Maar ik heb in mijn
jeugd veel huichelarij gezien, en toen heb ik
het spotten geleerd. Gij hebt gelijk, het deugt
niet) Maar, Pfuel, blijf gij maar bidden, ik
zal het ook doen!"
De oude Frits moet een uitnemend men-
schenkcnner geweest zijn. Dat hebben velen
ondervonden. Ook zijn kleermaker.
Deze werd bij den koning geroepen en trad
met een alles te boven gaande verwaand
heid binnen.
De koning zei kortweg: „Ga naar huis en
lees Daniël 8 8."
De kleermaker ging naar huis, zeer be
nieuwd wat op de genoemde Bijbelplaats te
lezen zou zijn. En hij las: „En de geitenhok
maakte zich uitermate groot; maar toen hij
sterk geworden was, brak die groote hoorn.''
De man had een les voor zijn geheele le*
ven ontvangen en was voortaan meer be
scheiden in zijn optreden.
Radio Nieuws.
Dsnderdag 33 April.
Hm.-Fred. der Bv. Lutr».
Kerk. wonende te üuasum. 3 VUdeeU. 33.16
Gramofoon. 2.16—316 Cursue rraele Handwerken
te seven door Mej. U Ably, te Hilversum. 8.16
3.46 Vrouwenhalfuurtje. Letdeter: Mevr. J. O
ven Am»lel-van LöOecs Sela te Ouderkerk a. d.
Amatel. 8preeketer Mej. Mr. Gee ven der
Molen, Journaliste te Amsterdam. Onderwerrp.
„Vredeswerk". 3.464 Veriorginu van den zen-
oer. 4 TUdseln. 46 ZlekenuurtJe. te lelden dooi
l)a. M. v. d. Vla, Vrö Ev. preulkatt te Goes.
Ttfdeeti
voor onze Jeugd, te seven door den neer n. J.
Stelnvoort te Hilversum. Onderwerp: „Een
vierkant bakje van karton". 6.46—6 30 Concert
te seven door mej. Beatrix Benut te Amsterdam
lang. De heer Hugo Vermeer te Husaum. plana
6.306 46 Cursus knippen en «tofversleren. te
geven door het Instituut KNHA1D. Tolsteegste-
gel 64, te Utrecht. 6.46—7 l^ezlng over: „Ver-
Kadio-Handcl (IX). 7 TBdseia
;enh«lfuurtje. 7.30—7.46 Polilleber.
loioon. 8 Tödaeln. 8—10 Avono. sf-
Ned. Jougellngs-Ver bond. ttpre*
Persberichten van Va* Dli
11.30 Gramofoonplatenconcert.
KKO. 89 1» MorgenconcerL
12.161.45 Lunchconcert. 1.46—3 Gramoroon.
HILVERSUM (298.3 M) AVKU. 8 TtJdaein.
8.01—9.60 Gramofoon. 10 TtJdseln. 10.01—10 18
Morgenwijding. 10.30—11 Gramofoon. 11—13 De
butanten-uurtje. 13—13 AVRO-kwartet. 3—2.38
Lezing. 3.308 Rustpoos voor verzorging van
den zender. S4 Naaicursus. 46 Zlekenuur.
6—6 Orkest. 6—6.30 Plano-voordracht. 6 30—t
Radio-Volks-Universiteit. 7—7,30 Engelache lea
voor gevorderden. 7.308 Sportpraatje. 81.18
Gramofoon. 8.16—10.30 Muziek te Amsterdam,
10.30—10.40 Nieuwsberichten van Vaz Dtae.
10.40—11.16 Zang. 11.16—13 Gramofoon. 12
Sluiting.
NIEUWE AVONTUREN VAN MIJNHEER PIMPELMANS
73. Hoer Pimpelmans zei na een week.
Toen hij naar Willemijntje keek:
gZeg, kind, als ik dat hoofd van Jou
Nog langer zie, dan krijg Ik koul"
Hij haald' een kapper uit de stad,
Die veel veratand van pruiken had.
74. Toen *t pm ik-opzetten was gedaan.
Bood Pimpelmans den kapper aan:
„Kruip achter op mijn motorfiets.
Ik breng Je thuis, dat koat je niets!
Je kunt den omtrek nog eens zien
En spaart een treinreis bovendien."
(Wordt Vrijdag vervolgd.)'
FEUILLETON
TWEE ENTHOUSIASTEN
Door J. VAN ZUYLEN
Beatrice's bedden den waren aan stiptheid
gewend en er wae geen gebrek aan voor
raden un eeo h-u-is, waar edelmoedigheid en
gastvrijheid zoozeer de kenmerkende eigen
schappen wanen va.n de meesteres Gelukkig
was de wintervoorraad van dekens reeds
aangekomen en op de planken lagen sta-
pole hemden, het resultaat van de naaimid-
«Jagen, die reeds georganiseerd waren, of
schoon het nieuwe gebouw nog niet geopend
was. Iedereen deed zijn uiterste best, de
fJra.ng van dan nood vervulde al de helpens
poet een ijv--• en een toewijding, die wonde
ren verriohtte. In een oogwenk stond de
wegen voor, stapels dekens en hemden
werden ar vlug in gedragen. daarna pak
ken watten, fl-et-schen olie. zooveel chirur
gische hulpmiddelen als de provisie-kamers
maar konden leveren, terwijl nog uit de
keuken werd meegenomen een groote mapd
en verscheiden kannen, die zulke dingen
bevatten, weike het meest dringend noo-
diig zouden zijn voor de lijders, die aan den
mond vam den put zouden ontkomen.
Beatrice Erica en de huishoudster waren
klaar voordat de wagen nog geheel was
vo'zelnden, en .lock sprong er nog op t
^ar'ste oogenhlik bij i<n, overtuigd, dat hij
Zich nuttig zou kunnen maken met aan
brengen en dragen; de huishoudster kreeg
een plaats in bet rijtuig van haar meeste
res; het was een handige, hulpvaardige
vrouw, met groote tegonwoordighoid van
Seest en bekend met ziekenverzorging, wier
ulp van groote waarde zou kunnen zijn
op net terrein van de ramp.
Het duurde niet lang of het rijtuig en de
wagen hadden de plaats van het ongeluk
bereikt; en toen ze zoo dicht mogelijk bij
den mond van de mijn stopten als de ge-
ateidiheid van den grond toeliet, zagen de
beide meisjes een tooneel voor zich, dat zij
nimmer vergaten, ofscnoon ze op dal oogen
blik geen minuut te venliezen hadden om
iet d-iep-ontroerende en de vreeeelijke ake
ligheid te nemen.
Onmiddellijk om den mond van de
schacht stond een groep mannen, waarvan
Raphael Rverard het meest opviel, die de
led-ding scheen te nemen met het genui K
va-n iemand, due gewoon Is te bevelen Een
eindje verder weg stonden in een kring,
dicht op alkaar ged-rongen honderden vrrou
wen en kinderen, schreiend, snikkend, de
ha-nden wringend im de uiterste engst en
vertwijfeling, terwijl de opmerkelijke af
wezigheid ven mannen met stomme wel
sprekendheid de grootte aanduidde van de
ramp, die het dorp had getroffen Inder
daad, de ontploffing had >p een noodlottig
oogen bl ik pinate gehad, terwijl één ploeg
mannen Juist naar benedon was gegaan
en vóórdat hun makkers, die zij kwa-mon
aflossen, tijd hadden gehad naar boven te
gaan. Dit was nagenoeg allee, wat men
wist en men kon slechts gissen naar het
lot van de tweehonderd mijnwerkers. Een
paar dozijn gekwetste en uitgeputte man
nen waren naar boven gebracht on naar
een van de laroge loodeen gedragen, niet
ver vandaar, waar hun vrouwen en kin
deren bij hen stonden te huilen en voor
hen trachtten te doen wet ze konden Maar
het scheen wel. alsof zij. die m staat waren
geweest da mijn te verlaten, dit hadden ge
daan en wat kon or gedaan worden vooi
de rest, lie nog was ingesloten? Een bepe
6tiilte was plotseling op die dichte menietr
gevallen, liet gejammer van de vrouwen
hield op en de heldere stem van Sir Ra
phael was duidelijk hoorbaar, terwijl hij tot
de paar mannen sprak, dóe vlok bij Iwni
stonden.
„Nu, vrienden, hebben we allen opge
haald, die de schacht nog hebben kunnen
bereiken, maar er zijn nog bijna tweehon
derd menschen daar beneden, voor wier
leven wij verantwoordelijk zijn Zc kunnen
piet allemaal dood zijn. Maar ze zullen
sterven, ale er niet gauw hulp komt. Er
is natuurlijk gevoar aan verbonden, als
we naar beneden gaan. maar we zijn allen
menschen en kennen onzen pliohi. Wie van
Jullie hebben vrouw en kinderen? Juthe
zessen? Dan blijven Jul-lae het eerat boven
en haler zoo snel mogelijk op met Ie k'«>i
degenen, die wij redden kunnen Wij gaan
met z'n achten het eerot naar berieden ui
In den tijd, dat wij onzen plicht gedaan
hebben, zullen er ongetwijfeld andere vrij
willigen? 'omen van de andore putton, om
onze plaats im te temen Nou, vrienden,
zijn jullie klaar?"
Rn terwijl hij nog sprak stapte Raphael
lm de kool. met zooveel man-nen als ze
dragen kou. en verdween uit het gezicnt
en iets. dat het midden hield tusschen een
toejuiching en een *n.ik. kwam van de lip
pen van hen. die rondom stonden.
Beatrice's gelaat, dat rood was geworden
toen de Jonge man sprak, werd nu g-jer
wit, en Erica was even bleek; maar net
wae nu geen tijd om hen, die kwamen om
te werken, daarlm te verhinderen.
.Als bij zijn plichten heeft, wij hebben
de onze," zei Erica, met zachte, vreem ie
stem. „Kom. Beatrice, onze plaats Is im ie
loods. Jock, kam jij den wagon naar Ie
loode toerijden? Probeer het maar en
breng er hem zoo dicht mogelijk bij".
Want op dat oogenbMk was de koeteier
d-ie den wagen had gereden, zelf im de
schacht afgedaald, aangedreven door doe
nobele drijfveer, die tot zelfopoffering im
staat stelt. En Jock zou hem gevolgd zijn,
als zijn meesteres hem niet teruggehouden
had.
„Beste jongen!" zei ze, met een goedkeu
renden bli-k, „ik ben blij, dat je ook zoirit
willen gaan; maar haar kun je beter beiuen
dam daar."
En inderdaad. Jock werkte als een post
paard gedurende de eerstvolgende uren en
d4?ed zijn plicht a-Is een man.
liet nieuws van het ongeluk had mcb
ree-te verspreid als een loopend vuurtje an
twee doctoren vam Port Ferrars waren op
he« tooneel van de ramp aangekomsn. Vu
begon er een werk, zooate Beatrice en
Erioa nooit eerder hadden gezien, of ge
dacht een tooneel, waarop ze terugzagen
alt op een zwarten, vreeselijkan droom; t
was a.Mes zoo vreemd, zoo onwerkelijk, en
hun harten waren vol van an-cst «n el|en-le
Angst en vrees stonden hun werkkracht
echter niet ir. de weg; ze schenen hen v*«|
meer tot onophoudelijke en onvermoetle
arbeid op te wakken Het laat zich b-nar
beschrijven dan i-ndenken hoe zij door bezure
dokters, lijdende mensr.hen. angstige hul-
pelooze vrouwen werden overstelpt, terwijl
het een na het ander, alles wat zoo drin
gend noocrig was en gewoonlijk onmogelijk
direct te krijgen te. uit de wagen wend at-
gegeven, bijna voor er om gevraagd werd
Bra ad wonden en andere wonden werden
zoo prompt behandeld ateof de open loods
een zaal van een hospitaal was; de in de
kens gewikkelde patiënten, die door opwek
kende middelen en door voedsel waren bij
gekomen, werden naar hun woningen ge
bracht door de sterke armen van vrouwen,
zusters en dochters, bijna even vlug els ze
geholpen waren. Als er iets was. dat de last
zou kunnen hebben verlicht, d-le zoo zwnar
drukte op Le hart van d«ze beide ijverige
werkers, dan was bat het gevoel van de
enorme verlichting die hum pogingen gaven,
het verli4&tcn vam de Last dia andoren
drukte.
Jock was allang te voren mat da wagon
weggezonden naar Port Ferm ra om nieuw*
voorraad; er moest al een heele tijd rijn
voorbijgegaan wellicht uren en iK-h
was nog geen dier toegewijde werkers Ln -io
mijn naar boven gekomen om uit te rusten
of te herademen. Er waren thams
gere aangekomen, voortdurend gingen er
raddirwsbrigvides naar beneden, en gewon
de. doode of etervervte menschen werden
enoller naar de loods gebracht dan ze ge
holpen kon-den worden, ofschoon er nu nog
twee dok te ra bijgekomen waren on non
meer hulp, vam Jack, JDll, mevrouw Keitb
en be.kwa.me vrouwen uit Port Ferrare.
Het was een schouwepel om ni-mmer te
verseten. Vak weken teng scheen het n
Beatrices geheugon met vurige tetters te
zijn gegrift. Jack wa6 aan het hoofd van
aan reddi.igsbn««1» de mijn ingegaan: on
Raphaot zou nu zekeT tenigkeeren. MaAj
hij kwam «--tet vrees viel op haar. Ate
hrm eens wat emoties overkomen was en
hij onbem'-lit -n sondar dat iemand het
wist op zijn pust w«a neergevallen. Er
ren wal onwaarschijnlijker dingen ge*
beurd. Hij was er net de nvm naar om op
zijn poai te sterven. aJa hij dat zijn plicht
achtte:' en uit bet verwarde stemmengeruoht
rondom haar had zit zondor dat ze ernaar
gevraagd had, vernomen van Je veie geva*
ren waardoor de dappere mammon bedro.gd
werden, die hun leven n>iet achtten en tir.ii
im de dwpto vam de verwoeste schachten
waagden.
„Kolendamp", „schachten Ingestort", „het
water komt door van de andere mijn", .^fgs*
sneden vam terugkeer naar de schacht".
zt had &l die mogelijkheden rondom zirti
booren bespreken door de amgstige vrouwen
die tioh rondom .n»n hadden verzameld, ter
wijl ztj hard werkten mrt de doktoren,
bramdwonden verbindend, en trachtend het
leven terug te geven aan de zwarte, bewiw-
telooze Mchamen. die ln spookachtige rijen
op de gmnd lagen Telkana weer kwam er
een glimp van troost door een zinspeMng
op ^i-r Raphael door een der lijders, waar
uit bleek dat hfj op zijn post was gewv x*
an tekl-mj had gevevsn aan de werkzaam
heden. toen die man t^vorxlen was: maar
dt minuten gingen voorbij en geluron-ia
wat haar een on-trage'ijk lanee tijd toe
scheen. had zi) geen woord over hem ver
nomen Ze voelde zich wanhopig word«ti.
Plotseling rees ze overeind. Juist was r8
gereed eekomen met de taak dia aj naar
kracht had in beslag genomen; en onbe
merkt glipte e de loods uit Het bev»n «I
schemeren en het kon n<* maar net twee
uur geweesl zijn men Raphael in de .tiljn
was afgedaald. Was hij daar al d:e itj.i
gewew»* Als dat zoo was. dan moest hij er
nu beslist uit rende an kotnon. Geea
mensch kon meer var-ouren.
