jÈm\
Prijs
LINOLEUM KROMMENIE
pi
in m '1
"1
SnTn
&J
"F
VRIJDAG 17 APRIL 1931
DERDE BLAD PAG. 9
ZEVENDE ALG. STUDENTEN-
ZENDINGSCONFERENTIE
MEDISCHE ZENDING
DE JODEN EN CHRISTUS
Zaterdagmiddag sprak Dr. A1 p p over:
„Medische Zending".
Wij ontleenen daaraan het volgende:
Lukas is het bewijs voor 't innig samen-
gaan der Medische Zending en der evange
lieprediking. Ook de volgen1!© geslachten
namen bij hun evangelieverkondiging de
Medische Zending ter hand, vg.l. Alexander
177, na Chr. Reeds toen dreef dezelfde bood
schap als nu, theologisch gezegd: de naile-
ring van het Rijk Gods.
Motief, doel worden, moeten afgeleid uit
de Heilige Schrift: Jezus cn Zijn voorbeeld.
Jezus geeft het gebod: Gaat heen. doe gij
desgelijks. Desgelijks d.w.z. met de middelen
die u ter hand staan, alzoo X-stralcn, hoogt'i-
zon ede. etc. Voor de hospitalen is veel geld
noodig. Zooals dit in Nederland gaat is het
goed. Steun van de regeering. Mocht dat
overal maar zoo zijn.
Voor den arts die in de Zending gaat zijn
drie dingen noodig.
Goede lichamelijke gezondheid, goede ziels
gesteldheid en goed onderlegd zijn.
I In Duitschland is Zinzcndorf de eerste die
tot de gedachte van Medische Zending kwam.
j Georganiseerd werd ze door de koopman Dr.
L e c h I e r, die 1/10 van zijn inkomsten daar
voor gaf.
De Medische Zending is een bij uitstek
geschikt middel om de verschillende deno
minaties dichter bij elkander te brengen.
Van veel belang voor de Medische Zen
ding is alles wat samenhangt met de hygië
ne. Ziekten waar de Medische Zending voor
al mee te kampen heeft zijn: malaria, frem-
I boezla en een koorts in China door luizen
I veroorzaakt
Een zeer groot belangrijk vraagstuk is 't
verpleegsters vraagstuk, door welke 'n mach
tige invloed uitgeoefend kan worden.
Na dit referaat vertelde Dr. Muller nog
*t een en ander over zijn artspraktijk in
O o s t-A f r i k a.
Hierna sprak Studienr&tin Unruh over
Vrouwenzending".
Hiertuj vestigt zij de aandacht op 2 feiten.
Allereerst, dat op de Zendingsterreincn de
verhoudingen geheel veranderd zijn, die dc
vrouw tot arbeid oproepen.
De plaats der vrouw is geheel veranderd
Velen zijn niet meer te onderscheiden van
de Europccsohc zusters. Vrouwen tijdsei» rif
ten, propagandaredenen spelen hier een groo-
té rol. Vaak zijn Christihn'nën de leidsters
van deze beweging en welk een zegen dit
kan zijn behoeft niet geschetst. In Turkije
merkt men het tegendeel, waar in de vrou
wenbeweging alles wat 'Christelijk is uitge
bannen wordt.
Dan wijst Frfiuleln Unruh op de nood der
vrouwelijke studeerenden in de gehcele we-
reldv Het is niet in de eerste plaats zaak van
de zendelinge de vrouw tot hooger niveau
van kuituur te brengen, maar allereerste is
met het innerlijke te helpen, opdat de vrouw
een getuige van Christus worde. Allereerste
begin is vertrouwen wekken nog noodiger
haast dan voor de jongens, is 't dc meisjes
te maken tot levende lidmaten van Christus.
In de tweede plaats wijst Fröulein Unruh
er op. dat wil men krachtige vrouwen op 't
Zendi'ngsveld, dan ook in 't vaderland hard
gearbeid moet worden. Vooral op het ter
rein van den Bijbel moet zij heel goed on
derlegd zijn. De maoht van den vijand is
zeer groot. Al 't oppervlakkige moet daarom
contrabande zijn, opdat sterke lidmaten van
Christus gekweekt zuilen worden.
Des avonda sprak Dr. von Ilarllng
over:
j)t Jodenzendlng eens, en nu".
Een aanvang met de Jodenzcnding in
Duitschland heeft August Hermann Franck*
gemaakt. Luther gaf reeds lichtlijnen voor
de theorie, practise!» werden ze uitgewerkt
door de Hernhutters.
Dit zal nu niet nagegaan worden, alleen
CHR. LAGERE LANDBOUWSCHOOL. ZWINGELSPAAN
zal deze avond getracht worden de nieuwe
situatie, waarin de Zending verkeert, aa»>
tc tooncn. Pastor v. Harling wijst daarbij
op drie verschijnselen:
le. Zionisme;
2e. Jodcn-CIiristcndom;
3e. Renaissance in liet Jodendom.
Ten eerste: Het Zionisme. De strijd tus-
sohen Synagoge cn Kerk wordt steeds hef
tiger. De Kerk (collecten alleen zijn nog
niet voldoende!) moet de Jodenzending ter
hand nemen.
Het Zionisme is een kind van de nationa
listische bewegingen, liet zoekt zijn toe
komst in Zion. Roligieus wil het neutraal
zijn. Ook een Christen zou cr aan mee kun
nen doen. Merkwaardig dit heimwee der
Joden. Dit Zionisme is een zeer sterke be
temmer»ng voor de Zending cn wel wijl:
le. liet cc»» suiTogaat geworden is voor de
religie;
2e. het 't ecnheids-bcwustzijn van 't volk
zeer sterk maakt;
3e. 't Zionisme zich heftigt keert tegen 't
Evangelie.
Israël noemt zich nog steeds een wijnstok
Gods en laat zich dan niet, als iets doods,
overplanten in Christus, opdat hij levend
worde.
Toch wil het Zionisme wel van Christus
weten, maar niet van het Christendom en
dc Kerk.
Ten tweede: Het
probleem van' t Joden-Christendom.
Die zloh tot Christus wendden willen Joden
blijven. Dit op zich zelf te begroeten. An
derzijds is voor levenskracht de gemeen
schap der Kerk noodig. Zij zoeken zich tc
vcreenigen (Joden-Christen Alliance). Ilicr
ligt 't gevaar 't Jodendom te overschatten.
Christenen moeten Joden-Christenen opne
men in hun kring. Hier ligt 'n zeer drin
gende taak voor de Christenen. Om 't Evan
gelie ingang te doen vinden, is liet vooral
van belang dat Joden-Christenen dit bren
gen. Maar zij moeten dan grootc persoonlijk
heden zijn. Het ontbreekt de Jodcn-Christe
nen nog aan de juiste leiders.
Ten dorde. Deze renaissance is een uit
gaan uit de engte van 't Joodsche Palesti-
nisme. Zoovele Tooten in deze richting zoo
veel verschil, b.v. Martin Buber, Goldberg,
Wirnborn e.a.
Dezen hebben gemeen, dat ze op den Bijbel
terug gaan. maar Jezus als de verlosser er
kennen zij volbcwust niet. Hier is 'n Joden
dom, dat in dc diepste grond geen zonde
kent. Zij treden actief op door ook zendelin
gen uit te zenden. Zij achten zich de dra
gers van de waarheid. liet Jodendom wil
zijn gedachten verbreiden.
Ilicr ligt 'n taak voor de Kerk. In 1910.
in Edenburgh is de Jodenzending geheel
vergelen. 1928, Jeruzalem heeft er, dank zij
Dr. John Moss, wel aan gedacht. In 1929
waren de bekende confere-nties te Warschau
en Budapest In Duitschland gaf Pastor Jas
per von Bethel 't eerst de stoot dat ernstig
Dal er goedkooper manieren zijn om uw
vloeren tc bedekken dan met lolaid-Lino-
leum is een feit.
Dat er een vloerbedekking is, die U meer
gemak, meer hygiëne, meer verscheiden
heid van dessin, meer duurzaamheid en
meer voldoening schenkt voor het bestede
bedrag, is uitgesloten. Vraagt eens het
stalenboek aan uw leverancier.
studie gemaakt werd van het Jodenvraag
stuk (con bespreking over 't onderwerp van
Pastor v. Harling, waarbij scherp tot uiting
kwam 't anti-semitisine der nationaal-socia-
listcn, stond onder leiding van Pastor Jas
per) van zeer veel belang is 't kennis ma
ken met de vraagstukken. Immers, Christus
werkt door Zijn Kerk.
Het Jodenvolk kan alleen gezien worden
in ccuwigheidslicht. Het is 'n wonder dat 't
nog een volk is, 't cenigc, dat geen land
meer heeft, dat geen eigen taal meer heeft,
dat geen godsdienst heeft, dat door niets ge-
bondon is en tod» nog een eenheid is.
Zondagavond vertelden enkele zendelin
gen over hun werk in Kilimendschaio, Tur
kije en Oost-Afrika.
Maandagmorgen, 13 ApriL
Pastor L i I j e zet zijn Bijbclbesprcking
voort, nu over 2 Kor. 5 17—21.
Als thema kiest hij:
„Do diepste grond van den Zen-
dingsaxbeid".
Paulus gedachten-wereld vormt een sóhit-
terende eenheid. Hij beziet alles uit 't eene
centrale punt: de Levende God. In de ver
zen 17—21 letten wc op:
le. De quaestio is. de verzoening van God
met de wereld door Christus;
2e. Paulus spi-eckt hier hoegenaamd niet
van de bckecring. maar vam de eene objec
tieve daad Gods;
3e. God spreekt niet alleen maar van hert
plnatsboklecdend lijden.
Vooral vs. 19 is van belang: Verzoening
van de wereld met God.
a. "t tlicoccntrisch uitgangspunt;
b. 't Universalisme;
c. de inclusieve bctcekcnis.
a. Paulus zag steeds rondom zich de po
ging van zichzelf uit, zioh met God verzoe
nen. llij zet dan 't eerste gebod op de rechte
plaats: God. Nu God verzoend heeft moet
het Evangelie verkondigd worden.
b. In alle volheid moet 't woord „wereld"
genomen worden. Dat is geen ovcixJrijving
van Paulus. Hij kende de wereld. Paulus
richt 't eerst protest tegen de voorstelling
alsof het Christendom de wereld zou ver
mijden. Deze gedachte is noodig om in de
hoop te kunnen arbeiden.
Een geliefde uitdrukking var» Paulus Is
de Koningsheerschappij van Christus, niet
allereerst geographisch, maar dynamisch.
Deze ecnige boodschap doet Paulus niet
mot verachting op de andere religies neer
zien.
c. liet is duidelijk, dat door de daad Gods
iets principieel anders is geworden. Objec
tief an leis. De Geest drijft nu. Doet de
nicnsch inzien dat zijn pogingen tcvergeesch
zijn. De in zich zelve rustende eindigheid
wordt hier op 't hoogst bestreden. Tegen
alle zelfgenoegzaamheid wordt hier gestre
den. Dan zijn wij van Jezus slechts gezan
ten, die Z ij n boodschap dan ook moeten
brengen. Paulus heeft dan geen geringe ge
daclite van 't werk der nienschen „alsof
Gode bade". Calvijn zegt: Wie zou zich door
't getuigenis der menschen over de eeuwig
heid iets laton zeggen. Paulus had de moed
hierop iets te zeggen; maarAlsof God
bade: Paulus houdt steeds voor oogen de
levende God.
Gemengd Nieuws.
FABRIEKSBRAND TE CULEMBORG.
In de metaal waren fabriek „Tax" te Cu
lcmborg heeft een felle brand govvoed. Me'
vuur greep zoo snel om zich heen, dat de
brandweer nagenoeg niets meer kon dom
I)e fabriek brandde geheel uit, nietiegei»
staande n»ct een groot aantal slangen water
werd gegeven.
De schade, die zeer aanzienlijk is, word'
door verzekering gedekt.
Radio Nieuws.
HUTZEV (I87S M.
concert» 1011.30 G
dlenallg halfuurtje,
l'olltie berichten. 12.1
2.3U Gramoloon.
4.30 Klndcruurtje.
Iiaa \^n\anclaaq
err
Elch wat W1I5JI
DE FLINKE BEREND JAN
9
ickoverzlcht. 6.366.46 G
6.45 Gramofoon. 6 45—7.16 Cursus lüsperanto.
SVO. 6.45—7.15 Cursus Esperanto. KKO. ï.15—
7.45 Spreker. 7.458 Politieberichten. 8 Tfld-
seln. S—11 Populair Concert. Plm. u.30 Nieuws
berichten van Va* Dia*. 11—12 VrooHJke Gra-
mofoonmuzlok.
ider. 2.15 Gramofoon. 2.20 Insti
tuut v. Arbeidersontwikkeling 2.36 Gramofoon.
2.45 Paedagoglsch concert XXVI. 4.15 Cursus
Iiultsch. 4.45 Esperanto-Cursus. 6.05 Hadto-
Volksuniversiteit. 6.35 Gramofoon. 6.40 Ons Huis
een Tehuis. 6.05 Gramofoon. 6.10 S.D.A.i'.-kwar-
tlertje. 6.25 Gramofoon. 6.30 Literair halfuur-
DOODELIJK AUTO ONGELUK.
De 47-jarige F. M. uit Eijgelshoven (LA
werd door de autobus van K. aangereden
en In zoodanigen toestand in een zieken
huis te Kerk rade opgenomen, dat hij spoe
dig overleed. Ilij laat een vrou# met negen
kinderen achter.
BRAND BIJ EEN SLEEPERSBEDRIJF.
Vier paarden omgekomen.
Men mold-t ons uit Nijmegen:
'«Nachts is brand ontstaun bij het slee*
persbedrijf van do firma T. Frederik aan
den Nieuwen Noncndaalschenweg. Vier
paarden kwamen in de vlammen om. Een
personenauto, twee vrachtauto's, eenirn
wagens, benevens groo e voorraden hooi,
strooi cn hout werden mede een prooi der
vlammen. De oorzaak van den brand is
onbekend. De schade wordt door verzeke
ring gedekt.
bi hieeö klein» krentjes kunmen soms ven
dije aardLige schetsjes st-aam: zoo uiit 't leven
genomen.
Als 'k dóe vroeger las, round ik 't ad tij d
jammer, dnt ze maar in zulk een beperk
ten to.ung gel&zen wenden. Daarom ben ik
blij, dat 'k h'ior een hoekje heb, waar 'k
zoo iets kan doorgeven en onder de aan
dacht van veten brengen.
In 't „Monkelosch Korkblaadje" vertelde
onlangs een onder w ijzer es (zooaJs blijken
zal een vurige geheel onthoudster) een en
amder uiit haar ervaring.
Als de meest2n, begon ik mijn loopbaan
van onderwijzeres op het platteland.
't Was dm een afgelegen streek; een be
zoek aam het vijf kwartier goa.ns verwij
derde dorp was ad een heeJ-e uitgang voor
de zeer eenvoudige bevvon-ers.
Ik kwam er ads meisje van a-chttien, vol
ideo'Iiisme voor mijn taak, vol 'verlangen,
nn toepassing te brengen wat ik geleeid
had, of meende geleerd te hebben, over de
vorming van den jongen mensoh!
't Was nri-et bepaald aanlokkend, drie eer
ste schooldag in het groots lokaal met stee
nen vloer en hooge vervelooze banken; een
vijiftigtaü kin-doren, door hun boeren tol ee-
dóng oude mcnschjes gelijkende, 6taarden
met half bange, hailf nieuwegriorige oogen
near de nieuwe „Juffer", van wie „Meis
ter", verteld bad»
Maar mijn jeugddge vuur hielp me over
drie eciste moeilijkheden heen.
Vooal in het begin vond ik de menschen
ruw en bij uitstek conservatief. Maar na
dere kennismaking bracht aan het licht,
hoeveel mooie cn zuivers achter die stugge
gezichten verborgen leg.
Ondanks veel wat er te overwinnen was,
zijn het heerlijke jaren geweest
Toch was er iets, dat de „Juffer" veel leed
beeogde. En dnt was het m sbruik vam ster
ken dmamk, waaraan vele boeien voarad op
Zondag zich oveianven. Gevolg daarvan
waren vechtpartijen en nog andere nare
dongen.
Als Lk in de klas bezig was zoo ver
telt de onderwijzeres veider met die aar
diige deerntjes cn joggies, van wie ik zoo
vee! was gaan houden, dam kon me opeens
de gedachte beklommen: Zouden drie zachte
lieve kinderen over eenrige jaren net als
hum vaders met rooie koppen im de kroeg
ritten? Zouden ze ook, met meiden aan
den arm zwaaiend en lollend lamgs den
weg huiswaarts keencn vam markt of ker
mis of bruiloft, zooa.Is ik dat zoo dukvvijls
met afkeer had gezien?
Ik moest wat doen!
Rn ik besloot, al was het mieeóhricn rviet
org paodagogisoh, met dieze jonge kinder
tjes te spreken.
Ik deed het zoo gewoon mogelijk. Ont
moetten we im het leeslesje woordjes als
fleoh, bier, wijn. dam knoopte ik daar enkele
opmerkingen aan vast Hoofdizakolijk kwam
het hileu-op meer: Sterke diramk moakt de
menschen driftig.
„Nou, dam wil ik 't niet ebbonl"
Ik keek zeker nogni aanmoedigend, wamt
daar kwamen de mondjes los: „lk ook niet,
ik ook wiet!" Toen kreeg ük een ingeving.
Ik tikte om et».te, en zei, net a.ls de kin
der», maar heel ernstig: „Ik ook niet".
Een bijdehand boeuunmetje riep: „N'ooil
niet?"
„Nooit niet", zei ik.
Ik merkte, dat dlit nimmer gehoorde
woord indruk maakte
„De juffer neemt nooit wat!"
„Ook geen zout?" vroeg ongeloovig het
kleine drimg.
„Ook geen zuut". zei ik weer.
En we vervolgden onze les.
Maar da volgende week gebeurde ar iets,
diet me met blijde hoop vervulde.
Eén vaai mijn flinkste leerlingen, een
achtjarig boertje, met een fijn, aristocra
tisch gezichtje, dat zoo eigenaardig afstak
bij zijm grove kid en lange broek, kwam
vonlof ■vragen om Vrijdag „met noor de
markt im de stad te goam".
Zoo nu cn don stonden we een dergelijk
verzoek toe: 't was een groot feest voor de
k.mdoren, en ze doden zooveel indrukken
op, dat ze waarschijnlijk meer leerden dan
zoo'n dog op school.
Den volgenden morgen, op mijn tocht
naar de school, passeerde me de mooie
„kleed-wagen"; uit de verte wuifde Berend
Jan me al toe; hij zag er schilderachtig uit:
het blanke gezichtje met de zachte bfaiuwe
oogen onder het hooge zijden petje, zijo
bruin manchester buisje met felpaars dr»6je
en de blinkend witte klompjes. „Juffer, t
jong èf zoori schik", tachte vriendelijk de
vader.
Omdat er 'e Zaterdags geen school was,
zag ik den kleinen baas eerst Maandag
Hij stond bij het sdhoo'hok blijkbaar op
me te wachten; gevolgd door verscheiden»
andere kinderen stapte Berend Jan mee
naar banen.
Ik was een weinig verbloed door het on
gewone van het geval. Maar m» 6dhoot me
zijn re:s vam Vrijdag weer te binnen; zeker
iets moois gekregen, dat fk bewonderen
moest. Ja, wel iets moo's, dat lik bewomle
ren moest, maar op zoo gansch ander»
wijze.
Opgewonden begon hij zijn verhead:
„Juffer, micn vaar had e<en koe 'ekoft en
toen gong ie met die koopman im een kefée
om te betalen, en ik mog mèt, en toen kreeg
mien vaar een borrel en drie keerl ooke en
toen wol ie micn ook iene géven. Moer :k
zee: Nee. da wi'k niet 'ebben, vam drank
wor ie slecht en doej' itllijke dingen.
En toen word mien vaar 'ellig en drie zee:
wie mnok oe dat wies? Ril toon zee ik: Dat
zedt de juffer vam ,de 6ohoe'e".
O juffer, toqn. vvior let zoo otnlte inrienen,
'k weet niet. zoo ra-or en toen gaf de
koopmam mien een gulden veur de «paórport,
en toen zee drie: „Ie mut ma ér adtied zoo
Elinik blieven". En juffer, dat wi'k ok".
Ik kon relets zeggen, maar drukte den
kleinen dapperen'baas tegen me aan.
Toen ik weer. woorden had, zei ik: ..Be
nend Jam, je hobi die juffrouw zoo blij ge
mankt".
Hij zag me aan met stralcndcn bWk uit
rijm eerlijke oogen.
DOODELIJKE VAL J in het ruggemerg steken. Zyn toestand 1»
Te Kerkrade (L) viel de ongehuwde schil- hopeloos,
knecht K. uit een dakgoot. Met een zware Vier verdachten zjjn door de maréchaussee
schedelbreuk werd hg opgenomen. In het j gearresteerd.
ziekenhuis overleed hg.
DE „VAN GALEN"
MOORDAANSLAG
Te Spekhoberheide-Kerkrade (L) werd de! De ..Van Galen" die van Curasao natt
herbergier R. tgdrns een twist met een Oost-Indië onderweg is, vertrok op 14 Aprif
revolver in den rug geschoten. De kogel bleefvan Kaapstad naar Mombassa.
NIEUWE AVONTUREN VAN MIJNHEER PIMPELMANS
npj
Heer Pimpelmans was op een keer
Met boor en hamer in de weer;
De man zou, op mevnouws verlangen,
Een splinternieuwe lamp ophangen,
Karo, de schoonste aller honden,
Had hij aan 't trapje vastgebonden.
70. Eerst moert eon haakje In t plafond;
Hij draait het dapper er in rond;
Maar ach, een waterleidingbuis,
Die rondloopt door hot heele huis.
Wordt juist getroffenI Uil het gat
Sproeit frank cn vrij hert frissclie nat!
(Wordt Maandag vervolgd.)
FEUILLETON
TWEE ENTHOUSIASTEN
Naar het Engelse!» van
EVELYN EVERETT—GREEN
Door J. VAN ZUYLEN
Oéheél Port Femora en de gamsche om
geving raakte im een staat vam opwin 'ing
door de uitnoodrigiingBkaartcn. drie over de
bewoners weiden uitgestrooid. Beatrice wae
met exclusief en zij had besloten dat ar
moede goen beletsel zou zijn voor haar gast
vrijheid, wanneer de menschen overigens
van goede familie waren. Me-ujrö, voor wie
het bezwaarlijk zou zijn geweest een ge-
1 woon feest bij te women, konden hier vor
schijnen nn het costuum vam een verpleeg
ster of een eenvoudig hordenmmetje, zen
der de minste vrees dat zij minder vriende
lijk zouden worden aangezien of er om
hun sobere veischijnrimg hatelijke opmer
kingen zouden worden gemaakt. De vreug
de, die door het vooruitzicht werd gewekt,
was algemeen en welgemeend, want de
faam van de vrouwe vam llighferrara was
wijd en zijd verspreid, een een onbestemd
gevoel maakte zich van een Leder meester,
dat een ontvamgst te haren huize iets ex
tra's zou zijn. De kinderen waren wild van
verwachting, toen ze het programma ge
zien hadden, vam wat voor hen speciaaJ
gedaan zou worden, en als de zucht naar
populariteit de drijfveer vam haar hande
len was geweest, zou Beatrice zeker haar
begeerde *n gik"*"*on he- m
Zelfe hert weer scheen haar te begumstri
gen. Nat en koud was de zopier geweest,
maar tegen het eund vam Augustus da-even
de wolken af, en een paar weken van heet,
droog weer, namen de plaats im van regen
vlagen. due zoo onophoudelijk waren neer-
geplast
»>p ucn avond vam de Humimatie was er
geen wolkje aan de lucht en de sterren
fomkeldcn; en het was warm en mild im de
lucht, zooaris maar zelden het geval is. Do
tuimen vam llighferrara straalden en soh.it-
terden im een zee van bontgekleurd licht,
«n het was moeilijk iets fmaieis en meer
.sprookjesachtigs te bedenken. Het huris was
man smaakvol en kwistig verlicht a.!s de
tuin, cn im de ha.ll, drie door een ovorvloe.1
vam gloeiende bloesems en bloemen en
I groen im een priëel heisohapcn was, stond
i Beatrice, et 1 a.lend vam jeugd en gezondheid
•en schoonheid, haar gasten ontvangend,
zooals ze naar biovnen dromden, en maken
de dat iedereen zich im 't bijzonder wel
kom gevoelde, door d-icn gelukkigen u»ct.
die een gave en een zintuig is op ziet» zelf
Ze was heel eenvoudig gekleed, maar het
lamdeflij-ke vam haar japon, en hert ho'dcre
rood vam de strikken aam ha.'s on polsen,
'en aan het zwierige hoedje, schenen den
rijkdom vam haar eigen kleur nog te ver
j hoogen, en de statige gratie vam haar hou
I drng paarde zich ekrenanrdig aam haar
vTOoliike vrijheid va.n beweging en 'naar
J ernstigen wensch om aangenaam te zijn
en vrienden te maken. Ongetwijfeld was
zij de konrmgi-n vam den avond, bewonderd
en gevierd door «Men. en zij, die haar .ief
hadd*»n waren trotsoh op haar, en k^ken
haar met groot ernoegen na. terwijl ze zich
ion der haar gasten bewoog.
Onder do luatst aamgekomenen wai een
j jenge mam in zeemans-un-iform, een vol
slagen vreernKkiliuig voor Beatrice. Zij was
ju.isrt bij na alleen im d-e ha LI toen hij kwam,
maar ze ontving hem met de grucieuse
vvelvviJilcn-Jiwiid en hert gemak, dat ail haar
bewegrimgci» kenmerkte, llij keek haar vrij
Isiiak aam, een vroolijke glümiLaoh op zijn
gezicht, en een nriouwsgiicrig licht in zijn
bin uwe oogen. Zijn gezicht sobeen dadelijk
half bekend, en tooh kon die jonge gast
vrouw zich met dadelijk herinneren, waar
J ze hem vroeger had gezien.
I „U is juffrouw Gholmond, vermoed ik."
zei hij. „Ik heb zoo.eel over u gehoord Ik
I weet niet, of ik wed eciüg recht hoegenaamd
1 heb. om h.ier te zijn; maar toen lk een uur
•geleden onverwachts thoisikw0.n1 en tiR'i'k-
te, dut a.l rnlj-n hu;syvnooten weg waren
naar Higihifenvi.rs, ben lk maar weer in mijn
uniform gestapt en heb hen gevolgd. Men
zeri mij, dat dit geoorloofd was, en ik ver-
j bes nooit die kans op iets goeds, om u d«
j waantod')I te zeggen. En zoo bon ik nu hrier.
en ik vermoed, dat u niet de minste notie
jihebt, wie hert ie, drie hiermede een beroep
jdoet op uw gastvrijheid."
j „Toch wol; cn ik weet zeer precies wie
I het is!" riep Beatrice, met schitterende
oogen en een glimlach vol waren ge'tik-
j wersoh. „U is Jack! Ik weet. dat u het bent!
Wij hoopten, dat u op tijd zou komen om
ddt mee te maken, en we waren zeer teleur
'gesteld, toen uw komst vertraagd word."
„Dat is aJ heel vriendelijk ram u! Ik houd
vam cti>e mandor -am spreken. U kunt nriet
weten, hoe een zeeman een waren welkon»-
thu's wraar'rwt. Waar !s JCU, juffrouw
rholmomd? Waar zijn ad mijn luidjes? Mag
ik zoo vrij zijn ze te go an zoeken? U weet.
dat ik drie tv^e jaren ben weggeweest.
- toch .l.fC'* alet?"
Jook k-weim door de haill, met zekeren
trots een veisohen voorraad ijs dragende
voor een der zitkamers, maar op het hoo-
ren van zijn naam», uitgesproken met een
bekende srtem, keek hij snel rond, en, zijn
I vrachtje op een geschikt tafeltje neerzet-
tend (de oude Jock zou hert zonder eenrige
aa-rzoling a.liks hebben laton rallen), sn-el-
1 da hij vooruit met een uitroep vam verras-
eimg.
I „Mijnheer Jack! Met is mljmihoer Jack! O,
mijnheer Jack, uk ben blij u weer te zien!'
Jack groette hem vriendelijk en vond, dot
j hij zeer gegroeid was en er veel beter uil-
I ong, maar was te zeer een ma>n van disci
pline, dom dnt hij hem daar lang aan de
I praat zou houden, llij zond hem terug naar
zijn vcogeten plichten, en zich opnieuw tot
Beatrice koerende, met een glimlach vam
oprechte waardeening cn gelukwensch, ze»
2k denk^ wel, dat ik uw moeder zoj kunnen waarvan de kennismak-mg je goed doet-"
vinden." I De ontmoeting tussohon Jack en zijn fa-
„0, damk u wel, a.ls hert uiet te veel moei-1 mriilie, zooa>!s hij ze opvischte. de een nn
te voor u is. Het lijkt toler wel sprookjes- den ander, was aardig om te zien. De trot-
land, of een avond In de tropon; uk weet sche, liefhebbende blik in de oogen vam zijn
nauwelijks wat Ik geloof, dot u een toove- moeder, terwijl ze aam den «ren van haar
narce bent, juffrouw Cholmond. In mijn zoon rondwandelde, bad het gewone van
tijd had-den wij nooit zuLk een ontspan-1 haar gelaat geheel veranderd, terwyl JiJ!s
ndng." {stralende oogen hun eigen taal spraken;
Beatrice lachte schalks; ze mocht dien de majoor keek rustig, voldaan en teveden
openhartigen jongen zeeinam wel, en schep-Jack v\a6 de beid van den avond voor zoo-
te er vermaak im zijn gids te zijn door het ver betreft de menschon vam Port Fenara.
vrooiijk gedrang. j Beatrice's partij was een geweldig sue-
„Ia Louise ik bedoel juffrouw F. ver -1 ces, en zij gevoelde, dot bet zoo was. tar-
ard hier ram avond ook?" vroeg Jack: wijl ze met Erica boven zat, om neg wat
plotseli-ng; en iets in de stem en de imrto- nn te praten.
natie trof dadelijk Beatrice's oor en ver- „Ik wou, dat men altoos Jar* kon bl!J-
tekle haar een geheim, dnt alleen geopen- ven," zeri ze met een soort vam zucht, achter
baard kon worden aan zun'uigen zoo scherp over leunend in haar gemakkcltjken stoel,
en sympathiek voor geluiden aJe» de hara terwijl haar oogen fonkelden, haar wangen
Ze keek haar begeleider snel nam, zag de gloeiden, haar losgemaakte haren in rijken
bic», die zijn gebronsde w-amg kleunle en j overvloed over baar schouJors golf-ion,
v, """uV' it V* een over^v''nrn'n*7 b?" -■■»-- O"«~S c ..I.u.n.iuou l<n isiir Böiuuuwi goinun,
I ho mid. Ik hnd adtoos nog wel een beelie het lacht, dat uit zijn oprechte oogen straal- toos jong. altoos in staat het leven ten vol-
j hoop voor Jock, maar uk heb nooit durven de; daaruit trok ze haar eigen conclusies. I le te genoten. Hert <s geen won-Ier dat ia
j verwacht cn. hem nog eens zóó in zijn voor-1 Ken warme gloed scheen voer haar te ko-1 ouden zich zoo druk maakten om'een le-
deel verandend te vimden. Ik had al ge men, en haar besluit vras aanstonds gen >-1 vens-elixor te vónden. Wat zr-u iemand nl«>t
j daoht, a-.'s ml het amdere faalde, om hem J men. geven voor het geheim ran e^n eeuwig»
jjr Ik flpew een IMdeagwchMmte." tel nfjniT.ll VoeJ je ook «el eer» bedelf*, O
wijze en nadenkende Enica?"
mee naar zee te nemen, aan boord ram mijn 1
schip, maar hij is niet sterk genoeg om er tot zich zelf, „en ik zaJ zooveel mogelijk
i zich doorheen te slaan, vóór den mast. Dit helpen."
I i6 veel beter. Maar ik mag u nriert Lamger Toen zei ze luid tot haar begeleider:
hier staande houden. U zult zeker veel te „Neen. Louise is vandaag nriet hier. 't Spijt
j doen hebben en ik moert mijn menschen me. dnt Lk het zeggen moet Zij heeft z:ch
zoeken, a.ls ïk ton m-riste mag hopen dsar-.na Sir Percirails overlijden erg opgesloten;
im te slagen bij zoo'n menigte gasten" 1 ze uMst er ook zooveel vam! Maar u zult
I ..Als u mij uw- arm wilt geven, zulflen we .haar wel gauw- zien. U kont toch don róeu-
snmon goa-n. Ik denk niet. diart er nog meerwen baronet. Sir Riphaefl, natuurlijk? Die
menschen komen, on dcie kan ik u 't b^stjis hier heel popuiaiir"
die meest gewilde plekies loodsen Ik! „Het w een fónke, goede kere4," am*<<-oord
Erica keek bear vrnieDdêa aam met «en
«nel lachje.
„Ik heb het fllixer gevonden. Beatrice. Ik
heb mi niets meer te wenschcn."
„Dwaas kwl, vrat bMoel je?"
„Preo'es wat ik zeg."
„Met geheim van de eeuwige jeugd?"
„Vam het eeuwige leven, ten minste; en
(aris men t» doen he*»ft met vragen van d«
eeuw-ighetd. verliezen jeugd en leeftijd hun
«rvolgd
