r, -Jet Communisme in de Praetijk
WOENSDAG 8 APRIL 1931
DERDE BLAD PAG. 9
(Nadruk verboden)
)bjectieve mededeelingen en critische beschouwingen
DE WERKWIJZE DER SOWJET-
ORGANISATIES
De bureaucratie wordt vervangen
door een verantwoordelijke bedrijfs
leiding.
De opperste economische raad te Moskou
»eft een serie voorschriften uitgegeven, op-
72 snomen in de sowjet-bladen van 2S Maart
je eenig denkbeeld geven van de wijze,
aarup deze geheimzinnige organisaties
erken. Het zijn voorschriften over de ver-
irging der sowjet-fabrieken met grondstof-
n, brandstoffen, enz.
Uit die voorschriften blijkt, dat tot
fabrieksleiding zelf niet de voorziening
deze behoeften was opgedragen. Dit was
taak van centrale „verdeelingsorganen
het hoeft ons niet te verwonderen, dat in
ivenvermelde voorschriften dit stelsel
12 rordt 'gekenschetst als bureaucratisch met
8^ i||e daaraan verbonden nadeelen. De be-
35 - rijfsleiding kern slechts materialen aanvra-
en de ambtenaren hadden het in de hand
in' die aanvragen al dan niet te voldoen.
L', Thans zal dit alles veranderd worden. De
U fdrijfsdirectie wordt verantwoordelijk ge-
- eld ook voor de financieele resultaten van
21K stlhaar toevertouwde bedrijf, en zal ook de
!jj ikoop van alle materialen voor haar reke-
«u ing krijgen.
Worden daardoor al die regelende en cen-
27». de verzorgingsorganen dan niet overbodig
184 iaagt men zich allicht af. Degenen, die
52S w „oppervlakkig" denken, kennen de die-
4 V jre Wegen der sowjet-opvattingen nog niet
atuurlijk blijven alle „regelende" organen
83 estaan en worden van werk volop voorzien.
17K Tant iedere drie maanden zullen alle on-
gnemingen een begrooting moeten ïndie-
jen, waarin precies is aangegeven, wat zij
[Hen noodig hebben en hoeveel dat zal
1] osten. De controleurs moeten dit alles goed
6u euren cn pas daarna krijgen de directies
6/H et recht tot aankoop over te gaan, via de
45 jntrale verkooporganisaties, waar nog eens
^Jcontroleerd wordt of alles wel in orde is.
Toch blijft de controle-organisatie
<«„4 Het is een samenstel van voorschriften
ïai aaruit de volslagen overbodigheid van al
6o - ie honderden controle-organisaties overdui-
ioöi' elijk blijkt. Wat hier op zoo omslachtige
lanier wordt voorgeschreven geschiedt van-
gprekend in elk behoorlijk bedrijf, over-
er wereld, zonder al die bureaucratische
_,pslomp. Welke fabrieksdirectie koopt
kaar lukraak in, zonder zekerheid te heb-
en, dat de financiën de uitgaven mogelijk
aken?
Hier zit hem echter de kneep bi] de
jls. Deze willen ook hetzelfde bereiken.
J,'dat de industrie zichzelf bedruipt en
ovendien zooveel mogelijk winst afwerpt,
ciaar dit gebeurt niet. Het eind van het lied
fU sas steeds, dat de staatsbank direct of incli-
f (i reet de tekorten moest dekken. Men heeft
j u wel gedecreteerd, dat zulks in het vervolg
ƒ11 sslist niet meer zal gebeuren, maar de sovv-
•leiders weten heel goed, dat zulk een pa-
iren bevel geen uitwerking heeft. Zij kun-
a hun eigen bedrijven niet failliet ver-
ilaren. Daarom blijft al deze papieren con-
^5 I«e
v lalgene te bereiken,
q.,*door goed werkende economische orgamsa-
e wordt tot stand gebracht.
De aldus met verantwoordelijkheid be-
jste bedrijfsdirecties reageeren hierop als
Khte ambtenaren, zij trachten die verant-
x roordelijkheid op hun ondergeschikten af
wentelen.
De verantwoordelijkheid afwentelen
Een paar handige directeuren hebben
isartoe het voorbeeld gegeven. Zij geven
hun afdeelingsohefs bonnen uit vooi
-s -«,1 kwartaal tot het totale bedrag der be-
rooting, en deze moeten met die bedragen
itkomen voor arbeidsloon, materiaal, elec-
rische stroom, enz. Het is duidelijk, dat
fiWlnlks een afwentelen van de moeilijkheden
*2laar onder beteekent, maar juist datgene
1!] Breekt, wat de leiding elders kenmerkt
et organiseeren van het bedrijf zoodanig,
il loonend gewerkt kan worden.
In ieder geval zal dit stelsel, indien het
erkelijk wordt doorgevoerd en niet op
^.-rJpicr blijft staan, verstrekkende gevolgen
ebben. Geld stoort zich aan geen sowjets
sen kan het daar evenals overal, slechts 'n
al uitgeven. Het medepraten van allerlei
ivereenigihgen, partijorganisaties, enz
nrdt hierbij van elke beteekenis ontbloot,
"e baas is degene, die de bonnen heeft en
Ie kan beslissen of hij ze zal uitgev
liet Het stelsel van financieel beheer,
Mar men streeft in de sowjet-unie, zal bij
lassing maken, dat de sowjet-industrie
_jht« in enkele ui'erlijkheden van die in
i rndere landen versohilt.
'M
NED. BOND VAN J, V. OP G. G,
■as
DE ROEL
Het dagblad voor Russen te Berlijn
Het te Berlijn verschijnende dagblad dei-
Russische emigranten, Reel, krijgt vanaf 1
April een meer uitgebreide redact.c. De
nieuwe redactieleden bcliooren tot di groep
van de Russians partij der arbeidende loe
ren, meestal aangeduid met trudowiki. Dien
tengevolge zal de Roel thans geregeld be
richten van die groep bevatten, waarmede
reeds era begin is gemaakt. De nieuwe
groep beweert ei-q correspondenten ie
hebben in de sowjet-unie, wier berichten
natuurlijk op geheime wijze naar het bui
tenland worden gezonden.
Tot nu toe bevatten deze nieuwe berichten
meestal mededeelingen over stakingen en
andere uitingen van ontevredenheid onder
do sow jet-bevolking. Hoewel deze berichten
natuurlijk niet controleerbaar zijn, daar de
sowjetpers 'over zulke gebeurtenissen het
stilzwijgen bewaart indien zij voorkomen,
zullen wij ze van tijd tot tijd weergeven,
indien mag worden aangenomen, dat zij op
aarheid berusten.
Tot nu toe maakten de berichten melding
an een staking in de kolenmijnen te De-
balzewo en het vermoorden van een aantal
communisten en „oedarniki", keurarbeiders,
andere mijnen van het Dongebied. De
oorzaak der ontevredenheid schijnt te lig
gen, en hierom maken wij er melding van,
in het feit, dat de keurarbeiders bevoordeeld
worden bij het ontvangen der levensmidde
len. Zij optvangen kaarten, die recht geven
op extra voedselrantsoen, hetgeen de woede
der overige arbeiders opwekt
Protest-vergaderingen in Oeral.
Eveneens .op grond van de voedselvoor
ziening wordt melding gemaakt van mas
sale protestvergaderingen in de üeral-mijnen
waar dagenlang geen brood te krijgen
terwijl in Leningrad zelfs een comité
actie gevormd zou zijn ter voorbereiding
van een algemeene staking. Er zouden hon
derden personen gevangen zijn genomen
wegens die voorbereidingen. De laatste be
richten schijnen ons erg fantastisch toe, en
wij gelooven, dat daarin op zijn minst
sterke overdrijving schuilt.
Dat echter de slechte voorziening met ge
bruiksartikelen en de voortdurende aan
sporingen tot harder werken hier en daar
tot uitbarstingen van ontevredenheid onder
de arbeiders leiden, is in het geheel niet
onwaarschijnlijk. Dergelijk verzet wordt mep
doogenloos onderdrukt door de G.P.Oe. en
eindigt als regel met het doodschieten van
hen, die een werkzaam aandeel erin gehad
hebben en met dwangarbeid voor een groot
deel der moeloopers.
Nieuwe problemen.
De redactioneele verklaring van De Roel
ter inleiding 'van den nieuwen toestand is
wel zeer teekenend voor de verdeeldheid
der tegenstanders van de sowjet-regeering.
Hun program is alleen beslist was betreft
de vvenscfi om niet datgene te doen, wat het
huidige sowjet-bewind zich tot taak heeft
gesteld. Overigens bestaan er feitelijk geen
punten van overeenstemming. Men wil géén
terugkeer tol de verhoudingen van het Tsa
risme, maar wat dan wel?
Een deel der redactie is beslist republi-
keinsch, een ander deel laat zich daarover
niet uit. Vaag spreekt de verklaring over
particuliere industrie en handel naast
staats- en overheidsbemoeienis, maar de
voornaamste kwestie: Wat wil men doen
met de sowjet-bedrijven, wanneer de sow
jet-regeering eenmaal ten val zou worden
gebracht?, wordt in het geheel niet aan
geroerd. De beantwoording van deze vraag
is inderdaad niet gemakkelijk, omdat do
sowjet-staat nu reeds jarenlang reusachtige
kapitalen in die ondernemingen heeft ge
stoken, welk geld door de sowjet-burgers is
opgebracht. Even onrechtvaardig als de ont
eigening der vroegere bezitters was zou het
nu zijn, indien deze oude eigenaren bedrij
ven terugkregen van vele malen de vroege
re waarde, die door anderen en met het
geld van anderen, sterk zijn uitgebreid.
Een ander probleem is het lot van de
„Planwirtschaft", zooals deze door de sow
jet-regeering is opgezet Ieder kan het mei
de „Roel" eens zijn over dc bureaucratische
uitwassen daarvan onder het bewind der
sowjets en over de treurige verspilling van
het nationale inkomen. Men streeft echter
ook in andere landen naar regeling der
productie, en een totale! vernietiging van
hetgeen onder het sowjet-bewind in dit op
zicht is tot stand gebracht geeft geen op
lossing.
De „Roel" bewijst met haar verklaring,
dat de tegenstanders der sowjets nog geen
constructief programma tegenover dat der
sowjet-regeering kunnen stellen, dat zich
aanpast aan de Russische werkelijkheid. Dit
gebrek aan opbouwende critiek is steeds
AFD. OVERIJSSEL
De Afd. Overijssel van den Ned. Bond van
J.V. op Goref. Grondslag, hield Paasch-
Maandag haar jaarvergadering te Zwolle in
gebouw Odeon. Vóór den aanvang, werd
staande gezongen het Wilhelmus en het
Bondslied, waarna de Voorzitter, Dr. C N.
Impeta van Kampen, op de gebruikelijke
ijze de vergadering opende.
In zijn openingswoord, over „Schering en
Inslag" verklaart hij den aanwezigen eerst
de letterlijke beteekenis der woorden, om
dan stil te staan bij den Schering en Inslag
in ons Bondsleven. De schering van het
Woord Gods: onze vaste Grondslag. En nu
moeten wij zorg dragen, dat de inslag niet
vloekt met deze schering. Wij moeten, aldus
spr. zorgen, dat wij met Overijsselsch con
servatisme het oude spoor blijven volgen. De
nslag inslaan, zooals dat in ons Bonds-
even steeds geschiedde. Geen Evangelisatie
Jongel. Vereen. geen Sport JongeL Vereen:
naar een Beginsel Jongel. Vereen. Haar
ormend en bewarend karakter moet de J.V.
tot eiken prijs behouden. Voor het latere
leven is zoo ontzag'lijk veel vorming tioodig
dat wij grondig, principieel moeten studec-
ren; onze Geref. J.V. moeten blijven de
oefenscholen voor het leven. In de jeugd
verzamelen, later uitgeven. De inslag van
onzen Bond moet blijven passen op hel
Woord van God. Dan blijft het borduurwerk
schoon. God gaf de schering; wij moeten
den inslag zóó gebruiken, dat het patroon
van het Borduurwerk zij ter eere van onzen
God. Spr. eindigt met den wensch, dat de
Heere onze Geref. Jongelingen wil gebruiken
als wevers aan Zijn weefgetouwen.
Het jaarverslag van den secretaris, ge
steld in een toon van ernst en luim, gewaagi
van groei en zegen. Het aantal vereenigin-
gen is gestegen tot 80, het aantal leden tot
meer dan 2000.
Na de verslagen van Penningmeester cn
Bibliothecaris deelt de voorzitter mede, dal
het Afd. Bestuur besloten heeft den heer J.
Wijnbeek van Zwolle voor te stellen als
eere-lid der afdeeling. Onder daverend ap
plaus geeft de vergadering haar instemming
hiermede te kennen. De heer Wijnbeek
spreekt een woord van dank tot de ver
gadering.
In de middagvergadering, in hetzelfde ge
bouw gehouden, refereerde vr. J. J. Kuitert
van Enschede over „Geheel de J.V. voor al
de Jongelingen". Een geanimeerde bespre
king volgde op dit referaat
Ds. J. B. van der Sijs, van Steenwijk,
sprak daarna een opwekkend woord, waar
toe hij als onderwerp had gekozen: „De
Gouden Luchter", waarna hij deze zeer g-jed
geslaagde vergadering met gebed sluit.
„Verdieping en Belijning".
Als wy het leven van vele Christenen bezien,
aldus spr.. dan is er vaak groot verschil tus-
schen belijden en beleven. Groeien we niet te
veel in de breedte Als onze Christelijke actie
niet gedragen wordt door den band aan Jezus
in is alle? vergeefsch. Daarom moeten we op
ize hoede zijn.
In de jeugdjaren moet kennis worden bijge
bracht.
Na dit openingswoord werd door den secre
taris verslag uitgebracht over de vereenii^ngs-
werkzaamheden gedurende het afgeloopen
jaar. Hoewel nog vele gebreken genoemd moe
ten worden is toch de slotsom van dit verslag
danktoon voor de vele zegeningen die wer
den ontvangen en die
trouw, met liefde tot Gcd voort te werken.
Het verslag van den penningmeester gaf re- j |£én der hoofdnummers van 't wèlvoor
den tot tevredenheid. ziene programma luidde „Voordrachten-
Om ongeveer half 1 wordt de morgenvergade wedstrijd-."
ring beëindigd en wordt een gezellige koffie-j i>^ jury was van oordeed,'dat alt» deel-
tafel in gereedheid gebracht,
erliaal \^mVan<Jaaq
Elch wal W1I51
OM HUN MOEDER TE HELPEN
't Is jaren gel-eden gebeurd, maar 'k her
inner 111e 't nog zeer goed.
't Was op een jaarfeest van een Knapen-
1 vereen;ging zoo'n ou-derwetsch jaarfeest,
verplichten krachtig, dat to( dj in d^n mcht duurde en waar
""Ig *- 1 erf chocolademelk dronken.
AFD. N.-BRABANT--LIMBURG
honderd vrienden zich zetten.
DE MIDDAGVERGADERING.
Om half drie wordt de vergadering voortge
zet in de Geref. Kerk.
Ds. Bouwmeester sprak over
„Een zware taak een heer
lijke roeping".
Terwijl, aldus spr., de moeilijkheden in ons
leven steeds toenemen, wordt onze roeping dui
delijk aangewezen. We moeten onzen tijd ken
nen en die tijd vraagt verdieping. Oppervlak
kigheid moet geweerd. Vele jongelingen zijn
vaak gauw klaar met het leggen van het funda
ment van het gebouw van hun geestelijk leven.
Sceptisisme en relativisme trachten de Chris
telijke wereldbeschouwing en zedeleer te on
dermijnen.
Vroeger stond bij alle Gereformeerden het
geloof vast in God en Zijn Woord, thans open
baart zich al meer twijfel.
Een nieuwe geest doortrekt de gelederen, die
aanraadt te halen uit het leven wat er uit te
halen is. De moderne literatuur is doortrokken
van het alles ondermijnende gif van het relati
visme. Materialisme en sociale vraagstukken
houden den mensch geheel bezig, hem aftrek
kend van het ware goede, 't Is gevolg van den
revolutiegeest, vooral in en na den oorlog tot
zoo krachtige ontwikkeling gekomen.
Christendom en ongeloof kunnen niet anders
dan scherp tegenover elkander staan.
Op ons rust de zware taak om als Christe
lijke kerk onze kracht te toonen. En wat blijkt
nu van die kracht? Verdeeldheid, onverschil
ligheid, lauwheid en laksheid breken de kracht.
Dat is een aanklacht. We mceten daarom lee-
ren kennen onze Christelijke geschiedenis, we
moeten onze beginselen uitdragen, niet verdoe
zelen, maar scherp belijnd aan den dag doen
treden. In verootmoediging tot den Heere
ten we de zorg voor Zijn kerk aan Hem overla
tend, Hem vragen ons te gebruiken als midde
len tot verheerlijking van Zijnen Naam.
God vraagt ons daartoe geheel. Halfheid
en slapheid zijn Hem een gruwel. En in den
strijd is de overwinning aan onze zijde. Want
Ch^ra„lrro'Ster.eett uit dal
Woord, dat een kracht Gods is tot zaligheid 1
De drie broere kwamen overeen, dat één
hunner voor den dief zou doorgaan en door
de beide anderen naar den rechter gebracht
worden. Op deze wijze wilden ze hun moe
der uit haar grooten nood heipen.
De „dief" zou door 't lot worden aanze-
't Lot viel op den jongste, die zich «le een
misdadiger liet binden cn voor den rechter
voeren.
Dez#- nam hem een streng verhoor af; de
jongen bekende de misdaad te hebben be
rd naar de gevangenia ge-
nemers aan -dezen wedstrijd dezelfde voor
dracht moesten -doen. Dan verkeerden allen,-
in gelijke conditie en kon een in a-!le op- j crevo
zichten redhtvaard-ige uitspraak volgen. ör5„ u.
Ik wil wam dit zeer zeker wijze besluit Zijn broers ontvingen de uitgeloofde 60m.
n:ets zeggen: besl ssingen en uitspraken Doch met 't lot van den gevangene begaan,
van jury's staan nu eenmaal buiten critiek. '_'f>lgden zij hem naar don kerker en namen
Maar dank zij deze beslissing, waren dejdo®T ^n-der bittere tranen afscheid,
feestvierenden genoodzaakt tien of twaalf Z'J dachten alleen met hun broer te zyn.
maal ('k weet riet niet precies meer. wantdoch ook de rechter had zich r:aar de
'k raakte den tel kwijt) dezelfde voordracht j van dit afscheid
aan te hooren.
BrabantLimburg van bovengenoemden Bond
goedbezochte vergadering in het Militair
Tehuis in Breda.
De heer J a c. G. van Oord, die de leiding
had, verwelkomde na opening op de gebruike-
lyke wyze. in het bizonder Ds Bouwmees-
den heer T i n d a s. Deze laatste werd
door den Ned. Indischen Zendingsbond nr.ar
Nederland gezonden ter bestudeering van den
jeugdarbeid.
De voorzitter sprak vervolgens over
hun zwak geweest
Gedwongen arbeid bij het houtkappen.
Zooals bekend ontkent de sowjet-regeering
nog steeds hardnekkig, dat er in haar staats-
houthakkersbedrijf, welks producten op
groote schaal worjden uitgevoerd, sprake zou
zijn van gedwongen arbeid. Een correspon
dent van de Chicago Tribune te Moskou
heeft Archangelsk bezocht en aan zijn blad
geseind, dat hij van gedwongen arbeid niets
heeft kunnen ontdekken.
Op zichzelf is dat zeer goed mogelijk en
bewijst dat niets. Want het gebied, waar
over de bosschen verspreid liggen, is gron-
ter dan Frankrijk en Duitschland tezamen,
terwijl practisch alle wegen er ontbreken.
De correspondent kan niets gevonden heb
ben, terwijl in een ander gedeelte wèl dwang
arbeid werd toegepast.
Thans publiceert echter de Roel officieelp
voorschriften over de dwangarbeiders bij
den houtaankap en het blad beweert, dai
deze voorschriften gestaan hebben in het
Moskousche orgaan „Lesnoje Choziaistwo i
Lesnaja promyshlennostj" (Het boschbediijf
en de houtindustrie), No. 10, blz. 78.
waarheid van deze mededeelingen is
halve te controleeren.
Volgens die voorschriften zouden
dwangarbeiders, soms met paard, moeten
werken, in de meeste gevallen zonder eenig
loon, krijgen zij uitsluitend voedsel en ge
reedschappen, terwijl in de lichtere gevallen
de helft van het vastgestelde minimumloon
wordt gegeven. Dit geld wordt echter eerst
uitbetaald na afloop van den straftijd.
De dwangarbeiders worden onderscheiden
in verbannenen, die van elders naar de
houtaankapsreken verbannen zijn, en in
plaatselijke veroordeelden. De sowjet-wetge
ving kent n.l. de straf dwangarbeid voor
korten tijd, ook voor lichte vergrijpen.
getuige gew&eèt Hij begreep er niete
maar zijn nieuwsgierigheid was zoo zeer
gewekt, dat hij een dienaar last gaf de bei
de aangevers te volgen en hun handelingen
nauwkeurig ga-de te slaan.
De man kweet zich van deze taak on
spoed-iig was hij bij den rechter terug met
een aandoenlijk verhaal. Hij had de twee
broers een armelijke woning zien binnen
gaan, waar zij 't door hen ontvangen geld
ter hand stelden aan hun moeder, die zeer
verbaasd was <loor 't ont va neren van zuik
een belangrijk bedrag, dat aan alle zorg
voorloopig een einde maakte.
Maar toen zij hoorde tot welken prijs dit
geld was verkregen, was de arme vrouw
iuid begonnen te schreien en had haar jon
gens gelest 't geld onmiddellijk terug te
brengen. De diep geschokte moeder ver
klaarde liever van honger te zullen sterven
dan haar leven te rekken ten ko6te van
haar kind.
De rechter, verbaasd over zulk een zeld-
ook dèt had toch weer z'n goede
zijde, vvaint 'k heb het begin van die voor
dracht steeds onthouden, en deze levensles
is niet alleen waard gehoord te worden,
aar ook bekend te blijven.
Dot begin dan, luidde aldus:
Eer brengt een arme vader
Met vreugd zes kindren groot,
Dan dat zes rijke kindren
Hem koest'ren in den nood.
„Rijmelarij", zullen misschien de echte
dichters zeggen; cn ik zal dat niet tegen-
p reken.
Maar toch geven deize vier regels een
levensbeeld weer, waarvan wel niemand de
waarheid zal durven ontkennen.
Diaconieën en Armbesturen zouden hier
van treffende staaltjes kunnen m^edeelen.
Maar gelukkig heeft ook deze me-iolje
een keerzijde: er zijn verkwikkende en be
schamende voorbeelden van liefde, die kin- zaam blijk van ouderliefde, liet de gevange
deren voor hun ouders blijken te bezitten, r.e voor zich komen, onderhield hem over
In Japan had een weduwe drie zonen, die zijn gewaanden diefstal, dreigde hem zelfs
voor haar don kost zochten te verdienen, met de felste straffen, indien hij de waar-
doch wier arbeid niet toereikend was omlheid niet bekende; doch de jongeling bleef
in een behoorlijk onderhoud van hun moe- j volharden bij zijn eerste verklaring,
der te voorzien. Diep getroffen verliet hem de reohler.
Het droeve schouwspel van een moeder, doch deed verslag van het voorgevallene
die het noodlge ontbeerde, bracht de Jon- j aan den Keizer, die, mede verrukt over een
gens tot een allerzonderlingst besluit. zoo heldhaftig betoon van ouderliefde, de
Op aanplakbiljetten was bekend gemaakt, 'drie broeders voor zich liet komen, hen van
dat wie den d-ief van zekere gestolen g.»e j zijn genegenheid, en aan hun moeder een
deren aan 't gerecht overleverde, een groote! ruim inkomen verzekerde.
6nm geld ontvangen zou.
Radio Nieuws.
Na korte gedachtenwisseling en het zingen
in Luther's geloofslied, wordt dour Ds. d
0 e f t, van Rotterdam, de opwekkende reue
uitgesproken getiteld:
„Twee legers.'
Christus staat, aldus spr.. in het middelpunt
m heel het wereldleven, de wereld verdeelend
twee groepen, de liefhebbers en de haters,
Orthodoxisme en modernisme botsen.
Politieke verdeeldheid vormt rechts en links. 54S;
't Maatschappelijke leven stelt zich vóór ot
tegen den Christus. Hoe moet nu, temidden de
zer verdeeldheid het Christelijk leven zich
openharen
Wij moeten de éénheid zoeken. En die één
heid ligt alléén in Christus.
Doen we dit ook in onzen Bond? Ja, want de
waarachtige Christelijke eenheidsbeweging
eischt juist ons Geref. leven.
Een leger vraagt organisatie. Die organisa
tie kweekt geen relativisme. Maar onze or
ganisatie moet staan onder de leiding van
Christus zelf. Daarom moeten we éen zijn
in dlien Christus, aan Hem ons geiieel on
derwerpend en overgevend.
Het ongeloof werkt ook in organisatorischen
Daarom moeten wij letten op den eisch van
Gods Woord. Zyn bevelen kennen, de vijanden
onderscheiden, ook onszelf kennen. We moeten
trouw zijn. op onzen post.
Het doel onzer Geref. J.V is 't levenswoord
van Christus te leeren zien in al zyn omvang
rijkheid. Zijn hevelen te leeren verstaan.
Alleen om Christus moet het ons begonnen
zijn. En vast belynd moeten we in ons leven
Hem dienen.
Na het zingen van Ps. 68 vers 1 werd deze
prachtig geslaagde afdeelingsvergadering ge
sloten en ging Ds. den Boeft voor in g
Donderdag O April.
HUIZEN (1875 M.) N.C.R.V. 10 TUdseIn; 10—
1.30 Zang door het NCRV Dameskoor: 10 30
üdseln. 10.30—11 Korte Ziekendlenst te lolden
Ds. H. a van'den Brink Geref. Pred. (H.V.)
Wetenschap.
HISTORISCH GENOOTSCHAP.
Tot gewone leden van het Historisch Ge
nootschap, gevestigd te Utrecht, zijn o.a.
benoemd: Dr. H. J. Honders, te Sneek; mgr.
J. H. G. Jansen, te Utrecht; J. Kamerbeek
te Rotterdam; mej. Dr. A. C. Kersbergen, tc
IJsselmonde en Dr. J. L. Pierson Jr., te
Laren (N.H.).
2 TUd!
mofoonplaten: 3.15—3.45
3.454 Verzorging van de
45 Zlekenuurtje te leidt
Wilde Ned. Herv. Pred. te Den H
5—5.45 Cursus Handenarbeid vo
den heer H. j Stelnvoort
6.30 Concert: 6.306.45 Curua knippen en
ersleren6.45—7 Gramofoonmuzlek: 7 Tfld-
7—7.30 Vragenlialfuurtje: 7.30—8 Polltlebe
>n; 8 Tüdseln; 8—10 Concert. Spr. de hei
n; 2—3.15 VroolUki
Vrouwcnhalf uurtje;
zender: 4 Tijdsein:
Dr. W. J. de
iog; 5 Tttdueln
or de Jeugd,
Bilt. Secr.
srsber
•31.30 Gramofoonplatenco
K.R.O. 8—11 M<
•onmuztek; 11.30-12 Godsdl
Tijdsein; 12.01—12.15 Politieberichten; 12.15—
icert: 1111.30 Grnrao-
1.45 Lunchcc
1.45—2 Gr&mofonmuslelc.
HILVERSUM (298.8 M.) AVRO. 8 TtJdseln: 8.01
9.50 Gramofoonmuzlek: 1010.16 Morgenwij
ding: 10.30—12 Concert: 12 Tüdseln: 12.01—3
Gramofoonmuzlek; 22.30 Verzorging van den
zender: 2.30—3 Concert: 3.30 Gramofoonmuzlek;
3.304 Zangvoordracht: 45 Voor de zieken:
55.30 Gevarieerd Loetaioon-programma; 5.30
—7 Voor-avondconcert; 7—7.30 Radto-Volksunl-
versltelt; 7.30—8 Sportpraatje; 8 Ttjdeeln. Gra
mofoonmuzlek: 8 15—10.15 Concert: 10.15—10.80
Nieuwsberichten Va» Dias; 10.3011,15 Concert;
NIEUWE AVONTUREN VAN MIJNHEER PIMPELMANS
Des avonds was het werk gereed.
En 't eerst, wat Willemijntje deei.
Was, naar den keukenspiegel stappen,
Om zich eens extra nog te kappen
O, Willemijntje, geef toch acht!
Had jij maar aan die lamp gedacht!
64. Wat is dat plots'ling voor gesis,
Alsof er spek aan 't bakken is?
De vlammen slaan naar alle kant.
Haar heele haardos vliegt in brand!
Niets blijft er, dan een kale huid.
En met haar schoonheid is het uit
(Wordt Vrijdag vervolgd.)'
FEUILLETON
TWEE ENTHOUSIASTEN
Naar het Engelsch van
EVELYN EVERETT-GREEN
Door J. VAN ZUYLEN
mi
gelegenheid bad _op te meuken, geen „ge- j vam bun arbeidsterrein, wae ze blij, dat zij ken dan ze is. Ik ben zelf altcos gelu'kk'g
wone jonge mam". Ze beleed dit diLkwijle ze aam haar vriendin kon overlaten. Men-i geweest, en ik geloof in geluk als d-e groote
aan Erioa in de eerste week van bun keu i schen, die Lichamelijk of geestelijk on ge- medicijn, het v eist erkend voedsel en de
"-Ten, begonnen zich bijna als een i drijfkracht van het leven. Als de menscl.on
te wenden, gelukkig w
nismak'ing, en ze werd
Ret ontging haar niet, dat er opmerkin-
feti zouden worden gemaakt, wanneer de
intimiteit tu6S0hen de beide huizen in de hervormingen niet in één
«igeving bekend en besproken werd; maar
- »at maakte dit tenslotte uit? Het goedmoe-
iige, onschuldige gebabbel van een wel-
Jieenend klein plaatsje kon niemand schade
toen, vroeger waren er stellig wel minder
«j prott ige dingen voortgekomen. Er was niets
116'
overtuigd, hoe meer de tijd verstreek.
Ze was er ook heel blij mee, want ze be
gon te denken, dat ze ten slotte een mede
werker had gevonden met meer ijver en toe
wijding en kracht om te helpen, dan iemand
tot hiertoe in staat was geweest haar te
bieden.
Ze was even enthousiast als ooit over de
droomen, waarmede ze naar haar huis was
gekomen; maar door de proefnemingen van
een paar maanden had ze geleerd, dat
tot stand
kunnen komen, en dat plannen, welke er
in theorie zoo heel volmaakt uitzien, mite
toegepast op een ideale bevolking, bestaan
de uit mensahen, zooals ze eigenlijk bonen-
ren te zijn, tot misbruiken aanleiding go-
0_P.. P ven en zelfs gevaarlijk worden, wanneer de
onaangenaams in het idéé dat deze vriend- toepassing wordt geforceerd op menschcn
schap zioh tot iets meer zou ontwikkelen, zooals ze nu eenmaal zijn.
Daar aan de andere zijde was er ook weer Beatrice erkende volmondig, dat ze ver-
jeen enkele bijzondere r'den waarom dit I gissingen had begaan, en dat het leven niet
*>u gebeuren. Beatrice wa- 'iet een van die heelemaal het eenvoudige en duidelijke
houwen, die het huwelijk beschouwen als ding wee, dat zij verwacht had het. te zul
het allerbelangrijkste in het leven, en ze j len bevinden. Maar ze was in geen enkel
?af menigmaal als haar meening te kennen opzicht ter neer geslagen door da moeilijk-
tot ze zou leven en eterven els een oude heden en even vurig als ooit oin zich te
hijstT, zooals een zekere koningin. Intue- j werpen in den draaistroom van hard wer
sohen etobd ze echter ook niet vijandig te- ken en eerlijk streven. Erica was begonnen
wnover bet huwelijk, en, ofsdboon haar met theorieën te ontwikkelen, die Beatrice
hart •hiertoe nog niet was getroffen, was onbegrijpelijk toesohenen en haar ook niet
f» altoos bereid te erkennen, dat ze te eeni- gobeel welkom waren. Zij had zich Ieng-
ler tijd haar lot niet zou ontgaan, en dan.. zamerhand omringd met werk en plichten
[Stellig, haar lot zou kunnen komen in een j welke een flink deel van haar tijd in be-
Dinder geschikte gestnUa dan in den per- jslag namen. De zieken haddfn haar special?
Son van Sir R-ir^aei Eveaard zorg, en, daar Beatrice ze moeilijker vond
Raphael \va£~ zooals Beatrice al spoedig lom mee om te gaan dan elk ander deel
nzelfsprekende zaak tot Erioa I
en zij had iin het dorp reeds een po6ilie ver
worven, geheel verschillend met die van de
vroolijke, jonge meesteres. Beatrice zag
met genoegen en trots hoe bemind Erica
i, en als ze zioh soms verwonderde, hoe
het kwam dat haar eigen invloed niet in
dezelfde venhouddaig toenam, was er mets
oned-els in die gedachten. Zij benijdde an
deren hun gaven nooit. Ze gevoelde zich
zelf te rijk begiftigd om iets anders dan
vriendelijke gedaohten voor allen te heb
ben.
Maar waar Erioa voor zich zelf zjovcöI
werk had, dat het te veel ei6ohte van haai
tijd en gedachten, om ruimte te laten voor
veel anders, er was ten minste een and er 9
vriend, bereid en in staat haar te helpen,
en die geen gebrek aan enthousiasme be
toonde voor deze aangelegenheid. Het duur
de niet lang voordat Beatrice zich eens vrij
moedig voor Raphael uitsprak.
„Ik heh er mij altoos tegen verzet ora
niets meer te zijn dan een vlinder. Het le
ven en vooral rijkdom is ons niet ge
geven, dunkt me, om er alleen maar mee
aren, zouden ze, naar mijn over
tuiging, niet slecht kunnen en niet slecht
willen zijn. Ik wil die theorie demonstreo
ren en haar een goede kans geven. En ik
moest dus wel beginnen met deze kleine
wereld van de Ferrars."
Raphael had haar een paar maal aan ge
keken, onder haar spreken. Nu richtte hij
zijn blik strak op haar, terwijl ze langzaam
voortreden over de met heide bedekte vlak
te. Erioa en Louise reden vooruit, ver bui
ten het gehoor. Practisch waren die beiden
alleen.
„Uw doel is wel veel-omvattend."
,Dat weet ik; sommigen zullen het wel
onuitvoerbaar noemen, maar ik heb zoon
idee, dat u me niet zult uatlachen. Uit wat
u zoo nu en dan hebt gezegd, maak ik on,
dat u mijn bedoelingen voor een groot ©tuk
deelt. U hebt zelf natuurlijk ook uw theo
rieën betreffende de verantwoordelijkheid
die rijkdom meebrengt."
„Die heb ik inderdaad."
„Daar was ik zeker van. Ik wist wel, dat
u er de man niet naar was om u met een
'gemakkelijk en lui leventje tevreden te stel-
door er ernstig aan toe te voegen: werkers zijn bezig om u heen te verzamelen
„Ik wensch dat ze voor zich zelf gaan een model-gemeenschap van gelukkige en
werken." voorspoedige mencahen (ik bid u, denk
„StelLig doen ze dat reeds ze moeten niet, dat ik eenigszins spottend epreei,
H want dat is niet zoo), die de bewondering
te spelen, om verbeuzeld te worden in ijd-ei len. U wilt werken voor de menschcn, „I
vermaak, zonder een spoor achter te laten, jdat doe ik ook. Mij dunkt, op die wijze moe-
Ik veronderstel, dat het gedeeltelijk eer-ten we toch iets tot stand brengen."
zucht is, de wensch om iets groots te doen, j De karakteristieke uitdrukking op
iemand van gewicht te zijn en ik zal phaels gezioht, da heldere glans" in
niet beweren, dat mijn motieven geheal j oogen en de vastberaden ernst van zijn
zuiver zijn, of dat ik in de een of andere be- mond kwamen juist nu bijzonder uit.
teekenis van het woord een modelmensch I „Ik hen er niet zon zeker van. dat ik voor
ben, hetzij van edelmoedigheid, hetzij van j de menschcn begeer t« werken," zei hij
deugd maar ik heb een sterke begeerte I „Niet"!Maar
om de wereld een beetje gelukkiger te ma-1 Zij zweeg cn nu pas voltooide hij zijn zin,
wel. Ze leven van hun werk. Mij schijnt het
toe, dat ze iets noodig hebben buiten hun
werk, om hun leven te vermooien."
„Laat het hun dan zelf vinden."
„Moe kunnen ze dat?"
„Dat is juist onze taak om hun te leeren;
maar in 't algemeen moet het werk door
henzelf gedaan worden."
„Ik geloof niet, dat ik u begrijp."
„Toch niet? Mag ik u een eenvoudige
vraag stellen? 16 het mogelijk de menschen I
gelukkig te maken, zooals u het noemt, op
ons eigen bevel, eenvoudig door de uiter
lijke omstandigheden, die we tot op zekere
hoogte naar eigen believen kunnen regelen?
Met andere woorden: is geluk een verhan-
1 delbare koopwaar?"
Beatrice aarzelde een ongenblik, Het snid
de proefnemingen van de laatste zes maan
den de revue passeeren, en antwoordde ten
slotte met haar gewone oprechtheid:
„Neen, dat is het niet; het is dat minder
dan ik zelf wel eens geloofd heb. Maar ik
dacht niet aan geld alleen. Men kan vDor
de menschen werken, en denken, en plan
nen maken zoowel als voor hen koopen. Al6
wij alles goed zouden kunnen vergelijken,
zou het, dunkt my, blijken dat wU ten slot
te niet zoo heel verschillend denken."
„Mogelijk niet, en toch u wilt my ton
zijn 1 goede houden als ik u verkeerd begrepen
iheb, maar het. is een onderwerp, waarover
u dikwijle gesproken hebt het schijnt me tiscbe scherpzinnigheid
zullen opwekken en de trots zullen tUa
van de maatschappy, en diie allen het be
wijs zullen leveren van de gezondheid van
een phi tan tropisch beginsel. Maar onderwyï
hebben de menschen als ik het. zoo zeg
gen mag geen stem hoegenaamd in de
zaak, en al6 de hand, die de teugels houdt,
plotseling zich terugtrok, zou het stelsel
weinig kans hebben stond te houden."
Beatrice trok haar wenkbrauwen op in
een plooi van nadenkende verwondering.
„U kijkt verder vooruit, dan ik oo;t ge
daan heb. Ik heb er nooit over gedacht, wat
dan zou gebeuren."
„U hebt waarsohynlijk nooit gezien, of
gelezen over de mod el-kolonies, die op ver
schillende tijden zijn gesticht door ener*
gieke politici en philontropen, die de waar-
K"'"| ""n hun woorden wilden bevvy zen en
heid
toe. dat in uw plannen met betrekking tvt
vooruitenng en verbetering, en verhooging
van geluk en van welvaart, de drijfveer al
toos weer van buiten komt U en uw. mede-
de krocht van hun systeem wilden Jemon-
streeren. Soms zyn die kolonies of gemeen
schappen voor een poos heel bloeiend ge
weest. maar ze hebben ten slotte toch tot
niets geleid. Ze zyn met den dood van hun
stichters te niet gegaan, of zyn een natuur
lijken dood gestorven, zonder zelfs daaroo
te wachten. En toch zijn sommige van de
daarbij toegepaste stelsels theoretisch van
een voortreffelijke volkomenheid en schoon
heid en heeft het daarbij niet ontbroken
aan een groote mate van zuivere en prac-
ernuft"
„En zijn ze toch niet geslaagd?"
„Neen. ze zyn geen van alle geslaagd."
„Waarom?"
(Wordt vervolgdJ
