Kroephoesf \/ICKS 'erhaal VinA4nclaacj VRIJDAG 30 JANUARI 1931 DPRHE BLAD PAG 9 Kunst en Letteren. KONINGSKINDEREN. Hoewel de auieur C Rijnsdorp tot voor korten tijd slecnts in kleineren kring als schrijver bekendheid genoot, heeit zijn eerste roman „Koningskinderen" dermate de aan dacht getrokken, dat reeds een maand na verschijning een tweede druk noodig bleek, die dezer dagen gereed komt. Vermeldenswaard is dat te meer, omdat de heer Rijnsdorp een bewuste poging doet om vernieuwing te brengen in de Christe lijke verhaalkunst Met vele der jongere christelijke auteurs is de schrijver van meening, dat het chris telijke in een verhaal veelal te opzettelijk is, als het ware opgeplakt. Zal een boek waar lijk leven, dun is het niet in de eerste plaats de vraag hoe de schrijver het gaarne met zijn personen wil zien gaan, doch mécr: wat er in werkelijkheid met hen zou gebeuren. En die werkelijkheid in een christelijk milieu zooals „Koningskinderen" teekent is het betreurenswaardige, dat alle personen zondaren zijn; fel daartegenover het aanbid delijke, dat „in het leven van een worstelend mensch de bliksemschicht van Gods genade inslaat"; en duarlusschen en daaromheen een leven van vallen en opstaan: het leven van hen die geen volkomen geloof hebben, die zich met zulken ijver om God te dienen niet begeven als zij schuldig zijn, die dage lijks met de zwakheid van hun geloof en de booze lusten vun hun vlcesch te strijden hebben, win nochtans zulke gebreken van harte leed- zijn, en die begecrcn tegen hun ongeloof te strijden en naar alle geboden Gods te leven. De tweede druk zal nagenoeg gelijk zijn aan den eersten; de „taalfouten" zijn ge handhaafd, zooals Prof. Dr. Albert Verweij ze reeds pl.m. 1900 maakte. Gemengd Nieuws. HET SPOORWEGONGELUK TE GRONINGEN Het officieel onderzoek. Naar wij vernemen heeft Woensdag het offi- cieele onderzoek plaats gehad naar den spoor wegramp van Maandagavond j.l. by het viaduct te Groningen. In de commissie van onderzoek hadden zit ting Ir. E. F. Baron van Haersolte, inspecteur voor vervoer der Ned. Spoorwegen, Ir. B. S. van Zanten, inspecteur der tractie, en nog en kele andere leden uit Utrecht. Over de resul taten van dit onderzoek wordt het stilzwijgen bewaard. Wel kunnen wij mededeélen, dat by dit onderroek verschil van gevoelens bestaan omtrent de voor de ramp verantwoordelijke personen. De toestand van den hoofdconducteur Meyer te Huizum by Leeuwarden is thans zoo gued» dat hij met eenige dagen het Academisch Zie kenhuis zal kunnen verlaten. De toestand van de andere gewonden is iets vooruitgaande. EKN DRAMA Op ZEE. De sleepboot Hector is met een dokter aan boord Donderdagmiddag uitgevaren naar het voorgaats van IJmuiden liggende Duitsche s.s. „Kellerwald", van Chili onderweg naar Hamburg, waarvan een der opvarenden zich met schoten uit een revolver van het leven had willen berooven. By het eerste schot, dat hy op het hoofd richtte, ketste de revolver. Vervolgens jichtte de ongelukkige het wapen op de borst en trof zich met twee kogels in de linkerlong. Het schip is met den man aan boord naar Hamburg doorgestoomd. DE DOODELIJKE DAMP. In de Govert Flinckstraat te Amsterdam Is een echtpaar bewusteloos op bed gevonden en door den G. G. en G. D. naar het Wilhelmina- gasthuis overgebracht. Een familielid vay het echtpaar zou daar op bezoek gaan, maar kreeg aan de woning geen gehoor. Hy Is toen het hyia binnengegaan en vond man en vrouw, on geveer 50 jarep oud, bewusteloos op' bed lig gen. Man en vrouw waren op reis geweest en zouden Woensdagavond thuis komen. Den ge- heelen Donderdag heeft men echter niets van hen vernomen. Voor zy op reis gingen was er overvloedig naphtaline in de kamers gestrooid, waardoor een sterke lucht in de woning hing. Men vermoedt, dat zy Woensdagavond in deze atmospheer te bed zijn gegaan en door de naphtaline bewusteloos zyn geraakt. OP DE VALKENVANGST. Door de leerlingen van de Chr. School te Zwammerdam is met de hulp van den knecht van A. van D. een valk bemachtigd. De roofvogel zal door den meester opgezet worden. „SCHOONE GEZICHTEN-'. By de j.l. gehouden volkstelling werd door een barbier te Reeuwyk op de bedryfskaart op de vraag, wat in het bedryf vervaardigd of verkocht wordt, geantwoord: „schoone gezich ten, tabak en sigaren". DE ONTZETTE SCHIPBRUG TE ARNHEM Duizenden guldens schade. Omtrent de aangevaren schipbrug te Arn hem wordt nader gemeld, dat het schip, dat met de brug in aanvaring kwam, do aak „De Laak", uit Ryswy'k, was, metende 652 ton, eigendom van de reederij W. M. Goudsbloem Co. uit Rotterdam, schipper A. de Graaf. Het schip was met grind zwaar beladen on kwam uit Duitschland met bestemming naar Amsterdam. Het dreef met den stroom m»e en men neemt' aan, dat de schipper door den ster ken ströom niet behoorlyk de richting heeft kunnen houden. De eene helft van de brug is ongeveer dertig graden ontzet. Een brugstuk is half gezonken. Er is geen kans dat het ver keer over de brug spoedig hersteld zal worden. Voor de verbinding met de Betuwe is men aangewezen op de veerponten bij Malbergen en Driel. Met behulp van stoombooten worden voetgangers en riwielen overgezet. Door den hoogen waterstand is het echter niet mogelyk voor de stad een veerpont te leggen. Nog wordt gemeld: Er bestaat weinig hcop, dat de brug vóór Zaterdag weer in gebruik kan worden genomen. De schade beloopt in de dui zenden guldens. Verschillenle zware ijzeren balken zijn afge knapt en verwrongen en moeten door nieuwe vervangen worden, wat met groote moeite ge paard zal gaan. De schipper van „de Laak" wyt het ongeval aan een verandering van den stroom voor de stad. De schipper is verzekerd voor schade, aan anderen toegebracht. HANDJES OMHOOG De stationschef van een niet onvermaard plaatsje in ons land is klein van persoon: een ondermaatsch man, zou men kunen zeg gen. Voorts hoe het komt weten wij niet kan hij niet al te best overweg met de houderesscn van weekkaarten; meisjes uil de stad, die op fabrieken werken. Hij se hij pi dit levenslustige goedje vaak een standje gé- geven te hebben. Dus werd op wraak gezonnen en niet te vergeefs. Als de trein voor 't vertrek gereed staat, komen er tallooze meisjeshoofden door de portierraampjes. Met groot geduld wachten ze het laatste moment vóór het vertrek af en de lachende oogen gericht op den klei ne chef roepen ze ineens allen tegelijk: Hoe groot moet hij worden? Plichtmatig steekt de chef natuurlijk de rechterarm met het seinapparaat in de hoogteen onder schaterend gelach wui ven zijn „vijandinnen" hem toe. De wraak was zoet. WEGENBESCHERMING. Het gemeentebestuur van Kloosterburen (Gr.) heeft, met toepassing van art. 49 lid I van het Motor- en Rijwielreglement, alle we gen in die gemeente tot 1 April 1931 gesloten verklaard voor motorrijtuigen met grooteren wieldruk dan 600 K.G. LEIDEKKER DOODGEVALLEN. Te Amsterdam is een 30-j. persoon, die voor het verrichten van leidekkers-werkzaamheden in de dakgoot liep van een perceel in de Vro- likstraat, omlaag gestort en op straat terecht gekomen. Zwaar gewond werd de man auto van den G.G. en G.D. naar het O. L. Vrou wegasthuis vervoerd, waar hy kort na aan komst is overleden. NOODLANDING. Men meldt ons uit Katwijk aan Zee: Het driemotorige militaire vliegtuig 801, af komstig uit Soesterberg, met bestemming Schiphol via Rotterdam, heeft Donderdagmid dag te 1.45 uur op het strand even voorby de Zuid-Boulevard wegens een defect aan één der motoren een noodlanding moeten maken. De landing geschiedde vbt. Persoonlijke ongeval len hadden niet plaats. BRANDEN. Te Dussen (N.-Br.) brandde de landbouw- schuur van Van Honswyk geheel af. Het vee kon in veiligheid gebracht worden. Verzekering dekt de schade. Te Albergen (Ov.) is door onbekende oorzaak uitgebrand het woonhuis van H. W. Het aan gebouwde café en winkel zyn behouden geble ven. Een gedeelte van den inventaris is verlo ren gegaan, terwyl een bedrag aan geld, onge veer f 200 is, is verbrand. Verzekering dekt gedeeltelijk de schade. Te Zevenhuizen (Gr.) is de woning van H. Hof geheel afgebrand. De bewoners konden zich met moeite redden. De inboedel Is geheel verloren gegaan. De oorzaak is onbekend. HOOG WATER De Maas blijft wassen door den water- groei der riveieren In België en den sneeuw val in de Ardennen. Rond Maastricht zijn lage landerijen «n wogen weer overstroomd. Ook de Waal is door den was van den Rijn te Nijmegen over de lage kade gestroomd, zoodat het veer naar de hooge kade moest worden verlegd. DE DIJKDOORBRAAK TE MEYEL In vyrban dim et de dijkdoorbraak te Meyel kan nog worden gemeld, dat de dam in de Noorervaart, die Dinsdagavond weer gereed kwam den volgenden dag gedeeltelijk weer is weggeslagen. Men is thans bezig dezen dam opnieuw te leggen en te versterken. Haar kleeren waren zelfs tot last Wat een verandering heeft er in het leven in deze Leidsche vrouw plaats gevonden! Van de diepste moedeloosheid was zij weer tot de waardeering van de levensvreugde gekomen. Vroeger had zij na de maaltijden een ge voel van wanhoop, nu kan zij alles eten inder cenig bezwaar. En dit alles is 't resultaat van „de kleine, dagelijksche dosis" Ivruschen Salts! Leest U eens haar brief: „Ik voel me verplicht U de heilzame uit werking van Kruschen Salts mede te deelen. De pijn in mijn lichaam, een pijnlijke maag en stijfheid in mijn ledematen, was zoodanig, dat ik geen kleeren aan mijn lichaam ver dragen kon! Na de maaltijden voelde ik mij ellendig, alsof ik te veel gegeten had, hoewel ik geen eetlust had gehad. Nu gevoel ik mij gezond en frisch. Geen indigestie, geen zwaarmoe digheid en ik eet alles zonder eenig bezwaar. en woord ik voel mij 10 jaar jonger en geniet van 't leven." Mej. v. E. te Leiden Kwelt U toch niet langer met hoofdpijn a die naargeestige toestanden; al deze kleine hinderlijke kwalen vergallen uw levenl De meeste van die kwalen ontstaan, door dat Uw lever en nieren niet behoorlijk wer en vergiftige stoffen in Uw bloedsomloop laten doordringen. Onder den geneeskrachti- gen invloed van de zes levenskrachtige zou ten in Kruschen gaan Uw lever en nieren \\3er normaal en regelmatig werken, zoo dat zij ieder spoor van giftige stoffen doen verdwijnen. Uw bloedsomloop wordt frisch ;n -zuiver, Uw geheele lichaam wordt ver sterkt en herleefL Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten a ƒ0.90 en ƒ1.60 per flacon. (Adv.) •3—4 Uitze Radio Nieuws. HUIZEN (298.8 M.) KKU. 8—9.15 Gramoroon 11.30—12 Godsdienstig halfuurtje. 12 TUdseln. 1.30 Lunchmuziek. 1.30—2.30 Urumorooi. 2.30—3 Vragenhalfuurtje. 4.30 Geluk 4.30—5 Verzorging van den zender. 56 Platei, cuncort. C.01—li.15 Nieuwsberichten in not Es perunto. 6.15—6 35 Journalistiek weekoverzlchl 6.30—6.45 Gramofoon. 6.46—7.15 Esperanto Cursus. 7.157.45 Spreker. 7.458.45 Zang doo Dameskoor. 8.459 Nieuwsberichten. 910.4 Aansl. muziek te Eindhoven. 10.45—12 Gramo foon. ïramofoon 2.45 Paedagot 6.40 SDAl*. - artlertje. 5.55 Gramofoon. 6 Concert. 6.30 EI- alr halfuurtje. 7.15 Gramofoon. 7 30 Politie- ichton. 7.45 Gramofoon 8 Populaire avond. 9 Bestuursmededeellngen door A. de "Vries. 9.10 ond. (Vervolg). 10.15 Persberichten Hot British Post Office ort van een ononderbroken at twintig minuten duurde ongeveer 900 Meter en sprak vla het lai tion' van Buenos Ayres dat draadloos in binding stond met Madrid. Ter kabel gini gesprek naar Rugby, loos van Rugby naar zelfde geslaagde proef gedaan tusschen Dos Angeies en gesprekken kwamen belde keei naderhand dney. De duidelijk lerlijn. Is een kleine handleidir ïen voor den bouw van een wissen el met gebruikmaking van „Telel in". De schrijver ervan Is Ir. Gerd WONDERLIJK BEWAARD. Een vrachtauto reed in de Dirkstraat tc Soest, komende van Hoogland, waarin geze- waren N. van L. en zijn broeder. lu groote vav.it kwam een luxe auto de vracht auto achterop, die nog wilde passeeren voor dat een tegenkonier ter plaatse was. Dit ge lukte niet heelemaal, de vrachtauto werd geraakt en een zestal meters meegesleurd, waarna deze in de sloot terecht kwam. De vrachtauto werd totaal vernield. Wonder bo ven wonder kwamen de beide inzittenden er zonder letsel af. De bestuurder van de luxe auto reed zonder zich ergens om te bekom meren door. DE GEVAARLIJKE DRIJFRIEM. Men meldt ons uit Zwollerkerspel (Ov.): Terwijl de knechten van den veehouder A. J. Poppe op de Vreugderijkerwaard binnens huis werkzaam waren en daarbij gebruik maakten van den benzinemotor, kwam een an hen te dicht bij een drijfriem met het gevolg dat hij werd gegrepen en naar boven gesleept. De a Jere knecht had de tegen woordigheid van geest den motor spoedig stop te zetten, waarna hij zijn collega uit zijn benarde positie kon bevrijden. Het bleek dat deze zijn rechterarm had gebroken, tevens den pols van zijn andere hand, terwijl hij verder nog verschillende andere meer of minder ernstige verwondingen had opgeloo- pen.'De getroffene is naar het R.K. Zieken huis te Zwolle overgebracht. EEN BALOORIGE INBREKER. In den nacht van 30 November op 1 De cember werd de Nijmeegsche brandweer telefonisch via de politie gewaarschuwd, dat er een hevig uitslaande brand was uit gebroken in de magazijnen der firma Vroom en Dreesmann te Nijmegen. Politie en brandweer trokken onmiddellijk uit met groot gerij. De directie van Vroom en Drees mann werd opgeroepen. Toen men op de Markt aankwam, bleek er noch in den winkel noch in de magazij nen ook maar het geringste spoor van brand te bespeuren. De maker van dit valsöhe brandalarm is thans gesnapt onder inbrekers die .maan den achtereen Nijmegen onveilig maakten. Bij het verhoor van eenige inbéekers in het huis van bewaring te Arnhem bekende een der drie arrestanten de man te zijn, die in den nacht van 30 November op 1 December valsch brandalarm gemaakt had. Zij had den bij een inbraak slechts weinig buit kunnen maken. Uit baloorigheid heeft toen een van hen de politie opgebeld en gewaar schuwd dat er bij de firma Vroom en Dréeé- mann een groote brand was uitgebroken. INBRAKEN. Toen 's avonds de bewoner van een per ceel aan de Krelagestraat te Haarlem thuiskwam, ontdekte hij, dat de keuken deur aan de aohterzijde van de woning openstond. Het bleek, dat ongenoode gasten zich toegang tot het huis hadden verschaft. Eenige kamers waren doorzocht en uit een geldkistje dat in een kas in een der boven vertrekken stond, was f 193.50 ontvreemd. De politie, die onmiddellijk gewaarschuwd werd, heeft een onderzoek ingesteld. De politie heeft nog een vierden inbreker gepakt, nl. zekeren H., die meer diefstallen met inbraak in de gemeente Nijmegen ge pleegd heeft. .ardlge vinding --lelijke de Telefunkei •adlo- i. Inmiddels zal n doen rekenini houden met wat In ..Radio-Express'1 van rat '^0ed~ „_jchre vervanging vai ~ohm In het sc equent-smoor leegedeeld, dat dit toestel stoort i genereert Rechtzaken i advocaat-, Mr. wljnveldt, nam conclui den commissaris der Koningin tn Ui contra D. W. Koskamp te Deventer, waarbij de kwestie aan de orde was. of de rentevergoe ding voor waardevermindering mag worden af getrokken van de vergoeding voor bedrijfs schade. De rechtbana tj Zutphen had ln de*e procedure die vraag on rennend beantwoord. Mr. Wljnveldt achtte het standpunt van de rechtbank onhoudbaar, en verwees naar een ar rest van den Hoogen Raad van 10 Decembei J.I., ln een dergelijke zaak gewezen. Mr. W concludeerde tot vernietiging van het vonnir voor zoover betreft het bedrag der schadever goeding. De Raad wees onmiddellijk arrest ge heel overeenkomstig deze conclusie en het be drag U ln dit geval vastgesteld op f 2360.50. SMAAD9CHIFT TEGEN EEN NOTARIS. De Amsterdamsche Rechtbank deed uitspraak tegen den 45 Jarigen koopmar - regens smaad- dit artikel In Februari en Maart afdrukki plaren op openbare plaatsen Het O.M. eischte f 300 bocto sübs 50 dagen VRIJGESPROKEN Het Gerechtshof te Amsterdam sprak de ree- rts H. ten B.. uit Kaarden, die terecht had ge in hooger beroep. EEN DIEVENCOMPLOT De Bredasche Rechtbank heeft uitspraak ge daan ln de zaak van de verduistering van e« geldzakje ten nadeel» van de Coöp. Zuivelfi Zijn broer C. G. k: maanden voorwaardelijk en drie o delljke gevangenisstraf, terwijl de A. de B. werd veroordeeld tot een half jaar wordt meestal ln een kwartier onderdrukt door keel en borst met de verdampende zalf Vicks VapoRub in te wrijven. Een nachtelijke aanval kan wor den voorkomen door deze behandeling tegen bedtijd W VapoRub ,Elch wat W 11 s HEBT UWE VIJANDEN LIEF Het was in 1814 en de Duitsche en Rus- lische bondgenooten waren Parijs binnenge trokken, door de bevolking met evenveel geestdrift begroet, alsof het den keizer gold. Met groote nauwkeurigheid was alles gere- :eld, ook de inkwartiering. Mevrouw Tour- lai had in de verte het roffelen der trom men en het schetteren der trompetten wel gehoord, maar het liet haar vrij onverschil lig: haar huis was niet voor inkwartiering aangewezen! Met haar zoon Etienne onderhield ze zich 'er de rampen, die het vaderland hadden getroffen. Plotseling werd het gesprek ge staakt. Een jong Pruisisch officier kwant de straat ingewandeld en keek oplettend naar de huisnummers. Bij mevrouw Tournai meldde hij zich aan. Nauwelijks was de deur geopend of hy stap te brutaal naar binnen en een oogenblik la ter stond hij in de huiskamer. „Bonjour, madame!" groette de jonge offi cier, en legde aanstonds chaco en degen a). :n deed volkomen, alsof hij thuis was. liet was een knappe, kranige jongeman, van nauwelijks twintig jaar. Mevrouw Tournai en haar zoon waren niets op hun gemak, maar de vreemdeling zooveel te beter. „Verstaat u Duitsch, mijn heer?" vroeg hij Etienne. Deze antwoordde ontkennend. „Zoo!" zei nu de Pruis met een spottend lachje, zich van de Fransche taal bedienen de. „Ik had gedacht, dat men hier wel wat Duitsch zóu verstaan; de Franzosen hebben lang genoeg in Duitschland rondgetrokken. Uf ben je geen soldaat geweest?" vroeg hij er barsch bij. „Zeker, ik ben sous-luitenant geweest, en heb wegens ziekte ontslag moeten nemen." „Heb je ook een veldtocht meegemaakt?" „Ja, acht jaar geleden ben ik in Berlijn geweest, antwoordde Etienne, om den bru talen gast te troeven. Maar deze liet zich niet uit het veld slaan. „Nu, dan kom ik je nu een tegenbezoek brengen. En het zal me aangenaam zijn als die blauwe kamer, die ik boven gezien heb, voor me in orde gemaakt wordt Want daar wil ik wonen." Tegenstribbelen haatte niet; of mevrouw al beweerde, dat zij van Inkwartiering vrij gesteld was, daarmede was ze haar ruwe gast niet kwijt. Een bezoek aan den com mandant der troepen had evenmin gevolg. „We hebben wel wat anders te doen, dan op dergelijke kleinigheden te letten." En inmid dels kwam ook de oppasser van den officipr ln het huis van mevrouw XTournai. Beiden gedroegen zich als ware bullebak ken: scholden op het eten, smeten den wijn uit het venster, omdat hij te slecht was naai hun zin; lieten eerst in de eene kamer dek ken, en gelastten dan alles naar een andere kamer te brengen: in één woord ze gedroe gen zich zó onhebbelijk, zóó onredelijk, dat mevrouw Tournai wanhopig was en den ganschen dag met betraande oogen rondliep. Etienne had op de komst van den oppasóer het huis verlaten, en was nog niet terug gekeerd. Zoo waren een paar dagen verloopen en de ellende scheen haar toppupt bereikt te hebben, toen tpgen den middag de officier en zijn oppasser, geheel gekleed voor den af tocht, naar binnen kwamen. Zij wenkten mevrouw Tournai hen naar de huiskamer te vergezellen. Toen begon de Pruis: „Me vrouw, ik ga uw huis verlaten; ik wil niet langer een rol spelen, die u afschuwelijk moet voorkomen en mij tegen de borst stuit. Hoor me een oogenblik aan. Ik ben de zoon van een Berlijnsch predi kant en acht jaar geleden kregen mijn ouders, na eerst rijkelijk hun deel van de inkwartiering te hebben gehad, vrijstelling. Desniettemin kwam op zekeren avond een jong Fransch officier onze woning binnen en eischte op hoogen toon gastvrijheid. Klagen hielp niet en zoo deden mijn ouders alles om het hem naar den zin te maken. Ilun laatste geld offerden zij om aan zijn steeds hoogere eischen te voldoen. Niets ontzag hij. Met zijn sporen aan ging hij op de sofa lig gen en sneed er scheuren in. Een paar fami lie-schilderijen sneed hij stuk. Op een ande ren keer klaagde hij over den wijn en hij wond zich zóó op, dat hij onzen bediendo een houw met zijn sabel toebracht" Hier wendde de officier zich tot zijn op passer en zei: „Laat het lidteeken maar eens zien, Koenraad." Een vervaarlijk lidteeken kwam voor den dag. „Alleen de aftocht van het regiment ver loste ons van den moedwil van den ruwen gast. Maar bij zijn vertrek stal hij nog aller lei zilverwerk mee. F.n weet u wie die offi cier was, mevrouw?" Dat is uw zoon ge weest Mevrouw stond als door een slag getrof fen. Kort na het vertrek van den officier kwam Etienne thuis en moest hij zijn moe der bekennen, dat de Duitscher waarheid had gesproken. Hij schaamde zich diep en had den oppasser maar al te goed herkend. Mevrouw noodigde nu uit eigen beweging den jongen Pruis in haar huis en hij bleef zoolang de bezetting duurde. Doch er was geen bescheidener en wellevender gast dan hij, terwijl mevrouw Tournai van haar kant alles deed, om het hem aangenaam te ma ken. Ze had eerbied voor het grootmoedig gedrag van den Pruis, die haar niet had wedervergolden, naar wat haar zoon had misdaan, doch alleen even had doen gevoe len, hoe deze laatste zich misdragen had. Als de beste vrienden scheidden zij en met het eerstvolgend Kerstfeest zond mevrouw aan zijn familie in Berlijn een pakje mét zilverwerk „als schadevergoeding" en als aandenken aan de vriendschap, die op zoo zonderlinge wijze was opgebloeid. Techniek- AUTOGENE METAALBEWERKING Dr. JerlATidsch Ingrenteur te vinden, 'an die voordrachten en na een degelijke ipleldlng te hebben gonoten, de taak vi Holler over zal nemen. ofdzakelljk bestemd kunnen ook ,n hebben 13 Maart te I nlng, Is kos- eloos. de volgende voordrachten en eventueel» Grevers, zich \66t nvoudige l >rden 13. 20 en 27 Febr. itterdam gehouden, >nd. met fllmvertoonlng. Is kos- opge\ NIEUWE AVONTUREN VAN MIJNHEER PIMPELMANS 9. Hij wordt gelukkig gauw gered, En bibb'rend op het dek gezet; De bagger druipt hem achterna, 't Lijkt sprekend chocoladevla; Het glimt en kleeft als wagensmeer, En druipt in stralen langs hem neer. 10. Vriend Pimpelmans heeft onderwijl De plaat gepoetst in allerijl, Tot hij een eind vandaar toettoet! Zoowaar alweer een boot ontmoet;; „Wacht", denkt hij, „als ik mij laat trekken. Zal mijn benzine langer strekken." (Wordt Maandag vervolgd.) FEUILLETON LIEF EN LEED IN DE PASTORIE door BRIGITTE (22 Degene die toezicht hield, had niets ver der te doen dan er te zijn, boeken, 6pelen en tijdschriften uit te geven, en ze 's avonds weer in te nemen. Om zeven uur 's avonds werden de lokalen geopend en om tien gesloten. Spoedig werden Marianne en haar hel pers ontlast, de jongelui kozen uit hun eigen kringen toezichthouders. Na eenige weken kwamen ze bij Ring met het ver zoek, eiken Woensdag met hen te willen zingen. Volkslied-eren en koralen werden ingestudeerd en weldra beschikte Neuen dorf over een niet overmatig geschoold, maar des te meer bezield jongemannen- koor De club bleef ook op het kerkbezoek en bijbellezingen niet zonder invloed. De jon ge kerels wenden er aan, om eiken avond noar de pastorie te gaan. Donderdags was de club gesloten, nu, dan gingen ze naar de bijbellezing en spoedig gingen ze er niet. alleen meer om deze reden heen De club behoorde aan de kneohten, daar gme n-iets van af. De znons van grond- en huisbezitters hadden eigenlijk heelemaal niet willen komen. Ze vonden het onge hoord, dat zij ook niet uitgenoodigd wa ren. Maar boer Gartz maakte geweien propaganda: „gaat eens kijken, het is fijn En je zult zien, dat de knechten niet di rect weg zullen loopen." De nieuwsgierigheid overwon, en de boe renzoons kwamen ook. En het beviel hen Die stad6che merischen waren toch verstan dig. Zoo'n club was nog eens wal Goede boeken en allerlei tijdschriften kon men in zien en z'n pijp ongestoord rooken, zonder dat moeder mopperde dat de gordijnen zon 'vuil werden. En de beide partijen gedroegen zich te gen de verwachting in, goed. Hier gai niet de levenspositie den doorelag, maar, het kunnen, waarmee groote ernst gemaakt werd. Hans had een schaakspel geschonken, de jongelui hadden uit eigen middelen er een bijgekocht Nu ging het er om wie de be6te zangers en 6chakere waren. Allen waren vol lof. De knechts waren veel vriend-el ijker dan vroeger, nu ze zoo iets al6 een thuis hadden. En menig ver geten volkslied klonk nu onder het werk op de boerderij en in den stal. Zij voelden zich de bezitters van de club, en daarmee werd iets heel nieuws in hen wakker, de vreugde van gast te zijn. Ze voelden zicfh voor het eerst gelijkberechtigd en Marian ne benutte dat. Ze vroeg hen, waarom ze niet naar de kerk gingen. „Dat 's voor de boeren." „Dan zijn de boeren nog verstandiger, de club i6 voor de knechts en de boeren ko men tóch." „Dat 's waar." En langzamerhand begonnen knechts en arbeiders naar de kerk te gaan. De gods dienstoefeningen met Kerstmis deden hun .prettig aan en ze voelden dat er in de pas torie liefde voor hen was en dat de predi kant beleefde wat hij leerde. Toen een groote koude inzette, bekortte Hans de dieneten, zoodat deze niet langer dan 35 minuten duurden. Zoo, dacht hij, moest het wel uit te houden zijn. De boeren meenden evenwel, dat het mooier zou zijn, wanneer 't liturgische ge deelte heelemaal gehouden werd, vooral sedert de jongelui zoo mooi zongen. Boer Gartz was weer de stoot-gever. Ieder gaf hout en kolen en er kwam zóóveel, dat hier den heelen winter door de kerk mee ver warmd kon worden. De andere predikanten klaagden over af name van het kerkbezoek tengevolge van de hevige koude. Hans raadde hun, om een verkorte dienst, die niet langer dan veertig minuten duurde, te houden, maar hij vond alleen bij Lange gehoor. De an dere heeren zeiden, dat hun preek altijd al de aangegeven tijd duurde en Hans ver wonderde er zich niet over, dat de kerken steeds leeger werden. Des te meer vreugde hem zijn ambt nu gaf, des te meer drukte hem het super intendentschap. Het begin van het nieuwe jaar bracht een keer ten goede van de eco nomische verhoudingen. De nood werd iets minder drukkend. Ter elfder ure kwam de hulp en men loofde en dankte in de pas torie. De administratieve arbeid werd minder, maar andere dingen gingen weer niet zoo al6 het moest. Missionaris Lange had nog altijd zijn aanstelling niet Verzoekschriften, welke Hans daaromtrent indiende, bleven onbe antwoord. Bij dominé Burgmann viel de dienst dikwijls wegens gebrek a'an toe hoorders uit. Hans had van alles op het hart en dus besloot hij naar Waldenburg te rijden en zijn volle hart bij Velten uit te 6torten. HOOFDSTUK X Hans liep wachend de vestibule van het gebouw van het kerkelijk bestuur op en neer. Dr. Velten was tegen verwachting op dó vergadering en Hans had hem telefo nisch laten verzoeken, op hem te wachten Geamuseerd monsterde hij de verschil lende predikanten, die de breeds trap op gingen en overlegde bij zichzelf waar ieder van hen wel vandaan kwam en wat hen bierheen mocht voeren. Hij, dacht, dat hij het van de meesten wel kon raden. De heeren uit de 6tad, die ambtshalve hier kwamen, liepen gewichtig, als wilden ze zeggen: „Wij hooren hier bij, zonder ons gaat het niet". Zij. die hier vast werkten liepen haastig door het gebouw, voor gewichtigheid ont brak hun de tijd. De dorpspredikant en die voor traktementsaangelegonheden kwamen liepen zacht, als hadden ze hinder van het terugklinken yen hun stappen. Ze zagen verlegen om zich heen en vroegen overbe leefd in de bodekamer om inlichtingen. De arme candidaten en hulppredikers deden onverschillig, alsof ze hier allang dan de plattelandsdominé's, maar ze wil- thui6 waren, maar ze waren nog verlegener den het niet laten merken en spraken op neerbuigende loon met -ien bode: „De generaal-superintendent aanwezig? Ik heb een kleinigheid met hem te be spreken". Eindelijk kwam Velten de trap af en nam Hans mee in zijn kamer, terwijl de bru taalste can-didaat in een diepe buiging bleef Velten ging tegenover Hans zitten. Kunt l vannacht niet bij ons blijven? Jammer. Dan maar vlug voor den dag er mee. Komt U voor U zelf, voor de gemente of voor Uw kerspel?" „Voor het kerspel," zei Hans lagzaam. „En waar hapert het daar?" ,,In het bijzonder op vier plaatsen". „En dat is?" „Bij Burgmann moest de kerk op alle vier adventszondagen gesloten worden, omdat er geen gehoor was behalve zijn dochter". „Zoo iets wordt ons vaak gemeld". „Ja op het land, niet in een stad met 30.000 inwoners". „Hoe is het bezoek van de andere kerken daar?" „Ook niet goed, maar er is daar ook geen dominé, die preeken kan". „Weet U dat zoo precie6?" „Ik ben bij allen tweemaal in de kerk geweest". „En wat meet er nu naar Uw meoning gebeuren?" „Het kerkelijk bestuur heeft voor zoover ik weet. het recht, eiken predikant, die een bepaalden leeftijd hoeft bereikt, emeritaat te verleenen. Burgmann is wn-en-zeventig en leest alle preeken af. Hij heeft alleen een volwassen dochter, die onderwijzeres is. Heeft dus voor niemand te zorgen". „Beste Fröhüch. wanneer ik je niol zoo goed kende, zou ik je onbarmhartig noe men." „U hebt gelijk. Ik ben onbarmhartig je gens den enkeling, maar bent U het niot jegens die arme gemeenten, die U uit mis plaatst medelijden onder onbekwame du miné's laat lijden? Kit Bur. •mnn's ge-'epn te komen er eiken Zondag een paar den langen weg naar Neuendorf geloopen, omdat zij hongeren naar God6 Woord en Burg mann hun dat niet geeft" „Ik zal dus het emeritaatschap voor broe der Burgmann aanvragen, op Uw verant woording. Wat is er nog meer van Uw dienst?" „Dat missionaris Lange zijn vaste aan- stellingkrijgt dat zou het vorige jaar al ge beurd zijn, maar de zaak i6 natuurlijk weer op de lange baan geschoven." „Hoor eens," zei Velten half lachend, half geërgerd, „we hebben hier zooveel te doen. waar U niets van weet." „Zeker," bromde Han6, „Formulieren mo del te versturen. Met model A is het be gonnen, misschien houdt het nu met modél O eens op." Velten ergerde zich. „Stel m'n vriend schap alsjeblieft niet zoo sterk op de proef andere „Wordt U do generaa.I-superfnendent?" „Nee. die bon ik, die behoef ik niet ie worden. Dus, wat Lange's aanstelling be treft. Dat is niet zoo heel eenvoudig en le vertraging heeft haar redenen. De plaats is eigenlijk te klein voor een predikant, ze moet bij Neuendorf komen." „Uanee dus weg?" vroeg Hans geschrok ken. „Dat zou vreeselijk jammer zijn. nie mand is zoo één met z'n gemeente a!s hij. Hij is werkelijk een zieleherder, hij is het zelfs voor mij geworden." „Don is er slechts één moee'iikheid. dat U zelf wegsrant en hit Neuendorf over neemt. Het euperinten Ion schan zou op Bon's opvoltrer over kunnen gaan." ik9" vroee Hans verbluft. den Dom kamt een plaats vrij, hier daar gaat U heen." /\V«~U v»rve1Rd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1931 | | pagina 9