Kroephoesf
\/ICKS
'erhaal VinA4nclaacj
VRIJDAG 30 JANUARI 1931
DPRHE BLAD PAG 9
Kunst en Letteren.
KONINGSKINDEREN.
Hoewel de auieur C Rijnsdorp tot voor
korten tijd slecnts in kleineren kring als
schrijver bekendheid genoot, heeit zijn eerste
roman „Koningskinderen" dermate de aan
dacht getrokken, dat reeds een maand na
verschijning een tweede druk noodig bleek,
die dezer dagen gereed komt.
Vermeldenswaard is dat te meer, omdat
de heer Rijnsdorp een bewuste poging doet
om vernieuwing te brengen in de Christe
lijke verhaalkunst
Met vele der jongere christelijke auteurs
is de schrijver van meening, dat het chris
telijke in een verhaal veelal te opzettelijk is,
als het ware opgeplakt. Zal een boek waar
lijk leven, dun is het niet in de eerste plaats
de vraag hoe de schrijver het gaarne met
zijn personen wil zien gaan, doch mécr: wat
er in werkelijkheid met hen zou gebeuren.
En die werkelijkheid in een christelijk
milieu zooals „Koningskinderen" teekent is
het betreurenswaardige, dat alle personen
zondaren zijn; fel daartegenover het aanbid
delijke, dat „in het leven van een worstelend
mensch de bliksemschicht van Gods genade
inslaat"; en duarlusschen en daaromheen
een leven van vallen en opstaan: het leven
van hen die geen volkomen geloof hebben,
die zich met zulken ijver om God te dienen
niet begeven als zij schuldig zijn, die dage
lijks met de zwakheid van hun geloof en de
booze lusten vun hun vlcesch te strijden
hebben, win nochtans zulke gebreken van
harte leed- zijn, en die begecrcn tegen hun
ongeloof te strijden en naar alle geboden
Gods te leven.
De tweede druk zal nagenoeg gelijk zijn
aan den eersten; de „taalfouten" zijn ge
handhaafd, zooals Prof. Dr. Albert Verweij
ze reeds pl.m. 1900 maakte.
Gemengd Nieuws.
HET SPOORWEGONGELUK
TE GRONINGEN
Het officieel onderzoek.
Naar wij vernemen heeft Woensdag het offi-
cieele onderzoek plaats gehad naar den spoor
wegramp van Maandagavond j.l. by het viaduct
te Groningen.
In de commissie van onderzoek hadden zit
ting Ir. E. F. Baron van Haersolte, inspecteur
voor vervoer der Ned. Spoorwegen, Ir. B. S.
van Zanten, inspecteur der tractie, en nog en
kele andere leden uit Utrecht. Over de resul
taten van dit onderzoek wordt het stilzwijgen
bewaard. Wel kunnen wij mededeélen, dat by
dit onderroek verschil van gevoelens bestaan
omtrent de voor de ramp verantwoordelijke
personen.
De toestand van den hoofdconducteur Meyer
te Huizum by Leeuwarden is thans zoo gued»
dat hij met eenige dagen het Academisch Zie
kenhuis zal kunnen verlaten.
De toestand van de andere gewonden is iets
vooruitgaande.
EKN DRAMA Op ZEE.
De sleepboot Hector is met een dokter aan
boord Donderdagmiddag uitgevaren naar het
voorgaats van IJmuiden liggende Duitsche
s.s. „Kellerwald", van Chili onderweg naar
Hamburg, waarvan een der opvarenden zich
met schoten uit een revolver van het leven
had willen berooven.
By het eerste schot, dat hy op het hoofd
richtte, ketste de revolver. Vervolgens jichtte
de ongelukkige het wapen op de borst en trof
zich met twee kogels in de linkerlong.
Het schip is met den man aan boord naar
Hamburg doorgestoomd.
DE DOODELIJKE DAMP.
In de Govert Flinckstraat te Amsterdam Is
een echtpaar bewusteloos op bed gevonden en
door den G. G. en G. D. naar het Wilhelmina-
gasthuis overgebracht. Een familielid vay het
echtpaar zou daar op bezoek gaan, maar kreeg
aan de woning geen gehoor. Hy Is toen het
hyia binnengegaan en vond man en vrouw, on
geveer 50 jarep oud, bewusteloos op' bed lig
gen.
Man en vrouw waren op reis geweest en
zouden Woensdagavond thuis komen. Den ge-
heelen Donderdag heeft men echter niets van
hen vernomen.
Voor zy op reis gingen was er overvloedig
naphtaline in de kamers gestrooid, waardoor
een sterke lucht in de woning hing.
Men vermoedt, dat zy Woensdagavond in
deze atmospheer te bed zijn gegaan en door
de naphtaline bewusteloos zyn geraakt.
OP DE VALKENVANGST.
Door de leerlingen van de Chr. School
te Zwammerdam is met de hulp van den
knecht van A. van D. een valk bemachtigd.
De roofvogel zal door den meester opgezet
worden.
„SCHOONE GEZICHTEN-'.
By de j.l. gehouden volkstelling werd door
een barbier te Reeuwyk op de bedryfskaart op
de vraag, wat in het bedryf vervaardigd of
verkocht wordt, geantwoord: „schoone gezich
ten, tabak en sigaren".
DE ONTZETTE SCHIPBRUG TE ARNHEM
Duizenden guldens schade.
Omtrent de aangevaren schipbrug te Arn
hem wordt nader gemeld, dat het schip, dat
met de brug in aanvaring kwam, do aak „De
Laak", uit Ryswy'k, was, metende 652 ton,
eigendom van de reederij W. M. Goudsbloem
Co. uit Rotterdam, schipper A. de Graaf.
Het schip was met grind zwaar beladen on
kwam uit Duitschland met bestemming naar
Amsterdam. Het dreef met den stroom m»e en
men neemt' aan, dat de schipper door den ster
ken ströom niet behoorlyk de richting heeft
kunnen houden. De eene helft van de brug is
ongeveer dertig graden ontzet. Een brugstuk
is half gezonken. Er is geen kans dat het ver
keer over de brug spoedig hersteld zal worden.
Voor de verbinding met de Betuwe is men
aangewezen op de veerponten bij Malbergen en
Driel. Met behulp van stoombooten worden
voetgangers en riwielen overgezet. Door den
hoogen waterstand is het echter niet mogelyk
voor de stad een veerpont te leggen.
Nog wordt gemeld: Er bestaat weinig hcop,
dat de brug vóór Zaterdag weer in gebruik kan
worden genomen. De schade beloopt in de dui
zenden guldens.
Verschillenle zware ijzeren balken zijn afge
knapt en verwrongen en moeten door nieuwe
vervangen worden, wat met groote moeite ge
paard zal gaan.
De schipper van „de Laak" wyt het ongeval
aan een verandering van den stroom voor de
stad.
De schipper is verzekerd voor schade, aan
anderen toegebracht.
HANDJES OMHOOG
De stationschef van een niet onvermaard
plaatsje in ons land is klein van persoon:
een ondermaatsch man, zou men kunen zeg
gen. Voorts hoe het komt weten wij niet
kan hij niet al te best overweg met de
houderesscn van weekkaarten; meisjes uil
de stad, die op fabrieken werken. Hij se hij pi
dit levenslustige goedje vaak een standje gé-
geven te hebben.
Dus werd op wraak gezonnen en niet te
vergeefs.
Als de trein voor 't vertrek gereed staat,
komen er tallooze meisjeshoofden door de
portierraampjes. Met groot geduld wachten
ze het laatste moment vóór het vertrek af
en de lachende oogen gericht op den klei
ne chef roepen ze ineens allen tegelijk:
Hoe groot moet hij worden?
Plichtmatig steekt de chef natuurlijk de
rechterarm met het seinapparaat in de
hoogteen onder schaterend gelach wui
ven zijn „vijandinnen" hem toe.
De wraak was zoet.
WEGENBESCHERMING.
Het gemeentebestuur van Kloosterburen
(Gr.) heeft, met toepassing van art. 49 lid I
van het Motor- en Rijwielreglement, alle we
gen in die gemeente tot 1 April 1931 gesloten
verklaard voor motorrijtuigen met grooteren
wieldruk dan 600 K.G.
LEIDEKKER DOODGEVALLEN.
Te Amsterdam is een 30-j. persoon, die voor
het verrichten van leidekkers-werkzaamheden
in de dakgoot liep van een perceel in de Vro-
likstraat, omlaag gestort en op straat terecht
gekomen. Zwaar gewond werd de man
auto van den G.G. en G.D. naar het O. L. Vrou
wegasthuis vervoerd, waar hy kort na aan
komst is overleden.
NOODLANDING.
Men meldt ons uit Katwijk aan Zee:
Het driemotorige militaire vliegtuig 801, af
komstig uit Soesterberg, met bestemming
Schiphol via Rotterdam, heeft Donderdagmid
dag te 1.45 uur op het strand even voorby de
Zuid-Boulevard wegens een defect aan één der
motoren een noodlanding moeten maken. De
landing geschiedde vbt. Persoonlijke ongeval
len hadden niet plaats.
BRANDEN.
Te Dussen (N.-Br.) brandde de landbouw-
schuur van Van Honswyk geheel af. Het vee
kon in veiligheid gebracht worden. Verzekering
dekt de schade.
Te Albergen (Ov.) is door onbekende oorzaak
uitgebrand het woonhuis van H. W. Het aan
gebouwde café en winkel zyn behouden geble
ven. Een gedeelte van den inventaris is verlo
ren gegaan, terwyl een bedrag aan geld, onge
veer f 200 is, is verbrand. Verzekering dekt
gedeeltelijk de schade.
Te Zevenhuizen (Gr.) is de woning van H.
Hof geheel afgebrand. De bewoners konden
zich met moeite redden. De inboedel Is geheel
verloren gegaan. De oorzaak is onbekend.
HOOG WATER
De Maas blijft wassen door den water-
groei der riveieren In België en den sneeuw
val in de Ardennen.
Rond Maastricht zijn lage landerijen «n
wogen weer overstroomd. Ook de Waal is
door den was van den Rijn te Nijmegen over
de lage kade gestroomd, zoodat het veer
naar de hooge kade moest worden verlegd.
DE DIJKDOORBRAAK TE MEYEL
In vyrban dim et de dijkdoorbraak te Meyel
kan nog worden gemeld, dat de dam in de
Noorervaart, die Dinsdagavond weer gereed
kwam den volgenden dag gedeeltelijk weer
is weggeslagen. Men is thans bezig dezen
dam opnieuw te leggen en te versterken.
Haar kleeren waren zelfs tot last
Wat een verandering heeft er in het leven
in deze Leidsche vrouw plaats gevonden!
Van de diepste moedeloosheid was zij weer
tot de waardeering van de levensvreugde
gekomen.
Vroeger had zij na de maaltijden een ge
voel van wanhoop, nu kan zij alles eten
inder cenig bezwaar.
En dit alles is 't resultaat van „de kleine,
dagelijksche dosis" Ivruschen Salts!
Leest U eens haar brief:
„Ik voel me verplicht U de heilzame uit
werking van Kruschen Salts mede te deelen.
De pijn in mijn lichaam, een pijnlijke maag
en stijfheid in mijn ledematen, was zoodanig,
dat ik geen kleeren aan mijn lichaam ver
dragen kon!
Na de maaltijden voelde ik mij ellendig,
alsof ik te veel gegeten had, hoewel ik geen
eetlust had gehad. Nu gevoel ik mij gezond
en frisch. Geen indigestie, geen zwaarmoe
digheid en ik eet alles zonder eenig bezwaar.
en woord ik voel mij 10 jaar jonger en
geniet van 't leven."
Mej. v. E. te Leiden
Kwelt U toch niet langer met hoofdpijn
a die naargeestige toestanden; al deze
kleine hinderlijke kwalen vergallen uw
levenl
De meeste van die kwalen ontstaan, door
dat Uw lever en nieren niet behoorlijk wer
en vergiftige stoffen in Uw bloedsomloop
laten doordringen. Onder den geneeskrachti-
gen invloed van de zes levenskrachtige zou
ten in Kruschen gaan Uw lever en nieren
\\3er normaal en regelmatig werken, zoo
dat zij ieder spoor van giftige stoffen doen
verdwijnen. Uw bloedsomloop wordt frisch
;n -zuiver, Uw geheele lichaam wordt ver
sterkt en herleefL
Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle
apothekers en drogisten a ƒ0.90 en ƒ1.60
per flacon.
(Adv.)
•3—4 Uitze
Radio Nieuws.
HUIZEN (298.8 M.) KKU. 8—9.15 Gramoroon
11.30—12 Godsdienstig halfuurtje. 12 TUdseln.
1.30 Lunchmuziek. 1.30—2.30 Urumorooi.
2.30—3 Vragenhalfuurtje.
4.30 Geluk
4.30—5 Verzorging van den zender. 56 Platei,
cuncort. C.01—li.15 Nieuwsberichten in not Es
perunto. 6.15—6 35 Journalistiek weekoverzlchl
6.30—6.45 Gramofoon. 6.46—7.15 Esperanto
Cursus. 7.157.45 Spreker. 7.458.45 Zang doo
Dameskoor. 8.459 Nieuwsberichten. 910.4
Aansl. muziek te Eindhoven. 10.45—12 Gramo
foon.
ïramofoon 2.45 Paedagot
6.40 SDAl*. -
artlertje. 5.55 Gramofoon. 6 Concert. 6.30 EI-
alr halfuurtje. 7.15 Gramofoon. 7 30 Politie-
ichton. 7.45 Gramofoon 8 Populaire avond. 9
Bestuursmededeellngen door A. de "Vries. 9.10
ond. (Vervolg). 10.15 Persberichten
Hot British Post Office
ort van een ononderbroken
at twintig minuten duurde
ongeveer 900 Meter en sprak vla het lai
tion' van Buenos Ayres dat draadloos in
binding stond met Madrid. Ter kabel gini
gesprek naar Rugby,
loos van Rugby naar
zelfde geslaagde proef
gedaan tusschen Dos Angeies en
gesprekken kwamen belde keei
naderhand
dney. De
duidelijk
lerlijn. Is een kleine handleidir
ïen voor den bouw van een wissen
el met gebruikmaking van „Telel
in". De schrijver ervan Is Ir. Gerd
WONDERLIJK BEWAARD.
Een vrachtauto reed in de Dirkstraat tc
Soest, komende van Hoogland, waarin geze-
waren N. van L. en zijn broeder. lu
groote vav.it kwam een luxe auto de vracht
auto achterop, die nog wilde passeeren voor
dat een tegenkonier ter plaatse was. Dit ge
lukte niet heelemaal, de vrachtauto werd
geraakt en een zestal meters meegesleurd,
waarna deze in de sloot terecht kwam. De
vrachtauto werd totaal vernield. Wonder bo
ven wonder kwamen de beide inzittenden er
zonder letsel af. De bestuurder van de luxe
auto reed zonder zich ergens om te bekom
meren door.
DE GEVAARLIJKE DRIJFRIEM.
Men meldt ons uit Zwollerkerspel (Ov.):
Terwijl de knechten van den veehouder A.
J. Poppe op de Vreugderijkerwaard binnens
huis werkzaam waren en daarbij gebruik
maakten van den benzinemotor, kwam een
an hen te dicht bij een drijfriem met het
gevolg dat hij werd gegrepen en naar boven
gesleept. De a Jere knecht had de tegen
woordigheid van geest den motor spoedig
stop te zetten, waarna hij zijn collega uit zijn
benarde positie kon bevrijden. Het bleek dat
deze zijn rechterarm had gebroken, tevens
den pols van zijn andere hand, terwijl hij
verder nog verschillende andere meer of
minder ernstige verwondingen had opgeloo-
pen.'De getroffene is naar het R.K. Zieken
huis te Zwolle overgebracht.
EEN BALOORIGE INBREKER.
In den nacht van 30 November op 1 De
cember werd de Nijmeegsche brandweer
telefonisch via de politie gewaarschuwd,
dat er een hevig uitslaande brand was uit
gebroken in de magazijnen der firma
Vroom en Dreesmann te Nijmegen. Politie
en brandweer trokken onmiddellijk uit met
groot gerij. De directie van Vroom en Drees
mann werd opgeroepen.
Toen men op de Markt aankwam, bleek
er noch in den winkel noch in de magazij
nen ook maar het geringste spoor van
brand te bespeuren.
De maker van dit valsöhe brandalarm is
thans gesnapt onder inbrekers die .maan
den achtereen Nijmegen onveilig maakten.
Bij het verhoor van eenige inbéekers in het
huis van bewaring te Arnhem bekende een
der drie arrestanten de man te zijn, die in
den nacht van 30 November op 1 December
valsch brandalarm gemaakt had. Zij had
den bij een inbraak slechts weinig buit
kunnen maken. Uit baloorigheid heeft toen
een van hen de politie opgebeld en gewaar
schuwd dat er bij de firma Vroom en Dréeé-
mann een groote brand was uitgebroken.
INBRAKEN.
Toen 's avonds de bewoner van een per
ceel aan de Krelagestraat te Haarlem
thuiskwam, ontdekte hij, dat de keuken
deur aan de aohterzijde van de woning
openstond. Het bleek, dat ongenoode gasten
zich toegang tot het huis hadden verschaft.
Eenige kamers waren doorzocht en uit een
geldkistje dat in een kas in een der boven
vertrekken stond, was f 193.50 ontvreemd.
De politie, die onmiddellijk gewaarschuwd
werd, heeft een onderzoek ingesteld.
De politie heeft nog een vierden inbreker
gepakt, nl. zekeren H., die meer diefstallen
met inbraak in de gemeente Nijmegen ge
pleegd heeft.
.ardlge vinding
--lelijke
de Telefunkei
•adlo-
i. Inmiddels zal
n doen rekenini
houden met wat In ..Radio-Express'1 van
rat '^0ed~
„_jchre
vervanging vai
~ohm In het sc
equent-smoor
leegedeeld, dat dit toestel stoort i
genereert
Rechtzaken
i advocaat-,
Mr. wljnveldt, nam conclui
den commissaris der Koningin tn Ui
contra D. W. Koskamp te Deventer, waarbij de
kwestie aan de orde was. of de rentevergoe
ding voor waardevermindering mag worden af
getrokken van de vergoeding voor bedrijfs
schade. De rechtbana tj Zutphen had ln de*e
procedure die vraag on rennend beantwoord.
Mr. Wljnveldt achtte het standpunt van de
rechtbank onhoudbaar, en verwees naar een ar
rest van den Hoogen Raad van 10 Decembei
J.I., ln een dergelijke zaak gewezen. Mr. W
concludeerde tot vernietiging van het vonnir
voor zoover betreft het bedrag der schadever
goeding. De Raad wees onmiddellijk arrest ge
heel overeenkomstig deze conclusie en het be
drag U ln dit geval vastgesteld op f 2360.50.
SMAAD9CHIFT TEGEN EEN NOTARIS.
De Amsterdamsche Rechtbank deed uitspraak
tegen den 45 Jarigen koopmar
- regens smaad-
dit artikel In
Februari en Maart afdrukki
plaren op openbare plaatsen
Het O.M. eischte f 300 bocto sübs 50 dagen
VRIJGESPROKEN
Het Gerechtshof te Amsterdam sprak de ree-
rts H. ten B.. uit Kaarden, die terecht had ge
in hooger beroep.
EEN DIEVENCOMPLOT
De Bredasche Rechtbank heeft uitspraak ge
daan ln de zaak van de verduistering van e«
geldzakje ten nadeel» van de Coöp. Zuivelfi
Zijn broer C. G. k:
maanden voorwaardelijk en drie o
delljke gevangenisstraf, terwijl de
A. de B. werd veroordeeld tot een half jaar
wordt meestal ln een kwartier onderdrukt
door keel en borst met de verdampende
zalf Vicks VapoRub in te wrijven. Een
nachtelijke aanval kan wor
den voorkomen door deze
behandeling tegen bedtijd
W VapoRub
,Elch wat W 11 s
HEBT UWE VIJANDEN LIEF
Het was in 1814 en de Duitsche en Rus-
lische bondgenooten waren Parijs binnenge
trokken, door de bevolking met evenveel
geestdrift begroet, alsof het den keizer gold.
Met groote nauwkeurigheid was alles gere-
:eld, ook de inkwartiering. Mevrouw Tour-
lai had in de verte het roffelen der trom
men en het schetteren der trompetten wel
gehoord, maar het liet haar vrij onverschil
lig: haar huis was niet voor inkwartiering
aangewezen!
Met haar zoon Etienne onderhield ze zich
'er de rampen, die het vaderland hadden
getroffen. Plotseling werd het gesprek ge
staakt. Een jong Pruisisch officier kwant de
straat ingewandeld en keek oplettend naar
de huisnummers.
Bij mevrouw Tournai meldde hij zich aan.
Nauwelijks was de deur geopend of hy stap
te brutaal naar binnen en een oogenblik la
ter stond hij in de huiskamer.
„Bonjour, madame!" groette de jonge offi
cier, en legde aanstonds chaco en degen a).
:n deed volkomen, alsof hij thuis was. liet
was een knappe, kranige jongeman, van
nauwelijks twintig jaar.
Mevrouw Tournai en haar zoon waren
niets op hun gemak, maar de vreemdeling
zooveel te beter. „Verstaat u Duitsch, mijn
heer?" vroeg hij Etienne.
Deze antwoordde ontkennend.
„Zoo!" zei nu de Pruis met een spottend
lachje, zich van de Fransche taal bedienen
de. „Ik had gedacht, dat men hier wel wat
Duitsch zóu verstaan; de Franzosen hebben
lang genoeg in Duitschland rondgetrokken.
Uf ben je geen soldaat geweest?" vroeg hij
er barsch bij.
„Zeker, ik ben sous-luitenant geweest, en
heb wegens ziekte ontslag moeten nemen."
„Heb je ook een veldtocht meegemaakt?"
„Ja, acht jaar geleden ben ik in Berlijn
geweest, antwoordde Etienne, om den bru
talen gast te troeven.
Maar deze liet zich niet uit het veld slaan.
„Nu, dan kom ik je nu een tegenbezoek
brengen. En het zal me aangenaam zijn als
die blauwe kamer, die ik boven gezien heb,
voor me in orde gemaakt wordt Want daar
wil ik wonen."
Tegenstribbelen haatte niet; of mevrouw
al beweerde, dat zij van Inkwartiering vrij
gesteld was, daarmede was ze haar ruwe
gast niet kwijt. Een bezoek aan den com
mandant der troepen had evenmin gevolg.
„We hebben wel wat anders te doen, dan op
dergelijke kleinigheden te letten." En inmid
dels kwam ook de oppasser van den officipr
ln het huis van mevrouw XTournai.
Beiden gedroegen zich als ware bullebak
ken: scholden op het eten, smeten den wijn
uit het venster, omdat hij te slecht was naai
hun zin; lieten eerst in de eene kamer dek
ken, en gelastten dan alles naar een andere
kamer te brengen: in één woord ze gedroe
gen zich zó onhebbelijk, zóó onredelijk, dat
mevrouw Tournai wanhopig was en den
ganschen dag met betraande oogen rondliep.
Etienne had op de komst van den oppasóer
het huis verlaten, en was nog niet terug
gekeerd.
Zoo waren een paar dagen verloopen en
de ellende scheen haar toppupt bereikt te
hebben, toen tpgen den middag de officier
en zijn oppasser, geheel gekleed voor den af
tocht, naar binnen kwamen. Zij wenkten
mevrouw Tournai hen naar de huiskamer
te vergezellen. Toen begon de Pruis: „Me
vrouw, ik ga uw huis verlaten; ik wil niet
langer een rol spelen, die u afschuwelijk
moet voorkomen en mij tegen de borst stuit.
Hoor me een oogenblik aan.
Ik ben de zoon van een Berlijnsch predi
kant en acht jaar geleden kregen mijn
ouders, na eerst rijkelijk hun deel van de
inkwartiering te hebben gehad, vrijstelling.
Desniettemin kwam op zekeren avond een
jong Fransch officier onze woning binnen en
eischte op hoogen toon gastvrijheid. Klagen
hielp niet en zoo deden mijn ouders alles
om het hem naar den zin te maken. Ilun
laatste geld offerden zij om aan zijn steeds
hoogere eischen te voldoen. Niets ontzag hij.
Met zijn sporen aan ging hij op de sofa lig
gen en sneed er scheuren in. Een paar fami
lie-schilderijen sneed hij stuk. Op een ande
ren keer klaagde hij over den wijn en hij
wond zich zóó op, dat hij onzen bediendo
een houw met zijn sabel toebracht"
Hier wendde de officier zich tot zijn op
passer en zei: „Laat het lidteeken maar eens
zien, Koenraad."
Een vervaarlijk lidteeken kwam voor den
dag.
„Alleen de aftocht van het regiment ver
loste ons van den moedwil van den ruwen
gast. Maar bij zijn vertrek stal hij nog aller
lei zilverwerk mee. F.n weet u wie die offi
cier was, mevrouw?" Dat is uw zoon ge
weest
Mevrouw stond als door een slag getrof
fen. Kort na het vertrek van den officier
kwam Etienne thuis en moest hij zijn moe
der bekennen, dat de Duitscher waarheid
had gesproken. Hij schaamde zich diep en
had den oppasser maar al te goed herkend.
Mevrouw noodigde nu uit eigen beweging
den jongen Pruis in haar huis en hij bleef
zoolang de bezetting duurde. Doch er was
geen bescheidener en wellevender gast dan
hij, terwijl mevrouw Tournai van haar kant
alles deed, om het hem aangenaam te ma
ken. Ze had eerbied voor het grootmoedig
gedrag van den Pruis, die haar niet had
wedervergolden, naar wat haar zoon had
misdaan, doch alleen even had doen gevoe
len, hoe deze laatste zich misdragen had.
Als de beste vrienden scheidden zij en met
het eerstvolgend Kerstfeest zond mevrouw
aan zijn familie in Berlijn een pakje mét
zilverwerk „als schadevergoeding" en als
aandenken aan de vriendschap, die op zoo
zonderlinge wijze was opgebloeid.
Techniek-
AUTOGENE METAALBEWERKING
Dr.
JerlATidsch Ingrenteur te vinden,
'an die voordrachten en na een degelijke
ipleldlng te hebben gonoten, de taak vi
Holler over zal nemen.
ofdzakelljk bestemd
kunnen ook
,n hebben
13 Maart te
I nlng, Is kos-
eloos. de volgende voordrachten en eventueel»
Grevers,
zich \66t
nvoudige l
>rden 13. 20 en 27 Febr.
itterdam gehouden,
>nd. met fllmvertoonlng. Is kos-
opge\
NIEUWE AVONTUREN VAN MIJNHEER PIMPELMANS
9. Hij wordt gelukkig gauw gered,
En bibb'rend op het dek gezet;
De bagger druipt hem achterna,
't Lijkt sprekend chocoladevla;
Het glimt en kleeft als wagensmeer,
En druipt in stralen langs hem neer.
10. Vriend Pimpelmans heeft onderwijl
De plaat gepoetst in allerijl,
Tot hij een eind vandaar toettoet!
Zoowaar alweer een boot ontmoet;;
„Wacht", denkt hij, „als ik mij laat
trekken.
Zal mijn benzine langer strekken."
(Wordt Maandag vervolgd.)
FEUILLETON
LIEF EN LEED IN DE PASTORIE
door BRIGITTE
(22
Degene die toezicht hield, had niets ver
der te doen dan er te zijn, boeken, 6pelen
en tijdschriften uit te geven, en ze
's avonds weer in te nemen. Om zeven uur
's avonds werden de lokalen geopend en
om tien gesloten.
Spoedig werden Marianne en haar hel
pers ontlast, de jongelui kozen uit hun
eigen kringen toezichthouders. Na eenige
weken kwamen ze bij Ring met het ver
zoek, eiken Woensdag met hen te willen
zingen. Volkslied-eren en koralen werden
ingestudeerd en weldra beschikte Neuen
dorf over een niet overmatig geschoold,
maar des te meer bezield jongemannen-
koor
De club bleef ook op het kerkbezoek en
bijbellezingen niet zonder invloed. De jon
ge kerels wenden er aan, om eiken avond
noar de pastorie te gaan. Donderdags was
de club gesloten, nu, dan gingen ze naar
de bijbellezing en spoedig gingen ze er niet.
alleen meer om deze reden heen
De club behoorde aan de kneohten, daar
gme n-iets van af. De znons van grond- en
huisbezitters hadden eigenlijk heelemaal
niet willen komen. Ze vonden het onge
hoord, dat zij ook niet uitgenoodigd wa
ren. Maar boer Gartz maakte geweien
propaganda: „gaat eens kijken, het is fijn
En je zult zien, dat de knechten niet di
rect weg zullen loopen."
De nieuwsgierigheid overwon, en de boe
renzoons kwamen ook. En het beviel hen
Die stad6che merischen waren toch verstan
dig. Zoo'n club was nog eens wal Goede
boeken en allerlei tijdschriften kon men in
zien en z'n pijp ongestoord rooken, zonder
dat moeder mopperde dat de gordijnen zon
'vuil werden.
En de beide partijen gedroegen zich te
gen de verwachting in, goed. Hier gai niet
de levenspositie den doorelag, maar, het
kunnen, waarmee groote ernst gemaakt
werd.
Hans had een schaakspel geschonken, de
jongelui hadden uit eigen middelen er
een bijgekocht Nu ging het er om wie de
be6te zangers en 6chakere waren.
Allen waren vol lof. De knechts waren
veel vriend-el ijker dan vroeger, nu ze zoo
iets al6 een thuis hadden. En menig ver
geten volkslied klonk nu onder het werk
op de boerderij en in den stal. Zij voelden
zich de bezitters van de club, en daarmee
werd iets heel nieuws in hen wakker, de
vreugde van gast te zijn. Ze voelden zicfh
voor het eerst gelijkberechtigd en Marian
ne benutte dat.
Ze vroeg hen, waarom ze niet naar de
kerk gingen.
„Dat 's voor de boeren."
„Dan zijn de boeren nog verstandiger, de
club i6 voor de knechts en de boeren ko
men tóch."
„Dat 's waar."
En langzamerhand begonnen knechts en
arbeiders naar de kerk te gaan. De gods
dienstoefeningen met Kerstmis deden hun
.prettig aan en ze voelden dat er in de pas
torie liefde voor hen was en dat de predi
kant beleefde wat hij leerde.
Toen een groote koude inzette, bekortte
Hans de dieneten, zoodat deze niet langer
dan 35 minuten duurden. Zoo, dacht hij,
moest het wel uit te houden zijn.
De boeren meenden evenwel, dat het
mooier zou zijn, wanneer 't liturgische ge
deelte heelemaal gehouden werd, vooral
sedert de jongelui zoo mooi zongen. Boer
Gartz was weer de stoot-gever. Ieder gaf
hout en kolen en er kwam zóóveel, dat hier
den heelen winter door de kerk mee ver
warmd kon worden.
De andere predikanten klaagden over af
name van het kerkbezoek tengevolge van
de hevige koude. Hans raadde hun, om
een verkorte dienst, die niet langer dan
veertig minuten duurde, te houden, maar
hij vond alleen bij Lange gehoor. De an
dere heeren zeiden, dat hun preek altijd
al de aangegeven tijd duurde en Hans ver
wonderde er zich niet over, dat de kerken
steeds leeger werden.
Des te meer vreugde hem zijn ambt nu
gaf, des te meer drukte hem het super
intendentschap. Het begin van het nieuwe
jaar bracht een keer ten goede van de eco
nomische verhoudingen. De nood werd iets
minder drukkend. Ter elfder ure kwam de
hulp en men loofde en dankte in de pas
torie. De administratieve arbeid werd
minder, maar andere dingen gingen weer
niet zoo al6 het moest.
Missionaris Lange had nog altijd zijn
aanstelling niet Verzoekschriften, welke
Hans daaromtrent indiende, bleven onbe
antwoord. Bij dominé Burgmann viel de
dienst dikwijls wegens gebrek a'an toe
hoorders uit.
Hans had van alles op het hart en dus
besloot hij naar Waldenburg te rijden en
zijn volle hart bij Velten uit te 6torten.
HOOFDSTUK X
Hans liep wachend de vestibule van het
gebouw van het kerkelijk bestuur op en
neer. Dr. Velten was tegen verwachting op
dó vergadering en Hans had hem telefo
nisch laten verzoeken, op hem te wachten
Geamuseerd monsterde hij de verschil
lende predikanten, die de breeds trap op
gingen en overlegde bij zichzelf waar ieder
van hen wel vandaan kwam en wat hen
bierheen mocht voeren.
Hij, dacht, dat hij het van de meesten wel
kon raden.
De heeren uit de 6tad, die ambtshalve
hier kwamen, liepen gewichtig, als wilden
ze zeggen: „Wij hooren hier bij, zonder ons
gaat het niet".
Zij. die hier vast werkten liepen haastig
door het gebouw, voor gewichtigheid ont
brak hun de tijd. De dorpspredikant en die
voor traktementsaangelegonheden kwamen
liepen zacht, als hadden ze hinder van het
terugklinken yen hun stappen. Ze zagen
verlegen om zich heen en vroegen overbe
leefd in de bodekamer om inlichtingen.
De arme candidaten en hulppredikers
deden onverschillig, alsof ze hier allang
dan de plattelandsdominé's, maar ze wil-
thui6 waren, maar ze waren nog verlegener
den het niet laten merken en spraken op
neerbuigende loon met -ien bode:
„De generaal-superintendent aanwezig?
Ik heb een kleinigheid met hem te be
spreken".
Eindelijk kwam Velten de trap af en nam
Hans mee in zijn kamer, terwijl de bru
taalste can-didaat in een diepe buiging bleef
Velten ging tegenover Hans zitten. Kunt
l vannacht niet bij ons blijven? Jammer.
Dan maar vlug voor den dag er mee. Komt
U voor U zelf, voor de gemente of voor Uw
kerspel?"
„Voor het kerspel," zei Hans lagzaam.
„En waar hapert het daar?"
,,In het bijzonder op vier plaatsen".
„En dat is?"
„Bij Burgmann moest de kerk op alle
vier adventszondagen gesloten worden,
omdat er geen gehoor was behalve zijn
dochter".
„Zoo iets wordt ons vaak gemeld".
„Ja op het land, niet in een stad met
30.000 inwoners".
„Hoe is het bezoek van de andere kerken
daar?"
„Ook niet goed, maar er is daar ook geen
dominé, die preeken kan".
„Weet U dat zoo precie6?"
„Ik ben bij allen tweemaal in de kerk
geweest".
„En wat meet er nu naar Uw meoning
gebeuren?"
„Het kerkelijk bestuur heeft voor zoover
ik weet. het recht, eiken predikant, die een
bepaalden leeftijd hoeft bereikt, emeritaat
te verleenen. Burgmann is wn-en-zeventig
en leest alle preeken af. Hij heeft alleen
een volwassen dochter, die onderwijzeres
is. Heeft dus voor niemand te zorgen".
„Beste Fröhüch. wanneer ik je niol zoo
goed kende, zou ik je onbarmhartig noe
men."
„U hebt gelijk. Ik ben onbarmhartig je
gens den enkeling, maar bent U het niot
jegens die arme gemeenten, die U uit mis
plaatst medelijden onder onbekwame du
miné's laat lijden? Kit Bur. •mnn's ge-'epn
te komen er eiken Zondag een paar den
langen weg naar Neuendorf geloopen, omdat
zij hongeren naar God6 Woord en Burg
mann hun dat niet geeft"
„Ik zal dus het emeritaatschap voor broe
der Burgmann aanvragen, op Uw verant
woording. Wat is er nog meer van Uw
dienst?"
„Dat missionaris Lange zijn vaste aan-
stellingkrijgt dat zou het vorige jaar al ge
beurd zijn, maar de zaak i6 natuurlijk weer
op de lange baan geschoven."
„Hoor eens," zei Velten half lachend,
half geërgerd, „we hebben hier zooveel te
doen. waar U niets van weet."
„Zeker," bromde Han6, „Formulieren mo
del te versturen. Met model A is het be
gonnen, misschien houdt het nu met modél
O eens op."
Velten ergerde zich. „Stel m'n vriend
schap alsjeblieft niet zoo sterk op de proef
andere
„Wordt U do generaa.I-superfnendent?"
„Nee. die bon ik, die behoef ik niet ie
worden. Dus, wat Lange's aanstelling be
treft. Dat is niet zoo heel eenvoudig en le
vertraging heeft haar redenen. De plaats is
eigenlijk te klein voor een predikant, ze
moet bij Neuendorf komen."
„Uanee dus weg?" vroeg Hans geschrok
ken. „Dat zou vreeselijk jammer zijn. nie
mand is zoo één met z'n gemeente a!s hij.
Hij is werkelijk een zieleherder, hij is het
zelfs voor mij geworden."
„Don is er slechts één moee'iikheid. dat
U zelf wegsrant en hit Neuendorf over
neemt. Het euperinten Ion schan zou op
Bon's opvoltrer over kunnen gaan."
ik9" vroee Hans verbluft.
den Dom kamt een plaats vrij, hier
daar gaat U heen."
/\V«~U v»rve1Rd)