*liruiur ^rütsrljr ©mtmnt
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
Per kwartaal fS.25
Beschikklneskosten f 0 15)
>er week - t 9J&
Voor het Buitenland bi] Wek»
lilksrhe eerniinB A—
Bi] daguluksche zending „7.—
Alles bli voorn itbctalinz
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7 cent
Eondngshlnd niet afzonderlijk verkrijgbaar
No 3203
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Postbox 20 Postgiro 58936
VRIJDAG 14 NOVEMBER 1930
ADVCHlENTlfiN:
Van I fof 5 reapls f l.i7tf
blke regel .neer - 0-22V4
Ine»* jlerfpilprilnaeu f
van 15 regels .2.30
Elke regel meer .0.(5
Bij contract belangrijke korting.
Voor het hpvraeen aan het bureau
wordt berekend f 0-10
10e Jaargang
Dit nummei bestaat uit VIER bladen
EERSTE BLAD.
HET BOEK
Wellicht zal de opmerking geen te
genspraak vinden, dat onze tijd vol ver
strooiing is. De moderne arbeids-
methoden van het gemechaniseerd be
drijf leveren een zoo ruime productie
bij korten arbeidstijd, dat er eenerzijds
middelen beschikbaar komen voor wat
niet direct tot de nooddruft des levens
behoort, en er anderzijds tijd vrij komt
om te genieten van wat het leven bo-
ven het noodige voedsel en deksel biedt.
Het is diezelfde gemechaniseerde pro
ductie, die wijl zij den arbeider tot
een onderdeel in het proces van voort
brenging maakt vaak de arbeidt»
vreugde doodt en een scheiding tusschen
arbeid en levensvreugde veroorzaakt,
waarvoor in de vrije uren na den arbeid
vergoeding wordt gezocht.
Ook het moderne verkeer werkt de
verstrooiing in de hand: voor den ste
deling, die snel en met weinig kosten
zijn omgeving ontvlucht, wanneer deze
hem dreigt te beëngener. voor den be
woner der landelijke eenzaamheid,
waar weleer om de stille hoeven alle
gerucht verstierf en nu het rumoer des
levens aanstormt met onbedwingbare
kracht.
Het gezin wordt mede uit zijn voegen
gerukt. De moderne arbeid en de ar-
beidsverdeeling trekken mannen en
vrouwen uit den veilig-besloten kring
van het huisgezin in het geruChtvol we
reldleven. En waar, ondanks alles, het
huisgezin zich heeft- weten te hand
haven in zijn harmonische eenheid,
dringt ook daar met radio-golven door
de hechte wanden het rumoer des le
vens binnen de stille
De bekende godgeleerde en medicus
Albert Schweitzer verhaalt in een zij
ner werken van de zegeningen, die het
geregeld kerkgaan in zijn jeugd hen»
heeft gebracht. De stille ure in het vre
dige dorpskerkje, waar zjjn vader het
evangelie verkondigde, leidde" hem tot
geestesconcentratie en zelfinkeer. Het
vermogen, dat hij toen in zich ontwik
kelde, zich op zich zelf terug te
trekken en de verstrooiingen en aflet
dingen d#r wereld buiten te sluiten, is
hem tot zegen en springader van levens
kracht geweest door al de jaren van
zijn harden arbeid heen.
Schweitzer geeft den modernen
mensch een exempel, hoe in dezen
nerveuzen en verwarden tijd de geeste
lijke concentratie een bron is van
kracht.
Het schijnt mij een der grootste ze
geningen van het literaire boek te we
zen, dat het tot concentratie voert
Het boek kan niet in één adem ge
noemd worden met de courant. De cou
rant, hoewel zjj te onzent gelukkig meer
dan sensationeel nieuwsblad is, biedt
toyh een veelheid van momentindruk-
ken, die de gedachten van den lezer
slechts vluchtig b"~ --ren en ze in veler
lei richting her- en derwaarts slinge
ren. De dageliiksche courant, die in een
breede editie het wij de-wereldgebeuren
in bonte veelheid tot ons brengt, is een
product van den modernen onrustiger,
tiid.
Anders het literaire boek, dat stillen
vrede ademt.
Een boek is als een vertrouwde
vriend, die komt en zich neerzet aan
den haard en in vriendelijke wisseling
van woorden en gedachten een sfeer
van mild vertrouwen schept, waarin
het eigen leven warmer en rijker wordt.
Een ieder, die van lezen houdt, kent
de intieme vreugde van het geestelijk
verkeer met een boek, dat de gedachten
gevangen houdt. Het literaire boek, dat
ons boeit en aansluit bij ons geestes
leven, heeft het vermogen ons in te
voeren in een nieuwe wereld, die van
stonde aan ons gemeenzaam is en
waarin wij harmonisch ons zelf invoe
gen. Het heeft de kracht ons te ont
trekken aan ons zelf, en tevens, omdat
er een wisselwerking ontstaat tusschen
den lezer en de nieuwe wereld, waarin
hij wordt binnengeleid, ons weer op ons
zelf terug te voeren, zoodat de drukke
wereld en haar gedurig jachten er niet
meer zijn en wij leven in een stille,
eigen wereld, waar rust en vrede
heerschen.
Z. W. SNELLER.
j ZEVENDE LEERJAAR EN TUIN
BOUWSCHOOL.
Het is een domme en herhaaldelijk door
do praktijk gelogenstrufte bewering, dat
Christenouders uit de arbeidende stand on
verschillig zouden staan tegenover de alge-
meene en vakkundige ontwikkeling hunner
kinderen.
Dit was nooit het motief tegen Leerplicht
wet of zevende leerjaar. Liever acht jaar
naar school, dan zes jaar.
Echter, er zijn bedenkingen. Op twee,
welke op elkaar correspondeeren, vestigen
we de aandacht
De eerste is, dat er vaak minder mogelijk
dan wenschelijk is. Het is voor vele ouders
eenvoudig onmogelijk om de kinderen tót
H a 15 jaar op school te laten. Voor het aan
groeiende gezin zijn de geringe verdiensten
tier kinderen vooral van de oudsten, abso
luut onmisbaar.
Een tweede bedenking is deze. Ook in
gevallen, .dat de ouders' in staat en bereid
zijn hun kinderen langer dan'tot 12 a 13
jaar onderwijs te doen genieten, blijft het
de vraag of het gewenscht is een zevende
of achtste leerjaar aan de lagere school te
verbinden.
Laat de maatschappelijke positie der
ouders het toe om de kinderen na hun löde
of 17de levensjaar voor een ambt of beroep
te laten studeeren, dan kan vóór die tijd
de algemeene vorming het leerplan be-
heerschen; doch als de leerling op jongeren
leeftijd tot arbeid geroepen wordt, dan komt
de zaak toch anders te staan.
Dan rijst de vraag of het niet beter is
bijv. het zevende leerjaar te vervangen door
ambachts- en vakonderwijs, dat zoowel al
gemeene ontwikkeling als scholing voor het
arbeidsleven bedoelt
Onlangs werd te Barendrecht een lagere
tuinbouwschool geopend. "Méér" dan een
spreker wees er op, dat er meer dan vol
doende belangstelling was, doch.:.... de in
getreden malaise maakte het verschillende
ouders onmogelijk om hun jongens te zen
den, want zij kunnen in het bedrijf niet
gemist worden.
Zeker, zelfs van officieele zijde werd de
belofte onderstreept dat jongens van onbe
middelde ouders voortgeholpen kunnen wor
den en .men deed dan ook een dringend
beroep op hen, die. och financieele bezwaren
hun kinderen niet zouden zenden.
We steunen die aandrang gaarne. Vak
opleiding is het beste, dat men zijn kinderen
kan geven en men brenge er desnoods een
financieel offer voor. Ook is het van groote
beteekenis, wanneer onderwijs en leermid
delen zoo noodig gratis verschaft worden.
Maar, die zeer gewaardeerde hulp is
menigmaal absoluut onvoldoende. Menig
ouder is niet alleen buiten staat om de on
kosten te betalen, doch kan ook de even
tueele inkomsten der kinderen niet missen
De hulp zou dus tweeledig moeten zijn:
vergoeding van onkosten en tegemoetkoming
voor loonderving. In sommige gevallen (bij'
via de Zuiderzeesteunwet) gebeurt het; maar
het zou ondoenlijk zijn er een algemeene
regel van te maken.
Daarom is een andere oplossing noodig.
l VERVANGING ZEVENDE LEERJAAR
Bij de Invoering van het zevende leerjaar
is een verstandige bepaling gemaakt De
verlengde leerverplichting werd niet gevergd
voor kinderen, die nijverheids- of ambachts
scholen willen bezoeken.
Een rationeele oplossing van een moeilijk
probleem. Met een dubbel voordeel.
In de eerste plaats dit. dat de ouders er
thans veel gemakkelijker toe zullen komen
om hun kinderen een vakopleiding te geven,
dan wanneer daarvoor na afloop van de ge
wone schooltijd, als ze al weer zooveel
ouder zijn, moet beslist worden.
En in de tweede plaats als de kin
deren maar eerst op de vakschool gaan, dan
blijven ze allicht tot het einde van de
Van anti-rev. zijde is bij die gelegenheid
een amendement van den heer van den
Heuvel verdedigd, om een soortgelijke be
paling ook voor land- en tuinbouwonderwijs
op te nempn. Doch, daar wilde de meerder
heid niets van weten.
Ongetwijfeld, de zaken staan niet gelijk.
De ambachtsschool houdt de jongens heel
de dag vast, precies als de lagere school,
en de land- en tuinbouwschool vordert ze
maar een paar dagen per week op.
Echter, hier staat tegenover, dat het voor
de plattelandsbevolking in de regel veel
zwaarder valt om hulp en loon der kinderen
te derven dan voor de arbeiders in de stad.
De vrijstellingen, welke op grond van de
Leerplichtwet voor seizoenwerkzaamheden
gegeven kunnen worden, wijzen daarop.
Int.usschen, vrijstelling van het zevende
leerjaar met het oog op land- en tuinbouw
onderwijs wordt niet verleend.
Wat zijn hiervan de noodlottige gevolgen?
Dat de land- en tuinbouwscholen, welke van
zoo eminente beteekenis zijn. geen of onvol
doende leerlingen krijgen. Immers, vooral
in deze tijd kunnen vele kleine boeren en
tuinders de hulp van hun ongeveer 14-jarige
jongens niet missen. Ze zijn verplicht ze
tot die leeftijd op de lagere school te laten,
doch dan is de grens ook bereikt.
Zoo kwam het, als we goed zijn ingelicht,
ting konden- overgaan (ondanks het regee-
ringsaanhod) omdat er zich te weinig leer
ling aanmeldden.
Gelukkig zien we niet hetzelfde,
maar toch iets dergelijks te Z w ij n d re c h t
Daar wacht ons de volgende week Woensdag
een groote gebeurtenis: de opening van 4e
Eerste Christelijke Tuinbouw
school in ons land.
Het is een zaak om er over. te juichen
en blijde te zijn.
En toch? Een donkere schaduw strijkt
over deze, door zoo velen begeerde school.
Toende stichting aan de orde kwam,
werden ongeveer 30 toekomstige leerlingen
ingeschreven. Een mooi getal. De land-"en
tuinbouwscholen zijn op ongeveer zooveel
leerlingen berekend.
Doch sindsdien is de tuinbouw leelijk in
de knel geraakt. En het gevolg is, dat menig
zelfstandig tuinder niet bij machte is, be
taalde hulp te nemen en dat zijn jongen
dus maarthuis moet blijven. De vraag
is zelfs, of er straks 14 d 15 leerlingen over
blijven.
Het is een ramp voor de kinderen en voor
de streek. Het Bestuur heeft zich gewend
tot den Minister van Onderwijs om te be
vorderen, dat de toekomstige leerlingen vrij
gesteld worden van het zevende leerjaar.
Ze zouden dan het eerste jaar 2 dagen per
week naar de Tuinhouwschoo! gaan en daar
na gedurende 3 jaar één dag per week.
Dit alles zou hun ontwikkeling en vak
bekwaamheid zeer ten goede komen. Méér
dan het 7de leerjaar.
Wij weten niet, of de Minister in dezen
hulp kan verleenen; we weten wèl, dat hier
een ernstige moeilijkheid om oplossing roept!
WIJ, JOURNALISTEN
BINNENLAND.
OFFICIEELE BERICHTEN
BURGEMEESTERS AFTREDING.
Bij Kon. besluit is aan J. P. Visscher
ONDERSCHEIDINGEN.
Bij Kon. besluit is aan J. Jacobsen, te
Utrecht., wapenmeester, bij de Nederlandsche
Spoorwegen, verlof verleend tot het aan
nemen van de zilveren medaille, verbondep
aan de Orde van Burgerlijke en Militaire
Verdiensten van Adolf van Nassau, hem
door H. K. H. de Groothertogin van Luxem
burg verleend.
DIRECTE BELASTINGEN ENZ.
Bij beschikking van den minister van Fi
nanciën is de inspecteur der dir. belastingen
enz. F. Robertson, hoofd van de inspectie
Enschedé, verplaatst naar Roosendaal en
aangewezen als hoofd van de inspectie der
dir. belastingen enz. aldaar.
ONTWERP VERDRAGEN GENEVE
VOORBEHOUD BEVOEGDHEID TOT
TOETREDING
Verschenen is het voorloopig verslag over
de wetsontwerpen: voorbehoud der bevoegd
heden tot toetreding tot het ontwerpverdrag
betreffende de. aanduiding van het gewicht
op groote stukken, vervoerd per schip (Ge-
nève 1929) en tot het ontwerpverdrag be
treffende de bescherming tegen ongevallen
van arbeiders, werkzaam bij het laden en
lossen van schepen (Genève 1929).
Aangaande het eerste wetsontwerp meen
den sommige leden te weten, dat Duitsch-
land niet tot het verdrag zal toetreden en
het de vraag is of in België streng op de
handhaving zal worden toegezien. Deze leden
meenden te moeten betwijfelen daarom of
Nederland deze regeling wel kan aanvaar
den zonder dat gevaar bestaat voor ernstigë
benadeeling van zijn havens. Bestaan er om
de een of andere reden bij de industrie be
zwaren tegen de aanduiding van het ge
wicht op haar producten dan zal zij. hij de
verscheping daarvan de Nederlandsche ha
vens voorbijgaan.
Andere leden meenden, dat niets deze ver
onderstellingen rechtvaardigt
Ook tegen het tweede ontwerp bleek bij
een aantal leden bezwaar te bestaan. Aan
een regeling als in het verdrag is vervat,
bestaat voor ons land geen behoefte. Het
is daarom de vraag of toetreding wel wen-
seheliik is, als daarvan ook maar op eeniger
lei wijze nadeel is te duchten. Voor de bin
nenvaart is dit het geval, daar het ver
drag daarvoor een aanzienlijke verzwaring
van eischen bevat, waar geen vermeerdering
van veiligheid tegenover staat.
Een helnngrijk bezwaar werd nog gezien
in het niet voorkomen in het verdrag van
een reciproriteitsclausule. waardoor het
nieuwe concurrentiemogelijkheden opent Ge
vreesd moet worden, dat onze groote hayen*
nan hezwarendo bepalingen worden onder
worpen. terwijl de kleine vrijgelaten zullen
worden.
Andere leden wezen erop, dat het feit. dat
Nederland aan de spits staat wat veilig
heidsvoorschriften betreft toetreding vnn ons
land tot het verdrag juist gewenscht doet
zijn.
ANTI-REV. FRIESCH VERBOND
TE LEEUWARDEN OPGERICHT.
Te Leeuwarden is door de anti-rev.
Friesch-nationalen opgericht een Verbond
binnen de anti-rev. partij, aldus lezen we in
de ons toegpzonden circulaire. Aan de lpden
van het verhond wordt als eisch gesteld hei
lidmaatschap van de A.-R. Partij. Door mid
del van de nieuwe organisatie wil men de
partij en die van de Friesch-nationalen ver
«terken Men wil opkomen voor het welzijn
van het volk. zoowel ideëel als materieel, [n
verhand met het onderwijs in de Frïesche
taal zal geijverd worden voor uitbreiding
BB <ler Onderwijswet 1920. Invloed op de zaken
dat Delft en Beverwijk niet tot schoolstich-j van de rij ksrege erin g, zoo lezen wij verder,
Hel Proteslanlsch-Christelijk Ziekenhuis De Lichtenbergte Amersfoort, dat begin
Februari van 't volgend jaar zal geopend worden. Zooals men weet zal dit ziekenhuis
een speciaal Ned.-Herv. karakter dragen en heeft zich vooral de Amersfoortsche Gemeente
beijverd voor de totstandkoming van deze stichting.
heeft het Friesche volk bijna niet. De al te
groote centralisatie, die alles op Den Haag
samentrekt, wat vaak tegen het welzijn van
Friesland ingaat, acht men schuldig aan het
lijden en de armoede van duizenden Frie-
Voorzitter der nieuwe organisatie is d-r
heer S. E. Wendelaer Bonga, te Dokkum;
secretaris is de heer U. van Houten, te St
Anna Parochie,
INVOERRECHTEN NED.-INDIE
VOORLOOPIG VERSLAG OVER DE
HEFFING VAN OPCENTEN
Volgens het voorlóopig verslag hadden
Vele leden bezwaar tegen het ontwerp tot
tijdelijke heffing van opcenten op de invoer
rechten in Ned. Indië.
Van de versterking van de middelen met
18 millioen moeten de invoerrechten de helft
leveren. De hier aan het woord zijnde ledeD
achtten dit te veel.
Naar de meening van deze leden gaat het
niet aan, de bevolking nog zwaarder te be
lasten. Men zal nog met een verdere ver
slechtering van den economischen toestand
rekening moeten houden. Dan zal het systeem
van de opcentenheffing zich dubbel wreken.
Sommige leden betoogden, dat de voor
gestelde verhooging van invoerrechten ook
voor de Nederlandsche exportindustrie na-
deeiïg zou zjjn. Ruim 8 pet. van den totalen
uitvoer gaat naar Indië, dat onder de Neder
landsche exportmarkten de vierde plaats in-
Andere leden betoogden echter, dat de
voorgestelde verhooging van invoerrechten
slechts theoretisch prijsverhooging zal geven
De bevolking zal ongeveer 5 millioen van de
verhooging met 9 millioen moeten opbrengen
d.i. dus bij een bevolking van 70 millioen
ongeveer 7 cent per hoofd.
Verscheidene leden zouden gaarne ver
nemen. hoe de regeering denkt over de in
den Volksraad aangenomen motie-Stokvis
met betrekking tot de invoering van een
progressieve winstbelasting, waardoor bij
eerdere aanneming de financieele omstan
digheden voor het Land wellicht minder
zorgelijk zouden zijn geweest.
Deze leden vroegen voorts, welke voor
nemens de Regeering heeft ten aanzien van
een in Indië in te voeren vermogensbelasting
die vermoedelijk 4% millioen 's jaars zou
opbrengen. Daardoor zou men ook de ver
mogende Chineezen meer kunnen laten be-
ARBEIDSBEMIDDELING
MEMORIE VAN ANTWOORD
Verschenen Is de memorie van antwoord
over het wetsontwerp tot wettelijke regeling
van de arbeidsbemiddeling. Daarin wordt
erop gewezen, dat het ontwerp de vraag der
overheidsbemoeiing niet principieel stelt,
daar reeds sinds jaren de gemeentelijke
overheid zich met openbare arbeidsbemidde
ling bemoeit. In het onderhavige ontwerp
gaat het dan ook slechts om het veranderen
van den vorm der overheidsbemoeiing Inder
daad bevindt zich het instituut nog in een
phase van ontwikkeling. Bij nadere waar
neming van het ontwikkelingsstadium in de
practijk achtte de reseering het ooeenbük
gekomen tot wettelijke regeling over te gaan.
Er is een maatschappelijk belang verbonden
aan het verdwijnen van de arbeidsbemidde
ling met winstoogmerk. Des te meer ontziet
en respecteert het ontwerp het particulier
initiatief, dat zich van het winstooemerk
ontdoet Uit het overleg met Gedep. Staten
en een aantal gemeentebesturen in de onder
scheiden provincies is niet gphleken dat men
den indruk had. dat dit wetsontwerp de ge
meentelijke autonomie aantast. Het aantal
gemeenten, dat zich in de toekomst door deze
wet nieuwe lasten ziet opgelegd is vrii klein
en daarbij gaat het om zeer geringe be
dragen Aangezien de huidige insfelMneen
vrijwel worden bestendigd zal de uitvoering
der wet niet veel extra kosten voor den staat
mpehrengen. Hot vermoedeliik bedrag zal in
de eerste jaren wanrsrhiinliik enkele duizen
den guldens niet te hoven gaan.
Rïï de hespreking der artikelen wordt o.a
gezegd, dat politieke staking, als uiteraard
van erooten omvang zeer zeker een stakin"
is in den zin dezer wet. terwijl een door
een vakorganisatie geleide staking ook onder
bet wettelijk begrip valt.
NIEUW RAADHUIS
TE NOORDWIJKERHOUT.
Gistermiddag heeft te Noordwijkerhout in
tegenwoordigheid van Jhr. Mr. Dr. Van
Karnebeek de officieele opening plaats ge
had van het nieuwe raadhuis te Noordwij
kerhout Dit gebouw, dat ontworpen is naar
de plannen van architect A. J. Kropholler te
Wassenaar, is geheel in ouderwetschen stijl
opgetrokken.
ARTILLERIE-INRICHTINGEN
VOORLOOPIG VERSLAG
Verschenen is het voorloopig verslag over
de begrooting van het Staatsbedrijf der Ar
tillerie-inrichtingen voor 1931. Daarin wordt
gevraagd, of de minister reeds iets kan me-
dedeelen over het resultaat van den arbeid
der commissie-Van Royen.
Opnieuw werd geklaagd over de werking
van het georganiseerd overleg.
Gevraagd werd of het juist is, dat door het
bedrijf munitie wordt geleverd aan een of
meer vreemde mogendheden, wat men onge-
geoorloofd zou achten.
Land- en Tuinbouw.
f 31945 btJ publie!
minder besteed dan verleden Jaar
ken dat het den boer niet naar c
raas van het Tweede Kal
Waarlijk, wij journalisten, zijn toch zeer
goedmoedige mgnschen; al zeg ik het zelf.
Ja omdat gijNKet niet zegt: omdat gij altijd
stukken stuurt, waar een droppel waar
deering drijft op een emmer vol critiek;
dAérom zeg ik het maar. Mag het dan nooit
eens tot het publiek doordringen?
Te Southampton kwam onlangs een pers
delict voor de Rechtbank. En daarbij be
weerde een getuige, dat het zeker niet in 't
belang van de kinderen was. als breede
I beschrijvingen van tragische gebeurtenissen
nog wel op de eerste pagina van de krant
werden afgedrukt.
De president van de Rechtbank merkte
naar aanleiding van deze uitlating op:
„Persoonlijk zou ik er voor zijn, als iedere
courant verboden werd.'Zij zijn van geen
nut Zij zijn als advocaten: noodzakelijk
kwaad".
Zich tot den dokter wendende zei de
president van de Rechtbank vervolgens: „U
had uw opmerkingen even coed voor u kun
nen houden, want zij worden toch niet ge
publiceerd. De reporter die het deed, zou
een uitbrander van zijn chef krijgen".
Die president gaat verder kan ik. Want
ik heli onlangs wel geschreven, dat er in
de bondsdagen geen krant zou moeten ver
schijnen: doch deze rechter wil ons heele-
maal uitschakelen.
Dat hij precies eender over advocaten
denkt laat me natuurlijk koud Die moeten
zich zelf maar verdedigen, als ze ten minste
dpnken kunnen, zonder dat ze geld zien.
En ons zelf behoef ik niet te ver
dedigen Dat heeft de journalist in kwestie
reeds gedaan op een wijze, welke heter is
dan de beste pleitrede van een advocaat.
Hij hoopte vurige kolen on het hoofd van
den rechter, want hij schreef in zijn ver
slag:
„In tegenstelling met de verwachting van
den president van de Rechtbank, publiceeren
wij vandaag zoowel de verklaringen van den
geneesheer, als die van de zijde van de
Rechtbank".
Bovendien voeede bil aan zijn verslag toe,
dat hij geen uitbrander van ziin chef bad
verkregen, omdat hij hier slechts zijn
journalistieken plicht had vervuld.
Ziet u zoo zijn wii nu. Onbaatzuchtig als
geen ander. De rechter wenscht ons niets
dan kwaad toe. en wij brengen ziin
aardige wenschen met groote ohlectiviteit
over. Is dat geen verregaande goedmoedig
heid-
Echter. rle waarheid vordert, dat ik hier
mee niet eindig. Goedmoediger dan de jour
nalisten ziin de lezers. Ondpr hen vindt men
zelfs vele goedelobbessen. (Ik weet niet
of er ook kwaje ziin; maar de spreekwijze
is nu eenmaal zoo).
't Geheurde onlangs in de Haagsche
Dierentuin. Daar trad Mr. Duvs op en toen
haalde hij. volgens de roöde pers, het vol
gende grapje uit:
„Spr. komt vervolgens tot een opwek
king voor onze pers. (Hii laat onctnan,
wie ahonné op „Het Haagsche Volk" is.
De heele zaal vernist) Zoo. zegt spr.,
ze schampp zich dus. dat ze nog geen
abonné zijn! (Applaus).
Hij veronderstelde dus. dat er op zoo'n
rnode meeting ook nog niet-lezers van het
ronde dagblad waren. Dat lijkt me beleedi-
gend.
Maar het voornaamste is dat al die zelf-
hewtiste ronde mannen en vrouwen, die zon'n
hekel hebben aan 't militairisme. als één
man in 't gelid stonden, toen Mr. Duvs
"ommandeerde. Net een koppel honden,
welke opzitten en pootjes-geven geleerd
heeft
Daehladlezprs zijn waarlijk nog goed
moediger mrnschen dan journalistenal
zei ik 't zelf!
eids is opgeheven I
vonden
B ?6|ëb'
irbü het niet is
bovenbedoeld
n worden bescho
mogelijkheid, dal
tsenUkun-
ond- ^en
die-
markt
de bedoelde markt een geval van
chappelbk overleg tusschen de
idlge Diensten der belde landen
en tot een bevredigende oplossing
Gemengd Nieuws.
EEN GEHEIMZINNIG STERFGEVAL.
De landbouwer P. te Makkinga (Fr.) vond,
toen hij met zijn vrouw van een begrafenis te
rugkeerde, zijn knecht, den 17-jarigen J. B.,
niet bij het hem opgedragen werk. De koeien
waren, hoewel het al ver over tijd was, nog
niet gemolken en op zyn roepen kreeg P. geen
antwoord. Overal werd gezocht en tenslotte
vond men den jongen levenloos in oen paarden
stal, vlak voor een der paarden liggen.
De doodsoorzaak kon niet worden vastgesteld
Uiterlijk werden slechts enkele hoofdwonden
geconstateerd. Opmerkelijk was. dat vlak bij t
lyk een hamer en eenig ander timmergereed
schap lagen, terwyl niet kon worden uitge
maakt, waarvoor B. dit zou hebben gebruikt.
Hoewel men omtrent de oorzaak van dit sterf
geval in het duister tast. en aan misdaad niet
gedacht wordt, is de justitie toch met een en
ander in kennis gesteld.
EEN POGING TOT BEROOVING?
Men meldt ons uit Hillegersberg:
Gisternacht te ruim 12 uur werd de politie
gewaarschuwd, dat op de Rechter Rottekcde,
nahy de Ceintuurbaan een auto stond, waarin
zich een drietal personen moest bevinden
onder de invloed van sterken drank. De politie
spoedde zich er heen en nu hleek het vol
gende. In een café aan den Kleiweg hadden
de PMarige J. C.. koopman en wonend' te
Rotterdam en nog eenirre personen een glaasje
bier zitten drinken. Het was er gezellig ge
weest en laat geworden alvorens men het wist.
Rij het sluiten van het café vroegen twee
personen met C. naar Rotterdam te mogen
inederijden. waarin hij toestemde. Toen latei'
de Straatweg moest worden opgereden had
één der inzittenden den bestuurder, die ieel
geld bij zich had, geraden langs de Rnttritnde
naar Rotterdam te gaan, daar dit een omweg
bespaarde. Daar hij hier niet bekend was,
kwam hij op dezen weg aan een gedeelte dat
dood loopt, zoodat. C. niet verder kon. ITier
begon hii argwaan te krijgen, stnnte uit zijn
auto en liep het erf van „Huize Oranje-oord"
op en begon luidkeels te schreeuwen en tumult
te maken. De bewoners van deze villa werden
hevig uit hun slaap opgeschrikt, doch waag
den zich nog niet buiten daar zii niet wisten
wat voor bende zich voor hun huis ophield.
C. was intusschen met één der twee gidsen
slaags geraakt, wnavby ook de ruiten van de
woning van „Oranje-oord" het hadaeu moeten
ontgelden.
Toen de politie op het terrein verscheen,
kwam er spoedig een einde san hel lawaai.
Dankbaar was de autobestuurder, dat hij
onder politiegeleide naar het bureau werd ge
bracht, waar de zaken nog eens worden be
sproken.
Het bleek, dat één der gidsen by de kemst
der politie de beenen had genomen en dat den
anderen, den 28-iarigen J. v. E., evene-ns
wonende te Rotterdam, niets ten laste l;in
worden gelegd.
HELPT ALLEN MEE
ONS BLAD
IN DE GEZINNEN TE BRENGEN.
WAAR HET BEHOORT
