(uwe
igelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
heerenbaai
ZLSONNSfiSSNTl
jPer kwartaal
(Besc.hijskingskosten 0 15)
>er week
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksr.he zending
Bij dageliiksche tending
Alles bil vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad J cent
Zondagsblad niet afzonderlijk 'verte
No 3198
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Postbox 20 Postgiro 58936
ZATERDAG 8 NOVEMBER 1930
4 D V E RI E N 11 fi Si
Van 1 tnl 5 meats
Like mest ncoi °-22V'
Inge* xvrtede» dn gei.
van I—6 regels ..2.30
Elke regel meer
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan bet bureau
wordt berekend f ®-*®
10e Jaarganc
Dit nummer bestaat uit VIER bladen
EERSTE BLAD.
ENKELE VRAGEN,
DIE ZIJN GAAN RIJZEN
VI. (Slot.)
Dit zal het" slotartikel van deze reeks
zijn. Wij gaven wel eenige artikelen-
méér dan ons plan was. Wie er geen be
langstelling voor had, kon ze ongelezen
laten. Het dagblad van heden toch geeft
zooveel lectuur, dat ieder kan kiezen
naar welbehagen.
Anderzijds ontvingen wij onverwacht
veel verzoeken om bepaalde kwesties
uit het probleem van den arbeid te be
lichten, zoowel van patroons als "an ar
beiders. Menigeen zal uiteenzetting on
zerzijds van wat hem onduidelijk was,
hebben kunnen aantreffen. Andere be
langrijke zaken zullen later aan de orde
mogen worden gesteld. Het bleek ons,
dat veel meer dan wij konden vermoe
den, economische en sociale vragen in
onzen tijd den Christen, die midden in
de rumoerige wéreld staat, gaan benau
wen. De theorie lijkt vaak zoo mooi,
maar is meestal zoo grauw, en de prac-
tijk biedt dan ook dikwijls geheel wat
anders. Wij hopen'in het vervolg in
onzen persarbeid dezen nood der tijden,
wat in vele gevallen een zielenood is,
wat meer aandacht waardig te keuren.
Thans liggen daar nog een paar vra
gen en dan moet toch gezocht worden
naar een middel voor de christenen om
elkaar te begrijpen.
Het kan in het economisch belang
van het bedrijf zijn zoo de werkgever
zich verzet tegen werkstaking.
Door de inwilliging der gesteldé
eischen kan de bestaansmogelijkheid
van het bedrijf in gevaar worden ge
bracht. Bij slot van rekening, wanneer
alle overleg vruchteloos is gebleken,
draagt de patroon alle verantwoorde
lijkheid voor zijn ondèrnéming.
In de vele jaren, dat wij het sociale
leven gadesloegen, zoowel va.i uit den
vrijstaanden toren der theorie, als uit
den practischen gezichtshoek, hebben
wij nog nooit een staking gadegeslagen,
welke niet veel leed veroorzaakte en
welke meestal niet een spoor van tra
nen en van wee achterliet. Zoodra het
staken niet meer gezien wordt als het
aller-, alleruiterste wapen, hetwelk nog
het eenigste middel is om schromelijk
onrecht te voorkomen of onverdedig
bare loonen verhoogd te krijgen, is het
reeds mis. Wat is het gevaar van het
militairisme? Dat het ontijdig in de
plaats treedt van de diplomatie. In de
vakbeweging wordt het militaire en het
diplomatieke element door dezelfde per
sonen vertegenwoordigd. Dat is een
groot gevaar.
Het verband tusscheil staking en
werkloosheid is ook nog niet overal dui
delijk. Men spreekt soms van bedrei
ging en vreesaanjaging, wanneer de
werkgever waarschuwt, dat zijn door
de staking geschokte balans slechts her
steld kan worden door de uitgaven
over de geheele linie te verminderen.
Dit beteekent, in tegenstelling mei
werkverschaffing, werk vernietiging.
In elke flinke onderneming zijn groo-
te sommen vastgelegd voor de zooge
naamde organisatie van het bedrijf
Als het vlot loopen dezer organisatie
slechts voor een korten, tijd onderbro
ken wordt, kan het soms jaren duren
eer dit hersteld issoms hebben concur
renten de wereld is nu eenmaal hard
zooveel weggehaald, dat volkomen
herstel nooit meer intreedt. Gebrek aan
ruimte verbiedt ons dit met voorbeel
den duidelijk te maken. Waar wij we
ten, dat vele doordenkende arbeiders
ernaar snakken, zulke kwesties te over
zien, moest hierover noodig college wor
den gegeven. Dit is minstens even noo
dig. als voordrachten te houden over
idealen, te mooi voor deze onvolkomen
samenleving.
Nu het ethisch belang, hetwelk kan
verplichten een staking met alle geweld
te keeren. Wij bedoelen hiermede, het in
't leven roepen van verbittering tusschen
patroon en eigen arbeiders. Dit is een
zaak, welke den Christen toch wel bui
tengewoon ter harte moet gaan, en ove
rigens elk welwillend mensch.
Natuurlijk zullen er fabrieken of
werkplaatsen zijn, waar de verhouding
slecht is. Staking zou het hier nauwe
lijks kunnen verergeren. Over het alge
meen valt het mee. In doorsnêe zijn pa
troons en arbeiders dezelfde soort men-
Het vijfde artikel stond in ons nummer
yan Donderdag 6 November.
schen, wielt niets menschelijks vreemd
is. .Er zijn aan beide zijden gemakke
lijke en lastige karakters. Er zijn pa
troons, welke met aangeboren en ook
wel aangeleerde tact kunnen omgaan
met hun personeel en~er zijn anderen,
wien 't slecht afgaat. Precies zoo staat
het bij de arbeiderszeer bruikbare ka
rakters en daarnaast lastige.
Maar over het algemeen bederft een
staking de verhouding radicaal, wijl de
onderscheiden karakters zich meestal
hebben aangepast.
Valt het niet te loven in een pa
troon. dat hij den dag, waarop zijn per
soneel het werk neerlegt, den zwartsten
dag van zijn leven noemt? Er zijn er,
wij staan er voor in, wien zulker. dag
zwaarder valt, dan de gang naar het
kerkhof. Bij dit laatste kon men zich
buigen onder Gods hand, maar hier
hadden menschen de breuk geslagen.
Precies zóó staat het gelukkig vaak
bij de arbeiders zelf. Wij hebben ze wel
dagen lang met gebukt hoofd zien loo
pen, tegen den dag, waarop zij staken
moesten opziend als tegen een hemel-
hoogen berg.
Maar de organisatie beveelt en de
soldaat moet èehporzamen, ook al
schrompelt de persoonlijkheid in tot
minder dan niets.
Ook kan het voorkomen, voorzeker,
dat het personeel eener onderneming
door het organisatie-bevel reeds van
stonde aan zich los gevoelt van het be
drijf. Dan is de teleurstelling voor den
werkgever zooveel te grooter. Wij héb
ben vanzelfsprekend alleen op het oog
patroons, welke ernaar streven goede
patroons te zijn.
Zoo deelde mij vlak vóór een conflict,
een bejaarde patroon, welke onder
ideale verhoudingen liet werken dil
ontkenden de arbeiders niet en welke
pas 21/2 ton had gestort in een bedrijfs
pensioenfonds, omdat hij vóór zijn dood
zekerheid wilde hebben, dat zijn men
schen rustig den ouden dag konden af
wachten, medé, hoe hij met zijn perso
neel had' vergaderd. Maar hij bleek
geplaatst te worden voor een muur van
opgeschoten wantrouwen.
Een ander worstelde mét een vakver-
eenigingsbestuurder in-een personeels
vergadering over zijn mannen. Toen hij
uitriep, dat het ging om de zielen van
zijn menschen, merkte de bestuurder
op, dat ieder voor zijn eigen ziel moest
zorgen.
Heden schrijft ons een belangstellend
Christelijk werkgever naar aanleiding
van dit onderwerp: „Het Woord Gods
stelt mij, als patroon verantwoordelijk
voor 'mijn personeel, evenals het mijn
personeel verantwoordelijk stelt tegen
over mij, als de patroon, in wiens zaak
het haar Gods bestel zijn brood vindt.
En wat doet nu onze huidige organisa
tievorm anders dan die verantwoorde
lijkheid ondermijnen en overdragen op
wederzijdsche organisaties, vrijwel met
uitschakeling van de direct belangheb
benden tegenover elkander? Niet ik zal
met mijn personeel, waarvoor God mij
verantwoordelijk stelt, handelen over
wat tot wederzij dsche tevredenheid kan
geschieden, maar dat zullen menschen,
kilometers ver-af doen. Alle persoon
lijkheid wordt gedood."
Hier kan best wat tegen in gebracht
worden, maar de organisatie mag zeker
niet van middel veranderen in doel.
Wanneer er een goede verhouding
bestaat tusschen patroon en arbeiders,
en hiervan de gezinnen den zegen on
dervinden, en dit komt veel meer vóór,
dan men oppervlakkig denkt, is het een
ethisch belang, staking te verhinderen.
Er zijn werklieden bij ons geweest,
die nachten slapeloos hadden doorge
bracht, omdat zjj heen en weer geslin
gerd werden en zij niet tot rust konden
komen en het hun op de ziel brandde.
Met hun vrouw hadden zij gebeden om
licht.
Wel is de Strijd van een Christen
patroon en een Christenwerkman
zwaar, niet het minst in dezen tijd, nu
de organisatie niet meef weg te den
ken is.
Maar haar taak zij, waar een goede
verhouding is, die te versterken, en niet
te verbreken.
Wij wenschen het hierbij niet te la
ten. Niet afbreken, maar opbouwen is
des Christens taak. De oude tijd mei
zijn geheel andere toestanden glijdt
door onze vingers en wij zullen ons het
nieuwe, ook in de verhoudingen, moeten
indenken.
De Christen kan zich niet terugtrek
ken uit de samenleving, ook niet van
j het verkeer met niet-geestverwante
medeburgers. De Apostel Paulus zegt
zeker niet, dat wij „uit de wereld moe
ten gaan" en onze Heiland bad niet, dat
Zijne volgelingen uit de wereld zouden
worden weggenomen, doch dat zij van
den Booze zouden worden bewaard.
Hieruit volgt, dat wél de taak is, dat
zij zich telkens bezinnen, opdat het zout
in het gebruik niét smakeloos blijkt te
zijn.
Nu komt het ons voor, om ons te be
palen tot het terrein van den arbeid,
dat zoowel onze patroons als onze arbei
ders dringend noodig hebben zich te be
zinnen op welke wijze zij moeten terug
vallen op ons beginsel.
Beide groepen ontkomen niet aan de
over en door de maatschappij gaande,
stroomingen. Vele patroons hellen over
naar het fascisme, hetwelk dan de uit
komst heet te kunnen bieden voor al de j
„narigheid met de arbeiders". j
De arbeiders in hun organisaties ko-j
men soms gevaarlijk dicht bij de klas
senstrij d-practijk.
Beide moeten zij af van de divergee- j
rende lijnen en weer naar elkaar toe>
groeien.
En nu wilden wij de zuivere theore- j
tici wel eens eèn.geruimen tijd vacan-
tie geven. Zoowel hun, die het ideaal
voor den patroon zien in het onbeperkte
Herr-im-Hause standpunt, ook dat is in
strijd met de persoonlijkheid, ditmaal
van den arbeider, maar ook zij, die ide
alen kunnen'opiumgen van de medezeg
gingschap der arbeiders over vrijwel
alle deelen van het bedrijf. De arbei
ders in hun geheel gevoelen er niets
voor, maar eén groep leiders zou het
ontijdig aan kunnen kweeken en het
verhaast de -conflicten, waartoe deze
leiders meer.en te moeten opwekken
Als eeri hooggeleerde heer op een arbei
derscongres zegt, dat de medezeggen
schap „is geworden een stuk van uw
ongetwijfeld Christelijk geloof", dah
moet dit tot verwarring aanleiding
geven, en moeten op practisch terrein
wel ongelukken plaats hebben. De pa
troons worden kopschuw en de arbei
ders denken zich het onmogelijke reeds
nu mogelijk.
Laten nu de ontwikkelde practici uit
beide groepen elkaar zoeken.
Waarom kan er niet een college wor
den gevormd, samengesteld uit knappe
Christelijke patroons en knappe Chris
telijke arbeidersleiders, welke om den
wille van ons gemeenschappelijk geloof
telkens met elkaar de practische vraag
stukken gaan bespreken? Wat zouden
er een misverstanden uit den weg ge
ruimd worden.
Geen Christelijk patroon zou tot uit
sluiting moeten overgaan vóór in dit
college eens alles was bezien. Geen
Christelijke arbeidersorganisatie zou
een staking moeten uitroepen vóór men
de kwestie eens samen had bezien.
Of dit mogelijk zou zijn? Volgens ons
•eker, als de wil aanwezig is.
Christenen moeten op elkaar aan
werkenniet van elkaar los weeken.
„Ziet, hoe lief zij elkaar hebben", is al
vaak genoeg tot onze schande hconend
over ons uitgesproken. En hoe zou het
zout dan weer zijn nut kunnen hebben!
Wij geven thans deze gedachte over
ter overweging. Zij sluit toch aan hij
onze vroegere geschriften. Een rene
gaat zou dit nooit kunnen zeggen.
Slechts iemand, die beproeft zijn gan-
sche leven hetzelfde beginsel voor dei;
dagelijkschen arbeid te aanvaarden.
Vanaf heden valt de onderteekening
weer weg bij onze artikelen. Om voor
ons geldende redenen plaatsten wij
haar. Thans duiken wij weer onder in
de anonimiteit van de redactie.
H. DIEMER.
vooruit, de ongekende toekomst tegen, met
de kracht en onstuimigheid van een steeds
wassende bergstroom, die over bodemhin-
dernissèn heenklotst als een strijdros door
het veld.
Het is een spelevaart door de lucht, een
zweefvlucht over de Oceaan, een zegetocht
van - de Zeppelin,dan een do.odenr.eis
van deR 101 en vlak daarop weer een
welgeslaagde triumfgang van de D O-X.
Heeft dat alles de gemoedsrust van
den mensch verhoogd; bracht het vrede des
harten; gaf het een antwoord op de bange
levensvragen van heden en toekomst, welke
altijd' weer in ieders hart opklimmen?
In geenen deele. Eer moet gezegd, dat de
mensch, die de wereld overvliegt; die spreeki
zoodat zijn tegenvoeter hem verstaan kan;
die het onzichtbare ziet en het onbekende
nabij brengt;dat die machtige mensch
zich ongelukkiger gevoelt dan de zwervende
pelgrim op weg naar het Vaderhuis.
En toch, elke welgeslaagde poging om de
krachten der natuur te overwinnen, is een
zegepraal van het genie, dat God aan den
mensch schonk.
Daarom staat de Christen niet vijandig,
maar met dankbaar hart tegenover elk
nieuw wonder der techniek.
Echter hij wijst elke poging, die Gods
eere te na komt, af; en hij houdt vast aan
de waarheid, dat het hart des menschen
alleen rust kan vinden in God.
Het leven wisselt; het hart verandert niet.
Het hééft nu dezelfde behoefte als eeuwen-
eleden.
Wie zijn hart zet op de dingen dezer
wereld, vindt nimmer rust; slechts wie.
inzonderheid op de Sabbathdag, de bede
opzendt: iiiijn hart dorst naar U, naar den
levenden God, die zal rust vinden en het
leven hébjjbn, eeuwiglijk en-altoos!
HART EN LEVEN.
De uitdrukking „hart en leven" kan zoo
wel een tegenstelling als een combinatie
zijn. Het leven is dan de-roerige beweging
van elke dag en het hart de stille overpein
zing, het innerlijke leven. En uit het
hart zijn de uitgangen des levens.
Dat leven vertoont zich met wisselende
beelden; het is oorzaak en gevolg beide van
der tijden verandering en ommekeer; maar
het hart des menschen was voor vele
eeuwen, zooals het nu is en het zal
blijven lot op de jongste dag.
Het leven ontwikkelt zich in de laatste
jaren met schokken. In vroeger eeuw was
er ook voortgaande ontwikkeling; maar oud
Israël had zijn ossewagen en de landbou
wcr der middeleeuwen, zoowel als van de
nieuwe tijd had hem ook nog.
De. postwagen ratelde over de keien en
zandwegen in de dagen der Republiek; doch
een kwarteeuw geleden kon men er in af
gelegen streken ook nog gebruik van maken
Doch nu, heden ten dage.
Weet ge een uithoek van ons vaderland
te vinden, waar de autobus niet komt? Of,
indien u dat te gering is volgt ge dan toch
niet met zekere spanning de vliegtochten
over oceanen en naar verre landen?
Zoudt ge niet bewonderend geschouwd
hebben naar de Zeppelin, indien hij niet op
Zondag gekomen ware; hebt ge niet met
ontroering het verhaal van de R 101 gelezen;
hebt ge niet verlangd de zweeftocht van de
DO-X te volgen van Bodcnsee naar Schel
lingwoude?
Dat alles is leveal Het bruist en rolt
BINNENLAND.
OFFICIEELE BERICHTEN
onderscheidingen
Bij K. B. is toegekend de aan de Oioc van
Oranje-Nassau verbonden eere-medaille in
goud aan H. W. Schalkwijk, procuratie
houder-kassier bij de Kon. Ned. Stoomkuf-
fiebranderijen, voorh. H. E. van IJsendijk Jr
ie 'Rotterdam.
burgemeestersbenoeming
dij k. B. is benoemd tot burgemee-ster
der gemeente Krabbendijke jhr. mr. G- A.
Strick van Linschoten.
CONSULAATWEZEN
Ingevolge Koninklijke machtiging is de
lieer P. C. van Huizen erkend en toegelaten
als vice-consul van Noorwegen te Ijmuiden. i
De heer Th. Arentsen heeft zich belast
met de waarneming van het consulaat der
Nederlanden te Punta Arenas. Aan den heer
Arentsen moet in de Ehgelsche taal geschre-
n worden.
Bij Kon. besluit is de heer G. C. W o r-
111 benoemd tot vice-consul der Neder
landen te Taihoku. Het ressort van het vice
consulaat strekt zich uit over het eiland
Formosa. Aas den heer Worrall moet in de
Engelsche taal geschreven worden.
notariaat
Bij K.B. zijn benoemd tot notaris:
binnen het arrondissement Haarlem, ter
standplaats de gemeente Beverwijk J. H.
Bremmers, candidaat-notaris en inspecteur
der registratie en domeinen te Groningen.
binnen het arrondissement Zutphen, ter
standplaats Apeldoorn, B. van Drimmelgn
candidaat-notaris aldaar; de gemeente
Gorssel, A. de Neeling, thans notaris te
Middelburg;
binnen het arrondissement Amsterdam, ter
standplaats Amsterdam, J. Th. A. Hermans
candidaat-notaris te Amsterdam.
binnen het arrondissement Zutphen, ter
standplaats de gemeente Hengelo, (prov.
Gelderland), P. H. Danser, candidaat-no
taris te Rotterdam.
CHRISTELIJKE
DRUKKERSPATROONSBOND
De Bond van Christelijke Drukkerspa-
troons hield deze week te Utrecht een druk
bezochte vergadering. Het voornaamste punt
van de Agenda was de bespreking van 'iet
compromis van den Rijksbemiddelaar Mr.
S. de Vries Czn. inzake het bekende on-
flict in de Typografie.
De heer II. Diemer hield een openings
rede, waarvan ,de grondtoon was: ook thans
hebben de vérecnigde christelijke druk-
kerspatroona in de allereerste en allervoor
naamste plaats te letten op den eisch an
liet Christelijk beginsel, en zich niet door
bitterheid over de ondervonden teleurstel
ling te laten leiden. Waar verwerping ou
aansturen ,op den chaos, eischte ons be
ginsel dat te verhinderen, al hebben .vij
voor de toekomst maatregelen te nemen.
Het Bestuur .besloot nog vóór de vergade
ring der Federatie op Dinsdag 11 November
a.a., waar de eindbeslissing zal vallen, .af
druk van deze rede aan alle leden te zen
den. Wie haar niet mocht ontvangen heb
ben, kan ze aanvragen bij den heer A. van
'Haperingen te 's-Gravenhage.
Langdurig werd daarna gesproken over
de voorgelegde collectieve arbeidsovereen
komst. met de wijzigingen, aangebracht in
gevolge het voorstel van den Rijksbemidde
laar.
Het bleek, dat zonder uitzondering de
leden zeer getroffen waren door de aan
kondiging der algemeene staking. Half en
half bejammerde menigeen het, dat de strijd
nu niet was doorgegaan. De staking zou
toch zeker verloren zijn, aldus oor-leelde
men, door de.vakorganisaties. Thans vrees
de mén, dat over een klein aantal jaren
wellicht herhaling zich zou voordoen.
De heer' j. H. van L o n k h u y z e n. voor
zitter der Onderh.-Commissie, verdedigde
breedvoerig aanneming van het comprunis.
waarbij hij de geschiedenis der laatste we
kon ophaalde. Aan de vergadering, werd
toegezegd, dat het Bestuur het verplichte
lidmaatschap en het Pensioenfonds vanaf
heden in ernstige studie zal nemen Er zal
tegen gewaakt worden, dat door deze twee
zaken, met de beste bedoeling in het leven
geroepen, de persoonlijkheid, zoowel van
den" patroon als van den Arbeider, in het
gedrang komt. Een geheel nieuw licht is
er thans op gevallen.
Tenslotte werd met groote meerderheid
besloten'om des beginsels wil, met ter/.ijde
stelling van elke andere overweging, het
compromis te aanvaarden. Voor menigeen
heteekende dat een groote zelfoverwinning,
maar waarbij het beginsel, den doorslap -af
De vergadering kenmerkte zich door een
'hoogst ernstige stemming van begin tot
ECHTE FR1ESCHE
TEGEN DE ONTWERPEN
PACHTWET
HYPOTHEEKBANKEN PROTESTEEREN.
De vereeniging van directeuren van ln
Nederland werkende hypotheekbanken heeft
een adres tot de Tweede Kamer gericht,
waarin aangedrongen wordt op verwerping
der wetsontwerpen in zake de pacht (zoo
éls bekend zal de eindstemming daarover
a.s. Dinsdag gehouden worden).
Adressante merkt op dat bij de behandc»
ling in de Kamer een verbetering in het
ontwerp is gebracht door beroep mogelijk
te maken tegen de beslissingen van den
kantonrechter. Ten zeerste verslechterd is
het ontwerp echter door de uitbreiding van
het continuatierecht en de vaststelling van
de pachtsom voor den verderen duur der
pacht door den kantonrechter. Het geamen
deerde ontwerp acht adress. in strijd met
de grondwet. Immers de grondwet eischt
voor elk geval van onteigening de speciale
vergunning van Staten-Generaal en Kroon.
Hier wordt hij een algemeene wet de eigen
dom zoozeer beperkt, dat dit gelijk te stel
len is met gedeeltelijke onteigening zonder
eenige schadevergoeding.
Ook echter op economische gronden zou
aanneming van deze ontwerpen ten zeerste
af te keuren zijn. Zij zou niet alleen in het
nadeel zijn van de grondeigenaren doch
ook van den pachter zelf. Voor de kleine
eigenaars, wier goed met een hypotheek
bezwaard is, kan rieze wet niet anders dan
een ramp worden genoemd door de onver
mijdelijke depreciatie van den eigendom
Verschillende hypothecaire crediet-instpllin
gen. welker hypotheken statutair aan Umie,
ten zijn gebonden, aldus adressante, zullen I
tot executie van de onderpanden moeten I
overgaan, een maatregel waarvan de gevol
gen niet te-overzien zijn.
BESCHERMING VAN GEMEENTEN
TEGEN LUCHTAANVALLEN.
De Minister van Defensie heeft eenigen
tijd geleden aan de gemeenten „Aanwijzin
gen'" verstrekt ten behoeve van den luent
üeschermingsdienst in die gemeenten. l)e
voorbereiding -?n uitvoering van de in deze
„Aanwijzingen" genoemde maatregelen is
overgelaten aan de gemeente-autoriteiten.
Ten einde die voorbereiding en uitvoe
ring van den luchtbeschermingsdienst naar
belmoren te kunnen behartigen, verdient
het volgens die „Aanwijzingen" in elk gevat
aanbeveling, dat elke gemeente daarvoor
een autoriteit of ambtenaar als hoofd van
den luchtbeschermingsdienst ter plaatse aan
wijst. Het ligt hierbij in de bedoeling dat
de gemeente tijdig voor een natie
lUc.htgeva-ar wov.lt gewaarschuwd Daartoe
verleent de ten behoeve van de luchtverde
diging, van militaire zijde ingestelde lucht
wachtdienst zijn medewerking, die over tie;
geheele land een net van luchtwachtpos-
ten uitgespreid heeft, om de nadering van
vijandelijke vliegtuigen onmiddellijk telofi»
nisch te melden aan de daarvoor aange
wezen luchtwachtbureaux.
De luchtwachtdienst waarschuwt alleen
wanneer een groot aantal vliegtuigen, dar»
wel zware bombardementsvliegtuigen, over
de grens komen-, omdat slechts in dit geval
het land met een ernstigen luchtaanval
wordt bedreigd.
De gemeente neemt kennis van deze waar
schuwingen door middel van een radiosta
tion welks seinen volgens nader mee ts «Jee
len code met een golflengte van tiOO M. ge
dempt uitgezonden worden.
Teneinde de seinen van het radiostation te
kunnen opnemen is het noodig, dat de ge
irieente een ontvangstation hoeft ingericht.
Van het grootste belang is liet. dit ontvang
station nabij de telefooncentrale of de alarm
cëntrale van de brandweer op to stellen, op
dat de verschillende hulpdiensten zoo vee!
mogelijk kunnen worden gewaarschuwd.
Om na te gaan of de vijandelijke lucht
aanval een bepaalde gemeente zelf bedreigt,
zal de gemeente goed doen, na ontvangst
van de waarschuwing van den luchtwacht
dienst overdag een of meer uitkijkposten to
plaatsen en 's nachts luisterposten.
Blijkt, dat de gemeente gevaar loopt, dan
moet een alarmsysteem in werking gesteld
kunnen worden, dat het hoofd van di
luchtbeschermingsdienst van te voren nv
hébben ontvangen. De daarvoor noudige si
nen kunnen woeden gegeven door middel
van kerkklokken, sirenen enz.
Vooral moeten in gemeenten, waar des
nachts geen voortdurende totale verduiste
ring, kan worden gegeven, seinen voor vol
ledige verduistering worden vastgesteld.
DE ZEEUWSCH-VLAAMSCi;
WATERLEIDING
BESPREKINGEN GEHOUDEN
Naar wij vernemen is onder leiding van den
Commissaris der Koningin in Zeeland te Ter-
neuzen een vergadering gehouden van de be
sturen der gemeenten, die zich tot toetreding
tot een der beide kleine waterleidingplannen
(8 of 3 gemeenten) bereid verklaarde, te zn
men met de commissarissen der N.V. Zeeuwse)
Vlaamschè Waterleiding Maatschappij. Tevens
werd deze vergadering bijgewoond door dén
heer W. F. J. M. Krul, directeur van het Rijks
VRAAG EEN VERLANGLIJSTJE
Toen de post gedistribueerd was, lag er
op mijn tafel een periodiek uit Amersfoort:
De duif van de Lichtenberg, eerste jaar
gang, no. 1, November 1030.
Nu is het hier gebruikelijk, om van een
plinternieuw blad een woordje te zeggen,
in men wreke zich niet als ik hier een
geheim verklap het gebeurtwel
eensals we onder hnogen druk wer
ken, dat de aankondiging van een nieuw
periodiek bestaat uit een citaat uit het
„Woord vooraf", dat de redactie zelf
schreef.
Dat is natuurlijk ongevaarlijk: de redac
tie van het nieuwe blad kan beter dan
iemand anders zeggen, we'k doel ze na
streeft
Maar, de resencent kan dan geen eigen
oordeel geven over de inhoud van het
eerste nummer en daarom is het eigenlijk
toch te doen. Ja, het moet wel eens op een
redactie-bureau voorgekomen zijn, dat de
jachtende rédacteur een stukje uit de inlei
ding knipte, daarna één blik sloeg op één
willekeurige zin en daarna betoogde, dat
de Schrijver een moe'rl'k vraagstuk prach
tig had opgelost;, terwijl later bleek, dat de
journalist maar watfantaseert! had.
Dit gevaar nu kan ik hij een korte be
schouwing van „De duif van Lichtenberg"
niet loopen. Want, dit is een lastig ge
schrift Ge moet het van Aleph tot Thau
lezen om te weten, wat de bedoeling is.
Dat noem ik nog eens handig.
Alevel, ik heb er geen spijt van. Want de
zaak, waarom het gaat is het dubbel
Prof. De la S^uswv schreef eens:
„Het lijden klopt- bij ons aan, n'?t opdat
wij er een theorie over maken, er over Dein
zen, dat volgt later; het klopt bij ons aan
opdat het ons een zegen brenge. Voor velen,
zeer 'velen, gaat die zegen te loor".
Waarom? Omdat ze het zoo druk met zich
Uzelf en eigen narigheidies hebben, dat hun
alle tijd ontbreekt om iets voor anderen te
doen.
Is daarvoor zoo weinig gelegenheid?
Geenszins. De beoefening der be mhartig-
heid vermeerdert immer de gelegenheid om
méér te doen en geeft geen teleurstelling,
maar altijd nieuwe zegen.
Welk erhaal brengt ons nu de duif van
Lichtenberg?
Dit dat er voor Amersfoort en omlig
gende gemeenten een Christelijk Zieken
huis verrijst, vooral door de offervaardig
heid van de leden der H ormde Kerken;
doch dat ook de belangstelling vraagt van
alle andere Christpnen. opdat zij „in de
daad der barmhartigheid mogen toonen.
dat het Evangelie niet in woorden, maar
in kracht bestaat".
Het Ziekenhuis nadert 7Jin voltooiing.
Aanvankelijk is het berekend op 40 bedden,
doch men mag wel direct op uitbreiding
zinnen.
Naast het Diaconessenhnis zal een Huis
voor ouden van dagen verrijzen. Hoezeer
hieraan behoefte bestaat, blijkt uit het feit,
dat nu reeds de bouwplannen omgewerkt
moeten worden om breeder opzet te ver
krijgen.
En wat is nu de eerste bnodsehap, welke
„De Dui van de Lichtenberg" brengt? Het is
de mededeeling, dat liet huis wellicht in
Februari geopend zal worden doch dat het
Bestuur zeer gaarne verrast zal worden
met een St. Nicolaas of Kerstgeschenk.
Menschen, die niemand hebben om een
cadeau te geven, krijgen hier gplegenheid
vreugde te brengén; z'j. die wel voor
verrassingen hebben te zorgen, kunnen
makkelijk een andere verdeeling maken en
iets naar 't Diacone.ssenhi.is sturen. Wil
men weten, waaraan nog b >efte bestaat,
dan vraee men even een verlanglijstje aan
het adres i-. Van Asch van Wijckslraat
15, Amersfoort.
MIJNHARDT's
Hoofdpijn-Tabletten 60 ci
Kiespijn-Tabletten 60 d
Laxeer-Tabletten 60 ct
Zenuw-Tabletten 75 ct
Maag-Tabletten75 01
Bij Apoth. en Drogisten
1. M.
bureau voor Drinkwatervoorziening te Den
Als resultaat der besprekingen zou kunnen
worden geconstateerd, dat, gezien de weige
ring der gemeenten Sluis en Biervliet om deel
te nemen ran het 8 gemeentenplan voorloopig
niets kan komen, zoodat West Zeeuwsch
Vlaanderen den eersten tijd van een water
leiding verstoken blijft.
De uitvoering vas het drie gemeentenplan
blyft dus over voor Oost Zeeuwsch Vlaanderen,
waaraan door de betrokken gemeenten (Ter-
neuzen, Sas van Gent en Hulst) thans met
voortvarendheid zal worden gewerkt.
N^ar wij voorts vernemen zou reeds gister
een aanvrage om subsidie van de provincie in
zee gegaan zijn.
Protest tegen subsidie.
De heer H. A. van Dalsum, te Hulst, heeft
a de Provinciale Staten van '.ee'anv r-
"ht, op een eventunele aanvraag em provin-
■d subsidie te verleenen voor de Ze^uws-h»
\sche waterleiding afwijzend te be-ehik-
•i Zijns inziens is het een onwederlegbaar
'i. dat er in Zeeuwsch-Vlaanderen geen wa-
A. voor een waterleiding aanwezig is.
