HANDWERKEN
Wu vrouwen
HUISHOUDING EN KEUKEN
VOOR DE VROUW, M>. 40
DAMES!
irij „DE 2WAAK"
Lieve Verschuierstr. 53»-' m
Tal. 36429 Rotterdam
m MEVROUW.
STOOMWASSCHERIJ „DE BIJ"
Onmoordscbistr 19, BOTTEBOAM, Tilel. 1C938
,En als er nu nog één (een kind) bij
zin, ik zou niet weten, waar ik het
en moest":
hrik niet, lezeres, en roep niet: „o foei!
dat een uiting om over te nemen in een
ristélijk blad".
lot is uit een brief, dien ik een heelen
geleden ontving van een onzer leze-
gon.
k heb, hard is het te zeggen, hoè ik ook
r de kwestie heb loopen dénken en tob-
i, toch ook geen uitweg geweten. Ik zou
wel graag meer hooren van deze leze
wier adres ik kwijtgeraakt ben.
iatuurlijk kreeg ik ook, en gelukkig veel
;er voor de schrijfsters gelukkig, bt*
?I ik een heel ander soort mcedec-
geru
n, een moeder van een heel stel kleu-
schrecf me eens: „Och, dat je het dan
ns eens een beetje en soms ook wel
erg) druk hebt, dat je er nooit eens
komt, dat je zoo weinig vrijheid hebt en
veel overhoudt om voor je eigen zelf
sons wat te koopen, och dat is alle-
al toch niets, vergeleken bij het groote
"er, het innig genoegen dat je van je
eren beleeft. Maar o! als U eens wist
gloeiend vervelend het gezanik is van
menschen om je heen, die maar tegen
;cn en je beklagen: „nou zeg, je zal
•1 raad met je tijd weten, je zal er
d nooit 's uit komen, dat zal je
eger óók niet gedacht hebben, én zoo
„Heusch", schreef een ander: „ik woi
ik met me man en kindert jes ergens ii
hutje op de hei zitten kon, of jn eei
Ier afgelegen hoekje, waar we nietb
t de zeurende buitenwereld te maken
Iden, wat zouden we gelukkig zijn."
ok deze lezeres versta ik zoo!
ant ik weet zelf wel: hot «iets zoo-
:g je je vroolijk eii fit gevoelt, en men
t dan tegen je: moet je dat allemaal nog
in? Zal je vandaag weer zoo laat zijn als
teren? moet het weer nachtwerk wor-
Dat hou je zoo toch niet vol! enz. enz.
il zelf maar aan lezeres),
e laat de menschen dan zoo maar pra-
want intusschen voel je jezelf zoo licht
vroolijk alsof je nog wel bergen kunt
zetten.
,Ik kan het best'-' antwoordde ik meer
n eens bij zoo'n gelegenheid de lanter-
iters die toekeken, „ik kom best klaar,
i ik maar niet met praatjes word opge
lden" en gewoonlijk helpt dat ook wel
verdwijnt de zeurder. Maar, o, als je, znn-
r het jezelf; te willen bekennen, je juist
ns wat erg moe voelt»,.ei denkt: als jk
kóni, dan zal het nog maar net zijn
het moet
Als op jzoö'n oogenblik de lamenteerder je
ervalt en je vertelt dat je er zoo ellendig
uitziet, dat je het vast niet volhoudt
clz. dan ontzinkt je het laatste restje
dat je er net precies doorgeholpen heb-
rn dan? Als je dan ophoudt?
let werk blijft toch wachten, dat redt niet
hzelf. Straks, als je uitgerust hent (of nog
!t uitgerust) morgen misschien, of zelfs
dagendan komt het 'weer bij je te
en1 vraagt om afdoening. Want de la
aiteerder, die zoo meelijdend tegen je
ïrde en je je laatste krachten ontnam, dlo
:ft het niet voor je afgem'aakt.
k houd niet van die weeë menschen, die
zichzelf zoo gemakkelijk maken, en dan
ander de werkvreugde niet gunnen. Die
nige bewegingen en zeurige stemmen, die
ïtimenteele oogblikken die 't soms alle-
al 7.00 lief en zacht bedoelen, maar een
ische geest zoo broeierig en kleverig kun-
n aandoen, en wanneer ze je in zwakke
menton overvallen, drukken z,c je omlaag
den je kracht.
Iet leven is immers veel te hard, te druk.
te ernstig, dan dat we erdoor zouden
ruien komen op de manier van: zou ik
1? wil ik wel? durf ik wel? kan ik
en, als ik kan, houd ik dan wel
win ik wel? - en iet ik wel?.......
ten, dat is do maaier niet! Zóó begint
n al met een gebogen rug en werkt op
nder dan harvc kracht. Zóó komt mop
oit door het dagenwerlc heen. De manier
HET OPBERGEN VAN
ZOMERGOED
annoer men voor het opbergc-n van de z
lleéren geen kasten heeft, moet men hie
It offers of W.tm »n J.
1» kleedingstukken, die men gaat op
:d g(
de vlekkei
eeft men dat alles gedaan, dan worden
idlngstnkken. als men zo In een Kast-^
;en. op jukken gehangen, met eenaioi
bedekt en in de goed sluitende kast oP!
a a kt men gebruik van kisten of koffe
worden de kledingstukken ^netjes _op.
keUJker uit kan^ halen
mot '0P Witte goederen worden in blauw
er of In geblauwde doeken gepakt omdat de
dnn beter bl tl ft.
Itlden klecdingstukken mag men niet opge-
iwen wegbergen, omdat do stof dan spoedig
de vouwen slijt, men moet zo nltlld ophangen
pm het kreukelen van Japonnen en blouses
:omen moet men in de mouwen en ook
de garneening proppen vloeipapier leg
ot te weren logt men tusschcn kleeding
stukjes kamfer, naphtalino,
oed opgeborgen Is. sluit men
en koffers en maakt zo zoo weinig
raden Is het de kisten van een HJstJe
n. waarop de Inhoud is aangegeven:
mnkkelifkt later het zoeken.
op een standaard, in hf»*den'doozcn geplaatst
r de doos legt men een doek of papier om
veel mogelllk slof te weren en daarna sluit
Ion moet de hoeden zelf niet met papier be-
arte daarvan do gai
Werk en levenslust.
is anders! Een korte, krachtige stem van
binnen, de vraag: wat moet en het ant
woord „Dat moet, dót is het noodzakelijke",
is nóodig. Het moet, dat weten, die regel,
dat bevel, is voor een gezond mcnsch al vol
doende, is de motor die de heele machine
rie drijven kan.
En moet ge dan soms drie of vier dingen
tegelijk, en moet het dan wat vlug, en vergt
het dan wat veel van uw kracht, anders
niet denken en praten dan: het moet. Eu
wezenlijk: dan gaat het ook.
En of zoo n boog dan maar altijd gespan
nen kan zijn, of het niet bestaat, dat een
iiiDiiiiiiiiiiiiiriiiiiiuiiiiiiniianiiniiniïïiiianHiiflniimtfiiiiKi^BifflmiRiBiaiflaia
mensch soms te veel zou willpn en teveel
doen, vraagt ge?
Ongetwijfeld bestaat dat, en verder zijn
er toch ook zwakten en ziekten. Maar
willen er vooral op wijzen, dat de h i
meestal niet ligt daar, waar we ze zoo op t
oog het meest zouden verwachten want het
is altijd bpmerkelijk, hoe weinig de men
schen, die zoo sentimenteel-hartelijk tegen
je zeuren, inderdaad maar voor je doen.
Integendeel: wat ze bewerken is niet an
dere, dan je lasten nog verzwaren, hun be
klagen, hun waarschuwingen, en zorgvoor-
spellingen, stapelen ze er nog bovenop, en
die zijn soms de droppels die net den em
mer doen overloopen. Ik ben in mijn hart
overtuigd, dat velen onzer veel vaster en
moediger en blijer in het leven zouden
staan, wanneer we minder luisterden naar
beklagen, en het meer zochten bij de moe
digen.
(Wordt vervolgd.)
KINDERVESTJE
Hierbij geven we nog weer eens een ge
makkelijk kindervestje met of zonder mouw
tjes te dragen, op elk wollen jurkje. Ze mo
gen dan al niet nieuwerwetsch meer zijn te
noemen, men wil ze nog wel, deze luchtige
veelkleurige vestjes die men zoo heel vlug
van. wat overgebleven wol in alle mu-
worden steeds in de achterste lussen ge
werkt. Steeds komen op de middelste vaste
punt, weer drie vasten. Men moet af en toe
het werk ééns op het knippatroon passen, of
hoogte zoowel als breedte er aan gelijk
worden.
De kleuren werkte men hier als volgt: be
gin donkerrood drie toeren, dan: 1 blauwe,
t zalmroode, 3 middclroode, 1 witte, 1 licht-
gelijke kleuren bij elkaar kan haken.
i"t haakpatroon dat we hi? dit ie
beschrijven kan ook goed gebruikt worden
voor thee- of koffiemutsen.
In ons voorbeeld werd gehaakt met ze-
phirwol in volgende kleuren: 3 tinten rood,
lavendelblauw, zalmrood en wit. Een be
paald knippatroon is niet noodig, wanneer
men om het kinderlijfje even den omtrek
meet; men kan hét echter vooraf knippen
uit papier. Voor het gemak geef ik hier een
teekening er bij.
Men begint aan den onderrand van de
rug met een rij kettingsteken.
Toer éér)3 vasten in drie k.stekcn, dan
vasten in één k.steek, weer 3 vasten in 3
k.steken, 2 k.steken overslaan en dit
telkens herhalen. Men moet uitkomen met
een heele punt, dus 'n paar kettingsteken
meer opzetten don het patroon aangeeft oin
de'punt af te kunnen maken, als het noodig
is. De volgende togron zijn allen ook zoo, en
roode, 1 donkerroode, 1 blauwe, 2 zalm
roodc, 1 witte, 1 middclroode. Intusschen
zet men aan beide zijdon k.steken er bij op
voor do mouwen en haakt dan over de liccie
breedte 1 toer middelrood, 2 wit, 1 lichtrood.
1 donkerrood, 1 wit. Daarna worden de mou
wen afzonderlijk gewerkt en de halsopening
vrij gelaten. Men neemt nu: 1 toer blauw.
1 lichtrood, 3 middelrood, 1 zalmrood, 2
donkerrood. 1 zalmrood, 3 middelrood, 1
lichtrood. Als de schouder lang genoeg is,
moeten er voor het voorpand steken bij op
gezet worden. De voorpanden worden (elk
afzonderlijk) voortgewerkt in de kleurvolg-
orde van dén rug, zoodat men bij het dicht:
naaien', der zijnaden de kleurstrèpen precies
kan laten aansluiten. Langs de mouwtjes
haakt men in 't patroon nog eenige don
kerroode toeren in 't puntpótroon. Men kan
ze evenwel ook recht nemen. Langs de hals
opening 'n paar toeren blauw. Een koordje
uit roode tinten gehaakt, zorgt voor
sluiting.
DAMESVESTJE
Een goed idee voor een sport of fietsjasje
in den zomer, maar dat men in den winter
ook goed als .huisdracht kan toepassen, is
het jasje of vestje, dat we hier zien afge
beeld.
Men kan hot maken uit wollen stof, van
een oude japon, of uit laken van zomer
mantel en knipt hot patroon naar het bo
vendeel van een eigen japon. Het aardige
is dc gekleurde stiknaden, die langs alle
randen gewerkt worden en die, bij losse
stof, ook met de hand gewerkt kunnen wor
den als rijgsteken met wollen draden in
kleuren.
K1NDERSLAAPPAKJE
Op de vraag, of do aardige, praktische
slaappakjes zonder halskraagje ook niet
van gestreept flanel zijn te maken met bie
zen van effen laten we hier nog een an
der plaatje zien, dat we nog in portefeuille
hadden. De lezeres, die dacht, dat het niet
aardig zou staan, de pyama zonder kraag
en met breede opgelegde biezen uit streep-
flanel lat zij al had gekocht)te maken in
plaats van effen, ziet hier, hoe het wèl kan
en men desnoods de biezen kar weglat :i.
De streep van de stof is dan al gamcering
genoeg en op deze manier heeft men nóg
nl minder werk.
Want op precies dezelfde manier, als we
hier'zien voor een pakje aaneen, een hansop
model kunnen we natuurlijk een los jas
je afwerken en dus een heel eenvoudig
pyamatje er van maken.
Nog meer meisjesachtig, en altijd passend
(ook nog eens uit te leggen) is het volgende
pakje met hét ruime broekje dat men van
boven ert aan de pijpjes inhaalt met band
of elastiek.
JAPONGARNEERING
Onderstaande afbeelding toont weer een
andere manier om een eenvoudige japon
wab op te fleuren. Heeft m^n er bijvoorbeeld
een al wat veel gewasschen kraagje of een
rapdgarneering op, die niet meer voldoet.
dan kan hét een dankbaar werkje zijn, deze
af le tornen en in plaats daarvan enkele
rijen van smalle fijne kant gebruiken.
Vóór langs den overslag komen hier drii
rijen, geleidelijk van den schouder aflotv
pend," maar langs den hals neemt men een
enkel .strookje,
Opll over de mouwen laat men vanuit de
zijnaad- tér hoogte van de manchet een drie-
du hh£l strookje schuin naar boven loopen
ongeveer op de manier als men de moderne
maptels wel met bont -iet gegarneerd.
KLEINE HANDWERKJES
Op verzoek van enkele lezeressen begin
nen we nu weer met wat kleine handwerk
jes (ook voor kinderhandjes), die als ge
schonken kunnen 'dienen bij de a.s. winter
feesten.
Wo hopen daarbij zooveel mogelijk met
de vereehiljender geuite wenschen rekening,
te houden oh o.a. ook .aan do vaders te den
ken, Voor wie men Altijd moeilijker een ge
.schërikje; verzinnen kan. Maar we móeten
OT'hu nog eens op wijzen, dat het niét
gaftt te voldoen aan vragen dlc steeds le
laat inkomen. Het is ons onmogelijk om
stéeds niet een paar weken aan bepaal(1<
handwerkjes te helpen vooral niet in eei
tijd, dat cr veie vragen tegelijk inkomen.
Wegebben echter heel wat in portefeuille,
dat wé nu geleidelijk zullen afwerken, en ge
looven Wel, dat velen (behalve de vraag
sters, ook zij die eigenlijk al weer te laai
zijn voor, vragen) juist.Winden zullen wat
van heur- gading is.
Daar is in de eerste plaats een aardig
handwerkje, voor kindéren (misschien met
wat Hulp uit te voeren), dat als cadeautje
oor móéder,, tante of groote zus kan die
en, het:
STOPWOLBOEKJE
Voor zeer groote e'n drukke gezinnen is
het natuurlijk niets (of men moest er ver
scheidene maken) maar wel voor wie al
leen de eigen kousen bij te houden heeft
of ook dóór, -waar hoofdzakelijk sportkou
sen te Vérstellen zijn. niet gemengde wol
die niet zoo veel kleurvcrecheidenheid
vraagt.
Dan is liet wel een handig dingetje.
Men kar als de kaartjes zoo naast elkaar
liggen, altijd heef gauw de kleur vinden die
men hebben moet (verondersteld natuurlijk
dat mén die kleur bezit).
Als dit stopboekje een cadeautje worden
moet, knopt men er natuurlijk nieuwe kaar
tjes wol voor van de 6 meest orkomenrle
kleurên. "Anders steekt men cr gewoon de
kaartjes in die men in gebruik heeft.
Een lapje stof, wol, fluweel of aken is er
allicht nog in huis, ook linnen kan ge
bruikt worden. Men heeft een brqedte non
dig van ongeveer .15 c.M aar !an smalle
omslagen afgaan. Ook uit voering knipt men
een even breed lapje.
De lengte hangt af van het aantal wol
kaartjes dijt men er in bergen wil. Leg die
daarnaast naast elkaar met telkens 3 c.M
i tusschenruimte, en zie, welke lengte ge
noodig hebt; reken er weer twee inslagen hij
Iln de voeringstof, die wdt stevig moet
zijn, kan men zes Staan !e zeer kleine
knoopsgaatjes maken, waardoor later een
lus van elastiek gehaald wordt. De uitein
den van de lus naait men stevig vast en
vooraf meet men met een kaartje wol hoe
wijd de lus zijn moet
Als het elastiek met zes lussen zit vast
genaaid, wordt de voeringstof op liet bui
lenste lapje gelegd, dat men aan één kant
heeft versierd met een geborduuro Dloemetje
of een monogram of -»en schlabone figuur
tje, en zoomt men de twee lapjes tegen el
kaar.
Het boekje wordt dan eerst een keer in
geslagen met 2 kaartjes en dan nog eens
aan den anderen kant even breed omgevou
wen.
CORRESPONDENTIE
Als ik dezen titel op het zwijgzame, altijd
geduldige papier neerzet, dan hoor ik in ge
dachten toch dadelijk een massa op- en aan
merkingen. De goedmoedigste en meest-op-
timistische van onze lezeressen kring zullen
wellicht verheugd uitroepen: ha! gelukkig,
nu krijgen we weer eens een kansje een
maal aan de beurt te komen.
Andere blijmoedigen, die hun geduld t e-
gen.over mij echter ook bijna verloren,
zuchten iets minder enthousiast: hè, einde
lijk! 't werd hard tijd ook! Maar stellig is
er ook nog een derde groep (ik hoop tegen
hoop dat het maar een kleine is) die nu voe
dend moppert: hoe durft u t' woord nog
neer te schrijven, hoe durft u ons nog onder
de oogPn te komen na zooveel verzuim.
Ja, lieve menschen, het is niet anders!
Laten we, gedachtig aan het spreekwoord:
Beter ten halve gekeerd dan en oeele ge
dwaald, wat voorbij is. nu begraven laten.
Men moet eens wat kunnjn vergeven ook,
anders houd je 't leven onder de menschen
niet vol.
Misschien wel een van do moeilijkste d'n-
gen in dit leven, maar ook een van le nood
zakelijkste die we allen hebben te ireren, is,
ook eens iets te kunnen vergeven. Niet
slechts te Beweren, maar werkelijk te b e-
s effen: aan mijzelf mankeert zooveel dat
ik nooit weet, of een ander wel mëer in de
schuld staan kan dan ikzelf.
In. ieder geval: liet. is niet anders. Een
paar maal (ja, had ik dat maar niet ge
daan!) heb ik hoop opgewekt, door te belo
ven: nu de e.v. weken een stel vragen af te
doen en telkens, hoewel hét voornemen op
recht genoeg geweest was, werd ik daarin
verhinderd, eenmaal, cjoor een ongeval en
tweemaal door ziekte.
Nu heb ik gedacht, maar niets meer te
moeten beloven- ,e.er ik j,met de stukken ko-
n kon". Verscheidene lezeressen die juist
den laatsten tijd haar particuliere ant
woord ontvangen hebben'zullen me verstaan
en het billijken. Voor heden dus steken we
maar van wal en verzoeken eerst nog eens
•iéndelijk om, zoo mogelijk, de' e.v. weken
ons nog nieuwe vrager! te besparen, totdat
we ccniggzins door den berg heen zijn.
Want, voor "t geval dit verzoek al weer
niet mocht baten," deel ik hier alvast mee,
we eerst door den achterstand zullen
zien heen te komen en nieuwe vragen waar-
schijnlijV zullen flioeten blijven liggen, tot
we erdoor zijn.
Dit is nu wel een beetje „langademige"
excuseerende verklaring (waarschuwing) ce-
worden, maar ik hoop. dat vele vragende
(en ook brommende) lezeressen de vriende
lijkheid zullen hebben het te beschou
wen als een persoonlijk antwoord (iederéén
wil helaas persoonlijk beantwoord zijn) op
haar vraag, waar mijn antwoord toch blijft.
Na deze uiteenzetting van m ij n kant der
zaak, moge ik dan ook eens een lichtje op
steken over de andere zijde, die der lezeres
sen, en enkele opmerkingen maken over het
genre van vele vragen, om voor het vervolg
eenige schifting te kunnen maken en eenigs
zins te bepalen wat al of niet tot onze ru
briek behoort.
Want juist het zich niet bewust zijn van,
of zich opzettelijk niet storen aan het karak
ter van onze rubriek, maakt vele lezeressen
(en lezers) wel wat veeleischend. Daardoor
stapelt de berg zich op en gingen door de
veelheid de goeden met de kwaden mee
lijden.
Want wat toch was hot geval?
We hadden hier een Correspondentie-ru
briek voornamelijk om (zooals ik bij den
aanvang uitdrukkelijk verklaarde) lezeres
sen gelegenheid te geven over haar zorgen
en verlangens te schrijven, haar oordeel to
zeggen over den praktisehen inhoud, en
vooral geregeld te kennen te geven wat lij
verder nog eens graag zagen behandeld.
We hadden niet een vragenrubriek, die
bestond reeds aan ons blad voor de vrouwen
rubriek begon.
Ieder die ook maar iets ervan begrijpt,
hoeveel werk en zorg. hoeveel kennis, maar
nog meer: praktisch Inzicht (ln de bedoeling
van vele duister uitgedrukte verzoeken of
„moeilijke" wenschen) er voor noodig is
verder wat ik zei vroeger al eens „een
menseh kan toch niet alles weten" wat een
bibliotheek er voor het voeren van
zoo'n vraag en antwoord-rubriek noodig is,
die zal direct begrijpen, dat men moeilijk er
twee aan één krant kan hebben, dat één
al erg royaal Is. Iets anders ware het na
tuurlijk. wanneer we de vragen gingen
schiften en hier alleen huis- en keukenkwes
ties ter sprake kwamen, maar daar lijkt het
niet naar.
Ik kom nu in een klein slotstukje hier
nog even op terug ter nadere koersbepaling.
WAT ETEN WE IN DE MAAND
OCTOBER?
In het praktische, reeds vroeger hier .be
sproken bopkje „Wat zullen we eten?" (400
menu's voor alle maanden van Let jaar),
uitgave van J. Noorduijn en Zoon, Gorkum,
vindon we in het overzicht voor de maand
October het volgende:
In October beginnen, we zoetjes aan te
denken aan het wintermenu. Te Leiden eet
men natuurlijk op 3 October hutspot e
vele gezinnen buiten die stad wordt wellicht
dit oude gebruik gevolgd.
Maar men zal cr goed aan* doen, in deze
maand nog niet te veel stamppot op tafel
te brengen; want, hoewel zoo'n warm maal
op een kouden herfstdag zich goed laat
smaken, moet men toch bedenken, dat er
een langer! winter vc de deur staat waar
in we nog vele malen behoefte zullen heli-
ben aan zoo'n stevigen ischotèl. Beter is het,
in deze maand nog zoo veel mogelijk te pro-
fitccrón van de late zomergroenten, waarbij
dan vooral ook gebruik moet worden ge
maakt van de laatste voreohe komkommers
en tomaten, en van de nog verkrijgbare
kropsalade.
Gewoonlijk zijn er in October nog spereie
boonén tegen niet al te veel geld te krijgen
en verder is er overvloedig bloemkool en
andijvie.
Daarnaast bleekselderij, prei, herfstknol-
len, versclüllcnde koolsoorten, benevens
peren en zoete appelen om te stoven.
Aanbevelenswaard is. het, om nu en dan
bruine boonen, capucijners, kievietsboonen
on flageolets op tafel te brengen, hetzij met
gebraden rund- of varkensvleesch of mot
gebakken spek.
Naast de bekende vischsoorten van dc zo
mermaanden wordt er nu ook meer schei
visch aangevoerd.
Hot is verkeerd, te denken, dat deze visch
in den zomer" niet goed zou smaken of niet
gevangen zou worden; in het buitenland eet
men ook in de zomermaanden veel schel
visch. Maar daar er in den wintertijd zeer
veel schel visch en kabeljauw wordt gevan
gen, terwijl dim andere vischsoorten vaak
schaarscher én duurder zijn, is het verston-
als men in den walmen tijd geniet van
datgene, wat dan het best en goedkoopst te
krijgen is en de schel visch voor het winter
seizoen verkiest.
October is dc maand voor wild gcvolgelte,
n.l. hphaJve de patrijzen ook fazanten, snip
pen en korhoenders. Ook wilde konijnen,
hoewel niet aan den jachttijd gebonden,
smaken dan zeer goed.
De jacht op hazen en grof wild is in
October eveneens geopend, om 31 December
gesloten te worden. Gedurende een paar pe
lsen in Januari mogen nog fazanten-h a n e n
worden geschoten, maar de hennen moeten
don woiden gespaard, met het oog op den
leg- en broedtijd.
Wat fruit betreft is October, behalve door
zijn overvloed aan peren en vroege appel
soorten, bekend en geliefd om zijn heerlijke
druiven. Een aanbeveling om van deze ge
zonde lekkernijen zooveel mogelijk te genie
ten, bohoeft hier wel niet gegeven te wor
den.
Nu nog een greep uit de menu's voor Oct.-
Hutspot met klapstuk. Broodschotel met ap'
pelen.
Macaroni met ham en kaas. Gebakken
aardappelen, spiegeleieren, kropsla met to
maten.
Preisoep. Holletjes van witte kool met ge
hakt. aardappelen. Drie in de pan.
Rijstrand met ragout van kalfspoulet. Mai-
zenapudding met abrikozen.
Groentesoep. Biefstuk, bleekselderij, aard
appelen, gestoofde peren.
Gekookte schelvisch met mosterdsaus aard
appelen, griesmeelrand met gestoofde prul-
men.
Stamppot van appelen en aardappelen.
Bockweitgrutten met karnemelk. Gebraden
versehe worst.
Bruine boonensocp. Gebakken schol, krop
sla, gestoofde aardappelen. Griesmeelschotel.
tel.
witte suiker, *0
nandelen «n «en halvo
geraspte citroenschil toevoegen.
Intusschen 840 gram wittebrood mot d.L.
melk koken de massa door een w/^v®n
en bü de rest voegen. Daarna het stUf*«klopt«
uchtlg doo
•m doen. d.„
rmeel bestrooid t
vig sluiten en twee uur achtereen au bain tnn-
rle laten koken.
Gemberappelenjam
Schil de appelen, verwijder de klokhuiten en
snipper de vruchten. Weeg te en neem het
zelfde gewicht aan suiker. Maak de siilkor
met een weinig water, sap on echll van tw.v»
citroenen tot een dunne stroop, voeg daarbij de
appelen en kook dit tot do gelei de verel.chte
dikte heoft.
liet bakken van visch
rdamsche Huishoudschool, eamonge-
eld dooi C. J. Wannee:
1. Kies voor bakviscb steeds de kleine eoor-
n visch.
2. Gebruik voor gewone bakviech (bot, ec'iol.
tokking, panharing, spiering) bakolie of 1
olie.
3. Gebruik voor füne bakvlsch in.l. toug en
paling) slaolie of boter.
4. Zorg steeds voor een flink vuur.
B. Mank tooveel vet, dat de bodem rulmeebeote
bedekt le, t66 heet In de pan, dat de blauwe
damp er af komt.
6. Droog de visch, nadat het tout ar In ge
trokken Is. met een schoonen doek af of wentel
te aan belde zUden door wat tarwemeel. Paneer
de ftlnere vlschaoorten.
7. Leg platte rlscb met den lichten ktgt
lar beneden In het heets vet.
8. Schuif de visch onder het hakken voor
zichtig heen en weer om vastkleven te voorko-
de kleur gelijkmatig bruin te 'aten
worden.
Laat de visch op grauw papier flink uit
druipen om het overtollige vet te vtrwödersn.
10 Leg dt plntte visch met den llehtsn kant
naar boven dakpansgewijze op een schotel «o
dien er nangemenrde sla, soms gebakksn of
rekookte aardappels met gesmolten boter. bO
Door deze voorschrlflen «tipt op te volgen,
tal menige teleurstelling tooals b|Jv. het eaet-
kleven nan de pan, voorkomen worden.
