JMrtuitr iCritisrijc (ürtiraitl
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
EERSTE BLAD.
VACANTIE-ADRESSEN
Uit de Pers.
BINNENLAND.
&30NNEUB1ITI
Per kwartaal 3.23
(Beschlkklngskosten 0.15)
ter week 0.25.
Voor hel Buitenland bi] Weke-
lijksche sending ,8^-
Bij dagelij ksche tending 7«—
Allee bi] vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7 h cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
No 3128
i
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Postbox 20 Postgiro 58936
AD VCRTENTItN:
Van 1 tot 5 regels 11-171^
Elke regel cncer ,0.22Vs
Inga. Retfedeelingci. s-
van 1—5 regels „2J0
Elke regel meer .0.45
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan het bureau
wordt berekend f 0.10
MAANDAG 18 AUGUSTUS 1930
10e Jaargang
Oil nummer bestaat uit DRIE bladen
Met het oog op de groote drukte bij
0112e administratie, nu zoo velen onzer
lezers met vacantie gaan, wordt men
vriendelijk verzocht, deze tijdelijke
adresveranderingen zoo spoedig mo
gelijk op te geven, liefst enkele dagen
van te voren. Komen zulke aanvrageD
op het laatste oogenblik, dan is het
niet zeker, dat men aan z'n nieuwe
adres direct den eersten dag de krant
al ontvangt en hierop stellen de lezers
zelf toch zeker even grooten prijs
als wij.
CELLENBOUW.
De „Strijdende Godloozen" in Rusland
pakken hun onzalige actie grondig aan. Ze
bouwen hun organisatie op z.g. cellen. Een
enkel lid, eenige medeleden beginnen den
arbeid in een fabriek, in een boerendorp,
een school, een bepaalde club, een
ging, een troepenafdeeling
propageeren tot hun vereeniging, dorp of
school geheel doortrokken is van hunne
theorie. Het aantal dier cellen is heden niet
minder dan 45.000. Die cellen zijn onderling
verbonden, en aan het hoofd staat de Cen
trale Raad in Moskou. Deze Centrale Raad
staat door vertegenwoordigers (instruc
teurs) en door correspondentie in geregeld
contact met alle geledingen van de tot in
perfectie opgevoerde organisatie.
De leuze van dezen bond is: „De strijd
tegen de religie is de strijd voor het socia
lisme".
Hij wil dan ook de breede massa niet
alleen onverschilligheid ten opzichte van den
godsdienst bijbrengen, maar veel meer
actieve, stelselmatige en consequente 6trijd
tegen de religie in al haar vormen.
Tot welke dwaze uitwassen deze actie
vogrt, blijkt bijzonder scherp uit een woord
van een der leiders dezer beweging, den
heer Inzertow, uit Moskou, die schrijft:
„Aan de arbeiders stellen wij de vraag:
zal men het langer dulden, dat de popen,
door hun klokkengelui, de rust en de slaap
van de arbeiders storen, die moede van den
arbeid naar huis komen? Behoeven de ar
beiders het te dulden, dat in de stad,
men dikwijls geen behoorlijke lokalen voor
vergaderingen heeft, dozijnen van goede
gebouwen tot verdomming der massa met
godsdienstig opium, geopend zijn?- Die bede
huizen zijn toch volkseigendom en niet
eigendom van de geloovigen alleen."
Zoo plomp en grof doen niet allen het.
Maar de geest is dezelfde. Stelselmatig
wordt gepredikt, dat de godsdienst niets is
dan een wapen in de handen der uitbuiters,
zooals wij dat vroeger ook meermalen
hoorden, en dat geloof en religie teeken is
van achterlijkheid, die met de ontwikkeling
der massa als vanzelf zullen verdwijnen.
Tegelijkertijd maken zij de tegenstelling
tusschen religie en economie, en stellen het
voor alsof men, vasthoudend aan de religie,
geen gebruik maakt van de nieuwere vin
dingen, terwijl men dé religie loslatend de
zegeningen der verbeterde productiewijze
alsvanzelve aanvaardt en haar vruchten
geniet
Maar de vrucht van deze geweldig geor
ganiseerde propaganda blijft niet uit. Vol
gens bericht van de „Atheïst" van April
1930 werden in 1927 134, in 1928 499, in 1929
le halfjaar 473, in 1929 2e halfjaar 906 ker
ken, synagogen en moskeën gesloten, ver
woest of voor wereldsche doeleinden aan
gewezen.
Uit deze cijfers blijkt een zeer belangrijke
stijging van jaar tot jaar. Wel is het aantal
gerekend naar de 84.137 in Rusland be
staande kerkgebouwen nog niet zoo groot
maar de actie gaat door en neemt toe.
Aan de toerusting der leiders van de actie
wordt alle zorg besteed. Mondelinge en
schriftelijke cursussen organiseert men,
eigen anti-godsdienstige leerboeken geeft
men uit
Dé massa wordt bewerkt door vergaderin
gen, praatavonden, anti-godsdienstige
schouwburg- en bioscoopvoorstellingen, door
musea en dergelijke waar geschoolde leiders
rondvoeren en uitleg geven. Ook tijdens de
middagpauzen in fabrieken en werkplaat
sen wordt de anti-religieuse propaganda
gedreven.
Met speciale middelen arbeidt men onder
de boeren, onder de vrouwen, onder de kin
deren, onder de soldaten, onder de nationale
minderheden.
Men vergeet niet, dat men andens moet
werken onder de katholieken dan onder de
Protestanten, anders onder de Joden dan
onder de Mahomedanen. Maar men verwaar
loost niets en heeft zijn actie naar alle
zijden opgezet
Ja, men is niet tevreden met het arme
gekwelde, onwetende Russische volk in
systematischen, recht satanischen arbeid
het religieuse leven te .verwoesten en de
vonk te blusschen,
men strekt ook de handen uit naar het
buitenland. In Duitschland heeft men de
vrijdenkersbeweging reeds sterk beïnvloed,
hoewel deze niet communistisch is ingesteld.
En daarom konden wij in een vorige
driestar, zonder van overdrijving beschuldigd
te worden, spreken van het Russische ge
vaar. Een gevaar, dat niet enkel ons land
dreigt, doch veeleer zich verbreedt tot
wereldgevaar.
NOGMAALS: DE BROODPRIJZEN
In de R.K. „Volkskrant" komt K. (het lid
der Tweede Kamer, de heer C. J. Kuiper)
nog eens terug op de broodprijzen, v
over hij onlangs een artikel schreef, dat we
ter kennis van onze-lezers hebben gebracht.
Daarom nemen we deze na-beschouwin
gen, wedke ook eenige correcties inhouden,
eveneens op.
Vooral uit Rotterdam ontving de schrij
ver eenige brieven, wedke terugkomen op
de kwestie gewenscht maken.
De schrijvers zijn deskundigen, en on
der hen is ook een lid van het hoofdbe
stuur der Vereeniging van Werkgevers in
het bakkersbedrijf, en een accountant die
veel met het bedrijf in aanraking komt.
Voor de verkregen inlichtingen zijn wij
natuurlijk erkentelijk, en ze werpen ook
wel eenig m^er licht op de groote s'
kingen der broodprijzen in de genoemde
gemeenten des lands, maar we zijn toch
nog niet geheel overtuigd, dat de brood
prijs overal op redelijke wijze met
graanprijzen omlaag gaat.
En wijl alle schrijvers met de strekking
van ons artikel meer of minder instem
ming hebben betuigd, verdient de kwes
tie niet alleen de bijzondere aandacht,
maar is feitelijk toegegeven dat de brood
prij6 niet hooger mag zijn dan redelijker
wijze nQodig is.
Op deze goede basis van beoordeeling
staan we echter voor groote verschillen.
Het meest loopen 's-Gravenhage en En
schedé uiteen, waar de prijs van water
witbrood 27.5 en 20 cent per. K.G. be
draagt
Maar, zoo schreef ons een pas vanuit
Den Haag geïmporteerde Amsterdammer,
houd er rekening mede, dat in den Haag
de dividendjacht bijzonder sterk is, en de
bekkers 15 percent dividend op bet brood
geven. Deze 6trikt-onbevooroordeelde me-
dedeeling is van beteekenis want daar
mede wordt het Haag6che cijfer terugge
bracht van 27.5 tot 23:4; maar het staat
dan toch nog 3.4 cent per K.G. boven den
broodprijs te Enschede.
Dit verschil blijft nog beduidend.
Best, zoo luiden de Rotterdamsche in
lichtingen, maar vergeet niet dat in de
groote 6teden als Den Haag en Rotter
dam Amsterdam wordt hier vergeten I
het publiek zoo blank mogelijk brood
ei6cht, en dit een duurdere kwaliteit
bloem noodig maakt dan bijv. in het Zui
den des lande wordt gebruikt. In den re
gel is onze bloem 1 gulden per 100 K.
duurder, hetgeen een verschil maakt van
cent per K.G. brood.
Wij aanvaarden deze redeneering, maar
dan blijft het venschil nóg 2.65 cent per
K.G. brood tusschen Den Haag en En
schedé, aangenomen dan dat te Enschedé
heelemaal van eenig dividend geen spra
ke zou zijn, hetgeen in de concurrentie
met de sterke coöperaties daar ter plaat
se, te betwijfelen is.
Overigens mag toch wel worden aan
genomen dat bijv. ook te Arnhem het
Geldersche Haagje vanwege het pu
bliek ook gelijke eischen van blank brood
worden gesteld, en daar staat de prijs van
watervvitbrood op 22.5 cent per K.G.
Dot is dus bijna 1 cent minder dan in
Den Haag, en ruim 1 cent minder dan te
Rotterdam waar de prij6 met aftrek van
de gangbare 10 percent dividend, feitelijk
nog boven den Haagschen 6taat.
Als het verschil rondom 1 cent per Kg.
draait, ie het intusschen niet zoo heel
groot, maar vooral voor grootere gezin
nen blijft het .toch van beteekenis.
We houden echter vast aan het ver
schil met Enschedé, dat ligt niet in het
Zuiden maar in het Oosten des lands, en
het is ook geen plattelandeplaats, want
als bevolkingscentrum met Lonneker
inbegrepen telt het circa 82.000 inwo
ners.
Als argument dat de prijs van het
brood moeilijk evenredig met den graan
prij6 kan dalen voert onze Rotterdamsche
accountant voorts nog aan, dat 't publiek
aan de bediening 6teeds hoogere eischen
stelt, zoodat aldaar de helft van de.i
broodprijs voor bijkomende kosten noo
dig is.
Wij onderschatten dit argument niet,
ook niet met betrekking tot de eischen
die in de grootere steden door sommige
kringen aan de bediening worden ge
steld, maar deze eischen komen toch
eigenlijk niet van de verbruikers die de
massa van het waterwitbrood betrekken.
Nog eens, wij zijn dankbaar voor de in
lichtingen maar ze hebben ons niet over
tuigd, dat de broodprijzen overal op rede
lijke wijze de daling van de graanprijzen
volgen.
Op grond van gewichtige sociale mo
tieven moet dit toch eigenlijk plaats heb
ben en daarom verdient deze kwestie de
publieke belangstelling.
Zooals de heer Stenhuis indertijd
schreef:
„Er moet beweging en onrust komen
onder de arbeidersmassa. Propageert dus
onze beginselen op de fabrieken en ii
werkplaatsen, opdat in de hoofden der
arbeiders zal groeien de vaste wil, oni
met ons tegen de reactie front te maken."
Beweging en onrust.
Vandaar ook, dat nu weer een volks
petitionnement wordt georganiseerd tegen
de vlootplannen der regeering of liever
tegen wat men er van maakt. Tegen
het militairisme, waarvan onze regecring
een afschuw heeft tegen een uitgaaf van
f 120 millioen voor de vloot, terwijl
slechts enkele millioenen worden ge
vraagd.
Beweging en onrust, niet om daardoor
het belang van de arbeiders of van land
en volk te dienen, maar in het belang
van de partij, de „beweging".
Om te beter te kunnen visschen, nadat
eerst het water is vertroebeld.
BRIEVEN UIT DE HOOFDSTAD
BEWEGING EN ONRUST
In „De Zeeuw" lecen wij:
Evenals de Communisten zijn ook de
Sociaal-Democraten er voortdurend op uit
om onrust te stoken en de massa in be
weging te brengen.
Vandaar, dat straks weer in tal van
plaatsen groote demonstraties worden
gehouden, waarin allerlei „eischen" als
ontwapening, medezeggenschap, enz. wor
den gesteld, ook al weet men zeer goed
dat vervulling daarvan tot de onmoge
lijkheden behoort.
Trouwens daar gaat het ook niet om.
Hoofdzaak, is de massa in beweging te
brengen, tmxust te zaaien.
WATERSNOOD
Deze brief bedoelt niet een klaagzang te
worden op het lot van touristen en vacantie
gangers, die geen dag zonder overjas en
parapluie, om niet te spreken van stevige
waterlaarzen, kunnen uitgaan.
Wij hebben er ook eenig ongemak van ge
had aan de Zuidelijke Veluwezoom, maar
de enkele droge uren brachten zooveel ver
kwikking en de regen gelf zooveel rust dat
klagen, daargelaten dat niemand daartoe
recht heeft, eigenlijk ook hoog6t ondank
baar moet lieeten.
Wat wij deden, het was hen beklagen, die
hunne vacantie-tenten aan het strand en de
zeedorpen hebben opgeslagen. Voor zich het
koude woelige meer en om zich als een wa
de de plenterende, suizei.de onafgebroken
regen. Wat een kilheid in de mooie Augus
tusmaand. Maar ook wat een vreugde als
het oogenblik komt, dat het vacantiegeld op
is en men de stad weer opzoekt. Zoo heeft
ook de verregende vacantie haar zonzijde,
en behoeft men met het oog op de mindeT
of meer verregende vacantiés nog niet van
watersnood te 6preken.
Een mijner vrienden had de gewoonte,
ieder, die zich beklaagde over^het vacantie-
veder te troosten met de yefadaring, dat
ieder mensch krijgt wat hem toekomt. Dat
klinkt niet aardig als men het heel slecht
heeft getroffen. Het is bovendien onjuist,
wij hebben voor eiken mooien dag te danken.
Want God gaf ons, geprezen zij Zijn Naam,
zooveel meer dan ons toekomt En een wat
verregende vacaotie is waarlijk niet het
ergste wat iemand kan overkomen.
Meer lijkt op Watersnood wat een deel on
zer medeburgers in West overkomt, die nu
bij hertiaJing hinder hebben van de ophoo-
ging6werken in de nabijheid van de Admi
raal de Ruyterweg verricht. Wij bouwen in
West een heele stad bij. Maar wij doen dat
onder ongunstige omstandigheden.
Vroeger heeft men in het oude dorp Slo
ten een gedeelte bebouwd, zonder dat de om
geving, wat wij noemen, geheel bouwrijp
was gemaakt. Nu moet Amsterdam heele
oppervlakten ophoogen om groote com
plexen arbeiderswoningen te kunnen zetten
Men heeft een gedeelte opgespoten, met
overvloedig waterhoudend zant, en dat wa
ter heeft de laagste plekken gezocht en de
niet opgehoc^ije tuinen overstroomd, maar
bovendien ook vele kelders op deze water-
drang niet berekend, doé% onderloopen.
Dat heeft behalve veel ongerief, ook den
eigenaars en bewoners veel schade gebracht
Verwoeste tuinen en bedorven huisraad en
al wat er in kelders geborgen was. Hoewel
vrij vast kwam te staan dat de Gemeente
eigenlijk niet verplicht was tot schadever
goeding heeft men toch gemeend uit moree-
le overwegingen een deel van de schade te
moeten dragen.
Pas is men met de.eene zijde van de Ad
miraal de Ruytervveg gereed, of nieuwe zee
helden hebben het natte element opgezocut
en de bewoners van de Reinier Caesson e
Lumevstraten, zagen hun tuinen en keldt-i
onderloopen. De meer dan buitengewoo
sterken regenval heeft de gewone ophoo-
gingseuvelen versterkt en zoowel de bi
ners van dit kwartier als de gemeente
groote moeilijkheden en koeten gepla
Want ook hier zal de gemeente wel moe
ten helpen.
Er wordt getwist over 4e vraag, of men
niet zulke maatregelen had kunnen nemen,
dat menschelijkerwijs gesproken, iets derge
lijks niet mogelijk was geweest. Klaar in elk
geval ie dat nu te laat en zitten bewoners
en gemeente met de ellende en de finan-
cieeie 6trop.
Toch is ook dit, hoe onaangenam voor de
betrokkenen, niet het ergste. Er wordt wel
een weg gezocht om de schade te vermin
deren, ze is trouwens voor sommigen i
der groot dan men uit de klachten zou
tilleeren, en is voor velen beperkt tot een
tijdelijk ongemak, zij het dan ook een zeer
onaangenaam ongemak.
Erger lijkt ons de toestand in verband
met de oogst. Wij stedelingen, maken on6
daarover gewoonlijk niet zoo moeilijk. Wij
leven niet zoo dicht bij de natuur, wij ken
nen de moeilijkheden van den landbouw in
het algemeen 6lechts van hooren zeggen.
Maar iets dringt toch wel tot ons door.
De IJpolders en de Haarlemmermeer lig
gen dicht bij, wij komen er wel eens, wij
opreken wel eens personen die hier wonen
en werken, wij begrijpen toch ook wel dat
met dit weder de moeilijkheden voor den
landbouwer zich vermenigvuldigen.
En uit den aard der zaak denken wij dan
ook aan de prijzen die straks in de komende
winter zullen moeten worden betaald. Want
daarin culmineeron voor ons de nooden van
den landbouw. Van een overvloedigen oogst
profiteeren wij stedelingen slechts in ge
ringe mate. De kosten der distributie zijn
zoo hoog, dat ook als de landbouwer geen
prijzen maakt, wij toch altijd behoorlijk moe
ten betalen.
Maar een misoogst, een slecht gewas, be-
tpekent een dure winter. En dat terwijl le
werkloosheid toch al groot is en de vooruit
zichten voor de komende maanden vrij
duister. Het ië te begrijpen dat velen met
zorg de komende maanden tegengaan.
Gelukkig dat wij ons lot weten in de han
den van onzen God. I-tij maakt de bliksemen
en den regen. Hij weet wat voor zijn schep
selen en wat voor het aardrijk noodig is.
Mogen wij Hem met een geloovig en gerust
hart ook de oogst en de regen overlaten.
AREND VAN AMSTEL.
DE FEESTEN IN HULST
11SO—19 30
GEHEEL ZEEUWSCH-VLAANDEREN
IN FEESTTOOI
De triomftocht der Koninklijke Familie
DE GLORIEUZE ONTVANGST TE HULST
Te Terneuzen.
De aankomst van de Koninklijke Familie
te Terneuzen had Zaterdagmorgen precies
om half tien plaats. In de Hofauto met den
Koninklijken Standaard nam behalve de
Koninklijke Familie ook plaats de Commis
saris der Koningin in de provincie Zeeland,
terwijl voorin naast den chauffeur was ge
zeten de heer A. L. de Jonge, directeur ven
den Stoombootdicnst „De Westerschelde".
Er waren vier hofauto's, gevolgd door twee-
auto's met leden van Gedeputeex-de Staten
De stoet werd gesloten door een auto waar
in plaats namen de divisiecommandant en
de districtscommandant van de marechaus
see alsmede de districtscommandant van de
De Koningin droeg een licht-blauwen hoed
DE KONINKLIJKE FAMILIE TE ZEELAND
Hel bezoek, dat de Koniiiklijke Familie 7.aterdag aan Zeeland bracht, is een ware
triomftocht geworden. Op bovenstaande foto ziet men het vertrek vit Vlake. Op de
brug: HM. de. Koningin en Jhr. Mr. J. W. Quarles van Uffordx Commissaris der Koningin
in Zeeland. Burgemeester J. G. van Nieuwcnhuyzen, van Schore, neemt met een hand
druk afscheid van Prinses Juliana.
:i -gi'ijzv
Dc
een licht-groene hoed met licht-grijzcn hoi
mantel terwijl de Px-ins was gekleed in ad
miraalsuniform.
Bij het vertrek uit Terneuzen speelde het
plaatselijk muziekgezelschap Psalm 121.
De vorstelijke personen begaven ziclx aan
stonds naar het bovendek van de „Lucior
et Emergo" en vandaar wuifden zij bet
publick toe totdat de boot uit het zicht was
Een triomftocht
Do tocht van Terneuzen naar Hulst is een
ware triomftocht geweest Heel Zeeuwsch-
Vlaanderen had zich opgemaakt om de Vor
stelijke Familie hartelijk te ontvangen, en
waar de koninklijke auto's zich vertoonden,
barstte de volksjubel los.
Te Axel, Zuiddorpe, Sas van Gent, Philip
pine en te Hock 'twas ongeveer overal
liet zelfde.
De Vorstelijke bezoekers werden door do
Burgemeesters verwelkomd, waarvoor H M.
met een vriendelijk woord dankte, de burge
rij jiychte de koninklijke Familie toe,
yoort ging het weer.
Ovex-al wapperde de -vaderlandsche drie
kleur en ieder had zich met de geliefde
Oranjekleur getooid.
De ontvangst te Hulst
De bevolking van Hulst zag met groote en
blijde spanning de komst der Koningin
tegemoet. Het oude Stadhuis vormde vanzelf
het middelpunt der feestvreugde.
Een zangkoor had plaats genomen in do
muziektent en de schooljeugd was getooid
met rood-wit-blauwe en Oranjevlaggen.
En op de trappen van het oude gebouw
wachtte Ilulsts Burgemeester.
Onder geweldig gejuich reden de auto'_
/oor: de Koningin was te Hulst en daar
mede was tevens het glanspunt van net her
denkingsfeest aangebroken.
Nadat de Koningin de eerevvacht van
landstormers had geïnspecteerd en den Bur
gemeester begroet, nam Zij plaats onder het
fraaie baldakijn, waarmede men de pui van
het raadhuis had versierd.
Rede van Hulsts Burgemeester.
De Burgemeester van Hulst, de heer B. A.
Th. M. Truffino, hield hierna de volgvn
de rede:
Majesteit,
•Wanneer het mij geoorloofd is een enkel
woord tot U te richten, dan kan het niet
anders zijn dan een hartelijk dankwoord
namens alle ingezetenen voor de warme be
langstelling, die Uwe Majesteit met Uw
Koninklijken Gemaal en Koninklijke Doch
ter toont voor Zeeuwsch-Vlaanderen, in 'I
bijzonder ook voor de stad Hulst.
Ik ben gelukkig Uwe Majesteit de verze
kering te kunnen geven van de groote aan
hankelijkheid en liefde der geheele bux-geri]
legpns U en Uw Koninklijk Huis.
Het is een gelukkig samentreffen, dat Uw
hooggewaaxvieerd bezoek juist valt in de do
gen, dat wij feestelijk herdenken het 750-ja-
rig bestaan der Stadsrechten. Immers be
halve een reden tot vreugde over de in 1180
van Philips van den Elzas verkregen voor
rechten, is die gebeurtenis een gereede aan
leiding om in levendige herinnering terug
te brengen de geschiedenis van ons stadje,
waaraan zoo nauw verbonden zijn de gr,vo
te daden uit het roemrijke Huis van Oranje
Heeft Hulst altijd haar Souvereinen op hij
zondere wijze geëerd, reeds vanaf den tijd
van Lodewijk van Male en Hen. een voor
een binnen hare wallen met den grootsten
luister ontvangen, met nog meer trots en
eerbetoon heeft zij de groote Oranje-zonen
binnen hare veste begroet; Prins Mauritsen
Frederik Hendrik, die als helden streden
op en rond de nog bestaande stadswallen,
waar het bloed der Oranjes vloeide en zelfs
Hendrik van Nassau het leven liet.
En als in 1645 de „Stededwinger", Prins
Frederik Hendrik, de sterke stad Hulst in
nam en daarmede den hoeksteen vestigde
van het mafthtige gebouw van de Republiek
der Vcreenigde Nederlanden, dpn is de
beehtste grondslag gelegd van de eenheid
van Ze<ju\vsrh-Vlaanderen met het overige
deel van Nederland en van den har.d. rlie
Zeeuwseh-Vlaandpren, Hulst in 't bijzonder,
bindt aan het Huis van Oranje.
De bevestiging van die duur bevochten
eenheid met overig Nederland en van dien
band met ons Vorstenhuis, dat is voor iedo
ren Zeeuwsrli-Vlaming, voor iederen hurgpi
van de stad Hulst zijn leven, zijn liefde en
ideaal. Zoo is het dan begrijpelijk, dat ieder
stadsfeest als vanzelf wordt een Oranje
feest.
En ook dez° herdenkingsdagen zoo 1u:s-
terrijk ingezet met het allervereerendst he
zoek van Uwe Majesteit en Uw Koninklijk
en eindigend met een hijzonderen Km
ne-dag, het zijn dagen van hartelijke
hulde aan het geliefde Oranje-IIuis.
Maar aan U, Majesteit, zijn wij de hul le
verschuldigd, dat de oorzaak van de leven
dige liefde, die tot op den huidigen dag voor
het Huis van Oranje bestaat, ligt bij U zelf.
Nooit heeft Zecuwsch-Vlaandei-en een Sou-
verein gekend, die persoonlijk zooveel be
langstelde in hot wel en wee van deze land
streek. En draagt de groote Prins Frederik
Hendrik den geweldigen naam van „Steden
dwinger", U zij den eerenaam van „Hartfen-
winner"; zelfs het kleine kind zal den naam
stamelen Koningin Wilhelmina.
Wij zijn U dankbaar voor zooveel daad
werkelijke liefde en brengen lof aan God,
dat Hij ons een Vorstin heeft gegeven tot
glorie van ons Vox-stenhuis en Vaderland,
tot heil van Zeeuwsch-Vlaanderen.
En het einde mijner woorden, dat U zich
gewaardigd heeft te willen aanhooren, moge.
zijn een oprecht gebed tot den Allerhoogste,
dat Hij U nog vele jaren moge sparen voor
ons. Uw volk en dat de Zeeuwsch-Vlamirx
gen, op de eerste plaats de ingezetenen van
Hulst, mogen zijn en blijven: de hechte
schx-agen van Uw Troon, de stoute strijders
voor Uw gezag, de kostbaarste parelen aan
Uw kroon.
Tot slot. Majesteit, zij het mij vergund, U
namens de Gemeente als herinnering aan
dezen gedenkwaardigen dag aan te bieden:
het Gedenkboek onzer stad, waarin beknoixt
beschreven staat de geschiedenis van de
„Poorte van Hulst".
Antwoord van de Koningin.
De toespraak van den Burgemeester werd
door Hare Majesteit beantwoord met de
volgende rede:
Mijnheer de burgemeester,
Het is Mij en de Mijnen een waar genoe
gen, heden opnieuw een bewijs van Ons
medeleven met Zeeuwsch-Vlaanderen
geven door Onze tegenwoordigheid bij de
herdenking van de verleening van de stads
rechten aan Hulst en tevens aan de gemeen
ten, welke wij heden bezoeken. Ik houd Mij
er van overtuigd, dat de hechte banden,
waarmede Zeeuwsch-Vlaanderen &an het
Vaderland en met Mijn Stamhuis is ver
bonden, indien mogelijk, heden nog nauwer
zullen worden toegehaald.
Als op een dag als heden de vervlogen
tijdperken onzer geschiedenis voor onzen
geest voorbij trekken, dan daagt voor ons op
de belangrijke plaats, welke dit gedeelte van
ons land in de historie van Nederland heeft
ingenomen. Met waardeering zie ik in uw
woorden vertolkt, mijnheer de bugemeestcr.
de geestdrift en het krachtig besef van saam
hoorigheid voor die duur bevochten een
heid, die ook heden weer van den kant der
bevolking van Zeeuwsch-Vlaanderen Mij
tegqnklonken en die hjj Mij warmen weer
klank vinden.
Mijn dank voor de woorden^ot Mij en do
Mijnen gericht en voor het aanbieden van
het gedenkboek der geschiedenis van De
Poorte van Hulst. Ik besluit met den hart-
grondigen ivcnsch, dat deze stad haar al
ouden roem zal weten op te houden, en door
de veerkracht en noesten ijver van haar be
volking, een gelukkige toekomst tegemoet
gaat.
Hierna werd Mevr. Truffino aan Hare
Majesteit voorgesteld en werd door huar
en eenige jongedames thee aangeboden.
De Koninklijke Familie onderhield zich
dan enkele oogenblikken met den gemeente
secretaris en de raadsleden totdat het toeken
werd gegeven, dat
OFFICIEELE BERICHTEN
CONSULAATWEZEN
Bij Kon. Besl. is de zetel van het vice-
consulaat der Nederlanden te Ogden over»
geplaatst naar Salt Lake City (Utah).
Bij beschikking van den Min. van Buitenl
Zaken is de Staat Utah aangewezen als
consulair ressort voor het nieuwe vice-con-
sulaat. De heer B. Tiemersma aan wien in
de Nederlandsche taal geschreven kan wor
den, is belast met de waarneming van den
consulairen post.
Bij Kon. Besl. is de heer Bento des
Remédios erkend en toegelaten, als consul
van Portugal te Soerabaja.
STOOMWEZEN
Bij Kon. Besl. is aan den heer F. H. C,
M. Hoek, hoofdingenieur van het Stoom
wezen te Rotterdam op zijn verzoek met int
gang van 1 September a.s. eervol ontslag
als zoodanig verleend.
de historische optocht.
die inmiddels was opgesteld, ging doortrek
ken. Met onverdeelde belangstelling werd
het voorbijtrekken van dezen waarlijk groot-
schen stoet door de Koninklijke Familie
vanaf de pui van het Stadhuis gadegesla
gen. Het was dan ook een schitterend
schouwspel, waarvoor den organ isahBen
groote lof toekomt. Toen de optocht was
voorbij getrokken zongen de schoolkinderen
nog eenige volksliederen en daarna verlie
ten de Ilooge Bezoekers het Stadhuis cn
reden onder de geestdriftige toejuichingen
van de tallooze belangstellenden weg, in do
richting van Walsoorden, vanwaar te' onge
veer 7 uur de terugreis via Hansweert-Vlake
werd aanvaard.
DIPLOMATIE
De nieuwbenoemde gezanten van Argene
tinië en van Perzië bij ons Hof zullen a.s,
Dinsdag hun geloofsbrieven op het Log
gaan overhandigen.
WEG VAN DE MEERN NAAR
OUDEWATER
ONTEIGENINGSONTWERP INGEDIEND
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
onteigeningsontwerp ten behoeve van da
verbetering en den aanleg van een gedeelta
van den weg van de Meern naar Oudewater
in de gemeenten Linschoten, Montfoort en
Willeskop.
Blijkens de Mem. van Toelichting van
den Minister van Waterstaat bestaat het
werk in den aanleg van een weg voor doop
gaand verkeer ter vervanging van den
provincialen weg te Meern—Oudewater.
De nieuwe weg zal een kruinbreedte ver
krijgen van normaal li M. Hij zal aan
vangen aan den verheterden provincialen;
weg nabij het poldergemaal te Hees wijk en
eindigen bij het deel van den provincialen
weg naar Oudewater, dat reeds verbeterd is
waarbij het zal aansluiten. Gedeeltelijk zal
de bestaande weg worden gevolgd ;^pcdeelta
lijk zal een nieuwe weg worden aangelegd
Ter voorziening in de belangen van do
afwatering en van 't verkeer te land zullen
de noodige duikers worden aangebracht on
de noodige aansluitingen worden gemaakt.
Het werk vormt een onderdeel van den
ontworpen intcrlocalen weg van dc Meern
naar Oudewater.
NED. CHR. RADIOVEREENIGING
EEN NIEUWE STUDIO?
De Nederl. Chr. Radio-Vereen, heeft van
den kerkeraad der Evangel. Luth. Gemeen
te to Hilversum bericht ontvangen, aldus
weet do Stnd. te melden, dat het kerkge
bouw dezer gemeente aan den Bergweg met
1 October niet meer beschikbaar kan wor
den gesteld als studio voor genoemde om-
roepvereeniging. Men had, zoo werd gezegd
het kerkgebouw voor eigen gebruik noodig,
zoodat het afstaan schade voor de gemeente
zou beteekenen.
De N.C.R.V. had echter vóórdat zij dezo
aanzegging ontving, reeds naar een ander
gebouw voor vestiging van haar studio uit
gezien. Er worden thans onderhandelingen
gevoerd die reeds in een vrij ver g«-\or»
derd stadium verkecren.
NIJMEGEN 700 JAAR
DE KUNSTTENTOONSTELLING GEOPEND
van het 700 /Wg bestaan
stad, is als Voorloopcr
Zaterdag
IS. aan
HOFBERICHT
PRINS HENDRIK
Z. K. H. Prins Hendrik is voornemens een
Jeel der vergaderingen van de Ge.lersjh-
rijselsche Maatschappij van l.an Ih'.uw
en van het Nederlandecb Lanrlhuish mJkun
Congres te Arnhem op 27 Augustus bij
onen.
Ter gelegenheid
an Nijmegen als sti
an de reeks van fcestelijkhedci
1.1. de groote kunsttentoonstelling
gebouwen van de R.K. Meisjes
den Bijleveldsingcl wordt geit.
cieel geopend.
Een groot aantal kunstenaars was bij da
officieele opening aanwezig. De heer E.
Lücker, voorzitter der tentoonstcllingscom-
missic, sprak het Openingswoord uit.
De tentoonstelling is verdeeld in twee af.
deelingen, een voo^ huidige Nijmcei
tonaars en één voor Nederlandscha
kunstenaars. In dc eerste afdeeling zijn van
42 kunstenaars een honderdtal inzendingen
binnengekomen. Door Rf Nederlnnd.«rha
schilders en beeldhouwers zijn een 220 tal
werken ingezonden. Aan het geheel is zeer
veel zorg besteed.