JMrtuitr iCritisrijc (ürtiraitl Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken EERSTE BLAD. VACANTIE-ADRESSEN Uit de Pers. BINNENLAND. &30NNEUB1ITI Per kwartaal 3.23 (Beschlkklngskosten 0.15) ter week 0.25. Voor hel Buitenland bi] Weke- lijksche sending ,8^- Bij dagelij ksche tending 7«— Allee bi] vooruitbetaling Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7 h cent Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar No 3128 i Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Postbox 20 Postgiro 58936 AD VCRTENTItN: Van 1 tot 5 regels 11-171^ Elke regel cncer ,0.22Vs Inga. Retfedeelingci. s- van 1—5 regels „2J0 Elke regel meer .0.45 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau wordt berekend f 0.10 MAANDAG 18 AUGUSTUS 1930 10e Jaargang Oil nummer bestaat uit DRIE bladen Met het oog op de groote drukte bij 0112e administratie, nu zoo velen onzer lezers met vacantie gaan, wordt men vriendelijk verzocht, deze tijdelijke adresveranderingen zoo spoedig mo gelijk op te geven, liefst enkele dagen van te voren. Komen zulke aanvrageD op het laatste oogenblik, dan is het niet zeker, dat men aan z'n nieuwe adres direct den eersten dag de krant al ontvangt en hierop stellen de lezers zelf toch zeker even grooten prijs als wij. CELLENBOUW. De „Strijdende Godloozen" in Rusland pakken hun onzalige actie grondig aan. Ze bouwen hun organisatie op z.g. cellen. Een enkel lid, eenige medeleden beginnen den arbeid in een fabriek, in een boerendorp, een school, een bepaalde club, een ging, een troepenafdeeling propageeren tot hun vereeniging, dorp of school geheel doortrokken is van hunne theorie. Het aantal dier cellen is heden niet minder dan 45.000. Die cellen zijn onderling verbonden, en aan het hoofd staat de Cen trale Raad in Moskou. Deze Centrale Raad staat door vertegenwoordigers (instruc teurs) en door correspondentie in geregeld contact met alle geledingen van de tot in perfectie opgevoerde organisatie. De leuze van dezen bond is: „De strijd tegen de religie is de strijd voor het socia lisme". Hij wil dan ook de breede massa niet alleen onverschilligheid ten opzichte van den godsdienst bijbrengen, maar veel meer actieve, stelselmatige en consequente 6trijd tegen de religie in al haar vormen. Tot welke dwaze uitwassen deze actie vogrt, blijkt bijzonder scherp uit een woord van een der leiders dezer beweging, den heer Inzertow, uit Moskou, die schrijft: „Aan de arbeiders stellen wij de vraag: zal men het langer dulden, dat de popen, door hun klokkengelui, de rust en de slaap van de arbeiders storen, die moede van den arbeid naar huis komen? Behoeven de ar beiders het te dulden, dat in de stad, men dikwijls geen behoorlijke lokalen voor vergaderingen heeft, dozijnen van goede gebouwen tot verdomming der massa met godsdienstig opium, geopend zijn?- Die bede huizen zijn toch volkseigendom en niet eigendom van de geloovigen alleen." Zoo plomp en grof doen niet allen het. Maar de geest is dezelfde. Stelselmatig wordt gepredikt, dat de godsdienst niets is dan een wapen in de handen der uitbuiters, zooals wij dat vroeger ook meermalen hoorden, en dat geloof en religie teeken is van achterlijkheid, die met de ontwikkeling der massa als vanzelf zullen verdwijnen. Tegelijkertijd maken zij de tegenstelling tusschen religie en economie, en stellen het voor alsof men, vasthoudend aan de religie, geen gebruik maakt van de nieuwere vin dingen, terwijl men dé religie loslatend de zegeningen der verbeterde productiewijze alsvanzelve aanvaardt en haar vruchten geniet Maar de vrucht van deze geweldig geor ganiseerde propaganda blijft niet uit. Vol gens bericht van de „Atheïst" van April 1930 werden in 1927 134, in 1928 499, in 1929 le halfjaar 473, in 1929 2e halfjaar 906 ker ken, synagogen en moskeën gesloten, ver woest of voor wereldsche doeleinden aan gewezen. Uit deze cijfers blijkt een zeer belangrijke stijging van jaar tot jaar. Wel is het aantal gerekend naar de 84.137 in Rusland be staande kerkgebouwen nog niet zoo groot maar de actie gaat door en neemt toe. Aan de toerusting der leiders van de actie wordt alle zorg besteed. Mondelinge en schriftelijke cursussen organiseert men, eigen anti-godsdienstige leerboeken geeft men uit Dé massa wordt bewerkt door vergaderin gen, praatavonden, anti-godsdienstige schouwburg- en bioscoopvoorstellingen, door musea en dergelijke waar geschoolde leiders rondvoeren en uitleg geven. Ook tijdens de middagpauzen in fabrieken en werkplaat sen wordt de anti-religieuse propaganda gedreven. Met speciale middelen arbeidt men onder de boeren, onder de vrouwen, onder de kin deren, onder de soldaten, onder de nationale minderheden. Men vergeet niet, dat men andens moet werken onder de katholieken dan onder de Protestanten, anders onder de Joden dan onder de Mahomedanen. Maar men verwaar loost niets en heeft zijn actie naar alle zijden opgezet Ja, men is niet tevreden met het arme gekwelde, onwetende Russische volk in systematischen, recht satanischen arbeid het religieuse leven te .verwoesten en de vonk te blusschen, men strekt ook de handen uit naar het buitenland. In Duitschland heeft men de vrijdenkersbeweging reeds sterk beïnvloed, hoewel deze niet communistisch is ingesteld. En daarom konden wij in een vorige driestar, zonder van overdrijving beschuldigd te worden, spreken van het Russische ge vaar. Een gevaar, dat niet enkel ons land dreigt, doch veeleer zich verbreedt tot wereldgevaar. NOGMAALS: DE BROODPRIJZEN In de R.K. „Volkskrant" komt K. (het lid der Tweede Kamer, de heer C. J. Kuiper) nog eens terug op de broodprijzen, v over hij onlangs een artikel schreef, dat we ter kennis van onze-lezers hebben gebracht. Daarom nemen we deze na-beschouwin gen, wedke ook eenige correcties inhouden, eveneens op. Vooral uit Rotterdam ontving de schrij ver eenige brieven, wedke terugkomen op de kwestie gewenscht maken. De schrijvers zijn deskundigen, en on der hen is ook een lid van het hoofdbe stuur der Vereeniging van Werkgevers in het bakkersbedrijf, en een accountant die veel met het bedrijf in aanraking komt. Voor de verkregen inlichtingen zijn wij natuurlijk erkentelijk, en ze werpen ook wel eenig m^er licht op de groote s' kingen der broodprijzen in de genoemde gemeenten des lands, maar we zijn toch nog niet geheel overtuigd, dat de brood prijs overal op redelijke wijze met graanprijzen omlaag gaat. En wijl alle schrijvers met de strekking van ons artikel meer of minder instem ming hebben betuigd, verdient de kwes tie niet alleen de bijzondere aandacht, maar is feitelijk toegegeven dat de brood prij6 niet hooger mag zijn dan redelijker wijze nQodig is. Op deze goede basis van beoordeeling staan we echter voor groote verschillen. Het meest loopen 's-Gravenhage en En schedé uiteen, waar de prijs van water witbrood 27.5 en 20 cent per. K.G. be draagt Maar, zoo schreef ons een pas vanuit Den Haag geïmporteerde Amsterdammer, houd er rekening mede, dat in den Haag de dividendjacht bijzonder sterk is, en de bekkers 15 percent dividend op bet brood geven. Deze 6trikt-onbevooroordeelde me- dedeeling is van beteekenis want daar mede wordt het Haag6che cijfer terugge bracht van 27.5 tot 23:4; maar het staat dan toch nog 3.4 cent per K.G. boven den broodprijs te Enschede. Dit verschil blijft nog beduidend. Best, zoo luiden de Rotterdamsche in lichtingen, maar vergeet niet dat in de groote 6teden als Den Haag en Rotter dam Amsterdam wordt hier vergeten I het publiek zoo blank mogelijk brood ei6cht, en dit een duurdere kwaliteit bloem noodig maakt dan bijv. in het Zui den des lande wordt gebruikt. In den re gel is onze bloem 1 gulden per 100 K. duurder, hetgeen een verschil maakt van cent per K.G. brood. Wij aanvaarden deze redeneering, maar dan blijft het venschil nóg 2.65 cent per K.G. brood tusschen Den Haag en En schedé, aangenomen dan dat te Enschedé heelemaal van eenig dividend geen spra ke zou zijn, hetgeen in de concurrentie met de sterke coöperaties daar ter plaat se, te betwijfelen is. Overigens mag toch wel worden aan genomen dat bijv. ook te Arnhem het Geldersche Haagje vanwege het pu bliek ook gelijke eischen van blank brood worden gesteld, en daar staat de prijs van watervvitbrood op 22.5 cent per K.G. Dot is dus bijna 1 cent minder dan in Den Haag, en ruim 1 cent minder dan te Rotterdam waar de prij6 met aftrek van de gangbare 10 percent dividend, feitelijk nog boven den Haagschen 6taat. Als het verschil rondom 1 cent per Kg. draait, ie het intusschen niet zoo heel groot, maar vooral voor grootere gezin nen blijft het .toch van beteekenis. We houden echter vast aan het ver schil met Enschedé, dat ligt niet in het Zuiden maar in het Oosten des lands, en het is ook geen plattelandeplaats, want als bevolkingscentrum met Lonneker inbegrepen telt het circa 82.000 inwo ners. Als argument dat de prijs van het brood moeilijk evenredig met den graan prij6 kan dalen voert onze Rotterdamsche accountant voorts nog aan, dat 't publiek aan de bediening 6teeds hoogere eischen stelt, zoodat aldaar de helft van de.i broodprijs voor bijkomende kosten noo dig is. Wij onderschatten dit argument niet, ook niet met betrekking tot de eischen die in de grootere steden door sommige kringen aan de bediening worden ge steld, maar deze eischen komen toch eigenlijk niet van de verbruikers die de massa van het waterwitbrood betrekken. Nog eens, wij zijn dankbaar voor de in lichtingen maar ze hebben ons niet over tuigd, dat de broodprijzen overal op rede lijke wijze de daling van de graanprijzen volgen. Op grond van gewichtige sociale mo tieven moet dit toch eigenlijk plaats heb ben en daarom verdient deze kwestie de publieke belangstelling. Zooals de heer Stenhuis indertijd schreef: „Er moet beweging en onrust komen onder de arbeidersmassa. Propageert dus onze beginselen op de fabrieken en ii werkplaatsen, opdat in de hoofden der arbeiders zal groeien de vaste wil, oni met ons tegen de reactie front te maken." Beweging en onrust. Vandaar ook, dat nu weer een volks petitionnement wordt georganiseerd tegen de vlootplannen der regeering of liever tegen wat men er van maakt. Tegen het militairisme, waarvan onze regecring een afschuw heeft tegen een uitgaaf van f 120 millioen voor de vloot, terwijl slechts enkele millioenen worden ge vraagd. Beweging en onrust, niet om daardoor het belang van de arbeiders of van land en volk te dienen, maar in het belang van de partij, de „beweging". Om te beter te kunnen visschen, nadat eerst het water is vertroebeld. BRIEVEN UIT DE HOOFDSTAD BEWEGING EN ONRUST In „De Zeeuw" lecen wij: Evenals de Communisten zijn ook de Sociaal-Democraten er voortdurend op uit om onrust te stoken en de massa in be weging te brengen. Vandaar, dat straks weer in tal van plaatsen groote demonstraties worden gehouden, waarin allerlei „eischen" als ontwapening, medezeggenschap, enz. wor den gesteld, ook al weet men zeer goed dat vervulling daarvan tot de onmoge lijkheden behoort. Trouwens daar gaat het ook niet om. Hoofdzaak, is de massa in beweging te brengen, tmxust te zaaien. WATERSNOOD Deze brief bedoelt niet een klaagzang te worden op het lot van touristen en vacantie gangers, die geen dag zonder overjas en parapluie, om niet te spreken van stevige waterlaarzen, kunnen uitgaan. Wij hebben er ook eenig ongemak van ge had aan de Zuidelijke Veluwezoom, maar de enkele droge uren brachten zooveel ver kwikking en de regen gelf zooveel rust dat klagen, daargelaten dat niemand daartoe recht heeft, eigenlijk ook hoog6t ondank baar moet lieeten. Wat wij deden, het was hen beklagen, die hunne vacantie-tenten aan het strand en de zeedorpen hebben opgeslagen. Voor zich het koude woelige meer en om zich als een wa de de plenterende, suizei.de onafgebroken regen. Wat een kilheid in de mooie Augus tusmaand. Maar ook wat een vreugde als het oogenblik komt, dat het vacantiegeld op is en men de stad weer opzoekt. Zoo heeft ook de verregende vacantie haar zonzijde, en behoeft men met het oog op de mindeT of meer verregende vacantiés nog niet van watersnood te 6preken. Een mijner vrienden had de gewoonte, ieder, die zich beklaagde over^het vacantie- veder te troosten met de yefadaring, dat ieder mensch krijgt wat hem toekomt. Dat klinkt niet aardig als men het heel slecht heeft getroffen. Het is bovendien onjuist, wij hebben voor eiken mooien dag te danken. Want God gaf ons, geprezen zij Zijn Naam, zooveel meer dan ons toekomt En een wat verregende vacaotie is waarlijk niet het ergste wat iemand kan overkomen. Meer lijkt op Watersnood wat een deel on zer medeburgers in West overkomt, die nu bij hertiaJing hinder hebben van de ophoo- ging6werken in de nabijheid van de Admi raal de Ruyterweg verricht. Wij bouwen in West een heele stad bij. Maar wij doen dat onder ongunstige omstandigheden. Vroeger heeft men in het oude dorp Slo ten een gedeelte bebouwd, zonder dat de om geving, wat wij noemen, geheel bouwrijp was gemaakt. Nu moet Amsterdam heele oppervlakten ophoogen om groote com plexen arbeiderswoningen te kunnen zetten Men heeft een gedeelte opgespoten, met overvloedig waterhoudend zant, en dat wa ter heeft de laagste plekken gezocht en de niet opgehoc^ije tuinen overstroomd, maar bovendien ook vele kelders op deze water- drang niet berekend, doé% onderloopen. Dat heeft behalve veel ongerief, ook den eigenaars en bewoners veel schade gebracht Verwoeste tuinen en bedorven huisraad en al wat er in kelders geborgen was. Hoewel vrij vast kwam te staan dat de Gemeente eigenlijk niet verplicht was tot schadever goeding heeft men toch gemeend uit moree- le overwegingen een deel van de schade te moeten dragen. Pas is men met de.eene zijde van de Ad miraal de Ruytervveg gereed, of nieuwe zee helden hebben het natte element opgezocut en de bewoners van de Reinier Caesson e Lumevstraten, zagen hun tuinen en keldt-i onderloopen. De meer dan buitengewoo sterken regenval heeft de gewone ophoo- gingseuvelen versterkt en zoowel de bi ners van dit kwartier als de gemeente groote moeilijkheden en koeten gepla Want ook hier zal de gemeente wel moe ten helpen. Er wordt getwist over 4e vraag, of men niet zulke maatregelen had kunnen nemen, dat menschelijkerwijs gesproken, iets derge lijks niet mogelijk was geweest. Klaar in elk geval ie dat nu te laat en zitten bewoners en gemeente met de ellende en de finan- cieeie 6trop. Toch is ook dit, hoe onaangenam voor de betrokkenen, niet het ergste. Er wordt wel een weg gezocht om de schade te vermin deren, ze is trouwens voor sommigen i der groot dan men uit de klachten zou tilleeren, en is voor velen beperkt tot een tijdelijk ongemak, zij het dan ook een zeer onaangenaam ongemak. Erger lijkt ons de toestand in verband met de oogst. Wij stedelingen, maken on6 daarover gewoonlijk niet zoo moeilijk. Wij leven niet zoo dicht bij de natuur, wij ken nen de moeilijkheden van den landbouw in het algemeen 6lechts van hooren zeggen. Maar iets dringt toch wel tot ons door. De IJpolders en de Haarlemmermeer lig gen dicht bij, wij komen er wel eens, wij opreken wel eens personen die hier wonen en werken, wij begrijpen toch ook wel dat met dit weder de moeilijkheden voor den landbouwer zich vermenigvuldigen. En uit den aard der zaak denken wij dan ook aan de prijzen die straks in de komende winter zullen moeten worden betaald. Want daarin culmineeron voor ons de nooden van den landbouw. Van een overvloedigen oogst profiteeren wij stedelingen slechts in ge ringe mate. De kosten der distributie zijn zoo hoog, dat ook als de landbouwer geen prijzen maakt, wij toch altijd behoorlijk moe ten betalen. Maar een misoogst, een slecht gewas, be- tpekent een dure winter. En dat terwijl le werkloosheid toch al groot is en de vooruit zichten voor de komende maanden vrij duister. Het ië te begrijpen dat velen met zorg de komende maanden tegengaan. Gelukkig dat wij ons lot weten in de han den van onzen God. I-tij maakt de bliksemen en den regen. Hij weet wat voor zijn schep selen en wat voor het aardrijk noodig is. Mogen wij Hem met een geloovig en gerust hart ook de oogst en de regen overlaten. AREND VAN AMSTEL. DE FEESTEN IN HULST 11SO—19 30 GEHEEL ZEEUWSCH-VLAANDEREN IN FEESTTOOI De triomftocht der Koninklijke Familie DE GLORIEUZE ONTVANGST TE HULST Te Terneuzen. De aankomst van de Koninklijke Familie te Terneuzen had Zaterdagmorgen precies om half tien plaats. In de Hofauto met den Koninklijken Standaard nam behalve de Koninklijke Familie ook plaats de Commis saris der Koningin in de provincie Zeeland, terwijl voorin naast den chauffeur was ge zeten de heer A. L. de Jonge, directeur ven den Stoombootdicnst „De Westerschelde". Er waren vier hofauto's, gevolgd door twee- auto's met leden van Gedeputeex-de Staten De stoet werd gesloten door een auto waar in plaats namen de divisiecommandant en de districtscommandant van de marechaus see alsmede de districtscommandant van de De Koningin droeg een licht-blauwen hoed DE KONINKLIJKE FAMILIE TE ZEELAND Hel bezoek, dat de Koniiiklijke Familie 7.aterdag aan Zeeland bracht, is een ware triomftocht geworden. Op bovenstaande foto ziet men het vertrek vit Vlake. Op de brug: HM. de. Koningin en Jhr. Mr. J. W. Quarles van Uffordx Commissaris der Koningin in Zeeland. Burgemeester J. G. van Nieuwcnhuyzen, van Schore, neemt met een hand druk afscheid van Prinses Juliana. :i -gi'ijzv Dc een licht-groene hoed met licht-grijzcn hoi mantel terwijl de Px-ins was gekleed in ad miraalsuniform. Bij het vertrek uit Terneuzen speelde het plaatselijk muziekgezelschap Psalm 121. De vorstelijke personen begaven ziclx aan stonds naar het bovendek van de „Lucior et Emergo" en vandaar wuifden zij bet publick toe totdat de boot uit het zicht was Een triomftocht Do tocht van Terneuzen naar Hulst is een ware triomftocht geweest Heel Zeeuwsch- Vlaanderen had zich opgemaakt om de Vor stelijke Familie hartelijk te ontvangen, en waar de koninklijke auto's zich vertoonden, barstte de volksjubel los. Te Axel, Zuiddorpe, Sas van Gent, Philip pine en te Hock 'twas ongeveer overal liet zelfde. De Vorstelijke bezoekers werden door do Burgemeesters verwelkomd, waarvoor H M. met een vriendelijk woord dankte, de burge rij jiychte de koninklijke Familie toe, yoort ging het weer. Ovex-al wapperde de -vaderlandsche drie kleur en ieder had zich met de geliefde Oranjekleur getooid. De ontvangst te Hulst De bevolking van Hulst zag met groote en blijde spanning de komst der Koningin tegemoet. Het oude Stadhuis vormde vanzelf het middelpunt der feestvreugde. Een zangkoor had plaats genomen in do muziektent en de schooljeugd was getooid met rood-wit-blauwe en Oranjevlaggen. En op de trappen van het oude gebouw wachtte Ilulsts Burgemeester. Onder geweldig gejuich reden de auto'_ /oor: de Koningin was te Hulst en daar mede was tevens het glanspunt van net her denkingsfeest aangebroken. Nadat de Koningin de eerevvacht van landstormers had geïnspecteerd en den Bur gemeester begroet, nam Zij plaats onder het fraaie baldakijn, waarmede men de pui van het raadhuis had versierd. Rede van Hulsts Burgemeester. De Burgemeester van Hulst, de heer B. A. Th. M. Truffino, hield hierna de volgvn de rede: Majesteit, •Wanneer het mij geoorloofd is een enkel woord tot U te richten, dan kan het niet anders zijn dan een hartelijk dankwoord namens alle ingezetenen voor de warme be langstelling, die Uwe Majesteit met Uw Koninklijken Gemaal en Koninklijke Doch ter toont voor Zeeuwsch-Vlaanderen, in 'I bijzonder ook voor de stad Hulst. Ik ben gelukkig Uwe Majesteit de verze kering te kunnen geven van de groote aan hankelijkheid en liefde der geheele bux-geri] legpns U en Uw Koninklijk Huis. Het is een gelukkig samentreffen, dat Uw hooggewaaxvieerd bezoek juist valt in de do gen, dat wij feestelijk herdenken het 750-ja- rig bestaan der Stadsrechten. Immers be halve een reden tot vreugde over de in 1180 van Philips van den Elzas verkregen voor rechten, is die gebeurtenis een gereede aan leiding om in levendige herinnering terug te brengen de geschiedenis van ons stadje, waaraan zoo nauw verbonden zijn de gr,vo te daden uit het roemrijke Huis van Oranje Heeft Hulst altijd haar Souvereinen op hij zondere wijze geëerd, reeds vanaf den tijd van Lodewijk van Male en Hen. een voor een binnen hare wallen met den grootsten luister ontvangen, met nog meer trots en eerbetoon heeft zij de groote Oranje-zonen binnen hare veste begroet; Prins Mauritsen Frederik Hendrik, die als helden streden op en rond de nog bestaande stadswallen, waar het bloed der Oranjes vloeide en zelfs Hendrik van Nassau het leven liet. En als in 1645 de „Stededwinger", Prins Frederik Hendrik, de sterke stad Hulst in nam en daarmede den hoeksteen vestigde van het mafthtige gebouw van de Republiek der Vcreenigde Nederlanden, dpn is de beehtste grondslag gelegd van de eenheid van Ze<ju\vsrh-Vlaanderen met het overige deel van Nederland en van den har.d. rlie Zeeuwseh-Vlaandpren, Hulst in 't bijzonder, bindt aan het Huis van Oranje. De bevestiging van die duur bevochten eenheid met overig Nederland en van dien band met ons Vorstenhuis, dat is voor iedo ren Zeeuwsrli-Vlaming, voor iederen hurgpi van de stad Hulst zijn leven, zijn liefde en ideaal. Zoo is het dan begrijpelijk, dat ieder stadsfeest als vanzelf wordt een Oranje feest. En ook dez° herdenkingsdagen zoo 1u:s- terrijk ingezet met het allervereerendst he zoek van Uwe Majesteit en Uw Koninklijk en eindigend met een hijzonderen Km ne-dag, het zijn dagen van hartelijke hulde aan het geliefde Oranje-IIuis. Maar aan U, Majesteit, zijn wij de hul le verschuldigd, dat de oorzaak van de leven dige liefde, die tot op den huidigen dag voor het Huis van Oranje bestaat, ligt bij U zelf. Nooit heeft Zecuwsch-Vlaandei-en een Sou- verein gekend, die persoonlijk zooveel be langstelde in hot wel en wee van deze land streek. En draagt de groote Prins Frederik Hendrik den geweldigen naam van „Steden dwinger", U zij den eerenaam van „Hartfen- winner"; zelfs het kleine kind zal den naam stamelen Koningin Wilhelmina. Wij zijn U dankbaar voor zooveel daad werkelijke liefde en brengen lof aan God, dat Hij ons een Vorstin heeft gegeven tot glorie van ons Vox-stenhuis en Vaderland, tot heil van Zeeuwsch-Vlaanderen. En het einde mijner woorden, dat U zich gewaardigd heeft te willen aanhooren, moge. zijn een oprecht gebed tot den Allerhoogste, dat Hij U nog vele jaren moge sparen voor ons. Uw volk en dat de Zeeuwsch-Vlamirx gen, op de eerste plaats de ingezetenen van Hulst, mogen zijn en blijven: de hechte schx-agen van Uw Troon, de stoute strijders voor Uw gezag, de kostbaarste parelen aan Uw kroon. Tot slot. Majesteit, zij het mij vergund, U namens de Gemeente als herinnering aan dezen gedenkwaardigen dag aan te bieden: het Gedenkboek onzer stad, waarin beknoixt beschreven staat de geschiedenis van de „Poorte van Hulst". Antwoord van de Koningin. De toespraak van den Burgemeester werd door Hare Majesteit beantwoord met de volgende rede: Mijnheer de burgemeester, Het is Mij en de Mijnen een waar genoe gen, heden opnieuw een bewijs van Ons medeleven met Zeeuwsch-Vlaanderen geven door Onze tegenwoordigheid bij de herdenking van de verleening van de stads rechten aan Hulst en tevens aan de gemeen ten, welke wij heden bezoeken. Ik houd Mij er van overtuigd, dat de hechte banden, waarmede Zeeuwsch-Vlaanderen &an het Vaderland en met Mijn Stamhuis is ver bonden, indien mogelijk, heden nog nauwer zullen worden toegehaald. Als op een dag als heden de vervlogen tijdperken onzer geschiedenis voor onzen geest voorbij trekken, dan daagt voor ons op de belangrijke plaats, welke dit gedeelte van ons land in de historie van Nederland heeft ingenomen. Met waardeering zie ik in uw woorden vertolkt, mijnheer de bugemeestcr. de geestdrift en het krachtig besef van saam hoorigheid voor die duur bevochten een heid, die ook heden weer van den kant der bevolking van Zeeuwsch-Vlaanderen Mij tegqnklonken en die hjj Mij warmen weer klank vinden. Mijn dank voor de woorden^ot Mij en do Mijnen gericht en voor het aanbieden van het gedenkboek der geschiedenis van De Poorte van Hulst. Ik besluit met den hart- grondigen ivcnsch, dat deze stad haar al ouden roem zal weten op te houden, en door de veerkracht en noesten ijver van haar be volking, een gelukkige toekomst tegemoet gaat. Hierna werd Mevr. Truffino aan Hare Majesteit voorgesteld en werd door huar en eenige jongedames thee aangeboden. De Koninklijke Familie onderhield zich dan enkele oogenblikken met den gemeente secretaris en de raadsleden totdat het toeken werd gegeven, dat OFFICIEELE BERICHTEN CONSULAATWEZEN Bij Kon. Besl. is de zetel van het vice- consulaat der Nederlanden te Ogden over» geplaatst naar Salt Lake City (Utah). Bij beschikking van den Min. van Buitenl Zaken is de Staat Utah aangewezen als consulair ressort voor het nieuwe vice-con- sulaat. De heer B. Tiemersma aan wien in de Nederlandsche taal geschreven kan wor den, is belast met de waarneming van den consulairen post. Bij Kon. Besl. is de heer Bento des Remédios erkend en toegelaten, als consul van Portugal te Soerabaja. STOOMWEZEN Bij Kon. Besl. is aan den heer F. H. C, M. Hoek, hoofdingenieur van het Stoom wezen te Rotterdam op zijn verzoek met int gang van 1 September a.s. eervol ontslag als zoodanig verleend. de historische optocht. die inmiddels was opgesteld, ging doortrek ken. Met onverdeelde belangstelling werd het voorbijtrekken van dezen waarlijk groot- schen stoet door de Koninklijke Familie vanaf de pui van het Stadhuis gadegesla gen. Het was dan ook een schitterend schouwspel, waarvoor den organ isahBen groote lof toekomt. Toen de optocht was voorbij getrokken zongen de schoolkinderen nog eenige volksliederen en daarna verlie ten de Ilooge Bezoekers het Stadhuis cn reden onder de geestdriftige toejuichingen van de tallooze belangstellenden weg, in do richting van Walsoorden, vanwaar te' onge veer 7 uur de terugreis via Hansweert-Vlake werd aanvaard. DIPLOMATIE De nieuwbenoemde gezanten van Argene tinië en van Perzië bij ons Hof zullen a.s, Dinsdag hun geloofsbrieven op het Log gaan overhandigen. WEG VAN DE MEERN NAAR OUDEWATER ONTEIGENINGSONTWERP INGEDIEND Bij de Tweede Kamer is ingediend een onteigeningsontwerp ten behoeve van da verbetering en den aanleg van een gedeelta van den weg van de Meern naar Oudewater in de gemeenten Linschoten, Montfoort en Willeskop. Blijkens de Mem. van Toelichting van den Minister van Waterstaat bestaat het werk in den aanleg van een weg voor doop gaand verkeer ter vervanging van den provincialen weg te Meern—Oudewater. De nieuwe weg zal een kruinbreedte ver krijgen van normaal li M. Hij zal aan vangen aan den verheterden provincialen; weg nabij het poldergemaal te Hees wijk en eindigen bij het deel van den provincialen weg naar Oudewater, dat reeds verbeterd is waarbij het zal aansluiten. Gedeeltelijk zal de bestaande weg worden gevolgd ;^pcdeelta lijk zal een nieuwe weg worden aangelegd Ter voorziening in de belangen van do afwatering en van 't verkeer te land zullen de noodige duikers worden aangebracht on de noodige aansluitingen worden gemaakt. Het werk vormt een onderdeel van den ontworpen intcrlocalen weg van dc Meern naar Oudewater. NED. CHR. RADIOVEREENIGING EEN NIEUWE STUDIO? De Nederl. Chr. Radio-Vereen, heeft van den kerkeraad der Evangel. Luth. Gemeen te to Hilversum bericht ontvangen, aldus weet do Stnd. te melden, dat het kerkge bouw dezer gemeente aan den Bergweg met 1 October niet meer beschikbaar kan wor den gesteld als studio voor genoemde om- roepvereeniging. Men had, zoo werd gezegd het kerkgebouw voor eigen gebruik noodig, zoodat het afstaan schade voor de gemeente zou beteekenen. De N.C.R.V. had echter vóórdat zij dezo aanzegging ontving, reeds naar een ander gebouw voor vestiging van haar studio uit gezien. Er worden thans onderhandelingen gevoerd die reeds in een vrij ver g«-\or» derd stadium verkecren. NIJMEGEN 700 JAAR DE KUNSTTENTOONSTELLING GEOPEND van het 700 /Wg bestaan stad, is als Voorloopcr Zaterdag IS. aan HOFBERICHT PRINS HENDRIK Z. K. H. Prins Hendrik is voornemens een Jeel der vergaderingen van de Ge.lersjh- rijselsche Maatschappij van l.an Ih'.uw en van het Nederlandecb Lanrlhuish mJkun Congres te Arnhem op 27 Augustus bij onen. Ter gelegenheid an Nijmegen als sti an de reeks van fcestelijkhedci 1.1. de groote kunsttentoonstelling gebouwen van de R.K. Meisjes den Bijleveldsingcl wordt geit. cieel geopend. Een groot aantal kunstenaars was bij da officieele opening aanwezig. De heer E. Lücker, voorzitter der tentoonstcllingscom- missic, sprak het Openingswoord uit. De tentoonstelling is verdeeld in twee af. deelingen, een voo^ huidige Nijmcei tonaars en één voor Nederlandscha kunstenaars. In dc eerste afdeeling zijn van 42 kunstenaars een honderdtal inzendingen binnengekomen. Door Rf Nederlnnd.«rha schilders en beeldhouwers zijn een 220 tal werken ingezonden. Aan het geheel is zeer veel zorg besteed.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1930 | | pagina 1