ZAILKDAG 9 AUGUSTUS 1930
EERSTE BLAD. PAG. 3
WERELDESPERANTO-
CONGRES
NEDERLAND VOORAAN
GEEN KNORRIGHEID EN BOOSHEID
Als men met een buitenlander over ons
Nederland spreekt, valt het altijd op, dat
er zooveel belangstelling is voor ons kleine
landje.
Zoo even sprak ik nog met Koogecu Ni-
simura, den hoofdredacteur van het Japan-
sche blad „Oomoto". Vol belangstelling in
formeerde hij naar de plannen tot droogma
king van de Zuiderzee. Een dame uit Fin
land vertelt me, dat ze al zooveel Hollan
ders op het Congres heeft ontmoet, waarop
ik haar mededeel, dat er ruim GO Neder
landers aanwezig zijn. Holland had een
goeden Woensdagmorgen.
Op de 2e Laborkunsido (werkbijeen
komst) zou de heer Ellersieek uit Berlijn het
rapport voorlezen omtrent de plaats die
de Radio inneemt in de Esperanto-bewe-
ging. In zijn plaats las de heer Schoofs, de
voorzitter van het 20ste Congres te Antwer
pen (1928), het rapport voor. De heer Heil
ker, van Hoofddorp, vertelde dat het Radio
station Huizen Esperanto zeer goed gezind
is. Het zendt nl. regelmatig nieuwsberich
ten uit in Esperanto. Dat bleek b.v. nog op
18 Mei, den Volkenbondsdag. De secretaris
had geaarzeld. Welke taal zou men gebrui
ken bij de uitzending? Het bestuur had de
vraag spoedig opgelost. De heer Heilker had
mogen spreken over den vrede, uitsluitend
in Esperanto. (Applaus!) Het succes, zoo
ging de heer Heilker verder, was overwel
digend. Het stroomde briefkaarten en brie
ven van luisteraars, die deze uitzending op
hoogen prijs stelden. Jammer, dat deze
kranige Radio-Esperanto-vertegenwoordiger
niet meer tijd van spreken Icon krijgen. Ook
de voorzitter, Mr. Merchant, betreurde dit,
want er werd met genoegen naar den spre
ker geluisterd, maar de tijd ging door. En
spoedig kwam Nederland weer ter sprake.
Drie Ned. Esperanto Vereenigingen onder
houden een persdienst, waarvan de heer E.
de Wolf directeur is. Weer bleek ons land
vooraan te staan, wat betreft het aantal
bladen, die artikelen voor of over Esperanto
opnemen, maar ook wat bereft het aantal
artikelen, dat per jaar verschijnt.
Verschillende afzonderlijke bijeenkom
sten hadden weer plaats met Esperanto als
middel tot uitdrukking van de gedaohten.
We noemen o.a. Intern. Esp. Vereen, voor
Wetenschappen, Intern. P. T. T. Vereen.,
Dierenbescherming, Pan-Europa, Intern.
Esp. Vrouwenbond, en K.E.L.I. (Intern. Chr.
Esp. Vereen.). Op 22 Maart van dit jaar is
te Amersfoort opgericht de Ned. Chr. Espe
ranto Vereeniging (Nederianda Protestan
te). Die vereeniging telt ongeveer 100 leden,
as in zijn geheel toegetreden tot K.E.L.I. en
vormt daar niet behoud van eigen zelfstan
digheid een afdeeling van. Nu er zooveel
Nederlanders zijn toegetreden tot de Intern.
Vereen., werd ook een tweetal in het be
stuur gekozen en wel de heer H. C. van
Leeuwen uit Wij he (voorzitter van N. P.)
als vice-voorzitter van K.E.L.I., en de heer
L. Woudenberg uit Bussum (secretaris van
Ned. Pr.).
Het was een broederlijk samenzijn. Hier
ndet in de eerste plaats de band van het
spreken van dezelfde hulptaal, maar een
nog sterker band is het, die de leden bij
eenhoudt. Groeten uit verschillende lan
den werden overgebracht door vertegen
woordigers, ingekomen brieven getuigden
van medeleven van leden, die niet in Ox
ford konden zijn. Zelfs in Japan is nu een
vertegenwoordiger, die ook ter vergadering
aanwezig was. De heer Klomp, van Rijsen-
burg, deelde uitvoerig mede hoe en onder
welke omstandigheden Ned. Pr. werd opge
richt en reeds groeit
De voorzitter sloot de vergadering met
dankgebed en de Christenen uit zoovele lan
den, die elkander hier hadden kunnen toe
spreken, gingen weer voor een jaar uiteen.
Zullen ze elkander het volgend jaar in
Krakau weer ontmoeten? Er waren ruim
40 leden aanwezig.
Tijdens deze congresdagen is een van de
dingen, die onmiddellijk opvallen, de vrien
delijkheid en de opgewektheid, die er
heerscht onder de bezoekers. Knorrigheid
en boosheid zijn vaak gevolgen van het
onderling niet verstaan en begrijpen. Hier,
op dit Congres niets van dat. alles. Als
"s avonds om 5 uur het postkantoor sluit
(dit kantoor is in het congresgebouw tijde
lijk ondergebracht en de ambtenaren spre
ken Esperanto), ziet men een Zweed, die
net te laat is orn nog een postzegel te koo-
pen, maar gelukkig is er een Italiaan, die
nog een voorraadje heeft, en er wordt be
taald met een Engelsche penny, 't Is of er
één afzonderlijk volk woont in Oxford, tus-
schen de Engelschcn, men zou het kunnen
noemen het Esperanto-volk. En dat volk
wil zijn taal goed leeren, goed kennen. De
Internationale' Zomer-Universiteit te Oxford
zorgde weer, dat er gelegenheid voor was.
Prof. B. Migliorini, van Rome, behandelde
het onderwerp: „Do elementen van den
Europeeschen woordenschat". Aangekondigd
was, dat Dr. K. Kaloscay, een bekend dich
ter van Esperanto-liederen te Budapest, het
onderwerp zou behandelen: „Poëtische ont
wikkeling \an Esperanto". Daar dc dichter
wegens ziekte helaas niet aanwezig kon
zijn, werd zijn referaat gelezen door den
heer Sturmer, lid van het plaatselijk con
gres-comité.
Genietend van heerlijk zomerweer, van
het weerzien van vrienden uit andere lan
den, van schoone muziek of de opvoering
van een aardig tooneelstukje, geheel in
Esperanto, gaan hier de dagen van do con
gres-week in een echte vacantie-stemming
vooihij.
Kerknieuws.
Onlangs heeft in ons blad een Zwitser, lid
van de Zwitsersche Gereformeerde Lands-
kerk, enkele opmerkingen gemaakt over
wat Ds. J. Gispen, van Groningen, in de
„Bazuin" schreef over een door hem in
Zwitserland bijgewoonden doopdienst.
Thans schrijft Ds. Gispen verder, dat het
hem groot genoegen doet te merken, dat
bedoelde Zwitser opkomt voor de eer van
zijn Kerk. En voorts:
„Overtuigd van mijn ongelijk ben ik ech
ter niet. Dat in de Zwitsersche Landskcrk
als Staatskerk de Kerken der positieve en
vrijzinnige richting vereenigd zijn, en niet
met elkander, doch naast elkander arbei
den, was me niet onbekend. Maar dat juist
naar mijn inzien, de oorzaak dat het for
mulier, dat ik hoorde lezen, in mijn Gere
formeerde ooren klinkt als slapper dan
slap. Is dat formulier, zou ik mijn Zwitser
willen vragen, niet juist een soort van com
promis tusschen de positieve en vrijzinnige
richting? Of moet ik uit ziin schrijven op
maken, dat in de Zwitsersche Landskerk
een positieve dominéé een ander formulier
gebruikt dan zijn vrijzinnige collega? Dat
laatste zal toch wel niet het geval zijn. En
waarom ik dat door mij aangehoorde for
mulier meende slapper dan slap te mogen
noemen, wil ik nog wel nader omsohrijven.
Alleen in den eersten zin kwamen de woor
den „Verbond Gods" voor. Van eenige uit
werking van de rijke Verbondsgedachte
hoorde ik niets. Vragen werden den ouders
niet gesteld. Van een op zich nemen van
eenige verplichting door de ouders of ge
tuigen vernam ik niets. Dat alles zijn wij,
Nederlandsche Gereformeerden, zoo geheel
anders gewend en dat in het land van Cal-
vijn nu aan te treffen, moet wel zulk een
vreemden indruk op ons maken, dat wij het
oordeel vellen: slapper dan slap.
„Over het een Goddelijke beschikking
achten dat in de Zwitsersche Landskerk de
positieve en vrijzinnige Kerk naast elkan
der arbeiden, ga ik met mijn Zwitser niet
twisten. Gelukkig, dat vele van zijn geloofs
genooten wenschcn, dat het nog eenmaal
anders mag komen. Ik sluit me van gan-
scher harte bij hun wmsehen aan, want
juist waar wij, Nederlandsche Gereformeer
den, zoo ontzettend veel aan de Zwitsersche
Reformatie te danken hebben, stemde mij
het zoo droef niet alleen nu, maar ook
vroeger te moeten constateeren, dat de
geest van Calvijn zoo weinig meer zijn
■invloed laat merken in de Zwitsersche
Kerk. Mijn hart vloeit tenminste altijd over
an dank aan God voor wat wij Nederlan
ders in ons Kerkelijk leven bezitten moger.,
ook al is dat Kerkelijk leven bij ons oc»k
nog zoo jammerlijk verdeeld".
UIT DE ROOKSCHE KERK GETREDEN.
In Spanje verscheen, naar we in „de
Open Poort" lezen, uit de pen van Daniël
Garcia Hughes, kanunnik aan de kathedraal
te Madrid, een artikel, waarin hij het woord
richt tot de Spanjaarden, die tot het Chris
tendom, dat naar Gods Woord is, overge
gaan waren. Dat artikel werd uit. het R. K.
blad, waarin het voorkwam, in de „Espana
Evangelica", overgenomen. De kanunnik
had in zijn artikel aan zijn lanclgenooten,
die de oude Kerk verlaten hadden om het
Evangelie der Protestanten te omhelzen, de
raag gesteld of zij hem de redenen wilden
opgeven die de drijfveer van hun overgang
geweest waren.
De „Espana Evangelica", die heit artikel
rergenomen had, noodigde dan haar le-
■rs, die de R. K. Kerk verlaten hadden om
God te dienen uitsluitend naar het Evan
gelie van Christus, uit om op dat verzoek
van den kanunnik der kathedraal van Ma-j
drid in te gaan en hun beweegredenen op
te geven.
Velen die Rome verlaten hadden om het
Christendom, los van menscheljjke bijvoeg
selen. aan te nemen, zonden hun antwoord
hij de redactie van de „Espana Evangelica"
binnen. Enkele dier talrijke antwoorden
werden in dat blad opgenomen en naar den
kanunnik van Madrid gezonden. Tevens
werd daarbij aan den kanunnik het verzoek
gericht in de „Espana Evangelica" zijn ant
woord op die verantwoordingen van tot het
Protestantisme bekeerde Spanjaarden te
willen geven. De „Espana Evangelica" stel
de haar kolommen ter beschikking van den
kanunnik, die tot nog toe zijn meening
over het antwoord, dat hem op zijn vraag
door velen gegeven werd, niet bekend
maakte.
GEZANGEN IN DE KERK
Van Dr. II. Beets, van Grand Rapids, lezen
we over de jongste Synode der Chr. Geref.
Kerk in Noord-Amorika o.m. het volgende in
zijn „Missionary Monthly":
„Wat ongetwijfeld vooruit wordt geacht
door velen in den lande is het besluit om
een artikel in de Kerkenorde zóó te wijzi
gen, dat men in de Chr. Geref. Kerk niet
alleen de Psalmen Davids zingt in den open
baren eeredienst, maar ook door de Synode
goedgekeurde hvmns. Zeker net zooals de
Constitutie der Geref. Kerk het uitdrukt. Er
waren er die vreesden, dat het Hollandsche
clement zulke wijziging niet zal goedkeuren.
Doch als het gebeurt schuilt er misverstand.
Onze vroede en vrome vaderen te Dordrecht
(1G18-T9) gaven verlof om naast de Psalmen
ook enkele liederen te zingen. Sedert eeuwen
staan die achter in ons Psalmboek. Welnu,
dat deel des Dordtschen besluits wordt uit
gebreid. Ook in Nederland hoeft men uitge
sproken in de Gereformeerde Kerken, dat het
niet togen Gereformeerd beginsel is om wat
gezangen te zingen. Denk aan het Dordtsch
besluit. Daarom zal ons volk daar ook wel
mee instemmen op den duur, ons oudere
volk. Prof. ten Hoor hield een prachtig en
krachtig pleidooi voor zuivere Gezangen.
Dat dit besluit naar het hart is van de
jeugd, staat vast Trouwens wiie van Gods
volk Aan Nedorlandsohen bloede voelt het
hart niet trillen als men zingt: „Daar ruisoht
langs de wolken"? En in de Engelsche taal
zijn zulke heerlijke liederen, de Goddelijke
Drieëenheid verheerlijkend, de Verkiezing
bezingend, en vooral, den Heiland en den
Heiligen Geest in hun werken grootmakend.
Da a mm achten wij de Synodale beslissing
een gepaste aanvulling van den Psalmbun
del Een Commissie zal nu ook een bundel
liederen kiezen. Moeilijk zal dat wel niet
vallen. Reeds lag er een selectie, een uit
gelezen bundel van prachtige liederen, voor
de Synode. De United Presbyterians hebben
mooie selecties achter de Psalmen. En Ds.
H. J. Kuiper bracht een keurgarve saam in
zijn „New Christian Hymnal".
ZENDING
De Voorzitter van het Hoofdbestuur van
het Ned. /Zendelinggenootschap, Dr. C. W.
Th Baron van Boetzelaer van Dubbeldam
is van zijn bezoek aan de Molukken op
Java' teruggekeerd Hij wordt in Octoben
te lande terug venvacht.
De Alg. Zendingsconferentie van 20-22
October in het Koloniaal Instituut te Am
sterdam, zal geheel worden gewijd aan be
spreking van het thema: „Kerstening en
ontkerstening der /wereld". Mr. J. H. Old
ham. secretaris van den Internationalen
Zendingsraad, zal vlte algc-meene inleiding
geven. Verder zullen spreken prof. dr. Ph
Kohnstairmn, Prof. Dr. P. Schollen, Dr. F.
J. Fokkema en anderen.
De heer C. van Engelen en mevrouw
zijn voor het Zendingswerk naar Oost-
Ja va teruggekeerd, waar het ressort Mod-
jowamo aan hun zorgen zal worden toe
vertrouwd
Ds. S. A. van Hoogstraten en mevrouw
hebben Modjowarno verlaten om zich te
Soerabaja te vestigen, waar Ds. van Hoog
straten meer speciaal met het werk ende»
de Javanen belast iwordt.
Zendeling J. Pik en mevrouw, werk
zaam te Malang (Oost-Java) en zendeling
D. C. A. Boutj van Seroei (Jappen), zijn
met verlof in ons land aangekomen.
De zusters A. Ilulleman en E. Hassel-
meyer hopen de volgende maand resp.
naar Oost- en West-Java te vertrekken; zen
deling A. Martin en mevrouw naar Sangi,
en zendeling R. Veldhuis naar Posso.
Dr. W. J. A. de Zwaan, laatstelijk op
Siauw, wordt begin October met verlof hier
te lande verwacht, en omstreeks denzelf-
dén tijd de heer J. Ritsema, van Posso (Ce
lebes)*
INWENDIGE ZENDING.
Het laatste nummer van „Woord en
Daad", tijdschrift voor Inwendige Zending,
begint met een belangrijk artikel van Ds.
C. J. Oskam over .Kinderzorg", waarin aller
eerst de geschiedenis en de wetgeving be
sproken worden, vervolgens de practijk en
'nrlelijk de resultaten, waarvoor de cijfers
ontleend zijn aan de rapporten uitgebracht
aan het Bestuur van den Ned. Bond tot
Kinderbescherming. Hierna volgt een door
Ds. Jac. Poort opgemaakt verslag van een
door Prof. Dr. J. R. Slotemaker de Bruine
gehouden lezing over „De plaats van het re-
ligieuse in Iet Socialisme in Contraal-
Europa". Jhr. M. T. C. van Lenncp ver
haalt van „twee paleizen", door hot Leger
des Heils te Parijs gesticht ten behoeve van
dakloozen: Je Palais de la Femme" en Je
Palais du Peuple". Door H. M. W. Bandel
wordt een overzicht gegeven van het door
Wichcm gestichte „Raue Haus", zooals het
is. Fallentin schrijft over de Bondsdagen
i het Nod. Jongelingsverbond te Leeu
warden. Jhr. van Lennep bespreekt voorts
de „Kcllnerzending", alzoo arbeid op eon
terrein waaraan nog weinig arbeid besteed
is. Tenslotte doet Ds. J. Gouverneur mode-
deelingen „Uit de Praktijk". Een zeer lezens
waard nummer.
Het Bestuur der Chr. Bewaarschool te
>rn heeft in een geschriftje eenige mc-
dedeelingen gedaan over den toestand dier
school, die in nauw verband met en uitste
kende verhouding staat tot de Ned. Herv.
Evangelisatie. Penningmeester is A. van
Dijk, gironummer 121754, die gaarne giften
ontvangt.
Schoolnieuws.
DE HOOFDAKTE-EXAMENS.
Het resultaat van de Hoofdacte-examens
is ook dit jaar weer niet schitterend. In
verband daarmede worden de examinatoren
wel eens beschuldigd van hardheid en on-
gewenschte strengheid en ook wordt soms
het vermoeden uitgesproken, dat er van hoo-
gerhand wordt geinfluenceerd, dat er maar
veel moeten zakkqji, omdat al die hoofak-
tes zoo duur voor het Rijk uitkomen.
Naar aanleiding daarvan schrijft het „Ne-
derlandsch Weekblad"
Wat een onbililijk oordeel! Wat een dom
me onzin!
Als deze kletskousen eens achter de cou
lissen konden kijken zouden ze zich 'eer
verbazen over dc ontzaglijke mildheid van
beoordeeling en beschaamd zouden ze toch
wel op hun neus kijken, als ze bemerken, dat
er van al de kwaaddenkerij over geheimen
invloed van de regcering geen bewijsje van
waarheid overbleef.
Wat kunnen buitenstaanders toch gezellig
babbelen en oordeelvellingen lanèeeren over
dingen, waarvan ze zooveel verstand hebben
als een baby in de luiers.
Er zijn candidaten, waar iedereen, en in
de eerste plaats de examinatoren, medelij
den mee hebben. Oudjes, die het na een ge
brekkige opleiding voor hun onderwijzers
akte voor de zooveelste maal probeeren. om
het hoogste radicaal te bemachtigen, maar
helaas alweer teleurgesteld huistoe moeten
om daar vrouw cn kinderen deelgenoot te
maken van hun wanhopig verdriet Wie zou
met zulke menschen geen deernis liehben?
Maar het programma ligt er en hoe mild de
visie van den examinator ook moge zijn, hij
mag er toch niet van afwijken.
Er is nog een andere categorie van zak-
kelingen. Dat zijn de jongeren, die wel een
betere opleiding hebben ontvangen, maar die
het na korten tijd maar eens wagen. Het
blijkt dan wel, dat dezen van dit en dat wel
gehoord hebben, maar dat het nog niet zit;
dat het nog niet hun volle eigendom is; dat
ze wel gewerkt hebben .maar dat de stof nog
niet verwerkt is. De examinator mag spijt
hebben over het mislukken van de poging
van zulk een jeugdigen waaghals, mede
lijden heeft hij niet.
Maar er komt nog een slotwoord van jonge
menschen, die na hun hulpakte den groo-
ten heer hebben uitgehangen. Ze hebben
visites gemaakt, misschien wel veel sport be
oefend, of, wat ook niet ondenkbaar is, des
avonds vergaderzalen, bioscopen en andere
gelegenheden van verstrooiing en genot be
zocht. De stof, die misschien op hun acht
tiende jaar niet zoo heel vast zat, is in die
twee, drie jaar heelmaal los gewrigeeld en
als ze nu fatsoenshalve eens opgaan, slaan
ze een allerdroevigst figuur.
Als zoo'n candidaat zijn examinatoren wijs
wil maken dat Wolf en Deken Sflers waren,
dat Justus van Effen na Biklcrdijk leefde
en dat Potgieter en Huygens tijdgenooten
waren, dan loopt het de spuigaten toch wel
wat uit. F,n als hij dan voortgaat met te
beweren, dat Douwes Dekker na 80 een apar
te plaats innam cn Kloos tot de ethische
richting behoorde, dan sta je toch paf van
de zeldzame gave van driestwog er maar
wat uit te flappen. Mag zoo iemand later
aan het hoofd van een school staan? Kan
hij een middelpunt van kennis en bescha
ving wezen van klein en groot? Gelukkig
dat het rijk in het examen een barrière bezit
tegen zulke dom-drieste waaghalzen.
Veelweters die slagen, zijn ook altoos de
ware broeders niet, maar dergelijke grap
penmakers als bovengenoemd dienen in elk
geval geweerd, tot ze beter beslagen ten ijs
komen.
En wat een stijlmoppen worden er in het
schriftelijk werk getapt
Hier is er een, die het heeft over Vondel
die geen menschelijk opzicht kent. en van
zijn zoon Jus, die zijn geld had doorgemaakt
Een ander beweert dat in de 17e eeuw het
..gemis" aan initiatief ontbreekt Op den ke
per beschouwd had hij hierin meer gelijk
dan toen hij verder neerschreef dat de eeuw
der ontdekkingen voor de 17e eeuwers een
veld had gespreid en dat ondernemende
kooplieden zorgden voor handelsaanknoo-
pingen.
Mij dunkt de heeren critici en betweters
moesten hun energie maar liever gebruiken
om overal, waar zij studeerende jongelui
ontmoeten, dezen aan te manen tot ijver ep
grondige studie. Zij moeten ben vooral maar
doen weten dat de hoofdaktestudie niet moet
bestaan in het memoriseeren van wat piet
luttigheden, maar dot zij moet zijn het ver
krijgen van inzicht, zóó, dat men zelf door
zijn studie gevormd wordt.
De hoofd akte-kennis moet niet zijn een
vernisje, dat er op zit. Dien tijd hebben wij
gehad. Dat beseffen vele candidaten nog
niet. Gelukkig zijn er. die het wel doen. De-
zijn het die die het hart van een exa
minator vervroolijkcn. die voor luttel geld
vacantie geeft aan dat verantwoordelijk
en ondankbaar werk.
Land- en Tuinbouw.
MOND- EN KLAUWZEER.
Het bestuur van don Alg. Ned. Zuivelbond
verzoekt den Minister de groote legeroefe-
ningen op de Veluwe dit jaar niet te doen
houden. Hierbij toch zullen de manschap
pen, komende uit verschillende deelen des
lands, in aanraking komen met besmet'e
hoeven en woilandon en zoodoende de be
smetting niet alleen overbrengen op onbe
smette perccelen in de omgeving der oefe
ning, doch deze ook na den afloop daarvan
weder naar streken van ons land nemen,
waar men tot nog toe vrij van het mond
en klauwzeer bleef.
Naar aanleiding hiervan me)dt men ons-
Op de Veluwe begint zich overal de ge
vreesde ziekte te openbaren. In Barnevold
kwamen reeds 90 gevallen voor. De hoop,
dat de Veluwe gespaard zou blijven, is ver
vlogen.
DE ROGGEOOGST OP DE VELUWE.
Men meldt ons van de Veluwe:
De helft van de rogge is binnen gehaald.
Wat nog op het land staat, vertoont zwart
stroo en geschoten korrels. Indien het weer
niet spoedig verandert, dreigt de halve oogst
verloren te gaan.
LICHAMELIJKE OEFENING
Op 4» 5 en 6 September a.s. zullen op de
Zuiderzee internationale zeil- en motorboot-
wedstrijden wonden gehouden. Als wissel prij
zen zullen worden verzeild van de zesnieter
klasse de Van Tuyll-prijs. do Telegraafprijs,
de Nederlandsche Roeibondprijs en de Hal
ve Maanprijs. Voor de 45 vierk. M. klasse
wordt verder de Mohr-prijs, voor de Han
dicapklasse A en B de Zuiderzeeprijs en
voor de Ronde- en Platboamklassc de Pam-
pusprijs.
In den nacht var. 5 op 8 September zul
len nog Internationale Nachtwedstrijden
plaats hebben voor zeil- en motorvaart ui-
gen.
PAARDEN
CONCOURS-HIPPIQUE TE MEPPEL.
Tengevolge van het buiige weer was er
maar weinig publiek verschenen.
De hoofdschotel werd gevormd door de tuis-
panvdnummers, waarin ten deele goede sport
werd getoond.
Des morgens waren de traditioneele keur-
tuigen aan de hand gehouden.
In de concoursen open klasse voor niet-
hockneys kwamen de schitterende paarden
Hendo en Madam van den heer Mellema naar
In de luxe nummers Weken de paarden vod
mevr. Drory de Perez niet zoo goed op streek
ols we wel gewend zijn. Helaas misten we cr
de hackneys van den heer v. d. Haar.
Het tandem-nummer verwekte nog al sen
satie onder het publiek door een lage plaat
sing van het favoriete span van den heer
Velstra. We kunnen ons echter de plaatsing,
zooals door de juryleden gedaan wel vooi-
6t?l!er, want de beide nu het hoogst ge
plaatste lanespannen waren lang niet slecht.
~cr opluistering reed de landelijke rijver-
ceniginsr van Meppel een carrousel in histori-
•ne uniformen, dat veel bijval oogstte.
Een springconcours der handicapklasse,
aann 19 paarden uitkwamen en waarin slecht
word ge-prongen, ook door dc be6ten, besloot
dcc middag.
Uitslagen,
Ccoceurs eenspannen tuigpsarden (nieuw
lingenklasse). Eenspannen uit den omtrek
Meppel. welke nog nimmer in eenspan
prijs hebben gewonnen. Minimum hoogte
1.55 M. 1. Frelona (H. Robaard-Oosterboer),
2. Castor (Gebr. Schiphorst-Oosterboer), 3.
Glöck Auf (G. van Dijk, Meppel).
Concours eenspannen tuigpaarden. Open
Dor pa.irden uit den omtrek van Meppel. Mini
mum hoogte 1.55 M. 1. Gree (J. v. d. oude,
Kockange). 2. N. N. (H. Stegeman, Stap
horst), 3. Hisponna (stal Spgkervet, Steen-
Concours eenspannen tuigpaard, open klasse,
1. Hondo (D. E. Mellema, Reidcrwolderpolder),
2. Modulus (H. Rolt, Groningen), 3. Madam
•VD. E. Mellema, Reiderwolderpolder
Concours luxe eenspannen, hackneys. Min
hoogte 1-50 M. 1. Bingley Victor (H. F. Bult
man, Heemstede), 1. Winmoor King (Dre.
Drory de Peiez. Voorst), 2. Capenor Hawaian
Minister (dezelfde), 3. Charming Wonder (R.
K. Velstra. Marssum).
Concours tweespannen, open k'asse (Hack-
nevs uitges'oten). 1. Hendo en Madam (D. E.
»llema, Reiderwoiderpoldcr). 2. Hertha en
"inonna (stal Spijkervet. ?tecnw\jk). 3. Mo
dus en Herman (H. Bolt, Groningen).
Concours luxe tweespannen (hackneys). L
Orchid en Greystcne Primrose (A. v. d. Kop
pen. Zeist), 2. Bingley Victor en Tindor Em
peror (II. F. Bultman, Heemstede), S.
Wnmoor King en Capenor Hawaian Minister
(Dre. Drery tfe Perez, Voorst).
Concours tandems, open klasse. 1. B'ngley
Victor en Tudor Emperor (H. F. Bultman,
Heemstede), 2. Greystone Primrose en Orchid
V v. d .Koppel, Zeist). 3. Charming Wonder
i Revelation (R. K. Velstra. Marssum).
Groot springconcours kl. E (met handicap)',
1. Kapt» de Kruiiff met Roland (2 ft., 1.34),
2. Ritm. de Kruijff met Tommy (2 ft., 1.49),
3. Lt. Vlielander met Mücke (4 ft., 1.23), 4.
Ritm. I.abouchère met Fraugin (4 ft., 1.37),
5. Kapt. de Kruijff met Abaisse (5 ft., 1.44),
6. G. J. Lukke Holrink met Emma (6 ft, L42),
7. H. Geacher met Tjjl (8 ft., 1.33).
Vraag en Antwoord.
Vragen moeten vergezeld gaan van 20 ets.
aan postzegels, zullen zij voor beantwoording
ln aanmerking komen.
854. P. W. te E. Indien er geen testament
is en uw vader en moeder in gemeenschap
van goederen waren gehuwd, heeft uw moe
der recht op 1120 van de erfenis. In het
door u genoemde geval is het verstandig,
dat alle erfgenamen das ook uw zwager
voor de fi minderjarige kinderen overeen
komen, dat gedurende de eerste 5 jaar dé
boedel niet zal gescheiden worden. Na af
loop kan deze termijn wederom met 5 jaar
worden verlengd. Ge kunt dan ann uw moe
der zoolang de boerderij laten. Wij raden u
aan, indien u hiertoe overgaat, van een en
ander den Ontvanger der Successie in ken
nis te stellen. Successierecht behoeft niet te
worden betaald.
855. J. M. v. A. te R. Iemand met een In
komen van f 1000.— en twee minderjarige
kinderen is thans aan rijksinkomsten-belas,
ting verschuldigd f 0.00. of met inbegrip
van de opcenten voor leoningsfonds en pro
vincie f 0.73. Of men bij een huurwaarde
van f 8.per week belasting is verschul
digd hangt al van de waarde van het per
ceelgedeelte. dat als werkplaats wordt ge
bruikt. Is dit f 3.— of meer. dan is geen be
lasting verschuldigd, omdat slechts belasting
wordt geheven van perceelen met een huur
waarde van meer dan f 5.per week. Dé
waarde van het tot woning bestemde gedeel
te moet worden geschat, zoodat wij niet
kunnen zeggen hoeveel deswege eventueel
aan belasting verschuldigd zal zijn.
856. P. G. te U. Voor een schriftelijke cure
sus zoudt u eens inlichtingen kunnen in-
I w innen bij het Bureau voor Wetenschappe
lijk Nieuws in Amsterdam.
In de provincie Utrecht weten we nlleert
j;;i Amersfoort een Chr. Normaalschool.
857. Abonné te W. Wij vreezen dat filer
weinig aan te doen is. Want wie bepaalt
hier «le winst, wanneer geen afspraak ge
maakt is hoeveel de eigenaar voor zijn eigen
levensonderhoud aftrekt voor en aleer hi|
aan winst toe is? Onder deze omstandig
heden zal een proces ook wel niet veel op-
weren, terwijl dit ook nog onkosten vood
U meebrengt.
858. W. B. te VL Wilt u ons even Uvr
naam en adres opgeven? We zullen U dan
schriftelijk antwoorden.
HET EVANGELIE ONDER DE CHINEEZEN
HET WERK VAN DEN HEER J. DOLS.
II
In doodsgevaar. Uit verschrikke
lijke dagen.
De heer Dols, die vrooger Roomsch-Katho-
liek priester was cn als missionaris in Chi
na arbeidde, heeft van een herinnering uit
bange dagen als volgt mededeeling gedaan:
Op Zondag 1 Mei van het jaar 1912 werd
ik in mijn huis en woning in de Provincie
Kanson in China tegen l uren in den mor
gen uit mijn slaap gewekt.
Kanongebulder. Kogels vlogen sissend over
kerkgebouw en woning heen.
Mijn knecht, Simon, gevolgd door een
aantal mijner Christenen en heidcnsche
vrouwen, van schrik bevende, riepen van
uit den hof: Priester, vlug. het bandieten
leger van den „witten wolf" heeft de 6tad
ingenomen.
Ik sprong uit mijn bed, kleedde mij aan,
liep naar buiten. Van buiten bij dc. groote
poort zag ik, dat dc stadsmuren door solda
ten en dieven bezet waren. Ze vuurden hun
geweren af om dc laatste mannon, welke
niet gevlucht waren, bang te maken.
Wat was cr gebeurd? Sinds dagen liepen
geruchten van een naderende, plunderen
de, moordende, brandende dievenbende, go
naamd de „Witte Wolf".
Gedurende den nacht haddon kleine, in
het rood geklcede jongens, welke door be
zweerders bezeten waren, en dus een bij-
gc.loovigc vrees in het volk brachten, dc ge
sloten stadsmuren beklommen, zonder slag
of stoot, de wachters gedood, dc poort ge
opend. En de woeste bende drong dc 6tad
binnen.
.Vreesolijke paniek. De mannen vluchtten
lieten hun arme vrouwen en meisjes
met hun verminkte voeten in den steek, ten
prooi aan de roofzucht en de hartstochten
der dieven.
Droevige tooneelen. Kniekruipende vrou
wen trachtten te vluohten, maar werden op
de vreeselijkste wijze gegrepen en ont-
eerd.
Buiten de stad nog heviger geweervuur.
Op den berg hadden soldaten, welke de
bende achtervolgden, post gevat en bevoch
ten de andere troep bandieten, die de stad
binnentrok.
Een bandieit te paard kwam voorbij. Mij
ziende, richtte hij zijn geweer op mij, do ko
gel vloog langs mij voorbij, maar trof een
armen vent, welke dood neerviel.
Ik liep naar binnen, om in dc kerk de
mis te beginnen, maar de vrouwen en man
nen verlangden hun bieoht te spreken. On
der een hevig geweervuur heb ik den dienst
kunnen beëindigen.
De vrouwen bleven in het kerkgebouw
bidden.
Plots stormde een troep dieven met sa
bels en geweren gewapend, tierende en
lawaaiende naar binnen, aangevoerd door
een onderofficier. Deze was zeer vriendelijk,
maar was niet bij machte orde te houden
onder zijn soldaten. Omdat ik mijn geweer
niet wilde afgeven, vuurde een der dieven
het op mij af dc kogel vloog door de
ruiten heen.
De soldaten waren woedend. Zeker zou
men mij vermoord hebben, als de onderoffi
cier mij niet verdedigd had, want hij was,
vertelde hij, Europeesch gezind.
Ik heli 'n benauwd oogenblik doorstaan.
Toen ving de algemecne plundering aan
op mijn kamer. Pijpen, horloge, geweren,
mijn fototoestel, klcederen en schoenen en
al mijn geld werden medegenomen en zeer
beleefd op zijn Chineesch groetende, trok dc
bende weg.
Later stormde een andere bende binnen.
Een der dieven zette de blanke sabel op
mijn keel en sprak: „we zullen u, Westcr-
schc duivel, vermoorden". Hetgeen dc vo
rige bende achtergelaten had, werd mede
genomen.
Ik was alles kwijt
Tot overmaat van ramp kwam dezelfde
onderofficier met twee soldaten terug cn
haalde mijn paard en mijn muilezel uit den
stal. De muilezel was koppig en liet zich
niet zadelen. Toen hoh ik van droefheid
tranen gestort, want een der soldaten ont
ving order, den ezel omver te schieten, het
geen ook gebeurde. Het was middag ge
worden.
Ik ging de straat eens op. Vreeselijke toe
standen. Beschonken dieven, bekleed met
de zijden gewaden, die zij in de tempels
van de afgodsbeelden gestolen hadden, lie
pen, woestelingen gelijk, rond, een vrouw
of een jong meisje meesleurende. Mijn pen
wei eert hier verder te schrijven
Ik dank God, dat die woeste bende mijn
Christenen en heidensche vrouwen, welke
maar aldoor in de kerk tot Maria baden
want het was dc eerste dag van Maria-
maand geen leed veroorzaakt heeft Mijn
I knecht was gevlucht Ik was alleen en zat
op mijn kamer en maakte aanteekeningen
over het gebeurde, toen ik buiten drie ban
dieten met blanke zwaarden zag opduiken.
Ik voelde een vreesdij ken angst dat
gevoel, den dood te vinden door een zwaard
is voor de verbeelding veel erger dan te
worden gedood door een kogel.
Ik liep naar buiten. Een der dieven bleef
bij de buitendeur stoan, de twee anderen
naderden, en op de vraag, wat ze verlang
den, hief een zijn sabel omhoog om mij te
doorboren ik had een groote kracht door
mijn zenuwen, gaf hem een slag op den
arm cn van schrik liet bij den sabel vallen
en liep weg roepende: „Volk, volk", ge
volgd door den anderen dief bij de poort.
Dc nndore dief wilde mij het hoofd klie
ven. Ik greep het zwaard vast gelukkig
dat de mint alleen scherp was en hij
greep mij bij mijn kleed. We stonden een
oogenblik als twee woeste vijanden tegen
over elkaar en toon kwam het woord er
uitWe moeten u op bevel van den
onderofficier gevangen nemen, otn als gij
zelaar te dienen".
Dit vooruitzicht gaf mij zulk een kracht,
dat ik het zwaard losliet en hem een vuist
slag tusschen zijn oogen gaf. Hij tuimelde
op den grond, ik liep naar achter in den
tuin en plotseling hoorde ik geroep en
getier. Een bende was teruggekomen, om
mij te zoeken.
Ik vluchtte over den muur en over an
dere muren heen en naar buiten de stad.
Men moet weten, dat mijn woning en kerk
gebouw buiten, maar vlak bij den rtads-
muur gebouwd waren.
Waarheen? Twee dieven zagen mij van
uit de verte en terwijl een zijn geweer op
mij afschoot, riep men: „Blijf staan". Men
vloog mij te lijf om mij van mijn kleeren
en schoenen te ontdoen. „Kijk, daar ginds
is mijn huis daar zijn mooiere kleeren
dan die ik draag". Weg waren ze.
Ik moot maar enkele grepen doen uit
dat droevig lijdensverhaal. Ik vluchtte de
bergen op.
Heel den naóht zijn de dieven mij komen
zoeken in de kerk. Vreeselijke orgièn heb
ben de dieven gehouden, heel den nacht
door. Uit vrees van mishandeld cn onteerd
te worden, zijn tal van vrouwen in de wa
terputten gesprongen of hebben door zelf
moord een einde aan haar leven gemaakt.
Om pret te hebben aan dc smarten van
arme vrouwen, hebben dieven de borsten
van twee vrouwen afgesneden. Gedurende
1 maanden heb ik die arme vrouwen ver
pleegd.
Om zich te vermaken aan de smarten
van moedors, heeft men in hun bijzijn kin
doren op de straatstcencn verpletterd.
Gedurende 4 maanden heb ik 00 gewon
den, mannen cn vrouwen en kinderen, ver
pleegd.
Als ik dat alles nu overdenk en nog vele
andere dingen dio ik bob doorleefd en niet
zelf den dood gevonden heb, wat ik niet
kan zeggen van andere zendelingen, mijn
collega's, dan vraag ik mij af: waarom
ik niet. en waarom zij wel?
Dan Liuig ik mijn boofd in dankbaarheid
neer en breng Gndc als een liefdevollen
Vader in Jezus Christus mijn dank. dat Hij
in zijn nederhuigende liefde mij gespaard
en bewaard heeft om. volgens Zijn ecuwig
bestek, mij door het lijden en de donker
nissen tot het licht, tot Jezus, te brengen
en mij de genade te geven, om thans te mo
gen arbeiden onder de Ghineezen te Katen-
dreeht-Rotterdam, tot uitbreiding van Zijn
Koninkrijk, hier en in China.
Een treffende ontmoeting.
pas met een
boot zijn meegekomen, óf die vertrekken
gaan, om met hen te spreken over het
Evangelie, hun van Jezus te vertellen en
hun bij hun vertrek een Testamentje in de
Chincesche taal en andere Christelijke lec
tuur mede te geven. Voorkeur hebben voor
al prenten, voorzien van teksten cn uitleg,
uit de gelijkenissen van het Evangelie.
Enkele weken geleden was ik in een
hoardinghuis en sprak met een aantal Chi-
neezen, pas uit China met een boot aan
gekomen. Toen ik het had over mijn twin
tigjarig verblijf in China en wel over de
Kansou en over andere plaatsen, waar ik
als Roomsch zendeling geweest was. waren
er twee onder hen die met belangstelling
luisterden.
Een hunner vertelde mij. dat hij geheel
de provincie Kansou doorreisd had en ver
telde mij zulke intieme dingen over gezin
nen en menschen in de stad, waar ik toen
was, dat ik begon na to denken.
Ik vroeg hem. wanneer hij er geweest
was en toen kreeg ik de zekerheid van een
vermoeden, dat ik reeds had.
De andere Chinees hleof mij maar aan
kijken en werd een oogenblik wit van ge-
luatsk' nr. want ik meende in zijn persoon
terug te kennen den onderofficier, die met
do bende van den „Witten Wolf" mij had
willen doen gevangen nemen.
Oni z. ker te n. brnrht ik het gesprok
op 1 Mei vnn het jaar 1912, cn toen ik ver
telde van de plundering in mijn woning t<»;
Futsiang en van een zekeren onderofficier
Ma fong yu. die zeer Europeesch gezind
was, maar die toch vreeselijke moorden en
doodslagen op zijn geweten had, begonnen'
beiden zóéklanig te beven, dat de andere
Cliineezen onzeker werden van wat or zou
gebeuren.
Eindelijk kwam hot woord eruit En ééa
hunner sprak: „Wij beiden hebben u ook
herkend, want ik was deze onderofficier,
en de andere één der soldaten onder mij a
bevel".
Opspringend van zijn stoel maakte hij
voor mij een diepe buiging en sprak: „Wil
ons dit vergaven. Voor al onze mij-daden
hebben we vreeselijk geleden. Honderden
onzer sol.lalenbend.- zijn ellendig HOM ko
men en wijzelf hebben op die rooftochten,
ondanks het feit dat we een grootrn buit
hadden, honger en gebrek geleden. Ik, ben
blij u hier terug te vinden, want gij zijt een
goed mensch!"
Ik bracht bet gesprek op God en Zijn
voorzienigheid en ook. dat ik hun en al de
bandieten om Jezus' wille volle vergeving
schonk en dat we daarover niet meer zou-
dm gwlwn
Ik gaf hun en ook den anderen Chineezen
een N -Testamentje, dat zij in dank aanna
men. Met het boek in de hand, hebben we
tezamen een pagina geleten o:a hen daare
na te spreken over God
Gedurende deze avonden
luk gehad aan beiden het Eva
kondigen.
Ze waren Innig blij. en bij hun vertrek
als stoker naar Amerika brachten te mij
innigen dank cn beloofden ook later door
bet Evangelie betere mensch' te worden
en d le«-r van de JFou ing kiao" (dit be-
teekent: van de Kerk der Blijde Boodschap)
to omhelzen.
Ook ann andere zes vertrekkende CM*
neer en heb ik elk een Evangelie gegc\cn
cn ben gesproken vnn Jezus.
Treffende ontmoeting, waarovw Gods be
stier gnat.
'm
i:\angclie
