EEN TOCHT OVER
SCHOUWEN EN DUIVELAND
Radio Nieuws.
EN GELE NAPOLEON
r VRIJDAG 8 AUGUSTUS 1930 1 EERSTE BLAD. PAG. 3
NORAMA VAN DEN LIEVEN
MONSTERTOREN
DE STAD VAN CATS
len heeft mij eens gezegd „Zeeland, dat
eigenlijk Walcheren en Zuid-Bevel and!"
het is natuurlijk onnoodig om daar di-
aan toe te voegen, dat bedoelde zegs-
geen geboren Zeeuw is, anders zou hij
zoo niet geuit hebben. Dan zou hij we-
dat Zeeland meerdere eilanden heeft,
den vreemdeling veel schoons aanbieden
eneinde te voorkomen, dat men nog 'eens
n onjuiste meening zou propageeren, wil
net onze lezers eens een tocht door Zee
maken.
lij kiezen ditmaal het schoone eiland
ouwen-Duiveland uit. Zooals u weet, heb
wij reeds gezamenlijk door de hoofd-
des eilands gezworven (Zie de geillus-
rde artikelen in ons Zondagsblad van
uari No. 2 en 3). Thans, nu wij de stad
iben gezien, gaan wij het „land van Zie-
ee" in, om dan de schoonheden onder
op te merken, die er zoovele zijn.
Is heusch geen kleine oppervlakte, die
thans gaan afreizen, want van de 17384-1
l lands, die het Zeeuwsche Gewest be
lt, komt er 22524 HA voor rekening
het vereenigde Schouwen en Duiveland.
zou echter een verzuiip. zijn Zierikzee
erlaten, zonder eerst nog eens de Lieven
istertoren te beklimmen.
Den althans de bekende
ië hij het ook gaarne eens vanuit dc
zien. Hij ontzag de moeite niet, om
trappen op te klimmen en hij werd
enals ieder ander) rijkelijk voor zijn
ite beloond, want boven op het plateau
inde, had hij een verrukkelijk gezicht
het eiland en het stadje Zierikzee, dat
een kleinood, haast zeg ik, als een uit-
lalde blokkendoos, aan den voet van den
en toren ligt
eze bestijging is het begin van onzen
it. Vanaf dit plateau kan men zich een
1 denkbeeld vormen van het eiland. Aan
duinkant is de grond vrij hoog, met
Igewas bezet en een lievelingsoord voor
ijnen.
i het midden, in de z.g. Moer in het
Dnder, is dc grond laag en vol grasrijke
den. Nog steeds nestelen daar in den
sitijd tal van zeevogels. De grond van
eiland is over het algemeen zeer vrucht-
en levert veel granen, vlas en aardap-
n op. En niet alleen heeft men een
chtig uitzicht op het eiland, ook is het
verrukkelijk gezicht op de Ooster-Schel-
;e staren, die zich voor uwe voeten ont-
gestoffeerd met grootere en kleinere
iepen. We kunnen ons nu een goed denk-
ild vormen, hoe het toeging, toen de stad
gcrcl werd en hoe
De verrukkelijk het panorama ook is, wij
a er niet langer vertoeven, wij moeten
eerst Westenschouwen in. Wij zijn
an den voet van den Lieven Monster
n, die zwijgend getuigt van Zierikzec's
>t verdriet, aangekomen. Wij zullen
ir geen gebruik maken van het wanke
le trammetje, ten eerste niet omdat de
lindiug niet is wat men noemt, daar
lang moet wachten voor dadelijke ver-
ling en vervolgens omdat wij per fiets
zoo gebonden zijn.
og een laatste blik op de fraaie poorten
wij springen op ons karretje en gaan
1 in de richting van Schuddebeurs.
rijden nagenoeg parallel met de tram-
li. De wegen zijn in tamelijk goede con-
hoewel zij niet voldoen aan de eischen
het moderne verkeer stelt. Men heeft
het voordeel, dat het waterschap Schou
derde deel van de kosten van
iing der wegen betaalt, mits de gemeer.-
cn particulieren ook ieder een derde
voor hun rekening nemen,
et duurt echter niet lang of wij kun-
reeds genieten van
de schitterende natuur in de omtrek
van Schuddebeurs, het ideaal-oord
der rijkgoworden Zierikzecërs.
l'at 'een prachtige landhuizen en villa's
n daar verspreid. Men zou denken dat
in den omtrek van Bloemendaal was.
n wonder, dat den handelsmenschen in
■ikzee voor oogen stond, dat een rustige
ensavond in dit oord, wel een welkom
uit zou zijn voor hun arbeid,
n bij velen bleef het niet bij een voor
in, maar zoodra zij „hunne schaapjes
droge hadenen" trokken zij er heen. Wij
u vorder, want een toren wenkt ons en
Brouwershaven,
wij komen in het aardige dorp Noord-
o u w 'e.
Noordgouwe is een dorp en ambacht-
heerlij klieid, dat zijn naam ontleent aan
het water de Gou we. 't welk Dreischor,
dat eertijds een eiland op zich zeiven
van het eiland Schouwen afscheidde, en
Noord gouwe genaamd werd, in tegenstel
ling van een ander gedeelte deszelves water,
dat bij de stad Zierikzee, Schouwen en Dui
veland scheidde en den naam Zuidgouwe
droeg.
In het jaar 1304 was dit vaarwater nog
zoo ruim dat dc Fransche zeevoogd, met
"een goed getal schepen Noordgouwe in
kwam varen, om Zierikzee, dat door de
Vlamingen belegerd was, te ontzetten. Kort
daania is het verland.
Het dorp Noordgouwe zelve is niet groot,
maar is aangenaam gelegen. Het land
den omtrek is er vruchtbaar en de Schouw-
sche landbouwer is zeer vooruitstrevend. Er
bestaat onder ben een zeer goede samen
werking. Het verecnigingsleven is er dan
ook zeer geanimeerd en de coöperatie sterk
ontwikkeld. Wel zijn de polderlasten bier
hoog en wordt ook in dit dorp hierover ge
klaagd, maar toch gaat men zoo langzamer
hand inzien, dat men waar voor zijn geld
krijgt, want
De bevolkingstoestand van Noordgouwe
en de andere dorpen (blijft vrijwel station-
nair. Zij breiden zich, slechts langzaam uit.
Armoede wordt bier niet geleuen, bi]in
ke arbeider heeft een stukje grond ei
loonen zijn hier niet lager dan elders. De
Ambachtsheerlijkheid is een good onsterfe
lijk leen.
Als wij het dorp binnentreden dan wordt
ons oog dadelijk getroffen door de fraaie
kerk. (iic da 'Jciijk in het oog valt. door haar
voorfront en kleur, 't Is werkelijk aardig,
te merken hoe weinig de Schuuwsche V
ken op elkaar gelijken.
Hier is ook een aardig ziekenhuis, mi
een zonder chirurg. Deze moet toiki
uit een andere plaats gehaald worden, wat
nu juist niet een ideale toestand is. Voi.-rts
wordt c-nze aandacht getrokken door eenige
huizen, tlie zich door hun bouw onder
scheiden van de bouwtrant der andere wo
ningen. Wier was eertijds een slot ,de Pol-
tere". Het was eertijds bezit van Hen
drik dc Kottere, wiens dochter Maria huwde
met den ridder Johan Konyer. Deze Maria
bepaalde dat er een vijftal weduwenhuisjes
zouden worden gesticht, welke zij met
f 151)00 begiftigde. In 1G50 voorwaar een ka
pitale som. Deze wilsbeschikking werd uit
gevoerd en zoo kwamen de Konyershuisjes
te Noordgouwe. Zij staan aan den Klooster-
weg. Reeds het noemen van dezen r
doet vermoeden, dat wij een klooster
den zien.
Helaas, zoek maar niet langer, ik kan het
u niet meer aanwijzen.
Het Karthuizcr klooster Sion,
dat in den omtrek zulkon grooten invloed
uitoefende is van den aardbodem verdw
Naar dit klooster trokken de Spanjaarden
heen om uit te rusten, nadat zij onder lei
ding van Mondragon, de overtocht van Dui
veland hadden gedaan, een stukje helden-
durf, waarvoor Mondragon onvergankelijke
eere toekomt. Na de Hervorming toen er
een groot gedeelte der inkomsten te niet
ging, verviel het. Later werd het gesloopt
en de stceiien gebruikt tot zeeweringverster
king.
Wij verlaten (hans het dorp en fietsen
weer een eind langs de tramweg, die ons
als 't ware tot gids strekt. Het duurt niet
heel lang of wij, van de fiets-afstap
pende,
treden het dorp Zonnemaire binnen.
Zonnemaire is een aardig dorp en mag
met eere onder de Zeeuwsche dorpen ge
noemd worden. Wat een aardig gezicht
heeft men als men. op het „breede veld"
staat
Het plaatsje zelve wordt door velen, voor
een der oudste dorpen van Zeeland gehou
den. Het staat reeds in een giftbrief ver
meld van Keizer Otto III, in 9S5 geteekend,
'aar het „Sunnemere" genaamd wordt
Ook in de Oude Rijmkroniek van Melis
Stoke, wordt het dorp met name genoemd.
Zonnemaire wil, volgens sommigen zeggen,
haar naam ontleend hebben aan de zee
vlak bij was en waarop zoo vaak de zon
zoo heerlijk scheen. Van Zonne zee kwam
derhalve maire.
De Heerlijkheid van Zonnemaire is dot het
jaar 1705 in don boezem van de Grafelijk
heid van Zeeland geweest. Zonnemaire is
ook niet misdeeld van natuurschoon.
I-Iier werd de bekende Zeeuwsche .dichter
S. G. Natua opgevoed. Zijn vader, Ds. Petrus
Nauta was hier predikant en de Sicco God-
fridus, toonde reeds op jeugdigen leeftijd,
dat hij een begaafde Zeeuw zou worden. In
dit schilderachtige oord, met fraaie wandel
wegen groeide Nauta op. Geen grooter ge
not voor hem, dan eenzaam in de schoone
omgeving rond te dolen en in het geopende
boek der natuur te lezen en het opgemerk
te te overdenken.
Al spoedig vervaardigde hij gedichten.
Wij zullen er niet meer van vertellen. Al
leen nog dit, dat Nauta's dichtwerk zeer
t'crd geprezen door vele letterkundigen en
dat de bekende dichteres Petronella Moens,
naar de zede dier tijd, een „lijkzang" op
hem dichtte.
Voort gaan we maar weer. Het gaat
thans naar de stad van Vader Cats, de smal
le stede Brouwershaven.
De stad Brouwershaven dankt haar stich
ting aan de afdamming van de Duvenee,
ten gevolge waarvan Graaf Floris, daartoe
door Pieter Nobel en diens broeder bewogen
in 1285 het plan vormde, te dezer plaatse
een stad aan te leggen.
Toch was Brouwershaven in de 15e eeuw
nog niet meer dan een dorp, de hoofdplaats
eener Heerlijkheid, die in 1461 onder de Ed.
lengeslachten Van Borselen, Van Bergen en
Bolle verdeeld was. In 1477 ging het geheel
in handen van Ridder Wolfaert van Borse
len over. In 1589 kregen de ingezetenen
Prins Willem I verlof de plaats te bewallen,
evenals St Maartensdijk, Arnemuiden en
Westcapelle.
Spoedig biocide de plaats op en wij wan
delen even door het stadje, om eens
te zien, of er uit dat vorige tijdperk nos
•eel monumenten over zijn. Veel is er niet
meer over, maar toch nog twee interessan
te gebouwen. Allereerst trekt het oude Raad
huis onze aandacht, dat een zeer merkwaar-
bouwproduct van vroegeren-stijl is en
is een dankbaar object vóór schilders
cn photografen.
Ook dc kerk is zeer bezienwaardig en een
bezoek overwaard. Zij is zelfs zeer beroemd
en neemt onder de Zeeuwsche, kerken een
eervolle plaats in. Zij was eenmaal toege
wijd aan St. Petrus en St. Paulus. Het
prachtige chonr met ambulatorium, vijf
obsidale kapellen en transept, dagteekent
uit 1293.
Brouwershaven werd mede hekend dooi
den bloedigen zeeslag geleverd1 tusschen de
yloct van den Hertog van Glocéster, den ge
maal van Jacoba van Beieren en Hertog
Fi'.ips van Bourgondië. Van de-poorten is
'ets meer te zien. De lant--te is in 1820 on
der sloopers handen gevallen.
Aan hot einde der ruime haven is her
Marktplein, dat sedert 1829 is versierd met
het door den Gentschea beeldhouwer ver
vaardigde standbeeld van den beroemden
dichter Jacob Cats. Immers deze plaats was
dc geboorteplaats van den edelen Zeeuw
door gansch Nederland bekend als „Vader
Cats" on wiens gedichten overbekend zijn.
Hoeveel exemplaren staan er niet naast iler.
Bijbel op dc schouw der Zeeuwsche wonin
gen? Het zou een verzuim zijn, niet even
het Stadhuis binnen te gaan. Men toont u
daar een folio-exemplaar van zijn gedich
ten, met eigenhandig door den dichter ge-
teekende opdracht en sierlijke sloten, die in
een fraai relief de voornaamste onderwerpen
dier dichtwerken vertoonen. Voor kunste
naars een juweelstuk om van te genieten. Ja
ja, in vroegeren tijd was men ook niet on
bekwaam om kunststukken te vervaardigen,
het nageslacht moge dit wel bedenken cn
in eere houden.
Overigens is er niet. veel bijzonders mee»'
te vertellen van de Smalstad. Al is het geen
schitterende havenplaats meer als voorheen,
een bezoek is het wel waard. Doch wij moe
ten verder, daar wij nog meer van Schou
wen willen zien.
WERELDESPERANTO-
CONGRES
SCHOONE REDEVOERINGEN
ONDERLINGE WAAEDEERING DEE
DEELNEMERS
UIT DE INDISCHE BLADEN
GERUCHTMAKENDE AFFAIRE
Ettelijke jaren geleden werd in IndJZ groot'
ieroerlng verwekt door de arrestatie van eei
rezagbebber bij het binnenlandse^ bestuur "I
lelebes, den heer Marg&dalit. die ddfftTraei
guldens verduisterde eft.teneinde bulten achot
"stal mèt>raak In zijn eigen
De zaak k'
die di
genissrrnf. de<
gezeffeoü hebben.
M. veroordeelde tot 4 Jar eb- jfevan-
eels Uitgezeten te Södrabdja.-»elï'
Goes.
A. M. WESSELS.
Op dit taalcongres gaan de honderden
deelnemers niet den gehèelen dag in Espe-
ranto zitten babbelen, neen er is wel wat
anders te doen. Er valt te genieten van we
tenschappelijke onderwerpen, die in schoo
ne redevoeringen in Esperanto door alle
deelnemers zijn té volgen. De Leipzigel- mu
sicus Paul Benneman wist zijn talrijk
gehoor te boeien-met zijn onderwerp: „De
onbekende Mozart" (La nckonata Mozart)
met muzikale illustratie. Vooral viel de na
druk -op de jeugd van den grooten compo
nist, die al op jongen leeftijd zoo' bekend
was. Het muzikale gedeelte, dat ook door
menschen van allerlei tong en, taal kon
worden verstaan, was keurig verzorgd.
Er worden ook bijeenkomsten gehouden
in nationale costuums.
Daar was werk van gemaakt. Wales en
Ierland Waren vertegenwoordigd. Hongarije
en Schotland deden mee. Maar wat kwamen
de lachspierenpas goed in beweging, toer
het klompengeklos door dc zaal klonk van
een groep Hollanders. Geweldig wijd was
de Yolendammer broek, fijn was het kant
in de Friesche en Urkschc mutsen. Wat
zien alle buitenlanders toch gaarne onze
Oud-Hollandsohe en provinciale kleeder
drachten. Vooral toen de Volcndammer bij
het dansen zijn klomp verloor, werd er in
één taal langdurig en hartelijk gelachen.
Maar Dinsdagmorgen vroeg was 't weer:
luisteren en studeeren. Dc Internationale
Esperanto Zomer-Universiteit te Oxford had
in prof. W. E. Collin son uit Liverpool
een zeer bekwaam spreker gevonden. Voor
liefhebbers vin talenstudie was zijn onder
werp om te watertanden: Internacieco cn la
vqrtaro de konstruita liiigvo.
Het ontstaan van nieuwe woorden in Es
peranto werd besproken. Esperanto is im
mers een levende taal, die dus groeit, toe
neemt. Geen verbasterde Engelsche ol
Fransche woorden mogen gebruikt worden
als Esperanto zelf de bronnen in zich heeft
om den taalschat aan te vullen. Een geheel
nieuw woord is b.v. „luidspreker", dat in
Esperanto zoo gemakkelijk te vormen is:
laütparolilo.
„Pri la evoluo en la lingvoj", (De evolutie
in de talen) was het onderwerp van prof
T. Cart uit Parijs. De agenda is echter
zóó voorzien van allerlei onderwerpen, dat
man «en keus moet maken, zoodat niet alle
deelnemers alles kunnen volgen.
Stenografisten bespraken hun belangen
de 'Wereldbond voor den Vrede vergaderde
afzonderlijk, lezers van Heroldo (uitgegeven
in Duitschland) en Oomoto (uitg. in Japan)
ontmoetten elkander en de redacties van
hu4 bladen. Vrijmetselaars spraken op hun
afzónderlijk "Congres met., elkaar in Espe
ranto',.'Onderwijzers, leeraren uit alle lan
den zaten naast elkaar op dc schoolbanken
en -do meester sprak zoo, dat alle kinderen
hefti konden verstaan. Immers had de ver
gadering plaats in een collegezaal van
Chri^bpTurélh-Cöllogé. Zelfs het zwarte bord
vóór de klas ontbrak niet Zelden züllón in
een collegezaal vertegenwoordigers van
zooveel nationaliteiten bij elkaar zijn.
De bekende Hongaarsche Esperanto-on-
decwijzer, die een geheel nieuwe, c-orspron
kcfljke methode heeft gevonden, puf een
proefles in dc groote Congreszaal. Wat wa
ren daar veel Engelschen bij eikander, die
niet op de hoogte zijn met Esperanto. F.n
hoë wist hij zijn Engelsche leerlingen
korten tijd (ongeveer 1*4 nur) reeds veel
va.» de mooie taal te leeren. Do heer-An
drao Che spreekt zooals bekend, zijn eigen
taal (Hongaarse:;) en reist verder met be-
hul-p) van" Esperanto door hoel Europa. Ook
i riXederiand gaf hij in zes plaatsen cursus
en. leerde aan pl.ru. 1000 Nederlanders in
korten tijd Esperanto.
Wat een succes Was ook deze avond. Wal
stijgt het aantal Esperantisten de laatste
maanden door zijn prachtige lessen. Sin-
jorO Che is een geboren onderwijzer en
ongetwijfeld zal zijn manier van onder
richt geven ook een verandering brengen
bij het onderwijzen van nationale talen.
Soms toont ook de waarnemend burge
meester (Deputy Mayor of Oxford) zijn be
langstelling. Hij is dan gekleed in rood
aipbtsgewaatL. Congresbezoekers uit verre
oordon dachten, toen hij de zaal binnen
kwam, dat hij de eerste was, die zich in
nationaal costuum kwam vertoonen» en wa
ren hoogst verwonderd, toen de burgemees
ter de eere-plaats kreeg in de zagl. Nog
grooter was echter de verbazing toen
schrille fluittonen van buitenaf gehoord
werden en een enorm dikke Schotsche doe-
dclzakpijper, gevolgd door een tweetal
Schotsche meisjes in nationaal costuum al
blazende en fluitende de zaal kwam binnen
stappen.
Al kunnen de deelnemers van 't Congres
elkaar nog zoo goed verstaan, ieder land
blijft toch zijn eigen gewoonten en tradities
getrouw. Maar Esperantisten weten onder
ling elkanders gewoonten te eerbiedigen
te waardeeren.
i lefirett kerft
isdrüA kou hebb»n
INGEZONDEN MEDEDEELINO
schUnendo ,.Ind.
het blad kon
Haal. ten bewiize
difr veroordeeld i
Nu. na zoovele
de plaats aan te
ed. hoewel zij weten, welk-
•hrikkellfk»
BRHH- hen verbonden zlin.
fdeetuig-en is zelfa naar Bal
i zün verklaringen peraoonlU
zoover de ..Ind. Crt."
..Javubode" teekent hi
is juist, dat door ee
Deze had destijds z
wist waar het
Europeesch- Be-
e ons den as*. Re-
e onderzoeklnger
hoofdgetuigen Ir
ier bevindt. Dit
can Justitie bli der
Celebes). Para
trtelde mef> ons -
tot klaarheid we
lven. wie de schui
mer d hem in btlzlin
regd dat de heer M. al h*d bekend.
des hoofddjakss
noeten zlin.
De hoofd-djaksr
hebben bewerkt, t
..beleende"
i hoofddjaksa toen „bekend-
el öke door hem. verzameld,
erkregen dooM hst bewerken
is later toch*Mcrvoor Justl-
bekennen. d
het^opjtjist
een ontkomen
trie hteeft Pm
K.R.O. 8.159.30 Grs
Godsdienstig halfuurtje. 12,— 'i'ijaaein, -
1.15 Mtutek. 1.15—2 Gramofoonplaten. 2—3.18
Kinderuurtje. 56 Platenconcert. 6.— Tljdaeln,
6.016.15 SportliHi
-aatje. 6.15—7.30 Gi
7.30—8 Spreker. 8.Tl
Pl.in. 9.30 Nieuwsberichte!
—9.15 Rad io-tooneel spel.
12.— Tijdsein. Sluiting.
Tijdsein. 8.01—11
sr-volg con-
12 Platen»
HILVERSUM. (1875 M.). V.R.A. 8— Oreroleon-
trt- y.— Gramofoonplaten. V.P.R.O. 10— Mor-
IJdlng. V.A.R.A. 10.15 Voordracht 10.30 Zit-
kenuurtjë." 11.30 Gi
12.15 Muziek.
2.Liedjes. 2.15 Paedag'
nze amateurfotogr.ifen
Ons huis een Tehu
1.30 Gramofoonplat»
5.30 De geschledet
-rland. 6— Klnder-
■•idersbeweglng. 7.10 Mededeellnger
9.Tooheel. 10.Per
n. 10.10 Accordeon
11.Accord eon-
n. 12.— Sluiting.
BU de vreeselbke ramp. die Zuid-ItaliC heeft
getroff.n. was het de eerste dagen nog niet
mogellik uit de verschillende verwoeste plaat
sen op de normale wijze verbinding te ver
krijgen met de buitenwereld. In het totaal ver
woeste Melfi was het post- en telegraafkantoor
bUv. nog slechts een puinhoop. Daarom heeft
men peT korte golf een voorlooplge verbinding
kunnen tot stand brengen met Napels.
verbinding met het geteisterde gebied.
ARMOEDE ONDER EUROPEANEN.
sr. Hbld. komt een Ingezonden t
"at wordt
Schrijver ken!
icht wordt ge'
;anen. Se
1 20 of 25 c
hebber
houdstc
zich In
.ndbon.wer. Hii was familie vnn le, In ands.-he
slltiengenten die het be^tuurslcabioor beivmak-
-n waarin_ zich _de UovrhstV brnbdkijst
Is - di
- v^A.-cal niet rrioMUIk zlln
J-Uk ,,in"'ftn«d-etiJ van den
gouverneur van Celebes. Volke stapt
dn regeering vorder nertien?
rdslld Mr. C. -
do regecrlng nadere
zoo schrijft 1
rioh-Indlrffch o
?che Ur.'verM
land. in Ru
Indi» voor
Onbelet,
Waarom ook niet
Alles ls Immers mogclUk.
En ziet. de regêerlng noemt
Zes ja,
iet blad i
ls de r
clndelük op ls. stelt hII dei'
i vollen ernst in een verzo<
bü w|
eens -bü haar In dier
ving! TQS'
En als het
s bö haar
In bcj
x'S; r<5""
'Vv$
"spoed
i. welk.
:huld. cn hiermede la
nd door ziekte, tegen-
Igen schu'd. geheel ten ondor Is gc-
an hli d«n inslaan, om zich
or weder boven op tc helpen? zoo stelt
sclirllver de kwestie.
Een Inlander neemt een geleende patjol cn
verdient zlln 5 centen daags op een onderneming
Een Europeaan heeft daartoe niet de kans, hoe
wel ik er gekend heb. die voor f 15 's maand#
aIBrt<wen°eschUjvcn op"annonces. Jawel, nis er
geld was om zich op een krant to ahonneoren.
Persoonlijk gaan sollleltoeren. uitgesloten, daar
•jïkfle lugubere individuen, die thans naar Euro
pa »Un opgezonden, een toestand hebben ge-
schJvpfiB,. wEutvdow leder persoonlijk sollicitant
voor ■•en bedelaar c.f dronkaard wordt aange
zien. Nu hoor ik reeds mompelen: Kleine Uod-
rengen. Bovendien,
iwel zouden voor
die het wM zb'n.
die
kei Uk
den i err icht. 't Ware toe
In elke afdeeling een compl.
boil»'» nan tc wUzen. waarop leoer. au
lllk planter van beroep is geweest, zich
mag open kannen en een voordooplge gr
loelUJk ergens.
kaart
polei
do
work willig -
taal -a bo
gemiddelden
wUz« 1
h zender cenlg kapi-
t scheppen, dut t*n-
zUn. dun dat van dea
AFSCnUWELIJKE MOORD.
Veldpolitie van Blndjet kreeg bericht, zoa
wU in de Dell Courant, dat ter ondorne-
Poclau Rumboong een lUk was gevend»*
rivier. Een onmiddelltik IncoHHd ond«r-
licht dut het ltJk van een
was genaaid: alleen
Uk toeg' -
uw-'y.A i
voeten staken er uit. Het wat
takel.Ibiykbaar is dc Bengalees op i
wtixe met paranghouwen ofgemaakt 4
een zuk genaaid en In de rivier geworpen.
Het lllk bleek te #Un van oen der B»ngv-
t :i--ht. dat hU d<
>d met e#n en
eon «rouw. li
!«%»-
colle-
ict slachtoffer
ht, werd /e.i.-A.i.f; itheeft echt»»
Ik de geleger.m.M tr buut g-jnom#*
Bengalees o vo.trlósplg !n h»ch-
men opdnt - iV-'naukt ivv.rde Ir, hoe-
om van medeu-fler4eii,ip kun w«r-ltn
Tot nogtutotkuct uj ;et» van d«
door ARTHUR E. SOUTHON
'56
groote god liet den blanken n:nn toe zijn Beeld te vortrap-
om de harten der mannen te beproeven, om te zien of er
een van al die duizenden, die den Doodendans hadden ge-
ist, in zijn naam hem zou wreken op den witten hond, die
en was en overgeleverd was aan de genade van Kwandi. Zij
den blanken man meer dan mij dacht Mïmba-Karo...
daarom verliet hij hen, opdat de blanke man op uw gezichten
trappen .eindeloos. Hij kwam wn u te bevrijden, maar gij
det niet volgen, waarheen hij u leidde".
'a. wij waren inderdaad dwaas", mompelde Shondi. „Wij
ihten, dat de blanke man sterker was dan uw god, omdat
diens Beeld vertrapte".
ulasi hoorde de mompelende woorden, en onmiddellijk ver-
lerde hij de toon van boetpredikatie. Zij kwamen in een ge-
edstocstand, waarin hij hen hebben wilde: de twijfel was
rgestild, cn Mimba-Karo was weer in eere hersteld.
Ik bad tot mijn god, pleitend op genade", ging hij voort, mei
iwelijks een onderbreking van zijn woordenstroom, „Ik bad
Kwandi en de mannen, die ik kende. Ik zei den god dat,
waren er dan velen valsch, toch sommigen trouw bicven; dat
beproeving te fel geweest was voor hun geloof. Mot vasten
vele offers zocht ik den gunst van den god voor Kwandi en
ten laatste hoorde hij mijn stem cn keerde terugwant
Mimba-Karo is te edelmoedig, dan dat hij geen genade kennen
zou. Ik sprak hem van Shondi, hier, van Ladeli en Oluwoli. van
Laku en Orisan, mannen die in vorige dagen met mij gegoten
hadden, goede mannen,die geen vrees kennen, die in hun hart
trouw gebleven zijn aan Mimba-Karo. En de godheid hoorde, en
eenmaal zal zijn gunst weer over Kwandi komen. Maar ditmaal
zoekt hij niet den koning op, want do koning heeft in dié dagen
gefaald. Shondi, Ladeli, Oluwoli, Laku, Orisan, de godheid roept
u!wilt gij hem dienen, tcrwillc van Kwandi?"
„Ja, tot den dood!"
De mannen sprongen overeind cn hieven luide oorlogskreten
aan en zwaaiden met hun korte speren onder aanvoering van
Shondi.
„Het is goed. Nu zal hij zijn macht tooncn", riep Tulasi, hun
opwinding onderbrekend. „Maar eerst willen wij offeren, cn dan
zullen wij den eed van broederschap cn geheimhouding afleg
gen".
Uit een hol achter hem braoht hij een geit en een hond en
leidde de zich verwerende dieren tot vlak bij het vuur. Met twee
snelle steken van zijn korte jachtmes waren ze geslacht en
Tulasi deed het bloed op den grond vloeien als een offer aan den
god, dien hij vroeg hun levensoffer wel te willen aannemen.
Toen at ieder der mannen zwijgend het dampende, ongekook
te vleesch der pas geslachte dieren, aan Mimba-Karo gewijd.
Toen ze verzadigd waren, ging Tuiesi naar Shondi en gaf een
klein sneedje in diens bovenarm en eveneens een.in zijn eigen
arm. De twee wonden tegen elkaar drukkend, zei hij:
„Nu vermengt zich ons bloed cn wij zijn bloedbroeders gewor
den. Bij het offer aan Mimba-Karo. dat we zooeven brachten,
zoo blijve het!"
Onder een vreemd, zenuwachtig zwijgen herhaalde hlf deze
ceremonie bij elk der anderen; daarop hurkten ze weer rond
liet vuur.
„Vannacht moet ik u weer .verlaten, om verdere aangelegen
heden met de godheid te bespreken", zei hij. „Voor ik ga, wil ik
echter zijn woord tot u spreken. Gij zijt nu gewijd aan den
dienst van Mimba-Karo, don Doodsgod. Wij zijn do eerste leden
van de Broedersohap des Doods, want door ons, cn door de au-
dórèn, die ik roepen zal, zal er Dood komen over den blanke en
over een iegelijk, die zich afgewend heeft van den dienst van
Mimba-Karo. Gaat nu torug naar Kwandi, maar ziet toe, dat ge
niemand spreekt-over deze Broederschap dos Doods. Zelfs wan
neer ge in het geheim erover fluistert, zullen de ooren van de
godheid het hooren en voor uw gefluister ophoudt, zult ge eqn
wreeden dood sterven. Alleen Dosomu, mijn knecht, zal erover
mogen spreken, want hij alleen weet, wie geroepen zijn door de
godheid tot dezp Broederschap. Wanneer hij u zal roepen, door
geheime teekens, moet gij wederom herwaarts komen óm te of
feren, en uw bloed te nlengon met andere uitverkorenen. Tótdat
de groote dag gekomen zal zijn, zult ge mijn aangezicht niet
zien, maar op dien dag zult ge mijn stem hooren-en dan
zullen dc Broeders van den Dood opstaan en gereed zijn! Gaat
nu, want de nacht is bijna voorbij doch bedenkt: stilzwij
gen!"
Toen ze gegaan waren, zat Tulasi stil bij het vuur na tc den
ken. Bij de ochtendschemering stond hij op. Stijf, en hjj ging
naar zijn hol om te slapen, een gat in den dag. Op zijn wreede
gezicht vertoonde zich een trek van voldoening. Deze nacht was
goed besteed. De Broederschap dca Doods was geïnstalleerd, en
door de verzekerde geheimhouding zou hij alles krijgen, wat hij
begeerde wraakèn Feribo.
Op hetzelfde moment, waarop hij zich ter ruste gelegd had,
verliet Frank Rilston Ikam, om naar Kwandi te vertrekken. De
Fane's lieten hem uit, cn bij zijn afscheid gaf Mary h«n een
hartelijke uitnoodiging om te komen, zoo vaak als hij zich vei*
mooid gevoelde van „het onmogelijke na te jagen". Toen ze don
heuvel opwandelden, zei zo tot haar broer:
„Nou, .wat denk je van hem?"
„Een bescheiden iemand".
„Je praat ook niet erg enthousiast over onzen naasten en
«enigen buurman", zei re. „Nou. ik denk, dat het een aardig*
keerel is, heeb manl niet wat ik ïne van zendelingen had voorge
steld. Ik ben blij, dat hij gekomen is. niettegenstaande hij dan
zijn tijd ral gaan verspillen in Kwandi".
„Ileysch? Ik niet", antwoordde Fanc kortaf.
„Waarom? Wat scheelt eraan. Harley?" riep zc verwonderd
uit.
„Het bet eek ent een hoop last en zware verantwo
Ik twijfel niet aan zijn oprechte bedoelingen, maar 6-t.u»u#fmsz
ben ik zoo Bang van hen». Vrij zeker zal hij de priesters Terbit»
teren, on als hij houvast krijgt non een paar lieden, dan komt
daar narigheid van. wis cn zekerIk had liever, dat we ge««
bezoek hadden gekregen in Kwandi, vooral nu niet".
twoordelJHAeid.
ir dnnnnaHbisl
Maar de dag zou komen, dat Harley Fanc hoogst dankbaar ge
stemd roll zijn om het feit, dat Frank Rilston in Kwandi geko»
(Wordt vervolgd.)
