ZhJuxddi Caf 7hm Drukkende hitte ASPIRIN WOENSDAG 30 JULI 1930 DERDE BLAD PAG. 9 AFSCHEID-G. QUELLE VAN DE JOHANNES-STICHTING „EEN PLECHTIGHEID VAN DE GROOTSTE BETEEKENIS 1 Gistermiddag vond in de Kapel van de sehoone „Johannes-Stichting" tc Huis ter Heide een bijzondere plechtigheid plaats. De directeur en Mevrouw Quelle namen van deze stichting na 22 jaren van noesten arbeid afscheid on daartoe waren velen opgekomen om hierbij tegenwoordig te zijn: Naast het personeel en de patiënten merkten wij op Mr. Fred. H. Beunke, na mens het gemeentebestuur van Zeist, Jhr. de Jonge van Huis ter I-Ieide, Ds. W. Ver- boef, Ger. Pred. tc Zeist, Ds. Speelman van Nieuwveen, geestelijk verzorger van de êtiohüng „Nieuwveen", Ds. Goris van Amersfoort, do gestichtsgeneesheer Dr. Bon man van Zeist, Ds. Tuinstra van Huis 'ter Heide, Mr. do Gaay Fortman namens de familie, Mr. van Dobben de Bruin, Burge meester van Bodegraven en de heer J. Dou wes, vice-Yorzitter van de verecniging en Wethouder van Amsterdam. Ds. Bartlema Van Zeist had bericht ingezonden niet aan wezig tc kunnen zijn, daar hij in het bui tenland met vacantie vertoeft. Prof. Dr. Hugo Vissclier, de voor zitter der Johannesstichting, opende de samenkomst met het laten zingen van I's. 150:1, waarna hij vergezeld van den secre taris, Mr. van Dobben <:o Bruin, liet echt paar Quelle binnen leidde. Bij het binnentreden zongen de aanwezi gen een speciaal voor deze gelegenheid ge dicht lied. Toen beiden hun zitplaatsen voor het podium ingenomen hadden, betrad Prof. Visscher het spreekgestoelte, Waarna hij Psalm 121 voorlas. De directeur, zoo richtte spr. zich vervol gens tot de aanwezigen neemt in onze stich ting de voornaamste plaats in en daarom is deze plechtigheid, waarin de heer Quelle afscheid van ons gaat nemen, een plechtig heid van de grootste beteekenis. Spr. heelt nu 22 jaren geleden den schei denden heer Quelle en zijn gade de stu b- ting te Nieuwveen zien betreden en deze gebeurtenis is voor hem gebleven con geze gend oogenblik, want bet werk der stichting heeft zich onder de leiding van den*heer Quelle geweldig uitgebreid. God kont den zegen die van zijn arbeid is uitgegaan. Die arbeid was een prediking van het Moord maar ook van de daad en van haar geldt de belofte, van den profeet „liet zal niet ledig tot U weder keeren." Zich tot den heer en mevrouw Quelle wendend zei spr.: Het moet. voor u een aangrijpend oogenblik zijn, want nu bemerkt ge, dat alles is voorbij. Doch er is altijd in een menschenleven veel dat ons met den tollenaar zeggen doet: O God wees mij zondaar genadig, maar bet. is schoon als wij daarnaast ook zien mogen op de wonderen vani Gods genade. Dat wij U nü afscheid zien nemen mag ons droevig stemmen, maar er zit ook in, dat de Heere ons tot hiertoe geholpen heeft. Het bestuur en de stichting brengen U en Uw vrouw dank voor den arbeid voor het bestuur maar bovenal voor de patiënten verricht en wanneer wij onzen dank uït- ireke.n dan blijft ons ook nog over dezen ensch uit te spreken, dat er voor U beiden een sehoone levensavond overblijve, die ver licht wordt door het licht van den Vorst des Lichts, Jezus Christus. Het Echtpaar QUELLE Tenslotte deelde spr. mede, dat de heer Ubbink van Amsterdam de toekomstige directeur zal worden. De Hoofdverpleegster, Zr. Mecrman, sprak vervolgens namens het personeel. Gij, zoo richtte spreekster zich tot. het echtpaar Quelle, hebt ons geleerd wat Pau- lus ons zegt: „Door de liefde van Christus ben. ik gedrongen". Do r u mooie voorbeeld hebben wij verpleegsters liefde gekregen voor de bedrukten en wij danken U daar voor. Spreekster bood namens de verpleeg sters een enveloppe met inhoud aan en een album met de namen van de schenksters. Daarna voerde de heer Stannefeld, een patient, liet woord. Spr. schetste op treffende wijze het echtpaar Quelle als e vader en moeder voor de verpleegden. N alleen, aldus spr., hebt ge steeds gewaakt voor de stoffelijke nooden, maar ook waart gij immer uit om ons geestelijk te verzor gen. Wij kinderen van het groote huisge zin zijn u daar hartelijk dankbaar voor en bicden U bij dezen een klokslel aan, waar op in koper gegrafeerd staat: Hier Tijd Gewijd Daar Vrucht verbeid 1002—1930 Daarna nam do heer Quelle het woord om allen dank tc betuigen voor de vrien delijke en hartelijke wooi\len tegen hein gesproken. Dc voorzitter, aldus spr., heeft mijn wer ken' in deze stichting „geen gemakkelijke taak" genoemd en dat is waar, maar toch is dit- wel een beetje tc hoog aangeslagen. Spr. dankte voor de woorden door den voor zitter gesproken, maar wilde in deze ure Godc de eere geven. Met dc zusters had spreker altijd heel ka moraadsehappelijk gearbeid en dat ligt zeker aan spr.'s democratische geaardheid. Toch gelooft spr. dat liet „georganiseerd rleg" de juiste weg is om met het perso- Spr. dankte hartelijk voor de hem aange boden geschenken. Prof. Vissclier antwoordde den directeur op deze toespraak met er op te wijzen dat democratie geen fout is. Ook het bestuur voor overleg en gaat zelfs verdor dan de heer Quelle; het is namelijk niet georgani seerd en dus nog vrijer (vroolijkhcid). Democratie is goed, maar ze moet niet los gemaakt worden van den levensboom van do waarachtige democratie, die Christus ons in dc prediking van het Koninkrijk Gods voorgehouden heeft Wij hebben Uw arbeid mijnheer Quelle in dit licht bezien. Ds. Speelman sprak woorden hulde namens het personeel en de stichting te Nieuwveen. Tenslotte richtte de heer Douwes, de vice-yoorzitter van de stichting zich tot den het afgaan der jaren en in hun nieuwe HET VROEGERE HUIS Een welsprekend beeld van dc verschrikkelijke vcrwoestinq door de aardbeving. Duizen den inwoners van Melfi en omgeving vonden na de ramp op dc plaats waar eens hwi woning stond een puinhoop. periode des levens steeds het oog mogen slaan op den God, die hen tot hiertoe had geleid. Daarna ging de heer Douwes voor in dankgebed. In de conversatiezaal werd daarna gele genheid gegeven den heer en mevrouw >uelle de hand ten afscheid te drukken. Velen maakten hiervan gebruik. Kerknieuws. WAAR MEN NU WOONT INGEZONDEN MEDEDEELINO veroorzaakt licht hevige hoofdpijn. Neemt dan, als altijd, Aspir in-Tabletten. eenig op de wereld ALGEMEENE SYNODE DER NED. HERV. KERK TWAALFDE ZITTING. Na opening met gebed en voorlezing der •notulen worden eenige eindredacties vast gesteld van nieuwe wetsvoorstellen en voor- ioopig aangenomen reglementswijzigingen. Tot lid der Commissie voor de Jeugddien sten wordt in de vacature van wijlen Ds. M. Jongebreur benoemd Ds. W. J. va Lokhorst te Hilversum. Behalve Prof. D J. R. Slotemaker de Bruine zal ook Prof. Dr. J. A. Cramer, te Utrecht, de jadering van het Voortzettingscomité te Chexbree bij Vevey bijwonen. De commissie tot het aanhouden van be trekkingen met de buitenJandsche kerken ordt aangevuld met Prof. Dr. J. R. Slote- akerdeBruine. In behandeling komt een voorstel van Prof. Brouwer en den heer Bloem, om dc gemeente Eindhoven te betrekken in de bemoeiingen van de Commissie voor de Mijnstreek, daar deze Gemeente staat voor moeilijkheden tengevolge barer uitbreiding cn er toestanden zijn, overeenkomende met die in de mijnstreek. Naast de stichting ecner tweede predikantöplaats is een c< didaat als hulpprediker aangesteld. Na dc kerk js een lokaal gebouwd, dat veel te klein blijkt. De gemeente doet eigenlijk meer den van liaar verwacht mag worden. Dit voorstel wordit aangenomen. Als gevolg hiervan zal, lettende op de samenstelling der Commissie voor de Mijnstreek, deze commissie met. twee leden w rden uitge breid, aan to wijzen door het Classicaal Be stuur van Eindhoven. Mr. T ij s s e n s rapporteert namens de commissie voor de stukken ter behandeling over een verzoek van den kerkeraad te Thamen aan den Amstel om grenswijziging tueschen Thamen aan den Amstel cn Mij drecht, aan welk verzoek overeenkomstig de conclusie van het rapport wordt voldaan. De heer Van Zwet rapporteert namens dezelfde commissie over een verzoek van den kerkeraad van Rotterdam om dispen satie van eenige Reelementshepalingen, le. do attestaties tusschcn Rotterdam en de randgemeenten in burgerlijk Rotterdam automatisch te doen overschrijven en 2e. het getuigschrift van goed zedelijk gedrag bij aanneming en bevestiging voor hen af ie schaffen. De conclusie san het rapport ad viseert tot afwijzing en overbrenging van dit verzoek bij de te benoemen commissie voor het grooto-stads-probleem. Aldus wordt besloten. Namens dezelfde commissie rapporteert Mr. Tijssens over een verzoek van den Wereldbond der Kerken afd. Nederland in zake de resolutie betreffende het Kellogg Pact, waarbij is gevoegd een afdruk van een in de bestuursvergadering van den Bond te Avignon in Sopt. '29 uitgesproken verkla- het door 56 volken onderteekeude Kellogg-Pact. Het Bestuur vraagt instem ming met de in de verklaring vervatte be ginselen cn zoo groot mogelijke bekendheid hieraan te geven in de Ned. Herv. Kerk. De classicale vergaderingen van IJzcndijke, Haarlem, Leeuwarden, Winsum, Eindhov en Franeker betuigen instemming, Haar lem schrijft erbij, dat zij oordeelt, dat „de Kerk zich van deze brandende kwestie dik wijls al te veel afzijdig heeft gehouden". De commissie is verdeeld. Allen zijn het erovei eens, dot de oorlog als middel tot beslech ting van internationale geschillen niet mocht bestaan en, in 't algemeen, men met alle krachten naar streven moet, ,or- logen te voorkomen, maar de vraag, of 't wensohelijk is, dat de Kerk met deze klaring zal instemmen, wordt velschillend beantwoord. Er zijn leden, die oordeelen, dat dc Iv op eigen terrein moet blijven en zich niet moet begeven op het terrein der overheid dat er omstandigheden kunnen zijn en ooi wel voorgekomen zijn, dat men met alle kracht, ook met de wapenen, zijn recht of vaderland zal willen en moeten verdedigen, en men, na deze verklaring in deze omstan digheden tegen zijn eigen vaderland moeten opstaan en zelfs dienstweigering zou moeten bevorderen, waarom de consequent gevaarlijk moet worden geacht; verder, dat het moeilijk is uit te maken, of de oorlog in elk geval in strijd is met don geest en de methode van Christus en daarom onver- eenigbaar met den geest en de methode der Kerk zou zijn en ook, dat het uitspieken van het verlangen van „de onmiddellijke voltooiing ecner organisatie, die middelen zal verschaffen om internationale geschillen van allen aard op vredelievende wijze te be slechten en gerechtigheid onder alle volken te doen heerschen" gelijk de verklaring zegt, zonder aan te geven, hoe en door wie deze organisatie zal worden gemaakt en voltooi-d, een verklaring is, die geen feite lijke oplossing aangeeft. Overal ziet men dan ook haastig opgeslagen tenten, waarin vela gezinnen den dag in vreeze en spanning doorbrengen. Korte Ziekendie —IX Korte Zlekendi- Groote. Em.-pred. de te Hilversum. K.R.O. 11.3012 Godsdienst!* half uurtje. 12.— Tijdsein. 12.15—1.15 Muziek. 1.15—3 Gramofoonptaten. N.C.R.V. 2.Tljd-ein. 2—2.30 1J r jm-1- - I - mofoonmuii-k. N.C.R.V. 4.— Tijdstip.. «—5 Z>- kenuurtje. t* leiden door Ds. J. J. C. Karres. Ned. Herv. pred. te Apeldoorn. Muzikale mede werking ve-rlsenet iet. beritc J. H. Srnlt Duy- Anderen stellen daartegenover, dat, nu 56 volken bij het Kellogg-Pact zich aansloten, de Kerk niet mag achterblijven, zich duide lijk uit te spreken; zij deelen do vrees niet voor de hierboven genoemde gevolgen en oordeelen. dot, als alle vredelievende pogin gen hebben gefaald, er wel niemand zal zijn. die tot dienstweigering zal aansporen, maar veeleer ieder zal overtuigd zijn, wet. zelfs geweld tot handhaving van recht en nationa le zelfstandigheid te verantwoorden is. Op spraken sommigen de meenang uit, dot de vraag, of oorlog geoorloofd is een-vraag is van zedeleer en de Chr. zedeleer den oor log verbiedt. Deze leden vormen de meerderheid rler commissie en stellen voor, de gevraagde in stemming te betuigen en daarmede de Kerk a kennis tc stellen door een schrijven aan le kerkeraden ter afkondiging in de ge meenten. De minderheid stelt voor. don Bond le be richten, dat de Synode geen vrijheid vindt, om aan liet verzoek te voldoen. Na ampele bespreking wordt de conclusio der minderheid met 10 tegenstemmen aan genomen. Tegen stemden de prae^advisee- rtnde leden Prof. Knappert cn Brouwer, de leden Eilerte dc Haan, Ohler, v. d. Veen, Nie- meyer, v. Krevelen, v. Zwet, Cramer. Boon stra en Brandligt. Ken herhaald verzoek derafdeeling Neder land van het Internationaal Verbond tot verdediging van het Protestantisme, om lid te worden van het Verbond tot verdediging van het Protestantisme, voorzitter der af- dee'ing Nederland is Prof. Dr. Slotema ker de Bruine. Een gelijk verzoek is in de laatste drie ja ren van de hand gewezen. Er wordt in het v-rzoek op inwilliging aangedrongen meer om moreelen dan om materieelon steun. Het verzoek wordt ingewilligd met. 11 tegen 8 stemmen. Tegen do leden Barbas, v. Loo, Weep, v. Oeveren, Bloem, Tijssens, de Pree. cn.de vi ce-pree. In den namiddag commissie-vergaderin gen. Kunst cn Letteren. Gisteren de veertigste sterfdag van Vin cent van Gogh had te Nuenen in hel Domineeehuis, waar Van Gogh's atelier gedurende de jaren ISSo18S5 de plechtige onthulling van den gedenksteen plaats door het bestuur van den Eindliovenschen Kunst kring, waarbij de heer Hub. van Reulh de gedachtenisrede uitsprak. Talrijke Var Gogh-vereerdens, autoriteiten en kunst critici uit don lande en familieleden van den kunstschilder, woonden deze plechtig heid bij. De gedenksteen werd ontworpen door ar chitect Alb. Croes uit Waal re en uitgevoerd dcor den beeldhouwer H. Siegers te Eind hoven, eveneens leden van den kring. De steen draagt het opschrift: Hier woonde on werkte Vincent van Gogh van 1883—1885. Eindhovensche Kunstkring 29 Juli 1930 Bij de onthulliug werd voorts een oor konde aangeboden, onderteekend door de intkui schenkers en geteekend door het Kunst kringlid H. Hopfenbrouwere. Enkele Van Gogh-vereerders voerden bij deze plechtig heid het woord. PsAlm $9 ami riding 1: H. f- 1. 3. Schriftiri goede* 2. Zingi 4. Etnt werp! ,..V)1( - ir aml-u ig 51:2 7. Gcb.- 56.20 Concert: mej. x?J. Hanny SchcffcWu.r Klor-. viool: de W. Boeken, viool; mej Tot Vrcdi 6.30—6.40 Ko. 2 5. 5. Zingen: Ce ll 7. 5 Gemengd Nieuws. sterdam. 6.407.40 i i. Muf 1st der Ev. Luth. 5 Gramofoonmuzlek. 8.- II. vr. Frlr-da Mooy. ran fluit: mej. Itlo KI&j"t BRANDEN. Te Beeiu6tor (N.-H.) brak brand uit in de groote boerderij van Heerm.' iDe oorzaak is te wijten aan hooibroei. Reeds 's avonds werden de hooietekers op de hooibroei op merkzaam gemaakt. Het gevaar bleek ech ter niet meer te keeren. Hoewel de brand weer spoedig met twee motorspuiten ter plaatse was. brandde de boerderij geheel uit. De eigenaar Heerman had zich kort ge- Itden hier gevestigd en was bij het uitbreken van den brand afwezig. Dc schade wordt door ver.ekering gedekt. EEN SPOOK-AUTO. Voor een perceel in de Nieuwe Uilenbur- gorstraat te Amsterdam, stond een vracht auto to wachten, de chauffeur was eon oogenblik afwezig e? twee kleine meisjes namen de gelegenheid waar, oni de ge- heimzinige instrumenten aan de binnenzij de van de ra bine eens nader te bekijken. Al dus geschieddeIntussoben kwam de chauffeur terug die aan de voorzijde van de auto de starter aansloeg. Juist toen hij aan de zijkant van de auto stond, schoot deze CarillonbcspcltnK door don h liet Kon. FnUls to Arasten rsbcrichton. 10.1011 Gmmofoc HILVERSUM I S.01—9.15 Grim 10.01—10-15 M'ir, 12.— Tijdsein. *- muziek. 3—3.31 eert. 4—4.S0 E» Voort*, sollstrr 5.46—7.15 Con- verslte.it. 8.— Radlo-tooneel. 9.30—9.45 i half u '5 MA A.V.R.O S.— TiJdse onmuztek. 10.— Tl wijding. 10.30—13 C' -2 Muziek. 2—3 Gram dracht. 3.304 Sollstei Tijdsein, -foon- 30—3 55.45 Granaofoonraumlek 7.15—7.45 Radl« Volksunl- 8 Tijdsein 8 -il—9 - - - - Persberichten. 10.15 1 lofoonmuxtck. plotseling vooruit, de jonge dames hadden blijkbaar de lust niet kunen weerstaan aan de verschil lende handels te draaien. De „spookauto", die door don chauffeur niet zoo spoedig tot staan kon worden ge bracht, reed op een groepje mensctacn in. Ken tweetal kinderen van 8 en 4 jaar wer den gewond aan de beenen en moest naar het ziekenhuis worden vervoerd, terwijl een tweetal fietsen werd vernield. In de verwarring wisten de beide jeugdige boosdoensters te ontkomen. Tot nog toe zijn zij niet ontdekt DE EZEL VAN MIJNHEER PIMPELMANS (Nadruk verboden} 77. Opeensssss?s-l>.:>eni! Een felle bliksemstraal had de telefoonlei ling getrof fenlievige electrische trillingen en schokken vlogen door den draad, sissende vuurpijlen on rookwolken echoton uit mijn heer Pimpelmans broekje, zoodat de goeie man inééns „bij" kwam en in volle vaart langs de dradon vooruitschoof 78. „Er is vast een telegram in mijn broek geschoten", dacht hij, totdat liij opeens zijn neus zeer onzacht tegen den eersten den besten telefoonpaal stootte en noar beneden tuimelde. Hij kwam in het zachte, natte gras neer, krabbelde overeind on sukkelde mopperend en kennend door den stroomen* den regen naar huis. (Wordt Vrijdag vervolgd.) INGEZONDEN MEDEDEELING. EEN GELE NAPOLEON ARTHUR E. SOUTHON (3S „De blanke man is te streng voor ons." zei Makindi somber i2ijn goden moeten wel heel sterk lijn, dat hij het durfde wagen het Beeld van Mimba-Karo le vertrappen; want geen leed trof t&m. Zijn woorden waren bovendien vermetel, want hij liet ons gevoelen, dat wc dwazen waren, die als kinderen waren bedot door den gelen man. Ik vrees den blanken man. Fcribo, want hij heeft een macht, die grenst aan tooverij. Dien dag was hij alleen in het palcis en wij waren met vele honderden. Niemand zal ons kunnen uitmaken voor bloodaards. Wij hebben gevoch ten njet het blanko ras, ook toen zij in grooten getale waren en wij slechts weinigen, en wij hebben overwonnen. Mei onze speren alleen zijn we dc wildernis ingegaan en maak- toen de grond schudde van zijn gebrul. En we zijn niet op do ten jacht op Kinun, den leeuw, en we hebben niet gesidderd Vlucht geslagen, toen Aniotekun, dc luipaard, ons aanviel, als wij hem verwond hadden, toen hij op ons afsprong alsof onze speren slechts stokk enwaren in de handen van kinderen. Neen, lafaards zijn we niet! En toch vreesden wij voor dien ecnen blanken man, toen hij ons toesprak met zijn zachte stem. Ondanks alle geweren der politie hadden wij hem dien dag in stukken kunnen breken, want wij waren met velen, en zij waren weinig in getal. Wij za ten te beven! Vele goden of duivels moeten hem moedig gemaakt faebben, want niemand! die niet meer is dan een man, zou heb hen kunnen doen, wat Feribi-ekun deed, sedert hij in ons land kwam." i „Zeker, alleen iemand met groote tooverkracht kon een god hebben mishandeld, zooals hij Mimba-Karo mishandelde", zei Feribo huiverend. „Zeg me nog eens, Makindi, hoe was de klank van de stem der godheid, toen hij terugging naar het donkere land, waar de goden wonen?" Makindi's gelaat werd aschgrauw en hij fluisterde: „Wee ons! Spreek niet zoo luid, Feribo, als je 't hebt over zulke dingen. Het bloed in mijn lichaam verandert in water, zelfs nu nog, als ik denk aan dio ontzettende kreten. Daarin was het geluid als van vele vleermuizen, vermengd met het gehuil eener hyena, als dc leeuw hem heeft gevangen als z'n prooi." Voor de plotseling aanrollende vloedgolf van bijgcloovige angst dicht tegen elkaar aan, diep wegschuilend in de donkere scha duw van de hen omringende struiken. Prachtige voorbeelden van liet wilde leven sterk gebouwde natuurmenschcn en toch nu in hun angst nici veel meer dan bange kinderen, dio fluisterend spreken van vreemde dingen, die in fantasie wer kelijk bestaan. Heel lang stonden zij daar zoo, sidderend in den greep van groote angst, totdat Makindi een manhaftige poging deed om zijn vrees van zich af te schudden, en weer terugkeerde naar wat zijn gedachten zoo sterk bezig gehouden had. „Nu die Tulasi verdwenen is, en des konings hart zich niet meer verheugt in den droom van een groot rijk, ziet hij mij met wangunst aan. Meermalen heb ik al met hem gesproken over den dag, waarop jij naar mijn hut zoudt komen en mijn dagen vervullen met blijdschap, maar altijd antwoordt hij, dat hij de zaak nog wel eens bekijken zal; dat ik nu geen rijk kan ver overen met mijn speer cn met mijn jonge mannen, een bruid schat geven moet, waardig voor de koningsdochter, omdat an ders zijn eer wordt omlaaggehaald .voor het aangezicht van al de aanzienlijken. En hij weet, dat ik die nooit zal kunnen geven „O, de koning is al dikwijls van mcening veranderd, sedert den dag waarop do gele man het eerst in Kwandi kwam", zuchtte Feribo. „Hij bemint mij nog steeds, dat weet ik wel, maar ik kan hem niet buigen naar mijn wil met mijn vrouwelijke listen zoo als in vroeger dagen. Ik ben altijd bang om het uit te spreken, maar, Makindi soms ben ik wel eens bevreesd, dat hij mij nooit aan jou zal willen geven." „Wat!" riep Makindi wraakgierig, „Zeg niet zulke dingen van den koning, Feribo, want hij heeft mij in bijzijn van Tulasi, cn Olubi en Tinuola beloofd, dat het doen zou". „Dat weet ik wel", zei ze zacht „maar. hoewel ik steeds schroomde hot tc zeggen, was ik in die dagen er al bang voor Tulasi keek mij ook met begeerige oogen aan, weet je, en hij nam een grootere plaats in in des konings hart dan jij wel ver moedde." „Tulasi!" riep hij uit met groote verbazing. „Neen, nu geloof ik toch, dat je mis bent. Die man wist niet wat liefde was. Hij leefde alleen om te haten." „O, ja, dat denk je misschien, maar een vrouw voelt heel fijn, wanneer een man haar begeert, ook al sprak zijn tong'nimmer een liefdewoord. Tulasi heeft me dikwijls aangekeken en dan was er honger in zijn donkere oogen. Ik was bang voor hom, nog banger dan jij bent voor Feribu-ekun." „Maar waarom zei de koning den op instigatie van Tulasi, dat jij de mijne zoudt worden?" vroeg Makindi. „Omdat ze jou noodig hadden om aanvoerder te zijn van de jonge mannen, en geen andere manier wisten om je te binden Tulasi wist, dat de jongere zouden volgen, overal waarheen je hen leidde, maar dat ze nimmer een anderen aanvoerder wildon erkennen. En daarom overreedde hij mijn vader om jou z'n woord te geven." „Nu, dan is het goed voor hem, dat hij nu dood is", schrecuwdö Makindi woest, „anders zou hij kennis maken met dc kracht van mijn arm en de scherpte van mijn speer!" „Maar gelukkig, hij is nu dood. Dus dat kan ons niet meer deren," merkte zij op. „Als Mimba Karo zich hulde in het lichaam van den gelen man, en de god van den blanken man heeft hem overwonnen, dan is Tulasi met zijn god verdwenen. Want niemand heeft hem sedert dien tcruggozin. Hij zal het ons, dunkt me niet meer lastig maken, want, kijk cms, Nadu hoeft deze fetisch voor me gemaakt, die ik op mijn hart draag om me te beveiligen tegen den haat van den geest van don gelen „Nadu moet voor mij er ook een maker.riep hij met ■tem perde stem. „Tulasi s haat was heel heftig, toen hij nog Wfda. En nu hij in dc geestenwereld ogenomen ia, zal die haat nog feller zijn. Ja, vanavond zal ik haar vragen er voor mij ook een to maken." „Zeg eens, Makindi, kan Nadu geen goed woordje voor ons doen bij den Koning? Nu zij terug is in het paleis cn weer da functie bekleedt van Wachtorcs over des konings ziel, nu heeft hij ontzag voor haar, evenals vroeger voor Tulasi. Vast, als zij hem vertelt, dnt het de wil van den grooten-Shango is, dat wij ecu worden, zal hij naar haar luisteren." „Ik heb haar dat al zoo vaak gevraagd, maar ze heeft er g?en ooren naar". Ze bemint mij als haar eigen zoon, en ze houdt van jou ook, Feril-o, zooals iedereen die je gezien heeft, wel van je houden nwK-t oni je schoonheid en je sterke xiel Dlkwgls heeft se den koning geadviseerd je mij te geven, maar alleen a!s wijze vrouw; nooit ii* haar kwaliteit van Siiango-priesterea." {Wordt vervolgd}

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1930 | | pagina 9