O
K. L. M.
Wie niet adverteert
Onovertroffen
Laschinrichting, Machinefabriek en KEIELMAKEMI
wordt vergeten.
VERVOLG. PAG 2.
NS PRAATUURTJE
Wat ik hoorde, zag, /as en dacht. Op reis en thuis.
keuren.
Ileel Ge natuur spreekt van de komende
lente.
l*!u de menschen genieten van het lekker;
.vco fjti urszonnetj e.
Ja, er zullen nog genoeg minder prettige
dagen komen vóór de mooie zonnetijd
tiaar is.
(ieliikrig ook. 't Moet niet altijd mooi
zijn. Alles op z'n tijd.
Maar nu bedrukt zijn!
Nu somber gestemd zijn!
Wel, dan zal het toch heel erg zijn.
Niet omdat met dit mooie weer de jaar-
lijksche schoonmaakplannen vasteren vorm
beginnen aan te nemen.
Niet omdat te midden van dweilen,
bezems zeepsopgeuren, stofwolken
lu.'.htjes van aangebrand eten de gewone
huiselijke gezelligneid de tochtende open
staande ramen is ontvlucht.
Niet omdat een symphonie van houten
vloerengestommcl, tapij tengeklop, emmerge-
rinkel, zeemengeknierp en stofzuiger gezoem,
je ,door de radio te veel verwande ooren
geweld aan doen.
Niets van dat al.
Was het maar zoo. Je aanvaardt als een
noodzakelijk kwaad deze jaarlijks terugkee-
rende lichte aanval van ontoerekenbaarheid
van da vrouwelijke (d.i de grootste) helft
yan Nederland.
En je schikt je in je tijdelijk hard lot
[(Gelukkig voor mij dat mijn vrouw en
dochters deze praatuurtjes niet af.uisteren).
Maar heel andere dingen maken je bij
zulk mooi voorjaarsweer mistroostig.
Je voelt de drang in je opkomen tot don
vooi'ja arsarbeid (zooals de vrouwen tot de
schoonmaak).
Je voelt de naderende oogst- en weidetijd.
Je zit als tuinder al midden in het voor-
jan rswerk.
Enwat zal het worden?
Nog meer misère? Nog meer tegenslag?
Neg meer zorg? al noemt de Minister dan
ook de toestand niet zorgwekkend. Wij weten
yve! beter.
De minister moest op den
geweest zijn. Verleden week.
Had Z.-Ex. wel wat anders
Daar waren ze van Noord tot Zuid.
Ge hebt het Zaterdagavond iin ons hoofd-
b'au kunn-n lezen.
Bij de varkensfokkers, ja daar gaai het
op het oogenblik wel aardig goed.
Maar zooals een der „praters" dien middag
zei: heden gij, morgen wij.
De toestand up land- en tuinbouwgebied i s
Zorgelijk, vooral bij de landbouwers.
En nu dreigt gevaar, dat we onze elastiki-
tn't onze veerkracht verliezen. Overbelast ais
we zijn.
Nu dreigt gevaar, dat we ons tot uiterste
middelen laten ver.eiden, die nog erger zijn
dun de kwaal.
Zoo'n middel is een eigen partij, een
agrarische partij te willen stichten. Dat zou
eoi fataal middel zijn.
Neen ge moet niet meenen, dat Praatjes
maker V' rpolitiekt is. Heelemaal niet
leder zijn smaak, niet waar, en politiek
smaakt mij niet.
Juist daarom meen ik, omdat ik heelemaal
met beinvioed ben door politieke neigingen
in deze of gene richting, gerechtigd te zijn
om onze boeren en tuinders tegen een eigen
pjuTij te waarschuwen.
Wilt ge nog minder hulp.
Wilt ge nog minder oog en oor van de
regeering voor onze nood dan moet ge een
agrarische partij stichten.
De weinige leden die zoo'n partij zou tel
Jol zouden heei geen invloed hebben, omdat
»c een groepsbelang vertegenwoordigen
Maar ge moet door uw kiesvereenigingpn.
door uw districts- en provinciale organisaties
mv.oed zien te krijgen.
De vergaderingen bijwonen, mee-stemmen,
mee-praten en zóó, zoo allóén, kunt ge
Niet anders.
'k Krijg wel eens brieven van lezers, din
hun boos gemoed luchten.
Dat verblijdt me.
Laten ze dat maar meer doen. Zoo blijven
wij op de hoogte en komen in contact met
de lezers.
En zoo'n brief schrijven, diet sommigen,
die al te vol zijn, wel eens goed.
Zoo was ook de praatdag der boeren en
tuinders, die goed deed.
Alleen dat het gesprokene niet meer
ruchtbaar gemaakt werd door de groote
pers, spijt me.
Want wo moeten in actie blijven.
Stil blijven is niet goed.
Telkens als we gelegenheid hebben onze
nood uit.
Doch het hoofd koel houden.
En geen malle dingen uithalen.
Of het voorstel van de veilingsvereeni-
ging „Naaldwijk" aan de algemeene ver
gadering van den Bond Westland, hiertoe
behoort, durven wij niet zeggen.
Dit voorstel wil de
VEILINGEN EN KWEEKERIJEN
SLUITEN VOOR BUITENLAN
DERS.
't Lijkt ons toe, dat dit voorstel wel goed
en rijp overwogen wordt.
't Is waar, er komen veel buitenlanders
ons de kunst afkijken.
In 192.9 zijn alleen op den Proeftuin:
„Zuid-IIollandsche Glasdistrict", meer dan
tweehonderd bezoekers uit het buitenland
geweest.
Doch of door het weren van zulke bezoe
kers wij ook maar iets mind,
tie
fel
Tegen het afteappen van nieuwigheden of
afkijken van nieuwe methoden die ons een
voorsprong kunnen geven zijn wel maatre
gelen te treffen.
'k Ben ook wel eens op een kweekerij ge
weest. wel meer dan ééns, dat de eigen"-
naar merkend, dat ik geen concurrent was,
dan andere bezoekers.
Op deze wijze onze concurrenten tegen
houden, lijkt mij zoo oppervlakkig gezien
geen middel. En 't zou maar verbitteren.
Zorg dat ge prima, prima u-aar aflevrt
voor iiet buitenland, dat heel goed verpakt
en gesorteerd is. Dat er aantrekkelijk, Hoi-
landsch aantrekkelijk uitziet
Weer met alle to bedenken middelen
knoeien"' waaraan Hollandei's zich ook wel
eens schuldig maken.
Houdt onze naam hoog. Dat lijkt me hot
middel.
Ja, de Italianen waren groote concurren
ten op de Duitsche tomatenmarkt, en o\er-
stroouidcn Duitschland met hun product,
zoodat wij geen prijzen-kaart kregen.
Doch weet ge wel dat ze in
ITALIË DE TOMATENCULTUUR
GAAN INKRIMPEN?
Want het heeft in 1929 zéér ongunstige
ervaringen opgedaan met zijn tomatenteelt,
on daarom hebben de belanghebbenden een
speciale vergadering gehouden. Dr. Goldoni
uit Parma hield een rede, waarin hij er op
ZENDT UW TULPEN PER
EEN DAG VROEGER OP COVENT
GARDEN MARKET TE LONDEN
wees, dat overproductie de eenige, althans
de voornaamste oorzaak is, zoodat inkrim
ping der cultuur het eenige middel ter ver
betering is.
Terwijl de productie in de jaren 1924 tot
1928 gemiddeld nog 5.9 milliocn centenaars
bedroeg, leverde de oogst '29 niet minder
dan 11.75, dus het dubbele op! Een deel bleef
daardoor onverkocht De met tomaten be-
teelde oppervlakte werd in die jaren uitge
breid van gemiddeld 44.000 H.A. tot ruim
68.000 H.A.
Het grootste deel der productie wordt af
gezet aan de conserven-induslrie. Men wil
nu, omdat de fabrieken niet konden venver
ken, door een meer doelmatige keuze der
soorten, er voor zorgen, dat de tomaten niet
allemaal tegelijk rijpen
Voorts wees di. Goldoni er op, dat bij
den verschen export veel concurrentie
wordt ondervonden van Nederland en
de Canarische eilanden op de Engelsclte
markt, waar Italië slechts 1 pCt. levert, te
gen Nederland 27 pCt. en de Can. eilanden
47 pCt
Duitschland neemt 90 pCt van den Itali-
aanschcn export af. Alle middelen zullen
thans beproefd worden om den buitenland-
schen afzet te verhoogen.
Nu dan moeten wij alle middelen maar
beramen om van die 90 pCt., die de Italia
nc^n ons voor een groot deel afsnoepten, een
stukje terug te krijgen
Niet zeggen, dat het niet kan.
Ons best doen!
Dat hebben de bollen kweekers, ('k zou ze
haast met den meer populairen naai»
„bollen-jongens" benoemen), ook gedaan.
OP
was steeds van veel beteekenis.
Maar de oorlog bracht malaise, algelieele
stopzetting zelfs.
Doch na den vrede hebben onze bloembol
lenbandelaars weer hun best gedaan.
Vele moeilijkheden moesten overwonnen
worden.
Vele bezwaren doen zich thans nog steeds
voor.
Dat gaat zoo.
Maar ze deden hun best. Met taaie vol
harding. Zooals wij dat kunnen.
En nu.
Het laatste jaarverslag van de Plant
Quarantaine and Control Administration, "i
volk gaat over 1 Juni '28—1 Juni 1929,
deelt ons mede, dat in dien tijd 273 milliocn
bollen in U.S.A. zijn ingevoerd en van deze
273 milliocn waren 229 milliocn uitNeder
land.
De moed er maar inhouden.
En werken dat onze producten naam
krijgen en houden.
Ons land leverde in '21—'22 nog maar Gó
milliocn tulpenbollen, in '28—'29 was het
al 192 millioen, bijna driemaal zooveel. En
dat in 5 jaar.
En ook rozen gaan nog al veel naar
Amerika. (P/* millioen struiken.
Doch de vruchtboomen komen bijna alle
maal uit Frankrijk. 12V2 millioen.
In ons land zijn ook vruchtboomkweekers.
Laten die bij Uncle Sam ook hun best
eens doen.
Men kan dan nooit zeggen, dat het eigen
schuld is als het mis loopt.
Dat de
IN
nlijft, is ook te danken aan het feit dat er
veel moeite voor gedaan is.
Er was ernstig sprake van, dat die bloeien
de inrichting van Dr. Poels haar geboorte
stad zou verlaten.
Maar neen hoor.
Er komt een nieuwe. De oude was veel te
klein geworden.
De gemeente Rotterdam zal den grond in
erfpacht geven en de gebouwen die 6y2 ton
moeten kosten, betalen, doch het Rijk zal
deze in 30 jaar terugbetalen, waarmee die
de eigenaar wordt.
De Rijksseruminrichting en Rotterdam
werden steeds in een adem genoemd. Ge
lukkig dat het zoo blijft.
Tot de volgende week.
PRAATJESMAKER.
Koolzuurbemesting van bolgewassen
In het „Weekblad voor bloemencultuur"
chreef de heer C. J. B r i e j r te Hillegom
:en voorloopige mededeeling over proeven,
lie in 1928 en 1929 te ÏTiJlerom zijn genomen
met een koolzuurbemesting.
We raden lezing zeer aiui hij onze lezers-
boHcnkweekers.
Het lijkt ons een zeer belangrijke aange
legenheid.
Het is mij gebleken, dat niet alle kwee
kers met het principe van de koolzuurassi-
milatie op de hoogte zijn, daarom begin ik
met hierover een korte inleiding te geven,
die natuurlijk ecnigszins oppervlakkig moet
blijven.
Een van de belangrijkste voedingsstoffen
)or de plant is het koolzuurgas, dat
door de bladeren uit de lucht wordt opge
nomen.
Door kleine openingen in de bladopper-
lakte, de huidmondjes, komt het binnen in
het blad, waar het verder wordt verwerkt
Dit verwerken geschiedt door de blad
groenkorrels en 'e energie voor dat werk
clt geleverd door hot licht,
laderoen en licht zijn voor dit
proces dus eerste vereischten, niet-groene
planten zooals paddestoelen b.v. kunnen
geen koolzuur verwerken en in 't donker
kunnen ook de groene planton het niet.
Als resultaat van- dit proces, waarbij ook
nog water wordt verwerkt, ontstaan kool-
vdraten, b.v. zetmeel of suiker.
Deze koolhydraten zijn het voornaamste
reservevoedsel, dat vele planten in staat
stelt te overwinteren en in 't voorjaar hun
eerste groei te „bekostigen".
Zulke planten zijn ook onze bol- en knol
gewassen. Bellen en knollen zijn niets an
ders dan voorraadschuren van reserve
voedsel, de grondstof daarvoor is het kool
zuur, de bladoren zijn de fabriek cn het
licht de energie gevende steenkool. Zonder
koolzuur geen bollen, ook al worden nóg
zooveel andere meststoffen toegevoegd.
Deze dienen voor het allergrootste deel
alleen dadrvoor om het koolzuuropnemcn
mogelijk te maken, ze leveren het fabrieks
gebouw en de machines. Verde.' zijn ze b.v.
noodig bij de vorming van eiwitten.
De bloemen die bij het forceren worden
verkregen, worden dus bekostigd uit do
voorraad reservevoedsel in de bol, welk
voedsel weer gevormd wordt uit koolzuur
Hoe meer reservevoedsel, hoe grooter en
mooier bloemen. Dus hoe meer ver
werkt koolzuurDeze vraag voert
direct tot de kern van de kwestie. In de
lucht is maar 0.03 pet. koolzuur aanwezig,
dus 3 L. in 10 M3.
Wanneer dit gehalte vermeerderd wordt,
zal de plant dit clan ook opnemen cn wat
zullen ondervinden, durven wij betwij- zullen fl° gevolgen hiervan zijn?
In kassen is deze proef meermalen geno
men. Men kan b.v. koolzuur in de l «s
laten stroomen uit de bekende stalen cylin
ders, daarbij voor een goede verdeeling
Op deze wijze lean men het koolzuurge-
halte verhoogen tot b.\. 0.1 pet., wat mei
daarvoor bestemde toestellen gecontroleerd
kan worden. In Duitschland zijn reeds
metheden uitgewerkt, waarmee men in de
praktijk het koolzuurgelialtc in de kas kan
verhoogm en regelen. Ook in 't Westland
zijn daaromtrent proeven gedaan.
Als resultaat kreeg men een grootere op
brengst, Je planten werden forscher en ge
zonder, de bloemen mooier.
Op 't vrije veld, waar men met wind en
andere weersinvloeden te kampen heeft,
gaat het niet zoo eenvoudig, er zijn dan ook
maar weinig onderzoekers, die zich hieraan
gewaagd hebben.
Tot zoover de inleiding.
Nadat ik in 1927 eenige voorbereidende
proeven op het vrije veld had gedaan, heb ik
in 1928 en 1929 proeven genomen om na te
gaan of koolzuurbemesting van bolgewassen
op het vrije veld mogelijk was, en welke de
resultaten daarvan zouden zijn.
In 1028 nam ik als materiaal de hyacin
then Fürst Bismarck en La Victoire, van elk
De Iepenziekte
Er zijn zeker weinig onderwerpen, die
zoozeer de algemeen belangstelling trekken,
als het wegsterven van onze Iepenboomen
aan onze openbare wegen. Ze sneuvelen bij
honderden, bij duizenden, Ze zuilen weg
sterven indien dut zoo blijft doorgaan.
In BreJa en Nijmegen heeft de Iepziekte
weder vele slachtoffers gemaakt, zoowel te
Breda als te Nijmegen zullen niet minder
dan 700 boomen moeten worden gerooid.
Te Nijmegen is het rooien reeds in vollen
gang, en vraagt dagelijks vele werkkrach
ten. Het komt mij voor, dat dét een minder
aangename werkverschaffing voor de be
trokken steden is.
Maar is er geen oorzaak? Was het advies
goed, om te planten Monumentaal Iepen,
op hooge, droge, arme zand- en grintgron-
den; is dit niet vierkant in strijd met de be
hoefte, met de levensvoorwaarden, die de
Iepenboom stelt?
Het ;s daar het land van de Beuk, Berk,
de Spar, Den, ze belac-hen met de Erica's de
schraalte en droogte, ze groenen en geuren,
koesteren zich in 't warme soms leem-
houdend zand.
Wij lezen in een oud tuinbouwboek:
De Iep of olm begeert een goede, vette,
aefst kleiachtige aarde, die wat vocht is; in
drooge, schrale gronden willen ze niet aar
den, behalve ééné soort de „Kurkiep", met
n kurkachtige schors.
Het komt soms meer voor, dat men zoekt
naar een verschijnsel, dat de geleerden voor
een paar honderd jaar, gemakkelijk had
den kunnen oplossen.
Nu lezen wij geregeld iin de bladen, van
vergaderingen gehouden door commission,
om middelen te beramen tegen Iepenziekte.
Het zijn mannen van naam, vooraan
staande personen op Tuinbouwgebied, zelfs
profe-sore-n, mannen van den Rijksplanten-
ziektenkundigen Dienst te Wagcnongen.
Onwillekeurig heeft men als vakman be
langstelling, die belangstelling is al jaren
oud, zij is niet van vandaag of gisteren.
Maar tot heden waren resultaten te zoeken,
ze waren voor mannen van practijk niet
tastbaar.
Het is anders wel de moeite waard, om
een tastbaar middel aan te wijzen voor zulk
een ziekte onder de boomen en dat er iets
gevonden wordt.
In Nederland wordt geschat, dat 2/3 van
de beplantingen aan openbare wegen be
staat uit Iepen. (UImus Campestrisj, Ulmus
Montana en Ulmus Monumcntalis, welke
soort volgens mij voor de ziekte het meest
vatbaar is, zij heeft niet veel houtwaarde,
ze is meer sierboom.
Anders behoort het Iepenhout, tot de hout
soorten, die voor vele doeleinden prachtig
eschikt zijn.
Zou er dan niets aan te doen zijn? blijfi
het advies alleen maar, ook voor jonge boo
men, omhakken en vernietigen dan is er
over tien jaar op de meeste plaatsen in Ne
derland geen enkele iepenboom me-er te vin
den.
Oude boomen sterk aangetast door Iepen-
spint-Iuis, zijn niet meer te behouden, maar
jonge boomen daar kan men de ziekte wel
degelijk beteugelen, door de zieke takken in
te snoeien, en de boomen rijkelijk te helpen,
met bemesting en bevochtiging. Het gebiek
tsel, en water, bij onze nieuwerwet-
jbedek kingen, doet de meeste iepen
boomen sterven, voornamelijk in den dro
gen tijd Juli-Augustus. Het moet zijn als in
Geen kwaad meer
T. v. cfl. BEUKEL
Bestrijdinosm.dde!en KGÜSM Tel. 22
pdverteert daarom
tot XJw doel bereikt is.
RQTTERDAMSGHE B9AZ-BMJK N.V.
P0MPENBU..GSI. GEL 13, ROHERDAM
KAPITAAL 1 £00.000.— c
fiESE VES i 160.090.Directie I* Schouten.
inrecue W. A. VAN DER VELDEN.
SPAARGELDEN
DEPOSITO'S
tFFECTEN
COUPONS
SAFE-INRICHTING
Waler* en stofdicht gesloten
Automatische smering
Minimum Benzineverbruik
ftadialeur-koeling
Voorzien van poelie voor
het aandrijven van
andere werktuigen
bernard-IVS:^^no«PEN
©Jaar N.V. GUSTAAF J. SANDERS' HANDEL MIJ.
Cü fcS BH C ROTTERDAM
-HEEMRAADSINGEL 145 - TELFOCN 30929
Wij exposeeren op de Jaarbeurs Sfartcfi ïfl©«
vergelijkende
5 een boom, die aan
n zijne wortelen uit-
i gevoelt het niet als
de gewijde profeti
Want hij zal zijn i
het water geplant is,
-chiet aan een rivier,
de hitte komt, maar zijn loof blijft gr
•der las ik: de stormwind en de regen
doen de iepenboomen groeien.
Particulieren, die prijs stellen op de ge
zondheid en krachtigen groei uwer boomen,
verzorgt uw boomen met mest, help ze in
den drogen zomertijd en misschien zou de
Iepenziekte volstrekt niet zoo'n omvang ge
nomen hebben.
Onze hedendaagsche Cemcnt-tegelbestra-
ng, waaronder doorgaans niet veel me»r
te vinden is dan rivier- of duinzond, ge\on
aan de boomen geen voldoenden weerstand
in tijden van hitte en droogte.
Zwijndirecht, Maart 1930.
C. BAKKER.
MAItKI HKIllt.ll I hts
Medegedeeld doer J wo
TldUS. K rui'litvoederh'ind
I 75 eiwit- en 6
Rire-
'i'u'sn T "nV.wi -
ongeveer 400 stuks
Oostenrijk, ongeveer
Elk partiitje werd
op eenige afstand va
zelfde grondsoort
de tulp Prins van
iuu stuks
in tweeën verdeeld en
elkaar geplant op de
met dezelfde mest.
Op de eene helft werd koolzuurbemesting
toegepast, de andere diende ter vergelijking.
De „begassing" duurde ongeveer 50 dagen,
na de bloei te beginnen. Een volkomen auto
matisch systeem zorgde voor een nauwkeu
rige doscering en goede verdeeling.
Na ongeveer tien c.agen werden de resul
taten zichtbaar. De behandelde planten wa
ren intenser groen en de Bismarck had geen
slappe bladtoppen, betgeen bij de onbehan
delde in steeds sterkere mate het geval
Het verschil werd voortdurend grooter. de
behandelde kregen een steeds steviger en
gezonder voorkomen vergeleken bij de onbe
handelde.
Alle. behandelde bollen stierven ruim een
week later af, dan de onbehandelde.
Zorgvuldige wegingen vóór het planten
en na 't rooien toonden aan, dat alle behan
delde bollen méér in gewicht waren toe
genomen dan de onbehandelde, en wel Bis
marck 40 pCt.. La Victoire 20 pCt., Prins van
Oostenrijk 43 pCt. Bismarck werd in het
najaar gebroeid, de behandelde kwamen
iets eerder in bloei en waren voller van
bloem.
De weerstand tegen ziekten was bij de be
handelde planten zeer opmerkelijk. Bisrnarck
was uitgeplant naast een partijtje geelzieke
Innocences, die met formaline waren behan
deld.
Deze behandeling was een volkomen fias
co en de Innocences vertoonden een jam
merlijke „zwar>"' bladermassa. Ik liet ze
echter staan orn de invloed op de behan
delde Bismarck na te gaan. Daar kwam niel
één zieke in, hoewel ze voortdurend aan de
sterkst denkbare besmetting waren blootge
steld.
In de niet-behandelde Bismarck, die veel
verder af stonden, kwamen daarentegen
tv.''oo gevallen van zwartrond voor en eenige
twijfelachtige, terwijl zelfs in de onbehan
delde Victoire één geval voorkwam.
Het weer was in 1928 voor de proef zoo,
ongunstig mogelijk: donker, veel regen pii
wind. Toch waren de resultaten zeer op
merkelijk.
In 1929 werd de proef met intenser wer
kende toestellen herhaald.
De resultaten van het vorig jaar werden
volkomen bevestigd en nog belangrijk over
troffen.
Bij Bismarck was de gewichtstoenamo hij
de niet-behandclde 101 pCt. en bij de behan
delde 172 pCt., dus een winst door de behan
deling van ruim 70 pCt., een resultaat, dat
mij volkomen verrastte.
Wel is waar waren uit Duitschland der
gelijke en nog hoogere cijfers voor andere
gewassen medegedeeld, maar die werden ge
woonlijk overdreven geacht.
Inplaats van La Victoire werd nu L'In
nocence genomen. Het resultaat was daarbij
nog grooter dan bij de Bismarck, tengevol
ge van vorstschade konden daarvan echtci
geen cijfers worden verkregen.
Proeven met gac'overspanning om het
koolzuur langer vast te houden, vielen ne
gatief uit, blijkbaar werd het licht teveel
onderschept.
Ook dit jaar werd Bismarck gebroeid, do
behandelde kwamen ongeveer drie dagen
eerder in bloei dan de onbehandelde.
Tot zoover de directe resultaten Aan de
proefnemingen.
Welke mogelijkheden opent dit alles nu?
In de eerste plaats is mij gebleken, dat
een en ander economisch volkomen uitvoer
baar is. In 1928 werkten mijn toestellen veel
te duur; de verbeterde installatie van 1929
betaalde voor dit kleine hoekje in een jaar
reeds zichzelf, doordat ik er wat Trfumph-
tulpen cn andere „nieuwigheden" bij op gé
plant had.
Dit voert ons direct tot het zéér groote
voordeel bij het kweeken van nieuwigheden.
Ken met 40 pCt. vermeerder© gewichlsoop-
brengst geeft dan een belangrijke winst in
geld.
Verder bij kascultuur, waar de toepas
sing zooveel makkelijker is en nog veel in
tenser kan zijn. De vroege bloei zal er dan
nog zeer aanmerkelijk door bevorderd wor
den.
Dan voor het kweeken van krachtige en
gezonde werkbollon.
De thans veel geuite meening, dat het
Voor Bloemperken t»j
C. BAKKER Pzn.
BLOEMISTERIJ
ZWIJNDRECHT 372
Violen, rUlc in bloei, gemengd
KANDELSKWEEKERIJ met
Ai int. export, vraagt voor
uitbreiding verwarming
minstens
S lO.ÜOO."
op geschikte voorwaarden.
Degelijk zakenman, ook
wei als werkend vennoot.
Br, No. 22, Bur. v d. blad,
Afd. „Land-en Tuin ouw"
VOOR BEN ELBEMENTUIN
100 Gladiolen gcm. KL. 10 Kaap-
sche Lelies, 15 Pr. Begonia's
alle kl., 50 Anemonen, 50 Ra.
Dahlia's
r slechts f 2.50
ïn 5 pracht
k. ÏIALRAHH S Co. - ILDEMISÏEI
IJzeren Serres en Warenhuizen
2RÉir Vraagt onze prijzen, U bestelt dan zeker.
v. d.
DELFT en DELFTGAUW - Telefoon 1021
Wij willen o
beitelt11 dat"U t
1 in geheel ons
I niel opdringer
U bij ons eer
zilt Zij zij ge
Advies "ralis De vcrian-d peven wij prijsopgave van het gpheelel
buizennet De keteis zijn in maten van 5, 10, 20, 30 en 45 kub, M.
V.ü. (verwarmingsoppervlak).
v.h. R. VAN CES BSKD
Govert van Wijnkade 42 - MAASSLUIS
Telefoon 84, na 7 uur 14D.
Zie artikel in ons blad .Land- en Tuinbouw", d.d. 6 Maart 1930, j
Waarom gebruiken duizenden beroepskweekers
Zwaan's Zaden voor den Tuinder?
Omdat ze steeds de beste resultaten geven!
N.V. ZWAAN Co's Tuiniers Zsadhande!
DELFT Teiet. 1198
Specialiteiten in Bloemkool, Broeikomkommers
Wortelen, Tomaten en Kropsalade.
QjEBRS. EGBERS'
N.V.
Graan- en Veevoederhandel
Kantoor: Wijnhaven 48 - Rotterdam - Tel. 55588
28%
irsch VltHn
er 100 kg.
VL.EESCH-
I Inl. Rtta
f 21.75 I Mulsgïu
19.75 Sesamni. 50%" eiw.
1 Ruapm.
16.75 I Am.
24.25
50.—
D CVD*!
Gemalen Brood
Karnemelkpoeder pr. Am.
Chfn HeeH-l 89% eiw.. 9%
vet en iy3% Lecithin...
Phosforztire Voederk 41%
Hlllcc
jnd 6.-
GRANEN EN ZATDEN
Kaf fork prachtkw
12 2.'i Kuikenriist, grof
3.75 Kiiikrnriist. fijn
Pulp 20/253
SE MEEEKO
ECBPPZNHOKKEEN - (ELSS
21 ruiten 140 x 73 c.Mf21.50 pe
f 10
120
94
Dubbeldik glai
5^x38 cM.
59>,ix48l4 cM
321 j 27 c.M.
38 x 291* c.M.
3 mill jiit..Q f,
Onbokei
H.V. Al emeens Giashandal, Korte Gser 3-9, Delft.
met de ziekten nu wel uit zal zijn is m.i.
volkomen uit de lucht gegrepen!
Van de zeer vol en mooi bloeiende l'ln-
nocence die ik met Kerstmis in huis had,
was 100 pCt. zeer licht geelziek.
De infectie is juist nu door haar verbor
genheid zoo gevaarlijk!
Ju st nu, moet men de ziekte met alle
kracht bestrijden en niet wachten op een
nieuwe explosie.
Dit is een zeer dringende raadl
Weest alten bij het a.s. dagvaarden meer
dan ooit op Uw hoede!
Biet gebruik van „bogaste" werkbollen
meerdert het aantal bestrijdingsmiddelen. En
tenslotte kan men de opbrengst van allo
bollen over groote oppervlakten vermoei de
ren Kr is geen enkele reden om aan te ne
men, waarom dit procédé, dat op liet oogen
blik voor bijv. één H.A. uitstekend kan
worden toegepast, niet over veel grootere op
pervlakten zou voldoen.
De methode die men volgen moet kan ik
hier niet volledig beschrijven cn daar men
ook hiervoor deskundige hulp noodig beeft
is het m'sschien beter dit achterwege te la
ten. Indien men dit wenschen zou ben ik
bereid verdere inlichtingen te geven.
