FUROL
WOENSDAG 5 MAART 193CH
DERDE BLAD PAG.
DE WEDERINVOERING DER DOODSTRAF
HET STANDPUNT VAN DE
GEREF. KERKEN
HET RESULTAAT ZWOLSCHE
SYNODE NIHIL
Is het toelaatbaar dat de zaak
hiermede afgedaan is?
Ook bij de Overheid kan het de
roeping der Kerk zijn te getuigen
Het is geen wonder dat onze tijd, waarin
het leven der menschen keer op keer door
de laaghartigste aanslagen bedreigd cn op
bloedige wijze afgesneden wordt, de vraag
naar voren brengt, of het niet een misgreep
geweest is toen in ons land de doodstraf af
geschaft word, en of niet, gelijk in andere
landen nog, ook hier de overheid het recht
moest hebban den misdadiger aan het leven
te straffen.
En telkens, wanneer de bladen molden, dat
hier of daar woea- een leven gevallen is, door
da hand van den doodslager, vragen zioh ve
le belijders van den Naam Gods af, of het
■werkelijk de handhaving is van het recht
Gods, dat er wel zachtkeais gehandeld wordt
met den moordenaar, die meermalen een be
lachelijke strarikrijgt. Maar volgoten wordt
het recht van den verslagen©, die in zijn
doodsnood misschien nog omzag naai- een
helper en naar een rechter, bovenal velge
len wordt het recht, dat door God in den
hemel gehandhaafd wordt, als Hij aan allen
die Hij met macht bekleedt voorhoudt: „zoo
iemand bloed vergiet, zijn bloed zal door den
mensch vergoten worden, want God heeft
den mensch naar zijn beeld gemaakt
(Gen. 9 6.)
Men is wol geneigd in zulke dagen dat
men ijst van het moorddadig bedrijf, dat
weer aan een mensch, wien toch even goed
zijn plaats onder de zou lief was, als ons,
het leven gekost heeft, die opvatting van het
rechtsgevoel, te fnuiken door te zeggen: ja,
nu komt bij u de lust tot wraak aan het
woord, maar ook dat is eon afbuiging van
de lijn en verzwakking van wat recht is.
Want waarom zou onze ziel niet mogen
luisteren naar de stem des bloeds die roept
van den aardbodem, zooals de Heere zeide
tot den eersten doodslager: „daar is een stem
me des bloeds van uw broeder, dat tot mij
roept van den aardbodem". (Gen. 4 10.)
Die stemme des bloeds van dien onschul
dig verslagen© van dien man, die vrouw, van
dat kind, geweldig overvallen, in Satanische
laagheid en wrcedhei dgoopt
Om medelijden met den misdadiger?
Of om vergelding en recht; Leven
leven?
Wat heelt de Kerk gedaan?
Ook de Kerk van Christus heeft zich ln
dezen de vraag gesteld of zij iets doen moest,
om dusdanigen invloed te oefenen, dat de
wederinvoering van de doodstraf weer
werd. Met name de Gereformeerde Kerken
hebben hieraan haar aandacht gewijd.
Men kan echter niet zeggen, dat het krach
tige pogingen rijn geweest, die door haar
in het werk gesteld zijn.
Wel hoeft zij meer dan eens de zaak aan
de orde gesteld, om te getuigen voor wat
naar de algemeen© christelijke overtuiging
de plicht der Overheid is, doch tot hiertoe
hebben de besprekingen on besluiten, niet
maar weinig resultaat, maar zelfs weinig
doortastende handelingen ten gevolge gehad.
Men oord cole.
Heeds de Synod© va,n Groningen in 1899
besloot (zie acta, art 70, 05, en 155) zich met
een eerbiedig request tot. Hare Majesteit tc
wenden inzake d© wederinvoering van de
doodstraf.
Aan dit. besluit is niet voldaan.
Op d© Synode van Arnhem in 1902 moest
ion vernemen dat hot request door de Sy
node van Groningen goedgekeurd „zelfs niet
is teruggevonden kunnen worden" en dat de
Deputation om verschillende redenen
niet aan de opdracht hadden voldaan,
(zie acta Synode 1911 art. 102 en bijlage.)
Welke die redenen waren wordt niet ver
meld.
Toen daarna op de Synode van Arnhem
1002 het verzoek kwam van de Prov. Sy
node van Zeeland, om aan te dringen op de
wederinvoering van de doodstraf in het bur
gerlijk strafrecht, heeft de Synode besloten,
in de tegenwoordige omstandigheden
zich niet met request tot de Regeering te
wenden.
Daarna diende de zaak weer op de Syno-
van Zwolle in 191L
De Particuliere Synode van Overijssel
bracht ze er, en andere Par tic. Synodes nl.
Groningen, Gelderland, Zuid Holland (Noor
del. deel) Zuid Holland (Zuidelijk deel) en
de classis Utrecht drukten zich in denzelf-
den geest uit.
Bijna de helft der Kei-ken kwam er dus om
verzoeken, dat de Synode zou aandringen
bij de I-Iooge Overheid.
Verschillende voorstellen.
Nadat de Synode rich met meerderheid van
stemman uitgesproken had, om zich met de
voorgestelde zaak tot de overheid te wenden,
werden de volgende voorstellen aangenomen:
a. dat de Kerken het gewensolit achten,
ten opzichte van de wederinvoering vai
doodstraf tegen opzettelijken en weLb
zen moord of doodslag zich to wenden tot
de Hoogo Overheid;
b. dat rij dit doen, niet door requesteering,
maar door. samenspreking van de Deputaten
der Kerken voor de correspondentie met de
Hooge Overheid, om Hare Majesteit de Ko
ningin, in verkregen audiëntie bekend te
maken met de ernstige overtuiging der Ker
ken te dezer zake; Ook door met den Minister
van Justitie te sproken over deze ingrijpende
zaak; -
c. dat zij daarna van het resultaat rapport
uitbrengen aan de volgende Synode."
Ziedaar het besluit van de Synode van
Zwolle.
Er zou geen request, worden opgesteld.
Do Deputaten der Kerken voor de Corres
pondentie met de Hooge Overheid, zouden
oui een audiëntie verzoeken bij Hare Maje
steit, en met Haar de zaak bespreken.
Ook zou naar een onderhoud met den Mi
nister van Justitie worden gestaan.
En wat was thans het resultaat?
Het was bedroevend weinig.
Het was nihil.
hi art 30 van de Acta der volgende Syno
de, te 's Gravenhage in 1914, lezen wij, dat
goedkeuring gehecht wordt aan het rapport
van de Deputaten voor de Correspondentie
met de Hooge Overheid. En in dit rapport
staat (zie bijlage VII pag. 120) het volgende
te lezen
„Ten opzichte van het bij art 102 der vo
rige Generale Synode bepaalde, inzake de
bevordering ven de wedenin voering van de
doodstraf, door samerns preking van dc Depu
taten mot Hare Majesteit de Koningin te
verkrijgen, zijn wij niets gevorderd. Voor een
audiëntie traden telkens verhinderingen op,
van verschillenden aard, boe dikwerf ook
Deputaten er naar stonden".
Zooals men ziet, liep dus weer al hot stro-
ven van de Synode op niets uit. Dc Depu
taten trachtten wol contact te krijgen met
Hare Majesteit en den Minister vail Justitie
aar alle bemoeiingen bloven zonder het
'wenschte resultaat, zelfs het resultaat van
imonspreking werd niet verkregen.
Men, kan dus niet zeggen dat de Gerefor-
oerde Kerken tot nog toe in dezen veel
hebben bereikt. Door welke omstandigheden
■erooreaakt werd, dat men nimmer tot
'Oj-ing kwam van wat in alle ernst voor
Gods aangezicht in deze „ingrijpende zaak"
besloten was, is ter plaatse waar dit behan
deld word niet bekend gemaakt. Het waren
„verhinderingen van verschil-
dio alle pogingen die Deputaten in 't werk
stelden, telkens weer verijdelden.
Ons past daaiwn niet meer oen oordeel uit
tc sproken;
uw* wel mag het verwondering baren,
dat dc vertegenwoordigers van oen Kerken
groep, die een zoo belangrijk deel van de
bevolking vormen, zoo moeilijk gelegenheid
Fisrijgen kondon, om wat in bare Synodale
Vergadering besloten was, tot uitvoering te
brengen.
En dat, terwijl drie jaren daarvoor be
schikbaar waren, omdat ndet eerder vai
bemoeiingen in dezen rapport was uit te
brengen.
Dit is allereerst verwonderlijk, dat de Hooge
Overheid in deze zaak zoo moeilijk was te
.ken en in drie jaren tijds de gele;
heid niet te vinden was.
Maar verder is er iets, dat nog meer ver
wondering baart.
En dat is dit: dat de Keiken, na het
pele rapport te 's Gravenhage-: „voor
audiëntie traden telkens verhinderingen op
verschillenden aard, hoe dikwijls Depu
taten eer naai- stonden"er een punt bij
gezet hebben.
Gaat dit zoo maar?
En zoo komt dan bij dezen stand van zf
ken wel de vraag op, of dit in jns Kerkelijk
leven zoo maai- gaat.
Kan dat maar zoo, dat, wanneer verhan
delingen intraden om een Synode-besluit tot
uitvoering te brengen, daarmede de zaak van
de baan is, en dat, zonder dat van den aard
die verhinderingen mededeeling ge
schied is?
Wanneer men zoo alles nagaat, wat in de
in door de Gereformeerde Keiken gedaan is,
dan komt men tot de overtuiging, dat deze
zaak ndet afgewerkt is.
Wij hebben intusschen vooralsnog genoeg
aron om den Synodalen molen te doen
len. Wij hebben rappoi-ten bij de vleet
Maai- zeker mag oveiwogen worden: of het
punt van het bij de Overheid aandringen op
de wederinvoering van de doodsti-af niet
eerlang weer op hot Agenduin van de Syno
de geplaatst dient te worden.
Het is toch met volle overtuiging door de
Synode van Zwolle (1911) uitgesproken
het „rapport en advies inzake petitie om 1
derinvoering van de doodstraf: „En al heeft
x>k, naai- aller Christelijke overtuiging,
de Kerk, de roeping tot hare leden leerend
opwekkend over de doodstraf te spreken, de
Kerk van Christus hoeft ook een
LOCOMOTIEVEN-BOUW
Radio Nieuws.
Donderdag; 0 Maart.
HUIZEN (238 M. na 6 uur 1071 M.) (Uitat.
NCRV-Uiuendlng.) 8.15 Tüdseln. 8.15—3 Mor-
Kenconcert- 10—10.30 Zang door het Dameskoortje
r Korto Zlekendlensten. 10.30 Tödseln. 10.3O—
zielcendienst te leiden door Ds J J U
k, Emcr It us-prod I kant der Evang. Luth.
wonende to Eussum. 11—11.30 Lezen
r door mcj. J. C. M. Doyen, te
—11.45 Grumofoonplaten. 1L45
Dor dc landbouwers te verzorgen
H. Pilon, Hoofd der Land- en
.ng; de heer Dirk Vm. viool. Me
Helderman—Smit. plano. 2 Tijdsein. 2—2.31
nding voor scholen. Spreker
;rman, leeraar aan de Kwe<
te Rotterdam. Onderwerp: „li
leiden _door_Ds. H. P. Brandt. Ned. Herv. Fred.
Duyzentkunst. bariton en kerk-
Delft.
heer J. H.
orgel. De heer H. Sm,
begeleldi-ng. 6 Tijdsein. G6-30 Eerste gedeelte
heer C.
PPHerv.
Kerk te Breukelen. 6.30—6.40 Vaz Dia*: Koersen
6.40—7.10 Vervolg Orgelconcert. 7.10—7.40 Lite-
Lezing door den heer Jan H. de Groot, te|
:rdam. Onderwerp: „Adama van Scheitema".
7.408.10 Cursus Maleisch door Raden S. Nlm-
.T.6. en Koloniaal Instituut, Ca
inde Jekerstraa 69 II. 8.10—
Einde. Ultzendavond van do Federatie van Car.
or Vrouwen en Meisjes. Spreek-
Op die tenreiirien citer Staaida/nd Ooi In New-Jersey had e-
pluals. Zestien menschen werden gedood en 57 zwaan- gewond. De laatsten hebben nage
noeg allen hierbij het gezichtsvermogen vendoren.
HET JONGE KIND EN DE
TANDARTS
publiekrechtelijk
„Door Mij" zoo zegt de Heere, regeeren de
Koningen; en Hij, die de Koning dor Konin
gen en de Heere der Heeron is, is ook het
Hoofd en de Koning Zijner Kei-ken, gebiedt
over Kerk en Staat beide, en eischt van bei
de, dat zij in de vreeze Zijns Naams en naar
Zijn Woord tot elkanders heil werkzaam
zijn. Ook bij de Overheid kan het de roeping
der Kerk zijn te getuigen".
Welnu, waarom is het, dat dat getuigen
door de Kerk des Heeron, tot een stilzwijgen
schijnt geworden te zijn.
Inderdaad, nog sterker don in 1911, blijft
hden ten dag- gelden wat Prof. Lindeboom
destijds schreef: (Uit de Schriften He bundel
103) Zouden de Kerkeraden eci de meerdere
Kerkvergaderingen dan mogen zwijgen? Zou
den dan niet zij zeker oorzaak worden, dat
ook in andere opzichten en op andere ter
reinen de invloed van haar leer en tucht
verzwakken ging? Zouden niet. zij in de eer
ste plaats den zwaren toorn van God op zich
laden door bij zulke roepende zonden van
Overheid en Wet stiJ te zwijgen en werke
loos toe te zien, in plaats van aan Overheid
en volk den weg des Heeron te verkondigen,
en ze in Gods Naam te dwingen tot gehoor
zaamheid aan Zijn heiligen wil, Met aankon
diging oordeelen over de versmading en den
beloofden zegen over het eeren, van den
Richter der gansohe aarde?"
Mogen ir. onzen veelszins droeven tijd met
zijn verwerping van het recht Gods en het
daarvoor in de plaats stellen het recht van
den mensch, de Gereformeerde Kerken, en
alle Christelijke Kerken, niet aflaten van te
getuigen voor de eerc van den Naam en het
gebod des Heeron.
BELANGRIJKE RADIO-VOORDRACHT
Zorg voor het gebit in de jonge jaren
geboden. Vele kinderen de
dupe van fouten der ouders
/De heer Leo Mc Son, te Den Haag,
zoon van den onlangs overleden tandarts
Maurice Son en mede-leidor van de Rot-
terdamsohe Tandheelkundige Kliniek, heeft
een belangrijke tandheelkundige voordracht
voor den Huizer zender gehouden. Wij kre
gen inzage van die voordracht en geven den
inhoud hier kort weer.
Nadat spr, de voordeelen van de nieuwe
afvormmassa van Ir. Polier te Weenen,
die hij gebruikt om zoo nauw mogelijk slui
tende gebitten te maken, had besproken,
zette hij uiteen, dat de as. moeder haar
leefwijze zóó moet regelen, dat afgave en
opname van kalkzouten voor de ontwikke
ling der tandkiemen in evenwicht blijven.
Hij prees daarvoor aan liet gebruik van
brood, waarin minerale kalkzouten zijn ver
welkt Tevens dient de a.s. moeder te zor
gen voor een volmaakt gezond gebit, omdat
tand-infectiekiomen via de moedermelk het
kind ingewandsziekten kunnen bezorgen.
Ook tuberculose kan bij venvaarloozing van
mond en tanden door de moedei- optreden,
terwijl jonge moedera met een verwaar
loosd gebit geen voeding voor haar kinde
ren hebben, met al de daaraan verbonden
funeste gevolgen voor het kind.
Bij de zuigeling zelf moet al dadelijk op
ziekteverschijnselen in den mond gelet wor
den: bij ontsteking mag slechts antiseptisch
gereinigd worden om iedere voor het leven
gevaarlijke infectie te voorkomen. Door het
geïnfecteerde kind tc kussen kan men zioh
zelf ziekte op den hals halen.
Goed reinigen van den mond na maal
tijden en voor het èlapcn gaan; borstelen
vooral op de kauw vlakte, is voorts
geboden. Dat legt den eersten steen voor
zoo wondervol gezond gebit bij den jongen
wereldburger. Ook reeds bij dc melktanden
cn nielkk' een moet nauwgezet gewaakt te
gen infectie, omdat het blijvend gebit door
slechte melktanden besmet wordt reeds bij
het doorkomen. Bij dofecten aan de melk
tanden is dus reiniging en opvulling beslist
noodzakelijk, wil men niet voor altijd met
een slecht tandenstelsel tobben. Menigeen
ziet hier zijn fout te laat in cn hoevcle
kinderen zijn niet van deze fout de dupe
geworden!
Spr. raadt bij abcessen spoelen met het
volksgeneesmiddel kamillcnthec aan. Kamil
len doen dan wonderen. Dc apotheker kan
thans ook kamillenvloeistof cn -pastillen
leveren, noodig voor het mondwater: tien
druppels op een glas warm water zijn vol
doende om de beste kamillenthee te too-
voren; twee pastilles doen hetzelfde. De
naam is „KamiHisan".
Dc bacillen van holle kiezen verontreini
gen ook het spooksel en daardoor het voed
sel en kunnen zoo verdere ziektegevallen
veroorzaken.
Spr. raadt aan de kinderen van 2Ve jaar
INGEZONDEN MEDEDEELING.
A. HoekBerkhof, te De»
Helder. Onderwerp: „Ons persoonlijk medeleven"
idewerking door: mej. Nunda G*r
HILVERSUM (1875 ML) 10 Tüdseln. 10—10-15
lorgenwliding. 12 Politieberichten. 12.152 Midi
dagrouzick. 23 Gramofoon. 33.30 Huisvron-
wenhalfuurtje. 3.304 Gramofoon. 45 Zieken-
uurtje. 5.306 Dlnermuziek. 6 Tijdsein. 6.01—,
30 Voorzetting: dinermuzïek. 6.306.45 Gramo-
jonmuzielc. 6.45—7,15 Landbouwhalfuurtje 7 1®
-7,45 Cursus Fransch Gevorderden en Conver
ge. 7.45 Politieberichten 8 Tijdsein. 8.01—8.1S
i amofoon. 8.15 Muziek te Amsterdam. 10,S«
Uitzending ut den Haag. 12 Sluiting
bij den tandarts te abonnceren tot het einde
der wisselperiode. Ze wennen dan aan hy
giëne en de tandarts kan bij elke aandoening
direct ingrijpen.
De ervaring leerde hem, dat meest bij
zwakke kinderen verwaarloosde tanden en
kiezen regel is. Die beiden gaan natuurlijk
Ln het verdere gedeelte van zijn rede wees
spr. op hot gevaar van de abcesvorming
voor het blijvend gebit, zoowel met het oog
op den stand daarvan bij de beet als op de
spraak van het kind. Hij acht ook het duim-
zuigen en de dotjes uit den boozc, omdat
de voortdurende druk der duim de tanden
naar voren drukt 9n ook dc gelaatsuitdruk
king daardoor ontsierd wordt. Ook het sla
pen met open mond is slecht voor den stand
der tanden (adenoïde vegetalies).
Gemengd Nieuws.
EEN NACHTELIJKE STEEKPARTIJ.
Levensgevaarlijke verwonding.
Laat in den nacht heeft in het perceel Laven
in het Peeldorp te Uden (N. B.) een vecht
partij plaats gehad, waarbij een zekere H. v.
d. H. uit Heesch bij Osa een 7 tal ernstige snij-
en steekwonden in het hoofd en in het lichaam
opliep, waarvan een in de onmiddellijke nabij
heid van het hart. De aanleiding tot deze ver-
vechtpartij moet een oude kwestie zijn ge
weest om een hondenmishandeling. De getrof
fene, die bekend is onder de naam van „Diek
van de Rooi'' zakte ineen en was door bloed
verlies weldra buiten bewustzijn. Hij is
het hospitaal vervoerd. Zijn toestand is op het
oogenblik levensgevaarlijk. De betrekkelijk
jeugdige dader is voortvluchtig. De politie i:
er nog niet in geslaagd, hem aan te houden.
TRAM CONTRA AUTO
Bij Kwadendamme (Z.) werd een luxe auto
van Meertens uit Oudelande aangereden door
de Zuid-Bevelandsche tram. De auto ver
voerde vier personen naar de markt te Goes.
De chauffeur heeft de tram blijkbaar niet
hooren aan komen. Van de 4 inzittenden
kwamen de chauffeur P. Meertens en een 2-tal
personen met den schrik vrij. A.Boonman
werd licht gewond, terwijl J. Harthoorn
ernstig aan toe is. De laatste is naar een
kenhuis te Goes vervoerd. Beide heeren vu
afkomstig uit Oudelande.
EEN DUIKAUTO
Onder Vicrverlaten (Gr.) is de auto va
Vink te Enumatil door de gladheid van
weg geslipt en in 't Hoendiep gereden. De
beide inzittenden heeren wisten zich nog juist
bytyds te redden, hoewel de auto geheel
der water verdween.
ïchiedenls der Twen
raus Fraaie Handwerken door
jrarea Gooische Industrie- en Hi
Tüdseln. 4—5 Zie
J. Mui-
net den.
uit d»
o". 2.45—3.45
3rs: Mevr. M.
Onderwerp:
SUCCES OP DE ULTRA KORTEGOLF.
irfn ge-
ra-korte-
den vöf-
tc Hartfort. Cowu
'stand van ca. 5.500 K.M. werd overbrugd.
KORTEGOLFZENDER TE ROME.
Na den grooten 50Kw-zender, zal binnenkort
!D kortegolfstation te Rome geopend worden.
Volgens berichten is men reeds met proefuit-
endingen begonnen. De zender is bestemd om
e werken op do golflengten SO M. en 25M.
J
DE ENGELSCH INDISCHE OMROEP.
Zijn voortbestaan verzekerd,
Verschillende dagbladen en tijdschriften heb-
en dezer dagen gemeld, dat dc EngclsehJn-
ischo omroepmaatsehappü had besjoten haan
itzcndingcn te staken, zoodat de radio-omroep
Inderdaad
EEN RADIO-UNIVERSITEIT.
Een vierjarige cursus.
Nu in vele landen der wereld de radio
omroep voor de lagere en middelbare scboleil
met succes is ingevoerd, was het te voor*
zien, dat men binnenkort ook zou gaan bo
ginnen met het uitzenden van Hooger On
derwijs. In de Vereen. Staten bestaan thavuj
plannen om daarmede inderdaad een aan
vang te maken.
Men heeft een groot aantal radio-stationk
en allen Universiteiten van Amerika ver
zocht hun medewerking te willen verleencrt
aan het plan.
Elk station dat besluit deel te nemen aan
deze radio-universiteit, moet eiken avond een
les uitzenden. Dezelfde onderwerpen zullen,
door verschillende professoren behandeld
moeten worden, zoodat studenten die colle
ges van een der professoren moeilijk kunuert
volgen, een anderen leeraar kunnen kiezen,
die begrijpelijker voor hen doceert.
De „radio-universiteit" zal alle faculteiten
van een normale universiteit moeten om
vatten en ook op dezelfde wijze moeten ge
organiseerd zijn, met dit verschil, dat dö
lessen uitsluitend des avonds worden gege
ven, zoodat dc studie geheel in den vrijea
tijd der studenten kan geschieden.
Het plan bestaat tevens den studenten na;
afloop van een geheelen cux-sus, welke vier
jaar zal duren, in staat te stellen het examen
voor het verkrijgen van een academischen
graad af te leggen. De examinandi zullen
dan echter moeten bewijzen, dat zij alle
radio-colleges hebben gevolgd; daartoe wordt
aan het begin en aan het einde van elk
college een codewoord uitgezonden. Deze
codewoorden zal de student bij het examen
moeten kunnen toonen.
WordSn do plannen verwezenlijkt, dan zal
men dus in Amerika binnen korten tijd doc
toren hebben, die hun titel door middel van!
den radio-omroep verkregen hebben.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
FEUILLETON
Onder Zijn vleugelen
Door ZENOBIA BIRD.
(2
„Ja, soms denk ik van wel. Hij fs zoo
vriendelijk en goed voor me, ou heeft me
zulke beeldige cadeaux gegeven. Hij neemt
me dikwijls voor een ritje of 'n sledevaart
mee als ik thuis ben. Hij is een beste goe
de vriend en ik acht hem heel hoog. Maar
wanneer het er werkelijk op aan komt om
met hem te trouwen dan lijkt het me ais-
of Ik hem niet zoo liefheb, als ik iemand
anders zou kunnen liefhebben. Sinds twee
jaren is hij zoo lief en toegewijd voor me
geweest en heeft hij getracht me „ja" te
laten zeggen, 't Is nu weer bijna do tijd,
dat ik naar huis ga en Jean, ik rnoet
hem een positief antwoord geven, hetzij ja
en met hem trouwen, hetzij nee en hem dan
wegsturen. Het is alleen maar zelfzuchtig
en niet eerlijk een man jaar na jaar op
sleeptouw te houden. Hij heeft een vrouw
noodig in dat mooie huis en op die boer
derij. Op 't oogenblik woont hij er alleen
met z'n veertienjarige zoon en een oude
meid Er zijn andere meisjes genoeg, die
hem graag willen hebben en 't is wel mo
gelijk dat 'k hem daarom zoo lang aan
't lijntje arehnndon heb", zei ze met een
yluchtig glimlachje.
,Jk vind 't vreeselijk om zoo 'n kans weg
te gooien, alleen omdat ik niet weet wat 'k
vil".
„Is zijn leeftijd de conige moeilijkheid?
Is er werkelijk niets anders wat maakt dat
je hem niet werkelijk lief kan hebben?"
Een oogenblik antwoordde Hilda niet
Langzaam vulden zioh haar oogen met tra
nen.
„Ik heb je nooit van Warren verteld, is 't
wel Jean?"
Jean kwam een beetje dichter bij. 't Was
net eon avond voor ontboezemingen.
„Nee, ik geloof niet dat 'k je hem ooit
hoorde noemen. Ik wist niet dat er iemand
andere was dan die weduwnaar".
„Is er ook niet, nu tenminste", snikte Hil
da bijna
„Toen ik nauwelijks zeventien was, was
er 'n jonge man in de stad: Warren Heth-
rington. Tl ij was negentien. Jij zou van
hem gehouden hebben; hij was de beste
Christen-jongeman die ik ooit kende. Hij
gaf les aan een Zondagsschool klas van klei
ne jongens, en was ook altijd lid van de jon
gelingsvereeuiging.
Hij rookte niet en ging niet uit met de ru
we jonge kerels. Hij was knap en zoo lief
als je je maar wenschen kunt. Maar Jean,
ik was toen nog geen Christin, ik hield van
vroolijkheid en was dol op dansen. Hij
danste niet en wilde dat ik het ojigaf cn me
bij de kerk voegde en een werkelijke goloo-
vige werd. Als ik nog er aan denk, hoe ik
hem behandelde, kan ik m'n oogen uit
schreien. Ik zie nu alles. Hij had gelijk en
ik ongelijk. Ik was onhebbelijk tegen hem,
noemde hem een oude dwaas en maakte
gekheid over zijn godsdienst. We waren
A'eel samen maar tenslotte was er een groot
bal in het park en ik wilde er zoo heel
graag heen.
Hij wilde het niet hebben; ik zei hem dat
hij moest verdwijnen, opdat ik er met een
jongen er heen kon gaan die van dezelfde
dingen hield, waar ik ook van hield. Hij
verliet me dien avond en ik ging met een
ander naar het bal. Heel spoedig daarna
verhuisde z'n familie naai- het Westen. Eens
nog hoorde ik dat hij 'n hoogere school door
loopen had en dat 'them heel goed ging, in
zaken, denk ik. Maar verder weet ik niets
moer van hem. Ik vermoed dat hij nu ge
trouwd is. Jean, ik denk dat ik hem liefhad
toen, maar ik hield meer van mezelf en ik
dacht hem tot mijn zienswijze over te halen
als ik maar lang genoeg tegenstribbelde.
Drie jaar later werd ik een Christin, en
toen pas besefte ik wat ik weg had gegooid;
maar toen was hel te laat
Ik trachtte uit te vinden waar hij was en
zond hem eens zelfs een kaart met. Kerst
mis, maar ik was niet zeker van het adres
en 'k weet niet of die hem wol ooit bereikte
Ik denk, dat hij me liefhad. Dien laatsten
avond, toen we zoo'n ruzie hadden, zei hij-
„vaarwel Hilda, ik zal altijd voor je bidden"
Ik geneer me om te herhalen, wat ik hem
antwoordde. Maar o, ik zou bijna alles wel
er voor over willen geven om hem eens te
vertellen dat zijn gebeden verhoord zijn
Zeg eens, denk jij dat 't dom van me is om
door m'n liefde voor hem die niets meer
dan een herinnering is me af te houdeu
van een huwelijk met Levermore".
„Is Levermore een Christen?"."
,,'k Denk 't wel, maar niet zooals Warren
Hij gaat naar de kerk en is een goede man
Maar Warren scheen God werkelijk tc ken
nen en Hem lief te hebben en Hem te willen
dienen.
Ik begreep hem toen niet, nu wel; en-ik
wil nu ook zoo'n Cliristou zijn als hij was.
Ik haat de' dingen, die hij baatte en ik heb
de dingen lief die hij lief had. Maar het is
tc laat. 't Is al zooveel jaren geleden, dat
hij me verliet Er is-niets wat hem of zijn
familie zou noodzaken in dit deel van het
land weer terug te komen. Ik geneer me
bijna, als ik bedenk, hoe ik trachtte z'n
adres tc weten te komen, maar ik weet niet
eens of hij nog leeft Denk je dat God me
wil vergeven cn hem ooit terug brengen?"
Jeanne's meegevoel was door het verhaal
opgewekt Zij kende alleen Hilda als een
buitengewoon ernstige trouwe Christin. Het
was deze band, die hen innig samen ver
bonden had bijna van het eerste begin hun
ner kennismaking, maar hoe Hilda zoo an
ders geweest kon zijn, kon ze zich bijna niet
voorstelllen.
„Ik veronderstel dat je hier over gebeden
hebt", zei ze.
„Ja, jaren geleden, maar nu sinds ik be
vermore heb, vergeet ik werkelijk den hee-
leu Warren totdat ik kom op dat hatelijke
punt en „ja" moet zeggen; dan denk ik aan
hem en ik kan 't' met Ik weet 't wel, ik
houd van Warren 't meest, maar lijkt het
niet verkeerd cm hem mijn heele leven te
laten bederven? Soms heb ik gebedon, dat
wanneer hij dood is of getrouwd, ik in staat
zal zijn het uit te vinden. Als ik dat wist
dan denk ik wel dat ik Levermore kan en
zal liefhebben. Maar zelfs dat kan ik niet
uitvinden. ïs 't niet verschrikkelijk?"
„Nou en of!".
„Soms denk ik dat ik Levermore maar
heelemaal zal opgeven en op God vertrou
wen om óf Warren tot me terug te brengen
öf iemand anders, óf me te geleiden en to
behoeden wanneer Hij het noodig voor me
oordeelt alleen door 't loven te gaan. Vader
en moeder zouden zoo blij zijn cn de heele
familie. Zc vinden hem allemaal erg aardig
en ze weten niet, dat ik nog steeds aan War
ren denk!"
Tot laat op den avond praatten -de meis
jes.
Binnen een paar weken moest Hilda terug
naai- huis en kon ze het antwoord niet lan
ger uitstellen, waarop haar aanbidder zoo
geduldig wachtte. Ze hield van hem, hij was
alles wat haar hartje kon wenschen cn het
verschil in leeftijd was ten minste niet erg
zichtbaar, want hij zag er jong uit.
De gedachte* aan nog tien jaar, of mis
schien langer, in haar tegenwoordig onge
regeld bestaan, scheen haar dezen avond
ondragelijk. Ze was huiselijk van aard en
hield veel van huishoudelijk werk. Wan
neer ze maar eerst in dc grooto boerderij
was, geloofde ze dat ze volmaakt gelukkig
zou zijn.
Wat zou ze doen?
HOOFDSTUK II.
Een gelukkige zaak.
Drie dagen later werd er een groote partij
gegeven op de „Vriendenclub", eon organi
satie van meisjes uit bet pension, die onder
linge omgang en plezier beoogde en die ook
trachtte de eenzame meisjes die heimwee
hadden, te helpen
De goedhartige, moederlijke vrouw, die
aan 't hoofd stond van het pension, moe
digde de meisjes in hun partijtjes aan en
,daar ze wist dat sommigen vrienden van
buiten als gast hadden, had ze een buiten*
gewoon goed diner uitgedacht.
Van af vijf uur tot over zessen en nog
later kwamen de troepjes meisjes binnen,
lachend, babbelend, op weg naar hun ka
rn ere en dan in troepjes naar de eetzaal.
Gauw als zc waren om hun klachten onder
elkaar kenbaar te maken, waren ze ook
even vlug met roemen over het goede
diner, terwijl mevr. Boling zelf door de zaal
wandelde, 'n glimlach voor de één en een
vriendelijk woord voor de ander.
Terug in hun kamers trokken de meisjes
haastig hun mooiste toiletjes aan, want de
„jongens" waren ook uitgenoodigd op deze
partij. Dit beteekende altijd meer opgewon
denheid dan de dikwijls voorkomende klei-
verloofd met studenten van de vlak bij ge
legen universiteit en wanneer deze jonge
lieden kwamen, zooals vanavond, brachten
ze dikwijls een vriend mee. Bertha en Per-
sis waren zeer gewild onder de andere
meisjes bij gelegenheden als deze.
Van vele der hel verlichte kamers waren
de deuren wijd open en meisjes liepen in
en uit onder menig voorwendsel, wachtend
op het begin van het feest, terwijl som
mige, die gasten verwachtten, prefereerden
beneden in de ontvangzaal te wachten.
(Wordt vervolgd?,
