VRIJDAG tO JANUARI 1930^ DERDE BLAD PAG. 9"
DE PSALMEN-TROEBELEN
IN ZEELAND
Kinder Verkoudheid
VICKS
HET NIEUWE JAAR
Radio Nieuws.
Gemengd Nieuws.
SAMBO EN JOCKO
INGELEID
*IEN WIL VAN DE PSALMEN DER
MARTELAREN NIET SCHEIDEN
DATHEEN ZELF VOORSTANDER
VAN EEN BETERE BERIJMING
men leest liet, hoe de martelaren,
mot de „Psalmen Dathelïl" op de lippen de
brands tape 1 s bek lom me n
Bij de Hagèprceken werden door de pre
dikers steeds de Psalmen van Datheen de
gemeeute op dc lippen gelegd.
Ondanks het vele goede wij willen dit
volgaarne bok en non was de berijming
'.eer gebrekkig en eisclitc dringend verbete-
I ring, want het gezang maakte de godsdienst
oeteningen saai en'onstichtelijk.
Een resolutie der Staten van Zeelandliet nu juist niet verwachten zou word
jvoor het eerst, met ernst en kracht de strijd
tegen de Psalmberijming van Datheen aan-
1 gelx/nden, als zijnde verouderd en onge-
'c,c'^ rijmel voor den tijd.
BOE BET JE WOLF ZEKERE DOMINEES
„ZAG"
Zoo was dan eindelijk in het jaar onzes
Heeren i t'ó, na met minder dan Il'J plechti
ge zittingi
Beter zou men echter kunnen spreken i
De predikant uit Ter Vcerc, zekere An-
dries Andriesse, trad als kampvechter in
het strijdperk en wist gaandeweg een ont
stemming legen de Datlieenberijming tot
stand te. brengen, door alle gebreken in
sclirille kleuren af to schilderen.
Hij wist zijn beschouwingen die spoedig
door velen gedeeld werden tot de Heeren
n het Mauritshuis te Dcu Haag Staten Generaal te doen 'doordringen. Ook
saamberijnnng gereed goKonion. Zijne Hoogheid de Prins van Oranje was
Eindelijk! reeds dadelijk voor een grondige herziening
Want eer drie mijlpaal bereikt was, was er I gewonnen
heel wat historie aan vooraigegaam. Deze Oranjetelg kwam er openlijk voor uit
Voorwaar het was geen genianicelijke taak dat de berijming van Datheen hem mishaag
geweest der Synoctaie Commissie, om aan de.
liet levenswerk van den beminnen voorgan- I (n een kerkdienst in de Hoofdkerk werd
te, tornen. t I tijdens den dienst 78 33 opgegeven. Nauwc-
I lij ks was het vers door den prediker opge-
j geven' of de
Oranjevorst sloeg zijn Psalmboek
Immers de Dntheensche Psalmberijming] verontwaardigd dicht en borg het met zicht-
J ..olk mej ^on j bai e ontstemming weg.
Toen de Kerkeraad hem hiervan de reden
vertaalwerk van Datheen. i
die door het Notieiiandsche
ichior afgodische liefde werd
een bijna woordelijke vertaling van de
Fransohe berijming van Clement tMaroL
Trouwens Datheen ontkent dit dan ook
niet en gaf zelfs in een voorrede, bij de uit
gave zijner berijming, daarvan verantwoor
ding, waarom hij deze Marot-Psalmen ver
taaide en liij schreef:
„Ik hob van gansoher harte begeerd, dat
.wij met de Evangelische Kerken in Fran-
„krijk, met welke wij in leer en ceremo-
„nriön eendrachtig zijn, ook in de zaak der
„Psalmen met hen mogen overeenkomen".
Degenen, drie derhalve zoo vaak hard en
streng oordeelen over Datheens' Psalmbe
rijming, vergeten derhalve niet. dat hij in den
Sönd der zaak de Fransohe berijming van
arot mede veroordeelt.
Petrus Datbenus bad zeer zeker zijn fou
ten. Maai* ook had hij zijn goede zijden en
"ijl een oog voor het goede. Toen dan ook de
'Psalmberijming van Philips van Mari.ix,
heer van St. Aldegonde, versoheen, zag Da-
li theon dadelijk dat deze mooie artistieke be
rijming ver boven de zijne verheven
[Was.
Onomwonden kwam Dathenus hiervoor
[uit en van ganschc harte wonschte hij, dat
de Kerken van Jesu Ohristi deze
Marnix-Psalmen in zonden voeren
bij den gemeentelijken zang en dat men dan
*ijn berijming achterwege zou laten.
Hoewel Petrus Datheen dezen wensch
zelve uitte (cLit mag men wol eens goed
onthouden) mocht dit echter niet helpen.
Twee eeuwen lang heeft-het volk van God
ïich aan de berijming van DatTioen,- als een
J Hemelsohe ingevin^ vastgeklampt
Er waren vele eenvoudige zielen, die ze'
gelijk stelden met het onfeilbaar Woord van
J God. Er zit dan ook in deze berijming goor
velen eein zekere bekoring.
vroeg, antwoordde de Erfstadhouder:
„Ik kan de Psalmen D a t h e n i niet
meer zingen. Reeds lang heb ik de
noodzakelijkheid van herziening gezien,
maar nu dezen mórgen hot goed gevoeld.
Jk wil absoluut geen deel hebben, noch
door mijn meclezingeh, noch dooi' mijn
schijnbare goedkeuring, aan blasphemio
en godslasteringen, welke uit deze berij
ming spreekt, als men Gpd bij een dron
ken man vergelijkt".
,596
Het gevolg van een en andor was nu, dat
aan een Kerkelijke Commissie uit alle Pro
vinciën de taak een nieuwe Psalmberij
ming te vormen, werd opgedragen, die zoo
als gezegd, na 110 zittingen tot stand kwam
en een gunstig onthaal vond.
De eerste helft der taak was derhalve vol
bracht.
De saamgestel de berijming werd officieel,
in tegenwoordigheid van den Erfstadhouder
en veie kerkelijke autoriteiten, op 't Maurits
huis goedgekeurd en nu restte de tweede
taak nog, die nog heel wat voeten in de aar
de zou hebben, nl. de invoering der nieu\
berijming.
Allerseerst werd het boekbindersbedrijf
Volle werking gezet.
Een ongewone drukte heerschte er in dit
bedrijf, -in het bijzonder te Amsterdam, en
niet minder te Haarlem bij Enschedé'*
bedrijf en te Leiden bij Luchtmans.
In deze uitgaafporiode waren er geen boek
bindersknechts genoeg te. krijgen. Geld
goede woorden hielpen nriet, zij waren er
eenniajal- niet, zoortat een groote schare, zich
naderhand bij de invoering, met inge
naaide Psalm boekjes moest behelpen.
Het ligt niet in "mijn bedoeling uitvoerig
te gaan schetsen, wat de invoering-in ge-
1' heel Nederland tot resultaat had, de uit te
werken stof zou veel te' groot worden, n
u tot g6 Mtwerktag dyr
imoeiraig in de Provincie Zeeland, welke
RUSLAND'S NIEUWSTE VERKEERSMIDDEL
g Ds wintersche sneeuwvelden brengen de ver-afgele;
0— steden in Rusland steeds in
isolatie. Was tot nog toe de paardensledealsdan een der voornaamste verkeersmid
delen, thans gebruikt men een type, dat door propellers voortgedreven wordt.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NG.
Provincie gerust als maatstaf kan dienen
lor de andere gewesten.
Do officiecle strijd tegen de berij
ming (niet tegen de Psalmen zelve) vaai
Da tril een nam den len October 1773 een aan-
•ang, toen de .Staten van Zeeland ook die
lei- andere gewesten dc volgende resolu
te afkondigden, van de puyeii der diverse,
gemeenten door de Magistraten voorgelezen
In deze resolutie werd verklaard:
„dat zij niets zoo zeer ter harte nemen
de, don hetgeen ter bevordering en uit
breiding van. Gods eer cn tot stichting der
Kerkgemeenten, door de wezenlijke en
hoognoodjgo verbetering van een der voor
naams te cieelen van don openbaren Gods
dienst, strekken kan, hadden goedgevon
den en vastgesteld: dat het nieuw en ver
beterd Psalmgezang in de Gereformeerde
Kei-ken van Zeeland ulomme zou worden
ingevoerd, en ten diieai einde op de predik
stoelen, alsmede in de gestoelten der ma
gistraten cn Kcrkcn-adcu .mitsgaders in dc
Godshuizen en op de scholen, zoo in de
steden als ten platten lande .gebruikt moe
teil worden".
alles behalve gesticht was
en ingenomen met deze proclamatie.
Zolis liep cr een tijding door Zeeland rond
it er te Middelburg cn elders in Walche-
n, rneer dan één leeraar zich tegen ue
nieuwe Psalmberijming denkelijk om de
vrome eenvoudrigeD te behagen op ruwe
wijze zouden henben uitgelaten.
Ds. Josua van loperen,van Veere, een der
Zeeuwsche deputaten in de berijmingscom
missie, werd <ioor de de Staten van Zeeland
dadelijk naar Middelburg ontboden, om uiles
eens duidelijk uiteen te zetten.
Hij deed dit op keurige wijze en dc Staten
m Zeeland besloten dan ook na dit uitvoe
rig pleidooi met alle kracht de nieuwe berij
ming te helpem bevorderen en zich niet door
strubbelingen, in deze taak, zich te doen
weerhouden.
In de stad Middelburg ontstond ook
een gerucht, dat men de nieuwe Psalm do-
rijmring daar niet wilde acceptceren en het
rd zoo als vaststaand aangenomen, dai
de weduwe Hubert, een boekverkoopster,, die
een massa nieuwe zangbundels had inge
slagen, de schrik om het hart sloeg en aan
de Staten van Zeeland een schrijven richt
te, waarin zij haar angst voor een eventueele
„strop" duidelijk liet blijken.
Er verschenen in die bewogen dagen vele
pamfletten en dichtstukken, die het vóór en
tégen der nieuwe berijming bepleitten.
De door het gamsche vaderland bekendo
Vlissdhgschc dichteres Betje Wolf, zond eeni
ge „Comrieke Lofzangen" de wereld in, die
gepeperd waren, met verwijtingen cn bestral
finnen tegen de bmtarie Psalmenvorbeter-
aars, waarbij zij in den „trant" van Datneen
bleef.
Als proeve hoe zij dc Commissie der
Psalmberijming aanviel, citceren wij één
couplet uit haar „Dathccnsch? Eerezuil".
Zelfs die zijn in 't zwart gekleed.
En met stukken overbreed,
Willen nu Datheen verstrikken,
Scheuren zijn papier aan stikken,
d' Oogen pruisten zeer hoog op,
Uit hun dikken vetten kop.
Voorwaar, daar konden de hoeren predi
kanten Ds. Jacobus Hinlopen, van Utrecht,
Ds. Georgius Lemke, van Harlingen, Ds. Dirk
Binnevest, van Deventer, Ds. Theodoor Lub-
bens, van Groningen, Ds. Henricus Tolmer,
van Dwirngelo en Ds. Josua van Ieperen,
die o.a. de zes voorn aamsten der bonjmers
warent het wel mee doen.
Gelukkig ivaren er ook meer ontwikkelden
die de invoering der nieuwe Psalmberijming
met gejuich begroetten.
Verschillende predikanten grepen dan ook
de eerste dc beste gelegenheid aan, om
gezang in te voeren, zoo geestdriftig waren
zij er voor bezield.
Zekere predikant Ds. A. v. d. Berg
zoo vol verrukking over de nieuwe Psalm
berijming, dat hij bij de invoering in zijt
Gemeente preekte over de tekst Ps. 92^: 2:
„Het is goed dat men den Heere love eiTUw
Naam Psalmziinge o Allerhoogste".
Na deze. Schriftwoorden te hebben ver
klaard, besloot bij zijn preek, die hij op vu
rige wijze had uitgesproken, met deze dicht-
„Zipgt! vrome zangers zingt!
„Dé Hemel gaat u voor.
„En wacht u ringend in zijn koor!
„Daar zult gij Jezus zien.
„Met al zijn lievelingen
En nimmer oude Psalmen zingen.
Ging de invoering in de ecne Gemeente
gemakkelijker, dan bij de andere, in Zee
land waren ér talrijke, waarbij op verzet ge
stuit werd.
Te Araemuidon, Aagtekerke St Laurens
Grijpskerke, Kleverskerke en Tholen hield
men onder allerlei verschillende voorwend
selen de invoering tegen.
werd deze tegenwerking aan de
INGEZONDEN MF.DEDEELING.
wordt het best uitwendig behandeld. Wrijf
tegen bedtijd eenvoudig keel en borat
met Vicks VapoRub in. De meeste verkoud
heden zullen in een nacht
genezen en de teere maag
jes worden niet in de war
HET GESCHENK VAN DEN HONGAARSCHEN REGENT HORTHY
W VapoRub
die de verschillende leeraren tot verant-
ding riep. Sommigen schoven de schuld
op Kerkeraad of voorzanger. Ds. Gor n c-
s Vos, van Arnemuiden, zwichtte
riitor niet voor de bevolen der Staten en
trok zich niets aan van de verschillende drei- j
gementen, die hij te hooren kreeg. Het ge
lukte niet (ook niet aan de Ringprediikan-
ten) zoo-lang Ds. Vos leefde de -nieuwe berij
ming in deze aloud-Q vissc-herstad aan de
me, in te voeren.
In 1776 overleed hij, maar nu werd in zijn
plaats beroepen Ds. Joh. Molenticl, die het
aannam. Deze was juist het tegeiiovorgestcl-
an zijn -roerganger, en was juist een
groot voorstander der nieuwe berijming.
Gedachtig aan het woord, dat de verstan
dige tijd cn wijze zal wéten, liet hij eerst
niets merken, maar op tactische manier wist
hij echter het vooroordeel Weg to krijgen en
do nieuwe in te voeren.
'fe St', Laurens viel ook iets voor, dat
merkwaardig genoeg is even aan to stippen.
Op Zondag 29 Juni 1774 was de gewone
>oriezer van huis en moest een ander lid
die taak vervullen. Déze verstoutte zich om
de opgegeven Psalm in de berijming i-an Da
thean voor' te lezen en te gaan zingen.
Dat de predikant al een' half jaar de uieu-
we berijming -had ingevoerd zij fa-et dan
onder stille tegenwerking daarvan wok
hij zich niets aan.
Na de preek ontstond hierover een inci
dent De predikant, Ds. E. Kampmeijer,
zeido toen, dat dit klaar moest wezen en dat
de Staten van Zeeland gehoorzaamd men
den to worden.
Maar wat gebeurde? Toen hij des middags
den kansel wilde beklimmen, had een (of
meerdere) der Dafcheenvereerders een Psalm
boek met de nieuwe berijming opengesla
gen op de treden van den kansel trap ge
legd, zoodat Ds. Kampmeijer er óp moest
trappen, als hij boven op den kans-el wilde
komen, of hij moest het oprapen of er met
een gymn-astieken stap van twee treden ge
lijk over heen stappen, wilde hij het met on
der den voet vertreden, wat natuurlijk de
vooropgezette bedoeling was.
De Kerkeraad, vermoedelijk allen bemin
naars der oude Psalmen, vonden het een
prachtig idee en wel verre van hierover ver
stoord te zijn, betoonden zij onomwonden
hun welbehagen in deze onverschoonbare
handeling. Zij hadden het werkelijk met ge
noegen gezien als de
domlné het nieuwe Psalmboek vertrapte
Ds. Josua van Ieperen, van Veere, ver
haalt in. zijn „Historie van het Kerkgezang"
dat in die oproerfgo dagen verscheen, hoe
een boerenknecht te Middelburg een
boekwinkel binnentrad om een Psalmlioek
te koopen.
Zooals vanzelf spreekt, reikte de boekver-
keeper hem de officieel goedgekeurde
Psalmen over, maar sloeg vérmoéetéfijk'een
paar bladzijden in liet begin te'gelijk
want bij wierp hét boos op de tatol i
en zeide dat het niet deugde, want het bé
kende vignet „David met hot -harpje" zag
hij niet vlug genoeg.
De boekhandelaar vroeg of hij' het
rustiger wou bezien, en jawel, nadat hij dit
gedaan had én het vignet met do knielende
David gezien liad, dc snaren van zijn harp
tokkelende, was terstond alles in orde.
Ook kwam in dezelfde stad een bceri-n
zulk een zaak binnen en begeerde eveneens
een Psalmboek. Ifet haar door den boekhan
del aar voorgelegde exemplaar kon geen ge
nade in haar oogen vinden, omdat er het
woord vrouw gedrukt stond, inplaats van
w ij f
Dit beschouwde zij als een Schriftvér-
knoeien in erge maté oh 'alle' tijdelijke en
eeuwige straffen werdeai over het hoofd vj
zulke verknoeiers uitgesproken.
„Nu 't spij't me wel w ij f. maar ik kan je
niet helpen! Bij gelegenheid als 't u belieft!
zeide de eenigszins onthutste man. tot de
vrouw, die zoo op de „eerenaam" wijf ge
steld was.
Maar nu werd het nog erger. Woedend
ze „dat ze hier niet binnengekomen was
uitgescholden te worden" en nijdig liep ze
heen.
Inderdaad wonderlijk! Voor dc Heilige
Schrift en de Psalmen kwam dat niet
nauw, maar voor zich zelve achtte zij dezen
naam „mindenvaardig".
INGEZONDEN MEDEDEELING.
is weer begonnen. De zakenman begint met nieuwe boeken, e. d., dc buisvrouw begint
niet een mooie nieuwe wandkalender. Maar heeft U cr wel aan gedacht om Uw verlich
ting ook eens na te zien en zoo noodig het nieuwe jaar te beginnen mot een nieuwe
kap, kroon of ander verlichtingsornamont Tevens vindt U bij ons een ruime collectie
in Stofzuigers, Schemerlampen, Strijkijzers en alle mogelijke electr. huish. apparaten.
BEZOEKT DE TOONZALEN DER:
N.V. Electrotechnisch Bureau v.h. A. H. COUZY, 1e Middellandstr. 72 R'dam
RADIO-GEHOORZALEN: Rotterdam, Henego uwerlaan 29; Amsterdam, v. Baerlestraat 24.
Als huwelijksgift voor liet Italiaanscho-Belgischebruidspaar arriveerde uit Hongarije
dit dubbelspan prachtige volbloed-schimmels, benevens bet fraaie lichte rijtuigje, waarvoor
men zé aangespannen ziet.
UIT HET SOCIALE LEVEN.
BESTUURSVERGADERING I. C. V.
Het bestuur .van het I. C. V. vergaderde
'oorzitterschap van den heer B. Otte uit
op 26 en 27 November 1929 te Parijs, ónder
Berlijn.
retaris deed verslag over propagan-
'Baltische Tanden, alsmede
personen en groepen, die voor verspreids
van de gedachte der Christelijke vakbenv^
ging'belangstelling tooneri.
Hét bestuur nam een aantal- maatregelen
ter aanmoediging van deze propaganda
Iii de o.v. vergader ng van. den bestuurs
raad van het I. C. V. zal het vraagstuk van
dó propagandamethoden in landen waar
nog geen Christelijke vakorganisaties be
staan, worden besproken.
Waarschijnlijk z'al Maart 1930 te Berlijn
Teze vergadering plaats hebben.. Tevens zal
men zich daar dan hebben bezig te houden
'-net hel vraagstuk van dc Zondagsrust, aan
de orde gesteld door de- Int. Federatie
van Chr. Fabrieks- cn Tranónoriarbciders-
•'-onden.
Na raadpleging van de aangesloten
verbonden besloot het T. C. V.bcstuur
te gaan tot oprichting van een Internatio
nale Federatie van Christelijke Ronden van
Overheidspersoneel.
Het bestuur qruk-rzocht op welke wijze de
aangesloten vakverbonden het beste gr
raadpieegd kuphen worden aver 'do vraag
stukken die op (F Int-, Arbeidsconfererjt'.o
aan de orde koiilén. Over het vraagstol--
van den dwangarbeid zullen dc vakverbon
den een memorandum dber een der b»
stutirslcdon opgesteld, ontvangen
De heer B. OUm .voorzitter van" het I. V.
.YrtJs Hd van Het^óére-comité -van de ïtife
verecn-'ging voor Kieialc hervorming
Kon onderzéek naar de nonen, waarin»
in Mei -besloten werd, zal niet plaats hebben
alvorens nadere mededoelingcn zijn ontvan
gen over do sjieciale-enquête sindsdien door
het Int. Arbeidsbureau ondernomen.
De financieeto. positie van het I C. v'
gééft roden tot tevredenheid
Op 2-9 Januari a.s. vergad'rt het T. G. V.
bestuur to Utrecht.
2RN (187s M.. Uitsluit-:
12 Godsdienstig- hnlfuurt;
beliohtc-n. 12.15—1,15 J.u
11 e_G rm.m q£op nr> la t e ri2—:
KRO-Klok. C..0J fi. 1.3
sch, Rotterdam. Ondeiwe
3g-elvluc:it",-f;.l5—C.-10 Gr:
-listlok Weekoverzicht d<
aart, IU-HcU-ur v:i :i „Ue
on. 7.15—7.15 f-piekrr: Dl
Max K. Co-
W A Pan hu:
I. S Tlidscin v,m de KRO-klolc. S.Oi
vah den Humorist Aug de Laat.
piano. S.Sli—3.30' Populair con-
Nleuwsberichten van het Pers-
at-, 3,-1-5—10,15-Optreden vnn den
Jaarïiovon. 10.15—li Vervolg ccm-
rarieerd Platenconcert.
(238 M„ ha 6 uur 1071 M.) 10—
..Apollo" S VARA
KIND LEVEND VERBRAND.
Te Beneden Leeuwen is liet 4-jarig doch
tertje van J. Adams in éeiï p'ót iiiet kokend
water gevallen. I-Iet kind is niet hevige brand
wonden naar het ziekenhuis' te Ticl ver
voerd, waar het is overleden.
VERDRONKEN.
Te Moordrecht liatl hij het scheppen van
water vrouw de Wilde. 'I ongeluk in de sloot
te vallen. Hoewel de drenkeling spoedig op
't droge was gebracht, mocht het den ijling»
ontboden geneesheer niet gelukken de le
vensgeesten weer op to wekken.
f Nadruk verboden).
VAN EEN LEEUW EN EEN AAP
69. Intussehen vliegt de dolle auto
Al maar door stralen, steeg en slop;
Pikt onderweg een groentenwagen
En „en passant" een melkboer op;
Een kinderwagen volgt al gauw,
Zélfs d'olicmaii moet mèc op sjouw.
BONNA WIEGEHS—GROENEYELT.
(3i, slot.
Tn stomme-verbazing had hij hem aangc-
!ion en was verslagen, niet-begrijpend
ifuir huis gegaan. Even nog was het door
lem heen geflitst, dat ze misschien met God
Wou zijn, maar daar bleef weer alleen dc ge
dachte. dat zc zijn steun niet zocht, dat
niet. noodig was, dat'ze hem niet riep
q dat. ongekende pijndeverwekte twijfel
in z n ziel
„Is ze im c'c kamer?" vroeg hij, z'n jas
Uitrekkend. Ue Waard knikte bevestigend.
;0en, terwijl hij binnenstapte, werden twee
jrnien om hem heengeslagen en veelde hij
»n warme kus drukken op z'n mond.
98,|| „Bart, jongen", hoorde hij ha-ar stem.
„Lieveling", zei hij teer, getroffen door
uw 'iefde, die hem vergoeding was.
Dan wees ze ham een stoel en ging naast
-m zitten niet lichten glimlach op d'r ge-
70. En steeds maar langer wordt de optocht.
En d'auto 'duwt het zaakje voort,.
Tot Jocko plots, tot zijn ontzetting.
Den knal van de ontploffing hoort.... t
Krak! Heel de stoet rijdt, één van zin
Van schrik pardoes een winkel in! i
(Wordt Maandag vervolgd) j
I
•richt. Hij. zag, hoe heur- oogen de sporen
nog droegen van huilen en doorwaakte
uren, maar keek met bevreemding naar de
ïiist, die over haar lag gespreid, om haar
mond, in heur houding, in al heur bewegen.
Was 't ook innerlijke rust?
„Mies,'beui je sterk?"
Hij vatte haar handen, die ze stil in de zij
ne liet, on wachtte.
„Ik heb geboden, Bart 'k -heb Gods na
bijheid gevoeld als nooit te voren Zijn
vergeving, Zijn troost".
Hij zein niets, kón niets zeggen.
„Hij wil niet, dat we klagend neerliggen
in de smart we moeten Hem aangrijpen,
jonge ging ze vorder. En dat héb ik
nu gedaan. Hém eerstbegrijp je?"
Hij knakte. In hem kwam de schaamte
om wat hij gedacht had gisteravond.
„Begrijp je 't heelcmaal?", wou ze weten,
maar hij kon in haar oogen niet blijven
blikken.
„Ja zei hij dof. met gebogen hoofd
maar als je eens wist
En z'n gelaat versomberd door schuldge
voel, ging hij vertellen
Ze luisterde, nog steeds haai* hand in de
zijne. Toen drukte ze beschermend z'n hoofd
tegen zich aan en vertroostte zacht:
,,'t Geeft niets, hoor Bart, heelemaal niets,
als je maar begriiur Ik had je ook immers
altijd noodigNu nóg, dat weet je
maar God moet de eerste zijn in ons leven".
Een poosje wachtte ze zoo, dan stond ze
óp en haar hand op zijn schouder leg
gend, noemde ze zijn naam. Hoorde liij or
m trilling in?
„Bartzei ze nog eens.
Hij zag, dat spanning haar blik verstrak
te.
„Wat, kindje?"
„Als alles voorbij is, en de zwakheid
komt weor en dde kómt, Bart zal je
me dan a-ltoos wijzen naar God?"
„Ja-a", beloofde hij aarzelend toon liet
ze weer los.
„Bldd-en moet ik, Bart. Vannacht heb ik
begrejven, dat een leven zonder waar gebed
geen loven isAanhoud-ecud bidden
Zwak zónder God, en mèt Hem machtig.
Als ik m'n leven eens over mocht doen
Hij zweeg. Wat moest hij zeggen?
Was hij niet door hardnekkig vasthouden
aan z'n begeerte, een meisje te hebben, dat
geheel op hem zou leunen voor wie hij
beschermer en raadsman moest zijn, te
kort geschoten in z'n plicht?
„Bart, wil je moedei* nog es zien?", bracht
zo hem weer tot de werkelijkheid.
Hij volgde haar de trap op naar boven.
Behoedzaam sloeg ze 't lakon terug en zag
hem aan.
„Ze is bij God, jonge. Ze is gerechtvaar
digd door Jezus' bloed. O, die oneindige
Liefde. Vannacht voor 't eerst één
oogenbliis heb ik verlangd, ook daar te zijn.
Schuld, vergeving en tóen de jubel
Hij zag den dood en tegelijk hét Le-
ai genade Gods die in de smart nog
roemen deedZ'n trillende hand bedekte
de vochtige oogen. Ze merkte het, hoe be
wogen hij was, en dekte 't kil gelaat weer
toe.
„Laten we gaan".
Beneden zaten vader en Henk. Ze wees
hem weer een stoel, omdat hij aarzelend
staa-n bleef en ging zorgen voor de koffie.
„Henk haal jij Piet cn Thea?" vroeg ze
even later.
,,'k Heb 't me al voorgenomen", zei Henk
Hij was nóg blij, dat ze kwamen, maar
't leek hem niet meer zoo'n bevrijding toe
„En dan heb ilc een plan", begon ze, toen
Henk was weggegaan.
Bart keek er naar, dat ze koffie sohonk.
Zoo rustig deed ze, alsof ze in een zieken
kamer was cn meed, wat haai* patiënt kon
storen.
„Hoort U. Vader?"
„Wat kind, wat bedoel je?", schrok Va
der uit z'n denken op. ,jlk meende, dat je
't tegen Bart had".
,.'k Wou U een plannetje vertellen".
„En dat is?".
,,'k Wil m'n ontslag gaan vragen en thuis
komen bij U en Henk 't Kan dadelijk,
wel, denk ik, omdat 'r zooveel zijn zonder'
betrekking. Hoe lijkt U dat?"
,,'k Zat juist ook al te prakkizeeren, Iioe
't straks toch moet", ontweck hij.
„Zoo kan 't toch immers?"
„Maar heb je wel aan je salaris gedofcht?
Geen cent verdienste meer?"
„Vreemde hulp moet U betalen 't komt
haast op 't zelfde neer. Denkt U daiir nou
es niét aan. Hoe lijkt 't U dan?"
I-lij .wachtte met z'n antwoord. 1-Iij had
z'n hoop op Thea gevestigd, maar verzweeg
't cm niet te kwetsen.
„Wo moeten 't wel weer huiselijk maken
ook om Henk", hield hij zich nog neutraal
Er trok een schaduw over Mies' gezicht.
Bart zag het, ITaar plan had hem onaan
genaam getroffen waarom was zo niet
eerst bij hem gekomen maar nu, begrij
pend, wat in haar om.moest gaan, wou hij
helpen, de schaduw te verdrijven.
„Vindt U 't anders niet aardig?" vroeg
hij vriendelijk aan Vader.
t Is mooi van Mies stemde die toe -
Zc kon meteen de huishouding leeren".
Mies slikte iets weg, dat hinderlijk voor
d'r keel schoot. Dapper wezen nu, 't was
weèr een kleinigheid. Ze kénde er Vader
.mmers wel voor en elk karakter had z'n
eigenaardigs.
„Wd praten er nóg wel es over, Vader"
t Klonk Bart weemoedig-] ie f.
's Avonds op de slaapkamer, waar ze elk
gestommel vermeden, alsof in 't aangren
zend vertrek een sluimTende lag, vertelde.
I
1 't plan ook aan Tliéa.
„Daar ben je pas na strijd toe gekomen",
zei die met meegevoel.
„Hoe weèt jo. Then begrijp je dat?"
„Ik weet, dat je' niet gemakkelijk met
Vader om' kunt gaan. Maar 'k geloof niet,
dat 't je plicht is, om 't óp jo te nemen. Er
is een andere, weg".
Wélke, denk jo". t
„Wil je een andere?"
„Als ie goéd is, ja don graag".
„Ik wil wel komen, 'k Doe hcf....jJ'
,,0 Thea!"
Zonder woorden hield ze een poos heur
aanstaand zusje omvat. stil door die plot
selinge uitkomst.
Toen kuste zc haar.
„Jij kunt ook beter moederen dan ik4
je bent zoo sterk". j
„In Gods kracht kindje".,
„Zoo wil ik ook", fluisterde ze bewogen.
En zich dwingend tot stil liggen om Thea
die rustig ingeslapen was, overdacht, ze,
wat ze aan den dokter in Walton zou sehrij
ven. Want ze wou heni vertellen, dat een
Christen nooit tobben hoeft niet tobben
mag want hij heeft °en sterko God.
