t
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
EERSTE BLAD.
PROF. DR. P. A. DIEPENHORST
BINNENLAND.
ABONNBMENTs
Per kwartaal ƒ3.25
(Beschikkingskosten ƒ0.15)
fier wee.k f 0.25
Voor het Buitenland bij Weke-
Üjksche zending „6.—
Bij dagelijksche zending „7.—
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7/2 cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
No 2902
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Aangesloten op het streeknet Lisas. Postbox 20 Postgiro 58936.
DINSDAG 19 NOVEMBER 1929
ADVERTENTIE N:
Van 1 lot 5 regels L17VS
Like regel meer 0.22V?
Ingez. Mededeelingei.
van 1—5 regels «2.30
Elke regel meer «0.45
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan het bureau
wordt berekend0.10
10e Jaargang
Oit nummer bestaat uit VIER bladen
HET DAGBLAD IN
ONZEN TIJD*)
n.
Door den geschetsten nimmer eindi
genden uitbouw van de krant, is thans
bijna iedereen zoo ver, dat hij behoort
tot de dagbladlezers, en zulk een vaste
band is ontstaan tusschen krant en
lezers, dat men op een krantenbureau
vast eiken dag rekenen kan op een aan
tal klachten van lezers, die niet hun
krant ontvingen op den daarvoor aan
gegeven tijd en dus hierover hun ont
stemming te kennen geven. De abonné
die zijn krant mist, heeft in negen van
tien gevallen een onbehaaglijken avond.
De invloed van het dagblad op zijn
lezers is op deze wijze wel zeer groot
geworden. Misschien in sommige landen
minder groot dan hier. Waar door mid
del van straatverkoop de krant aan den
man wordt gebracht, is het wel iets
anders. Daar zal de kooper de eerste
de beste krant aangrijpen om zijn
dorst naar het nieuws te kunnen les-
schen.
Maar de vaste abonné vraagt naar
het oordeel van zijn krant, zoekt hierin
de hem het meest interesseerende ru
brieken op en zijn gedachtengang
wordt, hier vlugger en daar langzamer,
gestuwd in de richting van de meening
der redactie.
De journalistiek is dus een zaak van
vertrouwen. Zij moet staan boven per
soonlijke liefhebberij. Zelfs de grootste
geestelijke en ook persoonlijke tegen
stander van den redacteur moet er bij
voorbeeld op kunnen rekenen, wanneer
eerstgenoemde een redevoering houdt,
dat hiervan verschijnt een zuiver ob
jectief verslag, alsook dat hij niet
jbijiten het verband van een aan de orde
zijnde zaak'ten tooneele gevoerd wordt
Hier wordt natuurlijk nog wel tegen
gezondigd. De journalist moet zijn een
man van hooge capaciteiten, maar ook
van hooge persoonlijke kwaliteiten.
Niet iedereen, die zich aangetrokken
gevoelt tot het journalistiek bedrijf,
schijnt dat in te zien. En het 'publiek
houdt er ook wel eens een andere er
kenning op na. De laatste keizer van
Duitschland, Wilhelm de Tweede, die
het niet erg voorzien had op de jour
nalisten, meende hen eens te kunnen
typeeren door te zeggen, dat het bijna
allen menschen waren, die in andere
beroepen mislukt waren.
Inderdaad komt het ook thans nog
te veel voor, dat wanneer iemand niet
slaagt, hij zich maar snel aanmeldt als
sollicitant voor een redactieplaats, om-
flat hij meent bespeurd te hebben, toch
wel eenigen journalistieken aanleg te
hebben.
Gelukkig wordt er een andere maat
staf aangelegd. Een opleidingsschool
als zoodanig voor een dagbladschrijver
is er niet, doch een algemeene ontwik
keling en een. hoog karakter zijn toch
wel factoren, welke bij benoeming in
de eerste plaats in aanmerking komen.
De N ederlandsche Journalistenkring
durft als eisch 'in het algemeen niet
stellen een universitaire opleiding, of
schoon dit, waar mogelijk, gewenscht
Is, maar wel dat de journalist een di
ploma kan vertoonen van gymnasium
of soortgelijk instituut.
En wat het karakter betreft, de
macht van de pers toch is zóó groot,
dat de krant heel gemakkelijk iemand
onmogelijk kan maken wee hem, die
in Raad of Kamer voortdurend het
mikpunt is der verslaggeverstribune,
zijn positie is niet te benijden, maar
dat eveneens iemand door haar kan
worden groot gemaakt. Ook de pers
heeft haar nationale hélden, haar en-
fants chéris.
Het is daarom, dat vooral in het
buitenland personen, die in het publie
ke leven een rol hebben te vervullen,
of meenen te moeten vervullen, er alles
voor over hebben, om eigendomsrech
ten op een dagblad te kunnen uitoefe
nen.
Hierin schuilt een groot gevaar, maar
gelukkig steekt dat gevaar in ons land
zijn kop nog niet op, of althans bijna
nog niet.
De echte journalist zal er naar stre
ven. zijn geestelijke opvatting, vrij van
materieele invloeden, door het leven te
dragen. Hij gevoelt in zijn beste oogen-
blikken, dat hij, om woorden van Prof.
Casimir te gebruiken, er naar jagen
moet, te behooren tot de top-menschen,
die voor anderen denken; dat zij een
Radio-rede, gehouden op Donderdag 7
November jl. door den heer H. Diemer.
Het eerste artikel stond in het blad van 18
November.
weg hebben te zien, waar anderen die
nauwelijks vermoeden en dat zij be
proeven moeten hun medemenschen te
leiden naar de open ruimte.
Veel meer dan anderen zal de jour
nalist, ondanks alle moeiliikheden en
teleurstellingen, durven zeggen, wan
neer hij ooit nog weer èens keuze moest
doen voor zijn levenstaak, dat deze dan
weer den kant der journalistiek uit zou
vallen. En al komen er dan dagen en
dagen en ook nachten voor, dat zijn
arbeid dor en eentonig en afmattend
is, de tijden breken ook weer aan, voor
elk journalist, zelfs geplaatst aan de
eenvoudigste rubriek, d?it zijn arbeid
hem als het ware doet verwijlen in de
speelplaats voor den geest. Hij gevoelt
zich dan de vertrouwensman van den
lezer, aan wiens stoffelijk welzijn hij
mag werken, nog meer, wiens cultu-
reele gedachtengang hij mag slijpen,
maar vooral, als hij Christelijk journa
list is, wiens op de Goddelijke Open-
ning steunende wereldbeschouwing hij
heeft te bevestigen en te verdedigen.
Dié bij de Protestantsch-Christelijke
pers is geplaatst, heeft voorzichtig,
maar ook moedig te zijn. Voorzichtig,
omdat geen clerus hem voorschrijft
welke positie hij heeft in te nemen in
den grooten strijd tusschen de onder
scheiden levensopvattingen, doch zijn
eigen consciëntie) hem zijn weg moet
wijzen. Moedig omdat hij zich in het
uiteenvallend Protestantisme een syn
thetische taak ziet opgelegd. Niet dus
moedig als zijn vrij zinnige-collega, die
bijna zonder keur aan alle uitingen van
religie en van wetenschap en van philo-
sophie, zonder critiek, plaats verleent.
Maar moedig, omdat hij juist het ken
merk van het Protestantisme, hetwelk
de ziel rechtstreeks voor God plaatst,
heeft te doen schitteren in een wereld
van velerlei ongeloof en negatie. In het
belijdend Protestantisme kiest de Geest
Gods velerlei terrein en velerlei kring,
om telkens op andere wijze tot opwa-
king, tot nieuw leven, tot kinderlijk ge
loof in den Christus Gods en des men
schen te brengen. Zoo heeft het Chris
telijk dagblad het kerkbesef van nie
mand te verstoren, maar zal het vaak
aanwakkeren, doch meteen de band, die
alle echte Christenen met de Una Sanc-
ta, de eene heilige algemeene Christe
lijke kerk, verbindt, verstérken. En in
den aanval van de ongeloovige wereld
op deze kleine, zoo zeer gescheiden troe
pen, heft het Christelijk Dagblad zijn
banier op, en vangt de slagen op en
biedt tegenweer. Het maakt openbaar de
waarheid van de fijngevoelende woor
den van Prof. Dr. H. Bavinck in zijn
Dogmatiek: „Welke schaduwzijde de
verdeeldheid van het Protestantisme
ook heeft, zij bewijst toch ook, dat het
religieuze leven hier een macht is, die
telkens nieuwe vormen zich schept en
bij alle verscheidenheid toch ook weèr
een diepere eenheid openbaart."
haafd moeten blijven in plaatsen, waar heel
de bévolking een Chr. school wensolvt
En we begrijpen evenmin, waarom in Zuid-
Limburg S. D. A. P. en N. V. V. in samen
werking met de Bond van Nederlandsche
(Oppnbare) onderwijzers bizondere scholen
willen bouwen; terwijl de Goudsche circu
laire met zooveel nadruk beweert: „Op de
openbare school wordt niet geleerd de wet
verbiedt dat beslist wat krenkend zou
kunnen zijn voor het geloof of de denk
wijze van wie ook.
Laten de heeren wel begrijpen, dat „door
de ontzettende versnippering het onderwijs
duur en slecht wordt".
Iets, waarvoor in Gouda, als daar een
school der Ned. I-Ierv. Gemeente gebouwd
wordt, geen gevaar bestaat
Immers, de heeren meenen, dat de twee
openbare scholen nog Wel voldoende zijn;
maar, zeggen zij, als het noodig is, „dan
komt er een nieuwe openbare school bij".
Voorshands zijn wij van meening, op
goede gronden dat de bouwkosten
voor een Christelijke school niet hoog er
zijn dan van een openbare; en we weten
op grond van de wet cat de exploita-
van een Christelijke school nooit duur
der is dan van een openbare; zoodat we ab
soluut niets van de waarschuwing begrij
pen: „Werk niet mee tot volkomen onnoodi-
ge uitgaven. De gemeentegelden kunnen be
ter besteed worden, cn het is onzinnig om
door zulk roekeloos drijven mee te helpen
de belastingen te verhoogen".
Deze Goudsche wijsheid is niet alleen
ren oudbakken als een Goudsche pijp uit
de vorige eeuw, maar ook minstens even
broos.
1 „DE KORTE AKKEREN".
Een snelaangroeiende wijk van Gouda heet
,de Korte Akkeren". Daar staan twee open
bare scholen, maar er wordt ernstig gepoogd
ook een school der Ned. Herv. Ge
meente te stichten.
De lijst, welke bij de aanvrage om mede
werking bij het Gemeentebestuur moet wor
den ingediend, bevat reeds de namen van 87
toekomstige leerlingen, terwijl 60 voldoende
zijn; en de medewerking der gemeente
zal dus niet tevergeefs gevraagd worden, ten
zij men zou handelen k la Wieringen.
Maar Bondsonderv*ijzers en „Volksonder
wijs" zitten ook in Gouda niet stil en zij be
stoken de ouders met strooibiljetten.
Eén zoo'n circulaire kwam bij "ons terecht
we wilden ze reeds ter zijde leggen met
de stille opmerking: weer zoo'n afdruk van
het overal verspreide pamflet van „Volkson
derwijs"; toen we tot de ontdekking kwa
men, dat hier nu toch eens wat nieuws ge
zegd werd.
Let wel: gezegd en bewëterd; niet bewezen.
Zoo zouden wij wel eens willen weten; met
welke mooie leuzen en beloften, waarvan in
de praktijk niets terecht komt, handteeke-
ningen worden verzameld.
Ook begrijpen we de angst der heeren
niet, wanneer het waar is, „dat vele ouders,
ook al zijn ze geloovig, toch voor hun kind
de openbare school kiezen".
Met genoegen hooren we klagen over de
„toch al zoo hooge belasting"; maar de voor
standers van het Christelijk onderwijs zijn
nooit in gebreke gebleven om de dwaze rede
neering te weerleggen, dat „de oprichting
van tallooze Christelijke scholen enorme som
men gelds verslindt".
Op gezag van openbare schoolmannen tp
Gouda nemen we gaarne aan, dat „door de
ontzettende versnippering der laatste jaren
ons onderwijs duur en slecht is geworden".
Onlangs lazen we immers nog vail ee
gansch onpartijdige autoriteit, dat de leerlin
gen der bizondere school accurater werken
en meer vorderingen maken dan die der
openbare school. Waarmee wij nog niet wil
len zeggen, dat het onderwijs daar slecht
is.
Maar wat de duurte betreft; ja, wij heb-
Iben ons ook wel eens afgevraagd, waarom
openbare miniatuucschooltjes gehand
EEN NIEUW GELUID.
De Goudsche circulaire zegt nieuwe din
gen.
De samenstellers geven ook een zeldzaam
duidelijk aift woord op de vraag waarmee
'rijzinnige sprekers en schrijvers zoo vaak
noeite hebben, nl. deze: wat is toch de voor
naamste reden voor dfe oprichting van Chris
telijke scholen?
Eenvoudige Christenouders zeggen: omdat
voor mijn kinderen onderwijs begeer, dat
zich aansluit bij de opvoeding in huis cn
kerk; opdat zij dus zullen leeren van een
Schepper, die alles schiep en onderhoudt, en
niet van eennatuurkracht, Moeder Aar
de, noodlot of zoo iets.
Neen, zeggen de mannen van de Korte Ak
keren, zoo is het niet. En met vette letters
roepen ze uit:
een poging, om de voortgaande ontwik
keling van ons volksonderwijs te stuiten;
om de democratie in ons onderwijs te
gen te gaan;
om reeds van de jeugd af scherp te
scheiden cn te verdeelen hen, die één be
hoorden te zijn, teneinde zoo hun macht te
verzwakken.
Dat is niet alleen de bedoeling van de
schoolbesturen en ouders, maar ook van de
overheid.
Want:
„dm verbetering van het volksonderwijs
is het niet te doen. Immers, de voorstan
ders der Christelijke scholen zijn altijd en
overal tegen iedere uitgave, om ons onder
wijs op hoogcr peil te brengen. Onze te
genwoordige regeering noemt zich bij voor
keur Christelijk, maar zoekt steeds naar
middelen, om het onderwijs te verslechte
ren. Om te bezuini en, zeggen ze dan. Zoo
komt het, dat thans meer onderwijzeres
sen en onderwijzers voor klassen van 50,
ja soms 60 leerlingen staan. En krijgen de
heeren hun zin, dan woidt het nog erger".
We zeggen niets van de „democratie in
ns onderwijs", want dat gaat boven onze
bevatting. En we hegrijpen er in dit verband
ook totaal niets van „wêïB8* macht ver
zwakt" wordt dcor de stichting van Christe
lijke scholen.
Maar, dat de Christelijke volksgroepen de
oortgaande ontwikkeling van ons onder
vijs willen stuiten; ja, dat is voor ons
geen nieuws.
denken aan de vele millioenen', wei-
dat doel geofferd zijn. Aan de hooge
schoolgelden, welke betaald moesten wor
den, voor de gelijkstelling er was. Aan de
lage salarissen, waarmee de bizondere onder
wijzers genoegen moesten nemen. Aan de
Unie-collecten, die vaak onbegrijpelijke som
men opbrachten. Alles met het doel om het
onderwijs maar in zijn ontwikkeling te
stuiten!
We denken aan de wet-De Visser, om van
Kuyper en Heemskerk maar niet te spre
ken, die vele millioenen voor het onderwijs
beschikbaar stelden.
We denken aan de pogingen van anti-rev.
zijde om to groote klassen te voorkomen.
En we denken er ook aan, dat heel de
S. D. A. P., met alles wat er om en aan
vast zit, in 't geweer moet komen, om on
der de vige erende wet! één bizon
dere rood-neutrale school in Limburg t§
stichten.
Ja, de volksvoorlichters in Gouda weten
het wel heel goed: De voorstanders van
Christelijk onderwijs willen de kinderen
dom houden.
De droefheid van „Volksonderwijs" is te
begrijpen. En ook, dat men door het mede-
doogen, met de kinderen, zulke malle din
gen zegt
En nog maar steeds komen er Christelijke
scholen bij. Ook op „de Korte Akkeren" te
Gouda!
GEHULDIGD BIJ ZIJN ZILVEREN
HOOGLEERAARSJUBILEUM
REDE VAN MR. S. DE VRIES Czn.
3EER GROOTE BELANGSTELLING
Gistermiddag neeft in Paviljoen Vondel
park te Amsterdam de derde van de zilve
ren hooggeleerden der V. U. gerecipieerd.
E\ cnals bij de professoren Woltjer en Ane-
ma was de belangstelling zeer groot te noe
men.
De jubilaris had reads enkele schoone bloe
menmanden ontvangen, benevens tal van te
legrammen en schriftelijke gelukwenschen:
q. m. van bijna alle ministers, van Z.Exc.
heemskerk, van oud-minister Kan, van vele
leden der Eerste en Tweede Kamer, van
liet Koninklijk Landbouwcomité, van het
lfoofdbestuur van den Ned. Chr. Vrouwen
bond, van Kamers van Koophandel, van den
Chr. Boeren- en Tuindersbond, van het be
stuur der Vereen, voor Actieve Handelspoli
tiek, Bureau Federatief Examen, Ned. Orga
nisatie Accountants en Ned. Instituut van
Accountants.
Ter receptie versclTeen voorts behalve vele
Studenten en oud-studenten tal van vooraan
sjtaande persoonlijkheden uit de handelswe
reld en uit politieke kringen. Noemen we
tjleohts enkelen: oud-minister H. A. van IJs-
selstein, Prof. Mr. B. C. do Savornin Lob
man, Mr. J. II. .T. E. ITeerkens Thij'ssen, Jhr.
Rocll, Commissaris der Koningin in de pro-
fincie Noord-Holland, burgem. De Vlugt,
C.Exe. A. W. F.'Idenburg. Z.Exc. .T. .T. C. van
Dijk, Dr. M. M. van Haatten, Prof. H. A. M.
yan Rooy, de Eerste Kamerleden Smeence
?n Briët, wethouder Douwes, de heer Mul
der, hoofdinspecteur der directe belastingen,
Mr. Lindeboom, inspecteur van belastingen,
het Tweede Kamerlid van den Heuvel, de
heeren H. Diemer, Thierry, Van Marle, Ho-
vy, Ds. Ferwcrda, Dr. J. G. Geelkerken, Mr.
G. A. Grosheide, de hoogleeraren Rutgers,
Anema, Dooyeweerd, Kuyper, ITepp, Gros-
fieide, Woltjer, Goslinga, Van der Horst.
Pos, Van Gelderen, Bouman en Zevenbergen
van Utrecht
Nog werden opgemerkt, mr. Vissering en
mr. Tetterode van de Ned. Bank, mr. Co-
ninclc Westenberg, pres. Rb. Amsterdam, de
heer I-Ielding, voorz. van de Kamer van
Koophandel dr. van Hoogenhuizcn, het
Eerste Kaïnerlid van Ossendorp, dr. Rijk
Kamer, dr. Heideman en dr. Tazelaar.
Gelukwensch van het comité.
M r. S. d e V r i e s Czn., oud-minister van
financiën, was de feestredenaar bij afwezig
heid van den voorzitter, -die om dringende
buitenlandsche aangelegenheden niet aan
wezig zijn kon.
Spr. begon met er op te wijzen, dat het
huldigingscomité niet klein kon zijn, gezien
de velerlei werkzaamheden van den jubi
laris. Maar voorop moet toch staan zijn zil
veren jubileum als hoogleeraar
Vervolgens memoreert Spr. de kwaliteiten
van Prof. Diepenhorst als raadslid van Am
sterdam, als lid der Staten van Noord-Hol
land, als Eerste Kamerlid, zijn persarbeid en
zijn werkzaamheid voor Actieve Handelspoli
tiek, en den Chr. Boeren- cn Tuindersbond.
Reeds uit zijn studententijd kent Spr.
Prof. Diepenhorst; samen hebben ze een tijd
lang de advocatuur uitgeoefend. Zijn wel
sprekendheid is algemeen bekend. Al dra
kwam het leven bes! - leggen op don heer
Diepenhorst. Op jong en leeftijd schreef hij
desgevraagd een verhandeling over de vraag
of een gereformeerd jurist een moordenaar
verdedigen mag.
Een groot aantal juristen zijn onder lei
ding van Prof. Diepenhorst gevormd. Zij
allen zijn hem dankbaar voor de Calvinisti
sche scholing, die hij hen b bracht.
Dan schetst Spr. Prof. Diepenhorst als de
bater, spreker, schrijver. Een kamergeleerde
is Diepenhorst nooit geweest. Tal van publi
caties verschenen van zün 1 ind. Tn 't bijzon
der noemt Spr. zijn studie over Onze Strijd
in de Staten-Generaal.
God geve u nog lang de kracht om te wer
ken voor de V. U., voor ons volk en voor
uw huisgezin, aldus besloot Spr., en zich tot
mevrouw Diepenhorst wendend, prees hij de
steun, welke zij haar man steeds gegeven
had.
Als huldeblijk had men den jubilaris een
portret willen aanbieden. Dit had hij echter
met beslistheid teruggewezen. Zijn wensch
was een
studiereis naar Indië,
tot welke wensch het comité een steentje
had willen bijdragen. Een album inet de
handteekeningen der gevers vergezelde de
enveloppe met inhoud, welke onder luid
applaus werden aangeboden.
Rede professor Diepenhorst.
Hoewel de uitnoodigïng ter receptie de
mcdedeeling bevatte, dat slechts één spreker
het woord zou voeren, heeft de jubilaris ver
zocht te mogen danken voor de grootsche
huldiging, die men hem bereid had.
Bijzondere waardeering had hij voor het
élan, waarmee de commissie had gewerkt.
Dat was zóó groot geweest, dat men zelfs 'n
circulaire had gezonden aan den jubilaris
zelf. Echter had hij overwegende bezwi
om dit in te vullen. Dit niet uit te kort
respect voor het comité of den jubil;
maar uit economische overwegingen. Vol
gens de theoretische economie moest dit der
de festijn mislukken. Ilte tegendeel was het
geval; een gevoelige slag is daarmee
de theoretische cenomie toegebracht. Met
ware mannenmoed zal Spr. deze teleurstel
ling verdragen.
In de samenstelling van het comité heeft
Spr., drie groepen onderscheiden, een poli
tieke, sociale en universitaire.
Spr. staat dan stil bij zijn politieke loop
haan, 't Schijnt mode te worden zich politiek
afzijdig te houden. Met wijlen prof. Buvinck
denkt spr. er echter anders over, en
Groen betuigt spr. dat hij wel partijman zijn
wil, wanneer het gaat om strijd der begin
selen. Wie zoo aan politiek doet, bedrijft iets
goeds; het nastreven van persoonlijk- oi
groepsbelang Is denzulke verre. Dat de hee
ren Lohman en Heerkens Thijssen in het
comité hebben willen zitting nemen, ver
heugt spr. grootelijks. Moge dit een symbo
liek zijn van een hechte partij groepeering,
rvan veel heil voor ons land te verwach
ten is.
Ook het feit, dat menschen met wie hij
vroeger den degen wel kruiste, hier aanwe
zig willen zijn. vindt spr. een eere.
In geestige bewoordingen schildert spr.
dan verder de samenstelling van het huldi
gingscomité, waarin protectionisten en doc
trinaire vrijhandelaren vredig naast elkaar
leefden.
Komende tot den universitalren kring,
brengt spr. in herinnering den invloed,
welke hij van Fabius mocht ondergaan,
wiens beginseltrouw en levensovertuiging
allenvege op zijn leerlingen indruk maakte.
Spr .roemt de wijsheid der curatoren, het
beleid van directeuren, de collegialiteit zij
ner ambgenooten en den omgang met de
studenten.
Een voordeel noemt spr. het, dat er
de Vrije Universiteit, die los is van de Staat
en niet gebonden aan eenige kerkformatie,
de hoogleeraar vrijelijk kan omgaan met
zijn studenten, daarbij rekening houdend
met individueele kwaliteiten.
Spr. besluit met de bede, dat Gods gunst
hem nog jaren moge sparen, met zijn trouwe
deelgenoote in zijn arbeid, tot wezenlijke
bevordering van het tijdelijk en ecuwig
heil zijner leerlingen.
Ten slotte dankt spr. het comité, dat hem
in de gelegenheid stelde dit te zeggen
der zoo feestelijke omstandigheden.
(Applaus).
OFFICIEELE BERICHTEN
ONDERSCHEIDINGEN.
Bij Kon. besluit is toegekend de zilveren
eeremedaille der Oranje-Nassauorde aan D
J. Hijink, werkmeester bij de N. V. J. van
Eyck Co.'s Bontweverijen te Bredevoorc,
gemeente Aalten; C. Sierveld, meesterknecht
bij de firma J. Heems Zoon te Haarlem.
STAATSBOSCHBEHEER.
Bij Kon. besluit is benoemd tot boseh-
wachter bij het Staatsboschbeheer ter stand
plaats Utrecht W. Reezicht
VRAGEN VAN KAMERLEDEN.
DE SINGELGRACHT TE PURMEREND.
Het Eerste Kamerlid de heer Polak heeft
aan den Minister van Onderwijs de vraae
gesteld of deze bereid is de demping van de
Singelgracht tusschen de Kippenmarkt en
de Where te Purmerend te voorkomen.
HET STADHUIS VAN VEERE.
Het Eerste Kamerlid de heer Polak heeft
aan den Minister van Onderwijs de vraag
gesteld of deze genegen is de gemeente Veei
in staat te stellen het antieke, maar verva
len stadhuis, een histprisch en bouwkundig
monument van groote waarde, te herstellen
of van de gemeente over te nemen en na
herstel aan Veere in bruikleen af te staan
DE A.R.J.A.
ACTIE IN DE ALBLASSERWAARD.
De Anti-rev. Jongerenactie in de Alblasser-
waard wordt krachtig aangepakt
Reeds werd uit verscheiden gemeenten
door leiding gevende personen uit de ver
schillende Kerkformaties medewerking en
steun toegezegd. Om meer bekendheid aan
doel en werkwijze te geven, onderling te
overleggen en de noodzakelijkheid der actie
te constateeren, zal op Zaterdag 23 Nov. a.s.
nm. 2 uur, in het middelpunt dor Waard,
den Vuilendam, een vergadering in de Chr.
School aldaar gehouden worden.
Als sprekers voor deze vergadering zullen
optreden de heeren Dr. J. Severijn. Lid der
Tweede Kamer en Dr. L. W. G. Se'holten t(
Utrecht, Secretaris van het voorloopig Co
mité der A.R.J.A.
Om van de diensten der Autobussen tc
kunnen profiteeren op verzoek kan een
extra dienst ingelegd worden en opdat
niemand door avond-bijeenkomsten verhin
derd zou worden naar den Vuilendam
gaan is do vergadering na veel wikken
wegen, en in overleg met vrienden die deze
actie van harte steunen op Zaterdagmiddag
bepaald.
Op druk bezoek wordt gerekend.
DE VACCINATIE
DE GELDIGHEIDSDUUR VAN DE
TIJDELIJKE OPHEFFING.
Voorloopig Verslag
Verschenen is het voorloopig verslag in
zake het ontwerp tot verlenging van den
geldigheidsduur van tijdelijke bepalingen
betreffende de vaccinatie vervat in de wet
van 11 Febr. 192S.
Vele leden verklaarden zich noodgedwon
gen met dit ontwerp te moeten vereenigeu,
omdat de wetgever nog niet tot wederinvoe
ring van den indirecten vaccinatie-dwang
kan overgaan, zoolang bij inenting een altijd
nog vrij ernstig gevaar voor het leven kan
intreden.
Andere leden waren van oordeel, dat de
dwang behoort te herleven, mede met het
oog op het pokkengevaar van de laatste tijd;
terwijl volgens hen het encephalitisprobleem
is opgelost
In tusschen verklaarden deze leden, dat
medische en gemoedsbezwaren met betrek
king tot de vaccinatie zouden dienen te
worden geëerbiedigd.
Enkele leden waren van oordeel, dat de
tijd gekomen is om nu voorgoed den vae-
cinatiedwang af te schaffen.
Enkele leden verzochten de regeering te
overwegen of men niet reeds nu zou kunnen
komen tot verplichte inenting van kinderen
beneden het jaar. Van andere zijde rees
tegen dat denkbeeld krachtig verzet.
Enkele leden drongen er op aan, dat de
regeering althans de vrijwillige vaccinatie
van kinderen beneden het jaar zou bevor
deren.
Vele leden wenschten volledige inlichtin
gen te ontvangen omtrent de in ons lanc!
gebruikte entstof.
Voorts konden vele leden de opmerkinc
niet weerhouden, dat bij de moeilijkheden
waarmee ons land in de laatste maanden ir:
verband met de zich openbarende ziekte
gevallen te kampen had, van het genees
kundig staatstoezicht niet die leiding is uit
gegaan, waaraan in de gegeven omstandig
heden zoo dringend behoefte bestond.
Algemeen werd aangedrongen op groote
nauwgezetheid bü de toepassing van de voor
schriften, voor de vaccinatie gegeven.
DE STAATSMIJNEN.
MEMORIE VAN ANTWOORD
In haar memorie van antwoord op het
voorloopig verslag aangaande de begrooting
der staatsmijnen, antwoordt de regeering op
de vraag of de staatsmijnen ten aanzien van
den verkoop van zwavelzuren ammoniak
zullen samengaan met de wereldtrust op het
gebied van de synthetische stikstofmest
stoffen, dat haar het bestaan van een we
reldtrust op dit gebied niet bekend is.
De bezwaren, aangevoerd tegen het stelsel
van subsidiëering van den bouw van nieuwe
kerken en van ondersteuning van kerkge
nootschappen kan de minister niet deelen.
De tegemoetkoming in de jaarlijksche kosten
dient als van biijvenden aard te worden
beschouwd.
De Regeering wenscht mede te werken aan
de bouw van een tricotagefabriek voor 2ÖC
vrouwelijke arbeidskrachten.
DE SPOORWEGRAAD
EEN SPOORWEGPERSDIENST.
Dc Spoorwegraad heeft behandeld een
voorstel van den heer F. P. A. Landskroon
om aan de directie van de Ned. Spoorwegen
te verzoeken tot instelling van een spoor
wegpersdienst over te gaan.
Dit voorstel vond vrij algemeenen bijval.
Men was, op enkele uitzonderingen na, van
meening, dat het gewenscht is, dat plannen
van de directie tot wijziging van de dienst
regeling, het opheffen van bewaking van
overwegen, het invoeren van tariefswijzin
gen, enz. vooraf ter kennis van het publiek
worden gebracht, opdat dit zich daarover
kan uitspreken. De minister van waterstaat
kan dan bij het geven van zijn goedkeuring
met de publieke opinie rekening houden.
Het ligt in het voornemen van de spoor
wegdirectie, met ingang van den volgenden
zomerdienst, die 15 Mei ingaat, in de dag
verbindingen voor Engeland naar Vlissingei
derde klasse doorgaande rijtuigen te later
loopen.
..JACK LONDON-VERBOND.
EEN PRIJSVRAAG.
Het Nederlandsche „Jack London"-Verbond
heeft een prijsvraag uitgeschreven voor een
aanplakplaat, welke de noodzakelijkheid
van het doel van het Verbond: „Bestrijding
van mishandelingen, welke dieren ondergaan
bij de dressuur ten diensten van openbare
vermakelijkheden" duidelijk aantoont en
wel op een wijze, die door eenvoud en be
grijpelijkheid indruk maakt op het groote
publiek.
Het ontwerp moet voor aanplakbiljet ge
schikt zijn en er moet in eenvoudige, voor
een ieder gemakkelijk leesbare letters op ge-
teckend worden: Nederlandsch (of Ned.)
Jack-London-Verbond. Secretariaat: (of Sccr)
Wassenaarscheweg 42, den Haag, bovendien
kan een toelichtende of toepasselijke zin.
spreuk of verregel (s) worden toegevoegd,
zoo niet, dan moet daartoe plaatsruimte
worden gelaten.
De plaat moet voldoen aan den eisch van
Schoonheid en 65 x 160 of 85 x 62 cM. 2
groot zijn en geschikt om in 3 kleuren te
worden gedrukt
Uitgeloofd worden drie prijzen, respect
van f 100. f 50 en f 25, als de drie beste
inzendingen, naar het oordeel van het be
stuur. voor het doel Imiikhanr zijn.
Inlevering van ontwerpen moet anoniem
geschieden vóór ^f op 2 Februari 1930 aan
het secretariaat.
