tftWWeveU I Zoekt I! een riant HEERENHUIS? üteutoflesMïjf Courant HI Maatsch. tot Expl. van Gnr. Oosdsron HEERENHUIZEN L.v. MEERDERVOORT 718-732 j LAAN VAN MEERDERVOORT HUISVROUWEN EN ARCHITECTEN B0ÜWBL.4D No. 20 VOOR VOORBURG ALLEEN WONINGBUREAU „V RQNESTEY N" MAANDAG 21 OCTOBER 192.9 AMSTERDAM, 188 H6IZERSGKACHT, TEL. 47 65 5-4 073 ROTTERDAM. STATIONSWEG 37 b - TEL. 11690 ISOLEERT BESPAART BRANDSTOF WEERT VOCHT DEMPT GELUID TE HUUR: moderne, geriefelijke, vrije Huizen met gr. Tuin aan de Torenlaan te OVERSCHIS. Huurprijs f 62.50 per maand. Te bevragen: CoasJsSrcssB ©4. - RoiSefdam ARCHITECTUUR: IR. D. ROOSENBURG TE 'S-GRA VEN IIA GE UITVOERING: N.V. BOUWBEDRIJF KNIJFF EN SNIJDERS TE 'S-GRAVENHAGE EEN GEWILDE WOONWIJK VAN DEN HAAG. Opmerkelijk is dat de Laan van Meerder voort te Den Haag zoo buitengewoon in trek is bij de woningzoekenden. Daar moet toch een oorzaak voor zijn. Welke? Wordt daar op een bijzondere wijze ge bouwd, anders dan in overige stadsgedeel ten van de Residentie? Zeker, de trek naar het Westen i9 gewel dig groot en niet onaardig wordt de Laan van Meerdervoort dan ook wel eens ge noemd: „De Laan van Bouw maar Voort". Het wil ons voorkomen, dat vooral de wijze waarop dit stadsdeel in de loop dei- jaren in uitvoering is gebracht en het feit dat de bouwondernemers zich verzekerd hebben van wetenschappelijk onderlegde architecten, een voorname rol in deze ves tiging heeft gespeeld. Van een „Stad op zichzelf" zouden we dan ook hier kunnen spereken. Behalve goede communicatie-mid delen, vindt men hier schitterende winkel straten, zoodat het onnoodig is dat men speciaal de city bezoekt; wat de in de om geving gebouwde scholen betreft, kan hier eerder van overdaad, dan van een stief moederlijke bedeeling gesproken worden. Welk een gemak voor menschen met school gaande kinderen en zelfs voor hen die uit gebreid en middelbaar onderwijs genieten! Om slechts enkele scholen te noemen: we vinden alhier in de omgeving de Prins Mauritssschool, Christelijke school, Gemeen te-Lyceum, Lagere scholen enz. Maar we willen het hier niet hebben over de Laan van Meerdervoort en omge ving als woongelegenheid bij uitstek, maar de aandacht vestigen op het werk van de bouwers Knyff en Snijders aan deze laan, even voorbij de Laan van Eik en Duinen. Niemand minder dan architect Ir. T). Roosenburg ontwierp het plan en een blik op de hierbij afgedrukte foto laat zien, dat deze bekwame architect wederom de Resi dentie met een fraai complex heeft verrijkt kasten, waaronder een ingebouwde boeken kast met glas ervoor, en een geheel betegelde keuken. De voorkamer hoeft een uitsprin gende erlcer. Trap, gang en portalen zijn ruim en ont vangen van boven licht. Op de Eerste Verdieping vinden wc twee ruime slaapkamers met balkon voor en ach ter. daartusschcn twee kleinere kamers, W.C. en garderobekast. De tweede verdieping wordt ingenomen door twee groote kamers, één kleinere cn een groot met grint bedekt achterplat. liet geheel maakt een rianter indruk, voor al daar dc voorgevel bestaat uit roode hand- vormstecn. Dc voortuintjes doen aardig aan en in den achtertuin is 'n flinke bergplaats gemetseld. Voor de dakbedekking heeft men blauwe Romaanische pannen genomen. KoTtom niet alleen deze wijk is in trek, TENTOONSTELLING „DE GROEIENDE WONING TE KEULEN INDEELING. De begane grond verdieping is royaaJ van afmeting, bestaat uit: betegelde vestibule. W.C., ruime kast, 2 kamers met flinke ook de aldaar gebouwde woningen. Wij gen tenminste in de naaste omgeving v< schillende in aanbouw zijnde huizen, reeds verkocht of verhuurd waren. In „Binnenhuis" schrijft P. Br(omberg) over de tentoonstelling „I)e Groeiende Wo ning" te Keulen. „Wat heeft iemand in zijn huis noodig?" hebben de inrichtera zich afgevraagd en alleen dat is er neer gezet. Een bed, een tafel met de stoelen; kasten en een prettige rust-zitplaats. Deze zaken komen voor in de eenvoudigste ka merreeks van de tentoonstelling en in de woning van het gezin, dat binnen de grens van de welvaart is gezeild. Men heeft ge tracht de scheiding van modern zoo weinig mogelijk dogmatisch te houden; men heeft zoowel de historische namaakmeubelen ge weerd als de ultra moderne excessen en alles wat maar een tintje had van mode modern. Men wilde leeren, dat het beter is geen „complete ameublementen" aan te schaf fen, omdat de woning slechts dient te be vatten wat de bewoners noodig hebben. Een monumentaal slaapkamer-ameublement zal een ergernis worden als t.z.t. deze meubels gaan verhuizen naar de kinder- of logeer kamer, omdat de ouders, dank zij de ver beterde levensomstandigheden, nu een iv „ameublement" gaan koopen. Men wilde laten zien hoe goed men met heel weinig stuks kan beginnen en langzamer hand er meerdere stukken bij nemen. Goede stukken passen altijd bij elkaar en ln heusch meer dan tijd, dat er een einde komt de dwaze opvattingen, dat alle meu belen in één kamer bepaalde gelijke versie ringen moeten hebben. Het mooiste stuk onze inventaris is de vrije ruimte en daaromheen kunnen wij ons meubilair pas send groepeeren! De angst voor het ..leege' in het vertrek zijn we kwijt, dank zij ons 'erlangen naar lucht, licht en beweging. Opvallend waren de op deze tentoonstel ling uitsluitend lichte kleuren van het be hangsel; de warmte, de gezelligheid kan nooit van de donkere muren afstralen; die dient van den mensch te komen. GLAS r?s LOOD mi i GSLTST GLAS U. 1. BRCERt S Mil's Gljsintuslne CHKSTSJAI iis-llf 113 - SDflM TEL. 52704 Osiijiil!i'ü.v.i.1 ANNO JSSS m. nut f""""" beveelt zich beleefd aan voor alle voorkomende TIN! HERWERKEN Administraici en Onderhoud van Kuizen. Behangerij Stoffeerderii DEGRAAFF&ZOÜN I GELDBELEGBifiG B: re. «f. BOS ZOON VUREN ROTTERDAM GRENEN HOUTLAAN 19 GEZAAGD TELEF. 1302-1303 GESCHAAFD 1 TE KOOP: f? Onder- en Bovenhuizen Lage erfpacht. Te bevragen: South, v/h V-NJ. van Schijndel CoHoofdkantoor: Opslagplaatsen, Zagerij en Schaver ANNO 1858 Oost-Admiraliteitskade47b Rotterdam Nassauhaven - Boerenyat NOG EENS HET ANNEXATIE-VRAAGSTUK Waar dus eenstemmig wordt aangenomen, dat het algemeen belang niet het eenzij dig belang van één gemeente het crite rium is, waaraan annexatieplannen getoetst moeten worden, daar vloeit ook uit voort dat annexatie slechts toelaatbaar is, wan neer geen enkel ander middel om het alge meen belang te dienen onbeproefd is gela ten. Annexatie moet derhalve zijn EEN UITERSTE MAATREGEL. Kan nu in de toeneming van het bevol kingscijfer der randgemeenten een grond tot annexatie gelegen zijn? Drie mogelijkheden kunnen van dezen groei de oorzaak zijn: A. Het publiek begeert niet de groote stad en de groote stadspolitiek. Er is een verlangen om na het jachtige, roezige stadsleven rust en verpoozing in tuinsteden en villadorpen te zoeken. Over een geboorte overschot (grooter aantal ge boorten dan sterfgevallen) spreken we hier niet b. De gestie van de randgemeenten is zoo juist, dat zij bevolkingtrekkend werkt c. De bouwers worden in de groote stad dermate (b.v. door grondpolitiek) belem merd, dat zij noodgedwongen in de naburi ge gemeenten gaan bouwen en exploiteercn en daardoor de stad afbreuk doen. Geen dezer omstandigheden levert intusschen grond op om door vereeniging van gemeen ten in te gr ij pen. Zou de samengroei van twee of meer ge meenten zonder meer toch den grond tot annexatie moeten zijn, dan zijn Gedepu teerde Staten van vele Provincies schro melijk in gebreke. Immers er zijn tientallen van gemeenten aan te wijzen die intens in eengegroeid zijn en waarvoor nog nimmer vereeniging overwogen is. De in verband hiermede tot oordeel be voegden, zooals Prof. Mr. Dr. J. H. F. M. van der Grinten; Prof. Mr. H. Krabbe, Prof. Mr. A. A. H. Struycken, Dr. M. J. van Roeg- holt cn Prof. Ir. J. H. Valckenier Kips, spreken als hun meening uit, dat het geen aanbeveling verdient om alle gemeenten die tot op zekere hoogte met elkaar samen hangen en gemeenschappelijke belangen hebben bij elkaar te voegen en in een staatsrechtelijk geheel in te lijven. Het ontstaan van al te uitgebreide ves tingscentra dient te worden voorkomen. (Deze gedachte is uitgesproken op het Int. Stedebouwkundig Congres Amsterdam, 1924). Alleen indien bij den samen- aten van gemeenten op dien grond moeten ver dwijnen en. zouden andere, die nog voor betere verkeersverbindingen werken, prijs stellende op haar zelfstandigheid, dat werk staken, ja, zouden faciliteiten en conces sies weigeren; het rad'van den tijd zou zijn vaart verminderen; schade aan het al gemeen belang, de eenige grond voor an nexatie, zou er uit voortvloeien. Daarom is de stelling dat de goede verkeersverbindin gen een motief voor annexatie zijn, zeker niet te handhaven. De Beelding hef Inférieur van belang bij niet algemeen eeniging dreigt ge DE VERKEERSVERBINDINGEN. Het kan niet ontkend worden dat het ver- keersbelang voor de groote stad een be langrijke factor is. Intusschen wordt dit vraagstuk door vereeniging van gemeenten allerminst opgelost. Daarvoor is noodig de vrijwillige of gedwongen samenwerking van de verschillende gemeenten. Maar al weder, ligt hier een grond voor annexatie? Als dit zoo was, dan zouden tal Een „intellectucele" houding tegenover het leven wil feitelijk niets anders zeggen, dan dat de mensch de vrouw zoowel als nan een groote ernst ten opziebte het dagelijltsche leven aan den dag legt. Deze ernst verlangt hij ook van zijn huis, van zijn interieur, vandaar dat hij alle uiterlijke „frivole" versieringen ont beren kan. Voor de moderne vrouw beteekent dat n niet geringe overwinning harer „coquet- terie", schrijft Théo van Doesburg in „Bin nenhuis", voorheen zich uitend in kant werk en decoratieve snuisterijen. De 18e eeuwsche vrouw b.v. speelde en as zeer dikwijls niet meer dan een luxueus, levend ornament in haar interieur, aan het leven geen andere eischen stellend dan die van uiterlijke luxe en behagelijk heid. De moderne vrouw daarentegen leest, stu deert, oefent een beroep uit en stelt zicli anders tegenover haar interieur, heeft een andere verhouding tot haar omgeving en gAin, dan de vrouw uit de 18e of 19e eeuw bijvoorbeeld. Er zijn twee standpunten die men bij de beelding van het interrieur in het oog moot houden. In de gevallen waarin slechts sprake is van „inrichting" wordt meestal, vooral bij de Fransche interieurs, het accent gelegd op luxe cn excentriciteit. In het in terieur dat aanspraak maakt op „beel ding" daarentegen, is deze uiterlijke luxe, waarin elk gedeeltelijk accent ontbreekt, juist vermeden. Alles is geofferd aan de samenhang, de harmonie, de atmosfeer. Hierbij is voorop gesleld. dat een minimum van middelen in staat is een maximum van geestelijke intimiteit uit te drukken, ter- j wijl daarvan bij voorkeur de organische j eenheid van architectuur en meubilair ae zocht wordt. Men zal steeds meer paan be grijpen, dat het meubilair in de architecto nische conceptie zal dienen te worden op genomen. De moderne materialen, zonal: solomite, kurk, fiebcr. steengaas enz. lee non er zich zeer goed toe het hout te ver vangen en in alle gewenschte vormen kas ten, buffetten, tafels enz. organisch met d' architectuur te verbinden. CULTUURPROBLEMEN. Het valt niet tegen te spreken, dat door annexatie de rechtsverhoudingen wijzigin gen ondergaan. Wordt deze verandering niet door de burgers begeerd, dan schijnt zij alleen te verdedigen, indien een belang van hooger orde dan dat der ingezetenen, haar noodig maakt. „Het Stadsgewest" zegt het op bladz. 1S8 zoo kernachtig: „Zijn de tallooze geschrif ten, die de tuinstad propageeren, niet te beschouwen als zooveel uitingen van een verlangen naar het deelachtig worden van het meer rustige, meer gezonde landelijke leven?" Door annexatie zal onafwendbaar het lan delijke karakter wijken voor stedelijke be bouwing en iedere prikkel voor den heilza- men drang naar buiten wonen verdwijnen. De kleine vermeerdering van belastingop brengst (en dit is nog een open vraag) weegt niet op tegen het groote geestelijke nadeel dat zoodoende aan een gezonde maatschappelijke ontwikkeling wordt toe gebracht. HISTORISCHE BEZWAREN. De aantasting van de grenzen eener ge meente die eeuwenlang haar bestaansrecht en levensvatbaarheid heeft bewezen en een eigen geschiedenis heeft is eveneens niet on bedenkelijk. Wanneer het dan juist is dat vele ge meenten uit de historie gevormd zijn, dan dringt inderdaad de vraag naar voren, waarom door een annexatie die historische lijn verbroken moet worden. Door samenwerking moet dan ook ge tracht Worden tot een regeling te komen en zouden we niets liever zien dan het rapport van de in ons vorig artikel ge noemde commissie spoedig moge verschij nen. DE MODERNE RICHTING IN DE CORATIE EN MEUBELSTOFFEN Voor de meubelstoffen heeft de kunstzijde meer cn meer het katoen verdrongen. Dank zij de fraaie dessins en kleurschalceering die men tegenwoordig in kunstzijden meu belstoffen weet te brengen, is het publiek tot het nieuwe product overgegaan. Ook ge mengde weefsels met katoen cn kunstzijde zijn zeer in vraag. Langzaam maar zeker dringt het tot het publiek door dat kunstzijde een groote duur zaamheid bezit en het zal niet meer ver af zijn, dat moquette tafel- en divankleeden van kunstzijde vervaardigd zullen worden. TELEFCON 38238 vochtige kelders beslist KURKDROOG NIEUWBOUW i. Koninginnebrug, Rotlerdar T.ibakslabriek Van Nclle: Coóp. De Volharding. 's-Hage, Telefoon 52157 ^J)|illllllllllill!llllllllllllll!lli]|lillillllllllllllilli;!ii;iliilllilllllllllli;illllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllH| p Verzuimt dan niet eens te komen kijken naar 1 onze zeer gerieflijk en solied gebouwde HEEÜËNHUEZEN aan de 40 Al. breede Laan v. Meerder- voor3 te Den Haag, Nos. 7t8 t/m. 732 Nog enkele perceelen ge koop voor f 11.950.» Inl. N.V. Bouwbedrijf KNIJFF EN SNIJDERS Begoniastraat 252 Den Haag Telefoon Nrs. 38238 en 38309 BOUWVERBOD LANGS DEN STRAATWEG, HILLEGERSBERG B. en W. van Hillegersberg hebben mede naar aanleiding van daaromtrent in den gemeenteraad gevoerde besprekingen een ontwerp-bouwverbod doen gereed diaken, waarbij wordt voorgesteld de langs den Straatweg nog aanwezige gedeelten sloot, Een van de belangrijkste stellingen waar op zich de nieuwe bouwkunst baseert, is het tot in het minitieuse \oldoen aan de eischcn, die het dagelijksch leven stelt. Het i dien zin, dat de techniek en haar ver- fijnste voortbrengselen door de vooruit strevende architectuur bewonderd worden. Zuiver stellen van eischen, zuiver voldoen aan eischcn: dit is het wezen der techniek daar, waar wij haar vyaardeeren, wijl zij levensbehoeften tegemoet komt en door klare verwerkelijking der opgave tot schoon heid leidt. Zuiver stellen van eischen, zuiver voldoen aan eischen dat is wat aan het bouwen van heden volkomen ontbreekt! Dit vraagstuk wordt door den Rotterdam - schen stadsarchitect J. J. P. Oud in i 10, internationale revue, aangesneden. De ar chitect minacht het gaat hier om wo ningbouw de kleine geriefelijkheden, die het leven van allen dag gerealiseerd vraagt, ijl hij zich er boven verheven waant; de huisvrouw komt er niet op: ze schijnt alsnog liever lang met het lichaam dan kort met den geest te arbeiden! Welke redenen zijn er op te sommen, die aan de architectuur het recht zouden kun I V KON.VEREEN.GCfc TAPIJTFABRIEKEN ROTTERDAM HEER EN MODEMAGAZIJN „NOVELTY" Steeds Iets aparts in dassen Specialiteit in het betere genre Geen gezellig intérieur zonder een goede sigaar! LAS TRES REIN AS Verpak, m ceder-kisten van 100 stuks - Prijs 112.— Glashaven 23 - Rotterdam - Tel. 7347 N V. HOUTHANDEL E. I VAN WEEKELT Azn. ROTTERDAM If JENSIUSSTRAAT 5 TEL. 43319 H LINKER R0TTEKADE 36 TEL. 50255 H| Wij zijn de eenige L00NZAGERIJ, SSI die Uw hout desgewenscht ook li „GESCHUURD" levert. nen verleenen om het huiselijk leven zwaar der te maken, dan noodig is? Kunst? Mys tiek? De vrees om louter verstandelijk te zijn?, vraagt Oud. Louter verstandelijk is er niet, waar een probleem met diep-door- dringende en liefdevolle toewijding aange vat wordt. Zeker niet op het gebied der ar chitectuur, waar elk gegeven reeds dadelijk een vormvoorstelling van ideéelen aard op roept Maar ook niet elders, waar het leven naar zijn vital en inhoud geleefd wordt: de grenzen vervagen in onzen tijd. Kunst en leven zijn bezig een twee-éénheid te wor den, waarin het aesthetisch sectarisme van thans niet meer terug te vinden zal zijn. Er is geen enkel argument aan te voeren, vervolgt Oud, na enkele uitspraken van Huizinga cn Döblin geciteerd te hebben, waarom men van het bouwen niet ook bet grootst mogelijke practisch rendement zou mogen vragen. Architectuur dient te basee ren op het leven in zijn natuurlijkst n lijken vorm, om dit tegelijkertijd op te ren tot een niveau, waarop zelfs het meest banale geestelijk zijn rechtvaardiging vindt. Alleeri dat bouwen heeft heden een toe komst, dat zich behalve aesthelisch ook ethisch te handhaven weet, dat niet parasi teert op de samenleving, doch deze in haar ethisch volmaakt mogelijken vorm mee maakt. Het beginsel is niet nieuw: een beginsel stellen is evenwel iets anders dan een be ginsel nakomen. Het aantal architecten, dat zich opwerpt als aanhangers van een op overwegingen van redelijken aard be- •ustende bouwkunst is tegenwoordig zeer groot; het percentage van degenen, die zich daadwerkelijk en nauwgezet in dienst stel- n de opgaven, die ze op te lossen hebben, daarentegen zeer klein. De fantasie is sterk en het geduld is vak! Toch is er slechts één mogelijkheid n weer tot een levende en algemeene bouwkunst te komen, d. i. seconde na seconde, minuut na minuut, uur na uur, steeds weer opnieuw uit te vorschen, wat reëels van den architect verlangd vvorrlt. In de daaruit voortkomende gegevens ligt het noodzakelijk contact tusschen leven en bouwkunst: de grondslag voor nieuwe éénheid voor „stijl". Na gewezen te hebben op een programma van eischen, opgemaakt door 'ie huisvrou wen van Stuttgart, ter gelegenheid van een woningtentoonstelling, eischen die «leze vrouwen hij den bouw van hare woningen gehandhaafd wenschen te zien, besluit ar chitect Uud zijn belangrijke beschouwing met den wensch, dat het goed Zou zijn, al- ook de Hollandsche vrouwen de hoofden bijeen stuken om tot dergelijke „voorwaar den" (e komen. Legt men ze daarna zijn ■chitect nis bindende cnntrnctsbepaling op, alsmede de strooken grond, gelegen langs de gevaarlijke bocht van dien weg ter hoogte van de Adriaanstichting, iu de naaste toekomst te bestemmen tot open baren weg. Dit voorstel heef* de strekking om af gescheiden van de door den Raad vastge stelde, doch door Gedeputeerde Staten nog niet goedgekeurde rooilijn te gera ken tot demping van de nog aanwezige slootgedeelten langs den Straatweg en tot wegneming van de in dien weg aanwezige gevaarlijke bocht. Daartoe is noodig, zulks ingevolge de wet (art. 30 Woningwet), dat do bestemming tot openbaren weg wordt vastgelegd, alvorens kan worden overge-i gaan tot het leggen van een bouwverbod. Na goedkeuring van het bouwverbod door Gedejiuteerde Staten kan eerst tot ont-. eigening worden overgegaan. FONDS GIJSBERTI HODENPIJL1 Volgens het statuut van het Fonds Gijs- berti Hodenpijl kan om de twee jaren, thans op 9 Januari a.s. een belooning worden uit* gekeerd aan hen, die door onderhoud, her stelling of gedeeltelijken wederopbouw van reeds vóór de achttiende eeuw te Delft, bin nen de voormalige stadsgrachten bestaan de gebouwen, tot het uiterlijk schoon van Delft— volgens het oordeel van het college van curatoren der Technische Hoogeschool of van hen, aan wie door dit college de be oordeeling in deze is overgelaten uiteen architectonisch oogpunt hebben bijgedra gen en daardoor een bijzondere onderschei ding waardig zijn. Zij, die meenen daarvoor in aanmerking te komen,jnoeten zich voor 1 December a.s. wenden tóf den secretaris van genoemd col lege, Oude Delft 95. Ter keuze van hem, aan wien de beloo ning zal worden toegekend, staat de vorm waarin deze belooning zal worden uitge keerd (geld of eerepenning). Iets over zoo zal de nieuwe nrchitectuu i nog wel niet bereikt, maar toch een sta nader gebracht z„n! Medebouw tedebouwlcundlg 5. Arsthellsch waardevolle gebouwen moeren ■r plaatse niet gehandhaafd worden, als zeer ordenaleemeeno b«'ans«m daardoor geschaad Bovenstaande 5 punten werden in de ver ader''ng van de Vereeniging „Opbouw" ais rincipieele opvatting der vergadering ge-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 9