DE HARING VISSCHERIJ
Radio Nieuws.
im ilET NOG DU3STER WAS
DINSDAG 8 OCTOBER 1929
EENS DE GOUDMIJN DER
REPUBLIEK
De invloed van oorlogen op da
Haringvisscirerij,
Zeer verschillende perioden heeft de ha
ringvisscherij in ons land gekend. liet zal
niet verwonderen, dat vooral de oorlogen,
waarin het. vaderland gewikkeld werd,
groot nadeel aan die visscherij toebrachten,
't Blijkt uit de geschiedenis maar al te zeer
Van tijd tot lijd werd de haringvisscherij
verboden of belemmerd, en dan lag het ka
pitaal, daarin gestoken, renteloos.
bliek bleven bestaan. Doch trots deze vrij
dommen ging de groote visscherij meer en
meer achteruit.
De concurrentie
begon zich steeds sterker en scherper te
doen gevoelen. In Hamburg, waar men veel
aflette, werd een Engelsche compagnie be
voorrecht. Denemarken verbood in 1774 den
invoer van haring, om een eigen com
pagnie te beschermen. Zoo ging hét ook el
ders. En de goudmijn des lands hield met
het einde der 18de eeuw op voor Nederland
te bestaan.
Met de omwenteling in 1795 en de daarop
volgende Napoleontische oorlogen en de
Fransche overheersching werd de Noorcl-
zeevisscherij geheel onderdrukt, In de
eerste jaren na de herstelde vrijheid meen
de men de zeevisscherij door kunstmatige
- bescherming te kunnen opbeuren uit haar
Ook de wereldoorlog waarin ons landje toestand van verval. Er werden monopo-
geluklug met gewikkeld werd, heeft iels ien verleend, die echter meer de vriie en
dergelijks te zien gegeven. Al stegen de prij
zen tot abnormale hoogte, de materiaalprij-
",cn voor dit bedrijf werden eveneens onge
kend hoog. Enkele jaren mocht de vissche
rij niet of kon door de beperkende bepa
lingen, die de geallieerden ons oplegden,
slechts in beperkte mate worden uitgo
oefend.
In de eerste jaren na den oorlog, toen
geen belemmerende factoren ter zee de volle
uitoefening der visscherij meer in den weg
stonden, dwong de economische toestand
van hét voorname afzetgebied tot stelselma
tige beperking van het bedrijf.
Gelijk reeds werd opgemerkt, is het ook
in vroeger tijd niet altijd rozengeur en ma
neschijn geweest voor de groote visscherij.
Het hoogste peil van bloei- waartoe de
haringvisscherij zich verhief, werd bereikt
gedurende
het bloeitijdperk der Republiek.
liën verleend, die echter meer de vrije en
zelfstandige ontwikkeling der visscherij
tegenhielden dan bevorderden. Ook de pre-
miën troffen geen doel; trots deze ging de
visscherij opnieuw achteruit.
Na 1850 begon ook hier de vrijheid van
handel te zegevieren. In 1854 werd een
Staatscommissie benoemd om te onderzoe
ken, of de bestaande wetten en verordenin
gen inzake de zeevisscherij en geheel kon
den worden ingetrokken. Het zeer belang
rijk verslag dezer commissie was bewerkt
door haar secretaris Mr. J. F. Buys; bet
nam den laatsten twijfel weg omtrent het
nut der haring wetten.
Eindelijk dan werd de zeevisscherij van
die knellende banden ontslagen. En na dien
tijd is een
periode van nieuwe ontwikkeling
der haringvisscherij begonnen. En is zij de
laatste 30, 40 jaar we laten nu den af-
brokkelenden, den zeer nadeeligen invloed
van den wereldoorlog buiten beschouwing
niet met groote sprongen vooruitgegaan.'
In 1914 werd door 42 stoomvaartuigen,
13 motorvaartuigen, 606 loggers en 64 bom
men, totaal 725 vaartuigen, aan de haring
vangst deelgenomen. De geheele haring-
vlooi bestond toen uit 774 schepen, zoodat
dus 49 schepen, waaronder 13 bommen niet
de vangst deelnamen. Het totaal der
In 1601 b.v. voeren 1500 Hollandsche en
Zeeuwsche buizen ter haringvaart \uit
Delfshaven alleen 200), terwijl wel 20.000
zeevarenden er bij getrokken waren en de
visscherij bovendien aan minstens 40.000
ingezetenen door het timmeren en uitrusten
der buizen werk en brood verschafte.
De verschillende oorlogen echter, waarin
de Republiek van tijd tot tijd gewikkeld JBWI
nsrd, hebten gaandeweg de aftakeling van j y^ËgsT bedroeg in 1913: 935.000 ton
het eens loo bloeiend bednjl tengevolge ,va;irf]e vnn 15.250.000.
Eekad. Welk een daling In de boeveelheid ver-
Somtijds volgde na den oorlog een korte oorzaakte mede de oorlog! 540.000 ton werd
tijd van bloei, doch meer dan eens werd zij totaal aangebracht-, terwijl de waarde
daarop weer door benadeelingen en beper ruim 12% millioen gld. bedroeg. Het getal
kingen getroffen. zeelieden, toen bij de Nederlandsc'ne
Na den vrede van Utrecht in li 13 zag j haringvisscherij betrokken, bedroeg 9000.
het er zal zeer slecht uit met dezen tak Katwijk had omstreeks dezen tijd 2 motor
van bestaan. De visscherij was geknakt cn j loggers, 117 loggers en 31 bommen,
gebroken door de lange reeks van oorlo- Thans is, men weet het- van een bom
gen. En daarbij hielpen de haringwetten, geen 8praj-e meer, en bijna alle loggers zijn
de talrijke belemmerende voorschriften ter
waarborging der kwaliteit van het product,
niet weinig tót haar verval mede.
Men kon door al die bepalingen de con
currentie met het buitenland het hoofd niet
bieden, was geheel onmachtig, verloren
markten te herwinnen. Zoo was er van een
opheffing uit 't moeras, waarin de visscherij
geraakt was, geen sprake.
Daar men verzuimde zich in te richten,
zich te regelen naar veranderde toestan
den, voltrok de achteruitgang zich in dezen
tijd, de 18de eeuw, steeds meer. De mede
dinging van het buitenland nam steeds
grooter afmetingen aan. De Engelsche en
Schotsche haringvisscherijen namen een
groote vlucht, en ook elders werd het bedrijf
beproefd (te Nieuwpoort o.a., 1727). Door
het Engelsche gouvernement werd de op
komst van dezen tak van bedrijf door prc-
miën gesteund.
Ook in de Nederlandsche gewesten ver
kreeg de haringvisscherij in 1750 bescher
ming door vrijdommen van impost en uit
voerrecht- welke tot het einde der Repu-
HET ZILVEREN PROFESSORAAT VAN PROF. WOLTJER
Juttend KRO.-Uit*.)
11.30—12 Godsdienstig halfuurtje. 12 TUdseIn van
de KRO.-klok. 12.15—1.15 Lunchmuzlek door het
KRO-Trlo. onder leiding van Piet Lustenhouwer.
1.152 Nieuwste gramofoonnlaten. welwillend
tn bruikleen afgestaan door de NV. Musica uit
In het Paviljoen Vondelpark recipieerde gistermiddag Prof. Pr. R. H. Woltjer ter gelegenheid van zijn zilveren ambtsjubileum
als Hoogleeraar aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. Op onze foto ziet men Prof. en mevrouw Woltjer in 't midden van hun
talrijke kinderen. Op de achterste rij zal men vele bekende voormannen herkennen.
PROF. DR. R. H. WOLTJER U1T DE INDISCHE BLADEN
TE AMSTERDAM GEHULDIGD
Een schoone dag voor den jubilaris
sterdam, 7 October 1929.
•nkc-le inrichtli
>ndx-rwerp nog
tterechap van
t ^het Pasar-G
echter niet g
rdoor een ci
de verschiUet
boomerang is hun wapen tot henzelf
middellijk hunne
„EENVOUDIGE ZAAK."
Dat deze uitdrukking van het Malelsche blad
i breeden kring ontstemming wekte, een ont
uchtigheid een oogenblik
mming die
'd verlleze:
;ekblad in
Christ,
n De Ba-
eprimande
Schöjer t
Nifany z:
;n als voort'
jonstelling t
noedelük tev
stelling van d
DE PANDHUISDIENST.
erstrekt
Katwijksche haringvloot
weer een heel ander beeld te zien. De log
ger maakte toen voor onze kustplaats voor
het eerst zijn verschijning. De statistische
gegevens raadplegend, worden voor Kat
wijk op 1 Mei 1891 aangegeven: 73 bom
schuiten, 1 logger en 2 kleine bommen, een
totaal van 70 schepen met een gezamenlii-
ken inhoud van een kleine 4000 M.3. Het
geheele Katwijksche visscherscorps, dat van
de garnaienbooten inbegrepen, telde 643
man.
De cijfers van 1913 en 1914 illustreeren
don vooruitgang sedert 1891 ten duidelijk
ste. Had het dwaze menschdom zich zelf
niet door een onzinnigen wereldkrijg ge
ruïneerd, dan zouden de komende jaren
wellicht nog sterkere ontwikkeling der
groote visscherij te aanschouwen hebben
gegeven.
boveiigenoem
Lombok, Palemban:
inapoeli, Meni.
>n Benkoelen,
.vorige gegever
hebbende op Java
de Buitengewesten
VELE BEKLAAGDEN VOORTVLUCHTIG.
segt de Javabode. van
Een groote schare belangstellenden
vrienden, hadden zich opgemaakt, om den'
jubileerenden Hoogleeraar Prof. Dr. R. H. Semarang hebben het -
Woltjer te huldigen.
Ziekte van den jubilaris was oorzaak, dat
deze huldiging niet op den eigenlijken datum
23 September, doch eerst nu plaats vond.
.'Van de belangstelling heeft dat geen af
breuk gedaan.
In de feestelijk versierde zaal van het
Paviljoen Vondelpark recipieerde de nog
jonge professor, en mocht hij ontwaren, hoe men wen
zeer zijn persoon en arbeid wordt gewaar- j 3
deerd. Teneinti
Wij zagen uit de krineen der Universiteit |bovt
de heeren A. W. F. Idenburg, T. H. v.
Eeghen en Mr. S. d e Vries Cz., een de dienst nog ge<
hcele staf van hoogleeraren,de heer W. d e ia. t.w. iu de GevVi
V1 u g t, Burgemeester van Amsterdam en
de leden van de Aiitirev. Raadsfractci, be- "geschied'
kende schoolmannen en een groote schare van die. bctrekkh
vrienden uit allerlei kring. d??ra eeiterz'uds
Prof. Dr. H. J. Pos, de rector-magnifi-
cus, sprak allereerst voor de Vrije Univer
siteit. Hij huldigde den jubilaris als een
veelzijdig man, een trouw werker, een ech
te filologos, een welwillend vriend. ,a 0 w ten u-m
Prof. Dr. C. van Gelderen deed hetkia^g^cn'^'oortviu'chrig0 zü'
woord namens de Litterarische faculteit, ken "niet behandeld kunne
Dr. C. Schaink voor het Comité vanpYangan0 wa
ouders van leerlingen van het Geref. Gym- 3trafzaken i_...
nasium, dat in zoo rijke mate van de liefde niet minder dan 225 moesten blij
en de werkkracht van Prof. Woltjer profi-daItndchoev^Y^eend^kveidpont°ieV1 aan^
teert. 'schuldig staat, kunnen wü niet be
Toen kwamen voor dé onderwijs-raad^de constateeren slechts het feit, dat
heeren Th. La'ncce, A. Jonkman en 'Yri-enParm^weten te onttrekkem z
II. W. Til anus gelukwenschen. Woorden j het blad.
van dankbare waardeering voor de groote
kennis, de strikte onpartijdigheid én de
hartelijke vriendschap, die de jubilaris in
dezen kring ten toon spredide, werden ge
hoord.
Daarna kwamen weer de meer bijzondere
vreinden aan het woord. D r. J. G. Geel
kerken voor Amsterdam-Zuid; de heerj
Hagen voor het studentencorps N. D. D. D.,
de heer J. Deutekom voor de Antirev.
Kiesvereeniging en de heer J. Dp_uwes
voor de Antirev. Raadsfractie, en daartus- Zooais in Djokja
-chendoor al maar weer particuliere "vrien- groot^
den van verre en nabij. 0 Een der"gedane toezeggingen 1
Prof. Dr. 11. J. Pos bood heima het ge- ««.van dien aard. dat *tj tot leering
schenk der leerlingen en ouders van leer
lingen van het gymnasium aan: een vleu-
gel-piano met album waarin de handteeke- En het is ook daarom dat Matart
ningen der deelnemers.
irdiff pendant
kant.
iche bladen, dat de rechter-
-afrechterlök
de Holli
icht in geval dit uit
mogelijk is. bereid blükt de behande-
:eel mogelijk
1 Pand- die kwalificatie
De Banier neemt aanstoot aan
voudlge zaken".
1 leen- Men n
iet. dit lezend. Opz«
1, Bali I De verg
erwill iedereen,
beter minologie
Bit. b« d.
1 van er:
rege blijvei
istlg protest 1
uurtje. Mej. N. Mei
Mej. Cis. Hufmizik
geries en Costumes
Vereenlging ,.St. Bei
«en bü het Njjve
muziek. 6—6.45 G
jo in het Espers
3—3.7O EersS
ïeids Onderwüs). I
P..K. Arbeidei
Arnhcmsche Orkest
Martin Spanjaard.
011.30 Gramofoonmuzlek.
z Dias tijdens de pauze van
12.15 1.45 Conci
.45 Engelsche les. S—9 Col
lol. 9.30—10.05 Solist
ruinenkocr
m. D—9.30
Lenslcö,
mofoonmuziek I
Woeni
lober.
Gramofoonpli
Concert. 4.30—5
iein. 5—6 Klndi
30—5 Grai
ideruu
Rotter
HUIZEN (1875 M.. Uitsluitend NCRV.-UItz.)"
10.30 TUdseIn. 10.3011 Korte ZiekendlenaL 12.30
TUdsein. 12.30—2 Middagconcert. 2 Tijdsein. 2—
ncert. 3 Tödsein. 34.80
ofoonplatenconcert. 5 TUd-
tje. te lelden door Mej. S.
am. 6 Tödsein. 66.30 Gra-
lofoonplatenconcert. 6.307 Spreker: De heer
1'. de Leur, LeeraAr Rotterdam. M.O. te Zeist.
Onderwerp: „Wat is de beteekenls van een cir
culatiebank; in or
Tijdsein. 7—7.30 <L
S Vervolg Gramofoonplatenco
88.30 Bestuursmededeelmgei.
zitter der NClfV. Mr. A. v. d. Deure te Benne-
kom. 8.30 JJitzendavond. Spreker de heer G. van
Armenraad te Arn-
sie door liefdadig
land du-s de Ned. Bank?" T
mofoonplatenconcert. 7.30—
8 Tödsein.
Roekei. Se<
hem. O
Nederli
Hendrik
Chr. Harm'
van den hi
berichten.
HILVERSUM (298 ML, ha uur
10—10 15^ Morgenwijding. 12.153 Cor
23 Lezing dooi
irle«
Weesp.
de
ik. Daarna Pers-
het AVRO-K'
voor de K
Egb. V
ti. Ma
r. J°P
Piano-
Louls Schmidt. 6.30
Concert in A'dam. 6.307.15 ItallanriL
..De Koopman van Venetië". blUspel
ke^peare Shvlock-Louis
blijvende plaats
plaatsen.
den lat
i het niet
tttd trouw
ichtspraktük zaJ dadelük erken-
Irüf der zaak,
wondert...II
poelan (vergadering) houdt, zoowelin de ums»
poelan (vergadering) houdt, zoowel in de dess*
als in groote plaatsen.
Hieruit la dan ook te verklaren, waarom de
Sumatranenbond. Persatoean Mlnahassa of Sa-
rekat Ambon *oo weinig aanhangers tellen.
De Pasoendan na wil niet achterwege blö»
De Banier bad dit behoore
Do jubilaris aan h«t wcord.
de Residentie Oost
n de afgeloopen maand 34
nglg
EEN „BOOMERANG".
Men herinnert zich, dat kort geleden in den
ollcsraad een motie voor de verbetering van de
ensioene.n en gagementcn van de vóór 1920 ge-
asporteerdo militairen werd aangenomen, met
Blit stemmen tegen.
Alle acht tegenstemmers waren Inlandsche
i opmerking welke er
Bijna iedere maand, zoo zegt do Dell Cou-
;n dan verscherping der verhoudingen, vooral
ior toedoen van kwaadwillenden.
PROPAGANDA VERGADERING VAN
PASOENDAN.
Het valt niet te ontkennen, dat ln de laatste
ïcgt de Dell Cou-
latlei
paganda t
i heeft bü wüz«
i openbare vergaderiiv
eh Cornell's!
„Centrale Blo;
De groote zaal was voor de helft gevi
waren er zeker 300 menschen
leiding der vergadoring was ln
handen van den heer Soekardl, onderwUzer aan
de Inlandsche Normaalschool tevens voorzitter
afdeellng Mr. Cornells. Sprekers waren de
en Soeradiredja, Poeradlredja. Ud van den
Inclalen Raad en "Wiraatmadja, onderwö-
aan de GcmeehtelUke SchooL
iel nieuws met betrekking tot de algemee»
lolltlek brachten Ha »nwmii« h»»r«n ni«e
voren. Het ging
Oud-strUdcr
nenteel het Djokji
i doende e<
van zün k:
icftigen
jeert van do „Ivepala Banteng", (Hoofd (doen
wilde koe), omdat deze, de geschiedenis I Nadat er nog de nadruk op vu gelegd, dat
andere organisaties In vroegere jaren voor Pasoendan niet revolutionair is, werd de ver»
oogen houdende, overtuigd is, dat een partij in 'gadcrlng om half twaalf gesloten.
..BRONOVO" BESTAAT VIJFTIG JAAR
actie in
de plaatselüke blade:
ontvingen eveneens een toezegging voi
relde contributie, onder mededeeling d:
ingetrokken. Het
en ccntribnan'
Is dat
Tenslotte sprak de jubilaris zelf een woord
van dank voor alle blijken van vriendschap
cn waardeering hem heden en de laatste
weken in zoo overvloedige mate geworden.
Zijn leven beziende,zou men bij opper- j deze" heer* vanH
vlakkige beschouwing wel eens kunnen i „goede doeien""het'"di
denken aan to veel verbrokkeling. Hij kaT"7' moesten hebben,
meent dat toch de lijn wel is te vinden en'
de eenheid niet ontbreekt. Telkens werd ook
hem in zijn leven en loopbaan duidelijk dat
het leven wordt geleid. Die leiding Gods
heeft hij aanvaard, heeft hij willen volgen.
Dankbaar voor de steun en vriendschap die
hij vond, hoopt hij kracht en genade te
ontvangen om voort te gaan, en te arbeiden
voor de calvinistische wetenschap, voor het
volk en in dat alles voor de eere van Gods
Naam.
Nog bleven een groot aantal vrienden wat
bijeen, sprekende met den jubilaris en de
zijnen, en zich met hem verblijdend over
den schooncn dag, die hem was bereid.
loellng niet gewees
wU dit c
>o zegt de/nell Coüi
i met Mataram
Ingenomen standpv
...t aan lief-
Jadlge Inlandsche vcreenlgingen. mag daar
;sc£ewektr door°deT!,n0redtente gveHGarden~houdin|HJ* zal a,;s- Donderdag 10 October vijftig jaar geleden tijn, dat 1 Diaconessenhulx
,-an de tegenstemmende inlandsche Voiksraade- j „Bronovo" te 's-Gravcnha.ge in gebruik werd genomen. We geven hier een foto van deit
eden- m bekende inrichting aan de Laan van Meerdervoort.
FEUILLETON
Door
GUY THORNE.
NEGENDE HOOFDS'ILn.
Inwijding.
Op het Victoria-station nam Basil af
scheid van Helena. Spcnce was nu al veer
tien dagen in Londen terug. Ds. Byars en.
zijn docjiter zouden denzelldcn dag nog
naar Manchester terugkeeren en Gortre zou
nu terstond bezit nemen van zijn nieuwe
kamers in Lincoln's Inn en zijn werk aai
de kerk van St Mary opvatten.
Zij waren het er alien over eens dat zij
een erg prettig uitstapje gemaakt hadden
en dat vociden zij 'des te meer, nu er een
eind aan was gekomen.
Zij hadden liet zoo gezellig samen gehad
en Gorlie had nog veel geleerd van den
omgang met Ds. Byars, die zulk een een
voudig en gcloovig man was. Hij hoopte,
dat hij in den loop der jaren ook zulk een
man worden zou.
Helena h. ook erg veel genoten en na-
dal Basil van haar afscheid had genomen
reed hij snel weg. Hij gevoelde zich sierk
en gereod om zijn nieuwen werkkring te
mmvaarden.
De taxi reed Chancery Lane door eoi was
weJdii-a in Lincoln's Inn. Het deed liem
denken aan zijn studietijd.
Zijn zware bagage was al een paar dagen
geleden van WaJktown afgezonden eai aiu
droeg hij zijn twee handkoffers de trap op
en hield stil bij de deur van zijn kamers,
waair hij aanklopte. Dadelijk hoorde liij voet
stappen. De deur werd opengedaan en daar
stond een lang en mager man, die hem aan
dachtig door zijn brilieglazen aankeek.
Boven de deur was 'n wit bordje, waarop
drie namen stonden, H. M. Spenco, Cyrïl
Hands en Basil Gortre".
„U, dat is zeker Gortre," zei de ander, toen
hij hem even had aangekeken, „wij hebben
u al verwacht lk ben Hands en ik ben nog
een maand hier thuis. Geef mij die hand-
kof f ere maar en kom er in".
Gortre volgde den langen man en kreeg
een prettigen indruk van de omgeving.
I-Iij bevond zich in een heel ruime kamer
die van boven tot beneden betimmerd was,
en lichtgroen geverfd. Er waren drie groote
i ramen, elk met een vensterbank, waarop
platte kussens lagen; deze ramen zagen uit
op de binnenplaats. Aan alle kanten van
de kamer waren deuren voorzien van gor
dijnen. Twee of drie schrijftafels die er ston
den, waren met boeken en couranton bedekt
ook waren er tusschen de deuren planken
aangebracht, waarop boeken stonden. In den
haard brandde een groot vuur en de schoor
steenmantel was bedekt met photographie-
en uit Oxford, pijpen en tabakspotten. Het
zag er alies heel gezellig uit Het meubilair
was niet nieuw en zag er uit, alsof het veel
gebruikt was. 't Geheel maakte den indruk,
alsof fatsoenlijke menschen daar woonden
^en het beviel er Basil dadelijk bijzonder.
„Ik heb een soort maaltijd voor je ge
reed, Gortre," zei Hands.
„Wij waren het er niet over eens, wat je
's middags om 4 uur zoudt willen hebben.
Spence had gedacht van thee, omdat je la
ter toch wel zóudt willen dineeren, maar
juffrouw Buscall, onze waschvrouw, vond
beter -u een biefstuk te geven en een glas
bier na die zeereis. Nu, je ziet wat er is.
Harold staat juist op."
Onder het praten hoorde men een luid
plassen dn water achter een dei- deuren,
alsof iemand een had nam.
Spence riep hem met luide stem eea
welkom toe.
Basil keek een oogenblik verbaasd en
Hands zei lachend: „Je moet weten, dat
j Spence pas om drie uur 's morgens van het
bureau komt, hij schrijft vier hoofdartikelen
in één week, cn als hij dan terug komt is
zijn brein nog te actief om dadelijk te kun- i
nen gaan slapen, dus drinkt hij dan een
kop bouillon en blijft werken tot den och-1
tend. Hij hindert ons heel niet Wij hooien
hem zolis niet thuis komen. Dat is prettig j
in deze kamera Zij zijn niet gehoorig."
j Basil ging eens kijken naar de slaapka
mer, die voor hem bestemd was. Het was
een ruim cn frisch vertrek; heel eenvoudig
gemeubeld.
I Toen hij weer Voor den dag kwam voor
zijn maaltijd vond hij Spence met een
sigaar. Deze kwam bij hem aan tafel zitten,
j In heel korten tijd voelde Gortre zich vol
komen thuis en hij was ervan overtuigd,
dat het hem best bevallen zou in Lincoln's
Inn. Hands bleef nog een maand in Londen
voor hij naar Palestina terug ging onï zii.i
.werk voor de commissie van l'.xplo:.
I voort te zetten en hij verheugde zich al
op menig interessant gesprek met hem, die laat vooa- u is, dan kunnen wij op ons ge
nu ihet hoofd was van den arbeid te Jeru
zalem voor het Genootschap. Spcnce had
hij altijd gekend, voor hem ko.esterde hij
een broederlijke toegenegenheid.
Hij merkte ai uit de gesprekken in het
eerste uur hoeveel verscheidenheid er in
erechillende zaken bepraten.
Uw vriend in Christus,
ARTHUR RIPON."
de heuvels ln Januari met sneeuw bedekt
zijn. Palestina is een schoon land. Juist
voordat ik naar hier kwam, was ik eenigen
tijd bezig geweest met het ontcijferen van
inscripties in een oud Latijnsch klooster.
Daar heersohte een ware vrede. De monni
ken zijn Syriëre en zij bewegen zioh
Basil reikte het briefje aan Spence over
zijn nieuwe leven zijn zou. Na de afzonde-cn deze zei: „dat is heel geschikt, ik zal i doende geesten, en als men dan terug komt
ring vaai Walk town was hij nu in het een- aan mijn werk -zijn en ilands is toch op zijn I Zjet men het leven zooals het hier ia."
trurn van geestelijk en wetenschappelijk le- Kamer. Wat een man is die Bi pon tochl Hij wees naar de straat Overal stonden
ven. Spcnce cn Hands waren heide knappe Hij heeft zooveel werklust en energie en is'massa's menschen te wachten bij dm in-
menschen, die elk in een verschillende sfeer zulk een oprecht en ernstig Christen, wol gaüig van een theater. Men zag mannen en
werkten. een van de beste menschen, die ik ooit ge-vrouwen de hel verlichte restaurants bim-
Basil hooide hun cntische belangwek-kend heb. Ik weet zeker, dat je een goed nen gaan en krantenjongens schreeuwden
kende gesprekken voor den eersten keex. vriend in hem vinden zult, Basil. Hij heeft i mide om de avondbladen te verkoopen.
Zijn twee metgezellen wisten veel en zaten zelf fortuin en ook een goed inkomen van Zij dineerden rustig en stil in hun dub
aan de bron voor alles. Een paar avonden Ide kerk cn toch besteedt hij maar heel lin Piccadilly. Hands praatte veel en Gortre
te voren had Spence nog eenigen tijd metweinig voor zich zeil. Hot meeste gold ver-1 stolde zich tevreden met naar hem te luiste-
den eersten minister gesproken. Hands was doet hij nog aan taxi's, om maar gauw van ren. Hij leek een echte Oosterling en terwiH
op het Lambeth paleis geweest bij den aarts do eene plaats naar de andere te kunnen Gortre naar hem luisterde scheen hü iets
bisschop, die president was en bescherm-komen en veel te doen." J voelen van den magischen invloed van
heer van het Genootschap voor oudheidkun-1 Zij lachten allen en Spence begon aaiec- dat geheimzinnige Oosiersche land.
dig onderzoek in Palestina. Zij schenen van dotes omtrent Ds. Ripon te vertellen. Toen zij weer op hun kamers kwamen
alles goed op de hoogte. üm zeven uur gingen zij allen samen uit,'was het al half tien. Hands gmg dadelük
„Hoor eens, Basil," zei Spcnce op eens,Spence naar zijn kantoor in Fleetstreet en jn 2ijn eigen kamer zitten weaken en Basil
„ik heb een briefje voor je van Ds. Ripon; de twee anderen naar de Lniversiteilsciuh. bleef bij den haard zitten diep in Eedadi-
Tk vind wus iHvLriikta in innH», zcj verzonken.
dat had ik vergeten om je te geven. Hier „Ik vind ieis gedrukts in London,
is het.
Ds. Ripon was de predikant van St Ma
ry's cn de nieuwe chef van Gortre.
Gortre nam het aan cn las het:
„St. Mary's, Bloomsbury.
Waarde Gortre, Spence zegt mij, dat u
vanmiddag in Londen aankomt Ik zou ugenaam vind ik het niet. Ik houd veel meer l
graag spreken, voordat het werk begint j van het eenvoudige leven in het Oosten,
Vanavond moet ik een lezing houden in van de zon daar, de blauwe lucht de scherp
:>thn."l Green. Om 10 uur ongeveer rijd ik afgeteekende schaduwen en de zwijgende
p.r hut. den zal ik in het voorbijp^n in j Arabieren. Er is geen schooner plekje op
tincu'.ns lno komen. Als dit uur niet tejaarde dan de heilige stad Jeruzalem, als
Hands, toen zij uoor tne Strand reuen, „ik Een paar mimiten over tienen werd hij
geniet nu niet zooveel meer van mijn va- uit zijn overpeinzingen gewekt door een
can tie als vroeger. Ik moet hier zijn voor heftig kloppen op de voordeur,
de jaarlijksche vergadering van het uenoot- Hij ging terstond open doen en Ds. Ripon
schap, want daarvoor moet ik ook voor- stoof als een wervelwind naar biniiem
aanstaande menschen spreken; verder Gortre draaide het licht op, zoodat de ka-
goed verlicht was.
■rvolgd.)
moet ik enkele lezingen houden, maar aan-
