Jlirtuor gtiksdft CTonrant
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
EERSTE BLAD.
BUITEN HET ARMWEZEN
BINNENLAND.
DE HAAGSCHE CONFERENTIE
raniis* m
ABONNEMENT:
Per kwartaal ƒ3.25
(Beschikkingskosten 0.15)
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksche zending,.6«—
Bij dagelijksche zending „7<—
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7/z cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
No 2836
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936
MAANDAG 2 SEPTEMBER 1929
ADVERTENTIE N:
Van 1 tot 5 regels 1.17%
Elke regel meer „0.22%
Ingez. Mededetlingez.
van 1—5 regels«2.30
Elke regel meer «0.15
Bij contract belangrijke korting,
/oor het bevragen aan bet bureau
wordt berekend0.10
1Qe Jaargang
We schreven voor enkele weken over
de voorbijgegane kansen der sociale
verzekering en wezen er toen op, dat
het streven moet zijn om op den duur
het als uiterste noodzaak aanvaarde
stelsel, waarin de staat een door de
maatschappij verzuimde taak overnam,
te verlaten.
De maatschappij moet ook in dit op
licht haar natuurlijke roeping leeren
vervullen.
Dat zulks niet onmogelijk is, bewijst
menige collectieve arbeidsovereenkomst
en wordt voorts bevestigd door wat
thans in de drukkerswereld tot stand
is gekomen. Daar geeft het particulier
initiatief het voorbeeld voor de pen-
sionneering.
IIe\is misschien niet te veel gezegd,
indien we beweren, dat wat daar nu
werkelijkheid staat te worden, voor 25
a 30 jaren nog niet binnen den kring
der mogelijkheden viel door een tekort
aan organisatie in de maatschappij zelf.
Het schijnt toch vrij duidelijk dat, zai
een maatschappelijk beheerde en uitge
voerde sociale verzekering slagen, daar
voor in de maatschappij zelf de noo-
dige factoren gegeven zullen moeten
zijn. En tot die factoren moet ontegen
zeggelijk worden gerekend het bestaan
van een gezond, uitgegroeid organisa
tieleven van hen, die bij de regeling
rechtstreeks geïnteresseerd zijn.
Ontkend kan intusschen niet dat al-
lerwege een zoodanige tendens zich
openbaart, waardoor de hoop gevoed
mag worden, dat we op den duur zullen
uitkomen daar, waar we wezen moeten,
Dat ideaal mag niet worden losgela
ten. Zullen we echter eens den grooten
stap algemeen kunnen doen, dan moet
hetgeen bestaat, niet worden verwaar
loosd, maar dient het gehandhaafd, ver
beterd, ontdaan van vreemde bijmeng-
selen en ontwikkeld te worden in de
richting van vermaatschappelijking in
organischen zin.
Het verleden is niet ongedaan te ma
ken, maar wel mag het mogelijk heeten
om voor de toekomst het bestek zoo te
bepalen, dat het schip met de kostelijke
lading in de goede richting blijft koer
sen.
Noodig zal daartoe zijn, naast het
bevorderen van het organisatieleven,
het afslaan van alle aanvallen, die het
instituut der sociale verzekering in zijn
grondslag en wezen zouden aantasten.
Aan pogingen in die richting heeft
het nimmer ontbroken.
Toen eenmaal de anarchisten op dit
gebied zagen, dat ondanks het aan
vankelijk falen van het particulier ini
tiatief er niet aan te komen viel, dat
voorloopig de staat d© taak der maat
schappij overnam ten einde aan de
eischen der sociale gerechtigheid te vol
doen, is telkens weer getracht om de
sociale verzekering waarin o. a. door
het beginsel deer risico-overdracht het
particulier initiatief toch ook weer er
kenning had gevonden in discrediet
te brengen.
Die pogingen kwamen tot uiting in
eenzijdige, vaak onjuiste critiek. Echte
of vermeende misbruiken werden breed
uitgemeten. Dat geschiedde een kwart
eeuw geleden evenzeer als nu. In
Duitschland werd daarbij vaak de lei
ding genomen en vanzelf woei dan de
critiek naar het Westen over, om ech
ter al spoedig te verwaaien.
Maar al te vaak werd daarbij verge
ten, dat die misbruiken niet inhaerent
waren aan het systeem, aan de gekozen
methode als zoodanig, maar hun oor
sprong vonden in het egoïstisch, on
sociaal handelen, dat zijn impuls ont
ving uit het verdorven menschelijke
hart. Die zonde-drijfkracht is in staat
het beste tot het slechtste te maken, en
doet zelfs op het gewijde erf der kerk
en van den dienst van God haar ver
kankerende invloeden gelden. De
mensch zelf is het, die vele goede din
gen slecht en mooie dingen leelyk
maakt.
Een andere poging om de sociale ver
zekering te vernietigen, moet worden
gezien in het drijven naar staatspen-
sionneering. Die staatspensionneering
heet dan de ware sociale vcorzorg. In
wezen is ze echter pure staatsarmen
zorg, opkomend uit het staatssocia
listisch beginsel, dat den staaf be
schouwt als de natuurlijke verzorger
van de maatschappelijke nooden en be
hoeften van al zijn burgers.
Wonderlijk is het daarbij te zien, dat
menschen, die zeggen het staatssocia
lisme te verfoeien, door on-sociale be
schouwingen geleid, blijken uit te ko
men bij die staatssocialistische armen
zorg als ultimum remedium.
Het is niet onze bedoeling om thans
de argumenten voor de voortreffelijk
heid der sociale verzekering breed uit
te meten. Ze zijn er en ze zijn vele en
er zijn er ook van goede kwaliteit.
Het komt ons voor, dat zulk een op
somming niet noodig is. Door vele en
zware stormen heen heeft de sociale
verzekering zich gehandhaafd tegen
alle bestrijding in en niet het minst ook
tegen haar belaging door de actie dei-
Het was in 1912, dat het staatspen
sioen het in beginsel en hopen we
voor goed verloren heeft. Onder mi
nister Talma is de geweldige stormloop
van zijn voorstanders afgeslagen en na
dien tijd is aan de schijnschoone leuze
van het staatspensioen in velerlei vorm
nog menige nederlaag bezorgd. Parle
mentair, maar ook electoraal, het laatst
nog op 3 Juli 1929.
Gehandhaafd is telkens weer het stel
sel der sociale verzekering, dat een on
berekenbaar groote versteviging van de
volkskracht bcteekent.
In Engeland en Denemarken zijn aan
vankelijk de bezwaren tegen de staats
pensionneering oftewel staatsarmen
zorg niet zoo juist ingezien. De practqk
heeft er echter toe geleid, dat men er
later terdege kennis mee heeft gemaakt
en haar juistheid heeft moeten toege
ven.
Zelfs is in die landen getracht het
armenzorgkarakter der staatspension
neering te ontkennen. Zoo werd in De
nemarken in de betreffende wet na
drukkelijk gezegd, dat zij achtenswaar
dige nooddruftige personen wenschte te
helpen „buiten het armwezen". Een on
dersteunde, die door huwelijk zijn nood
druft vergrootte, werd zelfs bedreigd
met als armbedeelde te zullen worden
aangemerkt.
Bij het beoordeelen der Deensche toe
standen moet echter worden bedacht,
dat men daar te lande reeds eeuwen
lang de armenzorg over de burgerlijke
gemeente liet loopen. Men kende er de
particuliere armenzorg niet en voelde
dus niet in die mate de tegenstelling,
die wij voelen tusschen pensioen en be
deeling.
In Engeland was het historisch ver
loop vrijwel analoog. Ook daar is de
armenwetgeving met haar werkhuis
eeuwenoud en men meende er dus..op
den goeden weg te zijn toen men die
omstreeks 1908 ging verbeteren en uit
breiden door meer geld uit de algemee-
ne staatskas beschikbaar te stellen voor
de voorziening van de behoeftigen. Men
sprak er van een Pensioenwet, maar dat
„pensioen" was eenvoudig onderstand
aan behoeftigen. Een inkomensgrens
vormde de barrière.
Wie meent, dat bij dit stelsel geen
misbruiken voorkwamen, vergist zich.
Legio zijn de voorbeelden er van. In
Engeland ontwikkelde zich b.v. een han
del in oude bijbels met gefingeerde ge-
boorteopgaven er in. By gebreke van
een behoorlijken burgerlijken stand
dienden die opgaven om het staatspen
sioen machtig te worden. Dit bedrog
schijnt, naar officieel getuigenis, op
groote schaal te hebben gewoekerd.
Ook het verzwijgen van bronnen van
inkomsten kwam veelvuldig voor. Oude
boeren gingen schijn-overeenkomsten
aan met hun kinderen om zich van in
komsten te ontdoen en op die wijze het
pensioen machtig te worden. Er ontke
tende zich een stormloop op de schat
kist.
Menigmaal kwam het ook voor, dat
bestaande particuliere pensioenen wer
den verlaagd.
Het element der behoeftigheid bij
het beoordeelen van de vraag of iemand
pensioen moest hebben, werkte alles
bijeen Verslappend op de volkskracht,
verkilde het maatschappelijk en sociaal
medeleven en gaf het aanzijn aan al
lerlei immoreele manipulaties.
Dat het stelsel een boete was op de
spaarzaamheid, is zoowel door voor- als
tegenstanders er van erkend.
Moreel en economisch staat het stelsel
der sociale verzekering hooger dan elk
systeem van staatsarmenzorg of zuivdr
staatssocialistische regeling voor hen,
die we kunnen aanduiden als „de inva
liden van den arbeid".
We hopen dit nader aan te toonen.
OFFICIEELE BERICHTEN
ONDERSCHEIDING.
H. M. de Koningin heeft verleend de eere
medaille in brons der Huisorde van Oranje
aan den heer J. H. Bastiani, in dienst bij de
Houtvesterij Het Loo.
DIPLOMATIE
DE ENGELSCHE GEZAK
De Engelsche gezant bij ons Hof, Sir Odo
EEN STIL SLOT
EEN DAAD VAN VERZOENING
TEEKENING DER SLOTACTE
Vermoedelijk op 10 October slotzitting
De Conferentie is voor Den Haag voorbij.
Op den dag toen heel het Nederlandsche
volk feestvierde, ecu dag van zonneschijn en
kleurigheid, heeft de Haagsche Conferentie
in alle stilte haar werkzaamheden voorloo
pig afgesloten.
't Had er den avond te voren nog gespan
nen. Maar op den laatsten morgen liep al
les weer verrassend snel echt conferentie
achtig van stapel
Tegen half 12 drong het gerucht naar bui
ten, dat de financieele commissie met haar
taak gereed was gekomen en besloten had
om 12 uur de slotvergadering te doen be
ginnen.
Voor dit stille slot werden snel degenen
gewaarschuwd, die niet ter vergadering wa
ren en toch bij het einde aanwezig moesten
zijn.
Auto's reden af en toe cn voerden de con-
ferentieloden, waarvan velen evenals van
de buitenlandsche journalisten zich met
ccn oranjeknoopje gesierd hadden.
Daar zit iets beschamends in voor ons Ne
derlanders. We mogen deze daad der buiten
landers wel op prijs stellen, niet minder dan
het telegram van gclukwensch, dat namens
de Conferentie aan H. M. de Koningin ge
richt werd.
Henderson had aan de jarige Vorstin
vanuit Genève een buitengewoon hartelijk
en waardeerend telegram gezonden. Men
leze:
Majesteit,
Het moge mij veigund zijn U mijn nede
rige gelukwenschen aan te bieden op Uwer
Majesteit's gèboortedag en mijn oprechte
wenschen voor Uw gezondheid en voor de
welvaart van Uw land.
Ik grijp deze gelegenheid aan om Uwe
Majesteit de verzekering te geven van mijn
diep gevoelden dank voor de ware gastvrij
heid door Nederland jegens mij en mijn col
lega's op de jongste Conferentie betoond.
Het is bijzonder passend, dat Uwer Ma
jesteit's Residentie, welke zoo nauw en ge
durende zoo langen tijd verbonden is ge
weest aan de zaak van den wereldvrede, nu
de plaats is geweest van een Conferentie,
welke terecht kan beschouwd worden als
een groote stap naar dat doel.
(w. g.) Arthur Henderson.
Dit telegram eert den Labour-minis*er.
Van hoeveel frisschcr en gezonder zin geeft
hij blijk, dan degenen, die hem hier te lande
als hun partijgenoot voorstellen en die niet
hun benepen en van gebrek aan moed ge
tuigend standpunt ten opzichte van het
hoofd van den Staat de risée zijn van aller
lei socialisten in het buitenland. Die durven
constitutioneel, gouvernementaal en gezond-
uationaal zijn. De Nederlandsche S. D. A. P.
sleept zich daarentegen voort met als blok
aan liet been een in revolutionairen en re-
publikcinschen geest opgevoede massa.
Maar wc hadden het over de sluiting der
Conferentie.
Tegen kwart over twaalven arriveerde
Stresemann. En toen kon de sluitingsbijeen
komst beginnen. Binnen een half uur was
zij afgeloopen.
Toen de conferentioleden buiten versche
nen, kon de politiemuziek, die om half 12
verschenen was om een deel van het Ko-
ninginjiedagprogramma uit te voeren, actief
worden.
Achtereenvolgens werden gespeeld: Wilt
heden nu treden. Een vaste burcht en Dankt,
dankt nu allen God.
De melodie van het eerstgenoemde koraal
was onzen Duitschen collega's niet onbe
kend. Op dezelfde melodie hebben ook de
Duitschers een lied, dat zij in den oorlogs
tijd bijna dagelijks zongen. „Wir treten zum
Beten vor C.ott den Gerechten" klonk in me
nige militaire godsdienstoefening en gewone
kerkelijke samenkomst als kristallisatie van
een uit liet hart geperste bede.
Onderwijl reden de auto's voor en vertrok
ken de gedelegeerden. Snowden, Stresemann
en Jaspar ontvingen bij het wegrijden van
de zijde der overgebleven journalisten een
hartelijk applaus. Toen eindelijk de laatste
der bijna 40 auto's het Binnenhof verlieten,
liet kapelmeester Bückert een vroolijke
marsch weerklinken
Dat was het slot der gelukkig niet on
vruchtbare Conferentie. Het voorloopige slot
althans. Want er valt nog heel wat werk te
verrichten om de besluiten van Den Haag
uit te voeren.
Even later werd passage over het Binnen
hof weer vrij gegeven.
Het was er stil en vaardig als altijd.
Geen conferentiegerucht cn conferentie-
romantiek meer.
Dat alles is voorbij.
Het Binnenhof en Den Haag zijn weer zich
zelf. De oogen der volken richten zich thans
weei elders.
De laatste Conlerentiezitting.
De Zaterdagmorgen van 10 uur tot half 12
gehouden zitting der financieele commissie
leverde weinig moeilijkheden meer op.
Adatsji bracht dank nan 't secretariaat,
dat dcn)|gcheclen nacht had gearbeid om
den tekst van de overeenkomst op te stellen
Spoedig kwam men daarna tot principieele
overeenstemming. Een sub-commissie werd
ingesteld om rapport uit te brengen over de
reserves welke van verschillende zijden bij
de goedkeuring van 't plan-Young gemaakt
zijn. De belangrijkste an deze reserves be
treft het Duilsrhe bezit van voor den oorlog
i Engeland. De Commissie Young heeft in
dertijd aanbevolen alle deze oude kwesties
voor goed af te sluiten en er niet verder
meer over te praten. Voor do Duitschers zou
dat een zeer otnonrdeclig besluit geweest
zijn cn zij hebben er dan ook tegen gepro
testeerd; er zijn in Engeland nog tal van on-
geliquideerde goederen, die Duitschland te
rug wpnscht te krijgen. Deze zaak nu zal
door de ingestelde commissie onderzocht
worden
Om half twaalf was men met de werk
zaamheden gereed. Daarop is de vergade
ring een half uur geschorst voor het typen
van de definitieve akten. Om kwart over
twaalf kwamen de gedelegeerden in
voltallige vergadering
bijeen. Zooals men zich zal herinneren, was
in het begin van de conferentie besloten,
dat het praesidium bij toerbeurt zou wor
den waargenomen door gedelegeerden van
de verschillende landen in alphabetische
volgorde. Tot dusver was dit waargenomen
door Jaspar (België), wien bij*wijze van be
leefdheid die taak door de conferentie was
opgedragen. Thans echter was de beurt aan
Duitschland, zoodat dr. Stresemann
president was en dus den voorzittersstoel
innam.
Hij zeide, dat gedurende weken van werk
en gedurende al de zeer moeilijke beraad
slagingen, welke zij hadden gehouden, zij
het goed geluk hadden gehad den heer
Jaspar als president te hebben en deze had
gearbeid met de uiterste toewijding en op
een wijze, die in ruime mate had bijgedra
gen tot de thans bekende resultaten
Als uitdrukking van hun dank aan den
heer Jaspar voor zijn arbeid, stelde hij voor,
dat de heer Jaspar zou worden uitgenoo-
digd president te blijven en den voorzitters-
stoel in te nemen.
Dit voorstel werd met applaus begroet.
Jaspar nam daarna den voorzittersstoel
in. Hij verklaarde, dat het voorstel van Dr.
Stresemann hem recht naar het hart was
geweest en dat hij gaarne een nieuw bewijs
wilde geven van zijn toewijding aan de ge
meenschappelijke zaak, door alles te doen
wat hij kon om te verzekeren, dat de bijeen
komst kort en vruchtdragend zou zijn.
De Conferentie besloot hierop een
telegram aan H. M. de Koningin
te zenden, waarin de Conferentie H. M. haar
hulde en haar. zeer eerbiedige gelukwen
schen aanbiedt en haar erkentelijkheid uit
spreekt voor de gastvrijheid, haaf bewezen,
gedurende haar verblijf in Den Haag.
Geen slotakte.
Daarop nam de vergadering den tekst aan
van het rapport en de bijlagen van het werk
der commissies. Besloten werd dat deze
stukken niet door alle gedelegeerden zouden
worden, geteekepd, omdat zij niet een
slotakte vormden, maar slechts het
eerste gedeelte van het werk der
Conferentie. Daarom zou de ondertee-
kening geschieden door Jaspar, al» presi
dent, cn door Sir Maurice Hankey, als secre
taris-generaal der Conferentie, terwijl co-
pieën van de stukken aan alle delegaties
zouden worden toegezonden.
Snowden stelde hierop voor, in verband
met het feit, dat er door den President nog
belangrijk werk moest worden verricht, dat
Snowden aan het woord.
Snowden zeide daarop, dat hij, waar
het voorstel was uitgegaan van de Britsche
delegatie, speciaal voor zijn eigen persoon
zich bij dit voorstel wenschte aan te sluiten
als dankbetuiging aan Jaspar. Er is geen
lid van de Conferentie, zeide hij, die den
heer Jaspar zooveel werk en zooveel last
heeft veroorzaakt als ik. (Gelach). Des te
aangenamer is het mij, deze gelegenheid te
hebben, om te zeggen, hoezeer ik zijn tact,
zijn humor en zijn onveranderlijk goed hu
meur op prijs heb gesteld.
Ik ben er zeker van, dat niemand met
grooter tact kon hebben gehandeld, dan de
heer Jaspar heeft gedaan, bij de zeer moei
lijke onderhandelingen welke hem waren
opgedragen om te voeren gedurende de af
geloopen weken. Zij hadden zeer lange dis
cussies gehad en het was zeer in aller voor
deel geweest, dat de onderhandelingen wa
ren gevoerd in den meest vriendschappelij-
ken geest, en hij was er zeker van, dat deze
bij allen de aangenaamste herinneringen
zouden achterlaten. Ik heb (verklaarde
Snowden) op deze conferentie persoonlijke
vriendschapsbanden aangeknoopt, welke ik
in hooge waarde zal houden gedurende mijn
verdere leven. Wij zijn een nieuwen mijlpaal
gepasseerd over een moeilijken weg en heb
ben een nieuwen hoeksteen gelegd voor den
duurzamen vrede.
Hij eindigde met nogmaals zijn zeer op
rechten persoonlijken dank aan Jaspar te
brengen en nogmaals zijn verontschuldigin
gen uit te spreken, voor de moeite die hij
hem had veroorzaakt.
De heer Mosconi en andere gedelegeer
den der ter Conferentie vertegenwoordigde
landen, hielden vervolgens redevoeringen in
denzelfden geest, waarna werd overgegaan
tot de onderteekening van het protocol met
de bijlagen door Jaspar en Sir Maurice
Hankey.
Jaspar had vooraf een samenvatting ge
geven van het werk der conferentie en wees
op de groote verwachtingen, welke gekoes
terd worden van haar arbeid, die een waar
borg zijn voor het volledige herstel der we
reldvrede.
Nadat de stukken waren geteekend sloot
Jaspar de zitting en verdaagde den arbeid
van de conferentie tot de voltooiing van h°t
werk van de sub-comité's, welke zijn inge
steld. in verband met het plan-Young, het
welk de conferentie in beginsel in haar vol
tallige zitting had aangenomen.
De volgende bijeenkomst van de Conferen
tie zal worden gehouden op den datum en
de plaats, welke zullen worden vastgesteld,
doe. den president na overleg met de Uit-
noodigende Mogendheden.
In de Duitschc persconferentie is nog me
degedeeld. dat eenige commissies reeds aan
het werk zijn en da'. Jaspar voor de nndpre
tijd en plants van vergadering nog zal vnst
stellen waarschijnlijk nog heden. De com
missies zulcn de geheele maand Scotemher
vergaderen en vermoedelijk zal de conferen
tie dan nog eenmaal in Den Hang bijeenko
men, omstreeks 10 October, voor een slot
zitting.
Over de Saarkwestie zijn reeds nota's tus-
Parijs beginnen en ononderbroken ten einde
worden gebracht.
schen Frankrijk en Duitschland uitgewis
seld; de besprekingen zullen binnenkort te
DE SUBCOMMISSIES NAAR PARIJS?
Naar wij vernemen, is er sprake van dat
al de subcommissies van de Haagsche Con
ferentie, welke geen direct verband houden
met de nog van kracht, zijnde regeJing-Da-
wes. naar Parijs vertrekken en daar zullen
werken tot wanneer de heele Conferentie
weer bijeenkomt.
De meeste der Belgische gedelegeerden
o.w. de heeren Jaspar, Francqui, en de Bal
zac zijn met den trein van 4 u. 20 Zaterdag
middag naar hun land vertrokken.
Zij werden uitgeleide gedaan door Min.
Beelaerts van Blokland en den Belgischen
gezant, den heer Maskens.
DE DUITSCHE DELEGATIE.
De rijksministers Stresemann, Curtius cn
Hilferding, staatssecretaris von Schubert en
Ministerialdirektor Zechlin zijn Zondagoch
tend 7 uur te Berlijn aangekomen.
Dr. Stresemann zou weer spoedig naar
Genève vertrekken.
Een blijkbaar officieuse uiteenzetting van
Sauerwein in de Matin, dat de Rijnland
commissie van Koblenz naar Wiesbaden
overgebracht zou worden, heeft juist in
Wiesbaden groote verontrusting \eroor-
zaakt. Tot nog toe is van het plan eener
verplaatsing naar Wiesbaden niets bekend.
Het schijnt echter toch waarschijnlijk, dat
de Rijnlandcommissie, in beperkten omvang
dan, na de ontruiming van de tweede zone
naar de derde zal verhuizen.
De Engelsche gedelegeerden Snowden,
Graham en de secretaris-generaal der Confe
rentie. Maurice Hankey, zijn Zaterdagavond
per auto rechtstreeks naar Hoek van Hol
land vertrokken.
De overige leden der Engelsche delegatie,
voor zoover, niet reeds vertrokken of bier
achterblijvende voor de afwikkeling van ver
schillende aangelegenheden, zijn 's avonds te
9.59 uur per Holl. Spoor naar Hoek van Hol
land vertrokken, om met dezelfde nachtboot
als bovengenoemde gedelegeerden, zich naar
Engeland te begeven.
Uit goe>d ingelichte bron wordt verzekerd,
dat minister-president Jaspar Vrijdag aan
minister Hymans voor zijn vertrek uit Den
Haag verzocht heeft, te Genève bij de gede
legeerden van de andere bij het plan-Young
betrokken staten, stappen te doen ten einde
de principieele toezegging te verkrijgen, «Jat
de Internationale Bank te Brussel zal wor
den gevestigd.
VERKLARINGEN VAN SNOWDEN.
De Engelsche kanselier voor de Schatkist
Snowden heeft aan een bijzonderen mede
werker van de Daily Herald te Den Haag als
volgt zijn meening gezegd over de resulta
ten van de Haagsche conferentie:
De aanvaarding van het plan-Young met
de gelijktijdige overeenkomst over het einde
van de bezetting van het Rijnland zal er wel
toe bijdragen de wonden van den oorlog te
helen. Het plan-Young brengt zoowel aan
Duitschland als zijn schuldeischers voordee-
len. Alleen het feit, dat de Duitsche schuld
thans definitief is vastgesteld, moet op de
politiek van alle betrokken landen een gun-
stigen invloed hebben. Een der grootste voor-
deelen van het plan-Young voor Duitsch
land is het einde van elke buitenlandsche
controle op de Duitsche financiën en het
Duitsche economische leven. De Duitschers
kunnen hierdoor een grootere welvaart ver
wachten.
Wat ons land betreft, waarborgt de finan
cieele overeenkomst in veel grooter mate een
rechtvaardige en faire behandeling van
Groot-Britannië dan wij een tijdlang konden
hopen. Wij kunnen daarom de resultaten
van de conferentie, zoowel op politiek als
financieel gebied met voldoening vaststellen.
VERKLARING VAN HENDERSON.
Henderson heeft Zaterdag de pers te Ge
nève ontvangen en een verklaring afgelegd,
waarin ook de Haagsche Conferentie her
dacht werd. Henderson zeide er van: Voor
het eerst sinds 4 Augustus 191» kan thans
werkelijk gezegd worden, dat de oorlog ten
einde is, hetgeen niet kon worden gezegd,
zoolang nog vreemde troepen in Duitsch
land waren. Daarom ziet de Foreign Secre
tary met vertrouwen de 10de assemblee te
gemoet. De Engelsche regeering wil een zoo
groot mogelijk gebruik van deze assemblee
maken, om het werk van den Volkenbond te
bevorderen, aangezien zij ten volle in den
Volkenbond gelooft
WAT MAC DONALD ER VAN ZEGT.
De speciale correspondent van Reuter
heeft Mae Donald gnïnterviewd tijdpns zijn
reis naar Parijs.
Be«-effende Der Haag zeide Mac Donald
dat, welke ook de gevoelens mogen geweest
zijn tijdens de onderhandelingen, de resul
taten ongetwijfeld in het belang van Euro
pa zullen zijn en een groote hulp voor den
Volkenbond. De besprekingen en de over
eenkomen, die de grondslag van den
m In dit nummer bevindt
zich ons eiken ilaandag
H verschijnend Bouwblad
U „De Bouwwereld'
In en Extérieur
vrede moeten zijn, moeten een element be
vatten van open spel. Het is deze strijd, die
Snowden gevoerd heeft en ik geloof, dat hij
niet opnieuw gevoerd zal moeten worden.
Pleidooi voor teruggave van het Saargebled
De vooruitzichten na de Haagsche
Conferentie.
Minister Wirth heeft tegenover den Haag-
schen correspondent van Paris-Midi ver
klaard: De ontruiming van het Rijnland
is definitief vastgesteld. Di feit zal den
hinderpaal opruimen, die de ontwikkeling
van goede .oprechte en duurzame betrek
kingen tusschen de Fransche en de Duit
sche natie belemmerde. Doch het is vol
strekt noodzakelijk, dat deze arbeid door
den zoo spoedig mogelijken terugkeer van
het Saargebied bij Duitschland aangevuld
wordt
Op de vraag, of hij aan de vruchtbaar
heid van het in Den Haag geleverde werk
geloofde, zei Wirth:
Het werk van de internationale conferen
tie zal vooral en grootendeels dat zijn, wat
de betrokken regeeringen ervan maken.
Elke mogendheid zou van dit standpunt uit
tot het succes der pacificatie van Europa
kunnen bijdragen. De Fransche regeering
zou b.v. met de ontruiming van den linker
Rijnoever veel kunnen bijdragen. De ont
ruiming, voor welke een maximum-termijn
is vastgesteld, zou zooveel mogelijk bekort
kunnen worden. De psychologische beteeke-
nis van een bespoedigde ontruiming zou
zonder twijfel zeer groot zijn, evenals die
van een bespoediging van de oplossing der
Saarkwestie.
Duitschland zijnerzijds heeft den ver-
eischten stap vooruit gedaan, omdat het
den drukkenden last van het plan-Young op
zich neemt. De samenwerking van alle na
ties beantwoordt aan een economische en
een politieke behoefte. Wanneer zij zich in
gunstige richting ontwikkelt, hetgeen wij
wenschen, zal daaruit de definitieve vrede
ontstaan.
ONZE MINISTERS
MINISTER BEELAERTS.
Naar Genève.
De Minister van Buitenlandsche Zaken,
jhr. mr. Beelaerts van Blokland, is Zaterdag
avond uit de residentie vertrokken ter bij
woning van de Assemblée van den Volken
bond^
ELECTRICITEITSVOORZIENING
VAN VOORNE EN PUTTEN
GESCHIEDT NU RECHTSTREEKS.
Zooals bekend voorziet Rotterdam het ei
land Voorne en Putten van electrische ener
gie. Tot nu toe werd de benoodigde stroom
geleverd via't onderstation aan den Reedijk,
doch gister is het electrische net van dit
eiland op een definitieve 25.000 volts voe
dingskabel rechtstreeks vanaf de electrische
centrale aan de Schiehaven overgeschakeld.
DE TROEBELEN IN PALESTINA
EN DE NEDERLANDERS.
Te Rotterdam is van den Nederlandschen
consul te Jaffa bericht binnengekomen, dat
alle in Palestina wonende Nederlanders,
voorzoover den consul bekend, op den datum
van afzending, 27 Aug., ongedeerd waren.
REMBRANDTZEGELS
KOMEN PAS IN 1930.
In verband met vragen van verschillende
zijden omtrent het tijdvak van uitgifte der
Rembrandtzegels kan thans worden mede
gedeeld, dat deze zegels eerst in 1930 zullen
verschijnen, waarschijnlijk in den Imtp van
het eerste halfjaar*
OPENBARE GEMEENTEWERKEN
DE INTERNATIONALE
TENTOONSTELLING BELOOFT EEN
SUCCES TE WORDEN
De in 1930 te Utrecht te houden Internatio
nale tentoonstelling van openbare Gemeente
werken belooft zeer blangrijk te worden.
Behalve tal van Nederlandsche steden,
werd reeds toezegging van medewerking
verkregen van verschillende buitenlandsche
steden, o.a. Milaan, Kopenhagen, verschillen
de Duitsche steden enz.
Verschillende hooggeplaatste buitenland
sche ingenieurs stelden zich reeds voor het
howhn van voordrachten beschikbaar
Ook Ned. Indië zal trachten met eenige
belangrijke inzendingen voor den te
komen.
I
DE ALASTRIM
'I i Eindhoven heeft zich een van
Alastrim voorgedaan. Eveneens in de buurt
schap de Klomp. gepj. Ede, bij een kindje,
uit Rotterdam afkomstig.
