DE GROOTE KEURVORST EN DE HOLLANDSCHE CULTUUR Gemengd Nieuws. Schaakrubriek. ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1929 III. (Slot) Reeds bij het huwelijk van Louise Hen rietta had de stad Amsterdam haar een blijk van hooge waardeering gegeven door haar een dubbel snoer parelen te vereeren, dat een waarde vertegenwoordigde van 16000 gulden, lien nieuw bewijs van harte lijke sympathie schonk de machtige koop stad haar en haar gemaal bij de geboorte van hun tweeden zoon. Hun eerstgeborene hadden zij maar anderhalf jaar oud zien worden, in 1649 werd hij hun ontnomen, maar don 6 Februari 1655 mocht het keur vorstelij k echtpaar opnieuw de ouder vreugde smaken. Weer was het een zoon, dien zij ontvingen en wien zij den naam gaven van Karl Aemil; Karl werd hij genoemd naar den Zweedschen koning Knrl Gustav, en Aemil naar zijn groot moeder van moederszijde Amalia (of Aemi- lia) van Solms. De Keurvorst, die grooten prijs stelde op de vriendschap van en het bondgenootschap met een machtige koop stad als Amsterdam was, zond Dr. Dansiel W. Weimann als afgezant naar de burge meesters van deze stad met een brief ge dateerd '5 Maart 1655, inhoudende het ver zoek om het peterschap over den jongen keurprins op zich te willen nemen. De bur gemeesters, vereerd door deze uitnoodiging, waren dadelijk bereid daaraan te voldoen. Maar hierbij bleef het niet. Den 17en April toch besloot de vroedschap om den jong geboren'prins als „pillegift" te schenken een lijfrentebrief van 1000 carolusgulden per jaar zoo lang de „jonge Cheurprins in leven den lyve wesen sal Dit document werd besloten in een gouden doos ter waarde van 1000 gld, die door den bekenden Johannes lutma, den deken van het goud- en zilver- iinidsgilde, d^n maker van het prachtige koperen koorhek in de Nieuwe Kerk te Am- Sterdam, van kunstig drijfwerk werd voor- De bezorging en overhandiging van dit kostbare geschenk werd toebetrouwd aan den toen presideerenden burgemeester Joan Huydecoper van Maerseveen, die dan ook de doopplechtigheid te Berlijn op 10 Mei had JOAN HUYDECOOPER bij te wonen. Deze burgemeester was aldus genoemd naar de heerlijkheid Maerseveen, die hij gekocht had uit de domeinen 's Lands van Utrecht. Hij was een man van groot aanzien en was in 1637 door konin gin Christina van Zweden in den ridder stand verheven. Huydecoper zou tevens van deze gele genheid gebruik maken om een tractaat tot stapd te brengen van wederkeerige hulp en bescherming tusschen de Repu bliek en Brandenburg voor den tijd van acht jaar. Inderdaad is dit tractaat geslo ten en na afloop van den achtjarigen ter mijn vernieuwd. Op Zondag 25 April werd de reis naar Berlijn door burgemeester Huydecoper aan vaard. Het was een heele stoet, die hem vergezelde, bestaande uit: zijn zoon, den toen 28-jarigcn Mr. Joan Huydecoper Jr.; deri toen 17-jarigcn Pieter de Graeff, zoon van burgemeester Cornelis de Graeff; den nog maar 14-jarigen Harmen van de Poll, goon van burgemeester Jan van de Poll, en Mr. Joan Corver, een der stads-secretaris- nen. Verder was hem tot gids en raadsman toegevoegd een zekere heer Matthias Dogen resident van den Keurvorst te Amsterdam. Als dienaars gingen mede een koetsier, vier knechts en vier soldaten, allen uitge dost in de livrei van de stad Amsterdam. Verder een hofmeester, lakeien, koetsiers, samen 24 personen, allen rijdende in ka- rosson, waarvan een met zes en de andere met drie of vier paarden bespannen waren. Duizenden Amsterdammers waren op de been om het vertrek van den optocht bij te wonen, terwijl velen te paard of in koetsen het gezantschap uitgeleide deden tot Naar- den zelfs tot Amersfoort Gp Zaterdag 8 Mei kwam de deputatie te Berlijn aan. Toen zij dicht bij de stad ge komen was, werd zij begroet en ingehaald door een aantal edellieden en groote hee- ron, rijdende in negen of tien karossen met zes paarden bespannen. Alzoo werd het ge zantschap door de stad geleid tot het loge ment, dat voor haar komst in gereedheid was gebracht. De plechtigheid van de doopsbedioning, die op Maandag 10 Mei met veel ceremo nieel in den Dom van de Heilige Drievul digheid, plaats vond, werd ook bijgewoond door prinses Amalia, de grootmoeder van den doopeling, cn twee van haar dochters. Na afloop werden de doopgeschenkcn aangeboden, en overhandigde ook burge meester Huydecoper uit naam van de stad Amsterdam de gouden doos met den lijf rentebrief. Dit kostbare stuk bestaat niet meer; het schijnt in een tijd van nood te gelde te zijn gemaakt. Aan het doopmaal, dat den volgenden dag werd aangericht, zaten de beide jeug dige prinsessen van Oranje, de zusters van de Keurvorstin, aan met de Duitsche vor sten. die later haar echtgenooton zouden worden. Nog gedurende een paar dagen was er feest te Berlijn; met een vuurwerk werd het besloten. Als wederkeerige attentie schonk de Keurvorst aan Huydecoper een zelf ge- draaiden ivoren beker, terwijl de Keurvor stin hem voor elk van zijn dochters, Leo nora en Geertruida, meegaf een juweelen koffertje, het ecne van barnsteen en het andere van amber. Schoon de Keurvorst het kostbare ge schenk, dat de start Amsterdam aan zijn zoontje had vereerd, op hoogen prijs stel de. verkoos hij toch liever in plaats van de jaarlijksche rente van 1000 gld, ieder jaar een kanon voor zijn zoon te ontvangen. Aan dezen wensch werd door Amsterdam voldaan; zoolang de keurprins leefde, ont ving hij ziin kanonnen. Hij is echter niet oud geworden, reeds in het laatst van 1074 is hij op 19-jarigen leeftijd gestorven. Ne gentien kanonnen moeten dus geleverd zijn, maar bij den dood van Karl Aemil was cr een achterstand van zes kanonnen, die •chter na twee jaar was ingehaald. Slechts één van die Amsterdamsche ka nonnen is bewaard gebleven; het is var 1GG0, bevindt zich in het Tuighuis te Ber lijn enis gegoten door Gerard Koster. Deze was het hoofd van de stedelijke geschut gieterij, evenals zijn vader en grootvader dit ook waren geweest. Dit kanon is kun stig versierd en bevat'het wapen van Am sterdam. Elk stuk geschut voerde de na- toen van de vier regeerende burgemeesters. Waar de andere kanonnen gebleven zijn is niet bekend. Don 15cn Mei, op een Zaterdag, heeft de deputatie Berlijn weder verlaten en den 3en Juni kwam zij behouden en wel aan op de buitenplaats „Goudesteyn" van heer Huydecoper te Maersen aan de Vecht, waar het heele gezelschap den nacht door bracht. Den volgenden dag werd de depu tatie feestelijk te Amsterdam ingehaald door een cornet van 70 ruii'is onder toeloop van duizenden burgterwijl de vrouwen en kinderen van de magistraten in de vensters van het stadhuis waren ge- zelen om den luisterrijken intocht gade te slaan. Dit gezantschap heeft de stad niet minder dan 15000 gld. gekost, ongerekend nog de gouden doos. Prinses Amalia bleef nog den heelcn zo mer bij haar dochter te Berlijn. Eerst in 't laatst van September keerde zij naar Den Haag terug, en vertoefde vóór zij daar aankwam nog enkele dagen van 21 tot 26 October in Amsterdam, waar groote fees telijkheden te harer eer werden aangericht. De stad Amsterdam heeft ook later van haar vriendelijke gezindheid jegens den Keurvorst en zijn gemalin doen blijken, o.a. bij de geboorte van hun zoon Fredcrik, den lateren_ eersten koning van Pruisen op 11 Juli 1G57, toen zij weer een geschenk zond, n.l. een door Dirck van Riiswijck vervaar digde prachtig ingelegde tafel, welker waar de op niet minder dan 10.000 gulden werd geschat. In weerwil van al deze uitwisselingen van vriendschapsbetuigingen heeft het toch nog wel eens gespannen tusschen den Keurvorst en onze Republiek. Toen namelijk ons land in 1672 werd aangevallen door den viervou- digen vijand Frankrijk, Engeland, Munster en Keulen, kwam de Keurvorst ons met een leger te hulp, maar dit bekwam hem slecht, want 'n Fransch leger trok zijn erflanden in Westfalen binnen, waardoor hij genoodzaakt werd een onvoordeeligen vrede met Lodc- wijk XIV te sluiten. Ómdat hem deze ramp overkomen was, ten gevolge van zijn ijver om de Republiek bij te staan, begeerde hij, dat de Staten hem zouden vergoeden de schade, die hij om hunnentwil geleden had. De Staten antwoordden hem, dat het hun erg speet, dat hij geen voordeeliger vredes voorwaarden had kunnen bedingen, en dat zij nooit vergeten zouden de diensten die Zijn Doorluchtigheid hun bewezen had. Ook hoopten aij, dat de vriendschappelijke be trekkingen, die er vtfn ouds bestaan hadden tusschen den Keurvorst en hen, door dit in cident niet zouden worden verstoord. De Keurvorst, wel merkende, dat de Sta ten hem met een kluitje in 't riet stuurden, nam nu het voornemen op om hen met de wapenen te dwingen aan zijn eisch te vol doen; maar tot uitvoering kwam dit plan toch niet. De Prins van Oranje en de Staten zouden nu een gezant naar het Berlijnsche hof om te trachten verdere verwijdering te voorkomen en de goede verstandhouding te herstellen, hetgeen dan ook gelukte. Nader hand in 1085 hebben de Staten den Keurvorst toch nog een vergoeding geschon ken van 440.000 rijksdaalders. In het jaar na den dood van Louise Hen rietta ging de Keurvorst een nieuw huwe lijk aan met Dorothea vin Holstein Glücks- burg, welke echt ook met kinderen gezegend werd. De oudste zoon uit dit huwelijk was de markgraaf Philip Wilhelm en deze werd in 1686 door eijn vader naar Neder land gezonden, evenals dit met hemzelven in zijn jeugd het geval was geweest, om ken nis te maken met de Hollandsche cultuur. Verschillende steden werden door hem met een bezoek vereerd. Te 's-Gravenhage vond hij een gunstig onthaal; te Nijmegen liet prins Willem III hem een wapenschouwing bijwonen, waarhij ook zijn vader tegenwoor dig was, die daarvoor was overgekomen van Kleef, zijn tweede residentiestad, waar hij toen vertoefde. Op den terugweg naar Den Haag bracht Philipp Wilhelm een be zoek aan den heer Van Amerongen, die meer dan eens met belangrijke zondingen naar het Berlijnsche hof belast was geweest. Hij vertoefde daar op hetzelfde kasteel, waar in onze dagen een van zijn groote na zaten, n.l. keizer Wilhelm, een tijdelijk toe vluchtsoord zou vinden. In geselschap van Willem Til bezocht Phi lipp Wilhelm nog verschillende andere plaatsen van ons land, ook nam hij deel aan verscheidene jachtpartijen, van welk ver maak de Stadhouder-koning een hartstochte lijk liefhebber was. De jonge markgraaf had in zijn tweejarig verblijf hier te lande eel gezien en genoten, was overal hartelijk cn met onderscheiding ontvangen en keerde 'n 168S naar zijn land terug. Wederom sprak uit deze zending van zijn zoon de groote waarde, die de Keurvorst aan de Hollandsche cultuur toekende en het nut, dat hij er zelf in zijn jeugd van getrokken had. De voorliefde, die Friedrich Wilhelm had )or ailes wat Nederland op kunst- en cultu reel gebied opleverde, was nog versterkt ge- orden doordat hij in kennis en nauwe aan raking was gekomen met graaf Johap Mau ri ts van Nassau, den Braziliaan, zooals hij gewoonlijk wordt aangeduid. Deze om zijn kunst- cn prachtliefde bekende kleinzoon Jan den Ouden, werd in 1647 door den Grooten Keurvorst benoemd tot stadhouder Kleef, Mark en Ravensberg, welke plaatsen tot zijn gebied behoorden. Het ver wondert ons niet, dat doze kunstlievende stadhouder al spoedig plannen beraamde zijn nieuwe residentie te verfraaien, werken van nut uit te voeren en zich een paleis te bouwen. Het is hier de plaats niet om daarover uit te weiden, alleen moge vermeld worden, dat ook hij zich daarbij be diende van een Hollandschen architect, na melijk van Pieter Post, die ook met hem Brazilië was geweest. En ook allerlei Hollandsche werkkrachten stonden hem daarbij ter zijde. Voor het ontwerpen en uitvoeren van ves tingbouwkundige werken in het Kleefsche land riep Johan Maurits met toestemming den Keurvorst, de hulp in van den Ne derlander Hendrik Fuse, een van de groot ste vestingbouwkundigen van zijn tijd, des tijds in dienst van de stad Amsterdam. U andere Hollandsche bouwkundige dien de Keurvorst in dienst nam was Cor nelis Rijclcwaert, dien hij belastte met de werken aan de vesting Küstrin. Eigenaardig het, dat onze landgenoot, die in zijn nieuwe betrekking administratie en officiee- le briefwisseling had te voeren, niet in staat wa#dit in het Duitsch te doen, zoodal men genoodzaakt was hem een bezoldigden schrijver toe te voegen, die dat werk voor hem verrichtte. Als bewijs welk een veelzijdig ontwikkeld man op 't gebied van de bouwkunst deze Rijckwaert was moge dienen, dat de Keur vorst hem in 1675 opdroeg het maken van 'n ontwerp voor 'n nieuwen toren aan de St. Petrikerk te Berlijn, welk plan echter door gebrek aan geld niet tot uitvoering is geko- Ook verschillende andere werken van den meest uiteenloopenden aard, havens zoowel als vorstelijke paleizen, werden door hem uitgevoerd. Hij heeft dan ook niet weinig bijgedragen tot den roem van den Holland schen naam in Duitschland. Van de Nederlanders, die te Berlijn da Hollandsche kunst hebben gebracht en toe gepast, moeten verder onderscheidene beeld houwers genoemd worden, die de Keurvorst in zijn dienst stelde, of wier kunstwerken hij in zijn bezit had. Quellinus hebben we reeds genoemd. In het park van Sanssouci te Potsdam wordt de herinnering aan Neder land levendig gehouden door acht marmeren borstbeelden uit den besten tijd van de Ne- derlandsche kunst Ze stelden voor den groo ten Keurvorst en zijn gemalin Louise Hen- riëtte (deze beide dragen het jaartal 1652) en voorts hun Nedcrl. verwanten: de prinsen Maurits, Fredcrik Hendrik en Wilem II, de laatste twee met hun gemalinnen, terwijl één borstbeeld een onbekenden vorst voor stelt. De beelden van de Oranjevorsten heb ben hoogstwaarschijnlijk behoord tot de Braziliaansche verzameling, die Friedrich Wilhelm van Johan Maurits had gekocht. Ook in de z.g. marmerznal van het slot te Potsdam bevinden zich de iets meer dan levensgroote marmeren standbeelden van vier van onze stadhouders, die vervaardigd zijn door Franciscus Dusart op last van Stadhouder Willem II. Zij hebben eerst ge diend tot opluistering van de prinselijke tui nen in Den Haag. Een beeldhouwer, Amsterdammer van ge boorte, die leefde in de tweede helft van de XVIIe eeuw, was Bartholomeus Eg- qers. In ons land vallen maar weinig wer ken van dezen man aan te wijzen, maar des te grooter werkzaamheid zien wij hem ont wikkelen aan het hof van den Grooten Keur vorst van Brandenburg. Reeds in 1662 stond Eggers tot dezen vorst in betrekking, maar vooral sinds het jaar 16S0 ongeveer wordt zijn werkzaamheid aan het Brandenburg" sche hof van grooter heteekenis, zóó zelfs, dat de kunstenaar in 16S7 besloot, zich voor goed metterwoon te Berlijn te vestigen. Voor de Witte Zaal van het lsot daar ter stede beitelde hij de marmeren standbeelden van de twaalf Brandenburgsche keurvorsten en van Romeinsche en Duitsche keizers, bene vens een aantal kinderfiguren. Nadat Friedrich Wilhelm den 29cn April 1868 te Potsdam gestorven was hij geboren in 1620 mocht onze landgenoot Eggers zich o.,k \erheugen in de gunst van zs.in opvolger, l'riedrich I, die de eerste k nine- \an Pruisen zou worden. Het werk van Bartholomeus'Eggers werd verre in de schaduw gesteld door den (on danks izijn Duitsche naam) Nederlandschen architect cn beeldhouwer Andreas Schlüter. DE ZENDINGSARBEID IN BANJOEMAS Toen hij echter te Berlijn optrad was Frie drich Wilhelm reeds gestorven, en wij zou den hem dan ook hier niet noemen, als hij 'i niet zij het al niet tijdens het leven dan toch na dei* c'ood \an den Groo-.en Keurvorst verdienstelijk jegens hem had gemaakt en zijn kunst aan hem had gewijd Ik bedoel hri in 1700 door Johann Jacobi gegoten kolossale bronzen ruiterstand beeld van Friedrich Wilhelm op de Lange Brug te Berlijn, een kunstwerk, dat door Schlüter is gemodelleerd, en dat als een grootsch werk van den eersten rang wordt ermeld wegens zijn meesterlijke vormbe handeling, zijn indrukwekkende actie zijn magistrale opvatting. Heeft Schlüter door dit standbeeld den Grooten Keurvorst gehuldigd cn zijn persoon doen voortleven oor de oogen van zijn volk, hijzelf heeft door dit werk zijn roem als beeldhouwer ver groot en een monument gesticht, dat de eer van dcf Nedcrlandsche beeldhouwkunst groo- telijks heeft vermeerderd. Ook leeft de herinnering aan het keur- orstelijk echtpaar voort door het geschil derd portret, aanwezig in het Mauritshuis te rGravcnhage, dat vervaardigd is door onzen erdienstelijken landgenoot Gerrard van Honthorst (1590—1656), en waarop Friedrich Wilhelm en Louise Hcnrictte bei den zijn afgebeeld. Zoo spreekt ook dit por- ret van den band, die den Grooten Keur- orst van Brandenburg aan het Nederland- schc volk en aan de Hollandsche cultuur verbond. E. D. J. DE JONGH Jr. EEN BROODJE VOOR LIJDERS AAN SUIKERZIEKTE Brood en aardappelen schrijft Dr Wartena de „Geneesk. Gids", zjjn wel de meest populaire voedingsmiddelen; deze te moeten missen is een kwelling voor den lijder aan suikerziekte; wat moet ik voor ontbijt ge bruiken? is de dagelijksche vraag, waarmede ïze lijders tot ons komen. Een intelligente dame kwam op het idee n broodje te maken, juist geschikt voor een dag; dit zou dus niet oud worden, niet te korstig en niet onaangenaam van smaak. Daarvoor is een vormpje noodig waarin men kleine cake bakt dit wordt van binnen besmeerd met slaolie. Dan wordt de massa klaar gemaakt en wel als volgt: 1 ons havervlokken worden door de gehakt r. olen fijn gemalen, gemengd met 1/10 L. water, 1 theelepel zout of meer naar smaak twee eierdooiers Bij dit papje, dat goed gemengd dient te oicien. doe men twee stijfgeklopte eiwitten i zet de massa ruim 2 uur in bovengenoemo vormpje in eer. matig verwarmden oven (gas- •cn). Dan krijgt men een heerlijk broodje, aaivan men eenige sneetjes voor ontbijt er lunch kan afsnijden en met flink boter to* en prettige boterham maakt. Ik hoop, dat elen van dit recept genoegen mogen beleven. Dr B. J. Esser, miss. pred. te Poerboling go, deelt in zijn kwartaalverslag (1 April— 30 Juni '1929) omtrent den arbeid in de voormalige residentie Banjocmas o.m. het volgende mee: Afscheid Ds D. Bakker Dit verslag mag wel staan in het teeken van het heuglijke feit, waarmede dit ver- reljaars is begonnen: de beroeping van een eigen predikant door de gemeente te Poerbolinggo. Op den lsten Paaschdag, 31 Maart, werd ten gevolge van de keuze der gemeente uit een drietal de goeroe-Indjil Soedarmadd, tot nu in Zendingsdienst aldaar, tot predikant beroepen, en de volgende week, 7 April, gaf ik uit zijn naam aan de gemeente ken nis, dat hij liet beroep had aangenomen. De organisatie der Inlandsche gemeen ten in meer uitgegroeid kerkverband )aa- sis- en synodevorming) was een punt, waarover de in de eerste week van April gehouden' vergaderingen van Zendingsarbei ders zich bezonnen. Een commissie bestaan de uit do H.H. Van Andel en Van Dijk werd benoemd om op een volgende bijeen komst meer gespecialiseerde voorstellen te doen in die richting. Doze ieder jaar gehouden April vergade ringen hadden ditmaal een bijzonder ka rakter, ook door wat er aan vóóraf ging en er op volgde. Het afscheid van den ouden Ds D. Bak ker maakt ze ons onvergetelijk. Hoe zeer zullen wij liern, tegen wien wij allen met zooveel liefdevolle piëteit opzagen, missen voor heel het werk, maar niet het minst op onze vergaderingen. Aan onze gewone vergaderingen ging vóóraf een groote bijeenkomst met Zen dingsarbeiders en -arbeidsters van Midden- Java, in den breeden zin van het woord. Vooral denk ik daarbij aan het uitgebreide personeel der Chr. Scholen, welke wel niet rechtstreeks in dienst der Kerken staan, maar toch zoo nauw contact hebben met onzen kerkelijken Zendingsarheid. Op die vergaderingen werd vooral ge sproken over de propaganda, zoowel in verband met school-, colportage- en hospi- taalwerk, alsook over die, welke spontaan van de Inlandsche gemeente uitgaat. Her laatste in nauw verband met de leiding het onderwijs en de opvoeding, die deze gemeenten ontvangen van onze Inlandsche medearbeiders. Onwillekeurig dwaalden mijn gedachten dan ook af naar Poerbu linggo, waar juist de beroeping van Soe- darniadi geschied was. Wij voelden, dat wij aan het begin van een nieuwe periode staan. En toen nu dt oude Ds D. Bakker van ons afscheid nam, was 't. alsof met zijn vertrok de oude periode ook zichtbaar werd afgesloten. Ik kan er hier in dit verslag dat handel: over het werk in Banjocmas, natuurlijk niet te diep op ingaan. Laat mij alleen dit zeg gen, dat in vroegeren tijd onze beste Chris ten-gezinnen het een eer zich achtten als hun zoons tot onderwijzers werden opgeleid op de Keurhemisschool. Uit die onderwijzers werden dan de meest beproefden gekozen om nader opgeleitf te worden op den Ja vaanschen cursus van de heide Bakkers tot goeroes-indjil. In de laatste jaren gaan bij na al de kinderen naar Hoilandsche scho len. Een klein deel er van komt dan via de Kweekschool in Solo als onderwijzer terug op die Hollandsche scholen. Maar hot mee- rendeel verdwijnt in dc maatschappij in al lerlei betrekking. Voor de opleiding tot on derwijzer aan onze Zondagsscholen laat zich slechts 'n enkele vinden. Het beste zaadkoren voor goeroc-indjil (en dus ook voor Inlandschen predikant) on'- gaat ons voor een groot deel dus. Dit en neg zooveel meer, dat met dc opleiding voor Helper tot den Dienst des Woords in ver band staat, moet ernstig onder dé oogen g.t zien worden. In April "Was er echter geen voldoende tijd voor. Dc Zendingsdominé's spraken daarom af nog eens tezamen te komen om na voorafgaande bestudeering speciaal over deze zaak zich kalm tc kun nen beraden. De Chr. Politieke Partij. Na bedoelde vergadering werd nog een bijeenkomst gehouden van de Midden Javi- afdeeling onzer Christelijke politieke parti; De Inlandsche Christenen hadden ook die zelfde week hun politieke vergadering te Jogja gehouden. In Midden-Java (behalve in de Vorsten landen: Jogja en Solo) is men er thans druk mee bozig. Op alle 5(iÖ manlijke meerderjarige inge zetenen wordt door hen, die naar den maat staf van belastingaanslage en positie er tor bevoegd worden geacht, één „kiesman" gc kozen. De gezamenlijke „kiesmannen" van een district wijzen hun vertegenwoordigers aan in den „RegenWhapsraad". De R?gent- schapsraden kiezen den „Provincialen Baad van Midden-Java'. En de Provincialen Ra den kiezen den „Volksraad", het parlement van Ned.-Indië. Zóó is in groote trekken de constructie. Om invloed te oefenen gaat het er dus al lereerst om te trachten van onze mannen gekozen te krijgen onder de „Kiesmannen". Daartoe moest in April gewerkt worden. De politieke vergadering in Jogja wees on zen dokter aan om voor ons ressort de lei ding te geven. Nu hebben wij eiken maand in de hoofd gemeente en vergadering van gemeentele den, waarop verschillende onderwerpen be handeld worden. Zóó kreeg dan de dokter op de Vergadering van 6 April (dus vlak na de Jogjasche vergaderingen) gelegenheid onize mcnschen cenigszins in te leiden op het nog zoo vreemd aandoende, politieke gebied. Het resultaat van de verkiezingen In het regentschap Poerbolingo was overigens niet zeer bemoedigend. Wij kregen daar slechts een paar onzer mannen verkozen. Beter ging het in Poerwokerto, waar in de stad drie onze menschen het vereischte aan tal stemmen kregen. Ook elders, b.v. in Adiredja en zelfs in Sidoredjo, kwamen wij er beter af dan in de kota Poerbolinggo, waar toch de meeste geestverwanten wonen! Gelukkig dat de Gouverneur 't recht heeft een deel der leden van de Regentschnpsra- den te benoemen. We hopen nu maar, da! enkele onzpr merschen door benoeming in de verschillende Raden zullen komen. Hemelvaartsfeest Ons Hemelvaartsfeest werd dit iaar met bizondcre opgewektheid gevierd. Nog nooit hadden wij zooveel menschen in dè kerk. En het aantal gasten, dat bleef ten eten be liep ongeveer een 430! Terwijl wij in de kerk zaten, had volgens de almanak de zonsverduistering plaats, waarvoor tal van wetenschappelijke expedi ties naar Ned.-Indië gekomen waren. Helaas konden wij er weinig van zien door de zeer bewolkte lucht Wel werd het wai donkerder. Maar ik hen overtuigd, dat de meestcn het slechts aan de wolken toe schreven. De zoon van oneen gepensioneerden goc oe-Mesach: Soemarta, was net met diploma eind-examen van de gereorganiseerde Kweek school in Solo gekomen. Men leert daar voor de nieuwe acte, eenigszins zooals in Hol land tegenwoordig. Niet alleen Hollandsch in de perfectie, maar ook Engelsch (behalve het Javaansch en Maleisch) moeten die jongelui leeren. Dus heele bolleboozen, waar tegen wij al len hoog opzien! Nu zijn geleerdheid konden wij dadelijk benutten door hem een uitlegging te vragen over de zonsverduistering. De Javanen meencn van ouds, dat zij ver oorzaakt wordt doordat een groo'e draak de zon wil opslokken. De draak moet verdreven worden door het slaan op de rijstblokken. Aangezien door de bewolkte lucht de kam pong-bevolking het bij helder weer anders zoo imposante verschijnsel niet koii opmer ken, werd ditmaal geen geklop op de rijst blokken vernomen. Moge de uiteenzetting van Soemarta er toe bijgedragen hebben het duister van bijgeloof en onwetendheid to doen opklaren! Ik kreeg de gelegenheid er op te wijzen, dat net als de zonsverduistering ontstaat, doordat de maan zich vóór de zqn plaatst, evenzoo de Zon der Gerechtigheid, Christus verduisterd is op Java doordat de Islam Mohammed tusschen den hemel en de men schen geplaatst heeft. Bezoek uit Holland. De maanden April en Mei brachten ons ook zeer gewaardeerd bezoek uit Holland. Freule C. van Limburg Stirum, uit Arnhem, d'.e lieve, trouwe zendingsvriendin, deed ons de eer aan een paar 'dagen onze gast te zijn. Hoe heerlijk en bemoedigend is het leven dige belangstelling te ontmoeten, die niet verzadigd wordt zoowel groote als kleine dingen van den arbeid te vernemen en in alle vreugde en zorg te doelen! Wij zijn de p zuster in den Hecre zeer dankbaar voor wat zij reeds door haar persoon alleen ons schonk! Niet minder was het ons een vreugde D«. Fernhout van Vreeland, die zijn acht kinde ren in Indië kwam bezoeken, ook in ons huis te mogen ontvangen! Hoe genoten wij er van dezen hooggcschatten vriend uit hoi ouderlijk huis op de Keizersgracht 192 te onf moeten. Het hart was ons vol herinnerin gen. Zijn warme belangstelling was ons als die van een Vader. Classis Batavia. In Juni was er de vergadering van de classis Batavia, de hoogste vergadering on zer Hollandsche Kerken op Java. Men moot de organisatie der Hollandsche Kerken niet verwarren met die der Inlandsche gemeen ten, door de Zending onzer Kerken verga derd. Op die classisvergadering (di'maal te Bandoeng gehouden) hebben de Missionair- predikanten zitting als adviseerende leden. De classisvergadering van dit jaar nam op Zendingsgebied een hizonder belangrijk be sluit. Indien de financiën het toelaten, zui len de Ipdische-Hollandsche Kerken een ge- meenschappelijken Zendingsarheid onder de Chineezen up Midden-Java ten Zuiden bc ginnen. In Ilollandsehen kring in Poerbolinggo zal dit besluit met bizondere voldoening ver nomen worden. De Holl. Chineesehe Zen dingsschool ter plaatse wekte van zelf bi zondere belangstelling der Chineesehe be volking. Men is dan ook al begonnen om gelden *e verzamelen om een meer geprononeeerdou arbeid onder hen te beginnen. Prachtig, a'.s dit kan geschieden onder de deskundige lei ding van een missionair predikant, die spe ciaal voor dat werk is opgeleid. Onder het jongere geslacht, dat de bedoel de school bezoekt, komt boe langer hoe meer belangstelling voor bet Evangelie op. De laatste maanden worden de Holland sche büeenkomsten des Zondagsavonds te Poerbolinggo in steeds klimmende mate door longe-ns en meisjes der school Ijczorlit, 7.00. dat het aantal hoorders wel over de 50 loopt. Welk een onderscheid met een 12 jaar gele den, toen ik wel eens voor maar twee men schen in bet Hollandsch aldaar gepreekt heb! Dat erh'er, als de meerderheid van het gehoor bestaat uit kinderen van 10 tot 15 jaar, die bovendien het Hollandsch sloch's gebrekkig verstaan, er bepaalde eisclien aan de prediking gesteld worden, spreekt van zelf. Make de Heere al den arbeid onder Ja vaan. Chinees. Hollander en Christenen uit de Buitengemeente afkomstig, vruchtbaar. UIT HET S0CI4I.E LEVEN Naar wij vernemen wordt door de Chr. Besturenbonden van Alkmaar, Hoorn, Wormerveer en Zaandam een openlucht vergadering gehouden in de „Nieuwe Tuin bouw' te Beemster op Zaterdag 24 Augus tus te n.m. 4 uur. Als sprekers hopen op te'treden Ds. Lin- dyer, Iivang. Luthers. Predikant te I'ur inerend, de heer H. Amelink, Secr. van het Chr. Nat. Vakverbond te Utrecht, de heer L- van Vliet, Hoofdbestuurder van de Chr. Landarbeidersbnnd van Westmaas en Ds. N. Streefkerk, Geref. Predikant te Wormer. Verder wordt medewerking verleend door de Chr. Muziekvereen. „Soli Deo Glo ria" van Zaandam cn de Chr. Gem. Zang vereen. „Laus Deo" van Wormer. Deze vergadering die op een zeer gun stig uur en plaats gehouden wordt, heeft ten doel de Chr. Vakbeweging meerdere bekendheid cn invloed te geven in deze streek. Gaarne wekken we U op tot be zoek en velen worden verwacht. TWEE JONGENS VERMIST. Te Amersfoort gingen Donderdagmorgen twee jongens uit varen met een roeibootje. Tot gisteravond heeft men niets meer vaii hen vernomen. Ook het bootje is niet meer terugeevonden, terwijl eveneens dc hond van een der jongens, die met hen meegegaan was, wordt vermist. Daar zij niet door dc sluis op de Eem werden geschut, staat het z^o goed als vast, dat zij een der beken zijn opgevaren. De politie rielt een onderzoek in DE ROOFMOORD TE BREDA. De arrondissementsrechtbank tc Breda be sloot 11a ruim twee uur in Raadkamer te zijn geweest en na pleidooi van Mr, Mierlo, den zich in preventieve hechtenis bevindenden Van den Ende, verdacht van «ten roofmoord in de Nieuwe Boschstraat voorloopig in vrij heid te stellen. Dc Officier van Justitie heeft appèl aangeteekend. Naar we vernemen z-.u de verdachte ernstig ziek zijn. FELLE BRANDEN. Te Apeldoorn ontstond brand in de stof* feerderij en opslagplaats van Gebr. de Jong. Alles ging in vlammen op en in de mineraalwaterfabriek van de firma Leef- sma, die aan het perceel grensde, ontstond hierdoor een begin van brand, evenals in het dubbel woonhuis bewoond door mej. Jansen en mej. Simons, terwijl twee dorsch- machines in een bergplaats van de Geld.- Overijsselsche Mij. voor Landbouw door de vlammen vernield zijn. De garage van de firma Robart, waarin vier autobussen wa ren, kon behouden blijven, terwijl de me- taalhandel van S. en D. de Jong veel water schade opliep. De brandweer tastte met twaalf stralen de vuurzee aan en wist de meeste belendende perceelen te behouden, ofschoon van verschillende gedeelten zijn afgebrand. De schade is groot, doch wordt door ver zekering gedekt. Omtrent de oorzaak is niets bekend. Het publiek toonde zich zoo „belangstel lend", dat politie en marechaussee zelfs een charge moesten uitvoeren. Te Haren (Gr.) is de groote boerderij Van T. Hemmes staande aan den Oosterweg, totaal afgebrand door hooibroei. Hemmes werd in den slaap opgeschrikt en kon met de anderen nog een gedeelte van den in boedel redden. Wegens watergebrek kon aan bluschen niet worden gedacht. Alles is veizekerd. TRAGISCH ONGEVAL Drenkelinge en reddsr verdronken Te Bergum (Fr.) had een vreesclijk ongeluk plaats. Van de motortjalk van schipper A. Jasper gedomicilieerd te Har'.ingen, varende van Leeuwarden in de richting Groningen, viel spelenderwijs te water in de Groninger- vaart het driejarig eenig dochtertje van ge noemden schipper. De 21-jarige knecht van oen schipper, P de Boer, een goed zwemmer, sprong gekleed de kleine na, greep haar, maar moest het k'nd weer loslaten, waarna beiden in de diepte verdwenen. Na anderhalf uur dreggen slaagde men er in de slachtof fers op hst droge te brengen. Bij beiden waren de levensgeesten geweken. VERDRONKEN. Te Almelo werd uit liet kanaal opgehaald i.et lijk van den 53-jarigen Rotterdammer J. H. van S., die Maandag te Vriezc-nveen was ie we<k gesteld. „STA, OF IK SCHIET". 't Gebeurde in de omgeving van Zwolle. De landheer had uit den boomgaard peren vermist De pachter,vstevige boer en oen man van stavast, werd met de stroopcrij in kennis gesteld en samen legde "men zich in hinderlaag om de ongenoode pasten op do daad zelve te betrappen. Zooals het echter veelvuldig wordt vertoond, kwamen de lang- vingerige bezoekers thans niet opdagen. Do pachter bedacht nu een middel om het kwaad te koeren. Wat stroo en een afgedra gen pak, een hooge zijden pet en een paar klompen vormden samen de bestanddeelon van den levenloozen wachter, die onder do vruchlboomen in een verdedigende houding werd opgesteld. Toen nu de avond was ge daald en de schildwacht in het schaarschs licht de allures leek aan te nemen van een strijdbaar held, kwamen uaar bij den land heer twee mannen van het openhaar gezag. Zij hadden gehoord van de dieverij en zij noodigden den landheer uit met hen een ronde over de bezitting te doen. En speurend ping in het donker het oog van de politie mannen. Totdat plotseling in het stlll® avonduur de krachtige stem van één var» ben klonk: „Sta, of ik schiet". En dreigend was de loop van het doodclijke wapen op da l.'venlooze gestalte van den schildwacht ge richt. Toen heeft in het donker de landheer even onhoorbaar gelachen en de pachter ge noot omdat zijn middel de proef had door staan. HET TOURNOOI TE KARLSBAD De stand is thans: Gilg 6; Colle GVo X; Vidmar 8 XX; Spiel- mann 91^ XX; Maroczy 6V2: Tartaknwer 6V0: Thomas i: Rubinstein 7'feX: Bogoljoe- bof 7' Canal 6' Yates 4V? X X; Mcnchik 2'v. X X; Becker 7 V; Dr. Eu we 8; Troybal 6; N'iemzovvitsi 9; Capablanca 10; Mattison G'/«; Gruenféld V/2 XMarshall 6; Saemisch 6* 2; Johner 6. X bcteekent afgebroken partijen. Ingezonden Stukken. STEUNCOMITé RAMP VEENDAM V S t'.R W tc li f 20, c U A MM W B. dd W. to E f 10. D. P. tc G. f 10. N. V S. S. te G. f f n. i. M V. S. te G. r GO. C. W. C. to G. f 2 5u. i._. n. te V. f 25. C. V. d. M. te G. f 2, V. C. te V. 25. II. P. te H. f 25. J. a to R t 2.50. H. E. l.' H. f 5. B. en C. te G. f 10. J. G. v. W. te G. f 20. G. H P. te G. f 10. E. T. v. S. te G. f 50. N. B. to V. f 25. H. G. te R. f 2.50, J. J. te D. f I. A. J. te H. f 2.50. A. B te G. f 5. N. N. te f 10. F. O. B. to G. t 25. I\ K. te P. f 1, O. G. H to H. f 2.50, H. I. S te VV f 10. H. J .P. te W. f 10. F. IC. te S. t S. C. v. R te P. f5. Ned. Herv. Gem. te V 100: J. F. K. te G 10; M. S. M K to G. f 5. J. P. te W. f 1. H. W D. te N. 1; Gez. M V te Z. 2 50: N. N. te IJ. 2,50; L v. B. te N. 10, J. H. L. te A. f 2 50. Kam, P to O. P. f 1. H. P. te G f 2. M. H. N. te H. f 10. H. O. te R. f 1. M. R. v. d. E. te H. f 10. G N. v. B. P. te R f 10. J. en G. M. te G. f 5. U. P. O. te E. f 2.50. X. V. P. te V. f 1G.S6. E G. B. te S. f 2.50, P R. R. te G. f 5. T. v. H. le R. f 50. G. L. te L. f 5. P. v P. te V. t 6. H. H. A te M f 5. H. E. te V f 2.50. N. N. to p. f ion, R. i. f 5, J. B. te G." f'2.5Ó. H; A f 2.50. A. J. V H. te V. f5. H. K. te M. f ?.so. E. L. W. f 10. G. f 2.50. J. S D. te H. f 5. M. Ph H. P. 10 K. f T ie. M te N f 2.50 V. f 5. It. H. D. f IC... de J. E G. f' j. K." e H f H. f I.. Tj. v. s. te G. f 100. mej. 5. U tc f 0.12. coll. Vrö In f 7.02. Jhr. mr. A V f 1S.17 f 14.145.CC. 1929. f 15.211.03. Met hartelijke Postrek. 17145. Veendam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 7