Jliruiur CriJwrtjf dourmtt
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
ËERSTE BLAD.
VACANTIE-ADRESSEN
Uit de Pers.
BINNENLAND.
DE HAAGSCHE CONFERENTIE
ABONNEMENT:
Per kwartaal ƒ3.25
(Beschikkingskosten 0.15)
Voor het Buitenland bij Weke-
lijksche zending„8.
Bij dagelijksche zending
Alles bij vooruitbetaling
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7'fa cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar
No 2818
Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936.
MAANDAG 12 AUGUSTUS 1929
ADVERTENTIE N:
Van 1 tot 5 regels1.17Va
Elke regel meer „Q22Y%
Ingez. Medede&linger.
van 1—5 regels„2J0
Elke regel meer„0.45
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan het bureau
wordt berekendƒ0.10
1Qs Jaargang
Dit nummer bestaat uit DRIE bladen
Met het oog op de groote drukte bij
onze administratie, nu zoo velen onzer
lezers met vacantie gaan, wordt men
vriendelijk verzocht, deze tijdelijke
adresveranderingen zoo spoedig mo
gelijk op te geven, liefst enkele dagen
van te voren. Komen zulke aanvragen
op het laatste oogen'.lik, dan is het
niet zeker, dat men aan z'n nieuwe
adres direct den eersten dag de krant
ai ontvangt en hierop stellen de lezers
zelf toch zeker even grooten prijs
als wij.
CLERICAAL.
Tot de dagelijksche gewoonten van «Ie
partijen der linkerzijde behoort sinds jaren
het gebruik, om de Christelijke groepen aan
te duiden met den naam „clericalen" of
„kerkelijken".
Hoewel men herhaaldelijk van rechtschen
kant op deze onjuiste kwalificatie werd ge
wezen, bleek elke poging tot correctie vruch
teloos en hield men de eens gevonden be
titeling ondanks alles in eere.
Ook Mr. Dr. J. A. A. H. de Beaufort, die
onlangs zijn „Vijftig jaren uit onze geschie
denis" in het licht zond, bedient zich zonder
ophouden en met graagte van deze gelief
koosde uitdrukkingen, die vooral in libera
len kring vrienden verwierven.
Tegen deze verwringing van feiten past
verzet.
Onbegrijpelijk is hoe men de rechts-pro-
testantsche partijen ten onzent als clericaal
zou kunnen aanmerken, die toch door het
gezag noch van eenige kerk noch van eenige
geestelijkheid gebonden zijn.
Het feit dat men buigt voor de openbaring
Gods in de Schrift en naar dat getuigenis
ook voor het staatkundig leven' teruggrijpt
is toch weinig geschikt om een intcr-kerke-
lijke partij als de Anti-revolutionaire als
kerkelijk aan te duiden.
Toch weigert men, ondanks haar onjuist
heid, om dezen vorm van misleiding prijs
te geven.
Den naam Christelijke partijen durft men'
wellicht niet aan omdat men zelf deze aan
duiding voor zich opeischt, zij het dan ook
dat men van de beteekenis eener bijzondere
godsopenbaring voor het staatkundig leven
niet weten wil
Kortom, met het zoeken eener juistere uit
drukking breekt men zich niet het hoofd.
Mogelijk omdat de termen „clericaal" en
„kerkelijk" voor het" doel, dat men zich voor
stelde ermee te bereiken, zoo uitermate ge
schikt bleken?
HET NIEUWE KABINET
LEGENDENVORMING.
Rondom de Kabinetscrisis beginnen zich
al aardig wat legenden te vormen.
De „N. R. Ct." heeft er niet minder dan
drie op haar geweten. De eerste is, dat de
heer Colijn bij de besprekingen over de
eerste formatie-Ruys het bezuinigings-
vraagstuk zag als het cardinale punt
bij de vorming van het Kabinet
De tweede betreft een tegenstelling tus-
schen R. K. en A. R. koloniale poli
tiek en de derde een op een belangrijk
punt afwijkende meening des heeren Colijn
in zake de verhouding tot België.
„Het Haagsche Volk" ging verder en
leidde uit de benoeming van den heer
De Geer tot Minister van Financiën af, dat
Buys in dat (veronderstelde) financieele
gesohil met Colijn het onderspit gedolven
heeft
Wat het eerste betreft, hebben we reeds
in driestar en persoverzicht uiteengezet, dat
er geen sprake was van ohecnigheid over
het financieele vraagstuk.
In een breed betoog zet „De Standaard"
dit ook uiteen.
Niet anders ,zoo betoogt de schrijver ver
der, is het gesteld met de koloniale tegen
stelling:
Volgens „Het Volk" is de benoeming
van den heer De Graaff tot Minister van
Koloniën eveneens te zien als een capi
tulatie van Ruys voor Colijn. De Graaff
zou slechts de zaakwaarnemer zijn van
Colijn's verderfelijke koloniale drijve
rijen.
En alweer moet ons de bekentenis van
het hart, dat de verwisseling van perso
nen aan Koloniën onze volkomen instem
ming heeft Wij achten den ruil van De
Graaff met Koningsberger een zeer be
langrijke verbetering voor het koloniaal
bewind. Maar overigens is bij „Het Volk"
slechts pure fantasie aan het woord. En
ziet ook de „N. R. Ct" scheel.
De heer Colijn heeft doorloopend, van
het begin af aan critiek geoefend op den
opzet van de Indische ontvoogdingsplan
nen. Die critiek is meer dan eenmaal in
geschrifte uiteengezet en we zullen haar
hier niet herhalen. Maar het is toch wel
wat erg fantastisch om die critiek op
wat is, gelijk te stellen met een voorne
men het bestaande ongedaan te maken.
Bij de jongste beraadslagingen in de
Eerste Kamer heeft de heer Colijn zijn
oppositie duidelijk genoeg geformuleerd.
Dat standpunt bracht mede, dat de
houding van den heer Colijn voor wijzi
ging vatbaar moest worden geacht, zoo
dra bleek, dat aan een snellere en een
betere uitvoering der bestuurshervor-
ming van 1922 niet langer gewanhoopt
behoefde te worden. Dat zou dus een der
voornaamste punten zijn geworden bij
de dieper gaande bespreking van het
werkprogram van den formateur, indien
het daartoe ware gekomen. En niets
valt er aan te wijzen, dat recht geeft op
de onderstelling, dat op dit punt de for-
irfateur en de A. R. fractie elkaar niet
zouden hebben kunnen vinden.
En alweer mogen we iets verder gaan.
Wij hebben grond om aan te nemen.dat
de overeenstemming in beginsel verkre
gen was.
En dat was vóór er nog sprake was
van een extra-parlementair Kabinet
Toen, althans bij de A. R. fractie, van een
voorgenomen benoeming van den heer
De Graaff tot minister van Koloniën nog
niets bekend was.
De heer De Graaff en de A. R. fractie
staan volkomen los van elkaar. De heer
Colijn heeft aan zaakwaarnemers geen
geen behoefte en de heer De Graaff is de
laatste, die zich tot zulk een functie lee
nen zou, terwijl de heer Ruys \oor zulke
makclaarsdiensten al evenmin te vin
den is.
Wat tenslotte het derde punt aangaat: de
>p een belangrijk punt afwijkende meening
.•an de nota-Beelacrts in zake het verdrag
met België, wat dan, volgens de „N. R. Ct.",
een hinderpaal zou hebben opgeleverd voor
de vorming van een parlementair Kabi
net, dit rangschikt de heer Colijn onder de
legenden, die zich zoo spoedig om een ka
binetscrisis heenweven.
EEN GELUKKIGE KEUZE.
Het nieuwe „Orgaan ter verspreiding der
Christelijk-Nationale Beginselen" schrijft
over het nieuwe Kabinet:
Zoo is dan de crisis betrekkelijk spoe
dig opgelost, nadat bet niet mogelijk
bleek een rechtsch-parlementair kabinet
te formeeren.
Wij hebben dan nu een rechts ge
oriënteerd extra-parlementair kabinet.
Gezien den uitslag der verkiezingen en
lettend op de onmogelijkheid om een
parlementair kabinet te verkrijgen, steu
nende op de partijen van rechts, is dit
op dit oogenblik de meest gewenschte
oplossing.
Eenzelfde oplossing bracht de heer
Cort van der Linden, toen in 1913 rechts
in de minderheid kwam en hij een ex
tra-parlementair kabinet, links georiën
teerd, samenstelde.
De heer Ruys bleef dus in de lijn van
het eerste extra-parlementair kabinet.
Bovendien is de kabinetsformateur
zeer gelukkig geweest in de keuze zijner
ambtgcnootcn.
I)e heeren De Geer, Beelaerts van
Blokland en Donner, die uit het vorig
kabinet werden overgenomen, hebben
elk op hun terrein hun sporen verdiend
en genieten het vertrouwen der Volks
vertegenwoordiging. De heeren Ruys cn
De Graaff hebben voorheen getoond, hun
departement te kunnen beheerschcn.
Deze vijf titularissen vormen dus met
elkander de kracht van het nieuwe ka
binet
Ook de andere ministers ziet het blad met
vertrouwen optreden; terwijl het 't aftre
den van minister Slotemaker betreurt
Na nog gesproken te hebben over de
moeilijke positie van den minister van Fi
nanciën, eindigt het blad:
En nu nog iets. In zekere kringen zal
er gejuicht worden, dat de coalitie weg
is en er zelfs geen Kabinet, steunende
op de groepen der rechterzijde, kon wor
den geformeerd.
Dcoh wat is nu het resultaat? Een
roomsche premier en bovendien drie
roomsche ministers, terwijl aan de beide
ministers, die christelijk-historisch zijn,
departementen verblijven, die op de po
litieke richting zoo goed als geen invloed
uitoefenen.
Men moet wel een kind in de politiek
zijn, om te meenen dat het er nu met de
doorvoering van de protestantsche be
ginselen beter voorstaat.
Veeleer kunnen wij de slotsom trek
ken, dat het er met deze op staatkundig
Rebied, vooral naarmate de protestant
sche rechterzijde meer versnippert, hoe
langer hoe droeviger zal gaan uitzien.
Hier geldt met recht het woord: Zij we
ten niet wat zij doen.
Ten aanzien van de Coalitie schijnen er
heel veel kinderen in de politiek te zijn.
OFFICIEELE BERICHTEN
ONDERSCHEIDING.
Bij Kon. besluit is verleend de eereme
dai 11e der Orde van Oranje-Nassau, in brons,
VREEMD EERETEEKEN.
Bij Kon. besluit is aan P. P. J. Nicolaye.
pas>oor-deken te Heerlen, verlof verleend
tot het aannemen der hem geschonken on
derscheiding van Jen officier in de Orde van
Polonia Resituta.
DE ZAAKGELASTIGDE VAN ROEMENIE.
De nieuwbenoemde zaakgelastigde van
Roemenië bij de Nederlandsche Regeering,
de heer Zamfiresco, heeft Zaterdagochtend
den Minister van Buitenlandsche Zaken,
Jhr. Mr. Beelaerts van Blokland, zijn ge
loofsbrief als zcodanig overhandigd.
SNOWDEN WENSCHT SPOED
INCIDENT SNOWDEN-CHERON
DE TOESTAND „NIET GEVAARLIJK"
MAAR DE ZENUWEN GESPANNEN.
Ei* was Zaterdagmorgen rondom de Con-
ferentië zekere spanning merkbaar.
Donderdag waren partijen bij het alge
meen debat over herziening van het Young-
plan vrij scherp tegenover elkaar komen te
staan.
Wat zou de Vrijdag gebracht hebben in
het onderling overleg?
Nog niet veel.
Dat bleek wel uit de mededceling, welke
Briand Vrijdagavond nog aan de pers had
doen toekomen. Deze hield zooveel in als:
ik geloof nog niet dat we niet tot overeen
stemming komen, maar mocht zulks onver
hoopt het geval zijn, dan ligt de schuld daar
van niet bij Frankrijk. M.a.w. dan moet ge
die schuld bij een ander zoeken. En wie
dan die ander zou zijn, viel niet moeilijk te
raden.
Briand's verklaring had natuurlijk een
bedoeling. Zij bedoelde echter niet alleen
aan het Fransche volk te zeggen, dat Frank
rijk ter conferentie de spelbreker niet
maar had daarnaast onmiskenbaar de
strekking zekeren suggestieven invloed te
oefenen op cn om de Conferentie.
We moesten denken aan de woelige dagen
toen elkaar \ijandige partijen op overeen
komstige wijze aan de wereld trachten dui
delijk te maken, dat niet zij, maar anderen
de schuld waren, dat iets misliep.
Zoodra we Vrijdagavond Briand's mede-
deeling in handen kregen, begrepen we dat
men op het door Snowden geponeerde hoofd
punt niet tot elkaar genaderd was en dat de
daardoor gewekte spanning nog onvermin'
derd voortduurde.
Dat dit niet onjuist was bleek ook wel
uit het groot aantal journalisten, dat zich
Zaterdagmorgen reeds vroeg voor da Confe
rentiepoort verzamelde in afwachting
het resultaat der om 10 uur voortgezette be
sprokingen.
Ook minister Henderson, die niet tot de
finantieele commissie behoort, zagen we om
even 11 uur verschijnen en geruimen tijd
blijven. Hij zal ook wel benieuw geweest
zijn naar het verloop.
Tegen twaalven pas kwamen de.eerste be
richten buiten, fluisterend lichtte d^Fran-
sclie perschef zijn landgenooten in. De ge
zichten stonden strak.
Reeds aanstonds vernamen we en het
was voor de situatie typeerend dat het
debat niet was voortgezet over het hoofd
punt, maar dat men overeengekomen was
om over de leveringen in natura te gaan
spreken. Een punt, dat minder gevaar bood
om niet tot elkaar te komen.
Eerst te kwart over 12 werd de zitting
verdaagd.
Was anders in den regel Mr. Steward, de
Engelsche persgedelegcerde, de eerste, die
verscheen om de nieuwsgierigheid der
wachtenden te bevredigen, ditmaal was Dr.
Zechlin hem voor. Deze was reeds gerui
men tijd met zijn landgenooten bezig, eer
de heer Steward verscheen. Spoedig begre
pen we de oorzaak er van.
Het was weer vrij scherp geloopen. Zelfs
kon gesproken werden van een incident
Chérmi—Snowden.
De Fransche minister van financiën was
nl. met een uitvoerige rede, zwaar van sta
tistische gegevens, aan het woord geweest,
waarin hij trachtte Snowden's bij de alge-
meene beraadslagingen gehouden betoog,
te weerleggen.
De Engelsche kanselier van de schatkist
verheelde zijn ontstemming daarover niet
Want, zei de hij, er was overeengekomen om
om over de leveringen in natura-te spreken
en daarover heeft de heer Chéron juist geen
woord gezegd. Overigens aanvaard ik geen
van diens argumenten en cijfers. De mijne
zijn nog altijd niet afdoende weerlegd en
ik ben nog steeds bereid de onjuistheid
van de zijne aan te tonnen.
Hot wordt eindelijk tijd, vervolgde hij, dat
over de drie punten, die door mij aan de
orde zijn gesteld, een beslissing wordt ge
nomen. Ik wensch niet langer te wachten.
Want ik hen niet van plan de rest van
mijn levensdagen in Den Haag door te
brengen.
Volstrekt onwaar is ook de bewering van
Chéron als zouden de Engelsche experts te
Parijs overeenkomstig instructies van het
departement van financiën aan de vast
stelling van het Young-plan hebben mee
gewerkt
Dat was vrij scherp.
Later bleek nog, dat Snowden uitlatingen
van Chéron over een Engelsche nota (do
z.g. Balfmir-nota) „grotesk" en „belachelijk"
had genoemd.
Chéron voelde zich door deze kwalifica
tie gekwetst
CHéRON
Baron Houtart, de voorzitter, heeft zich
toen tot Snowden gewend, die onmiddellijk
verklaarde, dat niets hem verder lag dan
de gedachte den heer Chéron onaangenaam
te zijn. De woorden, waarvan hij zich be
diende, toon hij sprak over de interpretatie
van de Balfournota, zijn in het Engelsch
in geen enkel opzicht belcedigcnd of onpar
lementair. Hij wist absoluut niet. dat zij in
liet Fransch een minder hoffelijke beteoke
nis hebben. Als hij dit had kunnen veron
derstellen, zou hij de woorden niet hebben
gebezigd. Nu hij er op attent was gemaakt,
was hij onmiddellijk bereid de woorden uit
het proces-verbaal terug te nemen.
Dat was dus weer „in orde", als was het
laat op den avond geworden en al hadden
sommigen volledige excuses gewcnscht
Aan de verklaring van Snowden was zoo-
SNOWDEN
wat den geheelen namiddag gedokterd.
Frankrijk, België, Italië en Japan waren
den geheelen middag in des Indes bijeen en
eerst een tweede redactie van de ontwor
pen verklaring bracht de oplossing voor 't
incident.
Men ziet hieruit, dat zelfs verschil in ap
preciatie van bepaalde woorden en uitdruk
kingen de confercntiesfccr vertroebelen en
bederven kan.
Al met al blijkt uit het vorenstaande reeds
overduidelijk, dat de twee-urige discussie in
de financieele commissie niet bijzonder
vruchtbaar was geweest.
Nog duidelijker werd zulks, toen we de
heeren Zechlin en Steward gehoord hadden
en meer bijzonderheden uit de discussie
vernamen.
Tusschen twee haakjes: de uitvoerigheid
van Mr. Steward schijnt den Duitscher te
animeeren om ook wat mededeelzamer te
worden. Zaterdag althans was hij heel wat
spraakzamer dan de vorige dagen.
Ts de toestand thans critiek, gevaarlijk
critiek geworden?
Deze vraag dringt zich onwillekeurig op.
Zij, die „nouvri dans les conférences" zijn,
beweren van niet.
F.n ook Snowdon zelf is van hetzelfde ge
voelen.
Hij toch verklaarde als weerslag op
Briand's mededeeling dat wanneer de
conferentie zou mislukken, de verantwoor
delijkheid daarvoor niet bij Groot-Britanje
ligt. Het feit, dat vijf mogendheden tegen
over een enkele mogendheid staan, hetee-
kent niet, dat noodzakelijkerwijze deze vijf
mogendheden gelijk en de ééne geïsoleerde
mogendheid ongelijk mnct hebben.
Op de opmerking, dat in Fransche krin
gen de neiging beslaat zijn houding als bluf
op to vatten, antwoordde Snowden. dat de
menschen, diie er zoo over dachten, dan maar
het verdere verloop van zaken moesten af
wachten.
Naar aanleiding van de geruchten, dat
Snowdon bereid zou zijn, wanneer geen
overeenkomst bereikbaar zou blijken te zijn,
weer naar Londen terug te keeren. an!
woordde de kanselier van de Schatkist, dat
hij inderdaad er op voorbereid was, elk
oogenblik uit Den Haag te vertrekken, wan
neer zijn aanwezigheid daar niet langer zin
zou hebben. Zijn oordeel over de vooruii-
eichten der conferentie vatte Sno.vden in
de volgendp woorden samen: „Ik kan slech's
zeggen, dat de toestand, zooals ik hem zie,
niet gevaarlijk is".
Men kan hieruit ook afleiden, dat Snow
den zich sterk voelt en daarom tot spoed
met een beslissing over de hoofdpunten
aanmaant.
Wat ook voor de verdere ontwikkeling der
besprekingen van groote beteekenis kan
worden is te vinden in de volgende verk'a-
ring, die de Engelsche gedelegeerde aan
het slot zijner rede heeft afgelegd.
„Wat in ieder geval vaststaat en waarover
alle discussie zelfs uitgesloten moet zijn, is
de uitdrukkelijke belofte van Poincaré aan
Churchill, dat men, bij het zoeken naar een
nieuwe regeling der Duitsche schadevergoe
dingskwestic, niet zou raken aan het verdee-
lingssehema van Spa, en dat dit schema
vooral zou wordtn toegepast bij de verdee
ling van het zoogenaamde mobiliseerbare
gedeelte der schadevergoeding. Met deze
zaak is in ieder geval de eer gemoeid van
één der mogendheden, welke deelnemen aan
deze conferentie".
De man, diedergelijke dingen uitspreken
durft, zal zich niet licht van het pad, dat hij
zich voorgesteld had te gaan, laten weg
dringen. En zeker niet door een betoog als
van den heer Chéron, dat inderdaad niet al
te klemmend schijnt geweest te zijn.
Ge krijgt de eerste jaren meer dan
volgens de regeling van Spa, had deze be
toogd. Ja, maar na deze 10 iaar krijgen we
zooveel minder, aldus van Engelsche zijde,
dat we in totaal niet aan de 22 pet van Spa
komen. Bovendien is uw bewering voor
de eerste 10 iaar ook onjuist. De totale ge
middelde Duitsche annuïteit is 1988.8 mil-
lioen mark. Daarvan is 22 pet. 437 millioen
en Engeland zal volgens het Youngplan 409
millioen ontvangen.
Nu kan het zijn. dat men van het beschik
bare totaal eerst de z.g. ..voorkeurbetalin
gen" aftrekt. Dat zijn rente en amortisatie
van de Dawesleening plus 500 millioen, die
gedurende 37 jaar aan Frankrijk zouden
worden toegekend vóór er iets aan de an
deren betaald wordt. Zoolang Duitschlar.d
de voorwaardelijke schuld oven makkelijk
betaalt als de onvoorwaardelijke is dit pri
vilegie van Frankrijk van slechts geringe
beteekenis. Komt het echter nog eens tot
een sehadevergoedingscrisis. dan is hot best
mogelijk, dat Frankrijk zijn volle 500 mil
lioen krijgt en Engeland niets.
Ziwiaar de bron van Snovdon's verzet
•ogen de Young-regeling, die het aandeel van
Frankrijk onder alle omstandigheden ver
zekert, maar de Engelsche inkomsten uit
de voorwaardelijke annuïteiten onzeker doet
zijn.
Voor den Engelschen kanselier staan de
ze dingen absoluut vast. En daarom wil hij
daarover snel een beslissing.
Frankrijk, dat eerst dit debat had ontwe
ken, ging er Zaterdagmorgen over spreken,
hoewel een ander onderwerp van bespre
king was vastgesteld.
Daarin toonde zich geen gelukkige hand.
Snowden wil natuurlijk een commissie
van experts en daaraan probeert Frankrijk
te ontkomen.
„Het zal niet gaan; wilt ge niet, dan ga
ik heen en moet ge verder maar afwachten
wat ik doe", ziedaar ten slotte de beteeke
nis van zijn rede van Zaterdagmorgen, die
heel wat zenuwen gespannen deed raken.
Ook al stapte Snowden na afloop van de
conferentie een deuntje fluitend in zijn auto,
ook hij voelt terdege welke de gevolgen van
zijn strategie kunnen zijn.
Men kan er verzekerd van zijn, dat van
morgen opnieuw het einde der bijeenkomst
met spanning zal worden afgewacht, nu de
laa'ste dag der vorige week zooveel roering
en beroering bracht.
DE LEVERINGEN IN NATURA.
De „leveringen in natura" zouden het on
derwerp van bespreking vormen voor de
Zaterdagmorgen gehouden vergadering van
de financieele commissie uit de Herstclcon-
ferentie.
De heer Popovitchi, de Rcuneensche
minister van financiën, vestigde de aan
dacht op Roemenië's moeilijke positie; hij
zelf had in de laatste acht maanden 6 mil
liard lei nieuwe belastingen moeten heffen.
Hij vroeg, als voorwaarde voor het aanvaar
den door Roemenië van de vaststelling van
de herstelbetalingen, dat door de annuïteiten
volgens het Youngplan gedekt zuilen wor
den de betalingen onder den titel van inter-
geallieerde schulden, van een vergoeding
voor zijn oorlogsslachtoffers, voor zijn ver
plichtingen, voortvloeiende uit de verdragen
en voor het nakomen van de leveringscon
tracten, gesloten als gevolg van het Dawes-
plan cn van de totale restitutieovereenkom
sten.
Roemenië vroeg voorts de toewijzing van
de bijkomende herstelbetalingen, verschul
digd door Oostenrijk, Hongarije en Bulga
rije, en de betaling, noodig voor de dekking
van in beslag genomen eigendommen, de
bevrijdingsschuld cn vergoeding voor de oor
logsslachtoffers, de overeenkomsten en ver
plichtingen voortvloeiende uit verdragen.
Verder werd deelneming van Roemenië in
het bestuur van de Internationale Bank ge-
eischt.
De heer Graham (Engeland) steunde de
resolutie, voorgesteld door Snowden op 8
Augustus, ter aanvulling van wat deze op
gemerkt had over het derde der drie hoofd
punten van het Young-rnpport, ten aanzien
waarvan do Britschc delegatie een strenge
uitzondering maakt, n.l. de leveringen in na
tura, waartegen de delegatie beslist stelling
nam. Hij waardeerde het, dat de periode van
tien jaar, in het rapport aanbevolen voor
den afloop van het stelsel, door de experts
was beschouwd als noodzakelijk voor den
overgang van het bestaande systeem der her
stelbetalingen gedeeltelijk in geld, gedeel
telijk in natura en het systeem van beta
ling uitsluitend in geld. Doch het was de op
vatting van de Britschc regeering, dat de
overgangsperiode te lang is. Het systeem
van leveringen in natura, dat uitvoerig be
sproken werd (o. a. wat de steenkool betreft)
is een kunstmatige methode van internatio
nalen handel en is in bet bijzonder nadeelig
voor den Britschen handel en voor de Brit-
sclie industrie. De werkloosheid wordt er
door vergroot en de Duitsche producten ko
men op markten, waar zij nooit waren. Bo
vendien geeft het rapport der experts, waar
het een lcvcringsschaal bevat, ruimte voor
speciale leveringen binnen de periode van
tien jaren en voorziet niet in eenige werke
lijke garantie voor den afloop van het
systeem na 10 jaar.
Om al deze en andere redenen verklaarde
Graham, dat de Britsche regeering gevoelde,
dat zij de aanbevelingen van het rapport be
treffende de leveringen in natura niet kon
aanvaarden.
De heer Chéron constateerde, dat de Brit
sche positie, wat het herstel betreft, sinds
1922 altijd gebaseerd is geweest, aan den
eenen kant op de Balfournota, (waarin En
geland verklaarde niets meer te vorderen
in zake intergealliecrde schulden en Duit
sche schadevergoeding dan het zelf verplicht
is aan Amerika terug te betalen) en aan den
anderen kant op de percentages van Spa.
In een gesprek op 19 October 1928 tusschen
Churchill en Poincaré is inderdaad de eer
biediging van de percentages van Spa onder
het oog gezien en overeengekomen. Ander
zijds spreekt eon Britsch memorandum
van 2 November 1928 van de annuïteiten,
bestemd voor het dekken der schulden en
het herstel, zonder te spreken van betalin
gen welke voorkeur genieten. De percenta
ges van Spa zijn nauwgezet geëerbiedigd
wat betreft de annuïteiten, met uitzondering
van de betalingen welke voorkeur genieten.
'Offers met betrekking tot die vroegere las
ten zijn gebracht door Engeland cn ook door
Frankrijk en de Vereenigde Staten. De En
gelsche experts hebbqn afgezien van de ach
terstallige bczettingsschuldcn cn een deel
van de Belgische schuld door toepassing van
de Balfournota.
De schaal der annuïteiten geeft aan Enge
land gedurende de eerste jaren belang
rijke voordeelen. Dat is het resultaat van
het beginsel der integrale dekking van schul
den cn het is in het nadeel van Frankrijk.
Als compensatie is een deel van de onbe
schermde annuïteiten aan Frankrijk is toe
gewezen.
Wat de leveringen in natura betreft, zijn
wij gereed deze kwestie te regelen, zonder
het Young-plan aan te tasten, op een wijze
welke de Britsche economische belangen be
schermt. Wij hopen, dat Groot-Britannië om
de verdeeling van enkele millioenen marken
uit de vroegere schulden, het meer belang
rijke werk van den vrede niet in gevaar zal
brengen.
Verder hesprak de heer Chéron nog een
argument van de Engelschen. dat de orga
nisatie betreft van de internationale bank en
gaf daarbij Ie kennen, dat men op dat punt
nog wol over voldoende vrijheid beschikt om
kleine wijzigingen te brengen in het ont
werp, ten ëinde daardoor een compromis
mogelijk te maken.
De heer Snowden zeide, dat hij Chó-
ron's rede niet in onderdeden zou beant
woorden, maar hij aanvaardde geen zijner
BB
U In dit nummer bevindt
H zich ons eiken Maandag
jj verschijnend Bouwblad
j| ,,T)e Bouwwereld'
In en Extérieur
iliiiBiiiiaiBiiiiiBiiiitiii—
argumenten noch zijner cijfers. Het was ze
ker, dat Churchill nooit had toegestemd in
het opgeven deri achterstallige schulden on
der de Balfournota.
Snowden handhaafde in ieder opzicht de
stelling, die hij had ingenomen en hij drong
aan op een zeer spoedige bespreking van de
resoluties, die hij aan de commissie heeft
voorgelegd.
De financieele commissie is om 12.15 ver
daagd tot heden te 10 uur.
DE GEDELEGEERDEN DER ZES UIT-
NOODIGENDE MOGENDHEDEN
KOMEN BIJEEN.
Zaterdagmiddag hebben nog allerlei be
sprekingen plaats gevonden. Ten slotte is be
sloten, dat gisterochtend 11 uur een bijeen
komst zou plaats hebben van de gedelegeer
den der zes uitnoodigende mogendheden,
waarin alle kwesties, financieele zoowel als
politieke, vertrouwelijk zullen worden be
sproken.
In een Zaterdag gehouden bijeenkomst
van gedelegeerden van Italië. Japan, België
en Frankrijk, in het Hotel Des Indes, was
besloten, het initiatief te nemen tot deze bij
eenkomst.
Vaz Dias meldt uit Londen:
Naar Exchange Telegraph uit Den Haag
verneemt, heeft minister Henderson de
Fransche delegatie er van verwittigd, dat
volgens de meening der Britsche regeering
de ontruiming van het Rijnland on voorwaar
delijk vóór Kerstmis a.s. een voldongen feit
moet zijn.
TOEVOEGINGEN
AAN DE BELGISCHE DELEGATIE.
Mr. Dcruelle, juridisch adviseur aan het
departement van buitenlandsche zaken, en
de heer Vuylsteke, chef van den stenografi-
schen dienst van het parlement, zijn ver
zocht, ook in Den Haag te komen. Verder
maken zich ook nog een paar militaire des
kundigen gereed om zich bij de Belgische
delegatie te gaan voegen.
CHURCHILL STEUNT SNOWDEN.
Bij zijn aankomst te Quebec werd Chur
chill, de vorige kanselier van de schatkist,
geïnterviewd. Hij ondersteunde ten volle
Snowden in diens positie op de Haagsche
conferentie. Hij verklaarde, dat hij tijdens
zijn ministerschap strikt er aan had vast
gehouden, dat de-Britsche regeering op geen
enkele wijze gebonden was aan eenige be
slissing van het comité der deskundigen. De
regeering had zich volledige vrijheid van
onafhankelijk handelen voorbehouden ten
aanzien van wat de deskundigen zouden be
slissen.
De verdeeling van de schadevergoeding
volgens het stelsel Dawes gaf voldoening,
maar die, welke het plan Young voorstelde,
was geheel cn al onbevredigend.
MISVERSTANDEN EN SCHERPHEDEN
VERZ CHT.
Zöoals Zaterdagavond was overeengeko
men zijn de gedelegeerden der zes uiigenoo-
digde mogendheden gistermorgen in de con
ferentiezaal in het Eerste Kamergebouw
bijeengekomen. De bijeenkomst was op 11
uur bepaald, doch daarbij was geen reke
ning gehouden met het feit, dat in Duitsch-
land heden de Grondwetódag gevierd wordt,
in verband waarmee een gedenkdieost in
de Duitsche kerk werd gehouden, welke
door eenige leden der Duitsche delegatie,
onder wie Stresemann, werd bijgewoond.
De zitting begon te kwart na twaalf en
duurde tot halt twee. Alle gedelegeerden
namen eraan deel. Een communiqué werd
er niet uitgegeven, doch na afloop vertelde
minister Hilferdiing ,dat het een persoonlij
ke bespreking was geweest, waarin misver
standen en scherpheden zeer verzacht wa
ren. De beraadslagingen worden heden in
de commisie voortgezet en, naar hij op een
vraag antwoordde: „de koffers behoeven
niet te worden gepakt". Henderson ver
klaarde aan wachtende journalisten, dat de
„entente cordiale" voortbestaat
Van Duitsche zijde werd nog verzekerd,
dat de misverstanden van persoonlijken
aard waren opgehelderd.
Van Engelsche zijde vernemen wij, dat
in het algemeen verschillende misverstan
den tot klaarheid zijn gebracht. Snowden is
nog eens teruggekomen op het persoonlijke
misverstand tusschen Chéron en hem en
heeft er op gewezen, dat sommige
woorden, bij vertaling in een andere taal,
een andere beteekenis kunnen krijgen. Hij
weet het misverstand daaraan cn verzeker
de, dat het allerminst in zijn bedoeling lag
Chéron te beleedigen, er aan herinnerend
dat hij in de Engelsche pers eens genoemd
is: de man met de scherpste tong en liet
zachtste hart.
Chéron heeft met deze verklaring volko
men genoegen genomen.
Voorts moet, naar van andere zijde ver
nomen wordt, Snowden gezegd hebben, dat
de materieele verschillen binnen het kader
van het plan-Young verder vereffend kun
nen worden, wanneer daartoe van beide
kanten de goede wil bestaat.
De besprekingen worden lieden in de com
missievergaderingen voortgezet. In de fi
nancieele commissie rijn dan de betalingen
in natura aan de orde.
Briand heeft gistermorgen bij zijn ont
moeting met Stresemann in het F.erste-
Kamergehouw dezen gelukgewensrht met
de Grondwetsdag.