Jliruiur CriJwrtjf dourmtt Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken ËERSTE BLAD. VACANTIE-ADRESSEN Uit de Pers. BINNENLAND. DE HAAGSCHE CONFERENTIE ABONNEMENT: Per kwartaal ƒ3.25 (Beschikkingskosten 0.15) Voor het Buitenland bij Weke- lijksche zending„8. Bij dagelijksche zending Alles bij vooruitbetaling Losse nummers 5 cent met Zondagsblad 7'fa cent Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijgbaar No 2818 Bureau: Breestraat 123 Telefoon 2710 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936. MAANDAG 12 AUGUSTUS 1929 ADVERTENTIE N: Van 1 tot 5 regels1.17Va Elke regel meer „Q22Y% Ingez. Medede&linger. van 1—5 regels„2J0 Elke regel meer„0.45 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau wordt berekendƒ0.10 1Qs Jaargang Dit nummer bestaat uit DRIE bladen Met het oog op de groote drukte bij onze administratie, nu zoo velen onzer lezers met vacantie gaan, wordt men vriendelijk verzocht, deze tijdelijke adresveranderingen zoo spoedig mo gelijk op te geven, liefst enkele dagen van te voren. Komen zulke aanvragen op het laatste oogen'.lik, dan is het niet zeker, dat men aan z'n nieuwe adres direct den eersten dag de krant ai ontvangt en hierop stellen de lezers zelf toch zeker even grooten prijs als wij. CLERICAAL. Tot de dagelijksche gewoonten van «Ie partijen der linkerzijde behoort sinds jaren het gebruik, om de Christelijke groepen aan te duiden met den naam „clericalen" of „kerkelijken". Hoewel men herhaaldelijk van rechtschen kant op deze onjuiste kwalificatie werd ge wezen, bleek elke poging tot correctie vruch teloos en hield men de eens gevonden be titeling ondanks alles in eere. Ook Mr. Dr. J. A. A. H. de Beaufort, die onlangs zijn „Vijftig jaren uit onze geschie denis" in het licht zond, bedient zich zonder ophouden en met graagte van deze gelief koosde uitdrukkingen, die vooral in libera len kring vrienden verwierven. Tegen deze verwringing van feiten past verzet. Onbegrijpelijk is hoe men de rechts-pro- testantsche partijen ten onzent als clericaal zou kunnen aanmerken, die toch door het gezag noch van eenige kerk noch van eenige geestelijkheid gebonden zijn. Het feit dat men buigt voor de openbaring Gods in de Schrift en naar dat getuigenis ook voor het staatkundig leven' teruggrijpt is toch weinig geschikt om een intcr-kerke- lijke partij als de Anti-revolutionaire als kerkelijk aan te duiden. Toch weigert men, ondanks haar onjuist heid, om dezen vorm van misleiding prijs te geven. Den naam Christelijke partijen durft men' wellicht niet aan omdat men zelf deze aan duiding voor zich opeischt, zij het dan ook dat men van de beteekenis eener bijzondere godsopenbaring voor het staatkundig leven niet weten wil Kortom, met het zoeken eener juistere uit drukking breekt men zich niet het hoofd. Mogelijk omdat de termen „clericaal" en „kerkelijk" voor het" doel, dat men zich voor stelde ermee te bereiken, zoo uitermate ge schikt bleken? HET NIEUWE KABINET LEGENDENVORMING. Rondom de Kabinetscrisis beginnen zich al aardig wat legenden te vormen. De „N. R. Ct." heeft er niet minder dan drie op haar geweten. De eerste is, dat de heer Colijn bij de besprekingen over de eerste formatie-Ruys het bezuinigings- vraagstuk zag als het cardinale punt bij de vorming van het Kabinet De tweede betreft een tegenstelling tus- schen R. K. en A. R. koloniale poli tiek en de derde een op een belangrijk punt afwijkende meening des heeren Colijn in zake de verhouding tot België. „Het Haagsche Volk" ging verder en leidde uit de benoeming van den heer De Geer tot Minister van Financiën af, dat Buys in dat (veronderstelde) financieele gesohil met Colijn het onderspit gedolven heeft Wat het eerste betreft, hebben we reeds in driestar en persoverzicht uiteengezet, dat er geen sprake was van ohecnigheid over het financieele vraagstuk. In een breed betoog zet „De Standaard" dit ook uiteen. Niet anders ,zoo betoogt de schrijver ver der, is het gesteld met de koloniale tegen stelling: Volgens „Het Volk" is de benoeming van den heer De Graaff tot Minister van Koloniën eveneens te zien als een capi tulatie van Ruys voor Colijn. De Graaff zou slechts de zaakwaarnemer zijn van Colijn's verderfelijke koloniale drijve rijen. En alweer moet ons de bekentenis van het hart, dat de verwisseling van perso nen aan Koloniën onze volkomen instem ming heeft Wij achten den ruil van De Graaff met Koningsberger een zeer be langrijke verbetering voor het koloniaal bewind. Maar overigens is bij „Het Volk" slechts pure fantasie aan het woord. En ziet ook de „N. R. Ct" scheel. De heer Colijn heeft doorloopend, van het begin af aan critiek geoefend op den opzet van de Indische ontvoogdingsplan nen. Die critiek is meer dan eenmaal in geschrifte uiteengezet en we zullen haar hier niet herhalen. Maar het is toch wel wat erg fantastisch om die critiek op wat is, gelijk te stellen met een voorne men het bestaande ongedaan te maken. Bij de jongste beraadslagingen in de Eerste Kamer heeft de heer Colijn zijn oppositie duidelijk genoeg geformuleerd. Dat standpunt bracht mede, dat de houding van den heer Colijn voor wijzi ging vatbaar moest worden geacht, zoo dra bleek, dat aan een snellere en een betere uitvoering der bestuurshervor- ming van 1922 niet langer gewanhoopt behoefde te worden. Dat zou dus een der voornaamste punten zijn geworden bij de dieper gaande bespreking van het werkprogram van den formateur, indien het daartoe ware gekomen. En niets valt er aan te wijzen, dat recht geeft op de onderstelling, dat op dit punt de for- irfateur en de A. R. fractie elkaar niet zouden hebben kunnen vinden. En alweer mogen we iets verder gaan. Wij hebben grond om aan te nemen.dat de overeenstemming in beginsel verkre gen was. En dat was vóór er nog sprake was van een extra-parlementair Kabinet Toen, althans bij de A. R. fractie, van een voorgenomen benoeming van den heer De Graaff tot minister van Koloniën nog niets bekend was. De heer De Graaff en de A. R. fractie staan volkomen los van elkaar. De heer Colijn heeft aan zaakwaarnemers geen geen behoefte en de heer De Graaff is de laatste, die zich tot zulk een functie lee nen zou, terwijl de heer Ruys \oor zulke makclaarsdiensten al evenmin te vin den is. Wat tenslotte het derde punt aangaat: de >p een belangrijk punt afwijkende meening .•an de nota-Beelacrts in zake het verdrag met België, wat dan, volgens de „N. R. Ct.", een hinderpaal zou hebben opgeleverd voor de vorming van een parlementair Kabi net, dit rangschikt de heer Colijn onder de legenden, die zich zoo spoedig om een ka binetscrisis heenweven. EEN GELUKKIGE KEUZE. Het nieuwe „Orgaan ter verspreiding der Christelijk-Nationale Beginselen" schrijft over het nieuwe Kabinet: Zoo is dan de crisis betrekkelijk spoe dig opgelost, nadat bet niet mogelijk bleek een rechtsch-parlementair kabinet te formeeren. Wij hebben dan nu een rechts ge oriënteerd extra-parlementair kabinet. Gezien den uitslag der verkiezingen en lettend op de onmogelijkheid om een parlementair kabinet te verkrijgen, steu nende op de partijen van rechts, is dit op dit oogenblik de meest gewenschte oplossing. Eenzelfde oplossing bracht de heer Cort van der Linden, toen in 1913 rechts in de minderheid kwam en hij een ex tra-parlementair kabinet, links georiën teerd, samenstelde. De heer Ruys bleef dus in de lijn van het eerste extra-parlementair kabinet. Bovendien is de kabinetsformateur zeer gelukkig geweest in de keuze zijner ambtgcnootcn. I)e heeren De Geer, Beelaerts van Blokland en Donner, die uit het vorig kabinet werden overgenomen, hebben elk op hun terrein hun sporen verdiend en genieten het vertrouwen der Volks vertegenwoordiging. De heeren Ruys cn De Graaff hebben voorheen getoond, hun departement te kunnen beheerschcn. Deze vijf titularissen vormen dus met elkander de kracht van het nieuwe ka binet Ook de andere ministers ziet het blad met vertrouwen optreden; terwijl het 't aftre den van minister Slotemaker betreurt Na nog gesproken te hebben over de moeilijke positie van den minister van Fi nanciën, eindigt het blad: En nu nog iets. In zekere kringen zal er gejuicht worden, dat de coalitie weg is en er zelfs geen Kabinet, steunende op de groepen der rechterzijde, kon wor den geformeerd. Dcoh wat is nu het resultaat? Een roomsche premier en bovendien drie roomsche ministers, terwijl aan de beide ministers, die christelijk-historisch zijn, departementen verblijven, die op de po litieke richting zoo goed als geen invloed uitoefenen. Men moet wel een kind in de politiek zijn, om te meenen dat het er nu met de doorvoering van de protestantsche be ginselen beter voorstaat. Veeleer kunnen wij de slotsom trek ken, dat het er met deze op staatkundig Rebied, vooral naarmate de protestant sche rechterzijde meer versnippert, hoe langer hoe droeviger zal gaan uitzien. Hier geldt met recht het woord: Zij we ten niet wat zij doen. Ten aanzien van de Coalitie schijnen er heel veel kinderen in de politiek te zijn. OFFICIEELE BERICHTEN ONDERSCHEIDING. Bij Kon. besluit is verleend de eereme dai 11e der Orde van Oranje-Nassau, in brons, VREEMD EERETEEKEN. Bij Kon. besluit is aan P. P. J. Nicolaye. pas>oor-deken te Heerlen, verlof verleend tot het aannemen der hem geschonken on derscheiding van Jen officier in de Orde van Polonia Resituta. DE ZAAKGELASTIGDE VAN ROEMENIE. De nieuwbenoemde zaakgelastigde van Roemenië bij de Nederlandsche Regeering, de heer Zamfiresco, heeft Zaterdagochtend den Minister van Buitenlandsche Zaken, Jhr. Mr. Beelaerts van Blokland, zijn ge loofsbrief als zcodanig overhandigd. SNOWDEN WENSCHT SPOED INCIDENT SNOWDEN-CHERON DE TOESTAND „NIET GEVAARLIJK" MAAR DE ZENUWEN GESPANNEN. Ei* was Zaterdagmorgen rondom de Con- ferentië zekere spanning merkbaar. Donderdag waren partijen bij het alge meen debat over herziening van het Young- plan vrij scherp tegenover elkaar komen te staan. Wat zou de Vrijdag gebracht hebben in het onderling overleg? Nog niet veel. Dat bleek wel uit de mededceling, welke Briand Vrijdagavond nog aan de pers had doen toekomen. Deze hield zooveel in als: ik geloof nog niet dat we niet tot overeen stemming komen, maar mocht zulks onver hoopt het geval zijn, dan ligt de schuld daar van niet bij Frankrijk. M.a.w. dan moet ge die schuld bij een ander zoeken. En wie dan die ander zou zijn, viel niet moeilijk te raden. Briand's verklaring had natuurlijk een bedoeling. Zij bedoelde echter niet alleen aan het Fransche volk te zeggen, dat Frank rijk ter conferentie de spelbreker niet maar had daarnaast onmiskenbaar de strekking zekeren suggestieven invloed te oefenen op cn om de Conferentie. We moesten denken aan de woelige dagen toen elkaar \ijandige partijen op overeen komstige wijze aan de wereld trachten dui delijk te maken, dat niet zij, maar anderen de schuld waren, dat iets misliep. Zoodra we Vrijdagavond Briand's mede- deeling in handen kregen, begrepen we dat men op het door Snowden geponeerde hoofd punt niet tot elkaar genaderd was en dat de daardoor gewekte spanning nog onvermin' derd voortduurde. Dat dit niet onjuist was bleek ook wel uit het groot aantal journalisten, dat zich Zaterdagmorgen reeds vroeg voor da Confe rentiepoort verzamelde in afwachting het resultaat der om 10 uur voortgezette be sprokingen. Ook minister Henderson, die niet tot de finantieele commissie behoort, zagen we om even 11 uur verschijnen en geruimen tijd blijven. Hij zal ook wel benieuw geweest zijn naar het verloop. Tegen twaalven pas kwamen de.eerste be richten buiten, fluisterend lichtte d^Fran- sclie perschef zijn landgenooten in. De ge zichten stonden strak. Reeds aanstonds vernamen we en het was voor de situatie typeerend dat het debat niet was voortgezet over het hoofd punt, maar dat men overeengekomen was om over de leveringen in natura te gaan spreken. Een punt, dat minder gevaar bood om niet tot elkaar te komen. Eerst te kwart over 12 werd de zitting verdaagd. Was anders in den regel Mr. Steward, de Engelsche persgedelegcerde, de eerste, die verscheen om de nieuwsgierigheid der wachtenden te bevredigen, ditmaal was Dr. Zechlin hem voor. Deze was reeds gerui men tijd met zijn landgenooten bezig, eer de heer Steward verscheen. Spoedig begre pen we de oorzaak er van. Het was weer vrij scherp geloopen. Zelfs kon gesproken werden van een incident Chérmi—Snowden. De Fransche minister van financiën was nl. met een uitvoerige rede, zwaar van sta tistische gegevens, aan het woord geweest, waarin hij trachtte Snowden's bij de alge- meene beraadslagingen gehouden betoog, te weerleggen. De Engelsche kanselier van de schatkist verheelde zijn ontstemming daarover niet Want, zei de hij, er was overeengekomen om om over de leveringen in natura-te spreken en daarover heeft de heer Chéron juist geen woord gezegd. Overigens aanvaard ik geen van diens argumenten en cijfers. De mijne zijn nog altijd niet afdoende weerlegd en ik ben nog steeds bereid de onjuistheid van de zijne aan te tonnen. Hot wordt eindelijk tijd, vervolgde hij, dat over de drie punten, die door mij aan de orde zijn gesteld, een beslissing wordt ge nomen. Ik wensch niet langer te wachten. Want ik hen niet van plan de rest van mijn levensdagen in Den Haag door te brengen. Volstrekt onwaar is ook de bewering van Chéron als zouden de Engelsche experts te Parijs overeenkomstig instructies van het departement van financiën aan de vast stelling van het Young-plan hebben mee gewerkt Dat was vrij scherp. Later bleek nog, dat Snowden uitlatingen van Chéron over een Engelsche nota (do z.g. Balfmir-nota) „grotesk" en „belachelijk" had genoemd. Chéron voelde zich door deze kwalifica tie gekwetst CHéRON Baron Houtart, de voorzitter, heeft zich toen tot Snowden gewend, die onmiddellijk verklaarde, dat niets hem verder lag dan de gedachte den heer Chéron onaangenaam te zijn. De woorden, waarvan hij zich be diende, toon hij sprak over de interpretatie van de Balfournota, zijn in het Engelsch in geen enkel opzicht belcedigcnd of onpar lementair. Hij wist absoluut niet. dat zij in liet Fransch een minder hoffelijke beteoke nis hebben. Als hij dit had kunnen veron derstellen, zou hij de woorden niet hebben gebezigd. Nu hij er op attent was gemaakt, was hij onmiddellijk bereid de woorden uit het proces-verbaal terug te nemen. Dat was dus weer „in orde", als was het laat op den avond geworden en al hadden sommigen volledige excuses gewcnscht Aan de verklaring van Snowden was zoo- SNOWDEN wat den geheelen namiddag gedokterd. Frankrijk, België, Italië en Japan waren den geheelen middag in des Indes bijeen en eerst een tweede redactie van de ontwor pen verklaring bracht de oplossing voor 't incident. Men ziet hieruit, dat zelfs verschil in ap preciatie van bepaalde woorden en uitdruk kingen de confercntiesfccr vertroebelen en bederven kan. Al met al blijkt uit het vorenstaande reeds overduidelijk, dat de twee-urige discussie in de financieele commissie niet bijzonder vruchtbaar was geweest. Nog duidelijker werd zulks, toen we de heeren Zechlin en Steward gehoord hadden en meer bijzonderheden uit de discussie vernamen. Tusschen twee haakjes: de uitvoerigheid van Mr. Steward schijnt den Duitscher te animeeren om ook wat mededeelzamer te worden. Zaterdag althans was hij heel wat spraakzamer dan de vorige dagen. Ts de toestand thans critiek, gevaarlijk critiek geworden? Deze vraag dringt zich onwillekeurig op. Zij, die „nouvri dans les conférences" zijn, beweren van niet. F.n ook Snowdon zelf is van hetzelfde ge voelen. Hij toch verklaarde als weerslag op Briand's mededeeling dat wanneer de conferentie zou mislukken, de verantwoor delijkheid daarvoor niet bij Groot-Britanje ligt. Het feit, dat vijf mogendheden tegen over een enkele mogendheid staan, hetee- kent niet, dat noodzakelijkerwijze deze vijf mogendheden gelijk en de ééne geïsoleerde mogendheid ongelijk mnct hebben. Op de opmerking, dat in Fransche krin gen de neiging beslaat zijn houding als bluf op to vatten, antwoordde Snowden. dat de menschen, diie er zoo over dachten, dan maar het verdere verloop van zaken moesten af wachten. Naar aanleiding van de geruchten, dat Snowdon bereid zou zijn, wanneer geen overeenkomst bereikbaar zou blijken te zijn, weer naar Londen terug te keeren. an! woordde de kanselier van de Schatkist, dat hij inderdaad er op voorbereid was, elk oogenblik uit Den Haag te vertrekken, wan neer zijn aanwezigheid daar niet langer zin zou hebben. Zijn oordeel over de vooruii- eichten der conferentie vatte Sno.vden in de volgendp woorden samen: „Ik kan slech's zeggen, dat de toestand, zooals ik hem zie, niet gevaarlijk is". Men kan hieruit ook afleiden, dat Snow den zich sterk voelt en daarom tot spoed met een beslissing over de hoofdpunten aanmaant. Wat ook voor de verdere ontwikkeling der besprekingen van groote beteekenis kan worden is te vinden in de volgende verk'a- ring, die de Engelsche gedelegeerde aan het slot zijner rede heeft afgelegd. „Wat in ieder geval vaststaat en waarover alle discussie zelfs uitgesloten moet zijn, is de uitdrukkelijke belofte van Poincaré aan Churchill, dat men, bij het zoeken naar een nieuwe regeling der Duitsche schadevergoe dingskwestic, niet zou raken aan het verdee- lingssehema van Spa, en dat dit schema vooral zou wordtn toegepast bij de verdee ling van het zoogenaamde mobiliseerbare gedeelte der schadevergoeding. Met deze zaak is in ieder geval de eer gemoeid van één der mogendheden, welke deelnemen aan deze conferentie". De man, diedergelijke dingen uitspreken durft, zal zich niet licht van het pad, dat hij zich voorgesteld had te gaan, laten weg dringen. En zeker niet door een betoog als van den heer Chéron, dat inderdaad niet al te klemmend schijnt geweest te zijn. Ge krijgt de eerste jaren meer dan volgens de regeling van Spa, had deze be toogd. Ja, maar na deze 10 iaar krijgen we zooveel minder, aldus van Engelsche zijde, dat we in totaal niet aan de 22 pet van Spa komen. Bovendien is uw bewering voor de eerste 10 iaar ook onjuist. De totale ge middelde Duitsche annuïteit is 1988.8 mil- lioen mark. Daarvan is 22 pet. 437 millioen en Engeland zal volgens het Youngplan 409 millioen ontvangen. Nu kan het zijn. dat men van het beschik bare totaal eerst de z.g. ..voorkeurbetalin gen" aftrekt. Dat zijn rente en amortisatie van de Dawesleening plus 500 millioen, die gedurende 37 jaar aan Frankrijk zouden worden toegekend vóór er iets aan de an deren betaald wordt. Zoolang Duitschlar.d de voorwaardelijke schuld oven makkelijk betaalt als de onvoorwaardelijke is dit pri vilegie van Frankrijk van slechts geringe beteekenis. Komt het echter nog eens tot een sehadevergoedingscrisis. dan is hot best mogelijk, dat Frankrijk zijn volle 500 mil lioen krijgt en Engeland niets. Ziwiaar de bron van Snovdon's verzet •ogen de Young-regeling, die het aandeel van Frankrijk onder alle omstandigheden ver zekert, maar de Engelsche inkomsten uit de voorwaardelijke annuïteiten onzeker doet zijn. Voor den Engelschen kanselier staan de ze dingen absoluut vast. En daarom wil hij daarover snel een beslissing. Frankrijk, dat eerst dit debat had ontwe ken, ging er Zaterdagmorgen over spreken, hoewel een ander onderwerp van bespre king was vastgesteld. Daarin toonde zich geen gelukkige hand. Snowden wil natuurlijk een commissie van experts en daaraan probeert Frankrijk te ontkomen. „Het zal niet gaan; wilt ge niet, dan ga ik heen en moet ge verder maar afwachten wat ik doe", ziedaar ten slotte de beteeke nis van zijn rede van Zaterdagmorgen, die heel wat zenuwen gespannen deed raken. Ook al stapte Snowden na afloop van de conferentie een deuntje fluitend in zijn auto, ook hij voelt terdege welke de gevolgen van zijn strategie kunnen zijn. Men kan er verzekerd van zijn, dat van morgen opnieuw het einde der bijeenkomst met spanning zal worden afgewacht, nu de laa'ste dag der vorige week zooveel roering en beroering bracht. DE LEVERINGEN IN NATURA. De „leveringen in natura" zouden het on derwerp van bespreking vormen voor de Zaterdagmorgen gehouden vergadering van de financieele commissie uit de Herstclcon- ferentie. De heer Popovitchi, de Rcuneensche minister van financiën, vestigde de aan dacht op Roemenië's moeilijke positie; hij zelf had in de laatste acht maanden 6 mil liard lei nieuwe belastingen moeten heffen. Hij vroeg, als voorwaarde voor het aanvaar den door Roemenië van de vaststelling van de herstelbetalingen, dat door de annuïteiten volgens het Youngplan gedekt zuilen wor den de betalingen onder den titel van inter- geallieerde schulden, van een vergoeding voor zijn oorlogsslachtoffers, voor zijn ver plichtingen, voortvloeiende uit de verdragen en voor het nakomen van de leveringscon tracten, gesloten als gevolg van het Dawes- plan cn van de totale restitutieovereenkom sten. Roemenië vroeg voorts de toewijzing van de bijkomende herstelbetalingen, verschul digd door Oostenrijk, Hongarije en Bulga rije, en de betaling, noodig voor de dekking van in beslag genomen eigendommen, de bevrijdingsschuld cn vergoeding voor de oor logsslachtoffers, de overeenkomsten en ver plichtingen voortvloeiende uit verdragen. Verder werd deelneming van Roemenië in het bestuur van de Internationale Bank ge- eischt. De heer Graham (Engeland) steunde de resolutie, voorgesteld door Snowden op 8 Augustus, ter aanvulling van wat deze op gemerkt had over het derde der drie hoofd punten van het Young-rnpport, ten aanzien waarvan do Britschc delegatie een strenge uitzondering maakt, n.l. de leveringen in na tura, waartegen de delegatie beslist stelling nam. Hij waardeerde het, dat de periode van tien jaar, in het rapport aanbevolen voor den afloop van het stelsel, door de experts was beschouwd als noodzakelijk voor den overgang van het bestaande systeem der her stelbetalingen gedeeltelijk in geld, gedeel telijk in natura en het systeem van beta ling uitsluitend in geld. Doch het was de op vatting van de Britschc regeering, dat de overgangsperiode te lang is. Het systeem van leveringen in natura, dat uitvoerig be sproken werd (o. a. wat de steenkool betreft) is een kunstmatige methode van internatio nalen handel en is in bet bijzonder nadeelig voor den Britschen handel en voor de Brit- sclie industrie. De werkloosheid wordt er door vergroot en de Duitsche producten ko men op markten, waar zij nooit waren. Bo vendien geeft het rapport der experts, waar het een lcvcringsschaal bevat, ruimte voor speciale leveringen binnen de periode van tien jaren en voorziet niet in eenige werke lijke garantie voor den afloop van het systeem na 10 jaar. Om al deze en andere redenen verklaarde Graham, dat de Britsche regeering gevoelde, dat zij de aanbevelingen van het rapport be treffende de leveringen in natura niet kon aanvaarden. De heer Chéron constateerde, dat de Brit sche positie, wat het herstel betreft, sinds 1922 altijd gebaseerd is geweest, aan den eenen kant op de Balfournota, (waarin En geland verklaarde niets meer te vorderen in zake intergealliecrde schulden en Duit sche schadevergoeding dan het zelf verplicht is aan Amerika terug te betalen) en aan den anderen kant op de percentages van Spa. In een gesprek op 19 October 1928 tusschen Churchill en Poincaré is inderdaad de eer biediging van de percentages van Spa onder het oog gezien en overeengekomen. Ander zijds spreekt eon Britsch memorandum van 2 November 1928 van de annuïteiten, bestemd voor het dekken der schulden en het herstel, zonder te spreken van betalin gen welke voorkeur genieten. De percenta ges van Spa zijn nauwgezet geëerbiedigd wat betreft de annuïteiten, met uitzondering van de betalingen welke voorkeur genieten. 'Offers met betrekking tot die vroegere las ten zijn gebracht door Engeland cn ook door Frankrijk en de Vereenigde Staten. De En gelsche experts hebbqn afgezien van de ach terstallige bczettingsschuldcn cn een deel van de Belgische schuld door toepassing van de Balfournota. De schaal der annuïteiten geeft aan Enge land gedurende de eerste jaren belang rijke voordeelen. Dat is het resultaat van het beginsel der integrale dekking van schul den cn het is in het nadeel van Frankrijk. Als compensatie is een deel van de onbe schermde annuïteiten aan Frankrijk is toe gewezen. Wat de leveringen in natura betreft, zijn wij gereed deze kwestie te regelen, zonder het Young-plan aan te tasten, op een wijze welke de Britsche economische belangen be schermt. Wij hopen, dat Groot-Britannië om de verdeeling van enkele millioenen marken uit de vroegere schulden, het meer belang rijke werk van den vrede niet in gevaar zal brengen. Verder hesprak de heer Chéron nog een argument van de Engelschen. dat de orga nisatie betreft van de internationale bank en gaf daarbij Ie kennen, dat men op dat punt nog wol over voldoende vrijheid beschikt om kleine wijzigingen te brengen in het ont werp, ten ëinde daardoor een compromis mogelijk te maken. De heer Snowden zeide, dat hij Chó- ron's rede niet in onderdeden zou beant woorden, maar hij aanvaardde geen zijner BB U In dit nummer bevindt H zich ons eiken Maandag jj verschijnend Bouwblad j| ,,T)e Bouwwereld' In en Extérieur iliiiBiiiiaiBiiiiiBiiiitiii— argumenten noch zijner cijfers. Het was ze ker, dat Churchill nooit had toegestemd in het opgeven deri achterstallige schulden on der de Balfournota. Snowden handhaafde in ieder opzicht de stelling, die hij had ingenomen en hij drong aan op een zeer spoedige bespreking van de resoluties, die hij aan de commissie heeft voorgelegd. De financieele commissie is om 12.15 ver daagd tot heden te 10 uur. DE GEDELEGEERDEN DER ZES UIT- NOODIGENDE MOGENDHEDEN KOMEN BIJEEN. Zaterdagmiddag hebben nog allerlei be sprekingen plaats gevonden. Ten slotte is be sloten, dat gisterochtend 11 uur een bijeen komst zou plaats hebben van de gedelegeer den der zes uitnoodigende mogendheden, waarin alle kwesties, financieele zoowel als politieke, vertrouwelijk zullen worden be sproken. In een Zaterdag gehouden bijeenkomst van gedelegeerden van Italië. Japan, België en Frankrijk, in het Hotel Des Indes, was besloten, het initiatief te nemen tot deze bij eenkomst. Vaz Dias meldt uit Londen: Naar Exchange Telegraph uit Den Haag verneemt, heeft minister Henderson de Fransche delegatie er van verwittigd, dat volgens de meening der Britsche regeering de ontruiming van het Rijnland on voorwaar delijk vóór Kerstmis a.s. een voldongen feit moet zijn. TOEVOEGINGEN AAN DE BELGISCHE DELEGATIE. Mr. Dcruelle, juridisch adviseur aan het departement van buitenlandsche zaken, en de heer Vuylsteke, chef van den stenografi- schen dienst van het parlement, zijn ver zocht, ook in Den Haag te komen. Verder maken zich ook nog een paar militaire des kundigen gereed om zich bij de Belgische delegatie te gaan voegen. CHURCHILL STEUNT SNOWDEN. Bij zijn aankomst te Quebec werd Chur chill, de vorige kanselier van de schatkist, geïnterviewd. Hij ondersteunde ten volle Snowden in diens positie op de Haagsche conferentie. Hij verklaarde, dat hij tijdens zijn ministerschap strikt er aan had vast gehouden, dat de-Britsche regeering op geen enkele wijze gebonden was aan eenige be slissing van het comité der deskundigen. De regeering had zich volledige vrijheid van onafhankelijk handelen voorbehouden ten aanzien van wat de deskundigen zouden be slissen. De verdeeling van de schadevergoeding volgens het stelsel Dawes gaf voldoening, maar die, welke het plan Young voorstelde, was geheel cn al onbevredigend. MISVERSTANDEN EN SCHERPHEDEN VERZ CHT. Zöoals Zaterdagavond was overeengeko men zijn de gedelegeerden der zes uiigenoo- digde mogendheden gistermorgen in de con ferentiezaal in het Eerste Kamergebouw bijeengekomen. De bijeenkomst was op 11 uur bepaald, doch daarbij was geen reke ning gehouden met het feit, dat in Duitsch- land heden de Grondwetódag gevierd wordt, in verband waarmee een gedenkdieost in de Duitsche kerk werd gehouden, welke door eenige leden der Duitsche delegatie, onder wie Stresemann, werd bijgewoond. De zitting begon te kwart na twaalf en duurde tot halt twee. Alle gedelegeerden namen eraan deel. Een communiqué werd er niet uitgegeven, doch na afloop vertelde minister Hilferdiing ,dat het een persoonlij ke bespreking was geweest, waarin misver standen en scherpheden zeer verzacht wa ren. De beraadslagingen worden heden in de commisie voortgezet en, naar hij op een vraag antwoordde: „de koffers behoeven niet te worden gepakt". Henderson ver klaarde aan wachtende journalisten, dat de „entente cordiale" voortbestaat Van Duitsche zijde werd nog verzekerd, dat de misverstanden van persoonlijken aard waren opgehelderd. Van Engelsche zijde vernemen wij, dat in het algemeen verschillende misverstan den tot klaarheid zijn gebracht. Snowden is nog eens teruggekomen op het persoonlijke misverstand tusschen Chéron en hem en heeft er op gewezen, dat sommige woorden, bij vertaling in een andere taal, een andere beteekenis kunnen krijgen. Hij weet het misverstand daaraan cn verzeker de, dat het allerminst in zijn bedoeling lag Chéron te beleedigen, er aan herinnerend dat hij in de Engelsche pers eens genoemd is: de man met de scherpste tong en liet zachtste hart. Chéron heeft met deze verklaring volko men genoegen genomen. Voorts moet, naar van andere zijde ver nomen wordt, Snowden gezegd hebben, dat de materieele verschillen binnen het kader van het plan-Young verder vereffend kun nen worden, wanneer daartoe van beide kanten de goede wil bestaat. De besprekingen worden lieden in de com missievergaderingen voortgezet. In de fi nancieele commissie rijn dan de betalingen in natura aan de orde. Briand heeft gistermorgen bij zijn ont moeting met Stresemann in het F.erste- Kamergehouw dezen gelukgewensrht met de Grondwetsdag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 1