STER-TABAK SLECHTE AARDAPPELEN DURE GROENTEN? y'- Wj HAVERMOUT H-O lw P a INnfffroW THEOLOGISCHE SCHOOL-NUMMER WOENSDAG 12 JUNI 1929 -PAG. 4| J] DE TEGENWOORDIGE HOOGLEERAREN DER THEOLOGISCHE SCHOOL. L. LINDEBOOM emeritus Dr. H. BOUWMAN. Dr. A. G. HONIG Dr. RIDDERBOS. Dr. T. HOEKSTRA. Dr. S. GREYDANUS. Dr. J. J. ESSER (lector). SAMENWERKING. Door PROF. DR. F. W. GROSHEIDE. Hoogleeraar aan de Vrije Universiteit te Amsterdam. De redactie verzoekt mij ter gelegenheid van het diamanten jubileum van de Theolo gische School te Kampen een stukje te schrijven. Ik wil aan dat verzoek van harte gaarne voldoen. Te meer, omdat ik weet, dat al hebben mijn ambtgenooten aan de Vrije Universiteit mij geen opdracht of volmacht gegeven om uit hun naam te spreken, ze het van harte eens zullen zijn, met wat ik hier schrijf. Ik koos als titel Samenwerkinq, omdat in 'dat woord naar mijn overtuiging het best de verhouding tusschen de Theologische School te Kampen en de Vrije Universiteit te Am sterdam ligt uitgedrukt. Natuurlijk, elke school, ook deze beide, heeft haar eigen typen. En er zullen altijd rnenschen zijn, die de neiging hebben om vooral op die verschillen te letten. Studen ten b.v., die al heeft zich hun liefde aan de wetenschap verpand, toch gewone menschen blijven, die op hun tijd examen moeten doen en die daarom vooral in den examentijd, gaarne informeeren of Professor X. te IJ. evenveel „vraagt" als hun professor Z. en of ze voor A. te B. niet minder hebben te „doen" - dan voor C. te D. Zulke verschillen zijn er ook tusschen Kampen en Amsterdam en men hoort de ingewijden daarover spreken. Maar wat beteekent zulk een onderscheid? Misschien nog voordeel, als de hier en daar opgeleiden straks elkander in de practijk van het leven ontmoeten en de een weet te geven wat den ander ontbreekt. Ik leg er nadruk op, dat er tusschen Kam pen en Amsterdam algeheele samenwerkinq is. Die betreft in de eerste plaats het be ginsel. En dat is de hoofdzaak. Ik zou niet eenig verschil in richting weten aan te wij zen. En ik denk, dat niemand dat kan. Want wat men zoo wel eens buiten den Gerefor meerden kring komt aanvoeren, zal binnen dien kring niet worden aanvaard. Ik heb zelfs (nict-Gereformecrde) mannen van be- teckenis van verschillen hooren spreken, toch telkens weer ervaren, dat zulk een ver schil noch aan den IJscl, noch aan het IJ werd erkend te bestaan. Die samenwerking betreft in de tweede plaats de methode. Ik zou daarvan weer kunnen gaan zeggen, wat ik zoo juist over het beginsel schreef, maar zal dat natuurlijk niet doen en bepaal me nu tot het vast len van het feit Maar wel moet ik er nog op wijzen, dat "die eenheid in beginsel en methode geleid heeft tot een in de Gereformeerde theologie zeer profijtelijke verdeelinq van arbeid. Van zelf zijn hier de vakken onderscheiden. Men kan moeilijk samen een symboliek of een liturgiek schrijven. Doch wat begint er niet te komen, nu de hoogleearen te Kampen en te Amsterdam in samenwerking met die te Utrecht en nog andere theologen zich wis ten te verstaan op het groote terrein van de Schriftuitlegging? Ook inzake het schrijven van handboeken is een arbeidsverdeeling. Die levert Kampen aan Amsterdam en Am sterdam aan Kampen. Eindelijk noem ik, dat die samenwerking bevorderd wordt, doordat de hoogleeraren te Amsterdam en te Kampen, alhoewel niet in deizelfde verhouding staande tot de Gerefor- tneerde kerken in Nederland, gelijkelijk bc- geeren die kerken te dienen. Dat laatste brengt mij naar een ander punt. Juist in den dienst van de Gerefor meerde kerken hobben de twee groepen van hoogleeraren elkander telkens weer ontmoet. Daardoor hebben ze elkander beter leeren kennen en waardeeren en is de samenwer king op het engere gebied van de theologi sche wetenschap gemakkelijker geworden. Daar komt nog bij, dat te Kampen profes soren arbeiden, die te Amsterdam werden opgeleid en omgekeerd. En in den laatsten tijd ook, dat het aantal theologische studen- DE „THEOLOGISCHE NOOD". Door A. WINCKEL. Docenf aan de Thcól. School der Vrije Evang. Gemeenten, te Apeldoorn. INGEZONDEN MEDEDEELHTG. Er heerscht In onzen tijd een nood: een theologische. Over heel de wereld. In de oude cultuur landen; onder de Angelsaksische bevolking der werelddeel en; in pas gekerstende stre ken; ook daar, waar de Zending haar ar beidsterrein heeft Dit is het smartelijk iretuigenis, dat ge van alle kanten opvangt: met heilig idealis me komen overal jonge mannen, a.s. evan geliedienaren aan Universiteiten, Semina ries, Opleidingsscholen, aan colleges van Staats- of van Vrije Kerken; van Presbyte- riaal of congregationaal georganiseerde ge- meentegroepen; van oude kerkelijke institu ten of van kerken, kortelings uit Goddelijk heclevingswerk geboren En ziet, straks gaan de meesten hunner uit in den arbeid, bewust of onbewust geestelijk lamgeslagen door de ingegoten en ingedronken leeringen De oude binnenplaats vóór de afbraak. ten opzichte van de Heilige Schrift. Zeg ik te veel, als ik spreek van een theologischen nood? Waar vindt de theoloog, de op to date theologische werken, die ten volle staan op 't standpunt: „Al de Schrift is van God ingegeven"? En hoe is 't nu in ons Vaderland? Ook hier betreurenswaardige verschijnselen, r ook dingen, die aanleiding geven tot hartelijken dank. Niet alleen een gemeen te, die is blijven leven bij den eerbied voor, bij het geloof in de Heilige Schrift. Maar ook een theologische wetenschap, die zich daardoor kenmerkt. De bedoeling van hen, die een School als te Kampen stichtten, moge allereerst ge weest zijn, te voorzien in de behoefte der emeenten aan predikanten hun daad eeft vérstrekkende gevolgen gehad voor alle eeloovige kringen en voor de theologi sche wereld van ons Vaderland. Een behou dende invloed ging er van uit. Schriftver- klcxm-en en wetenschappelijke werken ver schenen, die niet alleen de kerkelijk of in terkerkelijk Gereformeerden gebruiken, maar die ook dankbaar door andere groe pen Christ-geloovigen worden ter hand ge nomen. Men zal in dit blad iets ervan kunnen le zen, wat de Theol. School te Kampen voor de kringen, waarvoor zij in 't leven geroe pen werd, geweest is. Maar moge ik, als theol. docent aan de jongste, en nog heel bescheiden, Nederl. Theol. School, die der Vrije Evangelische Gemeenten, het hier eens uitspreken, dat ..Kampen" rechtstreeks of zijdelings ook voor andere geloovige kringen wetenschap pelijk tot grooten zegen is geweest. Dat in ons vaderland de theologische nood niet zoo groot is als in schier alle landen valt m. i. mede te danken aan de inrichtin gen van Hooger Onderwijs der Gereformeerd den. Zij de Theologische School te Kampen met haar staf van Schriftgeloovige hoog leeraren ook verder een zegenkanaal voor de eigen kerken en voor alle kringen, waar men den Heere Jezus in onverderfelijkheid liefheeft. den grond "der zaak één volk en moet zich, zal het wel zijn, als zoodanig openba ren. In het licht dezer gemeenschap kunnen wij ook de Theologische School te Kampen als één onzer gereformeerde organen waar deeren en haar gelukwenschen. Ook zij heeft een plaats ingenomen in ons gerefor meerd volksleven en wij mogen zeggen met Wat zij in den dienst van de gereformeer de religie heeft mogen doen, heeft zij gedaan voor het gansche volk, dat de gereformeerde belijdenis lief heeft. Daarvoor is dat volk dankbaar en daarvoor heeft het Gode te dan- ten zoo groot is, dat men noch te Kampen, noch te Amsterdam allen zou kunnen op leiden, of er moesten ingrijpende maatrege len tot uitbreiding van het aantal hoog leeraren en de onderwijslokalen worden ge nomen. De aanraking van de niet-theologische hoogleeraren te Amsterdam met die te Kam pen is uit den aard der zaak niet zoo groot, maar ook die ontbreekt toch niet geheel. Ik ben blijde, dat ik op het diamanten jubileum van de Theologische School juist deze samenwerking eens naar voren mag brengen. God geve, dat ze steeds inniger worde! Tot eere van Zijn Naam en tot be vordering van de Gereformeerde theologie! HET DIAMANTEN JUBILEUM. DS. L. H. VAN DER MEIDEN. Chr. Geref. Predikant te 's-Gravenhage. Toen In 1834 de „zieke moeder" het kind, dat alle rechte middelen zocht aan te wen den om onder den zegen des Heeren de kranke te genezen, met stokken en zwaarden in de gevangenis en op straat wierp, stond het van allen en alles, behalve van God, ver laten. Het kind, Gode meer gehoorzaam dan de menschen, wandelde in de wegen des Heeren. Dit kon niet anders, want God leid de de afscheiding van alles, wat de Kerk niet was. Het werk van 1834 was Gods werk. „Met het oordeel over de reformatie van 1834 hangt ook principieel saam het oordeel over deze eigene Opleidingsschool der Ker ken", schreef Prof. Lindeboom, in „Des Hee ren werk herdacht", bldz. 5. Dit is zoo. Onze vaderen wandelden kerkelijk weder in de rechte banen. En die stoere voortrekkers hebben goed begrepen wat het zeggen wilde „de opleiding voor de kerk door de kerk" Ze hebben ook goed verstaan, dat opleiding eiseh der Schrift is. Geen wetenschap werd verworpen, doch wel goed begrepen, dat de theologie de heilige wetenschap, de koningin der wetenschappen is. Hun encyclopaedic was nog primitief doch in beginsel zuiver. De opleiding werd met kracht ter hand ge nomen en in rechte banen geleid. En de Theologische School herdenkt, dat het 73 jaar geleden is, dat de Chr. Afgescheidene Kerk haar School stichtte te Kampen. Dit diamanten jubileum is van groote beteeke- nis. Jaren van strijd zijn doorleefd. Maar de Theol. School te Kampen bloeit en groeit Dit verblijdt one. Het beginsel der Scheiding triumleerde. Wie het principieele standpunt der opleiding door de kerk voor de kerk verlaat, loochent het werk der Scheiding. En in deze vrucht van '34 zien we nog glan zen wat allen liefhebben, om Gods wil, die naar dezelfde beginselen leven. We kunnen ook dankbaar meeleven, om dat de Theol. School te Kampen voor de we tenschap niet zonder beteekenis is. Onnoodig is het om dit hier nader te verduidelijken. Dit is bekend. Kostelijke werken zijn er van de hand der Hoogleeraren verschonen. Wij feliciteeren van heeler harte Ilaar, die dit diamanten jubileum viert. Voor den grij zen Prof. Lindeboom zijn het vooral bijzon dere dagen. Zegene de Heere deze School verder. Blijve die school „pal staan, trots den smaad van al wie wetenschap onvereenigbaar achten met het geloof". Iloude zij „de koningin en het licht van alle wetenschap hoog". (L. Lin deboom, t.a.p.blz. 62). Geve de Heere ook door middel van deze school nog vele „Schriftuur lijke Godgeleerden", die vol des geloofs en des Geest.es recht Dcum dicere, tot Gods eere; die, als Paulus, recht roemen in het Kruis van Jezus Christus en die het arme en nood druftige volk Gods, het ware brood recht uit- deelen mogen. De Theologische School te Kampen bloeie en groeie, Gods Naam tot heerlijkheid en der Kerk ten zegen, totdat geen opleiding meer noodig zij. KAMPEN. DR. J. SEVERIJN. Ned. Herv. Predikant te Dordrecht. Gaarne voldoen wij aan een tot ons ge komen verzoek om een woord van belang stelling te doen hooren naar aanleiding van het 75-jarig jubileum van de Theologische School te Kampen. Kerk en School hooren nu eenmaal bijeen zoo moest de formatie van een afzonder lijke Kerkelijke organisatie, waartoe de gebeurtenissen van 1834 hebben geleid, ook de behoefte aan een opleiding der Leeraren doen gevoelen, in welke door de stichting van de Theologische School te Kampen in het jaar 1854 werd voorzien. De Kerkelijke orthodoxie bewaart steeds met zekere sympathie de herinnering aan de mannen van '34, die om den geloove zelfs verdrukt zijn geworden. Er Is in de afscheiding van 1834 een glans van dien heroïeken geloofsmoed, die eerbied af dwingt. Des ondanks heeft echter de afscheiding an '34 evenmin als de doleantie tot de ver gadering van het Gereformeerde volk in een Gereformeerd Kerkverband gevoerd. Integendeel zag men én na '34 én na '8G in de Hervormde Kerk de kracht der ortho doxie weer toenemen in zoodanige mate, dat de Kerkelijke vraagstukken met name voor het Gereformeerde volk bijzondere moeilijkheden brachten. Immers, de afzonderlijke organisaties van Gereformeerde belijders gingen zich min of scherp afteekencn en namen een eigen karakter aan. Onderlinge geschilpunten en dogmatische inzichten binnen het kader van de gemeen schappelijke Gereformeerde belijdenis, wer den schier tot tegenstellingen opgescherpt tusschen de groepen. Men denke aan bet vraagstuk omtrent het infra- en supra-lap- sarisme en het standpunt van Bavinck en Kuyper in dit opzicht Men denke voorts aan art. 36. Dergelijke verschilpunten worden weldra aangegrepen tot rechtvaardiging van de ver deeldheid van een volk, dat bijeen behoort. Het zal ieder duidelijk zijn, dat de opleiding der Leeraren op dit proces van grooten in vloed kan zijn en dat de afzonderlijke School voor de afzonderlijke kerkelijke organisatie een gevaar kan beteekencn voor de gemeen schappelijke geloofsopenbaring van het Ge reformeerde volk. De weg van de School naar de kerkelijke Synode is veelal niet lang. Men zij echter behoedzaam en wachte zich om schoolsche stellingen en inzichten haastig tot dogmen te maken, wijl daarin gevaar schuilt, dat staketsels worden opgericht, die het gerefor meerde volk verdeeld houden. De invloed van de School kan ook een andere rijn. Immers valt op te merken, dat bij al de scheidingsmotieven ook het grond principe, dat naar de gemeenschap des ge loofs heendrijft, niet onwerkzaam was. Het jaar 1869 zag oen fusie tot stand komen van de „afgescheidenen" en de „Kerken onder het Kruis", 1892 een saamvloeiing van de Christelijk-Gereformeerde Kerk met de ker ken der doleantie, waarbij ook de Theologi sche School van Kampen nauw werd ver bonden aan de Vrije Universiteit van Am sterdam. Welk een zegen kan er voor de toekomst van het gereformeerd kerkelijk leven en dlea voor de gansche natie zijn weggelegd indien de School de gemeenschap des geloofs voor oogen houdt 'Het gereformeerd belijdend vo$k is toch Uu/ fabcr/c ken, die gaven en krachten schonJc. De geestelijke gaven Gods komen het gan scha lichaam des Heeren toe en de vruch dier gaven laat zich niet binnen de perkei van een zekere kerkorganisatie besluiten. In dit licht dragen wij ook aan de Theo logische School te Kampen onze beste wen schen op. De Heere stelle haar tot een zegei voor het onderzoek en de verbreiding vai het Evangelie des Kruises en make haai dienstbaar tot de openbaring van de ge meenschap des geloofs van ons verbrokkeld Gereformeerde volk. OVER KERKMUREN HEEN. DS. G. HOFSTEDE. Doopsgezind Predikant te Blokzijl. Ik ben geen nazaat van Schol ten of De Cock, hoewel mij wel eens de eere ten deel js gevallen te worden genoemd „de Coksiaan- sche kandidaat". Toch voel ik mij aan hen verwant, die feestvieren bij gelegenheid van het diamanten jubileum der Kamper Theo logische School. Over kerkelijke scheidsmu ren heen voel ik mij met hen één in het ééne, algemeene, ongetwijfeld christelijke geloof en dies bied ook ik mijn bescheiden gelukwenseh aan. Daartoe noopt alreeds christenplicht; immers, Paulus heeft gezegd: „verblijdt u met de blijden". Maar meer dan christenplicht dringt mij verblijd te zijn om de blijdschap der broeders. Blijdschap om des Heeren wiL Blijdschap om mijns zelfs wil. Blijdschap, als ik gedenk, hoe met groote opoffering en zeldzame trouw de mannen van '34 het beginsel der eigen opleiding tegenover de staatsbemoeiing ook in zake de opleiding tot den dienst der Kerk hebben hoog gehouden en doorgevoerd; als ik ge denk, hoe de Kamper School steeds onver zwakt gehandhaafd heeft de zuivere wat heid naar de Schrift. Waar ook principiee verslapping te constateeren viel, waar oo verflauwing der grenzen intrad, wij wistei Kampen staat pal, Kampen wijkt niet af. Blijdschap, als ik gedenk den wetcnschai pelijken arbeid van mannen als Bavincl Biesterveld, Van Andel en zoovele anderei aan do School verbonden of door de Schoc opgeleid, waarmede zij gediend hebben ei tot zegen zijn geweest velen ook buiten de eigen kring. En die blijdschap wordt tot dankbaarheid wanneer ik gedenk, hoe ik voor mijzelf voo mijn denken en gelooven van dien arbei de vruchten heb mogen plukken. En daarom bid ik den feestvierenden broe ders toe, dat de Hee re,de School nog lang jaren tot een zegen moge doen zijn voor ds deel van Zijn wijngaard, waarvoor zij i bestemd; maar ook, dat die zegen naar bui ten blijve werken tot hedil van heel oo volk. De uitbreiding der Theologische School. INGEZONDEN MEDEDEELING. Dan maar liever de voedzame vlug kokende Ook als toespijs op velerlei wijze te be reiden. Receptenboekje op aanvraag gratis verkrijgbaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 8