TWEEDE BLAD. liit de Pers. BINNENLAND. Kerknieuws. Radio Nieuws. MAANDAG 3 JUNI 1929 TWEEDE ELAD PAG. OUD-MINISTER TALMA. in zijn laatste Paiiements-Film trijheid" schrijft D. Hans onder rr olgende: lit kan nooit met een g&yocl v eerbied. Ja: en dan komt daar tocli altijd ook een jaren geleden -vroegtijdig stierf, valt de lijn der tragiek duidelijk te bespeuren. Ik gebruik daar het woord christen- staatsman. Eigenlijk gebruik ik het niet gaarne: het geeft ecnigszins voedsel aan -•en valsclien schijn, of hot christelijke in of meer vereenzelvigd moet worden et- rcchtschc politiek. En daar is natuurlijk niets van aan. Maar voor Talma gebruik ik het woord, omdat er wellicht nooit een staatsman is est, wiens politiek naar eigen eer lijke en rotsvaste overtuiging zóó onmid dellijk uit z'n christelijke geloof voort sproot, als hij. Hij was democraat, naam van het christendom. „De democratie'' zoo sprak hij „zal alleen veilig zijn, als zij zich laat beheerschen door den Christus. Aan ons de roeping haar te toonen. dat haar idi len bij Hem veilig en verzekerd zijn". Elders dit sterke en karakteristieke woord: lk wist. wanneer ik de zaak der arbeiders losliet, ik daarmede God zo\ loslatenWerken voor de zaak der arbei ders vond hij „een wezenlijken arbeid voor do toekomst van het koninkrij! Gcds." Hij was arbeidersman, hij wa democraat, om Gods wil en op grond vai liet Evangelie. Daarna betoogt Hans, dat de tegenstand ijner naaste geestverwanten voor Talma ooral is geworden de grooto tragiek, het dirijnende conflict in zijn leven. Paar is zeker voel van waar. Maar wij geloovcn toch. dat de- heer Hans pn anderen factor te veel uitschakelt als schrijft: „De oppositie van links rachtle hij. Die trof hem niet. zoo erg eb reeds vroeger alp mijn overtuiging mec- edeeld en ik blijf daarbij dat Talma it de rijen der vrijzinnigen niet altijd lyale manier is bestreden. Maar dezen Bgenstand aanvaardde hij." Waarlijk, het is zooals de schrijver in „De 'rijlieid" het zegt: Talma heeft zich iifge- terkt, afgebeuld. Dit staat wel vast, dat Talma voor zijn overtuiging zijn geheele persoonlijkheid inzette. In den strijd waren alle vezelen van ziel en lichaam gespannen. Het debat greep hem physiek aan. Hij transpireerde enel, en nog zie ik z'n hooge, vierkante gestalte achter de regeeringstafel staan, ienvijl hij voortdurend het gelaat met den takdoek afwischte. Hij sprak gemakkelijk, maar hij sprak dikwijl hi vrij lange en ingewikkelde jannen,'zoodat hij niet altijd duidelijk te volgen was. Hij had een zeer zwaar stem geluid en als hij zich opwond, dan don- tierde het op het Binnenhof. Jupiter to- nans noemde van der VJugt hem. Zijn maidenspeech in Decembër 1901 (over de Oorlogsbegrooting) was, vlak voor Kerst mis, een sensatie. Na zijn aftreden als minister in 1913 (hij was toen pas 49 jaar) trok hem het heimwee naar zijn oude ambt. In het kleine en lieflijke Bennebroek beklom hij den preekstoel weer. Welk een onder scheid: van het woelige Binnenhofslag veld naar den rustigen kansel in een landelijk dorp. Het heeft slechts kort geduurd. Want het leven liet hem niet met rust: de oor log kwam en als (onbezoldigd) veldpre diker in algemeenen dienst nam hij een 2\vare taak op zich, die zijn laatste krach ten sloopte. Hij moest door vrouw en vrienden lettorlijk gedwongen worden, haar neer te leggen. Den 12en Juli 1916 stierf hij; op het kleine Bennebroeksche kerkhof is zijn graf. In diepen eerbied blijf ik aan deze fi guur denken. De heer Hans staat, aldus voegt de „Maas- Dde" hieraan toe, ook buiten de naaste ^stverwantcn van dezen even bekwamen s nobelen mensch, met dezen eerbied niet leen, en het eert hem, dat hij er nog eens iverholen uiting aan heeft gegeven. Met gretigheid sluiten wij ons bij hem aan. Talma blijft een aangrijpend voorbeeld den staatsman, die zich geheel gaf aan m taak, waarvan ihij het gewicht diep door belde, tot hij er zelf bij ten onderging. Het kan niet anders dan ten goede komen an geheel ons politiek leven, wanneer der- ilijke lichtende voorbeelden ook voor het ageslacht op den kandelaar blijven staan. SCHOOLARTSENDIENST. ■Naar aanleiding van oen adres van de idea id er gemeenten Katwijk, Oegstgeest, ompwijk, Yalkcnhrug, Veur en Voorscho en om toekenning van een provinciaal sub- dio van 50 pet in de kosten van een voor ie gemeenten in te stellen schoolartsen- lenst deelen Ged. Staten van Zuid-Holland an de Prov. Staten mee, dat zij praeadvies iet meer voor deze, idoch voor de volgende cwone zitting zullen uitbrengen, daar heil dres erst op 20 April is ingekomen en de linister van Arbeid desgevraagd nog geen icdedeeling kon doen over de vraag wan eer voorstellen tot samenwerking kunnen orden venvacht, tenvij 1 bovendien subsidie ïVraagdi wordt voor het volgende jaar. GEMEENTELIJKE LEENINGS- POLITIEK. De Algemeene Vergadlering en heb congres de „.Vereeniging van Nederlandsche emeentenzullen dit jaar worden gehou- op S, 9 en 10 Juli te Breda. Op het Con- zullen aan de orde worden gesteld prac- Iviezen, uit te brengen door de heerei) Ir. M. Slingenberg. wethouder van Haarlem a Mr. J. A. de Wilde, wethouder van Den laag, ovet het volgende vraagpunt: „Welke ^elen moeien worden in acht genomou bij gemeentelijke- leemngspolitiekf VEREEN. VOOR CHRISTELIJK BUITENGEWOON ONDERWIJS, Hoe is de toevoer van leerlingen te bevorderen? Een schoolmuseum voor buitengewoon onderwijs gewenscht. DE PROPAGANDAMIDDELEN. Zaterdagmiddag vergaderde in hotel „Terminus" te Utrecht de Vereeniging voor Christelijk Buitengewoon Onderwijs, onder voorzitterschap van den heer O. Ooster- wijk, van Den Haag. De Voorzitter opende dc vergadering op de gebruikelijke wijze. De Secretaris, de heer J. de Graaff, van Rotterdam, bracht jaarverslag uit, evenals de penningmeester, de heer Max .1. Schrcude r, van Botterdam. De versla gen werden goedgekeurd. In de middagvergadering werd 't woord gevoerd door den lieer J. E. van Beinurn. hoofd der school van de Johannastichting te Arnhem, over de vraag: „Wat kan er gedaan worden om den toevoer van leerlingen naar onze inrichtingen te bevorderen"? In zijn referaat zet Spr. uiteen, dat als er óók leerplicht bestond van het misdeelde kind de moeilijkheid dat misdeelde kinde ren öf niet in de voor hen bestemde inrich tingen óf er veel te laat komen, zou zijn opgelost De bezwaren tegen leerplicht, voor deze kinderen zijn echter niet licht te tel len en leerplicht voor misdeelde kinderen heeft zoowel vóór- als tegenstanders. Spr. wil geen discussie hierover uitlok ken, daar hij deze voortijdig acht Een Leer plichtwet voor het misdeelde kind zou zeer zeker groote offers Van de schatkist ver gen voor verplegingskoslen en uitbreiding van plaatsen in de bestaande inrichtingen. Er zijn echter ook nog trappen tusschen het dwingen van alle ouders om hun mis deeld kind een gopaste opvoeding te geven en het niets doen. Als de Regeering de ouders, die steun vroegen om hun misdeeld kind naar een bestaande inrichting te kun nen sturen, hielp, dan waren we reeds een heel eind opgeschoten. Hiervoor zou best een regeling te treffen zijn. door de kosten b.v. te splitsen in drie gelijke deelen, waai- van een ten laste komt van den Staat, een ten laste van de gemeente of de provincie en een ton laste van de ouders, armverzor- gende lichamen e.d. liet is echter waar: de wetgever voelt de zware verantwoorde lijkheid tegenover het misdeelde kind niet, noch in 1901, noch in 1929, en oen stage arbeid van voorlichting en bewerking der publieke opinie zal noodig zijn voor hij tot deze erkennning gebracht wordt Daarom dienen wij te overwegen aldus Spr. wat thans gedaan kan worden. In groote kringen van ons volk heerscht nog groote onkunde omtrent de inrichtingen, die het misdeelde kind een gepaste oplei ding willen geven., zooals Spr. verder uit eenzet. Spr. geeft de navolgende propagandamiddelen aan: le. een propagandageschrift, uit te geven door de gezamenlijke Christelijke in richtingen of door do Vereen, voor B. O., 2e. een vaste persoommïssie, saamgesteTd uit vertegenwoordigers van do verschillen de inrichtingen tot voorlichting der groote pers, 3e. het leggen van contact tusschen de inrichtigen en de ouders van misdeelde kinderen. Bij het pogen om voorlichting te ver schaffen voor de opleiding van de verschil lende soorten van afwijkende kinderen, zou een blijvende tentoonstelling, dus een soort museum, van groote waarde zijn. Ds. van Voorthuvzen heeft dit in zijn museum reeds in praetijk gebiecht, maar dit museum is meer speciaal ingericht voor de afd. zwak zinnigen. Wil dit op te richten museum goed worden ingericht, dan moet het geen deel worden van een gewoon schoolmuseum Dit museum zou natuurlijk een algemeene propaganda maken, die echter ook de Chi. inrichtingen ten goede kan komen, indien .ve onze medewerking vcrleenen. Als het Roode Kruis voor dit plan kon gewonnen worden, lijkt Spr. de uitvoering ervan zeer goed mogelijk. Een derde belangrijke zaak, die te ver- uilen is. bestaat in het verlichten van dc financieele lasten voor de ouders. De ver- plegingskosten zijn door de meeste ouders slechts voor een klein deel te betalen. Een inrichting kan nu wel een verpleeggeld vragen, dat nog niet de helft bedraagt van den kostenden prijs, maar dat is een onge zonde toestand, waardoor de inrichtingen onder chronische tekorten lijden, die in bij zondere gevallen tot een débScle kunnen leiden. Een verpleegprijs is noodzakelijk, waarbij een behoorlijke exploitatie mogelijk is. Daartoe is steun noodig, waartoe fonds vorming noodig is. Om te resumeeren is er dus, volgens Spr. het volgende te doen: a. door artikelen, vlugschriften en het houden van lezingen het groote publiek er vele gevallen gesticht «verpleging noodzake- ZONDAGEN WEEKEND. lijk is or.i tot een zelfstandig bestaan te b. een beroep te doen op particulieren, armverzorgende lichamen en provinciale besturen teneinde bijdragen in de verple- gingskosten te verleenen: c. te trachten met medewerking van pu blieke lichamen en personen geregeld op gave tc krijgen van verschillende catego rieën en inisdcelden, die van school- en vakonderwijs verstoken zijn; d. hij voortduring rijks- en geujeentebe- sturen te wijzen op de zedelijke verplichting om het misdeelde kind in de gelegenheid te stellen een voor hen geschikt school- en vakonderwijs tc ontvangen; e. een commissie te benoemen nm de zaak van een schoolmuseum voor de ver schillende takken van liet B. O. te bestu- deeren, die zich in verbinding zal stollen met Dr. van Voorthuyzen en het bestuur van het Rondreizend Museum en het be stuur van dc A. V. O. Na deze inleiding werd een uitvoerige bespreking gehouden, waarin nog versclnl- dende wenken en adviezen werden gege ven en besproken, zooals liet vervaardigen van een film en het houden van referaten. Besloten werd, dat het bestuur zal na gaan welke middelen tot propaganda kun nen worden aangewend, en die middelen zal uitvoeren of met een plan <>i» de volgen de algemeene vergadering zal komen. Na rondvraag werd de vergadering door den heer Schreuder met dankgebed ge sloten. GEREF. KERKEN IN HERST. VERBAND. Te Classisvergadering dezer Kerken, 11 Ju ni te Haarlem te houden, komen o-m. ter tafel rapporten van deputaten inzake: de bewerking van een nieuwen liederenbundel, de vvensehe- lykheid van hernieuwde formuleering van het Kerkelijk leven, voortgang van de vrijmaking der Kerken, de toelating van predikanten tot den dienst in de Kerken, het toestaan van het spreken van een stichtelijk woord en de ven houding der Kerken tot andere Kerken. Van den Kring Rotterdam is het verzoek, dat de Classis zich beziime op de vraag, of het begrip „hulpbehoevende" Kerken niet rui mer dient opgevat dan zij zulks tot heden deed. en dat zij voorts overwege, of niet de wijze van examinatie dient verandert te wor den. De Kerk van Rotterdam stelt voor, dat de Classis maatregelen neme om te geraken tot een ernstige bespreking betreffende hot ge bruik en c.v. wijzigingen van de gebruikelijke Formulieren; en dat de Classis voorts beslui te de Kerkeraden vrij te laten" in de vervul ling van vacante beurten met dien verstande, dat het optreden van predikanten van recht zinnige richting, doch niet tot het Kerkver band behoorende, in bijzondere gevallen niet als onjuist zal worden beschouwd. LITURGISCHE DIENSTEN. Te Amersfoort werd door de Geref. Kerk in Hersteld Verband dn de jongste Ge meentevergadering gesproken o.m. over het houden van liturgische diensten. Te Amsterdam-Centrum werd door de Geref. Kerk in Hersteld Verband Zondag jl. voor de tweede maal een morgengods- dienstoefening met evangeliseerend liturgisch karakter gehouden, waarbij Ds. .T. C. Aalders naar aanleiding van Hand. 8 6 sprak over het onderwerp: „Do waarde erkend van een stoffelijk bezit, de meerwaarde aangewezen van een geestelijk bezit". REIZEN OP ZONDAG. Te Amersfoort werd in de Gemeente vergadering der Geref. Kerk in Hersteld Ver band door verschillende leden uitgesproken, dat zij gaarne de avonddiensten wat meer be zocht zien, terwijl anderen aanmerking maak ten op het vele heen en weer reizen van pre»- dikanten en voorgangers op Zondag. RUSTHUIZEN. Te Schoonhoven werd namens den Kerkeraad der Ned. Hervormde Gemeente door den architect G. van der Sijde aldaar aanbesteed het verbouwen en restaureeren van het Tehuis voor Ouden van Dagen. Er waren 9 biljetten ingekomen: Gebr. de Jong, Bergambacht, f 15980; S. van der Oever, Schoonhoven, £17106; C. van Leeuwen Nieuwerkerk a. d. IJssel f17500; A. P. de Klerck, Reeuwijk, f 17600; J. Klip f 17777; P. Bouter f 179S0; G. Kuilenburg f18075; en A. van Wamese f 19100, allen te Schoenhoven Alles zonder centrale verwarming en eloo- trisclie liftinstallatie. ZENDING. e n d i n g s d a g. In het „Nieuwwerk" tegenover het Jachthuis van het Liesbosch bij Breda zal Woensdag 19 Juni a.s. vanwege de Classis Klundert der Geref. Kerken de 15de Zendings- en Evangelisatiedag worden gehouden. Sprekers zijn: Ds. H. Lanning, Fijnaart: Openingswoord; Ds. Jac. van Nes, Den I-Iaag: „Het Jodendom als beklaagde en als aanklager"; Ds. A. Lauwers, Brussel: over een later te publiceeren onderwerp; Ds. A. Merkelyn, Magalang: „Java: geestelijke nood"; Ds. A. Dercksen, Klundert: Slotwoord. ZATERDAGS ONVLUCHT MEN DE STAD. Dnitsche Schwarmerei. Wat de Kerk doet voor dc uitgaanden. onzen Duitschen correspondent). Wcnn sic lüulcn om Sonntag Das klingel wohl schön, 'T Dan wallen wir alle Zur Kirche gehn Und wollen, versammelt am heiligen Or Uns predigen lossen des Herren Worl Het weekend. wij eenmaal als kinderen in tijd, toen we nog geen „weekend" ken den. Maar de tijd is anders geworden en wij rnet hem. Ketteren daartegen baat weinig. „Es andem sich die Zeiten vind wir mit ihncn!" Daar helpt geen vadertje en geen moedertje aan. De gansche week hebben ze gewerkt in <le fabriek of op 't kantoor. Zes dagen achter een. In den heerlijken lentetijd. Vuur het verlangen naar buiten was geen plaats en geen tijd. Ononderbroken werd er gewerkt en ter afwisseling geslapen. Sla eerst eens deze jacht door de warme wereldstad om dezen tijd van 't jaar gade, het jagen van duizen den jonge, nienschen, die dol zijn op natuur en sport maar door den arbeid gebonden zijn aan de stad, dag-in, dag-uit. Is het daar een wonder, dat ze den Zater dag hunkerend tcgemoetzicn en opademen, als de klok één uur heeft geslagen? Engeland is er hij voorgegaan. Daarom wordt als vanzelfsprekend in \ele landen het Engelsche woord „weekend" benut. Ook in Duitschland. „Wochenendc" klinkt zoo prozaisch. De sport. Het was de scherpe blik van <len Brit, welke Engeland tot het klassieke land van de sport maakte. Wilde liet volk onder t vochtige eilandklimaat gezond blijven, dan moest bet meer dan eonigo andere, natie aan sport gaan doen. Dezelfde praclische over weging leidde den Engelschman tot bet in stellen van een „weckend". Men was tot het inzicht gekomen, dut de pauze tusschen werkdag en rustdag voor den bewoner dei- wereldstad grooter moet wezen dan dc kringloop van een enkelen dag, wil hij licha melijk cn geestelijk tot rust komen. Ook in Duitschland heeft men al vóór den oorlog uit hygiënische overwegingen den vrijen Zaterdagmiddag opgoëischt ter ver lenging van de Zondagsrust. Ook en vooral de jeugdbeweging gaf met haar devies „Te rug tot de natuur!" den stoot die die verbe tering. Eigen methode. Ma&r al gaat deze weekend-beweging oor spronkelijk van Engeland uit, toch heeft elk land, dus ook Duitschland, daarbij zijn eigen opvatting en methode. Als een zwaar-zieke. kwam de Duitsche natie uit den harren oor log te voorschijn. De nog steeds heerschendc woningnood, do maatschappelijke achteruit gang, de toenemende concurrentie op elk ge bied, de snelle groei der groote steden maak te de behoefte aan lucht, licht eu zon al sterker en sterker. De gerationaliseerde ar beid men spreekt in het mechanische fa- brieksbedrijf van den „Laufendon Bami! ging als een zware last op de scheudcrs van den arbeider drukken. Juist in de eenvoudige kringen der bevol king ontwaakte het bewustzijn, dat men na gedanen arbeid niet slechts rust. maar ook de ontspanning der natuur voor lichaam on ziel noodig heeft. Zoo is het de weckend- beweging geworden, welke als een brug werkt tusschen stad en land, tusschen den bewoner van den metropolis en de natuur. Gij miskent echter den Duitscher, wim- neer ge meent, dat hier niet nog iets aan toe komt. De Duitsche volksaard heeft een hang naar alle natuurschoon, gaat in zijn „Schwarmerei", in zijn dweepzucht soms zoo ver, dat hij de natuur als een weg naar het eeuwige beschouwt. Wat doelt de kerk? Hier dringt zich aan ons als vanzelf de vraag op: wat doet de kerk in dezen, hoe stelt zij zich tegenover de weckend-bewe ging? Beide groote christelijke organisaties, de katholieke zoowel als dc protestantschc, voelen zich immers verantwoordelijk voor het leven van het gansche volk. Is het daar niet logisch, dat zo haar aandacht wij den aan een steeds toenemende beweging van onzen tijd? Het valt niet te ontkennen, dat juist de kerk door de toenemende weekend-beweging in een moeilijke positie is gekomen. In ker kelijke kringen hoort men vaak spreken over den „stervenden Zondag" en men bedoelt daarmee, dat dc Dag des Ileercn, zooals wij hein sedert onze prille jeugd kennen en li'f hebben, ai meer en meer onder den invloed \;m de weekend-beweging i« komen staan. In Duitschland heeft vooral de Evangeli sche kerk haar nieuwe taak met ernst uan- vaard en bet ligt in de lijn der logica, «lat hierbij Berlijn den toon aangeeft. Iloe zulb-n wij, zoo vroeg men zich af. de duizenden, lii' reeds des Zaterdags de stad verlaten, des Zondags bereiken.' Daartoe richtte men in 1927 in Berlijn de ..Zentralstellc für kiirIl licit.? Wochenendarbeit" op. welke door een geestelijke, speciaal voor dit werk aangewe zen, wordt geleid. Het laatste jaar werden er in 27 districten van Berlijn cn omgeving diensten gehouden, of in oen kerk of onder God's vrijen hemel. Alleen in Grossberlin stelden zich voor zulke diensten reeds 21 Dienaren des Woords ter beschikking; 2 Berlijtische jeugdorganisaties werkten tot het welslagen van zulke dien sten mede. In andere plaatsen wordt gedurende de zomermaanden des Zaterdags een dienst in rie kerk gehouden, meestal in de avonduren, terwijl ook in verschillende steden des Zon dags in den vroegen ochtend een godsdienst oefening gegeven wordt. Enkele gemeenten gingen nog verder, plaatsten den dienst voor hen, die reeds Zaterdags op reis wenschten te gaan, opzettelijk op Vrijdagavond. Als iets nieuws werd mij van Spandau verteld, dat daar een kapel w erd ingericht tot 't houden vau een dienst, speciaal voor „Ausflügler". Dit is de eerste „Wochencndkapelle" vvai ik tot dusver van hoorde. Het pantheistische gevaar mag hij al deze nieuwe gebruiken niet onderschat worden. Er is ecu groote schaar nienschen, welke al les. wat met bod cn den godsdienst samen hangt, van dc hand wijzen. Het wil mij twij felachtig toeschijnen, of zij door dit to moetkoinen aan nieuwe zeden en gewen ten, of zij door een openluchtdicnst voor kerk worden gewonnen. De mogelijkheid blijft echter, dat velen, die de stad verlaten hebben, op den Dag des Hoeren toch nog luisteren naar de verkondiging van Zijn Woord. Luchtvaart. LA CIEVAS AUTOGIRO. Het palent in Amerika verwon en. De Spaansclie ingenieur en constructeur La Cierca, wiens autogiro, het vliegtuig w on ede men bijna zonder aanloop stijgen cn haast rechtstandig dalen kan, in verschil lend" Emopeoschc hoofdsteden zooveel lie- wondering heeft gewekt, heeft de rechten op zijn uitvinding thans naar Noord-Amc- rika verkocht. Na lange onderhandelingen en uitgebreide proefnemingen, die te Phila delphia plaats hadden, is het auto-giropa- ''ent door Mr. Harold F. Pitcairn verworven, Door een maatschappij onder den naam Pit cairn Cierva Autogiro Company of America Inc.. waarhij ook de Londenschc The Cierva Autogiro Ca Ltd. betrokken is, zal de uit vinding geëxploiteerd worden. Men acht het mogelijk, dat in het bijzon der voor particulier gebruik, de autogiro een groote toekomst kan hebben, daar een groot landingsterrein overbodig wordt. Uit Oost-lndie. DE HANDEL MET DE PAPOEAS. Rommel is Onverkoopbaar. Pastoor Geurtjens, die een veiling van onverkoopbare goederen te Okaba meemaak te, waar kisten „Sigaretten" voor 25 cent van de hand gingen, schrijft daarover de volgende lezenswaardige beschouwing in de „Koerier": „De rommel naar de rimboe!" is al een oude leus, door vele handelaren gehuldigd. Die lui zitten immers toch te ver om te reclameeren. En voor de lieele of halve wil den in die uiterste buitenposten laat men zelfs opzettelijk rommel aanmal..n. Wat heeft immers zoon ongewasscheh roetmop verstand van handelswaren, b.v. van tabak? Hij zou wel bokkenhaar rooken, als hem lat 'als tabak verpakt werd toegestopt. Maar zijn natuurproducten zijn goed: dus daar is met een handigen greep een slaatje uit te slaan Tabak is wel het ruilmiddel bij uitnemend beid en ik maakte 't al twee malen mee, dat een firma een nieuw merk tabak invoerde, om de Kaja-kaja's beet te nemen. Doch ze grepen mis en hadden zichzelf tc pakken, De Kaja-kaja's trokken den neus op voor de viezigheid en wilden 't niet eens cadeau. En nu werd weer zoo'n ergernis opge ruimd. Ik vroeg aan de koopers of ze er voor hun 25 cent per kist tabak nog geen strop aan zoudeit halen. O neen, zeiden ze. „boewat obat njamock". 't Is te hopen, dat dc muskieten er ook vies van zijn, maar dat zal nog moeten blijken. Een beheerder had een groententuintje, waarin echter 't ongedierte erg huis hield. Maar daar is tabakswater goed voor. En daar in de magazijnen stonden heele rijen pokkeu sigaretten van 't zelfde merk, die ook niemand voor niks wilde. Dan maar eenige pakken in een kuip water. En zien, met dat sausje er over vonden rupsen cn sprinkhanen 't eerst echt lekker en ze hiel den „slamatans" in 't groententuintje van den MEDISCHE KRONIEK. MATIGHEID. Terecht wordt herhaaldelijk in de Heilige Schrift er op gewezen, hoe matigheid ook een der Christelijke deugden is. Nu en dan komt het nog wel eens voor, dat iemand van den honger sterft, in Rusland in en na den oorlog zijn er nog heele landstreken bezocht door hongersnood. Toch geloof ik, dat er nog meer menschen sterven aan te veel, dan aan te weinig voedsel, meer aan «ervocding dan aan ondervoeding. Zoo ook kon men waarnomen, dat vele nienschen. tijdens den oorlog, toen schraal hans keukenmeester was, zich veel gezon der gevoelen, dan in tijden toen alles volop te krijgen was. Het is bij ons zoo'n ingewortelde gewoonte geworden van jongsaf om vee! te eten. Is men ergens gast, dan doet men de gastvrouw genoegen, zooveel mogelijk naar binnen erken. Doet men dit niet, dan wordt men er toe aangespoord van alle zijden. Som migen nemen dan ook maar een extra portie om gastheer of gastvrouw een ge noegen te doen. En toch is veel en vooral te veel eten zeer schadelijk voor ons lichaam. Menigeen wordt daurdoor. al is het niet dood ziek. toch in minder goede conditie, dan dc matigen cn mageren. Wat niets kost is niets waard. Misschien is daarom de matigheid niet in tel. Men betaalt liever dure herstellingsoorden en me-' dicijnen, dan wat niets kost als matigheid, versche lucht, water en beweging binnen- of buitenshuis. Er wordt veel geklaagd over het toene mend zenuwlijden en minder weerstands vermogen vooral bij liet opkomend geslacht en schuift dan dc schuld op te veel studie of te veel arbeid. Inderdaad wordt aan kin deren veel onnoodigs of tenminste napraten geleerd en dit vaak voortgezet op late ren leeftijd. Gewoonlijk komen zij reeds met zenuw- achtigen aanlog of halve zenuwlijclertjes ter school als producten, der onjuiste levens wijs der voorouders. Door arbeid ook hoofdarbeid zal een mensch zoo spoedig niet van streek geraken. Doch wanneer men bovendien voldoet aan alle z.g. verplichtingen van ons gezelschaps leven, vooral wanneer daar de nacht geheel of gedeeltelijk bij wordt betrokken en de nachtrust wordt ingeboet, dan wordt dit te veel. Zenuwen kunnen groote inspanning uit houden dit heeft ook de oorlog geleerd, "vooral wanneer daarbij regel, orde en ma tigheid wordt betracht. Ycrweekeling en zin genot brengen een mensch ook zonder arbeid van streek. Venus, Bachus en Morpheus hebben al heel wilt zenuwachtige menschen gemaakt, waarvan de nakomelingen op hun beurt weer zenuwachtige kinderen waren. Wanneer zulk een nakroost, ook dan nog onmatig leeft, wreekt zich dit dubbel. Eu juist, omdat zich onzen tijd kenmerkt door degeneratie (ontaarding) is het zoo hoog tijd, dat de jongelieden door matigheid en an dere deugden zelf meer weerstand krijgen en daardoor de mogelijkheid scheppen vau een beter nageslacht Er is nog steeds veel gevaar. Het eene ge slacht heeft al geregeld allerlei onnatuur lijke levenswijzen overgeleverd aan het na geslacht. Dat er erfelijke belasting bestaat, dat de zonden van het voorgeslacht zich ook weken op het nageslacht weten wij al lang uit den Bijbel, doch ook dat degene, die naar Gods geboden leeft w.o. dus ook ma tigheid gezegend wordt in vele geslach ten. Vele menschen erkennen ook wel, dat onze levenswijze meer tot venveekeliug, dan tot versterking zal lijden, dat onze beschaving ons meer heeft afgebracht van de nauur. Nu ligt het voor de hand, dut men zeggen zal: „Laat ons tot de natuur terug koeren". Maar dat gaat zoo eenvoudig niet. Men zou uitgeworpen worden, men zou zeggen met zoo iefnand kan men niet omgaan. Toch moet het anders worden, wil het goed gaan en zullen de zenuwlijders en krankzinnigengestichten niet steeds moeten worden uitgebreid. En hoevelcn ook buiten de gestichten lijden door hun zenuwen en moeilijk leven. Het moet anders worden Men moet de jeugd en do jongelieden Ieeren vermindering van behoeften. Met onze begeerten gaat het mede. als met den drin ker. iioe meer we drinken, hoe meer dorst; iedere teug vermeerdert den prikkel en den lust, ieder toegeven aan deze lust versterkt de gewoonte eu d" gewoonte wordt tot een tweede zij het dan kwade natuur. De wil is niet almachtig, maar vele on gesteldheden kunnen worden overwonnen, alleen door ernstig te willen. Evenzoo kan iemand zich tal \an ziekten op don hals halen, nietigheden in doodsgevaar veran deren vaak alleen om voor een ander interessant te lijken. De mensch van de moderne samenleving heeft zich te veel behoeften geschapen. Het verweekelen maakt ook meer zinnelijkheid en dit geeft meer verweekelen. Al wat lekker is wil gegeten orden. Wat gegeten wordt moet verteerd, by do verte e ring wordt weer meer gedronken en dit, eischt weer pikante kost cn weer drinken. Dit maakt weer slaperig. En door al dat overmatig eten en drinken en prikkelen, wordt van het Zenuwstelsol te veel geeischt. Gewoonlijk ziet men eerst het nadeclige van vele zaken in, wanneer het te laat is. Doch voorkomen is heel wat gemakkelijker dus heter, dan genezen. En dit kan de jeugd de kinderen de meisjes en do jongelingen. Men roepe overal om bevordering van een meer eenvoudige natuurlijke icvenswijz#. voor harding van het lichaam, door *?aden, zwemmen en allerlei vorm van sport, steeds op onthouding van het overbodige. Een mensch houdt vaak van overdrijving En nu is tegenwoordig,Waar de sport hoogtij viert, de sport ondergegaan in wedstrijden, die eigenlijk nog nadecliger zijn dan niets doen. Meermalen zag ik sportsmen, met stevige, likkc spieren, menschen als reuzen schijn baar. Doch niet alleen waren biceps en an dere spieren reusachtig door de oefeningen, doch ook het hart is een spier en dit was ook reusachtig geworden. En juist het hart kon daur niet tegen. Het gnat ccnigen tijd goed, doch dan valt de schijnbaar sterke man. als bomijs in elkander. Men liet dan ook z.g. kampioenen, nooit langer dan 4 3 jaar. Kampioen blijven, dat kunnen zij njet meer cn sterven gewoonlijk een vroegen dood, door overspanning, dus ook in de sport is noodig matigheid. liet ontbreken der matigheid, dit is ton slotte een der hoofdoorzaken, waardoor ons geslacht zoo zenuwachtig, zoo armbloedig is geworden en zoo weinig weerstandsvermogen bezit. UIL INGEZONDEN MEDEDEELIXG. Schobche havermout Gezond -Voedzaam-Zuinig HILVERSUM (1071 M.). 10—10.15 Morgemrll- «Jirie. 12,15—2 Kwintet. 2—2.30 Gr.-injofc-on. 2 -1.30. Orkest. 5—6 Kiixlcruurtjc. 6.01—7.15 Con- —8.30 BoekenhaUuurtje. Cebcndiek". 8.30—11 Toon* ber. II Oramotoon. HUIZEN' <336.3 M na f. Bulladen. 12.50 Varlëit. 1.20—2.29 Org. 2.2'U Sclioollezlniï. 3.20 Muziek. 2.25 Ver S.50 Uw.:,. ,-. 4.35 Ork. -c 5.35 Kuid'.ruu Lezing; SU 7,n:. piano erttlek. 7.3 uxlek van Scrlabln. 7.20 Literaire Muziek. 7.45 Itallaan*ch<- les. 8 05 0.20 Nleuwsber. 0.35 Lezintr. 9.50 Nieuw e- bcr. 0.55 Syinphonlecoucert. 11.20—12.50 Muziek. PARIJS „Radio Paris" (171 ML J 2.30—2.11 Symphoniccoi 8.35- LANGEN BERG (462 M) 10.35—12.50 Grantb- ion. 1.25—2.50 Ork, -- 8.20 Uit 8.05—6.50 Pii Groene Stlcrm Muziek en zang. Daarna Muziek tot 12.20. _.oth-viering. Declamatie» .50 Concert. AlgnerkupcL Muzlclt op 2 vleugel», mnrna tot 12.20 Muziek. HAMBURG (396 M.) 6.20 YooHJk concert 7.48 Iperctte. 11.20—12.15 Muziek. BRUSSEL (512 M.) 6 20 Trio. 6-50 Gramofoeu. i.35 Orgel. '.'.115 Muziek. gevorderden. S—8.30 Causerie -Christ". 8.309.45 Orgelconcert '.1.45—11 Concert en ,ng. 9.4-5 Nieuw». beheerder. Als <lc muskieten nu maar niet ongeveer denzelfden smaak hebben! Ook werd or een partij ijzerwaar geveild; schoppen, rieken, bijlen, hakmessen, enz. E.r was een tijd, en dat is nog niet zoo heel lang geleden, dat er nog ambachtslie den bestonden. Toen was zelfs een gewone boerenschop of riek een stuk werk, waar karakter 111 zat: ze blonken als zilver en klonken als een klok. Het werk prijst den meester zei men dan. Als men dan ziet, wat hier onder den naam van gereedschap op de markt gesmeten wordt, dan schaamt men zich als „Blanda" voor dat bocht Of is 't geen schande, dat Inlandsche sme den op de Moluksche eilanden met hun uiterst primitief eereedsehap werk leveren, waaraan geen enkele firma, ook met do schoonst klinkende namen, maar kan tippen.' Op lieel de Kei b.v. raken ze dan ook geen enkel kapmes kwijt. Maar zie eens zoo'n eenvoudig gebruiksartikel, door een Inlandschen rondtrekkenden smid gesmeed. Daar zit een sierlijke lijn in; het zwaarte punt is juist berekend voor den slag; d-* snee is als een vlijm: ge kunt er een potlood mee aanpunten, maar ook een boom mee vellen Leg daar do plompe dingen naast met de mooie „tjap" erop van een groote firma of fabriek, en de Inlander trekt er den neus voor op. Hier gingen arits, kapmessen, bijltjes, enz. enz. per dozijn voor gemiddeld één gulden. Ik kocht zelfs drie rieken voor 30 cent en ik bofte, want die bleken nog bruikbaar bovendien. En dan zitten we hier nog wel hij de Kaja-kaja's, die zelf het stec- neu tijdperk nog gekend hebben en dus nog „hongeren naar ijzer". Doch de ruilers weten ock wel, dat zulke rommel zelfs bij do Kaja- kaja's niet van de hand te zetten is. En dan zijn er toch fabrieken die zulken rommel aanmaken, en firma's die ze in den handel brengen! „For shame!" Men weet vaak niet, waarover men zichi het meest moet verbazen, over de vinding rijkheid of over de brutaliteit van den han del. Overal is hij er als do kippen bij, om elk# inheemsche huisvlijt onder een lawine rommelig „Ersatz" te verstikken. Op Tammbar maakten de lui mooie armbanden ivoor. Oogenblikkclijk werden ze in cel luloid op hedriegelijke wijze nagebootst en op dc markt gesmeten. Nu, ze dienden dm inboorlingen vooral, n doortrekkende liefhebbers van ethnn grophica tc gtrtovenl Met bennhtid raagt men zich af, lioelang dc sierlijke, maar moeizaam vervaardigde eigen weebeis het nog zullen kunnen volhouden tegen den stroom van goedkoope fabriekmatige ka toentjes. De Kaja-kaja maakt kruisbanden als borst- vereiering; op van vezels gevlochten banden worden met onuitputtelijk geduld honderden kleine witte vruchtpitjes vastgenaaid. De handel bracht terstond stroken katoen met dichte rijen hemdsknoopjes benaaid! Zelfs menie, oker en andere verfstoffen werden ingevoerd ter vervanging der inheemsche kleurstoffen, om zich het gelaat en "t lichaam te beschilderen. DE PESTOEVALLEN TE BANDOENO. BANDOENG, 1 Juni fAneta). Gisteren 1* nog een zieke, die mogelijk pest heeft en dis fkomstig is uit het besmette huis, in het gemeenteziekenhuis opgenomen. Hcd.-nmor- gen is de lijder met de halshubo in het Zen- dingshospitaal overleden. De toestand is overigens onveranderd. GEEN BEELDZENDER TE BANDOENG. BANDOENG, 1 Juni Aneta). Ofschoon er reeds gelden, op de begrooting voor waren gevoteerd, is voorshands afgezien van de aanschaffing van een zender voor radio beeldtelegrafie voor het verkeer tusschen Nederland en Indië. omdat de siond van de proefnemingen in Europa geen voldoends aarborgen geeft dat de kostbare instaila- •üa -nuttig rendabel efject zal hebben.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 5