JReawr (tTanrant Oagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken EERSTE BLAD. HEVEA BINNENLAND. Roos doodt het haar ABONNEMENT: Per kwartaal 3.25 (Beschikkingskosten 0.15). Voor het Buitenland bij Weke- lijksche zending 6.— Bij dagelijksche zending a 7«— Alles bij vooruitbetaling. Losse nummers 5 cent. met Zondagsblad cent. Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijg baar. No 2752 Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aan gesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936. MAANDAG 27 MEI 1929 Van 1 tot 5 regels1.17Vi Elke regel meer 0.22 V» Ingez Mededeelingcn van 1—5 regels 2.30 Elke rege meer 0.45 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau i wordt berekend f 0.10 10e Jaargang. nummer bestaat uit DRIE bladen EERE, WIEN EERE TOEKOMT. Van alle zijden is hulde gebracht aan het ■etgevend talent van Minister de Geer inzake jijn wetsontwerp tot betere regeling van de financieele verhouding tusschen rijk en ge meenten. Ieder, die ook maar eenige notie heeft, wel- fce-moeilijkheden immer weer voortvloeien uit die tot heden absoluut onvoldoende gere gelde verhouding, zal met dit lofaccoord jaarne instemmen. Heel dikwijls leveren ministers niet veel neer dan departementaal ambtenaarswerk; ioch het hier bedoelde wetsontwerp draagt in jizondere mate het persoonlijk cachet en Evordt gedragen door de persoonlijke inzich ten van den Minister. Daaruit is het ook te verklaren, dat de heer De Geer de materie zoo uitnemend be- heerschte en hij elke onverwachte siuatie onmiddellijk kon aangeven in welke richting 3 oplossing gezocht moest worden. Met bewondering hebben we daarom de behandeling van het wetsontwerp gevolgd i de hulde, minister De Geer toegebracht, dubbel en dwars verdiend. Deze erkentelijkheid mag echter geen oor zaak zijn, dat elke mooie vondst in het credit van den minister geschreven wordt; )k, wanneer anderen in dien geest reeds •n oplossing aan de hand hadden gedaan. Zoo mag gewezen op de deskundige en nauwkeurige voorlichting, welke de anti- rev. wethouder Gorter te Emmen in menige brochure heeft gegeven. Zoo zijn we het met „De Morgen" eens, dat ten onrechte aan Minister de Geer hulde gebracht wordt, als zou de stichting van ;gemeentefondsbelasting een vinding van Minister persoonlijk zijn In elk geval hebben wij zelf eenige maan den geleden een uitvoerige recensie gegi één der talrijke brochures, welke hand van Mr. V. Sickinga, secretaris der emeente Schiedam verschenen zijn n deze bekwame schrijver de gedach te van een Gemeentefondsbelasting duidelijl jheeft ontwikkeld. We hebben toen met nadruk op deze flechtvaardige oplossing gewezen en de schrijver hulde gebracht Hij zal zeker zijn moeite dubbel beloond achten, dat zijn denkbeeld thans zoo alge meens toejuiching vond en in een wetsont werp belichaamd is; maar gedachtig aan het ,eere, wien eere toekomt" mag hier wel met dankbaarheid nogmaals aan de studies Sir. Sickinga hulde gebracht worden. hebben we allen maar één doel: als goeJe en goedwillende buren naast elkaar te leven, doch de nationale belangen daarbij niet uil het oog te verlieeen. En het past geen partij, welke over deze politiek-neutrale kwestie toevallig eenstem mig dach't, om zich daarop te verheffen. Dit in de komende dagen juist het nationa- ïlang in gevaar kunnen brengen. BEDENKELIJKE PROPAGANDA. We zijn volstrekt niet voornemens op alle onjuistheden in te gaan, welke in de ko mende dagen op verkiezingsvergaderingen jedebiteerd worden. Dan hadden we wel dagwerk eai niet van 't aangenaamsie soort. Want nauwlijks is het propaganda-apparaat op gang gebracht, of er is aanleiding hier daar een spaak tusschen de wielen te steken. Juist echter, omdat we nog aan 't begin Staan, willen we waarschuwen tegen 't be denkelijke verschijnsel om de verhouding van Nederland tot het buitenland in 't ge ding te brengen. Dit deed o. i. op ongeoorloofde wijze de liberale spreker, Dr. Vos te Rotterdam, toen hij volgens het persverslag een tweetal op merkingen maakte over onze verhouding lot België. Een van zijn belangrijkste grieven tegen het aftredende ministerie is, dat het te wei nig nationaal is geweest, met name in he' NederlandschBelgische vraagstuk. En sprekend over het verworpen Verdrag merkte hij op: „De liberale fractie in Tweede en Eerste Kamer zijn de eenige geweest, die conse- kwent hebben op de bres gestaan voor het Nederlandsche belang". Zoowel het ééné als het ander lijkt ons Ongepast, al kwam er uit de vergadering Ook applaus. Dat het aftredende Kabinet, en speciaal Minister van Karnebeek inzake het Verdrag een groote fout gemaakt heeft: wij hebben et nimmer verawegen. Doch, wij hebben geen moment in twijfel getrokken, dat het Kabinet voor alles de Nederlandsche belangen hoopte tc flienen. De strijd gaat langs het Ministerie heen; doch al ware zulks niet het geval, we zou den di't punt zeker onaangeroerd laten te genover het Kabinet. Doch evenzeer tegenover andere partijen. De tegenstanders van het Verdrag hebben nooit of te nimmer de goede bedoeling van andersdenkenden in deze zaak in twijfel getrokken; ze hebben slechts betoogd, dal verkeerd inzicht tot betreurenswaardige ge volgen zou leiden. Ten aanzien van nationale vraagstukken streven de verschillende partijen diverse bedoelingen na en wéderzijdsche critiek is daarop niet slechts geoorloofd, doch plicht matig. tMaar tegenover 't buitenland in 't algc- [£--■■ on tegenover België in 't bijzonder WERKVERSCHAFFING. Wie niet werkt zal ook niet eten. In mijn jonge jaren heb ik dit oude spreekwoord meermalen hporen gebruiken en op bepaalde personen toepassen. En tegen de algemeene strekking van deze volksspreuk heb ik wei nig hooren inbrengen. Het is niet alleen de gang van het leven niet alleen het constatecrcn yan een feit, het is ook volkomen redelijk, dat, die den grond niet heeft gespit, en het zaad niet in de voren heeft gestrooid, de vrucht van den akker niet ontvangt Maar het leven is ten slotte toch maar een wonderlijk ding. Ep vele menschen heb ben zoo langzamerhand geleerd, dat ook al ontbrak den arbeid, toch voor het voedsel werd gezorgd. De instellingen voor Maatschappelijken Steun zijn veel dichter bij de menschen komen dan vroeger het geval was. En de gang naar het Armenkantoor is veel gemak kelijker voor het kind van ons geslacht, dan voor onze grootouders. Dat is te verstaan. De spreekwijze is niet geheel volledig. Wie niet werken wil die zal ook niet eten. Zoo was het en zoo blijve het. Wie echter werken wil, wie aanpakken durft, wie niet 'allerlei, vonden zoekt om aan het werken te ontkomen, die moet met zijn gezin eten ook dan als de inkomsten uit arbeid ophielden. Buiten redt men zich nog wel eens. Er is licht een lapje grond dat wat oplêvert. Het leven is soberder. Men kan de eischen iets lager stellen. Het gaat wel eens, om niet te zeggen steeds, moeilijk, maar het geldt en kelen en het is te overzien. In de stad groeit de vraag van de a ziening bij werkloosheid tot een probleem, 't Gaat niet om enkelen, maar om honder den. Als de inkomsten uit arbeid niet vloeien is er in den regel ook niets mécr, dat het eten mogelijk maakt. En de stad leent zich voor werkverschaffing in de onmiddellijke nabijheid" veelal niet Toch zoekt men in dagen van groote werkloosheid naar,een beter middel om te helpen dan J\et verleenen yan geldelijken onderstand. Al kan men hier niet buiten, zeker niet zoolang een goede regeling de werkloosheidsverzekering ontbreekt, ide aal is deze vorm van hulp niet. Men helpt immers maar aan het allernoodzakelijkste en men heft de menschen niet op. Integendeel, iemand die. den weg weet naar het B. A. komt in clen regel terug. Wij weten wel dat men niet meer spreekt van het Armbestuur doch van „Maatschap pelijken Steun". Dat velen het als van zelf sprekend vin den dat de overheid hoe langer hoe meer doet, wat feitelijk de maatschappij zelf be hoorde to doen. Maar we zijn nog een tikje te oud"i \vetsch om van den nood een deugd te maken. Ten opzichte van de werkverschaffing staan wij anders. De arbeiders die werken willen, hebben geen steun noodig, maar ar beid. Dat de overheid werkgelegenheid zoekt, hulp verleent bij migratie en emigra tie lijkt ons buitengewoon prijzenswaardig. Nu gaat het met de werkverschaffingen der groote steden, niet altijd zoo, als men dat wel graag zou willen. Ook daar komen allerlei kwesties voor en stakingen zijn dezen zomer aan de orde van den dag, stakingen met. al de bittere gevolgen voor de stakenden. Men heeft wel eens getracht hieruit een wapen te smeden tegen de arbeiders en te concludeeren dat het meerendeel toch blijk baar het steuntrekken zonder er arbeid voor te verrichten profiteert. Die conclusie is in haar algemeenheid echter onjuist Men moet zich, wij bepalen ons natuurlijk tot de Amsterdamsche gevallen, de zaak goed voorstellen. Daar gaat een groep werklieden, die aan de roezige en prettige drukte van onze stad gewend zijn, naar Drente of Friesland. Ze worden ingedeeld in groepen en ko men samen te werken met menschen die ze nooit eerder hebben gezien, die voor het meerendeel tegenover bet werk, egalisecren van gronden, aanleggen van vaarten e.d. ge heel vreemd staan. Thuis is het niet te best, en nu gaan voor 10 dagen weg, naar een kampement, waar ze op elkander zijn aangewezen ii vrije uren, waar ze met zes, zeven man allerlei slag e.i richting in een barak hui zen moeten. Het werk is vreemd, de handen staan er niet naar, het lichaam de laatste maanden aan arbeid ontwend, protesteert tegen het aanhoudend bukken, tegen do inspanning die het vreemde werk van de ongeoefenden vergt De loonen zijn de eerste weken in den regel niet hoog. Men zoekt nog naar de normen, men kent nog niet het prestatie vermogen der arbeiders. Garantieloon wordJ niet gegeven, mag niet gegeven worden. Dikwijls gebeurt het, dat men na een week vermoeienden ingespannen arbeid minder loon ontvangt, dan de week te voren aan het steunbedrag dat zonder arbeid werd verkre gen was genoten. Ieder voelt wel, dat er toch altijd eön ze kere geestkracht noodig is, om vol te hou den en door deze moeilijke weken heen te bijten. Daar zijn er die dat niet kunnen. Die of stilletjes de beenen nemen, of zich door verantwoordelijke personen den kop op hol laten brengen. I-Iet is niet goed, het strekt hen ook tot groote schade, maar het is niet geheel onverklaarbaar. Daar komt nu nog iets bij. Het aantal ge organiseerde arbeiders dat voor de werk verschaffing in aanmerking komt, is in ver hand met de verbeterde conjunctuur vrij ge ring. Door deze zelfde oorzaak vinden ook anderen die van aanpakken weten in de-stad veel gemakkelijker werk dan voorheen. Wat nu uitgezonden wordt is dus het deel, dat om allerlei oorzaak niet licht emplooi Werkverschaffing is ook toetsingsmiddel. De-arbeiders die getoetst moeten worden zijn niet de meest gewenschte werkkrachten. Is het percentage van deze „toetselingen" op werk wat groot, dan lijden ook de goeden onder en is het gevaar dat ze onder den voet worden geloopen niet gering. Reeds nu bleek meermalen, dat de goede elementen veel hadden te verduren, en dat men zelfs hun gezin niet ongemoeid liet. Dit lijkt ons onjuist Men zal scherp onder scheiden moeten, werkverschaffing en toet singsgelegenheid en eenige selectie behoort niet uit te blijven. Hiermede is het werk niet veroordeeld. Al leen moet getracht worden voor het surplus in de stad blijvende werkgelegenheid buiten te vinden. Dan komen wij verder. Natuurlijk zal men dan ook weer de goeden en, denken wij aan de Philipsfabrieken, de besten zien gaan, die wij eigenlijk ook in de stad wel kunnen gebruiken. Dit is het blijvend probleem van de groote stad, dat, mee door de sociale voorzieningen, het bezinksel blijft. Procentisch moge dit aantal gering zijn, feitelijk is en blijft het een zware belasting van het budget van Ar menzorg. Want zeker mag toegepast, dat hij die niet werken wil, ook niet eten zal, maar daar blijven vrouwen en kinderen, die men niet ongeholpen mag en kan laten. Ook hier kan alleen het Evangelie redden. AREND VAN AMSTEL. plannen in bewerking, waaruit, met inacht neming van de belangen van waterafvoer en scheepvaart en met de schoonheids- eischen, een keuze zal worden gedaan. Bui tengewone omstandigheden voorbehouden, kan die keuze in den loop van dit jaar ge schieden, zoodat verwacht wordt, dat met ;den bouw van de nieuwe brug spoedig daar en begin kan worden gemaakt. WILDSCHADE AAN DEN VOET VAN DEN HOLTER- EN HELLENDOORNSCHEN BERG. Op vragen van het Tweede Kamerlid Van der Sluis over bovenstaand onderwerp heeft de Minister van Binnenlandsche Zaken ge antwoord: Mij is gebleken, dat de Wildschadecom- missie reeds volle aandacht had geschon ken aan de schade, die de boeren ondervin den van wild en schadelijk gedierte Gevolg van de bemoeiingen der Wild- schadecommissie zal, naar met reden ver wacht mag worden, zijn, dat verschillende maatregelen in het belang der boeren wor den getroffen. Indien de onderhandelingen, die de Wild- schadecommïssie te dien einde nog met de jachtgeréchtigden voert, onverhoopt niet tot het' beoogde doel mochten lpiden. zal de ondergeteëkende toepassing van artikel 61 der Jachtwet in ernstige overweging ne- OFFICIEELE BERICHTEN. LANDMACHT. Bij Kon. besluit is aan den gen.-majoor, inspecteur van den geneesk. dienst der landmacht Dr. J. C. Diehl, eervol ontslag verleend als adviseerend lid der Staatscom missie, ingesteld bij Kon. besluit van 12 December 1910: is de officier van gezondheid der 2e kl. S. G. Rensing bevorderd tot officier van ge zondheid der le klasse; is bevorderd tot officier van administra tie der le klasse de officier van administra tie der 2e klasse F. T. van Rijn; is den eerste-luitenant S. C. Manger Cats, van het wapen der cavalerie, een eervol ontslag uit den militairen dienst verleend; is den officier van gezondheid der 1ste klasse, N. C. van Vonno, van het personeel van den geneeskundigen dienst der land macht. eervol ontslag uit den militairen dienst verleend; is aan de hierna te noemen reserve-offi cieren eervol ontslag verleend, t. w.: den reserve luitenant-kolonel E. H. Jucke- ma van Burmania Baron Rengefs van YVarmenhuizen, van het 11e reg. huzaren; den reserve-ritmeester W. F. Tromp Meesters, van de schoolcompagnie van den motordienst; den reserve-eerste-luitenant H. A. C. Hil- dering van het 7e reg. infanterie; den reserve-kapitein H. J. C. de Ruiter, van het reg. genietroepen en de reserve- eerste-luitenants H. F Beukelman, van het 10e reg. infanterie; A. D. Brusse, van het 5e reg. veld-artillerie; J A Canta. vnn het 11e reg. infanterie. HOFBERICHTEN H. M. de Koningin is Zaterdagavond uit Zwitserland te Soestdijk aangekomen. Prin ses Juliana heeft haar Moeder in Utrecht verwelkomd. In open auto's is naar Soest dijk gereden, waar de vele aanwezigen de Koningin met luide hoera's begroetten. VRAGEN VAN KAMERLEDE' Het Eerste Kamerlid, de heer De Muralt, heeft enkele vragen tot den Minister van Waterstaat gericht in verband met het on geval op den onbewaakten overweg nah'j Rilland Bath, waar, zooals men weet, een auto werd gegrepen door den trein en twee kinderen met hun beide ouders om het le ven kwamen. Is het vermoeden juist, zoo vraagt Jhr. De Muralt, dat deze vreeselijke ramp wellicht niet zou zijn voorgekomen indien de over weg bewaakt was geweest en de ministi intijds gevolg had gegeven aan den aai drang, door m'j daartoe uitgeoefend in c vergadering der Eerste Kamer van 25 April 1928, om dien overweg weder te doen bewa ken? Acht de minister, gelet cp elders voor gekomen ongevallen het niet zeer goed mo gelijk dat door een dergelijke aanrijding een mailtrein derailleert met de.ontzettende gevolgen van dien en is de minister alsnog bereid, den betrokken overweg weder te doen bewaken? ANTWOORDEN VAN MINISTERS. DE MAASBRUG. Twee plannen in bewerking. Op de schriftelijke vragen van het Twee de Kamerlid Vliegen betreffende vertraging in de uitvoering van de werken van hei tusschen Maastricht en Geleen gelegen deel van het in aanleg zijnde Julianakanaal en betreffende de oplossing van het Maas brug, raagstuk te Maastricht, heeft de Mi nister van Waterstaat het volgende geant woord: De werken van het Julianakanaal tus schen Maastricht en Geleen (waarmede be doeld zal zijn Elsloo) zullen naar het oor- deel van den Minister geen vertraging on dervinden. De werkzaamheden, welke ver- hand houden met de Maasbrug, kunnen in 1933 en die van het eigenlijke kanaal in 1934 voltooid zijn. Van buitengewoon sterke mutatie van het personeel kan niet wor den gesproken. Na de met het gemeentebestuur van Maastricht bereikte overeenstemming is ge regeld aan de oplossing van het Maasbrug- vraagstuk gewerkt, zoodat met bet verster ken van den onderbouw der bestaande brug in het begin van Juni a.s. een aan vang kan worden gemaakt - Vc r de nieuwe Mrw.sbn'g is een fivrftnV HET BEETWORTELSUIKERWETJE In een adres aan de Eerste Kamer wijst de. heer H. Jansen, directeur der N.V. Nieu we Schiedamsche Gistfabriek, er op, dat er een overeenkomst bestaat tusschen al de Nederlandsche bietsuikerfabrieken eener zij ds en de Ned. Gist- en Spiritusfabriek te Delft tezamen met de Zuid-Nederlandsche Spiritusfabriek te Bergen op Zoom, welke inhoudt, dat die suikerfabrieken geen lasse mogen verkoopen aan andere gist en/of spiritusfabrieken in Nederland, straffe van f 200.000 voor elke overtreding. Adressant is daardoor genoodzaakt duur dere buitenlandsche melasse te verwerken. 1-Iet komt hem daarom onbillijk voor, dat de beetwortelsuikerindustrie van regeerings zijde steun zal ontvangen, zoolang ze melasse tegen geringer prijs verkoopt, dan op de vrije markt te bedingen is. Hij verzoekt derhalve aan de Eerste Ka mer om eventueel aan het verleenen subsidie de- voorwaarde te verhinden, alle Nederlandsche' fabrieken en handelaars in veevoeder gelijk berechtigd zullen zijn betreft den -aankoop der melassé en. dat-geen Nederlandsche fabrieken daarvoor zullen mogen worden uitgesloten BOND VAN FORENSEN. De Algemeene Bond van Forensen in Ne derland kwam Zaterdag te Bussum in jaarvergadering bijeen. Ten raadhuize had des ochtends te 11 uur de officieele ontvangst plaats, waarbij de burgemeester, de heer H. de Bordes, een rede hield, waarin hij op de groote betee- kenis wees, die de forensen voor ons land hebben en zeker nog meer zullen verwer- De voorzitter van den Bond, Mr. H. J. Bool uit Hilversum, sprak een woord van dank, waarin hij deed uitkomen, hoe d<« Bond zich gelukkig prees, dat de vergade ring in een bloeiende forensengemeente als Bussum werd gehouden. De secretaris, Mr. G. van Everdingen. bracht het jaarverslag uit, waaruit bleek, dat de Bond een druk jaar achter den rug heeft, speciaal ook door het wetsontwerp tot regeling van de financieele verhouding, waarbij de werkforensen zoo nauw betrok ken zijn. Gememoreerd werd ook, dat bij de abon nementsprijzen der trajectkaarten de afron ding op geheele guldens vervallen is en hiervoor in de plaats is gekomen een af ronding op slechts een dubbeltje, hetgeen vele forensen een besparing meebrengt op de reiskosten van eenige guldens per en wat een tastbaar bewijs is van het practisch nut van den Bond voor zijn leden. De Bond trad toe als lid van de Vereen, lot Behoud van Natuurmonumenten in Ne derland. Een zeer belangrijke daad was de itgave van een eigen maandblad „De Fo- ens" genaamd. De rekpning van lasten en haten sloot met f 5500. Er is een klein batig saldo. De nenningmeester, Mr. P. van Groin Soeters, te Den Haag, hoopte dat vele forensen nog zouden toetreden. De jaarverslagen wer den goedgekeurd en de aftredende hoofdbe stuursleden herkozen. ONBEWAAKTE OVERWEGEN. Het volgende toont weer eens overduide lijk aan, hoe weinig regeeringscolleges de kunst verstaan om behoorlijk met burgers om te gaan. De heer C. van Benthem te Ambt-Vollen- hove meende een middel uitgevonden te heb ben om bij het naderen van een trein buigbaar afsluithek automatisch uit den grond te doen verrijzen en zoo het verkeer tot halthouden te dwingen. Volgens departementale registratie werden teekeningen en omschrijvingen op 3 Jan. 1928 ontvangen. En van dit departement, dat niets aan onbewaakte overwegen, maar veel aan óverwegen doet, werd op 23 Fe bruari reeds antwoord ontvangen. Dit bericht luidde in al zijn korte klaar-, heid aldus: „Een ingesteld onclerzpok heeft aangetoond, dat Uw in nevengemeldën brief bedoelde uitvinding voor automatische afsluiting van onbewaakte overwegen, voor toepassing i de practijk niet in aanmerking kan komen' Punt! Basta! Geen woord meer! Geen letter! W ij zullen niet beweren, dat de vinding van den heer Van Bentheim wél voor toe passing in aanmerking kan komen. Daar voor is technische kennis en inzicht noodig. Maar men vraagt zich toch af, of een bur ger, die onder den indruk van telkens voorkomende spoorwegrampen een inge nieus plan oppert, niet met wat meer égards behandeld kan worden Want het plan i s interessant. De ontwerper gaat van de overweging uit: dat een waarschuwingsbord, blijkens di ervaring, absoluut onvoldoende is; dat een zware boom ten slotte toch maar een schijnbare afsluiting is en bij automa tische bediening passeerende personen kan treffen; en dat een buigbaar hekwerk van rubber metaal, dat de weg geleidelijk afsluit geen gevaren oplevert. Vandaar zijn vinding, welke in principe overeenkomt met het automatisch verstellen van tramwissels in de groote steden. Zoo zou ook de trein op 4 K.M. afstand van een onbewaakte overweg door electrisch contact te brengen, eenige hefboomen actie kunnen stellen, om buigbare metaal- rubber platen aan de buitenkanten van overweg geleidelijk uit een goot te doen verrijzen en ten slotte ook het smalle mid dengedeelte geheel af te sluiten. Indien het woord stop, al of niet ver licht. is aangebracht, dan moet, volgens de ontwerper, de afsluiting afdoende zijn. Nu, de deskundigen hebben het onder zocht' en mordicus afgekeurd. Ze kunnen gelijk hebben. Ongetwijfeld. Maar onze grief is, dat ze in dit genre heel gauw klaar waren en dat den ontwer per de onbruikbaarheid van zijn plan met geen onkel argument onder de oogen wordt gebracht, of, dat men hem heelemaal __A. in do eelegenheid heeft gesteld bezwaren tc |wp"r'"ggen. V -ri in een ernstige aangelegenheid als (W-- "rwacht de burgerij, dat elke poging om i- in pon als van Pinksterzondag te kommi, met groote nauwgezetheid wordt overwogen. I Want zelfs met een kromme stok kan men wel eens een rechte slag doen. BOND VAN GEPENSIONEERDEN. Zaterdag is in Den Haag de algemeene vergadering gehouden van den Ned. Bond van Gepensioneerden, onder voorzitterschap van den heer S. Gorter, uit Oldenzaal. In zijn openingswoord merkte deze op, dat z. i. het afgeloopen jaar weinig positiev winst heeft opgeleverd, al is er hard gewerkt voor de gelijkstelling van de oud-gepension neerden met de andere gepensionneerden. De secretaris memoreerde het 10-jarig bo staan van den bond. Het ledental, dat op 1 Januari 1928 1030 bedroeg, liep terug tol 83" op 1 Januari 1929. Twee afdeelingen ging' i verloren, Den Haag met 150 leden, Zwolle met 10 leden. Een nieuwe afdeeling werd op gericht te Rotterdam, die op 1 Januari j.l. 46 leden telde en er thans 75 heeft. Het be sluit der afd. Den Haag om zich af te schei den, werd genomen in een vergadering van 2-4 leden, waarvan 16 voor afscheiding stem den. Dit werd niet geacht in overeenstemming te zijn met den ernst van het besluit Geconstateerd werd, dat er in de afdee lingen, Amsterdam uitgezonderd, loomheid hcerscht Blijkens de rekening van den penning- meesier was er op 1 Januari van dit jaar een saldo van f 28.32. POLITIEKE BELANGSTELLING. Er is nog niet de ware belangstelling voor de verkiezingen, zeggen de propagandisten, die de dagen van Olim gekend hebben, te gen elkaar. Nu, ik voor mezelf alleen en persoonlijk, durf dat tegenspreken. Ik heb vanwege de belangstelling een nacht niet kunnen sla pen. Neen, niet van emotie of ik wel 25 namen op mijn candidatenlijst kon krijgen. Wel tien keer en wel honderd keer, als dat moet Maar ik las in de „Liberale Wegwijzer", dat Dr. Vos in „een boeiende en spannende vergadering" (met twee uitroepteekens'.l) ou optreden met zijn beroemde lezing: Op .oor de nationale eenheid! Bij de aankon diging werd het advies gegeven: „Het tijdig reserveeren van plaatsen wordt dringend aanbevolen". Dat zou dus wat worden. Een boeiende en spannende vergadering met enkel gereser veerde plaatsen. Ik was brandend nieuws gierig wat dat zou worden; doch omdat de Meizon op Juli-temperatuur stond, waagde ik mij niet in 't gedrang en dus greep-ik haastig naar het liberale ochtendblad. Het verslag begon aldus: „In een goed be zette vergadering Nu kennen we mekaar langer als van daag en de goed bezette vergadering wil dus zeggen: de opkomst was niet zoo slecht a'.s we gedacht hadden, maarer was nog plaats plenty. De opschepperij: „tijdig plaatsen jreser- eeren wordt dringend aanbevolen" was slechts een balfgcslaagde truc om menschen te trekken. Een volgend maal lacht men er om. Ja, dat kan nu wel zoo zijn, maar voor de volgende bijeenkomst van de liberalen zal men beslist een plaats moeten reserveeren, anders blijft men op het matje staan. Lach niet zoo ongeloovig,' het is waar. Ar moede maakt vindingrijk en deze vondst is origineel: de volgende bijeenkomst zal een., liberalen-maaltijd zijn in den Dierentuin; mej. Mr. van Dorp zal het potje te vuur zet tenpardon, de tafelrede houden! O zoo, welke partij doet ze dat na? „Plaatsen reserveeren. dames en heeren; anders komt ge er niet bij". De weg naar da politieke overtuiging loopt door de maag. Maar, ik waag het er op en vraag een perskaart. Ik wil Jo Westerman wel eens als tweede-meisje zien. INGEZONDEN MEDEDEELING. Wrijf met de vingertoppen wat Purol in Uw hoofdhuid en wasch daarna Uw hoofd met warm water en gewone zeep of nog beter met Purolzeep. Herhaal dit zoo nu en dan. Uw hoofdhuid wordt daardoor roosvrij» het haar schoon en zacht en valt niet uit. DE SIGARENHANDEL. Met den sigarenhandel gaat het niet zoo florissant als men wel meent. De moorden de onderlinge concurrentie, aldus vernemen wij uit den sigarenhandel, wordt dikwijls een unfaire, welke tegen iedere bedoeling in zeer in de hand wordt gewerkt door de banderolle-belasting. De Sigarenhandel merkt toch het volgen de op: Door de banderolles hebben de tabakspro ducten als het ware hun officiëelen prijs ge kregen. Nu worden er helaas fabrikanten gevonden zij behooren tot de hooge uitzon deringen die er zich toe leenen hun siga ren te laten banderolleeren tegen een honge ren prijs dan het product feitelijk waard is. Dit kortingsystcem heeft een dergelijke uitbreiding gekregen, dat de funeste gevol gen zich op bedenkelijke wijze doen ge voelen. Er worden thans pogingen in het werk gesteld om de reeering te bewegen maatregelen in het leven te roepen, die voor komen dat tabaksartikelen beneden den of- liciêe.en banderollen prijs worden verkocht. Tevms zouden betere controle-maatregelen moeten worden getroffen ten aanzien van reclilsiieeksche levering Van fabrikanten en grossiers aan particulieren, waarvoor dub bele accijns moet worden betaald, doch waaraan nagenoeg niemand zich houdt, of wel zou deze levering wettelijk verboden moeten worden wanneer geen afdoende con- tr.Je maatregelen mogelijk zijn. MR. S. VAN HOUTEN. Op 20 Juni zal het zeventig jaar geleden zijn, dat Mr. S. van Houten aan de Uni versiteit te Groningen bevorderd werd tot doctor in de rechtswetenschappen op een proefschrift: de waarde UIT DE ANTI-REV. PARTIJ. DE KOMENDE DAG. komt d&Ar nog - op de klezei scht Ingevuld irl": ditmiial dui die den leeftijd i i 15den Mei 1929 vöf c „Februari 1929 heeft vóór 1 Ja' rslllst. in kracl rend jaa dat hl) eldei p 81 Dec. "28 ROTTERDAM. BESMET SCHIP IN DE HAVEN. Vrijdag arriveerde'in de haven het Fra-i sclie stoomscnip „Bangkok" via Dakar en Duinkerken, komende uit Rosario en Bu enos-A ires. Aan boord van het schip had zich op 16 Maart j.l. een geval van builenpest voorge daan onder een der opvarenden. Na gezondheidsonderzoek bleek het noodt zakelijk het schip aan gezondheidsmaatrege len te onderwerpen, welke in overleg met den inspecteur van hel Staatstoezicht op do volksgezondheid w rden vastgesteld. Het schip is vonrlm>"ie gebwd nan een de gele vine 'yi top, nl- r het rdt Dc 15 Mei 1928 of Februari 1929. tusachen oude en nteuwe kie- nogr gaarne ln de pers deze zin te vertrokken" te uit zekere r-- le den wettelijken tf onder zoogenaamde „waarneming" c j steld- Na de gassing wordt laden en lossr toegestaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 1