llirttiur geihsdft (Houratit No 2731 Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken 10e Jaargang. EERSTE BLAD. BINNENLAND. ABONNEMENT: Per kwartaal3 (Beschikkingskosten 0.15). Voor het Buitenland bij Weke lijksche zending g Bij dagelijksche zending 7 AUles bij vooruitbetaling. Lossu nummers 5 cent. met Zondagsblad V/2 cent. Zondagsblad niet afzonderlijk verk- baar. Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936. DINSDAG 30 APRIL 1929 AD VEHTEWTiei»! Van 1 tot 5 regels X.lT/% Elke regel meer 022Vt Ingez Mededeelingcn van 1—5 regels220 Elke rege meer 0.45 Bij contract belangrijke korting. Voor het bevragen aan het bureau wordt berekend 0.10 Dit nummer bestaat uit DRIE bladen GEMEENTEFONDSBELASTING EN ONDERWIJSUITGAVEN. Niemand behoeft zich te schamen, wan neer hij erkennen moet, dat hij dc kluts kwijt raakt bij de behandeling van het wets ontwerp tot wijziging van de fiuancicele be trekkingen tusschen rijk en gemeenten. Zelfs kamerleden, die als rapporteurs de openbare behandeling hielpen voorbereiden, verklaren openhartig, dat ze niet altijd weg wijs waren. Maar dit maakt het niet onmogelijk om de hoofdzaken te zien. Het wetsontwerp wil, zooals men weet, de xwaarstbelaste gemeenten eenigszins uit de misère helpen door een gelijkmatiger belas tingdruk. Thans betaalt men in le eene ge meente tien procent van zijn inkomen «au de gemeentekas, en in een andere gemeente niets. Daarom wordt nu voorgesteld de Gemeen telijke Inkomstenbelasting af te schaffen en de gemeenten bijdragen te verleeneu uit een Gemeentefonds, waaraan alle burgers zullen betalen. De rijkaards van Wassenaar zullen dus meebetalen voor de veenarbeiders van Emmen. De regeling van deze fondsbelasting is niet moeilijk; wel de verdeeling der gelden. Bij dit laatste zal men rekening houden met de noodzakelijke uitgaven, welke de ge meente in de laatste jaren heeft gedaan. Onder de factoren, welke dus directen ii Vloed op de uitkeering oefenen, zijn Ce uit gaven voor het onder wijs natuurlijk 1 grootste belang. Maar het was in het voorstel der regeering tamelijk onlogisch, dat zonder meer gaven voor het onderwijs werd gesproken. Want hierbij zijn noodzakelijke en niet- door-de-wet-geëischte uitgaven. De heer Lovink was van oordeel, dat laatste uitgaven, veroorzaakt o.a. dcor kleine klassen en boventallige onderwijzers, niet als factor voor de berekening mogen gelden. In aanmerking mogen alleen komen de vit ga ven, waartoe de wet verplicht. Pit is volkomen logisch. Als een röodë draad loopt door heel het wetsontwerp de gedachte, dat een betere regeling noodig is, omdat de rijksoverheid de gemeenten tot vele uitgaven verplicht En op die verplichte uitgaven dient dus de uitkeering gebaseerd te zijn. Het was dan ook zeer inconsekwent de sociaal-democraten, dat ze lil amende ment bestreden en groote woorden als r e a c- tionair en dergelijke gebruikten. Een gemeente als Emmen b.v. beklaagt zich er juist over, dat ze niet in staat evenveel voor het onderwijs te doen als de groote steden. Wie daarom tegen het voorstel van Dr. Lovink was, verklaarde daarmee, dat hij de arme gemeenten geen gelegenheid wilde ge ven het onderwijs te verbeteren. Rechtvaardig en democratisch in hooge mate was het voorstel van Dr. Lovink. Dat heel de linkerzijde tegenstemde, is wel ty peerend. Waar nog bijkomt, dat de berekening, wel ke de heer J. ter Laan gaf, al te onjuist was en zijn klacht over het verlies, dat Rotter dam zal lijden, heelemaal overbodig, want Rotterdam behoort met Amsterdam en Den Haag tot de limietgemeenten en valt onder een aparte regeling. Een enkel typisch staaltje kwam ons de zer dagen nog weer ter oore. Voor een aan nemer van bouwwerken, werd aan een groot scheepvaartkantoor in daggeld gewerkt Het loon, 10 ct boven contractloon, werd door de arbeiders tc gering geacht. Bespreking met de organisaties kon niet tot actie leiden, wijl aan de bepalingen van i het collectief contract was voldaan. De com munisten, een revolutionairen, die geen partij waren in het contract zijn toen in staking g~ gaan. De gecontracteerde arbeiders blev aan het werk als woord- en plichtsgetrouwe mensohen. Het conflict eindigde met een ver gelijk waarbij het loon met 10 ct. per uur werd verhoogd. Van die verhooging werden echter de georganiseerde arbeiders buiten gesloten. Voor zoo iets staat men toch. Door zooda nige houding moet men den geest goede arbeiders toch bederven. En zoo geeft men den revolutionairen arbeiders een pré. Gelukkig zijn er wel onder de Christelijke BRIEVEN UIT DE HOOFDSTAD arbeiders, die zich niet laten intimideeren die trachten het terrorisme van de revolu tionairen te breken. En gelukkig mag wor den gezegd dat dit niet zonder resultaat blijft. De moderne arbeiders hebben de laat ste jaren ook steviger positie genomen tegen de revolutionairen. Maar men stelle zióh toch niet voor, dat dit gemakkelijk is. In de laatste dagen doet zich opnieuw een conflict voor, waarbij het gaat om de vrijheid van arbeid. De strijd is aangebonden door een kleine groep R. K. Steenzetters. Wij lezen daarvan in het Verbondsblad „De Volkskrant" het volgende: Met „steenzetten" bedoelt men transporteeren van steenen van het schip naar den wal, of van schip naar schil Dat werk wordt, groepsgewijze, verricht en aangenomen, hetzij rechtstreeks van den steen fabrikant, hetzij van tusschen preonen. Welnu, het verrichten van werk was sedert jaren in handen de communistische, althans revoli tionnaire E.M.O.S. Wilde men een kans hebben in een ploeg opgenomen te den, dan was aansluiting bij die uitge sproken revolutionnaire vereeniging, die het bedrijf voor zich had afgesloten, voor waarde. De toestand is van verschillende kanten herhaaldelijk onhoudbaar genoemd. Doch elke poging, van welke zijde ook onder nomen, om onder dien druk uit te komen, werd met geweld gekeerd. Dat lot onder ging ook een poging van „moderne" zijde ondernomen; de heeren dulden niemand naast zich en de principalen konden nig anders dan met de E.M.O.S.-beulen zaken doen. Totdat eindelijk een aantal k-'holieke arbeiders 't juk afschudden en zelf pro beerden werk aan te nemen. Dat was niet gemakkelijk; ze kregen geen kans. Ten lange-leste kon een werk wordtn aange nomen. Op het gemeente- terrein moest.m steenen worden gelóst en dat.zou de ka tholieke groep doen. Doch nauwelijks het bekend, of er werd met grof geschut begonnen. Onze menschen werden achter volgd, uitgescholden, mishandeld; den ophouden. Circulaires werden op de bouwwerken en op straat verspreid, met het doel, 't te laten voorkomen, alsof onze mannen onderkruiperswerk verrichten. Uit welk laf-gepeupel die groep gevormd wordt, moge o.a. blijken uit het volgende voorval: de administrateur van groep, een man, die zich in beugels lijk voortbeweegt, is in een auto overval len en gemeen mishandeld. De chauffci vertikte het verder te rijden; politie kon den man ontzetten. Wij denken wel eens gemakkelijk ove: strijd van onze christenmannen in de arbei dersbeweging. Wij staan met onze critiek spoedig gereed. W': denken wel eens gauw dat wij het beter ouden kunnen. Maar zouden wij tegen zulk terrorisme, wel bestand blijken. Zouden wij den moed hebben om lijf en leven te wagen? 't Gaat hier om meer dan om de boterham, 't Gaat de vrijheid van arbeid, 't Gaat om de plaats voor de Christelijke arbeiders en de Ch r istelij k e arbe idersbcweging. Natuurlijk al is de strijd zwaar, ontslaat it onze christelijke arbeiders niet van de plicht, zioh te voegen bij de christelijke vak beweging, niet van de plicht den zwaren strijd der Christelijke arbeiders te strijden. Er is nog wel iets te winnen in Amster dam Het goweld der revolutionairen is wel te breken. Als allen die van goeden wille zijn zioh tegen het terrorisme verzetten, als ook de werkgevers verstaan, dat zij toch niet ge roepen zijn de revolutionairen „in de wat ten" te leggen dan komen wij er wel uit Moge onze christelijke arbeiders uit hun geloof de kracht putten ook dozen goeden strijd te strijden. AREND VAN AM STEL OM DE VRIJHEID. In onze stad is de christelijke arbeidersbe weging niet tot die ontwikkeling gekomen en heeft ze niet den invloed die zij gezien het groote aantal christelijke arbeiders hebben kon en moest. Daar is wel vooruitgang constateeren, daar wordt wel met ijver energie gewerkt maar toch voelt men telkens «veer dat het toch beter kon zijn. sterker dan eJdprs treffen wij hier den in vloed van communistische en revolutionaire elementen. Niet in elk bedrijf spreekt dit even sterk, maar b.v. in het Bouwbedrijf jn de Metaalindustrie en voor een deel ook !n het Transportbedrijf, moet men niet deze groepen ernstig rekening houden. Niet, en dit is nu weer het eigenaardige, omdat deze groepen zoo sterk zijn. Numeriek hebben zij nergens de meerderheid, zijn ze overal zelfs tegenover de andere groepen een kleine minderheid. Maar ze durven om zoo te zeggen, alles aan. Ze voeren een hooge toon, ze gebruiken alle middelen, ze terroriseeren als het moet, de meerderheid op een geweldige manier, en hoe grooten mond onze stadgenoot -n in het algemeen hebben, ze schijnen voor dfi groo- ter monden van deze groepen toch altijd weer bang. Zoo laten ook christelijke arbeiders zich souis meezeulen, zoo blijven er ook wel van verre staan, om geen moeilijkheden te krij- geen, zoo blijft de toestand ongezond en schadelijk. Men zou licht geneigd zijn over de hou ding van deze arbeiders een scherp woord te zeggen Maar men moet hierbij toch wel hepl voorzichtig zijn. Want de werkgevers sch'inen dikwijls, ook al om den befaamden grooten mond, deze revolutionaire arbeiden*, gooals wij in Amsterdam dat noemen, „in Üa watten" te leggen. OFFICIEELE BERICHTEN. ONDERSCHEIDINGEN Bij Kon. besluit is toegekend de bronzen eeremedaille der Oranje Nassau-ordc aan W. F. J. Hermanie, chef-vormmakcr ter zetterij v. d. N.V Boek- en Kunstdrukkerij voorheen Mouton en Co. te Den Haag en aan M. Buys, winkelbediende bij de firma R. Köhno te Zaandam. VREEMD EERETEEKEN. Bij K. B. is aan Mr. M. J van der Flier te Den Haag verlof verleend tot het aannemen het vreemde eereteeken: Officier d'Aca- demie van Frankrijk. AUDIËNTIES. De gewone audiënties van de Ministers van Koloniën en van Justitie zullen op Vrijdag 3 Mei a.s. niet plaats hebben. RIJKSVERZEKERINGSBANK. Bij Kon. Besluit is benoemd tot tijdelijk assistent-controleerend geneeskundige bij de Rijksverzekeringsbank F. E. Vester, thans tijdelijk geneeskundige bij de medische af- dceling dier instelling. ZUIDERZEERAAD. Bij Kon. besluit is op zijn verzoek eervol BESMETTELIJKE ZIEKTEN. Blijkens opgave in de Ned. Staatscourant zijn in de week van 14 tot en met 20 April de volgende gevallen van besmettelijke ziek ten in Nederland voorgekomen: typhus 5 (Rotterdam 1); roodvonk 311 (Amsterdam 64, Den Haag 13, Rotterdam 40); djphteritis 85 (Amsterdam 10, Den Haag 3, Rotterdam 14). PROVINCIALE STATEN. Gedep. Staten van Zuid-Holland ste'len aan den A.N.W.B. en de K.N.A.C. uit de betalen f 2048.20 als subsidie voor de reeds in 1927 en 1928 geplaatste plaatsnaamborden, en voorts f 7.70 voor ieder sindsdien geplaatst of nog te plaatsen bord. Verder stellen zij voor afwijzend te be schikken op het verzoek van de gemeente Bergschenhoek om subsidie voor de algeheele vernieuwing van de Dorpsstraat aldaar. Ook wordt voorgesteld met de Vereeniging tot opvoeding en verpleging van idioten en achterlyke kinderen, gevesti^i te Utrecht, een overeenkomst aan te gaan, waarbij de provin cies Zuid-Holland aan die vereeniging ten be hoeve van de uitbreiding van de Dr. Mr Wil- van den Bergh-stichting te Noordwy'k met viertal paviljoenen, een dubbele ambte naarswoning en bekomende werken, boven de reeds ter leen verstrekte bedragen, op 1 Jan. 1929 pro resto groot resp. f 4S9.S92.21 I 4'; pCt. en f 125.000 4 4% 's jaars, nog een be drag van ten hoogste f305 000 leent tegen een rente van 4% pCt. De aflossing zal ge schieden in ten hoogste 50 jaren. De eerstel termijn is verschuldigd op 31 December 1931. POSTERIJEN. WEER POSTBLADEN VERKRIJGBAAR. Met ingang van 1 Mei a.s. zullen weder postbladen verkrijgbaar worden gesteld met een zegelafdruk van ~y2 cent. De prijs dezei postbladen is vastgesteld op 9 cent. NED. SPOORWEGEN. OPHEFFING STOPPLAATSEN. Door de directie der Nederlandsche Spoor wegen is bepaald dat met ingang van 15 Mei a.s. de stopplaatsen Nieuwe Wetering, De Vink en Zwanensprong zullen worden opge heven en dat de naam van de halte Schin op Geulle zal worden gewijzigd in Schin op Geul en die van het station Helder in Den Helder. EEN JUBILEUMREIS. De heer Van der Hoop van Slochteren schrijft ons: Al moge het de lente zwaar vallen zich n den winter te ontworstelene, straks komt de zomer, waarvoor reeds menigeen plan- maakt: ook reisp'ianncn. Immers dan neemt men gaarne den reisstaf ter hand, teneinde in den vreemde geest en lichaam te verfrisschen en oog en hart te doen ge nieten van Gods groote werken. Fn welk land heef* buiten onze grenzen voor den reehtgeaarden Nederlander grooter aantrekkelijkheid van het Nassausche land, de parel van het Duitsche Rijk. Zoo ergens ter wereld, dan kunnen hier onze oogen te kost gaan, te meer waar tal rijke oude en schilderachtige stadies, dor pen, kasteelen, ruïnes en liefelijke bal- 'aatsen, het land bedekken. Moge dit alles ons derwaarts trekken, de Nederlander voelt zich in bijzondere mate tot dit land aangetrokken door de eeuwen oude banden, gelegd door ons dierbaar Vor stenhuis. Hier toch stond de wieg van beroemde Nassausche Vorstengeslacht, 't welk zoo talrijke herinneringen tot ons hart spreken. i dan ook een uitnemende gedachti van de Ned. Chr. Reisvereen., gevestigd te i-Gravenhage, Prinsegracht 4, om derwaaris •eder van 22—31 Juli een reis te organisee- ren. Reeds deed zij dit meermalen met groot succes, maar dit jaar heeft deze reis een bui tengewone bekoring. Het voornemen is in groote verkeersauto's in de prachtigste natuur de oude residentie's der Nassausche Vorsten te bezoeken. Van de residenties dezer Vorsten, die goed en bloed over hadden voor de vrijheid van ons Va derland, wekt Siegen de herinnering op dc eerste tijden van den tachtigjarigen log en zal Dillenburg een onvergetelijken indruk raakon, reeds als geboorteplaats van Prins Willem I. In Diez wacht het gezel schap de viering van een schitterend jubi leum, want Diez, de oude residentie van ons Koningshuis, de verblijfplaats der Friesche Stadhouders en der Prinsen van Oranje, met zijn oud-middeleeuwsch kasteel en 't prach tige Oranienstein, viert zijn 600-jarig be staan. Gelegen in het hart des lands, word', het inderdaad ook in geestelijk opzicht het hart van Nassau Van hieruit zullen de auto's het gezelschap voeren door de prnchtige bosschen van den Taunus naar de wereld beroemde badplaatsen Wiesbaden, Lan- genschwalbach en Schlangenbad. Waarlijk een programma, dat er zijn mag en een reis, die niemand rouwen zal; een reis, die voor zeker elk zal verrijken in ieder opzicht MINISTER SLOTEMAKER DE BRUINE. HOE HIJ ZICH ZELF, EN HOE DE JOURNALIST HEM ZIET. Dc heer D. Hans reist voor „Het Vadei land" de vooraanstaande personen af om na een mondeling onderhoud een schetsteeke ning van hen te maken. Thans was, naar aanleiding van zijn succesvolle verdediging van de Ziektewet en zijn aanstaanden 60sten verjaardag Minister Slotemaker aan de beurt. „Ik ben een vechtjas. Ik ben het eigenlijk altijd geweest En toch heb ik moeite om het te zijn, want een schlagend argument te ge bruiken vind ikwreed". Deze eigenaar dige wel sympathieke verklaring legde de Minister af naar aanleiding der opmerking, dat hij den laatsten tijd met de Tweede Ka mer vlotter overweg kan. De Minister liet nog andere merkwaardige uitlatingen ios. Voor het sociale werk voelde hij altijd: „Op 20-jarigen leeftijd werd ik ge heelonthouder en ik heb als geheelonthouder groen-geloopen. Een unicum in die dagen. Ik zag de drinkgewoonten van het volk als oor:aak van een ontzaglijke ellende en voel de, dat ik er zelf ook mee moest breken. Dat heb ik gedaan". Dat is mannentaal. „Voor de politiek \oeldc ik nooit iets. Ik had tot op het oogenblik, dat het algemeen Kiesrecht met den stemplicht werd ingevoera, zelfs nog nooit m'n stem uitgebracht. Ik was vrij van alle politieke ambities. Toen het algemeen kiesrecht kwam, eerst toen werd ik lid van een partij en eerst toen ben ik gaan stemmen, want eerst toen kwam bij de stembus de ziel van héél het volk in het geding Zijns ondanks werd hij, in een paar minu ten" lid der Eerste Kamer en van professor Excellentie. PerspectieL Z'n plannen? Excellentie, hoe zal het, als de Ziekte-1 wet definitief is aangenomen, verder gaan met de plannen in zake de sociale verzeke ring? Ziet u eens. De Ziektewet heeft defini tief antwoord gegeven op de vraag, hoe het gaan moet met de ontwikkeling van de or ganen, die de dragers der sociale verzeke ring zijn. Nu zijn er allereerst drie dingen noodig. Ten eerste zullen nader bepaald moeten worden taak cn organisatie der over heidsorganen: Raden van Arbeid. Verzeke ringsraad, Rijksverzekeringsbank. Ik heb er juist een advies over gekregen van den Hoo- gon Raad van Arbeid. Ten tweede zullen we moeten zoeken naa eenheid in de omschrijving van hen, dk verzekerd zijn in de Ziektewet, de Invalidi teitswet, de Ongevallenwet, eenheid dus BOND VAN CHR. GEREF. J.V. Op Hemelvaartsdag a.s. zal in de Chr. Geref. kerk te Zwolle de jaarvergadering worden gehouden van de Overijselsche af- deeling van den Bond van Chr. Geref. J.V. i Nederland. In de middagvergadering komen verschil de omschrijving van het begrip arbeider. Ten derde zullen de verschillende voor zieningen, die we hebben, in elkaar gescho ren moeten worden. We moeten dus komen tót unificatie en daardoor tot vereenvoudi ging, meer overzichtelijkheid, besparing. En de arbeidswet. Excellentie? Het pu bliek heeft geen duidelijk overzicht van de situatie in zake die wet. U weet: reeds ingevoerd is dat deel der Arbeidswet, dat betrekking heeft op den beid in fabrieken en werkplaatsen en in plegingsinrichtingen. Met 1 Januari 1930 zullen worden ingevoerd: le. het gedeel dat betrekking heeft op de winkels; 2e ei wekelijksche rustdag voor chauffeurs bij on dernemingen; 3e. een wekelijksche rustdag voor toonkunstenaars en bioscopen. En'de rest der Arbeidswet? De kanto ren? De apotheken? De koffiehuizen en ho tels? Daaraan mag ik m'n opvolger niet binden. Dit mag ik echter wèl zeggen: hij zal zien op het standpunt moeten stellen, dat dc wel er is, zoodat de volledige invoering er van normaal moet worden genoemd. Hij behoefi dus nooit te verklaren waarom hij die in voering doet, hij moet zeggen waarom hij haar laat. Natuurlijk wordt de invoering heheerscht door de economische gevolgen er door de mogelijkheid van de controle op de naleving. Maar zij moet komen Het slot van liet interview, waarvan we slechts een gedeelte gaven, ging over Preeken. 't Was al laat geworden. Al óver koffie tijd, op den Zaterdagmiddag. De kamer lag als het ware geruischloos, als weggestorven in dit groote departement. Ik mocht niet lan ger vragen. Dus, Excellentie, de duizend technische détails van uw werk overrompelen u niet? Het lichaam veerde op, een breed gebaar, de armen wijd uitgespreid over het groote bureau. Ziet u hier iets liggen? Neen, hè? Schoon? Iedere week is al lijd alles afge werkt. Ik moet beslissen cn dus doe ik het! Ja: de minister „zit or in". D.w.z. in den goeden zin van het woord. Hij zit nu in de kwesties, die hij behandelen en beslissen moet, hij ziet de groote lijnen van z'n plan- uen voor zich, hij groeit, hij wil hervormen, verbeteren, maar voorzichtig, geleidelijk, om het ingewikkelde raderwerk van het econo raische leven niet te schaden. Hartelijk dank. Excellentie! De kamerbewaarder, welvarend, blozend, door z'n ministeh van bruidegom tot huis- ader gepromoveerd, doet mij weer denken aan het woord: Op 7 Juli ben ik demissionair, dan ga weer geregeld preeken! Tenzij (zoo voeg ik er hij), tenzij 's minis tors plaats blijft op het departement ed in het parlement. Waar toch altijd nog een goede kans op is, voor dezen ernstigen en bekwamen werker. Dan zal de kansel nog n,,en op hem moeten wachten In het Bezuidenhout hing de kruidigscher- pe stralendsterkende sfeer van <ien voor jaarsdag. DRENTSCHE KANAALMAATSCHAPPIJ. NEDERLAND-BELGIE. DE ANNEXATIEPOLITIEK IN BELGIË. De houding der sociaal-democraten. Verschenen zijn de eerste nummers van een periodiek, getiteld „Nederlandsche bla den voor Staatkunde", dat op ongeregelde tijden te Utrecht (Maliebaan 115) zal ver schijnen. Deze eerste nummers behandelen o<-<n- derwerp, dat nog steeds in 't midden der algemeene belangstelling staat. Van Belgische zijde wordt telkens weer opnieuw ontkend, dat in 1919 te Parijs door België annexionistische desiderata zijn ge steld; en van socialistische zijde wordt niet grooten ophef beweerd: wat er ook van waar moge zijn, onze partijgenooten deden nood mee en denken niet aan annexatie. De roode pers in ons land eet dat voor zoete koek op, want de ontwapenings-ver- kiezingsactie zou van elke andere opvatting slechts schade hebben. Daartegenover staat, dat zij, die de vrede, maar ook de waarheid lief hebben, geen valsche gerustheid willen kweeken en dus de zaak zien, zooals ze is. In het bedoelde opstel nu toont Mr. A. J. van Vessem met officieele verklaringen en data onweerlegbaar aan, dat België zoo lang mogelijk vasthield aan zijn annexionistische eischen en dat de sociaal-democratische mi-; nisters in België daarmee ten einde toe hun instemming betuigden. Toen de groote mogendheden begin 19lt de Belgische eischen inzake Neder'andsc:; grondgebied afwezen, nam men ten slott genoegen met dc Waalsche kringen Eu pc °n Malmedy. Maar nog op 20 Mei verklaarde de beo Hijmans te Parijs, dat men de Nederlandschi voorwaarde om bij de herziening van ho traat van 1839 de territoriale toestand buiten bespreking zou laten, niet kon inwil ligen. „De Belgische afvaardiging daartoe bi hoorden behalve de heer Hymans, de heeren Van den Heuvol cn Vandervelde is van oordeel, dat men het veld der herziening niet willekeurig kan begrenzen". En op denzelfden dag verliet te Rrw de beiuchte Geheime Instructie aan dc L gische agenten in Nederlandsch Limburg het Departement van Buitcnlandsche Za ken! In deze instructie werd o.a. gez.pgd: „Op dit oogenblik moet ieder Rplgiscl agent in Limburg naar de mate zijner krach ten medehelpen aan de voorbereiding van den terugkeer dezer provincie tot het moe derland, geen enkele gelegenheid verzuimen om aan de Limburgers te toonen, dat hun belang aan de zijde van België is Om dc mede-verantwoordelijkheid van «J< socialistische leden der Regeering voor dez- politiek vast te stellen is het van belang in herinnering te brengen, dat de Geheime In stnictie niet door de Be'eische Regoeritvi i verloochend, maar dat da Belgische Rege ring in een Nota, in antwoord op het pre test der Nederlandsche Regeeiiny, de«e an nexatie-actie in Limburg voor geoorloofd heeft verklaard, omdatdeze actie dateer de van vóór 4 Juni. Op 4 Juni n.l verscheen de Resolutie dor Mogendheden, „dat hij de herziening der erdragen van 1839 uitgesloten waren over gang van territoriale souvere'niteit en ves tiging van internationale servituten". roode nors zal zich van dit gedocu menteerde stuk niet kunnen afmak-n door wat te schimpen op de „stokebrand Van V sem", want als deze schrijver dn-ra chuldig staat, dan stookt hij met matera., dat door dc roode Belgische ministers gele- ZUIDERZEEGEMEENTEN BIJEEN. Vorige week werd in Amsterdam de jaar- ergadering gehouden van de Vereeniging an Zuiderzeegemeenten, welke door vert. eemvoordigers van een dertigtal Zuidrrzci gemeenten werd bijgewoond. De voorzitter, de burgemeester van Fdarn. tf in zijn openingsrede een overzicht van hetgeen in het afgeloopen jaar werd ver richt en het werkprogramma voor 1929. Hij hier voornamelijk op de uitvoering der Zuidorzoostounwet en meende, dat er toch in menig opzicht reden was tot groote tevre denheid. Vooral de wintel-steunregeling, de steun voor opleidingen en tewerkstelling bij de Zuiderzeegemeenten gaf reden tot erken telijkheid jegens de Generale Commissi'- met de uitvoering dier wet heiast. pogingen, om van Regeeringsweg•- schade'oos gesteld te worden wegens ver mindering van inkomsten en derving van bronnen van inkomsten voor de gemeente- tengevolge van regeeringsdaden. hebben nou niet het gewenschte resultaat opgeleverd of zijn nog bij de Regeering aanhangig, zoodat te dezer zake het bestuur nog diligent is. JOURNALISITEK. De heer P. Stecnhoff treedt af aLs hoofd redacteur van „Het Centrum". Naar de „Stichtschc Post" verneemt, zal de heer P. Stecnhoff zijn functie als hoofd redacteur van .Het Centrum" met ingang n 1 Mei neerleggen. De heer Stecnhoff zal dien dag 45 jaar on afgebroken aan „Het Centurm" zijn verhou den. Hij trekt zich tenig wegens reorgani satie-maalregelen in het beheer van het blad. welke o.a. ook geleid hebl>en tot h -t uittreden van Mr. P. J. M. Aalberse uit de hoofdredactie. ARME MAN. Het zijn wel veelbewogen dagen voor de kamerkandidaten, die een twijfel.-cht ge plaats kregen op de lijsten. Wie zoo iets, of iets dergelijks (b.v. als candidaalbotuurs lid van een jongi lings- of pluimveevereeni- ging) heeft meegemaakt, voelt met de slachtoffers, die alleen 'a lands welzijn cn welvaren beoogen, mee. H ij woonde op een mooie, witte villa; te midden van veel natuurschoon en van een burgerij, welke hem als hoofd der gemeente eerde. Maar hij verliet huis en hof en positie om te zweven over dc politieke velden, want daar zou hij niet alleen een gemeente, maar heel ons volk kunnen dienen. En de Vrijheidsbondsche lijst bood hein een vrij goede plaats. Daar, bij de echte liberalen, waar men de vrijheid mint, voelt hij zich thuis. Want, Mr. Boon zei het nog pas met een variant op een historische legende: de liberalen vormen het ruimst denkend deel der natie. Hij zou dus niet heelemaal tevergeefs zijn hurgemeestcrsnmht opgeofferd hebben; een Kamerzetel valt hem vast toe. Ondanks de 7ure opmerking van „Het Vaderland dat hij zelf niet en niemand er aan denken zal om hem fractie-voorzitter in de Tweede Ka mer te maken. Maar hij was het weer geheel eens met dit blad, toen het schreef: „Wij liberalen stellen terecht grooten prijs op onze persoonlijke vrijheid, .-n zoo hebben wij dan ook nooit gewild, dat ons individu zou opgelost worden in de poli tieke partij. Waarin Vrije-Liberalen en Unie-Liberalen ook in den loop der jaren van elkander verschild hebben, niet daarin, dat zij den eisch stelden dat hun Kamer leden absoluut vrij bleven in het uitbren gen van hun stem, over welk ontwerp ook, dat nooit de meerderheid van de Kamer fractie daarin de minderheid kon binden". Prcies, dacht hij, zoo liberaal ben :k ook en altijd geweest: absoluut vrij iu het uit brengen van de stem, over welk ontwerp ook. Met het wetsontwerp inzake de sa menstelling van de Indische Volksraad ben ik het niet eens; ik verklaar er mij dus tegen. Wacht even. zei toen het liberale „Va derland". Absoluut vrij, bij elk ontwerp..., zeker, zeker: maar dit ontwerp is eigenlijk van Mr. Fork, dc partijleider; daarom stem den ook alle liberalen in de Tweede Kaïner vóór en daarom moogt gij er niet tegen zijn. En dus, liberale statenleden! werpt Jhr. de Mu- rnlt („een zich noemend liberaal") uit da Eerste Kamer en brengt Mr. Fock er in. Dat eischt de toepassing van het liberale beginsel èn uw persoonlijke vrijheid HET PACHTVRAAOSTUK. In Friesland is door grondbezitters een .creenigmg gesticht uit ontevredenheid over de Friesche Mij. van Lmdhouw, welke h. i. te radicale neigingen heeft betreffende 1e oplossingen van liet pachtvraagstuk. De nieuwe vereeniging meent, dat genoemd raagstuk te wijten is uun de omstandigheid dat op het oogenblik de vraag naar lanae- njen het aanbod overtreft. Dat hierin geen verbetering is te brengen door nadere werte- lijke regeering - verhuuiders en lossing van het - ouden MR. G. BAKKER, t Mr. G. Bakker, advocaat te Apeldoorn en president-commissaris van de N.V. tot ex ploitatie van het daeMnd „Nieuwe Apd doornsrhe Courant" is in den leeftijd van 47 jaar plotseling overleden. lende belangrijke zaken aan de orde, o m. i thans onderh™ L™ i00 verkiezinp van e™ tweetal bestnuisle.len „n„ar, L" L Jln v'°°a '"a c en wijziging van liet reglement der nt.lcc „Z t'tN™rdsrhe Schut ling, speciaal hel, ellende de wijse van he Hel mL" rdam .erkiezing. Verder zal dan de heer rtpn ontslagen met dank Dr. F. Posthüma, oud- W. Meiinhaut. van Apeldoorn, het onder minister van Landbouw te Den Haag, als lid werp: „De geest van den tijd en de ziel van en ondcr-voorzi'Aer van den Zuidcrzoeraad den jongeling" inleiden, terwijl 's avonds'sterdam voor mechanisch bewogen vaartui en ie benoemd tot lid en ondervoorzitter van Da. H. Biesma. van C-roningen, een opwek- gen onder nader vast te stellen dien Raad Ir. H. Wortman, te Den Haag kende rede hoopt uit te spreken. Jden opengesteld zal worden. I hiervoor nan den directeur der Mij. toestemming evrnngd wordt, terwijl dit naianr nn de •ndienststelling der nieuwe sluizen he» ge beele knnnnl van Meppel tnt Niemv-Am- Land- en Tuinbouw. brengen door nadere wette-- in de verhouding tusschen huurders, doch dat de op- raagstuk nu worden go- uitbreiding der cultuuurgronden lonr ontginning en bespoediging der droog- l uging van «le Zuiderzee eenerzijds en door lanmocdigen van meer intensieve cul- dcr bestaande cultuurgronden ander zijds, als ook «lonr bevordering der emigratie. De regeering «Ment giootere bedragen voof den landbouw beschikbaar te stellen. De landerijen van het burgerlijk armhe- uur te Snlkzwnng (Fr.) brachten op ƒ2205 tegen ƒ1901 in 1928 en ƒ1500 in 1927. darwinti lpen en vorst. In „De Veldbode" lezen wij: Tusschen onze vaste planten hebben we in October een honderdtal Darwintulpen gezet deze absoluut niet gedekt Deze zijn prach tig door den winter gekomen en staan al flink, krrchtig en gezond boven; de bollen hebben zich den geheelcn winter in den bard bevroren grornl bevonden zonder dat *t ze iets heeft gehindsrd. Over een paar maanden, wanneer we iets naders te vertellen weten 1 en wat niet geleden heeft of bevroren is, komen we eens op dit onderwerp terug. DE vorstfchade in DE BLOEM- bollenstreek. „Het Kweekersblad" deelt mee, dat te Jsserbroek en Rooversbrock van tulpen, nar- icussen zeer veel bevroren zijn. ssen zijn het vooral de Golden Spur en Laurens Coster, welke bijna totaal weg zijn, terwijl verschillende partijen Empe ror, Empress, King Alfred, Victoria e. a. voor het grootste gedeelte bevroren z\)n. Van de croeusscn heeft de gele het meest geleden, en is voor het grootste gedeelte weg; doch ook de soortcrocussen zijn bjj enkele kweekers wel voor de helft bevroren. De tul pen hebben in deze streek eveneens enorm geleden. Voor velen is het niets minder dan een ramp. DE PAARDENFOKKERIJ IN AMERIKA. In Europa wordt over de paardenfokkerij geklaagd. Daarentegen komt er in Amerika leven in deze fokkerij en vermeerdert de vraag naar paarden in den akkerbouw. Bovendien wordt de waarde van paardenmest hooger ge schat. Het Amerikaansche ministerie van landbouw is van meening, dat de ontwikkeling van don landbouw weer terugvoert naar het paard, en wel om de volgende redenen: het kost minder b\j aankoop; het is billijker in gebruik dan de motor; het verlangt peen uitgaven in geld al* „stookmateriaalhot brengt zelf zijn opvolger ter wereld; het heeft een grooter arbeidsveld; het is een krachtreserve in tijd van nood; UITVOER VAN EIEREN NAAR ENGELAND m<?n kan r P vertrouwen en het i« te Naar het „Ned. Weekblad voor Kruide- cbruiken voor I soorten vn gronden en erswaren" verneemt, ondervinden Neder- drijven. IV Vr van «i kKerfl in het ndsche exporteurs in eieren groote moe lijk- Amerikaans*-' ie mdhouw haalt ...den bij don invoer van eieren in Engeland, zelfs een woord aan van den «!-.r cteur ecner Honderden kisten zijn door de Engelsche dou- landbouwbank: „iedere boer onder onze klan- ane in beslag genomen wegens onduidelijke l ten, die bankroet maakte, kon ten slotte dca stempeling. I motor daarvan de schuld geven.''

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 1