DERDE BLAD. Kerknieuws. JOSEPH CAILLAUX. Uit den Omtrek. WOENSDAG 27 MAART 1929 DERDE BLAD PAG. 9 AAN ONZE KWARTAALLEZERS. Van heden t/m. 6 April stellen wij gaarne de gelegenheid open het 3 maandelijksch abonnement aan ons bureau, per giro (No. 32585), of per poet.wissel te voldoen. Men bespaart daar 15 cent en gebel aan de denr mee. 8 April a.s. hopen we met de inning per kwitantie te beginnen. DE DIRECTIE. dingen in een klein boekje „gecyclostyleerd" om na eenige maanden „bevinding'' met de vereischte wijzigingen vastgelegd te worden. Dit boekje wordt aan de kerkgangers uitge reikt, terwijl een Liturgdebord in de kerk de noodige aanwijzingen geeft". ORSMGEND verzoeken wij onzen abonne's bij alle over making van GELDEN duidelijk leesbaar de naam en het VOLLEDIG adres te vermelden. Bij ADRESVERANDERINGEN gelieve men zoowel het oude als het nieuwe adres, liefst schriftelijk, aan de ADMINISTRATIE op te geven. Dat is secuurder dan opgave aan de bezorgers en biedt dus minder kans op abuizen. DE DIRECTIE. LITURGIE. Te Utrecht is de Geref. KeiV in Hersteld Verband, gelijk zjj het noer-t, „tot een zeer aanvankelijke reformatie van on :c.n Zonda kerkvorm gekomen". Daaromtrent valt het vol gende mee te deelen: „De diensten worden nu geopend met kleine liturgie. Bestaande uit een afwisseling van spreken door den Voorganger en antw den zingend door de gemeente. Om het gevaar voor eentonigheid en verstarring te ver- mijden hebben we, naar het Zwitsersche voor beeld, een drietal liturgieën voor den morgen dienst vastgesteld, terwijl de avondsamenkom sten met kleine wijziging tamelijk gelijk zijn. Een bepaalde nieuwigheid daarbij is, dat ii één dier morgendiensten de Apostolische ge loofsbelijdenis door de gemeente gezongen wordt t.w. het geheele symbool in letterlij ken tekst, getoonzet te vinden in het bekende Synode-Rapport-De Moor van de Gereformeer de Kerken. Hoewel het eerst wat vreemd is, viel het toch mee, doordien er een klein'kerkkoor ge vormd is meest jonge menschen, die eenige malen dit stuk hebben gerepeteerd en dat nu de kem vormt bij het zingen der gemeente. Zoo zingen we ook als de dominee niet is, de zegenbede aan het slot der bijeen komst. Is de leeraar er wel, dan spreekt deze den zegen uit en zingt de gemeente: Amen. Na de preek is er een paar minuten orgel spel „ter bezinking der gedachten''. Het collecteeren geschiedt eveneens n a de pred'king, en ook, niet onder het zingen maar bij het orgelspel. We wennen nu al zóó aan een en ander, dat, als we in een andere kerk komen, de dienst ons daar al wat „kaal" aandoet. Juist omdat onze liturgieën bij voldoende vastheid, toch tamelijk vrij en afwisselend zijn, meenen we wel dat ze het gestelijk leven dienen. Voorloopig zijn deze CATECHISM US-PREDIKING. De uitgeverij van de „Reformierte Schwei- zer Zeitung" zal een nieuwe uitgave van den Heidelbergschen Catechismus het licht doen De catechismus verschijnt in de heden- daagsche Duitsche spelling, tekstgetrouw en met de er bij behoorende Schriftuurplaatsen de Kerkenordening van den Paltz van 1563. De samenstellers van deze nieuwe uitgave merken op, dat men van den namiddaggods dienstoefening in een waarlijk Gereformeer de Gemeente een diepen indruk ontvangt. Ze heeft toch een ander karakter dan de gewone morgendienst. Op den namiddag vérzamelt de Gemeente zich nog eens, en nu niet voor een gewone Schriftverklaring, maar voor een Catechismusprediking. In die predik'ng ligt voor de Gemeente een bijzondere kracht. Geen Evangelisatie voordrachten en dergelijke vermogen deze prediking te vervangen, waarin de beteakenis der Gereformeerde Belijdenisgeschriften dui delijk naar voren treedt. De Catechismus is de gemeenschappelijke geloofsbelijdenis der geheele Gemeente. Er wordt op gewezen, dat hieruit ook voortvloeit een groote kracht voor het per soonlijke leven van den enkeling. Zal onze landskerk, aldus verder, haar taak ten op zichte van de geestelijke verzorging harer leden recht vervullen, dan moet ook weer regelmatig dit Gemeente-onderricht gegeven worden. Het is een dwaling als zou deze onderwij zing niet meer voor volwassenen zijn en als zou zij getuigen van weinig zin voor vooruit strevendheid. Ju'st de Gemeente, die jaar in jaar uit zich om den Catechismus schaart, j welke oud en jong leeren wil het Evangelie te gelooven en te belijden, -is de vooruitstre- I vende, die zich uit het eeuwig blijvend Woord j Gods voeden wil. De catechismus is juist een boek voor on- derwijzing van de kinderen, die weldra tot het Heil g Avondmaal zullen toegelaten wor- den.De samenstellers spreken de hoop uit, dat ook daar, waar de Catechismusprediking is verloren gegaan, zij weer worde ingevoerd. Hier ligt een wijd braakland, dat naar bewer- Iking roept. Mogen allen deze taak met moed opvatten. Hier ligt een weg voor ons open, op welke onze Gemeenten tot vernieuwing kunnen komen uit het Woord en den Geest Gods. (Van onzen Parijschen correspondent.) En de verkiezingen voor den Departc- mentalen Raad van Ariège. EEN OUDE KOE MET EEN BEDENKELIJK LUCHTJE. Joseph Caillaux, lid van den Fraüschen Senaat en bij radicalen en radicaal-socialis ten de constante tegenspeler van den al to onstuimigen anti-clericaal Daladier, heeft politiek een veelbewogen leven achter den rug, waarin de catastrophes niet uitbleven en schijnt thans weieens een figuur, die langzaam aan op den achtergrond dreigt tt' geraken. Dea politieken achtergrond, wel te verstaan, want op het oogenblik is er te. Foix, in het departement van Ariège, gele gen aan de zijde der Pyreneeën, een affaire aanhangig gemaakt, welke hem wellicht voor een korten tijd, en meer dan hem lief is, midden voor het voetlicht zal stellen. Het gaat hier om een oude verkiezingsaffaire nit 1925, toen Caillaux als minister van financiën op een fel becritiseerde wijze met het gedepre- vieerde Fransche betaalmiddel experimen teerde. De senator Pérès stond toen candi- daat voor den Raad van zijn departement en Caillaux zou toen van zijn invloed ais minister hebben misbruik gemaakt, om hem te doen vallen. Ten einde den samenhang van deze zaak beter te vatten, moet men teruggaan tot het jaar 1917, toen tengevo'gc van de hachelijke omstahdigheden, waarin het land verkeerde, zich een steeds sterkere strooming begon te openbaren die naar den vrede drong. Ook Joseph', Caillaux was een,, dezer ,z.g. défaitisten, die op allê'ïhogelijkè wijzen hun invloed trachtten te -benutten tot beëindiging van den krijg. Maar den 17den November van dat jaar verscheen het Kabinet Clemenceau met zijn programma van „oorlog fot aan de victorie" en Clemenceau, later bijgenaamd „Père la Victoire", nam energieke maatregelen. Daaraan was het te danken of te wijten dat Caillaux in Januari 1918 gearresteerd werd, evenals de socialist Malvv. De Senaat werd toen bijeengeroepen als „Haute Cour", bijzonder gerechtshof voor buitengewone gevallen èn aan den senator van Ariège, Pérès, viel toen de taak ten deel in dit geval als rapporteur op te treden. Het door hem uitgebrachte rapport was streng, maar naar men zegt rechtvaardig, en droeg er niet weinig toe bij dat Caillaux werd ver oordeeld. Met deze veroordeeling was diens politie, ke carrière natuurlijk „gekraakt" en dat moet hem zoozeer hebben dwars gezetenji, dat hij zich meermalen over deze geschiet denis heeft uitgelaten" in den zin „"dat Pérès er ook nog niet was", met andere woordeijj dat hij hom nog wijleens „krijgen" zou. Toen in het voorjaar van 1925 het politie ke getij gekeerd was. en men derhalve dj^ bakens moest gaan verzetten, kwam opk dl eerst zoo ver teruggeschoven Caillaux wd der naar voren. Nadat Herriot door den Sej, naat was ten val gebracht, werd door prej sident Doumergue aan Pain'.evé opdracht verleend een nieuw Kabinet samen te. steil len en daar hij het meeste behoefte had, ge zien de gegeven binnen- en "•bu1fenlandscii«* verhoudingen, aan een ervaren diplomaat eri een kundig financier, zocht hij Briand aan, die het eerste was. en Caillaux, die vóór het tweede.... gehouden werd. Caillaux .\as toen bij zeer velen in zeer diepe verachting om zijn houding tijdens de oorlogsjaren; ook Briand had in het geheel niets met henj op, zij waren ongeveer als vuur en water. Het was dan ook een moeilijk stukje werk voor Painlevé, die ze beide voor het land meende noodig te hebben, om twee zulke heterogene elementen te bewegen samen in één Kabinet-zitting te nemen! Georges Suar&z, in zijn werk over de poli tiek van dien tijd, stelt Briand en Caillaux in enkele tegenstellingen prachtig naast el kander, raak en scherp: „hier Briand, slor dig, nuchter en buigzaam; daar Cai laux, élégant, nerveus en druk. De écn beschou wend, de ander zichzelf beschouwend; de één die luistert, de ander die naar zichzelf luistert". Caillaux heeft toen zeer goed gevoeld, dat hij slechts alt aiterste noodzaak gedold werd door zijn colleg&'s en de Kamer was bij de eerste verschijning van het nieuwe Ka binet vol gejouw en ge/luit. Zijn ministerrol heeft bovendien slechts van April tot Octo ber geduurd. Heeft hij toen van zijn positie gebruik gemaakt om Pérès, die hem door het uitgebrachte rapport van destijds dit ge leverd had, werkelijk uit wraak een hak gezet? Toen in het departement van Ariège do verkiezingen op handen waren, waarvooi Pérès car/didaat stond, hoeft Caillaux, vol gens de beschuldiging, den betreffenden pre- fect 'bij zich ontboden, ofschoon deze niet onder Financiën doch Binnenlandsche Za ken ressorteeren. en hem uitdrukkelijk ge boden, dat Pérès in geen geval verkozen mocht worden. Naar men beweert, kan men hier van hou gerhand -zeer veel invloed op dén gang der erkiezingen uitoefenen, speciaal in de pro incie; dit zou ook een der redenen zijn, waarom thans de radicalen zoozeer zijn ver bitterd, dat hun de portefeuille van Binnen' landsche Zaken bij de laatste Kabinetsfor matie ontgaan is! Hoe het zij. de prefect moet deze netelige opdracht nolpns volens aan zijn onderpre fecten hebben doorgegpven en deze weder op hun beurt aan de maires der cantons zoodat met bedreigingen, beloofde gunsten en soortgelijke fraaie midde'en de geheele administratie\e machine draaide zooals de minister het nu eenmaal wilde. Het resu! taatwas dan ook zocals dit geivensoht werd' Pérès kwam er inderdaad niet. Thans echter zijn de bordjes verhangen en de machtsverhoudingen grondig gewijzigd. Op hun beurt zijn het thans radicalen eti radicaal-socialisten, die door den loop der omstandigheden buiten het ministerie gesliK- ten zijn en naar het rich laat aanzien voor loopig niet weer aan het bewind zullen ko men. De kwade tijden, welke deze heeren meemaken, bevorderen bovendien onde, Iinge ruzie en versnippering! En Caillaux is momenteer een effect, dat maar laag geno teerd staat. Daarvan hebben nu de betreffende mai res gebruik gemaakt om voor de rechtbank hun hart pens te luchten. Onder eede heb ben zij verklaard, dat zij er toe geprest den, destijds, om de verkiezing van Pérès tot lid van. dsn Departementalen Raad ie beletten. Een fraaie historie is dit in geenen deele, de aank'acht moge dan gegrond wezen ol niet! Wat hier, zoo bij tijd ïr wijle aan po litieKe doelen en gewoonten fn het licht der openbaarheid wordt gebracht, draagt er voor zeker niet- toe bij het aanzien van het hui dig politiek stelsel te verhoogen. Het verschijnsel verbaast dan ook niet dat hier bijna van alle kanten vereenigin gen en andere groepeeringen als uit den gtrond verrijzen, die BOSKOOP. STOPZETTING STEUNREGELING. Met ingang van 23 dezer is de steunrege ling. die in verband met de werkloosheid in deze gemeente was ingesteld, opgeheven. Een verblijdend teeken is, dat wij teven? kunnen vermelden, dat door de vele werk zaamheden in de kweekerijen momenteel hier geen> -werkloosheid meer wordt aange troffen. ja. dat er zelfs heel wat arbeiders uit omliggende gemeenten te werk worden gesteld. BLOEMEN VEIUN GEN. De bloemenveilingen van de- coöp. veree- niging ,J>e Boskoopsche Veiling" zullen anaf heden aanvangen voormiddags 9 uur, in plaats van half tien. WEDERINSTELLING POSTKANTOOR. Naar wij uit goede bron vernemen, zal er binnen eenige weken een reorganisatie bij de posterijen alhier plaats hebben, door de opheffing van het bijkantoor, zoodat liet il weder postkantoor wordt met een directeur aan het hoofd met_: kapitale -.ieLters- mrJtnin banier cm ge schreven "hébben. Dé "k'.vestie blijft erh:er voorloopig'nog ^dezerhoe zar rnen' Herinder daad klaar spelen dit loffelijk ideaal tot begin van uitvoering te brengen? ALPHEN AAN DEN RIJN. SpruUt—Dc Rooö BarserlUfce Stai vallen. A van Gemerei buwd: J Heeg 28 .enendilk 27 J. i—Ligt voet d. - G Hoen 20 - H Bulk 23 J. KATWIJK. I C C de MOOÜ Burgerlijke SU Ondertrouwd: J Kralt - H Zwaan en A Klok Bevallen: W van Houten—Van der Plas H de Jong—Van der Plas d. T Hoek .-De Mol z. G van DelftVan Egmond z. de VreugdDe Vreugd d. J van Beelen Beelen z. M Ouwehand—Van Du(jn z. rlede land Smits 84 J. V Barnhoorn 'ulJn 87 J. PHarteveld w&dnr. PuUn 69 J. A Har.e.elil Jd. 11 1 KATWIJK AAN DEN RIJN. OM DE GEESTELIJKE VRUHEID. Donderdagavond 8 uur, zal voor de A.R. Klesvereeniging „Nederland en Oranje", ter Inleiding van de verkiezingsactie, Js spreker optreden de heer R. A. den Oude, met het onderwerp: „Om de geestelijke vrijheid". Daar de heer den Oude onder ons geen onbe kende meer is, is het zeker niet noodig een bijzondere opwekking te schrijven. Laten ook de jongeren onder ons deze gelegenheid, om onze schoone beginselen te i.ooren vertolken, niet laten voorbijgaan. Ook geestverwanten zijn hartelijk welkom. De bijeenkomst zal gehouden worden in de zaal achter de Geref. Kerk. VERKOOPAVOND. Door de Geref. Meisjcsvcrecn. alhier zal Woensdagavond 7 uur in de Consistories der Geref. Kerk een verkoopavond worden gehouden. Naar wij vernemen is er door de leden e.si keur van handwerken vervaardigd Voorts zul len er eenige sjoelbakken aanwezig zijn terwijl tevens door muziek en zang aan den rvond een gezellig karakter zal worden ge geven. Wij hopen, dat het voor de Meisjesvereen. een succesavond zal worden. Drage ieder daar toe naar vermogen bg. De opbrengst zal ten bate komen van de bibliotheek der Vereen'. TUINBOUWCURSUS. Bij de sluiting van den tuinbouwcursus, vervolgcursus van het vorig jaar, waren tegenwoordig behalve de leeraren de heeren C. A. Allers, hoofd van den cursus, D. 1 do Rooy, burgemeester Scr.okking, Rijkstuii houwloeraar Grimmen, Grimbergen, J. v. i Perk, A. Korpelshoek e.a. De heer Nic. Bos sprak een openingswoord waarna de eindles plaats had en Burge meester Schokking onder een toespraak aar een 17-tal cursisten de diploma's uitreikte. Dc heeren Grimmen en Allers voerden nog het woord en een der cursisten, G. v. d. Doi dankte namens alle leerlingen de leeraren cu bood hen een blijvende herinnering aan waarvoor de heer Allers namens allen dank te. De heer Nic. Bos, voorzitter van Bloemb. cultuur, sprak nog een slotwoord. KOUDEKERK. GEMEENTERAAD. In de gister gehouden vergadering van den gemeenteraad vond vaststelling plaats van het voorschot volgens arL 101 der L.O.- wet 1920 ten behoeve van de Ned. Herv. Schooi voor het dienstjaar 1929. De kosten per leerling van de O. school bedroegen per kind f 14.45% dus waar er op de Herv. School gaan 109 kinderen be draagt het voorschot 80% van 109 X f 14.45% is f 1080.40.—. Het heffingspercentage Gemeentelijke In komstenbelasting is gebracht van 5*0 op 4en de opcenten Rijksinkomstenbelas- den B. en W. niet te gaan, maar de voorzit ting van 110 op 100 opcenten. Verder durf- ter deelt tevens mede, mocht het wetsont werp, regelende de financiën ttisschen Rijk ?n gemeente, wet worden, wat vrijwel zeker is, dan opent dit, voor onze gemeente, zeer roordeeligc perspectieven, vooral ook daar de salarissen van Burgemeester en Secreta ris voor een belangrijk deel door het Rijk wordt overgenomen. Tot lid van de Commissie van Toezicht op het Lager Onderwijs wordt aangewezen de heer W. A. van den Dool. B. en W. stellen voor M. van Harskamp met Ingang van 1 April a.s. opnieuw te be noemen voor den tijd dat de Brug gereed is, tot tijdelijk brugwachter op een salaris van f 27 per week met vrij wonen en tertter be staan hebbende condities vervallen. Vervolgens geeft de Voorzitter een breed relaas over onderhandelingen met Ged. Sta ten over de Tengevolge van tegenwerking van het Ge meentebestuur van Hazerswoude heeft de zaak nog geen beslag gekregen. Hazerswoude weigert een gelijk bedrag te betale-n als Kou dekerk en blijft beweren, minder belang te hebben bij den brug dan K. Breedvoerig is 't tegendeel toegelicht en alhoewel Hazerswou de als gemeente zooveel finantieel draag- krachtiger is, blijkt men nu onwillig gelijk op en neer te gaan met K., waar voorheen de kosten gemeenschappelijk gedragen wer den. Na langdurige en breedvoerige bespre king waaraan alle leden deelnemen, en een parig de houding van Hazerswoude onbegrij pelijk wordt verklaard, en sterk afgekeurd, meent men op K. al het mogelijke te hebben gedaan om het aanbod van Ged. Staten, het welk zeer aannemelijk is voor beide gemeen- 'cn en nu behoorde te geschieden, nu ook oor K. niet verder te kunnen en te mogen gaan, dan f 15000, maar dan ook, zoo het op de onwil van H. mocht afspringen, de ver- ^woordelijkheid ook alleen komt voor re kening der gemeente Hazerswoude. Eenparig zou men het bejammeren, maar onze kleine gemeente kan en mag niet ver der gaan. De aflossing dezer f 15000 welk bedrag ge leend kan worden bij de Vereeniging van de Ned. Gemeenten kan afgelost worden over een tijdperk van 20 4 25 jaren zoodat dit niet al te bezwarend is vood de gemeente. Na langdurige bespreking wordt het besluit ge nomen f 12500 toe te staan, zijnde een zesde van het totale bedrag wanneer ook Hazers woude tot een gelijk bedrag meebetaalt. Bij de gebruikelijke rondvraag informeert de heer van der Leo of het water der leiding van tijd tot tijd wordt onderzocht, waarop de voorzitter antwoordt, dat dit voor reke ning van Boskoop geschiedt. De heer Lie.verse vraagt of reeds stap Den gednanzijn tot aanschaffing van een toestel tot keuring van vleesch, waarop de voorzit ter ontkennend antwoord, wegens daaraan verbonden bezwaren. De heer De Jong vraagt of wanneer de steun der organisaties is afgeloopen en da bedoelde personen nog geen werk hebben, ook nog in aanmerking komen voor steun? De voorzitter antwoordt daarop bevesti gend, waarna de heer Van Esmond eenige toelichting geeft naar aanleiding van een onderhoud met één der georganiseerden, die een voorstander bleek van een regeling welke liep over den penningmeester der organisa- Zij die in aanmerking willen komen en recht hebben op vergoeding, moeten zich ter plaatse melden, zooals dit hier plaatselijk is geregeld. Hierna volgt sluiting der vergadering. Z.-O. DRENTHE. EEN EN ANDER OVER EVANGELISATIE-ARS I!D. I. Nee ho nou even! Dacht ik t niet? Ge hadt het opschrift nog niet uitgelezen of ge waart al van plan, min of meer ontstemd, minstens met een „hè al weer over Drenthe, *t wordt vervelend hoor"! den anderen kam van de krant te bekijken. Gelukkig, dat ik er op lette nu lees» ge wel door. Ja, ik moest u wel op de vin gers kijken, want ik heb mij suf geprakkc- zeerd om een pakkend opschrift tc vinden, zóó, dat men lezen moest, maar dat valt niet mee. Nu had ik 'n opschriftje klaar, 't Klonk wel aardig. „Evangelisatiewerk in Z. O. Drenthe en nog wat". En 't zou ook vol komen correct geweest zijn, want men kan niet, zooals de geachte lezers en lezeressen wel zullen merken, over het Evangelisatie werk in deze streken schrijven of praten, of moet 't ook over „nog wat" doen. Al is het ook waar, dat 't vervalend gaat worden, altijd weer in verschillende toonaar den, met toch hetzelfde monotone geluid als Leitmotiv over Z.O. Drenthe te liooren; om de wille van het werk, de zielen, de komst van het Koninkrijk Gods, zou liet jammer zijn, als ongelezen bleef, wat met het heilig doel geschreven wër door welke pen dan ook, het Godsrijk, de zielen, te dienen. Nu zegt ge mogelijk: „Wat duurt het lang eer hij over zijn onderwerp begint". Dat komt. vanwege de angst. Ik moet eon aanloop hebben. Zoo al schrijvende er on gemerkt inraken. Daar gaat zooveel door 't hoofd, bij een taak als deze, dat men 't haast niet ,,in orde verhalen" kan, en men moet voorzichtig zijn. Ik heb met spreken en schrijven en ook daardoor, aangename, maar ook pijnlijke oogcnblikken gehad. Ik ben dan ook altijd een beetje huiverig als ik spreken of schrijven moet* En ik wil toch zoo graag dat de arbeid er mee gebaat is. De onze'in 't bijzonder, maar die van den geheelen Z.O. hoek in 't algemeen. Want, al kwamen er al snrekende en schrijvende Kerk, woning, school met schoothuur, dat alles, daarover later, brengt ook druk mee, dc omstandigheden zijn oorzaak geworden leven boven onzen stand en nog steeds is een oude schuur ons lokaal >or jeugdwerk. Heuscli met al wat ik schreef, deed, sprak, heb ik de zaak, nooit mij zelf in 't oog gehad. De voordeele» er van waren voor 't werk, de onaangenaamheden voor mij als is 't waar, dat de voordeelen vooi 't werk, mij genoegen, en de onaangenaam heden voor mij, 't werk wel soms schade deden. Nu nog een enkele opmerking s.v.p. eer ik zoo zoetjes aan van wal steek. Wij zijn druk aan den gang. De taaJv eischt ons ge heel op. De zielzorg alleen reeds ware vul doende om een manschenleven te vullen. Maar daar komen bij al de materieclc ei- le'ndigheden, die 't werk en de menschen raken. Men kent aller nood en men komt met alle nood tot je. Als men in den winter drie maal per week preekt, 5 Cathech. heeft en een 4-tal vereenigingen daarbij in al lerlci comité's en besturen zit, telkens voor deze en gene moet schrijven over meesi uiteenloopende zaken aan ondcrscheidciu personen, aan uitdcelingcn moet meewerken, zieken- en huisbezoek te doen heeft, Be grafenissen leiden, dan 'is de week, zoowal een week tekort En als men dan nog schrijft, heeft men recht op consideratie. Daarom wijs ik vooraf alle critiek af. Als iemand uit literair oogpunt aanmerkingen wil maken ik zwijg, hij kr'igt zonder meer gelijk. Zegt iemand, dat de logica zoek is in deze opstellen, dan zeg ik hoogstens, „wat is logica?" en laat mijn opponent pruttelen. Alleen hij. die kan aantooncn. dat achter alles, letterlijk alles wat ik schrijf, niet klopt een hart vol warmte voor mijn Zender en mijn volk, mag m.jn opmerkzaam heid verv, action,, want dat is het .eenige. waarvan ;i niet verdragen kan dat er aan getwijfeld i l worden. Z. CF. Drenthe. Moet ik i:og nader dit stuk land aandui den? Laat niij alleen maar zoggen, dat ik ho» nog heb op liet vecngedcélte. Voor zoover ik zelf een Gclderman ben en ook Overijssel wat ken, weet ik iets van Drent he's zand bewoners af, want daar is overeenkomst tusschen hen en de Geldersche boeren van IJselkant en Achterhoek en uit Overijssel. Maar toch ben ik niet bevoegd er veel over te zeggen of te schrijven, want hemelsbr is 't verschil tusschen den Drentschen z° en vcenhewoner. En dus is eroot het verschil in den Evangelisaticarbeid onder die beide groepen. Trouwens de aandacht is de laatste jaren meest gericht, mogelijk niet altijd terecht, op het veengedeclte. Niet, dal" dit deel van Drenthe niet belangrijker was dan wat ten Westen van de Hondsrug ligt, maar 't zandgedeelte liep mogelijk, ik spreek vooral uit Evangclisatieoogpunt, gevaar, te veel vergeten te worden. Dat er over 't veenge declte te veel werd gesproken en (t schreven olgt daaruit niet, al was 't dan ook dat zekere tonen te veel en te scherp domineer den. Want zoolang alles in de vccnstreken niet weer normaal leeft, zoolang moet ui over worden geschreven en gesproken. Toen men, in de dagen dat ik naar deze oorden trok, sprak van Drenthsch Californië, was Drenthe niet zoo bekend, als nu de armoede an dit gewest spreekwoordelijk geworden s. Er was toen op Evangelisatiegebied al heel wat werk gedaan. De namen Braak Hekke, de Vries, Volk, de Vos, hebben nog altijd een goeden klank. Langs, op en over de Hondsrug lagen hier en daar de oude zanddorpen en dorpjes, moer cgetecrend dan levend en daartegen aan liepen de tienduizenden II.A.'s veen. De Ne- derlandsche grens was de grens van 't veen gebied niet, tot diep in Hannover strekt net zich uit. Het diepst is de veenlaag plm. halfweg de grens en hondsrug. Hecle reeksen arbeiderswoningen verrezen op die vlakten. Kanalen werden gegraven. En hoe veelbe lovend, lfoe winstgevend het veenbedrijf was, getuiger nog de bl iendc plaatsen als Pe.kela, Stadskanaal, Musselkanaal, Veen- dam, Wildervank e. d. als centra's van industrieën. Verder de mooie landbouw kolonies, als Nw. Weerdinge, Valthe- en Exloërmond met het schoone Ter Apel, waar 'ndusttie en landbouw hand aan hand gaati. De uitdrukking: „Drenthsch Californië'. zegt genoe.g en Vondel zong reeds: „Geze gend is het land, waar 't kind zijn Moêr erbrandt". Voor veen, denkende aan het Duitsche mohr of mur. Ik geloof trouwens niet dat hij met die regels den titel „prins der dichters" heeft verworven. Heinas. de welvaart en den zegen waarvan Vondel zong. betroffen meer de eigenaars, dan hen die in hun primitieve woningen op de vlakten woonden, van alle comfort ver stoken, zonder verbinding met do bewoonde wereld. Zij waren de zweeters cn de zwoe gers en 't woord „uitbuiten" was ten op zichte dier menschen in die dagen, niet t' kras. De eigenaar-winkelier, werd rijk, 'I mes sneed aan twee kanten en door de ver nlirhte winkelnering had hij zijn volk in zij macht. En „niemand zorgde voor hnn ziel". De meeste zanddorpen, voorzoover het kerk dorpen waren, waren modern. En het is -<!c vloek van 't rirhtinesverschil dat de Kerk els zoorlnnïg niet in staat is zendingswerk <e doen. zelfs daar niet. waar .groote werkoh jeeten grenzen aan Herv. Gemeenten. Want 't modernisme en vooral dat van den ouden stempel, was nog te futloos om eigen ge meenten op peil te houden, laat stran in ter sief zendingswerk aan te pakken, al lag 't ook aan de deur. Zoo was dan alles overgelaten aan parti culier initiatief. En wie lou den eersten stoot geven? Dringend noodig werd het. zou niet alles verworden en 't laatsto restje Christelijk besef verzinken, dat er werd aan gepakt. De kroeg en het kaartspel waren de conigc ontspanning fn 't mes een speeltuig. Zelfs de Overheid zorgde niet voor scholen en volwassenen, die lezen/konden, waren 25 jaren geleden nog uitzonderingen. Het ge slacht der analphabeten sterft nu uit, maai toch zijn er nog velen, zelfs nog flinke man nen en vrouwen van plm. 40 jaar, die lezen noch schrijven kunnen. Men was totaal op elkaar aangewezen. F.n nog vindt men sporen te over. van gebrui ken in vroeger dagen, die er op -vijzen, hoe men elkaar in alles trouw ter zijde stond. De ziel van de voenhewoners *e leeren ken nen is te moeite waard, trouwens is dat steeds en overal het geval, maar 't gaat hlet- nu om deze men<=ehen. Het is mil steeds een crie'f. dat e* zooveel en door ieder over Drenthe en ziin hewnners geschreven wordr en de toestand hoe lp«ecr hoe ineewlkkcl der dreigt te worden. Men vliegt in een wa- i door een pèar kolonies, zoekt bij vooi keur een hut, met een verloopon oud moe dertje op, of met een paar halfnaakte kin deren bij een turfvuurtje en slaat aan 't schrijven. Even zoo goed kan een vreemde ling een pnar woonwagenkampen bezoeken pikken er een paar gedegeneerde tvpen uit, om zich dan te zetten tot de beschrijving van den dooit-nee Nederlander. De Kerk had veel en veel eerder moeten verstaan het Goddelijk bevel: „Redt die ten doode gegrepen zijn, want zij wan kelen ten doode, zoo L-ij u onthoudt". Ze gingen niet onder, dc bewoners der veen kolonies, omdat ze van i ïture slechter waren dan welk ander menscl ook. 't Zou mij niet moeilijk vallen aan .e toonen dat 't een volk is, met vele edele trekken, die men juist elders vaak mist, maar omdat alle factoren aanwezig waren in een veenkolonie, om 'I kwaad te voeden cn 't goede te doen ver stikken. Niets werd gednnn.om het leven on ietwat hooger plan te zetten. En dat men toch zelf, onbewust, verlangde naar wat verheffen kon, blijkt wel uit het feit hoe gemnkkelij' secten en richtingen in een veenkolonie voei aan wnl kregen. Ik schrijf nis Herv Evangelist en her overtuigd dat voor de Herv. Kerk duizenden zouden bewaard gcbleveTi en gewonnen zijn, als de Kerk haar mannen gezonden had, toen het 4"d was. Een eerste samenkomst met een bepaalde spreker, was in vroeger tijd in staat, hen, die aanwezig waren, in een bepaalde richting te sturen. Men greep een ideaal en was Baptist, Darbist, Aposto lisch of aanhanger van Domela Nieuwen- huis, later communist zelfs. Niet omdat men op de hoogte was, dat kwam later, maar om dat er behoefte was aan iets, aan ontworste ling, aan het neertrekkende, sombere, aire- daagsche. Gelukkig ontstonden er ook Herv. Evangelisaties. Er waren er, die zicli den Doop in de oude Vaderl. Kerk nog bewust waren cn zich vereenigden om in die rich ting iets te doen. De enkelen die nog cenig kerkbesef hadden overgehouden. Oppassen was intusschen gebóden. Onge controleerd werkten de secten en de vrije Evangelisation die 't land afbedelden met voorgangers, die zich zelve opwierpea. Du mannen die ik daar straks noemde vu waarvan de heer Braak Hekke nog in de venen werkzaam is en z'n kring tot Herv. Gem. zog uitgegroeid, hebben roeegewernt om aan 't losbandig Evnngeliseeren een einde tc maken. Van groote beteekenis is ook geweest de invloed van den Rond voor Evangelisntiën in en ten bate der Ncden. Herv. Kerk, opgericht door wijlen Ds. Montijn van Groningen en den voor een paar jaar overleden Jbr. Mr. U. Q. van Swinderen. Beide mannen vol liefde voor de Kerk eu dc zielen Den eersten hebben de meesten onzer niet meer gekend, maar voor ons allen leeft nog en znl blijven leven dc eminente figuur van Jhr. Mr. v. Swinderen. En het is de hoop van allen, dat Mr. Star Numan, thans \oorz. van dien bond het gegeven moge worden het bondswerk te leiden, even zoo vele jaren en in denzelfden geest als zijn beminden voorganger. De ziel van dien arbeid is reeds meer dan 25 jaren Ds. Sy- perda van Tjamswcer, die nis secretaris nile draden in handen heeft en wiens vele. be- langlooze werk, nauwelijks hoog genoeg kan worden gewaardeerd. Zijn kennis en invloed rankt bijna al 't Herv. Evangelisatie werk in Nederland, terwijl de heer Mr. Th. A. Th. v. d. Hoop van Sloehteren. Burge meester van Rrcukclcn. het penningmeester schap bekleedt en reeds nen reeks van jaren de finunciecle belangen behartigt. Het is zeer goed ziin adres en giro te weten. Do Herv. lezers dienen hun Kerk niet heter, dan door hem een gave voor het Bonds werk te zenden Nntuurlijk dan niet net hot ientje. dat men juist na i mi| wou sturen. Zijn giro no. als penningmeester is lfi61. W. DE WEBBD

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 7