VIERDE BLAD De Unie HEDEN van Ufrechf. HERDACHT WOENSDAG 23 JANUARI 1929 VIERDE BLAD PAÓ. 11 FEESTELIJKHEDEN TE UTRECHT. DE KON. FAMILIE IN DE STAD. BE RESTAURATIE VAN DEN DOM HERDACHT. EEN VAANDELDEFILE VOOR DE KON. FAMILIE. Heden zijn te Utrecht grootc feestelijkhe en gehouden ter herdenking van het feit, at het drie honderd en vijftig jaar gele was, dat in de oude Kapittelzaal van Dom thans Groot Auditorium der ïijksuniversitcit de Unie van Utrecht ge eekend werd. In ons nummer van Maan- lag gaven wij een artikel, waarin de betee- ;enis van dit feit voor de geschiedenis van ins vaderland, geschetst werd. Da voorbereiding. Heel de week was het reeds in het cen- rum van het oude Utrecht te bemerken. er iets bijzonders te gebeuren ston t. )p het Domplein werd het standbeeld van Traaf Jan van Nassau, op wiens aanstich- •n voornamelijk tot 't sluiten der Unie werd ivergegaan, opgeknapt, zoodat het zich weer luwen luister toonde. Stratenmakers aan het werk geweest en het porso- leel der gemcentereiniging was druk in dc veer geweest om alles een ooglijk aanzien e geven. De Domklokken waren de laatste lagen bij beurten geluid om het nieuwe nechanismo te beproeven. De illuminatie ran den eeuwenouden téren had cenige ivonden proef gebrand onder groote belang telling van de zijde van het publiek pd io was alles gereed voor den grootcn dag Do vlaggen van de torens. Vanmorgen vertoonde de stad oen fcesle- ijk aanzien Van allo torens en openbare fcbouwen wapperde het dundoek. De Oranje laggen brachten een mooicn toon in liet tadsbeeld. De gerestaureerde Dom droeg de laggen, die uit de vier dakruiters gestoken raren, met vreugde naar het scheen. Veel ferkte er toe mede, al mistte het nogal, lm aan de stad een feestelijk beeld te geven. De gemeentediensten en do provinciale Bensten waren zooveel doenlijk stopgezet. Dr. Kbolen hadden vrijaf gekregen, tal van in- «fetrieolen hadden het voorbeeld der over heid gevolgd en aan hun personeel een dag rnjaf verleend en zoo was het in de morgen- ren reeds druk cn levendig in de straten. Later op den morgen vermeerderde de rukte nog, met name in de straten die naar iet Centraal Station leidden, alsmede in de traten, waar'angs de Koninklijke stoet zou rekken om naar de historische plek, dc Ka littelzaal van den Dom, te gaan. Tegen kwart voor elf zag het op Maria- laats, Moreelsepark, Moreelselaaji en voor- 1 op het Stationsplein zwart van de men- chen. Velen hadden zich met Oranje ge- ooid. Ha 2S, Weel» Op het Centraal Station. Op het Station was a'les in gereedheid ge- iracht voor de ontvangst der Koninklijke ;asten. D eerste klas wachtkamer was gorr- ervccrd voor dc ontvangst. Daar werd de Coninklijke Familie onder meer opgewacht loor den Commissaris der Koningin in de incie Utrecht, Dr. H. Th. 's Jacob, en de lurgeraeesier der Gemeente Utrecht, Dr. .T Fockema Andreae en andere autori- eitcn. Te 10.49 uur reed de trein, waaraan dc alonwagens der Kon. Familie waren vast- ;ebaakt, de overkapping binnen. Toen de trein tot stilstand was gekomen erlietcn de Hooge Gasten de wagons. H.M. de Koningin onderhield zich kort net den Commissaris der Koningin en don lurgemeester. In de eerste klas wachtkamer werden aan I. M. de Koningin, H. M. de Koningin-Moe- Ier en H. K. H. Prinses Juliana bloemen aar jeboden vanwege het bestuur der vereeni- ing -Koninginnedag Utrecht" door de ongedames v. Ililten, Jansen en Kok. Naar de Kapittelzaal. luto's Een stoet werd geformeerd als volgt: voor j> een auto, waarin had plaats genomen de loofdcommissaris van Politie, de heer Schui tmaker. Daarna volgde een auto waarin gr ieten de Commissaris der Koningin in di rovincie Utrecht, Dr. H. Th. 's Jacob ei itrecht's Burgemeester. Achter deze auto rolgden viif hofauto's, in dc eerste Dra. ran de Kon. .Fanvlie. was gezeten Gereden werd vanaf het Stationsplein, door Moreelselaan, Moreelsenarlc, Mariaplaats. Ca- Zadelstraat, Choorstraat. Oudkerkhof, Dom straat naar het Domplein. Langs den gehce- len weg stond een enthousiaste menigte ge schaard. De vorstelijke gasten werden Ic- fendig toegejuicht. Aan de Universiteit Ras aan den hoofdingang het Co'Ip!™ va -uratoren ter ontvangst i •amine begaf zich daarn Auditorium, de vroegere Kapittelzaal mandant van het Veldle.ger, luitenant-genp raai insinger, de Commandant van de Ma te Wi lemsoorii. Schout bij Nacht Quant, i'ocrzitter der Kon. Academie van We tenschappen Prof. vpn Vollenhoven en .1e ondervoorzitter dier Academie Prof. van der Hoeve, Curaforer. der Rijksuniversiteit t.e Utrecht. Mr. Dr. A. F. Baron van Lynden. Dr. A. E. J. Baron van Voorst tot Voors'. Dr. F. A. C. Graaf \nn Lynden \an Sanden- burg. Dr. J. P. Fockema Andreae, Jhr. Dr. I. Bronkhorst Sanclherg. Baron van Wijnber gen en de secretaris Mr. B. J. L. Baron dc Geer van Jutfaas, dc president van de di rectie der Ned. Bank Dr. G. Vissering. Voorts hadden in de zaal plaats genomen onder meer de Commissarissen der Ko ningin in de provinciën, met uitzonrierim: die van Drente wegens verblijf buitens lands, het College van Gcdep. Staten in d?. prnv. Utrecht en de Griffier der Staten met hun dames, vertegenwoordigers \an de Ka merfracties: Eerste Kamer, Koster, de Vos Stpenwijk cn Colijn, Tweede Kamer, van Gijn, Kersten en Mevr. Bakker-Nort, hoofden an kerkelijke Genootschappen, Ned. ilrrv., Chr. Gereformeerd. F.vang. Luthersch. r*erst. Evang. Luthersch. Remonstrantschc, Broe derschan. Doopsgezinde Sociteit, Oud-Bis schoppelijke Clerazy. Ned. Isr. Kerkgenoot schap), leden van Gedep. Staten der pro vinciën (uitgezonderd Noord-Brabant en Limburg), burgemeesters der provincial hoofdsteden (uitgezonderd die van Zwolle), de burgemeester van Rotterdam, de burga- der van Amersfoort, hot College van burgemeester en wethouders en de gemeen tesecretaris met hun dames, de Rector-Mag nificus en de secretaris van den Academi schen Senaat van elk dpr Universiteiten (uitgezonderd dc R. K. Universiteit te Nij megen en de R. K. Handelshoogeschool te Tilburg), de voorzitters van de faculteiten van de Rijks Universiteit to Utrecht on a dere hocgleeraren. de vo'gende militai autoriteiten. Jhr. Röell, kolonel, comman dant -ie artillerie lirigade, garnizoens-con mandant van Amersfoort, generaal maio< Quanjer, bevelhebber 4e militaire afdeeling te Amersfoort, luitenant-kolonel Vrijdag, gor nizoenscommandant te Utrecht, kolonel Bueno de Mesquita, commandant van hei regiment genietroepen, luitenant-ko'one' Koster, commandant corps luchtdoel-artille rie, hoofden van rijks-, provinciale en ge meentediensten, leden van de Prov. State» en van den Gemeenteraad, vertegenwoordi gers van de Kamer van Koophandel te Utrecht, \an de Ned. Spoorwegen, van de Jaarbeurs, vertegenwoordigers van Studen tenorganisaties uit dc Universiteitssteden. Nadat de. vorsteliike gasten de voor bestemde zete's hadden ingenomen, de bijeenkomst aan. REDE PROF. Dr. G. V/. KERNKAMP erzoening met den Koning voorbereidden. De Unie bevredigde Oranje niet. Hij koes terde nog altijd de hoop een Generale Unie tot stand te brengen, waarin do beginselen den godsdienstvrede zonden worden aanvaard. Eerst toen de>ze verwachting in rook was opgegaan, omdat de Waalsche go- en zich bij den vrede van Atrecht (Mei 1579) zich weder onder het gezag van dei: Koning hadden gesteld, betuigde hij zijn adhaesie aan de Unie. Na een jaar hadden alle Noord-Neder- landsche gewesten, die men van den begin ne af hadden willen opnemen, zich bij ae Unie aangesloten en hadden ook steden van Brabant cn Vlaanderen bij de Unie steun gezocht tegen het Spaansch geweld. De leden der Unie verbonden zich, on. elkaar met goed en bloed bij te staan tegen en gcmeenschappelijken vijand. Daartoe vereenigden zij zich ten eeuwigen dagen tegen iedereen, alsof zij s'echts een provincie waren, zonder op eenige wijze te kunnen worden gescheiden. In die verbin tenis ligt de duurzame beteekenis van dt Unie. Zóó willen wij haar heden gedenken en eeren: als hoeksteen van het gebouw onzer rijheid, als plechtanker van het Schip van Sfaat onzer Republiek. REDE Dr. J. TH. DE VISSER. De carillonnist van den Domtoren, dc heer Wagenaar, speelde vervolgens liet Wilhelmus. En daarna was het een plechtig, oogenblik, toen de Domklokken luidden. Hoog klonken, uit de galmgaten van den to ren de zeven luidklokken van den Dom, dc Sint Salvator, de zwaarste klok vooraan. Zij luidden gedurende eenige minuten, zooals zij drio en een halve eeuw geleden geluid hadden, op hetzelfde oogenblik, toen do Uuie van Utrecht getcekend was. Het was een plechtig gebimbam van het zwaar me talen geluid der klokken. Van zeer verre kon men het indrukwekkend klokgelui vernemen en even was er stilte, men dacht zich in het feit, dat in den gang der eeuwen een betrekkelijk korte spanne tijds geleden zeven menschen van vijftig jaar elkaar hand reikend, zouden een keten vormen, die reikte tot 1579 de Unie van Utrecht getee- kend werd, die van zoo grooten invloed op staatsbestuur zou wezen. Het Vaandeldefilé. Een grootsche betooging. de De Unicherdenl:ing SOU plaats vinden. In de zaal waren aan wezig on het podium de ministers Sintrma- W rle Bruine, Van der Vepte. Beelaei ts van Blokland, Donncr. Koningsberger. De Geer, de ministers va Staat Mr. Th. Heemskerk ENS t' ïdenb"rC- Jhp- Mi\ Dr. H. Karnebeek, Mr. D. Fork, de voorzitter der ?egot Eerste. Kamer J. J. G. Baron van Voorst tot Voorst, de vice-president ven den Prod van Mr. Dr. J\ A. C. Greaf van Lvndon van .oi|i.h.so San•'"•ï'inrg. de directeur ven het Kabinet Spr. schetste eerst den intocht van prins Willem van Oranje in 1577 in Brussel, om daarna er op te wijzen, hoe de beide rebel len-gewesten onder zijn leiding hoi. hoofd boden aan den Spanjaard en hoe zij leer den op zich zelf te slaan, meeuende de rige gewesten te kunnen ontberen. Oranje zag verder. Zijn staatkunde was gericht op de herleving van het nationale verzet tegen den Spanjaard, op de samen werking van alle gewesten, riumsoh on on- roomsch, tot afschudding van de Spaansche tyrannie. Na de aandacht gevestigd te hebben op 's prinsen strijd tegen don Juan toonde spr aan, -wat ten slotte een niet uit den weg te ruimen belemmering bleek voor de ven zcnlijking van zijn staatkundig ideaal, stijgende wrevel tegen de landgenooti waarop hij moest steunen: de democratie en hot Calvinisme. Meer uit vijandschap tegen dc Kerk als politieke en sociale macht, dan uit gods dienstige overtuiging vielen de niïesto „patriotten" van Rome af, voegden zij zich in de rijen der Calvinisten cn aanvaardden de leiding van de heftigste» hunner Ter wille van het samengaan in de poli tiek had men bij den Gent se hen vrede leu twistappel van den Godsdienst opgeborgen en voorloopig den status quo vvil'eu band- haven, met waarborg echter van gewetens vrijheid. Deze bedoeling werd echter verijdeld door de Calvinisten. Wat cr in hot Zuiden ge beurde, met name to Gent, waar de Calvi nistische ovcrhecrsching ontaardde in con schrikbewind, wekte bij dc Roomschcn de meeste ergernis cn baarde ook Oranje de grootste zorg. Immers, de geestdrijverij van Calvinisten en democraten joeg alle conservatieve mach ten in het Zuiden te hoop: de Kerk. den adel, de uit de stedelijke regeering verdre ven gegoede burgerij. Nog eenmaal waagde Oranje een poging tot herziening. Aan de Roomschcn werd het dulden van den Gereformeerden dienst aan nemelijk gemaakt, door het paal cn perk stellen aan de onwettige machtsverrieeli ~g der Calvinisten; de laatsten zouden /.trh over dat verlies kunnen troosten met het recht or> openbare godsdienstoefening, dat hun geloofsgenooten verwierven. In plaats van vrede kwam er nog strijd Zoo was de toestand in den herfst van 1578 t-en jaar na de komst van Omni i to Brussel, Coor de nationale /aak, die van de „Generale Unie", zag dc toekomst er somber uit. Wat cr in het Zuiden gebeurde, vo -dde bij Oranje oen vvcnsch, een nadere Unie j r .on' I van do Noordelijke gewesten tot sta: d te het Groot j brengen; wanneer de godsdiensttwisten nn- raal. waar verhoopt de generale Unie mochten ontbin den, zou dc nadere Unie een soort ven tweede verdedigings'inie vormen, waara:'' ter men den strijd voor nationale onafhan kel::kheid zou kunnen voortzetten. De prins gaf nan Jan van Nassau de lei ding tot het totstandkomen van de LTn'm. Orani: heeft van den aanvang af gevvonsrht dat de Unie ook voor de Roomschen aanne melijk zou zijn. De letter .van dc Unie was dan ook niet an'i r"or.T-"V|. maar de practijk er van zou dat wèl zijn. Dit kon nok niet anders, want de Un Hl IMM M Uil Konir 2 F,-'- .Tbr, Mr. G C. W. i Tets Dr. J. Th. Je Vi«snr. nud-m. fM .1301 van O» «erwijs Kuiten en WpfenscMo» .«Ilia» Pi"f. Dr. G. W. Kernkmnn. hoogleer; in dc Rijksuniversiteit tc Utrecht,- de Do algemeen# beteekenis der Unie. Na eerst gewezen te hebben op wat Phi lips II beoogde ten opzichte van de Neder landen en op hun verzet tegen dien monarch, toon de Spr. aan, dat door de Unie van Utrecht en poli tiek bondgenootschap tot stand kwam tusschen per sonen van de meest ver- schillende godsdienstige belijdenis, hier vereenigden zich protestanten cn ka tholieken in een verbond tegen een gcmeenschappe lijken vijand en dat nog wèl in een tijd, toen de stroom der Reformatie zich steeds breeder bedding groef. ITier blonk voor aller oog slechts één ide aal en dat ideaal was: burger der Nederlan den te mogen zijn en te mogen blijven, wel ke geloofsleer men ook was toegedaan. De dwangpolitick van Philips leed hier door de nederlaag en niemand heeft hier te lande de gewetensvrijheid durven aantasten. Hoe jammer echter, dat men, zoowel toen als later, bij de Unie het vraagstuk van d. vrijheid van godsdienstoefening onbeslist liet, en zelfs kwam tot practijken, die zoowel in strijd waren niet den geest van onderlin- gen vrede en verdraagzaamheid, die dit ver bond kenmerkten, als inbreuk maakten op een geloofsvrijheid, zooals vooral de Vad des Vaderlands deze steeds had bedoeld! Spr. schetste vervolgens de beteekenis d Unie uit nationaal oogpunt, hoe zij uit de heterogene gewesten één natie wist op te bouwen cn daarvoor den grondslag heeft ge legd. Do plechtige verklaring van dc voortdu rende vcreeniging der Noord-Nederland'-chc provincies tegen eiken binnen- en buiten- landschen vijand van haar zelfstandigheid zou de grondslag en de grondwet worden en blijven van dc latere républiek der Ver- ecnigde Nederlanden. Op dat bij de Unie van Utrecht gelegde fundament zcu straks worden gevestigd eë» eigen, echt Nederlandsche staat. Er zou sprake komen van een algemeen, typisch Nederlandsch vo'kslvarakter en uit de win i- selen van hat bastaard-Duitsch zou de Ne derlandsche taal het aanzijn ontvangen Daarom is dit feest een echt-Nederlandsch en nationaal feest. De L'nje houdt alle Nederlandsche geslach ten welsprekend voor wat eendracht ver mag. Ongetwijfeld kan aan onze vaderen wel verweten worden ter zake hunner na latigheid om op den eenheids-grondslag der Unie een deugdelijk staatsgebouw op te trekken en mislukten pogingen, om de g.» breken der staatsinrichting weg te nemen met behoud van dc Unie als grondwet, maar de band, dien de Unie eenmaal om dc ze ven gewesten gelegd had, werd nooit ver broken. Aan het principieele artikel I heef! niemand zich ooit vergrepen, noch aan één dier andere, die daarvan een rechtstreeksch uitvloeisel waren. Van afscheiding was nooit sprake. De vereeniging was er, zij het ook in den aan vang als een zwak verbonden geheel en later als een volstrekt niet meer op den tijdgeest passende grcndiwet. Maar zij was er en zij bleef er, omdat zij geïnspireerd was door «le heerlijkste volksidealen, die van vrijheid in het algemeen en van geloofs vrijheid in het bijzonder en zij de waarborg schonk der verwezenlijking daarvan. In zoo verre gaat van de Unie do krachtige roep stem uit: „Bewaar het pand u loebetrouvvd". Maar tevens is zij als een baken in zee. Want zij waarschuwt ons tegen het behoud van wetten, die niet meer beantwoorden aan dc ontuikke'ing des tijds, al herinnert zij ons tevens er aan voort te bouwen op het historisch gegevene in overeenstemming met den vtlksaard. Spr. legde den nadruk er op, steeds als zonen en dochters van hetzelfde vaderland in eendracht ons Nederlandsche volk te die nen, waarvan het wapen der Unie een schoon symbool predikt. De gouden steige rende leeuw op het roode veld houdt in uen rechtervoorpoot het zwaard, ten teeken van het onversaagd streven om de vrijheid en de eenheid dezer landen te beschermen, en in den linkervoorpoot den bundei van zeven pijlen. Na den vrede van Munster verkreeg die leeuw e?n kroon, als teeken der erkende onafhankelijkheid. Die Kroon der Nederlanden siere nog lang zeer lang het hoofd \an onze Vorstin en on der haar scepter hloeic een eendrachtig krachtig vrijheids- en vaderlandslievend volk. De toespraken werden afgewisseld door zang van een dubbel kwartet uit Coers iederkoor (koor van dc Kon. Vereeniging „Het Nederlandsche Lied"). Onder leiding van den lieer J. H. P. Winnulist bracht dit kwartet een tweetal nummers uit Vale rius Gedoncklclanck en het Wilhelmus ten 'rehoore. Na afloop dezer bijeenkomst begaf TT. M. de Koningin met de andere Koninkllike Gasten zich door de Kloostergang naar het Domplein. Na eenige oogenblikken in de Senaatszaal getoefd te hebben, gingen de vorstelüke gasten door den hoofdingang van het Universiteitsgebouw Gore'ormei toezond vck worden. Do Ut testa"seh kar" een tegeuwirlit t tr.spchr aren, óf gowe: die M het straks zou ank dn erom een Int zij bestemd i tegen de Unie Atrecht,- waarbij de Waalsche gewesten huu dng daarop aan. Op aanstichten •erecnieing „Koninginnedag Utrecht" had den zich tal van Utrechtschc vereonigingen opgemaakt om deze gelegenheid aan te grij- om aan de Koninklijke Familie trouw erknochtheid te bewijzen. In de Malie baan was de kleurige en fleurige stoet op gesteld. Zeer vele leden hadden oranje- laggcn meegenomen, zoodat ook buiten de aandels en banieren de stoet een kleurigen indruk maakt*. •olgende vereonigingen namen aan den optocht deel: TJtrechtsch Studenten corps met muziek. Studentencorps Unitas, Tandheelkundige Studentenvereeniging John Tones, de Utrerhtsche Burgerwacht, de Rond van Onderofficieren, Ned. Roode Kruis Transport Colonne, Kon. Mannenzangveree- niging, Kon. Rederijkerskamer Jan van Beers, Kon. Utr. Vereeniging voor Kerkge zang, Gezelschap Utrecht's Brandweer met muziek. Utrechtsrhe Chr. Jongemannenver- eeniging, Buurtverecniging Juliana. Luth. Jongem. Ver. Martinus Luther. Chr. Geh. Onth. Ver. afd. Nieuwe Kerk. Ruurtverecn. De Vriendschap, Leger des Ileils met mu ziek, Buurtverecn. Prinses Juliana, Christen Jonge Vrouwenbond, Chr. Gem. Zangver- een. De Lofstcm. Vereen. Oranjepark met vier onderafdeelingen, Chr. Zangver. Mara- n^tha, Muziekvereen. St Caecilia. Chr. Gvm nasiastonverecn. met onderafdeelingen, Utr. I-Iandelsvere.eniging, Chr. Zangvereen. Lof 7->i den Heer, Chr. Zangvereen. Nieuwe Kerk. Chr. Zangvereen. Oudwiik. Vriendenkring Oudwijk, Buurtvcreen. Weltevreden. Ned. Chr. Vrouwenbond. Buurtvereen. Tolsteeg, Chr. Middonstandsvereeniging. Vereen. Sted. Gymnasiasten. Zangvereen. Excelsior, Ned. Herv. Stadszending met onderafdeelin gen, Comité tot Kleeding en Dekking, Chr. Oranjevereen. LTtrecht, Utr. Chr. Besturen bond met 20 onderafdeelingen van Chr. vak organisaties, Alg. Protestantenverceniging, Vereen, van Collectanten. R. K. Werklieden- vereen. Sint Joseph met 20 onderafdeelin gen van B. K. vakorganisaties, Xhr. Geh. Onth. Vereen, afd. Vaartkerk. Utr. Chr. Mannenkoor, R. K. Hnndelsvereen. genaamd Leovereeniging, Utr. Chr. Gemengd Zang koor, de Ned. Padvinders afd. Utrecht, Chr. Oranjevereen. Vorstenhuis en Vaderland. Chr. Geh. Onth. Ver. afd. Lijnmarkt. Leer- lingenverecn. der Ncd. Herv. Gemeente scholen, Utr. Chr. Muziekvereen. De Bazuin, Geref. Jeugdraad, Muziekvereen. Juliana. Geref. Vereen tot Drankbestrijding af'' Utrecht, Buurtvereen, Het Vorstenhuis (V gelenbuurt). Chr. Geh. Onth. Vereen, afd. Leidschevaart, Geref. Meisjesvereénigingen, te Utrecht met 10 onderafdeelingen, Vereen. Klein maar Dapper, Bond van Chr. Politie ambtenaren afd. Utrecht, Oud-Kath. Jongel. Vereen. O. I. O. S., Chr. Vereen, van Onder wijzers en Onderwijzeressen. Ver. tot behar tiging van de belangen van jonge meisjes en afd. Padvindsters, Chr. Gymnastiekver- eeniging Fraternitas. De vaandeltocht een ware zegetocht langs do Konink lijke Familie, die had plaats genomen voor de vensters van de bovenverdieping van 't Universiteitsgebouw. De wuivende vlaggen, de vaandels hoog geheven, de klanken van het koper, het vormde alles te zamen één harmonie, één groet voor onze geëerbiedig de Koningin er. Haar Huis. En wij zijn dank baar dat Christelijk Utrecht bij dit défilé zoo goed voor den dag gekomen is. Ons saluut ook aan Koninginnedag Utrecht, wel- ereeniging alles zoo goed voor elkaar gemaakt heeft en welker bestuur van II. M. de Koningin dan ook een woord van danK ernemen mocht De weg, die de stoet van vereonigingen volgde, was van dc Maliebaan af, door de Nachtegaalstraat, de Nobelstraat, Janskerk hof. de Korte .Tansstraat en de Domstraat, recht op de Uifiversiteit aan. Na voorhij de Kon. Familie getrokken te zijn, ging de stoet langs het standbeeld van Graaf Jan van Nassau onder den Domtoren, door de Servetstraat, -zijn weg. hoofdsteden, de Burgemeester van Rotter dam, Prof. Kernkamp, Baron van Lynden. Voorz. College van Curatoren Rijksuniversi teit Utrecht en baron de Geer van Jutphaas Secretaris van dat College, de chef van de afd. Kunsten van het Departement van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, de lieer P. Visser, die den Minister vertegen woordigt, Dr. Hofstede de Groot, Voorzitter Rijkscommissie Monumentenzorg. Dr. Jan Kalf, directeur Rijksbureau voor Monumen tenzorg, de Voorzitter van de Kamer van Koophandel én Fabrieken de heer G. Ser- ton, hóófden van takken van gemeente dienst, de Rrjksèrchivaris Dr. Heerenga, vertegenwoordiger*? van de afd.- Utrecht c.o. van het Alg. Ned. Verbond, vertegenwoor digers van het Historiséh Genootschap Utrecht cn van het Utr. Genootschap voor Kunsten en Wetenschappen. leden van d--n Gemeenteraad, Mevr. Catharina van Ren- nes. de lieer C. W. Wagenaar, lnsfctricus, de heer Croockewit, waarnemend voórait- ter provinciale Monumentencommissie, een groot, aantal personen gekozen uit hen die een bijdrage voor de inrichting van de Michaëlskapel hebben geschonken. Mevr. de Wed. Nieuwcnhuis—Janitsch. Bij het binnentreden der Kon. Familie bracht een drietal le '.en van het L'tr. Sted. Orchest, de hecren O e 11 e rs, Van Li i en Kwant eenige gedeelten uit een voor viool, alt en fluit van Beethoven ten gehoore. rumplein. Aan worden kransc van leden ver n"genteld. De studenten te eon correcten indruk en verhoe de plechtigheid van liet geheel. ecmoipgd. Een t Utrechtsrhe don hoofdin- pt f{nndb«eld Toen de gasten hadden plaatsgenomen, hield de Burgemeester van Utrecht Dr. J. P. Fockema Andreae een rede over de res tauratie van den Dom, getiteld: De Dom in welstand. Na de koninklijke familie begroet te heb ben gaf Spr. een geschiedkundig overzicht van den bouw van den Domtoren. Het was den 2Gsten Juni 1321 dat de eer ste steen voor den toren werd gelegd. Een bezielde bouwmeester uit Henegouwen, Jan van den Doem, kreeg en behield langen tijd de leiding bij den bouw; later zijn andoren hem opgevolgd. Ontzaglijke moeilijkbeden ontbraken allerminst, maar men wist zo alle te overwinnen. De arbeid werd regel matig voortgezet en na 61 jaren was de toren voltooid. Begin cn einde van het grandiose werk zijn vermeld op den hekenden gedenksteen in den westgevel van den toren, welke waar schijnlijk in het laatst der 15c eeuw is aan gebracht en waarop staat gebeiteld: Naar Paushuize. Na afloop van het défilé, dat een mooi u-loop had, ping dc Koninklijke Familie, behalve de lloningin-Moeder, door don Trims naar Paushuize, waar het noenmaal gebruikt werd. I-I. M. de Koningin-Moeder ging door Servetstraat, Zadelstraat, Moreel separk en Moreelselaan per auto naar het Centraal Station en vertrok naar Den Haag met den trein van 1.30 uur. [n de omgeving van Paushuizo zag het 'art van de menschen. De moeite van de Utrecht era. die daarheen -getogen waren, was niet tevergeefs, want de Koningin, de Prinses en de Prins vertonnen zich eonige oogenblikken op het balcon van de woning an den Commissaris der Koningin. Zij wer den levendig toegejuicht door de menigte. De restauratie van den Dom herdacht. In de Sint MichaelskapeL Er stond echter nog meer op het program van den dag. Na het noenmaal reed de Ko ninklijke Familie over de Kromme Nieuwe Graeht. Jansdnm. Korte Jansstraat en Dom straat naar den Domtoren. In het aangebouwde ontvanggebouw wer den de vorstelijke gasten ontvnngen. Langs de Bisschopstrnp schreed het hooce eezel- irhap naar do Sint Michcelskapel, die in gericht is tot ontvanestrnimte van het ge meentebestuur van Utrecht In de Sint Michaelskapel waren o. m. te genwoordig: Minister Slotemaker dc Bruine, Graaf van Lynden van Sandenhurg, Vice-Pres. Raad van State, Baron van Voorst tot Voorst. Voorzitter der Eerste Kamer. Jhr. v. Tets. Directeur van het Kabinet der Ko ningin, Oud-Minister de Visser. Ministers van Staat, Karnehcek en Foek, luitenanl- gceraal Insinger, kommmdant van het veldle.ger, Schout bij Nacht Quant, com- man lnnt van dc Marine te Willemsoord, commissarissen der Koningin in de provin- n. leden van Gedeputeerde Staten van ":r "M en de Griffier, college van Burge- cTter en Wethouders van Utrecht cn de S.crci.uis, Burgemeesters der provinciale De Dom zelf was toen nog lang niet ge reed*. Men heeft er, zij het slechts met tus schenpoozen, aan voortgcarbeid tot in de 16e eeuw, toen een verbinding met den to ren tot stand kwam. Nadat kort daarop bis schop Hendrik van Beijeren afstand van zijn wereldlijk gezag had gedaan, werd de houw niet verder voortgezet en begon ook het on derhoud te wenschen over te laten. Door en na de reformatie beliep het bouwwerk boven dien een niet onaanzienlijke schade, en do cycloon van 1 Augustus 1674 vernielde bet middenschip cn scheidde kerk cn toren v c- derom vaneen. Sinds dien staat de toren opnieuw op z;ch •1 f. Hij bleef gespaard, doch wie dc afbeel dingen uit vroeger eeuwen, voorkomende op teekeningen en gravures van bekende meesters, naast elkander legt, merkt maar al te duidelijk op', hoe gaandeweg de 'oren ontluisterd werd, ja, in verval geraakte. Als omstreeks het begin der vorige eeuw de toren aan de burgerlijke overheid is ge komen, en hot Bestuur der Domeinen in 1823, onder uitkcering von dc noodige gel den, het onderhoud aan de stad heeft o\er- lragen. moet deze zich al spoedig cin.-iig bezig houden met het in veiligen toestand gen van den toren, welke slecht is (en en zelfs, vooral nadat de storm 29 November 1836 hem heeft geteisterd, groot •vaar gaat onleveren. En dan begint een. naar men meent, de gelijke en netto heretelling, mot ankera, beu gels cn krammen, borstweringen van giet ijzer, muurbeklccdingen van Utrechtschc klinkertjes en bepleistering met een specie in nppelbloesemklcur. Op dezen feestelijken dag kan men van dit herstellingswerk niet beter gewagen dan met de woorden van Huygens: ..die schrick'lickst van my swijght, heeft allerbest goscit". Na 1810 breekt er een lang tijdperk van tamelijk groote rust aan, waarin het tech nisch en het aesthctisch geweten van den toren bezagen niet spreekt De restauratie nam in 1901 een aanvang i heeft alzoo ruim 27 jaren gevorderd. Het bouwwerk op vele plaatsen beangstigend slecht bleek nog veel slechter dan men had kunnen vermoeden, zoodat de ingrijpende herstel ling hoog en hoog noodig was en de aanzien lijke kosten overwaard, en wij veel dank v, r schuldigd zijn aan bon. die er aan hebber medegewerkt om onzen toren tijdig weer ir veiligheid te brengen. Voor onzen geest zien wij een rij mannon voorbijtrekken, die allen reeds van ons heengegaan en «lie bij het voorbereiden of het uitvoeren van het werk een belangrijke rol hebben gespoeld. Wat ons in liet bijzonder mot dankb beid vervult is, dat het gansche werk der ongelukken is volbracht. De liefde voor het werk, welke mankt nat men zijn beste krachten geeft, heeft iteeds kunnen waarnemen bij wie ccnigcn tijd «an den toren werkzaam was. """ie door zijn arbeid met den toren wat hekend geraakte ging er aan hechten. Go- lijk ook in het algemeen de Utrechtschc bur gers aan den toren gehecht zijn. Hij is hun vertrouwde, eerbiedwaardige stoere wachter, de boog c.priiz^nde, alleshe hecrschendo figuur, die aan liet silhouet "an de stad een bijzondere bekoring geeft, bot starlsheeld op tal van punten verlevet en schoon maakt, ja in liet uiterlijk stad onmisbaar is. Maar meer dat. Ook met het Inner lijk loven ven Utrecht is de toren geheel inengogroekL Hij spreekt ons van het mach tig kunstenaarschao en dc geniale visie onzer voorvaderen van 600 jaren geleden, herinnert ons aan dc eeuwen van kerkelijke wereldlijke hegemonie van Stichtselie hoofdstad, vertoont, in opeenvolgende beel den, de lidteekens van de wonden, door na tuurkrachten en menschenhand geslagen, als zoovele herinneringen aan donkere dagen stad en land. voor heden symboliseert hij dc roer ping van Utrecht ais schoone centrumstad. Men zou kunnen spreken van een voor treffelijk, welgelegen ontvangstation in liet midden van ons land, waar tallooze draden, golven of stroomingen van het maatschappe lijk, staatkundig, godsdienstig, wetenschap pelijk on artistiek leven kunnen worden sa mengebracht, onderling verbonden en weder verder verspreid. De toren leeft als het ware met ons mede in gewichtige oogenblikken doet hij op bijzondere wijze van zich spreken. Zoo leeft de toren het Utrechtschc leven niöde, cn tegelijk biedt hij ons een beeld van de echwenoude geschiedenis dezer stad. Het is niet ió de laatste plaats daarom, dat wij ons Utrecht ïTbït zouden kunnen denken zon der zijn Domtorö* en dat een blijde ontroe ring zich van ons meester maakt op dit oogenblik, nu een herstellingswerk, waar door bet dreigend gevaar voor schade cn erval is weggenomen en vrttager bed re «-n andalismen zijn goedgemaakt, tot een ge lukkig einde is gebracht. rk werd grootendeels achter de stei gers verborgen. Des te groot er verrassing bracht dan telkens hetgeen allengs te voor schijn kwam. Een niet minder groote verrassing zal aan ieder, die den toren vroeger wel beklommen heeft, het inwendige van dc onderste par tijen bieden. Nu Rijk en Gemeente samen zeer aanzien lijke sommen aan de restauratie van ilcn toren zeiven hebben ten koste gelegd, x er- dienen enkele zijner daarvoor geschikte ruimten aldus mogen wij zo O veler gulle, hartelijke medewerking verstaan uit vrij willige bijdragon van belangstellenden te worden ingericht voor een practisch, waar dig gebruik, en wel de Egmonds-kapel hier boven voor een museum, op dc geschiedenis van den toren betrekking hebbende, cn deze kapel- voor ontvangste, door het Gemeente bestuur, van congressen en voreenigingcn, wicn elke Gemeente als gast vrouwe gaarne iets schoons, iets bijzondere, kan het zijn iets eigens toont. En wat zouden wij hun, die van elders, dikwijls van verre, in Utrecht komen en een officieele begroeting door het stadsbestuur op prijs stellen, schooners en meer eigens kunnen bieden dan een ont vangst in deze ruimte, gelegen iu het hart onzer stad en in een gebouw, dat den bur gers zoozeer ter harte gaat! Den Domtoren bewonderende zal men bo- i moeten denken nan dc bouwmeester» weleer, die met hulpmiddelen, welke kinderen der 20e eeuw, geneigd ?i,in uiterst gebrekkig to noemen, dit geweldige •erk hebben tot stand gebracht Het huidig geslacht heeft met behulp van kundige bouwmeesters, kenners der Gothiek, cn niet den steun van Rijk en Gemeente gelijkelijk, jegens wier opeenvolgende beam ende colleges der laatste 30 jaren ik den iprechtcn dank rler Utrechtsche gemeen schap wil uitspreken voor de groote door hen gebrachte financieel» offers, den toren weder in welstand hersteld. Doch daarmede is onze verantwoordelijkheid niet gedekt. Het is de plicht van ons cn van wie na ons komen, om cr van dit oogenblik af voortdu rend nauwlettend voor te zorgen, dat liet -bouwwerk geen schade beloopt en in een goeden staat van onderhoud blijft Het reeds genoemd contract van 1823; 'aarbij het Bestuur der Domeinen het on derhoud van den toren aan de stad over droeg onder uitkcering van de kapitale som an f 140.000.— in 2'2 werkelijke Natio- lalo schuld, bevat de volgende merkwaar dige bepaling: ..Bijaldien in vervolg van tijd plaats mogt vinden, dat de toren tot wier jaarlijks onderhoud de rente van het voor melde kapitaal van honderd veertig duizend gulden overgeschreven, onnoodlg bevonden, dienvolgende gcsloi pt wierd, als wanneer met het voorwerp ook de aanleiding van deszelfs onderhond zou vervallen, zoo zul ermelde inschrijving ook wederom da delijk aan dc schatkist terugkeeren". En eeltig jaren later vroeg de Geer: „nog staat hij daarwie zal zeggen voor hoe lang lieden geven wij ten aanhoore van Uwo Majesteit elkander hierop een antwoord in den vorm, deels van een ernstige gelofte, oecls van een vurigen wenseh, een wensch die tevens een bede voor onze stad en ons aderland inhoudt: De Domtoren moge nooit onnoodig worden bevonden, worde nimmer gesloopt; hij blij vo, in goeden staat van on derhoud en voor rampen bewaard, tot in lengte van eeuwen een sieraad en een roem niet van Utrecht alleen, maar van gansch Nederland! Hot vertrok der Hoogo Gasten. Nadat de restauratie van den Dom in igcnschouw genomen was, vertrok de Ko- ngin, de Prins en de Prinses, uitgeleide gedaan door liet Gemeenthestuur. Gereden i naar het Centraal Station. Langs den gcheelcn weg, die gegaan was, stond liet weer zwart van menschen. «tic de Kon. Fa milie door gejuich uitgeleide deden. Met den trein van 3.57 van het Centraal Station zijn de Hooge Gasten vertrokken. De polltie-afzettlng was onder sjiocialo leiding van den Com missaris. den heer D, J. Ham oen, gere geld cn keurig in orde. Mede daaraan is te danken, dot de feestelijkheden zoo goed verloop hadden. Herdenkingssamenkomst in de Domkerk Des middags vier uur vond in do Dom kerk een godsdienstige samenkomst plaats vanwege de Alg. Prot. Ver. afd. Utrecht, waarin voorging Dr. J. R. C a 11 c n b a c h van Rotterdam. De Kon. Utr. Vereeniging voor Kerkgezang verleende welwillende medewerking. Wij komen morgen daarop nader terug. De (cesten voortgezót. Hedenavond worden de feesten voortgezet met een samenkomst om acht uur in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen van de afd. Utrecht pn Omstreken van het Algemeen Ned. Verbond, waarin vier snre- kers het woord zullen voeren. Naar verno men wordt zal Dr. Borms op die vergadering rawhlJnta. Tevens zal verlichting van den Dom pi".at» vinden. Alshet weer dan maar mee werkt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1929 | | pagina 11