llinuur £riterfjc (frurnut
Dagelijks verschijnend Nieuwsblad voor Leiden en Omstreken
EERSTE BLAD.
Uit de Pers.
BINNENLAND.
Leger en Vloot.
ABONNEMENT:
Per kwartaal 3.23
(Beschikkingskosten 0.15).
Voor het Buitenland bij YVeke-
iijksche zending 6.—
Bij dageiiijksche zending a 7.—
Allies bij vooruitbetaling.
Losse nummers 5 cent
met Zondagsblad 7Vfe cent
Zondagsblad niet afzonderlijk verkrijg
baar.
No 2645
Bureau: Hooigracht 35 Telefoon 2778 Aangesloten op het streeknet Lisse. Postbox 20 Postgiro 58936.
ADVERTENTIE N:
Van 1 tot 5 regels
Ingcz. Mededeelingen
van 1—5 regels 2.30
DONDERDAG 17 JANUARI 1929
Bij contract belangrijke korting.
Voor het bevragen aan het bureau
wordt berekend 0.10
9e Jaargang.
Dit nummer bestaat uit DitlE bladen
«119
«127 H
116«
LEUZE ZONDER INHOUD.
7«
1% -
1
9
3« -
6-rt 96#
7H
y« -
9H19«*
500-1200
B 9414
yi«
De inhoudlooze leuze der eenzijdige
ontwapening, welke bij de komende
verkiezingen de krachtigste hefboom
voor de roode democraten moet zijn, is
om die redenen een breeder bespre
king waard dan anders het geval zou
zijn.
Reeds vestigden wij de aandacht
op wat thans bü de Duitsche sociaal
democraten aan de orde is en het Is
dus ook de moeite waard na te gaan,
wat de Hollandsche sociaal-democraten
van de houding hunner Duitsche par-
tygenooten. zeggen.
De ingewijden weten dat wel van te
Voren.
In alle dergelijke gevallen wordt on
veranderlijk dezelfde taktiek gevolgd.
Er kan in een andere partij geen
veter van een schoen losraken of de
goode pers schrijft lange artikeien
over het lompenkleed, waarin de poli
tieke tegenstanders voor schandaal
over de straat gaan.
Wanneer men echter ook maar met
een vinger wijst naar de nationale en
internationale verscheurdheid van de
S.D.A.P., dan wordt in de roode >e-s
een stroom van laatdunkende hoovaardij
over de peuterige burgerlijke inktkoelies
losgelaten, die het in hun overmoed
durven wagen om de S.D.A.P. „aan te
blaffen".
Dan zijn het speciaal de heeren de
Roode en Kleerekoper (zij schijnen het
op prijs te stellen niet in de anonymi-
teit der collectieve redactie verborgen
te blijven) die op virtuose wijze met
kleineerende minachting over anderen
Schrijven.
Nu is, voorzoover wij weten, geen
enkele redactie met zoo hinderlijke ke
tenen gebonden aan een partijbestuur
©ls juist de roode journalisten, maar
het komt meer voor, dat slaven het air
van. vrijbuiters aannemen, juist om
daardoor hun gebondenheid te camöu-
fleeren.
Dit alles bekend zijnde, was van den
heer de Roode een artikel te verwach
ten ter verdediging van de houding
der Duitsche sociaal-democraten, die
met het Duitsche partij-orgaan „Vor-
warts" van meening zijn, dat „absolute
weerloosheid een volk geen waarborg
schenkt om niet iri den oorlog meege
sleept te worden".
Indertijd met den kruiserbouw ge
schiedde hetzelfde: 't was wel jammer,
maar het kon niet anders en sociaal
democraten zijn nu eenmaal menschen
met een groot verantwoordelijkheids
gevoel. Bij anderen behoeft men zoo
Iets niet te veronderstellen.
En dus scheldt de Roode op allen,
die de caprioles der Nederlandsche
S.D.A.P. niet kunnen bijhouden.
In zijn „Buitenlandsch Overzicht"
ln ,JIet Volk" doet hij dat aldus:
„Dan komt de paragraaf, waarop onze
tegonstanders al zitten te zuigen als op
een zoete, dikke domineesklont. Zij aan
vaardt de Iandverdediging, niet als een
beginsel, afgeleid uit eenige theorie, maar
als een praktische noodzakelijkheid. AJs
veiligheidsmaatregel tegen imperialisti
sche en fascistischè staten".
In een artikel onder het af- en
eigenlijk mis-leidende hoofd „Een
Kluif", schrijft hij
„Onze verkiezingscampagne zal dus
worden opgeluisterd door de angstmeierij
van liberale en natuurlijk ook van cle-
ricale agitatoren, die werken met het
spook van den oorlog
Zelfs de onnoozelste en meest-een-
*i)dig gevormde „Volk'Mezer zal zeg
gen:
„Ondanks dezen uitval naar onze
tegenstanders begrijp ik nog niet, dat
hier ieder, die op verdediging des lands
bedacht is, voor militairist gescholden
wordt, en dat het in Duitschland net
andersom is."
Hij zal het zelfs niet begrijpen, als hij
Verder leest, dat er zooveel „arglisti-
gen" zijn, „die nooit willen begrijpen
Wat niet past in hun kraam."
Zouden daarmee de roode leiders be
doeld worden, die een zaak vervloeken
of zegenen, al naar gelang het in of
buiten Nederland gebeurt?
De leuke redacteur, die een kolom
aan deze aangelegenheid wijdt en in
tien van de twaalf mooten niets anders
doet dan op tegenstanders schelden en
Schimpen, denkt echter bij zich zelf:
ziezoo, mijn lezers zijn thans in de
de stemming; nu nog een enkel zinnetje
over de zaak zelf.
En van de kwestie, waar het om gaat
(want wat kan het hem in zijn souve-
reine minachting schelen, hoe de onbe
duidende burgérlijke pers over de zaak
schrijft?) maakt hy zich dan met deze
twee alinea's af:
„Landsverdediging is voor Nederland
een dwaasheid. En een dure dwaasheid.
Zij kost ons honderd millioen per jaar.
Konden wij daarmc-.j de zekerheid koopen,
dat wij ons buiten eiken oorlog konden
houden, dan zou er met ons zijn te praten.
Maar met de kleine landen is het zoo ge
steld wapening waarborgt d
veiligheid niet.
Dit is het verschil tusschen de groote
landen en de kleine. Van een land als
Duitschland kan men niet zeggen, dat
wapening er tot niets nut is. Voor Neder
land brengt zij alleen maar gevaar mee.
Hoe meer de oorlogstechniek zich ontwik
kelt, hoe dwazer het voor kleine landen
wordt, hun veiligheid te zoeken in wape
ning."
We durven niét te veronderstellen,
dat de roode lezers over deze „verdedi
ging" verder nadenken. Als ze dat doen,
loopen ze uit de party.
Maar anderen vragen onmiddellijk of
de stelligheid van het beweren wel iu
overeenstemming is met de kracht der
argumenten.
„Groote landen moeten zich wel weer
baar houden of maken, zoolang de in
ternationale ontwapening er nog niet
is; doch kleine landen trekken met nun
zwakke weermacht juist den oorlog
aan."
Dat is dus de sociaal-democratische
leer over de landsverdediging.
Hm ja, tenminste voor vandaag.
Waar de vlottende beschouwing morgen
zal zijn, valt niet te zeggen.
Als de Belgische sociaal-democraten
b.v. het Duitsche voorbeeld volgen
Wat grootte, ligging en grenzen betreft,
lijkt België toch veel op Nederland
Het antwoord ligt al klaar. De Belgi
sche genossen lijden nog steeas aan oor
logspsychose; hun oordeel is ietwat be
neveld; nu reeds tien jaar lang en dat
zal nog wel wat duren.
Maar Noorwegen, Zweden, Denemar
ken en Zwitserland, dat zijn de voor ons
land navolgingswaardige voorbeelden.
Is dat waar?
Wat begrenzing en ligging betreft,
zijn deze kleine staten slecht met Ne
derland te vergelyken. Dat is tydens
den wereldoorlog wel gebleken.
Doch daarbij moet dan vooral niet
vergeten worden, dat de stemming ..or
sociaal-democraten in deze landen de
eenzydige ontwapening niet gunstig is.
Ja, verwacht mag worden, dat met name
in Zwitserland de Duitsche resolutie by
vele socialisten instemming zal vinden.
En wat blyft er dan over van de
stoute bewering: groote landen kunnen
niet eenzijdig ontwapenen; kleine lan
den mogen en moeten het doen?
*t* DRAMA AAN DE KUST.
Langzamerhand groeide bij 't binnenko
men der berichten de angstige twijfel tot
bange zekerheid, dat zich voor onze kust op
nieuw een vreeselijk drama heeft afgespeeld.
Acht dappere mannen, zonder pretentie,
geen mannen van het groote woord doch van
de grootsche daad, eenvoud igen van hart,
zooals ware helden zijn, ze grepen, voor
de zooveelste maal met vaste hand het red-
dingsmateriaal en waagden zich in de ko
kende zee.
Sneeuwjacht- belemmerde het uitzicht,
Imoge rollers en verraderlijke grondzeecn be
laagden het ranke vaartuig; doch hun oog
tuurde naar de stip, welke het „schip in
nood" aanduidde; en derwaarts koersten zij
met gretig verlangen om der zee haar buit
te ontrooven.
En toen gebeurde het verschrikkelijke;
plotseling; onder de oogen der angstige be
manning, die op redding wachtte; en van de
vrienden en familie, die de helden in stille
spanning nastaarden. Precies als zeven jaar
geleden met de President van Heel
De reddingsboot werd door de branding
gegrepen, omgekeerd en leeggeschud.
Hoe het drama verder verliep, we weten
het niet met zekerheid. De sneeuwjucht
wierp er een sluier overheen.
Maar de acht dapperen keeren niet tot de
hunnen terug: acht vrouwen werden wedu
wen en zeven en dertig kinderen vaderloos.
En weer stijgt uit onze ontroerde harten
het bange waarom op.
Neen, het is niet de bewogen zee; bet is
niet het domme, ongevoelige noodlot, dat
deze nieuwe ramp bracht; zulke drama's
treffen ons volk en de nabestaanden mei bij
geval; maar het is zoo zwaar om het niet
nllccn te belijden, maar ook te beleven, dat
Gods hand in dit alles is.
Waarom? We mogen deze vraag niet stel
len.
Op ons rust slechts de plicht om te treu
ren met de treurenden; om te wijzen op
Hem, Die wonden slaat, doch Die ook heelt:
om te troosten zooveel het kan, nwt het
woord en als het moet ook met de
daad, door leniging van maatschappelijken
nood; om te zorgen, dat de helden, die het
werk van deze gevallen strijders straks weer
overnemen, reddingsmateriaal te hunner be
schikking hebben, dat de grootst mogelijke
veiligheid biedt
Wij brengen een eerbiedigen groet aan de
nagedachtenis dezer helden ter zee, heiden
in duisteren nacht en striemende stormvla
gen; die het woord van den Heiland in prac-
tijk brengen: Niemand heeft grooter liefde,
dan die zijn leven stelt voor zijn vrienden.
Zij Gód de treurende nabestaanden tot
troost en sterkte in dezen zwaren levens-
DE DUITSCHE RESOLUTIE.
De onafhankelijkheid der kleine staten.
„Ook in kleine, in den oorlog neu
traal gebleven landen wordt de nationale
ontwapeningseisch bij het oude feest opge
borgen", schrijft „De Tijd" naar aanleiding
van de hopelooze poging, welke de heer De
Roode deed om de resolutie der Duitsche
sociaal democraten, waarin tegen eenzij
dige ontwapening stelling genomen wordt,
aannemelijk te maken.
En dan vervolgt het blad:
De heer De Roode moet zijn licht maar
eens opsteken bij de jongere socialisten
in de Scandinavische landen, Denemar
ken, Noorwegen en Zweden. Hij zal daar
een ander geluid vernemen dan in de
otficieele partij-organen tot uiting komt.
En in Zwitserland zijn de sociaal-demo
«.•raten hard op weg, om de nationale ver
dediging te maken tot een punt van het
socialistisch partijprogram
Wip. de toestanden m Zwitserland van
nabij kent, behoeft zich hierover niet te
verwonderen.
De Helvetische republiek heeft 'n vrfi
gruot aantal Italiaansch-sprekende Inwo
ners. Zij genieten, dank zij de historiscn
gegroeide decentralisatie, de grootst mo
gelijke vrijheid, en zijn dan ook aan hun
Zwitscrsche vaderland met har» en ziej
gehecht. Maar de laatste jaren is de faff
cistische propaganda in Zwitserland bin
tien gedrongen. Zij vindt in de kantons,
waar de bevolking Italiaansch spreekt,
een ontvankelijken voedingsbodem.
Die propaganda wordt van Italië uit
gefinancieerd, natuurlijk niet officieel. Ita
liaansch sprekend Zwitserland wordt fa*»
cistisch georganiseerd, en het is niet on
mogelijk, dat de veiligheid en de onaf
hankelijkheid van de Zwitscrsche feda
ratie op den duur door een Italiaansch
fascistische irredenta wordt bedreigd.
Het laat zich hegrijpen, dat de Zwitser
sene sociaal-democraten er niets voor voe
len onder de plak van Mussolini te ko
men. Zij eischen nu, dat Zwitserland zich
te weer stelt, zich wapent om eventueel
het fascistisch gevaar jnet geweld te
keeren.
Zij zeggen niet als de heer De Roöder
..landsverdediging is voor Zwitserland
een dwaasheid. Zij kost millioenen per
iaar cn zij waarborgt dp veiligheid niet"
Maar zij zeggen wèl: „wij -willen vrij le
ven en onze vrijheid desnoods ten koste
van ons geld en ons bloed tegen vreemde
indringers beschermen en handhaven".
Zwitserland is ook een klein land. Even
als het onze. En nu is het wel waar, dat
kleine landen beschikken over een be
perkt»» macht Maar ook hier geldt dat
vele kleintjes één groot geheel kunnen
maken.
Waarom zouden de hiervoren genopm-
de kleine staten geen voeling houden met
elkaar, om in het internationale leven
samen te werken en hun recht op een
onafhankelijk volksbestaan gezamenlijk
te verdedigen?
Waarom zouden zij te Genéve in den
Volkenbond en overal waar de gelegen
heid zich voordoet, niet hand in hand
gaan, om te voorkomen, dat de kleine
mogendheden door de groote onder den
voet worden geloopon'
Om zich in 't Oosten te weer te stellen
tegen mogelijke oorlogsplannen van de
Sovjet-Republiek cn in het Zuiden tegen
imperialistische neiging van een opdrin
gend fascisme?
De democratie in Europa heeft een an
dere taak dan het weerloos maken der
kleine, democratisch geregeerde Staten,
om ze over te leveren aan den machts
wellust van de groote mogendheden
De onafhankelijkheid der kleine Staten
is thans het eenige holwerk der ware de
mocratie. Die onafhankelijkheid verdedi
gen, alléén als het moet, gezamenlijk als
het kan. mot vreedzame middelen zoo
lang het gaat, met een gewapende macht
als de nood aan den man komt, dit is een
taak, waarvan óók de nationaal- en inter
nationaal georganiseerde soriaal-democra-
tie haar deel met geestdrift kan ver
vullen".
De bewering, dat groote Staten een
eerma mogen handhaven en kleine
Staten moeten ontwapenen, is geen argu
ment
Het is een verouderd standpunt oud
roest
OFFICIEELE BERICHTEN.
BELASTINGEN.
Bij beschikking van den minister van Fi
nanciën is de ontvanger der registratie en
domeinen W. van der Linde verplaatst van
het kantoor Rooseudaal naar het kantoor
's-Hertogenbosch.
WEGENBELASTING.
Bewijzen van vrijstelling.
De minister van Financiën heeft bepaald,
dat aan houders vau motorrijtuigen, die in
gevolge het K. B. van 21 December 192S op
vrijstelling van wegenbelasting aanspraak
hebben, een kpstelooze belastingkaart we
genbelasting no. 14 of no 15 wordt uitgereikt
door den ontvanger te wiens kantore het
tormulfer van aangifte wordt ingeleverd.
GENEESKUNDIGE DIENST.
De gcneraal-majoor, inspecteur van den
Militair Geneeskundigen Dienst, P«. N.
Schrijver, die 1 Mei met pensioen <len
dienst verlaat, zal worden opgevolgd door
den chef van het Militaire Hospitaal, te
's-Grnvenhage. dirigeerend officier van ge
zondheid le klasse kol. Dr. J. C Diehl
Do heer Diehl geniet om zijn bekwaam
heid cn uitnemende karaktereigenschappen,
zoowel in als buiten het leger, de grootste
achting. -
WEGENBELASTING.
Gemeld wordt:
Daar het gebleken is, dat de douanen aan
de verschillende posten der Nederlandsch-
Bolgische grens nog niet op de hoogte van
het Koninklijk besluit waren, waarbij in
gaande 1 Januari 1929 vrijstelling van we
gensbelasting en taxe de séjour verleend
werd op basis van wederkeerigheid, heeft
het bestuur der Ned. Automobiel Club een
schrijven gerient aan den Minister van Fi
nanciën te 's-Gravenhage en tegelijkertijd
aan den President le la Commission de Cir
culation Generale de Douanes du Royal
Automobile Club de Belgique te Brussel."
In dit schrijven wordt er de aandacht op
gevestigd, dat niettegenstaande de afkondi
ging in het Staatsblad, waarhij dit Konink
lijk besluit op 1 Januari werd verklaard in
werking te zijn getreden, nog steeds de be
treffende ontvangst betaling der taxe de
séjour van Nederlandsche en wegenbelas
ting van Belgische automobilisten vorderen
Afgezien van liet feit. dat deze belasting
thans, dus niet meer gevorderd mag wor
den, geeft het invullen en nazien der for
mulieren veel noodelooze stagnatie voor 't
verkeer.
Het bestuur der Automobiel Club ver
zoekt daarom den betreffende» regeeri n
ten spoedigste de noodige instructies te ge
ven aan alle Nederlandsch-Belgische grens
posten, opdat het automobiel verkeer niet
langer onnoodig oponthoud ondervindt Ook
met het oog óp de spoedig plaats hebbende
RoUaye-aiitoniobilie de Monaco, waarbij vele
deelnemers hun route over Nederland-Bel
giê nemen, zou het in dit verband wensche-
l'jk zijn, dat deze automobilisten geen noo-
ücioo6 oponthoud ondervinden bij dezen in
ternationalen sterriL en
LIBERALEN EN SOCIALISTEN.
ZUIDERZEEVISSCHERSBELANGEN, HET VRIJWILLIGE OFFER.
De heer Ir. C Wolterbeek heeft gemeend
nog eens een pleidooi ten beste te moeten
geven voor een samenwerking tusschen so
cialisten en liberalen. Hij voorzag zijn bij
fhieme en Co. te Zutphen verschenen ge
schrift zelfs van den ondertitel: Perspectie
ven voor toekomstige samenwerking op b e
ginselvasten grondslag.
Zijn opinie vat de schrijver ten slotte sa
men in de volgende conclusie:
„Aan den socialist wil ik ten slotte vra
gen: overdenk dit alles kalm en rustig, eer
ge antwoordt. Bedenk, dat ik met mijn ge
voel naast u sta, dat ik alleen maar geen
vrede kan hebben mot uw begrippen en uw
strijdleuzen. Ik zou echter gaarne met u
samen gaan, omdat ik voel, dat wij in den
grond hetzelfde willen: de menschheid die
nen op den weg der vooruitgang.
Ik vraag u niet om uw partij te verlooche
nen. Wat ik u vraag is slechts dit: be
reidt den weg voor, die in uw partij zal
moeten worden afgelegd, eer ge de u van
liberale zijde aangeboden hand zal kunnen
aanvaarden.
Aan. den niet-socialist, die met mij wil
streven naar de verwerkelijking van de ut
het bovenstaande aangeduide idealen wil
ik vragen: gelooft ge niet, dat ge daartue
het meeste zult kunnen bijdragen in hel
vrije verband van de groote, herlevende
liberale staatspartij?
De eerste schreue op den aangegeven weg
zal zijn eezot, als de liberalen uit de stem
bus van 1929 met flinke winst te voor
schijn komen!"
Nu weet men hel.
Maar de heer Wolterbeek moge een
knap ingenieur zijn. hij toont zich daarbii
een slecht politicus.
Men moet wei een groot utopist zijn en
rondwandelen als een kind in de politiek,
oin ook maar een oogenblik in ernst te
kunnen denken aan een werkelijkheid,
waarin op beginselvasten!I) grondslag voor
des schrijvers perspectieven eenige plaats
zon kunnen zijn.
De heer Wolterbeek zal dan ook de nieu
we leider van den Vrijheidsbond wel niet
kunnen zijn, al laat hij de vlag van zijn hu
manisme breed uitwaaien en spreekt in al'e
„nederigheid" van de onwaarachtigheid ook
van de rechtschen, die van dogmatische
grondheginselen uitgaan, omdat zij aan de
Heilige Schrift waarde toekennen ook voor
het publieke leven.
DE DROOGLEGGING.
Is hun vrees gerechtvaardigd?
BET BELANG VAN ORGANISATIE.
Het is onze gewoonte en we zullen
daarbij moeten volharden, om van Radio
redevoeringen alleen bij hooge uitzondering
gewag te maken.
Die zeldzame afwijking van den regel
lijkt ons ook thans geoorloofd, omdat naar
ons inzien de belangen der Zuiderzeevis-
schers, die door de droogmaking werkloos
worden, door de Regeering tot heden niet
voldoende zijn behartigd.
Het pogen om daarop in wijden kring en
ook onder niet-luistervinkcn de aandacht te
vestigen, willen we gaarne steunen.
Gisteravond hebben door de radio via
Huizen de Zuiderzeevisschers hun belangen
kunnen hooren bepleiten. De heer J. van
der Steen, voorzitter van den Chr. Zee-
liedenbond, behandelde de vraag:
Heeft de Chr. vakbeweging beteekenis voor
de Zuiderzeevisschers in verband met
het droogleggingsvraagstnk?
Na er op gewezen te hebben, dat bij de
Zuiderzeevisschers het bedrijf van vader op
zoon een zaak van het gezin was, consta
teerde Spr., dat straks voor velen de vraag
zal rijzen: Wat nu? Zij worden broodeloos.
De visschers waren veelal ongeorganiseerd,
en trokken mitsdien niet de publieke be
langstelling;. genoten al heel weinig mee
leven.
Hoe kan voor deze menschen, die voor
SO van Chr. levensovertuiging zijn. iets
gedaan worden? Allereerst door organisatie
in den Chr. Zecliedenbond, opdat men ge
zamenlijk vrage om recht. De Huizer vis
schers gaven in dezen het goede voorbeeld.
Spr. wijst er op, dat men zijn eigen be
langen en beuzelingen op zij moet zetten
en zich sterk makpn in de Chr. vakbeweging
W a t moet er voor deze menschen ge
daan worden? is de tweede vraag. De
Regcering moet gedane beloften inlossen;
vergoeding moet gegeven worden voor waar
de vermindering van netten en schepen;
vnor ouden, die zich niet in anderen werk
kring zullen aanpassen, moet gezorgd wor
den. Bij openvallende functies lette men
vooral bij de Zuiderzeewerkenon de
menschen, die broodeloos zijn of zullen
worden.
Op deze wijze zou er veel nood gelenigd
kunnen worden.
Spr. hoopt, dat de Regeerjng bij "t groot
sche werk der drooglegging niet de nijvere
bevolking in armoede ral storten; en tevens
dat het nie». dc-n vissrhers verweten kan
worden, dat ze door eigen schuld (nl. donr
builen de organisatie te blijven) zich heb
ben beroofd van. dé vruchten der Chr. vak
beweging.
Rede H. J. Staalman.
De heer H. J. Staalman, van Huizen, he
antwoordde de vraag, of de vrees van de
vissrhers van niet voldoende geholpen te
worden, gerechtvaardigd is. in pertinent be
vestigenden zin.
Hij ging in den breede na hoe de vis
srhers telkens door de Regeering teleurge
steld werden: hoe weinig de hulp hetep
kent; hoe zelden een visseher in een hem
nassende betrekking wordt henoemd; en
hoe weinig invloed de belanghebbenden op
den gang van zaken hebhnn.
Daarom kwam hij tot de conclusie:
dat de zorg van de Regeering niet bevre
digt;
dat als men andere wettelijke hennüngen
maakt, men ze ter uitvoering zal hebben op
te dragen aan een andere saamgestclde
commissie;
dat men verstandig zou doen om de vis-
schers-orgenisaties hij de zaak te betrek
ken en dit alles om waar te maken wat
Minister Lelv zei, toon men hem wees on
de belangen der visschers: aan dit groo
te werk mag geen smetje kleven.
GEMEENTE-SECR. HOOGEVEEN.
25-JARIG AMBTSJUBILEUM.
De heer W. Koelman, herdenkt 21 Jan.
1929 zijn 25-jarig ambtsjubileum als Ge
meentesecretaris van Hoogcveen.
Voor dien was de heer Koelman werk
zaam te '3 Graveland, Beverwijk en Go-
rinchem. Bij raadsbesluit van V Nov. 1903
werd hij alhier benoemd en trad in functie
21 Jan. 1904.
De heer Koelman Is tevens voorzitter van
de Bouwverceniging Hoogcveen en van de
Huishoud- en Industrieschool.
OPLEIDING KRAAMVERPLEGING.
ERKENDE INRICHTINGEN.
De Minister van Arbeid heeft o.a. bepaald,
dat als opleidingsinrichtingen voor het \er
krijgen van de aanteekening voor kraam
verpleging, bedoeld in bovenbedoeld K. B
kunnen worden aangewezen:
a. Kraaminrichtingen of kraamafdcelingen
van erkende algemeene ziekenhuizen waar
een verloskundige afdecling regelmatig in
gebruik is.
b. Erkende algemeene ziekenhuizen, waar
de leiding der verpleging der verloskundige
patiënten in handen is van den geneesnecr
of van de vroedvrouw, die tevens den »hoo
retischen cursus uan de leerling kraam v-r
pleegsters geeft en waarin het aantal ver
levsingen ten minste 20 in een tijdsverloop
van t-n hoogste 2 jaar bedraagL
Van de voorwaarde gesteld onder b kan
worden afgeweken in bijzondere gevallen 'er
beoordeeling van den Minister.
Het examen wordt afgenomen en het be
wijsstuk uitgereikt door een commissie, sa
mengesteld uit minstens twee deskundigen
aan de opleiding in de inrichting verbonden
en één deskundige, door den Minister van
Arhcid aan te wijzen.
De examens worden ten hoogste vier maal
per jaar afgenomen met een tusschenruimte
van 3 maanden.
Het onderwijs aan de erkende opleidings
inrichting omvat een theoretische en een
practische opleiding.
Voor de theoretische opleiding wordt ge
eischt het volgen van den volledigcn uur
sus in kraamverpleging.
Afwijzing wegens onvoldoend examen ge
schiedt voor een half jaar.
SALEM TE ERMELO.
OPENING VAN HET NIEUWE GEBOUW.
In de eerste week van Februari zal het
vergroote ziekenhuis Salem te Ermelo van
de Vereeniging van Gereformeerde Zieken
verpleging in Nederland worden geopend.
Onder de vele autoriteiten, die bij de plech
tige opening aanwezig hopen te zijn, U ook
Minister Slotem&ker de Bruint-,
AAN DE ONVERZADIGBARE ZEE.
De zee ik heb haar lief.
Hetzij haar golven bruisen en steigeren,
m dan weer met klaterend geraas voort te
springen als voerden ze een zege-dans uit;
hetzij in stillen zomeravond ze zich effen
uitstrekt als een gepolijste spiegel, waarover
tillioenen microben een geheimzinnig schijn
sel werpen;
altijd verlang ik naar haar kalmeerend
gezang en naar de streeling van haar op
beurende ademtocht
Maar ach, hoe wreed kan de zee zijn, al»
ze in verbolgenheid den ongelijken strijd
begon met de schepelingen, die als verweer
middel niets hebben dan een wankele ooot;
in waarheid en werkelijkheid, vergeleken
met de onafzienbare en allesverslindende
watermassa, niets anders dan de oude, ver
sleten beeldspraak zegt: een notedop.
GisteravondEen grijze nevel van fijne
kleffe sneeuw joeg in dichte wolken over
strand en zee.
Een kleed als van witte wol, lag onberispe
lijk regelmatig uitgespreid over de aarde.
Bij den vorigen avond vergeleken was de
zee kalm en vriendelijk; alleen een nevel
van somberheid hing boven het wijde wa
tervlak: beeld van den droeven dag.
Een verdvVaald sterntje liet met pieperig®
stemgeluidjes zijn angstgerocp hooivn in da
grauwe sneeuwwolken: beeld van den droe
ven dag.
Wat uw hand vindt om te doen, doe dat
met alle macht; schreef ik gisteren.
De mannen, die o zoo weinig praten, maar
o zoo veel doen, zooveel werk van groote
opofferende liefde; zij hoorden de noodsei
nen; hun hart ging open en hun hand greep
het roer van de reddingsboot.
Zou de tocht even zwaar, even hachelijk
zijn als in het laatste stormweer?
Wij. op ons bureau, meer landwaarts en
verwijderd van het gewoel der kokend®
golven, hadden des morgens wel iets ge
merkt van den sneeuwstorm, maar zóó erg
was het toch nfet?
En ondertusschen streden achtdapperen
met de woeste elementen, de oogen verdon
kerd door de sneeyvvjacht en de handen v cr-
kleumd van do kou, om een vreemde be
manning van een schip in nood hulp te
verleenen.
Straks, daar keerde een dwarse golf of een
grimmige grondzee de reddingsboot om. .ïe
kiel kwam boven en nu worstelden acht
drenkelingen om het eigen leven te redden-
Te vergeefs. Zij hadden, hcwust of onbe
wust, omdat ze „zoo vanzelf' in de reddings
boot springen, liet vrijwillige orfer, het groot
ste, dat een inensch kan brengen, aangebo
den, en het werd genomen.
Acht menschen levens verloren; acht gezin
nen in den diepsten rouw.
De zee heeft haar offers weer gevraagd »n
weer genomen.
En haar kalmte Is teruggekeerd. D®
golven gaan weer als gisteren en eergisteren
den eeuwigen gang in eindelooze deining.
Maar de rimpels in dc gebroken, nu
vaderlooze gezinnen, blijven.
Moge onze goede God troosten; en het
Vaderland kenne zijn plicht als liet noodig
is, om het leed te verzachten.
..SCHOEVERS"
INSTITUTEN OP JAVA.
A. A. SCHOEVERS NAAR INDIfi.
Reeds herhaaldelijk is bij de „Schoevers'*
Instituten in Den Haag en Amsterdam van
verschillende zijden, doch vooral van Indi
sche» kant, pi- op aangedrongen om één of
meer Instituten in Indië te openen
De directie heeft dit een tijd lang in over
weging genomen en is nu eindelijk tot een
besluit gekomen.
De lieer a. a. Schoevers. directeur van
deze Instituten, zal een bezoek aan Java
brengen en in Maart a.s. met het s.s. „Tje-
rimai" vertrekken. Het doel van deze reis
is de hestudeering van de mogelijkheid om
in Indië Instituten op te richten, vooral
daar er, zooals wij reeds schreven, meer
malen op opening aangedrongen is.
Een eventueel besluit, waar «leze instel
lingen zullen komen, is nog niet genomen,
doch aanvragen of aanwijzingen van be
langstellenden rullen gaarne in overweging
worden genomen.
Verder is het van zeer veel belang, dat de
Stenotype, de Stenografeermachine, welke
onlangs met zoo veel surres in Amsterdam,
I.otterdam en Den Haag door den uitvinder,
den heer Grandjean, gedemonslreerd is, cn
reeds in Nederland in gebruik is, ook in In
dië geïntroduceerd ral worden.
De hoer Schoevers kreeg van de Cie^
Grandjean te Parijs volle vrijheid om in
Indië agenten voor de Stenotype te zoeken
tan te vvijren, zoodat. «laar het Insti-
uitsluitend onderwijs-organis"tie is,
ook do „service and sale" gelijktijdig geor
ganiseerd is.
Een en ander ral zeker dc belangstelling
fan velen opwekken.
Uit de Antirev. Partij.
BERV. ANTIREVOLUTIONAIREN.
Do Amsterdamsche antirevolutionairen,
'e,len van de Ned. Herv. Kerk. rijn voorne
mens «vok ter plaatse te vergaderen om do
vraag te bespreken om de eenheid der par
tij te versterken. Oak hier denkt niemand
"an afzonderlijke gmeneering.
Een comité van voorherelding is reeds ge-
armd en daarin hebben o. m. zitting ge
nomen de heeren: J. van Attena W'zn P.
Romgnnrs, Dr. M. van Haoften, Ds. J. H. f!
Remme, en A. R. Roosje» (Z. Jnnsestrant
Jv). waar sympathiebetuigingen gaarno wor
den ingewacht.
Land- en Tuinbouw.
RECLAME IN DEN TUINBOUW.
Het Groepsbestuur van veding ereenlgin-
en in Nederland nl in Maart r k. voorstellen,
m. voor de reclame in 1929 een bi:rirT~~ ran
1/20 pCt. van don omzet besch kbaar te stellen,
Naar den omzet in 1928 wordt «lit bedrag g®I
achat oo e«c halve tcq.