Sana?!*™-
Aan het einde der Week
De week die achter ons ligt was van
vrij groote beteekenis in de internationale
politiek. Zelfs had zij iets sensationeels te
boeken, iets wat men niet verwachtte en
wat onmiddellijk de tongen en pennen in
beweging zette. We doelen daarmee op de
rede die Briand j.l. Maandag in de Vol
kenbondsvergadering te Genève gehouden
heeft.
Na de plechtige onderteekening van het
Kellogg-pact, waarbij de Duitsche minis
ter van buitenlandsche zaken, Dr. Strese-
mann te Parijs met gejuich en met de
kreten „Leve de vrede!" begroet was,
moest deze rede van zijn Franschen col
lega wel werken als een koudWaterstraal.
Zelfs sprak men al van het einde der
FranschDuitsche toenaderings-politiek,
doch toen de eerste schrik voorbij was,
bleek dat het zóó erg gelukkig nog niet
was.
Uit Briand's verklaringen, die hij aan
den avond van den dag aan de journalis
ten deed, blijkt, dat Frankrijk vooral be
ducht blijft voor de oorlogspotentie, die
in een groot land als Duitschland met zijn
kaderleger, zijn wei-geoefende bevolking
en zijn machtige industrieele hulpbronnen
opgehoopt ligt.
De rede van Briand had een goede pers
in Frankrijk; ter Volkenbondsvergadering
echter onthielden zich, behalve de Duit
sche gedelegeerden, ook onze minister
van buitenlandsche zaken, Thr. Beelaerts
van Blokland, alsmede de Zweedsche ge
delegeerde Unden, van bewijzen van in
stemming.
In elk geval valt niet te ontkennen, dat
een dergelijke rede niet geschikt is om de
juiste sfeer te scheppen, waarin onder
handelingen betreffende zulke netelige
punten als b.v. de ontruiming van het
Rijnland, tot hun recht kunnen komen.
Ook wat de ontwapeningskwestie be
treft, heeft de afgeloopen week ons meer
achteruit dan vooruit gebracht. Dit was
de schuld van den Britschen gedelegeer
de Lord Cushendun.
Na de Fransch-Engelsche vlootovereen-
komst werd verwacht, dat thans de weg
was geëffend voor de voortzetting van de
gedachtenwisselingen in de voorbereiden
de commissie voor de ontwapeningsconfe
rentie, welke gedachtenwisselingen op dit
punt hokten. Lord Cushendun, de waar
nemende Britsche minister van buiten
landsche zaken heeft evenwel te Genève
uitstel gevraagd van de hervatting van
dit debat, op grond van het verzet dat
van Amerikaansche en Italiaansche zijde
tegen de vlootovereenkomst is losgeko
men.
Deze houding van Cushendun heeft op
nieuw voet gegeven aan de opvatting dat
Engeland de meeste moeilijkheden aan de
commissie-Loudon bereidt en de Engel-
sche minister heeft de gelegenheid ver
zuimd, om in zijn, den vorigen dag in de
Assemblée uitgesproken verzekering: „het
ware de grootste vergissing ter wereld om
aan te nemen dat in het ontwapenings-
vraagstuk geen voortgang gemaakt is of
aan een bevredigende uitkomst te wan
hopen" vertrouwen te wekken.
De weg naar de ontwapening, of liever
beperking der bewapening, leidt wel
langs een pad vol voetangels en klem
men, en men moet wel een groote opti
mist zijn om binnen afzienbaren tijd van
dit streven resultaat te verwacaten.
Te Genève zijn deze week ook politieke
besprekingen gevoerd waar ons land bij
betrokken is, en wel tusschen onzen mi
nister van buitenlandsche zaken en zijn
Belgischen collega Natuurlijk ging dit
over de Nederlandsch-Belgische verhou
ding, die nog steeds niet geregeld is.
Er is weinig van het onderhoud bekend
geworden, doch het is te hopen, dat deze
kwestie nu toch eens spoedig tot een be
vredigende oplossing komt. Neerland en
België zijn twee zusternaties en het is
zeer te betreuren, dat er van beide zijden
soms sulk een gemis aan waardeering
blijkt.
Rotterdam heeft deze week weer een
nieuwen burgemeester gekregen in Mr. P.
Droogleever Fortuyn, het Vrijheidsbond-
sche Kamerlid en vroeger wethouder van
's-Gravenhage.
Een belangrijke schrede in de ontwik
keling van het luchtverkeer is de tocht
Leidsche Penkrassen.
Amice,
Toen ik verleden week schreef over
de rekening van 1927 onzer gemeente,
kon ik niet vermoeden, dat de eerst-
belanghebbende bij deze aangelegen
heid in hoogst eigen persoon daar te
genop zou komen.
Toch is dit deze week gebeurd.
Ik kreeg n.l. van Wethouder Gos-
linga het volgende schrijven:
Geachte Heer,
In uw penkras van Zaterdag j.l. lees
ik o.a.:
„Een post, die ik elk jaar met ze
ker misnoegen aankijk is de winst op
de gestichten.
Van de ellende en het leed, dat daar
geleden wordt, plukt de gemeente
jaarlijks een ton. Dat is verkeerd, en
wat meer zegt, de winst zou nog groo
ter zijn, als alles eens ging door par
ticuliere handen".
Ik heb deze zinsnede met groote
ergernis gelezen. Want het is absoluut
niet waar, dat de gemeente van de
ellende en het leed, dat daar geleden
wordt profiteert. Dit zou zoo zijn, in
dien de behandeling der patiënten,
hun voeding en ligging beneden peil
was, doch dit is geenszins het geval.
Het is zuiver een tarievenkwestie
Doordat de stichting op lage kapi-
taalslasten zit (de provincie droeg
destijds voor de helft in de stichtings-
kosten bij) en het beheer van nu wij
len Dr. v. d. Kolk uit economisch oog
punt allervoortreffelijkst was, zijn de
tarieven dan
der vijf vliegtuigen naar Indic. waarvan
het eerste j.l. Donderdag vertrokken is.
Voorts werden in verschillende plaatsen
de afgeloopen week Koninginnefeesten ge
vierd, die weer het liunne hebben bijge
dragen, tot versterking van den band tus
schen Vorstin en volk, die in den loop
der vaderlandsche historie gelegd is.
Uit het Sociale Leven.
UIT HET GRAFISCH BEDRIJF.
Naar wij vernemen heeft de pen
sioencommissie uit het grafisch bedrijf
besloten met ingang van 1 Januari '29
het pensioenfonds in werking te doen
treden. Het zal in eigen beheer wor
den genomen. Het ligt in de bedoeling,
dat de premies van de loonen worden
afgetrokken. Binnen eenigen tijd zal
een directeur en een administrateur
worden benoemd.
De uitkeeringen zullen echter eerst
met Januari 1930 een aanvang nemen.
BESPREKING TUSSCHEN
WERKGEVERS- EN WERKNEMERS
ORGANISATIES.
Nadat het Alg. Ned. Vakverbond
zich om de bekende redenen van het
overleg vrijwillig had teruggetrokken,
heeft op Dinsdag ten kantore van het
Verbond van Nederlandsche Werkge
vers opnieuw een bespreking plaats
gevonden tusschen voorzitters en se
cretarissen van dit Verbond met de
voorzitters en secretarissen van het
Nederlandsch Verbond van Vakver-
eenigingen, het R.-K. Werkliedenver
bond en het Christelijk Nationaal Vak
verbond in Nederland.
Van gedachten werd gewisseld over
een wettelijke regeling van de ziekte
verzekering, over het probleem der on
volwaardige arbeidskrachten en over
de werkgevers- en arbeiders-afvaardi
ging naar de Internationale Arbeids-
conferenties.
Op de volgende bijeenkomsten zal
worden gesproken over het rapport
der commissie-Van IJsstelsteyn inza
ke de bezuiniging op de sociale verze
kering en over de uitvoeringsmaat
regelen van bet z.g. Fabrieksartswetje.
De besprekingen over de Ziektewet
zal alsdan worden voortgezet.
UIT DE OMGEVING.
LI3S j.
Ingebruikneming Chr. Geref. Kerk.
Het was gisteravond voor de Chr. Ger.
Gem. te Lisse een belangrijke gebeurte
nis, toen haar nieuwe kerkgebouw in ge
bruik werd genomen. Deze kerk is in juist
acht maanden gebouwd door de aanne
mers Gebr. Möolenaar alhier, onder ar
chitectenbureau Lohman en Ponsen te
Leiden is een sieraad voor onze gemeente.
Reeds van verre is de toren (ongeveer 30
M. hoog) en het zeer hooge dak te zien.
Forsch en fier en toch eenvoudig doet het
gebouw aan, in combinatie met de ne
venstaande pastorie, die natuurlijk in ge
heel dezelfde stijl is opgebouwd.
Door twee groote deuren komt men in
een voorportaal, waarin garderobe, W.C.,
enz., om vervolgens door de hoofddeuren
het schip van de kerk te betreden.
Ook daar is de indruk best. Alle ban
ken, ruimte biedend voor 500 personen,
zijn van massief mahoniehout en oploo
pend geplaatst; voorts is de bouw van de
kerk zoo, dat men voor iedere zitplaats
den dominé en den voorlezer kan zien,
ondanks bet feit, dat er twee zijbeuken
zijn aangebouwd. Veel hiertoe werkt mede
de Nemaho kapconstructie, die geen
steunpilaren vereischt en als het ware
al bij de fundamenten begint. Het geheel
is in rustigen trant geschilderd en het
glas in lood in de kerkramen is in één
woord schitterend getroffen; niet te som
ber, niet te hel.
De ventilatie is o.i. ook afdoend gere
geld. Deze is aangebracht onder het pla
fond en mondt uit boven in den toren.
Het spreekgestoelte, ook van massief ma
honie, is modern geconstrueerd en past
natuurlijk in het geheel. Hierboven is op
een uitstekend platform het orgel aange-
in vele andere gestichten. Ook lager
dan in de gestichten der Clir. Vereeni-
ging te Loos duinen.
Niettemin leveren de gestichten
winst op.
Werden de tarieven zoodanig ver
laagd, dat de winst verdween, dan zou
de gemeente Leiden daarvan toch
voor het grootste deel profiteeren door
mindere uitgaven op post 481: „Kos
ten van overbrenging, plaatsing en
verpleging van arme krankzinnigen,,,
daar het grootste aantal patiënten uit
Leiden afkomstig is, doch dan zou de
gemeente Leiden levens een totaal on
gemotiveerd cadeau doen aan vele an
dere gemeenten, die ook hun krank
zinnigen in Endegeest laten verplegen.
Mag een arme gemeente als Leiden
dat doen?
Uw laatste opmerking begrijp ik ab
soluut niet.
Mag een gemeente met plukken van
ellende en leed, er een particulier
weJ? Of wilt u te kennen geven, dat
een particulier of een particuliere ver-
eeniging zuiniger zou exploiteeren?
Dit dient u dan toch te bewijzen met
cijfers, niet met algemeenheden.
Wat uw opmerking betreft over de
reserves der bedrijven en waar die zit
ten, verwijs ik u naar de balansen dier
bedrijven, die elk jaar gepubliceerd
worden. Daar steekt niets geheimzin
nigs achter. Wel eischt een goed in
zicht in de stand van de gemeente-
financiën een behoorlijke hoeveelheid
studie.
Voor een gemeentelijke balans voel
ik niet veel.
't Kost ontzaglijk veel werk. zoowel
het opmaken als bijhouden en 't nut
is zeer problematiek.
bracht, dat door een elec. perspomp wordt
gevoed.
Achter het schip van de kerk bevinden
zich consistoriekamer, catechisatie- en
zondagsschoollokaal en een lieve gerief
lijke kosterswoning.
Alles bijeen genomen, overdrijven wij
niet met de bewering, dat het geheel een
prachtcombinatie van verhoudingen en
tinten is en dat men niets heeft ontzien
om een prachtig, degelijk geheel te ma
ken. Het gebouwencomplex van de Chr.
Gereformeerden te Lisse is een sieraad
van ons dorp.
Reeds vóór acht uur is het kerkgebouw
tot in alle hoeken gevuld en moeten ver
schillenden zich met een staanplaats te
vreden stellen.
Onder de zeer talrijke menigte merken
wij o.m. op vertegenwoordigers der Ger.
gemeente, der Geref. Kerk en der Ned.
Herv. Kerk van Lisse, alsmede B. en W.
van Lisse, benevens vele vertegenwoordi
gers van genabuurde kerken.
Feecies om 8 uur betreedt Ds. S. v. d.
Molen den kansel, terwijl Ps. 122 1 door
de aanwezigen wo:dt gezongen, waarna
Ds. v. d. M. in gebed voorgaat, gevolgd
door het uitspreken van den zegen. Hier
na wordt de geloofsbelijdenis uitgesproken
en leest spr. voor 1 Kon. 8 2253, n.l. het
gebed van Salomo bij de inwijding van
den tempel te Jeruzalem, gevolgd door het
zingen van het 7e vers van den Avond
zang. Alsnu tot de prediking toekomend,
spreekt Ds. v. d. M. naar aanleiding van
Ex. 25 22a: „En aldaar zal ik bij u ko
men en Ik zal met u spreken van het
verzoendeksel af", om vervolgens te spre
ken over Ps. 85 9a.
In 't eerste ged. zijner rede spreekt Ds.
v. d. Molen over Ex. 25 22a, daarin op
merkende zulk een heerlijke belofte die
de Heere aan zijn oude bondsvolk gaf. In
het binnenst heiligdom waar stond de
heerlijke arke des verbonds met bet ge
heel gouden verzoendeksel, waarop de
cherubim met uitgebreiden vleugel ston
den, wil de Heere zelf komen. Wat is
grooter te denken dan dit; Die zoo groot en
zoo heilig is, wil bij zulk volk komen om
daar te wonen in zijn gunst. Zijn komst is
't immer, die het heil volmaakt. Ook spre
ken wil hij daar, opdat het volk Hem
kennen zou en Hij het in alle paden Zijn
wil, die altoos wijs en goed is, bekend zal
maken. Spreken wil Hij daar ook van ge
nade en troost. Wat rijke belofte. Maar
hoe kon Hij als de Heilige zulks doen bij
een volk, dat zwart van zonden is? Hij
zou spreken van het verzoendeksel af.
Dat verzoendeksel, dat was van louter
goud. Dat ook zooveel bedekte, wijl in die
bondskist de twee steenen der heilige
wet Gods waren, en die eigenlijk riepen
om wraak over de zonden des volks. Dat
verzoendeksel, waarop ook bloed moest
gesprengd op den grooten verzoendag.
Vandaar zou de Heere spreken, want de
Heere zag nu instede van een onvervulde
wet, dat gouden deksel en het bloed.
Rijke belofte! Maar heeft dit al ook ons,
kinderen des Nieuwen Testaments iets te
zeggen? Immers al die schaduwen van
den ouden dag moesten wijken. Ja, maar
de Heere verandert niet. En nu legt spr.
hiernaast een woord uit Rom. 3 waar van
de Heere Jezus gezegd wordt: Welken
God voorgesteld heeft tot eene verzoening
voor onze zonden. Of zoo als er letterlijk
in den grondtekst staat: tot een verzoen
deksel. Zoo wordt dat verzoendeksel der
oude bedeeling gezien enkel als voorbeeld
van Hem. En zoo verstaan wij het, dat
de Heere ook hier wil wonen en wil spre
ken als Hij in 't middelpunt staat. De
schoonheid van 't gebouw kon Hem niet
trekken noch de vroomheid der gemeente,
maar in Chr. Jezus alleen maakt Hij be
moeienis der liefde.
Beklimme daarom nimmer een leeraar
dezen kansel, wien het niet gaat als Pau-
lus, die niets wenschte te weten dan Je
zus Christus en Dien gekruisigd. Winne
nimmer veld een leer die 's menschen
heil aan iets anders verbinden wil dan
aan de eenige Borggerechtigheid van
Hem. Wone hier een volk, dat met de
zonde verlegen geen anderen weg weet,
dan de eenige, versche en levende weg,
Jezus Christus. Dan geldt ook ons deze
rijke belofte.
In het tweede deel spreekt Ds. v. d. Mo
len nader over Ps. 85 9: hoe de gemeente
Onze wethouder boude mij ten goe
de, dat ik, voor ik hem zakelijk ant
woordt, eerst even de volgende opmer
king maak.
Onze wethouder houdt er van, de za
ken scherp te stellen. In het debat is
hij steeds op den man af, toont hij on
middellijk de gemoedsgesteldheid, die
hem beheerscht. Daardoor krijgt het
debat een soort „levendigheid", die
wel eens voor wat anders wordt aan
gezien.
Hieraan wil ik denken als hij
schrijft: met „groote ergernis".
Ik zou zoo zeggen: Met die ergernis
zal het nog wel schikken, 't Is immers
een vriend, die hier de feilen toont?
Waarom dan ergernis genomen,
waar geen ergernis gegeven werd?
Wat de zaak aangaat, staat het al
even zoo.
De heer Goslinga zegt: Het is ab
soluut onwaar.enz.
Wie kaatst moet den bal verwach
ten.
Daarom vraag ik: Is het soms niet
waar, dat de gemeente jaarlijks een
ton ongeveer winst maakt? Of is het
niet waar, dat in die gestichten het
grootste leed, dat over een mensch en
zijn familie komen kan, verzameld is?
Beide zijn het immers feiten, die ik
eenvoudig in één adem noemde.
Daarom niet 9preken van „absoluut
onwaar". r
Maar ik wil dadelijk mijn geachten
opponent een heel eind tegemoet ko
men.
Wanneer hij de zaak zoo stelt, dat
de gemeente met die winst in groote
moeilijkheid zit,dan geef ik hem dat
onmiddellijk toe.
Maar waarom dan critiak geleverd?
in "t huis Gods heeft te vertoeven. We
zien dan den dichter, die vooral ook bid
der was, wachtend juisl op 's Ileeren
Woord. Want 's Ileeren spreken is een
spreken met macht. Zijn spreken is le
venwekkend zoo in dé genade als in de
natuur. Zijn woord is het ook dat vrede
schenkt, op dat spreken wachtte de dich
ter. Daar wilde hij naar hooren. Daar
hoopte hij op.
Mij aangaande, aldus spreker, is het als
David in Ps. 49. Mijn wensch is te laten
hooren: Gij volken hoort, waar g' in de
wereld woont, enz. Maar ook in practijk
te hebben: Ik neig het oor, daar 'k op
Gods inspraak wacht, naar 's Heeren
spreuk.
En gij. staat ook gij alzoo: Ik zal hoo
ren, wat God de Heere spreken zal? Wor
de het zoo bij u, die nu alleen nog luis
tert naar de inspraak van Satan en zon
de. Worde het zoo bij u, die nu nog hin
ken op twee gedachten, bewogen door
tweeërlei lokstem. Worde het zoo bij u,
die om zalig te worden nog immer luis
tert naar de stem: Tracht u zelf nog te
helpen. Zij het steeds zoo bij het volk des
Heeren, dat eenmaal zijn stem wel hoorde.
Ik zal hooren, het vraagt een armoedig,
een schuldverslagen, een heilbegeerig, 'n
teeder hart. Spr. wenscht dat de gemeen
te zoo wekelijks samen moge komen.
Hierna draagt hij het gebouw in dank
en smeekgebed den Heere op.
Hierna wordt gezongen Ps. 85 3 en 4;
inmiddels wordt gecollecteerd en betreedt
Ds. Bijleveld van Haarlem als consulent
den kansel, die naar aanleiding van Ps.
132 7 het woord voert: „Wij zullen in het
huis des Heeren gaan". Na gewaarschuwd
te hebben tegen de gewoonte van niet-
kerkgaan en het „kerkhouden" thuis,
wenscht hij den aanwezigen toe, dat zij
in het huis des Heeren zullen gaan in de
rechte gestalte des harten, wekt hij op
tot getrouw kerkbezoek, tot het beluiste
ren van Gods Woord, tot het genieten van
de sacramenten en in het bijzonder voor
het gebed en het gezang. De prediking
werpe vrucht af voor de eeuwigheid.
Onder hèt zingen van Ps. 1325 be
treedt Ds. T. A. Bakker van IJmuiden als
afgev. der classis den kansel en trekt on
der het spreken een parallel tusschen de
tijden van 32 jaar geleden (toen spr. tót
den dienst des Woords werd toegelaten),
toen in minder geschikte localen moest
gepredikt worden en thans. De wensch
van de gemeente kan men vinden in Ps.
274, n.l. het verlangen om te mogen
wonen in het huis des Heeren. Spr. beëin
digt zijn rede door op te geven Ps. 268,
onder welk zingen Ds. Hoogendoorn van
Bunschoten (oud-leeraar der gemeente)
optreedt, die niet naar aanleiding van 'n
tekstwoord zal spreken, doch uitgaat van
de behoefte van den mensch naar het
schoone, zich uitdrukkend in het thans
betrokken gebouw.
Ds. v. d. Ven van Arnhem (ook een oud-
leeraar der gemeente) beklimt nu den
kansel onder het zingen van Ps. 75 1 en
releveert het „Niet door kracht of geweld,
maar door Mijnen Geest zal het geschie
den" uit de geschiedenis van Nehemia,
ook van toepassing op de gemeente van
Lisse. Deze spreker verzoekt te zingen 't
laatste vers van Ps. 116, waarna Ds. v. d.
Molen weer het woord verkrijgt en zich
richt tot de architecten Lohman en Pon
sen in de eerste plaats. Hoewel het „Soli
Deo Gloria" de hoofdtoon is en blijven
moet, staat dit niet in den weg om den
dank van de gemeente aan de directie
over te brengen. Spr. wenscht de directie
toe dat ze nog maar vele kerken zullen
mogen bouwen, en zij kan op de event,
aanbeveling van den Kerkeraad rekenen.
Ook de aannemer, de firma Ger. Moole-
naar, wordt toegesproken met warme,
welgekozen dankwoorden, voor de keurige
uitvoering van het werk.
Vervolgens worden de onderaannemers
toegesproken, de leveranciers van de ban
ken en verder allen die aan den bouw ,pf
het inrichten der kerk hebben meege
werkt.
Vervolgens krijgen nog de Bouwcom
missie, een Damescomité en de tuinlui,
onder aanvoering van Br. Nieuwenhuis,
een woord van dank en worden alle hel
pers aan en voor den bouw hartelijk dank
gebracht.
B. en W. van Lisse wordt dank gebracht
zal de wethouder vragen.
Zuiver eerf kwestie van gevoel. De
een zal zeggen; zaken, waaraan ik
toch niets kan veranderen, aan
vaard Ik slechts. De ander echter wil
deze voortdurend tot zijn gemoed doen
spreken. Misschien, zoo redeneert hij,
dat er nog eens een tijd komt, dat ik
er een weg op vind.
Dat voortdurend den ernst zich re-
aliseeren moge misschien in 's raads
vergaderzaal ongerijmd zijn, in mijn
betoog allerminst.
Méér dan in het voorgaande is uit
eengezet, zat er in het eerste tweetal
zinnen van het aangevallen gedeelte
van de penkras van verleden week
niet.
En nu wat de derde zin betreft, waar
in deze woorden worden aangevoch
ten: „en wat meer zegt, de winst zou
nog grooter zijn, als alles eens ging
door particuliere handen".
Zuiver gelijk staan de particulier
en de gemeente hier natuurlijk niet,
maar dat verschil wil ik toch niet ac-
centueeren. Voor mij was het inder
daad zóó, dat itt meen, dat een parti-
lier nog zuiniger zou beheeren, dan
het in gestichten geschiedt.
Dat is geen wonder, dat zien wij
toch dagelijks?
Toevallig zou ik hier in staat zijn
om door vergelijkende cijfers de waar
heid daarvan te bewijzen. Maar voor
een man als den heer Goslinga be
hoeft dat niet.
Ook met de grootst mogelijke waar
deering voor hetgeen de ambtenaren
doen (als oud-ambtenaar heb ik die
waardeering ruimschoots) zullen zij
zelf toch erkennen, dat het nog zui
niger kon.
RECALME
bij Hoófdpijn en Kiespijn
Let vooral op den naam Sanaplrtn daar deze tabletten
Wettig bcacbenod üja tegen namaak en vervafaching
Prij» 25. 10 ca 75 w
voor hun tegenwoordigheid en hun me
dewerking wordt ingeroepen des Zondags
op het drukke kruispunt bij het Postkan
toor. Dank wordt gebracht aan de verte
genwoordigers van de genabuurde en
plaatselijke kerken; de opkomst heeft den
Kerkeraad zeer verblijd.
Ten slotte wordt den overigen aanwezi
gen dank gebracht voor hun tegenwoor
digheid. In het bijzonder worden ge
noemd een tweetal aanwezige plaatselijke
predikanten, wien spr. in gedachten een
hand drukt.
De vergadering wordt besloten met het
zingen van Ps. 118 14.
NOORDWIJK AAN ZEE.
Gisteravond waren zeer vele inwo
ners op de been en spoedden zich naar de
Noord-Boulevard. Immers, zoo hoorde
men, Prinses Juliana is hier! In Oranje-
hotel heeft H. K. H. eenigen tijd vertoefd,
waar de vele nieuwsgierigen toen voorbij
wandelden.
Donderdag maakten de inwonenden
van het Gasthuis (Oude Mannen- en Vrou
wenhuis) een reisje per auto. Natuurlijk
werd dit door de oudjes op hoogen prijs
gesteld. De reis werd gemaakt in drie
luxe auto's, onder leiding der Gasthuis-
meesters.
Gereden werd naar Zandvocrt en IJmui
den, terwijl ook andere plaatsen werden
bezocht, waar ze ook op tijd werden ont
haald.
Dank zij het mooie weer hebben ze vol
op genoten en zullen ze ook allen dank
baar op dezen uitgaansdag terugzien.
OEOSTGEEST.
De heer K. de Graaf alhier slaagde
te Groningen voor het examen Vrije en
Orde oefeningen.
Gistermorgen te kwart voor negen
is op den Leidschen straatweg nabij „de
Pen" tengevolge van kortsluiting de luxe
fordauto van v. d. B. in brand gevlogen.
Het voorstuk werd geheel vernield. Door
de fa. de Roode werd alles in het werk
gesteld om het vuur te dooven. De auto
werd daarna naar de fa. v. d. Ameele ge
bracht om gerepareerd te worden.
SASSENHEIM.
We verwijzen onze lezers naar de in
dit no. voorkomende advertentie, waarin
meegedeeld wordt, dat de Chr. Zangver-
eeniging „Looft den Heer" Maandagavond
a.s. haar repetities hoopt te hervatten.
Naar wij vernemen, ligt het in de be
doeling, reeds met Kerstmis een uitvoe
ring te geven. De laatste uitvoering heeft
voldoende getoond, wat er onder de be
kwame leiding van den heer Keuning is
te bereiken en wij wekken gaarne de zan
gers en zangeressen onder onze lezers op,
zich aan te sluiten bij „Looft den Heer".
Gisteravond had onder groote be
langstelling in de zaal van het „Bruine
Paard" de uitreiking plaats van de ver
schillende prijzen, die op de feestdagen
waren gewonnen.
Het Chr. fanfarecorps „Crescendo" was
zoo welwillend, ook dezen avond met wat
vroolijke muziek op te luisteren. De voor
zitter der Oranjevereeniging, de heer Bis-
schops overhandigde den gelukkigen win
naars hun prijzen en dankbaar en voldaan
ging men huiswaarts.
WASSENAAR.
Het dierenpark.
Naar wij vernemen, is 't perceel bosch
terrein aan den Zijdèweg alhier waarop
dr. van Leeuwen uit 's-Gravenhage van
plan was een dierenpark in te richten, in
andere handen overgegaan, zoodat van
de stichting van een dierentuin voorloo-
pig wel niets zal komen.
De balansen van onze bedrijven heb
ik ook wel eens onder de oogen ge
had,daaraan ook wel eens studie be
steed. Dan kreeg ik echter steeds een
kriebelig gevoel, omdat de cijfers die
ik zag, onaanvechtbaar waren. Maar
op welke wijze zij den financieelen
welstand der gemeente beïnvloedden,
dat kon ik niet uitvinden.
En daar ging het om.
De wethouder voelt niet veel voor
een gemeentelijke balans; ik juist
heel veel, acht die zelfs noodzakelijk.
Het opmaken en bijhouden kost veel
moeite en tijd, dat wil ik toegeven.
Vooral als men uitgaat van 't stand
punt, dat elk cijfer dat daarop voor
komt met mathematische juistheid
moet bepaald worden.
Maar de ervaring heeft velen ge
leerd, dat men met schattingscijfers
ook 'n heel eind komt, en dat men deze
ook later heel goed kan corrigeeren,
omdat zij weinig correctie behoeven.
Dat het nut van een balans proble
matiek zou zijn, kan ik ook al niet
toegeven.
Het nut moge voor den beheerder
van een zaak niet zoo groot zijn. om
dat hij ook zonder die cijfergro6p we!
een inzicht heeft, het doel wordt er
wel mee benaderd.
Immers heeft die balans nog een
tweede doel naast het eerste. Zij is
leiddraad of uitgangspunt voor den
beheerder, maar ook waardemeter
voor den buitenstaander. Als zoodanig
heeft zij voor de publieke opinie groo
te waarde.
Welnu, als zoodanig heeft ook eet
gemeentelijke balans waarde naar ik
meen.
WERFT AS.
