Slapeloosheid
Aan het einde der Week
Deze week zijn de berichten over de
reddingspogingen van de Italia elkan
der met een verrassende snelheid op
gevolgd, en thans, terwijl we dit schrij
ven, staat het vast, dat twee leden
van de Malmgren-groep en alle leden
van de Viglieri-groep zijn gered. Over
het lot van Malmgren zelf verkeerd
men volgens de laatste berichten nog
in het onzekere. Hij heeft zich van
zijn kameraden afgescheiden en se
dert dien tijd heeft men niets van hem
gezien of gehoord.
Kapitein Sora en de Nederlander
Sjef van Dongen, die met honden
sleden ter redding zijn uitgetogen,
waren ook sedert eenige dagen spoor
loos verdkenen, maar gelukkig zijn
ook zij weder opgemerkt en heeft men
hoop hen spoedig te kurnen redden.
(Dit is intusschen geschied. Red.
N. L. Crt.).
Bij al deze berichten heeft de gehee-
1-i wereld een zucht van verlichting
geslaakt en is er thans inderdaad re
den om dankbaar te zijn. Echter over
verschillende menschenlevens tast
men nog in de onzekerheid en van
sommigen is het lot reeds beslist, zoo
dat er wat betreft de Nobile-expeditie
nooit reden tot juichen zal zijn, maar
de tocht van de „Italia" steeds een
donkere bladzijde zal zijn, in de ge
schiedenis van het Poolonderzoek.
Het staat niet aan ons de expeditie
te veroordeelen. maar toch rijst de
vraag of over 't algemeen de mensoh
niet meent meer te kunnen, dan hij
werkelijk kan en of het niet voor een
groot gedeelte der menschen hoog
moed geweest is, die hier verschillen
ende liefhebbende en geliefde men
schen roekeloos in den dood gejaagd
heeft.
Behalve het betrekkelijk verblijden
de- nieuws over de Italia-expeditie,
bereikten ons uit het buitenland ook
de rampspoedige berichten over het
vergaan van de Angamos, een Chi-
leensch vaartuig, Avaarbij ruim 200
menschenlevens zijn te betreuren en
de berichten over de hittegolven op
verscheidene plaatsen voornamelijk
in Amerika, die ook vele slachtoffers
hebben gevraagd.
Uit de buitenlandsche politiek valt
vooral op dat de conferentie-Colijn te
Genève deze week gesleten is en als
gunstig resultaat heeft gehad dat* de
conventie tot afschaffing van de in- en
uitvoerverboden en de protocollen in
zake afschaffing van de uitvoerverbo
den van huiden en beenderen door
respectievelijk 26 en 16 staten zijn ge-
teekend.
Colijn zeide zelf van meening te zijn
dat de veel becritiseerde geest van
Genève zijn vruchtbaarheid heeft be
wezen door pmctische ervaring en
gezond verstand.
Wat betreft het Kellogg-pact heeft
Chamberlain in het Lagerhuis ver
klaard. dat hij hoopt het Britsche ant
woord hierop naar Washington te
kunnen zenden voor het sluiten der
parlementaire sessie. Het Duitsche
antWoord is aan den Amerikaanschen
gezant ter hand gesteld en zal dezer
dagen worden gepubliceerd, terwijl
de Fransche ministeraad zijn goedkeu
ring heeft gehecht aan de antwoord
nota die Briand voornemens is naar
Washington te zenden.
In Spanje is een revolutionair com
plot ontdekt. Dit complot zou vertak
kingen hebben OAre het geheele schier
eiland en onder de syndicalistische en
communistische elementen zijn hon
derden arrestaties gedaan. Men schijnt
in het land aan de golf van Biskaye
rog steeds op een vulkaan te leven.
Elk oogenblik is de een of andere uit
barsting te verwachten, z
Wat betreft de crisis in Joego-Slavië
heeft thans de koning aan den voor-
maligen minister van oordlog, Hads-
jits, opgedragen de vorming van een
neutrale regeering, waarin alle deelen
waaruit het Joego-Slavische rijk be
staat, vertegenwoordigd worden. Het
is te hopen dat hiermede de crisis aan
een einde komt.
De week in het binnenland ken
merkt zich niet door bijzonder belang
rijke gebeurtenissen. In verband met
het Internationaal Astronomisch Con
gres heeft plaats gehad de plechtige
bevordering tot doctor honoris causa
in de wis- en natuurkunde van prof.
II. A. Deslandres, directeur van het
Observatorium te Parijs en van prof.
Küstner van de Sterrewacht te Bonn,
twee wereldberoemde menschen, die
de doctorsbul ten volle verdiend heb
ben. Het is waar wat prof. De Sitter
zei, dat op de Leidsche UniA'ersiteit
door deze hoogste onderscheiding, die
zij te vergeven heeft, iets van de roem
van de beide eere-doctoren afstralen
zal.
Tenslotte herinneren we nog aan het
overlijden van dr. J. Wytema, burge
meester van Rotterdam. Zijn leven in
de Maasstad is moeilijk geweest,
schier onoverkomelijk moeilijk, voor
al ook omdat 'n zoo ongewoon-bekwa
rn e man als mr. Zimmerman zijn
voorganger was. Slechts vijf korte ja
ren is hij geweest de eerste burger van
Rotterdam en die jaren hebben hem
zware physieke eischen gesteld. Thans
heeft de dood een einde gemaakt aan
dit zoo werkzame leven zooals de dood
aan alle levens een einde maakt, ook
aan die van de sterken en grooten de
zer wereld.
Nadat we het vorenstaande al ge
schreven hadden bereikten ons de
treurige berichten over ^e mijnramp
in Limburg. Bleef ons land wonderlijk
gespaard voor de ernstige mijnonge
lukken, die elders voorkwamen, thans
heeft de onploffing van Vrijdagmiddag
eep -10-tal menschenlevens geëischt.
De dood wenkt ie_der uur.
STATEN-GENERAAL.
EERSTE KAMER.
(Vergadering van gisteren).
De Eerste Kamer had voor gisteren
nog een agenda van 22 wetsontwerpen,
die nog net voor het reces moesten
worden afgedaan.
Eerste daarvan was
Besmettelijke ziekten.
Bij de behandeling van dit wetsont
werp zegt Mevr. POTHUIS-SMIT (S.
D.), dat na de plotselinge wijzigingen
op het laatste oogenblik en op over
rompelende wijze, zonder eenige voor
bereiding, in de Tweede Kamer in het
ontwerp aangebracht, dit thans on
aannemelijk is voor spreeksters frac
tie. Deze wijziging betreft de vrijstel
ling van vaccinatie wegens gemoeds
bezwaren.
Gemoedsbezwaren wenschen de so
ciaal democraten te eerbiedigen, maar
niet waar het betreft het in het ge
vaar brengen van de volksgezondheid.
De heer v. EMBDEN (V. D.) ver-
verklaart eveneens tegen te zullen
stemmen op soortgelijke bezwaren als
de vorige spreekster. Bovendien acht
spr. ernstige critiek mogelijk op de
redactie van de art. 35 en 36, die op
een cacografie lijken.
De minister van Arbeid, H en. N.,
de heer SLOTEMAKER DE BRUINE,
zegt, dat het niet op zijn weg ligt zich
uit te spreken over de wijze, waarop
de Tweede Kamer het ontwerp be
handelde. De vrijheid van geweten is
in ons land een zoo gewaardeerd goed
dat zij alleen mag worden aangetast
in het uiterste geval. De kring, waar
over het gaat is zeer klein. Het gaat
alleen om hen, die op grond van gods
dienstige overtuiging de inenting niet
geoorloofd achten. Dit aantal is in ons
land zeer gering.
Het ontwerp geeft aan de regeering
een veel belangrijker invloed bij de
bestrijding der besmettelijke ziekten
dan zij tot nu toe had. Het is in het
belang der volksgezondheid, dat de
Kamer zich vereenigd met dit ont
werp.
De heer POLAK (S. D.) meent, dat
men over het algemeen geen geeste
lijken dwang mag opleggen en dus ge
moedsbezwaren gerespecteerd moer
ten worden, tenzij die erkenning ge
vaar voor anderen oplevert. Dit is
hier het geval. De kring van bezwaar
den mag klein, zijn, deze kring kan
een groot gevaar opleveren voor onze
heele bevolking. Er zijn menschen, die
gemoedsbezwaren hebben tegen het
betalen van belasting. Komt men
daaraan ook tegemoet?
De MINISTER repliceert.
De heer DOBBELMAN (R. K.) zal
tegen stemmen, omdat, hij meent, dat
op andere wijze aan de gemoedsbe
zwaren moet worden tegemoet geko
men.
Het wetsontwerp wordt aangenomen
met 18 tegen 14 stemmen.
Tegen: links en de heeren Dobbel-
man en Fransen, beiden R. K.
Intellectueele toenadering met België.
Bij dit ontwerp zegt de heer BRIëT
(A. R.), dat de intellectueele toenade
ring tusschen de verschillende lan
den \ran groote beteekenis is. Is dit
verdrag met België noodzakelijk en
wenschelijk? Een nationale cultuur
bestaat in België niet. België bestaat
uit twee deelen ieder met eigen cul
tuur en eigen taal. Nu is het verdrag
aangeboden in de Fransche taal, door
België met het doel in Nederland de
Fransche cultuur ingang te doen vin
den. Men behoeft geen fijnen politie-
ken neus te hebben om dit doel van
het verdrag te bespeuren. Nederland
heeft aan die cultuur geen behoefte.
De beide deelen van België beoogen
niet hetzelfde met dit verdrag en zoo
worden wij dps in died strijd betrok
ken. Nu reeds worden verschillende
kwesties opgeworpen. Ook andereD
landen heeft België een dusdanig ver
drag aangeboden doch die zijn er niet
op ingegaan. Het verdrag zal verwij
dering brengen inplaats van Arriend-
schap.
De Minister van Onderwijs, Mr.
WASZINK, betoogt, dat de opvating
van den heer Briët geheel nieuw is.
Spr. gelooft niet, dat de bedoeling
van het tractaat die is, welke de heer
Briët er achter zoekt. België wendde
zich immers tot talrijke andere lan
den ook. Indien in België geen taal
vraagstuk bestond, zou dit verdrag in
het geheel geen moeilijkheden ople
veren. Moet Nederland hier een nihi
listisch standpunt innemen? Het
standpunt van den heer Briët zou spr.
noodlottig worden. Het huidige trac
taat is een noodzakelijke aanvulling
van het Belgisch-Fransche tractaat.
Het initiatief van België acht spr.
een daad van wijs beleid. Het trac
taat is wel degelijk in het belang van
Nederland.
Het ontwerp wordt aangenomen
z. h. st.
Petroleum-ontwerpen.
De ontwerpen wordeïi z. h. st. aan
genomen, nadat de heeren v. Embden,
en Wibaut namens hun fracties heb
ben verklaard, dat zij tegen zijn.
Indeeling Zuiderzeegebied.
Bij dit ontwerp dringt de" heer
SMEENGE (V. B.) er op aan, dat men
gereed zal zijn met de indeeling, als
de drooglegging gereed is.
Minister KAN zal overleg plegen
met den Minister van Waterstaat.
Het ontwerp Avordt aangenomen
z. h. st.
Handel in wapenen.
Bij dit ontwerp betoogt Mevr. POT
HUIS-SMIT (S. D.) dat dit ontwerp 'n
kleine stap beteekent in de goede
richting. Het wil spr. voorkomen, dat
de Nederlandsche regeering in dit op
zicht meer kan doen.
De heer v. EMBDEN (V. D.) zegt,
dat de wapenhandelaars geldelijk be
lang hebben bij de krijgstoerusting.
De materieele belangen worden
voor dit wetsontwerp weggenomen.
Echter wordt geen bekrachtiging
gevraagd van een verdrag, betreffen
de de chemische en bacteriologische
oorlogvoering. Niet, dat spr. persoon
lijk aan zulk een conventie veel waar
de hecht, doch er zijn particulieren,
die gevaarlijke stoffen vervaardigen,
gelijk aan die, welke in den oorlog ge
bruikt worden. De regeering hecht
echter wel waarde aan reglementee
ring van de krijgstoerusting. Daarom
begrijpt spr. niet, waarom de regee
ring niet is gekomen met het tweede
deel vain het tractaat, betreffende de
chemische strijdmiddelen. Het gas-
wapen, zegt de regeering, is niet in
humaner dan de ainderè wapenen dit
zijn. Toch zegt de regeériiig, dat gas
sen, voor actieve doeleinden niet wor
den aangemaakt. Waarom dan niet?
Spr. is echter van meening, dat, in
dien men éénmaal gas tot zijn beschik
king heeft, het evengoed gebruikt zal
worden voor offensieve doeleinden.
Na de pauze is het woord aan den
Minister van Oorlog, den heer LAM-
BOOY, bij afwezigheid van den Minis
ter van Buitenlandsche Zaken.
Deze zegt, dat ook naar zijn mee
ning de Nederlandsche regeering in
Genève een belangrijke rol moet spe
len. Waar dat ook kan, springt zij in
de bres.
De wensch van Mevr. Pothuis-Smit,
dat Nederland te Genève actiever op
treden moet, is geheel misplaatst.
Welke oorlogsmethode de minst hu
mane is, behoeft niet te worden uit
gezocht. Dat is nutteloos. Op beide
manieren van oorlogvoering moet de
regeering zich blijven voorbereiden.
Waar men echter alle moeite doet,
den gasoorlog afgeschaft te krijgen, is
het logisch, dat de regeering zich geen
actieve middelen aanschaft, als zij er
maar eenigszins aan kan ontkomen.
RECLAME
tengevolge van de zomerwarmte, overwint
men spoedig door het gebruik van een paar
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Glazen buisje 75 ct. Bij Apotli, en Drogisten.
12 Juli j.l. werd te Canfram in Spanje een groot internationaal spoorwegsta
tion geopend. Zoowel de Spaansche Koning als de President van Frankrijk
waren bij de feestelijke opening aanwezig.
Met dfe ratificatie van het verdrag,
betreffende de chemische en bacterio
logische strijdmiddelen dient gewacht
te worden, tot de besprekingen over cio
waarborgen van dit verdrag een ein
de hebben genomen.
Het ontwerp wordt z. h. st. aange
nomen.
Verschillende andere ontwerpen
worden z. li. st. aangenomen.
Pensioenwet.
Bij dit ontwerp dring de heer DE
VEER (A. R.) aan op meer gelijkma
tige verdeeling der pensioenlasten
over een grooter aantal jaren, tenein
de de gemeenten eenigszins tegemoet
te komen.
De heer WIBAUT (S. D.) sluit zich
daarbij aan.
De MINISTER zegt, dat eerst zal
moeten blijken, dat inderdaad een zoo
danige wensch bestaat. De gemeenten
zijn evenwel dichter bij den even
wichtstoestand dgrn het Rijk. Spr. zal
overwegen, wat hem te doen staat.
Het ontwerp wordt z.h.st. aangeno
men.
De overige wetsontwerpen worden
zonder beraadslaging of stemming
aangenomen.
Aangezien deze vermoedelijk de
laatste vergadering is, die dit zittings
jaar gehouden wordt, doet de voorzit
ter de notulen der vergadering voor
lezen.
De Kamer gaat tot adere bijeenroe
ping uiteen.
UIT DE OMGEVING.
TER AAR.
Het 3-jarig zoontje van den heer
Pieterse geraakte te water.
Door een reiziger, van der F. uit
Leiden, werd het kind gered, welke
zich daartoe te water had begeven.
Het 8-jarig zoontje van den heer
L. Bosland, viel van een paard en brak
op twee plaatsen zijn arm.
Veiling Tuindersbelang. Doperw
ten 1,45—1,75, peulen 1,10—3,50, Cap.
doppers 1,802, uinboonen 0,34—0,37,
id. 3 maal wit 0,650,75, snijboonen
5,20—5,50, stek 3,10—3,40 per K.G.,
augurken, grof 3,804,20, bloemkool
0,180,11, Peen 7 cent per bos.
De eerste snijboonen van den
kouden grond werden aangevoerd
door T. v. d. Hoorn.
Zij brachten 3,40 per 10 K.G. op, de
eerste Prinseboonen van den kouden
grond door M. v. Tol, prijs f 8,40 per
10 K.G.
Tot bestuurslid van den Noord-
Eindsche en Geerpolder is in de plaats
van C. Roest, die had bedankt, geko
zen P. A. v. Zon te Leimuiden.
De zomerschouw van de Blok-
landsche en Korteraarsche en de
Noord Eindsche en Geerpolder zal ge
houden worden op 21 Juli.
ALKEMADE.
Burgerlijke Stand. Geboren: Huber-
tus Cornells, zv. A. Strijk en 11. Bakker;
Arnoldus Joannes, zv. A. J. Ilogeboom
en M. van Hameren; Cornelia Maria, dv.
C. W. Otte en J. M. Hoogenboom.
Ondertrouwd: Nicolaas Martinus Laar
man, jm. 27 jaar en Jannetje Verwey, jd.
27 jaar; Dirk van der Maarl, jm. 23 jaar
en Maartje Los, jd. 25 jaar.
Gehuwd: Gerardus de Wit, jm. 30 jaar
en Martina Elisabeth Bakker, jd. 28 jaar.
BOSKOOP.
Uitslag Nationaal Muziekconcours.
De uitslag van het Nat. Muziekconcours
was als volgt:
Bekroningen: Eereprijzen voor het
Leidsche Penkrassen.
Amice,
Nu we dan eindelijk zomer hebben
gekregen genieten we natuurlijk van
de heerlijke avonden. Wat is genot
voller dan na een dag van inspannen-
den arbeid in den heerlijken zomer
avond een wandeling of fietstocht te
maken, of, wanneer het lichaam ver
moeid is op een bank in het park of
op 'n stoel in den tuin of voor de deur,
van de heerlijke natuur te genieten?
Maar al te weinig Avordt door velen
daarvan gebruik gemaakt. Ons kli
maat is doorgaans guur en nat wat tot
gevolg heeft, dat wij d' arop alles in
richten. Een warme periode, zooals nu,
overvalt ons dan. Wij blijven dan
maar in huis of voor de deur instede
van de vrije natuur op te zoeken.
Maar deze dagen van open ramen
en deuren leert ons ook nog iets an
ders. Als men vroeger op een zomer
avond buiten wandelde dan klonken
orgel- of pianotonen in de ooren. Ik
ben zelf geen musicus, ik ken bij wijze
van spreken zelfs geen noot zoo groot
als een koe zooals het heet, maar dik
wijls ben ik toch verrast geweest door
schoone muziek. Vooral die muziek,
die in den huisel ijken kring gemaakt
en genoten werd. Hoe is dat anders ge
worden. Als ik nu buiten wandel hoor
ik ook muziek maar het is alles het-
z Ifde. Soms huis aan h Avordt daar
gegeven wat Huizen, Hilversum of
eenig ander uitzendstation belieft te
geven. Daar zit geen techniek, geen
voldoening voor de inspanning, geen
zielevreugde van de ouders voor de
vorderingen vanhun kind meer in. Met
een zekere weemoed zie ik soms orgel
of piano, als een vergeten meubelstuk
staan, omdat in den hoek een klein
kastje met een soort schietschijf er
boven verraadt, dat op andere wijze
cle meest moderne muziek genoten
wordt.
De piano en het orgel worden niet
meer gewaardeerd, zij worden ver
waarloosd; zij worden stukken histo
rie, antiquiteiten.
De wereld is tegenwoordig vol mu
ziek, ja hemel en aarde voor zoover
door menschen-vernuft te bereiken
zijn vol van zingende geluiden, van
operettes, revue's, concerten, jaszbands
en voetgetrappel. En wat gemakkelijk
te verkrijgen. Men steekt slechts een
centactstop in en draait een knopje
om en de muziek is er. 't Kost geen
geld meer en geen moeite. Voor twee
kwartjes in de week kan men zich bij
oe distributie van radio reeds van de
nieuwste aethergeluiden verzekeren.
Maar toch de vriendelijke poëzie en
de zoete vrede van de oude huiselijke
muziek die Avordt gemist. Zooals on
ze tijd is zoo is ook ons doen geworden.
Geen kwaal of er is een middeltje te
gen. Drankjes, poeders noch kamillen-
thee, of, wat grootmoeder vroeger als
een waar geneesmiddel bij de hand
had IJslandsche mos, het heeft afge
daan voor het patent medicijn, dat
niet eens meer naar eigen behoefte en
naar eigen smaak de dosis doet bepa
len, maar liefst in tabletten precies
aangeeft wat noodig is. Zoo is nu ook
onze muziek geworden. I.Ien gaat naar
hex kastje en met een handomdraai
heeft men het werk van de meestbe-
I gaafde meesters van de ebonieten
plaat, of uit denluidspreker voort
gebracht. Zooals men een ketel water
op het vuur zet, zoio maakt men nu
ook muziek. Zonder poëzie, zonder
kunst.
Ons geslacht is slechts met moeite
te krijgen tot het genieten en het ma
ken van de eigen muziek. Het kijkt
's avonds als een koopman in de krant
vluchtig naar de nieuwsberichten,
weet alle finesses uit de rubriek voor
naamste nieuws, geniet een concert
of een redevoering van een kopstuk
van onzen tijd door de radio en dan
blijft er nog tijd genoeg over.
Ja tijd over!
Men heeft veel meer tijd dan vroe
ger, niettegenstaande iedereen U ver
telt dat er geen tijd is. Men kan van
alles op de hoogte zijn en toch nog uit
gaan. Studie, degelijke inspanning om
wat te leeren en te kennen is niet meer
noodig. Het weten is oppervlakkig,
zcoals de tijd oppervlakkig is.
Zie, Amice, tot zoo sombere mijme
ringen komt men als men in deze
mooie zomeravonden de geneugten
van onzen tijd beluistert en aan
schouwt.
Wij zijn op zooveel terrein aan het
verslappen. Instede van forsch, hoor
baar, krachtig „Neen" te durven zeg
gen, komen wij voorzichtig, heel be
scheiden, nauw hoorbaar stamelen,
dat het toch eigenlijk geen „ja" is dat
we moeten uitbrengen.
Ik kan het niet helpen, Amice, maar
ik erger mij wel eens aan dat half
slachtige.
Nu weet je dat ik toch ook wel weet
bescheiden te zijn. Noodeloos afstoo-
ten, onbeleefd behandelen, daar houd
ik niet van. Maar neen zeggen kan
ook met beleefdheid geschieden.
Zie, Amice, dat neen zeggen, des
noods alleen tegen aller ja in, dat heb
ben wij toch van niemand minder dan
Dr. Kuyper geleerd. Nu weet ik wel,
dat Dr. Kuyper een bijzonder man
was, bijzonder reeds in zijn kinderja
ren, maar toch wat hij deed in het
gioot, zouden wij dat niet in het kleine
kunnen doen. Hij moest het doen zon
der steun zonder een schat van papie
ren-voorlichters; hij moest zelf zoeken
en opdiepen; moest zelf „padvinden".
Wij hebben een schat van leerboeken
als een rij van getuigen rondom ons.
Van die kindsheid (niet kindschheid)
van Kuyper vertelt Ds. Rullmann zoo
echt leuk in zijn pas uitgekomen boek.
„De kleine Bram zoo zgt hij
was 'n stil kind. dat in zijn tafelstoel
ietwat droomerig met zijn donkere
kijkers zat te staren. Hij had een groot
hcofd, waarover zijn ouders zich wel
eens ongerust maakten, vreezende dat
het een waterhoofd was. Toen echter
een Delftsche wonderdokter eens in de
pastorie te Maasslu^ kwam zien naar
het tweede dochter* je, dat aan de En-
gtlsche ziekte leed, nam deze vol be
wondering den kop van Bram tus
schen zijn handen, betastte dien over
al en riep toen uit: „Allemaal herse
nen; als dat kleine lichaampje dat al
les zal kunnen voeden, zal men nog
wat beleven van dien jongen!"
Dat Kuyper durfde neen" zeggen
clat zat er vroeg in. Op 25 April 1841
vertrok de familie Kuyper van Maas
sluis naar Middelburg, omdat Ds. J.
F. Kuyper het beroep, naar Middelburg
had aangenomen. Daar aangekomen
was de pastorie nog niet geheel in or
de, waarom de dominé's-familie bij
gemeenteleden werd ondergebracht.
De 3K-jarige Bram kwam te logeeren
bij de familie Brachman op de Seis-
cingel. De heer Bachman nam kleine
Brammie eens op den arm en keek
hem eens flink in zijn donkere oogen
en zei toen lachend in Zeeuwsch dia
lect: „O wat 'n vuule oogen; niet'ewas-
schen, 'oor! „Wel 'éwasschen!'* pro
testeerde Bram. En toen zijn gastheer
volhield „niet 'ewasschenl" sloeg de
kleine vechtersbaas als laatste argu
ment met zijn kleine •vuistje den heer
Brachman pardoes in 't gezicht met
de woorden „wel 'ewassqhen!"
,De geest van durf, maar ook van
vasthoudendheid die Kuyper tot zoo'n
krachtfiguur maakten, zat er al vroeg
in.
Maar, Amice, ik schrijf hier nu toch
geen verhaaltjes over lees zelf het
boek. Je kunt het koopen bij Kok te
Kampen.
Laten wij echter dit vasthouden wil
len wij behouden wat we hebben dan
moeten wij leeren „neen" te zeggen op
menige opdringerige vraag van onzen
tijd, dan moeten wij ook niet mee doen
aan den verslappenden drang naar
het algemeene, maar moet zucht naar
het stoere, lust tot studio en naar het
met moedte verkregene ons eigen wor-
dan!
Ajo vooruit dan!
God zegen© ons op dien weg.
j VERITAS
