BEEKMAN!
nieuwe leiosche courant
Het dagboek van een Leerares
HEERENKLEEDIHG
COSTUMES - DEMI-SAISONS
REGENJASSEN
van
DONDERDAG 5 APRIL '28
TWEEDE BLAD.
UIT DE SCHRIFTEN
bij bet kruis.
(Goede Vrijdag).
En hij zeide tot Jezus: Heerel ge
denk mijner, als Gij in uw Ko
ninkrijk zult gekomen zijn.
Luc. 23:42.
Niet waar? Verplaatsen we ons op
Goeden Vrijdag in gedachten bij het
Kruis, dan is dat Kruis onze roem:
Het middelpunt van het Evangelie.
Konden we niet getuigen van de
groote zondaarsliefde van onzen Za
ligmaker, die op Golgotha het heer
lijkst zich openbaart, wie van ons zou
de vrijmoedigheid hebben, om in een
wereld van zondaien te spreken over
blijdschap en troost?
Een Evangelie zonder Kruis is geen
blijde boodschap voor schuldige schep
selen.
Jzus zou dan een voortreffelijk Pro
feet zijn geweest. Maar een Borg voor
mijn schuld? Ik kwam dan van mijn
schuld nooit af en zou er eeuwig zelf
voor moeten boeten.
Ons, omstraald door het Evangelie
van Golgotha, is daarom uit het hart
gegrepen, wat Paulus schrijft (1 Cor.
2 2) ,,Ik heb niet voorgenomen onder
u iets te weten, dan Jezus Christus en
dien gekruisigd"
Echter op het oogenblik, dat Jezus
daar te sterven hing, wie had toen
inzicht in de aanwijzing der Heilige
Schrift, dat het met den Christus door
lijden tot heerlijkheid zou gaan? Toen
was dat Kruis juist het groote struikel
blok voor het geloof.
Petrus heeft zijn Heiland tijdens
Zijn lijden verloochend. Thomas wringt
zijn handen in wanhoop. En Johannes?
Zie hem daar van verre staan met de
vrouwen, weenend over wat zij zijn
lieven Meester aandoen. En de ande
re discipelen? VerdwenenI En de Em
maüsgangers kunnen het zelfs op den
Paaschmiddag niet verder brengen
.dan: We hoopten dat deze ons verlos
sen zou, maar.... Alsof ze zeggen
wilden: Met dat Kruis is het met Je
zus van Nazareth voorgoed uit.
Eerst toen het volle opstandingslichi
was opgegaan, werd Jat kwellende
Kruis-probleem voor de discipelen tot
een won:.er van genade.
Maar nu hoort ge dien mooi denaar
bidden: „Heerel Gedenk mijner als Gij
in uw Koninkrijk zult gekomen zijn."
Wat een geloof 1 Wat een onbegrijpe
lijk wonder Godsl
Nooit stonden voor het geloof de
dingen ongunstiger, dan toen de beloof
de Messias ging sterven aan dat vloek
hout. Waar ziet ge het zóó klaar, dat
de verlossing van den zondaar louter
genade is? Geen vergeving ook om
zijn gebed. Dan zou de zegepraal niet
voor Jezus alleen zijn. Dan zou de
mensch deelen in den roem.
Neen, moordenaar, niet uit u. Niet
uit de werken' Opdat niemand roeme
is het Jezus' genade alleen, dat ge
smeekend de oogen wendt tot den
Man van Smarten. Dat ge zucht: Hee-
re, gedenk mijner.
In den man zonder gedaante her
kent hij ten minste den Koning Israëls.
Door den sluier der schande heen ont
dekt zijn oog de heerlijkheid. Vast ver
zekerd is hij, dat Jezus langs den weg
des lijdens tot de kroon komt: Heere,
gedenk mijner, als Gij in uw konink
rijk zult gekomen zijn.
In uw Koninkrijk?
FEUILLETON.
31) o
Maar zoo verbitterde mij haar optre
den en versterkte alleen nog mijn
trots. Toen zij dan ook vroeg, wat ik
daar op te zeggen had, antwoordde ik
kort en bits:
„Ik zeg daar op, tante, dat dit alles
slechts afschuwelijke lasterpraatjes
zijn, welke men u verteld heeft, en dat
ik er geen woord van geloof".
Wederom verscheen de reeds vroe
ger door mij bemerkte spottende trek
op haar gelaat en zij voer voort:
„Ik had dat antwoord verwacht;
want een verliefd meisje verstand te
willen inpreeken, is vergeefsche moei
te. Ik ben echter nog niet klaar.
Woensdag was ik in Maagdenburg bij
den heer geheimraad Herbold; hij is
een man van bijna zestig jaar en zijn
uiterlijk boezemt het volste vertrou
wen in. Met groote voorkomendheid
vroeg hij naar mijn verlangen, waar
op ik hem mededeelde, dat zijn zoon,
zooals ik vernomen had, liefdesbetrek
kingen met je onderhield en ik deswe
ge ten zeerste bezorgd was".
„Hij hoorde mij hoofdschuddend en
met zichtbaren kommer aan en zeile,
toen ik uitgesproken was:
„Van al, wat u mij daar zegt, juf-
Waar is dan zijn troon? Ge ziet
maar een kruis.
En het purper? Het bloed leekt langs
zijn lichaam.
En zijn kroon? Niets dan doornen
dekken zijn slapen.
En zijn scepter? Maar nagelen heb
ben die handen doorboord.
En zijn lijfwacht? Daar staan slechts
spottende soldaten.
O, gij, moordenaar, is dat een Ko
ning?
Wat een geloof!
Kan dat door iets anders dan door
de macht van Jezus' stervende liefde?
Geen indrukken, geen betoogen van
wat Christus gedaan heeft om zonda
ren zalig te maken kunnen dat tot
stand brengen. Indrukken en betoogen
kunnen medewerken.
Maar zulk een geloof vloeit voorj
uit de bron der genade.
Bij dezen kruiseling.
En bij elk zondaar.
Niemand zoekt verlossing en eeu
wige heerlijkheid bij den Gekruiste
uit zichzelf.
Verwacht het dan niet van ufcelf.
Verwacht het ook niet van een pre
diker.
Verwacht het /an den Heere alleen.
Als vrucht van zijn borgtochtelijk lij
den en sterven.
Wordt het niet een echte Goede
Vrijdag, o schuldige ziel, indien ge
zeggen en zingen moogt:
Het zij verre van mij, dat ik zou
roemen anders dan in het Kruis van
onzen Heere Jezus Christus.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: te Werkendam c.a., J. J.
Kloots te Zwammerdam.
Bedankt: voor Ridderkerk, G. J.
Koolhaas te Oud Beijerland.
geref. kerken.
Beroepen: te Wanswerd, P. v. d.
Sluis te Onstwedde.
chr. geref. kerk.
Tweetal: te Delft, J. de Bruin, te
Vlaardingen en J. Tolsma te Zaam-
slag.
Bedankt: voor Dordrecht, Joh. Jan
sen te Leiden.
geref. gemeenten.
Tweetal: te Ridderkerk, J. D. Barth
te Bodegraven en A. de Blois te Dirks-
land.
Bevestiging, afscheid, intrede.
A.s. Zondag 8 April, op den Eersten
Paaschdag, hoopt de heer F. C. Bos
boom, cand. tot den Heiligen Dienst
te Utrecht, zijn intrede te doen in de
Ned. Herv. Kerk te Gelselaar, na des
morgens bevestigd te zijn door Jhr.
Ds. J. L. A. Martens van Sevenhoven
uit Utrecht.
Zondag j.l. deed Cand. A. Adema
in de Geref. Kerk te Opende (Gr.) in
trede, na bevestigd te zijn door Ds. C.
J. Hakman van Drachten met een pre
dikatie over Joh. 3 vs. 29 en 30. Ds.
Adema had tot tekst gekozen Efeze
6 vs. 20. Hij werd toegesproken door
ouderling Talsma namens de Kerk
van Opende, door Ds. W. H. v. d. Vegt
namens de Classis Drachten en als
consulent, door ouderling Tjoelker na
mens de kerk van Surhuisterveen en
door ouderling Ubels namens de Kerk
van Dr. Compagnie.
Ds. P. Bras hoopt 29 April af
scheid te nemen van de Ned. Herv.
Kerk te Klundert, om 23 Mei intrede
te doen te Katwijk aan Zee. Bevestiger
is Ds. W. M. A. Kalkman te Katwijk
aan Zee.
Ds. J. L. van der Wolf heeft Dins
dagavond in de Jeruzalemkerk, na
zes en een half jaar aan de Geref.
Kerk van Kralingen te zijn verbon
den geweest, wegens vertrek naar
Bussum, afscheid genomen van zijn
gemeente.
Tot tekst was gekozen Lucas 14
22. Aan het slot der predicatie richt
te Ds. van der Wolf zich tot zijn col
lega's, den kerkeraad, de jeugdver-
e'enigingen en de gerpeente.
frouw Wantolf, is me tot nog toe niet
het minste bekend geweest, want mijn
zoon heeft me er iets van gezegd. Ik
twijfel echter niet in het minst aan de
waarheid der zaak; want dat is juist
iets vopr hem; het is nu reeds de vier
de verkeering, welke hij aanknoopt,
hoewel hij bij de drie andere zooveel
onheil aangericht heeft en de gevolgen
voor hem van de ergste soort geweest
zijn. Ik ben volkomen radeloos; zijne
lichtzinnigheid kent geen grenzen".
„Ik zeide hem daarop, dat wij geloo-
vige protestanten waren en ik onder
geen omstandigheden wilde toegeven
dat gij een gemengd huwelijk aan-
gingt. In dat geval zou ik je onterven;
je ouderlijk vermogen echter was on
beduidend.
Hij hoorde mij met de grootste kalm
te aan en antwoordde toen:
„Ik sta geheel op uw standpunt en
houd ook mijnerzijds het gemengde
huwelrk voor een groote ramp. Nooit
zal ik toegeven, dat mijn zoon een pro-
testantscli meisje huwt. Ik respecteer
elke eerlijke, godsdienstige overtui
ging, wijl ieder zich daaromtrent met
God alleen en met zich zelf verstaan
moet. Doch het huwelijk brengt de
eehtgenooten in eene zoo innige le
vensgemeenschap, en het godsdiensti
ge geloof is voor een gelukkig huwe
lijk iets zoo gewichtigs, een zoo nood
zakelijk element tot den grondslag
van het huwelijksleven, dat een twee-
Namens kerkeraad en gemeente
bracht Ds. J. D. v. d. Velden dank aan
Ds. v. d. Wolf voor wat deze voor de
gemeente gedaan had. Hij sprak den
wensch uit namens allen, oud en jong,
dat Gods zegen hem zou vergezellen
naar Bussum. De gemeente zong
daarna Ps. 134 3. Namens de classis
Rotterdam sprak Ds. R. Zijlstra een
hartelijk woord van dank en afscheid.
Ds. v. d. Wolf dankte nog met een
enkel woord, waarna hij liet zingen
Ps. 72 11.
Na den dienst namen velen per
soonlijk van hem en zijn gezin af
scheid.
Dr. J. E. B. Blase hoopt 17 Juni
afscheid te nemen van de Evang.
Luth. gemeente te Helder, om 1 Juli
intrede te doen te 'MiddelburgVlis-
singen.
Bevestiger is Prpf. Dr. J. W. Pont.
Ds. K. de Bel hoopt 15 April af
scheid .te nemen van de Ned. Herv.
Kerk te Steehwijk, om 22 April d.a.v.
intrede té doen te Schiedam.
Bevestiger is Ds.. G. J. G. de Bel,
te Schiedam.
DS. H. BROUWER.
Ds, H. Brouwer, Geref. predikant,
te Züilichem, die reeds eenigen tijd
ongesteld was, is opgenomen in de
Boerhaave-kliniek te Amsterdam,
waar hij Vrijdag een ernstige operatie
heeft ondergaan. Hoewel hij zeer zwak
is, is hoop op herstel echter niet uit
gesloten. Zijn toestand isthans iets
vooruitgaande.
DS. L. C. r. VAN SCHELVEN.
Ds. L. C. F. van Schelven, pred der
Geref. Kerk te Wageningen, viert he
den zijn zeventigsten verjaardag. Hij
is, naar de Stand, weet mede te deelen
met Ds. Fernhout van Vreeland, de
laatste dienstdoende predikant in de
Geref. Kerken, die voorheen in de Ned.
Herv. Kerk stond en met de doleantie
mede ging. Op 3 Jan. 1886 aanvaardde
hij de bediening des Woords bij de
Ned. Herv. Gemeente te Oude- en Nieu
we Wetering, waar hij in 1887 met de
minderheid van den Kerkeraad het
verband met de Synode verbrak. Sinds
1 Jan. 1893 is hij aan de gemeente van
Wageningen verbonden.
DS. J. P. A. LE ROY.
Ds. J. P. A. Ie Roy,'predikant bij de
Ned. Herv. Gemeente te Almelo viert
heden zijn zilveren ambtsjubileum.
In 1903 te Vlagwedde (Gron.) in het
ambt bevestigd, verbond hij zich 1 Mei
1920 als voorganger aan de Ned. Herv.
Evangelisatie te Almelo, in welke
plaats hij 1/5 Maart 1925 als predikant
bij de Ned. Herv. Gemeente bevestigd
werd.
DS. C. E. CORREVON f
Ds. C. E. Correvon, die tijdens de
oorlogsjaren belast was met de gees
telijke verzorging der krijgsgevange
nen, en vroeger predikant was te
Frankfort, en nu sedert eenige jaren
emeritus, is Maandag te Velp overle
den.
Hij was liet, die in de gevangen
kampen bij afwisseling in het Fransch
Duitsch en Engelsch predikte en als
zoodanig naam verwierf.
De Stand, meldt verder, dat tijdens
een langdurige ongesteldheid van
Pastor Herbst, predikant bij de Duit-
sche gemeente te 's Gravenhage, Ds.
Correvon gedurende eenigen tijd met
groote opgewektheid diens ambtswerk
waarnam.
Het werk der Action Chétienne Ori
ent, zijnde het liefdewerk onder de
Arnieensche christenen, had in bijzon
dere mate zijn belangstelling.
Ook te Arnhem heeft hij voor de ve
le Duitschers die indertijd in. de ge
meente vertoefden, eenige spreekbeur
ten vervuld, welke in de Luthersche
kerk werden gehouden.
Ongeveer drie jaar geleden vestigde
Ds. Correvon zich te Velp.
De teraardebestelling heeft Vrijdag
middag a.s. te half twee op „Heide-
rust" te Worth-Rheden plaats.
DE KERKELIJKE GOEDEREN TE
TIENHOVEN.
De Utrechtsche Rechtbank heeft gis
teren in de zaak van de Geref. Kerk
van Tienhoven tegen. Ds. E. L. Smelik
van Tienhoven, voor de laatste maal
uitstel verleend en de uitspraak be
paald op heden over 14 dagen.
spalt in dit punt de ware, door God
gewilde eenheid en eensgezindheid
onmogelijk maakt Ik zou dus dan al
leen tot het huwelijk van mijn zoon
met uwe nicht mijne toestemming
kunnen geven, als zij zich uit overtui
ging bij de katholieke kerk, want ik
ben katholiek, en mijn zoon is het, on
danks zijn lichtzinnige handelingen,
voor zoover ik weet ook, aansloot".
Bij deze woorden welke mijne tante
met grooten nadruk te berde bracht,
moest ik onwillekeurig lachen; zij be
merkte 't en voegde mij vertoornd toe:
„Zoo, je lacl t ook nog, terwijl ik zoo
•liep-ernstige dingen met je bespreek.
Nu goed; ik zie reeds, dat mijne be
moeiingen bij je vergeefsch zijn. Je
moet echter niet gelooven, dat ik
daar cm toegeven zal. Ik wil je alleen
meedeelen, wat. ik van Herbold's va
der als definitief resultaat meege
bracht heb. Hij zal onder geen om
standigheden toestaan, dat zijn zoon
een protestantsch meisje huwt, als
dit niet katholiek wordt. Mocht zijn
zoon desondanks anders handelen, zoo
zal hij hem niet als assistent-arts aan
nemen, hem aan zijn lot overlaten en
het hem toekomende ten voordeele
zijner andere kinderen tot wat de wet
eischt beperken .Overigens, zoo voeg
de Herbold's vader hier aan toe, ge-
'oofde hij, dat zijn zoon er volstrekt
niet aan dacht, je te huwen, maar met
je doen zou als met je voorgangsters;
EVANGELISATIE IN N. HOLLAND.
Door Deputaten van de Evangelisa
tie van de Geref. Kerken wordt, naar
de Stand, meldt, voorgesteld een pre
dikant te beroepen voor de Evangeli
satie in modern Noord Holland.
Het terrein van zijn arbeid zal liggen
tusscben Enkhuizen en Hoorn in de
Streek, en zoo mogelijk ook tusscben
Hoorn en Alkmaar.
De kosten aan dit plan verbonden,
zullen voorloopig 10.000 per jaar be
dragen. Als standplaats hadden Depu
taten zich gedacht Enkhuizen, maar
als bezwaar werd ingebracht, dat die
plaats niet in bet centrum van het
gekozen terrein ligt. Hoorn's situatie
is beter. De beslissing over het be
roepen van een Evangelisatie-predi
kant zal vallen op de a.s. particuliere
Synode Van Noord Holland.
DE INWIJDING DER JULIANAKERK
Gistermiddag is de Julianakerk te
Scbeveningen plechtig ingewijd.
H. M. de Koningin, de Koningin-
Moeder en Prinses Juliana waren met
vele Kerkelijke en Burgelijke autori
teiten aanwezig.
Ds. Tichelman sprak over Psalm
150 vs. 1: „Halleluja, looft God in zijn
heiligdom", waarna bij herinnerde ajin
Juliana van Stolberg, de stammoeder
der Oranje's, die eens, toen de zaak
der Nederlanden hopeloos scheen, ge
zegd heeft: Alle vijanden zeggen ons,
dat we Gods Woord moeten loslaten,
maar uit kracht van Gods genade zeg
gen wij: Dat willen wij nietl Liever
bet uiterste wagen, dan die scbade!"
Deze vrome onverzettelijkheid is ook
openbaar geworden in Duindorp, dat
in weinige jaren een uitgebreide stads
wijk is geworden en waar men bet
Woord Gods niet beeft losgelaten, ge
tuige senorenstichting en kerkstich
ting.
Spr dankte H. M. de Koningin, H.
M. de Koningin-Moeder en H. K. H.
Prinses Juliana voor de booge eer
hunner tegenwoordigheid en wees op
de innige verknochtheid van Scheve-
ningen, aan bet Huis van Oranje.
Hij. richtte zich vervolgens tot den
vertegenwoordiger van B. en W. van
's Gravenhage, tot" de afgevaardigde
van de Synode der Ned. Herv. Kerk,
die van hoogere en lagere kerkbestu
ren, kerkeraad, en kerkvoogdij, allen
die grootere of kleinere gaven hebben
gegeven, het bestuur van de Duinoord-
kerk, huldigde den architect, dankte
de aannemers de beeren de Vries en
den opzichter, deii heer de Raat voor
de uitnemende wijze, waarop zij hun
taak hebben volbracht en wenschte
den kerkbewaarder, den beer Trumpie
Gods zegen bij de vervulling van zijn
belangrijken arbeid.
Dan vertolkte spr. de blijdschap der
gemeente over het bezit van dit schoo-
ne kerkgebouw en wees op den zegen,
die daarin gevonden kan worden en
die daaruit kan worden medegenomen
Hierna zong de gemeente Gez. 50 vs.
1, waarna Ds. D. den Breems, secreta
ris der Algemeene Synode der Ned.
Herv. kerk, nog een woord sprak.
Na het uitspreken van het votum
werd nog staande gezongen: Amen!
godlijk Evangelie, Amen! zegt mijn
ziel daarop. (Gezang 52 vs. 13).
HET BEHEER OVER DE PASTORIE
GOEDEREN TE LEEWARDEN.
Na een geheime zitting zoo lezen
wij in de Stand. heeft de gemeente
raad van Leeuwarden besloten tot het
voeren van een rechtsgeding tegen de
predikanten en de kerkvoogdij van de
Nederduitsch Hervormde Gemeente,
inzake het doen van rekening en ver
antwoording van het door de gemeen
te Leeuwarden gevoerde beheer over
de z.g. pastorie-goederen.
DE KWESTIE TE WADDINXVEEN.
In verband met 't conflict, dat ont
staan is in de Ned. Herv. Gemeente te
Waddinxveen, als gevolg van 't aan
staand vertrek van Ds. de Geus, waar
door, zooals wij Zaterdag mededeelden
twee leden van het college van kerk
voogden hun ontslag hebben inge
diend, hebben vier lidmaten een aan
tal medeleden tot een vergadering op
geroepen en tevens den president
kerkvoogd, den heer J. G. Herfst, ver
zocht, zijn standpunt uiteen te zetten.
Genoemde heer heeft daaraan vol
daan en de vergadering, die gisteren
avond is gehouden, heeft zich ten vol-
dat griefde hem diep, doch hij kon er
mets aan veranderen, daar hij in die
rlinge.1 absoluut geen invloed op hem
had. Mocht het echter ditmaal anders
zijn en zijn zoon een ernstig leven wil
len beginnen, dan moest bij bewijzen
eener oprechte bekeering bij hem
zien. Eerder liet hij zich met niets in".
„Ik heb met het besluit van den
ouden heer, tot een gemengd huwelijk
van zijn zoon geen toestemming te ge
ven, geheel ingestemd en van mijn
kant betreffende jou hetzelfde ver
klaard. Als gij echter tegen mijn wil
handelt, dan zult ge geen penning
van mij krijgen; dan zijn we voor goed
van elkaar gescheiden. Daaraan voeg
ik echter nog iets meer toe. Ik heb
zoowel van den dominee alsook van
andere zijde gehoord, hoe ongodsdien
stig je geworden bent, en je geloof
reeds zoover verloochend hebt, dat je
het godsdienstonderricht in de school
moest ontnomen worden. Nooit in
mijn leven had ik 't voor mogelijk ge
houdendat de dochter van mijn broe
der zich zoo vergeten zou. Dat is het
loon, hetwelk ik voor mijne zorgen en
bemoeiingen voor je thans ontvang".
„Je moet niet gelooven, Rosa, dat ik
je dit alles zeg in de hoop, dat ge je
thans veranderen zult. Je kent me
echter te goed, dan dat ge niet innig
overtuigd zoudt zijn, dat ik dc beslui
ten, welke ik eenmaal genomen heb,
ook zal weten uit te voeren. Ik doe
RECLAME
in diverse kleuren,
dessins en modellen
EN
NIET DUUR.
KOREVAARSTRAAT
le vereenigd met bet standpunt van
de beide afgetreden kerkvoogden.
Vermoedelijk zal de zaak nu weder
bij de notabelen aanhangig worden ge
maakt.
DE ENGELSCHE ZONDAG.
Bij verkiezingen voor een graaf
schapsraad heeft onlangs de kerke
lijke pers in Engeland het parool uit
gegeven, alleen die candidaten te kie
zen, die vóór het sluiten van de bios
copen op Zondag waren.
„The Guardian" echter, ook een ker
kelijk blad, veroordeelt dit parool.
„Het volk wil Zondagsuitspanning",
schrijft „The Guardian", „en men
moet alleen maar toezien, dat deze
niet met teveel arbeidsinspanning
voor andere menschen gepaard ga.
Men moet Zondagsche uitvoeringen
dus niet verbieden, doch wel er voor
zorgen, dat slechts goede filmen met
zooveel mogelijk verheffenden inhoud
tot opvoering komen", enz. De opvat
tingen over den Zondag zijn helaas in
Engeland blijkbaar aan het verande
ren.
goede vrijdag.
Er is een tijd geweest, waarin ik diep
betreurde, dat de Goede Vrijdag werkdag
en geen rustdag was in onze samenle
ving.^ Er is zoo'n disharmonie tusschen de
gewijde diepten en het eeuwig Godsge
heim van het Kruis aan de epne zijde en
de drukte van een werkdag met zijn ge
raas en gejacht en zijn Vrijda^?che mark
ten aan den anderen kant. De Goede Vrij
dag moest zijn een dag vau stilte, ook in
onze maatschappij, wat dan o >k bereikt
wil worden door het „Comité Goede Vrij
dag Herdenkingsdag", dit van overheids
wege den Goeden Vrijdag als een Zondag
wil ingesteld zien.
Als dat kon: de dag der kruisiging een
dag van stilte.
Maar ik zie op 't oogenblik op tegen
bet tijdstip, dat de rustdag zou afgekon
digd zijn. Want dan wordt het een feest
dag voor velen; een vrije dag lie tot va
cantia wordt uitgebuit. En men gaat uit
en drommen bestormen de treinen en
er is geen stilte.
Dan is het nog maar beter lat ie mid
den van den arbeid en 't gewone leven
Christus' lijden wordt herdacht, dat de
stilte van den avond wordt gezocht voor
de wijdingsuren.
(„Predikbeurtenblad").
UIT DE OMGEVING.
alphen aan den rijn.
Opening van een School met den Bijbel
voor buitengewoon onderwijs.
Aan den avond van den 2en April wa
ren in de z.g. opperzaal van de Martha-
stichting te Alphen aan den Rijn een
kleine honderdtal genoodigden bijeen om
tegenwoordig te zijn bij de opening de
zer nieuwe school.
De voorzitter van het bestuur, de heer
J. P. Leene, opende deze bijeenkomst met
het laten zingen van Ps. 68 10, lezing
van Ps. 145 en gebed, waarna hij een kort
woord van welkom richtte tot den burge
meester, den heer A. J. Schreuder uit
Oosterbeek, raadsleden en andere aanwe
zigen.
Na een inleidend woord werd bet woord
gegeven aan den heer H. J. Lomkes, die
de openingsrede uitsprak en het benoem
de waarnemend hoofd, den heer C. de
Vries en Mej. J. Tuinman, installeerde.
Deze rede getuigde van groote dank-
geen beroep op je gevoel; want als er
nog een vonkje kinderlijke piëteit
voor mij in je hart was, hadt ge zoo
niet kunnen bandelen. Nadat ge ech
ter, slechts op je zelf bedacht, en zon
der in 't minst acht te slaan op mij,
zoo gedaan hebt, blijft mij niets meer
over, dan op gelijke wijze te bande
len en mijn 'besluiten naar mijno
grondbeginselen te nemen. En nu ver
laat ik je en Remdorf. Ge behoeft niet
met me naar het station te gaan. De
brave lieden hier, wien gij zoo zware
ergernis gegeven hebt en nog geeft,
moeten weten, dat uwe tante niet zoo
denkt als gij, maar je godsdienstloos
gedrag afkeurt en verafschuwt".
Daarmee stond zij op en schreed
met hoog opgericht hoofd naar de
deur. Ik wilde baar naloopen, haar
terughouden, haar om vergiffenis
bidden, met haar meegaan; maar ik
was als verlamd; ik kon niet van mijn
plaats opstaan, geen geluid voortbren
gen; 't werd me donker voor de oogen
ik bleef. Hoe lang ik daar zoo geze
ten heb, weet ik niet meer. Toen ik
eindelijk weer tot me zelf kwam,
sprong ik op en wilde haar naloopen
en inhalen. Doch ik gevoelde een loo-
deai zwaarte in mijne voeten; het ging
niet, en ik liet me wederom op den
stoel terugvallen. Het mocht niet zijn.
Hoe moet deze zaak nog eindigen
Ik ga slapen.
(Wordt vervolgd).
