PUROL
Aan het einde der Week
Schreven wij in ons vorig weekover
zicht over liet verlies, dat ons vader
land, en in het bijzonder de weten
schappelijke wereld leed door het over
lijken van Prof. Dr. H. A. Lorentz; in
deze week ging een ander groot Ne
derlander heen, wiens verdiensten
weer op geheel ander terrein liggen.
We bedoelen den groot-industrieel
D. W. Stork, onder wiens leiding se
dert 1876 de machinefabriek van Gebr.
Stork en Co„ te Hengelo tot grooten
bloei is gekomen, zoodat zij thans
eenigen duizenden arbeiders een be
staan verschaft.
Hij was een man, niet slechts met
een goed economisch inzicht, doch te
vens met sociaal gevoel. Hij werkte
aan voorzieningen voor ouderdom,
ziekte en invaliditeit van zijn perso
neel; met betrekkelijk geringe bijdra
gen der arbeiders en groote financiee-
le offers der fabriek werden de daar
vóór noodige fondsen bijeengebracht.
Het personeel kreeg aandeel in de
winst. Ook door zijn arbeid tot be
strijding van ziekte, tuberculose, e.a.,
heeft hij zich een patroon met een
warm hart betoond, een vriend der ar
beiders, die oog had voor hun sociale
nooden.
Hij was een volbloed liberaal, ge
lijk o.m, blijkt uit zijn trouw aan de
vrijhandelspolitiek. Doch een liberaal
van den goeden stempel, zooals er He
laas maar al te weinigen gevonden
worden. Zulke mannen van de daad
maken een land groot.
Engeland verloor deze week in Lord
Asquith een zijner bekwaamste staats
lieden, die in Augustus 1914 als mi
nister-president voor een der moeilijk
ste beslissingen gesteld werd, waar
voor ooit een regeerder geplaatst kan
worden. Toch aarzelde hij niet, in de
overtuiging, dat de plicht en het be
lang van zijn land hem voorschreven
het geheele gewicht van het rijk in de
schaal te werpen tegen de centrale
mogendheden en tegen hun plan, om
het overige Europa onder hun militai
re heerschappij te brengen; althans
zoo zag hij den toestand in. En dat hij
daarbij het geheele Kabinet kon mee
krijgen, was tengevolge van den Duit-
schen inval in België, immers het was
altijd een beginsel van de Engelsche
politiek geweest, dat geen groote mo
gendheid zich aan de Vlaamsche kust
mocht nestelen, om Engeland een pi
stool op de borst te kunnen zetten.
Hoe ver staan we ingeclachten reeds
verwijderd van dien toch nog zoo
kort achter ons liggenden tijd, toen
men voor beslissingen stond, waarbij
het bestaan van mogendheden en het
leven van millioenen menschen op het
spel stond! Hoe velen der toen aan het
bewind zijnde staatslieden zouden
zich van de draagwijdte hunner be
sluiten ten volle bewust zijn geweest!
De Duitsche regeeringscoalitie, in
Januari 1927 begonnen, is deze week
uiteengevallen, en de basis, waarop de
regeering-Marx steunt is daarmee der
halve verdwenen. De oorzaak daarvan
ligt in de onmogelijkheid om onder
ling tot overeenstemming inzake de
schoolwet te komen. De schuld van
het mislukken dezer onderhandelin
gen valt hoofdzakelijk op de Duitsche
volkspartij, terwijl het juist deze par
tij is geweest, die aan de tot stand ko
ming der coalitie indertijd het groot
ste aandeel had.
Het centrum is evenwel vast beslo
ten, ondanks het opnieuw mislukken
van 'n wettelijke waarborging van het
Christelijk schoolideaal den strijd op
grond van de in den grondwet gewaar
borgde gewetensvrijheid en de rechten
der ouders met onverminderd© kracht
voort te zetten.
Uit het Sociale Leven.
PROT.-CHRIST. ARBEIDERS-
INTERNATIONALE.
Het staat thans definitief vast, dat
de Protestantsch-Christelijke arbei
dersorganisaties van Duitschland,
Nederland, Zwitserland en Polen, op
10 April a.s. te Düsseldorf (Duitsch
land) in Internationaal Congres zul
len bijeenkomen, tot stichting van
Leidsche Penkrassen.
Amice,
Een mensch kan soms voor moeilijk
heden komen te staan, waar je niet zoo
spoedig weg mee weet. Zoo ging het ook
kort geleden Ds, Lingbeek, je weet wel,
de Herv. Ger. ctominé-Kamerlid. Door een
lid van zijn gemeente werd de vraag ge
steld „of het optreden van zangvereeni-
gingen in de kerken tijdens de godsdienst
oefeningen, eerst bij de Vrijzinnigen, en
thans overgenomen door de Ethischen, uit
gemakzucht der predikanten voortkomt,
of om een weinig reclame te maken?"
In antwoord hierop schrijft Ds. Ling
beek o.a. het volgende;
Op zichzelf is stichtelijke muziek bij
de godsdienstoefeningen niet af te keu
ren. Denk aan Israël en zijn eeredienst.
Het is nu eenmaal een uitgemaakte zaak,
dat muziek op den mensch een grooten
invloed kan oefenen. Muziek en gemeen
schappelijk lied bij de godsdienstoefenin
gen is niet te versmaden of te verwerpen.
Vooral als de prediking weinig inhoud
heeft of niet boeit. Hoe dikwijls is het
niet voorgekomen, dat kerkgangers, ook
na een goede prediking, verklaarden een
bijzonderen zegen te hebben gehad bij het
zingen van dit of dat versje. Niemand
versmade den invloed van zang en mu
ziek bij de godsdienstoefeningen. Zij zijn
wel de hoofdzaak niet, maar ze behooren
er ook bij. Toch erkennen wij, met vra
ger, dat dat hunkeren naar steeds groo-
t«re j©rm»ardftrlng van het muzikale ele
ven Protestantsch-Christelijke Arbei
ders Internationale.
Zijne Excellentie Minister Slotcma-
ker de Bruine heeft zich bereid ver
klaard op dit congres als spreker op
te treden met het onderwerp: „De
noodzakelijkheid en de taak der Pro
testantsch-Christelijke Arbeiders-in
ternationale".
De behandeling der statuten zal
-worden ingeleid door den heer J.
Haas, uit Zürich (Zwitserland).
Het economisch-wetenschappelijk
instituut der Kerken te Genève, het
Internationaal Arbeidsbure-au en het
Internationaal Christelijk Vakverbond
zullen, benevens enkele andere cor
poraties en personen, uitgenoodigd
worden op dit Congres als gast aan
wezig te zijn. Het staat reeds vast dat
ook iemand uit Engeland het Con
gres zal bj wonen.
UIT DE OMGEVING.
HILLEGOM.
We vonden in de „Christelijke Land
arbeider" een stukje over een openbare
vergadering te Hillegom, uitgeschreven
door den Christelijken Besturenbond al
daar, schrijft de „Amsterdammer".
Als spreker trad op de heer van Vliet,
hoofdbestuurslid van den Ned. Chr. Land-
arbeidersbond, die een rede hield over 't
onderwerp: „Geen revolutie, maar refor
matie".
Een sociaal-democraat was uit Leiden
gekomen om te debatteeren.
Na de rede van den spreker, begon de
ze sociaal-democraat met de bewering, dat
90 der socialisten christenen waren en
eerbied en achting hadden voor de reli
gie; wars waren van revolutie, zoodat
ieder Christenarbeider in hunne gelederen
zoowel van partij als vakbeweging met
gerustheid kon plaats nemen.
Door den spreker werd deze onwaar
heid aan de hand van de geschiedenis
en met uitspraken van socialistische lei
ders en wel het meest aan de hand van
hun beginselvèrklaring duidelijk aange
toond.
Dit scheen den aanwezigen debater en
de andere socialistische „dames" en „hee-
ren" zóó te irriteeren, dat ze niet rustig
konden blijven en door uitroepen: „Wij
krijgen jullie christenen wel klein", en:
„Wat, hiernamaals, hier moeten we vre
ten", het duidelijkst bewijs leverden, dat
de Christelijke arbeiders in de S.D.A.P. of
de socialistische vakbeweging niet thuis-
hooren.
Inderdaad een leerzaam debat.
Het vat gaf uit wat het in had.
De afd. Hillegom van het Verbond
„Patrimonium" hoopt a.s. Maandag 20
Februari des avond om half acht te ver
gaderen in het gebouw aan de v. d. En-
delaan.
Punten van behandeling;
1. Bespreking onderwerp van P. v. d.
Bent.
2. Inleiding C. Lagendijk over „Land-
arbeiderswet".
Burg. Stand. Ondertrouwd: J. J. W.
van Dril en B. C. M. Heinink.
Getrouwd: J. Seijsener en A. M. Koc-
kelkoren; C. M. J. de Mooij en A. M.
Schmitt; C. Th. van Roode en J. E. van
der Tonnekreek; J. B. Koop en E. M. Ber-
biers; J. M. Verkaart en C, M. van der
Lans; S. J. Warmerdam en J. van der
Burg.
Bevallen. R. M. P. GerritsenLitjens,
D; A. C. Telkamp—Schilpzand, Z.; F. de
Jong—Selt, D.; G. UI jee—Guijt, D.; G. H.
van DelftBrussee, Z.; P. de Wagtde
Rooij, D.; J. M. PironRietveld, Z.; J. P.
VaasPardoen, Z.
Overleden. H. Broekes, 4 j. m.; W. Vree-
ken, 87 j. m.; E. Alhers wed.; D. van Beek,
51 j. hl
LISSE.
Het laboratorium van den Phytopatholo-
gischen dienst door brand verwoest.
Een schade van 1)4 èi 2 ton.
Een ernstige brand heeft gistermiddag
alhier gewoed in het laboratorium van
den Rijksphytopathologischen dienst,
waardoor dit laboratorium, dat deel uit
maakt van de Landbouwhoogeschool te
Wageningen, zoo goed als geheel is ver
woest.
Het terrein, waarop dit laboratorium
staat is gelegen op hetzelfde terrein als
waarop de Rijkstuinbouwwinterschool is
ment in onze kerkdiensten wijst op een
geestelijken achteruitgang en is vaak een
openbaring van iets verkeerds, dat er in
de geestesgesteldheid der gemeente reeds
is en dat dan door de invoering van die
zangkoren nog in de band kan worden
gewerkt."
Nu moet ik zeggen, Amice, dat Ds. er
heel aardig om heen draaide. Ja ziet u, 't
is op zichzelf niet verkeerd, maar het te
veel wijst op achteruitgang. Maar de
eigenlijke vraag of het gemakzucht van
de predikanten was of zucht naar recla
me, wordt netjes ontweken. Maar dan zou
ook de Kerk in het gedrang komen en
juist die eenige Kerk waaraan Ds. ge
hecht is, vertoont dit kwaad.
Maar Ds. heeft gelijk, iets dat vanzelf
groeit en daar je teveel van hebt, dat moet
je niet nog eens extra opkweeken.
Gelukkig, Amice, dat wij er hier in
Leiden nog al niet veel last van hebben.
Van een anderen Ds., gelukkig ook al
weer niet in Leiden, las ik dat hij klagen
moest over menschen, heel beste gemeen
teleden overigens, die volstrekt niet wil
len lachen.
Nu, daar hebben wij in Leiden niet
over te klagen. Ik heb eens opgeteld, hoe
veel feestvergaderingen, zoo in mijn on
middellijke nabijheid en uitsluitend in
den Christelijken kring nu dezen winter
al gehouden zijn. Ik kwam tot het res
pectabele getal 19. Ik kan me niet voor
stellen, dat daar nurksen zijn geweest, hij
wie geen lachje er op overschieten kon.
Natuurlijk is daar flink gelachen.
Ik had het daar juist ovei het aantal
fe*»tvergadering*n en noemde daar een
gevestigd, waarvan het een vijftigtal me
ters is verwijderd.
Sedert eenige dagen is men daar bezig
met het maken van een electrische ver
warming en een luchtververschingsinrich-
ting, welk werk voor de aannemingssom
van ƒ83.000 was opgedragen aan de fa.
Stieltjes Co. te Amsterdam.
Te ongeveer 3 uur gistermiddag werd
in den Oostelijken vleugel van het ge
bouw, dat een honderd meter van den
straatweg, op ongeveer 5 minuten gaans
van de bebouwde kom van het dorp Lisse
gelegen is. brand bemerkt. Al dadelijk
bleek, dat aan blusschen niet te denken
viel. De felle Zuid-Westen wind wakker
de het vuur krachtig aan. De motorspuit
en de brandspuit van Lisse waren spoe
dig op het terrein aanwezig. Onder lei
ding van den opperbrandmeester, den
heer Suykerland, werd het vuur met 4
stralen bestreden die weliswaar tot over
het dak uitkwamen, doch door den krach-
tigen wind werd het water, in plaats dat
het in het gebouw werd geworpen, waaier
vormig over het dak verspreid. Aangezien
reeds spoedig bleek, dat de brandweer
van Lisse tegen dezen feilen brand
niet zou zijn opgewassen, werd de
hulp van het dorp Sassenheim ingeroe
pen, dat weldra met een motorspuit ver
scheen. In het geheel werd toen met 7
stralen gewerkt. Toen we op het terrein
van den brand aankwamen, stond vrijwel
het geheele gebouw, dat ongeveer 40 meter
lang is en 12 meter breed, in lichte laaie.
Ook de burgemeester van Lisse, de heer
Eenhuis en die van Sassenheim, de heer
Gouverneur, waren op het terrein.
Voorts was ook aanwezig de directeur
van het laboratorium, prof. dr. E. v. Slog-
teren, hoogleeraar in de plantenziekten-
kunde aan de Landbouwhoogeschool te
Wageningen.
Prof. v. Slogteren die, zooals hij ons
mededeelde, kort na het uitbreken van
den brand uit Leiden, waar hij met een
zijner kinderen prof. Gorter had bezocht,
te Lisse terug kwam, was zeer onder den
indruk, toen hij zag, dat zijn levenswerk,
bestaande uit een schat van gegevens en
kostbare bescheiden omtrent den aard en
het verloop van tal van plantenziekten,
een werk, waaraan hij ongeveer 10 jaar
had ten koste gelegd, was verloren ge
gaan.
Zoodra hij ter plaatse kwam, heeft hij
tezamen met den technischen ambtenaar
van het laboratorium, den heer Bakker,
die zich daartoe in het brandende gebouw
had begeven, eenige groote flesschen, in
houdende 50 100 Liter alcohol uit het
gebouw weten te verwijderen. Door het
optreden van den heer Bakker is, aldus
prof. van Slogteren, een ernstig onheil
voorkomen, omdat, ware deze voorraad
zuivere alcohol met het vuur in aanraking
gekomen, hiervan ernstige gevolgen te
duchten zouden zijn geweest.
Ook hebben de heer Bakker en Mej. van
Waveren, twee assistenten van Prof. van
Slogteren, nog veel instrumenten uit de
vuurzee gered, soms zelfs met gevaai
voor eigen leven; ook het administratief
archief is gespaard gebleven, evenals de
aan den achterkant van het gebouw ge
legen broeikassen.
Zooals reeds gezegd viel er niet aan te
denken, dat het uit twee-steen-dikke mu
ren bestaande gebouw, dat in 1922 is ver
rezen, kon worden behouden.
Omstreeks 9 uur des avonds was dan
ook vrijwel het geheele gebouw met uit
zondering van de directeurskamer en
diens laboratorium, geheel uitgebrand.
De verschillende andere laboratoria, de
bibliotheek en verschillende preparaten,
alsmede de schimraelkamer zijn evenals
de werkplaatsen, de magazijnen en de ma
chinekamer, geheel vernield en wat er
over is gebleven, heeft van de massa's
water enorm te lijden gehad.
De brandweer werkte prachtig. Aan de
Noordzijde van het gebouw kon het vuur
echter niet worden bestreden, omdat de
krachtige wind hier de waterstralen te
rugsloeg.
Langs den straatweg, waar de stoom
tram loopt, waren onder de rails geulen
gegraven, waarin de slangen waren ge
legd, zoodat het tramverkeer ongestoord
zijn gang kon gaan en omgekeerd de
brandweer geen last van de stoomtram
ondervond.
De oorzaak van den brand, die ontstaan
is in een der werkkamers, is waarschijn
lijk te wijten aan kortsluiting of aan on
voorzichtigheid bij het verrichten der
groot getal. Niet alzoo onze Kiesvereeni-
ging en onze Propagandaclub. Ik zal maar
geen poging doen, om de vergaderingen
door deze uitgeschreven, te tellen.
Zouden onze besturen niets hebben me
de te deelen, geen behoefte hebben om
iets te hooren, niet eens denken aan de
voorbereiding voor 1929? Onze ouden
plachten steeds te zeggen, dat de actie
een jaar te voren beginnen moest. Maar
ik zie de wintercampagne zoo aanstonds
verdwijnen. Als wij dan maar niet filoso
feeren moeten over de resultaten elders
en zelf met de magerheden zitten blijven.
Sassenheim, Lisse, Voorschoten, Kat
wijk, hadden reeds min of meer geslaagde
propaganda-vergaderingen in besloten
kring of openbaar, maar Leiden sluimer
de nog rustig op de lauweren van 1927.
Maar wie weet, wat reeds klaar staat.
Wij zijn door Leiden wel eens meer ver
rast.
Een ander punt, waar ik het deze week
eens gaarne over hebben wilde is de ko
mende zomervacantie. Ja heusch, Amice,
reeds in Februari wordt daarvoor voorbe
reiding getroffen. Zoo hoorde ik reeds
deze week, dat in Katwijk en Noordwijk
reeds menig huis voor de zomermaanden
verhuurd is.
Maar dat bedoel ik toch niet.
Ik bedoel meer het voorbereiden van
de uitstapjes, de kampen en dergelijke.
11c geloof niet, dat het zoo noodig is, om
in onzen kring te waarschuwen tegen het
kwaad clat daarmede vaak in den inne
men familiekring wordt binnengehaald,
maar er leven toch hier en daar nog wel
enkelen op den zelfkant voor wie het
werkzaamheden door de werklieden van
bovengenoemde firma.
De werkzaamheden waren zoo goed als
geheel voltooid en het werk zou juist a.s.
Maandag worden opgeleverd.
Heeft deze firma dus niet zelf voor as
surantie gezorgd, dan is dat een leelijke
strop.
Hoewel het een rijksgebouw betrof en
deze gebouwen nooit verassureerd zijn,
was dit gebouw wel verassureerd door de
Commissie van Bijstand particulier voor
bijna ton op Beurspolis.
Toch is de schade enorm, voor de ge
heele bollenstreek in het algemeen, maar
meer nog voor Prof. van Slogteren in het
bijzonder; van dezen zeer sympathieken
persoon gingen veel proeven verloren,
waar jaren aan gearbeid was, en die niet
zoo gemakkelijk zullen te vernieuwen
zijn.
Reeds gisteravond waren „heeren uit
Den Haag" aanwezig om poolshoogte te
nemen. Alles zal in het werk gesteld wor
den om de boel weer in orde te krijgen.
Prof. moet weer zoo spoedig mogelijk aan
den slag en kan op de medewerking van
alle bollenmannen rekenen, zoowel moreel
als financieel.
De brandweer is tot hedenmorgen 6 uur
op het terrein bezig geweest voor het blus-
schingswerk. Een oppervlakte van onge
veer 1000 vierk. M., dienende voor proef-
teelt van bollen, is onbruikbaar geworden
doordat de grond vertrapt is.
OEGSTGEEST.
Gisteravond heeft bij het Groene
Kerkje een aanrijding plaats tusschen 'n
Ford-vrachtauto van P. uit Amsterdam
en een luxe auto (Chevrolet) van C. W.
v. L. uit Arnhem. De vooras van vracht
auto brak en van de luxe auto waren de
banden stuk.
Persoonlijke ongelukken hadden niet
plaats.
NOORDWIJK.
Onlangs werd alhier in de kom der
duinen ongeveer bij Villa „Duinouwe",
schuin tegenover het Casino van de
Noordwijksche Sportvereeniging een aan
vang gemaakt met den bouw van een ge-
denkteeken als hulde aan wijlen burge
meester C. L. C. W. Pické, den stichter
dezer badplaats, waartoe indertijd een co
mité was opgericht. Toen in 1882 de ge
meenteraad niet bereid gevonden werd om
een complex duingronden te exploiteeren
om Noordwijk tot een badplaats te maken,
besloot burgemeester Pické zelf de zaak
ter hand te nemen. Hij richtte een maat
schappij op, waarmede hij de voorwaar
den schiep, waardoor Noordwijk kon wor
den, wat het nu is, één der eerste bad
plaatsen van ons land. Het monument
zal worden uitgevoerd in handvormsteen.
Op het gedenkteeken wordt het portret
van burgemeester Pické in brons aange
bracht en daaronder een bronzen plaat,
waarop: C. L. C. VV. Pické, burgemeester
van Noordwijk 1866 tot 1885, stichter van
de badplaats.
Op den sterfdag van den oud-burge
meester in Juli a.s. zal het monument ont
huld worden en aan de gemeente worden
overgedragen.
OUDE WETERING.
Vrijdag 24 Febr. a.s. des avonds te
7 uur zal Dr. B. H. Vos (Geneesheer-direc
teur van het Volks-sanatorium te Hellen-
doorn) voor de Z.-H. Vereen. „Het Groene
Kruis", in hotel Van den Bosch een lezing
met lichtbeelden houden over: „De strijd
tegen de tuberculose".
J.l. Woensdag vergaderde onze K.V.
Nederland en Oranje. Na gebruikelijke
opening door den voorzitter, G. M. Meijer
Jr., werden de notulen gelezen en vast
gesteld.
Enkele mededeelingen betreffende de
laatste gemeenteraadsverkiezing en inge
komen stukken werden voor kennisge
ving aangenomen.
Door een der aanwezigen werden op
merkingen gemaakt, dat de verslaggever
weer niet ter vergadering was en de af
keuring hierover uitgesproken.
Aan de orde was nu verslag van secr.
en penningm. Uit het eerstgenoemde ver
slag bleek dat er weer eenige vooruit
gang in ledental en bloei te boeken was
en uit het verslag van den penningmees
ter kregen we te hooren, dat er op finan
cieel gebied weer reden was om dank
baar te zijn, daar er een aardig saldo in
kas was.
mogelijk goed is nog eens op een en an
der te wijzen.
Zoo b.v. het kampeeren in gemengde
kampen. Mag ik eens vertellen wat zeke
re P. onder het opschrift „Opbouwende
Critiek" daarover schreef in „Gezin en
School"?
De schr. zegt: „Kan men de tegenstan
ders der coeducatie in vele gevallen nog
tegenwerpen, dat het bijeenbrengen van
jongens en meisjes op één inrichting van
onderwijs een noodzakelijkheid is gewor
den, sedert de vrouw is toegelaten tot bij
na alle maatschappelijke betrekkingen,
voor welker bekleeding diploma's ver-
eischt worden, die vroeger alleen door
jongens werden behaald al wil de an
der dan het woord noodzakelijkheid ook
graag vervangen door noodzakelijk kwaad
zeker is dit niet het geval, wanneer het
gaat over gemeenschappelijk uitgaan....
„En al mogen de voorstanders en de
leiders der gemengde kampen dan ook te
genwerpen, dat zij die dingen natuurlijk
wel merken en alscontrabande beschou
wen en daarom zooveel mogelijk tegen
gaan en onderdrukken, vast staat, dat
het gebeurt en dat het stelselmatig sa
menbrengen in kampen der beide sexen
het onwenschelijk „gescharrel" in hooge
mate in de hand werkt. Door het tegen
gaan en het onderdrukken dezer zooge
naamde contrabande ontstaat dan tus
schen leiders en kinderen een verhouding
als die van douanebeambte tot smokke
laar, die tot uiting komt in gedempte uit
roepen als: „Pas op, daar heb je de baasl"
en andere.
„BIJ lang niet alle deelnemers bestaat
RECLAME
Bij
Hand wondjes
Doos 30 ct Bij Apoth. en Drogisten
Als bestuursleden werden gekozen de
heeren A. Vreeken (aftr.) en J. W. Lager-
weij. Hierna kreeg de heer C. Horsman Sr.
het woord, die ons een onderwerp liet hoo
ren: De strijd om art. 36. De inleider gaf
verschillende historische feiten weer en
toonde ons vele moeilijkheden, die door
dit art. ontstaan en waarover nog steeds
naar bevredigende oplossing wordt ge
zocht
Op dit onderwerp volgde een aangena
me discussie.
Bij de rondvraag werd bepleit adhaesie
te betuigen aan de motie Koudekerk-Ha-
zerswoude betreffende het 7e leerjaar. Na
eenige bespreking werd hiertoe besloten.
Daar de tijd om te eindigen gekomen was,
ging br. v. d. Wijngaard voor in dankge
bed en sloot de voorzitter de vergadering.
Donderdag j.l. hield de Geref. J.V.
„Soli Deo Gloria" haar 51ste jaarvergade
ring, in de Geref. Kerk. Jammer, dat bui
ten de wind zich geweldig deed hooren,
waardoor veel menschen van verre niet
zijn gekomen. Toch was er geen klagen
over de opkomst want het was bijna
evenveel als verleden jaar met het jubi
leum. De voorzitter opende de vergade
ring, liet een Psalmvers zingen, las een
gedeelte voor uit Ps. 119 en ging voor in
gebed. Hij sprak vervolgens een woord
van welkom en bepaalde de jongelingen
bij de vastheid van Gods Woord, als een
lamp voor onzen voet, een richtsnoer voor
het leven.
Secretaris, penningmeester en biblio
thecaris lazen hun jaarverslagen, waaruit
bleek dat de J.V., gerekend naar de ge
meente, geen groot* aantal leden heeft;
er zijn thans 26 leden. Maar is de kwan
titeit niet groot, over de kwaliteit is niet
te klagen en er is nog lust om te wer
ken, en waar gewerkt wordt, daar is le
ven. Bedauwe God onze vereeniging door
Zijn Heiligen Geest, dan zal zij groeien.
Dat er werklust bij de leden is, bleek
dezen avond wel door de bepaald goede
inleidingen, die gedaan werden, waarop
ook eenig debat volgde. Er werden ook
aardige voordrachten gedaan. Er was een
jury benoemd om 2 van de beste een boek
te geven.
Jammer, dat er maar 2 prijzen waren,
want er waren meer goede voordrachten
en voordragers dan prijzen. Het was een
moeilijke taak voor de jury. De gelukki
gen waren: 1ste pr. P. Verweij, 2e pr. A.
de Kreijger.
Ook werden nog eenige samenspraken
gedaan. De inhoud hiervan schijnt maar
niet op hooger peil te kunnen komen. En
dan in een kerk een jaarvergadering hou
den, is wel mooi, maar een euvel is, dat
de stemmen der jongelui niet berekend
zijn op zoo'n ruimte, waardoor veel van
het gesprokene verloren is gegaan.
Alles werd afgewisseld door de com
plimenten en wenschen van afgevaardig
den der zusterverenigingen. Ds. Brouwer
die namens den kerkeraad sprak, wees
den jongelingen op den rijkdom van te
hebben een edelen of een vasten geest en
wenschte hun dat van harte toe.
Tot het laatste was bewaard een ta
bleau, voorstellende het beleg en ontzet
van Leiden, in 8 tafereelen. Het was heel
mooi. De beelden en belichting waren
goed. Het gezang der meisjes, begeleid
door den organist Verweij, 200 wel als
de beelden bezielden de geheele vergade
ring. De beelden werden uitgelegd door
Joh. Klomp.
De vergadering werd gesloten door Ds.
Brouwer te ruim 1 uur en allen gingen
voldaan huiswaarts.
Op Vrijdag 24 Februari a.s., dei
lavonds te 7 uur, Dr. B. H. Vos, Gen.-
Dir. van het Volkssanotorium te Hel-
lendoorn, daartoe uitgenoodigd door hei
bestuur van de afd. Oudewetering en
pmstr. van „Het Groene Kruis", in
(Hotel van den Bosch een lezing, houden
met lichtbeelden over „De strijdi tegen
de Tuberculose". Deze lezing zal ooi
toegankelijk zijn voor niet-leden. Perso
nen beoeden 18 jaar zullen eveüwd
niet worden toiegeMen.
natuurlijk deze mentaliteit, maar ze is
meer algemeen, dan men vermoedt.
„Er werd alle dagen in het kamp ge
zoend", zegt mijn dochter en een vrien
din van mijn vrouw, die deze uiting op
ving, vond daarin aanleiding, het verhaal
te doen van een reis naar het buitenland,
die zij vroeger met andere klasgenooten
jongens en meisjes had gemaakt on
der leiding van een leeraar en diens
vrouw. Eiken dag had het samenzijn aan
leiding gegeven tot vrijages, die geheel en
al aan de aandacht der leiders ontsnap
ten. De belangstelling voor datgene, waar
voor de reis eigenlijk ondernomen was,
ging daardoor dan ook grootendeels te
loor. Mijn meening over „het gemeen
schappelijk schoolgaan en het gemeen
schappelijk uitgaan van jongens en meis
jes" is uit hetgeen voorafgaat, dunkt mij,
wel duidelijk: tegen het eerste heb ik
geen bezwaar; het tweede heeft mijn in
stemming niet."
Zie, Amice, dat vind ik een verstandige
opmerking van een vader die het kwaad
blijkbaar van nabij heeft ondervonden.
Ik geloof, dat hij het volkomen bij het
rechte eind heeft. Het uitgaan behoort lot
de familie-aangelegenheden en niet lot
het terrein der school. Dat moet als be
ginsel voorop. Moet dan de school d6
helpende hand bieden, dan moet toch al
tijd de intimiteit van het huisgezin en
niet die van een andere ontmoeting voor
op staan. Het komt hier op het beginsel
aan.
.VERITAS.
