Vijfde Gereformeerde School te Leiden. Driftstraat (van architect A. T. Kraan) Zeker tot groote voldoen-ing van alle voorstanders van het Christelijk onder wijs te dezer stede en meer in het bijzon der van de vrienden van het Gereformeerd onderwijs, kunnen wij mededeelen, dat overeenstemming is bereikt tusschen het Gemeentebestuur en het Bestuur der Ge reformeerde Schoolvereeniging over de te houwen school aan de Javastraat, hoek Driftstraat. Na een lange, schier eindelooze proce dure had de minister van Onderwijs op 17 Oct. j.l. beslist, dat de school zou ko men op het door het schoolbestuur aange wezen terrein. Doch daarmee was de zaak nog niet ten einde». Opnieuw moest met B. en W. worden onderhandeld over het bouwplan zelve. Die onderhandelingen zijn dezer dagen beëindigd op een wijze, die het schoolbestuur zeker tot voldoening zal strekken. Het oorspronkelijk plan van 4 lokalen, waarvan wij een afbeelding hierboven kunnen afdrukken, kan nu BINNENLAND. MEVR. HARTE VAN TECKLENBURG JURGENS t Gisteren is in Den Haag overleden me vrouw P. F. Harte van Tecklenburg, ge boren Jurgens, echtgenoote van den oud minister vafn financiën, staatsraad mr. Harte van Tecklenburg. In haar is, een van de meest bekende persoonlijkheden op liefdadig gebied heen gegaan, wier naam niet alleen in de re sidentie, maar in geheel ons vaderland en ook buiten onze landsgrenzen bekendheid had. Slaat men de couranten der laatste dertig jaren na, dan treft men haar naam aan bij uitvoerende en eere-comité's van de groote liefdadigheidsbewegingen op na tionaal en op internationaal gebied. Ook aan de vele internationale congressen, welke vóór den oorlog zoo talrijk in Den Haag gehouden zijn, heeft mevrouw Har te van Tecklenburg een zeer werkzaam aandeel genomen. Van haar is veel kracht uitgegaan tot het welslagen, zij heeft haar talenten aangewend, niet alleen met raad doch ook met de daad. Haar zeldzame ga ve om te kunnen ontvangen, en haar ruim en prachtig ingericht woonhuis aan de Koninginnegracht kwamen dagelijks te pas; daarbij kwam, dat zij vijf talen even gemakkelijk sprak als haar moedertaal. Allen, die mei haar in aanraking kwa men, zoowel de aanzienlijken als de ne- derigen, die haar hulp noodig hadden, kwamen steeds onder den indruk van haar bijzondere gaven. Uiteraard kwamen ook de buitenland- sche diplomaten, die bijna allen tot den kring der kennissen van de familie Harte v. Tecklenburg behoorden, menigmaal de hulp inroepen van deze hoogbegaafde vrouw. De Paus vereerde haar met het kruis eerste klasse Pro Ecclesia; zij was gerech- Leidsche Penkrassen. Amice! 't Is me nog alsof ik slechts een week of wat sta achter het vorige Kerstnummer van ons blad, waarvoor ik ook een Leidsche Penkras moest schrijven. Wat vliegt zoo'n jaar toch snell In onze jeugdjaren lijkt zoo'n jaar lang, maar als we op rijperen leeftijd komen beseffen we de waarheid van de Mozes-klacht: Wij vliegen daar heen. Ik weet niet hoe het jou gaat, maar ik word altijd een weinig angstig als het snel gaat. Ik heb er nooit goed te gen gekund. Hard loopen was mijn lievelingssport niet. Later op de fiets deed ik het liefst kalmpjes aan. In een auto, in den trein enz. maakt mij een groote snelheid steeds ietwat van streek. In een vliegtuig heb ik nooit gezeten, maar ik stel mij voor dat groote snelheden mij ook daar het meest zouden treffen. Zoo is het nu ook met den tijd. Soms zou ik wel eens willen terug grijpen om nog even vast te houden was daar voorbijschoot. Helaas onze macht schiet tekort. Alleen in onze gedachten kunnen wij nog eens doorleven wat in het verleden voor viel. God geeft ons dien grooten zegen dat wij als denkende wezens, ons een wereld in de gedachte^ kunnen vor men, dat wij met onzen geest veel verder reiken dan tijd en stof be grenst. Hoe heerlijk voorrecht om zoo in 'den geest ons te kunnen losmaken van het begrensde en een blik in de eeuwige dingen te kunnen slaan. Zie, Amice, dat is op zichzelf, afge scheiden van den zegen dien God aanstonds worden uitgevoerd, terwijl voor eventueele uitbreiding zal worden beslist, hetzij tijdens den bouw, hetzij daarna, in dien het aantal leerlingen dat zich aan meldt, daartoe aanleiding geeft. Tegenover de propaganda van de voor standers der openbare school, die thans weer met ouderwetsche heftigheid in de Kooi en omgeving gevoerd wordt, kan de Gereformeerde schoolvereeniging dus bin nenkort plaatsen een daad. Een daad van verreikende beteekenis n.l. de oprichting van een School met den B ij bel, waar Christus in eere is en waar dag in dag uit, jaar in jaar uit Zijn gezegende Naam aan de kinderen zal worden be kend gemaakt. Van harte wenschen wij de Gerefor meerde Schoolvereeniging geluk met het succes in haren taaien en moeizamen strijd voor het goed recht van het Gere formeerd onderwijs, verkregen. tigd tot het dragen van de eereteekenen van het Nederlandsch, Duitsche en het Oostenrijksche P.oode Kruis, en de Fran- sche regeering verleende haar het eere- teeken van officier de l'Instruction Pu- blique. DE ZORGEN VOOR INVALIDEN. In een dezer dagen gehouden vergade ring van d j Besturm-gedelegeerden van de vereenigingen Bond van Invaliden, Bond van Mobilisatie-Invaliden en van hunne nabestaanden, en de Blinden-ver- eeniging „Caecitas" werd definitief beslo ten tot de oprichting van .een „Federatie van Invaliden, onvolwaardige arbeids krachten en Hulpbehoevenden in Neder land" waarvan de zetel zal zijn gevestigd te Amsterdam. Oe statuten en het huis houdelijk reglement, die in een drietal voor-vergaderingen samengesi ild waren, werden thans definitief goedgekeurd en vastgesteld. In het bestuur werden door de deelne mende vereenigingen en Bonden als ge delegeerden aangewezen de heeren P. de Boer, te Drachten, R. van der Sloep, te Lippenhuizen, de heeren B. E. Laverman, J. Snijders, G. Eising en I. Leyden van Amstel, te A'dam. Gekozen werden tot voorz. van het Federatiebestuur de heer P. de Boer. Voorzitter van den Bond van Mobilisatie-Invaliden te Drachten, tot se cretaris de heer B. E. Laverman, secreta ris van den Bond van Invaliden te Am sterdam, Keizersgracht 238, tot Penning meester de heer G. Eising, penningmeester van de Blindenvereeniging „Caecitas". Doel van dit federatief samengaan is lotsverbetering voor Invaliden, gedeelte lijk invaliden en hulpbehoevenden onver schillig tot welke richting zij behooren. Aan de Federatie zullen o.a. worden ver bonden een rechtskundig advies-bureau, dat gratis rechtskundigen bijstand zal ver- leenen aan de leden en een bureau .voor daarin geeft, afgescheiden van de wer king van Zijn Geest in onze harten, reeds zoo'n bijzondere zegen. De meeste menschen denken daarbij niet na. Het leven gunt er ons schier den tijd niet voor, maar als wij ons dan ook even afzonderen kunnen en slechts even ons losmaken van de moeiten en zorgen des levens, wat kan dat op zichzelf al een zegen zijn. Mij dunkt zoo, Amice, dat het Kerstfeest daar wel in het bijzonder zich toe leent. Dan geen heerlijke na tuur buiten, geen drukte van het le ven, maar de stille huiselijkheid van den warmen haard. Natuurlijk vraagt ook daar veel onze aandacht, maar toch zijn er wel oogenblikken waar op we eens heel stil tot ons zelf in- keeren kunnen. Zie, Amice, ik wensch jou en mij en al de onzen, ja ik wensch al onze broederen, neen ik ga nog verder, ik wensch alle menschen, op dit Kerst feest één oogenblik te worden be paald bij dat eene groote feit, dat wij menschen zijn die mogen den ken en overleggen en bidden tot God. Zoo'n stemiming kan er ons toe brengen dat wij een oogenblik de heerlijkheid van Lukas 2, de nabijheid van de jubelende engelen of het zali ge overleggen van Maria's hart, of haar onnavolgbaar schoonen lofzang, of de jubeltonen van een Zacharias of een Simeon, of welke heerlijke Kerstboodschap ook, laten liggen, om ten volle in te drinken het diepe be gin van het Johannes-evangelie: In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. In dien eeuwigen Raad Gods ligt alles besloten. Dat de Christus in Bethlehem ge boren werd is een zegen Voor de arbeidsbemiddeling. Het bestuur ver wacht spoedige toetreding van meerdere aanverwante organisaties. POSTERIJEN EN TELEGRAFIE. In verband met het feit, dat 1 Januari op Zondag valt, is met betrekking tot den dienst op 1 Januari voor dit jaar door den directeur-generaal het volgende be paald: Op 1 Januari 1928: a. mag aan het personeel geen extra dienst worden opgedragen voor het ver werken van naamkaartjes en gedrukte n i e u w j a arswensèh en b. zal niet meer administratieve arbeid mogen worden opgedragen dan op andere Zondagen; c. behoort extra loketzetting achterwe ge te blijven; d. moet het aantal buslichtingen zooveel mogelijk worden beperkt; e. worden op de kantoren, waar gelegen heid bestaat tot het afhalen van corres pondentie, naamkaartjes en gedrukte nieuwjaarswenschen niet in de uitgifte be grepen, indien zulks op het betrokken kantoor voor het personeel dienstverlen- ging zou geven. 2. Aan treinen en trammen, welke op 1 Januari rijden, mogen geen kaartjes en gedrukte nieuwjaarswenschen ter verwer king worden gegeven. 3. De nachttreinen tusschen Amsterdam en Rotterdam v.v. zullen in den nacht van 1 op 2 Januari a.s. niet rijden. 4. Indien naar het oordeel der betrok ken directeuren vermeerdering van dienst noodig is, moeten zij daarvan te voren aan den afdeelingsinspecteur kennis ge ven en diens instemming vragen. HET JUBILEUM-NUMMER VAN HET HANDELSBLAD. Op 5 Januari 1928 is het honderd jaar geleden dat het eerste nummer van het „Algemeen Handelsblad" verscheen. Het kwam voort uit de „Handelsberichten", die de makelaarsfirma J. C. Wachter Co. twee keer in de week gaf; toen deze liquideerde, stichtte een der firmanten, de heer J. W. van Biecen het „Handels blad', waarvan het eerste nummer op 5 Januari 1828 verscheen. Ter gelegenheid van dit eeuwfeest heeft het blad een jubileum-nummer uitgege ven: Een Eeuw Journalistiek. De direc teur, de heer ir. A. Heldring, leidt het bij de lezers in. In algemeene trekken schetst hij de taak van de krant en de verhou ding tot den lezer. Achtereenvolgens ko men dan verschillende medewerkers aan het woord om de aandacht te vestigen op de rol, welke de jubileerende krant in de afgeloopen eeuw vervulde. Mr. J. Kalff schetst in „Honderd jaar Hoofdredactie" de geschiedenis van het redactioneel gedeelte van het blad, aan stippend de voornaamste gebeurtenissen die onder elk der gefungeerd hebbende hoofdredacteuren meer dan gewone aan dacht trokken en in het licht stellend het standpunt, dat schrijvers voorgangers te genover verschillende politieke vraagstuk ken hebben ingenomen. Een enkele greep uit „Van dag tot dag" van Charles Bois- sevain besluit dit artikel. Hier achter volgen de bijdx'agen van de verschillende rubriek-redacteuren: kerke lijk leven, landbouw, binnenland, econo mie, verslaggeverij, sport, kunst, buiten land enz. enz. Talrijke gravures, schetsen en afbeeldingen van de medewerkers en bestuurderen wisselen den tekst af. Af zonderlijk dient vermeld de afdruk van de eerste pajina van het eerste nummer, dat verscheen. Het Jubileum-nummer is uitstekend verzorgd en maakt een goeden indruk. In het meer dan 100 bladzijden dikke boek werk wordt den buitenstaander een idee gegeven, hoc een krant buiten en binnens huis tot stand komt. GESCHENKEN VAN LEVERANCIERS. B. en W. van Haarlem, hebben aan de hoofden van dienst en directeuren per circulaire gevraagd, of zij wel eens fooien en geschenken van leveranciers hebben aangenomen. Die verklaring moest ook menschheid, was noodzakelijk tot be houd, maar dat daarin weer Gods raad gediend werd, is toch het voor naamste. Zooals het van den beginne bij God besteld was, moest het weer worden. Dat kon alleen door Christus Zie, Amice, dat luiden ook de Kerstklokken op morgen. Zonder LJ een oogenblik af, en beluister in de stille eenzaamheid ook die heldere klanken, niet van een metalen stem der klokken maar van de teere sna ren van Uwen geest, waarop Gods Geest wil tokkelen, die wondere ac- coorden die Hijzelf er in legt. Zóó, in het diepst van ons zijn, ons te weten instrument in Gods hand, dat is een Kerstzegen, dien toch ieder noodig heeft. Dat heilgeheim wordt aan Zijn vrinden, naar Zijn vreêverbond ge toond. Daarvoor is de Vredevorst op aarde gekomen. Maar zoo moeten wij ons toch ook kennen om een waren vollen zegen voor anderen t», kunnen zijn. Nu is dit het opmerkelijke in de menschenwereld, dat Gods welbeha gen in menschen zoo weinig afstraalt op de menschen. Ik weet wel, Amice, dat je mij onmiddellijk tegenvoert dat toch zoo ontzaglijk veel barm hartigheid geoefend wordt. Je zult natuurlijk wijzen op de barmhartig heid, die juist in deze dagen zoo heerlijk aan het licht treedt. Zonder nu ook maar iets af te doen van den zegen dien wij daarin over anderen en over onszelf kunnen ver spreiden, wil ik toch even opmerken dat er meer een streven komt om die barmhartigheid van haar luister te berooven. Christus zelf heeft ons de ware barmhartigheid geleerd, het volkomen z i c h z e 1 f geven, maar dan toch geven, waarbij een gever en een die ontvangt optreden. geteekend wprden door ambtenaren en werklieden. De directeuren en hoofden van dienst hebben reeds gedeeltelijk geteekend en ook de anderen zullen dit doen, om niet den indruk te wekken, dat er bij hen een a^'e tegen het gemeentebestuur voorzit. De lagere ambtenaren hebben in een ver gadering de houding van het gemeente bestuur afgekeurd; zij vonden die scha delijk voor den goeden naam van het personeel. VEREEN. TOT REORGANISATIE DER RECHTSPRAAK. Donderdagavond had in het Zuid-Hol- landsch Koffiehuis, te 's-Gravenhage een vergadering plaats, uitgaande van de Ver- eeniging tot Reorganisatie der Recht spraak. Mr. E. P. Mathon gaf een uiteenzetting van de fouten en gebreken, welke z.i. aan onze wetgeving kleven. Spr. legde er den nadruk op, dat arbit'-age in vele geval len te verkiezen is boven rechtspraak. In dit geval kan het Bureau voor Arbitrage en Rechtszaken goede diensten bewijzen. Aan het eind der vergadering ontspon zich een uitvoerige gedachtenwisseling over het particuliere informatie-wezen. HET KAMERLID DUIJS. De Voorwaarts verneemt, dat de toe stand van het socialistische Tweede Ka merlid Duijs nog steeds vrij ernstig is. Met zekerheid kon nqg niet worden vast gesteld, welke de kwaal is, waaraan de heer Duijs lijdt; geconstateerd is echter, dat ernstige inwendige bloedingen zijn opgetreden. DE TOESTAND DER MEPPELSCHE FINANCIëN. In een Donderdagavond op voorstel van de heeren Goldsteen, S.D.A.P., en Jakobs, C. H. gehouden spoedraadsvergadering werd aangenomen een voorstel om een commissie te benoemen om te onderzoe ken het financieel beleid der gemeente. Hierin werden benoemd de beide wethou ders Lobstein (V.B.), Doornbos (V.D.) en de leden Goldsteen, Jakobs en Schuurman (A.R.). OPGRAVINGEN BIJ UR DER CHALDEëN. Belangrijke vondsten. De Times verneemt uit Ur bijzon derheden over de belangwekkende ar- chaeologische vondsten, gedaan door de gemeenschappelijke expeditie, wel ke bij het Ur uit het Oude Testament aan het verrichten is van opgravingen Deze expeditie is uitgezonden door het Britsche Museum en door het Mu seum en de Universiteit van Pensyl- vanië. Het uitvoerige relaas in de Times is van de hand van C. Leonard Woolly. Hij verhaalt, dat de expeditie het graf heeft gevonden van een der vroegste Koningen van Ur. Het graf was op den bodem van een schacht van 7 a 8 M., waar twee grafkamers werden aange troffen, gestapeld uit brokken onbe-- hakte kalksteen van een meter dik. ■Het dak van een steengewelf, rus tend op houten balken. De groote ka mer zal gediend hebben voor dienaren die te zamen met den vorst moeten zijn begraven. De kleine kamer zal de laatste rustplaats zijn geweest van den koning. Beide graven waren bijna leeg en moeten reeds lang geleden zijn geplunderd. In de kleine kamer lagen nog wat kralen en een paar koperen gebruiksvoorwerpen; in de groote ka mer echter trof men nog een doode aan, nog voorzien van hoofdtooi in goud en zilver en kralen. Ook was er koperen en zilveren vaatwerk. Echter werd een koperen stang op gemerkt, die de richting aangaf van een nieuwe-benedenwaartsche schacht die toegang gaf tot een nog lagere grafkamer. Daar werden allerlei stee- nen en metalen vaten gevonden; ook de plaats waar een thans geheel vergane doodkist moet hebben ge staan. Tegenwoordig is het veeleer een ju ridische handeling. Die iets heeft draagt de verplichting om het af te staan en die behoefte heeft komt eenvoudig zijn rechtmatig deel opvragen, of opeischen. Men wil dit liefst losmaken van de organen waaraan God het toever trouwde, om het in de handen van de Overheid te leggen. Natuurlijk past dit ook wanneer het een juridische handeling is. Daar zit dan ook het verschil. Maar daarmede zijn wij bezig af te glijden. De Sociaal Democraten predi ken ons die stelling dag aan dag, en de zuigkracht in die richting is zoo groot, dat wij mee gaan zonder dat wij het bemerken. De omzetting van den naam van het Burgerlijk Armbe stuur in Maatschappelijk Hulpbetoon is er een bewijs van. Dat in Sociaal Democratische krin gen het geven niet op hoogen trap staat is bekend. In het algemeen wordt door hun, wanneer onzerzijds daarop word gewezen, gezegd, dat zij aan de partijkas aanzienlijk bijdragen en dat daaruit belangrijke ondersteu ning wordt verleend. Soms komt echter ongezocht wel eens het een en ander aan het licht, dat ons iets anders leert. Zoo las ik dezer dagen in een statistiek der ge meente Amsterdam overgenomen door Het Volk, een overzicht van inkom sten en uitgaven van arbeidersgezin nen in Amsterdam. Het totaal be drag kwam op gemiddeld 1700 per jaar. De heer J. J. Bekaar oefende op sommige uitgaven nog al critiek. Zoo was b.v. de bijdrage aan de partij en vakbeweging in totaal 39 per jaar. Hij noemde dit terecht een niet hoog bedrag. Maar er waren andere cijfers. Zoo b~v. de volgende: Maar nog een andere vondst werd— gedaan. Werklieden zagen een speer punt uit den bodem steken en gingen daar graven, liet bleek nu, dat do ruimte waar de kist had gestaan aan gegeven werd door speren die er om heen waren geplant. En daaromheen weer stonden vaten van albast, stea- iiet en klei. Aan het voeteneind van wat eens een kist was geweest stonden geheel geoxydeerd en tot een vorme- loozen klomp vergroeid 40 a 50 meta len vaten. Verder wapentuig, lans punten, bijlfragmenten, vergane schil den, dolken. Het gebeente, dat in de kist had gelegen, was deerlijk ver gaan; maar bij de heup lagen gouden en lazuursteenen kralen, w.o. heel groote stukken van een fraaie kleur. Verder amuletten, Aan den anderen kant siervoorwerpen, als ringen, spelden, armbanden, enz., waaronder gouden stukken. Om het middel hing een zilveren gordel, waaraan een dolk met gouden lemmet en een greep van zilver en goud; dan was er nog een gouden ring, waarin een lazuursteen was gevat. Bij de schouders stonden een lamp en twee kommen van goud. De hoofdtooi was van het hoofd ge vallen, het was een pruik van rood goud. welke het hoofd van voorhoofd tot nek geheel moet hebben bedekt. Het hoofdsiersel was bewerkt in een vorm, die het haar voorstelde. Op elk van de gouden vaten, die in de kist hadden gelegen stond de naam ge grift van den doode: „Mes-Kalam-dug" Dit beteekent: goede held van het land.. Waarschijnlijk is het een prins van den bloede geweest, die geleefd heeft zoowat voor de eerste Dynastie 3500 v. Chr. Zijn naam was tot nu toe niet in de historie bekend. HET ONTSTAAN VAN LAWINES. Men onderscheidt stuif- en grond- of slaglawines. De „stuiflawines" worden veroorzaakt door losse pas gevallen sneeuw. Deze losse sneeuw komt in beweging en geweldige massa's, die elk oogenblik toenemen, storten naar be neden, onder haar gewicht alles begra vend, wat haar in den weg komt. Deze stuiflawines, hoe groote scha de ze ook kunnen aanrichten, zijn bij lange na niet zoo verschrikkelijk als de grondlawines, die door sneeuwmas sa's veroorzaakt worden, die zich sinds jaren hebben verzameld. De druk van de zich ophoopende sneeuwmassa's verandert de grondsneeuw in ijs, en winter op winter groeit deze sneeuw en ijsmassa aan in gewicht en afme ting. Dan komt het oogenblik, waarop de heele massa in beweging komt, ten gevolge van den druk der bovenste la gen. Ook door andere oorzaken kunnen deze lawines in beweging worden ge bracht. Als we te doen hebben met een „kruipende" lawine, die slechts heel geleidelijk in beweging komt, dan kan men het gevaar zien aankomen en is het voor de menschen mogelijk, het ge vaar te ontwijken. Vaak echter wordt een dergelijke grondlawine binnen en kele uren een razend monster, dat met een sneltreinvaart en geweldig lawaai in de diepte stort. Niets kan het ge weld van zulk een lawine weerstaan. Boerenhuizen, ja heele dorpen worden weggesleurd en onder de massa bedol ven. Groote bosschen worden wegge vaagd en reusachtige boomen als luci fers geknakt. Kudden, rotsen, spoor lijnen, alles verslindt deze val in zijn chaos, totdat het razende gevaarte be neden in de diepte tot rust komt of langs een rotswand in de dalen is ge stort. p. jaar Ontwikkeling en ontspanning 7,80 Godsdienst en liefdadigheid 4,55 Boeken en couranten 19,50 Rooken 32,50 Spoorweg, 'café's 6,50 Deze cijfers zeggen ons veel. Wat denk je b.v. van de 4,55 voor gods dienst en liefdadigheid, Amice? Ik weet zeker dat bij ons menig gezin is met dezelfde totaalinkomsten, waar dit bedragi n één week, zeker in veer tien dagen, bereikt wordt. Maar wat te zeggen van het verschil van dit be drag in vergelijking met b.v. de uitga ven voor het rooken of die voor ont wikkeling of ontspanning, om van spoorweg en café's en boeken en cou ranten, die inderdaad niet hoog zijn, maar te zwijgen. Het blijkt uit deze cijfers overduidelijk, dat van liefda digheid in dit gezin geen sprake is. en dat evenmin de bijdrage aan de partij, na aftrek van de vakvereeni- gingscontributie, van een zoodanigen omvang is dat daarmede eenig leed van belang zou kunnen worden gele nigd. Trouwens waar zou het Troelstra- oord anders van betaald moeten wor den? Daarom, Amice, als de heeren weer eens beweren, dat zij toch heusch wel hun aandeel in de leniging van den Maatschappelijken nood bijdragen dan getuigen toch zulke cijfers tegen hen. Neen, Amice, dan houd ik het maar liever met onze Kerstuitdeeling of met onze geregelde diaconale zorg. Daar ontvangen de behoeftigen wat vanmaar ook de gevers, want het blijkt dat God een blijmoedigen gever nog altijd lief heeft en die lief de wordt ervaren. Ervaren ook in milde zegeningen. Ervaren ook in een gezegend Kerstfeest VERITAS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1927 | | pagina 6