NIEUWE LEIOSCHE COURANT
Gods wonaere leidingen.
ZATERDAG 24 DEC. 1927
TWEEDE BLAD.
Aan het einde der Week
Voorspellen is een moeilijke zaak. Ook
voorspellen van het weer, dat we zullen
krijgen.
Zoo werd in het najaar van dit jaar
door de natuurkundigen voorspeld, dat
we een zachten winter zouden hebben.
Zij hadden n.l. gezien, dat de dieren niet
zulk een diep hol graafden als wanneer
zij een strengen winter verwachtten. De
dieren leven dichter bij de natuur dan wij
20ste eeuwsche menschen, in 'f bijzonder
wij stedelingen, die met onze beschaving
verder van de natuur af zijn komen te
staan.
Toch zijn die voorspellingen falikant
uitgekomen. Wij hebben in de dagen die
achter ons liggen erg streng winterweer
gehad, en dat niet slechts in ons land,
doch in geheel Europa, ja, tot in Siberië
toe. Hieruit volgt dus dat óf de dieren
zich vergist hebben, óf wat ook moge
lijk is dat de natuurkundigen hen niet
nauwkeurig hebben gadegeslagen.
Allerwege was 't volop winter, men or
ganiseerde ijsfeesten en schaatswedstrij
den, alsof 't weken zou duren eer de dooi
intrad. Voorspeld was, dat deze ijs;..eriode
nog eenigen tijd zou aanhouden, toen
tweede vergissing in 't midden dezer
week het weer ineens heelemaal omsloeg.
Alleen in Zuid Oost Europa viiest het nog.
Voorspellen is moeilijk, ook cp politiek
gebied. Want dat de Leidsche Raad be
sluiten zou tot handhaving van het Ge
meentelijk Waschbureau hadden velen,
gezien de samenstelling van den Raad,
ook niet verwacht. Toch is de beslissing
in dezen geest uitgevallen, zij 't ook op 't
kantje af.
De Tweede Kamer ging deze week door
met de behandeling der Staatsbegroot.ing.
Een belangrijk wetsontwerp kwam in be
spreking, n.l. dat betreffende eèn verla
ging der Rijksinkomstenbelasting met 20
pet. over de geheele linie. Het werd aan
genomen, wat voor de belastingbetalers
in Nederland althans eenige verlichting
van den druk beteekent.
Merkwaardig, hoewel voor wie de po
litieke verhoudingen kent, niet verrassend,
was de tegenwerking der S.D.A.P. in de
zen. Zij ontpopte zich als een bij uitstek
conservatieve partij, die geen rekening
houdt met de eischen van den tegenwoor-
digen tijd, die niet mede wil helpen om
den zwaren belastingdruk, die op onzen
handel en industrie drukt en een herle
ving van onze welvaart tegenhoudt, te
verlagen, doch alles maar bij het oude
wil laten. Conservatief in den slechtsien
zin des woords.
De Eerste Kamer nam in de afgeloopen
week het -vetsontwexp op de collectieve
arbeidsovereenkomst aan. 't Is nu maar
te hopen, daA onze minister van Arbeid
spoedig een stapje verder zal gaan en
een wetsontwerp tot bindend-erklaring
der collectie/e arbeidsovereenkomst indie
nen.
Overleg tusschen werKgevers en werk
nemers, gesanctionee- 1 dooi de regeering,
is de beste wijze om den industrieeien
vrede te verzekeren. De stadia op dien
weg zijn: cMlectief contract, b dmdver-
klaring, arbitrage, bi idendverklaring van
de arbitrale uitspraak. Op de.:e manier is
ook het dreigend conflict in de West-
Duitsche metaalindustrie tot een oplos
sing gebracht en een staking of uitslui
ting met al de ellende, daaraan verbon
den, voorkomen.
Op politiek gebied is er de afgeloopen
week weinig te melden. Hoofdzakelijk uit
het Verre Oosten: in China begint de on
rust weer toe te nemen. De invloed van
Rusland is den la? sten tijd sterk afgeno
men, ja zelfs is er te Kanton en elders
op bloedige wijze wraak op de communis
ten genomen. Het schijnt voorts, dat er
weer een nieuw offensief tegen de Noor
delijken wordt voorbereid.
Ten slotte hadden we ook deze week
weer eenige ernstige ongelukken te mel
den. Vooreerst de ongelukken door de
gladheid, vooral in Londen en Parijs; dan
de ontploffing op een Amerikaansch moe
derschip voor vliegtuigen en de Ameri-
kaansche duikboot, die door-een torpedo
boot geramd werd, welke verschillende
persoonlijke slachtoffers vroegen.
Gelukkig kwamen geen persoonlijke on
gevallen voor bij den ernstigen brand te
Leiden, die het gebouw der „Leidsche Cou
rant" verwoestte. Moge het spoedig als
een phoenix uit zijn asch herrijzen!
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERÏL
Aangenomen: Naar Brielsch-Nieuw-
land, D. T. Los, cand. te Amsterdam.
GEREF. KERKEN.
Beroeper^: Te Opende, A. Anema,
cand. te Boerakker.
Aangenomen: Naar Medan (N.L),
C. Mak, te Brielle en Tinte.
FEUILLETON.
3). o
Zij waren voor geen klein geruchtje
vervaard, de heeren studenten, ma ir
dit hadden zij toch niet gced
kunnen verduren.... natuurlijk il-
den ze bij dien man, die hun zoo in
gezouten de waarheid had ge: egd,
nooit meer een voet over den dre .ipel
zetten, hij moest er zelf de s< nade
maar van lijden. Allemaal goed en
welde heeren bluften, dat zij
overa! terecht konden voor hun goeie
gelei, maar.... dat bleek toch Iechts
gedee'telijk het geval te zijn.
De andere hoteliers hadJen ook
nog al bezwaren tegen zulk so rt van
studentenfuiven en gaven openlijk
te kennen, dat de heeren maer liever
op hun eigen kamers dergeliuce fees
ten moesten houden!
Veel hadden zij zich moeien laten
zeggen en dat had hun lang el wars
gezeten.... ook het meer dan eens
gehoorde verwijt, dat „zoo'n beesten
boel." niet van deftige jongelui kon
verwacht worden't Was enkel ge
komen door den drank! Hendriks
moeder had het bij 't echte eind: met
oen nuchteren kop deed je zulke din
gen niet! Dat alles ging Harry in een
oogwenk door het hoofd, terwijl hij
nog luisterde naar hetgeen zijn vriend
GEREF. GEMEENTE.
Tweetal: Te Goes, A. de Blois, te
Dirksland en H. Kieviet, te Veenendaal.
BEVESTIGING, AFSCHEID, INTREDE.
De heer W. Rijnsburger, candidaat tot
den H. Dienst te Utrecht, die het beroep
naar de Ned. Herv. Kerk te Polsbroek c.a.
aannam, hoopt aldaar 11 Maart 1928 in
trede te doen. Als bevestiger za D.V. op
treden Ds. B. Batelaan, van Utrecht.
Ds. J. Reesink, werd Dinsdagavond
bevestigd in de Chr. Geref. Kerk te Noor
deloos door Ds. J. A. P.iekel, van Slie-
drecht, met een predikatie over Num. 11
vers 14. Na de bevestiging werd toegezon
gen Psalm 20: 1.
Dr. J. JANSEN.
Men meldt aan de Standaard, dat Dr. J.
Jansen, emeritus Geref. predikant te
Zeist, enkele maanden op medisch advies
rust móet nemen en dus de aangenomen
preekbeurten niet kan vervullen.
JUBILEUM Ds. J. W. POLMAN.
In de met planten en palmen versierde
nieuwe Chr. Geref. kerk te Almelo had
Woensdagavond een feestelijk samenzijn
plaats, ter gelegenheid van het 25-jarig
ambtsjubileum van Ds. J. W. Polman. De
leiding was in handen van Ds. A. II. 1-Iil-
bers, van Enschedé.
De bijeenkomst werd geopend, door den
heer Lijster, lid der feestcommissie, waar
na Ds. Hilbers voorging in gebed.
Deze sprak daarna Ds. Polman in ver
band met diens dubbel feest, toe en be
paalde daarna de aanwezigen bij Ps. 103.
laatste vers, sprekende over 1. de gaven
van God; 2. den Gever der gaven; 3. den
ontvanger der gaven.
Verschillende sprekers voerden hierna
het woord. Namens den Kerkeraad en de
Gemeente werd door ouderling Boerrigter
een enveloppe aangeboden, door de zon
dagsschool een rookstel, de J.M. vereeni-
ging een portret, de zangvereeniging een
barometer en namens de classis door Ds.
de Bruijne van Zwolle „Gereformeerde
Homiletiek" van Dr. Hoekstra.
In een treffende toespraak dankte Ds.
Polman voor de liefde hem en de zijnen
betoond.
De bijeenkomst werd door Ds. de Bruij
ne met dankzegging gesloten.
Ds. JOH. LAUREN3E.
Den 18den Januari a.s. hoopt Ds. Joh.
Laurense, Ned. Herv. predikant te Am
sterdam, den dag te herdenken, waarop
hij voor 25 jaren de evangeliebediening
aanvaardde te Linschoten. Na ruim 6-ja-
rigen arbeid aldaar, vertrok hij naar Oost
Ivapelle, welke gemeente hij in 1914 ver
wisselde met Diemen, totdat de aanstaan
de jubilaris in 1921 het beroep aannam
naar de hoofdstad, alwaar hij 28 Sept. van
dat jaar intrede deed en hem een gedeel
te van den „Jordaan" als arbeidsveld toe
gewezen werd.
Met grooten zegen is hij in zijn wijk
werkzaam, en niet alleen zijn wijkbewo
ners kennen in hem een trouwen pastor,
en een hartelijken vriend, ook daarbuiten
is hij in wijde kring een geachte en ge
waardeerde persoonlijkheid.
Naar gemeld wordt, heeft zich een co
mité gevormd 'secr.-penningmeester de
heer J. F. Wijnen, Nassaukade 117, Am-
ster,. orn den jubilaris dien dag te hul
digen. Zondag 22 Januari, 's morgens om
1U uur hoopt Ds. Laurense in zijn pa
re ehiekerk, de Westerkerk, een gedachte-
r isrede uit te spreken.
BEROEPBAAR.
De heer D. Zwart, te Ooster-Nijkerk,
zal na 1 Januari 1928 gaarne een beroep
bij de Geref. Kerken in overweging ne
men.
DE THEOL. SCHOOLDAG DER VRIJE
EVANG. GEMEENTE.
Maandag, Tweeden Kerstdag, zal te
Apeldoorn de plechtige installatie plaats
hebben van Ds. A. Wii.ckel als docent van
de Theol. school der Vrije Evang. Gemeen
ten in Nederland.
De vergadering zal geleid worden door
Ds. P. B. Muller van Nijverdal, en de be
vestiging zal geschieden door Ds. W. D.
Linthout.
GEREFORMEERD COMITé DAVOS.
Op 25 Nov. j.l. is een comité opgericht
tot behartiging van de geestelijke belan
gen der Geref. patiënten te Davos (Zwit
serland), wier getal van 10 tot 30 varieert.
Van Hervormde zijde wordt al sinds een
paar jaren te Davos gearbeid.
Het comité wil voorloopig beginnen met
geregelde toezending van goede lectuur en
met het af en toe bezoeken der zieken
door een der predikanten hier te lande.
Vooraf moet voor de regeling van bet
werk ter plaatse een ernstig onderzoek
worden ingesteld, waartoe de praeses, Dr.
W. G. Harrenstein, van Amsterdam, in
Januari naar Davos vertrekken zal.
Penningmeester is de heer R. L. Haan
te Groningen, postgiro no. 134937.
De arbeid wordt met grooté sympathie
aanbevolen door de heeren A. W. F. Iden-
burg en Mr. A. J. L. van Beeck Calkoen,
beiden te Den Haag.
GIFTEN EN LEGATPN.
Woensdag ontving de voorganger der
Hervormde Evangelisatie Vcreeniging te
Veelerveen. de heer J. G. Togtema. van
den directeur der Ileldringgestichten te
Zetten een belangrijke gift voor de af
lossing der schuld op de nieuwe pastorie.
UITBREIDINGSFONDS VRIJE
UNIVERSITEIT.
Men schrijft aan de Standaard
De eerste 10U.U00 is door de Commissie
voor het Uitbreidiugsfons ontvangen. In
de maanden November en de eerste helft
van December bleek het steeds meer, dat
zich een flinke actie ontwikkelt.
Het is niet mogelijk, al de plaatsen te
noemen, die reeds boven den aanslag heb
ben bijeengebracht.
Dat geefc goede hoop voor de nog bij
een te brengen 2UU.ÜUU, waarvan inmid
dels reeds een flink bedrag aan toezeg
gingen bekend is.
Indien alle correspondenten en comité s
die nog geld voor deze zaak hebben lig
gen, dat voor 3ó December zenden, zal
ook van de tweede honderd duizend niet
al te veel meer in 1928 behoeven te wor
den verzameld.
De commissie dringt nogmaals aan op
toezending der ontvangen gelden en be
richt van het totaal der toegezegde bij
dragon.
Het fonds is bij de postchèque en giro
dienst aangesloten onder no. 122138.
hem vertelde over zijn omgang met
de vrienden studiegenooten.
..Kom, nu zullen we moeten opstap
pen' meende Hendrik, „anders moe
ten we ons aan de fabriek zoo haas
ten I"
De bezichtiging der machines en
werkplaatsen was voor beiden leer
zaam. Hendrik had er het meest
aan die deed vragen en maakte
opmerkingen, waarover Harry telkens
verbaasd stond te kijken: volkomen
beaamde hij dan ook de afscheids
woorden van den begeleider, die hun
tot gids had gediend, en die in Hen
driks richting wees, toen deze nog
even een teekening bekeek:
„Die jonge man is een heldere bol
en wat weet hij de dingen grondig!
die zal zijn weg wel vinden!"
Onder het huiswaarts rijden toonde
Hendrik zich nog opgetogen over het
geen hij gezien en geleerd had.
,,'t Is een daalders lesje geweest",
verzekerde hij, „de anderen moeten er
bepaald ook heen en dan ga ik nog
eens mee op een vrijen middag!"
„Onze gids had schik van je"....
zei Harry eerlijk, „hij vino, dat je
zulke verstandige vragen deed".
„Dat 's nog al glad", lachte de an
dere, nVn jigen vak! Zoo gaat het jou
toch ook op 't college!"
Harry antwoordde hierop niet
rechtstreeks on de ander scheen zulks
ook niet te verwachten, die praatte
al weer over de geziene teekeningen
DE HERZIENING VAN HET
GEBEDEN BULL. uER ENGBLSCHE
KERK.
De vergadering der bisschoppen
heelt besloten, het herziene Gebeden
boek aan een vergadering der kerk
voor te leggen. Alleen die veranderin
gen zullen worden aangebracht, die
misverstand kunnen opheffen en de
bedoelingen der lierzienin gen haar
grenzen duidelijker zullen aangeven.
De vergadering der bisschoppen ver
klaart te gelooven, dat de verwerping
in het Lagerhuis onder den invloed
stond van onvermijdelijke misver
standen wat het karakter der voor
stellen aangaat en dat deze beslissing
niet als finaal kan worden aange
merkt.
De vergadering der bisschoppen is
verdaagd tot 11 Januari en de bedoel
de voorstellen zullen in Februari in
de vergadering der kerk komen.
BE RUSSISCH-ORTHODOXE KERK.
Een medewerker schrijft aan het
Handelsblad:
De Russische Kerk is bijna tien Jaar
lang aan de vuurproef van vervolging
onderworpen geweest, welke zij
echter standvastig doorstond. Steeds
nieuwe martelaren gingen in de voet
sporen hunner groote leidslieden,
van den Metropoliet Benjamin uit Pe-
RECLAME
1^2222233
H O of d P i j n - tabletfen 60d
Laxaer -tebWfci60-t
ZenUW -bble«en75d
Staal - tabletten 90d
Maag - tabletten 75a
BU AP0TH. EN DROGISTEN.
trograd af tot aan den patriarch van
Moskou en geheel Rusland Tichon.
De Regeering trachtte de kerk ook
moreel te gronde te richten Er wer
den vereenigingen opgericht, welker
taak het was het volk allen godsdienst
uit 'het hart te rukken. Zoo ontston
den de z.g. „levende Kerk" en ver
schillende „üekrajiensclie Kerken".
Naar men weet heeft nu echtei de
Sovjetregeermg de Orthodoxe Kerk
erkend zoodat deze in staat gesteld
wordt zich van haar martyrium te
herstellen, haar canonieke inrichting
te kiezen en binnen afzienbaren tijd
een syno mjeen te roepen.
Deze gebeurtenis heeft in Russische
kringen vooral in die der Russische
emigranten, groote ontroering teweeg
gebracht en dit des te meer omdat de
erkenning van de Kerk door de Sov-
jetregeering ook van de zijde der Kerk
in Rusland een soort compromis te
genover de regeering vooronderstelt.
Én dit compromis bestaat inderdaad
en heeft voor de Russische emigratie
meer dan louter academische belee-
kenis. Immers deze emigratie, welke
aan de Sovjetregeering alle rechten
ontzegt en welke ter wille harer
existentie op geen enkel compromis
met deze regeering kox: ingaan, vormt
een deel van de Moederkerk in Rus
land, die nu c-en zekere modus Viven
di met deze regeering getroffen heeft.
Waarin bestaat nu dit compromis?
Onder welke voorwaarden werd de
verhouding tusschen Kerk en Regee
ring, welke gedurende een decennium
die kerk systematisch vervolgde, ge
regeld? De herderlijke brief van den
vertegenwoordiger van den patriarch
van Moskou, den metropoliet Sergius,
geeft hierop het antwoord. De Russi
sche Kerk erkent den status quo en
handhaaft de loyaliteit tegenover de
Sovjet-Unie en haar regeering. Dat
is in het kort de inhoud van het her
derlijke schrijven.
Dit vergelijk evenwel tusschen de
Kerk en de Regeering kon men geens
zins wat betreft de Kerk een com
promis noemen. Het is veel meer een
capitulatie der Regeerirg. De Kerk
heeft niets van haar eischen laten va
ren (zij heeft eigenlijk nooit eischen
gesteld) maar is den weg blijven be
wandelen, welke haar door haar pa
triarch Tichon gewezen was, n.l. den
weg der loyaliteit en van de onthou
ding aller politiek tegenover de haar
vervolgende Regeering'. Het was de
zelfde patriarch, die bevolen had, dat
de clerus zich altijd en in alles van
politiek zich zou onthouden; hij was
het ook, die beval, dat in alle kerken
en bij alle godsdienstoefeningen „voor
het door God beschermde vaderland
en zijn Regeering" zou worden ge
beden.
„De Kerk zou zich op Zeer ontoelaat
bare wijze in de politiek mengen,
wanneer zij zich vóór de eene of tegen
de andere regeering verklaarde".
Anders staat het evenwel met de
Russische emigrantenkerk, die toch
in elk opzicht een deel der Moeder
kerk is en blijven wil. De reden der
emigratie was haar bestrijding van
het bolsjewisme. Dit maakt nu juist
de zaak zoo gecompliceerd. Immers
de Russische Kerk kan als zij tegen
over de Regeering loyaal zijn wil, in
haar dienst in West-Europa geen cle
rus dulden, die den Sovjetstaat be
strijdt. Daarom heeft metropoliet Ser
gius en do synode van Juli j.l. beslo-
ten om den bestuurder der Russische
Kerken in West-Europa, den metropo
liet Eulogius en door zijn bemidde
ling alle Russische aartspriesters en
priesters voor te stellen zich schrifte
lijk te verplichten zich van alle loya
liteit tegenover de Sovjetregeering te
onthouden. Wie dit niet doet wordt
uitgesloten uit den clerus. Dit is de
consequentie van het compromis.
De Russische geestelijkheid buiten
AAN HET ZOEKLICHT.
Leiden, 24 December 1927.
Men heeft geklaagd over de profa-
nie, waaraan zich menigmaal de op
roerige Krabbelaar van Het Volk
schuldig maakt. A. B. K. heeft daarop
verschillende bladen uitgedaagd dit
aan te toonen. „Ik zelf profaneer niet"
zegt hij, ,,ik haal slechts de zonden
van anderen aan".
Gisteren gaf hij daar weer een be
wijs van. Het was een aanhaling uit
het R. K. Dagblad van Noord Brabant,
't Betreft een oproep van de paters
Maristen Juvenaat Sint Joseph te
Hulst (Zeel.),
Het begint als volgt;
,,'t Is tegenwoordig de tijd der groo
te uitvindingen",'t Is heel wat
anders geworden, sedert Jezus met
zijn ezelke naar Egypte trok",Wij
vinden ook allerlei middeltjes uit, om
de arme zieltjes veilig den hemel te
laten binnen gaan"St. Pieter
heelt wel wat knechten, maar ge weet
wel, hoe het dikwijls gaat, als ge daar
wat te veel op vertrouwt, als die een
maal aan het kletsen geraken"
„Zooals het te begrijpen is, komen er
overal niet evenveel door, langs de ver
schillende poortende klooster
poort, ook een piekfijne; de Konings
poort, die tegenwoordig om zoo te zeg
gen afgedankt is"
Zoo gaat het door, regel na regel.
A. B. K. heeft gelijk, wie zulke taal
schrijft, heeft niet het recht anderen
profanie te verwijten.
Alleen geen woord van afkeuring
uit de pen van A. B. K.
Laar ik het dan doen, door mijn
innig leedwezen uit te spreken, dat
zulke taal vloeit uit de pen van wel
licht een R. K. geestelijke.
OBSERVATOR.
Rusland is dus hiermede voor een
uiterst moeilijk dilemma geplaatst.
Haar antwoord is ons nog niet he
kend, maar wij twijfelen niet, of dit
antwoord zal negatief zijn. Dan ware
de alleen juiste en voor beide partijen
geschikte oplossing een wanneer
ook slechts tijdelijke scheiding voor
de beide deelen der Russische Kerk.
NEDERLANDSCHE ZIONISTENBOND.
De 27ste algemeene vergadering van
den Nederl. Zionistenbond zal worden
gehouden op Zondag en Madndag, 25 en
2G December a.s. in het gebouw van de
Sociëteit „Casino", Papenhulst, 's-Herto-
genbosch.
Op de agenda staat o.a. referaat van
den heer A. Ehrenfeld te Scheveningen
over: Ideologie van het Zionisme, spe
ciaal belicht van uit de huidige toestan
den in de wereld-organisatie.
In het jaarverslag van den secretaris
wordt melding gemaakt van de onder
handelingen, door het aftredend bondsbe-
stuur gevoerd met het Nederl. Palestina-
Opbouwfonds. Keren Hajesod en de vriend
schappelijke samenwerking met dit insti
tuut. Medegedeeld wordt, dat een organi
satie tot stand is gekomen, van de bonds
leden van 22 tot 26 jaar, in verband met
hunne verhouding tot de Federatie van
Joodsche Jeugdverenigingen. Beschou
wingen worden gewijd aan de mogelijk
heid, de propaganda naar buiten te ver
beteren en den bond naar binnen te ver
sterken, voorts over de uitbreiding van 't
contact met Palestina, waartoe nieuwe
wegen zijn voorbereid. Vermeld wordt
nog, dat het ledental van den Bond vrij
wel constant is gebleven, en thans ruim
18U0 bedraagt.
Het verslag van het Joodseh Nationaal
Fonds maakt melding van de reorganisa
tie van dat instituut tot een zelfstandige
stichting, waarvan het bondsbestuur op
treedt. Uivoerig wordt in dat verslag ge
sproken over de diverse propaganda-mo-
geiijkheden, welke deze stichting biedt;
waarbij wordt medegedeeld, dat thans in
zestig plaatsen van Nederland commissa
riaten van de stichting bestaan.
De commissaris in Nederland van de
Zionistische organisatie voor Emigratie
naar Palestina geeft in zijn afzonderlijk
verslag een overzicht van zijn werkzaam
heden in het afgeloopen jaar en bespreekt
den invloed, welken de nieuwe emigratie
verordeningen der Mandaatmogendheid,
Engeland, op dat werk oefenen.
en de prachtige machines, waarvan
liij zoo ver/uld was. Toch was Harry
eerlijk genoeg, om te erkennen, dat
Lij lang niet zoo met Lart en ziel hij
zijn studie v. as als deze student-am
bachtsman. Hij studeerde we.lna
tuurlijk! liij liep college, dat moest nu
eenmaalmaar er zat geen prik
kel achter, om vlug en geregeld af te
werken en dan zijn plaats in de maat
schappij te hekleeden. Dat was ook
niet noodig't kwam er niet op
aan, of Harry Vermeeren spoedig op
eigen beenen zou staan en z n eigen
kost verdienen. Vader zat er warm
pjes inde kinderen studeerden
voor hun genoegen, Hannah, z'n oud
ste zus, voor M. O. Fransch.... dat
stond gekleed.. ..IJsje, de tweede
was een begaafde violiste en ook op
de piano een eerste krachtFlip
volontair op een kassierskantoor...
die nam zijn werk ernstig op en deed,
alsof hij een betaalde klerk was...
de meisjes en hij zelf studeerden
meer voor de chique.
Heel wat anders dan bij de Klos-
ters, waar de vier grooten er van
doordrongen waren, dat zij hun ouders
zoo spoedig mogelijk moesten ontlas
ten van de zorgen voor hun onder
houdMieke, zoo weinig knap van
uiterlijk, was net zoo'n bol als Hen
drik.... Zij ging bij l et Onderwijs,
eerst Lager natuurlijk en dan dade
lijk in betrekking, verder haar vol
uende examenstudie zelf bekostigen.
Mooie Truus, de tweede, kon niet best
leeren; daarom bezocht zij de Indus
trieschool, want zij kon flink met de
naald terecht, beide mesijes hielpen
haar moeder, die nog altijd voor an
deren naaide, om een duitje mee in
to brengen, want de huishouding was
zwaar, er waren nog drie kleinere
kinderen.
Ivloster zelf, als boekhouder op een
groote fabriek, had een inkomen van
2500, maar.... zeven kinderen en
dan in Amsterdam! Zuinigheid op
alles en altijddat was de bood
schap 1 Moeder kon maar een dag
meisje houden, doch de kinderen zelf
hielpen gewillig in allerlei zaken.
Aclriaan, die twee jaar jonger was
dan Hendrik en het eerzame kruide
niersvak gekozen had, was een ware
„Stütze der Hausfrau" - hij beredder
de ongelooflijk veel karweitjes en
toonde zich nooit humeurig of dwars.
„Dat zal Adri wel eens opknappen
was het gewone gezegde in den huize
Klosters, wanneer er een of andere
zaak werkelijk moest worden „opge
knapt".
„Die jongen is nog waard, dat we
hem op de Huisyiijtsobool gedaan
hebben in z'n jonge jaren", lachte
Moeder dikwijls, en zij sloeg met wel
gevallen den lijmenden, plakkenden.
lcnutselenden rozijntiesman" gade,
zooals hij bezig was met alles en nog
wat. F ij de familie Vermeeren kwam
Vdri niet graag over den vloer.... hij
gevoelde, hoe de oude lui daar hem
ten beetje uit de hoogte behandelden
en dit kon al de vriendelijkheid tier
kinderen voor hem niet goed maken.
„Meneer.nou ja, dat gaat nog al
zóó, zóó, beweerde de jongen,
„maar mevrouw laat je telkens voe
len, dat je het als een eer moet reke
nen, in haar woning te worden toege
latenje wordt er geduld....
meer niet.... en dat kan ik niet uit
staan".
Er was wrel iets van aan, maar
Moeder Kloster gaf het daarom nog
niet volmondig toe:
„Je zult het wel overdrijven en je
groote! ijks vergissen ooken om
dat je nu eenmaal argwaan koestert,
leg je alles verkeerd \.it".
Adriaan glimlachte. maar ant
woordde niethij was er van over
tuigd, dat Moeder het maar wat ver
goelijkte om de kinderen Vermeeren,
die zeer vriendschaphoudend waren
en genoeg toonden, hoe zij op het ge
zelschap der Klosters gesteld waren.
„Moeder", begon de jongen na een
oogenblik, „ik geloof dat wij niet def--
tig genoeg zijn voor de Vermeerens,
ten minste, dat Meneer en Mevrouw
er zoo over denken".
„Gekheiddat zou al lieel dwaas
wezenen in alle geval, je houdt
geen vriendschap met de ouders,
maar met de kinderen, 19 't niet?"
(Wordt vervolgd).
