Purol bij Winterhanden en Wintervoeten. 9?,°9ss.„ 3D ct.
NIEUWE LEIOSCHE COURANT
MAANDAG 19 DEC. 1927
TWEEDE BLAD,
wm DE BLADEN ZEGGEN.
Altijd weer: de eigen krant.
De Rotterdammer schrijft:
Niet alleen de Protestantsch-Chris
telijke, ook de Roomsch-Katholieke
pers wordt in haar opgang niet wei
nig geremd door die geloofsgenooten,
die misschien mede—ijveren voor kerk
eigen school, maar die nog altijd
-ian de neutrale krant de voorkeur
geven boven 't eigen dagblad.
Voor eenigen tijd werd te Antwer
pen gehouden een Katholieke persdag.
Verschillende sprekers waren vrij
pessimistisch gestemd omtrent de
Roomsch-journalistieke toestanden in
België.
Van Ermeghen b.v. deelde mee, dat
van de 120.000 losse nummers, die da
gelijks in Antwerpen worden ver
kocht, er nauwelijks 40.000 Katholiek
zijn.
Bisschop De Wachter toonde met
de stukken aan, hoeveel Roomschen
nog altijd neutrale bladen steunen.
Van de 20 goed Katholieke gezinnen
in Brussel zijn twee derden op een
anti-Katholiek dagblad geabonneerd.
Vandevijvere. Minister van Staat,
wees er op, dat de Katholieken in
vroeger tijd de pers te weinig hebben
gebruikt, als gevolg waarvan thans
zulk een hevige strijd gestreden moet
worden.
De school, vergelijkende met de
pers, zeide hij:
De school, waarvoor we zooveel
wei-ken en offeren, werkt slechts voor
enkele jaren, de pers is voor velen het
intellectueele voedsel gedurende heel
't verdere leven..
De anoimiteit vergroot den invloed
der pers. De Times" b.v. begon met
onderteekening zijner artikelen. Later
kwam men daarvan terug en 't blad
voer er wel bij.
..Inderdaad aldus Vandevijvere
de invloed van het naamlooze,
voorgesteld als het besluit van de ge
meenschap, is geweldig."
Werkelijk, het is onbegrijpelijk.
Niet, dat de invloed der neutrale
pers tot ondermijning van geloof en
moraliteit geweldig is; maar, dat
sommige broeders en zusters voor dat
feit nog altijd- blind zijn of er zich
blind voor houden.
Door alle sprekers op den Katholie
ken persdag werd éénstemmig 1
huisbezoek aanbevolen als het mid
del in den strijd tegen de liberale
krant.
Dat kunnen ook wij ons voor gezegd
houden.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen, te Gelselaar (toez.):
F. C. Bosboom, rand. te Utrecht.
Aangenomen, naar Nunspeet:
A. Altena, te Rijnsburg. Naar
Utrecht: J. H. Grolle. te Hillegom.
Bedankt, voor Din:eloord: R.
Steenbeek, te Wapenveld.
GEREF. GEMEENTE.
Bedankt, voor Leiden: M. Hof
man te Krabbendijke.
Ds. G. PLOOS VAN AMSTEL.
Gisteren herdacht Ds.,G. PI009 van
Amstel, Geref. predikant te Oppen
huizen, zijn 35-jarige ambtsbediening.
Hij diende de Kerken van Wons, IJlst,
Ulrum, Elburg en sinds 14 Nov. 1920
die van Oppenhuizen.
Es. L. H. BEEKAMP.
Gisteren vierde Ds. L. H. Beekamp,
predikant bij de Chr. Geref. Kerk te
Harlingen, zijn zilveren ambtsjubileum
De jubilaris ontving zijn opleiding
aan de Theol. School der Chr. Geref.
Kerk en werd in Juli 1902 candidaat
om 18 Dec. van dat jaar te Delft in
het predikambt te worden bevestigd
Ds. Beekamp diehde de kerken van
FEUILLETON.
EB8A EN HELENE.
73. o
..Lieve1 Andree,
Voor je brief zeg ik je uit het diepst
van mijn hart dank. Wat daar nog ge
wond wa9, heeft mij geheeld. En dat
helpt me om verder moedig te blijven.
Ik mag niet zeggen; koml Want de
vraag, die ge tot mij richten zoudt,
mag ik niet hoorenl Je hebt gelijk,
vroeger was ik onhandelbaar door
louter overvloed van kracht voor te
weinig plichten. Nu is het bijna om
gekeerd Ik heb te veel plichten om
aan mijzelf te kunnen denken.
En mijn trots ik geloof dat het
geen vaKche is verbiedt me om met
zooveei zorgen als bruidsschat de
vrouw van een man te worden. Vroe
ger was ik slechts een arm meisje,
maar ik stond alleen, mijn vader
si heen bezorgd. Helene evenzoo. Nu
moet ik het brood voor beiden helpen
verdienen En nog veel andere zorgen
zu'len er komen! Zeker, je zult moe
ten toegeven, dat ik die niet kan mee
brengen in je huis. Denk echter niet.
dat ze mij zwaar vallen. Vroeger had
ik dikwijls spijt, geen man te zijn. Nu
dank ik God iederen dag, dat ik een
viouw btn Ik kan op zoo velerlei ge
bied werkzaam zijn, wat een man na
tuurlijk niet zou kunnen. Ik ben te
vreden, al blijft het hoogste geluk me
RECLAME
Arnhem, Amersfoort, Rozenburg en
sedert 1925 die van Harlingen.
De jubilaris, op wien meer dan 30
beroepen werden uitgebracht, was
o.m. curator van de Theol. School der
Chr. Geref. Kerk; deputaat voor art.
49 K.O. en meermalen lid v. de Gene
rale Synode der Chr. Geref. Kerk. In
tal van commissies had hij zitting, nu
nog in die voor de samenstelling van
een kerkelijk vragenboek. In Amers
foort stichtte hij de „Stichtsche Kerk
bode", waarvan hij eind-redacteur was.
In alle plaatsen waar Ds. Beekamp
arbeidde, verrezen onder zijn leiding
nieuwe kerkgebouwen.
Op het gebied van zending en evan
gelisatie liet de jubilaris zich even
min onbetuigd.
Dt. S. O. LOS.
Naar we vernemen zal Dr. S. O. Los,
predikant bij de Geref. Kerk van Den
Haag-Oost. die in Juli j.l. met een
half jaar verlof naar Zuid-Afrika,
waar hij 12 jaar als predikant en
hoogleeraar heeft gearbeid, vertrok,
6 Januari a.s. in ons land terugkeéren.
Dr. Los zal zijn voorgenomen reis
naar Palestina niet maken. Hij reist
over Port Said, om dan in Genua aan
land te gaan.
JUBILEUM Ds. H. DE BRU1JN.
Woensdag vierde Ds. H. de Bruijn,
predikant bij de Geref. Kerk van
Nieuwendijk, zijn 25-jarig ambtsjubi
leum. Des avonds trad de jubilaris
voor de Gemeente op en sprak naar
aanleiding van Lukas 17 10 een her
denkingsrede uit, waarin bij in kor
te trekken de leiding des Heeren in
zijn persoonlijk en ambtelijk leven
memoreerde, om daarna over te gaan
tot de eigenlijke bediening des Woords
waarvan de grondtoon was: In eigen
ot een onnutte dienstknecht. Na het
uitspreken dezer rede, werd hij ach
tereenvolgens toegesproken door ouder
ling W. H. van Helden namens de
Gemeente; door Ds. Jonker, namens
de Classis Almkerk, door Ds. Kuiper,
namens de Kerk van Oud-Loosdrecht;
door ouderling Smal, namens de Kerk
van Enschedé; en door Burgemeester
Bergmeijer van Almkerk.
Hierna werd een feestelijke samen
komst gehouden "in de consistorie on
der leiding van Ds. Kuiper van Am
sterdam, neef van den jubilaris.
Ds. M. ROOSEBOOM.
Gisteren vierde Ds. M. Rooseboom,
emeritus-predikant van de Geref. Kerk
van Hilligersberg-Terbregge. thans
wonende te Voorburg, zijn 40-jarig
ambtsjubileum. De jubilaris werd 17
Dec. 1854 geboren en studeerde aan de
Theol. School te Kampen. Eerst op
33-jarigen leeftijd werd hij candidaat,
om 18 Dec. 1887 te Aalden (Zweeloo)
het predikambt te aanvaarden. In
1892 vertrok Ds. Rooseboom naar
Wirdum, welke standplaats hij in
1896 met Oosterend (Texel) verwissel
de. 10 October 1909 kwam de jubilaris
te Hilligersberg, waar lij 19 April 1925
eervol emeritaat ontving. Gedurende
zijn verblijf te Hillegersberg groeide
de gemeentte snel, zoodat er nu zoo
wel te Terbregge als aan den straat
weg zelsfstandig geïnstitueerde Ker
ken zijn. Hoezeer zijn arbeid daar
wordt gewaardeerd, bewees de gehou
den huldigingssamenkomst, door bei
de Kerken belegd, waar Ds. Roose
boom fraaie geschenken werden aan
geboden.
De jubilaris hield vorige week een
gedachtenisrede te Terbregge naar
aanleiding van Ps. 34 4.
DE CHR. GEREF. KERK TE
APELDOORN.
Door de leden der Chr. Geref. Kerk
te Apeldoorn is ten behoeve van den
eeredienst in zeer korten tijd een som
bijeengebracht van 5000, waaronder
een gift van 1000.
A. v. d. VALK.
Heden viert de heer A. v. d. Valk,
rustend oefenaar der Geref. Kerken,
ook ontzegd. En dat je groot en goed
•van me denkt dat werpt een zonne
straal in mijn hart en spoort mij aan.
God zegene je duizendmaal! En je
lieve, dierbare moeder, die ik in war
me vereering de handen kus!
Ebba."
De man, die dezen brief kreeg, liet
den moed niet zakken.
Hij hoorde de stem der liefde. Hij
las ze uit. al die weigerende woorden
en verklaringen. Hij begreep haar
trots ook heel goed. Hij begreep, dat
hij wachten moest. Hoelang? Waarop?
Dat kon hij zelf niet zeggen.
Zijn geduld zou nog grooter zijn dan
haar trots.
De toekomst bracht misschien nog
uren, waarin hij dat toonen kon.
Andree en zijn moeder verlieten
dien zomer de stad niet. Het was hun
als moesten ze waarlczaam blijven. Al
hun gesprekken, hun denken en ho
pen draaiden zich 0111 Ebba en de ha
ren. Zij leefden van verre liet leven
der kleine familie mede. En als me
vrouw Alteneek den professor zag, die
liefdevol naast de jonge, bleeke vrouw
voortwandelde, dan sprak ze hartelijk
en onbevangen met hgn, die geen ver
moeden hadden van Ebba s opoffering
De oude heer en Helene meenden
over die ontmoetingen te moeten zwij
gen. Zij vreesden, dat ze bij Ebba ver
geten gebeurtenissen weer konden op
wekken. Want ze geloofden, dat Eb
bas steeds gelijkmatige, zachte vroo
te Vlaardingen, zijn tachtigsten ver
jaardag. In goede gezondheid mag de
grijsaard zich nog op verschillend ge
bied bewegen.
GIFTEN EN LEGATEN.
De Geref. Kerk van 's-Gravenhage-
West ontving een gift van 750,die
bestemd zal worden tot delging van
het tekort.
KERKBOUW.
Door den Raad der Geref. Kerk te
Vlissingen werd in zijn vergadering
van Donderdagavond j.l. besloten met
den bouw eener nieuwe kerk voort te
gaan.
Medegedeeld werd, dat bereids meer
dan 1000 gulden was toegezegd.
BINNENLAND.
BEGRAFENIS GENERAAL TAN
MARLE.
Op de nieuwe algemeene begraaf
plaats te Hilversum is Zaterdagmid
dag ter aarde besteld bet stoffelijk
overschot van luitenant-generaal H.
W. van Marle.
Bij de groeve waren aanwezig ko
lonel jhr. W. Roëll en Ds. P. Groote
voor den Nederlandschen Militairen
Bond (Christelijk militaire tehuizen),
majoor Havelaar namens het bestuur
van bet christelijk militair tehuis le
gerplaats Oldebroek. de Commissaris
der Koningin in de provincie Gelder
land baron S. van Heemstra, baron
D. van Heemstra, van Amsterdam; jhr.
mr. A. F. de Savomin Lohman, direc
teur van de Amsterdamsche Maat
schappij van levensverzekering; P. G.
Hubrecht, van Amsterdam; Ph. Mar-
cella, Rotterdam; dr. Roelants, Hilver
sum; mr. S. H. Vening Meinesz. Haar
lem; A. B. Henny, Baarn; J. P. J.
Bart, oud-resident van Tapanoeli,
leeraar aan de Hoogere krijgsschool;
mr. V. H. Rutgers, oud-minister van
onderwijs; mr. H, W, Hovy, oud-bur
gemeester van Loosduinen; mr. J.
L. Gunning, Hilversum; W. C. van
den Brink, lid van den raad van Hil
versum en lid van het schoolbestuur
der Gereformeerde school, waarvan
de overledene vroeger voorzitter en
penningmeester is geweest.
Aan de groeve werd gesproken door
twee zoons van den overledene en door
Ds. D. Tom, predikant bij de Geref.
Kerk te Hilversum, waarvan de
overledene ouderling is geweest.
Nog werd gesproken door kolonel
jhr. W. Röell, die den overledene hul
digde voor zijn groote verdiensten je
gens de militaire tehuizen. De oudste
zoon dankte voor de groote belang
stelling.
Vele bloemstukken dekten de baar.
PROPAGANDA VOOR HET
SOCIALISME IN NOORD-BRABANT.
Op de Partijbestu-rs vergadering
van de S.D.A.P. werd. volgens het
„Volk" behandeld een brief van het
gewest Noord-Brabant der partij,
waarin werd medegedeeld, dat W.
Drop ontslag nam als secretaris-pro
pagandist van het gewest. In de eer
ste plaats, omdat hij de beschikbaar
gestelde subsidie te gering vindt, in
de tweede plaats, omdat hij in de ge
stelde voorwaarde een blijk van wan
trouwen ziet.
Het bestuur van het gewest verzocht
een conferentie met het partijbe
stuur ten einde deze zaak te bespre
ken. waarbij het tevens als zijn oor
deel uitspreekt, dat een oplossing
slechts dan zal bevredigen, als deze
ook met den secretaris-propagandist
gevonden kan worden. Men acht een
regeling van zijn persoonlijke positie
noodzakelijk.
Het Partijbestuur besloot deze con
ferentie met Brabant te houden en be
noemde daartoe een commissie.
NATIONAAL'DEMOCRATISCH
VERBOND.
Te Amsterdam is opgericht het Na-
tionaal-Democratisch Verbond, waar
van de Landelijke leiding als volgt is
samengesteld: president A. Postma;
secretaris-generaal dr. J. C. W, van
Wüst; voorzitter Raad van Beheer K.
U. G. Spree Sr., algemeen adjunct J,
C. v. Santfort, Correpondentieadres:
Bestevaerstraat 211, Amsterdam-West
EEN GROOT INTERNAAT VOOR
SCHIPPERSJONGENS TE
ROTTERDAM.
Naar wij vernemen, heeft Zaterdag
te 's-Gravenhage een conferentie
plaats gehad tusschen de heeren J.
van der Molen, voorzitter van het
Christelijk Nationaal Comité voor het
onderwijs aan schipperskinderen; F.
H. van Kempen, bestuurslid van dit
Comité; G. de Jong, directeur van het
Onderwijsfonds voor de Binnenvaart;
G. Nuy, bestuurslid van het Onder
wijsfonds, en mr. G. Vlielander Hein,
directeur van de Nederlandsche Rijn
vaart Vereeniging.
In deze conferentie is besloten tot
het stichten van een groot internaat
voor schippers jongens te Rotterdam
Dit internaat zal bestuurd worden op
Christelijken grondslag, waarbij de
ouders der in het internaat op te ne
men schippersjongens vrij zullen zijn
in de keuze van een school.
De uitvoering der plannen zal. na
door de besturen der genoemde orga
nisaties te zijn goedgekeurd, zoo spoe
dig mogelijk geschieden.
WIJZIGING WET OP HET ARCHIEF-
WEZEN.
Mevr. Bakker—Nört stelt bij amen
dement voor om in art. XIX, alinea 2,
na het cijfer 1813, in te voegen de
woorden: uitgezonderd die. welke or
ganisch in de gemeentelijke archief
bewaarplaatsen behooren te blijven".
EEN RAADSVERGADERING
OVERROMPELD.
Bij de laatste gemeenteraadsverkie
zingen te Hoogkerk hebben de sociaal
democraten een zetel verloren aan de
communisten. De nieuw-gekozene, de
heer Hortinge is geen gemakkelijk
heer en hij zorgde door zijn optreden
ervoor, dat de inwoners (vooral de ar
beiders) van Hoogkerk, de raadsver
gadering met belangstelling volgden
om te genieten van zijn scherpe critiek
op het gemeentebestuur en* zijn mede
raadsleden.
Donderdagavond was de publieke
belangstelling zoo groot, dat de tribu
ne te klein bleek, zoodat de burge
meester de menschen moest verzoeken
heen te gaan. Dit was echter niet naar
den zin van den communist, die aan
spoorde tot blijven en toen de politie
om vechtpartijen te voorkomen, on
voldoende krachtig optrad, nam de
heer Horting het gezag in handen en
zei hij dat eerst de leden van den raad
de zaal zouden verlaten.
Toen geen andere uitweg meer mo
gelijk bleek, voldeden de burgemees
ter en de leden van den raad aan den
eisch. De heer Horting, en zijn partij-
genooten onder het publiek waren de
baas. De voor de raadsleden aanwe
zige sigaren werden gedeeld en de
heeren genoten van nun overwinning.
De voorzitter vroeg daarop verster
king van de politie te Groningen; vier
man marechaussees verschenen spoe
dig, verwijderden de rebellen uit het
gemeentehuis en stelden den raad in
staat tegen half tien de vergadering
was uitgeschreven om 8 uur met de
besprekingen een begin te maken. Nu
I zonder publiek. De vergadering had
verder een rustig verloop.
Land- en Tuinbouw.
lijkheid, baar steeds frissche moed,
haar onverstoorbare gezondheid, die
alle inspanning weerstond, teekenen
waren van een geheel genezen hart,
van een volkomen vergeten. Zij wis
ten niet, dat de zekerheid, door hem
begrepen en boog geschat te worden,
de onuitputtelijke bron voor haar was,
en waarmede haar levenskracht zich
voedde.
Juni naderde haar einde en Ebba
verlangde naar de vacantie, om zich
geheel aan haar steeds zwakker wor
dende pleegzuster te kunnen wijden.
Maar nog voor deze er was, kwam er
een nacht vol verschrikking.
Sidderend, smeekend om bet leven
dezer arme vrouw, zat Ebba lange, en
bange uren in haar kamer, wanho
pend niet te kunnen helpen, want
dokter Lubbers en juffrouw Moller
hadden baar weggezonden. Niemand
^liep er in het kleine huis en vrouw
Vosz stond met betraande oogen in
de keuken. Het werd dag en de dag
bracht zijn plichten met zich.
Ebba moest naar school. Ze kon
juist heden daar onmogelijk gemist
.vorden, dat begreep ze. Ze dacht er
aan, toen ze akelig en bleek door de
zonnige straten stapte, hoe dikwijls
iiannen met een sidderend hart hun
zaken waarnemen moeten, terwijl
thuis hun familie in gevaar en nood
verkeert.
De ijzeren roede van den arbeid
Irijft voorwaarts, altijd voorwaarts.
Er zijn tijden, dat zijn slag har 1
ALG. VEREEN. VOOR BLOEMBOLLEN
CULTUUR.
Hedenmorgen 11 uur i9 de 158ste Alg.
Vergadering der Alg. Ver. voor Bloembol
lencultuur geopend in de Keuringszaal
van het Beursgebouw, Lange Begijnestr.
13, te Haarlem.
De voorzitter, de heer Ernst H. Krelage
hield de volgende openingsrede;
Het is voor uw voorzitter heden niet
gemakkelijk een geschikt onderwerp te
vinden voor een openingswoord. Er zou
zeker alle aanleiding zijn eenige beschou
wingen te wijden aan het vraagstuk der
handelspolitiek, maar het zou niet gepast
zijn, sprekende van deze plaats, and«-re
denkbeelden te verkondigen van die van
het Hoofdbestuur als zoodanig. Mijn over
tuiging in dezen verschilt daarvan, en ik
acht het daarom juister dit onderwerp op
dit oogenblik te laten rusten, mij voorbe
houdende, bij het desbetreffend punt der
agenda de meening van de minderheid
van het Hoofdbestuur toe te lichten, als
daar aanleiding toe. is en dan niet spre
kende als voorzitter.
Een ander onderwerp, waarvoor de be
langstelling niet gering' is, zou in ons ge
bouw te vinden zijn, maar ik zou be
vreesd zijn mijn kruit te verschieten, als
ik het reeds in mijn openingswoord be
handelde, en ik meen, dat het beter is, ons
kruit droog te houden.
Liever beweeg ik mij- daarom een oogen
blik in de neutrale zone, en wil ik uwe
aandacht vragen voor het verkeersvraag-
stuk. Eenige weken geleden zijn op ver
gaderingen van belangstellenden in Den
Haag plannen ontvouwd voor een auto
weg voor snelverkeer, door de ontwerpers
gedacht als loopende van Amsterdam
naar Rotterdam, maar door de vergade
ring in grooter verband gewenscht geacht.
De motiveeriiig van het plan was deze,
dut het rtjkswegennet, ondanks de daarin
reeds aangebrachte en nog aan te bren
gt n verbeteringen, nooit in staat zal zijn
te voldoen aan het steeds toenemende
snelle en rechtstreeksche verkeer tusschen
de hoofdplaatsen. Men denkt zich daar
voor in de toekomst een opzettelijk voor
het doel aan te leggen weg, liefst op een
viaduct, om te voorkomen, dat langs den
weg gebouwd wordt en er dus nieuwe be
bouwde kommen ontstaan, die men juist
wil ontgaan .Men denkt zich zulk een weg
op een breedte van 10 Meter met een laag
muurtje in het midden. Aan weerszijden
van het muurtje is dan plaats van drie
rijen auto's in elke richting, waarvan het
langzame verkeer aan den buitenkant
toch altijd nog wel aan een verplichte mi
nimum snelheid van 80 K.M. zal moeteh
voldoen. De verhoogde weg heeft op tal
rijke punten opritten, die uitkomen op
de bestaande wegen, zoodat men van alle
kanten op den weg voor snelverkeer kan
komen.
De bedoèlde vergadering bracht den
voorgestelden weg AmsterdamRotter
dam onmiddellijk in verband met de in
Duitschland hangende plannen voor een
dergelijke verbinding van Hamburg over
Frankfort aan den Main naar Basel, wel
ke weer via Zwitserland zou aansluiten
bij den Italiaanschen autoweg van de
meren naar Milaan. Men achtte een ver
binding van den weg AmsterdamRot
terdam met het Oosten des lands noodza
kelijk, om zoo den weg HamburgBasel
te bereiken. Anderzijds werd aangedron
gen op voortzetting van den weg Amster
damRotterdam naar Hoek van Holland.
Het is voorloopig een vrij phantastisch
toekomstplan. Alles hangt, dunkt mij, af
van de totstandkoming van den weg Ham
burgBasel. Blijkt deze eenmaal werke
lijkheid te zijn geworden of te zullen wor
den, dan zal Nederland zeker niet achter
kunnen blijven en zich zoo spoedig mo
gelijk van een goede verbinding met dien
nieuwen hoofdverkeersweg moeten verze
keren, en tevens voor doortrekking van
den autoweg naar Hoek van Holland moe
ten zorgen.
Het is ik behoef het wel niet te zeg
gen een zeer duur plan, en er zal nog
heel wat water door het Spaarne vloeien
aleer er eenige kans is op verwezenlijking.
Blijkt echter de ontwikkeling van de groo
te verkeersrouten, voor snelverkeer in Eu
ropa in deze richting te gaan, dan zouden
wij inderdaad staan voor een radicale om
wenteling in de verkeerstoestanden, even
als bij de eerste invoering der spoorwegen.
Ook destijds heeft men daar zeer sceptisch
tegenover gestaan en ontbrak van over
heidswege de noodige medewerking, en
het is zeer wel mogelijk, dat wat de we
gen voor snelverkeer betreft, de geschie
denis zich zal blijven herhalen.
treft te hard voor een vrouwenhart.
En toen Ebba tegen den middag
thuis kwam, stroomde haar op den
trap al een onaangename chloreform-
lueht tegemoet.
Boven 9tond haar oude vader, warm
en rood en zeide:
Mijn kind onze Helene heeft
een zoontje 1
Ze vielen elkaar om den hal9. En ze
weenden lang.
Een zoon! Een kind der armoede en
der zorgen. Een kind, dat zijn vader
op het kerkhof moest zoeken. Een
arme, halve wees! En toch!
God zij lof en dankl zeide Ebba
uit het diepst van haar hart. We
zullen hem wel groot krijgen, voegde
ze er moedig bij.
Ja, hij i9 heel krachtig, zegt de
dokter. En Helene ligt zoo stil. Lub
bers is nog bij haar.
Later, toen Ebba bevend van opwin
ding in de kamer kwam om Helene
te omhelzen, scheen deze haar geheel
veranderd. En zij had zulke vreemd
soortige voorstellingen gehad, alsof
men op het gelaat der moeder nieuwe
wijding en het nieuwe geluk dadelijk
uioest lezen.
Bleek en stil als altijd lag Helene
en haar gelaat droeg geen spoor van
verandering of opwinding.
Maar toch daar, wat was dat
voor een vreemde, oudachtige trek om
den mond zoo angstig zoo ge-
teekend door door door den
dood!
I Ebba dacht er vol schrik aan.
En op eenmaal werd er iets aan
haar geopenbaard. Was niet deze stil
le apatische achteruitgang een wach
ten der arme vrouw geweest? Een
wachten op den dood?
Maar ze ontgaf het zich, ze dwong
zich tot een glimlach en zeide:
Papa en ik zijn zoo blijl En wat
zullen we den kleinen hengel verwen
nen 1
Ze bekeek hem in de wieg. Er was
echter niet veel aan te zien. Een rood
achtig stukje voorhoofd kwam tus
schen het kussen uit.
Ach, hoe aardig! riep Ebba en
sloeg de handen ineen. Toen keerde
ze zich om. Helene had geroepen.
Luisterend boog ze zich over het
bed.
Hij moet Richard heeten, zeide
de bleeke vrouw.
Ebba moest zich op de lippen bij
ten. Nu niet weenen. Nu geen aan
doening toonenl
Ik zal je wat zeggen, ging Helene
voort.
Nu niet. Een anderen keer, zoo
smeekte het jonge meisje. Je moet
niet zooveel spreken.
Maar met groote oogen recht voor
zich uitkijkende, als zag zij door tijd
en eeuwigheid heen, sprak Helene
verder:
Zeg hem nooit, onder welke Om
standigheden zijn vader stierf!
(Wordt vervolgd).
