NIEUWE LEIDSCHE COURANT
VRIJDAG 9 DEC. 1927
TWEEDE BLAD.
WAT DE BLADEN ZEGGEN.
De geest van Genèvs.
De heer Henri Polak, de voorzit
ter van de S.D.A.P., die geleerd door
ide ervaring, eindelijk genoeg heeft
gekregen van het stelsel van den
n-enzijdigen vrijen invoer, schrijft in
„Het "Volk" over bovenstaand onder
werp:
„De geest van Genève", zoo roe
pen de aanbidders van den vrijen
handel.
Jawel, „de geest van Genève",
maar de tastbare werkelijkheid, te
Genève waar te nemen, is van dien
feest nu niet bepaald sterk doortrok-
en.
Wie de handelingen der thans te Ge
nève zetelende, onder leiding van den
heer Coljjn staande conferenties be
treffende beschermende rechten en in-
en uitvoerverboden heeft gevolgd+ wie
acht .geslagen heeft op de magere re
sultaten, tot welke zij heeft gei ei d,,
moet, wel met een zeer buitengewone
portie optimisme gezegend zijn gewoi
dien, om hoop te kunnen koesteren op
iets anders dan op een stuk of wat
onbeteekenende, of schijn-maatregrien.
die: in de werkelijke toestanden er
verhoudingen geenerlei verandering zul
len brengen.
Er:was, of is, ook een „geest van
Locarno". Deze geest waart nu reed*
een paar jaren rond. Heeft iemand
iets bemerkt van noemenswaardige ver
betering in de betrekkingen tusschen
de natiën? Heeft iemand iets bemerkt
van ontwapening, onder den invloed
van dien geest?
Het omgekeerde is veeleer het ge
val.
Het- zal met den „geest van Genève"
niet anders gaan.
Misschien zal er na zeer vele jaren
eenigen invloed van uitgaan. Wellicht
zullen wij na zeer langen tijd in de
fiscale en economische politiek der
meeste landen eenige verandering in
de richting van den vrijen handel
zich zien voltrekken. Doch vooreerst
zal daarvan geen sprake zijn. De ver
tegenwoordigers der natiën, thans te
Genève om .de conferentietafel geze
ten, maken zóóveel captie, werpen
zóóvele excepties op, maken zóóveel
voorbehoud, wenschen zóóvele gele
genheden tot het innemen van uitzon
deringsposities, dat slechts pessimisti
sche verwachtingen voor een reeks
komende .jaren gekoesterd mogen wor
den.
Moeten wij nu intusschen maar blij-
- ven afwachten? Moeten wij met het
oog op den „geest van Genève", het
-er maar op aan laten komen, dat wij
den geest geven? Moet onze deur open
blijven staan, terwijl nagenoeg alle
deuren van anderen voor ons geslo-
- tea zijn? Moet ook deIndische cleur
openblijven, zóó dat Japan en andere
landen met hongerloonen de voortbreng
selen - der Nederlandsche nijverheid van
daar kunnen verjagen, zoodat er hier
nog greotere werkloosheid komt, dan
wij reeds, „genieten?""
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Renesse-Noordwelle
(Z.) P. v. d. Staay, te Westerbork (Dr.).
Aangenomen: Naar Wetsinge-Sau-
Werd, J. C. P. van Erkel, te Noordhorn.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Watergraafsmeer (als
hulpprediker), P. Warmenhoven, cand. te
Middelburg.
Aangenomen: Naar Watergraafs-
meer (als hulpprediker), P. Warmenho
ven,- cand. te Middelburg.
Bedankt: Voor Tijnje, H. Brinkman,
te Harmeien.
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen: Te Zierikzee, A. M. Berk-
hoff, te Amsterdam.
DE PREDIKANTSTRACTEMENTEN.
De officier van Justitie bij de TIaagsche
Rechtbank, Mr. Enger, heeft gisteren con
clusie genomen in de bekende zaak over
de predikantstractementen bij de Ned.
Herv. Kerk. waarbij de Ned. Herv. Ge
meente le Ouddorp van de Ned. Herv.
Kerk terugvorderde de door haar betaal
de en door de algemeen© Synode vastge
stelde bijdrage voor het predikantenfonds.
De conclusie luidt: ,.dat de Rechtbank
eischeresse verklare niet- ontvankelijk iri
hare vordering, haar deze ontzeggen, met
hare veroordeeling in de kosten van het
geding De uitspraak is bepaald op 1
Maart 1928.
Op de ran .-gering dezer conclusie ko
men we nader terug.
HET SCHRIFTVRAAGSTUK.
Onder leiding van haar voorzitter Ds. S.
W. Bos, heeft Donderdag 1 December 1.1.
de Geref. Jeugdcentrale te Leeuwarden
dezen winter haar eersten cursusavond ge
houden.
Dr. W. A. van Es behandelde 't Schrift-
vraagstuk.
De inleider begon met te wijzen op het
groote belang van dit onderwerp tegen
woordig, en groepeerde de stof om vier
punten. Fierst sprak hij van den Bijbel
als boek en behandelde daarbij de leer
van den kanon. Vervolgens handelde hij
over den Bijbel als tekst, en sprak daarbij
over den vorm, waarin de Schrift nu door
ons wordt gebruikt en gelezen. Hij had
het hierbii over de vertalingen, de op
schriften. de verdeeling in hoofdstukken
enz. In de derde plaats sprak hij over
den Bijbel als Schrift, waarbij de inspira-
tieleer ter sprake kwam. En tenslotte
over den Bijbel als openbaring. Hierbij
handelde spr. over het Schriftgezag.
Op dezen avond behandelde de spreker
in het bijzonder den Bijbel als boek.
De volgende cursus-avond (over den
Bijbel als .tekst) werd vporloopig bepaald
op Woensdag 4 Januari a.s.
Nadat op verzoek van den voorzitter de
inleider in dankzegging was voorgegaan,
werd de. vergadering gesloten.
GEREF. KERKEN IN H. V.
Men schrijft aan- de' Standaard -omtrent
de bevoegdheid-verleening tot 't spreken
van een stichtelijk woord in de Geref.
Kerken in H. V. aan den theol. student L.
Nieuwpoort, te Haarlem, dat de heer
Nieuwpoort tweede-jaars student is, en
vóór de zomervacantie van dit jaar pro-
paedeutisch examen aflegde, zoodat zijn
eigenlijke theologische studiën eerst van
eind Sept. dezes jaars af tot heden heb
ben geduurd.
PRAEPARATOIR EXAMEN.
In de gehouden vergadering van de
Classis Rotterdam der Geref. Kerken is,
na pTaeparatoir examen met algemeene
stemmen beroepbaar verklaard in de Ge
reformeerde Kerken, de, hi pr J. Bavinck,
Theol. candidaat aan de Vrije Universiteit
te Amsterdam, wonende Schiekade 120, te
Rotterdam.
De lieer Bavinck zal, na 1 Januari a.s,
gaarne de Kerken des Zondags dienen,
doch een eventueel beroep kan hij voor-
loopig niet in overweging nemen. De heer
Vreugdenhil over wier. wij gisteren reeds
bericht gaven, is bereid na 15 Januari a.s.
een eventueel beroep in overweging, te
nemen.
ZITPLAATSENVERHURING.
Te Borger (Dr.) besloot de Kerkeraad
der Gerei. Kerk, na sarnenspreking met
de Gemeente, de jaarlijksche zitplaatsen-
verhuring af te schaffen.
THE JL. SCHOOL TE KAMPEN.
Den 7en December droeg de rector van
de Theologische school te Kampen, Prof.
Dr. S. Greydanus, het rectoraat dezer
school over aan zijn opvolger, Prof. Dr. H.
Bouwman, met een rede over „Schriftge-
loof en Canoniek".
In zijn inleiding wees spr. er op, dat
men veelal er niet van weten wil, de H.
Schrift e©n gezaghebbend woord te laten
spreken op het- gebied der wetenschap,
van wijsbegeerte, natuurkunde, enz., en
zelfs od dat van de Theologie.
Komend tot zijn onderwerp, gaf hij
eerst een korte toelichting op de gebe
zigde termen, noemde ervolgens de bron
nen der Canoniek en wees daaibij aan,
dat het Nieuwe Testament zelf voor een
belangrijk deel hoofdbron is voor zijne
Canoniek. De bel eekenis hiervan werd
daarna uiteengezet met betrekking tot de
.Canongeschiedenis, en ten aanzien van
verschillende kwesties van .Canoniek, zoo
als de z.g.n. Synoptische k\v< stie, de be
paling van tijd, auteur, doel enz. van on
derscheiden Nieuwtestamentische ge
schriften, en inzake het Evangelie naar
Johannes.
Een aantal werken werden genoemd, en
met eenige meerdere uitvoerigheid wer
den-besproken geschriften an J. Leipoklt
A. von Harnack, II. Wi"disch e.a.
Spreker betoogde, dat de hoofdfactor bij
de Canoniek is de positie, welke de be-
RECLAME
oefenaar dezer wetenschap inneemt tegen
over de boeken van het Nieuwe Testa
ment en hunnen inhoud: van geloovige
uanneming, óf van ongeloovige verwer
ping. Deze doet vpelszins de gegevens voor
de Canoniek zus óf zoo war. rdeer en, bepa
len, cjmbineeren, uitleg-je' en tot dit óf
dat historiebeeld verwerken." Daarom is
ook op het gebied der Canoniek en van
ling niet: geloof èn etensehap, maar:
geloot' èn geloof, oil geloof, óf dat (on)-
geloof. En wat -pen van critischen kant
als resultaat van we'enzchapin dezen
uitgeeft, is méérmalen lerhts in min of
meer wetenschappelijk en vorm gekleede
(on gploofsbelij .tenis, maar geen voor een
scherp eritisch oordeel standhoudende
wetenschap.
Daarna deelde spreker de lata der
School mede.
HET PROTESTANTISME IN BELGIë.
Een medewerker van het Handels
blad schrijft:
Het protestantisme in België heeft
de sympathie van zeer veel Nederlan
ders, door wier financieelen steun me
nige tak van protest, arbeid in leven
wordt gehouden. Merkwaardig is wat
de „Torenwachter", het" maandblad
van tje „Vereen igiiig- tot Oprichting en
Instandhouding van. Vlaams che Prot.
Chr. Scholen", in zijn Novembernum
mer over het Belgisch Protestantisme
•schrijft:
„Er is nog nooit zoo overvloedig
voor de uitbreiding van het protes
tantisme in België gearbeid als te
genwoordig. En toch het protes
tantisme in Belgie is in nood. Op
vele plaatsen wordt het evangelie
des kruises gepredikt, doch de sa
menkomsten worden rnaar matig
bezocht. De zusters of broeders, die
op de half-leege banken plaats ne
men ,zijn meest menschen op ge
vorderden leeftijd die in hun denk
wereld nog geheel Roomsch zijn
We mogen gerust zeggen, dat behal
ve enkele oer-oude protest, families
het protestantisme aan liet1 Belgi
sche volk vreemd is. He komt ons
voor, dat dit een ernstige reden is
voor ons protestanten, om ons eens
te bezinnen over onze actie. Mén
bedelt de menschen bij elkaar. Met
kurlst en vliegwerk worden ze bij
elkaar gehouden. Protestant is men
bovendien in België, wanneer men
niet meer naar de' Roomsche kerk
gaat en wel eens, een evangelisatie-
samenkomst: heeft bezocht".
Na verder gewézen te hebben op het
groote gebrek aan bijbelkennis en de
middelen, welke aangewend worden
om die- kennis te vermeerderen, ein
digt dan het artikel met een opwek
king voor protest. chr. onderwijs. De
vereeniging, wier doel het is scholen
in dezen geest op te richten, wordt in
Nederland, geprotégeerd door een com
missie, waarvan o.m. lid zijn de hee-
ren minister SlotemaLcr de Bruine,
A. W. F. Idenburg, prof. Aalders, H.
H. Kuyper en A. H, Honig.
DE GEREF. KERKEN EN JAVA.
Aan het kort verslag van de verga
dering der Geref.zendingsarbeiders,
te Solo op Java gehouden, en in het
„Zendingsblad" gepubliceerd, ontlee-
nen wij, dat de zending ;der Ger. Ker
ken. in Indië zeer grooten voortgang
maakt.
Ook nu weer kon besloten worden
tot het zelfstandig' institueeren van
twee inlandsehe Kerken, Pambrijan en
Sragen, en ernstig werd overwogen,
hoe thans het groeiende aantal zelf
standige inlandsehe Kerken in clas
sicaal en synodaal, kerkverband zal
te organiseeren zijn, opdat bij algehee-
le zelfstandigheid, toch de band met
de Nederlandsche Geref. Kerken sterk
gelegd blijve. V.olledig bevoegde Ja-
vaansche predikanten, (die volkomen
gelijke rechten hebben met de Neder
landsche predikanten), komen er ook
meer. Thans heeft alleen Djocja dit
voorrecht; doch Keboemen en Poer-
woredjo staan op het punt te volgen.
Op de zendingsscholen komen hoe
langer hoe meer leerlingen; alleen in
het Solosche tellen deze scholen er
over de vijf duizend.
Het aantal predikanten uit Neder
land wordt ook gestadig vermeerderd;
thans heeft de candidaat Bergsma het
beroep naar het Friesche zendingster
rein (zendende kerk is Heeg) aange
nomen en hoopt na een goede voor
bereiding van waarschijnlijk twee
jaar speciale studie, te vertrekken.
Ook onder, de Chineezen wil men
gaan werken, De Gen. Synode der Ge
ref. Kerken in Nederland stelde daar
toe reeds in 1914 een subsidie van
2500 beschikbaar, sindsdien vermeer
derd tot 4500, doch resultaat had dit
nog niet. Misschien komt er thans uit
zicht ('er zijn 50.000 Chineezen alleen
in Midden-Java),dat te Magelang
daarvoor ierpahcl beroepen kan worden
PROTESTANTISME IN O.-EUROPA.
Sedert eenigen tijd is volgens „Das
Evang. Deutschland" onder de Roe-
thenen een beweging ten gunste van
het protestantisme merkbaar. De
Roethenen zijn Grieksch-Katholiek. In
Augustus is te Molodiatijn een prot.
gemeente gesticht, waartoe 200 men
schen toetraden. Een kerk is in aan
bouw. Ook. te Podhajezyki is een ge
meente van 130 zielen. Voorts zouden
in nog vijf andere plaatsen prot. gods
dienstoefeningen worden gehouden,
en de beweging zou aan het groeien
zijn.
VARIA.
Door de. Geref. Vrouwenvere.en. „Draagt'
elkanders lasten'1 is. de .vorigs week een
bezaar gehouden, ter, verkrijging van
eïëctriscne lichtkronen in de Geref.-Kerk
aan de Wilhel'minakade te IJmuiden.
Na aftrek van alle onkosten heeft deze,
bazaar 825.24 opgebracht. Een vorige
bazaar, voor hetzelfde dóel georganiseerd,
bracht ongeveer 700 op.
LOSLATEN.
Wi--Ti O-old .mijn bezoek? De moeder
cf het la d? i'k 'was het met mij zel-
ven ilie, eens.
De moeder ontring mij beneden. Zij
gil g zelve niet zitten, zij bleef staan.
Zij ging heen eii weder door da ka-
mor vL-ifcu onrust, van angst. Ik hoor
de een lang verhaal, dat ik al eer-
d.T had gehoord, - van haar kind. Voor
da moeder was het altijd nieuw; het
kwam niet. bij haur op,, dat er geduld
irxxdig was om aan té hooren van
mijn kant. „Nietwaar" daar kwam
het ten laatste óp neer, „God kan mij
het kird .niet afnemen? Hij zal het
immers mij laten, als Hij ons lief heeft?"
„Laat mij naar boven gaan", zeide
ik, „ik mag het kird vandaag toch
weer zien?
En wij gingen de trap op. Ik
wist nu bij mijzelven wien mijn be
zoek heden moest gelden, wie hier
het meest e?n kranke was, dé moe
deer of het kind.
„Ha, -riep een kinderstemmetje vroo-
lïjk, „komt u mij weer'wat vertellen?
Ivomt u hier zitten, bij mijn bedje?"
En zij was overeind gaan zitten, al
was het moeilijk gegaan.
„Zeker, kom ik wat vertellen. Wat
ik vandaag toch gezien heb" zeide ik,
en ik wachtte even.
„Wat dan?" zeidede kleine.
„Op straat. Daar waren jongens die
fiee'den. Zij hadden een mooienvink
n dien hadden zij een touwtje ge-
borden om den poot. En toen lieten
zij den vogel dos. Blij, die vogel? En
weg vloog hij. Tot het oneens aan
d a ruk van net touw voelde, dat hii
niet verder kon vliegen; en toen viel
hij van den ruk op-'den grond. Dat
<föed den vogel pijn. „Arme vogel"
zuchtte mijn kleine kranke, „waarom
'Bieten d'.e nare jongens hem niet
vrij?" „Ja, dat vind ik ook", ant-
wou'dde ik, cle moeder niet aanzien
de „de vogel zou bljj geweest zijn
en heel hoog gevlogen zjjn in de
blauwe lucht, hee'emaal naar den he
mel'. „Moeder", .zeide zij, „waarom
£aat u huilen?" En nu kuste het
kird do moeder, die weenen moest,
het kind wist niet waarom?
?,ïk zal d-3 koorden doorsnijden",
zeide zij tegen mij, toen wij de trap
afgingen: „vogels moeten vrij zjjn en
vliegen heel horg naar de blauwe lucht"
Maar ze zeide het als een wier
hart gebroken was, en dat niet ge
nezen zou dan na heel langen, lan
gen tijd.
(„Prédikbeurtenblad"). S. ULFERS.
-
Gisteren had overeenkomstig het sta
tuut van het Hof de verkiezing plaats
van een nieuwen president en vice-
president van 't Permanente Hof van
Intern. Justitie te Den Haag. De uit
slag is, dat tot president is gekozen
voor het tijdvak van 3 jaren (1928—
1930), de heer Anzilotti (Italië), waar
van hierbij een foto.
Gemeenteraad Leiden.
(Zitting van gistermiddag).
De vergadering wordt te twee uur door
den Burgemeester, Mr. A. van de Sande
Bakhuijzen heropend.
Aan de orde is de voortzetting der al
gemeene beschouwingen over de begroo
ting voor 1928.
Het woord is aan den heer Goslinga
weth., die opmerkt, dat bij het optreden
van dit college de begrooting reeds klaar
lag. Daaruit blijkt, dat het tegenwoordige
college niet voor elk woord en elk cijfer
verantwoordelijk kan worden gesteld.; Het
tegenwoordig college neemt wel de be
grooting in het algemeen over. Wanneer
het college niet op elke opmerking in kan
gaan, moet dit verklaard worden uit het
nog niet geheel ingewerkt zijn van de le
den.
Spr. wil in de eerste plaats tegen den
heer Sijtsma opmerken, dat Nvanneer hij
spr. waarschuwt tegen zelotismo dit een
bijsmaak heeft. Li zijn onschuld) gsten
vorm „het ijveraar zijn" wil spr. 't gaarne
zich doen aanleunen. Er zijn helaas te
weinig ijveraars.
Wat de financieele toestand aangaat,
merkt spr. op, dat de grootste en eerste
proletariër in de gemeente is de wethou
der van Financiën. Spr. is dankbaar, dat
de begrooting nog zoo kan opgemaakt
worden. De toestand is niet schitterend,
maar met uiterst voorzichtig beheer kun
nen wij er komen. Dank zij dat beleid, spr.
noemt den heer de Gijselaar, zijn wij door
den crisistijd behoorlijk heen gekomen.
Ook onze bedrijven zijn er behoorlijk ge
komen.
De zuinigheid moet betracht worden in
vermeerdering van inkomsten, maar ook
in beperking van uitgaven. Niet alles kan
beperkt, maar zooveel mogelijk moet te
gen permanente uitzetting van uitgaven
worden gewaakt.
De heer de Reede slaakte een klacht,
dat de inkomstenbelasting een ton zal te
genvallen. Onze inkomstenbelasting is
zeer hoog. Er moet gestreefd worden naar
verlichting. Spr. durft echter verschillen
de gedane voorstellen niet aanvaarden.
Zoo o.a. een voorstel van den heer van
Eek, dat ƒ270.000 zal kosten. Er zijn in
Leiden slechts 266 aanslagen bov-en de
ƒ10.000. De vicieuse cirkel: belasting-ver-
hoogen, belasting-vlucht, wordt dan wel
gesloten.
FEUILLETON.
EBBA EN HELENE.
65. o
Op die vraag zou ik neen moeten
zeggen, maar omdat jij het bent, zeg
'ik ja.
Daarbij ging Helene achterover lig
gen en vouwde haar lange, dunne vin
gers op het boek in haar schoot.
Denk eens aan, begon Ebba, doc
tor Eberhardt wordt directeur in Fran
kenhausen.
Wie is dat? Wat gaat dat jou en
mij aan?
Lieve help! zeide Ebba met een
vvanhopigen blik naar het plafond, ik
heb je toch verteld, dat doctor Eber
hardt de grootste kracht is bij juf
frouw Drews en dat juffrouw Drews
al toespelingen maakte op mogelijke
veranderingen, want Eberhardt had
haar zijn kans op de directeursplaats
op het gymnasium in zijn geboorte
stad natuurlijk toevertrouwd. Nu is
het een feit en ben ik voor vast bij
juffrouw Drews aangesteld/Een deel
van .de üren van doctor Eberhardt
gaat op mij over.
Arm kind! merkte Helene op.
Sla. je dan die kinderen niet van on
geduld. om de ooren, als ze dom zijn?
Zoo'n impulsief mensch als jij?
Nu ja dat is mijn zwakke zij
de. Het kost me soms razend veel
moeite niet uit te vallen. Maar juf
frouw Drews zegt, dat het haar in het
begin ook moeie kostte. Anders gaat
het prachtig. Juffrouw Drews zegt,
dat ik een frisschen, jongen toon hel),
dien ze graag heeft, en zeer aanschou
welijk kan onderwijzen.
Ebba nam haar portemonnaie uit
den zak en haalde er een papiertje uit
een van ouderdom zwart geworden
ding.
Denk eens aan. Helene, ik heb
sedert Februari tot begin April vier
honderd en zeventien mark verdiend.
Helene sperde de oogen wijd open.
Jij? zeide ze, jij? Ach, hoe grap-
briefje af, ik heb.'honderd en drie les
sen bij juffrouw Drews gegeven. En
denk eens aan. die arme juffrouw
Kuhn is nog niet van haar longontste
king genezen gemiddeld drie mark
per les. En op mijn literatuur cursus
heb ik zes jonge meisjes. Ieder betaalt
een mark vijftig per avond. Twaalf
maal is het al geweest, dat maakt
acht honderd mark. Op de leesavou-
den over natuurwetenschap is nie
mand ingegaan.
Ze stak haar portemonnaie en haar
briefje weer bij zich.
Bij juffouvv Drews krijg ik vijftien
honderd mark per jaar, na twee jaar
stijgt het tot achttien honderd. En
met privaalessen kan ik nog wat bij
verdienen. alsook met dien cursus!
Wat zeg je er van, schat? Wat zeg je
wel.
Ze sprong op en gaf Helene een kus.
Ben je werkelijk heel gelukkig?
vroeg Helene.
Ja, dat ben ik.
Volkomen gelukkig? vroeg ze op
een bijzoncleren toon.
Ebba kreeg een kleur. Tranen scho
ten haar in de oog-en.
Laten we daar als je blieft niet
over spreken. Ik moet er over heen.
Weet jedapper blijven. Maar dit
eene wil ik je wel bekennen: als ik
zoo in de schoolkamer sta en de meis
jes inpomp, dat de Peloponesche oor
log van 431—404 voor Christus ge
duurd heeft, en'dat hij drie perioden
had, wat ze nooit onthouden, of wan
neer ik daar de politieke aardrijks
kunde van Duitschland duidelijk
tracht te maken, en het aantal vor
sten- en hertogdommen wil niet in
haar hoofd blijven hangen, dan denk
ik dikwijls: Heb ik daarvoor mijn
schepen verbrand?
Ze glimlachte onder haar tranen,
veegde haar oogen met haar zakdoek
af en besloot:
Dat was bet toch eigenlijk niet
wat ik wilde, alle jaren in een nieuwe
klasse den Peloponesischen oorlog en
zoo voorts inpompen.
Ja. wat wilde je dan? vroeg He
lene.
Ebba keek lang voor zich uit.
Als ik je dat met een woord zeg
gen kon, dan was dat misschien het
vrijmakende voor véle, vele vrouwen
zielen. Men stelt zich zooveel in het
hoofd, als men altijd van de vrijma
king der vrouw leest. Ten laatste
dénkt men, dat het oneerlijk toegaat
in de wereld, oneerlijk tegenover de
vrouw. En dan ,wil men trotsch en
groot met den man gaan wedijveren.
Een en ander kon wel wat beter
ingericht zijn in de maatschappij voor
de vrouw. Maar daarover denken toch
weinigen. Velen meenen. dat de gren
zen voor de vrouw te eng zijn. Maar
nu weet ik het sinds lang: Vrouw
blijft vrouw, er is geen nieuwe moraal
alleen zijn er nieuwe werkplichten,
zooals Trude zegt.... En dan had ik
het geduld ook niet, mij zoo langza
merhand in mijn levenstaak in te
werken; ik wilde zoo hals over kop
tot groote daden en werken overgaan.
Maar nu weet ik het: het zou toch de
grootste werkkring geweest zijn naast
hem, naast een man als aanvullende
te staan, huis en familie te helpen
stichten. Dat heb ik verspeel cl,Nu, dan
inoet men zich op een andere manier
nuttig zien te maken.
Hoe ben je toch tot zoo'n omkeer
#in je levensbeschouwing gekomen?
"vroeg Helene.
Och. antwoordde Ebba, dat is zoo
langzamerhand gegaan. Ik heb over
deze dingen ook wel met juffrouw
Drews gesproken. Dat is oppervlakkig
gezien een vroolijk mensch. Maar zei
de zij, dat heeft èen oorzaak. Nu heb
ik wel eens gedacht, wat die. oorzaak
kon zijn, en ik ben er achter gekomen
Zij is namelijk een oprechte Christin,
en heel haai- levenswandel getuigt
daarvan. Direct onderging, ik den in
vloed daarvan bij mijn sollicitatie. Zij
veroordeelde mij niet. maar gaf mij
vriendelijke raadgevingen.
O, viel Ebba uit, ik ben jaloersch op
haar. Ik zou ook zoo willen zijn.
Zij heeft mij ook dringend aanbevo
len den Bijbel te lezen en te bestudee-
ren. En sindsdien doe ik dit trouw,
en ik moet je zeggen, het, is mij tot
grooten steun.
Zoo, zeide Helene;
Dus' je kunt je lot nu gemakke
lijk dragen?
Neen zeide Ebba, zoo gauw gaat
het niet. Ik heb nog wel eens moecle-
looze en driftige buien. Ze zucbte diep
Maar hartje, zeide Helene, een
meisje als jij! Als je trouwen wilt,
vind je dadelijk een man. Zeide je niet
dat die doctor Eberhart je zeer het hof
maakte? Onder de oogen van juffrouw
Drews nóg wel! Als dat geen eerlijke
bedoelingen zijn
Neen, sprak Ebba, terwijl weer de
tranen in haar opgen kwamen, ik kon
hem niet aanmoedigenik kori niet
Heb je altijcl Andrpas Alteneck
nog lief? riep de jonge vrouw ver
baasd.
Ebba sprong op.
(Wordt vervolgd).
