NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Gewijde en Ongewijde
Historie.
AAN HET ZOEKLICHT.
van
WOENSDAG 30 NOV. 1927
TWEEDE BLAD.
JOZEFS CRISISPOLITIEK.
Malaise en economische crisis zijn
in den modernen tijd verschijnselen
die samenhangen met onze huidige
productiewijze. Zij zijn het gevolg
van overproductie of van ondercon
sumptie: er is te veel voortgebracht,
niet gerekend naar de behoeften
maar naar de koopkracht. In den na-
oorlogschen tijd dien wij thans bele
ven is dit grootendeels een gevolg van
de uitputting en verarming na den
wereldoorlog.
In den ouden tijd, toen de maat
schappij nog' veel eenvoudiger en pri
mitiever was ingericht, kwamen der
gelijke economische crisissen niet in
dëiizelfden zin als thans voor. Dat
komt omdat men toen niet voor de
markt doch voor de directe behoefte
produceerde.
Toch behoorde wat wij tegenwoor
dig malaise zouden noemen ook toen
niet tot de onbekende dingen, doch
dan stond zij meer rechtstreeks met
het natuurgebeuren in verband. In
Egypte was een dergelijke tijd van
duurte en hongersnood een gevolg
van het uitblijven der overstroomin
gen van den Nijl.
Van zulk een hongersnood, die ze
ven jaar duurde, verhaalt een Egyp
tische tekst, welke op een der rotsen
van het Nijl-eiland Sehel gegrift
9taat. Wel is dit opschrift volgens de
onderzoekingen der geleerden eerst
Uit den tijd dér Ptolemeeën afkom
stig (enkele eeuwen vóór Chr.) doch
het is waarschijnlijk, dat het een her
innering uit oeroude tijden bevat
Dat opschrift laat Farao Zosen uit de
derde dynastie (vóór 3000 v. Chr.) aan
den gouwvorst van Elefantine kla
gen: „Ik ben in groote zorg over de
bewoners van het paleis. Mijn hart is
zeer bekommerd over de ramp, dat
tijdens mijn regeering de Nijl nu
reeds zeven jaren niet buiten zijn
oevers is getreden. Er zijn weinig
veldvruchten, ook ontbreekt het aan
gras, ja aan alles wat eetbaar is.
Iedereen bosteelt zjjn ï.aaste. De kin
deren huilen, het hart der ouden is
gebogen, hun knieën knikken, hun
armen hangen slap. De hovelingen
zijn, radeloos, de voorraadschuren
zijn geopend, maar alles wat er in
was is opgeteerd".
Aan de zeven magere jaren gingen
zeven jaren van overvloedigen oogst
vooraf. In die jaren van hoogconjunc
tuur produceerde Egypte veel meer
graan dan het zelf behoefde, zoodat
het soms groote hoeveelheden uit
voerde. Zoo heet het van Farao Mer-
neptah (12251215 vóór Chr.) in een
opschrift, dat hij per schip graan le
vérde aan de Hethieten.
Jozef, door Gods Geest voorgelicht,
Wist dat op de rijke jaren jaren van
gébrek en hongersnood zouden vol
gen; daarom nam hij maatregelen
om pet graan in voorraadschuren op
te leggen.
Tóen het land in de zeven jaren
van den overvloed volop voortbracht,
verhaalt Gen. 41 47 e.v., verzamelde
Jozef gedurende dien tijd allerlei le
vensmiddelen, en legde hij mond
voorraad op in de steden; in elke stad
legde hij de opbrengst van het veld,
dat er rondom lag. Zoo verzamelde
Jozef graan als het zand aan de zee,
in zoo groote hoeveelheden, dat men
ophield het te meten, omdat er geen
getal meer was om de hoeveelheid te
berekenen.
Toen dan ook de hongersnood aan
brak, was er in geheel Egypteland
nog brood voorhanden. Toen de be
volking gebrek begon te lijden en het
vólk tot den farao om brood riep, zei-
de de farao tot alle Egyptenaren:
„Gaat tot Jozef 1 Wat hij u zeggen zal
moet gij doen!"
Toen opende Jozef alle opslagplaat
sen van koren, en verkocht koren aan
de Egyptenaren.
Hoe Jozef bij dit verkoopen van
koren te werk ging, verhaalt Gen. 47
vs. 13—2fi. Eerst gaven de Egyptena
ren hun geld om daarvoor koren te
koopen, vervolgens hun vee, daarna
huh akkers en zichzelf. Jozef nam
hun voorstel aan ,doch gaf hun deze
akkers weer in erfpacht terug onder
voorwaarde dat 20 pCt. van de op
brengst voor den farao zou zijn. Wij
in onzen tijd zouden zeggen: zij
moesten 20 pCt. aan den fiscus offeren
Hoe moeten wij over deze crisispo-
litiek van Jozef oordeelen? Naar onze
moderne begrippen zou het oordeel
niet zeer gunstig luiden en het is dan
ook begrijpelijk, dat er geleerden zijn
geweest die deze maatregelen schan
delijk genoemd hebben.
Toch is dit niet juist. Want wij
moeten bij onze oordeelvellingen re
kening houden met den tijd en de
plaats en de omstandigheden en kun
nen het Egypte van 35 eeuwen gele
den niet meten met onzen 20ste-
eeuwschen Westerschen maatstaf.
Bovendien moet men in het oog
houden, dat de farao als de eigen
lijke bezitter van allen grond in Egyp
te beschouwd werd, dat de afdrach
ten aan den farao in verband ston
den met den oogst dien elk jaar op
bracht alsmede dat deze oogst in nor
male tijden zeer overvloedig was,
dank zij de groote vruchtbaarheid van
het Nijldal, en dan zal men over Jo
zefs politiek wel gunstiger oordeelen
dan men volgens den eersten indruk
doen zou.
Eén categorie der bevolking vorm
de een uitzondering op den regel; dat
waren de priesters. Het land der
priesters Kocht Jozef niet, verhaalt
Gen. 47 22. Dezen verkeerden n.l. in
veel gunstieer omstandigheden dan
de overige Egyptenaren: voor hun on
derhoud as, zooals de Ejyptische
geschiedenis leert, goed gezorgd, zoo
dat zij niet in denzelfden nood
toestand kwamen als de anderen. De
temnelg beschikten over belangrijke
bezittingen aan akkers, die ten tijde
van Bamses III naar 't schijnt meer
dan 15 pCt. van de bebouwbare op-
"vlakte uitmaakten. Bovendien ee-
noten de nriesters nog andere voor-
deelen: zij hadden een „bescheiden",
d. w. z. een bepaald deel van den fa
rao en aten daarvan. Het was alzoo
riet noodie dat de tempeleoederen
aan den farao verkocht werden.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Beroepen. Te 's-Grevelduin-Capelle,
W. Rijnsburger, cand. te Utrecht. Te De
Wilp (toez.) H Bax, cand. te 's Graven-
hage.
Aangenomen: Naar Randwijk, F. v.
Asch, te Den Haan.
B e d a n k t:. Voor Gramsbergen. J. P. v.
Leusden, te Steenwijk.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Middelburg, W. H.
den Houtirig. te Huizum.
Bedankt: Voor Anna Jacobapolder en
Andel, Giessen Rijswijk, B. Telder, te Via
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen: Te Dokkum, B. Oosthoek
te Soest.
BEVESTIGING, AFSCHEID, INTREDE.
Ds. H. Ph. Ingwersen hoopt* Zondag 1
Jan. as. afscheid te nemen van de Geref.
kerk te Nijkerk om Zondag 8 Jan. d a v.
intrede te doen te Katwijk aan Zee. Be
vestiger is Ds. H Meijering te Katwijk a.
d. Rijn.
Na een ruim 7-jarig verblijf nam Ds.
J H. Telkamp, wegens vertrek naar
Utrecht, waar hij de vacature van wijlen
Dr. J. C. de Moor gaat vervullen, Zondag
avond in een gewonen dienst in de Noor-
derkerk afscheid van ile Geref. kerk van
Middelburg. Ds. Telkamp preekte over
Jes. 50 10 en 11.
Aan zijn verzoek orn zelf ook niet te
worden toegesproken werd in zooverre
voldaan dat alleen ouderling C. Weeda
aan het einde van den dienst namens
den kerkeraad een sober woord van dank
sprak. Hij gaf een overzicht van het in
die 7 jaren tot stand gekomene, daarvoor
den scheidenden predikant erkentelijkheid
betuigend.
De gemeente zona Ds. Telkamp hierna
staande de zegenbede toe uit Ps. 121.
Ds T'lkamp zal Zondag 11 Dec as. te
Utrecht door Ds. P. Ch. v. d. Vliet wor
den bevestigd en dan Donderdag 15 Dec.
aldaar Zijn intrede doen.
Ds. J. DEKKER.
Ds. J Dekker. Geref. Predikant te Lex-
mond, hield naar aanleiding van Ps. 118
23 voor zijn gemeente een gedachtenisre
de in verband met zijn 35 jarig ambtsju
bileum.
Na afloop sprak ouderling Bikker nog
eenige waardeerende woorden nn liet door
de gemeente staande de zegenbede uit
Ps. 134 toezingen. Door de gemeente was
aan haar leeraar tot aandenken geschon
ken een gouden horloge.
OUDERLINGENCONFERENTIE.
Te Den Haag zal in de Westerkerk he
denavond (7 uur) een conferentie plaats
hebben van ouderlingen der Geref. Ker
ken in de classis Den Haag. Als referent
hóópt op te treden de heer W. F. Oldert,
van Sche veilingen, met het onderwerp:
„Het huisbezoek en de jeugd".
KERKELIJKE VERKIEZINGEN.
Bij de verkiezing van notabelen voor
de Ned. Herv. Gemeente te Harderwijk
zijn de candidaten van de afd. van den
Gereformeerden bond gekozen.
De VRIJE GEM. TE AMSTERDAM.
Heden bestaat de Vrije Gemeente te Am
sterdam een halve eeuw. Zij werd gesticht
30 November 1877 door een aantal moder
nen, die den strijd tegen de orthodoxie in
de Ned. Herv. Kerk moe waren. Voorgan
gers dezer gemeente waren achtereenvol
gens Ds. P. H. Hueenholz en Mr. H. Ro
gaar, terwijl Ds. H. G. van Wijngaarden
in 1917 als zoodanig optrad.
VOOR DE ZUIDERZEE ARBEIDERS.
De Kerkeraad der Geref. Kerk van Me-
demblik heeft het catechisatielokaal be
schikbaar gesteld voor de Zuiderzeebewer-
kers. Zij maken hiervan 's Zaterdagsmid
dags een druk gebruik. Gelegenheid tot
bekoming van koffie en thee wordt aan
geboden. Voorts is lectuur aanwezig.
KRISHNAMURTI.
Dat de heer Krishnamurti, het hoofd
van de Orde van de Ster, toch wel anders
over zijn positie denkt, dan zijn volgelin
gen doen, of althans hebben gedaan, blijkt
uit een belangwekkend geschriftje, van
den heer K. zelf. Het bevat niet anders
dan een toespraak van den heer K„ die
hij dezen zomer te Ommen in het Kamp
beeft gehouden (2 Aug.) maar ze zal voor
buitenstaanders toch vrij veel nieuws
brengen na wat omtrent de zending van
den heer K. in de wereld gezegd was.
Het geschrift komt hierop neer, dat het
hoofd van de orde van de Ster in dit
boekje uiteenzet, hoe hij zich heeft los
gemaakt van hetgeen anderen hem ver
zekerden met betrekking tot den Wereld
leeraar, en de ról, "die hij in verband lot
den Wereldleeraar zóu hebben te vervul
len. Schr. wenscht ook anderen los te
maken van vooropgezette meeningen. Hij
schrikt térug voor elke scherpe definitie
en voor elke organisatie, omdat zijn er
varingen zich niet in woorden laten vast
leggen en zijn werk niet aan individuen
gebonden mag worden. Dan schrijft hij
verder o.m.:
„Veronderstelt dat iemand in staat >\as
u te zeggen dat ik de Wereldleeraar ben,
op welke wijze zou dat u helpen en hoe
zou dat dé waarheid veranderen? Op
welke wijze zou inzicht komen tot uw
hart en kennis tot uw hoofd? Indien gij
afhankelijk zijt, van gezag, zult gij uw
grondvesten bouwen op het zand en de
golven van de smart zullen komen en ze
wegspoelen. Maar als*gij uw grondslagen
bouwt op de rots. op.de rots van uw
eigen leed- en smart; indien gij in staat
zijt daarop uw huis teN bouwen, steen na
steen, ervaring na ervaring, dan zult gij
in staat zijn anderen te overtuigen".
De heer Krishnamurti noemt thans Zich
zelf wel Leeraar, maar alleen omdat hij
een is geworden met den Oorsprong en
het Doel van het leven. Hij heeft, zoo
schrijft hij, het geluk en de bevrijding ge
vonden, omdat hij een is met den Gelief
de; de Geliefde (goeroe), die is in de kla
re hemelen, elke bloem, elk menschelijk
wezen; de Geliefde, die men kan noemen
met den naam Christus, Boeddha, Lord
Maitreya, Shri Krishna of welken ande
ren ook. Door deze vereeniging met den
Geliefde heeft hij zijn bestemming be
reikt. zooals het naar zijn inzicht ons al
ler bestemming is. daardoor bevrijd te
worden van alle beperking, alle zorgen,
alle smart.
Ontdaan van alle theosofische omsluie
ringen blijkt hieruit toch dat de heer K.
meent d e groote Leeraar te kunnen zijn.
Maar tevens schrikt hij terug voor de
consequenties.
Intusschen is hetgeen in Augustus reeds
afschrikken of verrassen zij gaven
Ebba een wondervol gevoel van een
troostrijke bescherming.
Wel verdween dit gevoel aanmerke
lijk, toen zij den volgenden morgen op
zijn dierbare trekken het stempel ier
ziekte maar al te duidelijk zag. Maar
toch was haar geheele wezen als opge
heven door moed en kracht. De arbeid
der verpleging, nauwkeurig door voor
schriften geregeld, viel haar zeer
licht. Zij gevoelde zich dadelijk op
haar plaats en bewoog zich zoo zeker
als ware zij altijd ziekenverpleegster
geweest.
De oude man glimlachte gelukkig,
toen hij zijn dochter herkende.
„Mooi", fluisterde hij, .,mooi dat je
er weer bent".
Over Zijn toestand scheen hij niet
te denken. En als hij geen koorts had
ijlde hij niet. Het was al9of de besehei
denheid van zijn bestaan hem ook
niet in zijn ziekte verliet.
's Nachts zat Ebba naast hem, half
sluimerend als hij sliep. Maar altijd,
met een verwonderlijk instinct van
de verloopen tijdruimte, altijd vloog
zij uit den zachten, ouden leunstoel
op, als het oogenblik voor het drank
je of den kouden omslag was geko
men. Over dag zat zij meestal voor
het raam. Buiten was de hemel hel
der en strak. Men kon er niet in zien
zonder met de oogen te knippen. De
sneeuw lag twee voet hoog. De strui
ken van het voortuintje staken zwart
boven het witte kleed uit. Op de groo
te takken der linden lagen in de hol-
RECLAME
Vrouwenhanden
welke huishoudelijken arbeid verrichten,
blijven zacht, gaaf en blank door
Doos 30-60-50, Tube 80 ct PURO
door ons gezegd werd duidelijk, dat het
woord van Christus waarheid is dat de
menschen de leugen liever hebben dan
het licht. De theosofie blijft propageeren
de komst van Christus in langzaam wor
dende gedaante terwijl Gods Woord,
Christus zelf ons leert, dat hij zal komen
als de bliksem geheel onverwachts. Zal
koinen op de wolken des hemels in groote
majesteit.
HET RAADSEL VAN KONNERSREUTH.
In de Frankf. Ztg. schrijft dr. Richard
Stephan, directeur van de Kliniek van
het Malariaziekenhuis te Frankfort, eeni
ge feuilletons over Therese Neumann. Dr.
Stephan heeft op last der bisschoppelijke
overheid Therese Neumann onderzocht en
de verschijnselen langen tijd waargeno
men. Hij acht bedrog ten eenenmale uit
gesloten. De symptomen der stigmatisee
ring heeft hij geconstateerd; zoo ook de
merkwaardige stofwisselingsverschijnse
len. Zijn slotsom is, dat alle verschijnse
len, ook die der wonderbaarlijke stofwis
seling. tot natuurlijke oorzaken te herlei
den zijn en dat er geen reden is om te
spreken van een „verbreken van de na
tuurwetten." Hij acht Therese Neumann
hysterisch (dit woord zuiver wetenschap
pelijk zonder eenige deprecieerende mo-
reele bijbeteekenis opgevat) te zijn en ook
stofwisselingsverschijnselen als het mini
male voedselgebruik e.d. stelt hij op één
lijn met hysterische verlamming en blind
heid. Onjuist is de meening, dat het meis
je niet vermagerd zou zijn. Wel degelijk
is 'n aanzienlijke vermagering ingetreden,
maar volgens dr. Stephan kan ook dit pro
ces nog lang duren. De invloed dien1 The-
iese Neumann op haar omgeving oefent is
z.i. niet zoozeer in haar lichamelijke ver
schijnselen gelegen als wel in het merk
waardige, dat dit eenvoudige boerenmeis
je een intensiteit van geloof bezit, die
slechts zelden wordt gevonden.
Inmiddels is, alweer volgens het „B.
T.", in de „Deutsche Medizinische Wo-
chenschrift" een opstel verschenen van
dr. J. Neuburger, die mededeelt, in het
ziekenhuis te Zehlendorf een man in ob
servatie te hebben gehad, die ook stig
mata vertoonde, en wel onder invloed van
wil en voorstelling, die werden gewekt
door de berichten over Thesere Neumann;
eerst onbewust, uit kracht van de voor
stelling, later door een bewusten wil.
GIFTEN EN LEGATEN.
De Geref. Kerk van Vriezenveen ont
ving een gift van 1000.
BINNENLAND.
DE KONINGIN NAAR AMERSFOORT
Het staat thans vast, dat de Konin
gin a.s. Donderdag- te Amersfoort de
feestelijkheden ter herdenking van
het 70-jarig bestaan der Rijschool zal
bijwonen.
Koningin en Prins zullen daartoe
a.s. Donderdagochtend per gewonen
Staatsspoortrein ten 11 u. 29 's mor
gens uit Den Haag naar Amersfoort
reizen, waar zij te 1 uur aankomen.
Aan het station Amersfoort zullen de
vorstelijke personen per auto naar de
Rijschool rijden waar d aankomst te
2 uur plaats heeft.
Uit Amersfoort wordt naar Den
Haag teruggekeerd des namiddags
ten 4 u. 38 min. aankomst te Den
Haag ten 6 u. 20 min.
Koningin en Prins zullen bij het be
zoek aan de Rijschool vergezeld wor
den door Jonkvrouwe vaj Swinderen,
eerste Hofdame; Hr. Ms. eerste-stal-
meester, baron Bentinck; majoor jhr.
de Jonge van Ellemeet, adjudant van
Hare Majesteit; den adjudant van
Prins Hendrik, maj. jhr. Laman Trip
en den ordonnance-officier der Konin
gin, le luitenant baron Sirtema van
Grovestins.
EURGEMEEST7R VAN HOOGEVEEN
Naar wij vernemen is met ingang
van 1 December benoemd tot burge
meester van Hoogeveen de heer J.
Tjalma, thans burgemeester van Ge-
nemuide
DE BOTSING BIJ RIJSWIJK.
Wij vernemen, dat de commissie-
Van der Vegt, door den Minister van
ten heele nestjes van sneeuw. In de
kale takken had het ravenvolkje het
druk met af- en aanvliegen, met het
krassen en slaan met de Vleugels.
Op den staatweg vloog de jeugd
heen en weer.
Het kijkje in deze kleine wintersche
wereld deed vriendelijk en goed aan.
Men kon nu ook over de boomtoppen
van het stadspark heenzien, die blauw
achtig bruin tegen den horizont af
staken. Daar buiten lag z ij n huis,
z ij n werkplaats.
Of hij wel gehoord had, dat haar
vader zwaar ziek was? Dat zij zelf
thuis gekomen was?
Niemand sprak tot haar over hem.
Dat was natuurlijk. Er was iets pijn
lijks in.
De goede juffrouw Moller toonde
tamelijk duidelijk, dat zij medelijden
met Ebba had. Dat deed wel pijn.
Maar Ebba nam het de voortreffelijke
vrouw niet kwalijk. Het was immers
goed gemeend. En niet iedereen is in
staat zijn medelijden te verbergen.
Daartoe behoort een groote hoeveel
heid fijn gevoel.
lederen dag kwam Helene twee
maal. Zij reed in een equipage voor.
Dan stond zij, in haar kostbaren pels
en met een fluweelen baret op, door
een prachtige veer versierd, een beet
je onbeholpen in het portaal voor Eb
ba, en informeerde fluisterend hoe
het ging. Zij bracht iederen dag bij
haar morgenbezoek iets mee; 'n flesch
Tokayer, fijne cakes of bloemen, Daar
lag de gelijkmatigheid in van een pro-
Leiden. 30 Nov. 1927
De concurrentie speelt toch maar
een groote rol in de wereld. En dat
niet slechts ln den handel doch ook
in de politiek.
Vooral de socialisten, die in 't ge
wone leven de concurrentie beschou
wen als een der uitwassen van het
„kapitalistische stelsel", doen er in
het parlement dapper aan mee. Zelfs
ten opzichte van den heer Braat.
Deze laatste heeft in de Kamer al
meermalen het pleit gevoerd voor de
belangen der ouden van dagen. En
steeds hadden de socialisten voor zijn
optreden niets anders dan verachting
en spot.
Doch thans komt de heer Sannes,
SJJ.A.P.'er, die er den Minister op
wijst, dat hij ver beneden zijn taak
blijft indien hij geen maatregelen
neemt om in den nood der ouden van
dagen te voorzien. En hij besloot met
de gebruikelijke indiening eener motie
Zie zoo, nu weten de ouden van da
gen dat de S.D.A.P. waakt en blaakt
voor hun belangen.
„Het vanouds bekende adres, min
zaam aanbevelend", had de heer San-
nes er aan toe kunnen voegen.
Of de goe-gemeente 't slikken zal?
OBSERVATOR.
Waterstaat belast met bet onderzoek
inzake de nachtelijke botsing tusschen
twee electrische treinen nabij Rijswijk
dezer dagen in de werkplaatsen te
Leidschendam zich op de hoogte
heeft gesteld van de inrichting van
het rollend materieel van den electri-
schen spoorwegdienst. Daarna heeft
zij proefritten gemaakt om van het
uitzicht op de baan ook in het don
ker, indrukken te verkrijgen.
Heden zou de commissie opnieuw
Lijeenkomen.
MINISTER WASZINK NAAR DE
KIVIERA.
De Minister van Onderwijs, Kuns
ten en Wetenschappen, Mr. Waszink,
is gisterochtend tot herstel van ge
zondheid voor eenigen tijd naar de Ri
viera vertrokken.
DE ZAAK VAN DER STEL.
Bij de Haagsche Rechtbank is ëen
civiel geding aanhangig, waarbij A.
van der Stel, vroeger gasdirecteur,
van de Vereeniging van Gasfabrikan-
tcn schadevergoeding vordert op grond
dat hij is geroyeerd als lid dier Ver
eniging.
In deze zaak zullen de pleidooien
worden gehouden voor de 1ste Kamer
der Haagsche Rechtbank op Vrijdag
9 December a.s.
DE VACCINATIEDWANG.
De Ned. Vereeniging voor kinder
geneeskunde heeft aan de Tweede Ka
mer een adres verzonden, waarin het
den leden van de Volksvertegenwoor
diging nadrukkelijk verzoekt óm te
bewerkstelligen, dat niet overgegaan
worde tot een tijdelijke opheffing van
den indirecten vaccinatiedwang door
tot 1 Januari 1931 buiten werking te
stellen het hierop betrekking hebben
de wetsartikel.
Adressante is van oordeel, dat de
stand van zaken op dit oogenblik niet
een dergelijken volgens haar mee
ning overijlden maatregel recht
vaardigt, maar dat eerst dienen te
worden afgewacht de resultaten van
het onderzoek der docr den Minister
van Arbeid, Handel en Nijverheid in
gestelde, wetenschappelijke studie
commissie. Adressante voorziet ook
van een slechts tijdelijke afschaffing
van den indirecten vaccinatiedwang
groote gevaren voor de volksgezond
heid en zij acht deze gevaren grooter
dan die, zelfs op dit oogenblik aan de
inenting verbonden, Zij acht het wen-
schelijk, dat, behoudens voor dringen
de gevallen, de verstrekking van koe
pokstof op dit oogenblik wordt ge
staakt tot op het tijdstip, waarop een,
door de studiecommissie gesanctio
neerde koepokstof in omloop gebracht
kan worden.
gramma.
Maar Ebba voelde zich daarover niet
gekwetst. Zij voelde den angstigen
handdruk, zag den vorschenden blik.
Zij wist, als er in Helene's ziekelijke
ziel iets van liefde leefde, het den goe
den man gold. die op zijn manier een
vader voor haar geweest was. Het ont
brak Helena nu eenmaal aan de vrou
welijke eigenschap, zich nuttig te ma
ken. Zij wartn om zoo te zeggen on
vruchtbaar, deze mooie, lange, blan
ke handen.
Ook Richard kwam iederen dag aan
Het was voor hem een plicht, naar
den pleegvader zijner vrouw te infor-
moeren. Hij vervulde deze plicht op
de meest correcte wijze.
Ebba had altijd medelijden met
hem. Zijn blik ontweek haar, zijn-ge-
laat was kleurloos geworden. Maar zij
voelde fijn genoeg, om dit medelijden
te verbergen. Het was haar zelf ook
bijna onverklaarbaar.
Tante Louise liet het niet bij der
gelijke bezoeken blijven. Zij kwam ge
regeld, trad op de teenen en met rui-
schende kleeren in de ziekenkamer,
en had verscheidene dagen noodig,
voor zij geloofde wat zij zag, dat Eh-
ba een voorbeeldige ziekenverpleeg
ster was. Ook bracht zij vaak iets mee
soep, gevogelte, of aspic van kuikens.
„Heb je ook geld?" vroeg zij menig
maal. en voegde er dan dadelijk bij:
„Anders moet je liever een effect ver
koopen".
(Wordt vervolgd).
FEUILLETON.
EBBA EN HELENE.
57. "y —o—
„Lijdt papa veel?" vroeg Ebba.
„Nu, zoo iets is altijd pijnlijk; koorts
benauwdheid en steken. Ik dacht dan
ook. dat je de naa9te was om de ver
pleging over te nemen".
Het rijtuig stond stil.
Toen Ebba uitstapte, sneeuwde het.
De groote, witte vlokken zweefden
•til door de lucht, en om de gaslan
taarn zag het er vroolijk uit.
Juffrouw Moller, rillend met haar
gehaakten doek om de schouders,
kwam reeds aanloopen.
„Ach. juffrouw Ebba, goed dat u
er bent!"
Zij omhelsde en kuste het jonge
meisje..
In de benedenkamer, bij het schijn
sel van de lamp, die altijd nog voor
dezelfden blanken reflector schitterde,
drukte de hoofdonderwijzer haar her
haaldelijk de hand, terwijl zijn lorg
net afviel. En toen de trap zoo
klein bij de eindelooze treden in het
Berlijnsche huis en zoo helder
en zij kraakte altijd nog een beetje.
En boven het nauwe portaal met
de geelbruin geaderde deuren, die in
de woonkamers uitkwamen. En in de
open keukendeur stond vrouw Vosz
met een groote. witte schort over de
grij9 lustre japon en op de keuken
kachel nog de blauw-witte theepot
Ja, wa9 het mogelijk? dat alles
weer te zien gaf een heerlijk gevoel
van thuis te zijn en nog wel, waar
zooveel bange zorg om het leven van
haar vader de vreugde neerdrukte.
Ebba weende. Het waren goede, ge
lukkige tranen. Zij had een gevoel,
dat haar vader niet sterven kon. Zij
was immers weer thuis!
Toen stond zij voor zijn bed. Hij lag
in de schaduw en scheen te sluime
ren. Slechts onduidelijk zag men hem
Zijn oud. rond kindergezicht was ver
hit, de grijze lokken, door het kussen
naar voren gedrongen, bedekten zijn
ooren.
Voor de lamp op de tafel deed een
opengeslagen foliant als lichtscherm
dienst.
Als hij dat eens bemerkt had! Een
van zijn geliefde, oude boeken! En
daarnaast, stil glanzend in het schijn
sel der lamp, een medicijnfleschje.
Het papie:ren vlaggetje eraan, stond
vormelijk steil overeind. Een zilveren
lepel in het glas leek gebroken aan de
oppervlakte van het water. Op water
en zilver brandden de reflex-stralen
als vonken. De oude, afgetrapte pan
toffels van den professor stonden
onder zijn bed. Over een stoelleuning,
dicht bij de kachel, was de grijze ka
merjapon geworpen; het eene einde
van het koord sleepte op den grond,
en nog altijd ontbrak de kwast er aan.
En al deze kleinigheden, getuigende
wel is waar van ziekte, maar toch ook
van het zacht voortgaande, alledaag-
sche leven, niets behelzende, dat kon
