NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Vrijdagmiddag werd het Raadhuis te Heiloo in tegenwoordig
heid van den Commissaris van de Koningin, Jhr. Mr. Dr.
Roëll (inzet) officieel geopend. Het gebouw.
van
MAANDAG 28 NOV. 1927
TWEEDE BLAD.
VACCINATIE.
i.
Tegenwoordig kan men zoo af en toe
in de dagbladen lezen een bericht over
Inenting tegen de pokken en de gevolgen
daarvan.
In de „Nieuwe Leidsche" van 21 No
vember komt zelfs een driestar voor over
hersenziekten en inenting. Hieronder
volgt een beschouwing over inenting te
gen de pokken. Het is niet de bedoeling,
een actie aan te gaan tot het vóór of te
gen de vaccine-dwang, noch beschouwin
gen over gemoedsbezwaren naar voren te
brengen, doch meer een overzicht te ge
ven in het algemeen.
De aandacht voor dit maatschappelijk
vraagstuk wordt door de bladen in bree-
de kringen wakker geschud. Het gaat
dan ook over de zeer gevreesde ziekte, de
pokkenziekte.
Deze ziekte is niet nieuw, doch sinds
vele eeuwen bekend. Met zekerheid heeft
men niet kunnen vaststellen hoe lang,
want in oude tijden sprak men ook van
pest en zwarte dood. Of men daarmede
op het oog had de pest. zooals wi>" die te
genwoordig kennen, dan wel vlektyphus
of een andere besmettelijke ziekte, is
evenmin bekend.
Een feit is het. dat in Hindoestan de
pokken bekend waren, de Hindoes had
den immers een pokkengodin, genaamd
Sittala, de echtgenoote van Yamah, de
god des doods. Zeer waarschijnlijk is,
dat Indië de broedplaats van de pok
ken was, vanwaar zij door Arabische
scheepvaarders overgebracht is geworden
naar andere landen. In en om de Arabi
sche havens heerschte dan ook omstreeks
het jaar 569 een pokken-epidemie en in
dé 10e eeuw werd men in Engeland ook
de pokken gewaar, terwijl omstreeks 1517
in Mexico een ontzettende pokkenepide
mie uitbrak, wat aan duizenden menschen
het leven kostte.
In Oost-Afrika is er nog steeds een groo-
te kweekplaats van pokken.
Daar sterven nog jaarlijks zeer veel
zwarten aan deze gevreesde ziekte.
In overoude tijden had men bemerkt,
dat iemajri, die eenmaal de pokken had
gehad, bijna nooit voor een tweede maal
werd aangetast.
Daarom is men toen op het denkbeeld
gekomen, wanneer zich lichte pokkengê-
vallen voordeden, andere menschen daar
mede te besmetten.
Hiervoor hadden zij verschillende vor
men van werkwijze.
De Chineezen verwerkten de pokken-
•chilvers tot poeder, waarmede dan een
deel van de huid werd ingevreven. Bij de
Hindoes namen de priesters een draad,
gedrenkt met pokken etter en werden de
ze draden met zekere ceremoniën op een
insnildinit in den arm vastgebonden.
Weer elders gingen de moeders „pok
ken koopen", zij brachten n.l. hun kinde
ren bij een kind, dat lichte pokken had,
of lieten hun kind slapen bij een ander
kind, dat aan deze ziekte leed. Na ver
loop van tijd zag men evenwel het ver
keerde van deze werkwijze in.
Wanneer is nu de koepokinenting ont
dekt geworden?
Edward Jenner, een Engelsche genees
heer heeft hieromtrent in 1796 onderzoe
kingen gedaan en de beschermende koe
pokken overgebracht van mensch op
mensch. In dat jaar entte Jenner een jon
gen met den inhoud van een koepokpuist
én nadat deze jongen daarvan was gene
zen, werd hij andermaal ingeënt met
menschenpokstof en.... bleef gezond. De
ze proef op een mensch zou door ons als
niet geoorloofd worden beschouwd, doch
vroeger dacht men daar zeker anders
over.
Na deze handelwijze zijn er later ver
schillende betere ontdekt, totdat het
bleek dat het mogelijk was met koepok
stof van een kalf ook andere kalveren
te enten, zoodat op die wijze een ruime
voorraad pokstof werd verkregen.
Deze koepokstof (dierlijke vaccine) wordt
dus verkregen uit kunstmatig bij kalve
ren opgewekte pokken en men moet er
kennen, dat deze dieren lang niet te be
nijden zijn. Een klein overzicht moge
hieraan toegevoegd worden.
De kalveren worden op de buikvlakte
voor de enting geschoren en daarna met
pokstof geënt. Van de verwekte pokken
wordt opnieuw de pokstof genomen, waar
Tia het dier wordt afgeslacht om na te
kunnen gaan of het hiervoor gebezigde
kalf voor het doel gezond is, waarna de
verkregen pokstof mag worden gebruikt.
Ik wil nu hier niet van dierenmishan
deling spreken, want als men eens na
FEUILLETON.
EBBA EN HELENE.
55. o
Wat weet hij van mij? Hij kent mij
immers in het geheel niet? Hoe kan
een man zich aanmatigen een vrouw
te willen kennen en veroordeelen, met
wie hij zich in eén korten roes van
jeugdliefde samen bevond? Dat is on
zin! Hij weet niets van mijn werk,
tnijn doel, mijn ontwikkeling. Hij weet
alleen, dat ik mooie oogen had en dor
stige lippen. Een mensch kent den
ander pas. als hij hem in zijn werk
nauwkeurig gadeslaat, volgt, begrijpt.
Dus, mijnheer de doctor Andreas Alte-
neck kent mij niet".
„Maar toch gij alleen ja stel
lig, was ik niet tot u gegaan, dan had
hij nog getracht mij terug te winnen!"
„Ach, is het zoo gesteld?" zeide
Fausta.
Zij stond op, liep nadenkend heen en
weer, en dacht steeds:
„Arm kind arm kind!"
Ten laatste lachte zij een beetje me
lancholiek in zichzelf.
,,Er is geen verleden', dacht zij;
„zooals ik altijd zeg: alles wat be
stond behoudt altijd de kracht eener
tegenwoordigheid en staat altijd weer
op".
Zij trad nader bij Ebba en legde een
hand op haar schouder.
gaat, welke voordeelen het geeft tegen de
gevreesde pokkenziekte, dan is hier toch
wel een redelijk doel (artikel 254 lid 1 van
het Wetb. van Strafrecht) aanwezig. Maar
toch, duizend en ineer entprikjes of
schrapjes aangebracht op de huid van
zoo n dier, zoodat de heele buik één rau
we wondvlakte is, zal toch wel niet pijn
loos kunnen gebeuren, al wordt dit door
de medici als zeer waarschijnlijk aange
nomen. Een dierenarts heeft het mij wel
anders verteld. Een jaarverslag van de
Rijksinrichting tot het kweeken Van koe
pokstof te Utrecht spreekt van gemiddeld
ongeveer 1200 entsteekjes. Het grootste
aantal per kalf bedroeg ongeveer 1600....
Dieren beschermen is menschen bescha
ven. Een machtige spreuk, waarmede
men wel eens de spot drijft. Toch is zij
juist.
De lezer oordeele zelf.
Waaruit bestaat nu de vaccine-dwang?
Uit het voorschrift van artikel 17 en 17b
van het K.B. van 17 Juli 1911 (Staatsblad
no. 208) luidende:
Onderwijzers, onderwijzeressen, leerlin
gen worden in de scholen slechts toege
laten, indien wordt overgelegd eene ver
klaring van een geneeskundige, dat zij
met goed gevolg of meer dan eens de in
enting tegen de pokken hebben onder
gaan of aan de natuurlijke kinderpokken
hebben geleden.
Onderwijzers, onderwijzeressen én leer
lingen evenwel, die eene onderteekende
en gedagteekende verklaring overleggen
van een geneeskundige, dat zij zonder
goed gevolg eenmaal de inenting tegen
de pokken hebben ondergaan, worden ge
durende een jaar te rekenen van den dag,
waarop de inenting geschied is, in de
scholen toegelaten.
Met afwijking van het bovenstaande,
wordt een onderwijzer, eene onderwijzeres
of een leerling in eene school mede toe
gelaten, indien wordt overlegd eene on
derteekende, gedagteekende en met rede
nen omkleede verklaring van twee ge
neeskundigen, dat van de inenting tegen
de pokken voor de gezondheid van den
persoon, te wiens behoeve de verklaring
wordt overgelegd, bijzonder gevaar is te
duchten.
Zoodanige verklaring blijft gedurende
drie jaren na de afgifte van kracht.
Woubrugge. TERHORST.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Zestal: Te Scheveningen (vac. H. J.
de Zwart), J. H. Koningsberger te Amster
dam over het IJ; G D. Oskamp te Win
terswijk; C. I. van Paassen, te Zutfen; J.
W. P. Ie Roy, te Sloterdijk, P. G. de Veij
Mestdagh, te Rotterdam, en G. B. Westen-
burg, te Feijenoord.
Aangenomen: Naar Genderen (N.B.),
Dr. E. D. G. v. d, Horst, te Hoek van Hol
land.
GEREF. KERKEN
Bedankt: Voor Paessens, J. Hettinga
te Wijckel.
CHR. GEREF. KERK.
Beroepen: Te Baarn, A. H. Hilbers,
te Enschede.
GEREF. GEMEENTEN.
Bedankt: Voor Aagtekerke (2), H. A.
Minderman, te Lisse.
DE ROEPSTEM.
Onder redactie van ds. H. Knoop, te
Gouda en den Amsterdamschen straatpre
diker N. Baas. zal een nieuw Geref. evan
gelisatieblad het lichi zien, onder den
naam van De Roepstem.
CONFERENTIE VAN OUDERLINGEN EN
DIAKENEN DER GER. KERKEN IN
NEDERLAND (H. V.).
Zaterdag had de eerste vergadering de
zer conferentie plaats in de Kerkeraads-
kamer der Parkkerk (Ger. Brandtstraat)
te Amsterdam.
De voorzitter der voorbereidende com
missie, opende de vergadering te ruim
tien uur met een openingswoord, waarin
hij het kerkelijk conflict memoreerde en
de droeve scheiding van de andere broe
ders. die daarvan het gevolg is geweest,
en er zijn vreugde over uitsprak, dat reeds
zoo spoedig de behoefte aan een confe
rentie naar voren is gekomen. Daarna
licht hij het doel der conferentie, het be
vorderen van broederlijke gemeenschap,
teneinde elkander geestelijk en practisch
op te bouwen, nader toe.
Een voorloopige huishoudelijke regeling
wordt vastgesteld. De leden der voorloo
pige commissie werden alle tot leden van
het moderamen gekozen. Vervolgens leidt
Ds. H. C. van den Brink van Zandvoort
het onderwerp in: De praktijk van het
ouderlingenambt. Spr. behandelt deze op
de kerkeraadsvergaderingen, in de sa
menkomsten der gemeente en in huisbe
zoek. Over deze drieërlei werkzaamheid
„Ik begrijp volkomen wat er in je
omgaat. Dus vaarwel! Weet alleen dat
wanneer het je eens heel slecht gaat,
dan geen nuttelooze hoogmoed. Ik
denk nog lang in de Kurfürstenstrasse
36III te blijven wonen".
„Fausta.
„Het is goed. Vaarwel
Het verlangen was gestild. Een jam
merlijk gevoel bleef over, Trude sloeg
de handen boven het hoofd in elkaar
en wilde dadelijk den weg banen tot
een verzoening. Maar het was Ebba
te kinderachtig, nu om vergiffenis te
vragen. Op het oogenblik, toen Fausta
glimlachend en weemoedig zeide, dat
zij nog lang in Kurfürstenstrasse 36
dacht te blijven wonen, zat haar reeds
het verzoek, neen de kreet: „Vergeef
me!" in de keel. Maar slechts op dat
oogenblik, plotseling, kon hij uitge
roepen worden. Tenslotte begreep Tru
de dat, en had zij ook het gevoel, dat
Fausta misschien zich voor een poos
je ongenaakbaar wilde toonen, en zij
zeide alleen nog:
„Je berooft jezelf van je vrienden!"
„Ja. dat doe ik altijd', dacht Ebba.
Kerstmis kwam, en Trude reisde
werkelijk naar haar broeder. Tot een
uur voor het vertrek van den trein
werkte ze nog met Ebba en pakte toen
vlug wat linnengoed en een japon ni
haar handkoffer, en opeens was ze
weg.
Nu was Ebba alleen. Ze had een
heelen hoop \verk voor de vacantie-
van den ouderling worden behartenswaar-
dige wenken gegeven, waarbij spr. gele
genheid vindt om de schoonheid, maar
ook de moeilijkheid van dit ambt in het
licht te stellen en het gebed als het voor
naamste werk om dit ambt naar behoo-
ren te kunnen vervullen, naar voren *e
brengen. Op dit referaat volgt een zeer
uitvoerige en leerrijke bespreking, waar
aan veel aanwezigen deelnemen.
Besloten wordt om nog omstreeks half
April weder samen te komen te Am
sterdam en dan het huisbezoek te behan
delen.
EEN BENOEMING.
Men schijft uit Hoorn aan het Han
delsblad":
De minister van Justitie heeft tot Pro-
testantsch godsdienstleraar aan de Rijks-
Werkinrichting te Hoorn benoemd ds.
Wesbonk. den onlangs aldaar gevestigden
Geref. predikant
Doordat genoemde functie steeds zonder
eenige aanmerking vervuld werd door
een van de predikanten der Ned. Herv.
Gem. te Hoorn, heeft deze benoeming, die
naar verluidt geheel is ingegaan tegen
de aanbeveling van het colh-ge van re
genten van genoemde inrichting, bij den
Kerkeraad der Ned. Herv. Gem. te Hoorn
ontstemming gewekt.
HET NED. GODSDIENSTIG
TRACTA ATGENOOTSCHAP.
Zooals gemeld, is Zaterdag te Amster
dam een samenkomst gehouden ter her
denking van het honderdjarig bestaan
van het Ned. Godsdienstig Tractaat Ge
nootschap en den Bijbelschen Almanak.
In de middagvergadering, die door den
voorzifter van het genootschap, den heer
J. L. van Wijk, werd geleid, sprak deze
een kort openingswoord.
Speciaal welkom heette spr. Rev. Irwin,
vertegenwoordiger van Religious Tract So
ciety te Londen, het Genootschap, dat
eigenlijk in 1821 initiatief heeft genomen
door de stichting van het Ned. Genoot
schap.
Ds. Klinkhamer Bredius deelde hierna
mede, dat aan jubileumgiften tot nu toe
2700 is ingekomen, een resultaat, waar
voor het bestuur dankbaar doch niet vol
daan is.
Rev. Irwin bracht hierna in 't Hol-
landsch (wat hem een applaus der aan
wezigen bezorgde) de groeten en geluk-
wenschen van het Genootschap te Lon
den over.
Tegen 4 'uur werd de vergadering door
ds. de Jong, van Amsterdam, met dank
gebed gesloten. Daarna hield het bestuur
van het Genootschap receptie, waar door
afgevaardigden van verschillende corpo
raties hartelijke woorden werden gespro
ken.
Op deze gedachtenisviering in kleine
re.. kring volgde des avonds een gedach
tenisviering in de groote Luthersche kerk
aan het Spui.
Ds. M. J. A. de Vrijer, Ned. Herv. pre
dikant te Amsterdam, opende deze sa
menkomst met Schriftlezing en gebed en
sprak daarna over „De geschiedenis van
het Genootschap".
Nadat de organist, de heer Jac. Bonset,
een „Melodie" van Alex Guilmont ten ge-
hoore had gebracht, sprak ds. D. E.
Boecke, secretaris van het Ned. Bijbelge
nootschap, over „De zegen van het ge
schreven woord in den loop der eeuwen".
dagen: een groot Duitsch opstel, Goe-
te's leven en werken van 1776 af; een
uiteenzetting over de ontwikkeling
der hiërarchie; Fransche metrische
vertalingen en vooral Latijnsche en
Grieksche opgaven.
Uit Lunstedt kwamen twee kisten
aan. Een van tante Louise, die stof
voor eèn japon, een dozijn zakdoeken
en wat zelfgebakken koekjes bevatte,
en een van Helene, met parfum, zeep,
cofifituren en een kostbaar glas.
Ebba wist niet. of ze lachen of hui
len moest: de japonstof en de zakdoe
ken waren van goede, stevige kwali
teit, zooals tante Louise ze ook voor
haar keukenmeid kocht; tante had
zeker gedacht, dat het nu meer aan
kwam op degelijkheid, dan op smaak.
Heienes zending echter paste voor de
behoeften van een zeer luxurieüse
dame.
„Mijn lieve tante heeft den juisten
maatstaf voor mij verloren", dacht ze
en wilde het van de komische zijde
bezien.
Maar Ze brak in tranen uit.
Ze zeide tot zichzelf, dat hei senti
mentaliteit was, dat vandaag het al
leen-zijn haar zoo zwaar viel. Er wa
ren duizend eenzamen, die het ook
niet beter hadden. Het beste was zoo
hard te werken, dat de uren omvlogen
Ebba zat bij de lamp en schreef
Maar het deed haar zoo aan, dat het
arme, bleeke, hoofdpijnachtige gelaat
van Trude Edlessen zich niet over de
Tal van interessante lichtbeelden wer
den hierbij vertoond.
Nadat de heer Bonset nog „Sterren-
zang", een eigen compositie ten gehoore
had gebracht, sprak dr. P. Stegenga Azn.
een slotwoord. Herinnerend aan het pas
in het Nederlandsch verschenen ontroe
rend werk van Stanley Jame9: ..Christus
op den heirweg door het Oosten", zeide
spr.. dat Christus ook nog gaat óp dien
heirweg door het Wester
Ook door de tractaatjes en de Bijbel-
sche Almanak gaat Zijn weg en God weet
hoeveel triomfen het Evangelie door deze
middelen heeft behaald.
De samenkomst, die drukker bezocht
had kunnen zijn. is hierna op de gebrui
kelijke wijze gesloten.
CHR. NATIONAAL ZENDINGSFEEST.
De vereeniging Chr. Nationaal Zen-
dingsfeest heeft Zaterdag hare jaarlijk-
sche vergadering te Utrecht gehouden, on
der presidium van ds. Joh. Raauws. Met
dankbaarheid werd teruggezien op het
goed geslaagde zendingsfeest op „Raap
horst". onder Wassenaar, welk landgoed
door de Koningin welwillend ter beschik
king was gesteld. De exploitatie maakte
het mogelijk het reservefonds te verhoo-
gen.
De rekening van den penningmeester,
den heer J. J. Voortman, werd goedgé-
keurd._ In ontvangst en uitgaaf bedraagt
zij 4534.19. De collecte ten bedrage van
1926.28 werd naar evenredigheid onder
de verschillende zendingscorporaties ver
deeld.
Uit hef Weduwen- en Wèezenfonds, on
der beheer van ds. A. Drost, te Arnhem,
kon aan enkele weduwen en weezen van
zendelingen onderstand worden verleend
Ook de rekening van dit fonds werd
goedgekeurd.
De regelings-commissie werd onder
dankbetuiging voor haren arbeid herbe
noemd. Het voornemen bestaat ook op het
zendingsfeest van 1928 met welks organi
satie een aanvang gemaakt werd, een spe-
cialen jeugddienst te organiseeren.
Tot eerelid der vereeniging werd be
noemd' ds. J. L. Blanson Henkemans, em.
pred. te Renkum, die zich in vroeger ja
ren zeer verdienstelijk gemaakt heeft.
Als leden der vereeniging werden her
benoemd dr. C. W. Th. Baron van Boet-
zelaer van Dubbeldam te De Bilt, de heer
U. J. Breyer te Arnhem, ds. W. Breuke
laar te Zaandam, ds. J. T. van Bruggen
te Amsterdam, ds. A. Drost te Arnhem,
ds. B. J. C. Rijnders, te Rotterdam en de
heer J. H. van Weizen te Leiden.
Waar het zendingsfeest van 1928 wordt
gehouden, zal nader worden 'medegedeeld.
KERKELIJKE MOEILIJKHEDEN.
De classis 's-Gravenhage der Geref. Ker
ken heeft zich in haar laatste vergade
ring wederom bezig gehouden met de
moeilijkheden in de Geref. Kerk van Wa
teringen, nadat daarover aan haar rap
port was uitgebracht. In verband met
deze zaak waren niet minder dan 14 brie
ven van verschillende leden dezer kerk
ingekomen. Een breede bespreking werd
gevoerd, deels in afwezigheid deels in het
bijzijn van de broeders uit W. welke be
spreking ook een stuk van de middag
vergadering in beslag nam.
Een week later wijdde de classis een
voortgezette vergadering aan deze zaak.
tafel heenboog.
In het huis was het druk en een
gekruide lucht drong door de reten
van de deur. De vrouw kookte voor
haar man en twee van zijn vrienden
karpers in bier, en het scheen heden
louter eendracht en eensgezindheid
tusschen de echtgenooten. De aan
staande eet- en drinkpartij maakte de
gemoederen vredig.
Opeens kwam het Ebba grotesk voor
dat zij hier zat, en nadacht over deze
gewone menschen. Haar geheele Ber-
lijnsche leven kwam haar grotesk
voor.
Wat had zij eigenlijk gewild? Was
zij daarom met overijlde overwin-
ningszucht le wereld ingegaan, om
zulk een arbeidzaam, verborgen leven
te leiden? Had niet iets voor haar ge
zweefd van glans, feesten en roern?
Zij wilde werken, zeker. Maar niet
zoo in stilte en nood. Zij had gemeend
dat de erkennning en bewondering
van haar streven gelijken tred zou
houden met haar inspanning. De
moeilijkheid van den weg was haar
niet duidelijk geweest.
Zij had een „vrij" leven verwacht,
zonder zich daarbij iets bepaalds voor
te stellen. Nu wist zij het sinds lang
dat Tf-ude gelijk had: „Het geheele
verschil is, dat de moderne vrouw
niet alleen het recht, maar ook den
plicht heeft, om te arbeiden. Overi-
gensblijft een vrouw vrouw. heden
net als voor drie duizend jaren. Er is
waarbij aanwezig was Ds. M. Meyering
van Katwijk aan den Rijn als deputaat
namens de provincie.
Tensjotte vond op -deze vergadering de
verzoening plaats en stelde de classis
nog enkele maatregelen voor, die op het
doorwerken dezer verzoening eericht zijn
waarmede de broeders uit W. accoord
gingen.
DE NED. HERV. GEM. TE BUSSUTKL
Het comité tot stichting van een twee
de predikantsplaats in de Ned. Herv.
Kerk te Bussum heeft aan inschrijvingen
voor dit doel toezegging van 4800 per
jaar, gedurende vijf jaren.
De Kerkeraad heeft daarna tot stich
ting der tweede predikantsplaats besloten
met ingang van 1 Januari a.s.
Tevens worden er pogingen in t werk
gesteld om een vast fond3 bijeen te bren
gen. dat voor deze tweede plaats de fi-
nancieele basis zal moeten vormen, opdat
de jaarlijksche bijdragen, zoo mogelijk,
zullen kunnen vervallen.
Een der middelen om tot dit blijvende
fonds te komen zal zijn het organiseeren
van een bezaar, in het as. voorjaar ie
houden.
GIFTEN EN LEGATEN.
Noar de Standaard verneemt, is bil de
kerkeraden der Geref. Kerken van 's Gra-
venhage-Oost en West ingekomen °en no
tarieel schrijven met een afschrift van
het testament van wijlen Mevr. de Wed.
C. Maliepaard, aldaar, waaruit blijkt, dat
de Diaconieën dezer kerken elk voor de
helft erfgenaam zijn harer nalatenschap
na aftrek van eenige legaten en met be
paling dat deze erfstellineen moeten strek
ken ter ondersteuning van ouden van da
gen, die niet voldoende middelen bezit
ten om geheel in hun onderhoud te voor-
Deze nalatenschap is niet onbelangrijk.
Voor de inrichting van het nieuw
te bouwen vereenigings- en jeugdgebouw
te Treebeek, werd een gift van 5U0 en
een gift van 1000 ontvangen.
VARIA.
Men verzoekt aan de Standaard mede
te deelen, dat Ds. P. Prins, Geref. predi
kant te Oostwilde (Old.) beroepen is door
de Ger. Kerken van Hoornsterzwaag en
Hemrik. met steun van Deputaten voor
de Evangelisatie in den Zuid-Uosthoek
van Schoterland. Dit laatste omdat een
belangrijk deel van den arbeid van den
predikant zal bestaan in Evangelisatie-
arbeid.
UIT ONZE INDIEN.
AANKLAÜHT TEGEN RESIPEN.
TIERECHTER EN GRIFFIER.
Aan het A.I.D. wordt uit Padang
geseind:
Een aanklacht is ingediend hij den
offic. v. justitie tegen den residentie-
rechter en tegen den griffier van het
residentiegerecht te Fort de Koek we
gens het opmaken van valsche proces-
„en-verbaal in een echtscheidings
procedure. waarbij de echtscheiding
is uitgesproken ,.op verzoek der
vrouw'.
De vrouw beweert, nimmer op
dracht te hebben gegeven aan den ad
vocaat en ook voor d. residentie-rech
ter te hebben verklaard, dat zij niet
wilde scheiden.
De residentie-rechter is thans met
Europeesch verlof en de griffier is in
volle confessie.
De betrokken echtgenoot verklaart,
dat zijn vrouw niet wilde scheiden.
MILITAIRE BEGRAFENISSEN.
Het Alg. Ind. Dagbl. meldt, volgens
Aneta, dat de regeering een voorstel
van het legerbestuur goedkeurde tot
volledig herstel van het ceremonieel
bij militaire begrafenissen, waaraan
is toegevoegd, dat de muziek zal aan
wezig zijn bij elke teraardebestelling
van elk militair, ongeacht den rang,
in en door den dienst gestorven. Ook
de gepensionneerden zullen weder
met militaire honneurs hegraven wor
den.
DE MOHAMMEDAANSCHE
HUWELIJKEN.
Aan de hoofden van gewestelijk be
stuur is een rondschrijven gericht,
waarin van hen geëischt wordt, dat
zij tegen verschillende met name ge
noemde misbruiken bij het sluiten van
Mohammedaansche huwelijken zul
len optreden.
geen nieuwe zedeleer, daar er geen
nieuwe natuurwet is".
Alleen een Fausta. in de koenheid
van het genie eener kunstenares, die
mannelijke vrijheid en vrouwelijke
fijnheid in zich vereenigde, kon met
die door haar „stokoud" genoemde
wetten spotten!
Maar neen, ook zij spotte niet. Zij
stelde het alleen als de eeuwige waar
heid voor. Zij. die het leven van alfe
zijden, ook mischien van de donkore,
kende.
Dus werk, slechts werk, altijd werk!
En het was Ebba in de treurige stilte
van dezen kerstavond, als behoorde
zij zichzelf niet meer toe. Zij was in
een verschikkelijk mechanisme inge
voegd. Om haar heen dreef en stamp
te en rolde en zwoegde het leven voor
waarts. voorwaarts, en toch bleef het
steeds op dezelfde plaats, als in doffe
droomen, als de geest zich tot een
snel ondernemen voelt aangezet, en
het zware lichaam als lood daar ue-
derligt en de uitvoering verhindert.
Zij was als de misdadiger, die »n
zijn cel maar steeds in de holten stapt
die zich onder zijn voeten in den bo
den. vormen; hij weet. dat hij in een
tredmolen werkt, maar hij ziet de
vrceselijke machine niet, evenmin als
de vrucht van zijn arbeid. Hij weet
slechts, dat hij voor zijn aandeel 3tap
pen moet, altijd maar stappen
Ebba schrikte uit haar gedachten
op; beneden werd het erg rumoerig.
