CHRISTELIJK DAGBLAD voor LEIDEN en OMSTREKEN 8«" JAARGANG NUMMER 229 0 ABONNEMENTSPRIJS In Leiden en buiten Leiden waar agenten gevestigd zijn Per kwartaal. 2.50 Per weeki 0.19 Franco per post per kwartaal i 2.90 ADVERTENTIE-PRIJS Gewone Advertentiën per regel 22'/» cent Ingezonden Mededeelingen dubbel tariei Bij contract belangrijke reductie Kleine Advertentiën bij vooruitbetaling van ten hoogste 30 woorden, worden da- gelijks geplaatst ad. 40 cents Bureau: Hooigracht 35 - Leiden Teleloonnummer 2778 Postbox 20 Postgiro 58936 Aangesloten op het Streeknei Lisse Dit nummer beslaat uit TWEE Bladen. EERSTE BLAD. V Gegronde critiek. Bij de behandeling der Arbeidsbe- grooting in de Tweede Kamer is giste ren weer scherpe critiek geoefend op het beleid van Minister Slotemaker de Bruine. Een critiek, die helaas wij constateeren dit met leedwezen, omdat het hier een ons zeer sympa thieke persoonlijkheid betreft maar al te gegrond is. Neem b.v. de kwestie van invoering van het Werktijdenbesluit voor som mige categorieën van arbeiders, waar voor zij thans nog niet geldt, met na me kantoorbedienden en transportar beiders, waartoe de regeering nog maar steeds riiet wil overgaan. Hierover wordt gezegd in de memo rie van antwoord: „Uitbreiding der Arbeidsinspectie met zooveel ambte naren. dat het mogelijk zou worden de bepalingen omtrent de arbeids- en rusttijden der arbeidswet binnen kort in te voeren voor al het kantoorperso neel en de arbeiders, werkzaam bij bet vervoer te land of te water, stuit af op geldelijke bezwaren in verband met andere belangen, die evenzeer voor ziening eischen". Men lette er op, dat de Minister hier niet met een beroep op de economi sche ongewenschtheid komt, doch met een heel ander argument, en wel o i. een zeer zwak. Zou Let niet mogelijk zijn, dat met het huidige corps arbeidsinspecteurs ook op de naleving der wet voor nieu we categorieën werd toegezien? Enge steld. dat dit niet mogelijk is, zou dan een uitbreiding der arbeidsinspectie werkelijk zooveel kosten, dat daardoor een gewenschte en noodzakelijke maat regel moet achterwege blijven? Neem eens aan, dat het 100.000 zou kosten, is het voor de regeering, die b.v. voor de verhooging der ambtenaarssalaris sen millioenen in het vooruitzicht stelt en aan dit cijfer bovendien niet zoo streng zal vasthouden, onmoge lijk voor de arbeiders een ton b€>s"bik- baar te stellen? Want de zaak, waarom het gaat is urgent. Op hoeveel kantoren heerscht geen bovenmatige arbeidstijd, ook door het gewoonlijk niet betaalde overwerk in de avonduren en dat. terwijl er bekwame werklooze kan toorbedienden bij de vleet zijn. Hoeveel chauffeurs zijn er ook niet, die een overmatigen arbeidsduur heb ben, hetgeen mede voor het publiek ge varen kan meebrengen. Wij hopen dan ook maar, dat de Minister deze zaak eerst overwegen zal en haar dan tot een goede oplos sing brengt. Naar de zekerheid? Dezer dagen heeft Mevrouw Roland Holst, de bekende communistische dichteres, een lezing gehouden over de „zekerheid van het Socialisme". In het verloop van haar rede stelde de spreek ster tegenover elkaar de dogmatiek van de rationeele noodzakelijkheid van Marx en de dogmatiek van den revolutionairen wil van Lenin, die zij beide verwierp. Het was wel opmerkelijk, aldus het verslag in Het Volk, dat in haar rede een groote twijfel doorklonk, een twij fel, die nog kort geleden door Mevr. Roland Holst zelf als „burgerlijk"' zou zijn verworpen. De rede bewoog zich steeds sterker in de richting van een metaphysische „gevoelszekerheid". die in de eerste plaats, hebben wij Mevr. Roland Holst wel verstaan, als Chris- telijk-religieus dient te worden aan gemerkt. Ook een sterker verwerpen van het empirisch rationalisme dan waartoe de kennis der feiten van de nieuwe wetenschap ons kan en moet leiden, versterkte ons in de overtui ging, dat de spreekster zich gewend heeft tot een religieus mysticisme met (nog steeds) socialistische strekking. Eigenaardig voor haar tegenwoordi- gen gemoedstoestand is b.v. de vol gende uitlating. Sprekende over den zelfmoord van drie jeugdige commu nisten te Berlijn, die zich. na bijwo ning van de feestelijkheden bij het 10- jarig bestaan van de Sovjet-Unie voor het hoofd hebben geschoten, zei Mevr. Roland Holst, dat zij tot hun daad nooit waren overgegaan, „wanneer zij door een goeden dorpsdominé waren toegesproken en jvanneer deze samen met hen had kunnen bidden of wan neer een lieve, moederlijke vrouw ze over het hoofd had gestreeld Spreidend over den zelfmoord van Joffe, noemde de spreekster zijn daad het uitvloeisel van vertwijfeling bij de rationeele dogmatiek. Een gemoeds overtuiging in mystischen zin zou ook hem in het leven hebben gehouden. Deze en dergelijke uitingen van „Ne derlands grootste dichteres", zooals zij wel genoemd is, bewijzen, dat zich in haar leven een ommekeer voltrek*. niet ongelijk aan dien van Frederik van Eeden. Ook deze heeft met de maatschappelijke en godsdienstige pro blemen geworsteld, en de uitkomst van het communisme en spiritisme en tal van andere richtingen verwacht, doch hij heeft ervaren, dat niet daar in, doch alleen aan den voet van het Kruis vrede te vinden is voor hart en leven. Het ging hem. zooals hij zelf gezongen heeft in Ellen: „Ik heb op aarde wonderlijk Gewankeld her en der; Toen lichtte mij bijzonderlijk Een held're, vaste ster". De zekerheid en rust vond hij, zij het in den schoot der Katholieke Kerk toch bij Hem, Die gezegd heeft: „Komt tot Mij. allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven". Zal ook Mevr. Roland Holst die roepstem hooren? ,,'t Is haar thans zooals de ook door haar vereerde Dante in den aanvang zijner „Commedia" zingt: Zij bevindt zich thans midden op den dwaalweg des levens in een don ker woud en den rechten weg weet zij niet. Doch zij weet, dat zij op eeri dwaalweg zich bevindt, en uit haar woorden blijkt, dat zij ook eenig be sef heeft in welke richting zij den juisten weg zoeken moet. Moge zij als Dante, voorgelicht dooi den hemelschen Gids, 't rijk der waar heid vinden! Protestantsch Allerzielen. Ds Creutzberg, die onlangs in Noord Holland den knuppel in het hoender hok gooide, door te verkondigen, dat de Kerk zich tot de wereld moet hui gen, heeft in zijn gemeente in Den Haag, de bekende Duinoordkerk. on langs nog een andere nieuwigheid in gevoerd. Hij is n.l. op het voetspoor van Rome, begonnen met een herden kingsdienst voor de gestorvenen. Wij lezen in een verslag van dezen dienst: „Ds. Creutzberg en Ds. H. A C. Sneth lage hebben den vrij druk bezochten dienst geleid. Deze was voor het over- groote deel liturgisch. De gemeente werkt in den geest hij de liturgie meer dan anders, doordat zij de Belij denis des Geloofs meeprevelt, wat on miskenbaar op nabootsing van Rome lijkt. Deze nabootsing kreeg nog meer nadruk, doordat twee predikanten op traden; die elkaar in beurtspraak nog een stapje verder en we hebben beurtzang afwisselden. Aan de predikatie van Ds. Creutz berg over Openb. 5 13 was een zeer kleine plaats ingeruimd; zij behandel de het onderwerp, de hoop des eeuwi gen levens, zeer oppervlakkig, eigen lijk alleen den tekst-pericoop na beeldend". Verder vertelt deze verslaggever, dat door de zangeres Dora Kruyt en een kwartet een solo en liederen zijn ge zongen. Dat eenige minuten van stilte werden gegeven om de afgestorvenen in gebed te herdenken. Hier is de verkondiging van het 'Woord Gods verdrongen door de litur gie. Niet aan de liturgie een plaats ge geven, maar tot hoofdzaak gemaakt, evenals bij Rome. Alle goede bedoelingen en daar twijfelen we niet aan ten spijt, mee- nen wij, dat hier het karakter van den eeredienst wordt verlaagd. Wij moeten niet Gods Woord ver dringen door tot ons gevoel spreken de handelingen, dan halen wij het oor deel over ons, dat Hosea Israël aan zeggen moest, dat het uitgeroeid zou worden, omdat het zonder kennis ge worden was, dewijl het de Wet Gods vergat zou God zijn priesterschap weg werpen. STADSNIEUWS. PRINSES JULIANA. H. K. H. Prinses Juliana bracht he denmiddag een bezoek aan het Sted. Museum De Lakenhal, waar zij de tentoonstelling van Oosten rijksche kunstnijverheid heeft bezichtigd. WARTA SARI. „Het beste bericht" in den zin*van ,,de goede boodschap". Of ook „de bes te wijze van berichtgeving". Deze bei de beteekenissen kunnen in deze twee Javaansche woorden gelegd worden. Deze twee woorden zijn gekozen voor de Zendingsfilm die gisteravond in de Stadsgehoorzaal werd vertoond. Voor den aanvang der vertooning deelde Ds. Rauws, Zendingsdirector. mede, dat de film is vervaardigd door een comité van enkele Amsterdam- sche heeren. Dezen hebben hun geld daarvoor gegeven. Wanneer hun kos ten er door de vertooning weer uit komen. dan is het overblijvende ge heel voor de samenwerkende zendings corporaties. Voorts maakte hij er op attent, dat de film alleen het uitwen dige kan laten zien, het innerlijke van het Zendingswerk kan niet verfilmd Worden.. De l'ilm is verdeeld in vier gedeel ten, waartusschen een intermezzo, waarin op pakkende wijze de noodza kelijkheid van Zendingsliefde en zen- dingssteun wordt aangetoond. Achtereenvolgens krijgt men te zien de Zendingsschool te Oegstgeest, uit wendig en inwendig. Een blik wordt gegund in de directiekamer, in de les lokalen, aan den arbeid op velerhande onderwijsgebied, dat de toekomstige zendelingen moeten volgen. Daarna maakt men de reis naar Indië in en kele groote sprongen mee. De rotsige kust van het eiland Wight, de woelige Golf van Biscaye, Gibraltar, Algiers. Genua. Port Said, Colombo, Singapore, het zijn de punten, waarvan ons even een tipje wordt te zien gegeven. Hei gaat snel, want indië is het hoofddoel Dan ontmoeten wij te Tandjong Priok de haven van Batavia, de Zendings consul, zien vervolgens het gebouw van het Zendingsconsulaat aan het Koningsplein te Weltevreden. Van den arbeid van den Zendingsconsul. Ds. N. A. C. Slotemaker de Bruine en zijn hel pers wordt even een toelichting en een levonc portret gegeven en dan gaat het ineens tiaar Modjowarno, het cen trum van de Oost-Javazending. De kerk de scholen, het ziekenhui», enz. v or ieri uitstekend in beeld geb-'a .iit en hel leven van de Inl. Chr. gemeen schap getoond. Maar niet alleen het zendingster rein van thans wordt getoond. Ook de plaats, waar nu ue dorpen en neder zettingen zijn, doch die eenmaal oer woud waren, worden op het doek ge bracht. Wij zien het oerbosch onder rnenschenhand vallen. Wij zien de pio niersarbeid en ile geweldige natuur van het Indisch landschap. Maar ook de menschen worden dicht bij gebracht. De Inlander alleen, maar ook de Inlander, zooals hij in aanra king komt met de Zending. Het school leven vooral wordt op uitstekende wij ze vertoond. Zoowel de Fröbelschool met zijn leuke, bevolking, die nog zor geloos speelt, als de opleidingsschool voor Javaansche predikanten te Balé Wyata gaan aan ons oog voorbij. Een kerkeraadsvergadering, onder leiding van den Javaanschen predikant en waaraan ook vrouwen deelnemen, en een inspectietocht van den zendeling met zijn echtgenoote maken wij beide mede. Eindelijk, na een kwartier pauze, komt het vierde deel met een machtig beeld van de grootschheid van de tro pische natuur, een bergtocht en een prauwreis. om dan te eindigen in een rust aan het strand van den Indischen Oceaan. Daar, gezeten op de rotsen van Java's Zuidkust, blikken wij voor ons de onmetelijke vlakte van den Oceaan in. achter ons de honderden meters hooge heuvelen, rondom ons de rotsen waarop de golven breken. Dan eindelijk vervaagt het beeld en komen de donkere nachtschaduwen op en daarin de woorden: „Steunt de Zending". Het geheel is een prachkpropaganda voor de Zending. De stampvolle ge hoorzaal heeft bij afloop even geda verd van het applaus. In Januari zullen de nu teleurge- stelden gelegenheid krijgen om de tweede vertooning bij te wonen, des middags voor de kinderen en 's avonds voor de volwassenen. Ds. Rauws dankte tot slot het Am- sterdamsche Comité, dankte Dr. Rie- mens, die voor toepasselijke piano muziek zorgde, een begeleiding, die al len lof verdiende, voorts den heer van Weizen, de boekhandelaren en allen, die hadden medegewerkt aan dezen avond. De vertooning werd. zooals aange kondigd, bijgewoond door H. K. H. Prinses Juliana. INTREEREDE VAN PROF. BÖHL. Prof. Dr. F. M. Th. Böhl, hoogleeraar in de Hebreeuwsche taal en letterkunde aan de Rijksuniversiteit te Groningen, be noemd tot hoogleeraar in de talen en de geschiedenis van Babvlonië en Assyrië aan de Rijksuniversiteit te Leiden, heeft hedenmiddag dit ambt aanvaard met het "uitspreken van een rede in het Groot auditorium dier universiteit. Het onder werp luidde: „Nieuwjaarsfeest en Koningsdag in Ba byion en in Israël". De Assyriologie, zoo begon spr.. had in dit jaar een gedenkdag. Het was een kwarteeuw geleden, dat Fr. Delitzsch zijn beroemde lezing hield over „Babel und Bibel" De pennestrijd die daarmede ont ketend werd, behoort thans tot het ver leden. Voor Delitzsch en ook voor zijn jongeren ambtgenoot, den genialen Winc- kkr. was Israël ook in geestelijk opzicht sLechts een provincie van het Babylonisch Assyrische wereldrijk. Hierbij hebben zij principieele verschillen over het hoofd gezien Aanrakingen tusschen Babylon en Israël zal men vooral vinden op het ter rein, dat door de profeten en bun aan hangers verwaarloosd of afgekeurd ward dat van kul! us en Mythus. Over den Isr'aëlie!ischen tempeldienst in het tijdperk voor de ballingschap zijn de bronnen scitaarsch. L)e Noorse he geleerde Mowinckel heeft, op grond vaiï bepaalde psalmen aangetoond, dat bij gelegenheid van het Nieuwjaarsfeest in het najaar Gods troonsbeklimming met een feeste lijke processie en waarschijnlijk ook met pantomimische opvoeringen luisterrijk ge vierd werd. F.en soortgelijk feest vinden wij behalve in Egypte, vooral ook in Ba byion. Babylon was, zelfs in tijden van politie ke zwakheid, het geestelijk middelpunt van de toenmaals beschaafde wereld. De ze positie heeft de stad pas verkregen door koning Hammurabi, die zijn god Marduk tot oppergod van het heelal wil de maken. Dit is de strekking van het (in den geest der „Marduk-religie" bewerkte) epos der' wereldschepping en ook van het ingewikkeld ritueel van het Nieuwjaars feest. Dit feest duurde twaalf dagen. Wij kun nen het ceremonieel reconstrueeren. De eerste 5 dagen dragen voorbereidend ka rakter en de riten doen opvallend denken aan die van den grooten verzoendag der Joden. Daarop volgt het „Lijdens-ritueel" De God Marduk moest in de onderwereld afdalen, daar 3 dagen vertoeven; hij werd beweend en beklaagd. Dit alles werd door pantomimische opvoeringen aanschouwe lijk gemaakt. Het was een soort passie spel, dat men dan ook in verbund heeft willen brengen met de lijdensgeschiede nis van Jezus volgens de Evangeliën. Men moet echter eerder volgens den spr. die dit punt uitvoeriger behandelt, denken aan de mysteriën ter eere van den ouden vegetatiegod Tammuz of Adonis, die aan het volk dierbaar was, maar die geen plaats had gevonden in den officieelen kultus. De Mardukreligie heeft deze din gen geassimileerd. Terwijl de god in de onderwereld ver toefde, waren de sociale verhoudingen op aarde ontwricht. Ook dit werd pantomi misch voorgesteld bij gelegenheil van het feest. Meesters en slaven verwisselden van rollen en een ter dood veroordeelde stond als spotkoning aan het hoofd van deze verkeerde wereld. De nadere bijzonder heden zijn hier nog onduideliik. Na het lijden werd de strijd en de ver heerlijking van den god eveneens dra matisch voorgesteld. De volgende dagen van het feest zijn die van de godenpro cessies. In een Dlechtigen optocht trokken de godenbeelden, ook die uit de paburige steden naar een feestzaal buiten 'de stad, die gelegen was in een park, waar velen in spoedig opgeslagen hutten konden overnachten. Het onderwerp van de dra matische opvoering was de overwinning van den god (wiens rol hierbij door den koning vervuld werd) over de machten der duisternis. Overal werd vuur ontsto ken: het zinnebeeld van het nieuwe licht en de nieuwe warmte. Nadat de processie naar den tempel te ruggekeerd is volgt de viering van den eigenlijken koningsdag: de plechtige troonsbeklimming van den god en daar na zijn bruiloft, feitelijk een overoude na- tuurritus. Dit ingewikkelde ceremonieel is niet oorspronkelijk. Het is een belang wekkende studie, dit in bijzonderheden na te gaan. Het ritueel van het Babylonisch Nieuw jaarsfeest is ook geen eenheid. Drie ver schillendeplechtigheden zijn rnet elkaar verbonden, waarschijnlijk pas ten tijde van koning Nebukadnezar. Toen werd het geheele ceremonieel ook al slaafsch nagebootst in den tempel van Jeruzalem. Dit kan men, zooals spr. aantoont, af leiden uit de beschrijving van den tem peldienst in F.zechiël, Hoofdst. 81U. Het oude Israëlietische Nieuwjaars feest was eenvoudiger. De Psalmen, waar uit men het ritueel van dit feest kan af leiden, kennen uitsluitend dat gedeelte van het feest, dat men ook voor Babyion op grond van een epos der wereldschep ping als het oorspronkelijke kan beschou wen. Een karakteristiek verschil tusschen Israël en Babylon is het streven om <lc mythologie te vervangen door de geschie denis. De gedachte aan de wereldschep ping blijft voor den vromen Israëliet op den achtergrond; zijn belangstelling ook bij de groote feesten geldt de groote da den Gods in de geschiedenis van zijn eigen volk. Egypte werd beschouwd als het ge drocht Rachab of Leviatan, dat door Jahwe zelf in bittren strijd overwon nen en doorboord werd, en de Schelf zee als het zeemonster, dat. door Jahwe in tweeën werd gespleten, zoodat Gods volk veilig en droogvoets tusschen de helften door kon gaan; zooals Marduk in het Babylonische epos Tiamat overwon nen en in tweeën gespleten heeft. En het geen voor de Babyloniërs onmiddellijke realiteit was in den cultus, dat werd dooi de Israëlieten hoe langer hoe meer als eschatologische toekomstverwachting ver plaatst naar het einde der dagen, waarbij dan de rol van den koning overgenomen werd door den Messias. Ten slotte legt spr. den nadruk op de historische beteekenis van deze Marduk religie, die ondanks het uiterlijk vertoon en al het magisch-rnechanische, dat daar mee onoplosbaar verbonden is geweest, toch van groote religieuze waarde ge weest is. Marduk, het „zonnekind" en de „heer der wijsheid" had een beter beoor deeling verdiend, dan hem b.v. in de apo- kryphe toevoegsels bij het Biibelboek Da niël ten deel viel. Spreker besloot met de gebruikelijke toespraken. DR. J. ROOS BENOEMD TOT HOOGLEERAAR TE UTRECHT. Bij Kon. Besluit is benoemd aan de rijksuniversiteit te Utrecht in de fa culteit der Veeartsenijkunde, om on derwijs te geven in de veterinaire phy- siologie. tot gewoon hoogleeraar Dr. J. Roos, dierenarts alhier. Dr. J. Roos, dierenarts en assistent Belangrijkste nieuws in dit Nummer. Binnenland. De inaugureele rede van Prof. F. M. Th. Bahl te Leiden. Dr. J. Roes te Leiden tot hoog* leeraar benoemd. Buitenland Bo nieuwe Belgische regearing ge vormd. Een samenzwering tegen de Ita- liaanschc regeering ontdekt. Nienwe communistische staatsgreep te Kanton? Geruchten omtrent onlusten in Zuid-Rusland en de Qekrajiane. bij de physiologie alhier, benoemd tot hoogleeraar in ue physiologie aan Je Rijksuniversiteit tc- Utrecht, werd ge- horen in 1687 te Lochem. Na daar de lagere school en vervolgens de M. U. L. G.-school te Lochem, die onder lei ding stond van den heer Schut, fe heb ben doorloopen, werd hij in 1903 toege laten tot de 8de klasse van de H. 13. S. te Zutphen, waar hij in 1ÖÜU het einddiploma verwierf. Daarna ging hij aan de Veeartsenij- kundige Hopgescnb'pl te Utrecht stu- deeren, waar hij in 1910 slaagde voor het examen van dierenarts. Vervolgens vestigde hij zich hier ter stede, waar hij zich spoedig in een drukke practijk mocht verheugen. Kort na zijn vestiging alhier werd hij assistent hij de Vergelijkende Pa thologie onder wijlen Prof. Dr. De Jong. In 1913 werd hij te Bern bevorderd tot doctor in de diergeneeskunde op een proefschrift: „Der Mause-fütte- rungsversuch in der hakteriologischen Fleischuktersuchung". bij Prof. de Jong bleef hij assistent tot 1915, toen hij als reserve-arts in militairen dienst ging. In 1817 werd hij assistent hij de Physiologie te Leiden onder Prof. Dr. W. Einthoven, welke functie hij tot dusver heeft hekleed. Van zijn hand zijn verschillende pu blicaties in Nederlandsche, Duitsche en Engelsche periodieken verschenen. DE OPVOLGER VAN DR. ROOS. Naar wij vernemen heeft de heer N. A. Commandeur uit Ruinerwold (Dr.) de practijk van Dr. Roos hier ter ste de overgenomen. De heer Commandeur werd in 1900 te Berkhout (N. H.) geboren. Hij stu deerde aan de Veeartsenijschool te Utrecht en vestigde zich na het vol brengen van zijn studie, vorig jaar, te Ruinerwold. DE GEARRESTEERDE INDONESISCHE STUDENTEN. De Haagsche rechtbank heeft giste ren den termijn van gevangenhouding der als verdacht van opruiing te 's Gravenhage en Leiden gearresteerde Indonesische studenten'weder met 30 dagen verlengd. In de raadkamer werd gisteren al leen verhoord de student Hatta, bij gestaan door Mr. Duys en Mr. Mobach Mr. Duys kwam er tegen op. dat de voorloopige hechtenis, zooals die door de rechtbank wordt toegepast, niet an ders is dan scliablonewerk, en hij be toogde, dat dit geenszins de bedoeling is geweest van den wetgever. Onmiddellijk na het verhoor in do raadkamer werd Hatta weer voor den rechter-commissaris geleid. BLONDE GEERT. In de Graanbeurs werd gisteravond door de Christelijke Zangvereeniging „L.E.D.A.G.O.H." ter gelegenheid van. haar 10-jarig bestaan de eerste uit voering gegeven van het zangspel „Blonde Geert". Bij ontstentenis van den voorzitter werd een kort openingswoord gespro ken door den directeur, den heer J. W. Snel, nadat door alle aanwezigen was gezongen Ps. 150 1. Spr. wees er op, dat, hoewel de ver- eeniging thans verkeert in een jubi leumjaar, dit nog geen jubeljaar is. Men worstelt nog steeds met een te kort van een uitvoering van twee ja ren geleden in de Stadsgehoorzaal. Desniettemin heeft de vereeniging ge meend, deze uitvoering te moeten geven en daarvoor iets bijzonders te moeten kiezen. Spr. geeft dan nog eenige practische wenken, waarna het spel een aanvang neemt. De inhoud van „Blonde Geert" is in 't kort deze: „Blonde Geert" is een kind uit 't volk, dat al vroeg haar ouders heeft verloren, en nu door haar grootmoe der. vrouw Dibbel, bijgenaamd „Blin de Mie", tot zich is genomen. Deze grootmoeder was in dienst van een

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1927 | | pagina 1