Zomerwarmte
TWEEDE BLAD.
Nieuwe Leidsche Courant
van
WOENSDAG 13 JULI 1927
WAT DE BLADES! ZEGGEN.
ij Het geheim.
In de fA tm s t e r d am m e r schrijft
de heer Amelink
Het. A.-R. dagbl. „De Zeeuw" maakt
in zijn nummers van 1 en 2 Juli en
kele opmerkingen over de behancle-
i ling, ter algemeene vergadering van
het C.N.V., van het door den heer
Kruithof, voorzitter van 't C.N.V., in-
i geleide onderwerp: Hoe kan meer en
j geregeld contact verkregen worden
.met de Christelijke politieke partijen.
I Van de discussie over de door den
heer Kruithof gehouden inleiding met
de daarop gegeven repliek, is in de
pers geen breed verslag verschenen.
!ln de dagbladen die verslag gaven,
ook in ons blad, werd slechts medege
deeld, dat de heer Kruithof in een
,l)reed betoog, dat diepen indruk maak
te, van repliek diende, en dat zoowel
discussie als antwoord zulk een intiem
karakter droegen, dat publicatie onbe-
j scheiden zou zijn.
\i "De Zeeuw" zegt hiervan:
ij. Dit is ons niet recht duidelijk.
Er was hier een vergadering van
'ij' het C.N.V., dat meer dan 50.000 le-
i? den telt. Aan de orde was een on-
4 derwerp, dat zoowel de leden van
dit Verbond, als de politieke par
tijen interesseert.
Maar waarom moet dan publica
tie van eeii betoog, dat een diepen
indruk maakte, als een onbeschei-
denheicl. worden aangemerk?
De zA*ak is toch niet alleen van
belang voor de vrijgestelden der
aangesloten vereenigingen, plus en-
kele toevallig aanwezige buitén-
staanders?
Het liomt ons daarom voor, dat
©en verzoek om nadere publicatie
niet als een onbescheidenheid kan
worden aangemerkt.
We mogen hiertegen opmerken, dat
I het bestuur van het C.N.V. niet ver
antwoordelijk is voor cle verslagen
van zijn algemeene vergadering, die
in de pers verschenen zijn. Deze ver
gadering was voor de pers tceganke-
kelijk. Indien „De Zeeuw" de moeite
had genomen een verslaggever naar
de vergadering van het C.N.V. tc zen
den, dan !had deze een verslag kunnen
geven, geheel naar eigen inzicht en
keuze. De vraag' „waarom geheim"
had dan -ook niet behoeven gesteld te
Worden. De vergadering' was niet ge-
i heim. Zij was voor de pers van elko
richting toegankelijk. Dat ook de
Christelijke dagbladpers zoo spaar
zame! ijk was vertegenwoordigd, voor
al op de üaatste zitting, \va>. niet de
schulcl van het C.N.V. En vooral een
blad dat. er had kunnen zijn, maar er
niet was., moet clan niet achteraf vra
gen: .Waarom geheim?"
Er is geen geheim. In „De Gids", het
orgaan van het C. N. V., wordt straks
een breed verslag opgenomen. Indien
zij, die door eigen verzuim niet op de
hoogte zijn, tot zoolang geduld willen
hebben, zullen zij zich volledig kun
nen oriënteeren.
VerbloSfend en weemoedig cijfer.
Een verblijffend cijfer, schrijft 'de
Stand., werd' dezer 'dagen gepubliceerd
Onze tabaksbelasting maakt het
(mogelijk vast - te stellen het bedrag;
Iclat hier te lande jaarlijks verrookt
wordt l
En nu bleek, dat het vorig .jaar
voor meer dan 150 millioen gulden ta
bak in rook -opging. 1
Weemoedige gedachten wekt dit
cijfer.
Weemoedig stemt niet allereerst 'de
.vergelijking "met het verleden, toen
het rooken" als een verachtelijke wee-
Lelijkheid werd beschouwd, wier uit
banning zich de wetgever tot plicht
stelde.
De Engel'sche. tabakswet dateert v.
1604, in 1624 bedreigt een pauselijke
bul met excommunicatie allen, die ta
bak in de Kerk meebrachten; een
Russische wet van 1634 stelt op. roo
ken de doodstraf. t
FEUILLETON.
Niets msnsËiïelilSts vreemd
Een episode uit de. geschiedenis van
de Christenen op het Sinaïtisch
Schiereiland omstreeks het jaar 300.
22 O
De. houding en het gelaat van Her
mas bevielen haar. .Zij vond dat hij er
voornaam uitzag, ondanks zijne arme
lijke kleeding. En toen zij opmerkte
dat 2ijne wangen gloeiden, en zijne
hand, waarin hij het medicijn!'] eschjo
hield beefde, 'wist zij dat hij haar be
spied, dat haar aanblik zijn jeugdig
bloed in beweging gebracht bad.
Eene vrouw, en vooral eene. die
gaarne behaagt, vergeeft alles wat om
harentwil wordt misdreven, en hare
stem klonk zelfs vriendelijk genoeg',
toen zij Hennas goeden morgen
wenschte en hem vroeg hoe zijn vader
het maakte, en of het geneesmiddel
van den senator gewerkt had.
De antwoorden van den jongeling
waren kort en verlegen; doch zijne
oogen verrieden, dat hij haar gaarne
gansch andere tlingen zou gezegd
hebben, dan die zijne ongeoefende
tong haar schuchter vermocht te ant
woorden.
„Vrouw Dot/othea vertelde mij gis
terenavond", zeide zij vriendelijk, „dat
P-:tri-s hoopt uw vader te kunnen her-
*fcSlen, maar'hij is nog zeer zwak. Mis
schien zou goede wijn hem helpen;
heden nog tniet, maar morgen of over-
Een eigenaardige maatregel werd
in Turkije getroffen; 'daar bepaalde
een wet van 1610. 'dat elk. die ooi
rooken betrapt werd. tot straf, de pijp
'door zijn neus gestoken zou krijgen.
Naar die tijden wenschen wij niet
terug te keeren: reactie wil hier nie
mand.
Niettemin stemtde 150 millioen
weemoedig".
Weemoedig,.niet. omdat wij in
idoöpersche mijding. alle,gebruik bo
ven de noodzakelijke nooddruft ver-
ioordeelen, Wij weten, dat weelde èn
economisch èh ethisch gerechtvaar
digd is. i
Maar wel weemoedig, omdat zeer
vele millioénen aan rookmateriaal be
steed, de gedachte doen rijzen aan)
ongeoorloofde weelde.
Ongeoorloofde weelde is die, welke
de goede harmonie in de behoeften-
bevrediging verstoort en minderwaar
dige begeerten ten koste van hoogere
en meer dringende streelt.
Ongeoorloofde weelde is die, weikei
uitsluitend het tegenwoordig genot
achtend, met spaarzaam overleg spot
en aan de voorziening in den nood
der toekomstige kwade dagen niet
Idenkt.
Daarom zijn de 150/millioen een ver
bluffend en weemoedig cijfer.
Visscherij in Indië.
Het is alweer eenigen tijd geleden,
dat plotseling 2eer energiekebe
richten het hoofd opstaken, schrijft
het Hbld., omtrent groote plannen hier
te lande tot organisatie van een mo-
(derne visscherij in 'de Indische wate
ren.
Er zou, gelooven we, een half mil
lioen ot zoo iets beschikbaar worden;
gesteld in den vorm van deelneming
in een maatschappij, mits de Indische
regeering van zins bleek subsidie te
verieenen.
We hebben er toen omdat het
onderwerp inderdaad interessant is
eenige aandacht aan gewijd, stelling]
tegen cle voornemens genomen, en er
tegelijkertijd op gewezen, dat men zijn
verwachtingen zeer laag diende te
.spannen en rekenen moest op tal van
groote teleurstellingen. De „Laboeani
Merak" en andere waren daar als ba
kens in de visscherszee.
Er is sindsdien niets meer van ge
hoord. Er zal geen subsidie worden
verleend en van de maatschappij komli
waarschijnlijk niets. i
Dat is begrijpelijk, want er. zal nog
ontzettend veel geëxperimenteerd moe
ten xworden, alvorens ook maar een
kleine kans van slagen begint te ont
staan en bij een dergelijke kansbere
kening zal het moeilijk zijn menschen1
te vinden, die in zulk een onderne
ming hun geld willen steken.
De „Visscherij Courant", die het
■onderwerp dezer dagen opnieuw aan
roerde, meent, dat, „gegeven het no
bele doel, het ruime perspectief, er,
kapitaal te vinden zal zijn voor een'
op te richten vennootschap. Waar
naast de regeering dan dient te steu
nen met een subsidie".
Dit nu gelooven we niet. Er zal niet
gemakkelijk kapitaal te vinden zijn,
en er zullen niet veel lieden zijn, die
op eigen risico den gebroken draad)
weder zullen willen opvatten.
De „Spii. Post" blijkt geheel aan
onze zijde te staan.
Maar meent het blad- waar
wel nog eens de aandacht op mag
worden gevestigd, dat is de wensche-
Jijkheid, dat de regeering de zaak nieij
geheel uit het oog verliest. Wanneet!
er niet binnen korten tijd. een maat
schappij. die de visscherij in het groot
ter hand neemt, kan worden gevormd
dan wil dat nog niet zeggen, dat er
dan ook heelemaal niets meer moet
worden gedaan. Het vraagstuk is voor
de Indische bevolking zoowel uit
■een oogpunt van broodwinning als van
voeding, van te groote beteekenis.
Maar slechts zeer geleidelijk kan er
in een bepaalde richting gezocht wor
den. En de regeering heeft daartoe
de hulpmiddelen. Systematisch kan
met cle schepen, die daarvoor in aan
merking komen gouvernements-
stoomers, die een vast gebied doorkrui
sen, het kabelschip, motorbooten, des
noods een der zeer oude oorlogsbo
dems, enz. doorgezocht worden,
waarmede geen groote bedragen ge
moeid behoeven te gaan.
Nu heeft men dat zoo eens te hooi'
morgen. Kom maar bij mij, wanneer
gij dien noodig hebt; wij hebben in
den kelder ouden Falerner en witten
Marectischen, die uitnemend en ver
sterkend is".
Hermas dankte, en toen zij bem nog
maals aanmoedigde, om zich gerust
tot haar te wenden, wist hij óver zich
le verkrijgen, haar meer stamelend
dan sprekend toe te roepen: „Gij zijt
niet minder goed dan schoon".
Deze woorden waren ter nauwer-
nood over zijne lippéh, toen de boven
ste van de naast het slavenverblijf
kunstig opgestapelde steén'en met luid
geraas .naar beneden rólde.
Sirona schrikte en ging van het ven
ster terug. Het hazenwindje begon
hard te blaffen, en Hermas bracht de
hand aan het voorhoofd, alsof hij uit
oen droom ontwaakte. Éven daarna
klopte hij aan de deur van den sena
tor. Nauwelijks,had hij het huis betre
den, of de tengere gestalte van Mirjam
kwam, als eene schaduw, achter de
steen en te voorschijn, om snel en
zonder eenig geluid te maken in de
woning der slaven te verdwijnen.
Dit verblijf was thans ledig, daar de
bewoners op het veld, of in huis, of in
de steengroeven aan den arbeid wa
ren. Het bestond uit eenige slecht
verlichte vertrekken, met naakte on-
offene wanden. D.e herderin ging het
kleinste binnen, waar de slaaf, dien zij
gewond had, rustte op een bed van
palmtakken. Hij bewoog zich even,
toen zij in vliegende haast een nieuw
slordig gevouwen compres scheef op
en te sfr^s- gedaan, 'en wanneer Ide
proef dan op een teleurstelling1 uitliep,
de zaak weer laten loonen.
Dat is geen svstematiach onderzoo-
ken. Onze vaderlandsche visscher£
hebben er ook lang over gedaan, voort
dat ze'een beetje op cle hoogte begon*
nen te komen van de vischgronidenj
van bepaalde voorwaarden, waaraan
netten en schepen moesten voldoen,
van den tijd van het jaar, klimatologi
sche omstandigheden, enz. efiz.
Hoeveel te meer zal men hier .geduld!
moeten koesteren, 'besluit liet Me-
Idansehe blad waar honderden ja
ren een systeem werd gevolgd, da.tl
men juist wil veranderen, zoodat mem
vrijwel geheel zonder ervaring staat.
Het schijnt niet in de eerste plaats
zaak een maatschappij op te richten,,
maar liet schijnt voor ae regeeringi
zaak op de Volgende begrooting reke
ning te houden met eenige fondsen,
.die het mogelijk zullen maken een'sy
stematisch onderzoek te doen instel
len door ter zake kundig,en, dat wil'
niét alleen zeggen door wetenschap
pelijke mepschên, maar ook, en vooral
door mannen vail :de praktijk.
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
B er C3 .pen: Te He-del. Mr. J. F.
.Dijkstra, emeritus-Preek in Den Haag.
'Ie Doeveren (N.-Br.), Mr. E. D'. G. v.
d. Horst te Hoek van Holland. To
Hcenderlóo, A. C. van Uchelen te Pae-
sens c.a.
GEREF. EERKEN.
Ee roepen: Te Utrecht (vac. Dr.
J. C. de Moor). J. H. T?lkam(p te Mid
delburg. Te Waardhuizen. .J Schelhaas,
te Nederhorst den Berg.
GEREFORMEERDE EERKEN
(Hersield Verband).
Bedankt: Voor Rotterdam. J. J.
Buskes te Amsterdam-Zuid.
EVANG. LUTH. GEM.
B e r c p e nTe Veendam-Wild.r-
vank. W. J. Kooiman, Prop. te Hol-
lanclseheveM,
VRIJE EVANG. GEMEENTEN.
Aangenomen: Naar Echten, J.
Brouwer te Draehtstercompagnie.
BEVESTIGING, INTREDE EN
AFSCHEID.
Ds. L. J. van Leeuwen hoopt 4 Sent.
afscheid te nemen van de Ned. Herv.
Gem. te. Hilversum: om 11 Sept. d.a.v.
intrede te doen te Haarlem. Bevestiger
is Ds. G. Bolk-estein te Apeldoorn.
DOC. v. d. HEIJDEN.
Naar wij I vernemen, is de toestand
van Decent A. V. d. Heyden. reciar van
de Thecl. School der Chr. Gersf. Kerk
te Apeldoorn nog altijd zeer -ernstig en
langzaam achteruitgaande. De patiënt
is bij tijden buiten kennis.
Ds. A. H. J. G. VAN VOORTHUIZEN.
Ds. A. H. J. G. van Voorthuizen. Ned.
Herv. Pred. te Nijkerk. die het bereep
naar Rijssea h^eft aangenomen, is se
dert -eenige dagen door een zenuwziek
te aangetast. Maandagmiddag is hij naar
het zenuwlijders-sanatorium te Ze-ist- ver
voerd.
Het lag in het voornemen van Ds.
Van Vcorthuizen op Zondag 21 Aug.
a s. zijn afscheidsrede te houden.
DE GEREFORMEERDE EEREEN.
Acht en vijftig leden der G&ref. Kerk
van Leeuwarden hebben, volgens „De
St." aan den Raad dier Kerk den vol
genden brief gezonden:
Ondergeteekenden enz.;
betreurende de breuk welke in den
liaatsten tijd in onze Kerken is ont
staan;
van oordeel zijnd?, dat gescheiden
leven van kerkelijke groepen welke bij
elkander behcoren, in strijd is met Gods
Woord;
verzoeken Uwen Raad met den mees
ten aandrang aan de komende Gen. Sy-
ncde_ onzer Kerken het verzoek te val
len richten, dat door de Synode pogin
gen worden aangewend om" de eenheid
te herstellen.
zijne diepe hoofdwonde legde. Zoodra
deze plicht vervuld was, verliet zij het
vertrek weder, plaatste zich achter de
half geopende deur, die toegang ver
leende tot den hof, en zag hijgend nu
eens naar het huis van den senator,
dan weder naar de vensters van Si
rona.
Eene nieuwe gedachte had haar
jeugdig hart in onstuimige beweging
gebracht. Weinige oogenblikken gele
den zat zij nog naast den gewonden
man op den grond neergehurkt, met
het hoofd rustende op haar elleboog,
denken do aah den berg en hare geiten.
Daar vernam Zij aan de zijde van den
.hof een zacht géruis'ch, dat een ander
zeker ontgaan zou zijn. Zij echter
merkte het niet enkel op, maar zij kon
ook met volle zekerheid onderschei
den, wie er- de oorzaak van was. In
het geluid van Hermas' schreden kon
zij zich niet vergissen, en het werkte
op haar met onweerstaanbare macht.
Snel hief 'zij het. hoofd op, nam de
elleboog van hare knie, sprong over
eind en ging in den hof. De molen-
steenen maakten haar onzichtbaar,
maar zij kon Hermas toch zien, zooals
hij daar stond in bewondering verzon
ken. Zij volgde zijne blikken en
daar zag zij hetzelfde beeld, dat zijne
oogen in verrukking bracht, de schoo-
ne, door het zonlicht beschenen ge
daante van Sirona, Zij zag er uit als
sneeuw met rozen en goud bedekt, als
de engel aan het graf op de nieuwe
'schilderij in de kerk. Ja, als de engel!
En op eens bedacht zij, hoe bruin en
RECLAME
veroorzaakt vaak Hevige Hoofdpijn; een
paar Mijnhardt's Hoofdpijntabletten doen
deze spoedig bedaren. In Buisjes 60 en 30 ct.
Bij Apoth. en Drogisten.
TOELATINGSEXAMEN GYMNASIUM
ONNOODIG?
In het Weekblad voor gymn. en
middelb. ond. schrijft dr. T. Kuiper te
Amsterdam:
„Op het le gymnasium te Amster
dam behaalden van de leerlingen, die
van 1909—1913 tot. de eerste klasse
werden toegelaten plm. 40 pet. het
einddiploma, n.l. plm. 27 pet. na 6 jaar,
plm. 19 pet. na 7, 8 of 9 jaar.
„Voor het Gymnasium in Den Haag
is het pet. over diezelfde jaren plm.
02, nl. plm. 38 pet na 6 jaar, plm. 27
pet na 7, 8 of .9 jaar.
„Bij deze procenten is rekening ge
houden, met degenen, die naar elders
verhuisd zijn, en daar wellicht nog
eindexamen hebben gedaan. Op drie
scholen in Zürieh is de toestand' onge
veer dezelfde.
„In de cijfers ligt een aanwijzing,
dat het adrnissie-examen ten onrech
te terug wordt verlangd. Al deze leer
lingen (.1354 in getal) slaagden voor
dat examen, en toch konden ruim de
helft het einddiploma behalen.
„De vraag deed zich nu voor: „Kan
men voor de leerlingen, die reeds in de
le klasse zwak zijn, eenige voorspel
ling doen? Na een vooronderzoek
bleek, dat met het oog op de kansen
voor het eindexamen als „zwak" moes
ten worden beschouwd die leerlingen,
die op één of meer van de drie rap
porten onvoldoende hadden voor La
tijn en één of twee andere vakken,
terwijl op geen enkel rapport voor alle
vakken voldoende was toegekend.
„Voor deze leerlingen bleken de
kansen zéér gering. Het waren er, in
de bovengenoemde cursussen voor de
Gymnasia in Den Haag en Amsterdam
samen 282, waarvan slechts 42 met
goed gevolg eindexamen deden, nl.: 3
11a 3 jaar (dus zonder ooit te doublee-
ren), 22 na 7 jaar, 15 na 8 jaar, 2 na 9
jaar.
„Nog geringer zijn de kansen voor
de zittenblijvers in de eerste klasse,
ten aanzien waarvan ons door de
ouders zoo vaak cle vraag wordt ge
steld: zullen we hem of haar op liet
Gymnasium laten?"
„Van de 139, die in de jaren 1910—
1919 niet tot de tweede klasse van het
Gymnasium werden bevorderd, be
haalden slechts 12 't einddiploma, n.l.:
3 na 7 jaar (dus zonder nog eens te
blijven zitten), 7 na 8 jaar, 1 na 9 jaar,
1 11a 10 jaar.
„In de meeste gevallen zal het dus
geraden zijn een leerling de eerste
klasse niet nog eens te laten doorloo-
pen.
„De zittenblijvers in de tweede klas
se, die de eerste niet doubleerden, heb
ben een veel betere kans: van de 102
behaalden 23 het einddiploma, waar
van 18 zonder nog eens te blijven zit
ten."
DE EXPEDITIE NAAR SINAï.
Uit Jeruzalem gaat dezer dagen
c-en expeditie onder leiding van Dr.
Fritz Bodenheimer naar het schier
eiland -Sinaï, om te trachten den oor-
spreng en liet wezen van het „manna"
vast te stellen dat de kinderen Israëls
volgens het Bijbelverhaal aten bij hun
tocht door de woestijn na den uittocht
uit Egypte. De expeditie wil de tama-
riskenstruiken onderzoeken, die om
dezen tijd met anjer-achtige bloesems
bedekt zijn, hekend onder den naam
„tamar-isken-manna". Bodenheimer
hoopt bij zijn expeditie, die veertien
dagen zal duren, vast te stellen of de
een of andere afscheiding van de ta-
mariskenstriiik of een ander thans nog
cl001* de nomaden gebruikt plantaardig
produkt identisch is met het manna,
dan wel of het manna-wonder weten
schappelijk onverklaard moet blijven.
Wij gelooven dat ook al zou men bij
onderzoek tot de slotsom komen, dat
de tamariskenstruik iets eetbaars
voorbrengt het wonder van de spijzi
ging van een geheel volk blijven zal.
Gil TEN EN LEGATEN.
Aan de Geref. Kerk van Kampen is
gelegateerdvcor de Kerk f500 vrij
zwart zij zelve was.
Eene diepe smartelijke gewaarwor
ding overmeesterde haar, en zij ge
voelde zich als verlamd naar lichaam
en ziel. Spoedig echter ontworstelde
zij zich aan deze betoovering; haar
hart begon onstuimig te kloppen, en
zij moest zich met de witte tanden op
de lippen hijten, om het niet luide uit
te schreeuwen van toorn en pijn. Hoe
gaarne was zij tegen dat venster op
geklauterd, waaraan Hermas' blikken
hingen; was zij Siröna in de goudgele
haren: gevlogen; had zij haar op den
grond getrokken en als eenvampyr
het bloed uit de roode lippen gezogen,
tot zij vóór haar uitgestrekt zou lig
gen, bleek als het lijk van eene die
van dorst was omgekomen.
Thans zag zij hoe het dunne gewaad
van haar schouders gleed, hoe hij
schrikte en de hand aan zijn hart
bracht. Wederom welde eene andere
gedachte bij haar op, namelijk om Si
rona toe te roepen en te waarschuwen.
Ook zij die elkander vijandig zijn,
reiken elkander in den geest de han
den, wanneer het geldt het. bedreigde
heiligdom van het zedig vrouwelijk
gevoel te beschermen.
Zij bloosde om Sirona's wil, en reeds
opende zij cle lippen, toen het hondje
aansloeg en het gesprek tusschen bei
de begon. Aan haar scherp gehoor ont
snapte geen woord van hetgeen zij
sprak, en toen hij zeide dat zij 7.00
schoon was als goed, gevoelde zij, dat-
zij begon te duizelen. De bovenste
steen, die weinig 9teun had, en waar
van successie en f 1000 onder genot van
vruchtgebruik, voor de armen f500 en
voor ziekenzorg £300.
Uit het Sociale Leven.
DE STAKING TE DEVENTER.
Men meldt uit Deventer:
De staking', die gistermorgen aan de
Overijsselsehe Ijzergieterij en Machi
nefabriek te Deventer is uitgebroken,
omvat 125 werklieden.
Daarvan zijn er 104 georganiseerd,
n.l. 86 in clen alg, Ned. Metaalbewer-
kersbond en 18 'in den R, K. Metaal-
bewerkersbond.
In de gistermorgen door de hoofd
besturen der samenwerkende arbei
dersorganisaties met de stakers ge
houden vergadering werd mededee-
Iing gedaan, van de bespreking op Za
terdag j.L in den Haag tusschen den
Rijksbemiddelaar, de vertegenwoordi
gers der werkliedenorganisaties en de
directie- der fabriek, welke bespreking,
echter tot géén resultaat heeft geleid.
Bij deze me de deeling werd uit de
vergadering de opmerking gemaakt,
dat. toen Zaterdag in Den Haag de be
spreking plaats vond, tegelijkertijd
door de directie aan haar personeel
schriftelijk is medegedeeld, dat Maan
dag 11 Juli. dus eergisteren, de fabriek
tot nadere aankondiging gesloten Was
ACTIE BIJ DE VER. KON. PAPIER
FABRIEKEN DER FIRMA VAN
GELDER ZONEN.
Door de Ned. Vereen, van Fabrieks
arbeiders, Nederl. Bond van Chr. Fa-
brieks- en Transportarbeiders -en den
Ned. R. K. Fabrieksarbeidersbond is
een vergadering gehouden met de ge
delegeerden van de georganiseerde ar
beiders, werkzaam aan bovengenoem
de fabrieken te Apeldoorn, Renkuro,
Velsen en Wormër.
In'deze vergadering, die onder lei
ding stond van den beer K. de Jonge,
werd een inleiding gehouden door den
heer W. Strijbis, die de mogelijkheid
besprak van het afsluiten van een C.
A. O., waarvan hij het nut en de be
teekenis uiteenzette.
Breedvoerig werd van gedachten ge
wisseld over de bestaande loonverhou
dingen enz., welke groote verschillen
aanwijzen.
Aan de besturen werd ien slotte op
gedragen na overleg met de arbeiders
zich te beraden over de maatregelen,
die getroffen moeten worden om het
Ijeoogde doel te bereiken.
ACTIE IN DE METAALNIJVERHEID
Zaterdag heeft de afdeeling Rotter
dam yan den Alg. Ned. Metaalbewer-
kersbond een buitengewone ledenver
gadering gehouden.
De Voorzitter der afdeeling, de heer:C.
Oosterhoorn, en cle bondssecretaris, de
heer G. van Houwen, gaven een uiteen
zetting van de actie voor loonsverhoo-
ging, zooals die thans gevoerd wordt
aan de Mij. Feyenoord, en van de con
ferenties, die over dit onderwerp met
de vertegenwoordigers van de maat
schappij en den metaalbond hebben
plaats gehad.
Zij betoogden daarbij, dat de loons
verlagingen die sedert 1921 in de me
taalindustrie hebben plaats gehad, in
het algemeen niet steunen op de uit
gekeerde winsten in deze industrie ën
zeker niet op de winsten, gemaakt
door Feyenoord, de R. D. M. en ande
ren.
Thans, aldus werd gezegd, nu de
metaalindustrie van veel werk is voor
zien, en de vraag naar de geschoolde
werkkrachten zeer groot is, is het de
taak der arbeiders en die van de vak
organisaties deze gelegenheid te ge
bruiken om de sterk verlaagde loonen
weer op een eenigszins behoorlijker
peil te brengen.
De vraag werd gesteld, waarom de
loonen van de Amsterdamsche metaal
bewerkers b.v. 8 cent per uur boven
die der Rotterdamsche staan, terwijl
de Amsterdamsche bedrijven toch zeer
veel werk van de internationale markt
weghalen.
De vergadering gaf het bestuur de
opdracht, de onderhandelingen to
voeren en eventueel alle middelen te
bezigen, die kunnen leiden tot een
algemeene loonsverhooging in dé me
taalindustrie.
aan zij zich wilde vasthouden, verloor
zijn evenwicht. Zijn val stoorde het
gesprek van de twee en deed Mirjam
naar den kranke terugijlen.
Thans stond zij aan de deur op Her
mas te wachten. Dat wachten viel
haar lang, zeer lang. Eindelijk kwam
hij met vrouw Dorothea te voors'chijn
en zij bemerkte alleen nog, dat hij we
der naar Sirona opzag. Een ondeugend
lachje speelde om hare lippen, want
het venster was ledig, en het schoon©
beeld, dat hij gehoopt had weder te
zien, was verdwenen.
Sirona zat thans aan haar weefstoel
in het Voorvertrek; het geluid van een
naderenden hoefslag had haar daar
heen gelokt. De tweede zoon van den
senator, Polvcarpus, was op den fie-
ren hengst zijns vaders voorbij gereden,
had haar gegroet en tevens eene roos
op den weg geworpen.
Een half uur later kwam de oude
slavin bij Sirona, die met vlugge hand
den weversspoel door de schering
schoot. „Meesteres!" riep de zwarte
met een hatelijk lachje. Zoodra de ver
latene vrouw haren arbeid staakte en
haai* vragend aanzag, overhandigde
de oude haar de roos.
Sirona nam de bloem aan, blies het
stof dat haar blaadjes bedekte weg,
schikte met de vingertoppen de sier
lijke blaadjes, en zeide, terwijl zij aan
deze bezigheid hoofdzakelijk hare op
merkzaamheid scheen te wijden: „Laat
voortaan die rozen liggen. Gij kent
Phoebicius, en wanneer iemand het
ziet, dan komen er maar praatjes van"
