NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN MAANDAG 13 JUNI 19S7
TWEEDE BLAD.
Wflï OE BLADEN ZEGGEN.
Reformatieplicht.
(Prof.) (F. W.) G(rosheide) schrijft in
Noord-Holland sc h Kerk
blad:
YVe zijn met onze hervormingen een
klein beetje vastgeloopen.
Te Leeuwarden zou het gebeuren.
Te Utrecht viel het tegen.
En als niet alle voorteekenen bedrie
komt er te Groningen heel weinig
in ons kerkelijk staatsblad.
Wij betreuren üat.
Maar het is toch wel een weinig te
begrijpen.'
Voor een echte reformatie moeten
verschillend© dingen aanwezig zijn.
Een of meer mannen, door God ge
roepen en bekwaamd, die het woord
weten te spreken, waarop velen lang
hebben gewacht en die daarom dade
lijk gehoor vinden, die geestdriftig
worden gevolgd.
Van dat alles merkt men onder ons
niets.
De meeste van de voorgestelde her
vormingen vinden gahsch geen weer
klank bij ons volk. in sommige geval
len Is het er eigenlijk tegen en zou het
er feitelijk langzaam rijp voor moeten
worden gemaakt. 'We denken hier b.v.
aan uitbreiding van liturgie of ook
aan het zingen van gezangen.
Maar voor reformatie is ook noodig,
dat de toestaiAd zoo slecht is, dat ve
len haken naar verbetering.
Ook dat is onder ons niet het geval.
Nu versta men ons goed. We bedoe
len daarmee niet, dat in de Gerefor
meerde kerken de volmaaktheid onge
veer is bereikt. Het lijkt er niet naar.
Maar waar is, dat God ons in de af-
geloopexr. periode zeer veel heeft ge
schonken. In datzelfde temjlo kan het
niet steeds doorgaan. En nu is onze
grootf; fout, dat we wat we ontvingen
niet genoeg waardeeren. Aan de eene
zijde door te meenen, dat we er zijn en
da&.rop in te slapen. Aan de andere zij
de door het alles van weinig of geen
beteekenis te jachten en kunstmatig
verandering te zoeken.
Geen van beide is juist.
Een bekende Duitsche versregel
zegt, dat men wat men van de vade
ren erfde, tot persoonlijk eigendom
moet maken. Dat wordt onder ons
veel te weinig gedaan. En. daar komt
de dubbele ellende uit voort, waarvan
we spreken.
Ga maar eens na, hoe weinig er ge
lezen, onderzocht wordt» Hoe weinigen
lezen, bestudeer-en de boeken van Kuy
per en van Bavinck, om nu van ande
re Godgeleerden maar te zwijgen. Er
zijn er die er den neus voor ophalen,
omdat ze dat alles uit den tijd achten.
Er zijn anderen, cf'ie ze hoogelijk roe
men.
En niet zelden weet zoo min de een
als de andere groep ook zelfs maar de
titels te noeme/i.
Dat moet eerst veranderen. Wan
neer we op (ke rechte wijze waardee
ren, wat GcmY ons schonk, dan komen
we verder, 'want dan zien we ook de
gebreken. /Dan wordt niet de noodza
kelijkheid van deze of gene reforma
tie nagepraat, maar dan wordt die
doorzien
Wat. ons ongetwijfeld verder heeft
gebracht is de Synode te Assen. In
mijn nog heeft die voor den voortgang
mee#- beteekenis, dan veel wat te
Leeuwarden is genoemd en daarna be
arbeid.
Assen heeft ons aan den lijve doen
voelen, dat we aten de Schriftbeschou
wing werken maeten. En dat is ook ge
daan, nog maate in hét begin, zeer ze
ker, maar door.Assen is toch nu reeds
veel gezien, V/at anders niet werd ge
zien»
Maar dat'kan niet overhaast worden
De Dorcttsche Synode is gehouden,
toen de twisten met do Remonstran
ten al geruim en tijd aan den, gang wa
ren. Da/arom kon toen de eerste Syno
de de leerregels wel vaststellen. Nu is
een dwaling duidelijk aan den dag ge
treden. Maar om een belijdenis van de
Heü'lge Schrift op te stellen, die niet
alleen, deze dwaling afwijst, maar
ha&r met andere in. verband brengt en
positief den weg Vijst, daartoe is wat
tijd noodig.
FEUILLETON.
DORPSTOONEELEN.
58) -—O
„Heb ik u niet altijd geholpen? Heb
ik voor u niet alles nagesnuffeld? Om
uwentwille heb ik mij het halve dorp
tot vijand gemaakt. Menigen handel
en menige zaak hadt gij zonder mij
nooit klaar gespeeld."
ïzaak Löb bleef geheel kalm. Hij
was met de menschen hier te land
klaar. Wat scheelde hem dat geraas?
„Heb ik u ook gegeven altijd crediet.
Nu echter moei ik hebben mijn geld,
omdat ik vertrek naar Frankfort. Her.
doet me leed, maar ik kan je niet lan
ger helpen. In geldzaken houdt de ge
moedelijkheid op."
Met een "van woede verwrongen ge
laat nader/ie Ho del tot dicht bij Löb
en fluisterde hem met heesche stem
iets toe. Alleen de woorden „gezworen
voor u," „tuchthuis" waren verstaan
baar.
Boosaardig glimlachend antwoord
de Lab; „Heb je wat op schrift, kun je.
wat bewijzen? Zul je komen alleen in
het tuchthuis."
Vertwijfeld verwijderde zich Ho.de).
En terwijl hij huiswaarts keerde nam
hij een somber besluit.
Adam Thomhof staarde ontsteld op
het noodlottige schrijven van den han
delaar. Zoo groot >vas zijn schuld dus.
Op deze wijze kunnen ware hervor
mingen komen.
Men overhaaste niet!
KERK EN SCHOOL.
NED. HERV. KERK.
Bedankt: Voor Almkerk, A. Kar-
dolus te Suameer.
GEREF. KERKEN.
Beroepen: Te Moordrecht, L. v.
d. Zanden, cand. te Putten.
Aangenomen: Naar Meppel, IJ.
K, Vellenga, te Oosterzee.
Bedank t: Voor Zaltbommel, J. H.
Donner, te Breda.
CHR. GEREF. KERK.
Bedankt: Voor Hillegom, A. M.
Berkhoff te Amsterdam.
Ds. H. A. WIERSINGA.
Uit het Kort Verslag der Kerke-
raadsvergadering, Medan, 7 April- '27,
„Ds. Wiersinga deelt tot zijn leed
wezen mede, op uitdrukkelijk me
disch advies met het oog op Mevrouws
gezondheid, na zijn verlof niet meen
naar Medan te kunnen terugkeeren.
Vooral een warme kustplaats isvoon
Mevrouw volkomen ongeschikt.
Ds. Wiersinga zou nog gaarne eeni'
ge jaren den arbeid te Medan en onder
de Verstrooiden verricht hebben, maar
idit is uitgesloten.
Besloten werd, nu reeds werk te
maken van het beroepen van oen
nieuwen predikant, en daartoe eenige
heeren in Holland uit te noodigen opi
te treden als commissie voor net be
iroepen van een predikant.
De regeling van een eventueel emé
ritaat, gedurende den tijd, dat Ds. W,
nog niet losgemaakt is van Medan'si
Kerk, is moeilijk. Besloten werd om
hieromtrent advies aan de classis t©
vragen".
Ds. Wiersinga deed 1 Juli 1923 te
Medan zijn inrreéfe.
GODSDIENSTONDERWIJS.
Na afgelegd examen is de akte voor
godsdienstonderwijzer door het Clas
sicaal Bestuur der Ned. Herv. Kerk
van Sneek uitgereikt aan Gerben Wil
lem Mollema te Scharnegoutum.
Het classicaal Bestuur van Franeker
heeft' in zijn vergadering van 25 Mei
j.l. geëxamineerd en toegelaten tot het
geven van godsdienstonderwijs in de
Ned. Hervormde Kerk den heer Ste
ven J. Harkema te Tzummarum.
DE GEREF. KERKEN IN H. V.
De Geref. Kerken in Hersteld Ver
band komen 14 Juni a.s. in classicale
vergadering te Zandvoort bijeen.
Verschillende voorstellen zijn door
de kerken reeds ingediend.
DE THEOL. SCHOOL TE KAMPEN.
Het admissie-examen is bepaald op
27, 28 en 29 September a.s. te Kampen
Aangifte vóór 15 Sept. bij prof. Dr. T.
Hoekstra, secretaris van het College
van Hoogleeraren.
PRES. BOND VAN PREDIKANTEN;
Ds. M. J. A'. de Vrijer, predikanr te
Amsterdam, heeft wegens drukke werk
zaamheden in zijn gemeente, het pre
sidium van den Bond1 van Nederland,
sche predikanten neergelegd.
Den afgetreden voorzitter zal' een
stoffelijk blijk van weerdeering worden
aangeboden.
REMONSTRANTSCHE GEMEENTE
DEN HAAG.
Tot bestuursleden der Remonstrant-
sche Gereformeerde Gemeente te 's-
Gravenhage zijn gekozen mej. J. H. E.
van Loenen en de heeren mr. C. Th.
Krabbe, mr. A. van de Koppel en J. G.
Pippel.
JULIANAKEPiK APELDOORN.
Het plaatsen van den eersten steen
aan de Julianakerk der Nederduitsch
Hervormde gemeente te Apeldoorn en
I-Iet Loo door prinses Juliana is be
paald op 16 dezer, des namiddags te
half drie. Na afloop van de plechtig
heid zal Ds. G. Bolkestein een feest
rede uitspreken.
VOOR DE ZENDING,
Voor de samenwerkende Zendings
corporaties is de afgeloopen week van
N. N. een gift van f 4000 ingekomen.
I Alles was dus vergeefs geweest. Ver
geefs had hij zich al dien tijd voor den
jood vernederd, vergeefs het geluk van
zijn kind verstoord, vergeefs zich zijn
vrienden tot vijanden gemaakt. En nu
brak het onweder toch boven hem los.
Hij stelde zich reeds voor wat er ge
beuren moest. Een van tweeen, óf hij
moest zich aansluiten bij de leenbank,
óf zijn bezittingen in veiling brengen.
En of ze liem het geld geven zouden,
dat was nog lang niet zeker. Ha, wat
c-en triomf zou dat zijn voor de Raiffei-
sen-maimen. Hij zag reeds hoonencl la
chende gezichten voor zich. De minste
schooiers in Hartenhausen, de roode
Hertog en diens gelijken, zouden hun
tong aan heih wetten eri. hun schoe
nen op hem afvegen. Neen, neen, dat-
ging niet.
Liever de boel veilen. Maar een der
de zijner hofstede zou hij moeten ver-
koopen. Of dat wel toereikend zou zijn?
Het land gold bijna niets.
En hoe hij het aanpakte, zijn doch
ter, Margaretha werd voor geheel haar
leven ongelukkig. Want dat zij den
onderwijzer niet kon vergeten en zich
om hem kwelde en verdriet leed, dat
zag hij dag in dag uit voor zijn oogen.
Maar de onderwijzer bekommerde zich
immers reeds lang niet meer om haar
en zou nu zeker niets meer van haar
willen weten.
De man kwam zich zelf voor als een
stuk wild dat, door woedende honden
op een uitspringende rotspunt gedre
ven, geen redding meer ziet.
WELKE UITGAVEN VOOR VER
GOEDING IN AANMERKING
KOMEN.
Ged. Staten van Groningen hebben
o.a. beslist dat van de uitgaven van
de bijzondere scholen voor vergoeding
in aanmerking komen: de belooning
voor de diploma's afgegeven door den
Schoolraad, de belooning van den ad
ministrateur der school, de belooning
van vakonderwijzers over 1922, de be
looning van helpsters bij het onder
wijs in de nuttige handwerken, de reis
kosten bij sollicitantenbezoek, de kos
ten van verzekering van het schoolge
bouw tegen brand, de contrib. voor den
Schoolraad, de contributie voor het Ge
reformeerd Schoolverband, de contri
butie voor de vereeniging voor Chr.
Nat. Schoolonderwijs, de bijdragen in
de kosten van het M.U.L.O.-examen,
de kosten van ouderavonden, met uit
zondering van die van vertering, de
kosten van het abonnement op het
blad „De School met den Bijbel" en de
kosten van het schilderen van een
vlaggestok.
Naar het oordeel van Ged. Staten
kunnen echter niet worden vergoed:
de kosten van het schilderen van een
tafel in de bestuurskamer, de kosten
van aanschaffing van een petroleum
kachel in de bestuurskamer, de kos
ten van een schoolfeest, de contributie
voor de Vereeniging voor Chr. Paeda-
gogiek en de kosten van een 2e en 3e
abonnement op het blad „School en
Wet".
ONGEGROND VERKLAARD.
Door Ged. Staten van Groningen is
uitspraak gedaan inzake het beroep
ingesteld door den heer D. Toxopeus
tegen het besluit van den Raad der ge
meente Groningen van 3 Januari 1927
waarbij gelden werden toegestaan voor
den bouw eener school der Vereen, tot
stichting en instandhouding van scho
len voor L. O. op Geref. Grondslag, in
het Z.-W. der stad gelegen stadsdeel
(Paterswoldsche weg). Met handha
ving van het besluit van den Raad van
Groningen, werd het beroep ongegrond
verklaard.
F. KORTLANG J.Ezn.
In den ouderdom van 71 jaar is te
Ermelo-Veldwijk overleden de heer F.
Kortlang J.Ezn., oucl-directeur der
Stichting 's Heerenloo van de vereeni
ging tot opvoeding en verpleging van
Idioten en Achterlijke kinderen.
Nog versch ligt in ons geheugen het
afscheid van dezen eminenten direc
teur van de Stichting, welke hij van
af de stichting diende en waarmee hij
als 't ware saamgegroeid was. Öntroe-
rend was dè wijze, waarop personeel
en bevolking van deze groote stichting
hem toen gehuldigd hebben. Zijn ge
zondheidstoestand had het noodzake
lijk gemaakt pensioen te nemen en er
gens in een stille, rustige omgeving
zijn levensavond door te brengen.
Lang heeft hij niet van de rust mo
gen genieten.
De heer Kortlang heeft in het werk
voor 's Heerenloo zijn levenstaak ge
vonden. Rusteloos arbeidde hij aan de
uitbreiding en verbetering der stich
ting; geen moeite was hem te veel en
geen werk te zwaar. En dat de naam
der stichting thans met eere genoemd
wordt, is mede te danken aan het
werk van dezen eenvoudigen, blijmoe-
digen man.
Maar de heer Kortlang beperkte zijn
arbeid niet tot den betrekkelijk engen
kring der Stichting. Op politiek ter
rein was hij een warm voorstander
der Antirevolutionaire beginselen. Als
lid van de Prov. Staten van Gelder
land heeft hij, vooral in verband met
de verplegingsvraagstukken, blijk ge
geven van een helder inzicht in de be
langen der provincie en in den eisch
onzer beginselen.
Kortlang sprak niet veel. Maar wan
neer hij sprak, gaf'hij weloverwogen
adviezen, welke dan ook ter dege op
prijs werden gesteld.
Ook in het Prov. Comité van Anti-
Rev. Kiesvereenigingen had de heer
Kortlang zitting. Zoo verliest onze par-
tij in Gelderland in hem een harer
vooraanstaande leden. H.M. de Konin
gin erkende zijn verdiensten door hem
te benoemen tot officier in de Orde
van Oranje-Nassau.
Verstoord liep hij heen en weer door
zijn woning. Zijn vrouw beproefde de
oorzaak zijner neerslachtigheid te door
gronden. Hij wees haar barsch terug.
„Het zijn geen vrouwenzaken."
En daarbij verlangde hij toch vurig
naar een ziel, die hem den zwaren last
zou helpen dragen.
Margaretha zag, dat haar vader on
uitsprekelijk leed. Doch, nu hij haar
moeder terugwees, zou hij nu nog
naar haar woorden luisteren? En hoe
zeer haar hart er toe aandrong, zij
waagde het niet hem aan te spreken.
Laat in den avond op straat was
reeds lang alles stil zat zij in haar
kamer en naaide. Van tijd tot tijd liet
zij de naald rusten en las een oogen-
biik in het boek „Dertien Linden", dat
Volker haar onlangs had laten bezor
gen. Plotseling hoorde zij onder in het
voorhuis den zwaren stap van haar
vader.
Ademloos luisterde zij. „Wat was hij
nog zoo laat op de been?" Eensklaps
kromp zij ineen. Een plotselinge vrees
overviel haar. In alle haast snelde zij
de kamer uit, boog zich over een trap
leuning en riep:
„Vader, zoekt gij iets?"
Thomhof had een petroleum-lampje
in de hand. In het flauwe schijnsel
van dit licht geleek zijn gezicht vaal
als dat van een doode.
„Zoo, Margaretha, ben jij nog op?"
antwoordde hij en kwam werktuige
lijk de trappen op. Hij trad de kamer
zijner dochter binnen.
De teraardebestelling van het stoffe
lijk overschot zal plaats vinden a.s.
'Woensdag des n.m. te 2 uur, te Ermelo
NOODKREET UIT BRUSSEL's
GEREF. KERK.
De Kerkeraad der Geref. Kerk van
Brussel schrijft aan de Rotterdammer:
We wagen het nog eens, hij U te
komen vragen voor onze te bouwen
kerk. We doen dat niet zonder eenige
schuchterheid. Immers, dankbaar rnoe
ten wij erkennen het vele, dat reeds
voor ons gedaan werd in Nederland,
waar God zoo menig hart neigde om
steenen te helpen aandragen voor ons
eigen kerkgebouw. En toch de
schuchterheid voelen we wijken voor
vrijmoedigheid als we bedenken, dat
bet niet onze zaak, maar die des Hee
ren is, de zaak van den Koning dei-
Kerk, die het ook aan Zijn Gemeente
alhier in het hart gaf, om met blijd
schap groote offers te brengen voor dit
grootsche doel. Immers, zij bracht zelf
bijeen ruim 300.000 francs. Dit gevoegd
bij wat gij ons gaaft, stelde ons in
staat vaste plannen te maken voor den
bouw op het reeds aangekochte terrein
in het midden der stad.
Evenwel voor het bescheiden aan
's Heeren dienst waardig gebouw ont
breekt ons nog f 10.000. En de bouw
moet beginnen vóór 1 October a.s. Hy
potheken zijn in België op onze Ker
ken biet te krijgen en zouden trou
wens onze gemeente te zwaar belasten,
waar 2e reeds boven vermogen gaf.
Naast God is ons oog op die in Hol
land zoo talrijke broeders en zuscers,
die rijk gezegend zijn met aardsche
goederen en die daarvan ook gaarne
den Heere willen dienen. Enkele tien
tallen koninklijke giften en Brussel
heeft zijn eigen Gereformeerde kerk.
Komt, stelt ons niet teleur. Ons gebed
gaat op tot God, dat Hij U aanwijze
om den voortgang van den bouw van
Zijn Kerk te Brussel te verzekeren.
Uw giften worden gaarne in ont
vangst genomen door de Boaz-Bank te
Rotterdam en verantwoord door den
penningmeester van den Kerkeraad.
MISSIE-WERK KEBOEMEN.
Ds. K. van Dijk, missionaire Die
naar des Woords van Frieslands Geref.
Kerken schrijft over het werk van de
doktoren, dat op het Friesche Zen-
dingsterrein te Keboemen een belang
rijke uitbreiding zal krijgen. Het be
stuur van onze afdeeling, zoo schrijft
hij, is van plan op een plaats in het
Zuiden van ons terrein, waar doorloo
pend veel ziekte heerscht, een poly-
kliniek te openen. Daar moet een ge-
houw voor opgericht worden met gele
genheid voor onderzoek en met een
apotheek. Er komt ook een woning bij
voor een Inl. verpleger, die daar da
gelijks geraadpleegd zal kunnen wor
den. Op vaste tijden zal daar een van
van onze dokters zitting houden. De
kosten aan zulk een inrichting verbon
den worden geheel gedragen door het
Bestuur. Alleen onze doktoren geven
daar kosteloos hunnen arbeid aan.
Waarschijnlijk zal in den loop van
dit jaar die polykliniek geopend wor
den. Met de regeling van de zaak is
men klaar. Het wacht nu slechts op de
tot standkoming der gebouwen.
De plaats, die voor de inrichting van
deze polykliniek is uitgekozen is Kla-
pasawit, gelegen op een afstand van
een paar uur ten Z.-O. van Keboemen"
DIACONIEëN EN GEMEENTE.
BESTUREN.
De heer Quelle, directeur van de Jo-
hannes-snch irg te Nieuwve:n, kVg' in
het Maandblad „De Barmhartigheid" er
over, dat de diaconieën, di? patiënten te
zijnent plaatsen, vaak gedupeerd wor
den^ met name door onware doktersver
klaringen, dia de gemeentebesturen niet
gaarne voor de financieel© lasten der
gevallen wil'en plaatsen.
Ziehier een voorbeeld. Uit de pro
vincie Utrecht werd bij ons een man
gebracht, met de verklaring dat de
man niet krankzinnig was. Toen de
man bij ons was, kwam het geval mij
wel verdacht voor, hoewel de patiënt
kalm en sufferig zich voordeed.
Maar toen de zon aan den hemel
kwam, zoo ongeveer 4 uur, was het
een spektakel op .d© slaapzaal van be
lang. Onze nieuwe patiënt, een flinke,
„Wat leest gij daar! Van wien hebt
gij dat boek?" vroeg hij toonloos.
Margaretha bloosde, dan echter richt
te zij zich op, zag haar vader recht in
het gelaat en zeide: „de onderwijzer
heeft het me voor een paar dagen ge
leend."
„Zoo, de onderwijzer."
Een plotselinge schemer van hoop
lichtte in de oogen van den man op.
En plotseling leunde Margaretha
haar hoofd aan zijn schouder en zeide
met tranen in de oogen; „ach, vader,
wat is er dan toch met u? Kan dan
niemand u helpen? Zeg het toch, mis
schien is het toch nog mogelijk."
Er lag een diep roerende klank van
klagende liefde in de stem van het
meisje.
En op eenmaal werd het den man
duidelijk en klaar, wat hij met zijn
dommen trots en zijn valsche schaam
te zijn kind had aangedaan.
Thomhof zweeg een wijle. Daarna
zeide hij: „Margaretha, uw- vader is
een dwaas geweest. Als er nog iemand
mij helpen kan, dan is het de onder
wijzer."
Een straal van vreugde lichtte over
het gelaat van het meisje.
„Vader, kom, ga zitten, zeg toch wat
u op het hart ligt."
Juist wilde Thomhof al zijn leed op
biechten, daar hoorde men buiten van
verre hard loopen en een verward ge
raas vader en dochter luisterden
scherp toe dan op eenmaal begon de
torenklok in geweldige, krachtige to-
vierkante, stevige boer, was oorzaak
van dat rumoer. De man beweerde,
dat hij moest gaan melken, en nu was
hij begonnen een andermans bleeding
aan te trekken, die daar natuurlijk te
gen protesteerde. Het werd zoo erg,
dat de alarmbel moest worden in be
weging gebracht. Ons boertje wist een
schot yan een ledikant machtig te
worden en dreigde doodslag voor een
ieder, die in zijn nabijheid kwam.
Dienzelfden dag werd hij weder
naar de plaats van herkomst gerbacht.
Op de vraag aan de familie of de man
thuis ook zulke buien had en of de
dokter daarvan afwist, kreeg ik een
toes tam mend antwoord, maar de dok
ter had zich e? van afgemaakt door te
zeggen: „De man wordt kindsch".
Er zijn ook nog andere factoren, ver
volgt schrijver:
Wanneer zco'n patiënt bij ons een
tijdje is, voor dat hij als krankzinnig
zich openbaart, in die mate,, dat wjj
hem hier niet houden kunnen en hij
b.v. voor rekening van r e diaconie,
voor welker rekening hij hier ver
pleegd werd, overgebracht is naar een
krankzinnigengssdcht, gaat die diaco
nie na-ar het gemeentebestuur daar ter
plaatse en zegtnu is voor ons de taak
der betaling afgeloopon en wordt het
uw beurt. Dan z&*t z^o'n gemeentebe
stuur i"g verschillende gevallen: „U
moet bii mij niet zijn, maar bij het ge
meentebestuur te 'Nieuwveen". Dan
kan zoo'n diaconie desnoods vragen
of dat wel recht is, maar dan zegt het
gemeentebestuur: .„Dat weet ik niet,
maar wel weet ik, dat de wet het
zegt, omdat hot domicil e van den
patiënt in Nieuwveen is".
En werkelijk kan men zich op art.
39 van de Armenwet op goeden grond
berceven, maar ieder raensch, di© het
zedelijk recht lief heeft, zai de fout
die hier schuilt, moeten erkennen.
Spr. voegt er aan toe, dat de gemeente
besturen, welke di© truc uitspeelden,
tot dusverre geen succes hebben gehad,
want ten slotte heeft in di© gevallen d©
Kroon beslissing tegen hen genomen.
GEBREK AAN IJVER BIJ
LEERLINGEN.
Ter herdenking van het 25-jarig: be
staan van de gemeentelijke nijverheids»
avondschool te Bussum is op feeste
lijke wijze een tentoonstelling geopend
van het werk van leerlingen en 'oud-1
leerlingen.
Naar aanleiding van opmerkingen
in de redevoeringen van den wethou
der van onderwijs en den directeur van
de school, vertelde de inspecteur van
het nijverheidsonderwijs, dhr. Groot*
haar uit Den Haag, dat overal in den
lande geklaagd wordt over gebrek aan
ijver bij de leerlingen.
Behalve aan de algemeene mental!
teit, meende spr. dit ook te moeten
wijten aan het rooken, dat bij de scho
lieren van 1418 jaar zoo veelvuldig
•voorkomt.
GIFTEN.
Ds. J. J. Stam, Ned. Herv. pred. te
A'dam, heeft van N. N. f20C0 ontvan
gen, te verdeelen als volgt: f500 voor
de diaconie, f500 voor het fonds Aan
pakken, f500 voor de Blindeninrich-
ting aan de Van der Duinstraat, f250
voor het fonds predikantstractèmen-
ten en f 250 voor de conversatiezaal
van Obadja.
BINNENLAND.
VROUW EN STEMBUS.
Naar „Rondom de Giessen" verneem;
is in een dezer dagen gehouden be
stuurs vergadering van de Staatkun
dige Gereformeerde kies ver eenigng te.
sprake gekomen het feit, dat de e.'ht
genoote van een der Staatk. Gerei
raadsleden, J. van Noordennen, bij de
gemeenteraadsverkiezing naar het
stemlokaal is geweest. Het bestuur
vond, dat zulks niet uitkwam en vaar
digde de heeren Candel en Siuimer af
om de zaak met den heer Van Noor
dennen te bespreken.
De afgevaardigden wezen het raads
lid er op, dat hij had behooren te ver
hinderen, dat zijn vrouw ging stem
men.
Door zulks toe te staan, handelde hij
in strijd met de beginselen der Staatk.
Geref. partij. De heer Van Noordennen
nen te luiden en tegelijkertijd weer
klonk over het vreedzaam slapende
dorp het akelig geroep: „brand, brand,
brand!"
XXXV.
Adam Thomhof snelde de straat op.
Uit alle huizen en ramen klonk de
angstige roep: „waar is 't dan brand,
waar is de brand?"
Vanaf het beneden-dorp lichtte reeds
een heldere schijn van vlammen.
„Het. huis van Hodel staat in brand,
vooruit naar het brandspuithuis, haal
de brandemmers." Een verward door
elkaar loopen en schreeuwen.
De herberg stond in brand. Uit het
dak sloegen reeds felle vlammen. Tot
in den nok van het dak was reeds al
les door het vernielende element aan
gegrepen. Met razende snelheid breid
de het vuur zich uit. De vlammen lie
pen als 't ware door de ruimte van
den eenen muur naar den anderen, zoo
als men door de ramen duidelijk zien
kon.
Frits Hodel stond te midden van een
groep ontstelde menschen op de straat
en vertelde in haastig gesproken woor
den, hoe hij eerst op het roepen van
den nachtwacht ontwaakt was en zich
ternauwernood had kunnen redden.
Hodels vrouw zat als gebroken op
een steenen scheidingspaaltje aan den
hoek der straat, het gelaat in de han
den verborgen, een beeld van gren-
zenlooze vertwijfeling.
(Wordt vervolgd}.
