NIEUWE LEIDSCHE COURANT VAN ZATERDAG 21 MEI 1927 door velen aangezien als liet overschot van den „toren van Ba bel". In Nebukadnezars tijd was deze to ren vervallen, doch doqr dezen koning werd hij gerestaureerd. „In dien tijd" aldus een spijker- schrifttekst „was F-oer-emen-en- ki de ziggoerat van Borsippa, dien een vroeger koning had gebouwd en 42 el in de hoogte had gebracht, maar die daarop geen top had gezet, sinds over oude dagen vervallen: de waterafvoer was niet in orde; regen en on weder hadden zijn muren losgescheurd; de frontsteenen waren gebarsten, de bak- steenen van het. inwendige waren in puin gevallen. De groote god Mardoek maakte mij gezind, hem te herbouwen" Merkwaardig is in dit verband een Grieksch handschrift, dat in 1900 door M. de Mély aan de Parijsche Academie werd voorgelegd. Daarin is sprake van een zekeren Harpokration, die in het jaar 355 n. Chr. Borsippa bezocht en daar een ouden Chaldeeuwschen tem pel gemeten had. Hij bevond, dat op een platvorm van 75 voet hoogte een toren van 6 etages, elk 28 voet hoog, zich verhief, én dat het geheel in een tempel v. 15 voet hoogte eindigde. De priesters begav.en zich naar dezen tem pel op een trap van 365 treden. Deze eeredienst eindigde eerst 25 jaar na dit bezoek, alzoo in het jaar 380 na Chr. d. w. z. „huis van de zeven afdee- lingen van hemel en aarde". GEMENGD NIEUWS. Merkwaardige loopbaan. 1 In Egypte is onlangs de Engelschmani /Henry Holland overleden, die een fortuin van ongeveer 6 millioen giul den nagelaten heeft. iHr was in Wales geboren als een van de vier kinderen van een/armen! imf-nweiker, kreeg een beetje lager •onüerwns en ging toen als een zwakke •slecht gevoede jongen in de kolen imim werken. Met zijn dagelijkschen arbeid van tien tot twaalf uur ver lenende hij enkele shillings in de^week J'oen nil veertien jaar was, werd hij door een trein overreden. Zijn lin ikerarm was zoo zwaar gekwetst, dat hi] afge/ei moest worden. Dit was een keerpunt in zijn leven. Zijn vioegere onderwijzer trok zicli zijn lot aan en zijn vrienden hielpen hem ook. Hu leerde nu goed schrijl- ven, rekenen en lezen. Na korten tiid op het kantoor van een krant gewerkt te hebben, kwam hij als kantoorbediende bij' een blik» fabriek. Hij leerae daar alles wat er op het kontoor te leeren viel en zat 's avondsi laat op om te studeeren en te lezen en verdiepte zich in de wiskunde. Toen hn 24 jaar oud was, werd hij 'bceKhouaer bil de blikfabriek van Ra ven te Glanawunan. Op 26-jarigen leeftijd was hij di- tre< teur van de fabriek. Hij toonde een bupengewoon talent als leider van het bedrijl en als wiskundige, en toen hij 2o was, werd hij commissaris) van de onderneming. Later stichtte hij de Follandgroep van fabiieken, welke weer samenge smolten wem met de firma Richard! ,1 nomas en Co. te Swansea en Llanel- iy. twee combinaties, die thans de grootste blikfabrieken van Europa zijn. Hij is maai 47 jaar geworden en zijn groot fortuin is in 19 jaar verdiemi. De moord op Mr. W ij s m a n. Aneta seint uit Soerabaia: Vclgens het Soer. Hbld. is de po litie te Baetavia bezig het spoor ter onderzoeken van den moordenaar, dia indeitiid onder geheimzinnige omstaa itligheden Mr. Wijsman in een trein tusschen Amsterdam en Den Haag 'oid het leven heeft gebracht. Be bevoegde autoriteiten hebben het 'blad dringend verzocht, irl het (belang van het onderzoek niets oven ideze kwestie te publiceeren. Doodslag. Gisterochtend to halt acht heeft op de bovenverdieping van een waterstokerij aan den Broek! ivveg tc Leidschendam een doodslag) plaats gehad Twee kameraden, dc 26-jarige v. L, en de 2.1-jarige V., beiden uit Hoo gerheide, waren daar aan 't schaften. Eeistgeroemde gooide voor de aap 'dieheid enkele kruimels brood in de IkcfLe van V., toen deze bezig wasi. brood te snijden. V. werd kwaad, cr vieGn enkele woorden, en daarop buk te V. zich over de tafel heen en' stak. v L met een broodmes in de hait- streek. v. L'. werd naar beneden geholpen, zakte tengevolge van het bloedverlies» ineen en was onmiddellijk dood. De dader vluchtte met het mes in; !de hand naar buiten, doch werd on middellijk gegrepen en op last van, Iden burgemeester opgesloten. 3 De inspecteur Mark van de Leid- i'schendamsche politie, heeft eenige fo to's genomen en het mes in beslag ge nomen. Diefstallen, inbraken, enz. Door middel van valsche sleutels hebben dieven zich toegang verschaft tot de drogisterij van H. A. v. O. aan den Niéuwen Crooswijkschen weg te Rotterdam. Gestolen zijn' er pakken zeep, dwei len, verf, flesschen eau de cologne en een bedrag van f 2,50. Dieven zijn over een schutting aan d. Coolsingel te Rott. geklommen iwaarnai zij kwamen op een open ter rein, waarop afbraak lag. Door op diy afbraak te klimmen kon den zij via een raam komen in den (sigarenwinkel van W. ,W., waar zij (eenige pakken cigaretten stalen en in het fotografische atelier van J. ,W., waar zij enkele fotografietoestel Len en een bedrag van f 5 hebben ge stolen. De njan, die de winkelier te» Rotterdam- beetnam, door hun voor te spiegelen, dat de directie van een margarinefabriek een vacantiereis voor kinderen van winkeliers organi seerde, en dat men, om zijn kinderen mee te kunnen laten gaan, hem slechts 10 cent administratiekosten had te betalen, heeft nu ook in Kethel en djselmonde denzelfden truc met suc ces uitgehaald. Voorkomen. Gistermiddag be vond zich op den onbewaakt en over weg te Gaanderen een kar met paard, toen de trein Terborg-Doetinschem na derde. Alleen door tijdig stoppen werd een ongeluk voorkomen. Tegen den voerman is proces-ver baal opgemaakt. Branden. Donderdagmiddag 13 te Bennekom door onbekende oorzaak brand ontstaan op de Buurtheide, be zet met opgeschoten dennen, en eigen dom der gemeente Ede. Ruim 1 H.A. is verbrand, het vuur werd door de brandweer, bijgestaan door burgers, gebluscht. - Gistermorgen geraakte op eren Ringdijk te Zwiindrecht een autobus van het traject Zwijndrecht-Rotterdainj eigendom van de firma de Jong te Rot terdam, op tot nu toe onopgehelderde oorzaak in brand:. Het vuur greep snel om zich heen en in korten tijd stond de auto in lich te laaie. Er waren geen passagiers en de chauffeur \yist er nog juist bijtijds uit te springen. Het vuur deelde zich mede aan de aan weerszijden van den weg staandq huizen, waarvan alle ruiten sprongen en de gevels ernstig beschadigd wei den. De gemeente-motorspuit was spoe dig ter plaatse en was in kórten tijd! het vuur meester. De autobus is geheel uitgebrand. - Gistermiddag is in de woning van den landbouwer Z. te Doetinchem to taal door brand vernield. Verzekering dekt de schade. De moord te Stein. Gister* middag is de vermoedelijke dader van Iden moord te Stein, L., naar de (plaats, waar de misdaajai werd be gaan, overgebracht. Tot dusverre heeft hij jechter nog niets bekend. Kindertwist Te Heel heeft (gisteravond de 8-jarige .V. zijn negen Gewijde en Ongewijde Historie» DE TOREN VAN BABEL. De ark was op een der bergen van Ararat, dat is Armenië, geland. Van daar trokken Noachs nakomelingen langs de groote rivieren Eufraat en Tigris in Zuidoostelijke richting. De Hebreeuwsche schrijver, die volgens de gewoonte dier tijden slechts de hoofd richting der windstreken noemt, zegt in Gen. 11 2, dat zij tegen het Oosten togen en een laagte vonden in het land Sinear, d.w.z. de landstreek van Zuid-Babylonië, waar blijkens Gen. 10 10 Babel, Erekh, Akkad en Kalne lagen. Het was nog aan 't begin van de ont wikkeling der na-zondvloedsche menschheid, want „de gansche aarde was van eenerlei taal en eenerlei woorden" (Gen. 11 1). Zoowel de uit spraak als de woordenschat van de taal was nog dezelfde. Toen zeiden de imenschen onder el kander: „Welaan, laat ons tichelstee- nen maken en wel doorbranden", of zooals er eigenlijk in het Hehreeuwsch staat met hitte branden, d.w.z. door het branden hard bakken. En de tichel diende hun voor steen, en het asfalt voor mortel. Dit is een typisch-BabyIonische wij ze van bouwen. Bij de opgravingen in den jongsten tijd is steeds weer beves tigd, dat de Babyloniërs zich van tichelsteenen bedienden om te bouwen. Ook aardpekbronnen vindt men nog heden-ten dage ongeveer 75 K.M. ten N.W. van Babel. Het zijn eigenlijk wa- t»rbronnen met een dikke laag van as faltschuim er op. Dit laatste wordt, al of niet met wat anders vermengd, als mortel of metselkalk gebezigd. De bedoeling was, met deze tichel steenen en asfalt „een stad en een to ren (te) bouwen, welks opperste in den hemel zij"; een monument, opdat zij niet over de oppervlakte der geheele aarde verstrooid zouden worden. Uit deze motiveering blijkt, dat zij wilden ingaan tegen het bevel Gods: „vervult de aarde!' De van verre zicht bare toren moest het punt van her- eeniging zijn. Het woord „naam", dat in vs. 4 voor komt, hebben wij door „monument" vertaald, een beteekenis die dit woord ook op andere plaatsen in de Heilige Schrift heeft. Zoo wordt in 2 Sam. 8 13 van David verhaald, dat hij zich een „naam" maakte, als hij weder kwam, nadat hij de Syriërs geslagen had, in het Zoutdal, achttien duizend". Dezelfde beteekenis (n.l. gedachtenis of monument) heeft het woord ,naam" in Jes. 55 13: „en het zal den Heere zijn tot een naam, tot een eeuwig tee ken, dat niet uitgeroeid wordt". Deze verklaring, dat de toren 'n mo nument zou zijn, is meer in overeen stemming met het doel dat men met den bouw ervan beoogde dan de ge wone: „laat ons een naam voor ons maken" in den zin van „laat ons onzen naam beroemd maken". Van dit laat ste is immers in het tekstverband geen sprake. De torenbouwers wilden een stad en een toren bouwen. Ook dit is echt Babylonisch. Elke stad heeft daar haar tempeltoren of ziggoerat. Zulk een zig goerat bestond gewoonlijk uit zeven verdiepingen, die aan de godheden dei- zeven planeten gewijd waren. Elk de zer etages was geschilderd in overeen stemming met de kleur van haar god: de eerste wit, de tweede zwart, de der de purper, de vierde blauw, de vijfde vermiljoenrood, de zesde zilver-, de ze vende goudkleurig. Volgens den Griek schen schrijver Herodotus, die zelf Babel bezocht heeft, was op de boven ste etage van den ziggoerat 'n kleine schrijn met het beeld van den god te wiens eer de toren gebouwd was. De toren, dien Herodotus beschrijft, was die van Borsippa, Babels zuster stad, gelegen aan den Zuidwesthoek dezer stad, westelijk van den Eufraat. De 46 M. booge ruïne daarvan, bekend als „Birs Nimroed", werd reeds oud tijds door de Joden en ook thans nog Leidsche Penkrassen. Amice, Je hebt zeker het verkiezingsblad van de S.DA..P. ontvangen? Niet? Nou, dan zal ik je er iets van vertellen. In de eerste plaats is het typogra fisch geen product van de eerste orde. Maar daar zullen we niet veel van zeg gen, ook ons werk moet helaas wel eens wat smalletjes zich openbaren. Erger is, dat de inhoud smal en dun is. Het begint al op de eerste bladzijde in een ongeteekend artikel: Waarom rood gestemd. De aanloop is goed be doeld misschien, doch wel een beetje zonderling. Aan de kiezers wordt als een goedige uiting meegedeeld, dat de Sociaal-democraten toch heusch niet meer beloven dan zij verantwoorden kunnen. De arglooze vischjes zien het aas en als ze niet oppassen zwemmen ze zoo de fuik in. Onmiddellijk daarop wordt gezegd: Als de Leidsche arbeiders wilden, kon den zij nu reeds een Raad kiezen, die in meerderheid uit hun vertrouwens mannen en -vrouwen bestond. Het ligt er nu maar aan, wat men onder die Leidsche arbeiders verstaat. Zijn dat alle loontrekkenden dan komen wij er wel. Maar dan is toch de vraag ge rechtvaardigd: Wat bedoelt de S.D.A. P. dan met die meerderheid van ver trouwensmannen? Zijn dat allemaal dan voorstanders van de S.D.A.P.sche politiek? Nou ik beloof ze een schrik kelijke ontnuchtering, dat heb ik op mijn huishezoektochten wel vernomen. Neen, de Leidsche „arbeiders", onver schillig of gij dit in ruimen op beperk ten zin neemt, zijn nog lang niet in meerderheid voor de SJD.-gedachte. Ge lukkig nietl Neen, hier is de S.D.-verkiezingsge- dachte een te smal bruggetje. Daa/ zal men de A.R. schaapjes niet over doen wandelen! Maar Amice, wat de S.D.A.P. niet verkrijgen kan, dat zal zij niettemih „eischen", zoo heet het verder. Zij zal „eischen": afbraak van alle krotten en bouw voor elk gezin van een wo ning, voldoende aan redelijke behoef ten, en verhuurd tegen billijken prijs. Amice, geef ze de ruimte, als je raads lid wordt; houdt ze aan der. eisch! Laat onmiddellijk een bouwvereeni- ging, onder S.D. leiding, zich met die taak belasten, gemeente- en rijksvoor schot is nog verkrijgbaar. Wedden, dat ze het niet doen, maar inplaats van zelf aanpakken de gemeente er voor laten opdraaien! De S.D.A.P. zal eischen, dat allen die in dienst der gemeente werken, be hoorlijke loonen ontvangen, en dan staat er bij: dat geen overdadige bezol digingen worden betaald aan de hoog ste ambtenaren. Tja, daar heb je het al weer. Waarom niet tegen overda dige betaling van alle ambtenaren; waarom die dreigende vuist tegen £én categorie? Ik hoop dat de rechterzijde voor een behoorlijk evenwicht zal zor gen. r- De S.D.A.P. zal zorgen (hi^r niet eischen) dat de gemeente de levens- benoodigdheden die zij zelf voort brengt, zooals gas en electriciteit, of waarvoor zij door aanvoer kan zor gen, levert voor billijken prijs, in het algemeen genomen tegen kostprijs. Nog al wides, zou ik zeggen. Dat willen wij ook. 't Is maar de vraag, wat kostprijs is en hoe je de winst be schouwt. Heerlijk dat; wij zullen zor gen; je moet maar durven 1 De S.D.A.P. zal opkomen voor het recht der arbeiders in den sirljd, het recht van vergaderen en colporteeren en betoogen. Is dat ook een recht, dat recht van betoogen? Natuurlijk, als je meent dat je een ander je mee ning mag opdringen en diens rechten en heiligheden vertrappen, maar an ders niet. De S.D.A.P. zal bevorderen dat par ticuliere bedrijven worden omgezet in gemeenschapsbedrijven. Ja maar Ami ce, wij zijn er ook nog, dat gaat zoo maar nietl Maar de zin was nog niet af, er volgt nog: en waar het kan, zul len zij steunen den strijd der arbeiders tot vernietiging van het kapitalisme. Jammer toch, dat die mijnheer Knut tel maar niet begrijpen wil, dat de S.D.A.P. heusch niet minder revolutio nair is dan hij! De Sociaal-democraat kent maar één richtsnoer voor zijn handelen en dat is het belang der groote proletarische massa. Dat is ten minste nog eens rui terlijke taal, precies ons bezwaar: de klassenstrijdI Houdt het vast, Amice, RECLAME Doorzitten PUROL otukloopen J H jarigen schoolmakker H. ''met een mes in den buik gestoken. Het ventje, dat levensgevaarlijk ver wond werd, is naar het hospitaal te Roermondl «overgebracht. Verdronken. Gisteravond is een zes-jarig meisje, pleegkind van de familie v. A. te Alphen a. d. Rijh in een onbewaakt oogenblik in den Rijn gevallen en verdronken. Twee doctoren trachtten tevergeefs de levensfeesten van de drenkeling: op te wekken. DE MOORDENAAR IN LUIPAARD HUID. In het beroemde Mpseum te Brus sel, dat officieel Koloniaal Museum heet, maar dat altijd Congo-museurry genoemd wordt, is ontzaglijk veel be langwekkends te zien. Het bevat een zeer uitvoerige ver zameling opgezette dieren, van den geweldigen giraffe af één van de uiterst weinige dieren, die geen enkel stemgeluid voortbrengen tot de kleinste termieten toe, mieren, die zeer kunstige nesten bouwen. Ge .ziet er ook een slang van 9 M. lengte; geweldige alligators, en heel jonge krokodilletjes, niet meer dan een pink lang, die bezig zijn uit het ei te kruipen. Er zijn natuurlijk alle vogels: van den hoogen struis tot het kleine koli- brietje. Voorts een groote collectie tenten, wapenen, muziekinstrumenten, en ge bruiksvoorwerpen. En tenslotte beeldengroepen, die ge» trouw de bevolking afbeelden, allen negers en kaffers. Onder deze laatste vindt ge 't meest interessante, de Aniota-groep. De Aniota is een zeer geheimzinnige verschijning; er is eigenlijk maar één enkel ding van hem bekend, n.l. dat hij een gruwelijk moordenaar is. Ver der weet men niets; hoogstens, dat hij! teft de Mobal-bevolking hoort. Maar dat brengt u niet veel verder, omdat ihet woord Mobal zelfs in de *besto woordenboeken niet voorkomt. Leven deze Aniota's gezamenlijk Men weet het niet. Werken ze gemeenschappelijl-, of werken ze ieder voor zichzelf? Men weet het niet. Hoeveel zijn er? Wat willen en be oogen ze? Men weet het niet. Waarvan leven ze? Men weet het niet. Ge ziet: deze Aniota's zijn een groot vraagteeken. Een ding weten we echter met ze kerheid dat ze uitdrukkelijk hun werk maken van moorden en dat wel op een zeer bijzondere manier. Altijd op volkomen dezelfde wijze. De Aniota vertoont zich alleen bij nacht; hij draagt dan een masker, dat hij zelf heeft gemaakt van geklopte boomschorsstof, 26 bij 38 c.M. Het is wit, met zwarte vlekken bezaaid, en bootst zorgvuldig de luipaardhuid! na. Er zijn twee gaten in om door te kijken. i Verder heeft hij een grooten man tel, die tot over de heupen reikt, enj die geheel op dezelfde wijze eruit ziet dan een gordelriem van gevlochten riet; en voorts klauwen van gesmeed ijzer, gekromd en van vlijmscherpe, driekantige mesjes voorzien. Deza klauwen zijn handvormig aaneengo smeed, -zoodat ze correspondeeren met de vingers; en de Aniota maaktl door middel van een stevig koord deze! skeletvormige klauwhand aan den pols vast. Tot zijn uitrusting behooren tqn slot te nog twee ijzeren stangen en een ihouten stok van 48 c.M. lengte, dia aan 't benedeneind gesneden is in den vorm van 'n luipaardpoot, zoodat! de indruk van dezen stok in het zand het kan bij de begrooting voor 1928 te pas komen! Ik kan tot mijn spijt niet alles be handelen, Amice. Zoo is op het betoog van den heer van Stralen, die zoowaar alle eer voor dè werkloosheidsbestrij ding in Leiden voor de S.D.A.P. op- eischt, heel wat af te dingen. Maar, Amice, dat is meer brutaal dan ge vaarlijk; een jongen met een pracht vlieger! wil nog gaarne iets zeggen van de feiten die worden aangehaald. Zoo het telken jare terugkeerende voor stel om de som voor noodzakelijk le vensonderhoud te verhoogen. Dat lijkt zoo oppervlakkig o zoo mooi, maar er wordt niet bij verteld, of het ook in derdaad over de heele linie verlichting zou brengen. Evenzoo is het met de heffing van opcenten op de vermogens belasting; dat lijkt zoo mooi, maar de cijfers die zien wij niet en daar komt het op aan. Met de zakelijke belasting op hét be drijf, die de S.D.A.P. zoo gaarne meer wil invoeren staat het al niet anders. Laat men ook daar niet alleen het feit van het voorstel, m^ar de gegeven becijfering eens meedeelen. Zoo is het met de andere voorstellen eveneens. Och, zij zijn als eisch zoo goedkoop. Het kost niets. Maar de uit voering leert vaak het omgekeerde. Tot slot wil ik nog op één aangesne den onderwerp wijzen. Ook nu weer wordt gezegd, dat de aanvaarding van twee wethouderszetels zal afhangen van het aanvaarden van enkele pun- zeer nauwkeurig het spoor van ecu Luipaard nabootst. i Stil nadert de Anjota zijn slachtoffer! dat hij tevoren uitgekozen heeft; een inlander, die te slapen ligt, buiten om der een boom, of binnen in de kraak 'Hii skiipt onhoorbaar toe, buigt zich over hem heen. slaat met geweld de [klauw met 'de viif vlijmende mesies in sdin hals zóó snel, dat het slachtoffer (geen tijd heeft om één kik te g!even, en- snijdt zoo den halsslagader radicaal door, zoodat in een oogwenk de arme sléper js doodgebloed. Dan drukt hij verscheidene malert den stok met den stempel in den grond! *zoodat hpt den schijn heeft, dat ec:t luipaard den ongelukkige heeft aan gevallen. Hij verdwijnt even geheimzinnig als: •hij gekomen is. Rooven of plunderen doet hij nooit; alleen moorden. Wat is zijn bedoeling met dezen imoord Niemand weet het. Wraak? Of alleen moordlust? - Het is al evenmin bekend. Maar wel weet men met zekerheid, dat degene, die het lijk vindt en er tover spreekt of het uitbrengt, den voli genden nacht hetzelfde lot ondergaat, onherroepelijk. Er is geen enkele voorzorg voldoen de. om den Aniotamoord te keeren. .Vandaar dat er een geweldige angst is onder de inlanders., De naam Aniota wordt niet ge noemd; voor geen geld. Over den vermoorde wordt met geen woord ga rept; hij wordt snel begraven, en de familie betuigt op hoogen toon onop houdelijk, dat het „booze dier", ae luipaard hem heeft verscheurd. Allen weten het beter en denken in het diepst van hun hart er anders over. maar allen doen hun uiterste best om maar te schelden op den luipaard, waarvan immers het» spoon bij het lijk is gevonden. Zoo is de eenige bekende daad van ideze Aniota's de moord. De maskers, alsmede de klauwen en de stok, waarmee de beeldengroep voorzien is, zijn alle echt; ze zijn door*, den heer Delnaise, chef van de Sectie Falls, in Febr. 1911 aan het Congo- Museum geschonken. Is 't te verwonderen, schrijft Ds. T. A. Tazelaar in de Rott. Kerkb., dat 'kalsi aandachtig toeschouwer ik heb efl een kwartier voor genomen om nauw keurig deze groep te bezien, en ik hebl er ook een afbeelding van meege bracht onwillekeurig denken moest) aan de geestelijke dingen, die tëlkena immers, maar vooral hier, in de stof felijke hun afspiegeling vinden? De Aniota heeft in heel zijn optra den iets satanisch. Ook de booze gaat in de duisternis uitt in allerlei vermomming, en het is niet toevallig, dat de H. Schrift hem) meermalen vergelijkt bij een verscheu rend beest. Een brieschenden leeuw, een groote 'draak, y Maar de vergelijking met het lui paard gaat evenzeer op, want list, 'bloeddorst en vluege behendigheid zijn de drie hoofdeigenschappen. En vooral de onverhoedscne aanval zonder eenige voorafgaande waarschu! wing. Ook hierin gaat de Vergelijking op. dat deze zielemoorder zorgvuldig er op uit is, de aandacht af te leiden; en een valsch spoor te stempelen., ®oodat de menscnen de schuld vooi? den zedelijken en geestelijken onden gang van de slachtoffers altijd zoeken in bijzaken, inplaats van in de hoofd zaak: ,Wie God verlaat, heeft smart op smart te vreezen. Maar op een ander punt is er een (groot verschil. Hebber, de Congo-negers een snoe- ïenoen angst voor den Aniota, de ven lichte jnenschen van ons verlicht ge slacht lachen en spotten met den aul vel. Doch 'des te zekerder krijgt hij ze jn handen. Laat ons bidden: „Verlos ons van den booze", wakende en strijdende) anet alle kracht, dan zullen we ooïfi mogen danken, dat de Heere Jezua in de werelü gekomen is om de wer ken van Satan te verbreken. ten van het S.D.program. Maar con creet zullen de S.D. zich toch alleen laten leiden door het arbeidersbelang, en dat zal moeten spreken in den uit slag der verkiezing. Wat zou dat beteekenen, Amice? Voelt de S.D.A.P. nattigheid, nu de ver kiezing daar is? Eerst wel wethouders, twee liefst, en een houdbaar accoord. Nu wethouders alsde verkiezing ons daartoe aanleiding geeft. 't Is voorzichtig uitgedrukt, Amice! Maar laat ik nu van dat S. D. ver kiezingsblaadje maar niets meer zeg gen. Ik geloof niet, dat de S.D.A.P. daar veel genoegen van zal beleven. Aan onze zijde. Amice, prachtige re sultaten soms met ons huisbezoek. Weet je wat mij als een gelukkig ver schijnsel is opgevallen? Dit, dat er blijkbaar nog al enkele Staatk. Geref. zijn, die toch maar geen vrede kunnen vinden bij het waardeloos maken van hun stem. Het is zoo begrijpelijk, dat een partij ook gaarne als partij zich uit bij een stemming, maar waarom dat noodzakelijk is, als het op ver nietiging van die stemmen moet uit- loopen, dat is mij niet duidelijk. Gelukkig, dat het gevoel hier toch bij vele S.G.P. kiezers over de leer heerscht. Voor veel van onze huisbezoekers een eeresaluut, Amice! Heelemaal op d'r eentje gaan sommigen d'r op uit. Prachtkerels, Amice! 't Is toch wel fijn, zoo'n verkiezing, vind je ook niet? VERITAS.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1927 | | pagina 6